Εκβιάζουν να κλείσουν το ελληνικό προξενείο που βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη…
Το προξενείο της Κομοτηνής έγινε με βάση μιας σύμβασης διπλωματικής μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και ο ρόλος του δεν αφορά πάντα την προάσπιση οικονομικών συμφερόντων ή συγκεκριμένων προσώπων, αλλά αφορά και την προάσπιση θεσμών…
Στην Κωνσταντινούπολη κάποτε δεν μπορούσε να πάει ο Έλληνας πρόξενος στην Ίμβρο και την Τένεδο (επειδή είχαν χαρακτηριστεί τα νησιά αυτά ως στρατιωτική περιοχή) μας είπε ο πρώην πρέσβης στον ΟΗΕ κύριος Ζαχαράκης.
Το καθεστώς αυτό έχει φυσικά καταργηθεί, αλλά υπήρξε μία οδυνηρή πραγματικότητα κυρίως για τους έλληνες που είχαν παραμείνει στα νησιά αυτά και δεχόντουσαν χωρίς καμία διπλωματική στήριξη ή κάλυψη την βαρβαρότητα του τουρκικού κράτους. Θεωρείται πάρα πολύ εύκολο να κλείσει (και όχι να διωχθεί) ένα προξενείο, εάν παραβιάσει ο πρόξενος ή το προσωπικό του τις αρχές της φιλοξενούσας χώρας. Τότε, εν ριπή οφθαλμού κηρύσσεται persona non grata (ανεπιθύμητο πρόσωπο) και εκδιώκεται από την φιλοξενούσα χώρα.
Δυστυχώς όμως είναι απολύτως βέβαιο πως εντός 24 ωρών ακολουθεί η εφαρμογή της αρχής της αμοιβαιότητας, δηλαδή η απάντηση του «εκδιωχθέντος» κράτους, το οποίο προχωρά στο κλείσιμο οποιουδήποτε προξενείου –της χώρας από όπου έχει εκδιωχθεί- θελήσει!!! Δεν είναι υποχρεωμένο το κράτος – παραβάτης να κρατήσει ούτε καν τα προσχήματα για να «εκδικηθεί» την αποπομπή του προξενείου του…
Με βάση την συγκεκριμένη –άτυπη- αρχή η Τουρκία λίαν προσφάτως, πριν από μερικές ημέρες, έδειξε τις μελλοντικές της διαθέσεις της την Ελλάδα για εκείνη την περίπτωση που η χώρα μας θα αποφασίσει να προχωρήσει στην απαίτηση απομάκρυνσης του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής. Η γελοιότητα της τουρκικής πολιτικής έφτασε μάλιστα στο σημείο να απειλήσει ευθέως την λειτουργία του ελληνικού προξενείου της Κωνσταντινούπολης!!!
Το Τουρκικό δημόσιο, προφασιζόμενο το νόμο περί κληρονομιών –ο οποίος νόμος αφαιρεί τη δυνατότητα κληρονομίας των ελλήνων και αποτελεί την κορωνίδα του ανθελληνικού κινήματος εντός της Τουρκίας- απαιτεί την ιδιοκτησία του μισού κτιρίου του ελληνικού προξενείου Κωνσταντινουπόλεως!!!
Δεν είναι ελέγξιμη η γελοιότητα της τουρκικής αυτής κίνησης, όσο ελέγξιμη είναι η «παγωμάρα» της ελληνικής πλευράς που δεν κατήγγειλε άμεσα στην Ε.Ε. αλλά και σε όλα τα διπλωματικά φόρα την τουρκική προκλητικότητα και ουσιαστικά η κυβέρνηση Παπανδρέου αποδέχεται τον ρόλο του θύματος ενός ακόμη εκβιασμού της Άγκυρας. Και ο εκβιασμός αυτός συνδέεται άμεσα με την κίνηση-αίτηση απομάκρυνσης του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, με το αιτιολογικό της ανθελληνικής δράσης αλλά και της μη συμβατών ενεργειών –σύμφωνα με τις διπλωματικές υποχρεώσεις που απορρέουν από σχετική σύμβαση που έχουν συνυπογράψει η Ελλάδα και η Τουρκία- εντός του Ελληνικού εδάφους.
Η σημαντικότητα του ρόλου του εκάστοτε τούρκου προξένου και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής γίνεται πλέον πασιφανέστατη μέσα από την σπασμωδική αυτή απειλητική – προειδοποιητική ενέργεια της Άγκυρας (να σημειωθεί πως το έγγραφο που παραδόθηκε στον Έλληνα πρόξενο της Κωνσταντινούπολης απαιτεί και την καταβολή 400.000€ για την μέχρι τώρα χρήση των κτιριακών εγκαταστάσεών του, που ανήκουν στην Τουρκία!!!)
