Η θεωρία του τουρκικού τόξου και η δύση

* Του Α. Λυκαύγη

Εάν κάποιος υποτιμήσει όσα συντελούνται αυτή την στιγμή στις Τουρκο-Αμερικανικές (και βεβαίως Τουρκο-Ισραηλινές) σχέσεις, θα διέπραττε σοβαρό σφάλμα.
Όπως όμως με τον ίδιο τρόπο θα έσφαλλε, αν προείκαζε ρήξεις σε βαθμό διαφοροποιήσεως των στρατηγικών επιλογών του Ατλαντισμού, αλλά και των προσανατολισμών της ίδιας της Τουρκίας. Η οποία πάντα ήξερε να παίζει, πιέζοντας κι εκβιαστικά ζητώντας επιπλέον λύτρα εξαγοράς της συμμαχικής της προσφοράς.
Στις θεωρίες με τις οποίες υποθεμελιώνει το νεο-οθωμανικό στρατηγικό δόγμα της Άγκυρας, ο Τούρκος ΥΠΕΞ κ. Νταβούτογλου μιλά για τη χορδή του τόξου, που όσο μακρύτερα τεντώνεται προς ανατολάς (προς τον μουσουλμανικό δηλαδή κόσμο) τόσο βαθύτερα θα στείλει το τουρκικό βέλος προς τη Δύση.
Η Δύση τελικά είναι ο στόχος. Και σαφώς δυτικόστροφη ακόμη και η πολιτική του ισλαμικού κόμματος που αυτή τη στιγμή αλώνει τα τελευταία ερείσματα του Κεμαλισμού. Και αν είναι να μεταφράσει κάποιος χονδρικά (με απλουστευτικούς δηλαδή όρους) αυτό το δόγμα, θα έλεγε ότι:

* Δημιουργώντας κατάσταση εντάσεων και διαγκωνισμού προς βασικούς πυλώνες του ατλαντισμού στην περιοχή (λέγε Ισραήλ) κι ενώ ανατάσσει έτσι την στρατηγική της θέση στον μουσουλμανικό κόσμο, η Άγκυρα μεθοδεύει με μαθηματική βεβαιότητα, την όσο πιο ακριβή τιμολόγηση της νέας ισχύος της, στις συμμαχικές περιφερειακές αναγκαιότητες. Όσο τεντώνεται το σκοινί, τόσο ακριβότερα θ’ αποτιμηθούν τα θέλγητρά της. Εκτός βεβαίως και αν η χορδή του Νταβουτόγλειου τόξου ή το τεντωμένο σκοινί αίφνης κοπεί. Οπόταν και είναι δύσκολο να προσδιορισθούν επακριβώς οι συνέπειες. Έστω και αν μπορούν να προεικασθούν συγκεκριμένα παράγωγα, για τα οποία ο Ελληνισμός πρέπει να είναι στρατηγικά έτοιμος. Όχι με την ευσεβοποθική εντύπωση μιας ευχερούς συγκομιδής, αλλά:

1. Πρώτο, με την ρεαλιστική αφενός προαποτροπή παράγωγων κινδύνων που ενδεχομένως θ’ ανακύψουν από τις νέες ισορροπίες.
2. Και κατά δεύτερο λόγο με την στρατηγική αξιοποίηση κάποιων προφανών πλεονεκτημάτων που με βεβαιότητα θα προέλθουν.

Αυτά δεν αφορούν το παρόν. Το παρόν αφορά η αναδόμηση της αναγκαίας στρατηγικής ετοιμότητος. Και οι σώφρονες χειρισμοί, προκειμένου η Ελλάδα (κι από κοντά βεβαίως η Κύπρος) να μη βρεθεί αίφνης στα πόδια ελεφάντων που διαγκωνίζονται. Και να μην αποβεί μέρος ενός εκτός εμβελείας της παιγνίου στην περιοχή.
Χωρίς όμως και ν’ απουσιάζει από αυτό το γίγνεσθαι. Κάτι που εν ολίγοις απαιτεί εύτολμη μεν, αλλά και ρεαλιστική (άρα και σώφρονα) διαχείριση.
Είναι φανερό για κάθε προσεκτικό παρατηρητή, ότι: Πίσω απ’ όσα συμβαίνουν, υπάρχουν πολύ περισσότερα. Και πέραν άλλων, τα επιβεβαιωμένα πλέον και τεράστια κυριολεκτικώς κοιτάσματα υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου. Από το Καστελλόριζο, μέχρι τις Κυπριακές ακτές και ως το Ισραήλ, την Γάζα και την Αίγυπτο.
Αυτά θα προσδιορίσουν τα περαιτέρω…

Read more...

