Συνταγματική αναθεώρηση προανήγγειλε ο Ερντογάν

Το κυβερνών κόμμα στην Τουρκία προτίθεται να παρουσιάσει μέχρι τα τέλη Μαρτίου μια συνταγματική αναθεώρηση στο κοινοβούλιο, δήλωσε ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, την ώρα που κρίση έχει ξεσπάσει στη χώρα με τη σύλληψη στρατιωτικών κατηγορούμενων για εξύφανση συνωμοσίας με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησής του το 2003.

"Δεν πρόκειται να αναθεωρήσουμε εξ ολοκλήρου το Σύνταγμα αλλά σκοπεύουμε να τροποποιήσουμε ορισμένα άρθρα, κυρίως αυτό για την απαγόρευση της λειτουργίας πολιτικών κομμάτων και αυτό για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης", είπε ο Ερντογάν σε συνέντευξη Τύπου.

Το υπάρχον σύνταγμα του 1982 που καταρτίστηκε υπό στρατιωτικό καθεστώς, μετά το πραξικόπημα του 1980, επιβάλλει δραστικούς περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης, δίνει τη δυνατότητα απαγόρευσης της λειτουργίας πολιτικών κομμάτων, περιστέλλει τη δράση των συνδικάτων και επιτρέπει στο στρατό να ασκεί σημαντική επιρροή στην πολιτική ζωή της χώρας.

"Θα προχωρήσουμε γρήγορα ώστε να έχουμε διαβουλεύσεις επ' αυτού με τα πολιτικά κόμματα" που εκπροσωπούνται στην εθνοσυνέλευση, υπογράμμισε διευκρινίζοντας ότι οι τροποποιήσεις αυτές εντάσσονται στις προσπάθειες της Τουρκίας να ευθυγραμμιστεί με τους ευρωπαϊκούς δημοκρατικούς κανόνες.

Το τουρκικό σύνταγμα τροποποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό κυρίως την περίοδο 2001-2004, ώστε να επιτραπεί στη χώρα να πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).

Η αναθεώρηση του συντάγματος ήταν από τους πρώτους στόχους της κυβέρνησης του ισλαμικών καταβολών Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) μετά τη μεγάλη του νίκη στις βουλευτικές εκλογές του 2007.

Read more...

"Σύγκρουση μέχρι τέλους" στη Τουρκία - Σε συναγερμό υπουργείο Εθνικής Άμυνας & ΕΥΠ

Κλίμα μετωπικής σύγκρουσης κεμαλιστών και ισλαμιστών στην Τουρκία με όλα τα ενδεχόμενα να είναι ανοικτά: Από κίνημα των κεμαλικών μέχρι προσπάθεια «εξαγωγής της κρίσης» - προς τα δυτικά φυσικά. Στο ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας και στην ΕΥΠ παρακολουθούν από πολύ κοντά τις τουρκικές πολιτικές εξελίξεις και συντάσσεται ειδική έκθεση με όσες πληροφορίες συλλέχθηκαν ή θα συλλεχθούν για την χθεσινοβραδυνή έκτακτη σύσκεψη της ηγεσίας των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που θεωρείται "το κρίσιμο σημείο της μέχρι σήμερα κατάστασης".

Έχει ζητηθεί από όλες τις παραμεθόριες μονάδες από το Τριεθνές μέχρι το Καστελλόριζο «αυξημένη ετοιμότητα», αλλά χωρίς να ληφθούν κάποια έκτακτα μέτρα για την ώρα. Πάντως γενική πολιτική γραμμή από ελληνικής πλευράς είναι να αποφευχθεί «πάση θυσία» η ελληνική εμπλοκή σε οποιαδήποτε πρόκληση προκειμένου «να μην γίνουμε μέρος της τουρκικής κρίσης».

Την ίδια στιγμή και οι πολιτικοί αρχίζουν να παίρνουν θέσεις για τα χθεσινά πρωτοφανή-για τα δεδομένα της Τουρκίας-γεγονότα, με την σύλληψη των 49 πρώην και νυν αξιωματικών. «Η Τουρκία είναι σαν να βρίσκεται υπό κατοχή» δηλώνει ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Ντενίζ Μπαϊκάλ.

Η ανησυχία για κίνηση των κεμαλικών είναι διάχυτη και τα δύο στρατόπεδα «μετρούν τις δυνάμεις τους»: Η αστυνομία και μέρος της στρατοχωροφυλακής είναι θετικά διακείμενοι προς την ισλαμική πολιτική ηγεσία, ενώ οι κεμαλικοί ελέγχουν εκτός από τις Ένοπλες Δυνάμεις και μεγάλο μέρος της κρατικής μηχανής.

Οι τουρκικές εφημερίδες κάλυψαν τις συλλήψεις χωρίς να τοποθετηθούν υπέρ ή κατά των μεγάλων γεγονότων. Η «Ακσάμ» είχε τίτλο «Φουρτούνα συλλήψεων στρατηγών». Η «Μιλιέτ» υπό τον τίτλο «Από τη σύνοδο του Λευκού Οίκου στη σύλληψη» υπενθύμιζε ότι ο συλληφθείς διοικητής της 1ης Στρατιάς Εργκίν Σαϊγκούν είχε συνοδεύσει τον πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν στον Λευκό Οίκο το 2007, όπου είχαν ληφθεί σημαντικές αποφάσεις εναντίον του ΡΚΚ.

Η «Χουριέτ» ήταν η μοναδική εφημερίδα που μπήκε στο αεροσκάφος των τουρκικών αερογραμμών το οποίο μετέφερε τους στρατηγούς από την Άγκυρα στην Κωνσταντινούπολη εξασφαλίζοντας αποκλειστικές φωτογραφίες των «κουρασμένων» στρατηγών, όχι όμως και αποκλειστική δήλωση: «Πτήση ΤΚ 855» ήταν ο τίτλος της εφημερίδας.

Είκοσι εννέα από τους 49 συλληφθέντες ανακρίθηκαν χθες στο αρχηγείο της αστυνομίας στην Κωνσταντινούπολη, ενώ 10 μεταφέρθηκαν σε δικαστήριο της πόλης. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο αρχηγός του στρατού Ιλκέρ Μπασμπούγ ανέβαλε το ταξίδι του στην Αίγυπτο και κάλεσε εσπευσμένα τους επιτελείς του στο γραφείο του.

Ο Μουράτ Γετκίν στη «Ραντικάλ» δεν αποκλείει να υπάρξουν σοβαρές πολιτικές επιπτώσεις από αυτό το κύμα συλλήψεων. Ήδη το σενάριο των πρόωρων εκλογών άρχισε να συζητείται, εν μέσω μάλιστα φημών ότι ενδέχεται να αρχίσει νέα δίκη για το κλείσιμο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ.

Οι εξελίξεις προκάλεσαν σοκ στην τουρκική κοινή γνώμη. «Πρέπει οπωσδήποτε να ενημερωθεί επισήμως ο λαός γι΄ αυτές τις συλλήψεις. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν τι γίνεται. Ως πολίτης έχω δικαίωμα να μάθω» σχολίαζε ο αρθρογράφος της «Τζουμχουριέτ» Χικμέτ Τσεντίκνκαγια. Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι οποίοι βλέπουν τη χώρα να οδηγείται προς τον εκδημοκρατισμό. Ο Οράλ Τσαλισλάρ της «Ραντικάλ» σχολιάζει ότι αυτό μάλλον δεν είναι ένα παιχνίδι και πως τα έγγραφα που βγήκαν στη δημοσιότητα είναι τρομακτικά. «Ελπίζουμε η Τουρκία να δείξει την ωριμότητα που χρειάζεται για να χειραφετηθεί από τον στρατό και να προχωρήσει στον δρόμο της δημοκρατίας».

Read more...

