Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Τουρκία: Κρίση στις σχέσεις Δικαιοσύνης - Κυβέρνησης


Ο Πρόεδρος της Τουρκίας δήλωσε σήμερα ότι η χώρα του χρειάζεται επειγόντως μια δικαστική μεταρρύθμιση, ενώ αυξάνεται η ένταση ανάμεσα στην ισλαμικών καταβολών κυβέρνηση και τους υποστηρικτές του λαϊκού κράτους, σχετικά με μια διαμάχη στους κόλπους της τουρκικής Δικαιοσύνης.

«Μια δικαστική μεταρρύθμιση στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης θα πρέπει να πραγματοποιηθεί σύντομα. Οι προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο θέμα αυτό πρέπει να τεθούν γρήγορα σε εφαρμογή από την Τουρκία», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο Αμπντουλάχ Γκιούλ.

Η τουρκική κυβέρνηση κατήγγειλε σήμερα τη Δικαιοσύνη, καθώς, χθες, το Ανώτατο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων (HSYK) απάλλαξε από τα καθήκοντά τους τους εισαγγελείς που είχαν διατάξει τη σύλληψη συναδέλφου τους, για συμμετοχή στο δίκτυο Εργκενεκόν που κατηγορείται ότι θέλει να ανατρέψει την κυβέρνηση.

Ο εν λόγω εισαγγελέας είχε ισχυριστεί πως δέχθηκε πιέσεις από την κυβέρνηση, για να εγκαταλείψει την έρευνά του.

Το 2008 το AKP είχε αποφύγει παρά λίγο την απαγόρευση για δραστηριότητες κατά του λαϊκού χαρακτήρα του κράτους.

Read more...

Παράθυρο για τουρκικό εποικισμό της Θράκης ανοίγει η «φιλάνθρωπη» κυβέρνηση


Επιστροφή της ιθαγένειας στους μουσουλμάνους που έφυγαν από τη Θράκη ζητάει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χατζηοσμάν, ενώ ξεχνάει τους έλληνες που εκδιώχθηκαν από την Τουρκία•Το νομοσχέδιο της νομιμοποίησης της λαθρομεταναστών, στάθηκε η αφορμή της "αίτηση" του μουσουλμάνου κυβερνητικού βουλευτή•Συνεχίζει η ανεκδιήγητη κυβέρνηση να μην κατανοεί το μέγεθος του σφάλματός της που θα επιφέρει σειρά προβλημάτων εθνικού χαρακτήρα
Ενώ γινόταν συζήτηση στην ελληνική Βουλή στην Επιτροπή του Υπ. Εσωτερικών,για το νομοσχέδιο που κατέθεσε ο υπουργός Εσωτερικών, με θέμα την «Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα», άρπαξε την ευκαιρία ο βουλευτής Ροδόπης Αχμέτ Χατζηοσμάν και ζήτησε την αναίρεση της απόφασης περί ακύρωσης της ιθαγένειας σε μουσουλμάνους που έφυγαν από τη Θράκη.

Συγκεκριμένα στην ελληνική Βουλή ο μουσουλμάνος κυβερνητικός βουλευτής κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου που κατέθεσε ο υπουργός Εσωτερικών, με θέμα την «Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα», άδραξε την ευκαιρία και ζήτησε διάταξη που θα αποδίδει την ελληνική ιθαγένεια στους ανιθαγενείς της μειονότητας μέσω της ανάκλησης της απόφασης αφαίρεσής της.
Επικαλούμενος τη διάταξη που αφορά την ελληνοποίηση των παιδιών δεύτερης γενιάς των (λαθρο)μεταναστών, χαρακτήρισε ως «μεγαλύτερα θύματα» τους μουσουλμάνους που έφυγαν –οριστικά- από την Ελλάδα αποδεχόμενοι την απώλεια της ελληνικής υπηκοότητας και ιθαγένειας…!
Ο κύριος Χατζηοσμάν, συμπλήρωσε τα λεγόμενά του, ισχυριζόμενος πως «αυτοί οι άνθρωποι βρέθηκαν σε καθεστώς μετανάστευσης χωρίς να το επιλέξουν οι ίδιοι». Μάλιστα, απορίας άξιο είναι πως ο κύριος Χατζηοσμάν θεωρεί πως η Τουρκία δεν αποτελεί χώρα ασφάλειας, λέγοντας χαρακτηριστικά «βρέθηκαν σε ένα καθεστώς που δεν τους παρείχε καμία προστασία και καμία ασφάλεια, εκτεθειμένοι σε πολλούς κινδύνους και πρωτίστως έμαθαν να ζούνε με τον φόβο και την ανασφάλεια»!!!
Ο κύριος Χατζηοσμάν δεν δίστασε να βάλει και τον κατάλληλο συναισθηματισμό στα λεγόμενά του, προσθέτοντας πως «το μοναδικό έγκλημα γι αυτά τα παιδιά ήταν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους (εννοώντας την Ελλάδα), συνήθως χωρίς να έχουν καμία άλλη επιλογή, στην προσπάθεια των γονιών τους να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους».
Το καλύτερο, ο μουσουλμάνος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, το άφησε για το τέλος, λέγοντας επακριβώς:
«Θέλω στη σημερινή μου παρέμβαση να προτείνω κι εγώ κάτι χρήσιμο που πιστεύω ότι μπορεί να προστεθεί στο παρόν νομοσχέδιο ως συμπληρωματική ειδική διάταξη.
Το άρθρο 19 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας το οποίο τέθηκε σε ισχύ το 1955, καταργήθηκε το 1998 χωρίς αναδρομική ισχύ. Το άρθρο αυτό αφαιρούσε αυθαίρετα ιθαγένειες από πολλούς συμπολίτες μας. Θύματά του υπήρξαν κατά κύριο λόγο Έλληνες πολίτες, μέλη της μειονότητας της Θράκης.
Σήμερα πολλοί συμπολίτες μας, μέλη της μειονότητας, υφίστανται καθημερινά τις αρνητικές συνέπειες της απώλειας ιθαγένειας. Πρότασή μου είναι να υπάρξει μία διάταξη η οποία θα αποδίδει την ελληνική ιθαγένεια στους ανιθαγενείς της μειονότητας μέσω της ανάκλησης της απόφασης αφαίρεσης της ελληνικής τους ιθαγένειας.
Πρόκειται για μία άδικη πολιτική που εφαρμοζόταν επί πολλές δεκαετίες, αλλά πρωτίστως πρόκειται για μία πολιτική καταπάτησης θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι άδικο οι συνέπειες αυτής της καταπάτησης να βαραίνουν μέχρι και σήμερα τα θύματα του άρθρου 19. Πρέπει να δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα αυτό. Παρακαλώ κύριε υπουργέ να μελετήσετε προσεκτικά την πρότασή μου με την ευκαιρία του παρόντος νομοσχεδίου που αφορά ζητήματα ιθαγένειας».
Σε αυτό το σημείο, όμως θα πρέπει ίσως ο κύριος Χατζηοσμάν να θυμηθεί τα την προεκλογική εκστρατεία και τα λεγόμενα της Ζεϊμπέκ Αϊσέλ, της κοπέλας που επέστρεψε στην Ελλάδα και που έφτασε μέχρι και να διεκδικήσει βουλευτικό αξίωμα (με την ομπρέλα της Νέας Δημοκρατίας) υποσχόμενη πολλά χρήματα, στους Πομάκους της Ξάνθης, ενώ χρησιμοποιούσε την τουρκική γλώσσα (πόσο ελληνίδα είναι άραγε;) προκαλώντας τους έλληνες πομάκους με τον εμφανέστατο τουρκισμό τους.
Προφανώς, ο κύριος Χατζηοσμάν, ονειρεύεται να επιστρέψουν Τούρκοι πολίτες στην Θράκη, όλοι εκείνοι που την εγκατέλειψαν φοβούμενοι για πιθανά αντίποινα από την Ελλάδα, αμέσως μετά το γνωστό πογκρόμ της Κωνσταντινούπολης. Φυσικά, έφυγαν επειδή είχαν σαφέστατους λόγους να αποφύγουν το νόμο λόγω αδικημάτων κατά της Ελλάδας ή λόγω ιδιότυπων συμπεριφορών έναντι συμπολιτών τους. Στο μεγαλύτερο αριθμό τους, οι «εκδιωχθέντες» (αποχώρησαν με την θέλησή τους και ας ισχυρίζονται η Άγκυρα και ο κύριος Χατζηοσμάν οτιδήποτε άλλο…) ήταν άνθρωποι που προκάλεσαν ποικιλοτρόπως στην Θράκη, η οποία ποτέ δεν έπαψε να είναι στρατηγικός στόχος της «μητέρας πατρίδας».
Κλείνοντας, θα ήθελα να απευθύνω μία ερώτηση στον κύριο Χατζηοσμάν, αφού είναι γνωστές οι καλές του σχέσεις με την κυβέρνηση Ερντογάν και οι στενές επαφές που διατηρεί με πλήθος αξιωματούχων της πολιτικής και οικονομικής ζωής της Τουρκίας:Κύριε Χατζηοσμάν, μπορείτε να υποβάλλετε μία τέτοια πρόταση και στο τουρκικό κοινοβούλιο, αιτούμενος να επιστρέψουν ΟΛΟΙ οι εκδιωχθέντες έλληνες από την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο, την Τένεδο, τον Πόντο και τις πλούσιες πόλεις της Μικράς Ασίας;
Δεν θα ήταν άσχημο εάν ήσασταν αρκετά «χουβαρντάς» και ζητούσατε και την επιστροφή των περιουσιών όλων αυτών των αδίκως εκδιωχθέντων ελλήνων, των οποίων ο πλούτος και οι ικανότητες έκαναν τον Κεμάλ Ατατούρκ και τους συνεχιστές της πολιτικής του να τρέμουν στην ιδέα πως θα κυβερνούν μία Τουρκία της οποίας πλούτος (άρα και η δύναμη) βρισκόταν στα χέρια των «ρωμιών»…

Read more...

Η αναζήτηση κοιτασμάτων «μαύρου χρυσού» αποτελεί την ουσία της διαμάχης Ελλάδας και Τουρκίας-Ο πόλεμος του πετρελαίου στο Αιγαίο


Με αφορμή την εκπομπή «Αθέατος Κόσμος» του καναλιού ALTER παραθέτουμε τρία άρθρα με θέμα την ύπαρξη πετρελαίου στο Αιγαίο και την στάση των Ελληνικών κυβερνήσεων διαχρονικά σχετικά με τη εκμετάλλευση τους.

Η κρίση του '87 και η εικόνα πλήρους πολεμικής ετοιμότητας-ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Ακριβώς 20 χρόνια μετά την ελληνοτουρκική κρίση του Μαρτίου 1987 για έρευνες πετρελαίων στο Αιγαίο, το θέμα των ερευνών για υδρογονάνθρακες έχει αρχίσει να επανέρχεται στο προσκήνιο, με άγνωστες ακόμα τις παραμέτρους που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο.


Παρά ταύτα, αυτή την 20ετία, η Τουρκία δεν επιχείρησε να επαναλάβει την αμφισβήτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας εμπράκτως, με αποστολή ερευνητικού πλοίου πέραν των χωρικών υδάτων της, όπως είχε αποπειραθεί τον Μάρτιο του 1987.

Στην κρίση του Μαρτίου 1987 στην ουσία κρινόταν η αποφασιστικότητα της Τουρκίας να πραγματοποιήσει γεωτρήσεις στο Αιγαίο, υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα δεν έχει «ξεχωριστά δικαιώματα» στο διεθνή χώρο, ώστε να οδηγηθούν οι δύο χώρες σε διμερή διαλογο και όχι στο Δικαστήριο της Χάγης, με στόχο τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Το πρωτόκολλο
Αφορμή για την Αγκυρα αποτέλεσε η αίτηση της εταιρείας DENISON να επεκτείνει τις έρευνες της για πετρέλαιο στα 10 ν.μ. ανατολικά της Θάσου. Η κυβέρνηση Παπανδρέου πίστευε ότι δεν υπήρχε λόγος να μη γίνουν γεωτρήσεις στα 10 ν.μ. της Θάσου, ερμηνεύοντας το Πρωτόκολλο της Βέρνης και τα συμφωνηθέντα μεταξύ Καραμανλή - Ετζεβίτ ως ανενεργά πλέον. Το Πρωτόκολλο δέσμευε και τις δύο πλευρές να απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια στην περιοχή, όσο διάστημα διαρκούσαν οι διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα. Από τη στιγμή όμως που οι διαπραγματεύσεις είχαν διακοπεί, το Πρωτόκολλο ήταν τουλάχιστον ανενεργό. Αυτή εξακολουθεί να είναι η ελληνική θέση έκτοτε.

Ο τρόπος χειρισμού της κρίσης του Μαρτίου από την ελληνική πλευρά, με την κορύφωσή της, φυσικά δεν έχει τύχει ουσιαστικής επεξεργασίας. Υποστηρικτές και επικριτές σπεύδουν να θριαμβολογήσουν περί «νίκης» και «ήττας», αλλά λίγο ενδιαφέρον δείχνουν για το αν και πώς λειτούργησαν όλοι οι κρατικοί μηχανισμοί, προετοιμαζόμενοι για μια μεγάλη κρίση την οποία έπρεπε να φέρουν εις πέρας. Το υπουργείο Αμυνας είχε εκπονήσει σχέδια και είχε λάβει σαφείς οδηγίες κινήσεων. Είναι ενδεικτικό του κλίματος εκείνων των ημερών η ολιγόωρη, έστω, παράδοση της ευθύνης των τηλεπικοινωνιών της αμερικανικής βάσης της Νέας Μάκρης σε Ελληνες διοικητές, σύμφωνα με τις προβλέψεις της ελληνοαμερικανικής αμυντικής συμφωνίας σε περίοδο πολέμου. Ομοίως και το υπουργείο Εξωτερικών αποφάσισε να κινηθεί και πέραν του ΝΑΤΟ και ως προς το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, με την επίσκεψη Παπούλια στη Σόφια. Κατόρθωσε δηλαδή ο κρατικός μηχανισμός να δημιουργήσει μια εικόνα πλήρους ετοιμότητας, που στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε όχι «για να γίνει πόλεμος», αλλά για να υποχωρήσει πρώτη η άλλη πλευρά από τις διεκδικήσεις της.