Διπλωματικό «κόκαλο» η ανακίνηση του θέματος άρσης του «casus belli» από την Τουρκία

Όπως ήδη έχει αναφέρει το defencenet.gr αλλά και όπως ανακινήθηκε από χθεσινά δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου η Τουρκία παρουσιάζεται να εξετάζει την άρση του «casus belli» αναφορικά με το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στα 12 ν.μ.

Η πρόταση βέβαια δεν είναι καθόλου καινούργια καθώς κατά καιρούς επανέρχεται στο διπλωματικό προσκήνιο, όπως είχε γίνει και το 2005, χωρίς όμως πρακτικό αποτέλεσμα. Κοινή πεποίθηση είναι πως η Τουρκία πετά το «κόκαλο» στο διπλωματικό τραπέζι για να διαπιστώσει αντιδράσεις τη στιγμή που σε κύρια θέματα που υφίστανται στο Αιγαίο (υφαλοκρηπίδα και ζώνη αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης στην περιοχή του Καστελόριζου) παραμένει ουσιαστικά αμετακίνητη.

Η επιλογή της στιγμής για την ανακίνηση του θέματος του «casus belli» την ώρα που διεξάγονται διμερείς διαπραγματεύσεις για τα εκκρεμή θέματα στο Αιγαίο .δεν είναι φυσικά τυχαία ούτε είναι η πρώτη φορά που ο τουρκικός Τύπος δρα ως «διπλωματικός κριός» προωθώντας τα σχέδια του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. Η παραπάνω κίνηση φυσικά, ακόμη και αν αυτή πραγματοποιηθεί ουσιαστικά διασφαλίζει τα τουρκικά συμφέροντα και μόνο αυτά.

Αυτό γιατί εφόσον νιώθει πως μπορεί να εξασφαλίσει δικαιώματα στο Αιγαίο που δεν είχε προηγουμένως η Άγκυρα διαισθάνεται πως μπορεί να προσφέρει ένα χωρίς αντίκρισμα αντάλλαγμα στην ελληνική πλευρά. Και η υπόθεση του «casus belli» ήταν πάντα ένα τέτοιο διπλωματικό όπλο. Είναι ευκαιρία πάντως για την ελληνική πλευρά εάν και εφόσον η Τουρκία αποφασίσει την κατάργηση της επίμαχη διάταξη της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης τότε να ασκήσει το δικαίωμα που ασφαλώς έχει και να επεκτείνει τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα 12 ν.μ. Αυτό γιατί δε θα έχει κανένα λόγο να μη το κάνει, εφόσον η απειλή πολέμου θα έχει εκλείψει. Η μήπως δεν είναι έτσι;

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Erdogan: Με το ΡΚΚ δεν συνομιλούμε, η ΜΙΤ όμως...μπορεί

Η τουρκική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει το εκτός νόμου κουρδικό εργατικό κόμμα (PKK) ως ενδεχόμενο συνομιλητή ή φορέα συνεργασίας σε κάποια πολιτική διαπραγμάτευση. Τα παραπάνω δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός Recep Tayyip Erdogan σε τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε το βράδυ της Δευτέρας.

«Εμείς ως κυβέρνηση δεν πρόκειται ποτέ να κάτσουμε και να διαπραγματευθούμε με μια τρομοκρατική οργάνωση ή με αντιπροσώπους της. Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ποτέ», δήλωσε πιο συγκεκριμένα ο Τούρκος πρωθυπουργός. Πρόσθεσε όμως πως «εάν κάποιες επαφές γίνουν απαραίτητες, το κράτος θα τις πραγματοποιήσει, αλλά τα δύο αυτά δεν πρέπει να συγχέονται μεταξύ τους». Ο Erdogan διευκρινίζοντας τα περί επαφών είπε: «Το κράτος, για παράδειγμα έχει μια υπηρεσία πληροφοριών.