Η σύγκρουση μέσα στην Τουρκία αγγίζει άμεσα και την Ελλάδα

Του Σταύρου Λυγερού
Υπενθυμίζουμε ότι για να καλλιεργήσουνακλίμα για πραξικόπημα, μεταξύ των άλλων οι στρατηγοί σχεδίαζαν και κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Για την ακρίβεια σχεδίαζαν να προκαλέσουν την πτώση τουρκικού μαχητικού κατά τρόπο, που να μπορούν να αποδώσουν την κατάρριψη στην ελληνική Αεροπορία.
Κι όλα αυτά για να κατηγορήσουν την κυβέρνηση Ερντογάν ότι είναι ανίκανη να υπερασπίσει τα εθνικά συμφέροντα. Οι στρατηγοί θα εκμεταλλεύονταν το κλίμα ελεγχόμενης κρίσης, που θα είχαν δημιουργήσει ή για να καταλάβουν στρατιωτικά κάποιο θύλακο στον βόρειο Εβρο. Μπορεί το σχέδιο τελικώς να μην εκτελέσθηκε, αλλά προκλήσεις, όπως αυτές που περιγράφονται, έγιναν. Σε μία εξ αυτών, μάλιστα, είχαμε την εσκεμμένη σύγκρουση τουρκικού μαχητικού με ελληνικό, που κόστισε τη ζωή του Ελληνα πιλότου Κώστα Ηλιάκη το 2006. Το σχέδιο «Βαριοπούλα» είναι παλαιότερο (2003), αλλά η νοοτροπία που αποπνέει ζει και βασιλεύει. Το αποδεικνύουν οι αποκαλύψεις για το σχέδιο «Κλωβός» (Μάρτιος 2009), που πρόβλεπε αιματηρές προβοκάτσιες εναντίον των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων.

Η συμπεριφορά της τουρκικής στρατιωτικής ελίτ τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν μάλλον συντηρητική. Προκλήσεις και κρίσεις στο ελληνοτουρκικό μέτωπο υπήρξαν, αλλά δεν ήταν προϊόν τυχοδιωκτισμού. Και όποτε υπήρξε τυχοδιωκτισμός αυτός εντοπίζεται περισσότερο στην κεμαλική πολιτική ελίτ παρά στο Γενικό Επιτελείο.
Ο συντηρητισμός των στρατηγών πηγάζει από τον ρόλο κηδεμόνα που παραδοσιακά ασκούν στο τουρκικό πολιτικό σύστημα. Προφανώς, τρέφουν επεκτατικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας. Προφανώς, φροντίζουν να τις καλλιεργούν και να τις προωθούν. Αμφισβητώντας επιμόνως, σταθερά και εμπράκτως ελληνικά κυριαρχικά και διοικητικά δικαιώματα, η Αγκυρα έχει καταφέρει να εθίσει όχι μόνο την διεθνή κοινότητα, αλλά ακόμα και κύκλους της ελληνικής ελίτ. Εξ ου και οι μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της σήμερα θεωρούνται διμερείς «διαφορές» και τουλάχιστον ατύπως αποτελούν αντικείμενο διμερούς διαπραγμάτευσης.
Στην πραγματικότητα, το μετακεμαλικό καθεστώς χρησιμοποίησε την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας ως μέθοδο άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Ειδικά όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική πολιτική ελίτ είχε κυριευθεί από φοβικό σύνδρομο, η Αγκυρα κλιμάκωσε και τις επεκτατικές διεκδικήσεις της και τις στρατιωτικές πιέσεις της.
Το νέο στοιχείο στην εξίσωση είναι η εσωτερική σύγκρουση εξουσίας στην Τουρκία. Για πρώτη φορά αμφισβητείται εμπράκτως το μέχρι πριν από μερικά χρόνια κυρίαρχο δόγμα ότι οι ένοπλες δυνάμεις είναι ο εγγυητής της χώρας και του κράτους. Οι στρατηγοί άρχισαν τις συνωμοσίες. Αντί, όμως, να ανατρέψουν την κυβέρνηση Ερντογάν, η κυβέρνηση Ερντογάν ξηλώνει το «βαθύ κράτος». Ολα δείχνουν ότι η σύγκρουση θα είναι μέχρι τελικής πτώσεως.
Η άλλοτε συντηρητική στρατιωτική ελίτ έχει περιέλθει σε κατάσταση πρωτοφανούς νευρικότητας, η οποία την εξωθεί στον τυχοδιωκτισμό. Οι αποκαλύψεις επιβεβαιώνουν την τάση των στρατηγών να χρησιμοποιήσουν την ελληνοτουρκική διένεξη ως πολιτικοψυχολογικό όπλο στη σύγκρουσή τους με την κυβέρνηση Ερντογάν. Είναι ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο, που η Αθήνα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτική.
Η ελληνική πολιτική ελίτ εξαρχής προτιμούσε στο τιμόνι της Τουρκίας να βρίσκεται ο Ταγίπ Ερντογάν παρά οι κεμαλικοί. Η προτίμηση αυτή είναι σωστή, αλλά όχι γιατί αυτός και το κόμμα του είναι διατεθειμένοι να προσεγγίσουν πιο εποικοδομητικά τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, όπως πιστεύουν στην Αθήνα. Είναι σωστή, επειδή η κυβέρνηση Ερντογάν έχει ειδικά αυτή την περίοδο άλλες προτεραιότητες. Εχει επίγνωση, άλλωστε, ότι η πρόκληση ελληνοτουρκικής κρίσης θα διευκολύνει την προσπάθεια των στρατηγών να την ανατρέψουν.
Σε αντίθεση με τον στενό εθνικισμό του κεμαλικού κατεστημένου, η κυβέρνηση Ερντογάν διαπνέεται από το ιδεολόγημα του νεοοθωμανισμού. Πρόκειται για κρίσιμη διαφορά, η οποία, όμως, δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στα ελληνοτουρκικά. Για την ακρίβεια, η κυβέρνηση Ερντογάν δίνει μεγαλύτερη έμφαση στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Κατά τα άλλα, στα ελληνοτουρκικά έχει επέλθει όσμωση μεταξύ των δύο πόλων εξουσίας στην Τουρκία. Στην Αθήνα έχουν την τάση να την παραβλέπουν. Τους βολεύει το επιχείρημα ότι σ’ αυτό τον τομέα η κυβέρνηση Ερντογάν είναι υποχρεωμένη να κινείται με την έγκριση του Γενικού Επιτελείου.

Read more...

Ερντογάν Α’ ο «εκδικητής»

Σε μπρα ντε φερ για γερά νεύρα εξελίσσεται ο αγώνας ανάμεσα στη μετριοπαθή ισλαμική κυβέρνηση της Τουρκίας και στον στρατό για το ποιος έχει το πάνω χέρι. Επειτα από την ανήκουστη ως σήμερα- απαγγελία κατηγοριών εναντίον 12 ανωτάτων στρατιωτικών για προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης και την προσαγωγή δεκάδων συναδέλφων τους για την υπόθεση «Βαριοπούλα», φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το Κόμμα (του) Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) εδραιώνουν την εξουσία τους απέναντι στο «βαθύ κράτος». Είναι προφανές ότι ο «Ερντογάν ο εκδικητής» φιλοδοξεί να γίνει ο πρώτος ηγέτης που θα πάρει το αίμα του πίσω για τις ανηλεείς διώξεις δεκαετιών εις βάρος του πολιτικού Ισλάμ.

