Συνομιλία του Καλεντερίδη με τον Οτζαλάν 10 χρόνια πριν...

Του Σάββα Καλεντερίδη
Δέκα χρόνια μετά τις εφιαλτικές στιγμές που ζήσαμε στο Ναϊρόμπι, που κατέληξαν στην παράδοση του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν στους Τούρκους και τη φυλάκισή του στο Ιμραλί, παραθέτω μέρος συνομιλίας που είχα με τον Κούρδο ηγέτη, στις 9 Φεβρουαρίου 1999, λίγες μέρες πριν την παράδοσή του και ενώ ήταν σε εξέλιξη τα "πέταξέ τον έξω" και άλλες...παρόμοιες αθλιότητες.
Το άκρως διδακτικό και εξαιρετικά επίκαιρο κείμενο που ακολουθεί περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου "Παράδοση Οτζαλάν: Η ώρα της αλήθειας", σελ. (Εκδόσεις ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ, τηλ. 210 3316036, bookstore@infognomon.gr).

«Το μυστικό της επιτυχίας και της επικράτησης των Τούρκων μόλις μπήκαν στην Ανατολία, το 1071, είναι το ότι δεν πολέμησαν εναντίον των Κούρδων και στράφηκαν πρώτα εναντίον των Βυζαντινών. Στη συνέχεια, αφού πήραν την Κωνσταντινούπολη, για να νικήσουν τους Πέρσες έκαναν μια στρατηγική συμμαχία με τους Κούρδους, η οποία κράτησε για αιώνες. Οι Τούρκοι αναγνωρίζοντας ένα καθεστώς περιορισμένης αυτονομίας στους Κούρδους φεουδάρχες και καθορίζοντας τα σύνορά τους με τους Πέρσες (μετά τη μάχη του Τσάλντιραν) κάλυψαν τα νώτα τους, απέκτησαν στρατηγικό βάθος. Έτσι, έχοντας καλυμμένα τα νώτα τους, επιδόθηκαν απερίσπαστοι σε εκστρατείες και πολέμους και επεκτάθηκαν στην αραβική χερσόνησο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, στον Καύκασο, την Κριμαία, τη Βαλκανική, φθάνοντας μέχρι τις πύλες της Βιέννης. Ένα από τα μυστικά της επιτυχίας τους ήταν η συμμαχία με τους Κούρδους. Τα νεώτερα χρόνια, ο Αβδούλ Χαμίτ και οι Νεότουρκοι, όταν οι άλλοι λαοί επαναστατούσαν και υπήρχε ο κίνδυνος της ολοκληρωτικής διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, χρησιμοποιώντας τη θρησκεία πήραν με το μέρος τους τούς Κούρδους, καλύπτοντας και πάλι τα νώτα τους. Τέλος, ο Μουσταφά Κεμάλ, για να μπορέσει να νικήσει τους Έλληνες, το 1919-1922, πήγε ο ίδιος και πρότεινε στους τοπικούς ηγέτες των Κούρδων συμμαχία, υποσχόμενος ισονομία και ισοπολιτεία. Μετά οι υποσχέσεις ξεχάστηκαν, γι' αυτό οι Κούρδοι επαναστάτησαν αλλεπάλληλες φορές εναντίον του Μουσταφά Κεμάλ. Μετά την τελευταία κουρδική επανάσταση, που καταπνίγηκε το 1938, το κεμαλικό κράτος ακολούθησε την πολιτική της τσιμεντοποίησης (betonlasma), που ήταν η πολιτική αφομοίωσης των Κούρδων και των άλλων εθνοτήτων που κατοικούν στην Τουρκία.
Ο δρόμος που πήρα εγώ και οι σύντροφοί μου, είναι ο δρόμος της απελευθέρωσης και της ανεξαρτησίας του κουρδικού έθνους. Ο αγώνας μας είναι ο μόνος τρόπος για να ηττηθεί ο κεμαλισμός και το βαθύ κράτος, που καταδυναστεύει τους λαούς της Τουρκίας, είναι ο μόνος δρόμος για τον ουσιαστικό εκδημοκρατισμό της Τουρκίας. Δυστυχώς λίγοι μπορούν να το καταλάβουν αυτό. Καμία άλλη δύναμη δεν μπορεί να νικήσει τα στερεότυπα, να σπάσει το «μπετόν» και να οδηγήσει την Τουρκία στον πραγματικό εκδημοκρατισμό. Ο δρόμος που πήραμε είναι ταυτόχρονα μια ευκαιρία και για τις γειτονικές χώρες, όπως η Κύπρος και η Ελλάδα, που υφίστανται επί δεκαετίες την τουρκική επιθετικότητα. Γιατί με την απελευθέρωση των Κούρδων η Τουρκία χάνει το στρατηγικό βάθος που είχε επί χίλια περίπου χρόνια που κυριαρχεί στην Ανατολία και στην ευρύτερη περιοχή. Η επανάσταση του ΡΚΚ δημιουργεί νέα στρατηγικά δεδομένα και περιορίζει το ρόλο της Τουρκίας και των Τούρκων, γι' αυτό μας πολεμά το τουρκικό κράτος με τόση λύσσα. Θέλουν να συνεχίσουν να κρατούν υπόδουλους τους Κούρδους, για να συνεχίσουν την ηγεμονική τους παρουσία στην περιοχή. Γι' αυτό θέλουν να με καταστρέψουν. Γιατί τους είμαι εμπόδιο στα σχέδιά τους. Και αν με βγάλουν από τη μέση, για να αντιμετωπίσουν το ΡΚΚ και να εξουδετερώσουν την εθνική αφύπνιση των Κούρδων, θα τονώσουν το θρησκευτικό αίσθημα του λαού μας και θα δημιουργήσουν μια ισλαμική κοινωνία. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι απειλή για την Ευρώπη, που δεν δέχτηκε να με στηρίξει. Τώρα η Ελλάδα θα κάνει θανάσιμο λάθος αν πέσει σε αυτήν την παγίδα. Είναι σαν να σπρώχνει τους Κούρδους και πάλι στην αγκαλιά των Τούρκων και του ριζοσπαστικού ισλάμ. Μην το κάνετε αυτό».
Αυτά μου είπε ο Άπο την πιο ήρεμη μέρα της παραμονής μας στο Ναϊρόμπι, την Τρίτη, 9 Φεβρουαρίου 1999, μόλις έξι μέρες πριν την παράδοσή του στους Τούρκους.

ΠΗΓΗ: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/02/m.html

Read more...

10 χρόνια από τη σύλληψη Οτσαλάν.

Ο ιδρυτής του παράνομου Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, ΡΚΚ, κρατείται από την ημέρα της σύλληψής του στις φυλακές της τουρκικής νήσου Ιμραλί σε συνθήκες απομόνωσης. Το κελί του Αμπντουλάχ Οτσαλάν έχει εμβαδόν 13 τ.μ. και περιλαμβάνει ένα κρεβάτι, μια ντουζιέρα και την τουαλέτα. Δύο φορές την ημέρα βγαίνει σε μια αυλή που δεν είναι πολύ μεγαλύτερη από το κελί του και η οποία περιβάλλεται από τείχος ύψους τεσσάρων μέτρων.

Οι Αρχές επιτρέπουν ελάχιστες επισκέψεις στον κρατούμενο κούρδο ηγέτη, λέει η δικηγόρος του Χατίσε Κορκούτ: «Έχει το δικαίωμα να συνομιλεί μία ώρα την εβδομάδα με τους δικηγόρους του. αυτό ισχύει και για τους συγγενείς του. Όμως τον χειμώνα οι επισκέψεις αυτές είναι σπανιότερες εξαιτίας της κακοκαιρίας που επικρατεί και η οποία δεν επιτρέπει τον απόπλου των σκαφών προς το νησί Ιμραλί».Στην Τουρκία υπάρχουν πολλοί που εκτιμούν ότι ο Οτσαλάν ελέγχει ακόμη την οργάνωσή του, δίνοντας κατευθύνσεις μέσα από το κελί του. Από την άλλη ωστόσο πλευρά, είναι γνωστό ότι από την ημέρα που ο κούρδος ηγέτης συνελήφθη το ΡΚΚ έχει αποδυναμωθεί. Η εσωτερική του συνοχή είναι σχεδόν ανύπαρκτη εκτιμούν οι αναλυτές, παραπέμποντας σε ενέργειες ομάδων της οργάνωσης, τις οποίες αγνοεί η ηγεσία.Οι εθνικιστές στην Τουρκία εξακολουθούν να... ζητούν την εκτέλεσή του. Ο ηγέτης του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, είχε πει απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν: «Έχεις απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Γιατί δεν κάνεις κάτι για να κρεμαστεί ο Οτσαλάν αντί να κατηγορείς το κόμμα μας. Γιατί δεν τον κρεμάς. Μήπως δεν έχεις σκοινί. Έχουμε εμείς. Πάρε το και κρέμασέ τον».Η ισχύς και η επιρροή του ΡΚΚ έχουν συρρικνωθεί από την ημέρα της περιπετειώδους σύλληψης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην Κένια. Την ίδια ώρα φτάνουν στις κουρδικές περιοχές ανησυχητικά μηνύματα για την κατάσταση της υγείας του κούρδου ηγέτη. Τον Μάρτιο του 2007, οι δικηγόροι του κατήγγειλαν ότι ο πελάτης τους δηλητηριάστηκε. 54 δήμαρχοι που πρόσκεινται στο κουρδικό κόμμα DTP ζήτησαν έρευνα από ανεξάρτητη επιτροπή. Σε κάποιες πόλεις της νοτιοανατολικής Τουρκίας σημειώθηκαν επεισόδια.Τελικά απεδείχθη ότι οι κατηγορίες ήταν ανυπόστατες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων, που επισκέπτεται τακτικά τον Οτσαλάν, απεφάνθη ότι δεν δηλητηριάστηκε. Η επιτροπή επισήμανε ωστόσο ότι η υγεία του κούρδου ηγέτη είναι κλονισμένη εξαιτίας κυρίως της απομόνωσης στη φυλακή. Έκτοτε συζητιέται στην Τουρκία το ενδεχόμενο να μεταφερθούν στο Ιμραλί κρατούμενοι από άλλες φυλακές. Ο ηγέτης του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, εκτιμά ότι ο «στόχος αυτής της εκστρατείας είναι να δρομολογηθεί μια διαδικασία, στο τέλος της οποίας ο Οτσαλάν θα αφεθεί ελεύθερος».

http://greece-salonika.blogspot.com/2009/02/10_16.html

Read more...

Σε τεντωμένο σκοινί η σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ

Το μένος του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προκάλεσε ο Ισραηλινός υποστράτηγος Αρι Μιζραχί, διοικητής των ισραηλινών χερσαίων δυνάμεων, με δηλώσεις του την περασμένη εβδομάδα. Απαντώντας στις επικρίσεις της Τουρκίας εις βάρος της χώρας του για την πρόσφατη επίθεση που πραγματοποίησε στη Γάζα, ο Στρατηγός Μιζραχί κατηγόρησε την Τουρκία για την παράνομη κατοχή της Βόρειας Κύπρου, τη γενοκτονία των Αρμενίων και την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Κούρδων. Διάβημα διαμαρτυρίας επέδωσε η Τουρκία, στον πρεσβευτή του Ισραήλ στην Άγκυρα, το Σάββατο.

Read more...

Η κυβέρνηση του Ισραήλ να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους

Η Jerusalem Post, μια από τις πιο γνωστές εφημερίδες του Ισραήλ, δημοσίευσε άρθρο με το οποίο καλεί την κυβέρνηση του Ισραήλ να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους.
Συγκεκριμένα, σε άρθρο που υπογράφει ο Sean Gannon, γίνεται αναφορά στη δήλωση του υφυπουργού εξωτερικών του Ισραήλ, Majallie Whbee, ο οποίος είπε:"Σε περίπτωση που η Τουρκία συνεχίσει να επιμένει στον ισχυρισμό ότι γίνεται γενοκτονία στη Γάζα και μεις αναγνωρίσουμε τη γενοκτονία των Αρμενίων.

Η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων είναι ένα θέμα που πρέπει να αφορά περισσότερο από όλους το Ισραήλ.
Τα γεγονότα του 1915 έχουν ενταχθεί διεθνώς στην κατηγορία της γενοκτονίας".
Το άρθρο αναφέρεται επίσης στο σοβαρό ενδεχόμενο της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ, στις...24 Απριλίου 2009, με την υποσημείωση ότι ο νέος πρόεδρος Ομπάμα, ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν, η υπουργός εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και ο αρχηγός της CIA, Λέον Παννέτα, είναι η πιο φιλική προς τους Αρμενίους κυβέρνηση των ΗΠΑ.Γίνεται επίσης αναφορά στην αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από 21 χώρες μέχρι στιγμής μέχρι στιγμής, καθώς και στο γεγονός ότι Εθνική Αρμενική Επιτροπή Αμερικής προετοιμάζει ένα νέο σχέδιο απόφασης για την αναγνώρισης της γενοκτονίας από το αμερικανικό κονγκρέσο.
Τέλος, η Jerusalem Post αναφέρει ότι "ακόμα και στην περίπτωση που δεν εγκριθεί το νομοσχέδιο της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, φέτος, στις 24 Απριλίου, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, κατά την ανάγνωση της σχετικής ανακοίνωσης είναι πολύ πιθανό ο πρόεδρος Ομπάμα να χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά τη λέξη 'γενοκτονία'".
ΠΗΓΗ: Μιλλιέτ

Read more...

Ο δολοφόνος του Σολωμού Σολωμού υποψήφιος στις εκλογές στην κατεχόμενη Κύπρο

Οχι μόνο κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος, αλλά κάνει και την επανεμφάνισή του στην πολιτική ζωή του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους. Ο λόγος για τον έποικο Κενάν Ακίν, καταζητούμενο με ερυθρό δελτίο της Ιντερπόλ για την άνανδρη δολοφονία του ηρωομάρτυρα Σολωμού Σολωμού, κατά τη διάρκεια των γεγονότων της Δερύνειας, τον Αύγουστο του 1996 στην Κύπρο.