Για να επιλυθούν συγκεκριμένα ζητήματα πραγματοποιούνται επαφές, αλλά η κυβέρνηση δεν πρόκειται ποτέ να αναγνωρίσει το ΡΚΚ ως συνομιλητή και να κάτσει στο τραπέζι και να συζητήσει μαζί τους». Οι δηλώσεις έρχονται ως απάντηση στην προσωρινή εκεχειρία που κήρυξε το ΡΚΚ με αφορμή τις επαφές του πρώην ηγέτη του κουρδικού κόμματος Abdullah Ocalan, με τουρκικές υπηρεσίες.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Οι παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου από την τουρκική Αεροπορία

Το δίκτυο των ραντάρ του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης της ΠΑ εντόπισε σήμερα 2 σχηματισμούς της τουρκικής Αεροπορίας ο οποίοι αποτελούνταν από 16 συνολικά αεροσκάφη τα οποία πραγματοποίησαν 2 παραβάσεις του FIR Αθηνών και 5 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ). Από τα 16 τουρκικά μαχητικά τα 8 έφεραν οπλισμό. Η δραστηριότητα εκδηλώθηκε σε βόρειο και κεντρικό Αιγαίο.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Άρση του casus beli ή ακόμα μια μπλόφα;

Της Δωρας Aντωνιου

Την απαλοιφή του casus belli για ενδεχόμενη απόφαση της Ελλάδας επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, από το νέο Πολιτικό Εγγραφο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας, εξετάζουν οι αρμόδιες τουρκικές αρχές, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στην τουρκική εφημερίδα Sabah. Μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο βήμα για άρση της απόφασης της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης για το casus belli.

Οι πληροφορίες, που είδαν χθες το φως της δημοσιότητας στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, αναφέρουν ότι το νέο Πολιτικό Εγγραφο Εθνικής Ασφάλειας, που αποτελεί την «κόκκινη βίβλο» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, συντάσσεται στη βάση του δόγματος «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες, που εισήγαγε στη διπλωματική γλώσσα της γείτονος ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Αχμέτ Νταβούτογλου. Ετσι, οι γειτονικές χώρες δεν αντιμετωπίζονται ως εξωτερική απειλή, αλλά ως στοιχείο συνεργασίας. Σε πρόσφατες δηλώσεις του στην Αγκυρα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είχε επισημάνει ότι οι εξωτερικές απειλές «εδράζονται σε τεχνητούς φόβους και ανησυχίες που για μεγάλο διάστημα κυριαρχούσαν στην τουρκική εξωτερική πολιτική».


Το Πολιτικό Εγγραφο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας γράφεται εκ νέου κάθε πέντε χρόνια, ωστόσο, το περιεχόμενό του υπόκειται σε ετήσιες αναθεωρήσεις. Η κυβέρνηση Ερντογάν επιθυμεί μέσα από το νέο κείμενο να δώσει το στίγμα εκδημοκρατισμού της Τουρκίας και των αλλαγών που συνεπάγεται η αποδυνάμωση της επιρροής του στρατιωτικού κατεστημένου. Δεν είναι τυχαίο ότι το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας αποτελείται πλέον από περισσότερους αξιωματούχους της κυβέρνησης και λιγότερους εκπροσώπους του στρατού, ενώ οι εισηγήσεις για τις ριζικές αλλαγές στο νέο κείμενο έγιναν από το γραφείο του κ. Ερντογάν.

Στο νέο κείμενο, λοιπόν, η επέκταση από την Ελλάδα των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ., δεν χαρακτηρίζεται ως «προέχουσα απειλή», όπως μέχρι τώρα. Γίνεται, δε, αναφορά στο Συμβούλιο Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου Ελλάδας – Τουρκίας, που συστάθηκε για την προσέγγιση και συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες. Η διαδικασία συγγραφής και έγκρισης του νέου Εγγράφου αναμένεται να ολοκληρωθεί τον προσεχή Δεκέμβριο.