«Βαριοπούλα» ήταν η κωδική ονομασία μιας στρατιωτικής συνωμοσίας, το 2003, που αποκαλύφθηκε πρόσφατα από τον τουρκικό Τύπο: ο Στρατός θα προκαλούσε θερμό επεισόδιο, καταρρίπτοντας τουρκικό αεροσκάφος με τρόπο ώστε να φαινόταν ότι το κατέρριψε η Ελλάδα, και στην αναταραχή που θα ακολουθούσε, θα ανέτρεπε τον κ. Ερντογάν. Το πρωτόγνωρο στην υπόθεση είναι ότι την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση προσήγαγε περίπου 50 ανώτατους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και αποστράτους, για ανάκριση και ότι ενδεχομένως μερικοί από αυτούς να λογοδοτήσουν για πρώτη φορά στην ιστορία του τουρκικού κράτους.
Οι «τίγρεις της Ανατολίας»
Η καχυποψία ανάμεσα στο εθνικιστικό κατεστημένο και στο πολιτικό Ισλάμ είναι δεδομένη στην Τουρκία. Το πρώτο αντικρούει τις κατηγορίες περί συνωμοσίας ως κατασκευασμένες προκειμένου να απαλλαγεί η κυβέρνηση από τους αντιπάλους της. Επιπλέον, κατηγορεί το ΑΚΡ ότι διαθέτει την κρυφή ατζέντα να επιβάλει ισλαμικές πρακτικές στη χώρα. Στην απέναντι πλευρά, η κυβέρνηση, η οποία διαθέτει απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή, επιθυμεί να περιορίσει τους «πασάδες» στα στρατόπεδα και να τους αφαιρέσει την απόλυτη εξουσία που κατέχουν αφότου ο Κεμάλ Ατατούρκ, και ο ίδιος στρατιωτικός, ίδρυσε το τουρκικό κράτος.
Η Ανατολία, όπως αποκαλείται η κεντρική Τουρκία, ήταν κάποτε μια απέραντη επαρχία ξεχασμένη από τα αστικά κέντρα. Επωφελήθηκε όμως από την οικονομική απελευθέρωση της δεκαετίας του 1980 και μετατράπηκε σε ατμομηχανή της τουρκικής οικονομίας. Οι τοπικές επιχειρήσεις έγιναν γνωστές ως «τίγρεις της Ανατολίας».
Εδώ ο κόσμος ήταν πάντοτε θρησκευόμενος. Η διαφορά είναι ότιτα τελευταία χρόνια οι επιχειρηματίες της Ανατολίας διέπρεπαν όλο και περισσότερο και δημιούργησαν μια νέα, συντηρητική, μεσαία τάξη η οποία κάποια στιγμή απαίτησε να έχει λόγο στη λήψη των αποφάσεων και να μην «καπελώνεται» μονίμως από την κυβερνώσα ελίτ.
Η τάξη αυτή αποτελεί την κύρια δεξαμενή ψηφοφόρων του ΑΚΡ και του κ. Ερντογάν και στηρίζει την οικονομία και την κυβέρνηση. Ωστόσο το γεγονός ότι αυτοί οι συντηρητικοί θρησκευόμενοι απέκτησαν οικονομική και πολιτική δύναμη ανησυχεί πολύ την καθεστωτική ελίτ- η οποία εκφράζεται κυρίως από τους στρατιωτικούς και τους δικαστικούς, αμφότερους αυτόκλητους υπερασπιστές του κοσμικού κράτους,- η οποία φοβάται ότι θα χάσει τα προνόμια που απολαμβάνει από την ίδρυση του τουρκικού κράτους.
Μία, δύο, τρεις Τουρκίες!
Η σημερινή Τουρκία μοιάζει με ένα παζλ όπου διακρίνονται τρία μεγάλα κομμάτια: το κεμαλικό κατεστημένο, οι μετριοπαθείς ισλαμιστές και οι Κούρδοι. Παραμένει στοίχημα ανοικτό η προοπτική για την ομαλή συνύπαρξή τους- χωρίς το κράτος του τρόμου που εγκαινίασε ο Κεμάλ Ατατούρκ και επέβαλαν οι συνεχιστές του, ένστολοι και μη.
Το κεμαλικό ή κοσμικό κατεστημένο κινούσε ως πρόσφατα όλα τα νήματα. Εκτός από τους στρατιωτικούς και τους δικαστικούς, σε αυτό ανήκουν η μεσαία και η ανώτερη τάξη των αστικών κέντρων της Δυτικής Τουρκίας καθώς και το λεγόμενο «βαθύ κράτος» (η σκοτεινή συμμαχία εθνικιστών, στρατιωτικών και οπαδών του λαϊκού κράτους).
Οι μετριοπαθείς ισλαμιστές του ΑΚΡ αποτελούν τη μετεξέλιξη των πιο «άγαρμπων» θρησκευτικών κομμάτων των προηγούμενων δεκαετιών. Η κυριότερη διαφορά από τους προκατόχους τους είναι ο φιλοευρωπαϊσμός τους, που ξεκίνησε από την επιθυμία να ανακτήσουν μέσω ΕΕ τα δικαιώματα που τους στερούσε το κεμαλικό κράτος, όπως το να φορούν την παραδοσιακή μαντίλα στα πανεπιστήμια. Η ύπαρξή τους αποτελεί την απόδειξη ότι, αν και η Τουρκία έγινε επισήμως κοσμικό κράτος πριν από οκτώ δεκαετίες, η θρησκεία συνέχισε να παίζει σημαντικό ρόλο στα λαϊκά στρώματα. «Το τζίνι της κάθαρσης βγήκε από το μπουκάλι».
Ο έγκριτος πολιτικός αναλυτής της εφημερίδας «Radikal» Τσενγίζ Τσαντάρ εξηγεί στο «Βήμα της Κυριακής» γιατί πιστεύει ότι οι μαζικές συλλήψεις στρατιωτικών θα εδραιώσουν τη δημοκρατία στην Τουρκία:
«Στην Τουρκία ο στρατός είναι πανίσχυρος μετά την ίδρυση του κράτους στη δεκαετία του 1920. Αυτός έχει τον τελευταίο λόγο στα μεγάλα ζητήματα της χώρας. Στα επτά χρόνια όμως που η παρούσα κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία, η Τουρκία έχει πάρει τον δρόμο προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, γεγονός που αναπόφευκτα πιέζει για αλλαγές στη νομοθεσία, σ το διοικητικό σύστημα, στη γραφειοκρατία και στη διακυβέρνηση. Αυτό έφερε αντιμέτωπες τη νέα ελίτ που κατέχει την εξουσία με την παραδοσιακή ελίτ της οποίας στυλοβάτης είναι ο στρατός. Εξ ου οι προσπάθειες να ανατραπεί και να υπονομευτεί η κυβέρνηση Ερντογάν.
Στην τουρκική δημοκρατία δεν είχαμε δει ποτέ στο παρελθόν ανώτατους αξιωματικούς να συλλαμβάνονται και να ανακρίνονται από τις Αρχές. Είναι άνευ προηγουμένου στην Τουρκία να χρησιμοποιείται βία για να εξαναγκαστεί ο στρατός να συμμορφωθεί με την δημοκρατική κυβέρνηση. Η μοναδική άλλη επιλογή είναι ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Στο σημείο που έχουμε φθάσει, δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες. Το τζίνι έχει βγει από το μπουκάλι. Δεδομένης της εσωτερικής ισορροπίας της εξουσίας και της διεθνούς κατάστασης, ένα στρατιωτικό πραξικόπημα θα ήταν πολύ απίθανο. Συνεπώς οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ο εκδημοκρατισμός ή, έστω, η εδραίωση της δημοκρατίαςείναι η πιο πιθανή έκβαση».

Read more...

Έκτακτη συνάντηση Ταγίπ Ερντογάν και Iλκέρ Μπασμπούγ

Ενώ η τουρκική φρεγάτα F490 Gaziantep βολτάριζε έξω από το Λαύριο και την Κερατέα, έκτακτη συνάντηση μεταξύ του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν και του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, στρατηγού Ιλκέρ Μπασμπούγ βρισκόταν σε εξέλιξη. Η συνάντηση ακολουθεί τη σύλληψη άλλων δύο απόστρατων στρατηγών, στο πλαίσιο των ερευνών για απόπειρα ανατροπής της ισλαμικών καταβολών κυβέρνησης.Το τουρκικό ειδησεογραφικό δίκτυο CNN Turk μετέδωσε ότι Ερντογάν και Μπασμπούγ παρέστησαν το πρωί της Κυριακής σε μία κηδεία και στη συνέχεια ο Τούρκος πρωθυπουργός προσκάλεσε τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου στο γραφείο του για συνομιλίες, μετά τις οποίες αναμένεται να εκδοθεί ανακοίνωση.
Το μπαράζ συλλήψεων στρατιωτικών έχει αγγίξει πλέον την κορυφή των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και η ένταση μεταξύ κυβέρνησης και στρατού κορυφώνεται.