Η κίνηση Οζάλ
Πράγματι, ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας Οζάλ, από το Λονδίνο, σε ανάρρωση, έκανε το πρώτο βήμα απεμπλοκής από την κρίση, επιμένοντας ότι η Τουρκία έχει και διεκδικεί τα δικαιώματά της, αλλά δεν έχει λόγο να στείλει το πλοίο της σε αμφισβητούμενες περιοχές, στο βαθμό που και η Ελλάδα δεν θα το πράξει. Το τουρκικό πλοίο δεν βγήκε από τον Ελλήσποντο. Αυτή η «συμφωνία κυρίων» επισφραγίστηκε τον Ιανουάριο του '88 στη συνάντηση του Νταβός, κατά την οποία οι δύο πρωθυπουργοί συμφώνησαν ότι «από τώρα και στο εξής μια τέτοια κρίση δεν πρέπει να επαναληφθεί και οι δύο πλευρές θα επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στη δημιουργία μόνιμων ειρηνικών σχέσεων...».

Με βάση τις «χαλαρές φράσεις» του κοινού ανακοινωθέντος, η Ελλάδα υποστηρίζει ότι μπορεί και δικαιούται να κάνει έρευνα οπουδήποτε στο Αιγαίο. Στην πράξη, όμως, το δικαίωμα αυτό «επαφίεται στη διακριτική της ευχέρεια», ακριβώς όπως και το δικαίωμα επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ., όταν η Αθήνα το κρίνει σκόπιμο...

Η αναζήτηση κοιτασμάτων «μαύρου χρυσού» αποτελεί την ουσία της διαμάχης Ελλάδας και Τουρκίας-Ο πόλεμος του πετρελαίου στο Αιγαίο
Οι μυστικές έρευνες και οι άτυπες συμφωνίες-ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ
ΒΗΜΑ

Από το 1974 ως σήμερα πολλά έχουν γραφεί για το αν και πόσο πετρέλαιο υπάρχει στο Αιγαίο. Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το Αιγαίο κρύβει μια δεύτερη Κασπία ενώ μερικοί καθηγητές συνήθιζαν να λένε στους μαθητές Γεωλογίας: «Αν βρείτε πετρέλαιο στο Αιγαίο, να μου το φέρετε να το πιω». Γεγονός είναι ότι στο επίκεντρο της διαμάχης Ελλάδας - Τουρκίας βρίσκεται το ζήτημα της έρευνας για τα πετρέλαια του Αιγαίου που έχει φέρει τις δύο χώρες πολύ κοντά στον πόλεμο. Απειλές χρήσης βίας, μυστικές έρευνες μακριά από το φως της δημοσιότητας και άτυπες συμφωνίες χαρακτηρίζουν το πολυσυζητημένο αυτό κεφάλαιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Η πρώτη γεώτρηση που προκάλεσε ένταση έγινε τον Μάρτιο του 1973 νοτιοανατολικώς της Λήμνου χωρίς να διαμαρτυρηθεί η Αγκυρα. Η αμερικανική εταιρεία που έκανε τις έρευνες δεν βρήκε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην περιοχή αλλά ξύπνησε με καθυστέρηση το ενδιαφέρον της Τουρκίας. Τον Νοέμβριο του 1973, και ενώ η Ελλάδα έμπαινε σε μια βαθιά εσωτερική κρίση, η Αγκυρα παραχώρησε μονομερώς στην τουρκική εταιρεία TRAO 27 άδειες έρευνας για πετρέλαιο σε περιοχές που ως τότε εθεωρούντο ότι ανήκουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Ηταν η πρώτη φορά που η Τουρκία με ωμό τρόπο ήγειρε διεκδικήσεις στο Αιγαίο. Η Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε έντονα και δέχθηκε τη διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Η τουρκική απάντηση ήλθε με την αποστολή του ερευνητικού σκάφους Chandarli στο Αιγαίο συνοδεία 37 πολεμικών σκαφών. Με την κίνηση εκείνη της Αγκυρας η υπόθεση του πετρελαίου αποκτούσε πλέον τεράστια σημασία στις σχέσεις των δύο χωρών. Μεσολάβησαν η εισβολή στην Κύπρο και η ελληνική πρόταση για παραπομπή του διακανονισμού της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για να φθάσουμε στην αποστολή ενός άλλου ερευνητικού σκάφους, του περίφημου Hora, στο Αιγαίο τον Ιούλιο του 1976. Το τουρκικό σκάφος παραβίασε ανοικτά την ελληνική υφαλοκρηπίδα στις περιοχές γύρω από τη Λήμνο και τη Λέσβο προκαλώντας σοβαρή κρίση. Ακολούθησε το Πρωτόκολλο της Βέρνης με το οποίο οι δύο κυβερνήσεις συμφώνησαν να απέχουν από έρευνες σε αμφισβητούμενες περιοχές οι οποίες «θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα».

Η πληρέστερη ως σήμερα έκθεση για την υπόθεση αυτή συντάχθηκε την περίοδο εκείνη από τη γαλλική εταιρεία BEICIP (Γαλλικό Ινστιτούτο Πετρελαίου) μετά από εντολή του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή. Οι συντάκτες της βασίστηκαν σε σεισμικές έρευνες που έκανε η εταιρεία Texaco στον Θερμαϊκό και στο Θρακικό Πέλαγος το 1971, στις έρευνες της Oceanic στη Θάσο την περίοδο 1971-74 και της εταιρείας ADA στη Λήμνο το 1971. Ακόμη οι γάλλοι αναλυτές είχαν στα χέρια τους τα αποτελέσματα των γεωτρήσεων που έκαναν οι παραπάνω εταιρείες και η Conoco στον Θερμαϊκό, στη Θάσο και στη Λήμνο. Η έκθεση της BEICIP δείχνει ότι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν η περιοχή ανατολικώς της Θάσου στη θέση Μπάμπουρας, που συνδέεται με τα κοιτάσματα του Πρίνου, ένα κομμάτι δυτικώς της ίδιας νήσου και η περιοχή ανάμεσα στη Σάμο και στην Ικαρία. Η τελευταία αυτή περιοχή τυχαίνει να περικλείει αρκετά τμήματα «γκρίζων ζωνών», την κυριαρχία των οποίων διεκδικεί ατύπως η Αγκυρα.

Οσο για την περιοχή κοντά στη Θάσο το ελληνικό Δημόσιο ανέστειλε τον Ιανουάριο του 1978 τις έρευνες που είχαν προγραμματιστεί επικαλούμενο «λόγους ανωτέρας βίας». Η κοινοπραξία που είχε αναλάβει την έρευνα θεωρούσε ότι η περιοχή έκρυβε αποθέματα πετρελαίου που ήταν μεν βαρύ αλλά δικαιολογούσε περαιτέρω έρευνες. Οι ξένες εταιρείες συνέχιζαν να πιέζουν και ο υπουργός Βιομηχανίας κ. Στέφανος Μάνος αποφάσισε λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του 1981 να δώσει την άδεια για να αρχίσουν οι έρευνες. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έδωσε την εντολή για να αρχίσουν μυστικές σεισμικές έρευνες κοντά στη Θάσο σε μια προσπάθεια βολιδοσκόπησης των τουρκικών προθέσεων. Μετά από διαρροές στον Τύπο οι αντιδράσεις της Αγκυρας ήταν έντονες. Πέρασαν πέντε χρόνια ως την επόμενη μεγάλη κρίση του Μαρτίου του 1987, όταν η Τουρκία πίστεψε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα έδινε άδεια για γεωτρήσεις στην επίμαχη περιοχή. Οι δύο χώρες έφθασαν για άλλη μία φορά κοντά στον πόλεμο. Οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών Παπανδρέου και Οζάλ κατέληξαν όμως σε μία συμφωνία στη συνάντηση της Βουλιαγμένης, τον Μάιο του 1988, η οποία πάγωνε ουσιαστικά κάθε έρευνα στο Αιγαίο εκτός των χωρικών υδάτων των δύο πλευρών.

Στο διάστημα 1977-86 οι ελληνικές υπηρεσίες διενήργησαν μια σειρά μυστικές σεισμικές έρευνες στο Βόρειο και Κεντρικό κυρίως Αιγαίο. Πρόκειται για επιχειρήσεις που έγιναν με απόλυτη μυστικότητα, χωρίς διαρροές στον Τύπο και με την προστασία μικρού αριθμού πολεμικών σκαφών. Σε αυτές συμμετείχε συνήθως ένας από τους πιο γνωστούς ειδικούς σε θέματα πετρελαίου, ο κ. Μιχάλης Μυριάνθης. Οι έρευνες αυτές επιβεβαίωσαν το ενδιαφέρον για τις περιοχές που επεσήμανε η έκθεση της BEICIP χωρίς νέες εντυπωσιακές ανακαλύψεις.

Είκοσι επτά χρόνια μετά την ιστορική γεώτρηση στη Λήμνο το Αιγαίο είναι μια παγωμένη λίμνη καθώς οι συμφωνίες της Βέρνης και της Βουλιαγμένης αποκλείουν νέες έρευνες. Η Τουρκία είχε μάλιστα φθάσει στο σημείο να διαμαρτύρεται για έρευνες εντός του Θερμαϊκού γιατί πραγματοποιούνταν σε διεθνή ύδατα. Η Ελλάδα αρνείται την ισχύ των δύο συμφωνιών αλλά όλα δείχνουν ότι το Αιγαίο θα ανοίξει πάλι για έρευνες όταν οι δύο χώρες θα ξεκαθαρίσουν πλήρως το νομικό καθεστώς του.

ΤΑ ΧΡΥΣΟΦΟΡΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ- Πετρελαιομαχία στο Αιγαίο
Η ΝΗΣΟΣ ΖΟΥΡΑΦΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗ SHELL-του Πάνου Πικραμένου

Μία βραχονησίδα στο θρακικό πέλαγος επαναφέρει έντονα το ζήτημα των πετρελαϊκών αποθεμάτων στη χώρα μας, τη διαδικασία άντλησής τους, αλλά και την καυτή πατάτα της υφαλοκρηπίδας, αφού όλως… τυχαίως οι λεγόμενες γκρίζες ζώνες που επικαλείται η Άγκυρα σε μεγάλο βαθμό είναι περιοχές «ύποπτες» για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου.

Στην προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εξόρυξης των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της Ελλάδας σε διεθνή όμιλο, προσανατολίζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση, ενώ τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε προηγηθεί συνάντηση του προέδρου της εταιρείας Shell, Ρομπ Ρόουντς, με τον Έλληνα υπουργό Ανάπτυξης, Δημήτρη Σιούφα, και τον υφυπουργό Οικονομίας, Πέτρο Δούκα.

Βάσει των στοιχείων που έχει συλλέξει η βρετανο-ολλανδική πολυεθνική, οι πιθανότητες εντοπισμού εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων αργού πετρελαίου είναι αρκετά καλές, αφού υπολογίζονται στο 3% τη στιγμή που το πλαφόν για να ξεκινήσουν έρευνες θεωρείται το 0,8%.

Όπως έγινε γνωστό, οι ειδικοί της Shell βασιζόμενοι σε δορυφορικές φωτογραφίσεις θεωρούν ότι στο Κεντρικό και Βόρειο Αιγαίο, στο Ιόνιο Πέλαγος μεταξύ Επτανήσων και Βορειοδυτικής Πελοποννήσου, στα Δωδεκάνησα και στις ακτές της Ηπείρου, μπορούν να αντληθούν από 2 έως 4 δις βαρέλια αργού πετρελαίου. Δεδομένου ότι η Ελλάδα καταναλώνει περίπου 100 εκ. βαρέλια ετησίως, αν οι υπολογισμοί είναι σωστοί, τα αποθέματα καλύπτουν το 100% των αναγκών της χώρας τουλάχιστον για 20 χρόνια.

Ωστόσο, πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εξελίξεις αυτές έχουν προκαλέσει σκεπτικισμό στο υπουργείο Εξωτερικών, αφού κάποιες εκ των περιοχών του Βορειοανατολικού Αιγαίου, όπου εκτιμάται ότι υπάρχουν αξιοποιήσιμα κοιτάσματα πετρελαίου, ανήκουν στην κατηγορία αυτών που η Άγκυρα θεωρεί «γκρίζες ζώνες». Υπενθυμίζεται ότι μετά το «θερμό» επεισόδιο 1987 (Σισμίκ) κάθε ερευνητική προσπάθεια στο Αιγαίο έχει ουσιαστικά εγκαταλειφθεί.

Η Ιστορία του Πετρελαίου στην Ελλάδα

Οι πρώτες έρευνες για πετρέλαιο στον ελλαδικό χώρο χρονολογούνται από το 1903 και αφορούσαν περιοχές του Ιονίου Πελάγους. Η βρετανική εταιρεία London Oil Development εξασφαλίζει άδεια για χερσαίες έρευνες στη Ζάκυνθο, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Η προσπάθεια εγκαταλείπεται μέχρι το 1938, οπότε ξεκινούν έρευνες στην Βορειοδυτική Πελοπόννησο και στις Φέρρες της Θράκης. Αν και τα πρώτα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, οι έρευνες σταματούν λόγω του πολέμου.

Μετά τον πόλεμο, η ερευνητική δραστηριότητα συνεχίζεται σποραδικά. Το 1960 το υπουργείο Βιομηχανίας σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Πετρελαίων (IFP) προχωράει σε συστηματικές έρευνες σε ολόκληρο το χερσαίο ελλαδικό χώρο εντείνοντας τις προσπάθειες στην Ήπειρο, τα Ιόνια νησιά, την Κεντρική Μακεδονία και την Ευρυτανία, ενώ παράλληλα εταιρείες, όπως οι BP, ESSO, SAFOR κ.ά., εξασφαλίζουν άδειες για γεωτρήσεις σε άλλες περιοχές.

Το 1969 αρχίζουν οι έρευνες στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο με άδειες που δόθηκαν σε εταιρείες, όπως η Texaco, η Chevron, η ADA Oil κ.ά. Το 1970 η αμερικανική Oceanic εξασφαλίζει άδεια για έρευνα στο Θρακικό Πέλαγος σε έκταση 8.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Στα τέλη του 1973, η εταιρεία ανακαλύπτει τα πρώτα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα δυτικά της Θάσου, που είναι γνωστά ως τα κοιτάσματα του Πρίνου και της Νότιας Καβάλας, με έκταση 141 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Σε μία ευρύτερη περιοχή έκτασης 1.559 τετραγωνικών χιλιομέτρων, οι έρευνες πάγωσαν, αφού βρίσκεται εντός της αμφισβητούμενης από την Άγκυρα ζώνης.