«Ευπρόσδεκτη» χαρακτηρίζει η Αθήνα μια τέτοια ενέργεια της Αγκυρας, διπλωματικές πηγές, ωστόσο, υπογραμμίζουν ότι θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τις οριστικές διατυπώσεις, καθώς οι πληροφορίες δεν αποκλείεται να είναι ακόμα και κίνηση σκοπιμότητας, που εντάσσεται στις εσωτερικές διεργασίες της Τουρκίας. Οι ίδιες πηγές υπογραμμίζουν ότι η άρση του casus belli είναι στοιχειώδης υποχρέωση της Τουρκίας ως υποψήφιου κράτους μέλους της Ε.Ε. και θα αποτελούσε σαφές δείγμα έλευσης της γείτονος στη σύγχρονη εποχή. Επισημαίνουν, ωστόσο, ότι η ελληνική πλευρά σε καμιά περίπτωση δεν θέτει ανάλογες ενέργειες σε βάση αμοιβαιότητας ή ανταλλαγμάτων

Read more...

Οι φοβίες του Casus belli

Του Ν. Λυγερού
Όταν εξετάζουμε το Casus belli της Τουρκίας, αποκλειστικά σε ελληνικό χώρο και μάλιστα ελλαδικό, έχουμε την εντύπωση ότι είναι σημαντικό κι ότι ουσιαστικά καθορίζει τη σχέση μας στο Αιγαίο.
Αυτή η εντύπωση δημιουργεί βέβαια και φοβίες, όσον αφορά στις κινήσεις μας, όχι μόνο σε στρατηγικό επίπεδο, αλλά και σε επιχειρησιακό. Υπάρχουν ακόμα επιπτώσεις και στην αντίληψή μας όσον αφορά στην ερμηνεία των αναχαιτίσεων.
Από την μία πλευρά οι δικοί μας παράγουν το πρέπον έργο των πιλότων των μαχητικών αεροσκαφών, από την άλλη η αναχαίτιση μετατρέπεται σε ρουτίνα, η οποία δεν έχει νόημα στη γεωστρατηγική σκακιέρα.

Ξεχνάμε βέβαια, συνειδητά ή όχι, ότι ο τουρκικός παίχτης δεν είναι νεόφερτος κι ότι παίζει διαχρονικά το ίδιο παίγνιο. Ξεχνάμε, επιπλέον, την συμβολή του Αρτσάχ όσον αφορά στη διαμάχη μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας. Για όσους πιστεύουν ότι αυτός ο πόλεμος δεν έχει καμία σχέση με την Τουρκία και με την υψηλή στρατηγική της, υπάρχει η απάντηση του ίδιου του Υπουργού Εξωτερικών της:

«Ως αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων περίπου το ένα πέμπτο του Αζερμπαϊτζάν περιήλθε υπό αρμενική κατοχή (στην πραγματικότητα αυτή η νίκη ερμηνεύεται ως απελευθέρωση για όσους γνωρίζουν την ιστορία του Αρτσάχ, ας συνεχίσουμε όμως την ανάγνωσή μας), κάτι που θεωρείται ως η σοβαρότερη στρατηγική απώλεια της Τουρκίας κατά την μεταψυχροπολεμική περίοδο». Και για όσους δεν έχουν πεισθεί αρκεί να διαβάσουν την επόμενη σελίδα.
« Αν χρειαστεί να γίνει κάποια σύγκριση από την άποψη των περιφερειακών συνδέσμων, όσο δεν αποκτά μία σταθερή και ισχυρή περιφερειακή θέση το Αζερμπαϊτζάν στον Καύκασο κι η Αλβανία στα Βαλκάνια, δεν θα είναι εφικτό για την Τουρκία ούτε να αυξήσει τη βαρύτητά της και στις δύο περιοχές, αλλά ούτε να και αναπτύξει πολιτικές προς την Αδριατική και την Κασπία, που βρίσκονται στην εγγύτερή της θαλάσσια περιοχή κι εντός της σφαίρας επιρροής της».
Πολλά λόγια βέβαια και λίγες πράξεις. Μετά από την ήττα του Αζερμπαϊτζάν, η επιθετική στάση της Τουρκίας ήταν άκρως εντυπωσιακή: απλώς έκλεισε τα σύνορα με την Αρμενία. 150.000 Αρμένιοι νίκησαν 7 εκατομμύρια Αζέρους, τους οποίους ονομάζουν Τούρκους κι η Τουρκία παρέμεινε με την μυθική της επιθετικότητα. Το Casus belli είναι τόσο ισχυρό όσο είναι ισχυρές οι φοβίες, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Read more...