Δύσκολη έως ανέφικτη πλέον η συνύπαρξη Στρατηγών και Πολιτικών στην Τουρκία
Δεν υπήρχαν ποτέ αισθήματα αγάπης μεταξύ των Τούρκων στρατιωτικών και του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), του πρωθυπουργού της Τουρκίας, Ερντογάν, το οποίο ανήλθε στην εξουσία το 2002. Οι Τούρκοι στρατηγοί πιστεύουν ότι το ΑΚΡ στοχεύει να ανατρέψει τον κοσμικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους. Από την πλευρά του, το ΑΚΡ θεωρεί τους στρατιωτικούς εμπόδιο στις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, απαραίτητες για να προσχωρήσει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ωστόσο, οι αιτιάσεις για στρατιωτικό πραξικόπημα και οι συλλήψεις, αυτή την εβδομάδα, αλλά και η παραπομπή στη Δικαιοσύνη επτά ανώτερων στρατιωτικών πυροδότησαν νέες εντάσεις μεταξύ της στρατιωτικής και της πολιτικής ηγεσίας. Τίθενται συνεπώς ερωτήματα όπως το αν μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά οι στρατιωτικοί, που θεωρούνται θεματοφύλακες του κοσμικού χαρακτήρα του τουρκικού κράτους, και το κυβερνών κόμμα που έχει ισλαμικές ρίζες, και ακόμη «το προς τα πού» οδεύει η Τουρκία.
Οι δημοσκοπήσεις στην Τουρκία δείχνουν ότι σε μια χώρα όπου οι πολιτικοί θεωρούνται διεφθαρμένοι, οι ένοπλες δυνάμεις είναι ο θεσμός που εμπιστεύονται περισσότερο οι Τούρκοι. Επιπλέον οι ένοπλες δυνάμεις θεωρούνται ο θεματοφύλακας της πολιτικής κληρονομιάς του Κεμάλ Ατατούρκ, θεμελιωτή της σύγχρονης Τουρκίας.
Ο στρατός στην Τουρκία ανέτρεψε τέσσερις εκλεγμένες κυβερνήσεις από το 1960. Ομως η εκλογική νίκη τού Ερντογάν, το 2002, αποτέλεσε νέα πρόκληση για τους Τούρκους στρατηγούς. Κατ’ αρχήν, διότι το AKP μπόρεσε να κυβερνήσει με αυτοδυναμία, χωρίς να καταφύγει σε κυβερνητικό συνασπισμό που φθείρεται από ενδοκυβερνητικές έριδες, όπως συνέβαινε συχνά στο παρελθόν. Επίσης, κέρδισε εύσημα στο εσωτερικό της Τουρκίας αλλά και στο εξωτερικό, επειδή προώθησε πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την ένταξη της Τουρκίας στην Ε. Ε. Στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων εγγράφονται και οι προσπάθειές του να μην εμπλέκονται οι στρατιωτικοί με την πολιτική. Αν αυτή η μετάβαση εξουσίας από τους στρατιωτικούς στους πολιτικούς είχε συμβεί σε ήπιο κλίμα, οι στρατιωτικοί ίσως είχαν αποδεχτεί το νέο τους ρόλο. Αυτό δεν επετεύχθη, και τώρα το ερώτημα είναι αν μπορεί να αποτραπεί περαιτέρω πόλωση.
Ενδείξεις
Το AKP υποστηρίζει ότι υπάρχουν ενδείξεις για επικείμενο στρατιωτικό πραξικόπημα. Ο στρατός το αρνείται και λέει ότι η πολιτική ηγεσία εκδικείται τον πιο πατριωτικό θεσμό της Τουρκίας, τον στρατό. Αν ο Ερντογάν επιμείνει στη θέση του, ενδέχεται να κατηγορηθεί για αυταρχισμό. Από την πλευρά τους, οι στρατηγοί αντιλαμβάνονται ότι αν εξαπολύσουν πόλεμο φθοράς στο AKP, το οποίο έχει ήδη κερδίσει δύο εκλογές, το πιθανότερο είναι ότι θα κερδίσει και τρίτη εκλογική διαδικασία, διότι δεν έχει σοβαρό πολιτικό αντίπαλο. Επιπλέον, ο Τούρκος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Μπασμπούγ, έχει δηλώσει ότι τα πραξικοπήματα ανήκουν στο παρελθόν. Συνεπώς, παρότι επιμένουν στον παραδοσιακό τους ρόλο τού θεματοφύλακα του έθνους, οι Τούρκοι στρατιωτικοί έχουν επίγνωση ότι ο ρους της Ιστορίας έχει αλλάξει. Βρίσκονται επομένως σε πολύ δύσκολο σταυροδρόμι και πολλοί από αυτούς βλέπουν πως οδηγούνται στην φυλακή, εκτός και αν...

Read more...

Την επομένη της απόφασης της Χάγης θα ξυπνήσουμε με τα ελληνικά νησιά να "επιπλέουν" στην τουρκική υφαλοκρηπίδα

Του Νίκου Κουρή, τέως υφυπουργού Εθνικής Άμυνας και επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ
Πριν από πολλά χρόνια απέκτησαν οι υπηρεσίες μας ένα απόρρητο κείμενο του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου, το οποίο περιείχε μια εμπεριστατωμένη ανάλυση της τουρκικής στρατηγικής στην περιοχή μας. Ήταν γραμμένο σε απλοϊκή γλώσσα, αλλά τα όσα ανέφερε ήταν πολύ σοβαρά και δεν άφηναν αμφιβολίες για τους στόχους της πολιτικής της Άγκυρας σε σχέση με την Ελλάδα ούτε για την αυθεντικότητά του. Έγραφε το τουρκικό εγχειρίδιο: "Τα ανατολικά νησιά του Βορείου Αιγαίου (Λέσβος, Χίος, Σάμος) περικλείουν τα παράλια της Ανατολίας στο Αιγαίο. Τα νησιά αυτά κατέχουν θέσεις στις προσβάσεις εισβολής στην Ανατολία και αποτελούν προφυλακή για την άμυνά της σε περίπτωση επίθεσης...". Και συνέχιζε το κείμενο του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου: "...Οι παρακάτω πραγματικότητες αποδεικνύουν ότι σ' έναν πόλεμο η ελληνική αντίσταση θα είναι αδύνατη. Τα νησιά βρίσκονται πολύ μακριά από την Ελλάδα και η αποστολή δυνάμεων από τη μητέρα πατρίδα για την προστασία τους θα είναι πολύ δύσκολη. Ακόμη περισσότερο αφού, με βάση τη Συνθήκη της Λωζάννης, είναι ανοχύρωτα...". Και καταλήγει η ανάλυση του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας: "Από απόψεως ασφάλειας της Τουρκίας, εκτός των σημερινών συνόρων, υπάρχει ανάγκη δημιουργίας μιας ζώνης ασφαλείας που να συμπεριλαμβάνει και τα κοντινά νησιά>>. Σαφές το κείμενο...

Read more...

Το Αιγαίο «ενώνει» Ερντογάν και στρατηγούς

Εμμονή στη διεκδίκηση, αναγνώριση και κατοχύρωση των «νόμιμων και ζωτικών» δικαιωμάτων της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο επιδεικνύει η Τουρκία, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τη σκοπιμότητα της πρωτοβουλίας της ελληνικής κυβέρνησης για εντατικοποίηση της διαδικασίας αντιμετώπισης των «προβλημάτων» στο Αιγαίο.