Αμέσως, ιδρύεται η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου με σκοπό την ανάπτυξη της βιομηχανίας πετρελαίου στην Ελλάδα, ενώ συστήνεται η κοινοπραξία NAPC (Northern Aegean Petroleum Company) με σκοπό τη συνέχιση των ερευνών. Η εταιρεία μετά από 18 γεωτρήσεις, το 1999, αποχωρεί από το Β. Αιγαίο και η περιοχή παραχωρείται από το ελληνικό υπουργείο Ανάπτυξης στην κοινοπραξία Kavala Oil (67% ευρωτεχνική και 33% ο συνεταιρισμός των εργαζομένων).

Σε ό,τι αφορά τα ΕΛΠΕ από την ίδρυσή τους το 1975 (ως Δ.Ε.Π. -Δημόσια Εταιρεία Πετρελαίου) έχουν πραγματοποιήσει πάνω από 70 γεωτρήσεις. Από το 1981 που άρχισε συστηματικά η εξόρυξη αργού πετρελαίου στον Πρίνο, το κοίτασμα έχει «δώσει» 120 εκ. βαρέλια πετρελαίου, με αποκορύφωμα την τριετία 1983-85 που παρήγαγε 26-30.000 βαρέλια ημερησίως και κάλυπτε σχεδόν το 13% της κατανάλωσης στην Ελλάδα (τότε η χώρα κατανάλωνε 200.000 βαρέλια ημερησίως). Σήμερα ο Πρίνος δίνει μικρές ποσότητες πετρελαίου, χαμηλής ποιότητας και τιμής λόγω υψηλής περιεκτικότητας σε θείο, ενώ όλοι συμφωνούν ότι το κοίτασμα εξαντλείται.

Στο Αιγαίο, έπειτα από έρευνες, ειδικά σε δύο περιοχές υπάρχει πετρέλαιο, το οποίο μπορεί να καλύψει ακόμη και το σύνολο των αναγκών της χώρας.

Η Περίπτωση της Νήσου Ζουράφα

Ήδη από το 1874, ο Θρακιώτης λόγιος, φυσιοδίφης Νικόλαος Φαρδύς (1853-1901), διαπιστώνει προσωπικά την ύπαρξη πετρελαίου στη νησίδα Ζουράφα, η οποία αποτελεί το ανατολικότερο χερσαίο άκρο του Β. Αιγαίου και των ορίων της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ζουράφα απέχει περίπου 6 ναυτικά μίλια από το βορειοανατολικό άκρο της Σαμοθράκης (Άκρα Άγκιστρο ή Σκεπαστό) και βρίσκεται βόρεια της Ίμβρου και νότια της Αλεξανδρούπολης.

Σε πραγματεία του που δημοσιεύτηκε τότε στα «Θρακικά Χρονικά», μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι : «Στα Ζγοράφα, σε καιρό γαλήνης και νηνεμίας, διακρίνεται κάποια υγρή, ελαιώδη ουσία που επιπλέει επί των πέριξ υδάτων, που αποπνέει οξεία οσμή πετρελαίου.

Η ύφαλος αυτή εφείλκυσε κατά πρώτον την προσοχήν μου τω 1874, οπότε, επιβαίνων ιστιοφόρου πλοίου και ευρεθείς εν καιρώ γαλήνης πλησίον αυτής, ηδυνήθην ιδίοις όμμασι να ιδώ την επί της θαλάσσης πλέουσαν ελαιώδη ουσίαν, να δοκιμάσω εξ ιδίας αντιλήψεως και πεισθώ επί τέλους, ότι πρόκειται ενταύθα περί πετρελαίου, του οποίου η πηγή βεβαίως κείται εν τω σώματι του υφάλου…».

Γι’ αυτόν το λόγο οι ψαράδες ονόμασαν τη νησίδα «Λαδόξερα», αφού το πετρέλαιο που αναβλύζει μέχρι τις μέρες μας διακρίνεται ως ελαιώδης ουσία στην επιφάνειά της.

Η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στην περιοχή έχει επιβεβαιωθεί και επισήμως από τον πρώην υπουργό Ενέργειας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ευάγγελο Κουλουμπή, ο οποίος σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε το Νοέμβριο 2000 υποστηρίζει ότι η Ζουράφα μαζί με άλλες βραχονησίδες του Αιγαίου μπορούν να γίνουν οι «χρυσοφόρες πύλες», από όπου είναι δυνατό να αντληθούν πετρελαϊκά κοιτάσματα ικανά να καλύψουν τις συνολικές ανάγκες της χώρας για πολλά χρόνια.

«Το μοναδικό κοίτασμα που αξιοποιήθηκε από τη χώρα μας είναι του Πρίνου στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου. Όμως δεν είναι το μοναδικό», επεσήμανε τότε ο κος Κουλουμπής. «Στο Αιγαίο, έπειτα από έρευνες, ειδικά σε δύο περιοχές είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει πετρέλαιο, το οποίο μπορεί να καλύψει ακόμη και το σύνολο των αναγκών της χώρας. Και οι δύο αυτές περιοχές, αμφισβητούνται από την Τουρκία και αυτός είναι ο λόγος που έχει εμποδίσει την εκμετάλλευσή τους».

Σύμφωνα με τον κο Κουλουμπή, οι δύο αυτές περιοχές είναι:

1. Στη θέση Μπάμπουρα, ανατολικά της Θάσου. Εκεί υπολογίζεται ότι υπάρχουν ποσότητες πετρελαίου, με το οποίο η Ελλάδα μπορεί να καλύψει περίπου το 50% των αναγκών της για πολλά χρόνια. Είναι μία περιοχή που τμήματά της αμφισβητούνται από την Τουρκία (βρίσκονται μεταξύ 6 και 12 μιλίων των ελληνικών χωρικών υδάτων).

2. Στη θαλάσσια περιοχή κοντά στη Μυτιλήνη και τη Λήμνο, όπου ανήκει και η Ζουράφα, σε έκταση 4.500 τετρ. χλμ.

Η Σημασία της «Λαδόξερας»

Γύρω από τη νήσο Ζουράφα εδώ και χρόνια διεξάγεται ένας «άγνωστος πόλεμος» μεταξύ Τούρκων στρατιωτικών και λιμενικών και Ελλήνων ψαράδων. Μάλιστα το 2003 η τουρκική ακτοφυλακή είχε συλλάβει Έλληνες ψαράδες που έπλεαν στην περιοχή, τους οδήγησε στην Τουρκία και κατέσχεσε προσωρινά το καΐκι τους.

Η «ελληνικότητα» της βραχονησίδας αμφισβητείται έντονα από την Άγκυρα, με αποτέλεσμα την έντονη παράνομη δράση του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού στην περιοχή, κάτι ανάλογο με τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας. Μάλιστα, η Ζουράφα περιλαμβάνεται στο εγχειρίδιο που εξέδωσε το 1997 το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, το οποίο την καταχώριζε μεταξύ των 130 βραχονησίδων, οι οποίες, σύμφωνα με τη γείτονα, τελούν υπό καθεστώς αμφισβήτησης και από τότε σημαίνονται με το χαρακτηρισμό «γκρίζες ζώνες». Το εγχειρίδιο που οι Τούρκοι στρατηγοί ονομάζουν «Βίβλο του Αιγαίου» έχει σταλεί σε όλες τις τουρκικές πρεσβείες και αποτελεί το βασικό εγχειρίδιο αναφοράς των Τούρκων στρατιωτικών ακολούθων και λοιπών διπλωματών.

Η βραχονησίδα ανήκει βάσει διεθνών συνθηκών στην Ελλάδα και επεκτείνει τις ζώνες θαλάσσιας κυριαρχίας της, δηλαδή τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα της, στον κρίσιμο χώρο του Βορειοανατολικού Αιγαίου, προς τα ανατολικά. Ειδικά στη Ζουράφα, όπου τα νερά είναι πολύ ρηχά ακόμη και σε μεγάλη απόσταση, η ελληνική υφαλοκρηπίδα επεκτείνεται σημαντικά.

Η νήσος Ζουράφα υπάγεται διοικητικά στο Νομό Έβρου και αποτελεί το βορειανατολικότερο νησάκι των Θρακικών Σποράδων. Η νησίδα είναι χαμηλής επιφάνειας και για αυτό εξαιρετικά επικίνδυνη για όσους πλέουν κοντά της, ιδίως όταν η ορατότητα είναι περιορισμένη.

Όμως αυτό το ανατολικότερο όριο των ελληνικών συνόρων, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κινδυνεύει να πάψει να υπάρχει με κίνδυνο να αλλάξει ακόμη και η θαλάσσια συνορογραμμή Ελλάδας-Τουρκίας.

Η Ζουράφα ή Ζγοράφα βυθίζεται λόγω της διαβρώσεως των ακτών της με αποτέλεσμα σε λίγα χρόνια να κινδυνεύει να γίνει ύφαλος. Σύμφωνα με παλαιότερες μετρήσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού, η συγκεκριμένη βραχονησίδα καταλάμβανε επιφάνεια 9 στρεμμάτων, όμως νεώτεροι υπολογισμοί της ίδιας Υπηρεσίας δείχνουν ότι η έκτασή της είναι μικρότερη από ένα στρέμμα και η ακτογραμμή της έχει περιοριστεί στα 32 μέτρα.

Διπλωματικοί και στρατιωτικοί κύκλοι εκφράζουν ανησυχία ότι σε πολύ λίγα χρόνια η βραχονησίδα ενδέχεται να εξαφανιστεί κάτω από τη στάθμη του νερού. Μάλιστα, ο πρώην ευρωβουλευτής της Ν.Δ., Σταύρος Ξαρχάκος, πριν μερικά χρόνια είχε καταθέσει επείγουσα ερώτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι «σε χάρτες του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού που συντάχθηκαν το 1955 είχαν καταγραφεί και άλλες νησίδες -σε μικρή απόσταση από τη Ζουράφα- οι οποίες σήμερα έχουν τελείως εξαφανιστεί κάτω από τη θάλασσα, ενώ, τα τελευταία 40 χρόνια, έχει παρατηρηθεί δραστική μείωση της έκτασης της ίδιας της Ζουράφας». Ο κος Ξαρχάκος μεταξύ άλλων ζήτησε να μάθει αν «έχει ενταχθεί το νησί Ζουράφα σε κάποια Κοινοτική Πρωτοβουλία προστασίας ευαίσθητων περιοχών (π.χ. NATURA 2000 ή άλλη), καθώς και αν έχουν ενημερώσει οι ελληνικές αρχές τις υπηρεσίες της Επιτροπής ότι το μικρό αυτό νησί που αποτελεί απώτατο όριο της ελληνικής και κοινοτικής επικράτειας και διαθέτει σημαντικότατα αρχαιολογικά ευρήματα, κινδυνεύει με ολική εξαφάνιση λόγω της θαλάσσιας διάβρωσης».

Επισημαίνεται ότι η νησίδα έχει και αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Όπως ανέφερε ο κος Ξαρχάκος στην ερώτησή του, «έχουν εντοπιστεί πολλά και σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, όπως μαρμάρινοι κίονες, κιονόκρανα, ίχνη από αρχαία οικήματα κ.τ.λ...». Όπως προκύπτει από τα κείμενα του ιστοριοδίφη Νικολάου Φαρδύ, το 1877 είχε προταθεί να μεταφερθούν μαρμάρινοι κίονες από τη Ζουράφα για να χτιστεί η εκκλησία της Σαμοθράκης. Μάλιστα, στο ίδιο άρθρο γίνεται αναφορά ότι επί του νησιού αυτού «ευρίσκονται πολλά ίχνη κτιρίων, εφ' ων διακρίνονται αι θύραι, τα παράθυρα, κίονες, κιονόκρανα, μάρμαρα και εν γένει πολλά λείψανα, μαρτυρούντα την παλαί πότε κατοίκησιν του μέρους εκείνου».

Είναι εύκολα αντιληπτό ότι η νησίδα Ζουράφα έχει εξαιρετική σημασία για την τουρκική εξωτερική πολιτική, όπως άλλωστε και το σύνολο του Θρακικού πελάγους. Έτσι εξηγούνται και οι προσπάθειες της τουρκικής πλευράς για συνεκμετάλλευση της εκτεταμένης υφαλοκρηπίδας που οριοθετείται από τα ρηχά νερά της Ζουράφας. Διπλωματικοί παρατηρητές, επισημαίνουν ότι στην περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για ολοκληρωτική κάλυψη της νησίδας από το νερό, ενδέχεται να εγερθούν σημαντικά νομικά ζητήματα, δεδομένου ότι το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας παραμένει το σημαντικότερο ελληνοτουρκικό πρόβλημα και η μόνη νομικής φύσεως διαφορά που επισήμως δέχεται η ελληνική πλευρά.

Η Τουρκία θεωρεί ότι έχει δικαιώματα υφαλοκρηπίδας δυτικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Αν κάτι τέτοιο ίσχυε, τα νησιά θα εγκλωβίζονταν σε μία ζώνη τουρκικής δικαιοδοσίας. Η Ελλάδα αναγνωρίζει τη νομική φύση του ζητήματος, αντίθετα με την Άγκυρα που επιδιώκει να το αναγάγει σε πολιτικό πρόβλημα.

Η ελληνοτουρκική διαφορά για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου δημιουργήθηκε λίγο μετά την ανακάλυψη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων πετρελαίου στον Πρίνο. Το Νοέμβριο 1973 η τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης δημοσίευσε απόφαση παραχώρησης άδειας για έρευνες στην κρατική εταιρεία πετρελαίου της Τουρκίας, σε μικρή απόσταση από ελληνικά νησιά. Το 1974 η αδειοδότηση επεκτάθηκε γεωγραφικά και σε δύο περιπτώσεις τουρκικά ωκεανογραφικά σκάφη πραγματοποίησαν έρευνες στο Αιγαίο (1974, 1976).

Σύμφωνα με την επίσημη θέση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, «το ζήτημα έγκειται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δηλαδή αφενός στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στη Θράκη και αφετέρου στα πλησίον της τουρκικής ακτής ευρισκόμενα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου και στη Δωδεκάνησο. Δεν αφορά σαφώς σε ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, όπως όψιμα ισχυρίζεται η Τουρκία, η οποία άλλωστε είχε παραχωρήσει άδειες διεξαγωγής πετρελαϊκών ερευνών μόνο για τα δύο προαναφερόμενα σημεία.