Σύμφωνα με τα τουρκοκυπριακά μέσα ενημέρωσης ο Κενάν Ακίν, πρώην «υπουργός» του Ραούφ Ντενκτάς, είναι ένας από τους υποψήφιους στο ψηφοδέλτιο του κόμματος «Ελευθερίας και Μεταρρύθμισης» του ψευδοϋπουργού Εξωτερικών Τουργκάι Αβτζί, για τις λεγόμενες βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 19 Απριλίου στο ψευδοκράτος. Το κόμμα του κ. Αβτζί, το οποίο θα... «τιμήσει» με την παρουσία του ο δολοφόνος Κενάν Ακίν, συνεργάζεται με το «κυβερνών» Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα και μετέχει στην ψευδοκυβέρνηση του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ με δύο «υπουργούς».

Μετά τα δραματικά γεγονότα της Δερύνειας, ο Κενάν Ακίν είχε αποσυρθεί από το πολιτικό προσκήνιο του ψευδοκράτους και οι πληροφορίες τον ήθελαν να κινείται μεταξύ Τουρκίας και ψευδοκράτους, αποφεύγοντας ταξίδια σε άλλες χώρες για να μην εντοπιστεί κα συλληφθεί.

Πηγή: Εθνος

Read more...

Σκληρή γλώσσα από την Επιτροπή Ελευθεριών στην Ουάσιγκτον για την Τουρκία

Με σκληρή γλώσσα και ιδιαίτερα επικριτικό τόνο, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Διεθνών Θρησκευτικών Ελευθεριών των ΗΠΑ (USCIRF) καταδικάζει την Τουρκία για τις «πρακτικές καταπίεσης» που έχει ασκήσει σε βάρος των χριστιανικών μειονοτήτων εκεί, από της συστάσεώς της ως κράτους μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι σχετικές καταγγελίες, που εν πολλοίς περικλείουν και συστηματική εξολόθρευση της ελληνικής ορθόδοξης κοινότητας της γείτονος μέσα από τις πρακτικές των τουρκικών αρχών, περιέχονται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε την περασμένη Πέμπτη από την Επιτροπή, με αφορμή τη δικαστική διαμάχη στην Τουρκία για την περιουσία του μοναστηριού της Συρίας Mor Gabriel (σ.σ. παρόμοιες αναφορές υπήρχαν και στην έκθεση της Επιτροπής του περασμένου Μαΐου).

Κατά την επαναφορά των δημόσιων καταγγελιών της ανεξάρτητης ομοσπονδιακής αμερικανικής αρχής για τη διεθνή προστασία των θρησκευτικών ελευθεριών, σε βάρος της Τουρκίας, επισημαίνεται ότι επί σειρά δεκαετιών «οι τουρκικές κυβερνήσεις έχουν επιχειρήσει να κατασχέσουν εκτάσεις γης που ανήκουν σε ελληνορθόδοξες εκκλησίες» και πως από τότε που η Τουρκία έγινε κράτος «οι χριστιανικές μειονότητες έχουν συρρικνωθεί λόγω των καταπιεστικών κυβερνητικών πολιτικών».
Δίνεται, δε, έμφαση στο γεγονός ότι «ο πληθυσμός των χριστιανών της Συρίας έχει πέσει από 250.000 σε 20.000 περίπου και της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας... από 200.000 σε 2.500».
Η Επιτροπή σημειώνει πως στο παρελθόν είχε ζητήσει, επί ματαίω, από την τουρκική κυβέρνηση να πάψει να φέρνει εμπόδια στις θρησκευτικές μειονότητες και έχει εκφράσει την «ανησυχία» της για την απουσία δικαστικής δυνατότητας στην Τουρκία για την ανατροπή αποφάσεων κατασχέσεων περιουσιών.
Η Επιτροπή, μάλιστα, αναφέρει ενδεικτικά την προσφυγή του Ελληνικού Ορθόδοξου Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το Ορφανοτροφείο στη νήσο Πρίγκιπο, και επισημαίνει πως η Επιτροπή έχει κάνει συστάσεις στην Τουρκία να σεβαστεί την απόφαση, αλλά αυτή εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με αυτήν.
Στην ανακοίνωση της Επιτροπής αναφέρεται χαρακτηριστικά πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο ηγείται των 300 εκατομμυρίων απανταχού ορθοδόξων χριστιανών και επιχειρείται, έτσι, να δοθεί εμφατικά το μέγεθος της απαράδεκτης τουρκικής συμπεριφοράς.
Σημειωθήτω πως η Επιτροπή συνεργάζεται στενά με την αρμόδια υπηρεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και μετά την τελευταία ετήσια έκθεσή της υπήρξαν διαβουλεύσεις της ηγεσίας της με την πρώην ΥΠΕΞ κ. Ράις για την κατάσταση στην Τουρκία, που, μεταξύ περίπου 10 άλλων χωρών, τελεί υπό παρακολούθηση για σοβαρές παραβιάσεις θρησκευτικών ελευθεριών.
Του Δ.Π. Δήμα

Read more...

Κατερίνα Μυστακίδου: «Η Τουρκία είναι μια βαθειά ισλαμική χώρα, κάτι το οποίο μονίμως η Δύση θέλει να το αγνοεί…»

Μιλά για το σχηματισμό του νέου ελληνικού κράτους μέχρι τη μικρασιατική καταστροφή και τη συνθήκη της Λωζάνης, ακόμα και τη σημερινή κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με αφορμή τη συγγραφή του νέου της βιβλίου «Ένδοξη δουλεία, σχέσεις Φαναριωτών, Ελλήνων υπηκόων της Υψηλής Πύλης και Ελλαδιτών».

Από το κίνημα για το σχηματισμό του νέου ελληνικού κράτους μέχρι τη μικρασιατική καταστροφή και τη συνθήκη της Λωζάνης και τη σημερινή κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η Κατερίνα Μυστακίδου καθηγήτρια πανεπιστημίου και ανταποκρίτρια ελληνικών και ξένων ΜΜΕ στην Τουρκία για πολλά χρόνια, με αφορμή τη συγγραφή του νέου της βιβλίου «Ένδοξη δουλεία, σχέσεις Φαναριωτών, Ελλήνων υπηκόων της Υψηλής Πύλης και Ελλαδιτών», καταθέτει τις απόψεις σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο ράδιο Χρόνος 87,5.