Η οικονομική κρίση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας προκαλούν, πάντως, δεύτερες σκέψεις καθώς είναι ιδιαίτερα παράτολμο να ξεκινήσει μια διαδικασία εφ’ όλης της ύλης συζήτηση την ώρα που η διαπραγματευτική ισχύς της χώρας είναι στο ναδίρ και όταν στην άλλη πλευρά ο αξιόπιστος συνομιλητής Ταγίπ Ερντογάν δείχνει να ασπάζεται πλήρως, τουλάχιστον στα Ελληνοτουρκικά, την αναθεωρητική ατζέντα των στρατηγών.


Την περασμένη εβδομάδα και ενώ κορυφωνόταν η αντιπαράθεση μεταξύ Ερντογάν και στρατιωτικού κατεστημένου, τα Ελληνοτουρκικά κυριάρχησαν στη συνεδρίαση του πανίσχυρου Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (συνεδρίαση 19ης Φεβρουαρίου) και στην ανακοίνωση που εκδόθηκε αποτυπώνεται το πλαίσιο στο οποίο συμφώνησαν κυβέρνηση και στρατός να κινηθούν στις συνομιλίες με την Ελλάδα.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι η αντιμετώπιση των «προβλημάτων του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου» αναδεικνύεται σε σημείο σύγκλισης του στρατιωτικού κατεστημένου και της κυβέρνησης Ερντογάν και συγχρόνως αποτυπώνονται στην απόφαση του ΣΕΑ οι «κατευθυντήριες κόκκινες γραμμές» που θα ακολουθήσει η τουρκική πλευρά στις διαπραγματεύσεις. Η ανακοίνωση του τουρκικού ΣΕΑ αναφέρει τα εξής: «Αξιολογήθηκαν, υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων, τα υπάρχοντα αλληλένδετα προβλήματα του Αιγαίου μεταξύ της χώρας μας και της Ελλάδας, καθώς και τα νόμιμα και ζωτικής σημασίας δικαιώματα και συμφέροντα της χώρας μας στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο.

Επιβεβαιώθηκε η βούληση της χώρας μας προς την κατεύθυνση της επίλυσης όλων των προβλημάτων με την Ελλάδα, που πηγάζουν από τη θάλασσα του Αιγαίου στη βάση των αρχών της καλής γειτονίας και της στενής συνεργασίας.

Οσον αφορά το θέμα της προστασίας των δικαιωμάτων και συμφερόντων της χώρας μας στην Ανατολική Μεσόγειο επαναλήφθηκε η αποφασιστικότητά μας για τη συνέχιση όλων των δραστηριοτήτων των φορέων μας, σε συνεργασία και συντονισμό μεταξύ τους».

Ξεκαθάρισμα
Από την ανακοίνωση αυτή προκύπτει ότι η τουρκική ηγεσία, εν όψει της εντατικοποίησης των ελληνοτουρκικών επαφών και των διερευνητικών συνομιλιών, ξεκαθαρίζει ότι ομιλεί περί συνόλου «προβλημάτων» με την Ελλάδα και όχι αποκλειστικά και μόνο για την υφαλοκρηπίδα παραπέμποντας στο σύνολο των διεκδικήσεων και αμφισβητήσεων στο Αιγαίο εις βάρος της χώρας μας.

Η τουρκική ηγεσία με σαφή τρόπο αποκλείει την εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου στην αντιμετώπιση των προβλημάτων στο Αιγαίο και για τον λόγο αυτό επισημαίνει ότι η βάση για την επίλυσή τους είναι οι αρχές της «καλής γειτονίας και της στενής συνεργασίας», δήλωση που παραπέμπει στη γνωστή θέση περί διμερούς εφ’ όλης της ύλης διαλόγου και μη αποδοχής των ρυθμίσεων του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας (στο οποίο εξάλλου η Τουρκία αρνείται να γίνει συμβαλλόμενο μέρος).

Θυμίζοντας τη διατύπωση της Συμφωνίας της Μαδρίτης, η τουρκική ηγεσία κάνει και πάλι λόγο για «νόμιμα και ζωτικής σημασίας δικαιώματα και συμφέροντα» στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, έννοια η οποία καλύπτει όλο το πακέτο των τουρκικών διεκδικήσεων και αμφισβητήσεων της ελληνικής κυριαρχίας. Η τουρκική ανακοίνωση περιέχει και τη συγκαλυμμένη απειλή κάνοντας λόγο για «αποφασιστικότητα για συνέχιση των δραστηριοτήτων όλων των φορέων μας (σ.σ.: εννοεί διπλωματικών, στρατιωτικών κ.λπ. αρχών) στην προστασία των δικαιωμάτων και συμφερόντων της χώρας μας στην Ανατολική Μεσόγειο».

Το Καστελόριζο
Οι αναφορές του τουρκικού ΣΕΑ στην Ανατολική Μεσόγειο δεν αφορούν μόνο την ανησυχία που έχουν προκαλέσει οι πετρελαϊκές έρευνες της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και ενδεχόμενη πρωτοβουλία της Ελλάδας να ξεκινήσει έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζου ή η κήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης από την Ελλάδα.

Ενδεικτικό για το πώς αντιλαμβάνεται τα νόμιμα δικαιώματά της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου η Τουρκία, είναι γραπτή δήλωση που έχει καταθέσει στη γραμματεία του ΟΗΕ η τουρκική μόνιμη αντιπροσωπεία για να αμφισβητήσει τη συμφωνία Κύπρου-Αιγύπτου για τη μεταξύ τους οριοθέτηση ΑΟΖ.

Στην τουρκική γραπτή δήλωση (2 Μαρτίου 2004) η Τουρκία μεταξύ άλλων επισημαίνει υπό μορφή διακήρυξης ότι «η οριοθέτηση κάθε ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο στην περιοχή που εκτείνεται δυτικά τoυ γεωγραφικού μήκους 32ο 16’ 18» αφορά την Τουρκία και τα αυθύπαρκτα και απαράγραπτα νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματά της...».

Η γραμμή αυτή καλύπτει όλη την περιοχή δυτικώς της Κύπρου και φυσικά περιλαμβάνει όχι μόνο το Καστελόριζο αλλά και το σημείο στο οποίο εφάπτεται θεωρητικά η ελληνική ΑΟΖ με την κυπριακή και την αιγυπτιακή, την οποία αμφισβητεί η Τουρκία απαιτώντας να μην εξαιρεθεί από τον υπολογισμό των θαλάσσιων ζωνών η επήρεια του Καστελόριζου...

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
nmeletis@pegasus.gr


Επίσκεψη στον Λευκό Οίκο - Στο τραπέζι τα εθνικά και η ελληνική οικονομία

Ομπάμα και Παπανδρέου θα συζητήσουν για Σκοπιανό, Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά, όχι όμως και για την κατάργηση της βίζας

Σ τις 2 το μεσημέρι της 9ης Μαρτίου, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου θα περάσει το κατώφλι του Λευκού Οίκου για την πιο σημαντική συνάντηση της πρωθυπουργικής του θητείας. Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα τον περιμένει για να τον στηρίξει πολιτικά σε μία εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα, αλλά την ίδια ώρα επιθυμεί να συζητήσει μαζί του τα καυτά εθνικά θέματα (Σκοπιανό, Κυπριακό και Ελληνοτουρκικά), για τα οποία στην Ουάσιγκτον πιστεύουν πως απαιτείται άμεση διευθέτηση.

Η αμερικανική πλευρά ενημέρωσε για τα θέματα που την ενδιαφέρουν, στα οποία δεν περιλαμβάνεται η κατάργηση της βίζας. Ο Ελληνας πρέσβης στην Ουάσιγκτον Βασίλης Κασκαρέλης ζήτησε να συμπεριληφθεί το θέμα στην ατζέντα καθώς, όπως εξήγησε, η Αθήνα από την πλευρά της έπραξε ότι απαιτείτο. «Με τα σημερινά δεδομένα δύσκολα θα ανακοινωθεί η κατάργηση», δήλωσε ένας διπλωμάτης ο οποίος εξήγησε ότι λόγω της υπόθεσης του αεροπλάνου της Delta η αμερικανική πλευρά αδυνατεί να υλοποιήσει την υπόσχεσή της.