Επιπλέον, όπως σαφώς προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και τη σχετική νομολογία (Σύμβαση της Γενεύης 1958, Σύμβαση 1982 Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας, Απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας της Βόρειας Θάλασσας 1969) τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα υφαλοκρηπίδας παρά τους περί του αντιθέτου αβάσιμους νομικά ισχυρισμούς της Τουρκίας.

Ως προς την επίλυση της διαφοράς, η Τουρκία επικαλείται την αρχή της ευθυδικίας (equity), χωρίς να μπορεί να τη στηρίξει σε κριτήρια ασφαλή και συγκεκριμένα. Σύμφωνα με την Ελλάδα, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας εφαρμόζεται το Διεθνές Δίκαιο (συμβατικό και εθιμικό), στο πλαίσιο του οποίου ο κανόνας της μέσης γραμμής αποτελεί την επικρατούσα αρχή του Δικαίου της οριοθέτησης. Αυτό άλλωστε βεβαιώνεται και από τη διεθνή πρακτική.

Επιπλέον, κατά τη διεθνή πρακτική, οι "ειδικές περιστάσεις" (εγγύτητα ορισμένων ελληνικών νήσων στα τουρκικά παράλια) που αυθαίρετα επικαλείται η Τουρκική πλευρά για την επίλυση του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, δεν αποτελούν παρά εξαίρεση του κανόνα εφαρμογής της μέσης γραμμής. Κατά συνέπεια, οι απόψεις αυτές δε δύνανται να δικαιολογήσουν μετάθεση της μέσης γραμμής από το Ανατολικό στο Κεντρικό Αιγαίο, αλλά ούτε και να θέσουν εν αμφιβόλω την εφαρμογή του διεθνούς συμβατικού και εθιμικού κανόνα, ότι τα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα».

Ο διάλογος για το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας χρονολογείται από το 1976 με τις συνομιλίες στη Βέρνη, όπου οι δύο χώρες υπέγραψαν και σχετικό Πρακτικό, το οποίο έθετε ένα πλαίσιο συμπεριφοράς μέχρι το ζήτημα να κριθεί από το Διεθνές Δικαστήριο. Αργότερα η Τουρκία αρνήθηκε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο και το Πρακτικό της Βέρνης έπαυσε να ισχύει.

Στα πρόθυρα πολέμου
Το πρόβλημα παραλίγο να οδηγήσει σε ένοπλη σύρραξη Ελλάδος-Τουρκίας το 1987, όταν το τουρκικό ωκεανογραφικό σκάφος «Σισμίκ» συνοδεία πολεμικών πλοίων προσπάθησε να διεξάγει έρευνες σε μικρή απόσταση από την αιγιαλίτιδα ζώνη των ελληνικών νησιών.

Με την τιμή του «μαύρου χρυσού» να έχει φτάσει σε εξωφρενικά επίπεδα, είναι φυσικό οι πολυεθνικοί κολοσσοί του πετρελαίου να αναζητούν λύσεις. Κοιτάσματα των οποίων η άντληση μέχρι σήμερα θεωρούνταν ασύμφορη, επανεξετάζονται από τις εταιρείες και οι έρευνες εντείνονται. Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου έχει αναβαθμίσει τα κοιτάσματα που ενδεχομένως υπάρχουν στην Ελλάδα. Οι εταιρείες αρχίζουν να δείχνουν ενδιαφέρον ακόμη και για κοιτάσματα, όπως του Κατάκωλου και της Επανωμής, που στο παρελθόν είχαν κριθεί μη εκμεταλλεύσιμα λόγω υψηλής περιεκτικότητας σε διοξείδιο του άνθρακα και μικρής περιεκτικότητας σε πετρέλαιο.

Με αυτά τα δεδομένα η επίσκεψη του Προέδρου της Shell στην Αθήνα και οι συναντήσεις με τον υπουργό Ανάπτυξης, κο Σιούφα, και τον υφυπουργό Οικονομίας, κο Δούκα, έχουν ιδιαίτερη σημασία.

Ωστόσο, δεν παύει να ισχύει και μία γεωπολιτική αλήθεια, δηλαδή ότι, όταν το υπέδαφος μεταξύ δύο χωρών κρύβει πλούτο, παράγονται πολιτικές εντάσεις που σε πολλές περιπτώσεις μπορούν να φτάσουν και στα άκρα.

Διπλωματικοί κύκλοι τονίζουν την αναγκαιότητα ενός κρατικού φορέα, με ανεξάρτητο μηχανισμό, ο οποίος θα μπορεί να αξιολογήσει τα δεδομένα διαφυλάσσοντας το δημόσιο συμφέρον, δεδομένου ότι τα Ελληνικά Πετρέλαια και η θυγατρική τους Δ.Ε.Π., που διεξήγαγε γεωτρήσεις, είναι πλέον ιδιωτικές εταιρείες.

Επιπλέον, οι ίδιοι κύκλοι, εκφράζουν ανησυχία για ενδεχόμενες αντιδράσεις της τουρκικής πλευράς, γεγονός που ίσως οδηγήσει στην εξαίρεση ορισμένων περιοχών από τις έρευνες. Το ζήτημα όμως είναι ότι οι ειδικοί θεωρούν ότι ορισμένες περιοχές, όπου η Άγκυρα αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία, έχουν και τις περισσότερες πιθανότητες να διαθέτουν αξιοποιήσιμα κοιτάσματα πετρελαίου.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρόεδρος της πολυεθνικής πρότεινε τη συνεκμετάλλευση των πετρελαίων που ενδεχομένως βρίσκονται στις περιοχές αυτές με την Τουρκία και μάλιστα προσφέρθηκε να μεσολαβήσει προς την κυβέρνηση της γειτονικής χώρας, συναντώντας όμως τη σαφή αρνητική στάση της ελληνικής πλευράς.

Έτσι, η ανακίνηση του ζητήματος των πετρελαίων του Αιγαίου αναμένεται να οδηγήσει σε κινητικότητα για επίλυση της εκκρεμότητας για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αφού ένα από τα πιο σημαντικά κριτήρια των πολυεθνικών του «μαύρου χρυσού» είναι και η πολιτική σταθερότητα των περιοχών, όπου σκοπεύουν να διεξάγουν έρευνες.
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_9089.html#ixzz0fuOkR0WW

Read more...

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΡΟΩΘΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ MONAΔΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΟΥΡΔΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ


Μία από τις πέντε καλύτερες στρατιωτικές μονάδες της Τουρκίας – η 4η Ταξιαρχία Ειδικών Δυνάμεων του Τουντζέλι (DERSIM)εξαπέλυσε μεγάλης εμβέλειας στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων, τοπικά.
Η επιχείρηση σκούπα βασίστηκε σε στοιχεία των μυστικών υπηρεσιών τα οποία έλεγαν ότι το ΠΚΚ σκοπεύει να προβεί σε δολοφονίες με αφορμή την 11η επέτειο της σύλληψής του ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν (Abdullah Ocalan).
Είναι η πρώτη στρατιωτική επιχείρηση που έλαβε χώρα εναντίον των Κούρδων στο Τoυντζέλι το 2010 παρουσία επαγγελματικού στρατού.
Πολεμικά ελικόπτερα ανακάλυψαν κρύπτες επαναστατών. Η 4η ταξιαρχία μεταφέρθηκε από το Τουντζέλι και επέκτεινε τις επιχειρήσεις της στις επαρχίες Bingol, Elazig και Mush

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_6348.html#ixzz0fuNGmqad



Read more...

Τουρκική εισβολή στη Θράκη, με ελληνική πρόσκληση!!!


Αν και μερικές ημέρες πριν ο έλληνας πρέσβης στην Άγκυρα έκανε έκκληση προς τα τουρκικά κεφάλαια να έρθουν στην Ελλάδα, στην πραγματικότητα επρόκειτο για την επισημοποίηση της «παράδοσης» της ελληνικής οικονομίας σε μία πιθανή εισβολή –οικονομικού περιεχομένου- της Τουρκίας στην Ελλάδα.
Κι εδώ, αρχίζει ένα «μυστήριο» για την πραγματική προέλευση των «τουρκικών» χρημάτων που επίκειται να επενδυθούν στην Ελλάδα, στην τουρκική προσπάθεια προσεταιρισμού των ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης, ενώ διαπιστώνουμε πλέον ότι οι διεθνείς πιέσεις που εκδηλώθηκαν με την μορφή μιας εκτεταμένης και διαρκούς οικονομικής τρομοκρατίας, δεν έχουν στόχο την διασφάλιση των ξένων «δανειστών» αλλά την αλλαγή του χάρτη στο νότο της Ευρώπης.

Ίσως θα πρέπει να θυμηθούμε και τον ρόλο του κυρίου Αράπογλου στην εξαγορά της τουρκικής τράπεζας Finansbank από την Εθνική, αλλά και στην εν συνεχεία μελετημένη υποβάθμιση του ελληνικού επενδυτικού «πακέτου», αφού όλες οι κρατικές εταιρείες και οργανισμοί της Τουρκίας σταμάτησαν τις τραπεζικές τους συνδιαλλαγές μέσω της (ελληνικών πλέον συμφερόντων) τράπεζα, με την δικαιολογία πως «έπρεπε να στηριχθούν κατ’ αρχήν οι τουρκικές επενδύσεις»! Έτσι επηρεάστηκε αυτόματα η μετοχή της Finansbank και με αυτόν τον τρόπο, η «επένδυση» της Εθνικής Τράπεζας στην Τουρκία ουσιαστικά μηδενίσθηκε, επιφέροντας απώλειες δισεκατομμυρίων στην ελληνική πλευρά.
Η αναφορά αυτή γίνεται προκειμένου να αναδειχθεί όχι μόνο η ζημία της Εθνικής Τράπεζας (η οποία ήταν αρκετά μεγάλη αλλά κανείς δεν αναφέρθηκε ποτέ σε αυτήν), αλλά κυρίως για να καταδειχθεί το γεγονός πως η δράση της Ziraat αναπτύχθηκε και εντάθηκε με ελληνικά κεφάλαια, τα οποία απωλέσθησαν στον βωμό της ελληνοτουρκικής φιλίας ή στην κομπίνα κάποιων golden boys… Χρηματικά κεφάλαια τα οποία τώρα στρέφονται κατά του τόπου προέλευσής τους, δηλαδή κατά της Ελλάδας…
Αμέσως, μετά άρχισε η «άνοδος» της Ziraat Bank, που φαίνεται πως χρηματοδοτήθηκε από τα ελληνικά κεφάλαια. Έτσι, έγινε πράξη αυτό που λέει η λαϊκή θυμοσοφία: «Βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας»…
Η χρονική συγκυρία, με την ελληνική οικονομία να μην είναι και στο καλύτερό της σημείο –μάλλον ζούμε την χειρότερη οικονομική χρονική περίοδο που υπήρξε μετά την πτώχευση που είχε κηρύξει η κυβέρνηση του Χαρίλαου Τρικούπη- μοιάζει να είναι ιδανική για οικονομική άλωση συγκεκριμένων ελληνικών περιοχών, όπως η Θράκη. Αυτή όμως η πιθανότητα μοιάζει να μην απασχολεί την ελληνική κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία Εσωτερικών, Εξωτερικών και Οικονομικών…
Η ήδη υπάρχουσα οικονομική δραστηριότητα της -τουρκικών συμφερόντων- τράπεζας Ziraat, η οποία αποτελεί το οικονομικό προπύργιο και τον κύριο εκφραστή οικονομικής πολιτικής του βαθέως κράτους της Τουρκίας, του στρατού, της Εργκένεκον, αλλά και της Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΜΙΤ) της Τουρκίας, έχει ήδη πάρει σάρκα και οστά στην πόλη της Κομοτηνής, όπου και βρίσκεται τον τελευταίο χρόνο, δραστηριοποιούμενη στον τομέα της δανειοδότησης μουσουλμάνων κάτω από άγνωστες οικονομικές συνθήκες – συμφωνίες…
Σε πολλές περιπτώσεις, σε χωριά των νομών της Ροδόπης αλλά και της Ξάνθης, «αντιπρόσωποι» της Ziraat Bank, συμπληρώνουν καταλόγους ενδιαφερομένων προς δανειοδότηση από την εν λόγω τράπεζα. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ δεν βρίσκεται στον καταλόγους αυτούς!!! Ελέγχοντας τα «πακέτα προσφορών» της τράπεζας, εύκολα διαπιστώνεται πως ελλείψει συνεργασίας με ελληνικούς οργανισμούς (π.χ. Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, ο οποίος και προσφέρει «απαλλαγή» μέρους των επιτοκίων) η λειτουργία της τράπεζας δεν καθίσταται δυνατή, λόγω του υψηλού κόστους δανειοδότησης. Απορίας άξιο, λοιπόν, είναι ποιοι λόγοι συντρέχουν έτσι ώστε με επίσημο επιτόκιο περίπου διπλάσιο –σε σύγκριση με αυτό που προσφέρεται από ελληνικές τράπεζες- η τουρκική τράπεζα «πείθει» για δανειοδότηση μουσουλμάνους της Θράκης…!
Η μεγαλύτερη όμως έκπληξη στον τρόπο λειτουργίας της συγκεκριμένης τράπεζας δεν είναι η μέχρι στιγμής «πειθώ» που έχει στον μουσουλμανικό πληθυσμό… Η μεγαλύτερη έκπληξη βρίσκεται στο γεγονός πως η συγκεκριμένη τράπεζα σκοπεύει σε επέκτασή της στην γειτονική Ξάνθη, όπου στελέχη της ήδη ψάχνουν κτίριο για να στεγάσουν το νέο υποκατάστημα της Ziraat. Μάλιστα, οι απαιτήσεις ως προς το κτίριο είναι αρκετά υψηλές, αφού οι άνθρωποι της τουρκικής τράπεζας ψάχνουν στο κέντρο της πόλης, νεόδμητο κτίριο και κοντά σε περιοχή όπου βρίσκονται αρκετές επιχειρήσεις μουσουλμάνων. Μάλιστα, ενδιαφέρονται για την αγορά ολόκληρου του κτιρίου, ενώ έχουν ήδη εντοπίσει ένα που βρίσκεται κοντά (περίπου 50 μέτρα) από την Λέσχη Αξιωματικών του 4ου Σώματος Στρατού…
Η Θράκη αποτελεί ένα πάγιο «φιλέτο» που εποφθαλμιά η τουρκική επεκτατική πολιτική, η οποία παγίως εξυπηρετεί την Pax Americana και στα γεωπολιτικά της σχέδια στην συγκεκριμένη περιοχή. Η Θράκη αποτελεί πραγματικό οικονομικό και ενεργειακό σταυροδρόμι του χθες, του σήμερα αλλά και του αύριο και συνεπώς πρόκειται για ένα σημαντικότατο κομμάτι γης που μπορεί να δίνει τον έλεγχο μίας ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από ό,ποιον κατέχει την ίδια την Θράκη. Ουσιαστικά, δηλαδή, όποιος κατέχει τη Θράκη (σήμερα αλλά κυρίως… αύριο) αποκτά μία ιδιαίτερη δυναμική στα Βαλκάνια, μία ιδιαίτερη επιρροή απέναντι στην οικονομική ρωσική προέλαση και ταυτόχρονα μεταβάλλεται σε ισχυρό «παίκτη» (αν και η πραγματικότητα είναι πως θα πρόκειται για πιόνι του Στέητ Ντιπάρτμεντ), που εκμεταλλευόμενος μία κουκκίδα του χάρτη θα είναι σε θέση να συμβάλει σε πιθανούς σχεδιασμούς πίεσης και «υποταγής» πολλών (εξαρτημένων ενεργειακά, άρα και οικονομικά) ευρωπαϊκών κρατών…
Για τους γνωρίζοντες τις διαθέσεις της γείτονος Τουρκίας γίνεται απόλυτα κατανοητό το μέγεθος του τουρκικού εγχειρήματος αλλά και της ελληνικής «αφέλειας», αφού έχει γίνει πλέον και επίσημη πρόσκληση στην τουρκική οικονομική ελίτ να εισβάλει στην Ελλάδα (και σίγουρα θα προτιμηθεί η Θράκη) αντί «πινακίου φακής», με αυξημένο τον κίνδυνο δημιουργίας ανεξάρτητου οικονομικού χώρου αυστηρώς ελεγχόμενου από την Άγκυρα και γενικότερα από τουρκικά κεφάλαια. Όμως, στο σημείο αυτό, η Ziraat Bank φαίνεται πως βρίσκεται μπροστά από τις εξελίξεις, αφού επιδιώκει μία επέκταση προσδοκώντας να αποκτήσει μεγαλύτερη προσβασιμότητα στον μουσουλμανικό πληθυσμό του νομού και ιδιαίτερα στους έλληνες Πομάκους που είναι πολύ περισσότερο «ατίθασοι» στα κελεύσματα του τουρκικού προξενείου και των πρακτόρων της Άγκυρας που δρουν στην περιοχή. Εάν, τώρα, σκεφθεί ο οποιοσδήποτε και την χρονική συγκυρία, κατά την οποία ο τοπικός πληθυσμός υποφέρει οικονομικά –πολύ περισσότερο από την υπόλοιπη Ελλάδα- εύκολα γίνεται κατανοητό το μέγεθος της επικινδυνότητας «προσβολής» της ελληνικότητας ενός σημαντικότατου αριθμού του πληθυσμού του νομού Ξάνθης.
Τι μέλλει γενέσθαι άραγε; Πως σκοπεύει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου να θωρακίσει την ακριτική αυτή περιοχή από την επερχόμενη επίσημη οικονομική έλευση της Τουρκίας στην περιοχή; Να σημειωθεί πως η παρουσία τουρκικών επιχειρήσεων στην Θράκη, θα δικαιολογήσει την -μέχρι τώρα πλήρως αδικαιολόγητη- παρουσία του τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής και θα προσφέρει το ιδανικό άλλοθι της συνέχισης της παρουσίας του που από τη στιγμή της δημιουργίας του προκαλούσε ολοένα και περισσότερα -αριθμητικά και ποιοτικά- προβλήματα στη Θράκη αλλά και στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Μπορεί άραγε, η οικονομική δυσπραγία της Ελλάδας, να ανταλλάσσεται με πρόσκληση των λίαν εθνικά επικίνδυνων τουρκικών κεφαλαίων; Μπορούν οι «υπεύθυνοι» αυτής της κυβέρνησης να κατανοήσουν πως στόχος της Άγκυρας είναι να δημιουργήσει σταθερά ερείσματα στο μαλακό υπογάστριο της χώρας, που είναι σαφές πως είναι η Θράκη; Μπορούν οι κύριοι που ασχολούνται με ζητήματα εθνικής ασφάλειας να διαισθανθούν –εάν δεν μπορούν να κατανοήσουν το πλήρες μέγεθος- το πρόβλημα το οποίο γιγαντώνεται επικίνδυνα στη Θράκη;
Μέσα από ανεξάρτητες οικονομικές δράσεις, μέσα από την παιδεία των μουσουλμάνων που παραδίδεται –ελέω μίας ιδιότυπης αντίληψης- στον τουρκικό επεκτατισμό, μέσα από ένα τουρκικό πανεπιστήμιο –στα πλαίσια των ιδιωτικών ανώτατων ιδρυμάτων- για το οποίο ήδη γίνονται έρευνες στην Κομοτηνή από επιτροπή του τουρκικού Προξενείου… μπορούν οι έλληνες «ειδήμονες» να καταλάβουν πως αντιμετωπίζουν την συνταγή «Κοσόβου» την οποία γνωρίζει πολύ καλά ο σημερινός τούρκος πρόξενος, κύριος Σαρνίτς, ο οποίος είχε πρωτοστατήσει στην «επαναστατική διάθεση» των μουσουλμάνων του Κοσόβου;
Επιτέλους, μπορεί η σημερινή κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου να ξεκαθαρίσει στους έλληνες της Θράκης, αλλά και στον γενικότερο Ελληνισμό, τις προθέσεις και τις έμπρακτες στηρίξεις που θα παρέχει ώστε να μην μιλάμε και για «σύγχρονες χαμένες πατρίδες»;
Κωνσταντίνος

