ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΚΕΝΕΚΟΝ

H Hürriyet και η Posta φιλοξενούν άρθρο γνώμης του Mehmet Ali Birand με τίτλο «Η στενόχωρη πε-ρίοδος του στρατηγού Μπασμπούγ», με το οποίο ο συντάκτης προσπαθεί να απαντήσει στα αναγρα-φόμενα τον τελευταίο καιρό στον τουρκικό Τύπο περί σιωπής του στρατού, ενώ συγκλονίζεται ολόκληρη η χώρα από συλλήψεις σημαντικών προσώπων, ως επί τω πλείστον στρατιωτικών ε.α., και από κάθε είδους αποκαλύψεις για το ρόλο των ανωτέρω στο πλαίσιο συμμετοχής τους στο παρακρατικό δίκτυο Εργκενεκόν.
Ο Birand, μεταξύ άλλων, αναφέρει:
Στις μέρες μας, αναμφίβολα, το άτομο που περνά δυσκολίες, λόγω της θέσης του, είναι ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου. Από τη μια πλευρά, πρέπει να εναρμονισθεί με τους νόμους, προκειμένου να μη δη-μιουργήσει την εντύπωση ότι είναι αντίθετος με τη διερεύνηση της υπόθεσης Εργκενεκόν, και από την άλλη να αντισταθεί στις πιέσεις, οι οποίες προέρχονται τόσο από το εσωτερικό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων [ΤΕΔ], όσο και εκτός αυτών. Πρέπει να ηρεμήσει τις ταραχές που υπάρχουν, αλλά και να ε-μποδίσει μια ενδεχόμενη φθορά του θεσμού, τον οποίο διοικεί. Βεβαίως, μαζί με όλα αυτά, πρέπει να διεξάγει και τον αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας. Κατά συνέπεια, βρίσκεται σε άκρως δυσχερή θέση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διερεύνηση της υπόθεσης Εργκενεκόν, περισσότερο από όλους, ενόχλησε τις ΤΕΔ. Βεβαίως, αυτό δεν αναφέρεται κατά ξεκάθαρο τρόπο, όμως μέσα από τις γραμμές του κατηγο-ρητηρίου ενοχοποιούνται μέλη των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Είτε απευθείας, είτε κατά τρόπο πλάγιο. Είτε είναι εν ενεργεία, είτε ε.α. Η προσοχή όλων στρέφεται προς την ευθύνη του Στρατού. Με τον τρόπο αυτό, η ηγεσία του στρατεύματος έχει τεθεί κάτω από τη μέγγενη αρκετών πλευρών.
● Αυτοί, οι οποίοι πιστεύουν στην Εργκενεκόν, θεωρούν βέβαιο ότι οι ΤΕΔ, είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο, έχουν διαδραματίσει κάποιο ρόλο στην υπόθεση αυτή. Μετά την υπόθεση Σουσουρλούκ διευκρινίζουν ότι η σκιά του στρατού δεν έχει αποσυρθεί. Έτσι, απαιτούν να ζητηθεί και ο λογαριασμός.
● Η κοσμική πλευρά, πάλι, κατηγορεί το Γενικό Επιτελάρχη ότι έχει μείνει αδρανής απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις. Μάλιστα, τμήμα της πλευράς αυτής υιοθετεί ακόμη σκληρότερη στάση. Ισχυρίζονται ότι ο στρα-τός εδώ και χρόνια έχει μείνει αδρανής και ότι, ενώ θα έπρεπε να επέμβει με ενεργό τρόπο, αυτός παρα-μένει ως ένας απλός θεατής. Ισχυρίζονται, ακόμη, ότι η Τουρκία χάνεται μέσα από τα χέρια τους.
● Τα στελέχη των ΤΕΔ είναι πυρ και μανία με την πορεία αυτή. Τόσο το σημείο, στο οποίο έχει φθάσει η υπόθεση Εργκενεκόν, όσο και οι εξελίξεις στη χώρα, έχουν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στους υπηρε-τούντες αξιωματικούς. Μάλιστα και το γεγονός ότι τέθηκαν υπό κράτηση οι ε.α. διοικητές τους και ανα-κρίνονται από πολιτικούς Εισαγγελείς, αυτό δεν μπορούν να το αποδεχθούν με τίποτε.
● Οι ε.α. στρατιωτικοί και αυτοί με τη σειρά τους είναι έξαλλοι. Το γεγονός ότι τέθηκαν υπό κράτηση οι ε.α. συνάδελφοι και φίλοι τους έχει δημιουργήσει μεγάλο αντίκτυπο. Οι αντιδράσεις αυτές δεν περιορίζο-νται μόνο στις συζητήσεις, που πραγματοποιούνται μέσα στις στρατιωτικές λέσχες, ή στις συγκεντρώσεις που διοργανώνουν μεταξύ τους. Πραγματοποιούνται υψηλόφωνες συζητήσεις, οι οποίες φθάνουν μέχρι και το Γενικό Επιτελείο.
● Από τα ΜΜΕ το Γενικό Επιτελείο δέχεται επικρίσεις τόσο από τα δεξιά, όσο και από τα αριστερά. Υ-πάρχει μια κατάσταση διασταυρούμενων πυρών. Βεβαίως, όλη η ευθύνη στριφογυρίζοντας έρχεται και συσσωρεύεται στην πόρτα του στρατηγού Μπασμπούγ.

Οι ΤΕΔ δεν παρεμποδίζουν τη νόμιμη διαδικασία:
Ο Γενικός Επιτελάρχης, μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό, πρέπει να βρει έναν παράγοντα ισορροπίας. Αρχικά, ο Γενικός Επιτελάρχης δεν θέλει ο φορέας που εκπροσωπεί, να φανεί ότι παρεμποδίζει τη διε-ρεύνηση της Εργκενεκόν ή ότι συμπορεύεται μαζί της. Κάνει ό,τι απαιτούν οι νόμοι. Δεν προβάλλει α-ντίρρηση στη σύλληψη των στρατιωτικών. Οι αστυνομικοί, οι οποίοι παρουσιάζονται με τα κατάλληλα νομικά έγγραφα, δεν αποπέμπονται. Όμως, για τη στάση του αυτή, οι αντιδράσεις που προέρχονται από το εσωτερικό και το εξωτερικό του στρατεύματος, είναι βαριές. Ιδίως δε για το γεγονός ότι οι συλληφθέ-ντες τυγχάνουν και «απάνθρωπης» μεταχείρισης. Ο Μπασμπούγ, πάντως, δεν αλλάζει τη στάση του. Δεν δημιουργεί προβλήματα. Ωστόσο, κατά καιρούς, πίσω από κλειστές πόρτες πραγματοποιεί και «κά-ποιους λεπτούς» χειρισμούς.

Τι άλλη αντίδραση μπορεί να δείξει;
Επιπλέον, ο Γενικός Επιτελάρχης τι είδους άλλη αντίδραση μπορεί να δείξει; Αυτοί, οι οποίοι θέλουν μια επέμβαση του στρατού και πιστεύουν ότι είναι η καλύτερη επιλογή, «ζητούν μια περισσότερο ενεργό στάση». Όμως, δεν βλέπουν, ή δεν θέλουν να δουν, ότι οι εποχές για παλαιού τύπου επεμβάσεις έχουν παρέλθει. Εν τω μεταξύ, κάθε λέξη, που θα πει ή κάθε κίνηση, που θα κάνει ο Γενικός Επιτελάρχης για την Εργκενεκόν, αλλά και για τους συλληφθέντες στρατιωτικούς, σχολιάζεται ως επέμβαση των ΤΕΔ για την προστασία των μελών τους.
Άραγε, δεν υπάρχει κάποια άλλη επιλογή; Τι μέλει γενέσθαι, προκειμένου να αρθούν οι αμφιβολίες από τα μάτια μιας μερίδας της κοινής γνώμης και να αντιστραφεί η κατάσταση; Πάντως, στην παρούσα φάση το πλέον λανθασμένο βήμα θα ήταν να υιοθετηθεί μια στάση, η οποία θα υποδηλώνει ότι υπάρχουν πα-ρεμποδίσεις στην εκδίκαση της υπόθεσης Εργκενεκόν. Τότε, ακριβώς, θα δημιουργηθεί και η αίσθηση ότι οι ΤΕΔ έχουν κάτι να κρύψουν. Κάτι το οποίο θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα.
Επειδή υπάρχει ένας τέτοιος κίνδυνος, ο στρατηγός Μπασμπούγ δεν επιθυμεί να διαχειριστεί τις σχέσεις του με την πολιτική εξουσία κάνοντας δηλώσεις ενώπιον της κοινής γνώμης. Κάτι το οποίο είναι πολύ σωστό…