Περίεργα σενάρια στον τουρκικό Τύπο…

Του Γ.Λ.Δ.
Πέρασε (σχεδόν) απαρατήρητο στον ελληνικό Τύπο – όχι όμως από κάποιους αρμόδιους:
Τις προάλλες η ιστοσελίδα της τουρκικής εφημερίδας «Ζaman» δημοσίευσε την πληροφορία ότι κάποιοι εκ των κατηγορουμένων για συνεργασία με το PKK και σχεδιάζοντες, λέει, να χτυπήσουν – με «χάκινγκ» – τα τουρκικά μη επανδρώμενα αεροσκάφη Heron, είχε τηλεφωνικές συνομιλίες με πρόσωπο από την Αθήνα, που χρησιμοποιούσε ψευδώνυμο.
Και ότι αυτό περιλαμβάνεται στη σχετική δικογραφία των 324 σελίδων.

Επισήμως και μέχρι και μετά τη δημοσίευση πληροφορίας – με ή χωρίς εισαγωγικά – η Άγκυρα δεν είχε ενημερώσει αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες.

Στην Αθήνα κάποιοι θεωρούν ότι κάποιο κόλπο τουρκικών κύκλων βρίσκεται πίσω από την ιστορία καθώς έχει πολλές από τις εμμονές της από εκεί πλευράς περί άμεσης ή έμμεσης ελληνικής υποστήριξης στο ΡΚΚ… Πολύ περισσότερο που πριν από λίγες ημέρες άλλο δημοσίευμα του Τουρκικού Τύπου ανέφερε ότι «Κούρδοι τρομοκράτες» εκπαιδεύονται σε δύο χώρες – ονόματα δεν έλεγε, αλλά τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;
Και τα δυο δημοσιεύματα συνέπεσαν χρονικά με την επίσκεψη Νετανιάχου στην Αθήνα και τη δρομολόγηση μιας εν δυνάμει στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ στον οικονομικό και αμυντικό τομέα. Ταυτόχρονα υπάρχει και νέο κύμα επίθεσης της Άγκυρας κατά των ενόπλων Κούρδων στην οποία ενεπλέκονται και τα νεοπαραληφθέντα από την Τουρκία ισραηλινής κατάστασης μη επανδρωμένα κατασκοπευτικά αεροσκάφη (VAV’S) Heron…
Αυτά τα δυο δεδομενα, συν το ότι η ελληνική κυβέρνηση καταφέρνει να διατηρεί – και να ενισχύει – παράλληλα με το άνοιγμα στο Ισραήλ, την παραδοσιακή σχέση εμπιστοσύνης με τους Παλαιστίνιους και τις αραβικές χώρες, ίσως δίνουν μια ερμηνεία για την προσπάθεια – έμμεσης είναι αλήθεια «εμπλοκής» της Αθήνας σε σενάρια με ΡΚΚ, με Hachers, με λογισμικά VAV’S και άλλα… τζεϊμποντικά.
Το κρίσιμο ζήτημα για την Αθήνα δεν είναι να χάνει χρόνο μ’ αυτά τα σενάρια «επιστημονικής φαντασίας», αλλά να κοιτά να είναι πραγματικά πολυδιάστατη και βάσει αρχών η εξωτερική πολιτική της. Οι καιροί είναι δύσκολοι για την οικονομία της χώρας και το περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε επικίνδυνο και με παγίδες.

Read more...