Ο πρωθυπουργός θα έχει και ξεχωριστή συνάντηση με την υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Σύμφωνα με πληροφορίες θα πραγματοποιηθεί συνάντηση εργασίας με τη συμμετοχή και άλλων Αμερικανών αξιωματούχων, στη διάρκεια της οποίας θα γίνει διεξοδική συζήτηση για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Διπλωματική πηγή δήλωσε ότι οι Αμερικανοί «έχουν απόψεις για όλα τα θέματα, οι οποίες δεν συμπίπτουν αναγκαστικά με τις ελληνικές». Πρόσθεσε ότι έχουν ιδέες για το Σκοπιανό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και θα τις καταθέσουν.

Πολιτική στήριξη
Η συζήτηση θα ξεκινήσει με την οικονομία. Διπλωματική πηγή ανέφερε ότι «είναι λογικό αυτό, αφού ο λόγος για τον οποίο ζητήθηκε από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον είναι η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας».

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρόεδρος Ομπάμα προτίθεται να ενημερώσει τον κ. Παπανδρέου ότι θα στηρίξει την Ελλάδα στην περίπτωση κατά την οποία αναγκαστεί να καταφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Επίσης προτίθεται να συζητήσει θέματα που αφορούν το εμπόριο, αλλά με τα σημερινά δεδομένα δεν αναμένεται έμπρακτη οικονομική στήριξη από την Ουάσιγκτον, μόνο πολιτική.

Ο Λευκός Οίκος παρακολουθεί την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αλλά θεωρεί ότι είναι θέμα που αφορά αποκλειστικά την Ευρώπη. Οι σύμβουλοι του προέδρου Ομπάμα δεν πιστεύουν πως το πρόβλημα της Ελλάδας μπορεί να επηρεάσει την αμερικανική οικονομία. Αντίθετα, εάν το πρόβλημα επεκταθεί στην Ισπανία και την Πορτογαλία, όπως εκφράζονται φόβοι, τότε τα πράγματα αλλάζουν και η αμερικανική αντίδραση στο πρόβλημα θα είναι διαφορετική.

Ο πρωθυπουργός αναμένεται να έχει συνάντηση με την πρόεδρο της Βουλής Νάνσι Πελόσι και τον γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ, που έχει αναδειχθεί σε υπέρμαχο των ελληνικών θεμάτων στο Κογκρέσο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Αφγανιστάν-Σκιάζει τις σχέσεις των 2 χωρών

Ο κ. Παπανδρέου θα επιδιώξει να φανεί χρήσιμη η Ελλάδα σε διεθνή ζητήματα (Μέση Ανατολή και Βαλκάνια) και δεν αποκλείεται να ανακοινώσει την πρόθεσή του για ορισμό απεσταλμένου, ο οποίος θα κινείται στον χώρο του αραβικού κόσμου. Ο Ελληνας πρωθυπουργός θα στοχεύσει στη διεύρυνση της ατζέντας των ελληνοαμερικανικών συνομιλιών με θέματα που απασχολούν τους Αμερικανούς.

Η κατάσταση στο Αφγανιστάν και η άρνηση της Ελλάδας να ενισχύσει τις δυνάμεις της ίσως αποτελέσει θέμα «αγκάθι» για τον πρωθυπουργό, αν και λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης οι Αμερικανοί θα αποφύγουν να πιέσουν τον κ. Παπανδρέου.

Η αμερικανική κυβέρνηση φέρει βαρέως το γεγονός ότι πληροφορήθηκε από τις εφημερίδες την ακύρωση της απόφασης της κυβέρνησης Καραμανλή για αποστολή Ελλήνων στρατιωτών στην Καμπούλ. Για τον λόγο αυτό η Ελλάδα είχε καταταχθεί στις «ουδέτερες χώρες» που δεν έχουν άμεσο ενδιαφέρον για την Ουάσιγκτον.

Καταθέσεις-Ερευνα για το κόλπο της Goldman Sachs

Η βουλευτής Κάρολιν Μαλόνι ζήτησε από τον πρόεδρο της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της αμερικανικής Βουλής να ορίσει ακρόαση κατά την οποία θα συζητηθεί η ανάμειξη και η ευθύνη αμερικανικών τραπεζών για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα.

Στη δήλωσή της, η βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος που εκλέγεται στη Νέα Υόρκη, κάνει αναφορά στο σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «New York Times» η οποία αποκάλυψε ότι οι τράπεζες που βοήθησαν την Ελλάδα να κρύψει το χρέος της την ίδια στιγμή στοιχημάτιζαν ότι θα καταρρεύσει η οικονομία της.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η κ. Μαλόνι προτίθεται να ζητήσει να καταθέσουν στην ειδική ακρόαση της Επιτροπής οι επικεφαλής της Goldman Sachs και της τράπεζας JP Morgan-Chase. Της τελευταίας ηγείται ο Ελληνοαμερικανός Τζέιμι Ντάιμον.

ΕΘΝΟΣ

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_8767.html#ixzz0grGvWL8B

Read more...

Οι νόμοι των τανκς και της Ε.Ε.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ*
Ακραίοι, εθνικιστές, εκσυγχρονιστές, δημοκράτες και μορφές διχοτόμησης
Το ζητούμενο στο Κυπριακό δεν είναι εάν θα αλλάξει η φρουρά στην ηγεσία των κατοχικών Αρχών, αλλά εάν η Τουρκία έχει πολιτική πρόθεση επίλυσης του προβλήματος. Είτε ο Ταλάτ είναι στην ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος είτε ο Έρογλου, κουμάντο κάνει η Άγκυρα, η οποία δηλώνει «ναι». Ότι, δηλαδή, έχει θέληση να λύσει το Κυπριακό. Το ερώτημα είναι πώς.


Ο Τούρκος πρώην Υπουργός των Εξωτερικών, και νυν βουλευτής, Γιασέρ Γιακίς, δήλωσε ότι το Κυπριακό δεν είναι ζήτημα προτεραιότητας, αλλά ένα από τα πολλά προβλήματα, τα οποία η Τουρκία επιδιώκει να επιλύσει. Όπως π.χ. το Κουρδικό και το Αρμενικό, στη λογική Νταβούτογλου. Δηλαδή, των μηδενικών προβλημάτων. Και όπως, βεβαίως, επιθυμεί η Τουρκία. Με την επιβολή των δικών της όρων και κανόνων, οι οποίοι επί του παρόντος συνεχίζουν να τροφοδοτούνται από δημοκρατικά ελλείμματα και από την ισχύ που διαθέτει ο στρατός στο τουρκικό πολιτειακό σύστημα. Είναι επί τούτου χαρακτηριστικά τα όσα ανέφερε την περασμένη Τρίτη (22.2.2010), η εισηγήτρια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την έκθεση αξιολόγησης της τουρκικής ενταξιακής πορείας. Είπε, λοιπόν, η κ. Ρία Όμεν, απευθυνόμενη προς τους Τούρκους βουλευτές, στο πλαίσιο των εργασιών της Μεικτής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Τουρκίας - Ε.Ε., τα εξής: 1. Στην Τουρκία πρέπει να ελέγχει το Κοινοβούλιο το στρατό και τις δαπάνες για την άμυνα και όχι ο στρατός το Κοινοβούλιο. 2. Στην Τουρκία πρέπει να γίνει σεβαστό το κράτος δικαίου και η ανεξαρτησία και η διάκριση των τριών εξουσιών, δηλαδή της δικαστικής, της νομοθετικής και της εκτελεστικής.