O ιδρυτής της Finansbank, H. Ozyegin, γίνεται ανταγωνιστής της Εθνικής
Ο Husnu Ozyegin, ο Τούρκος μεγιστάνας, ιδρυτής της τράπεζας Finansbank, την οποία πούλησε στην Εθνική Τράπεζα το 2006, επέστρεψε στον τραπεζικό κλάδο της χώρας του, αφού έληξε η συμφωνία αποχής που είχε με την Εθνική και ήταν διάρκειας τριών ετών.
Την προηγούμενη εβδομάδα συμφώνησε να αγοράσει έναντι 85 εκατ. δολαρίων ( 61,8 εκατ. ευρώ) το 95% της Millenium Bank AS από τον πορτογαλικό όμιλο BCP (Banco Comercial Portugues), ο οποίος διαθέτει και στη χώρα μας θυγατρική με την ίδια επωνυμία. Η Millenium Bank Τουρκίας είναι μικρή τράπεζα με 18 καταστήματα, ενεργητικό 646 εκατ. δολάρια και κέρδη (2008) μόνο 2,4 εκατ. δολ. Η καθαρή της θέση με στοιχεία ισολογισμού 2008 ήταν 95 εκατ. δολάρια, όσο περίπου υπολογίστηκε η αποτίμηση της εξαγοράς της.
Ο τούρκος τραπεζίτης είχε βάλει στο μάτι την Millenium Bank, από το καλοκαίρι, καθώς ο όμιλος BCP είχε βγάλει στο σφυρί τη θυγατρική του από τον Ιανουάριο του 2009. Ομως μπήκε σφήνα η ισραηλινή Bank Hapoalim διεκδικώντας τη μέσω της θυγατρικής της στην Τουρκία, Bank Pozitif.
Για μια ακόμη φορά όμως νικητής ήταν ο Husnu Ozyegin, o οποίος πουλάει τράπεζες με P/BV γύρω στο 4 και αγοράζει με 1.
Με αυτόν τον τρόπο, δύο (2) τράπεζες τουρκικών συμφερόντων αναπτύσσουν δραστηριότητες εντός της Ελλάδας. Φυσικά, η εκμετάλλευση του ελληνικού χρήματος είναι ένα αδιαπραγμάτευτο (πλέον) γεγονός. Το ζήτημα που προκύπτει είναι, κατά πόσο οι τουρκικές αυτές τράπεζες θα "επενδύουν" τα κεφάλαια των ελλήνων πελατών τους στην αγορά ελληνικής γης, η οποία αυτόματα θα περνάει σε τουρκική κατοχή...!

Στη συνέχεια παρατίθεται η συμφωνία εξαγοράς της FinansBank από την ΕΘνική Τράπεζα της Ελλάδος

Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος συμφωνεί να εξαγοράσει πλειοψηφικό ποσοστό στη Finansbank και αναλαμβάνει να προβεί σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να χρηματοδοτήσει τμήμα της εξαγοράς
“Δημιουργία ηγετικού Τραπεζικού Ομίλου στη Νοτιανατολική Ευρώπη”
Τα κύρια χαρακτηριστικά της συναλλαγής είναι τα εξής:
Η Εθνική Τράπεζα συμφώνησε για την εξαγορά του 46.0% (437 εκατ. διαπραγματευόμενες[1] μετοχές) των Κοινών Μετοχών της Finansbank και 100.0% (100 μετοχές) των Ιδρυτικών Μετοχών από τη FIBA Holding και τις συνδεδεμένες εταιρείες της έναντι συνολικού τιμήματος $2,774 εκατ. (Τουρκικές Λίρες 3,737 εκατ., €2,291 εκατ.), εκ των οποίων τα $451 εκατ. (Τουρκικές Λίρες 607 εκατ., €372 εκατ.) αφορούν τις Ιδρυτικές Μετοχές και τα $2,323 εκατ. (Τουρκικές Λίρες 3,129 εκατ., €1,918 εκατ.) αφορούν τις Κοινές Μετοχές[2].
Ο συνδυασμός της μεγαλύτερης Ελληνικής Τράπεζας με μία από τις κορυφαίες μεσαίου μεγέθους τράπεζες της Τουρκίας δημιουργεί έναν ηγετικό τραπεζικό όμιλο στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης με παρουσία σε έξι χώρες εκτός Ελλάδος. Η συμπληρωματική γεωγραφική επέκταση επιτρέπει τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων της Εθνικής Τράπεζας στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη Τουρκική αγορά.
Η συμφωνημένη τιμή των Τουρκικών Λιρών (“ΤΛ”) 7.16 για κάθε διαπραγματευόμενη μετοχή, καθώς και η συμφωνημένη τιμή εξαγοράς των Ιδρυτικών Μετοχών της Finansbank ισοδυναμούν με 3.6 φορές της λογιστικής αξίας[3] των ενοποιημένων ιδίων κεφαλαίων και 17.8 φορές των καθαρών κερδών[4], σύμφωνα με τις προσαρμοσμένες οικονομικές καταστάσεις της
31 Δεκεμβρίου 2005. Το τίμημα της εξαγοράς είναι σε αντιστοιχία με τη μηνιαία και τριμηνιαία μέση σταθμική τιμή των διαπραγματευόμενων μετοχών της Τράπεζας στο χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης.
Η Εθνική Τράπεζα σκοπεύει να προβεί σε Υποχρεωτική Δημόσια Προσφορά (“Δημόσια Προσφορά ”) για τις μετοχές των μειοψηφούντων μετόχων της Finansbank στο δεύτερο εξάμηνο του 2006, μετά τη λήψη των απαραίτητων εγκρίσεων από τις Εποπτικές Αρχές και μετά την απόκτηση τόσο του συνόλου των Ιδρυτικών Μετοχών όσο και του 46.0% των Κοινών Μετοχών της Τράπεζας. Εάν η Εθνική Τράπεζα εξαγοράσει ποσοστό μικρότερο από 4.01% (38 εκατ. διαπραγματευόμενες μετοχές) των Κοινών Μετοχών μέσω της Δημόσιας Προσφοράς, η FIBA Holding και οι συνδεδεμένες με αυτή εταιρείες έχουν δεσμευτεί να πωλήσουν στην Εθνική Τράπεζα επαρκή αριθμό Κοινών Μετοχών, έτσι ώστε η Εθνική Τράπεζα να αποκτήσει συμμετοχή τουλάχιστον ίση με 50.01% στη Finansbank με την ολοκλήρωση της Δημόσιας Προσφοράς.
Η FIBA Holding θα διατηρήσει ποσοστό ίσο με 9.7% (92 εκατ. διαπραγματευόμενες μετοχές) στη Finansbank, υπό την αίρεση της πώλησης στην Εθνική Τράπεζα πρόσθετου αριθμού μετοχών ώστε η τελευταία να αποκτήσει συμμετοχή τουλάχιστον ίση με το 50.01% στη Finansbank με την ολοκλήρωση της συναλλαγής. Το ποσοστό αυτό θα υπόκειται σε συμφωνίες πώλησης από τη FIBA Holding και αγοράς από την Εθνική Τράπεζα (put and call arrangements), με ημερομηνία έναρξης το 2008, και για δύο έτη, με τιμή εξάσκησης συνδεδεμένη με την απόδοση της Finansbank.
Ο κ. Hüsnü Özyeğin, ιδρυτής και Πρόεδρος της Finansbank, παράλληλα με τη διατήρηση του μειοψηφικού πακέτου μετοχών, παραμένει Πρόεδρος της Finansbank, γεγονός που εξασφαλίζει τη συνέχεια στην ηγεσία της τράπεζας. Επιπρόσθετα, η διοικητική ομάδα της Finansbank παραμένει στη διοίκησή της και μετά την ολοκλήρωση της συναλλαγής.
Κατά την ολοκλήρωση της συναλλαγής, η οποία εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί στα μέσα Ιουλίου, η FIBA Holding θα εξαγοράσει από τη Finansbank τις διεθνείς της δραστηριότητες (οι “Διεθνείς Δραστηριότητες”) εκτός αυτών της Μάλτας, καταβάλλοντας ως τίμημα $580 εκατ. (€479 εκατ.). Διεθνής εταιρεία ορκωτών λογιστών έχει διατυπώσει γνώμη για το δίκαιο και εύλογο της τιμής εξαγοράς. Για την περίοδο που έληξε την 31η Δεκεμβρίου 2005, το σύνολο των καθαρών κερδών των Διεθνών Δραστηριοτήτων υπολογίζεται[5] σε ΤΛ114 εκατ. (€72 εκατ.), ενώ η λογιστική αξία των συμμετοχών αυτών ανήλθε σε ΤΛ364 εκατ. (€223 εκατ.). Από την πώληση των Διεθνών Δραστηριοτήτων, στο δεύτερο τρίμηνο του 2006, η Finansbank αναμένεται να πραγματοποιήσει κέρδη προ φόρων ύψους ΤΛ417 εκατ. (€255 εκατ.), τα οποία θα παραμείνουν στη Finansbank με την ολοκλήρωση της συναλλαγής.
Η Εθνική Τράπεζα, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τμήμα της εξαγοράς της Finansbank, προτίθεται να προβεί σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, με δικαίωμα προτίμησης των παλαιών μετόχων. Το ύψος της έκδοσης θα ανέλθει μέχρι €3.0 δισεκατ. ώστε μέρος του να χρηματοδοτήσει άλλες εξαγορές στην περιοχή. Η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου αναμένεται να αρχίσει τον Ιούνιο του 2006 κατόπιν έγκρισης της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της. Η Εθνική Τράπεζα έχει συμφωνήσει κατ’ αρχήν την κάλυψη του συνολικού ποσού της έκδοσης των νέων μετοχών από έναν όμιλο διεθνών τραπεζών.
Υπό την αίρεση των εγκρίσεων από τις Εποπτικές Αρχές και της έγκρισης από τους μετόχους της Εθνικής Τράπεζας για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, η συναλλαγή αναμένεται να ολοκληρωθεί στο 3ο τρίμηνο του 2006 με το πέρας της υποχρεωτικής δημόσιας προσφοράς προς τους μετόχους της μειοψηφίας της Finansbank.
1. Το σκεπτικό της εξαγοράς
Η συνένωση της Εθνικής Τράπεζας με τη Finansbank είναι ελκυστική τόσο από στρατηγική όσο και από οικονομική άποψη για την Εθνική Τράπεζα. Από το 2000, η Εθνική Τράπεζα έχει χτίσει σταδιακά μία δυνατή παρουσία στην ευρύτερη περιοχή, μέσα από εξαγορές και αυτόνομη οργανική ανάπτυξη. H στρατηγική της Εθνικής Τράπεζας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης έχει ως βασικό άξονα την επέκταση των δραστηριοτήτων της και τη διεύρυνση της παρουσίας της σε μία γεωγραφική περιοχή που παρουσιάζει πολύ θετικές οικονομικές προοπτικές. H συνένωση της Εθνικής Τράπεζας με τη Finansbank θα δημιουργήσει έναν κυρίαρχο τραπεζικό όμιλο στις δυναμικές οικονομίες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης με παρουσία σε έξι χώρες της ευρύτερης περιοχής εκτός Ελλάδος:
Τραπεζικές δραστηριότητες σε Ελλάδα, Τουρκία, Αλβανία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Σερβία και F.Y.R.O.M.
Σύνολο στοιχείων ενεργητικού €68.6 δισεκατ., σύνολο χορηγήσεων €35.9 δισεκατ. και σύνολο καταθέσεων €47.2 δισεκατ., με στοιχεία 31ης Δεκεμβρίου 2005.
Πάνω από 10 εκατ. πελάτες, εξυπηρετούμενοι από συνολικό δίκτυο 1,030 καταστημάτων.
Ο τραπεζικός τομέας της Τουρκίας αναμένεται να αναδειχθεί ως ο πιο δυναμικός τραπεζικός τομέας της Ευρώπης επωφελούμενος από ένα πληθυσμό 70 εκατ. κατοίκων, ονομαστικό ΑΕΠ για το 2005 €295 δισεκατ. και ένα αναμορφωμένο και άρτια εποπτευόμενο τραπεζικό σύστημα υποστηριζόμενο από σημαντικές δημοσιονομικές διαρθρωτικές αλλαγές και χαμηλή τραπεζική διείσδυση σε σχέση με τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Η Finansbank με την ισχυρή θέση στην αγορά της Τουρκίας, με σημαντικά πλεονεκτήματα στον τομέα της λιανικής τραπεζικής και στη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με υψηλές αποδόσεις επί των ιδίων κεφαλαίων της, καθώς και μια αξιόλογη διοικητική ομάδα, αποτελεί ένα πολύ ισχυρό συνεταίρο για την Εθνική Τράπεζα στην τραπεζική αγορά της Τουρκίας. Η απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της Finansbank βασίζεται σε πολύ ελκυστικούς χρηματοοικονομικούς όρους:
Άμεση αύξηση των κερδών ανά μετοχή
Απόκτηση μίας τράπεζας με πολλαπλασιαστή κερδών (P/E) 17.8 φορές για το 2005, με τον αντίστοιχο πολλαπλασιαστή της Εθνικής Τράπεζας να είναι 18.0 φορές, και
Σημαντικές μελλοντικές συνέργειες, που προκύπτουν κυρίως λόγω της βελτιστοποίησης της κεφαλαιακής διάρθρωσης της Finansbank, λόγω τόσο της υψηλότερης πιστοληπτικής διαβάθμισης της Εθνικής Τράπεζας, όσο και του υψηλού δείκτη των καταθέσεων πελατείας προς χορηγήσεις.
Σχολιάζοντας τη συναλλαγή ο κ. Tάκης Αράπογλου, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, δήλωσε:
“Είναι μια ιστορική στιγμή για την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, καθώς μετασχηματίζεται σε ηγετικό διεθνή τραπεζικό όμιλο στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η προσθήκη μιας Τράπεζας με υψηλή αποδοτικότητα και ποιοτική στάθμη στελεχών ενδυναμώνει σημαντικά τον όμιλο της Εθνικής Τράπεζας”.
Σχολιάζοντας τη συναλλαγή ο κ. κ. Hüsnü Özyeğin, ιδρυτής και Πρόεδρος της Finansbank δήλωσε:
«Είμαστε περήφανοι που η Finansbank, με τη μοναδική της προσέγγιση στην παροχή τραπεζικών υπηρεσιών, αναγνωρίζεται σήμερα από μία διεθνή τράπεζα, η οποία εμπιστεύεται την τράπεζά μας, ζητώντας από τη διοικητική ομάδα της Finansbank να συνεχίσει το έργο της. Ο νέος μας στρατηγικός εταίρος θα διευρύνει το φάσμα των μετόχων και των πελατών μας, ειδικά με την ισχυρή του παρουσία στην περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης».
2. Λεπτομερής περιγραφή της συναλλαγής
Η Εθνική Τράπεζα συμφώνησε για την απόκτηση του 46.0% (437 εκατ. διαπραγματευόμενες μετοχές) των Κοινών Μετοχών της Finansbank και του 100.0% (100 μετοχές) των Ιδρυτικών (Founder) Μετοχών από τη FIBA Holding και τις συνδεδεμένες με αυτή εταιρείες έναντι ποσού $2,774 εκατ. (€2,291 εκατ.), εκ των οποίων τα $2,323 εκατ. (€1,918 εκατ.) αφορούν τις Κοινές Μετοχές και τα $451 εκατ. (€372 εκατ.) τις Ιδρυτικές Μετοχές.
Η Εθνική Τράπεζα, μόλις λάβει τις απαραίτητες εγκρίσεις από τις Εποπτικές Αρχές και μετά την ολοκλήρωση της αρχικής απόκτησης του συνόλου των Ιδρυτικών Μετοχών καθώς και του 46.0% των Κοινών Μετοχών της Τράπεζας, θα προβεί σε Υποχρεωτική Δημόσια Προσφορά (“Δημόσια Προσφορά”) για το μειοψηφικό πακέτο του 44.3% των Κοινών μετοχών της Finansbank, που δεν ελέγχεται από τη FIBA Holding. Εάν η Εθνική Τράπεζα εξαγοράσει το σύνολο των Κοινών Μετοχών από τη Δημόσια Προσφορά, θα αποκτήσει το 90,3% (858 εκατ. διαπραγματευόμενες μετοχές) των Κοινών Μετοχών. Εάν εξαγοράσει ποσοστό μικρότερο από 4.01% (38 εκατ. διαπραγματευόμενες μετοχές) των Κοινών Μετοχών μέσω της Δημόσιας Προσφοράς, η FIBA Holding έχει συμφωνήσει να πωλήσει στην Εθνική Τράπεζα επαρκή αριθμό Κοινών Μετοχών, έτσι ώστε η Εθνική Τράπεζα να αποκτήσει συμμετοχή τουλάχιστον ίση με 50.01% στη Finansbank με την ολοκλήρωση της Δημόσιας Προσφοράς.
Η FIBA Holding θα διατηρήσει ένα ποσοστό ίσο με 9.7% (92 εκατ. διαπραγματευόμενες μετοχές) στη Finansbank, το οποίο εξαρτάται από τις πρόσθετες μετοχές που θα πωληθούν στην Εθνική Τράπεζα, έτσι ώστε να αποκτήσει συμμετοχή τουλάχιστον ίση με το 50.01% της Finansbank με την ολοκλήρωση της συναλλαγής. Αυτό το ποσοστό ενσωματώνει δικαιώματα αγοράς και πώλησης (put και call arrangements) με τη FIBA Holding με ημερομηνία έναρξης το 2008 και με διάρκεια δύο ετών, τα οποία περιλαμβάνουν μηχανισμούς προσαρμογής του τιμήματος βασιζόμενους στην απόδοση της Finansbank.
Ο όμιλος της Εθνικής Τράπεζας αναμένεται να επιβαρυνθεί με έξοδα και προμήθειες προ φόρων ποσού €75 εκατ. περίπου, τα οποία σχετίζονται με τη συγκεκριμένη συναλλαγή καθώς και με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Το κόστος αυτό θα απεικονιστεί στις οικονομικές καταστάσεις του 2006.
3. Συνέργειες
Η Εθνική Τράπεζα αναμένει να προκύψουν σημαντικές μεσοπρόθεσμες συνέργειες από την εξαγορά της Finansbank. Οι κυριότερες πηγές συνεργειών είναι οι ακόλουθες:
Τα πλεονεκτήματα χρηματοδότησης της Finansbank με ευνοϊκότερους χρηματοοικονομικούς όρους, ως μέλος ενός ομίλου με υψηλότερη γενικά πιστοληπτική διαβάθμιση. Η μακροπρόθεσμη πιστοληπτική διαβάθμιση της Finansbank αξιολογείται σε B1 από τους Moody’s και BB- από τους Fitch, σε σύγκριση με τη μακροπρόθεσμη πιστοληπτική διαβάθμιση της Εθνικής Τράπεζας που αξιολογείται σε A2 από τους Moody’s, A- από τους Fitch και BBB+ από τους Standard & Poor’s.
Στις 31 Δεκεμβρίου 2005, ο δείκτης των χορηγήσεων προς τις καταθέσεις πελατών της Εθνικής Τράπεζας ανήλθε σε 70.6% έναντι ποσοστού 137.0% της Finansbank. Συνεπώς, η Εθνική Τράπεζα αναμένεται να επιτύχει σημαντικές συνέργειες από τον περιορισμό του επιτοκιακού κόστους, μέσω της χρηματοδότησης της υψηλής ανάπτυξης των χορηγήσεων της Finansbank με το πλεόνασμα των καταθέσεων της ΕΤΕ σε Ευρώ.
Βελτιστοποίηση της σύνθεσης των κεφαλαίων του Ομίλου, με τη Finansbank να απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα της διασποράς του οικονομικού κινδύνου των κεφαλαίων, λόγω της συμμετοχής της σε έναν πολυεθνικό τραπεζικό όμιλο υψηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης.
Αμοιβαία οφέλη από την ανταλλαγή βέλτιστων μεθόδων (“best practice”) μεταξύ των δύο ιδρυμάτων, της Εθνικής Τράπεζας στον τομέα των στεγαστικών δανείων, ασφαλιστικών υπηρεσιών και διαχείρισης διαθεσίμων, της Finansbank στον τομέα των πιστωτικών καρτών και δανείων σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Μείωση των δαπανών σε επίπεδο ομίλου, κυρίως στους τομείς των υποστηρικτικών υπηρεσιών και πληροφορικής.
4. Πώληση των διεθνών δραστηριοτήτων
Κατά την ολοκλήρωση της συναλλαγής, η FIBA Holding θα εξαγοράσει από τη Finansbank τις ακόλουθες Διεθνείς Δραστηριότητες καταβάλλοντας το ποσό των $580 εκατ. (€479 εκατ.):
* 41.8% της Finansbank Romania S.A. και
* 100.0% της Finans International Holdings N.V., η οποία περιλαμβάνει θυγατρικές σε Ρωσία, Ελβετία, Ολλανδία και 40% της Finansbank Romania S.A.
Η Finansbank θα διατηρήσει τη συμμετοχή της στη Finansbank Malta Ltd., μία μονάδα χορήγησης εταιρικών πιστοδοτήσεων, που υποστήριζε τις τραπεζικές δραστηριότητες της Finansbank στην Τουρκία.
Για την περίοδο που έληξε την 31η Δεκεμβρίου 2005, τα καθαρά κέρδη μετά από φόρους για τις Διεθνείς Δραστηριότητες ανήλθαν σε TΛ114 εκατ. (€72 εκατ), ενώ η λογιστική αξία των ιδίων κεφαλαίων ανήλθε σε TΛ364 εκατ. (€223 εκατ.). Στο δεύτερο τρίμηνο του 2006, η Finansbank αναμένεται να πραγματοποιήσει κέρδη από την πώληση των Διεθνών Δραστηριοτήτων ποσού TΛ417 εκατ. (€255 εκατ.), που θα παραμείνουν στην Finansbank με την ολοκλήρωση της συναλλαγής.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Finansbank έχει λάβει από διεθνή ελεγκτική εταιρεία ανεξάρτητη γνώμη σχετικά με δίκαιο και εύλογο της τιμής εξαγοράς.
5. Αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με δικαίωμα προτίμησης των παλαιών μετόχων
Σύμφωνα με τις οικονομικές καταστάσεις της 31ης Δεκεμβρίου 2005, ο όμιλος της Εθνικής Τράπεζας είχε βασικό δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας (core tier I) της τάξεως του 8.9% και συνολικό βασικό δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας της τάξεως του 12.3%. Λαμβάνοντας υπόψη την πώληση της Atlantic Bank, ο βασικός δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας διαμορφώνεται στο 9.9%. Η Εθνική Τράπεζα προκειμένου να χρηματοδοτήσει μέρος της εξαγοράς της Finansbank προτίθεται να προβεί σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με δικαίωμα προτίμησης των παλαιών μετόχων μέχρι του ποσού των €3.0 δισεκατ. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Εθνικής Τράπεζας έχει ζητήσει την έγκριση της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου από την έκτακτη γενική συνέλευση των μετόχων της Εθνικής Τράπεζας.
Η προτεινόμενη αύξηση έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
Τύπος Προσφοράς: Αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με δικαίωμα προτίμησης παλαιών μετόχων
Προσφερόμενοι Τίτλοι: Νέες κοινές μετοχές προσφερόμενες για εγγραφή στους κοινούς μετόχους της Εθνικής Τράπεζας
Ύψος Προσφοράς: Έως €3.0 δισεκατομμύρια
Δικαιώματα Εγγραφής: Ελεύθερα προς διαπραγμάτευση στο ΧΑ
Χρηματιστήριο Εγγραφής Δικαιωμάτων: Χρηματιστήριο Αθηνών
Lock-up Εθνικής Τράπεζας: 180 ημέρες
Η Εθνική Τράπεζα έχει συμφωνήσει κατ’ αρχήν την κάλυψη του συνολικού ποσού της έκδοσης των νέων μετοχών από έναν όμιλο διεθνών τραπεζών.
6. Χρονοδιάγραμμα και Απαιτούμενες Εγκρίσεις
Η συναλλαγή αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Ιούλιο 2006, αφού πρώτα ληφθούν όλες οι απαραίτητες εγκρίσεις από τις σχετικές εποπτικές αρχές. Κατόπιν τούτου, η Εθνική Τράπεζα προτίθεται να προβεί στη δημόσια προσφορά για την εξαγορά των υπολοίπων μειοψηφικών πακέτων μετοχών της Finansbank. Η ολοκλήρωση της δημόσιας προσφοράς αναμένεται να γίνει τον Οκτώβριο του 2006.
Η έκδοση των νέων μετοχών αναμένεται να εγκριθεί από τους μετόχους της Εθνικής Τράπεζας στη Γενική Συνέλευση το Μάιο 2006, ενώ η περίοδος εγγραφής αναμένεται να ξεκινήσει τον Ιούνιο. Η διαπραγμάτευση των νέων μετοχών αναμένεται να αρχίσει τον Ιούλιο.
Η συναλλαγή τελεί υπό την αίρεση των καθιερωμένων εγκρίσεων από την αρμόδια εποπτική αρχή του τραπεζικού συστήματος της Τουρκίας (“Turkish Banking Regulator, BRSA”) σε συνδυασμό και με άλλες εποπτικές αρχές, συμπεριλαμβανομένης της έγκρισης της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι απαραίτητες εγκρίσεις αναμένεται να ληφθούν εντός δύο μηνών από την υπογραφή της συμφωνίας. Επιπλέον, η δημόσια προσφορά απαιτεί τη κατάθεση σχετικού ενημερωτικού δελτίου στην Τουρκική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (Turkey’s Capital Markets Board ή “CMB”). H CMB θα εγκρίνει το τίμημα της δημόσιας προσφοράς καθώς και τα σχετικά έγγραφα.
Η Εθνική Τράπεζα έχει λάβει όλες τις σχετικές εγκρίσεις από το Διοικητικό Συμβούλιο προκειμένου να προχωρήσει στην εξαγορά του πλειοψηφικού ποσοστού του μετοχικού κεφαλαίου της Finansbank και στην έκδοση νέων μετοχών. Η εξαγορά της Finansbank δεν απαιτεί την έγκριση των μετόχων της Εθνικής Τράπεζας, αλλά απαιτείται η έγκριση των μετόχων για να προχωρήσει στην έκδοση νέων μετοχών που σχετίζεται με τη συγκεκριμένη συναλλαγή.
7. Σύμβουλοι
Η Credit Suisse και η Goldman Sachs ενεργούν από κοινού ως οικονομικοί σύμβουλοι της Εθνικής Τράπεζας για τη συγκεκριμένη συναλλαγή. Οι εταιρείες Freshfields Bruckhaus Deringer και Pekin & Bayar ενεργούν ως νομικοί σύμβουλοι της Εθνικής Τράπεζας.
Η Morgan Stanley ενεργεί ως οικονομικός σύμβουλος της FIBA Holding και των συνδεδεμένων εταιρειών της. Η Verdi ve Yazici ενεργεί ως νομικός σύμβουλος της FIBA Holding.
Αθήνα, 3 Απριλίου 2006