Η συνδιοίκηση Άγκυρας και Αθήνας είναι πλέον γεγονός, μη ομολογητέο, που δυστυχώς πληγώνει όλους τους Έλληνες εντός ή εκτός Θράκης. Μέσα από μία πολιτική συνεχών προκλήσεων (από την Άγκυρα) αλλά και αδιάκοπων υποχωρήσεων (από την αδιάφορη Αθήνα), η Θράκη σήμερα απολαμβάνει μία ιδιότυπη διοίκηση, η οποία εκτελείται με βάση το θρήσκευμα ή την δήλωση ελληνικότητας!!! Φυσικά, οποιαδήποτε σοβαρότητα έχει απωλεσθεί προ καιρού… Και τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη…
Ο στόχος του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής ήταν (και είναι) να δημιουργήσει μία άτυπη κυβέρνηση η οποία να λειτουργεί ταυτόχρονα με την Ελληνική, διαμοιράζοντας τις «αρμοδιότητες» και τις ευθύνες των δύο «κυβερνήσεων», ανάλογα με το θρήσκευμα των κατοίκων. Η Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης –πειθήνιο όργανο του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής- αποτελεί ήδη την άτυπη κυβέρνηση, ενώ το Τουρκικό προξενείο παίζει τον ρόλο του καθοδηγητή – αντιπροσώπου της Άγκυρας.
Όποιος μουσουλμάνος θελήσει να δραστηριοποιηθεί οικονομικά, εάν θέλει να επιτύχει και να μην καταστραφεί οικονομικά, οφείλει να επισκεφθεί την Συμβουλευτική Επιτροπή για να φθάσει στο Προξενείο, το οποίο και θα αποφασίσει –βάσει πληροφοριών για τον τουρκισμό του αιτούντα- εάν θα στηρίξει ή όχι την οικονομική προσπάθεια!!!
Η Ελληνική πλευρά, από την πλευρά της, κωφεύει και αφήνει ανδρείκελα της Άγκυρας να βγαίνουν σε μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια της χώρας μας και να μεταφέρουν την πίστη τους στην «μητέρα Τουρκία» διακηρύσσοντας πως οι μουσουλμάνοι της ορεινής Ξάνθης και Ροδόπης είναι Τούρκοι!!!
Επιτρέπει η ελληνική κυβέρνηση την «τραγική» εμπλοκή προσώπων που εκπροσωπούν προσωπικά και ιδιωτικά τους συμφέροντα –συνήθως οικονομικής φύσης-, να παίρνουν θέση και να φανατίζουν ή και να εκβιάζουν τους έλληνες πολίτες της Θράκης προκειμένου να εξυπηρετηθούν είτε από την πλευρά του Προξενείου είτε από την πλευρά των ελληνικών κυβερνητικών υπηρεσιών!!!
Δυστυχώς, η ανάγκη εισροής ψήφων –προς όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους- έχει δημιουργήσει μία πελατειακή σχέση άμεσης εξάρτησης και προσυμφωνημένου διαμοιρασμού των πολιτικών δυνάμεων στη Θράκη μέσω του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, το οποίο κατορθώνει έτσι να μεταβάλλεται αργά αλλά σταθερά σε έναν ισχυρό πολιτικό και οικονομικό «μηχανισμό» που παρεμβάλλεται σε κρατικές λειτουργίες ή ενισχύει όλους εκείνους που αποδέχονται την ύπαρξή του, τον ρόλο του αλλά και τις ενέργειες – παρεμβάσεις του σε αυτήν την ευαίσθητη ακριτική περιοχή.
Οι πυρήνες τουρκισμού στα χωριά Εχίνος και Μύκη (του νομού Ξάνθης) καταφέρνουν μέσω της φιλοτουρκικής τοπικής αυτοδιοίκησης να εκβιάζουν ωμά και να καταπιέζουν –κυρίως- την επιχειρηματικότητα των ελλήνων μουσουλμάνων κατοίκων των περιοχών αυτών, ασκώντας έτσι ένα πολύ ισχυρό μοχλό πίεσης που «μεταφέρει» τους ενδιαφερόμενους στους προθάλαμους του γραφείου του εκάστοτε Τούρκου Προξένου της Κομοτηνής.
Και δυστυχώς, τα δύο αυτά χωριά δεν είναι οι μόνοι «θύλακες» τους οποίους μέσα από δεκαετίες μπόρεσε η Άγκυρα να δημιουργήσει μέσα στην Θράκη. Τα ίδια -και ίσως μεγαλύτερα- προβλήματα υπάρχουν και στο νομό Ροδόπης, όπου η Άγκυρα έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα μικρό προτεκτοράτο, με την πλήρη ανοχή των ελληνικών υπηρεσιών, αλλά κυρίως εξαιτίας της ανυπαρξίας βούλησης αντιμετώπισης του προβλήματος από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, οι οποίες όχι μόνο δεν προσπάθησαν να «απαντήσουν» στους διαχρονικούς εκβιασμούς της Τουρκίας, αλλά μέσα από μία χρόνια υποχωρητικότητα μπόρεσαν να παραδώσουν μέρος της ισχύος και των κεκτημένων δικαιωμάτων της χώρας μας στην Άγκυρα.