Ο τεμπέλης μαθητής
Συνεπώς, η Τουρκία, όταν μιλά για λύση στο Κυπριακό, δεν εννοεί μια λύση δημοκρατική και ευρωπαϊκή, που θα στηρίζεται επί των αρχών και των αξιών της Ε.Ε., αλλά τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αντικατάστασή της από δυο συνιστώντα κρατίδια, που θα έχουν μια κοινή Κυβέρνηση για το θεαθήναι. Εάν ρίξει κάποιος μιαν απλή ματιά στο τουρκικό έγγραφο για τη Διακυβέρνηση και τις προηγούμενες τουρκικές προτάσεις, θα διαπιστώσει ότι ο τουρκικός στόχος είναι εκείνος, τον οποίο έχει καθορίσει από τη δεκαετία του '50 ο Νιχάτ Ερίμ: Η διχοτόμηση. Και στην παρούσα φάση συμβαίνουν τα ακόλουθα: α) Η ε/κ πλευρά υιοθετεί προηγούμενες τουρκικές θέσεις, όπως η εκ περιτροπής Προεδρία, η σταθμισμένη ψήφος και η παραμονή, ως βάση συζήτησης, 50 χιλιάδων εποίκων, και δίδει την ευκαιρία και το δικαίωμα στην Τουρκία και τον Ταλάτ να γίνονται πιο σκληροί και ανυποχώρητοι. Να τα θέλουν όλα και να έχουν διαπραγματευτικό βάθος, αλλά και για να έχουν την ευκαιρία να κατηγορούν τους Ε/κ ως υπεύθυνους για την αδυναμία εξεύρεσης λύσης όταν δεν δέχονται τις νέες τουρκικές διχοτομικές θέσεις. Και όπως είπε ο κ. Γιακίς την περασμένη Τρίτη στην Ευρωβουλή, οι συνομιλίες τού θυμίζουν την ιστορία του τεμπέλη μαθητή, ο οποίος αφήνει το χρόνο να τρέχει και θυμάται να διαβάσει λίγο πριν από τις τελικές εξετάσεις! Και εξήγησε ότι ο τεμπέλης μαθητής είναι η ε/κ πλευρά και εμμέσως ο Πρόεδρος Χριστόφιας. β) Στο τραπέζι των συνομιλιών δεν υπάρχει πρόταση επανένωσης της Κύπρου, αλλά διάφορες μορφές διχοτόμησης, όπως η υφιστάμενη de facto διχοτόμηση και η de jure, η οποία μπορεί να προκύψει:

1. Με αναγνώριση του ψευδοκράτους από αριθμό κρατών μελών.
2. Με αναγνώριση του ψευδοκράτους διά της υπογραφής μας με τρόπο άμεσο ή έμμεσο με την αποδοχή μιας συνομοσπονδίας ή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, την οποία καθόριζαν και Τούρκοι και Βρετανοί ως διχοτόμηση από το 1956 και αφόριζε σύμπασα η πολιτική ηγεσία, περιλαμβανομένου και του ΑΚΕΛ, όταν τον Ιανουάριο του '65 οι Σοβιετικοί την έθεσαν επί τάπητος.Το 1974 τέθηκαν διά της εισβολής τα θεμέλια της διχοτόμησης και της διζωνικής με τον πληθυσμιακό, διοικητικό και γεωγραφικό διαχωρισμό της Κύπρου. Πώς, λοιπόν, από τη μια γίνεται λόγος για την άρση των τετελεσμένων της εισβολής και από την άλλη η ε/κ ηγεσία είναι έτοιμη να υπογράψει τον πληθυσμιακό, διοικητικό και γεωγραφικό διαχωρισμό του νησιού; Εκ των πραγμάτων, το δίλημμα διζωνική ή διχοτόμηση είναι κάλπικο, καθότι η διζωνική στη λογική και στη βάση που συζητείται σήμερα είναι μια άλλη μορφή διαχωρισμού και διχοτόμησης.

Τα δυο ε/κ κρατίδια και οι αρχές της λύσης
ΥΠΑΡΧΕΙ και η αντίληψη ότι μπορεί να εξευρεθεί λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πλήρη σεβασμό των αρχών και των αξιών της Ε.Ε., καθώς και των τεσσάρων θεμελιωδών ελευθεριών (ελεύθερη διακίνηση προσώπων, αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσιών). Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε δεν θα έχουμε στην ουσία ένα τ/κ και ένα ε/κ συνιστών κράτος, αλλά δυο ε/κ! Γιατί; Διότι τότε θ’ αρθεί η παραβιασθείσα έννομη τάξη όπως αυτή προκύπτει σήμερα από την εισβολή, αφού όλοι οι Κύπριοι θα μπορούν να διακινούνται ελεύθερα, να εγκαθίστανται ελεύθερα, να συναλλάσσονται ελεύθερα και να στηρίζουν το πολιτειακό τους σύστημα στη δημοκρατική αρχή one man one vote (ένας άνθρωπος, μία ψήφος) και όχι στη σταθμισμένη ψήφο που δημιουργεί στην Κύπρο ένα καθεστώς παρόμοιο με εκείνο του καταργηθέντος Απαρτχάιντ. Επειδή δε, στο βορρά, οι νόμιμοι κάτοικοι πέραν του 82% είναι Ε/κ και επειδή η πλειοψηφία της γης πέραν του 86% ανήκει στους Ε/κ, λογικό είναι ότι σε ένα δημοκρατικό πολιτειακό σύστημα, που θα στηρίζεται επί των αρχών και των αξιών της Ε.Ε., θα έχουν ως πλειοψηφία τον έλεγχο και του βόρειου συνιστώντος κρατιδίου. Για να μην έχουν οι Ε/κ τον έλεγχο στο βορρά και να είναι εσαεί τουρκοκυπριακός και των εποίκων, η διζωνική προσαρμόζεται στη βάση του ακρωτηριασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αρχών της Ε.Ε. Είναι γι’ αυτούς και για άλλους λόγους, που καταργείται η δημοκρατική αρχή του ένας άνθρωπος, μία ψήφος και γίνεται λόγος για άλλες αποκλίσεις, οι οποίες θα αποτελέσουν τμήμα του κοινοτικού κεκτημένου. Διότι το κοινοτικό κεκτημένο δεν αφορά μόνο στις αρχές, τις αξίες της Ε.Ε. και τις τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες, αλλά και τις αποκλίσεις. Συνεπώς, η υπό συζήτηση λύση, όχι μόνο διά των τουρκικών προτάσεων, αλλά και διά των δικών μας, δεν ξεκινά μεθοδολογικά από την αρχή ότι οι αρχές και οι αξίες της Ε.Ε. είναι χωρίς αποκλίσεις, αλλά από την αρχή ότι θα ξεκινήσει η διαδικασία με αποκλίσεις, προσωρινές, ακόμη και μόνιμες ή μακρών περιόδων, που, ειδικώς οι τελευταίες θα εξελιχθούν σε επιβεβαίωση του αξιώματος: Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού...

Το νέο Απαρτχάιντ της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ και στρατηγικά, εάν η Κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία ήθελαν να φτάσουν στον έντιμο συμβιβασμό, θα έπρεπε να ξεκινούν τη διαπραγμάτευση αξιώνοντας πλήρη εφαρμογή των δημοκρατικών αρχών και αξιών της Ε.Ε. και του ΟΗΕ, για να άρουν τα τετελεσμένα της εισβολής, προβάλλοντας το εξής απλό επιχείρημα: Δεν είναι δυνατόν η Τουρκία να δηλώνει ότι θα εφαρμόσει πλήρως τις δημοκρατικές αρχές και αξίες της Ε.Ε. στον δικό της κρατικό χώρο, και να μη δέχεται την εφαρμογή τους για την Κύπρο. Το χειρότερο, όμως, είναι η διευκόλυνση που της παρέχει η ε/κ πλευρά, υιοθετώντας τις τουρκικές θέσεις, χαρακτηρίζοντας ως ακρότητες και εθνικισμούς τη διαφωνία με τις διχοτομικές μορφές λύσης και την πλήρη εφαρμογή των στοιχειωδών δημοκρατικών αρχών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το λαό της Κύπρου, όπως συμβαίνει με κάθε άλλο λαό της Ε.Ε. Τραγελαφικό είναι το ακόλουθο: Για να χαρακτηρίζεται κάποιος δεξιός, κεντρώος ή αριστερός, πρέπει να συμβιβάζεται με την κατοχή και με τους νόμους των τουρκικών τανκς. Πρέπει να ξεχνά ιστορικά, νομικά και πολιτικά ότι η διζωνική είναι συνώνυμη της διχοτόμησης και η οποία καλύπτει τις αδυναμίες και τα λάθη της πολιτικής ηγεσίας των Ε/κ. Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο: Τελικώς, με την υφιστάμενη διαδικασία λύσης και τουρκικής ενταξιακής πορείας υπάρχει η προοπτική να εκδημοκρατικοποιηθεί και να εξευρωπαϊστεί η Τουρκία και να αποδημοκρατικοποιηθεί η Κύπρος με την εγκαθίδρυση ενός πολιτειακού συστήματος, που θα συνιστά παρθενογένεση και ένα νέο Απαρτχάιντ στη Μεσόγειο, καθώς και παράδειγμα προς αποφυγήν για τον δημοκρατικό κόσμο και ειδικότερο γι’ αυτόν της Ε.Ε.

Read more...

Η τουρκική φρεγάτα F490 Gaziantep σε επιθετική κίνηση έφτασε έξω από το Σούνιο

Τουρκική φρεγάτα κλάσης O.H.PERRY, η F490 Gaziantep (πρώην USS Clifton Sprague) ξεκίνησε από τον ναύσταθμο του Αksaz στην Μαρμαρίδα και έφτασε στο Σούνιο, το Λαύριο, το Πόρτο Ράφτη, την Ραφήνα και την Άνδρο! Κινήθηκε για αρκετή ώρα κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Αττικής ευρισκόμενη αρχικά στα ελληνικά και κατόπιν στα διεθνή χωρικά ύδατα.

Η τουρκική φρεγάτα απέπλευσε από το ναύσταθμο του Αksaz χθες το απόγευμα και μετά από μία πορεία μέσα από τα Δωδεκάνησα και τις Κυκλάδες έφτασε ανοικτά του Σουνίου και με «ανοικτά» τα ηλεκτρονικά και οπλικά της συστήματα κατευθύνεται βόρεια προς την Άνδρο. Παρακολουθείται από ελληνική πυραυλάκατο.

Σε όλη την πορεία του κοντά στην Αττική παρακολουθείτο από την ελληνική πυραυλάκατο Ρ67 "Ρουσσέν".

Η τουρκική φρεγάτα έφτασε στην περιοχή μεταξύ Άνδρου και Ψαρών, βγαίνοντας στην ανοκτή θάλασσα από το στενό του Καφηρέα.

Το τουρκικό σκάφος ξεκίνησε την πορεία του μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα, ενδιάμεσα Σουνίου και Κέας-Μακρονήσου.

Η διέλευση τυπικά θεωρείται "αβλαβής", αλλά πρόκειται για κορυφαία πρόκληση, όχι μόνο λόγω των συστημάτων του σκάφους που ήταν όλα "ανοικτά" κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών, αλλά κυρίως γιατί σε μία μοναχική πορεία ξεκίνησε απο τον Aksaz για να φτάσει στην Αθήνα!

Γενικά, μάλιστα, είναι η πρώτη φορά που έχουμε κίνηση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, ημέρα Κυριακή και αυτό ίσως να δείχνει ασήμαντο, αλλά είναι μία πολύ σημαντική σημειολογική κλιμάκωση

Σίγουρα μόνο τυχαία δεν είναι η κίνηση του. Το Αksaz βρίσκεται απέναντι από τα Δωδεκάνησα στην Μαρμαρίδα και η φρεγάτα διαπλέοντας με βορειοδυτική κατεύθυνση ολόκληρο το Αιγαίο έφτασε έξω από το Σούνιο!

Πολλά ελληνικά σκάφη (ψαράδικα, αναψυχής κλπ) που βρίσκονταν στην ακτή της ανατολικής Αττικής είδαν την τουρκική φρεγάτα να περνάει από μπροστά τους!

Είναι κάτι ανάλογο με την υπέρπτηση πάνω από την φρεγάτα "ΑΙΓΑΙΟ" των τουρκικών F-16: Προσπαθούν να προκαλέσουν ελληνική απάντηση. Και είναι βέβαιο ότι θα αποθρασύνονται συνεχώς όλο και περισσότερο.

Τι σημαίνει "αβλαβής διέλευση":
Κίνηση σκάφους εντός των χωρικών υδάτων μίας χώρας, στην προκειμένη περίπτωση κίνηση εντός των 6 ναυτικών μιλίων από την στεριά. Το σκάφος υποχρεούται να κρατάει σταθερή πορεία και διεύθυνση και σε κάθε περίπτωση να μη κινείται κάθετα προς την ακτή. Το σκάφος θα πρέπει να έχει απενεργοποιήσει τους αισθητήρες του (Ραντάρ και ανθυποβρυχιακές συσκευές). Αν είναι υποβρύχιο θα πρέπει να κινείται σε ανάδυση. Γενικά το σκάφος που κάνει αβλαβή διέλευση υποχρεούται να κάνει με σαφή τρόπο την πρόθεσή του να κινηθεί «ειρηνικά».

Σημερα τουλάχιστον το ραντάρ και τα ραντάρ των οπλικών συστημάτων ήταν "ακοικτά", όπως το κατέγραψαν οι ελληνικές συσκευές ΕSM.

Πέρσι, στις 14 Ιανουαρίου 2009, μία άλλη φρεγάτα του τουρκικού Ναυτικού (η "ΤURGUT REIS" F241, κλάσης "Yavuz" ΜΕΚΟ 200ΤΝ Τrack Ι, αντίστοιχη των δικών μας ΜΕΚΟ 200ΗΝ) συμμετέχοντας στην προγραμματισμένη άσκηση "ACIK DENIZ" έπλευσε ανενόχλητη εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, παραβαίνοντας τους κανόνες αβλαβούς διέλευσης, κατά μήκος των ανατολικών ακτών της Αττικής, ελάχιστα ναυτικά μίλια από το σπίτι του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στη Ραφήνα, από το οποίο και ήταν ορατό το σκάφος!

Η τουρκική φρεγάτα έπλευσε με κατεύθυνση νοτιοανατολικά από το Στενό του Καφηρέα (μεταξύ Άνδρου-Εύβοιας), δυτικά της Κέας (δηλαδή μεταξύ Κέας και Μακρονήσου) μέχρι έξω από το Λαύριο(!), σε απόσταση αναπνοής από τις ακτές της ανατολικής Αττικής και εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων!

Συνέχισε μέχρι νότια του ακρωτηρίου του Σουνίου, και περί ώρα 13.00 έκανε αναστροφή και ακολουθώντας την ίδια ανάστροφη πορεία με ταχύτητα 15 κόμβων, κατά μήκος των ακτών της Ανατ. Αττικής και περνώντας πάλι στα ανοικτά της Ραφήνας, απομακρύνθηκε. Περί τις 17:00, πιθανότατα με ενεργοποιημένους όλους τους αισθητήρες των οπλικών συστημάτων της, δηλαδή στοχοποιώντας χερσαίους, θαλάσσιους και εναέριους στόχους, εξήλθε του Στενό του Καφηρέα προς τα διεθνή ύδατα του Αιγαίου.

Στην σημερινή πρόκληση δεν είχαμε ανάστροφη πορεία, αλλά είχαμε κάτι πολύ πιο σημαντικό σε ότι αφορά το πολιτικό επίπεδο της πρόκλησης: Ένα πολεμικό σκάφος που αποπλέει από τον ναύσταθμο του στο Aksaz ο οποίος βρίσκεται σε τεράστια απόσταση (36°50′04″N 28°23′24″E / 36.8345°N 28.39°E / 36.8345; 28.39) από την Αττική και δεν συμμετέχει σε άσκηση σε σχετικά κοντινή απόσταση, όπως συνέβη πέρσι με την "ΤURGUT REIS" που συμμετείχε στην άσκηση "ACIK DENIZ".

Αν αυτό δεν είναι πρόκληση, τότε η λέξη χάνει την έννοιά της...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/f490-gaziantep.html#ixzz0grF6E4UO

Read more...