«Το σύγχρονο ελληνικό κράτος γεννήθηκε από την αντιπαράθεση των χριστιανών ορθοδόξων με τους μουσουλμάνους Οθωμανούς. Λειτούργησε ως κεντρικός μοχλός των μεγάλων δυνάμεων στην προσπάθειά τους να διαχωρίσουν την Ευρώπη από την Ανατολή. Ποιες, όμως, ήταν οι σχέσεις των Ελλήνων εντός και εκτός Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την περίοδο της σταδιακής διάλυσής της, το 19ο αιώνα; Υπήρξε μια ενιαία γραμμή που καθόρισε τα γεγονότα»;
Στο βιβλίο αυτό η καθηγήτρια του ΑΠΘ Κατερίνα Μυστακίδου περιγράφει τις αντίρροπες δυνάμεις και τα αντικρουόμενα συμφέροντα μεταξύ Φαναριωτών, Ελλήνων υπηκόων του σουλτάνου και Ελλαδιτών. Οι πρώτοι, με πόλο εστίασης το ελληνορθόδοξο μιλέτ και τον πατριάρχη, ήταν απόλυτα ενσωματωμένοι στο μηχανισμό της Υψηλής Πύλης. Οι δεύτεροι – Μικρασιάτες Έλληνες και Πόντιοι είχαν εθνική συνείδηση ως Έλληνες, αλλά αντιλαμβάνονταν ως πατρίδα τους το πολυπληθυσμιακά εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όσο για τους Ελλαδίτες, αυτοί είχαν ήδη διαμορφώσει μια αρραγή εθνική ταυτότητα σ’ έναν ομοιογενή θρησκευτικά γεωγραφικό χώρο.
Μέσα σ’ ένα τέτοιο πολύπλοκο και συνάμα συγκρουσιακό πλαίσιο, η συγγραφέας εξετάζει υπό ένα διαφορετικό πρίσμα τις ιστορικές εξελίξεις: από το κίνημα για το σχηματισμό του νέου ελληνικού κράτους μέχρι τη μικρασιατική καταστροφή και τη συνθήκη της Λωζάννης. Όλες οι ενότητες εξόχως ενδιαφέρουσες.
Ένα νέο βιβλίο κ. Μυστακίδου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Κέδρος» και διαπραγματεύεται αυτές τις σχέσεις οι οποίες μπορώ να πω μας ταλανίζουν ακόμη και σήμερα, δεν είναι οι σχέσεις οι παλιές, είναι και οι σχέσεις οι σημερινές. Και αν λάβουμε υπόψη και τα δεδομένα ότι δηλαδή η Βόρεια Ελλάδα τα επόμενα 30-40 χρόνια θα κατακλυστεί από πολλούς άλλους λαούς βόρειους γείτονές μας, νομίζω ότι είναι επίκαιρο το βιβλίο. Βάλτε μας όμως λίγο στο πνεύμα του βιβλίου.
-Να πω κάτι γι’ αυτό που είπατε τώρα γιατί νομίζω ότι το βιβλίο αυτό αναφέρεται και έχει σχέση πραγματικά με σύνορα, αναφέρεται ακριβώς ότι όλη η κίνηση της Ελλάδας για τους Οθωμανούς ήταν ο αγώνας των χριστιανών εναντίον των μουσουλμάνων. Αργότερα το 1922 υπάρχει μία ανατροπή. Τότε πια συσπειρώνονται οι μουσουλμάνοι για να φύγουν οι χριστιανοί από τα εδάφη τους. Αυτό το οποίο διαπραγματεύεται το βιβλίο, θα σας πω μετά κάτι για το οποίο εσείς μιλήσατε και τα σκέφτηκα ξαναβλέποντας το βιβλίο ακριβώς και διαβάζοντας για τον ισλαμισμό και την άνοδο που παρουσιάζεται στην Τουρκία τώρα, αλλά το βιβλίο διαπραγματεύεται ότι δεν ήταν ενιαία η στάση. Ας πούμε, στο τέλος ήταν ενιαία η στάση του Ελληνισμού. Δηλαδή ο Ελληνισμός είχε πολλά ρεύματα τα οποία αναγκαστικά τον καιρό εκείνο η εθνική ιστορία δεν μπορούσε να αποκαλύψει γιατί ήταν μία στιγμή εθνικής έξαρσης. Δηλαδή οι Φαναριώτες ως ένα μεγάλο σημείο υποστήριζαν και μέχρι το τέλος τα συμφέροντα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, γιατί ήταν η άρχουσα τάξη των Οθωμανών. Αυτοί δεν έπαθαν τις μεγάλες ζημιές, οι πολύ πλούσιοι ως συνήθως πήραν τα πράγματά τους και έφυγαν.
Οι πολύ πλούσιοι και όσοι συνεργάζονται ποτέ δεν παθαίνουν τις μεγάλες ζημιές και το γνωρίζετε. Η ιστορία αυτό μας διδάσκει τουλάχιστον.
-Αυτοί έφυγαν, βέβαια δεν είχαν πια τα προνόμια τα οποία θα είχαν ως Οθωμανοί στην οθωμανική αυτοκρατορία. Εδώ πέφτει η αυτοκρατορία και το 1915 όλοι οι πρέσβεις είναι Έλληνες στην Ουάσιγκτον, στο Λονδίνο, στην Ρώμη, Έλληνες Φαναριώτες βέβαια. Αυτοί οι οποίοι νομίζω ήταν οι μεγάλοι χαμένοι στο παιχνίδι ήταν η μεγάλη μάζα του Ελληνισμού που έμενε στα μικρασιατικά παράλια και στον Πόντο, που δεν το έχουν πει τόσο πολύ. Το λέει ο ποντιακός Ελληνισμός, αλλά εμείς στην μικρασιατική καταστροφή δεν βάζουμε μέσα τον Πόντο που επίσης ήταν μέσα στον Ελληνισμό.
Πρόσφατα τα βιβλία της ιστορίας μας αναφέρονται και στη γενοκτονία του Πόντου. Μέχρι πρότινος δεν διδασκόταν καν στην ιστορία μας.
-Καθόλου δεν το αναφέρουμε, ενώ είναι πάρα πολύ μεγάλη και πάρα πολύ σημαντική μερίδα του Ελληνισμού ο Πόντος και ο οποίος έχει άμεση σχέση με την Μικρά Ασία. Και ο Πόντος μάλιστα κράτησε μια πιο στιβαρή στάση εναντίον των Τούρκων. Ήταν πιο συμπαγής η αντίσταση του ποντιακού Ελληνισμού. Αυτά βέβαια δεν λέγονται πάρα πολύ, νομίζω ότι εξομαλύνουν στην παρουσίασή τους. Αυτό που ίσως θα μπορούσε να είναι ενδιαφέρον και που σήμερα μπορούμε να το αγγίξουμε και να δούμε ότι δεν ήταν τόσο συμπαγής, είναι ότι ήταν μία πολιτική κατάσταση με διάφορα μέτωπα που δεν είχαν πάντα τα ίδια συμφέροντα και το οποίο γίνεται σε κάθε πολιτική κατάσταση.
Δηλαδή η ιστορία εξελίσσεται με αντικρουόμενα συμφέροντα στην ουσία και πάντα παραπέμπει σε συμφέροντα. Πολλές φορές μπορεί να μην θέλουμε να το καταλάβουμε, αλλά είναι συμφέροντα, συμμαχίες και ισορροπίες.
-Τρομερά συμφέροντα και νομίζω ότι γράφοντας το βιβλίο ανακάλυψα ότι σε αυτή την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, απλούστατα οι σύμμαχοι είδαν ποιος τους συμφέρει. Και σήμερα και γι’ αυτό σας είπα ότι θα έκανα μία παρατήρηση, η Αγγλία η οποία φαινόταν ότι ήταν φιλελληνική αλλά στην ουσία την συνέφερε η δημιουργία της Τουρκίας γιατί δεν είχε καμία διάθεση να μοιραστεί την ανατολική Μεσόγειο με την Ελλάδα την οποία θεωρούσε ένα μικρό κράτος, που ήταν και ένα πολύ μικρό κράτος και σήμερα η Αγγλία στηρίζει εξαιρετικά πολύ τους ισλαμιστές. Δηλαδή ο πρόεδρος της Τουρκίας σήμερα είναι εξαιρετικός σύμμαχος της Αγγλίας.
Μα υπάρχουν τόσες επιχειρήσεις αγγλικές οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Τουρκία, αλίμονο αν δεν την στήριζε. Εκεί ακριβώς εστιάζουμε και την κριτική μας ότι όλες αυτές οι ισορροπίες δημιουργούνται με βάση κάποιους οικονομικούς συσχετισμούς, με βάση κάποιες δραστηριότητες που υπάρχουν και οι οποίες πρέπει να στηριχθούν.
-Πέρα από τις επιχειρήσεις επειδή διατηρεί ακόμα την στάση της αυτοκρατορίας, μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας από πολύ παλιά και δεν την έχει χάσει, πιστεύει ότι το Ισλάμ είναι καλό για την Τουρκία και το Ισλάμ είναι καλό στην Τουρκία για την Αγγλία, ότι δηλαδή την Αγγλία την συμφέρει να είναι η Τουρκία ισλαμική χώρα, γιατί είναι η πιο μετριοπαθής ισλαμική χώρα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα πάτημα ή μία πέτρα για να πάει στα πιο δύσκολα ισλαμικά κράτη. Δηλαδή σαν μεσάζων.
Μία κατάσταση πιο ήπια δηλαδή να προσεγγίσει και τις άλλες χώρες.
-Ναι και νομίζω ότι αυτό το οποίο οι Έλληνες δεν είχαν καταλάβει, το κατάλαβε πρέπει να σας πω περιέργως πώς ο Μεταξάς. Ο Μεταξάς παρόλο που δεν του έδωσε η ιστορία το απαιτούμενο βάρος, γιατί όλοι είχαμε μία λατρεία για τον Βενιζέλο, είπε ότι ο τουρκικός εθνικισμός είναι τρομακτικός και εκείνη την εποχή αυτό που έκανε ο Κεμάλ είναι ότι πήρε τον ισλαμικό κόσμο που ήταν αδιαμφισβήτητα όλοι οι Τούρκοι και δεν ήταν μόνο Τούρκοι, όλους τους μουσουλμάνους τους είπαν «Τούρκους» και τελείωσε και τους ενέπνευσε ένα εθνικισμό. Και το οποίο από τότε μέχρι σήμερα και δεν το αναγνωρίζουμε ούτε εμείς ούτε η Δύση, τους ένωσε, αλλά ότι η Τουρκία είναι μια βαθειά ισλαμική χώρα, το οποίο μονίμως η Δύση θέλει να αγνοήσει και να πει ότι είναι δυτική και ότι έχει τα εγκόσμια κλπ.
Δηλαδή έτσι με το χέρι στην καρδιά μπορούμε να το πούμε σήμερα ότι η Τουρκία είναι μια βαθειά ισλαμική χώρα;
-Ναι, εγώ νομίζω ότι είναι μια βαθειά ισλαμική και νομίζω ότι πρέπει να σας πω ότι εγώ γράφοντας το βιβλίο το συνειδητοποίησα. Γράφοντας το βιβλίο συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν εθνικιστές οι Τούρκοι στην μικρασιατική καταστροφή. Ήταν βαθειά μουσουλμάνοι. Δηλαδή αυτοί δεν συσπειρώθηκαν ως Τούρκοι, στο τέλος συσπειρώθηκαν. Αυτό το οποίο τους κινητοποίησε και το οποίο δε νομίζω ότι έχουμε εμείς, είναι ότι αυτοί συσπειρώθηκαν ως μουσουλμάνοι εναντίον των χριστιανών.
Γι’ αυτό υπάρχει αυτή η διαμάχη μέχρι και σήμερα μπορούμε να πούμε μεταξύ ισλαμιστών και κεμαλιστών και μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα κ. Μυστακίδου ότι σήμερα υπάρχει ένας τούρκικος εθνικισμός στον απλό λαό της Τουρκίας;
-Υπάρχει και είναι μεγάλο θέμα και νομίζω ότι αυτό το οποίο πρωτοάρχισε ο Οζάλ που έλεγε κάτι αόριστα, τώρα τα έχουν κάνει πιο οριστικά, έλεγε ότι υπάρχει μία σύνθεση των Τούρκων και του Ισλάμ, αυτό προσπαθούν αυτοί να κάνουν. Και νομίζω ότι τώρα υπάρχει πάρα πολύ καθαρό. Και αυτή η βάση πρέπει να σας πούμε ότι είναι κάτι το οποίο εγώ συνειδητοποίησα γράφοντας, υπήρχε πάντα και δεν έφυγε ποτέ από την Τουρκία.
Ασχέτως αν θέλουν να το παρουσιάσουν αλλιώς, ασχέτως όπως μας είπατε ότι και εσείς οι ίδιοι εκτιμήσατε λίγο διαφορετικά την κατάσταση με την συγγραφή του βιβλίου του τωρινού. Μια που μιλάμε για σχέσεις Φαναριωτών λοιπόν Ελλήνων υπηκόων της υψηλής πύλης και των Ελλαδιτών, να πάμε και στις σχέσεις σήμερα. Υπάρχουν κάποιες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των δύο λαών; Πώς τα κρίνετε; Λέμε πολλές φορές ότι η τούρκικη ηγεσία είναι αυτή η οποία φταίει, που δημιουργεί τα προβλήματα, ότι οι λαοί μεταξύ τους δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα και ενδεχομένως δεν έχουν και αυτά τα μεγάλα προβλήματα, αλλά παρόλα αυτά αυτός ο εθνικισμός ο οποίος…
-Εγώ νομίζω ότι η Ελλάδα και η Τουρκία βρίσκονται σε καλό επίπεδο σήμερα. Επειδή ακριβώς έχω παρακολουθήσει από πολύ κοντά, τουλάχιστον την τελευταία 20ετία, νομίζω ανεξάρτητα από ορισμένες στιγμές που βγαίνουν κάτι κρυάδες και κάτι με τις γκρίζες ζώνες και τα οποία νομίζω είναι υποβολιμαία βασικά για εσωτερική κατανάλωση, κάτι για να φύγει η προσοχή από κάτι άλλο που ενοχλεί.
Δηλαδή η εκτίμησή σας είναι ότι δεν κρύβουν κάτι από πίσω, είναι καθαρά σε επικοινωνιακό επίπεδο;
-Ναι. Νομίζω ότι ουσιαστικά οι σχέσεις είναι καλές αυτή την στιγμή και νομίζω ότι μετά τον Μάρτιο που θα βγει και τώρα με αυτό που έκανε ο Ερντογάν που έβρισε τον Πέρες για την Γάζα, η άποψη είναι ότι θα κερδίσει τις δημοτικές εκλογές.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά νομίζω ότι και για πρώτη φορά παίζουν κάποια κανάλια στην κουρδική γλώσσα, έκανε και ένα άνοιγμα εκεί. Είναι καθαρά δηλαδή ένα επικοινωνιακό παιχνίδι για τις εκλογές λέτε.
-Το λέω αλλά έχει πάρει επίσης και τις ψήφους των Κούρδων, γιατί ξέρετε οι Κούρδοι όπως και η νοτιοανατολική Τουρκία δεν ήταν το καθαρό Ισλάμ, κάτι που επίσης εμείς το αγνοούμε. Ανήκαν περισσότερο στις αδελφότητες και τα τάγματα αυτοί. Η νοτιοανατολική Τουρκία δεν έχει να κάνει με τον αυστηρά σουνίτικο ισλαμικό κόσμο. Έχει να κάνει με τάγματα και αιρέσεις και αδελφότητες. Και τώρα αυτό το κίνημα των Φετουλάχ το οποίο στηρίζει την κυβέρνηση, έχει πρόσβαση στη νοτιοανατολική Τουρκία και στους Κούρδους που αυτοί ανήκουν στα τάγματα. Είναι λίγο πιο μπερδεμένο.
Η Τουρκία με την σημερινή της μορφή θα μπορέσει να μπει στην Ευρώπη; Δηλαδή θα δώσει αυτά τα δείγματα στους ευρωπαϊκούς λαούς και να πουν ότι ισότιμα πλέον μπορεί να εισέλθει στην Ε.Ε.;
-Εγώ νομίζω ότι οι ισλαμιστές έγιναν εξαιρετικά καλόδεκτοι από την Ε.Ε., κάτι που δεν είχαν γίνει οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Και ασπάστηκαν και τον καπιταλισμό και την ελεύθερη αγορά κλπ γιατί πίεσαν και οι Βρετανοί και οι Αμερικάνοι πάρα πολύ και η Ευρώπη τους δέχθηκε. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να υπήρξε μία συνεννόηση μεταξύ του Ερντογάν και των ισλαμιστών ότι εμείς θα δώσουμε όλη την στήριξη για να περάσετε μεγάλες αλλαγές, γιατί έκαναν αλλαγές αυτές όπως υπέρ των γυναικών, κατάργηση της θανατικής ποινής, απομάκρυνση του στρατού που δεν είχαν τολμήσει πριν και νομίζω με την στήριξη της Ε.Ε. και της Αμερικής τόλμησαν ορισμένα πράγματα και τους είπαν ότι στο τέλος βέβαια δεν θα σας βάλουμε και τώρα πρέπει να σας πω ότι καλλιεργείται μία στροφή εναντίον της Ευρώπης. Από μεν τους ισλαμιστές ως απομάκρυνση αυτών που είναι δυτικοί και θέλουν να μας κάνουν κουμάντο, από τους κεμαλιστές ότι δεν τους έχουμε ανάγκη γιατί μας πρόδωσαν οι Ευρωπαίοι και πήγαν με τους ισλαμιστές.
Κυρία Μυστακίδου, μια που σήμερα διδάσκετε στο τμήμα δημοσιογραφίας και μέσων μαζικής ενημέρωσης στο ΑΠΘ, τι λένε οι δημοσιογράφοι, οι φοιτητές του πανεπιστημίου;
-Νομίζω ότι ενδιαφέρονται βασικά πάρα πολύ για την πολιτική και για τα ελληνοτουρκικά, αλλά πρέπει να σας πω ότι νομίζω ότι θα είναι μία πολύ καινούρια γενιά που θα έχει τελείως διαφορετικές παραστάσεις από τους παλιότερους, γιατί είναι μία γενιά ειδικά αυτή μετά το 2000 θα έχει τρομακτική διαφορά από τους προηγούμενους, γιατί δουλεύει μόνο με το ίντερνετ, το οποίο έχει τα υπέρ του και τα κατά του. Και κάπου νομίζω ότι βασίζονται περισσότερο από όσο πρέπει στο ίντερνετ και το οποίο πολλές πληροφορίες του είναι επισφαλείς και θα έπρεπε να τις τσεκάρουμε.
Το θεωρούν αξιόπιστο δηλαδή και δεν έχουν το κριτήριο να αποβάλουν μερικά.
-Ναι, νομίζω ότι δεν βγαίνουν έξω να κάνουν την πραγματική έρευνα και να έχουν οι ίδιοι την πηγή που εγώ το θεωρώ πολύ σημαντικό να πάνε να βρουν το άτομο και να το ρωτήσουν και να ψάξουν.
Είναι η εύκολη λύση που κάνουν δημοσιογραφία οι περισσότεροι, μέσω ίντερνετ.
-Νομίζω ότι αυτό είναι το μείον, νομίζω ότι βασίζονται υπερβολικά στο ίντερνετ τα νέα παιδιά.
Σας ευχαριστούμε πολύ κ. Μυστακίδου.
Δήμος Μπακιρτζάκης

Read more...

Η Τουρκία προ της οικονομικής κατάρρευσης

Η κυβέρνηση της Τουρκίας κινδυνεύει να χάσει την αξιοπιστία της απέναντι στους επενδυτές αλλά και μία από τις καλύτερες ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν τα τελευταία χρόνια για να δαμάσει τον εξαιρετικά υψηλό πληθωρισμό και το εξίσου υψηλό κόστος δανεισμού, στην περίπτωση που αποσυρθεί από τις συνομιλίες με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τη χορήγηση δανείου, όπως υποστηρίζουν διεθνείς αναλυτές.

Η αποστολή του ΔΝΤ αποχώρησε από την Άγκυρα πριν από δύο εβδομάδες χωρίς να έχει καταλήξει σε μία συμφωνία για ένα νέο πακέτο χρηματοδότησης της χώρας. Έκτοτε, δεν έχει κληθεί να επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις, ενώ υπουργοί της τουρκικής κυβέρνησης επισημαίνουν ότι οι συνομιλίες δεν πρόκειται να επαναληφθούν εάν προηγουμένως δεν επιλυθούν σημαντικές διαφορές.

Εδώ και αρκετούς μήνες, οι επενδυτές προεξοφλούσαν ότι η Τουρκία θα λάβει βοήθεια τουλάχιστον της τάξεως των 20 δισ. δολαρίων (περί τα 15,6 δισ. ευρώ) από το ΔΝΤ. Πολλοί αναρωτιούνται πλέον εάν ο πρωθυπουργός της χώρας Ρετζίπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος δήλωσε τη Δευτέρα ότι η Τουρκία θα τα καταφέρει με ή χωρίς τη βοήθεια του ΔΝΤ, θα καταλήξει σε μία συμφωνία η οποία θα απαιτεί αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική. «Η πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση εξαντλείται», αναφέρει χαρακτηριστικά ο... οικονομικός αναλυτής της Goldman Sachs, Αχμέντ Ακαρλί.
«Ο κόσμος δεν έχει πανικοβληθεί, αλλά όλοι παρακολουθούν πιο στενά τις εξελίξεις σε σχέση με πριν από δύο μήνες». Το ΔΝΤ εκτιμά ότι το δημόσιο έλλειμμα της Τουρκίας θα αυξηθεί φέτος, ενώ προβλέπει ότι το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί κατά 1,5%. Ωστόσο απαιτεί αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική και ελέγχους στις δημοτικές δαπάνες για τα ερχόμενα χρόνια.
Ο κ. Ερντογάν είναι εύλογα διστακτικός να προχωρήσει στη λήψη τέτοιων μέτρων, ιδιαίτερα ενόψει των τοπικών εκλογών που θα διεξαχθούν τον Μάρτιο και αφού η Τουρκία έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να αντιμετωπίσει την κρίση καλύτερα από πολλούς άλλους γείτονές της στην Ανατολική Ευρώπη.
«Υπάρχει μία αίσθηση στην αγορά ότι η Τουρκία τα καταφέρνει καλύτερα σε σχέση με άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην περιοχή», αναφέρει ο Κρίστιαν Κέλερ της Barclays Capital.
Μέχρι στιγμής, οι καθυστερήσεις δεν φαίνονται να έχουν επηρεάσει ιδιαίτερα την τουρκική λίρα, κυρίως επειδή πολλοί επενδυτές εκτιμούν ότι τελικά θα υπάρξει συμφωνία αμέσως μετά τις επικείμενες εκλογές. Ωστόσο, εξαιτίας των καθυστερήσεων η Τουρκία καθίσταται περισσότερο ευάλωτη απέναντι στις διεθνείς αναταράξεις αλλά και στις αρνητικές εξελίξεις για τη δική της οικονομία.
Αναλυτές εκτιμούν ότι η χώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα χρηματοδοτικό έλλειμμα της τάξεως των 15 έως 30 δισ. δολαρίων το 2009 και υποστηρίζουν ότι ο δανεισμός από το ΔΝΤ είναι επιβεβλημένος προκειμένου να αποφευχθεί μία βαθύτερη ύφεση ή μία διολίσθηση της λίρας.
Εάν η κυβέρνηση υποχρεωθεί να καταλήξει σε συμφωνία λόγω των συνθηκών, ύστερα από μία ενδεχόμενη κατάρρευση εμπιστοσύνης, οι όροι που θα επιβάλλει το ΔΝΤ θα είναι ακόμη σκληρότεροι, προειδοποιεί ο κ. Ακαρλί. Ωστόσο, εκτιμά ότι η Τουρκία «θα τα καταφέρει κουτσά στραβά το 2009» χωρίς την παροχή εξωτερικής βοήθειας.
Οι διεθνείς παρατηρητές εκτιμούν επίσης ότι οι υποσχέσεις της τουρκικής κυβέρνησης για δημοσιονομική πειθαρχία γίνονται όλο και πιο απατηλές. Χωρίς τη στήριξη του ΔΝΤ, η Τουρκία θα χάσει και μία σπάνια ευκαιρία να μειώσει τον πληθωρισμό και τα επιτόκια δανεισμού σε μονοψήφια ποσοστά. «Πρόκειται για μία μοναδική ευκαιρία για τη μείωση των επιτοκίων», επισημαίνει ο κ. Κέλερ. «Αυτό θα έπρεπε να είναι αρκετό να πείσει τους πολιτικούς».
Επιβεβλημένος ο δανεισμός
Αναλυτές εκτιμούν ότι η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα χρηματοδοτικό έλλειμμα της τάξεως των 15 έως 30 δισ. δολαρίων το 2009 και υποστηρίζουν ότι ο δανεισμός από το ΔΝΤ είναι επιβεβλημένος προκειμένου να αποφευχθεί μία βαθύτερη ύφεση ή μία διολίσθηση της λίρας.

Read more...

Έκκληση του Οτσαλάν προς την Τουρκική κυβέρνηση; Ασχοληθείτε με το Κουρδικό ζήτημα

Ο έγκλειστος στο νησί-φυλακή Ιμραλί κούρδος ηγέτης Αμπντουλάχ Οτσαλάν ζήτησε από την τουρκική ηγεσία να ασχολείται λιγότερο με το παλαιστινιακό και περισσότερο με το κουρδικό πρόβλημα.

Ο Απο, παραμονές της δεκαετούς επετείου από τη σύλληψή του, έκανε έκκληση στην Τουρκία για να λυθεί ειρηνικά το κουρδικό πρόβλημα με διάλογο, τον οποίο αρνείται η Άγκυρα.
Για τους γνωρίζοντες, βέβαια, η συγκεκριμένη έκκληση από τον Οτσαλάν προς την Τουρκική κυβέρνηση, μοιάζει περισσότερο περίεργη από ποτέ άλλοτε. Και πως να μην είναι, όταν με μία τέτοια θέση, ο Οτσαλάν προσπαθεί να συσπειρώσει τα βέλη και το κέντρο βάρους επίθεσης στους Κούρδους, προσφέροντας έτσι μία διέξοδο ιδανική προς την Τουρκική κυβέρνηση που μπορεί να προφασισθεί σοβαρή ανάμιξη των Κούρδων σε δυσάρεστες εξελίξεις εις βάρος της Τουρκίας και την επαναστοχοποίησή τους ως "εχθρικά και επικίνδυνα φερόμενους προς την ύπαρξη του Τουρκικού κράτους"...
Για τους γνωρίζοντες, ο Άπο μπορεί να είναι πολλά, αλλά δεν είναι ηλίθιος...

Read more...

Καταιγίδα πολιτικών εξελίξεων πλησιάζει απειλητικά τα Σκόπια

Οι επερχόμενες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και οι προεδρικές, που πρόκειται να γίνουν στις 22 Μαρτίου στα Σκόπια, έχουν αρχίσει να επηρεάζουν σειρά εξελίξεων, κυρίως εθνικιστικού χαρακτήρα, προκειμένου ο σημερινός πρωθυπουργός των Σκοπίων Νίκολα Γκρούεφσκι να επιτύχει την επιθυμητή γι αυτόν συσπείρωση (σε χώρες του δυτικού κόσμου οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί ο Γκρούεφσκι χαρακτηρίζονται ως "εκφοβισμοί") που θα φέρει στη θέση του προέδρου της ΠΓΔΜ πρόσωπο φίλα προσκείμενο στην πολιτική και στις πρακτικές του πρωθυπουργού.

Για τα πρόσωπα που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την θέση του προέδρου ίσως θα έπρεπε να γίνει πολύ συζήτηση, αλλά το μόνο βέβαιο είναι πως οι τάσεις τις οποίες εκπροσωπούν είναι χαρακτηριστικές της πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαλότητας που αυτή τη στιγμή υπάρχει στο εσωτερικό των Σκοπίων. Πέρα από τις όποιες εθνοτικές τους διαφορές (Αλβανοί, Βουλγαρόφωνοι, Σλάβοι και "Μακεδονοειδείς") τους ενώνει η φιλοδοξία για τη θέση του προέδρου, ενώ λίγοι από αυτούς ενδιαφέρονται πραγματικά για το αύριο του κρατιδίου της Vardarska Banovina.

Επτά υποψήφιοι -τέσσερις Σλαβομακεδόνες και τρεις Αλβανοί- θα διεκδικήσουν στις 22 Μαρτίου το προεδρικό αξίωμα στην ΠΓΔΜ. Υποψήφιος του συγκυβερνώντος κόμματος VMRO-DPMNE του πρωθυπουργού της χώρας Νίκολας Γκρούεφσκι είναι ο Γκιόργκι Ιβάνοφ, που εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις ως επικρατέστερος. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης Σοσιαλδημοκρατική Ενωση (SDSM) κατεβαίνει στις εκλογές με τον Λιούμπομιρ Φρίτσκοφσκι.
Στην αναμέτρηση θα πάρουν μέρος επίσης ο Λιούμπε Μπόσκοσκι, που προέρχεται από το VMRO-DPMNE αλλά ήρθε σε ρήξη με το κόμμα επειδή προτίμησε τον Ιβάνοφ, και ο Νάνο Ρούζιν, που υποστηρίζεται από το μικρό αντιπολιτευόμενο κόμμα LPD.
Από αλβανικής πλευράς, υποψήφιος του συγκυβερνώντος κόμματος Ενωση για τη Δημοκρατική Ενταξη (DUI), με επικεφαλής τον Αλί Αχμέτι, θα είναι ο Αγκρον Μπουτζάκου. Το αντιπολιτευόμενο Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανών του Μέντουχ Θάτσι θα υποστηρίξει τη Μιρούσε Χότζα, ενώ υποψήφιος του νεοϊδρυθέντος κόμματος «Νέα Δημοκρατία» θα είναι ο αρχηγός του Ιμερ Σελμάνι.
Καθώς κανένας από τους εφτά δεν φαίνεται να συγκεντρώνει το απαραίτητο 50% των ψήφων για να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο, το πιθανότερο είναι να διεξαχθεί και δεύτερος γύρος μεταξύ των δύο επικρατέστερων του πρώτου. Βάσει των δημοσκοπήσεων, μεγαλύτερες πιθανότητες φαίνεται να έχουν οι Ιβάνοφ και Φρίτσκοφσκι.
Ο Μπόσκοσκι υπήρξε υπόδικος στη Χάγη για πάνω από τρία χρόνια, κατηγορούμενος για ανάμειξη σε εγκλήματα κατά των Αλβανών της ΠΓΔΜ στις διεθνοτικές συγκρούσεις του 2001. Τον περασμένο Ιούλιο, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο τον αθώωσε. Πληροφορίες, αναφέρουν πως, προκειμένου να εξευμενιστεί, ο Μπόσκοσκι πρόκειται να αναλάβει τον ρόλο του ανθρώπου μετά τον Γκρούεφσκι και θα είναι αυτός που θα επιβάλει υπογείως την σκληρή γραμμή του κόμματος αλλά και του ιδίου του πρωθυπουργού των Σκοπίων. Το "βιογραφικό" του, εξάλλου, καλύπτει πλήρως τις απαιτήσεις μίας τέτοιας θέσης.
Πολιτικοί παρατηρητές, από το εσωτερικό των Σκοπίων, δεν διστάζουν να δηλώνουν σε κλειστούς κύκλους την ανησυχία τους για το αύριο της πολιτικής ζωής στα Σκόπια. Δεδομένης της φασιστικού τύπου διακυβέρνησης Γκρούεφσκι, δεν τολμούν να σκεφθούν τι χειρότερο μπορεί να περιμένει τους πολίτες και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με έναν πρωθυπουργό ο οποίος θα καλύπτεται πολιτικά από τον πρόεδρο της δημοκρατίας. Αναμένουν, μάλιστα, πως οι περιπτώσεις εγκλεισμών σε ψυχιατρεία, φυλακές καθώς και οι εξαφανίσεις πολιτικών αντιπάλων και πολιτικών αντιρρησιών προς την γραμμή Γκρούεφσκι, θα πολλαπλασιαστούν και η περίπτωση του Βάσκο Γκλιγκόριεβιτς θα αποδειχθεί ως ένα θλιβερό προμήνυμα των πραγματικών διαθέσεων του "τρελού" (όπως ακριβώς τον χαρακτηρίζουν) πρωθυπουργού Νικόλα Γκρούεφσκι.

Read more...

Ο Γενικός Γραμματέας της ΑΜ-Θ συμπεριφέρεται ως κυματοθραύστης των Τουρκικών προκλήσεων στη Θράκη!

Από το http://kostasxan.blogspot.com/

Εδώ και πολύ καιρό, τόσο το παρόν ιστολόγιο, όσο και άλλα ευαισθητοποιημένα ιστολόγια της ευρύτερης περιοχής της Θράκης, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας, είχαμε ανακοινώσει τις προσπάθειες για την ίδρυση Τράπεζας Τουρκικών συμφερόντων στην Θράκη και τον ρόλο που θα κληθεί να παίξει στην οικονομική ζωή και ανάπτυξη της περιοχής.

Οι εξελίξεις, δυστυχώς, επιβεβαίωσαν τις πρώτες ανησυχίες μας και η ίδρυση συγκεκριμένης Τουρκικής Τράπεζας ανακοινώθηκε τόσο για την πόλη της Κομοτηνής, όσο και για την Αθήνα. Δεν γνωρίζουμε, δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε, ποιές θα είναι οι τυχόν αντιδράσεις (πολύ φοβούμαστε δεν θα υπάρξει καμία απολύτως αντίδραση) από την επίσημη πολιτεία, σχετικά με τις δραστηριότητες του συγκεκριμένου τραπεζικού οργανισμού, αλλά η ερώτηση υπάρχει: μπορούν να εγγυηθούν οι επί των Αθηνών υπεύθυνοι-αρμόδιοι, πως δεν θα υπάρξουν δυσάρεστες επιπτώσεις στην οικονομία της Θράκης; (π.χ. συνεχείς κατασχέσεις περιουσιών δανειοληπτών που αδυνατούν να ανταποκριθούν κάποια στιγμή στις υποχρεώσεις τους έναντι της Τράπεζας, θα άλλαζε το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Εάν μάλιστα, η τράπεζα ακολουθήσει επιθετική πολιτική, δανειοδοτώντας και επιχειρηματίες ή ιδιώτες που δεν έχουν δυνατότητα αποπληρωμής, τότε θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο πως ο ιδιοκτησιακός χάρτης της περιοχής θα αλλάξει δραματικά και οι ιδιοκτησίες θα περάσουν στα χέρια της Τράπεζας, δηλαδή σε Τουρκικά χέρια και συμφέροντα. Να θυμίσουμε μήπως στο σημείο αυτό την συνθήκη της Λωζάνης και τι αναφέρεται σε αυτήν;)

Όπως μας πληροφόρησε, λοιπόν, το πολύ καλό ιστολόγιο της Κομοτηνής PiazzaDelPopolo, η Τράπεζα προχωρά στα εγκαίνιά της λειτουργίας της και απέστειλε χιλιάδες προσκλήσεις σε μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας, αλλά και στις τοπικές αρχές. Ανάμεσα στους αποδέκτες των προσκλήσεων αυτών ήταν και ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, κύριος Δημήτρης Σταμάτης, ο οποίος παραλαμβάνοντας την πρόσκληση, που του απέστειλε η Τράπεζα ZIRAAT, την επέστρεψε ως απαράδεκτη και προσβλητική για την Ελλάδα, για την μη χρήση της Ελληνικής γλώσσας και την αναφορά της Κομοτηνής σαν «Γκιουμουλτζίνα» και ζήτησε την άμεση ανάκλησή της.
Το κείμενο της επιστολής του Περιφερειάρχη έχει ως εξής:
Κύριε διευθυντά,
Με λύπη μου είμαι υποχρεωμένος να σας επιστρέψω την πρόσκληση που μου απευθύνατε με την ευκαιρία των εγκαινίων λειτουργίας της Τραπέζης σας στην Κομοτηνή, γιατί θεωρώ ανεπίτρεπτο και προσβλητικό για την Χώρα που σας φιλοξενεί το γεγονός της χρησιμοποίησης στην πρόσκλησή σας της Τουρκικής και της Αγγλικής γλώσσας μόνο, καθώς και την αναγραφή της πόλης της Κομοτηνής ως Γκιουμουλτζίνα. Τέτοιου είδους ενέργειες κάθε άλλο παρά βοηθούν τη συνεργασία που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των Ελληνικών Αρχών και της Τραπέζης σας και παρακαλώ πολύ για την άμεση ανάκληση της πρόσκλησή σας αυτής.
Κατόπιν αυτών, το ιστολόγιο προτείνει να ξανασκεφθεί η Αθήνα πολύ σοβαρά αυτά που έχουν προγραμματισθεί από την Τουρκία για την περιοχή της Θράκης. Το σημαντικό δεν είναι μόνο τα χρήματα, αλλά και κάποια άλλα πράγματα, όπως η πατρίδα, όπως η αξιοπρέπεια, όπως οι άνθρωποι που μένουν στην περιοχή της Θράκης και που συνεχίζουν ακατάπαυστα (αλλά και ηλιθιωδώς) να πιστεύουν πως το Ελληνικό κράτος δεν τους έχει ξεχάσει και πως πολύ σύντομα θα αποκαταστήσει όλα τα κακώς γενόμενα του παρελθόντος, εξασφαλίζοντας τους κατοίκους και την περιοχή.

Read more...

ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΠΙΘΥΜΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΚΙΟΥΛ

Σε δηλώσεις του ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιούλ τόνισε ότι υποστηρίζει τα κυβερνητικά σχέδια για την εκπόνηση ενός νέου συντάγματος ή για την αναθεώρηση άρθρων του ισχύοντος στο πλαίσιο ενός επηρεασμένου από την ΕΕ μεταρρυθμιστικού προγράμματος.

«Υπάρχει ευρεία συναίνεση στην εκπόνηση ενός νέου συντάγματος ή στην τροποποίηση ορισμένων άρθρων του ισχύοντος καταστατικού χάρτη. Ελπίζω ότι αυτό θα γίνει σε μία πολύ ευνοϊκή ατμόσφαιρα και με ευνοϊκό τρόπο», ανέφερε σε σχόλιά του που μεταδόθηκαν απευθείας από το τηλεοπτικό κανάλι.

O πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε την Παρασκευή ότι η κυβέρνησή του θα επαναλάβει τις προσπάθειες για αναθεώρηση του συντάγματος, συμπεριλαμβανομένων των διαπραγματεύσεων με την αντιπολίτευση, μετά τις τοπικές εκλογές τον άλλο μήνα που θεωρούνται ως δημοψήφισμα για το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.

Read more...

Επιδείνωση της τουρκικής οικονομίας-Αύξηση της ανεργίας

Μετά την αύξηση ρεκόρ στο έλλειμμα του προϋπολογισμού κατά 465 τοις εκατό τον περασμένο Ιανουάριο και η αύξηση της ανεργίας που ανακοινώθηκε σήμερα για το μήνα Νοέμβριο, έρχεται να προστεθεί στα στοιχεία που δείχνουν τις συγκεκριμένες συνέπειες της οικονομικής κρίσης στην Τουρκία.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν σήμερα, η ανεργία στην Τουρκία ανήλθε στο 12,3 τοις εκατό (10,1 το Νοέμβριο του 2007). Ο αριθμός των ανέργων αναφέρεται ως 2,9 εκατομμύρια, ενώ το ποσοστό της ανεργίας στους νέους αγγίζει το 24 τοις εκατό.
Ταυτόχρονα, η μεγάλη κρίση στην τουρκική αυτοκινητοβιομηχανία είχε ως αποτέλεσμα να ανακοινώσει χτες η τουρκική Ford ότι στο διάστημα 26 Φεβρουαρίου-31 Μαρτίου, θα γίνει παραγωγή μόνο για δυο εβδομάδες. Εδώ και μερικούς μήνες η τουρκική βιομηχανία έχει ήδη περιορίσει κατά πολύ την παραγωγή.

Read more...

Ένας χρόνος ανεξαρτησίας για το Κόσοβο και η Τουρκία

55 κράτη έχουν ήδη αναγνωρίσει το Κόσοβο. Η Ελλάδα "κρύβεται" αναγνωρίζοντας μόνο τα διαβατήρια των Κοσοβάρων αλλά όχι το κράτος τους...Η "ελληνοφρένεια" σε όλο το διπλωματικό της μεγαλείο!

Το Βιλαέτι του Κοσόβου

Η Τουρκία έχει μια μακρά υφιστάμενη παρουσία στο Κόσοβο, το οποίο διοικούσε για σχεδόν έξι αιώνες μετά από την ιστορική μάχη (του Κοσόβου) το 1389, όταν νίκησαν οι οθωμανικές δυνάμεις το σερβικό στρατό του Πρίγκηπα . Ως διάδοχος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, η Τουρκία αντιλαμβάνεται το Κόσοβο, σύμφωνα με τα λεγόμενα του πρώην Τούρκου πρωθυπουργό Bülent Ecevit "ως χρέος που οφείλει στην ιστορία της» και τα Βαλκάνια εν γένει ως αδιάσπαστο μέρος της ιστορίας και του πολιτισμού της. Ο λόγος για αυτό είναι η μακροχρόνια συνύπαρξη, για πέντε αιώνες των βαλκανικών στοιχείων κάτω από τη εξουσία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι περισσότεροι από τους Οθωμανούς Αλβανούς που ασπάστηκαν το Ισλάμ έτυχαν γρήγορη ένταξη στις αυτοκρατορικές δομές και έγιναν μέρος της οθωμανικής κοινωνίας χωρίς καμία διάκριση. Σήμερα, υπάρχουν εκατομμύρια Τούρκων με αλβανική καταγωγή (που ζουν στην Τουρκία) και με συγγενείς στα Βαλκάνια.

Τα Mehmetcik στη Πρίστινα

Η Τουρκία συμμετέχει στην παροχή στρατευμάτων, αστυνομίας και ειδικών εμπειρογνωμόνων στη KFOR (δύναμη Κοσόβου), UNMIK (αποστολή των Η.Ε σε Κόσοβο) και την αποστολή του ΟΑΣΕ (Οργάνωση για τη ασφάλεια και συνεργασία στην Ευρώπη). Υπάρχουν 1.000 τουρκοι στρατιώτες στη KFOR στο Κόσοβο. Οι περισσότεροι τούρκοι στρατιώτες στο Κόσοβο προέρχονται από οικογένειες που έχουν μεταναστεύσει στη Τουρκία από τα Βαλκάνια και μιλούν τις τοπικές γλώσσες.

Η αναγνώριση του Κοσόβου από τη Τουρκία


Στα Βαλκάνια, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας διατήρησε το status του διακριτικού παρατηρητή κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου (1950-1990). Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 όμως υπό την Προεδρία του «νέο-οθωμανού» Turgut Özal, η Τουρκία αρχίζει τη "Βαλκανική επίθεση" αναβιώνοντας την οθωμανική κληρονομιά της στα πρώην εδάφη της αυτοκρατορίας.
Η Τουρκία υποστήριζε ανέκαθεν την αυτονομία της εθνικής τουρκικής μειονότητας εντός της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.
Ο πόλεμος στο Κοσσυφοπέδιο (1998-1999) και η διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου (2/2008) αποτέλεσε ευνοικό έδαφος για να προωθήσει τα γεω-στρατηγικά της σχέδια στη Βαλκανική χερσόνησο. Η Τουρκία υπήρξε από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισε το Κόσοβο δίχως να ανησυχεί για τις επιπτώσεις στο Κουρδικό πρόβλημα.
Τον περασμένο μήνα (Ιανουάριος 2009) ο Τούρκος ΥΠΕΞ Ali Babacan επισκέφτηκε το Κόσοβο με μια μεγάλη αντιπροσωπεία επιχειρηματιών. Σε συνέντευξη Τύπου, ο ίδιος υπενθύμισε ότι η Τουρκία παίζει καθοριστικό ρόλο μέσα στη Οργάνωση της Ισλαμικής Συνδιάσκεψης με 56 κράτη-μέλη όπου πολλές μουσουλμανικές χώρες δεν έχουν ακόμη αναγνωρίσει το Κόσοβο. Ο Babacan εκτίμησε ότι η αναγνώριση του Κοσόβου είναι υπόθεση χρόνου και ότι αναμένει ότι ο αριθμός χωρών που θα αναγνωρίζουν το Κόσοβο θα ανέβει στο άμεσο μέλλον. Τη προηγούμενη Δευτέρα οι Μαλδίβες αναγνώρισαν το Κόσοβο, ανεβάζοντας τον αριθμό στις 55 χώρες που έχουν πράξει αναλόγως.


Οι Τούρκοι του Κοσόβου και Κοσοβάροι (Αλβανοί) της Τουρκίας

Ο αριθμός των Κοσοβάρων που ζουν στην Τουρκία εκτιμάται ότι είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο στο Κόσοβο. Το Κόσοβο είναι επίσης η πατρίδα του Mehmet Akif Ersoy, συνθέτης του τουρκικού εθνικού ύμνου.
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν 30.000 Τούρκοι που ζουν στο Κόσοβο. Η πολιτική εκπροσώπηση των Τούρκων γίνεται από το ΚΤDP, υπό την ηγεσία του Mahir Yağcılar
Η τουρκική γλώσσα είναι μια από τις επίσημες περιφερειακές γλώσσες του Κοσόβου. Σήμερα οι Τούρκοι του Κοσόβου έχουν τα σχολεία τους σε κάθε εκπαιδευτικό επίπεδο. Στις πόλεις Prizren, Mamuša, Pristina, Gnjilane, Djakovica και Vucitrin, υπάρχουν 3 παιδικοί σταθμοί, 11 σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, 6 γυμνάσια ένα πανεπιστήμιο στη Pristina όπου σπουδάζουν 2.532 τούρκοι φοιτητές.

ΤΙΚΑ: Ο “ανθρωπιστικός” μηχανισμός της Τουρκικής επιρροής στα Βαλκάνια

Το ΤΙΚΑ, Οργανισμός Αναπτυξιακής και Ανθρωπιστικής Βοήθειας υπό τον Τούρκο Πρωθυπουργό, ιδρύθηκε το 1992 και δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 25 χώρες σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική.
Μόνο το 2006, 32 προγράμματα και δράσεις εφαρμόστηκαν από το TIKA στο Κόσοβο, συμπεριλαμβανομένων εκπαιδευτικών, κοινωνικών και πολιτιστικών προγραμμάτων συνεργασίας. Το 2005, περισσότερα από 2005 προγράμματα και δράσεις υλοποιήθηκαν στα Βαλκάνια (Αλβανία, Σκόπια, Κόσοβο, Βοσνία) και στην Ανατολική Ευρώπη (Ουκρανία, Μολδαβία και Βαλτικές χώρες).

Read more...

Άρθρο του Abdullah Gul για τις Τουρκο-Ρωσικές Σχέσεις

Από την ίδρυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας ως ανεξάρτητο κράτος στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι τουρκικός-ρωσικές σχέσεις μπήκαν σε μια νέα εποχή. Σε αυτήν την νέα εποχή, οι οικονομικοί και εμπορικοί δεσμοί μας χρησιμεύουν ως η κινητήρια δύναμη πίσω από τις σχέσεις μας και μια αξιοπρόσεκτη βελτίωση έχει σημειωθεί σε αυτόν τον τομέα -- ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Έχοντας αυτό υπόψη, πιστεύω ότι δεν υπάρχει αυτήν την περίοδο κανένα πολιτικό πρόβλημα μεταξύ των δύο χωρών. Οι οικονομικές και εμπορικές σχέσεις μας έχουν βελτιωθεί εντυπωσιακά.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Ρωσία έγινε μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας, με έναν όγκο συνολικού εμπορίου περίπου $38 δις. το 2008. Με τον αγωγό Bluestream, που ξεκίνησε το 2003, η συνεργασία μας στον τομέα της ενέργειας απόκτησε μια στρατηγική πτυχή, και προμηθεύουμε αυτήν την περίοδο δύο τρίτα των αναγκών μας σε φυσικό αέριο και περίπου 25 τοις εκατό της ζήτησης σε πετρελαίου από αυτόν τον αγωγό. Η συνολική αξία των έργων που αναλαμβάνονται από τις τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες στη Ρωσία μέχρι τώρα έχει φτάσει τα $30 δισεκατομμύρια, περίπου το ένα τέταρτο όλων των έργων που εκτελούνται από τους τούρκους αναδόχους σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον, ο αριθμός ρώσων τουριστών που επισκεύτηκαν την Τουρκία ήταν περίπου 3 εκατομμύρια το 2008. Όλοι αυτοί οι αριθμοί είναι σαφής απόδειξη του επιπέδου οικονομικών και εμπορικών σχέσεών μας.

Πράγματι, οι εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν το 2007, έτος ρωσικού πολιτισμού στην Τουρκία, και του 2008, έτος τουρκικού πολιτισμού στη Ρωσία στόχευαν στη προώθηση του τουρισμού καθώς επίσης και την πιο στενή συνεργασία μεταξύ των δύο εθνών. « Η κοινή Δήλωση για τη βελτίωση της φιλίας και της πολυδιάστατης συνεργασίας μεταξύ της τουρκικής Δημοκρατίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας» που διατυπώθηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του πρώην Ρώσου Προέδρου Vladimir Putin κατά την επίσκεψη του στην Τουρκία το Δεκεμβρίου 2004, θεωρείται να έχει " ενίσχυσει τη πολυδιάστατη συνεργασία." Από το 2004, οι υψηλού επιπέδου επισκέψεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν αυξηθεί και οι σχέσεις μας έχουν προωθήσει σε ένα υψηλό επίπεδο, που βελτιώνει την πολυδιάστατη συνεργασία μας. Εξετάζοντας αυτό, προγραμματίζω να επισκεφτώ τη Μόσχα και Kazan στις 12 έως τις 15 Φεβρουαρίου 2009. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, θα μιλήσω με τον Πρόεδρο Dmitry Medvedev για την πρόοδο των σχέσεών μας, τις οποίες αναμένουμε να βελτιώσουμε ακόμα περαιτέρω. Προγραμματίζω επίσης να συζητήσω περιφερειακά και διεθνή ζητήματα με τον Πρόεδρο Medvedev. Πιστεύω ότι αυτή η επίσκεψη θα επιταχύνει τις διμερείς σχέσεις και τη συνεργασία μας. Στην πραγματικότητα, οι κορυφαίες επισκέψεις που έχουν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν συνέβαλαν θετικά στις σχέσεις και τη συνεργασία μεταξύ δύο χωρών μας σε όλες τις περιοχές -- ιδιαίτερα σε πολιτικά και οικονομικά θέματα -- και δημιουργήθηκε μια φιλική ατμόσφαιρα που διευκόλυνε την τακτοποίηση όλων των ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων τεχνικών και γραφειοκρατικών προβλημάτων. Ως τμήμα της επίσκεψής μου, θα πάω στη Δημοκρατία της Ταταρίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που θεωρείται ως μια από τις ακμάζουσες περιοχές στη Ρωσία και με την οποία η Τουρκία έχει πρόσθετες σχέσεις. Εκεί θα συναντηθώ με το Tάταρο Πρόεδρο Mintimer Shaimiev. Είναι η πεποίθησή μου ότι η συντήρηση και η βελτίωση των σχέσεών μας με τη Ρωσική Ομοσπονδία θα ενισχύσουν τα θετικά συναισθήματα με τα έθνη που μας αισθάνονται ως αδελφούς τους. Οι τουρκό-ρωσικές σχέσεις και η συνεργασία θα συμβάλουν στη περιφερειακή ειρήνη και τη σταθερότητα. Ωφεμένος αυτής της ευκαιρίας, θα επιθυμούσα να απευθύνω τις καλύτερες ευχές και το σεβασμό μου στους ανθρώπους της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Ο Abdullah Gul είναι Πρόεδρος της Τουρκίας

Read more...

Ένα έγκλημα του «Βαθέος Κράτους» στον τουρκικό κινηματογράφο

Εδώ και λίγες εβδομάδες το φιλοθεάμον κοινό της Τουρκίας έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια πρωτότυπη ταινία για τα τουρκικά δεδομένα. Οι καλλιτεχνικοί κύκλοι της χώρας είχαν την ευαισθησία να ασχοληθούν με μία από τις σκοτεινότερες σελίδες της σύγχρονης τουρκικής ιστορίας: Τα γεγονότα της 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου 1955, που άλλαξαν τη μοίρα της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη.

Η ταινία «Φθινοπωρινός Πόνος» είναι η μεταφορά στον κινηματογράφο του ομώνυμου μυθιστορήματος του Γιλμάζ Καρακογιουνλού, πρώην πολιτευτή του Κόμματος της Μητέρας Πατρίδος (ΑΝΑΡ) και συγγραφέα. Κεντρικό της θέμα είναι η ιστορία της αποφράδας εκείνης νύχτας του Σεπτέμβρη του 1955, όταν η ελληνική μειονότητα βρέθηκε στο στόχαστρο του τουρκικού παρακράτους. Η σκηνοθέτις Τομρίς Γκιριτλίογλου, ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις των καιρών για ένα δημοκρατικότερο και λιγότερο καταπιεστικό πολιτικό σύστημα, τολμά με περισσό θάρρος να ασχοληθεί με τα κακώς κείμενα μιας περιόδου που κανείς άλλος δεν τόλμησε ως σήμερα στην Τουρκία. Παρουσιάζει με εκπληκτικό τρόπο το εκρηκτικό πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο που περιβάλλει τον έρωτα ενός τούρκου και μιας ρωμιάς στην Πόλη. Η ιστορία όμως εκτυλίσσεται σε μια χρονική στιγμή που συμπίπτει με τις προσπάθειες του τουρκικού παρακράτους να κατασκευάσει και να αναδείξει ένα ανύπαρκτο ως τότε «εθνικό ζήτημα», την τύχη της μικρής τουρκικής μειονότητας της Κύπρου.

Η ταινία έρχεται να καλύψει ένα πραγματικό κενό στον τουρκικό κινηματογράφο και ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο οφείλουμε να αποδώσουμε τα εύσημα στους παραγωγούς, τη σκηνοθέτιδα και τους καλλιτέχνες για την προσπάθεια που κατέβαλαν. Η ταινία παρουσιάζει με έξοχο τρόπο τις λεηλασίες και καταστροφές που προκάλεσε ο οργανωμένος όχλος σε χιλιάδες ελληνικής ιδιοκτησίας καταστήματα, σπίτια, εκπαιδευτήρια, ναούς κ.λπ., σε σημείο που να προκαλεί συγκίνηση στο τουρκικό κοινό. Έχει βέβαια και αδυναμίες, όπως η μονότονη πλοκή που μετριάζει τον αρχικό ενθουσιασμό.

Ο «Φθινοπωρινός Πόνος» είναι στην ουσία μια ταινία που φέρει πολιτικά μηνύματα: Καταγγέλλει την απρεπή στάση της τουρκικής κοινωνίας, που παρέμεινε θεατής στα αποτρόπαια εγκλήματα που διαπράχτηκαν εναντίον των ελληνορθόδοξων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Και ιδωμένη υπ' αυτό το πρίσμα, έχει δύο σημαντικά ελαττώματα. Μια ταινία σαν κι αυτή, που επιδιώκει να «αποκαταστήσει» την αδικία και την αλήθεια, επιλέγει να δώσει τον ρόλο της ιερόδουλης στον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα που υποδύεται το μειονοτικό στοιχείο. Ακολουθώντας πιστά την αναπαραγωγή των εθνικών στερεοτύπων που θέλουν το χριστιανικό στοιχείο ηθικά υποδεέστερο του τουρκικού-μουσουλμανικού, επιδιώκεται ίσως με αυτόν τον τρόπο η αποδοχή της ταινίας από το ευρύ κοινό, ενώ αποφεύγεται και το μένος του κρατικού μηχανισμού, που παρά τη δυσμενή συγκυρία της υπόθεσης Εργκένεκον, ανέχτηκε τη δουλειά της Γκιριτλίογλου. Έτσι, όμως, η ταινία αναιρεί ουσιαστικά την ίδια της την ύπαρξη και ό,τι καλό έχει αυτή να επιδείξει, καθώς στο πρόσωπο της ηρωίδας βιάζεται για ακόμη μια φορά η μνήμη της πολύπαθης ελληνικής κοινότητας. Όπως πολύ ορθά επισημαίνει η καθηγήτρια Ντιλέκ Γκιουβέν, εκείνη τη «νύχτα των κρυστάλλων» οι βιασμοί είχαν φτάσει τους 400! («Σαμπάχ» 1/2/2009).

Ένα δεύτερο μειονέκτημα της ταινίας που χρήζει επισήμανσης είναι ότι προβάλλει ως αιτία του κακού αποκλειστικά το Κυπριακό, παραβλέποντας τον ρόλο του κρατικού μηχανισμού. Είναι γνωστή η τύχη που επεφύλασσαν οι τουρκικές αρχές στις μειονότητες από πολύ νωρίς - το αργότερο από την επιβολή του ληστρικού «Φόρου Περιουσίας» του 1941. Το πρίσμα μέσα από το οποίο προσεγγίζονται τα γεγονότα, όμως, ταυτίζεται απόλυτα μ' εκείνο του κράτους. Έτσι, εξασφαλίζεται η απόλυτη ιδεολογική σύμπνοια με το καθεστώς και εξανεμίζεται και το τελευταίο ψεγάδι του βαθύτερου μηνύματος που κομίζει η ταινία στους θεατές της.

Ο αρθρογράφος της «Ραντικάλ» Ουγούρ Βαρντάν, σχολιάζοντας την ταινία, σημειώνει ότι ο «Φθινοπωρινός Πόνος» ήταν ένα είδος «συγγνώμης»: Ένα πρώτο σοβαρό βήμα στον τουρκικό κινηματογράφο για την καυτηρίαση του ένοχου πρόσφατου παρελθόντος της Τουρκίας. Εκφράζει, ακόμη, την ελπίδα ότι οι καλλιτεχνικοί κύκλοι θα εξακολουθήσουν να ασχολούνται με τις «απαγορευμένες» περιόδους της τουρκικής ιστορίας. («Ραντικάλ» 23/1/2009). Εμείς, δεν έχουμε παρά να τους ευχηθούμε καλή συνέχεια και καλή επιτυχία.

Read more...

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΥΠΕΡΟΠΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΩΣΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσιεύσεις η Τουρκία εξοπλίζεται με σύγχρονα μέσα στον τομέα της έρευνας και διάσωσης προκειμένου να δημιουργήσει νέα δεδομένα και να αμφισβητήσει το δικαίωμα της Ελλάδας στην έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο και μέσω αυτών να προωθήσει την μακρόχρονη στρατηγική της που αποσκοπεί στην διχοτόμηση του.
Την απειλή συνθέτει κυρίως η τουρκική υπεροπλία στα εναέρια μέσα έρευνας και διάσωσης και στο σύγχρονο δορυφορικό σύστημα έρευνας και διάσωσης COSPAS-SARSAT.

Όπως προκύπτει και από μελέτη Ελληνικού Γενικού Επιτελείου έναντι των 16 ελικοπτέρων και αεροσκαφών που διατίθενται από ελληνικής πλευράς στον τομέα της έρευνας και διάσωσης η Τουρκία διαθέτει 56 αντίστοιχα μέσα
Πλέον των ανωτέρω μέσων η Τουρκια φρόντισε και απέκτησε και σύγχρονη δορυφορική τεχνολογία και το κατάλληλο σύστημα επίγειας λήψης δορυφορικών ειδοποιήσεων κινδύνου COSPAS-SARSAT.
Η Ελλάδα από το 2004 ξεκίνησε την διαδικασία απόκτησης του ιδίου συστήματος αλλά έπειτα από διάφορες αναβολές του διαγωνισμού μέχρι σήμερα δεν έχει εξασφαλισθεί ο απαιτούμενος εξοπλισμός.
Η πρώτη φορά που οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις χρησιμοποίησαν το δορυφορικό σύστημα COSPAS-SARSAT σε άσκηση έρευνας και διάσωσης έγινε στις 12 Ιουνίου 2006 σε θαλάσσια περιοχή βορείως της Κύπρου.
Την διοίκηση και τον τακτικό έλεγχο είχε ο Αντιναύαρχος Α.Γκουμούσογλου επί της φρεγάτας Zafer και σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ είχε μεγάλη επιτυχία ενώ δοκιμάσθηκαν όλα τα είδη δορυφορικών πομπών εκπομπής σήματος κινδύνου.
Το Δορυφορικό Σύστημα Έρευνας και Διάσωσης COSPAS-SARSAT λειτουργεί με 20 δορυφόρους, 38 δορυφορικούς σταθμούς εδάφους(LUT) , 24 κέντρα έλεγχου αποστολής(MCC) , 590.000 πομπούς εντοπισμού νέας τεχνολογίας (406ΜΗz) με ακρίβεια εντοπισμού 10μ και 156.000 πομπούς εντοπισμού παλαιάς τεχνολογίας (121,5 MHz) με ακρίβεια εντοπισμού 2 μιλίων.
Συμμετέχουν 32 χώρες μεταξύ των οποίων η Τουρκία και η Ελλάδα και από τότε που άρχισε να λειτουργεί έχουν διασωθεί 18.500 άνθρωποι.
Η Τουρκία από τον Φεβρουάριο του 2006 κατάφερε να έχει τον πρώτο λόγο στη δορυφορική έρευνα και διάσωση( υπ αριθμό 18 ανακοινωθέν τύπου Φεβ 2006 του Διεθνούς Οργανισμού Έρευνας και Διάσωσης) θέτοντας σε λειτουργία Δορυφορικό Σταθμό Εδάφους(LUT), και Κέντρο Ελέγχου Αποστολής (MCC) στην Άγκυρα.
Επικαλούμενοι την απουσία ανάλογης δορυφορικής τεχνολογίας από την Ελλάδα οι Τούρκοι πέτυχαν να εγκρίνει ο Διεθνής Οργανισμός για την Έρευνα και Διάσωση την εκχώρηση στην Τουρκία περιοχή ευθύνης στο Αιγαίο
Μετά από αυτή την δυσμενέστατη εξέλιξη για τα εθνικά συμφέροντα και ενώ θα περίμενε κάνεις κάποια μορφή αντίδρασης συνεχίζει να καθυστερεί από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας η υλοποίηση του διαγωνισμού αγοράς των υλικών για την λειτουργία Ελληνικού Δορυφορικού σταθμού εδάφους(πρώτη προκήρυξη το2004) ενώ το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανακοίνωσε την πρόθεση αγοράς από την Γαλλία ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης όταν οκτώ ελικόπτερα έρευνας και διάσωσης τύπου Dauphin τα οποία αγοραστήκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 παραμένουν αναξιοποίητα.


Χρήστος. Κουτσογιαννόπουλος

Ταξίαρχος(ε.α)

Πρώην Δντης Διεθνών Σχέσεων ΥΠΕΘΑ

Read more...

Το Κυπριακό παραμύθι απέκτησε και …Δράκο!

Με την αναγγελία πτώχευσης της XL Travel Group στην Αγγλία, είχαμε αποκαλύψει τις υπόγειες συνδέσεις των συγκοινωνούντων δοχείων της τουριστικής απάτης και της διαχρονικής τους εξέλιξης. Ο μίτος των αποκαλύψεων άγγιζε επικίνδυνα αλγεινές καταστάσεις όπως το ατύχημα της Helios, πλοία δολοφόνους, αυτοκτονίες και πτωχεύσεις επιχειρηματιών. Άγγιζε όμως και πρόσωπα που σχετίζονται με το παρόν status quo της Κύπρου: Εισηγμένες επιχειρήσεις στο ΧΑΚ, διασυνδέσεις με το ΑΚΕΛ, πακτωλός χρημάτων στην ομάδα της Ομόνοιας και ένα ελεεινό “ιδεολογικό” παιχνίδι που εκπορεύεται με σκοπό την επικράτηση του σχεδίου Ανάν. Το σχέδιο Ανάν θα έφερνε κάποια δις σε συγκεκριμένες τσέπες, εάν ο Κυπριακός λαός επείθετο να συνηγορήσει στην οριστική υποδούλωση του Βορείου τμήματος του νησιού.

Σε όλο αυτό το συφερτό επιχειρηματικής διαπλοκής, φιγουράριζε περίτρανα το όνομα “Δράκος”. Είτε στην XL, είτε στην Libra και στην Helios. Επιχειρήσεις με εκτενή δράση και στο real - estate. Ακόμα και θυγατρικές που είχαν έλθει σε συμφωνία με Τουρκοκύπριους “ξενοδόχους” σε καταπατημένες περιουσίες, ουτως ώστε να στέλνουν απ’ ευθείας τουρίστες στα κατεχόμενα πιέζοντας για την έναρξη των περιβόητων απ’ ευθείας πτήσεων.
Και έρχεται το Μέγα σκάνδαλο στην Λευκωσία με την παρουσία και άλλου “Δράκου”. Ο Σάββας Δράκος (στα ΜΜΕ έγινε αρχικά γνωστός ως ΣΔ) είναι ένας από τους επίλεκτους συνεργάτες του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια.
Ο ΣΔ λοιπόν διορίστηκε από τον Χριστόφια στην τεχνική επιτροπή για το περιουσιακό η οποία εκ μέρους των ελληνοκυπρίων θα συζητούσε με τους τουρκοκύπριους το πρόβλημα των ελληνικών περιουσιών που χάθηκαν το 1974 στην τουρκική εισβολή.
Και ενώ η Κυπριακή πολιτεία αποτρέπει τους ελληνοκύπριους από το να πηγαίνουν να ξεπουλούν τις περιουσίες τους ζητώντας αποζημιώσεις στην παράνομη επιτροπή που έστησε το ψευδοκράτος, αποδεικνύεται ότι το άτομο που ορίστηκε να διαπραγματευτεί τις περιουσίες των προσφύγων, (ο Σάββας Δράκος) έχει ζητήσει και έχει πάρει από το ψευδοκράτος 200.000 ευρώ (σύμφωνα με την εφ. Σημερινή) για περιουσία που διέθετε στα κατεχόμενα πριν του την πάρουν οι τούρκοι, ενώ εκκρεμεί προσφυγή του για άλλο κομμάτι γης!
Αυτοί είναι λοιπόν που διαπραγματεύονται την επιστροφή των ελληνικών περιουσιών πίσω στους πρόσφυγες! Αυτοί που έχουν ήδη έχουν ξεπουλήσει τις δικές τους αναγνωρίζοντας το ψευδοκράτος! Αυτοί που δεν πιστεύουν στην επιστροφή και τα έχουν κάνει πλακάκια με τους τούρκους!
Πολύ το χρήμα λοιπόν από το real estate των ματωμένων εδαφών. Φαίνεται πως το αίμα δίνει προσθετική αξία στα οικόπεδα. Όσο πιό κόκκινο, τόσο ανεβαίνει η αντικειμενική αξία της επαίσχυντης συναλλαγής.
XL. Heliow, Cyprianna, Golden Sun, ΑΚΕΛ, Ομόνοια, Ανάν κλπ. Πολλοί “Δράκοι” μαζεύτηκαν κύριε Δράκο. Ή μήπως δεν είναι και τόσοι πολλοί; Γιατί στα παραμύθια ο Δράκος είναι συνήθως ΕΝΑΣ.

Πηγές:

Σημερινή: http://www.sigmalive.com/simerini/politics/123593
Πολίτης: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=853508&-V=articles

“Το Παρόν”

Read more...

Αμερικανική αντιπροσωπεία στη Λευκωσία για το Κυπριακό και για θέματα που αφορά στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας.

Έφθασε το απόγευμα στην Κύπρο, ο γερουσιαστής του Ιλινόι Ρίτσαρντ Ντάρμπιν στο πλαίσιο περιοδείας του στη Λευκωσία, την Αθήνα και την Άγκυρα, με αντικείμενο συζήτησης το Κυπριακό και άλλα θέματα που αφορούν τις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας.
Στα πρώτα δύο κομμάτια της περιοδείας του, σε Λευκωσία και Αθήνα, θα τον συνοδεύει ο Ελληνοαμερικανός πολιτειακός Υπουργός Οικονομικών του Ιλινόι και στενός φίλος του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, Αλέξης Γιαννούλιας, ενώ στην Άγκυρα κατά πάσα πιθανότητα θα είναι μαζί του ο...συμπρόεδρος της Ομάδας Φίλων της Τουρκίας στο Κογκρέσο, βουλευτής Φλόριδας, Ρόμπερτ Γουέξλερ.

Ο κ. Ντάρμπιν δεν προέβη σε δηλώσεις κατά την άφιξή του στην Κύπρο, αλλά ανακοίνωση του γραφείου του ανέφερε ότι δεν έρχεται ως αντιπρόσωπος της αμερικανικής κυβέρνησης.
«Η θέση του κ. Ντάρμπιν ως μέλους της ηγεσίας της Γερουσίας και της επιτροπής διάθεσης των κονδυλίων συνοδεύεται με την ευθύνη να ηγείται αντιπροσωπειών σε επίσημες επισκέψεις με ανώτερους αξιωματούχους ξένων κυβερνήσεων για θέματα που επηρεάζουν τις διμερείς και περιφερειακές σχέσεις των ΗΠΑ. Η περιοδεία θα δώσει στον κ. Ντάρμπιν τη δυνατότητα να γνωρίσει από πρώτο χέρι την πρόοδο στην περιοχή και τις προκλήσεις που υπάρχουν ακόμη μπροστά μας», ανέφερε η ανακοίνωση του γραφείου του.
Στην Κύπρο θα έχει συνάντηση με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια και άλλους επισήμους για συζήτηση του κυπριακού.
Στη δήλωσή του ανέφερε: «Για περισσότερο από μία γενιά, η κατάσταση στην Κύπρο άφησε ένα νησί και μία περιοχή διηρημένα. Η Κύπρος, η Ελλάδα και η Τουρκία είναι όλες ζωτικές σύμμαχοι των ΗΠΑ και σημαντικές στην περιοχή. Ελπίζουμε όλοι πως μία ειρηνική και διαρκής διευθέτηση μπορεί να επιτευχθεί».
Σύμφωνα με το πρόγραμμα της περιοδείας του, στην Αθήνα ο κ. Ντάρμπιν θα συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, αξιωματούχους του Υπουργείου Εξωτερικών, μέλη του Κοινοβουλίου, τον Αμερικανό Πρεσβευτή και αξιωματούχους της αμερικανικής πρεσβείας.
Στην Άγκυρα θα γίνει δεκτός από τον Πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ, τον Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Τσεμίλ Τσιτσέκ κι αξιωματούχους του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, ενώ σχεδιάζει να επισκεφθεί στην Κωνσταντινούπολη τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, στο Φανάρι.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ

Read more...

Άπο: Mη μας σπρώχνετε ξανά στην αγκαλιά των Τούρκων

του Σάββα Καλεντερίδη
Δέκα χρόνια μετά τις εφιαλτικές στιγμές που ζήσαμε στο Ναϊρόμπι, που κατέληξαν στην παράδοση του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν στους Τούρκους και τη φυλάκισή του στο Ιμραλί, παραθέτω μέρος συνομιλίας που είχα με τον Κούρδο ηγέτη, στις 9 Φεβρουαρίου 1999, λίγες μέρες πριν την παράδοσή του και ενώ ήταν σε εξέλιξη τα "πέταξέ τον έξω" και άλλες...παρόμοιες αθλιότητες.
Το άκρως διδακτικό και εξαιρετικά επίκαιρο κείμενο που ακολουθεί περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου "Παράδοση Οτζαλάν: Η ώρα της αλήθειας", σελ. (Εκδόσεις ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ, τηλ. 210 3316036, bookstore@infognomon.gr).

«Το μυστικό της επιτυχίας και της επικράτησης των Τούρκων μόλις μπήκαν στην Ανατολία, το 1071, είναι το ότι δεν πολέμησαν εναντίον των Κούρδων και στράφηκαν πρώτα εναντίον των Βυζαντινών. Στη συνέχεια, αφού πήραν την Κωνσταντινούπολη, για να νικήσουν τους Πέρσες έκαναν μια στρατηγική συμμαχία με τους Κούρδους, η οποία κράτησε για αιώνες. Οι Τούρκοι αναγνωρίζοντας ένα καθεστώς περιορισμένης αυτονομίας στους Κούρδους φεουδάρχες και καθορίζοντας τα σύνορά τους με τους Πέρσες (μετά τη μάχη του Τσάλντιραν) κάλυψαν τα νώτα τους, απέκτησαν στρατηγικό βάθος. Έτσι, έχοντας καλυμμένα τα νώτα τους, επιδόθηκαν απερίσπαστοι σε εκστρατείες και πολέμους και επεκτάθηκαν στην αραβική χερσόνησο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, στον Καύκασο, την Κριμαία, τη Βαλκανική, φθάνοντας μέχρι τις πύλες της Βιέννης. Ένα από τα μυστικά της επιτυχίας τους ήταν η συμμαχία με τους Κούρδους. Τα νεώτερα χρόνια, ο Αβδούλ Χαμίτ και οι Νεότουρκοι, όταν οι άλλοι λαοί επαναστατούσαν και υπήρχε ο κίνδυνος της ολοκληρωτικής διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, χρησιμοποιώντας τη θρησκεία πήραν με το μέρος τους τούς Κούρδους, καλύπτοντας και πάλι τα νώτα τους. Τέλος, ο Μουσταφά Κεμάλ, για να μπορέσει να νικήσει τους Έλληνες, το 1919-1922, πήγε ο ίδιος και πρότεινε στους τοπικούς ηγέτες των Κούρδων συμμαχία, υποσχόμενος ισονομία και ισοπολιτεία. Μετά οι υποσχέσεις ξεχάστηκαν, γι’ αυτό οι Κούρδοι επαναστάτησαν αλλεπάλληλες φορές εναντίον του Μουσταφά Κεμάλ. Μετά την τελευταία κουρδική επανάσταση, που καταπνίγηκε το 1938, το κεμαλικό κράτος ακολούθησε την πολιτική της τσιμεντοποίησης (betonlasma), που ήταν η πολιτική αφομοίωσης των Κούρδων και των άλλων εθνοτήτων που κατοικούν στην Τουρκία.
Ο δρόμος που πήρα εγώ και οι σύντροφοί μου, είναι ο δρόμος της απελευθέρωσης και της ανεξαρτησίας του κουρδικού έθνους. Ο αγώνας μας είναι ο μόνος τρόπος για να ηττηθεί ο κεμαλισμός και το βαθύ κράτος, που καταδυναστεύει τους λαούς της Τουρκίας, είναι ο μόνος δρόμος για τον ουσιαστικό εκδημοκρατισμό της Τουρκίας. Δυστυχώς λίγοι μπορούν να το καταλάβουν αυτό. Καμία άλλη δύναμη δεν μπορεί να νικήσει τα στερεότυπα, να σπάσει το «μπετόν» και να οδηγήσει την Τουρκία στον πραγματικό εκδημοκρατισμό. Ο δρόμος που πήραμε είναι ταυτόχρονα μια ευκαιρία και για τις γειτονικές χώρες, όπως η Κύπρος και η Ελλάδα, που υφίστανται επί δεκαετίες την τουρκική επιθετικότητα. Γιατί με την απελευθέρωση των Κούρδων η Τουρκία χάνει το στρατηγικό βάθος που είχε επί χίλια περίπου χρόνια που κυριαρχεί στην Ανατολία και στην ευρύτερη περιοχή. Η επανάσταση του ΡΚΚ δημιουργεί νέα στρατηγικά δεδομένα και περιορίζει το ρόλο της Τουρκίας και των Τούρκων, γι’ αυτό μας πολεμά το τουρκικό κράτος με τόση λύσσα. Θέλουν να συνεχίσουν να κρατούν υπόδουλους τους Κούρδους, για να συνεχίσουν την ηγεμονική τους παρουσία στην περιοχή. Γι’ αυτό θέλουν να με καταστρέψουν. Γιατί τους είμαι εμπόδιο στα σχέδιά τους. Και αν με βγάλουν από τη μέση, για να αντιμετωπίσουν το ΡΚΚ και να εξουδετερώσουν την εθνική αφύπνιση των Κούρδων, θα τονώσουν το θρησκευτικό αίσθημα του λαού μας και θα δημιουργήσουν μια ισλαμική κοινωνία. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι απειλή για την Ευρώπη, που δεν δέχτηκε να με στηρίξει. Τώρα η Ελλάδα θα κάνει θανάσιμο λάθος αν πέσει σε αυτήν την παγίδα. Είναι σαν να σπρώχνει τους Κούρδους και πάλι στην αγκαλιά των Τούρκων και του ριζοσπαστικού ισλάμ. Μην το κάνετε αυτό».
Αυτά μου είπε ο Άπο την πιο ήρεμη μέρα της παραμονής μας στο Ναϊρόμπι, την Τρίτη, 9 Φεβρουαρίου 1999, μόλις έξι μέρες πριν την παράδοσή του στους Τούρκους.

Read more...

Τί έκρυβε η κίνηση Ερντογάν στο Νταβός;

Τσαμπουκάς με ουρά
Στη φάση ενός επικίνδυνου πολέμου λέξεων περνούν οι τουρκο-ισραηλινές σχέσεις μετά την κρίση του Νταβός, όπως βαφτίστηκε το έντονο φραστικό επεισόδιο ανάμεσα στον τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν και τον ισραηλινό πρόεδρο Σιμόν Πέρες.
Ακόμη η έκβαση των ισραηλινών εκλογών, που ανέδειξε στην Κνεσέτ ως πρώτη δύναμη τα πολιτικά κόμματα της εθνικιστικής και θρησκευτικής ακροδεξιάς, δείχνει να επιβαρύνει το τεταμένο κλίμα στις διμερείς σχέσεις, καθώς απομακρύνει τις προοπτικές σύγκλισης των δύο χωρών στο κυρίαρχο για το Ισραήλ παλαιστινιακό πρόβλημα.

Read more...

Δωρεάν ψυγεία και τοστιέρες για μια ψήφο στην Τουρκία

Του Αλεξανδρου Μασσαβετα
Η διεθνής οικονομική κρίση και η εξάρθρωση της οργάνωσης «Εργκένεκον» συνθέτουν το πλαίσιο της πολιτικής συζήτησης στην Τουρκία, η οποία εισήλθε σε περίοδο προεκλογική. Με τις δημοτικές εκλογές προγραμματισμένες για τις 29 Μαρτίου, τα πολιτικά κόμματα επιδεικνύουν κινητικότητα ενώ στις...μεγάλες πόλεις άνοιξαν τα πρώτα εκλογικά κέντρα. Την αναμέτρηση φαίνεται πως θα χαρακτηρίσει η αδιαφορία της πλειονότητας, που έχει στραμμένη την προσοχή της στην οικονομία και την κάθαρση του παρακράτους.

Κοινή γνώμη και αναλυτές έχουν προ πολλού αποδεχθεί πως δεν υφίσταται πολιτική «τρίτη λύση» για την Τουρκία. Η επιλογή, σε αυτές και πολλές άλλες αναμετρήσεις, θα είναι μεταξύ μίας κυβέρνησης βυθισμένης στην οικονομική διαφθορά και ρέπουσας στην αυθαιρεσία, και μιας αντιπολίτευσης πρόθυμης να καπηλευθεί τα πάντα και ανίκανης να ορθώσει πολιτικό λόγο.

Εικόνα αυταρχισμού
Το επεισόδιο της επίθεσης Ερντογάν κατά Πέρες στο Νταβός κατέστησε τη διεθνή κοινότητα μάρτυρα μίας πραγματικότητας που οι Τούρκοι γνωρίζουν εδώ και καιρό: του αυταρχικού «στιλ» του Τούρκου πρωθυπουργού. Ο Ταγίπ Ερντογάν απεχθάνεται την κριτική, πόσο μάλλον την ειρωνεία, και έχει καταθέσει αναρίθμητες μηνύσεις κατά δημοσιογράφων, γελοιογράφων και απλών πολιτών που θεώρησε πως τον προσβάλλουν. Εχει επιτεθεί φραστικά σε εκπροσώπους γυναικείων οργανώσεων, ακόμη και σε ψηφοφόρους του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), του οποίου ηγείται. Συμπλήρωμα της εικόνας αυταρχισμού αποτελεί η σωρεία οικονομικών σκανδάλων. Ο Ερντογάν έχει δημιουργήσει μία αυλή από μεγαλοεπιχειρηματίες «ημετέρους», οι οποίοι σαρώνουν τους κυβερνητικούς διαγωνισμούς και δανείζονται εκατομμύρια από τις κρατικές τράπεζες, με προσωπική του παρέμβαση. Στον αντίποδα, ο Ντενίζ Μπαϊκάλ του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) λειτούργησε τα τελευταία χρόνια ως φερέφωνο του στρατεύματος, επίδοξων πραξικοπηματιών και αρτηριοσκληρωτικών εθνικιστών που ελέγχουν τη δικαιοσύνη και μέρος της γραφειοκρατίας. Πάγια τακτική του η αντίκρουση των θέσεων του ΑΚΡ, ακόμη και όταν αυτό εργαζόταν προς την κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων και την ευρωπαϊκή ένταξη, και η αναφορά σε διεθνείς συνωμοσίες των Ιμπεριαλιστών της Δύσης σε βάρος της χώρας.
Μεταξύ Ερντογάν και Μπαϊκάλ, ΑΚΡ και CHP… το τίποτα. Τα λοιπά κόμματα έχουν προ πολλού χρεοκοπήσει πολιτικά, με μόνο το Κίνημα Εθνικιστικής Δράσης να έχει κάποια απήχηση στις φοβίες του λούμπεν προλεταριάτου της Ανατολίας και το DTP να συνενώνει μέρος των Κούρδων της χώρας – ίσως όχι και την πλειοψηφία τους.

Κάρβουνο στους φτωχούς
Με την κατά κράτος νίκη του ΑΚΡ στις δημοτικές να θεωρείται δεδομένη, το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης μονοπωλούν τα προεκλογικά ευτράπελα. Το ΑΚΡ άρχισε να μοιράζει δωρεάν κάρβουνο στις φτωχογειτονιές της Πόλης. Στις βουλευτικές εκλογές του 2007, που είχαν γίνει καλοκαίρι, μοίραζε πακέτα βοήθειας με ζυμαρικά, γάλα σκόνη, πάνες και άλλα «είδη πρώτης ανάγκης». Προεκλογικά ψιχία κοινωνικής δικαιοσύνης σε μια χώρα με έντονη ανισοκατανομή εισοδήματος. Ενόψει των δημοτικών, το κόμμα αποφάσισε να μοιράσει δωρεάν ψυγεία και άλλα ηλεκτρικά είδη στους απόκληρους της επαρχίας Τούντζελι, στα νοτιοανατολικά. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες θέλουν τα ηλεκτρονικά είδη να προέρχονται από βιομηχανία «ημετέρου» της οικονομικής αυλής του πρωθυπουργού. Οι φτωχές νοτιοανατολικές επαρχίες, με την κουρδική πλειοψηφία, είναι οι μόνες όπου οι υποψήφιοι του ΑΚΡ διαθέτουν ικανούς αντιπάλους, τους υποψηφίους κουρδικών κομμάτων.

«Ανοιγμα» στο τσαντόρ
Περισσότερο κωμικό από τη διανομή βοηθείας θεώρησαν πολλοί το «άνοιγμα» που επιχειρεί, το τελευταίο τρίμηνο, το CHP. Αρχικά, ένας χαμογελαστός Μπαϊκάλ μοίραζε κονκάρδες του κόμματος σε κυρίες που φορούσαν μαύρα τσαντόρ. Το CHP, αυτό το άντρο της Κεμαλικής Ορθοδοξίας που για χρόνια στηρίζει τον πολιτικό του λόγο σε υστερικές καταγγελίες σχεδίου κατάλυσης του κοσμικού κράτους, δέχεται πλέον γυναίκες-μέλη που φορούν όχι απλή Ισλαμική μαντίλα, αλλά πλήρες τσαντόρ! Η «μεταμόρφωση» του CHP είχε και συνέχεια, καθώς δημοτικοί υποψήφιοι του κόμματος άρχισαν να μοιράζουν το Κοράνι και να υπόσχονται ότι θα ανοίξουν σχολές εκμάθησης του Κορανίου στις περιφέρειές τους.
Πρόκειται για απελπισμένη προσπάθεια του CHP να «ανοιχθεί» στο συντηρητικό χώρο, απεκδυόμενο το στίγμα του «κόμματος αθέων». Ο Μπαϊκάλ προσπάθησε να μιμηθεί το άνοιγμα του Ερντογάν στο φιλελεύθερο χώρο. Πριν από τις βουλευτικές του 2007, ο πρωθυπουργός εκκαθάριζε τις λίστες των βουλευτών του κόμματος από τα στελέχη του Πολιτικού Ισλάμ, ενώ φρόντιζε να συμπεριλάβει Αλεβίτες και αριστερούς υποψηφίους σε μία προσπάθεια να πείσει ότι το ΑΚΡ αποτελεί κίνημα του ευρέος κεντρώου χώρου.

Η ένταξη στην Ε.Ε.
Το «άνοιγμα Μπαϊκάλ» μέλλει να προκαλέσει περισσότερη ιδεολογική αναταραχή και διαξιφισμούς στους κόλπους του CHP από όσα τυχόν εκλογικά ωφέλη. Παράλληλα, ο Μπαϊκάλ, που μέχρι πρότινος αποτελούσε τη φωνή του Ευρωσκεπτικισμού στην Τουρκία, μετέβη στις Βρυξέλλες και συναντήθηκε με τους Μπαρόζο και Ρεν, υπογραμμίζοντας σε δηλώσεις του τη σημασία που έχει για την Τουρκία η ένταξη. Προφανώς συνειδητοποίησε, καίτοι αργά, ότι οι κορόνες κατά της Ε.Ε. και της Δύσης δεν του απέφεραν περισσότερα κέρδη από τις απειλές στρατιωτικής εκτροπής και την υποβολή αιτήματος δικαστικής απαγόρευσης του κυβερνώντος κόμματος, πράξεις για τις οποίες η κοινή τουλάχιστον γνώμη είναι πεπεισμένη πως φέρει μέρος της πρωτοβουλίας.

Η προσπάθεια εξάρθρωσης της οργάνωσης «Εργκένεκον»
Στην πρώτη θέση της επικαιρότητας παραμένει η υπόθεση της εξάρθρωσης της Εργκένεκον, τρομοκρατικής ομάδας που συνένωνε το πάνθεο της τουρκικής ακροδεξιάς και του υποκόσμου. Στόχευε να ανατρέψει την κυβέρνηση του ΑΚΡ καταφεύγοντας σε σειρά δολοφονιών και ενεργειών σαμποτάζ, που θα επέφεραν κοινωνικό χάος. Οπως τονίζουν πολλοί αναλυτές, η προσπάθεια εξάρθρωσης του παρακράτους, που δρα και σκοτώνει ανεξέλεκτα στην Τουρκία από τη δεκαετία του 1970, αποτελεί και τη σημαντικότερη πολιτική εξέλιξη στη χώρα.
Η υπόθεση, με τα αλλεπάλληλα κύματα συλλήψεων που τελειωμό δεν έχουν και τα εκατομμύρια σελίδες απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών των υπόπτων, έχει προκαλέσει πονοκεφάλους σε δημοσιογράφους και δικαστικούς. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της GENAR, η κοινή γνώμη θεωρεί τη διαλεύκανσή της ως το σημαντικότερο ζήτημα της Τουρκίας, μετά την ασθμαίνουσα (λόγω διεθνούς συγκυρίας) οικονομία – 31% των ερωτηθέντων θεώρησε την οικονομία το μέγιστο εθνικό πρόβλημα, με την Εργκένεκον να έπεται στο 23%.
Η ίδια η υπόθεση αποτέλεσε αφορμή πολιτικής πόλωσης. Το ΑΚΡ παρουσιάζεται ως η πολιτική δύναμη που ζητεί την εξάρθρωση του παρακράτους, με τον Ερντογάν να δηλώνει πως θα ενεργεί «ως εισαγγελέας». Το CHP, από την άλλη, διατείνεται πως η Εργκένεκον δεν είναι παρά κατασκεύασμα της κυβέρνησης, με σκοπό να φιμώσει όσες φωνές την αντιπολιτεύονται. Το 71% των ερωτηθέντων βλέπει στην υπόθεση την προσπάθεια εξάρθρωσης σοβαρών εγκληματικών κύκλων, ενώ το 29% συντάσσεται με τη θέση του CHP. Το δε Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάλεσε, στην ετήσια έκθεσή του για την Τουρκία, τις αρχές να διερευνήσουν κατά πόσον η δολοφονία του Αρμενίου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ συνδέεται με την Εργκένεκον, αποδεχόμενο προφανώς τη σοβαρότητα της δίωξης.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Read more...