Η Τουρκία έχει αποσαφηνίσει τους στόχους της και εργάζεται μεθοδικά για την υλοποίησή τους. Η Τουρκία βρίσκεται ήδη στη Θράκη μέσα από το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής και απειλεί καθημερινά και συστηματική την διασάλευση του τρόπου ζωής των ελλήνων της ακριτικής αυτής περιοχής.
Τα χρήματα που αγοράζουν συνειδήσεις, οι πιέσεις μέσα από τη θρησκεία, η εκμετάλλευση οικονομικών δυσκολιών, ο προπαγανδισμός του τουρκισμού μέσα από την εκπαίδευση που «παρέχεται» από τα μειονοτικά σχολεία που λειτουργούν με τουρκικά βιβλία, οι τραμπουκισμοί και το κλίμα εκφοβισμού αλλά και της μεγάλης δύναμης που λέγεται Τουρκία, είναι τα μέσα που σε καθημερινή βάση εφαρμόζουν τα καλο-εκπαιδευμένα «στελέχη» και οι «συνεργάτες» του εκάστοτε Τούρκου Προξένου.
Δυστυχώς, το αύριο δεν δείχνει ιδιαίτερα λαμπρό για την Ελληνική Θράκη. Κι αυτό συμβαίνει επειδή δεν αποδίδεται το ενδιαφέρον που θα έπρεπε στο σήμερα. Η Άγκυρα γνωρίζει τις φοβίες της Ελληνικής πλευράς, τις αδυναμίες και την μικροπρεπή – μικροπολιτική σκοπιμότητα που έχει γίνει τρόπος ζωής. Εκμεταλλευόμενη στον μέγιστο βαθμό τα «ελαττώματα» της φυλής μας εδραιώνει την ύπαρξή της στην περιοχή και εργαζόμενη υπογείως στοχεύει στην ημέρα εκείνη που οι ίδιοι οι κάτοικοι θα ζητήσουν την διοικητική ανεξαρτησία τους… Θα είναι το πρώτο βήμα για την άλωση της Θράκης. Και αυτό το βήμα προετοιμάζεται μεθοδικότητα από το Τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής…
Κάποια στιγμή, ίσως θα πρέπει να γίνει σαφές και κατανοητό πως ούτε η Θράκη, αλλά ούτε και καμία άλλη περιοχή της Ελλάδας, έχει ανάγκη από κυβερνητικές υπηρεσίες και στάσεις που υποσκάπτουν την ελληνικότητα και τα γενικότερα συμφέροντα των ελλήνων πολιτών.
Κατανοητό επίσης θα πρέπει να γίνει, επιτέλους, πως απαιτείται η μεταστροφή της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι σε «φίλους» και «γείτονες» οι οποίοι πρόδηλα και αποκάλυπτα υποσκάπτουν την ακεραιότητα της Ελλάδας και λειτουργούν με μοναδικό στόχο την σμίκρυνση της χώρας του Περικλή, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Κολοκοτρώνη, του Διονύσιου Σολωμού, του Παύλου Μελά, του Οδυσσέα Ελύτη και του Μάνου Χατζιδάκι. Οι ευθύνες των πολιτικών δεν περιορίζονται στην ύπαρξη της πολιτικής τους συνέχεια, αλλά εστιάζονται κυρίως στην συνέχιση της ύπαρξης της Ελλάδας και του Ελληνισμού.
Όταν μία χώρα εκβιάζεται ανοιχτά, τότε είναι υποχρεωμένη να σταθεί στο ύψος της ιστορίας της, των προγόνων της, αλλά κυρίως των σύγχρονων πολιτών της και να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα διασφαλίζουν πως κανένας δεν θα αναγκάσει τους πολίτες της να κοιμούνται ανήσυχοι και να ζουν κάτω από την απειλή τη βίαιης μετεγκατάστασης.
Και για να γίνει κάτι τέτοιο, φυσικά δεν παραδίδουμε μερικά στρέμματα γης, αλλά τονίζουμε με όλα τα δυνατά –και ειρηνικά μέσα- πως είμαστε διατεθειμένοι να προστατεύσουμε και την τελευταία κουκκίδα άμμου, την τελευταία πέτρα ή βράχο που βρίσκονται στην ηπειρωτική ή την νησιωτική χώρα…
Η χώρα δεν μπορεί να μικρύνει άλλο, ούτε σε εδαφικά αλλά ούτε και ηθικά… Και οι εκβιασμοί δεν επιστρέφονται, αλλά απαντώνται στη γλώσσα που κατανοεί απόλυτα ο εκβιαστής…
Κωνσταντίνος