Read more...

Εορτάσθηκε η «Ηµέρα Εθνικής Αντίστασης» των Τούρκων της Δ.Θράκης!


Στις 29-1 πραγµατοποιήθηκε στο κέντρο “ΦΙΛΙΑ” κοντά στο Σέλερο του νομού Ξάνθης η φετινή εκδήλωση των τουρκοφρόνων για την «Ηµέρα Εθνικής Αντίστασης», όπως την ονόµασε στην οµιλία του ο τουρκοµουφτής Ξάνθης Αχµέτ Μέτε.
Μάλιστα, όπως ανέφερε, την ίδια µέρα µαζί µε τον πρόεδρο της «Οµοσπονδίας Σωµατείων Τούρκων Δ. Θράκης» και τον πρόεδρο του «Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δ. Θράκης – Τουρκίας» Φερούχ Οζκάν, επισκέφτηκαν τους τάφους των Μεχµέτ Εµίν Αγγά, Μεχµέτ Χιλµή και Αχµέτ Σαδίκ, όπου διάβασαν προσευχές κι άφησαν στεφάνια.
Σε όσους δεν θυµούνται να αναφέρουµε πως ο πρώτος ήταν ο τέως ψευτοµουφτής Ξάνθης, ο δεύτερος ήταν «δηµοσιογράφος» που έζησε στις αρχές του αιώνα και ο τρίτος ήταν βουλευτής Ροδόπης µε πολύ… αµφιλεγόµενη δράση.

Το κοινό τους στοιχείο –να το πούμε ευγενικά– οι στενές τους σχέσεις µε το τουρκικό (παρα)κράτος….
Στην προθάλαµο της αίθουσας όπου γινόταν η εκδήλωση υπήρχε έκθεση φωτογραφίας από τα γεγονότα. Στην αίθουσα δεν έπεφτε καρφίτσα. Περίπου 700 άτοµα έδωσαν το «παρών».
Η εκδήλωση άρχισε µε σχετικό βίντεο από την εκποµπή της Χουλιά Εµίν, που µεταδίδεται στο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι TRT. Υποβλητική µουσική, διηγήσεις ατεκµηρίωτες φυσικά και µόνο από τουρκόφρονες και αναφορές σε δηµοσιεύµατα εποχής του …Ριζοσπάστη.
Παρόντες στην εκδήλωση όλοι σχεδόν οι αιρετοί µουσουλµάνοι της Θράκης. Σε επίπεδο γραµµατέων εξαντλήθηκε πάντως µόνο η παρουσία του τουρκικού Προξενείου (σαν να… σκιάχτηκαν από την καµπάνια µας;).
Μεταξύ αυτών που τίµησαν την επέτειο οι αστέρες του ΠΑΣΟΚ Μάντατζη και Χατζηοσµάν. Ο δεύτερος µίλησε για την µειονότητα που έχει κάθε δικαίωµα να ζει στην χώρα «µε την εθνική της ταυτότητα και τα δικά της χαρακτηριστικά», ενώ ο Μάντατζη τελείωσε τον λόγο του λέγοντας «Τι ευτυχία να είσαι Τούρκος της Δυτικής Θράκης», προφανώς εµπνεόµενος από την παρόµοια ρήση του Μουσταφά Κεµάλ.
Ο πιο Τούρκος από τους Τούρκους που µίλησαν πάντως ήταν µε διαφορά ο τέως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αχµέτ Φαΐκογλου. Έδωσε κυριολεκτικά παράσταση, µίλησε όσοι όλοι οι άλλοι µαζί (πλην του ψευτομουφτή Κομοτηνής Σερήφ που επίσης φλυάρησε ακατάσχετα). Πρότεινε να πάνε όλοι οι αιρετοί µειονοτικοί µε πανό έξω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ώστε να ακουστεί όπως είπε η φωνή των Τούρκων της Δυτικής Θράκης. Αφού έκανε µια δακρύβρεχτη αναφορά στο άτοµο (Χασάν Σαλίχ) που το 1990 είχε σκοτώσει µέσα στο νοσοκοµείο τον Σολακίδη, ανέφερε κι ένα ενδιαφέρον στοιχείο. Αναφερόµενος στην επιστροφή του από µια Ισλαµική Διάσκεψη στην οποία ήταν παρών, είπε: «Ήµασταν µαζί ο Ιµπραήµ Σερήφ, ο Αχµέτ Σαδίκ και εγώ. Και γυρίζαµε µαζί µε τον Οζάλ από την Σενεγάλη. Οκτώ ώρες ταξίδι. Τότε πήγα και έκατσα δίπλα στον συγχωρεµένο τον Οζάλ. Φυσικά είχαµε µιλήσει και νωρίτερα στην πρεσβεία….».
Ωραία εικόνα, ἔτσι; Οι δύο βουλευτές και ο ψευτοµουφτής Κοµοτηνής γυρνάνε από την Ισλαµική Διάσκεψη παρέα µε τον πρωθυπουργό της Τουρκίας.
Πάντως για τον Φαΐκογλου µην ανησυχεῖτε, οικονοµικό πρόβληµα δεν έχει. Παίρνει κανονικά τη σύνταξή του ως βουλευτής του… Ελληνικού Κοινοβουλίου!
Εξάλλου, φημιζόμαστε πως είμαστε χώρα που καλοπληρώνει και τακτοποιεί πάντα εκείνους που την προδίδουν...

Read more...

Oι γαλλικές εταιρίες ξανά υποψήφιες για τα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας


Η Άγκυρα αφαίρεσε τη γαλλική εταιρεία κατασκευής βλημάτων MBDA από την "μαύρη λίστα" μετά από διεθνή νομική διαμάχη, η οποία και έληξε με φιλικό διακανονισμό και καταβολή αποζημίωσης υπέρ της Τουρκίας, σύμφωνα με τον επικεφαλής της Γραμματείας Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) Murad Bayar. Η λήψη της απόφασης αυτής συνεπάγεται και αποδοχή της συμμετοχής των αντιαεροπορικών συστημάτων Aster-30 SAMP/T κατασκευής Eurosam ως υποψηφίων για το πρόγραμμα προμήθειας 4 Συστήματων Άμυνας Μακράς Ακτίνας κατά Αεροσκαφών και Βλημάτων της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας (Τ-LORAMIDS).

Η διαφορά της Τουρκίας με την MBDA αφορούσε το πρόγραμμα προμήθειας 19.200 ρουκετών και 1.600 εκτοξευτών αντιαρματικών βλημάτων μικρού βεληνεκούς Eryx, συνολικής αξίας 404 εκατ. ευρώ για την αντικατάσταση των RPG-7 που χρησιμοποιούσε η Διοίκηση Χερσαίων Δυνάμεων. Η τουρκική πλευρά υποστήριζε ότι κατά τις δοκιμές τα συστήματα παρουσίασαν αστοχία της τάξης του 72% ενώ είχαν ήδη παραδοθεί οι πρώτες 3.600 ρουκέτες. Αντιθέτως, η γαλλική πλευρά υποστήριζε ότι όλες οι βολές ήταν εύστοχες κατά τις αρχικές δοκιμές των συστημάτων από στελέχη της DGA με τη παρουσία Τούρκων παρατηρητών και ότι η Άγκυρα προσπάθησε να ακυρώσει τη παραγγελία καθώς εξέλειπε πλέον η επιχειρησιακή απαίτηση για τη προμήθειά τους.
Η ετυμηγορία του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου στην Γενεύη ήταν η καταβολή στην Τουρκία από την MBDA ποσού 112 εκατ. ευρώ, η διαφορά δηλαδή της αξίας των ρουκετών που είχαν ήδη παραδοθεί στη Τουρκία και της αξίας της επένδυσης της MBDA στο τουρκικό εργοστάσιο παραγωγής των ρουκετών.

Read more...

Στον εισαγγελέα ως ύποπτοι ανώτατοι αξιωματικοί του Τoυρκικού Πολεμικού Ναυτικού


Ο αντιναύαρχος Kadir Sağdıç, διοικητής Ναυτικής Διοίκησης Νότιας Θαλάσσιας Περιοχής (Güney Deniz Saha Komutanlığı) που έχει έδρα τη Σμύρνη και ο υποναύαρχος Mehmet Fatih Ilgar, διοικητής της Διοίκησης Αποβατικών Πλοίων (Çıkarma Gemileri Komutanlığı) που έχει έδρα τη Φώκαια, κλήθηκαν και έδωσαν κατάθεση στον αρμόδιο εισαγγελέα, ως ύποτποι για συμμετοχή στο σχέδιο πραξικοπήματος "Kafes" (Κλουβί).
Οι ανώτατοι Τούρκοι αξιωματικοί, που διοικούν σχηματισμούς του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού που αναλαμβάνουν κρίσιμους ρόλους στους σχεδιασμούς των Τούρκων στο Αιγαίο, κατηγορύνται για συμμετοχή στην παραστρατιωτική-τρομοκρατική οργάνωση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ.

Οι δυο Τούρκοι αξιωματικοί παρουσιάστηκαν στους ειδικούς εισαγγελείς χθες, στις 10:00 στη Σμύρνη και έδωσαν κατάθεση, η οποία διήρκεσε μέχρι τις 17:30.
Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας Taraf, το όνομα του αντιναυάρχου Sağdıç αναγράφεται ως δεύτερος στη σειρά-ιεραρχία στην Συμβουλευτική Επιτροπή του "Σχεδίου Kafes", ενώ είναι και επικεφαλής ομάδος δράσης που αποτελείται από 41 άτομα.
Ο υποναύαρχος Mehmet Fatih Ilgar, με βάση τα έγγραφα που έχει στη διάθεσή του ο εισαγγελέας, ανήκει επίσης στη Συμβουλευτική Επιτροπή του "Σχεδίου Kafes", όπου αναφέρεται ως ο τρίτος στην ιεραρχία της οργάνωσης που θα έκανε το πραξικόπημα.
Με βάση τα έγγραφα που βρέθηκαν στο γραφείο του απόστρατου πλοιάρχου Levent Bektaş, που συνελήφθη στα πλαίσια της επιχείρησης που έκανε η τουκρική αστυνομία για την αποδιάρθρωση της οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, το "Σχέδιο Kafes" προέβλεπε την τοποθέτηση βομβών σε γειτονίες και συνοικίες που κατοικούν εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες, με σκοπό την πρόκληση χάους και τη διεθνή απομόνωση της Τουρκίας.
Επίσης, στο κατηγορητήριο της "Υπόθεσης Poyrazköy" (επιχείρηση της αστυνομίας, κατά την οποία συνελήφθησαν αξιωματικοί του ΤΠΝ για προετοιμασία βομβιστικών επιθέσεων και δολοφονιών), στο σχέδιο Kafes προεβλέπετο και η τοποθέτηση εκρηκτικών στο υποβρύχιο που βρίσκεται στο Μουσείο Koç, με στόχο την πρόκληση κοινωνικού χάους.
Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να κληθεί να καταθέσει ως ύποπτος και ο αντιναύαρχος ε.α. Feyyaz Öğütçü, ο οποίος ήταν επικεφαλής της όλης επιχείρησης, με βάση τα έγραφα του "Σχεδίου Kafes".