Νέο τουρκικό δόγμα για τα 12 μίλια;

Αλλαγές στην τουρκική πολιτική σε ότι αφορά τα 12 μίλια των ελληνικών χωρικών υδάτων προαναγγέλλει η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ.
Σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της με τον τίτλο «Τα 12 μίλια δεν είναι πλέον αιτία πολέμου» η τουρκική εφημερίδα υποστηρίζει ότι αλλάζει η πολιτική της Άγκυρας στο θέμα.
Επικαλείται μάλιστα το Νέο Σχέδιο Δόγματος Εθνικής Ασφάλειας, στο οποίο η Ελλάδα δεν περιλαμβάνεται πλέον στις χώρες, που αποτελούν εξωτερική απειλή για την Τουρκία, όπως έκανε το προηγούμενο σχέδιο του 2005.
Η εφημερίδα υποστηρίζει ότι αν τελικά το Δεκέμβριο ψηφιστεί το νέο Σχέδιο θα είναι το πρώτο βήμα, ώστε η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια να μην αποτελεί casus belli.

Read more...

Παράλογες απαιτήσεις

Ν. Λυγερός
Όταν διαβάζουμε το βιβλίο του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας κι ειδικά την επόμενη παράγραφο, αναρωτιόμαστε πραγματικά γιατί η τουρκική ηγεσία έχει απαιτήσεις για μία κίνηση που διέπραξε μόνη της:
«Το 1944 οι Γερμανοί (δηλαδή οι Ναζί, για να μην ξεχνιόμαστε), που αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από τα Δωδεκάνησα, πρότειναν στην τουρκική κυβέρνηση την κατάληψή τους.
Το γεγονός ότι η τουρκική κυβέρνηση της εποχής, προτιμώντας να λάβει την σύμφωνη γνώμη της Αγγλίας, τήρησε στο θέμα των νησιών εξαιτίας της αγγλικής άρνησης, μία αδιάφορη στάση, συνιστά τον σημαντικότερο κρίκο στην αλυσίδα παραλείψεων που στέρησε από την Τουρκία την έξοδό της στο Αιγαίο.».

Η εξέταση του κειμένου είναι σαφής.

Ο συγγραφέας θεωρεί λανθασμένη αυτήν την κίνηση και θα προτιμούσε να είχε κάνει μία συμφωνία με το ναζιστικό καθεστώς.
Για όσους δυσκολεύονται να εμπεδώσουν το επιχείρημα, αρκεί να διαβάσουν την συνέχεια.
«Αργότερα, στις συνομιλίες μεταξύ των Ιταλών και των συμμάχων που διεξήχθησαν στο Παρίσι το 1944, η κυβέρνηση, αποφασίζοντας ότι η χώρα δεν είχε δικαίωμα να λάβει μερίδιο από τη λεία του πολέμου, διότι έμεινε εκτός από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συνέδραμε ολοφάνερα στην παράδοση των νησιών αυτών στην Ελλάδα.».
Ο Υπουργός Εξωτερικών μέσα στο πάθος του και τον πόθο του, βέβαια, χρησιμοποιεί εκφράσεις, οι οποίες είναι χαρακτηριστικές. «Λεία του πολέμου» για μία ουδέτερη κυβέρνηση; Άρα τα νησιά δεν άνηκαν στην Τουρκία. «Παράδοση» για μία κυβέρνηση, η οποία δεν είχε τα νησιά στην κατοχή της; Άρα η κυβέρνηση της εποχής διετέλεσε μία προδοσία;
Οι ισχυρισμοί αυτοί δεν έχουν νόημα για ένα ειρηνικό κράτος. Επιπλέον, προβληματίζουν για τις προθέσεις της τωρινής κυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση, η αξιολόγηση της κίνησης έχει ένα ξεκάθαρο συμπέρασμα.
Το κόστος της έλλειψης εξόδου στο Αιγαίο δεν οφείλεται στην Ελλάδα, αλλά στην ίδια την Τουρκία και σχετίζεται με την γεωπολιτική της στάση στην περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Κατά συνέπεια, ποια είναι η βάση της τουρκικής κριτικής, το υπόβαθρο του Casus belli, το πλαίσιο των γεωστρατηγικών απαιτήσεων, αφού η τωρινή κυβέρνηση, επίσημα δημοκρατική, είναι η διάδοχη κυβέρνηση της προηγούμενης;

Read more...