Read more...

Με την πτώση F-16 θα ξεκινούσαν τον πόλεμο - Το σχέδιο εισβολής στον Έβρο


«Παίζει με τη φωτιά» η Άγκυρα στο Αιγαίο. Το σημερινό επεισόδιο με την πτήση των τουρκικών F-16 εντός της περιοχής που βαλλόταν με καταιγιστικά αντιαεροπορικά πυρά από την φρεγάτα ΑΙΓΑΙΟ, ήταν ουσιαστικά αντιγραφή του πρώτου μέρους του σχεδίου "Βαριοπούλα" που αποκαλύφθηκε πριν από είκοσι ημέρες και θα οδηγούσε τις τουρκικές δυνάμεις σε δεύτερο χρόνο να εισβάλουν στην Ελλάδα από τον Έβρο. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί αποκαλύπτει το δεύτερο μέρος το σχεδίου "Βαριοπούλα", το επιχειρησιακό σχέδιο του τουρκικού Γενικού Επιτελείου. Σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει υποστηρίξει ότι το σχέδιο είναι ανενεργό, ούτε η κυβέρνηση του ταγίπ Ερντογάν έχει ζητήσει την απενεργοποίησή του στο σκέλος που αφορά εισβολή στην Ελλάδα. Ιδού ένα μικρό τμήμα του επιχειρησιακού σχεδίου που δημοσιεύεται ολόκληρο στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ:

«…To σχέδιο θα τίθετο σε εφαρμογή ημέρα Παρασκευή (ημέρα αργίας για τους Μουσουλμάνους), ώρα τρείς το πρωί με την ανάπτυξη των δυνάμεων των 4 Ταξιαρχιών της Στρατοχωροφυλακής που εδρεύουν μέσα στην Κωνσταντινούπολη. Οι άνδρες των Ταξιαρχιών της Στρατοχωροφυλακής θα καταλάμβαναν στρατηγικής σημασίας τοποθεσίες μέσα στην πόλη περιμένοντας το σύνθημα για την κινητοποίηση τους.

Την ίδια ημέρα οι Τούρκοι ιθύνοντας του Πραξικοπήματος σχεδίαζαν την κατάρριψη ενός τουρκικού μαχητικού κατηγορώντας την Ελλάδα ως υπαίτιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι για την επίτευξη αυτού του στόχου είχε προβλεφθεί ακόμα και η κατάρριψη του τουρκικού μαχητικού από αεροσκάφος όπου ανήκε σε ειδικό Σμήνος της Αεροπορίας της Τουρκίας.

Με την πράξη αυτή θα κινητοποιούταν ο μηχανισμός των δημοσιογράφων που ήταν συμπαθούντες των Πραξικοπηματιών, οι οποίοι θα δημοσίευαν την είδηση στο διαδίκτυο, στις τηλεοράσεις, στο ραδιόφωνο στοχεύοντας στο εθνικιστικό συναίσθημα του τουρκικού λαού.

Η είδηση της κατάρριψης τουρκικού αεροπλάνου από ελληνικό μαχητικό, ακόμα και αυτό δεν ήταν αλήθεια και θα διαψευδόταν από την Ελλάδα, θα ήταν αρκετή για να ξεσηκώσει τα πλήθη, ειδικότερα δε τους υποστηρικτές του Κεμαλικού κατεστημένου, και τις οργανώσεις των Γκρίζων Λύκων οι οποίοι αριθμούν δεκάδες χιλιάδες μέλη.

Το πλέον κατάλληλο σημείο για την εισβολή και αποκοπή αυτού του μέρους του Νομού, είναι το σημείο βορείως της πόλης του Διδυμοτείχου και η προέλαση των δυνάμεων με κατεύθυνση προς τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα αποκόπτοντας το βόρειο μέρος του Νόμου έχοντας ως κάλυψη προς το Νότο τον παραπόταμο του Έβρου τον Ερυθροπόταμο/Ξηροπόταμο.

Στο συγκεκριμένο σημείο το ποτάμι είναι ιδιαίτερα στενό (μόλις μερικές δεκάδες μέτρα), ενώ στην τουρκική πλευρά υπάρχουν μικρές νησίδες οι οποίες συμβάλλουν στην ευκολότερη διάβαση του ποταμού. Η περιοχή μεταξύ των χωριών Ισαάκιο, Πραγγίων και Πετράδες προσφέρει επαρκή χώρο (απαιτείται χώρος εύρους 700 μέτρων για την εξόρμηση δύο λόχων) για την ανάπτυξη του πρώτου κύματος της 4ης Μ/Κ Ταξιαρχίας Πεζικού και της 10ης ΤΘ Ταξιαρχίας. Συνολικά απαιτούνται 2000 μέτρα μέτωπο στο ποτάμι για την επιτιθέμενη Ταξιαρχία. Αρχικά θα αποστέλλονταν τα ελαφρά θωρακισμένα οχήματα 4X4 Cobra, τα οποία είναι αμφίβια και μπορούν να περάσουν το ποτάμι χωρίς δυσκολία με σκοπό να ελέγξουν την περιοχή σε απόσταση 1,5 χλμ από την ελληνική όχθη.

Τα οχήματα αυτά είναι εξοπλισμένα με πολυβόλο 7,62 ή 12,7 χλστ, ενώ μπορούν να φέρουν και αντιαρματικούς πυραύλους. Στόχος τους η εκκαθάριση της ελληνικής όχθης, ώστε να μπορέσει να ακολουθήσει το πρώτο κύμα των αρμάτων μάχης και των ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ.

Με βάση τη διαμόρφωση της ελληνικής όχθης στην περιοχή αυτή, οι Τούρκοι θα μπορούσαν να περάσουν από δύο τουλάχιστον σημεία διεκπεραιώνοντας δύο τάγματα ταυτοχρόνως. Το πρώτο Τάγμα μεταξύ των χωριών Ισάακιο και Πραγγίο και το δεύτερο μεταξύ των χωριών Πραγγίου και Πετράδες...»

Read more...

Έχει δικαίωμα στα "ειρηνικά πυρηνικά" το Ιράν, λεει ο πρόεδρος του τουρκικού κοινοβουλίου


Ο τούρκος πρόεδρος του κοινοβουλίου της χώρας Mehmet Ali Sahin επιχείρησε να στηρίξει τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν, παρά τις απειλές που εκτοξεύουν εναντίον της Τεχεράνης οι ΗΠΑ.

Σε δηλώσεις του που έγιναν μετά τη συνάντησή του με τον ιρανό υπουργό παιδείας και μόρφωσης Hamid-Reza Hajibabaie ο οποίος επισκέπτεται την Άγκυρα είπε πως η Τουρκία στηρίζει την ύπαρξη ενός ειρηνικού πυρηνικού προγράμματος.

Πιο συγκεκριμένα ο τούρκος επίσημος δήλωσε: «Η Τουρκία θα συνεχίσει την υποστήριξή της σε ένα ειρηνικό πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Όλες οι χώρες έχουν το δικαίωμα να αναπτύσσουν πυρηνικά τεχνολογίες για ειρηνικούς σκοπούς και η Τουρκία έχει μια ξεκάθαρη στάση απέναντι στα πυρηνικά προγράμματα» Ο τούρκος επίσημος συνέστησε πάντως πως το πρόβλημα με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν πρέπει να λυθεί μέσω της διπλωματίας.


Read more...

Παραλίγο κατάρριψη τουρκικών F-16 - Πέταξαν 750 μ. πάνω από την φ/γ ΑΙΓΑΙΟ που εκτελούσε Α/Α βολές


Παραλίγο κατάρριψη τουρκικών F-16 σήμερα το πρωί από βολές που εκτελούσε στο Πεδίο Βολής Άνδρου η φρεγάτα ΑΙΓΑΙΟ! Τα τουρκικά αεροσκάφη (δύο ζεύγη F-16) μπήκαν θρασύτατα στο δεσμευμένο Πεδίο Βολής Άνδρου ακριβώς στα ύψη που εκτελούσε αντιαεροπορικές βολές η φρεγάτα. Συγκεκριμένα το ένα ζεύγος μπήκε στα 3.000 μέτρα και το άλλο μόλις στα 750 μέτρα δίπλα ακριβώς από το αεροσκάφος που έσερνε το ανεμούριο το οποίο στόχευαν τα αντιαεροπορικά πυροβόλα της φ/γ ΑΙΓΑΙΟ!

Το ραντάρ του σκάφους εντόπισε τα τουρκικά αεροσκάφη, τα οποία βέβαια είχαν αρχικά εντοπιστεί από τα τα ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας. Κατά των τουρκικών αεροσκαφών έσπευσαν ελληνικά μαχητικά, αλλά όλα έγιναν πολύ γρήγορα.

Τα τουρκικά μαχητικά ήταν συνολικά έξι (μπήκαν στις 10:54 και ελήλθαν στις 11:38) και τα τέσσερα από αυτά στις 11:09 εκτέλεσαν απότομη στροφή και βρέθηκαν εντός της εμβέλειας των πυροβόλων της φ/γ ΑΙΓΑΙΟΝ. Άμεσα δόθηκε εντολή στην φρεγάτα να σταματήσει τις βολές. Κάποια βλήματα "επεσαν πολύ κοντά" στα τουρκικά αεροσκάφη, όπως αναφέρουν πηγές του ΓΕΝ

Το ΕΚΑΕ ενεργοποίησε την «κόκκινη γραμμή», ήρθε σε επαφή με το Εσκί Σεχίρ και διαμαρτυρήθηκε για να εισπράξει την απάντηση ότι «Εμείς έχουμε δεσμεύσει την περιοχή Μυκόνου-Ίκαρίας-Φούρνων και δεν έπρεπε να ασκείται στον ίδιο χρόνο το σκάφος σας σε δεσμευμένη για τουρκικές ασκήσεις περιοχή»!

Το όλο επεισόδιο είναι απόρροια της ΝΟΤΑΜ που έχει αποκαλύψει το defencenet.gr, και με την οποία η Άγκυρα έχει δεσμεύσει για ένα ολόκληρο χρόνο την περιοχή Μυκόνου-Ικαρίας-Φούρνων, δηλαδή τις ίδιες περιοχές που έχει δεσμεύσει και η ΥΠΑ για ασκήσεις από το Π.Ν. και την Π.Α.

Και την εξέλιξη την είχαμε προβλέψει, όταν στις 4/01/2010 γράφαμε σχετικά:

"Ξεκινά από σήμερα ένα «καυτό» τρίμηνο στο Αιγαίο με την Τουρκία να προχωρά στην δέσμευση δύο περιοχών στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο και μάλιστα στην δεύτερη περίπτωση δεσμεύουν παράνομα για αεροναυτικές ασκήσεις και για ένα (!) ολόκληρο χρόνο την περιοχή Μυκόνου-Ικαρίας-Φούρνων! Στην βόρεια περιοχή θα διεξάγουν σειρά ασκήσεων επί τρίμηνο (04/01-31/03/2010) μεταξύ Λήμνου-Ίμβρου-Σαμοθράκης-Θάσου και Αγίου Όρους (περιοχή GK).

Και στις δύο περιοχές στο μεγαλύτερο τμήμα τους έχει προγραμματιστεί να διεξαχθούν αντίστοιχες ελληνικές αεροναυτικές ασκήσεις με αποτέλεσμα η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας να αρνηθεί την έκδοση ΝΟΤΑΜ για λογαριασμό της Τουρκίας, χωρίς βέβαια αυτό να αποτρέψει την Άγκυρα να προχωρήσει σε παράνομη δέσμευση του.

Έτσι η Τουρκία, την 1η Ιανουαρίου εξέδωσε παράνομη ΝΟΤΑΜ για την περιοχή Μυκόνου-Ικαρίας-Φούρνων και με αυτό τον τρόπο «συμπλήρωσε» την αρχική ΝΟΤΑΜ που είχε εκδώσει στα μέσα Δεκεμβρίου για την βόρεια περιοχή GK.

Είναι δύο 100% παράνομες ΝΟΤΑΜ από την πλευρά της Άγκυρας που αμφισβητούν ευθέως τα ελληνικά δικαιώματα επί του FIR Αθηνών, αλλά το κυριότερο πολλαπλασιάζουν τον κίνδυνο ατυχημάτων και πρακτικά δημιουργούν και προβλήματα εκπαίδευσης στην ελληνική πλευρά.

Αλλά το ζήτημα είναι κυρίως πολιτικό. Μαχητικά και σκάφη επιφανείας των δύο χωρών θα ασκούνται στην ίδια περιοχή με χρήση πραγματικών πυρών επί δύο μήνες (η αντίστοιχη ελληνική άσκηση θα διαρκέσει από τις 04/01-26/02/2010) και στη βόρεια περιοχή όποτε η ελληνική πλευρά αποφασίσει να προχωρήσει σε ασκήσεις! Και επιχειρησιακά βέβαια υπάρχει θέμα: Το τρίγωνο Μυκόνου-Ικαρίας-Φούρνων (περιοχή GP) είναι η «μήτρα» των υπερπτήσεων επάνω από Φούρνους-Αγαθονήσι-Φαρμακονήσι. Κατευθυνόμενα σε αυτή την περιοχή η προερχόμενα από αυτή την περιοχή τα τουρκικά μαχητικά προχωρούν στις υπερπτήσεις.

Επιδίωξη της Τουρκίας είναι να δημιουργήσει Πεδίο Βολής στο μέσον του Αιγαίου εξ ου και η ετήσια ΝΟΤΑΜ για Μύκονο-Ικαρία-Φούρνους".

Αξίζει να θυμηθούμε και το σχέδιο "Βαριοπούλα" (το δεύτερο επιχειρησιακό μέρος του με την εισβολή στον Έβρο αποκαλύπτει η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφόρησε) στο οποίο η Άγκυρα θα προκαλούσε κατάρριψη τουρκικού μαχητικού από ελληνικά πυρά για να δημιουργηθεί το ψυχολογικό "υπόστρωμα" μεταξύ του τουρκικού λαού για εισβολή στην Ελλάδα. Αν δεν κατάφερναν να προκαλέσουν κατάρριψη θα το κατέρριπταν οι ίδιοι!

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP