Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

Κόλπα ιδιωτών στην πλάτη του κράτους, όταν οι τουρκικές βιομηχανίες σαρώνουν σε εξαγωγές


Σημαντικές εξαγωγικές επιτυχίες έχουν πετύχει τουρκικές βιομηχανίες αποδεικνύοντας ότι η μόνη λύση για την επιβίωση στο σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον, είναι η εξωστρέφεια, κάτι που ευτυχώς το έχουν καταλάβει και ορισμένες ιδιωτικές εταιρείες στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς όχι όλες: Στην ΕΛΒΟ περιμένουν ακόμα τα πάντα από το κράτος και τα κόλπα με τις "υπαίθριες εκθέσεις Hummer", την παύση παράδοσης των LEO-2HEL κλπ καταδεικνύει ότι στην Ελλάδα η σωστή ιδιωτική πρωτοβουλία είναι αυτή που στηρίζεται στο κράτος!
Από την άλλη πλευρά, η Roketsan πέτυχε εξαγωγές συστημάτων ρουκετών πυροβολικού των 107 χλστ. και 122 χλστ. σε Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μαλαισία, Αζερμπαϊτζάν και Σαουδική Αραβία, καθώς και τον πύραυλο πυροβολικού KASIRGA των 300 χλστ. σε μη κατονομαζόμενη χώρα της Μέσης Ανατολής.


Η MKEK πέτυχε εξαγωγή του Ρ/Κ πυροβόλου PANTER των 155 χλστ/52 διαμετρημάτων στο Πακιστάν.
Η Otokar έχει πετύχει πωλήσεις του οχήματος COBRA 4x4 WAV στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέην, την Γεωργία, Αλγερία, Σλοβενία και Παπούα Νέα Γουινέα, καθώς και το νέο 4x4 APC στο Ιράκ.
Η FNSS έχει πετύχει εξαγωγή των τεθωρακισμένων ACV-300 και ACV-S στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Μαλαισία, τις Φιλιππίνες και την Σαουδική Αραβία, ενώ έχει υπογράψει Μνημόνιο Κατανόησης και με την Ιορδανία για την πώληση οχημάτων ACV-S.

Η Havelsan έχει πουλήσει εξομοιωτές πυροβολικού και αεροσκαφών CN-235 στο Πακιστάν και τη Νότια Κορέα καθώς και συστήματα EHTES στο Πακιστάν, ενώ και η νοτιοκορεάτικη αρχή αμυντικών προμηθειών DAPA έχει υπογράψει Μνημόνιο Κατανόησης για την εξαγωγή του.
Η BMC έχει πουλήσει τακτικά τροχοφόρα οχήματα και φορτηγά στα Σκόπια, το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν. Η Nurol Machinery έχει εξάγει το ΤΟΜΠ EJDER 6x6 στην Γεωργία.
Η TAI έχει εξασφαλίσει συμβόλαια αναβάθμισης δομής/ηλεκτρονικών για τα F-16 της Ιορδανίας και προσφάτως και του Πακιστάν.
H Yonca Onuk έχει πουλήσει ταχέα περιπολικά σκάφη MRTP 15 και MRTP 33 στο Πακιστάν, την Γεωργία, την Μαλαισία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ η εγχώρια κορβέτα Milgem φαίνεται ότι θα πετύχει μια εξαγωγική επιτυχία στο Πακιστάν, για 4 μονάδες...
Τμήμα ειδήσεων www.defencenet.gr

Read more...

ΚΑΤΙ "ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ" Η ΤΟΥΡΚΙΑ...


Τους τελευταίους μήνες, όλα δείχνουν ότι η Τουρκία <<κάτι ετοιμάζει>> στο Αιγαίο. Η κλιμάκωση της εμπράκτου αμφισβητήσεως της ελληνικής κυριαρχίας σε συγκεκριμένους νήσους, πρέπει να οδηγήσει σε ενίσχυση των μέτρων αμύνης, την βελτίωση των Σχεδίων αντιμετωπίσεως κρίσεων, την ένταση της εκπαιδεύσεως σε διακλαδική βάση, την ταχεία ανασυγκρότηση των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων και την βελτίωση των μέσων, του οπλισμού και των υλικών τους. Η αναγνώριση νησίδων και βραχονησίδων μέσω Ανιχνευτών Θαλάσσης, είναι σε πολλές περιπτώσεις δύσκολη ώς αδύνατη. Τη λύση για τη συλλογή πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο, μπορούν να προσφέρουν συστήματα Μιni UAV οργανικά ενταγμένα στις μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων. Ο ΜΗ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ τριών Υποβρυχίων Type 209/1200 του ΠΝ, επιτρέπει την διατήρηση τουλάχιστον ενός εξ αυτών για την υποστήριξη Ειδικών Επιχειρήσεων. Σε περίπτωση πολέμου οι προυπηρετήσαντες στισ Ειδικές Δυνάμεις άνδρες των σωμάτων ασφαλείας να εντάσσονται ώς στρατονομία για τον έλεγχο του στρατεύματος.


Read more...

Ό,τι χάνεται στον πόλεμο έχει πιθανότητες να ξανακερδηθεί, ό,τι παραχωρείται αμαχητί δεν ξανακερδίζεται ποτέ...


H Eλλάδα δεν αρνείται μια «διαπραγματευτική λύση» με οριακές παραχωρήσεις. Όμως η Αγκυρα ζητάει ουσιαστικότατες παραχωρήσεις, με πιθανότητα απαίτησης επιπρόσθετων παραχωρήσεων, στο μέλλον.
Mπορούμε να αιφνιδιάσουμε Tούρκους και Aμερικανούς αντιδρώντας αποφασιστικά διότι μέχρι τώρα έχουμε δημιουργήσει στους πάντες τη βεβαιότητα ότι μονίμως φυγομαχούμε.
Ό,τι χάνεται στο πόλεμο έχει πιθανότητες να ξανακερδηθεί είτε με διαπραγματεύσεις
είτε με πόλεμο. Ό,τι παραχωρείται αμαχητί δεν ξανακερδίζεται ποτέ.

του ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΛΑΖΑΡΙΔΗ
Η επικοινωνιακή διάσταση της ελληνικής διπλωματίας, ερμηνεύει τα παράδοξα των τελευταίων μηνών και τα αδιέξοδα των τελευταίων ημερών. Σήμερα θα υποστηρίξουμε ότι η επικοινωνιακή διάσταση «που τόσο επαρχιωτικά αγνοούμε στην Eλλάδα» μας προσφέρει και κάποιες διεξόδους, τουλάχιστον βραχυχρόνια.
Aυτό που ονομάζουμε «επικοινωνιακή διάσταση» αφορά κυρίως τα μηνύματα που στέλνουμε προς τα έξω. Eμείς, μέχρι στιγμής, στέλνουμε τα εξής «μηνύματα»:
- Δεν μπορούμε να «κρατήσουμε» την τουρκική επιθετικότητα όπως έμπρακτα εκδηλώνεται, αλλά δεν μπορούμε ούτε και να διαπραγματευτούμε «εφ όλης της ύλης», ως εάν έχουμε χάσει ένα πόλεμο, που αρνούμαστε να πολεμήσουμε.
- Δεν θα είχαμε, ίσως, αντίρρηση για μια «διαπραγματευτική λύση» με την οποία θα κάναμε οριακές παραχωρήσεις υπέρ της Tουρκίας. Tο πρόβλημα είναι ότι η Αγκυρα ζητάει ουσιαστικότατες - διόλου οριακές - παραχωρήσεις από μας, και ουδείς μας εγγυάται ότι αν ενδώσουμε, δεν θα μας ζητηθούν κι άλλες στο, όχι και τόσο απώτερο, μέλλον.
Tα μηνύματα αυτά ερμηνεύονται από τους εξωτερικούς «αποδέκτες» τους ως εξής:
- Oι Tούρκοι βγάζουν το συμπέρασμα ότι οι πιέσεις τους έχουν ήδη αποτελέσματα - αλλά όχι ακόμα επαρκή, για να λυγίσουμε. ’ρα κλιμακώνουν τις πιέσεις τους. Aντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε ως «ηττημένοι», χωρίς να έχουμε προηγουμένως ηττηθεί. ’ρα πρέπει να μας «νικήσουν» σε θερμό επεισόδιο, όχι απλώς για να μας επιβάλουν συνοριακές ρυθμίσεις που τους ευνοούν, αλλά για να μας «Φινλανδοποιήσουν» συνολικά.
- Oι Aμερικανοί αντιλαμβάνονται ότι εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα ένα «θερμό επεισόδιο» είναι βασική προϋπόθεση για να αρχίσουν διαπραγματεύσεις Eλλάδας- Tουρκίας και για να υπάρξει οριστική «τακτοποίηση» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Δεδομένου ότι η Eλλάδα φαίνεται μάλλον διατεθειμένη να δεχθεί υποχωρήσεις, αλλά όχι όλες τις υποχωρήσεις που απαιτεί εκ μέρους της η Tουρκία, η Oυάσιγκτων έχει δύο επιλογές:
Eίτε να πιέσει την Αγκυρα να δεχθεί «ολιγότερα»,
Είτε να αφήσει την Αγκυρα να κάνει το θερμό επεισόδιο.
Δεδομένου οτι αυτή τη στιγμή η Αγκυρα δεν μπορεί να πιεστεί εύκολα, η Oυάσιγκτων δεν έχει άλλη επιλογή από το να «επιστρέψει» ένα ελεγχόμενο θερμό επεισόδιο μέσα στους επόμενους μήνες.
Mε τη θεμελιώδη προϋπόθεση, ωστόσο, ότι το επεισόδιο αυτό θα είναι ελεγχόμενο και δεν θα οδηγήσει σε ευρύτερη κλιμάκωση...
Eμείς μπορούμε να ανατρέψουμε τις ανωτέρω υποθέσεις εργασίες Tούρκων και Aμερικανών, στέλνοντας, έστω και την εσχάτη στιγμή, τα κατάλληλα μηνύματα προς τις σωστές κατευθύνσεις.
Nα λειτουργήσουμε αποτρεπτικά
Mπορούμε να διαμηνύσουμε προς όλους, ότι ενδεχόμενο θερμό επεισόδιο δεν θα είναι αναγκαστικά «ελεγχόμενο» μέχρι τέλους.
Eπιλογή μας πλέον δεν είναι να το αποφύγουμε πάση θυσία, αλλά να μεγιστοποιήσουμε το κόστος για τον επιτιθέμενο, ανεξαρτήτως της έκβασής του.
- Aυτό θα είναι για πρώτη φορά πειστική αποτρεπτική πολιτική.
Στόχος μας είναι - κι αυτό πρέπει να το διαμηνύσουμε προς Άγκυρα και Oυάσιγκτον
- είτε να νικήσουμε στο θερμό επεισόδιο τοπικώς «στα σημεία»
- είτε να φέρουμε «ισοπαλία στα σημεία»,
- είτε να χάσουμε με πολύ μεγαλύτερες απώλειες για τον επιτιθέμενο από εκείνες που ήλπιζε αρχικά.
- Aν συμβεί ο,τιδήποτε από τα δύο πρώτα, τότε θα πάμε σε διαπραγματεύσεις αμέσως μετά - αλλά όχι από θέση αδυναμίας. Θα πάμε για να επικυρώσουμε το σημερινό καθεστώς - όχι για να το αλλάξουμε εις βάρος μας. Aν πάλι συμβεί το τελευταίο, τότε θα αρνηθούμε κάθε διαπραγμάτευση, θα δημιουργήσουμε νέο χρόνιο πρόβλημα, όπως το Kυπριακό - αυτή τη φορά στο Aιγαίο.
Έτσι οι Aμερικανοί, αντί να επιτύχουν σύντομη «τακτοποίηση» των ελληνοτουρκικών, θα παρακολουθήσουν την ελληνοτουρκική ένταση να μετατρέπεται σε χρόνια κρίση.
- Στο λογικό ερώτημα, τι θα συμβεί αν το τοπικό «θερμό επεισόδιο» κλιμακωθεί σε συνολική αναμέτρηση, η απάντησή μας πρέπει να είναι σαφής.
Mια τέτοια εξέλιξη «δοκιμάζει», στ αλήθεια, την ηγεμονική θέση των HΠA.
Iδιαίτερα σήμερα, που προωθούν (όχι χωρίς δυσκολίες) τη διεύρυνση του NATO.
Aν δεν είναι σε θέση να «συγκρατήσουν» δύο παλαιούς συμμάχους τους από την πλήρη πολεμική σύρραξη μεταξύ τους, ποια εγγύηση ασφαλείας προσφέρουν σε νέα μέλη της Συμμαχίας; Kαι τι νόημα μπορεί να έχει η νέα Συμμαχία;
Aν υπάρχει περίπτωση η Oυάσιγκτων να «συγκρατήσει» αποφασιστικά την ’γκυρα, αυτό θα συμβεί όχι όταν η Tουρκία θα εξαπολύει θερμό επεισόδιο στο Aιγαίο, αλλά όταν θα αποφασίζει να το κλιμακώσει σε πλήρη σύρραξη.
Eίναι πιθανότερο να στρέψουμε τους Aμερικανούς κατά των Tούρκων, όχι αποφεύγοντας ένα θερμό επεισόδιο με τους Tούρκους, αλλά απαντώντας αποφασιστικά σε μια θερμή πρόκληση των Tούρκων και αφήνοντας τους Aμερικανούς να τους «μαζέψουν».
Tα θερμά επεισόδια -εφ όσον παραμένουν ελεγχόμενα- αποτελούν μέσα προσωρινής εκτόνωσης μιας χρόνιας έντασης.
Kι έτσι το βλέπουν, πλέον, και οι Tούρκοι και οι Aμερικανοί, περιμένοντας ότι εμείς «θα υποταχθούμε στη μοίρα μας», κι έτσι θα «λυθούν» όλα τα προβλήματα στην περιοχή.
Mπορούμε, να τους «αιφνιδιάσουμε», διότι μέχρι τώρα έχουμε δημιουργήσει στους πάντες τη βεβαιότητα ότι μονίμως φυγομαχούμε.
Tην πρώτη φορά που θα αντιδράσουμε αποφασιστικά, θα ανατρέψουμε πολλές επιχειρησιακές υποθέσεις εργασίας της Αγκυρας και πολλές πολιτικές υποθέσεις εργασίας της Oυάσγκτων.
- Στο εύλογο ερώτημα, τι θα συμβεί, αν οι Aμερικανοί δεν θελήσουν, ή δεν μπορέσουν, ή δεν προλάβουν, να «μαζέψουν» τους Tούρκους, και η ’γκυρα προχωρήσει σε πλήρη κλιμάκωση της σύρραξης, η απάντησή μας πρέπει να είναι σαφής.
Σε κάθε περίπτωση, αν δεν αντισταθούμε στην τουρκική επιθετικότητα θα χάσουμε περισσότερα.
Aν, όμως, αντισταθούμε και μεγιστοποιήσουμε τις απώλειες του εισβολέα, έχουμε τρία σοβαρά πλεονεκτήματα:
- Πρώτον, ελαχιστοποιούμε τις απώλειές μας διότι αν δεν σταματήσουμε την τουρκική επιθετικότητα, θα κλιμακωθεί ακόμα περισσότερο, θα διεκδικήσει κι άλλα και θα τα πάρει σταδιακώς όλα αμαχητί!
- Δεύτερον, αν επιβάλουμε δυσανάλογα υψηλό τίμημα στον εισβολέα αποθαρρύνουμε μελλοντικές διεκδικήσεις του.
- Tρίτον, μπορούμε να ξανακερδίσουμε στο μέλλον όσα ενδεχομένως χάσουμε τώρα. Διότι ό,τι χάνεται στο πόλεμο έχει πιθανότητες να ξανακερδηθεί με διαπραγματεύσεις είτε με πόλεμο. Ό,τι παραχωρείται αμαχητί δεν ξανακερδίζεται ποτέ!
Mια σθεναρή ελληνική αντίσταση θέτει τη διεθνή κοινότητα προ του διλήμματος να νομιμοποιήσει αποτελέσματα επιθετικού πολέμου. Eνώ μια ελληνική εφεκτικότητα δεν θέτει τέτοια προβλήματα σε κανένα.
«Συνοριακές τριβές» εύκολα αγνοούνται από τη διεθνή κοινότητα. Mια πλήρης πολεμική αναμέτρηση πολύ δυσκολότερα γίνεται αποδεκτή διεθνώς.
Aν θέλουμε λοιπόν, να λειτουργήσει κάποτε η διεθνής νομιμότητα υπέρ ημών, πρέπει πρώτον να μη διστάσουμε να την υπερασπιστούμε σθεναρά, και δεύτερον να φανούμε αποφασισμένοι να την υπερασπιστούμε σε ανώτατο επίπεδο πολεμικής αναμέτρησης. Δεν πρόκειται εμείς να κλιμακώσουμε. Aλλά είμαστε έτοιμοι να αντιδράσουμε αποφασιστικά σε θερμό επεισόδιο, ακόμα κι αν η Tουρκία απειλεί ότι θα κλιμακώσει εκείνη.
Nα κλονίσουμε τις βεβαιότητες των άλλων
Πρέπει, ακόμα, να διαμηνύσουμε στους Aμερικανούς το εξής:
Tην Tουρκία δεν την ελέγχετε κι ίσως τη χάνετε πλέον από την επιρροή σας, αν κερδίσει τις επόμενες εκλογές ο Eρμπακάν με αυτοδυναμία.
H Tουρκία δεν είναι πλέον «στυλοβάτης» περιφερειακής σταθερότητας, αλλά μείζον πρόβλημα περιφερειακής ασφαλείας! Kαι αυτό συμβαίνει τόσο λόγω εσωτερικών εξελίξεων, τις οποίες το κεμαλικό καθεστώς δεν μπορεί πλέον να ελέγξει, όσο και λόγω επιθετικών συμπεριφορών προς τα έξω, τις οποίες υιοθετεί το καθεστώς αυτό, και δεν μπορείτε να τις ελέγξετε εσείς από την Oυάσιγκτων.
Aν έτσι έχουν τα πράγματα, η Δύση χρειάζεται στην περιοχή μια δύναμη που θα εξουδετερώνει την τουρκική επιθετικότητα, και θα αποτελέσει τη «δεύτερη γραμμή άμυνας» για τα δυτικά συμφέροντα, αν η Tουρκία «διολισθήσει» προς το Iσλάμ ή βυθιστεί στη δίνη εμφυλίου πολέμου.
Σε κάθε περίπτωση, μεσοπρόθεσμα αυτή η δύναμη μπορεί να είναι μόνον η Eλλάδα (σε συνεργασία και με άλλες χώρες της περιοχής). ’ρα, χρειάζεστε την αποτρεπτική-εξισορροπητική παρουσία της Eλλάδας στην περιοχή. Kι αν δεν υπήρχε, θά πρεπε πλέον να την εφεύρετε! Kι επειδή υπάρχει, είναι σφάλμα σας να την αποδυναμώνετε.
- Στους Tούρκους, τέλος, πρέπει με σαφήνεια να διαμηνύσουμε τα εξής:
Aπέναντί μας αθροίζετε όχι μόνο ισχυρότερες δυνάμεις, αλλά και μεγαλύτερες αδυναμίες εσωτερικές και εξωτερικές.
Aν στηρίζεστε στην ελληνική εφεκτικότητα μπορείτε να αποσπάτε τα μέγιστα από μας, με μηδενικό κόστος και μηδενικό ρίσκο για σας. Aλλά αν εμείς αποφασίσουμε να αντισταθούμε, τότε εσείς διακινδυνεύετε πλέον αναλογικά περισσότερα από ό,τι εμείς.
Oι Tούρκοι, παρά τους αλαζονικούς κομπασμούς τους, δεν είναι ανόητοι.
Γνωρίζουν πολύ καλά, ότι αν δεν έχουν καταφέρει ακόμα να ελέγξουν και να νικήσουν οκτώ χιλιάδες Kούρδους αντάρτες, ελαφρά οπλισμένους μέσα στα εδάφη τους, είναι πολύ πιο δύσκολο να τα βάλουν με ολόκληρο τον ελληνικό στρατό, αν αυτός αποφασίσει να εξαπολύσει όλη την ισχύ του εναντίον τους.
Oι τουρκικές προκλήσεις κλιμακώνονται μέχρι στιγμής εκ του ασφαλούς.
Mε τη βεβαιότητα ότι εμείς αποφεύγουμε «πάση θυσία» τη σύγκρουση, ακόμα και την απλή «τριβή» ενός θερμού επεισοδίου. Aν κλονίσουμε αυτή τους τη βεβαιότητα, είναι πολύ πιθανότερο να συγκρατήσουμε την επιθετικότητά τους.
Kαι η αμερικανική ανοχή απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα είναι επίσης «εκ του ασφαλούς». Γνωρίζουν, μετά βεβαιότητος, ότι οι Eλληνες δεν έχουν διάθεση να εμπλακούν με τους Tούρκους, άρα η Oυάσιγκτων δεν έχει άλλη επιλογή από το να πάει με τον τοπικά ισχυρότερο, μεσολαβώντας απλώς, ώστε η Eλλάδα να πέσει «στα μαλακά». Aν κλονίσουμε και τη δική τους βεβαιότητα, τότε τους εξαναγκάζουμε να τροποποιήσουν τη στάση τους. Γιατί είναι πολύ δύσκολο να αποδεχθούν το κόστος μιας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης ή να συγκαλύψουν τα αποτελέσματα ενός αναθεωρητικού πολέμου, ενώ είναι πολύ ευκολότερο να συγκαλύψουν τα αποτελέσματα μια τοπικής «αψιμαχίας».
Aυτό το μήνυμα είμαστε πλέον υποχρεωμένοι να το στείλουμε προς πάσαν κατεύθυνσιν.
Kαι τα «μηνύματα» δεν κοστίζουν τίποτε. Eκείνο που κοστίζει είναι η αξιοπιστία τους. Mόνο που το τίμημα της αξιοπιστίας, δεν το γλιτώνουμε. Έτσι κι αλλιώς - κάποια στιγμή θα πρέπει να το καταβάλουμε.
Διότι αξιοπιστία (αποτρεπτική ή άλλη) «δωρεάν» δεν εξασφαλίζεται. Kαι χώρα που δεν διαθέτει αποτρεπτική αξιοπιστία δεν χάνει κάποια, τα χάνει όλα!
Nα αποδεχθούμε ενδεχόμενο ήττας για να την αποφύγουμε
Συγκεφαλαιώνοντας, πρέπει να στείλουμε προς όλες τις κατευθύνσεις το μήνυμα ότι θα αντισταθούμε στις τουρκικές προκλήσεις και δεν φοβόμαστε να χάσουμε προσωρινά. Διότι σε οποιαδήποτε ανταγωνιστικο παίγνιο και σε οποιαδήποτε αναμέτρηση, ποτέ δεν κερδίζει όποιος φοβάται τη σύγκρουση και προσπαθεί να την αποφύγει «πάση θυσία». Eνώ πάντα ο νικητής αποδέχεται εκ των προτέρων το ενδεχόμενο να χάσει. Aυτό που έλεγαν οι παλαιότεροι, για να μάθεις να νικάς πρέπει να μάθεις και να χάνεις.
Oι Tούρκοι δεν μπορούν να αποδεχθούν ενδεχόμενο ήττας, γι αυτό και παίζουν μόνον εκ του ασφαλούς. Aν εμείς τους διαμηνύσουμε ότι θα αντισταθούμε και δεν φοβόμαστε ακόμα και να χάσουμε προσωρινά, ουδείς θα παίζει πλέον μαζί μας εκ του ασφαλούς. Έτσι τινάζουμε στον άερα όλο το σκηνικό των τουρκικών εκβιασμών και της αμερικανικής ανοχής, κλονίζουμε τις βεβαιότητες και τις υποθέσεις εργασίας που καθορίζουν τις σημερινές συμπεριφορές ’γκυρας και Oυάσιγκτων, ανατρέπουμε τους όρους του παιγνιδιού κι έχουμε σοβαρές πιθανότητες τελικώς να νικήσουμε η τουλάχιστον να χάσουμε πολύ λιγότερα. Mόνον αν αποδεχθούμε ότι μπορεί προσωρινά να χάσουμε, έχουμε ελπίδες να αποφύγουμε την σύγκρουση ή και να νικήσουμε.
Eδώ που έφτασαν τα πράγματα η φυγομαχία οδηγεί σε βεβαία ήττα.
Kαι μάλιστα σε ήττα ιστορικής κλίμακας. Kαι δεν είναι πλέον «σώφρων» πολιτική. Σώφρων πολιτική είναι εκείνη που αποδέχεται το μικρότερο λελογισμένο ρίσκο, ελαχιστοποιεί τις βέβαιες επερχόμενες απώλειες και μεγιστοποιεί τα κέρδη από τα λάθη των άλλων. Kαι οι άλλοι θα κάνουν λάθη, αν κλονίσουμε τις βεβαιότητες επί των οποίων στηρίζονται μέχρι σήμερα. E, λοιπόν, εμείς τους δημιουργήσαμε με τη συμπεριφορά μας και με μηνύματα που τους στέλνουμε, αυτές τις βεβαιότητες - στο χέρι μας είναι να τις κλονίσουμε. Aς το κάνουμε...
ΠΗΓΗ: SAMIZDAT - MAGAZINE

Read more...

Δεν πιέζουν αλλά χαϊδεύουν την Τουρκία


Όταν, αντί να πιέζεται, θωπεύεται και όταν, αντί να υφίσταται τις συνέπειες των κακοπραξιών της, επαμείβεται, τότε είναι το λιγότερο ματαιοπονία να προσδοκάται από την Άγκυρα εκλογίκευση.
Τέτοια που θα οδηγούσε σε λύσεις είτε στο Κυπριακό είτε σε θέματα που ταλανίζουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Η μόνη προς το παρόν πιθανότητα που μπορεί να στριμώξει κάπως τις τουρκικές επιλογές είναι το ενδεχόμενο εμπλοκής όσον αφορά την ευρωπαϊκή της πορεία. Με ορατό (αλλά καθόλου βέβαιο) τον εκτροχιασμό του ενταξιακού συρμού, εφόσον οι ευρωπαϊκοί θεσμοί αφεθούν να λειτουργήσουν στην περίπτωσή της, απερίσπαστοι και με τη συνήθη τους ανελαστικότητα. Οπόταν και η Άγκυρα:
Είτε θα συμμορφωθεί προς τις πρόνοιες του ομώνυμου με αυτήν πρωτοκόλλου, εκπληρώνοντας συναπορρέουσες υποχρεώσεις.

Είτε αναλαμβάνει το προβλεπτό κόστος της αρνήσεώς της να εναρμονιστεί. Με ό,τι αυτό σημαίνει. Και σημαίνει πρωταρχικά την ανάσχεση των ενταξιακών διαδικασιών, στον βαθμό που επιβάλλουν οι (άτεγκτοι υποτίθεται) κανόνες του κοινοτικού παιχνιδιού.
Αλλ' αυτό προϋποθέτει αφ' ενός ειλικρινή βούληση των βασικών τουλάχιστον κοινοτικών κέντρων. Και αφ' ετέρου ανάλογο σθένος από δικής μας πλευράς (της Λευκωσίας δηλαδή και της Αθήνας) ώστε ν' απαιτηθεί με τρόπο που δεν επιτρέπει σε διπλωματικές υπεκφυγές και διολισθήσεις, να δώσουν διέξοδο στην (υπό κανονικές συνθήκες) αναπόδραστη κρίση. Με σιωπηρές δηλαδή παρακάμψεις κανονισμών και σοφιστικές υπερβάσεις κανόνων. Ως συνήθως. Εκεί όπου αυτά τα ίδια κέντρα και δι' ίδιον όφελος (αλλά και για να εξαγοράσουν τον πονοκέφαλο) «κλείνουν τα μάτια». Ή και πιέζουν το ανίσχυρο σκέλος (τη Λευκωσία) να περιστείλει απαιτήσεις και να υποστείλει δικαιώματα που έχει ως εταίρος.
Να μην αυταπατόμεθα λοιπόν: Ούτε η Λευκωσία ούτε (περισσότερο) η Αθήνα φαίνεται να έχουν διάθεση για ρήξεις. Κι άλλωστε, αυτό που προβάλλεται δίκην παμπούλα (όπως και στο παρελθόν σε ομοιότυπες περιπτώσεις) είναι το γεγονός των διεξαγομένων συνομιλιών για λύση. Που θα τεθούν σε κίνδυνο. Και θα καταρρεύσουν εάν η Κύπρος αίφνης (και η Ελλάς από κοντά) θέσει τέτοια ζητήματα. Κι επιμείνει. Οπόταν ακριβώς, οι διαπραγματευτικές διαδικασίες αποβαίνουν στην προκειμένη περίπτωση μοχλός εκβιασμού όσον αφορά τα προδήλως αυτονόητα.
Ούτε λοιπόν ως προς τα ενταξιακά της η Τουρκία ιδιαιτέρως ανησυχεί. Ούτε όσον αφορά την επίλυση του Κυπριακού έχει λόγους να βιάζεται. Τέτοιους τουλάχιστον, που θα την υπεχρέωναν να διαφοροποιήσει τους ευκρινείς στρατηγικούς της στόχους σ' αυτή τη γεωγραφία. Και οι οποίοι προδήλως υπηρετούνται μόνον από συγκεκριμένες μορφές ρυθμίσεων. Με καθίδρυση δηλαδή νεοπαγούς μορφώματος, που να προκύπτει από συνεταιρισμό δύο συνιστώντων κρατών! Με ψευδώνυμο κατ' επίφασιν ομοσπονδίας. Και πραγματικό περιεχόμενο χαλαρής συνομοσπονδίας. Η οποία και θα της έδιδε πλήρη έλεγχο του ενός σκέλους. Και συνεταιρικά δικαιώματα στο άλλο. Πράγμα που θα μετεφράζετο (ως τελικό επιστέγασμα) σε κηδεμονευτική επικυριαρχία στη σύνολη κυπριακή επικράτεια, μέσω και των εγγυητικών διαδικασιών.
Να μην αυτοεμπαιζόμεθα. Κι ενώ πρέπει να είμεθα προσηλωμένοι (πρόθυμοι και συνετοί) στην ανάγκη μείζονος ιστορικού συμβιβασμού (με ό,τι αυτός σημαίνει) εν τούτοις οφείλουμε σταθερά να προάγουμε ρεαλιστικές αντιστάσεις αποτροπής. Οχι βεβαίως της επιθυμητής λύσεως, αλλά της απευκταίας διαλύσεως.

Read more...

Ο Ερντογάν ανατινάζει το οπλοστάσιο των στρατηγών..... Τους απειλεί ευθέως με φυλάκιση εάν…


Η ντε φάκτο «ανορθόδοξη» συγκατοίκηση του Ταγίπ Ερντογάν με τους στρατηγούς, και με πρόσχημα την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, έχει εξελιχθεί σε ένα αγωνιώδες πολιτικό «μπραντεφέρ» με διακύβευμα την απαγκίστρωση του στρατού από την εξουσία.
Ο στρατός, ως θεματοφύλακας του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους από πι σύσταση του, αρνείται να παραχωρήσει τα προνόμια που απολαμβάνει επί δεκαετίες στο όνομα του «εκδημοκρατισμού», που επικαλείται το ισλαμικό κόμμα ΑΚΡ. Οι στρατηγοί υπήρξαν ανέκαθεν καχύποπτοι έναντι της εκάστοτε κυβέρνησης την οποία αντιμετωπίζουν εξ ορισμού ως αντίπαλο δέος και επικαλούνταν λόγους εθνικής ασφάλειας για να συνεχίσουν την παρέμβασή τους στα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Με το κουρδικό. όμως, να οδεύει προς εξομάλυνση και τη γεωπολιτική στρατηγική της Τουρκίας να προσλαμβάνει κυρίως οικονομικό χαρακτήρα, το στρατιωτικό κατεστημένο έχει επικεντρωθεί στον «κίνδυνο της αντιδραστικότητας», προκειμένου να δικαιολογηθεί τον ρόλο του στην πολιτική.
Όπως εξηγεί η τουρκική εφημερίδα «Ζaman», ο «κίνδυνος της αντιδραστικότητας υπάρχει στην Τουρκία εδώ και 100 χρόνια και αρχικά ως «αντιδραστικοί» χαρακτηρίζονταν όσοι επεδίωκαν την επιστροφή του σουλτάνου και του παλιού κατεστημένου. Όντας εκείνοι που προστάτεψαν το κεμαλικό κράτος, οι στρατηγοί όρισαν ως «αντίδραση» την «άρνηση του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους» ή «την υπεράσπιση ενός θεοκρατικού καθεστώτος». Σε αυτόν ακριβώς τον κίνδυνο αναφέρεται και το περιβόητο «Σχέδιο Δράσης», που υπογράφει ο ναύαρχος Ντουρσούν Τσισέκ και προβλέπει εκστρατεία δυσφήμησης και υπονόμευσης των ισλαμιστών.
Αν το έγγραφο είναι γνήσιο ή πλαστό, όπως έσπευσε να διαβεβαιώσει ο αρχιστράτηγος Ι. Μπασμπούγ, δεν έχει και μεγάλη σημασία για τους ισλαμιστές, οι οποίοι βλέπουν στην υπόθεση μια θαυμάσια ευκαιρία για να δώσουν τη χαριστική βολή στους στρατηγούς με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διεμήνυσε ότι η επιβολή πολιτικού ελέγχου στον στρατό αποτελεί βασικό όρο της ενταξιακής προόδου της Τουρκίας.
Ματ Ερντογάν
Πριν από μία εβδομάδα, ο Ερντογάν αιφνιδίασε στρατό και κεμαλική αντιπολίτευση ψηφίζοντας στη Βουλή νομό, ο οποίος ψαλιδίζει τις αρμοδιότητες των στρατοδικείων και παραπέμπει σε πολιτικά δικαστήρια τους στρατιωτικούς που παραβιάζουν το Σύνταγμα, συγκροτούν ένοπλες ομάδες ή προβαίνουν σε απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης. Το στρατοδικείο απάλλαξε τον Τσισέκ, όμως, εάν φτάσει σε πολιτικό δικαστήριο, τα πράγματα δεν θα είναι και τόσο απλά για το ναύαρχο και για όσους ακόμη ακολουθήσουν.
Η κίνηση αυτή αλλά και η απαξίωση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας από τον πρόεδρο Α. Γκιουλ, ο οποίος κάλεσε τους δημοσιογράφους «να μην δίνουν και μεγάλη σημασία στο ΣτΑ», αφού εκεί απλώς «διατυπώνονται απόψεις», εξόργισε τους στρατηγούς, που έμμεσα απείλησαν με κλιμάκωση της έντασης. Τα τελευταία 50 χρόνια, άλλωστε, ο στρατός έχει ανατρέψει 4 κυβερνήσεις και υπονοεί ότι θα μπορούσε να το ξανακάνει. Ένας τρόπος για να αποφευχθεί η μετωπική σύγκρουση είναι ο πρόεδρος Γκιουλ να μην υπογράψει το νόμο, ωστόσο, φαίνεται ότι και οι δύο πλευρές είναι έτοιμες για την οριστική ρήξη. Ρήξη που σημαίνει πραξικόπημα των στρατηγών με άγνωστες συνέπειες για την Τουρκία, αλλά και για τους γείτονές της. Σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα δείχνει να είναι το «τέλειο άλλοθι» των στρατηγών για μακρά παραμονή τους στην εξουσία, προκειμένου να «επαναφέρουν την τάξη» που οι ίδιοι γνωρίζουν...

Read more...

ΤΜΤ - Ο μυστικός πόλεμος


Η δημιουργία της Τουρκικής Οργάνωσης Αντίστασης – T.M.T (Turk Mukavemet Teskilati) το 1958 θα καθόριζε σε μεγάλο βαθμό την πορεία του κυπριακού προβλήματος. Η Τ.Μ.Τ κατά τη διάρκεια της δεκαεξάχρονης δράσης της (1958-1974) πέτυχε ουσιαστικά τρεις βασικούς ενδιάμεσους στόχους, πριν την επίτευξη του τελικού της στόχου, αυτού της διχοτόμησης (TAXIM), που επιτεύχθηκε με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974. Οι στόχοι αυτοί ήταν:

1. Η άσκηση τρομοκρατίας στα προοδευτικά στελέχη της τουρκοκυπριακής κοινότητας, διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

2. Η συμβολή στη δημιουργία θυλάκων, που σαν στόχο είχαν τον πληθυσμιακό και γεωγραφικό διαμελισμό του νησιού, εκμεταλλευόμενη και το αίσθημα μερίδας των Τουρκοκυπρίων για ασφάλεια, αλλά και τη δημιουργία στρατιωτικών προγεφυρωμάτων για το στρατό εισβολής.

3. Η επιβολή των διχοτομικών επιλογών της στην τουρκοκυπριακή ηγεσία. Όπως στην περίπτωση της σύνταξης μετά από πιέσεις της οργάνωσης, του εγγράφου της 14ης Σεπτεμβρίου 1963 από την τουρκοκυπριακή ηγεσία, το οποίο υπογράφεται από τους Ραούφ Ντενκτάς και Φαζίλ Κουτσιούκ, πρόεδρο της Τουρκικής Κοινοτικής Συνέλευσης και αντιπρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας αντίστοιχα.

Το έγγραφο που βρέθηκε το 1963 στο Γραφείο του Δρα Φαζίλ Κουτσιούκ, παρουσιάζει τη γενική πολιτική της τουρκικής κοινότητας, αναφορικά με το μέλλον της Δημοκρατίας, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης τριών χρόνων από την εγκαθίδρυσή της. Στη συνέχεια αναλύει δύο βασικά σενάρια: Το πρώτον, αυτό της καταγγελίας από τους Ελληνοκύπριους των Συμφωνιών της Ζυρίχης και του Λονδίνου και το Σύνταγμα και το δεύτερον, αυτό της σταδιακής υποβάθμισης των Τουρκοκυπρίων σε μειονότητα, με στόχο τη μη εφαρμογή του Συντάγματος από πλευράς των Ελληνοκυπρίων. Το σχέδιο, που κάνει λεπτομερή ανάλυση των ενεργειών στις οποίες πρέπει να προβεί η τουρκοκυπριακή κοινότητα σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο, θέτει σαν στόχο την εγκαθίδρυση μιας χωριστής Δημοκρατίας στο νησί. Το σχέδιο καταλήγει με την εξής προφητική αναφορά: «Μέχρι τότε οι Έλληνες θα μας δώσουν πολλές ευκαιρίες σ΄ αυτό το θέμα κι είναι φανερό από τώρα, ότι τις περισσότερες ευκαιρίες θα μας τις δώσουν με τη συμπεριφορά τους».

Κατά τη διάρκεια των γεγονότων της περιόδου από 7 Ιουνίου-6 Αυγούστου 1958 και τις μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων συγκρούσεις με οδηγίες της Άγκυρας, η τρομοκρατική οργάνωση ΒΟΛΚΑΝ των Τουρκοκυπρίων εξτρεμιστών, παραδίδει ουσιαστικά τη σκυτάλη στην Τ.Μ.Τ. Μια νέα οργάνωση, απόλυτα καθοδηγούμενη από το τότε πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας. Αρχηγός της οργάνωσης ορίζεται από το Γραφείο Ειδικών Πολέμου της Τουρκίας ο αντισυνταγματάρχης του τουρκικού στρατού Ριζά Βουρουσκάν και πλαισιώνεται από έναν ταγματάρχη, τον Ισμαήλ Τανσού και άλλους δεκατρείς λοχαγούς και υπαξιωματικούς.

Η οργάνωση, που σαν έμβλημα είχε το λύκο, αντλεί οικονομικούς πόρους από την Τουρκία. Ενεργεί άκρως συνωμοτικά στο εσωτερικό και διαθέτει τέσσερα κέντρα εκπαίδευσης στο νησί (υποτιθέμενες κατασκηνώσεις προσκόπων), τρία τουλάχιστον κέντρα βασικής εκπαίδευσης στην Τουρκία, δύο από τα οποία στην Άγκυρα και την Αττάλεια, στα οποία την περίοδο 1957-1960, εκπαιδεύονται 1000 περίπου μέλη της. Ο οπλισμός της, που αποστέλλεται από την Τουρκία, καταφθάνει στο νησί από τρία κυρίως σημεία, τα Κόκκινα, το Λιμνίτη και περιοχές ανατολικά της Κερύνειας. Η προσπάθεια μεταφοράς οπλισμού για την Τ.Μ.Τ με το τουρκικό σκάφος «Ντενίζ» στις 18 Οκτωβρίου 1959, οκτώ μήνες μετά την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, είναι χαρακτηριστική και καταδεικνύει ουσιαστικά τη συντονισμένη και σε μόνιμη πλέον βάση προσπάθεια εξοπλισμού των ανδρών της οργάνωσης από την Τουρκία.

Παρά το γεγονός, ότι το σκάφος βυθίστηκε από τους ίδιους τους επιβαίνοντες, οι Άγγλοι κατόρθωσαν να κατάσχουν στρατιωτικό υλικό και να συλλάβουν το πλήρωμα, οδηγώντας την υπόθεση στη δικαιοσύνη.

Ο αρχηγός της ΕΟΚΑ, Γεώργιος Γρίβα Διγενής, αντιλαμβάνεται πλήρως τους κινδύνους από τη δράση των Τουρκοκυπρίων εθνικιστών, την οποία και αξιολογεί ως συντονισμένη και αρκετά καλά οργανωμένη. Αναφέρει συγκεκριμένα, ότι «καμιά αμφιβολία έμενε ότι δεν πρόκειται πλέον για μεμονωμένες τουρκικές επιθέσεις των προηγούμενων μορφών, αλλά για οργανωμένες τουρκοαγγλικές εξορμήσεις».

Έτσι, τις αξιολογούσε ο αρχηγός της ΕΟΚΑ, εκτιμώντας ότι οι Άγγλοι οργάνωσαν τους Τουρκοκύπριους και όχι η Τουρκία. Για το σκοπό αυτό εκδίδει διαταγές για την αυτοάμυνα των χωριών και των πόλεων. Φαίνεται, όμως, ότι αδυνατεί ν’ αντιληφθεί έγκαιρα τη διάσταση που θα προσελάμβανε η δράση της άγνωστης μέχρι εκείνη τη στιγμή Τ.Μ.Τ, αφού ενώ τον «απασχολεί σοβαρά η αντιμετώπιση των Τούρκων και η περίπτωση επίθεσής τους εναντίον μας» αξιολογεί την υλική δύναμή τους, ότι «δεν είχε τίποτα να προσθέσει από απόψεως αριθμού σ’ αυτήν που διέθεταν και θα μπορούσαν να διαθέσουν οι Άγγλοι στην Κύπρο».

Μια εκτίμηση, που θα διαψευσθεί τους επόμενους λίγους μήνες, αφού ο αριθμός των μελών της Τ.Μ.Τ που κατείχε οπλισμό ανήλθε, μέχρι την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε περίπου τέσσερις χιλιάδες, τη στιγμή που η ελληνική στρατιωτική ηγεσία εκτιμά ότι το 1963 οι ένοπλοι Τουρκοκύπριοι μέλη της Τ.Μ.Τ, που ήταν καλά οργανωμένοι, εκπαιδευμένοι, οπλισμένοι και πειθαρχημένοι, ανέρχονται στις 7.000. Εκτιμήσεις που γίνονταν πάντοτε με αρκετή επιφύλαξη, αφού η σύσταση, οργάνωση και δράση της Τ.Μ.Τ παρουσίαζε πάντοτε σκοτεινά σημεία, όπως κάθε άλλη εθνικιστική, τρομοκρατική οργάνωση.

Η μεγάλη αυτή αύξηση των υπό τα όπλα Τουρκοκυπρίων μελών της Τ.Μ.Τ οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αλλαγή της τουρκικής πολιτικής στο Κυπριακό το 1957. Η εγκατάσταση στην Κύπρο της ΤΟΥΡΔΥΚ (Τουρκικής Δύναμης Κύπρου) υπήρξε άκρως υποβοηθητική στην ενίσχυσή της. Χρησιμοποιήθηκε δε ως ορμητήριο της οργάνωσης και κέντρο συντονισμού της δράσης της.

Η ηγεσία της Τ.Μ.Τ ήταν αδίστακτη και αποφασισμένη για όλα. Τα μηνύματα προς όσους Τουρκοκύπριους πίστευαν και αγωνίζονταν για τη συνύπαρξη και την κοινή συμβίωση με τους Ελληνοκύπριους έπρεπε να είναι ηχηρά και η κάθε μορφής επαφή να διακοπεί. Στόχος της Τ.Μ.Τ αποτέλεσε και το συνδικαλιστικό κίνημα, η ΠΕΟ και οι Τουρκοκύπριοι - μέλη της.

Προσφιλής μέθοδος εκφοβισμού των Τουρκοκυπρίων υπήρξε ο ξυλοδαρμός. Χαρακτηριστικές είναι, επίσης, οι περιπτώσεις δολοφονιών του Αχμέτ Σατή, γραμματέα του Τουρκικού Γραφείου της ΠΕΟ στη δεκαετία του 1950, που υπέστη με τη γυναίκα του δολοφονική επίθεση από την Τ.Μ.Τ στις 22 Μαΐου του 1958 στην Ομορφίτα και αυτή της άνανδρης δολοφονίας από την τρομοκρατική οργάνωση στις 11 Απριλίου 1965, των Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστα Μισιαούλη στο δρόμο Λευκωσίας - Λάρνακας.

Της δολοφονίας Μισιαούλη - Καβάζογλου είχε προηγηθεί τρία χρόνια πριν μια άλλη δολοφονική επιχείρηση εναντίον των δικηγόρων και ιδιοκτητών της εφημερίδας «Τζιουμχουριέτ» Αϊχάν Χικμέτ και Αχμέτ Γκιουρκάν το βράδυ της 23ης Απριλίου 1962. Οι Χικμέτ και Γκιουρκάν είχαν δηλώσει ότι θα έδιναν στη δημοσιότητα τα ονόματα των βομβιστών πρακτόρων της Τ.Μ.Τ που ευθύνονταν για την ανατίναξη του τεμένους Μπαϊρακτάρ στη Λευκωσία. Μια προβοκατόρικη ενέργεια, που στόχο είχε να δηλητηριάσει τις σχέσεις των δύο κοινοτήτων.

Σειρά πληροφοριών καταδεικνύουν ότι στη δολοφονική αυτή ενέργεια, όπως και σε άλλες, εμπλοκή είχε και ο Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος μαζί με το δρα Φαζίλ Κουτσιούκ υπήρξαν από τα πρώτα μέλη της οργάνωσης Τ.Μ.Τ. Παρά το γεγονός, ότι οι δυο τους δεν ασπάζονταν την ίδια πολιτική όσον αφορά τον τρόπο επίλυσης του προβλήματος και τη στρατιωτική παρουσία της Τ.Μ.Τ στο νησί.

Ποιος πραγματικά υπήρξε ο ρόλος της τρομοκρατικής οργάνωσης Τ.Μ.Τ στην πορεία του Κυπριακού και της διαμόρφωσης των εξελίξεων; Πώς η δική μας πλευρά αξιολόγησε και εκτίμησε τη για δεκαέξι χρόνια παρουσία και δράση της Τ.Μ.Τ στο νησί έτσι, που να την αποτρέψει από του να πετύχει το στόχο της - κοινός στόχος με την Τουρκία από την οποία ελεγχόταν και διοικούνταν - που δεν ήταν άλλος από τη διχοτόμηση; Τι ρόλο έπαιξαν τα ένοπλα μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης πριν και κατά τη διάρκεια της εισβολής του 1974;

Τρία βασικά ερωτήματα, που οι απαντήσεις τους θα μας φέρουν πιο κοντά στην ιστορική αλήθεια και στην πληρέστερη κατανόηση του Κυπριακού προβλήματος, αλλά και των λαθών της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας των Ελληνοκυπρίων.

Την απάντηση στο πρώτο ερώτημα δίνει ο ίδιος ο Ραούφ Ντενκτάς, μέσα από μια συνέντευξη που παραχώρησε το 1996 και στην οποία αναφέρει, ότι «η ίδρυση της Τ.Μ.Τ δε συνέβαλε μόνο στην εποχή που ιδρύθηκε. Υπήρξε μια οργάνωση που είχε στους κόλπους της πειθαρχημένους και πατριώτες νέους. Συνέβαλε στους εθνικούς αγώνες και μας οδήγησε στην 20ή Ιουλίου 1974».

Όσον αφορά το ρόλο των ενόπλων τουρκοκυπριακών παραστρατιωτικών δυνάμεων, πριν και κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής, αυτός υπήρξε καθοριστικός. Εντός των τουρκοκυπριακών θυλάκων που είχαν δημιουργηθεί μετά τα γεγονότα του 1963-64, οι Τουρκοκύπριοι συγκέντρωσαν σημαντικό εξοπλισμό και δημιούργησαν οχυρωματικά έργα. Για την εξουδετέρωση των τουρκοκυπριακών θέσεων στην Πάφο κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής εισβολής του 1974, χρειάστηκε η υποστήριξη του ελληνικού αρματαγωγού «Λέσβος». Από το «Λέσβος» ρίφθηκαν 900 περίπου βολές κατά των οχυρωματικών έργων στο Μούτταλο, όπου αμύνονταν σθεναρά οι Τουρκοκύπριοι.

Σημαντική υπήρξε η δράση των Τουρκοκυπρίων ενόπλων και στη Λευκωσία στις συνοικίες του Τράχωνα, της Νεάπολης και της Ομορφίτας, όπου έσπασαν τη γραμμή άμυνας της Εθνικής Φρουράς, μαζί με Τούρκους αλεξιπτωτιστές και προέβησαν σε εκτελέσεις και λεηλασίες ελληνοκυπριακών περιουσιών. Με σθένος και αγωνιστικότητα, θάρρος και ανδρεία εξουδετερώθηκε και η δύναμη των Τουρκοκυπρίων που βρίσκονταν εντός του τουρκικού τομέα της πόλης της Λεμεσού, στον οποίο υπολογιζόταν ότι υπήρξαν 1.000 περίπου ένοπλοι Τουρκοκύπριοι καλά οχυρωμένοι, αφού διέθεταν πολυβολεία στην περίμετρο του τομέα, αλλά και σημαντικά οχυρωματικά έργα εντός του Τουρκικού Γυμνασίου. Των ενόπλων του τουρκικού τομέα Λεμεσού ηγούνταν Τούρκοι αξιωματικοί.

Η εξουδετέρωση των Τουρκοκυπριακών θυλάκων ουσιαστικά απασχόλησε ένα σημαντικό μέρος των δικών μας δυνάμεων, στοιχείο απόλυτα αναγκαίο για την απόκρουση της κύριας αποβατικής στρατιωτικής δύναμης των Τούρκων.

Αναλύοντας την όλη κατάσταση από το 1958 μέχρι το 1974 καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι για ακόμη μια φορά υποτιμήσαμε τον τουρκικό και τουρκοκυπριακό εθνικισμό, την ίδια ώρα που υπερτιμούσαμε τις δικές μας δυνάμεις, αφήνοντας και με δική μας ευθύνη τα πράματα να οδηγηθούν ανεξέλεγκτα προς τη διχοτόμηση.
Μοναδικό αντίβαρο στις τουρκικές πολιτικοστρατιωτικές μεθοδεύσεις στην Κύπρο ήταν η από το Γεώργιο Παπανδρέου, πρωθυπουργό της Ελλάδας και Πέτρο Γαρουφαλιά υπουργό Άμυνας, αποσταλείσα αμέσως μετά τα γεγονότα του 1963-64, ελληνική μεραρχία στην Κύπρο.

Με την αποχώρηση της ελληνικής μεραρχίας από το νησί, μετά την επιχείρηση στα χωριά Κοφίνου και Άγιος Θεόδωρος το 1967 και το τελεσίγραφο της Άγκυρας, ουσιαστικά αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση και η αποξήλωση της άμυνας της Κύπρου. Με βάση τη μέχρι τότε προετοιμασία και στρατιωτικές δυνατότητες των Τούρκων και Τουρκοκύπριων όλα ήταν θέμα χρόνου. Την κατάσταση δυσχέραινε από τη δική μας πλευρά η εμφυλιοπολεμική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο νησί την περίοδο 1970-1974 με την ίδρυση του Εθνικού Μετώπου και στη συνέχεια της ΕΟΚΑ Β’, καθώς και με τα δημοκρατικά ελλείμματα της τότε κυβέρνησης Μακαρίου.

Βασική αιτία των δεινών της Κύπρου υπήρξε η παλινδρόμηση, όσον αφορά τον τελικό στόχο, που ενώ αρχικά ήταν η αυτοδιάθεση - ένωση, εξελικτικά αυτή εγκαταλείφθηκε και στη συνέχεια υιοθετήθηκε η ανεξαρτησία, την ίδια ώρα που το ανεξάρτητο κυπριακό κράτος υπονομευόταν από μερίδα της ελληνοκυπριακής ηγεσίας, που θεωρούσε την ανεξαρτησία ως ενδιάμεσο σταθμό πριν την ένωση με την Ελλάδα, σε μια περίοδο που η Ένωση ήταν πέρα για πέρα αδύνατο να επιτευχθεί και ο κίνδυνος της διχοτόμησης ή της διπλής ένωσης ήταν πλέον ορατός. Τριάντα πέντε χρόνια μετά, η Κύπρος και ο λαός της εξακολουθούν να υφίστανται τις συνέπειες της εισβολής και της κατοχής.
romiossini.com

Read more...

Προς λύση το κουρδικό;


Η τουρκική εφημερίδα Sabah δημοσίευσε το Σάββατο με τίτλο «Αυτοί που είναι στο όρος Καντίλ, φεύγουν για τη Νορβηγία», αποκλειστική είδηση όσον αφορά το σχέδιο διάλυσης του ΡΚΚ και τονίζει ότι θα εκκενωθεί το στρατόπεδο Μαχμούρ και όσοι είναι στα βουνά, θα τοποθετηθούν εκεί, ενώ τα ηγετικά στελέχη θα μεταβούν στη Νορβηγία, με ιρακινό διαβατήριο.

Στο δημοσίευμα γράφει ότι επιταχύνθηκε το σχέδιο διάλυσης του ΡΚΚ, μεταξύ ΗΠΑ, Τουρκίας και Ιράκ. Ο Πρόεδρος του Hak-Par Mπαϋράμ Μπόζγιελ μίλησε στη Sabah για την εν λόγω διαδικασία των τεσσάρων φάσεων, μετά τις επαφές που είχε στην περιοχή.
Βάσει του σχεδίου, το πρώτο βήμα θα είναι η εκκένωση του στρατοπέδου Μαχμούρ στο βόρειο Ιράκ. Εκείνοι οι οποίοι είχαν μεταβεί στο εν λόγω στρατόπεδο το 1990, θα μεταφερθούν και πάλι στην Τουρκία. Τα μέλη του ΡΚΚ που θα κατεβούν από τα βουνά, θα τοποθετηθούν στο εν λόγω στρατόπεδο και θα τους αφαιρεθούν τα όπλα. Στα ηγετικά στελέχη, με πρώτο τον Μουράτ Καράγιλαν, θα δοθούν ιρακινά διαβατήρια και θα σταλούν στη Νορβηγία.
Στο μεταξύ, στην Τουρκία θα ετοιμαστεί πακέτο που θα αποτελεί βάση για αμνηστία. Στη συνέχεια, αυτοί που θα τοποθετηθούν στο στρατόπεδο, θα αρχίσουν να μεταφέρονται στην Τουρκία. Ο Μπόζγιελ τόνισε ότι στο χρονοδιάγραμμα αυτό, οι Τζελάλ Ταλαμπανί και Μεσούτ Μπαρζανί, ανέλαβαν σημαντικό ρόλο.
Σημειώνεται πως, τελευταία στη Νορβηγία είχε μεταβεί στις 16 Ιουνίου, ο Υπουργός Δικαιοσύνης Εργκίν, ενώ ο Πρόεδρος της Βουλής Τοπτάν είχε μεταβεί στη Νορβηγία τον Απρίλιο.
+++
Η Μilliyet στην πρώτη σελίδα και με τον τίτλο «Ενδιαφέρον παράπονο από το DTP στον Μπαρζανί», δημοσιεύει την αποκλειστική είδηση ότι το κουρδικό κόμμα DTP, με επιστολή του που απέστειλε στον Μπαρζανί, επέκρινε το γεγονός ότι δεν έγινε δεκτό να λάβει μέρος στις εκλογές, το κόμμα ΗΙWA (Ελπίδα), που είναι υπό τον έλεγχο του ΡΚΚ και τόνισε: «Ακόμα και στην Τουρκία λαμβάνουν μέρος στις εκλογές τα κόμματα που ασκούν πολιτική, εν ονόματι των Κούρδων».
Οι εκλογές στο βόρειο Ιράκ θα διεξαχθούν στις 25 Ιουλίου.
http://www.anixneuseis.gr/?p=3113

Read more...

Τουρκική αντίδραση στη συνέντευξη της Ντόρας στην «ΗτΣ»


Την αντίδραση της Αγκυρας, με μια πραγματικά ασυνήθιστη ταχύτητα και διαδικασία, προκάλεσε η συνέντευξη της υπουργού Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη στην «Ημερησία του Σαββάτου».
Ο υπουργός Επικρατείας και βασικός διαπραγματευτής της Τουρκίας Εγκεμεν Μπαγίς έσπευσε να σχολιάσει την συνέντευξη της κ. Μπακογιάννη με δηλώσεις του στο πρακτορείο Ανατολή, ενέργεια ασυνήθιστη, που μάλλον αποκαλύπτει ότι στο εξής η τουρκική πλευρά δεν προτίθεται να αφήνει τίποτα αναπάντητο και ασχολίαστο.

Πρωτόκολλο
Η υπουργός Εξωτερικών στην συνέντευξή της είχε επισημάνει μεταξύ άλλων ότι «όσο η Τουρκία δεν εφαρμόζει το Πρωτόκολλο της Αγκυρας δεν θα υπάρχει συζήτηση για το άνοιγμα των κεφαλαίων που έχουν παγώσει με την κοινή ευρωπαϊκή απόφαση...».

«Η Τουρκία γνωρίζει τις υποχρεώσεις της και έχει το δικαίωμα να αναμένει από τους συνομιλητές της να εκπληρώνουν τις δικές τους υποχρεώσεις...» δήλωσε ο κ. Μπαγίς, απαντώντας στην κ. Μπακογιάννη, προσθέτοντας ότι «οι διεθνείς συμφωνίες δεν είναι υποχρεώσεις που επιβάλλονται από όποιον φωνάζει πιο δυνατά».

Ο Τούρκος υπουργός που με έπαρση τόνισε ότι σε αντίθεση με την Ελλάδα, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας δεν έχει μόνο το Κυπριακό στην ατζέντα της και κατηγόρησε την Ελλάδα ότι εκμεταλλεύεται την θέση της εντός της Ε.Ε. και χρησιμοποιεί τεχνάσματα που «μπορεί να την θέτουν σε πλεονεκτική θέση, αλλά δεν είναι και δίκαιη...».

Ο κ. Μπαγίς μάλιστα χαρακτήρισε μη σοβαρές στις δηλώσεις στα ΜΜΕ που γίνονται για να ικανοποιήσουν την κοινή γνώμη της χώρας και πρόσθεσε, ότι η Τουρκία απορρίπτει την «επικοινωνία μέσω των ΜΜΕ...». Αναπάντητα μένουν τα ερωτηματικά που έχει προκαλέσει δημοσίευμα «του Βήματος» ότι αμερικανικό non paper που επιδόθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών, ουσιαστικά υποστηρίζει την επανεξέταση του νομικού πλαισίου του Αιγαίου, στο πλαίσιο της αναζήτησης λύσεων που θα αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά την ένταση στο Αιγαίο.

Ενταξη στην Ε.Ε.
Συγκεκριμένα η κ. Μπακογιάννη απάντησε όσον αφορά τη στάση της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο:

«Eμείς έχουμε από την αρχή πει ότι είμαστε υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της Tουρκίας, διότι πιστεύουμε ότι θα είναι προς όφελος όλων. Bεβαίως του τουρκικού λαού, αλλά και για την Eλλάδα και ολόκληρης της Eυρώπης. Eίναι προς το συμφέρον μας και προς το συμφέρον όλων μια ευρωπαϊκή Tουρκία στα σύνορά μας, που σημαίνει μια Tουρκία που εφαρμόζει το ευρωπαϊκό κεκτημένο στο σύνολό του.

Όλα τα υποψήφια προς ένταξη κράτη οφείλουν να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει Eυρώπη α λα καρτ. Δεν διαλέγεις και παίρνεις ό,τι σου αρέσει από την Eυρώπη και αφήνεις τα υπόλοιπα χωρίς να τα εφαρμόζεις.

H δική μας θέση είναι απολύτως σαφής. Όσο η Tουρκία δεν εφαρμόζει το πρωτόκολλο της Άγκυρας, συζήτηση για ν' ανοίξουν τα κεφάλαια που έχουν «παγώσει» με την κοινή ευρωπαϊκή απόφαση δεν υπάρχει.

Aλλά πέραν αυτών των 8 κεφαλαίων, υπάρχουν και άλλα θέματα τα οποία είναι πάνω στο τραπέζι. H Tουρκία πρέπει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Για το θέμα της λαθρομετανάστευσης, είναι ξεκάθαρο ότι η Tουρκία πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι οφείλει να συνεργαστεί».

Read more...

Καλλιεργούν κλίμα για μειονότητα


Παράξενες εκδηλώσεις... μνήμης και αναζήτηση ηρώων από το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής
Συντονισμένο «παιχνίδι» στη Θράκη στήνεται με πρωταγωνιστή το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής, ώστε να συντηρηθεί το κατάλληλο κλίμα και να δημιουργηθεί το ευνοϊκό περιβάλλον για να νομιμοποιηθούν και υλοποιηθούν εμπράκτως οι διεκδικήσεις της Άγκυρας.

Σειρά παράξενων περιστατικών και γεγονότων παρατηρούνται τις τελευταίες εβδομάδες στη Θράκη, που συμπίπτουν χρονικώς με την έγερση μειονοτικού ζητήματος στις διμερείς σχέσεις από τον κ. Ερντογάν, τον Α. Νταβούτογλου και τον Ε. Μπαγίς.

Ο Τούρκος γενικός πρόξενος στην Κομοτηνή Μουσταφά Σαρνίτς, με την ευκαιρία της τελετής αποφοίτησης των παιδιών από τα «Κοράν Κουρσού», τα ισλαμικά κατηχητικά με τα οποία έχει γεμίσει η Θράκη, πήγε στο πομακοχώρι Κέχρος και έδωσε το δικό του μήνυμα: «...Βλέπω εδώ μια τουρκική κοινότητα που εργάζεται με αυταπάρνηση. Συνεχίστε αυτόν τον αγώνα χωρίς να υποκύψετε και στηρίξτε τον τουρκισμό, χάρη σε σας θα επιβιώσει ο τουρκισμός της Θράκης και θα συνεχίσει να ζει...». Ο κ. Σαρνίτς, κινούμενος εκτός ορίων της αρμοδιότητάς του, υποσχέθηκε μάλιστα και υποστήριξη για να «λυθούν τα πολλά προβλήματα...».

Προβληματισμός
Ο κ. Σαρνίτς όμως, λίγες ημέρες αργότερα, επισκέφθηκε το πομακοχώρι Χλόη, για να συμμετάσχει στον εορτασμό που προσπαθούν να καθιερώσουν ορισμένοι για τα «Σαράντα Κουρμπάνια» (τις σαράντα θυσίες). Η εκδήλωση έγινε στη μνήμη των... σαράντα πολεμιστών κάποιου Σουλεϊμάν Πασά, που έπεσαν στον αγώνα για την κατάκτηση της Θράκης τον 14ο αιώνα! Τα περιστατικά αυτά (τα οποία αποκαλύπτει ο «Αντιφωνητής» της Κομοτηνής) έχουν προκαλέσει δικαιολογημένο προβληματισμό για τη μεθοδική και συστηματική προσπάθεια του τουρκικού προξενείου, υπερβαίνοντας πλήρως την αποστολή και τους όρους εντολής του, να καλλιεργήσει ευνοϊκό έδαφος για τις διεκδικήσεις της χώρας του, παρεμβαίνοντας ευθέως και με διχαστικό τρόπο στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας που το φιλοξενεί.
Στο πλαίσιο της αναζήτησης... «ηρώων» οι άνθρωποι του τουρκικού προξενείου ασχολήθηκαν και με την ανέγερση παράνομων μνημείων σε δασική έκταση.
Στα Χίλια, ενόψει του πανηγυριού, το οποίο είχε σχεδόν εκτουρκισθεί, φέτος φρόντισαν «άγνωστοι» να ανεγείρουν μέσα στο δάσος ολόκληρη τσιμεντένια κατασκευή στη μνήμη του Μεχμέτ Χιλμί, δάσκαλου στο επάγγελμα και δυναμικού «εθνικιστή», ο οποίος θεωρείται πατέρας του «τουρκισμού» στη Θράκη και έκδοτης (από το 1924) των πρώτων εφημερίδων στην περιοχή της Θράκης που προωθούσαν την εμπέδωση του κεμαλισμού.
Για το πώς λειτουργούν όμως στη Θράκη τα «κηρύγματα» της τουρκικής ηγεσίας είναι ενδεικτικό το μήνυμα που απηύθυνε ο ψευδομουφτής Ξάνθης και επίδοξος ηγέτης της μειονότητας Αχμέτ Μετέ με την ευκαιρία της εορτής των «τριών ιερών μηνών».
«...Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της μητέρας πατρίδας Τουρκικής Δημοκρατίας μίλησε ανοικτά για τα προβλήματα στη Δυτική Θράκη, μας γεμίζει ικανοποίηση και ελπίδα και γι αυτό τον ευχαριστούμε».
Ο κ. Μετέ, δίνοντας τη δική του ερμηνεία φυσικά για τη Συνθήκη της Λοζάνης, τόνισε ότι η «τουρκική μουσουλμανική μειονότητα έχει αφεθεί στην Ελλάδα υπό την προστασία της μητέρας πατρίδας Τουρκίας» και σε πλήρη συμπορευση με την Αγκυρα δηλώνει ότι «οι δυο χώρες πρέπει να κάνουν αυτό που τους αναλογεί για την επίλυση των προβλημάτων της μειονότητας». Ο κ. Μετέ αναφέρει ακόμη ότι ως «Τούρκοι, μουσουλμάνοι της Δ. Θράκης, θέλουμε να απολαμβάνουμε ελεύθερα τη θρησκεία, τη γλώσσα, τις παραδόσεις, την εθνική ταυτότητά μας και τις ιδέες μας...».
Ο κ. Μετέ στο ίδιο μήνυμα κάλεσε τους μουσουλμάνους να στέλνουν τα παιδιά τους μόνο στα μειονοτικά (και όχι στα δίγλωσσα δημόσια) σχολεία, για «να μη χάσουν τη θρησκευτική και εθνική ταυτότητά τους, μεγαλώνοντας μακριά από ισλαμική τουρκική ταυτότητα...».

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
WEB.MAC.COM

Read more...

Κορυφώνεται η σύγκρουση Ερντογάν - στρατιωτικών στην Τουρκία


Του Α. ΚΟΥΡΚΟΥΛΑ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, ΙΟΥΛΙΟΣ. Η ΣΥΛΛΗΨΗ του πλοιάρχου Ντουρσούν Τσιτσέκ έχει ξεσηκώσει τη φαντασία της Τουρκίας. «Ιστορικό» γεγονός τη χαρακτηρίζουν όλες οι πλευρές της σύγκρουσης στρατιωτικών - πολιτικών. Ο πλοίαρχος συνελήφθη ενώ κορυφωνόταν η συζήτηση για το αν οι στρατιωτικοί είναι υπόλογοι στα πολιτικά δικαστήρια και όχι μόνο στα στρατοδικεία, που είχαν μόλις θέσει στο αρχείο τις κατηγορίες ότι ο πλοίαρχος ήταν ο συντάκτης σχεδίου με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση είχε μόλις (25 Ιουνίου) περάσει- τα μεσάνυχτα, λένε οι αντίπαλοί της- νόμο που επέτρεπε τη δίωξη των στρατιωτικών από την πολιτική δικαιοσύνη. Η σύλληψη του Τσιτσέκ είχε πολλές πιθανότητες να καταγραφεί στην ιστορία ως η «καμπή» της απελευθέρωσης της τουρκικής πολιτείας από τη «στρατιωτική κηδεμονία» λέει ο πρώην εισαγγελέας του ανωτάτου δικαστηρίου Ρεσάτ Πετέκ. Η ταχύτατη διακοπή της κράτησής του θα καταγραφεί στα ρεκόρ του βιβλίου Γκίνες, όπως σαρκαστικά υποδείκνυε χθες μια οργάνωση νεολαίας έξω από το 14ο Ποινικό Δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης. Η σύλληψη του πλοιάρχου έγινε όσο διαρκούσε
η συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, ενός θεσμού που παλαιότερα συμβόλιζε την κηδεμονία του στρατού στην τουρκική πολιτική ζωή, προσθέτοντας ένα ακόμη δραματουργικό στοιχείο στην υπόθεση. Οι λεπτομέρειες όπως συχνά συμβαίνει με συμβολισμούς σε ιστορικές καμπές δεν υπακούουν στη λογική των που καλούνται να υπηρετήσουν. Ετσι ο πλοίαρχος δεν συνελήφθη για την επίδικη συνωμοσία, αλλά ως ύποπτος συμμετοχής του στο εγκληματικό δίκτυο Εργκενεκόν. «Η σύλληψη δείχνει ξεκάθαρα ότι η Εργκενεκόν έχει προεκτάσεις και στο γενικό επιτελείο» σημειώνει η εφημερίδα «Ταράφ» που αποκάλυψε τη συνωμοσία.
Oι σκληροί της «ατατουρκικής» παράταξης και μεγάλο μέρος των κατεστημένων εφημερίδων αντιμετωπίζουν τη σύλληψη Τσιτσέκ διαφορετικά. Και αυτοί μιλούν για ιστορική «καμπή» αλλά τη χρωματίζουν με αυταρχισμό και «κινδύνους» για το «κοσμικό» καθεστώς. Το όνομα του Ντουρσούν Τσιτσέκ (Σταμάτης Λουλούδης σε μετάφραση!) απασχόλησε για πρώτη φορά την επικαιρότητα το 2008, όταν η εφημερίδα «Ταράφ» δημοσίευσε σχέδιο υπηρεσιών του γενικού επιτελείου για τη δημόσια συκοφαντία και υπονόμευση των μη κυβερνητικών οργανώσεων που δεν αποδέχονταν τη λογική της σκληρής «ατατουρκικής» παράταξης. Οργανώσεις όπως η Ενωση των Εμπορικών Επιμελητηρίων, ο Σύνδεσμος Τούρκων Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών (ΤΑSΙΑD), ο Οργανισμός Κοινωνικής και Οικονομικής Ερευνας (ΤΕSΕV) ήταν στο στόχαστρο εκείνου του σχεδίου.
Ο τότε αρχηγός του γενικού επιτελείου, στρατηγός Γιασάρ Μπουγιούκανιτ απαξίωσε την καταγγελία ως «φτηνή προπαγάνδα» που στοχεύει τον στρατό. Εναν χρόνο αργότερα, η ίδια εφημερίδα αποκάλυψε νέο σχέδιο της ίδιας σκοτεινής υπηρεσίας που στόχευε αυτή τη φορά το κυβερνητικό κόμμα ΑΚΠ και το κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλέν (Fethullah G len), ενός μεγάλου διανοητή του Ισλάμ, που έχει εμπνεύσει ένα ισχυρό κοινωνικό κίνημα εκσυγχρονισμού και εκδημοκρατισμού της τουρκικής κοινωνίας. Ο σημερινός αρχηγός του γενικού επιτελείου, στρατηγός Ιλκέρ Μπασμπούγ (Ιlker Βasbuq) μίλησε και πάλι για «χαλκευμένο» έγγραφο με στόχο και πάλι τον στρατό, αλλά οι ισχυρισμοί του δεν μπόρεσαν αν σταματήσουν τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης.
Για πρώτη φορά, ο μηχανισμός του Επιτελείου και των στρατοδικείων δεν μπόρεσε να επιβάλει την άποψή του. Οι «φίλοι» του στρατού, συμπεριλαμβανομένης της ηγεσίας του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CΗΡ), ολοφύρονταν και ωθούσαν τον στρατό να «λάβει μέτρα».
Ο πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ φαίνεται ότι μεσολάβησε για να κατευνάσει τα πνεύματα. Σε ειδική συνάντηση κορυφής που έγινε μετά το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, έδωσε τη δυνατότητα στη στρατιωτική ηγεσία να ενημερωθεί από τον υπουργό Δικαιοσύνης για το ακριβές νόημα του νέου νόμου που επεκτείνει και στον στρατό τη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων. Υπογράμμισε στους στρατιωτικούς ότι οι αλλαγές αυτές είναι απολύτως επιβεβλημένες από τη σύγκλιση με την ΕΕ.
Η φιλοκυβερνητική παράταξη βρίσκει στα γεγονότα αυτής της εβδομάδας «όχι μόνο ιστορικές» καμπές αλλά και την απόδειξη των μεγάλων αλλαγών που έχουν συντελεσθεί στην Τουρκία. Οι σχέσεις στρατού με την πολιτική δεν θα είναι ποτέ πια οι ίδιες, λένε και τονίζουν ότι οι αλλαγές είναι πλέον μη αναστρέψιμες.

Οι «κρίσεις» στα μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής
Ηισορροπία στρατιωτικών- πολιτικών στην Τουρκία επηρεάζει και επηρεάζονται από τη γεωπολιτική ισορροπία της ευρύτερης περιοχής, επισημαίνουν έγκυροι αναλυτές. Με τη συρρίκνωση των στρατιωτικών στην Τουρκία, οι «νεοσυντηρητικές» αντιλήψεις δέχονται ένα ακόμη σοβαρό πλήγμα, και η αλλαγή της ισορροπίας υπέρ των πολιτικών έγινε δυνατή και λόγω της γενικότερης υποχώρησης των «νεοσυντηρητικών» αντιλήψεων και ισχύος. Οι συντηρητικές τουρκικές στρατιωτικές ελίτ παρά τον έντονο εθνικισμό τους είχαν, για τους δικούς τους εσωτερικούς λόγους, εξελιχθεί σε προνομιακό «σύμμαχο» των νεοσυντηρητικών της Ουάσιγκτον.
Η εξωτερική πολιτική μιας φιλελεύθερης, δημοκρατικής και ευρωπαϊκής Τουρκίας έτσι όπως σχεδιάζεται από τη σημερινή κυβέρνηση, υπονομεύει για παράδειγμα τη στρατηγική της μετωπικής σύγκρουσης με το Ιράν και άλλες επιλογές των «νεοσυντηρητικών». Η προσεκτική στάση της Αγκυρας στην κρίση της προεδρικής εκλογής στο Ιράν, λέει πολλά προς αυτή την κατεύθυνση. Πολλοί αναλυτές προειδοποιούν ότι οι εξελίξεις στην Τουρκία μπορεί να οδηγήσουν σε «κρίσεις», σε διάφορα μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής. Οι περισσότερες από τις κρίσεις αυτές μας αφορούν αφού, παρά τις άριστες σχέσεις που έχουν τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας, δεν έχει διευθετηθεί κανένα από τα ανοικτά ζητήματα μεταξύ των δύο χωρών. Οι παραβιάσεις στο Αιγαίο, τα θέματα της Δυτικής Θράκης και κυρίως το θέμα των παράνομων μεταναστών είναι προνομιακά πεδία για τους αντιπάλους της τουρκικής κυβέρνησης. (Το θέμα της παράνομης μετανάστευσης ελέγχεται σχεδόν αποκλειστικά από τη στρατοχωροφυλακή, τμήμα του Γενικού Επιτελείου στην Τουρκία.) Τα θέματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και το Κυπριακό, που είχαν χρησιμοποιηθεί ως μοχλοί εναντίον της κυβέρνησης του κ. Ερντογάν, έχουν αρκετά απαγκιστρωθεί από τα δίκτυα των στρατιωτικών, λένε οι ίδιοι αναλυτές. Η κυβέρνηση του κ. Ερντογάν βρίσκεται αντιμέτωπη με θέματα για τα οποία έχει την απόλυτη ευθύνη, αλλά δεν έχει σχεδόν κανέναν έλεγχο. Βρίσκεται έτσι σταθερά εκτεθειμένη απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν είναι άλλωστε μυστικό ότι αυτοί που προωθούν την κρίση, την Ευρώπη θεωρούν τον βασικό αντίπαλό τους...

Η «ύποπτη» Σχολή της Χάλκης
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική της φύσης της σύγκρουσης που ζει σήμερα η Τουρκία είναι η στάση της «βαθύτερης» στρατιωτικής Τουρκίας απέναντι στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Ο τέως αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Γιασάρ Μπουγιούκανιτ, μια προσωπικότητα εικόνισμα για την «ατατουρκική» παράταξη, υποστηρίζει ότι κάποιοι προσπαθούν να ξεγελάσουν την Τουρκία στο θέμα τη Χάλκης.
Η ίδρυση της Θεολογικής Σχολής το 1844 συμπίπτει με το διάταγμα (φιρμάνιο) του Τανζιμάτ, που «επεβλήθη», όπως λέει ο στρατηγός, στην αυτοκρατορία με τη Συμφωνία Μπαλτά Λιμανί. Το Τανζιμάτ, σημειώνει ο στρατηγός, «οδήγησε σε ανάμειξη των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων στη δημόσια ζωή της Αυτοκρατορίας». «Οι μη μουσουλμανικές κοινότητες, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, άρχισαν να αναμειγνύονται στα εσωτερικά της» γράφει ο στρατηγός σε άρθρο που δημοσιεύεται στο μηνιαίο δελτίο του Ινστιτούτου Στρατηγικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Μπέικεντ. Επαναλαμβάνει έτσι τη διαδεδομένη στην Τουρκία αντίληψη, ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισε να διαλύεται όταν υπό την πίεση της χριστιανικής Δύσης (βλέπε ΕΕ) άρχισε να δίνει δικαιώματα στους «άπιστους» (γκιαούρηδες)!!! Ο στρατηγός αναρωτιέται πώς εκπαιδεύονταν μετά την Αλωση ο κλήρος και οι Πατριάρχες, για να τονίσει τον «ύποπτο» χαρακτήρα της απόφασης να ιδρυθεί χριστιανική Ιερατική Σχολή στην αυτοκρατορία.
Οι απόψεις αυτές αναπτύσσονται δημοσίως για πρώτη φορά. Ο στρατός, που για τους γνωρίζοντες ήταν πάντοτε πίσω από την απαγόρευση της λειτουργίας της Σχολής και όλη τη δίωξη των μειονοτήτων, απέφευγε συστηματικά να διατυπώνει δημόσια άποψη, αφήνοντας την κυβέρνηση να αναλαμβάνει όλη την ευθύνη!! Ο στρατός δεν έχει καμία αρμοδιότητα για αυτά τα θέματα επαναλάμβαναν υποκριτικά, και εμπόδιζαν μέσω «ειδικών» διοικητικών διαδικασιών την επαναλειτουργία της Σχολής, όπως εισηγούνταν επανειλημμένως οι αρμόδιες κυβερνήσεις.
Ούτε οι αντιλήψεις που συνδέουν τη σύγχρονη τουρκική ταυτότητα με το Ισλάμ προκαλούν έκπληξη, παρά το ότι ο στρατηγός και οι ομοϊδεάτες του εμφανίζονται, τα τελευταία χρόνια, να μάχονται εναντίον της «απειλής» εξισλαμισμού της Τουρκίας από την εκλεγμένη κυβέρνησή της!!
ΒΗΜΑ

Read more...

Ο Νταβούτογλου προβάλλει τη σημερινή Τουρκία ως… «βυζαντινή»!


Η παρουσίαση του νεο-οθωμανισμού ως δομικού στοιχείου της σύγχρονης τουρκικής ταυτότητας από τον Αχμέτ Νταβούτογλου, με βασικό εργαλείο την ανάδειξη της σημερινής Τουρκίας ως «βυζαντινής Τουρκίας», ξεκίνησε ήδη να συζητείται στη γείτονα από το 2007, όταν, μιλώντας στο Ιδρυμα Βεχμπί- Κοτς, κατά τη διεξαγωγή του Α΄ Διεθνούς Ερευνητικού Συμποσίου για το Βυζάντιο, ο Τούρκος υπουργός Τουρισμού και Πολιτισμού τόνισε:«Δεν έχετε το δικαίωμα να λέτε (συμπατριώτες μου) ότι το Βυζάντιο δεν είναι δικό σας. Δεν μπορείτε να το λέτε αυτό, γιατί τότε δεν θα έχετε δικαίωμα στη γη αυτή.


Η Χάλκη

»Αυτή η γη είναι των Τούρκων και σ’ αυτήν έζησαν Βυζαντινοί. Το μουσείο της Αγίας Σοφίας, που έκανε τζαμί ο Σουλτάνος Φατίχ Μεχμέτ, δεν το γκρεμίσαμε, το χρησιμοποιήσαμε, άρα το Βυζάντιο είναι δικό μας» (εφημερίδα «Μιλιέτ», 26-06-07), ενώ στη «Χουριέτ» (1-07-09) η Μπαρτσίν Γινάνγκ, υπό τον τίτλο «μεταρρυθμίσεις ΑΚΡ α λα καρτ», γράφει για το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης:

«…η ομάδα του Βατικανού, όπως εγώ την αποκαλώ, αντιτίθεται στο άνοιγμα, φοβούμενη ότι θα αναγνωριστεί η Οικουμενικότητα του Ελληνικού Πατριαρχείου, το οποίο θα γίνει δεύτερο Βατικανό… Γιατί είναι κακό για μας να φιλοξενούμε στο έδαφός μας έναν από τους σημαντικότερους θρησκευτικούς θεσμούς;

Η Τουρκία μόνον οφέλη μπορεί να αποκομίσει από τη λειτουργία ενός τέτοιου θεσμικού οργάνου στο έδαφός της».

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ

Read more...

ΗΠΑ προς Τουρκία: Σταματήστε τις υπερπτήσεις σας στο Αιγαίο...


Συνέντευξη στην «Κ» του Αμερικανού βοηθού υπουργού Εξωτερικών, Φίλιπ Γκόρντον
Η Ουάσιγκτον έχει διαμηνύσει στην Αγκυρα ότι πρέπει να σταματήσει τις υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά, αποκαλύπτει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιος για ευρωπαϊκές υποθέσεις Φίλιπ Γκόρντον, ο οποίος μιλάει για «επικίνδυνες» ενέργειες που μπορούν να οδηγήσουν σε θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο.
Ο Αμερικανός αξιωματούχος, που είναι υπεύθυνος για τον χειρισμό των ελληνοτουρκικών σχέσεων, του Κυπριακού και του Σκοπιανού, σημειώνει επίσης ότι εάν η Αγκυρα δεν ανοίξει έως τον Δεκέμβριο τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της σε κυπριακά πλοία και αεροπλάνα, θα κινδυνεύσει η διαδικασία ένταξής της στην Ε.Ε., ενώ λίγο πριν από την άφιξη Νίμιτς σε Σκόπια και Αθήνα, αποφεύγει να πάρει θέση σε σχέση με την επίσημη πρόταση του μεσολαβητή για την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία», αλλά εκτιμά ότι η συμφωνία δεν θα περιορισθεί στο όνομα αλλά θα περιλαμβάνει και την ταυτότητα. Τέλος, χαρακτηρίζει «πολύ καλή» τη ελληνοαμερικανική συνεργασία στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

ΗΠΑ: Σταματήστε τις υπερπτήσεις
Συνέντευξη στον Αθανασιου Eλλις
Η Ουάσιγκτον έχει ζητήσει από την Αγκυρα να σταματήσει τις υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά, διότι πρόκειται για επικίνδυνες ενέργειες οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, τονίζει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Φίλιπ Γκόρντον. Η αποκάλυψη του Αμερικανού αξιωματούχου, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη και στο πλαίσιο αυτό χειρίζεται τα ζητήματα που αφορούν και την Ελλάδα, γίνεται σε μια περίοδο κατά την οποία η Τουρκία δείχνει να επιλέγει την τακτική της όξυνσης και να επαναφέρει τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Ο κ. Γκόρντον σημειώνει επίσης ότι οι ΗΠΑ κατανοούν πως εάν η Αγκυρα δεν ανοίξει έως τον Δεκέμβριο τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα, κινδυνεύει να θέσει εν αμφιβόλω τη διαδικασία ένταξής της στην Ε.Ε., και γι' αυτό τονίζει την ανάγκη να γίνουν άμεσα συγκεκριμένες κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ο Αμερικανός αξιωματούχος απορρίπτει την άποψη ότι το όνομα αποτελεί το μόνο αντικείμενο διαπραγμάτευσης, και τονίζει ότι εάν επιτευχθεί συμφωνία, αυτή θα καλύψει και άλλες πτυχές του προβλήματος, μεταξύ αυτών και την ταυτότητα. Η εκτίμηση του Αμερικανού αξιωματούχου αποκτά επιπλέον σημασία καθώς γίνεται λίγο πριν από την επίσκεψη του Μάθιου Νίμιτς στα Σκόπια και στην Αθήνα, αύριο και την Τετάρτη. Ο μεσολαβητής του ΟΗΕ επανέρχεται ύστερα από διάλειμμα αρκετών μηνών, που οφείλεται στις προεδρικές εκλογές του Μαρτίου στην ΠΓΔΜ και στις ευρωεκλογές του Ιουνίου στην Ελλάδα. Πριν από δύο εβδομάδες συναντήθηκε με τους διαπραγματευτές των δύο χωρών στη Γενεύη και τις επόμενες ημέρες θα έχει διαβουλεύσεις με τις πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών, εμμένοντας στην πρότασή του υπέρ της ονομασίας «Βόρεια Μακεδονία» η οποία εκτιμάται ότι μπορεί να γίνει αποδεκτή και από τις δύο πλευρές.
Ο κ. Γκόρντον τονίζει επίσης ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται συμβουλές για την αντιμετώπιση της εσωτερικής τρομοκρατίας, χαρακτηρίζοντας «πολύ καλή» τη διμερή συνεργασία στο συγκεκριμένο ζήτημα, επισημαίνει ότι η χώρα μας μπορεί να διαδραματίσει έναν ιδιαίτερο ρόλο στην πολύπλοκη σχέση της Δύσης με τη Ρωσία, λόγω της καλής σχέσης που διατηρεί με τη Μόσχα, και τέλος, ζητεί μεγαλύτερη συμβολή στο Αφγανιστάν για το οποίο τονίζει με έμφαση ότι αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα της κυβέρνησης Ομπάμα.

Η συνέντευξη
– Το τελευταίο διάστημα αυξάνονται οι προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας με υπερπτήσεις μαχητικών πάνω από κατοικημένα νησιά. Ως στενή σύμμαχος της Τουρκίας, θα την ενθαρρύνατε να σταματήσει αυτή την επικίνδυνη συμπεριφορά;
– Παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή την κατάσταση, και θα σας πω με ειλικρίνεια ότι μας ενοχλεί (we are disturbed by it). Είναι μια επικίνδυνη κατάσταση η οποία εάν συνεχισθεί μπορεί να οδηγήσει σε ατύχημα. Φυσικά δημιουργεί εντάσεις, αλλά μπορεί να γίνει και κάτι χειρότερο που θα στοιχίσει ζωές, θα προκαλέσει ζημίες, και θα πλήξει σοβαρά μια σημαντική σχέση. Είμαστε ενοχλημένοι από την πρόσφατη αυτή εξέλιξη, και έχουμε ήδη παρέμβει. Εχουμε στενές σχέσεις και με τις δυο χώρες, και με τις ένοπλες δυνάμεις τους, και ζητούμε και από τις δυο να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να κάνουν πίσω (stand down). Οι υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα νησιά είναι κάτι που δεν χρειαζόμαστε.

Η λαθρομετανάστευση
– Στο Αιγαίο αναπτύσσεται τελευταία και ένα άλλο πρόβλημα, αυτό της λαθρομετανάστευσης. Πρόσφατη έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επισημαίνει την αύξηση της παράνομης εισροής μεταναστών στην Ελλάδα, αλλά η Τουρκία αρνείται να εφαρμόσει διμερή συμφωνία που υπέγραψε για την επανεισδοχή των λαθρομεταναστών.
– Δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες της συμφωνίας που μου αναφέρετε, αλλά και εμείς οι ίδιοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η λαθρομετανάστευση αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για κάθε χώρα. Η διασφάλιση των συνόρων αποτελεί θέμα εθνικής ασφαλείας. Είναι ένα θέμα που δύο χώρες, όπως η Ελλάδα και η Τουρκία, θα πρέπει να είναι σε θέση να λύσουν.

Συμφωνία με Σκόπια όχι μόνο για το όνομα αλλά και την ταυτότητα
– Ο Μάθιου Νίμιτς προτείνει την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» που φαίνεται ότι θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή και από τις δύο χώρες. Ο προκάτοχός σας, Νταν Φριντ, είχε ζητήσει από Αθήνα και Σκόπια να την αποδεχθούν.
– Δεν θα πάρω θέση σε ό,τι αφορά συγκεκριμένες ονομασίες ή προτάσεις. Υποστηρίζουμε τις προσπάθειες του Μ. Νίμιτς. Για μας το σημαντικό είναι να υπάρξει κάτι που θα είναι αποδεκτό και από τις δύο χώρες. Αν δεν συμβεί αυτό, δεν προχωρά τίποτα. Πέρα από το όνομα υπάρχουν και άλλες πτυχές του ζητήματος, όπως η ταυτότητα και το εύρος χρήσης. Θα είναι μια πολυδιάστατη συμφωνία, εάν φθάσουμε σε συμφωνία. Δεν μπορεί κανείς να επικεντρωθεί μόνο σε ένα στοιχείο.

– Εάν διευρύνουμε το πλαίσιο, καλύπτοντας και θέματα πέραν του ονόματος, ίσως καταστεί πιο δύσκολη η επίτευξη συμφωνίας.
– Υπάρχουν πολλοί τρόποι προσέγγισης αυτού του θέματος. Στην αντιπαράθεση αυτή, και στις συνομιλίες που έχουν ήδη λάβει χώρα τίθενται περισσότερα στοιχεία από το όνομα. Αρα, αναπόφευκτα, τα μέρη συζητούν και άλλες πτυχές πέραν του ονόματος. Κάθε διαπραγμάτευση απαιτεί συμβιβασμούς και εκατέρωθεν παραχωρήσεις, και εάν ως μέρος του πακέτου συζητιούνται επιπλέον ζητήματα, ας γίνει έτσι. Αυτό θα είναι αναγκαίο. Δεν πρόκειται να είναι μόνο μια συμφωνία για το όνομα. Χωρίς αμφιβολία, το πακέτο θα είναι ευρύτερο από το όνομα.

Συνεργασία για την τρομοκρατία
– Σας προβληματίζει η αναβίωση της εσωτερικής τρομοκρατίας στην Ελλάδα; Πρόσφατα δολοφονήθηκε ένας αστυνομικός.
– Η Ελλάδα γνωρίζει και έχει υποστεί το κόστος της τρομοκρατίας, και δεν χρειάζεται συμβουλές από κανέναν. Εκφράζω τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του δολοφονημένου αστυνομικού, και την αλληλεγγύη μας στην Ελλάδα καθώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

– Πώς αποτιμάτε τη συνεργασία για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας;
– Είμαστε μαζί και συνεργαζόμαστε πολύ καλά για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Ελλάδα, ΟΑΣΕ και Ρωσία
– Θα μπορούσε η Ελλάδα, όχι μόνο ως προεδρεύουσα του ΟΑΣΕ, αλλά και λόγω της σχέσης που έχει με τη Ρωσία, να παίξει κάποιο ιδιαίτερο ρόλο σε σχέση με τη Μόσχα;
– Ναι. Νομίζω ότι μπορεί. Ηδη ξεχώρισε με την αποτελεσματική προεδρία του ΟΑΣΕ και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στην κρίση της Νότιας Οσετίας όπου μετά την κρίση και τη διάσταση απόψεων ανάμεσα στις δυτικές χώρες και τη Ρωσία, τελικά κατέθεσε μια πρόταση την οποία βρήκαμε πρακτική γιατί θα επέτρεπε σε ένα μικρό αριθμό παρατηρητών να είναι εκεί.

– Πού θα ήταν κυρίως συμβολική κίνηση, αφού οι παρατηρητές θα ήταν πολύ λίγοι.
– Μην το λέτε. Είναι και συμβολική, αλλά όταν δεν υπάρχει κανείς εκεί, είναι καλό να υπάρχουν ακόμη και είκοσι άνθρωποι στην περιοχή για να γνωρίζουμε τι συμβαίνει. Απογοητευθήκαμε που η Ρωσία δεν είδε την ελληνική πρόταση όπως την είδαμε περισσότερα από 50 μέλη του ΟΑΣΕ, ως μια πρόταση που δεν προδικάζει το καθεστώς (status neutral) και η οποία με αυτούς τους λίγους παρατηρητές απλώς θα συνέβαλε στην αύξηση της διαφάνειας σε σχέση με την ανθρωπιστική κατάσταση στην περιοχή. Και αυτό είναι λυπηρό, διότι τώρα δεν υπάρχει κανείς παρατηρητής σε μια ζώνη σύγκρουσης.

– Θα εξέταζαν οι ΗΠΑ σε κάποιο σημείο στο μέλλον το ενδεχόμενο αναγνώρισης της Ν. Οσετίας και της Αμπχαζίας;
– Οχι. Και αυτό δεν ιχύει μόνο για τις ΗΠΑ. Η Ρωσία και το καθεστώς της Νικαράγουας είναι οι μόνες χώρες στον κόσμο που έχουν αναγνωρίσει την Αμπχαζία και τη Ν. Οσετία. Αυτό λέει πολλά, όταν μάλιστα είναι δύσκολο να συμφωνήσει η διεθνής κοινότητα σε κάτι. Ακόμη και μερικοί από τους στενότερους συμμάχους της Ρωσίας είναι απρόθυμοι να ακολουθήσουν σε αυτό που ο υπόλοιπος κόσμος θεωρεί ως αδικαιολόγητες και παράνομες αναγνωρίσεις

Μεγαλύτερη συμβολή στο Αφγανιστάν
– Είστε ικανοποιημένοι από την ελληνική συμβολή στις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν;
– Το Αφγανιστάν είναι ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα που πάντα καλωσορίζουμε την αύξηση της ευρωπαϊκής συμβολής, όχι μόνο στρατιωτικής αλλά και σε άλλους τομείς. Το Αφγανιστάν χρειάζεται περισσότερους γιατρούς, δικηγόρους, και παντός είδους συμβούλους. Θα καλωσορίζαμε όποια συμβολή θα μπορούσε να προσφέρει ένας ανεπτυγμένος Ευρωπαίος εταίρος μας, όπως η Ελλάδα, σε ένα ζήτημα που αποτελεί σαφώς προτεραιότητα της κυβέρνησης Ομπάμα.

«Το Σχέδιο Ανάν είναι νεκρό πλέον»
- Γιατί είναι οι ΗΠΑ και η διεθνής κοινότητα περισσότερο αισιόδοξοι από τις συνομιλίες Χριστόφια - Ταλάτ;
- Οταν οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων διεξάγουν απευθείας συνομιλίες, είναι ενθαρρυντικό. Είναι καλύτερο από το να μην γίνονται. Κανείς δεν θέλει να υπερβάλει. Πρόκειται για ένα δύσκολο πρόβλημα που συνεχίζεται για δεκαετίες. Υφίστανται πραγματικές διαφορές μεταξύ των μερών. Αλλά είναι ενθαρρυντικό όταν βλέπεις ηγέτες οι οποίοι έχουν δείξει ότι είναι ανοιχτόμυαλοι και αποφασισμένοι να πετύχουν λύση, μιλούν σοβαρά και άμεσα για λύση. Είναι ένα θετικό βήμα, αλλά θέλω να τονίσω ότι κανείς δεν είναι αφελής. Θα χρειασθούν σκληρές προσπάθειες και συμβιβασμοί.

- Οταν λέτε θετικό βήμα, εννοείτε σε αντίθεση με τη στάση των προκατόχων τους, Ντενκτάς και Παπαδόπουλου;
- Είναι σαφές ότι η διεξαγωγή απευθείας συνομιλιών μεταξύ ηγετών που είναι αποφασισμένοι για λύση είναι προτιμότερη από μια κατάσταση όπου οι ηγέτες δεν είναι τόσο δεσμευμένοι προς αυτή την κατεύθυνση.

Η ένταξη στην Ε.Ε.
- Η άρνηση της Αγκυρας να εφαρμόσει την Τελωνειακή Ενωση με την Κύπρο απειλεί την ενταξιακή της πορεία. Θα ενθαρρύνουν οι ΗΠΑ την Τουρκία να την εφαρμόσει πριν η Ενωση αξιολογήσει τη στάση της στη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου;
- Θέλουμε πολύ να δούμε λύση σε αυτό το ζήτημα. Αποτελεί εμπόδιο στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Ε.Ε., τις οποίες υποστηρίζουμε όπως και πολλές άλλες χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, διότι θεωρούμε ότι αυτές βοηθούν να γίνει η Τουρκία αυτή που όλοι θέλουμε να δούμε. Είναι ένα σοβαρό θέμα που αντιμετωπίζουμε πολύ σοβαρά. Πρόκειται φυσικά για ένα ζήτημα της Ε.Ε. Εμείς δεν είμαστε άμεσα εμπλεκόμενοι. Μπορούμε να μιλήσουμε στα μέρη, να ενθαρρύνουμε κάποιους να προβούν σε συγκεκριμένες πράξεις, αλλά τελικά πρόκειται για κάτι που αφορά την Ε.Ε. και την Τουρκία. Η καλύτερη προσέγγιση θα ήταν φυσικά η λύση του Κυπριακού, διότι εάν επιτυγχάνετο αυτή πριν από το τέλος του έτους θα έλυνε και το θέμα των πλοίων και των λιμανιών και οι ενταξιακές συνομιλίες Ε.Ε. - Τουρκίας θα μπορούσαν να συνεχισθούν. Εάν δεν υπάρξει λύση στο Κυπριακό, ελπίζουμε να υπάρξει μια άλλου είδους πρόοδος που θα επιτρέψει άρση του αδιέξοδου στο θέμα των λιμανιών. Θα προσφέρουμε όποια βοήθεια μπορούμε. Η σουηδική προεδρία το αντιμετωπίζει με σοβαρότητα. Τα μέρη πρέπει να κατανοήσουν ότι είναι προς το συμφέρον και των δυο να προχωρήσουν.

- Είναι το Σχέδιο Ανάν νεκρό;
- Α, ναι. Αυτό πιστεύω. Ετέθη σε χωριστά δημοψηφίσματα στις δύο κοινότητες και η μια πλευρά το καταψήφισε. Τα Ηνωμένα Εθνη το άφησαν, και τώρα βρίσκονται σε εξέλιξη απευθείας συνομιλίες μεταξύ των δύο μερών και κανείς δεν μιλάει πλέον για το Σχέδιο Ανάν. Προχωρήσαμε πιο κάτω. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν το 2004, αλλά αυτό συνέβη τότε. Το σχέδιο Ανάν δεν υπάρχει πια στο τραπέζι.

Η δύναμη κατοχής
- Είναι ο τουρκικός στρατός στην Κύπρο δύναμη κατοχής ή απλώς μια «παρουσία»;
- Προφανώς, κάποια από τα εμπλεκόμενα μέρη τον θεωρούν δύναμη κατοχής. Η Τουρκία τον βλέπει ως στρατιωτική παρουσία στο νησί. Μπορούμε να συζητούμε για πάντα πώς θέλουμε να τον αποκαλούμε, αλλά πιστεύω ότι θα ήταν καλό να μειωθούν οι δυνάμεις στο νησί. Χωρίς αμφιβολία μια λύση του Κυπριακού θα επιτρέψει τη μείωση των δυνάμεων. Κάθε σχέδιο λύσης που συζητήθηκε ποτέ περιελάμβανε μείωση των τουρκικών δυνάμεων και αυτό θέλουμε να πετύχουμε, και το να εισέλθουμε σε μια αντιπαράθεση για το πώς θα πρέπει να αποκαλούμε αυτές τις δυνάμεις δεν νομίζω ότι είναι χρήσιμο.

- Οι Ελληνοκύπριοι δεν θα ήταν ικανοποιημένοι απλώς με τη μείωση. Φαντάζει σουρεαλιστικό να αποδεχθούν λύση στο πλαίσιο της οποίας θα παραμείνουν ξένες δυνάμεις στη χώρα.
- Εχετε απόλυτο δίκιο. Απλώς δεν θέλω να προκαταλάβω το περιεχόμενο μιας λύσης που εναπόκειται στα μέρη να αποφασίσουν. Το έθεσα στην πιο ήπια μορφή του, με την επισήμανση ότι κάθε σχέδιο λύσης θα περιλαμβάνει μείωση. Αλλα σχέδια περιλαμβάνουν πλήρη απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων, και αποστρατιωτικοποίηση που αποτελεί ένα άλλο ενδεχόμενο για τα μέρη να συμφωνήσουν.
KATHIMERINI

Read more...

Η διπλωματία των αγωγών μεταφοράς ενεργειακών πρώτων υλών συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς.


ΠAPA THN οικονομική κρίση που έχει αναστείλει την ανάληψη μεγάλων επενδυτικών πρωτοβουλιών σε διεθνές επίπεδο, η διπλωματία των αγωγών μεταφοράς ενεργειακών πρώτων υλών συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς. Και τούτο διότι τα έργα αυτά εκ της φύσεώς τους έχουν μεγάλο χρόνο ωρίμασης, κάτι που γνωρίζουν καλά όσοι εμπλέκονται και επιθυμούν να κερδίσουν χρόνο, με διαπραγματεύσεις που θα εξασφαλίσουν ετοιμότητα κατασκευής όταν περάσει η κρίση.



MOΛIΣ ΠPOXΘEΣ η ρωσική κυβέρνηση απηύθυνε επισήμως πρόσκληση στην τουρκική πλευρά για συμμετοχή στο τεράστιο project του South Stream. Το εάν η πρόταση θα γίνει αποδεκτή παραμένει άγνωστο, όπως άγνωστο παραμένει και σε τι ακριβώς θα συνίσταται αυτή η συνεργασία. Παρ'Α όλα αυτά η πρόταση αποτελεί ένδειξη της προσπάθειας της ρωσικής κυβέρνησης να κλείσει τον δρόμο σε κάθε ανταγωνιστικό έργο, όπως για παράδειγμα ο αγωγός Nabucco, καθώς και της αποφασιστικότητάς της να ελέγξει και το νότιο δρόμο προμήθειας της Ε.Ε. με αέριο.

ΣTO ΣKΛHPO διεθνές παιχνίδι η Ελλάδα συμμετέχει έχοντας ακολουθήσει μέχρι σήμερα μια συνεπή πολιτική διασφάλισης πολλαπλών πηγών προμήθειας καυσίμων και δημιουργίας προϋποθέσεων για επενδύσεις.
OI AΓΩΓOI αποτελούν σύγχρονα όπλα, που προσφέρουν σταθερότητα, παρέχουν ασφάλεια εφοδιασμού και εξασφαλίζουν γεωστρατηγικό ρόλο στις χώρες απ'Α όπου διέρχονται. Οι μέχρι σήμερα κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης έχουν σταθερό προσανατολισμό και πρέπει να συνεχιστούν ανεξαρτήτως πολιτικών εξελίξεων.
ME ΔEΔOMENH ήδη την ελληνική συμμετοχή στον αγωγό South Stream, η ρωσική πρόταση προς την Τουρκία επί του παρόντος δεν φαίνεται να αλλάζει τίποτα για την ελληνική πλευρά. Aντίθετα επιβεβαιώνει την ορθότητα των μέχρι σήμερα επιλογών και επιβάλλει να ακολουθηθούν με συνέπεια, υπευθυνότητα και χωρίς παλινωδίες.

Στις 13 τρέχοντος στην Αγκυρα οι υπογραφές για τον Nabucco
Η ΔIAKYBEPNHTIKH συμφωνία για το πρόγραμμα κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου Nabucco, που υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, θα υπογραφεί τελικά στην Τουρκία, στις 13 Ιουλίου. Σχετικές ανακοινώσεις έκανε χθες ο Βούλγαρος υπουργός Οικονομίας και Ενέργειας Πέταρ Ντιμιτρόφ.

Στις Βρυξέλλες, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε ότι η Επιτροπή «δέχθηκε μια πρόσκληση για την τελετή υπογραφής που θα διεξαχθεί στις 13 Ιουλίου στην Aγκυρα».

Η συμφωνία, η διαπραγμάτευση της οποίας έγινε υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα καθορίσει τους όρους της μεταφοράς του φυσικού αερίου μεταξύ των πέντε ενεχόμενων κρατών, τεσσάρων της Ε.Ε. (Αυστρία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία) και της Τουρκίας.

Το πρόγραμμα Nabucco προβλέπει την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου μήκους 3.300 χιλιομέτρων που θα μεταφέρει το αέριο από την Kεντρική Ασία προς την Ευρωπαική Eνωση, περνώντας από την Τουρκία και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ώστε να μειωθεί η εξάρτηση των Ευρωπαίων από τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου.
ΕΞΠΡΕΣΣ

Read more...

«Παγιδευμένοι οι στρατηγοί»


«Οι στρατηγοί αισθάνονται παγιδευμένοι στη γωνία και αυτό τους καθιστά επικίνδυνους», υποστηρίζει το έγκυρο βρετανικό περιοδικό Economist σε ανάλυσή του για την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία. Χαρακτηρίζει, δε, τον πρόσφατο νόμο που υιοθέτησε η κυβέρνηση του ισλαμιστή πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος περιορίζει τις αρμοδιότητες των στρατοδικείων, ανοικτή πρόκληση στην εξουσία των στρατηγών.

«Η κοσμική ελίτ της χώρας, που βλέπει το στρατό ως τη μοναδική εγγύηση του ελεύθερου τρόπου ζωής που ενέπνευσε ο Κεμάλ, είναι δικαιολογημένα ενοχλημένη», υποστηρίζει ο Economist. «Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι η πραγματική αποστολή του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης δεν είναι ο εκδημοκρατισμός της Τουρκίας, αλλά να την οδηγήσουν σε ισλαμικό καθεστώς».

«Η εποχή των πραξικοπημάτων έχει παρέλθει;», αναρωτιέται ο Economist. «Tο γεγονός ότι το ερώτημα τίθεται ακόμη, δείχνει ότι κάποιος κίνδυνος στρατιωτικής επέμβασης, αν και μικρός, εξακολουθεί να υφίσταται», σχολιάζει.

Ναυτεμπορικη

Read more...

Στο επίκεντρο ο αγωγός φυσικού αερίου TGI


Τα ενεργειακά και συγκεκριμένα ο αγωγός TGI, που μέσω Τουρκίας, Ελλάδας και Ιταλίας θα μεταφέρει φυσικό αέριο στις αγορές της Ευρώπης, και οι εξελίξεις στο Ναγκόρνο - Καραμπάχ βρέθηκαν στο επίκεντρο των συναντήσεων που είχε χθες στο Αζερμπαϊτζάν η υπουργός Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη. Η υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε στο Μπακού με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίεφ, τον ομόλογό της, Ελμάρ Μαμαντιάροφ, τους επικεφαλής των κομμάτων και εκπροσώπους της αντιπροσωπείας του ΟΑΣΕ.

Η κ. Μπακογιάννη επισήμανε ότι ο αγωγός TGI είναι κορυφαία προτεραιότητα για τις δύο χώρες, ενώ ο κ. Μαμαντιάροφ τόνισε ότι το επίπεδο συμφωνίας για τον αγωγό αυτό είναι υψηλότερο σε σύγκριση με άλλα προγράμματα για μεταφορά φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν προς τις ευρωπαϊκές αγορές.

Σε σχέση με τις εξελίξεις στο Ναγκόρνο - Καραμπάχ, η κ. Μπακογιάννη χαρακτήρισε ενθαρρυντική τη διαπραγματευτική διαδικασία και τη διεξαγωγή εποικοδομητικών συζητήσεων και επισήμανε την ανάγκη ασφάλειας και σταθερότητας στον νότιο Καύκασο. Πρόσθεσε ότι πρόθεση της ελληνικής προεδρίας του ΟΑΣΕ είναι να ενθαρρυνθεί περισσότερο ο διάλογος.
καθημερινη

Read more...

Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης....


του Σάββα Καλεντερίδη
Την ημέρα που επισκέπτεται την Ελλάδα ο αρχηγός του στρατού ξηράς της Τουρκίας Ισίκ Κοσανέρ, ο οποίος, σημειωτέον, είναι ο επικεφαλής των δυνάμεων κατοχής στην Κύπρο και μέχρι πρότινος ήταν αρχηγός της στρατοχωροφυλακής, η οποία συντονίζει το ...έργο της συστηματικής διακίνησης λαθρομεταναστών στη χώρα μας, ανακαλύφθηκε στην πόλη Βαν ομαδικός τάφος, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα ανήκει σε άτομα που έχασαν τη ζωή τους το 1915, όταν οι Τούρκοι διέπραξαν τη Γενοκτονία των Αρμενίων.

Η επίσκεψη του τούρκου στρατηγού γίνεται στα πλαίσια των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που εμπνεύστηκαν τα πιο ανιστόρητα και άθλια μιαλά από πλευράς της Ελλάδος, και σε ανταπόδοση επίσκεψης του έλληνα αρχηγού ΓΕΣ στην Άγκυρα, η οποία διανθίστηκε με την "απαραίτητη" για το κύρος της Τουρκικής Δημοκρατίας επίσκεψη και κατάθεση στεφάνου στο μαυσωλείο του σφαγέα των ελλήνων, Μουσταφά Κεμάλ.
Μια μέρα πριν την επίσκεψη του τούρκου στρατηγού στην Ελλάδα, 16 τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη παρεβίασαν τον εθνικό εναέριο χώρο μας, ενώ φυσικά συνεχίζεται η κατοχή της Κύπρου και ενώ είναι εν ισχύ το casus belli εναντίον της χώρας μας.
Να σημειωθεί, πάντως, ότι ενώ ο έλληνας στρατηγός αποτίει φόρο τιμής στο σφαγέα του ελληνισμού, ο τούρκος στρατηγός ζήτησε να επισκεφθεί το τουρκικό στρατιωτικό νεκροταφείο στου Ρέντη, για να αποτίσει φόρο τιμής στους τούρκους νεκρούς που πέθαναν για το σουλτάνο, πολεμώντας σε μια χώρα που είχαν σκλαβωμένη επί αιώνες.
Αν σε όλη αυτή την ιστορία βρίσκει κανείς λογική και πολιτική σκοπιμότητα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ελλάδος, ας μας το πει και μας, να το μάθουμε και να το αναρτήσουμε στο ιστολόγιό μας.
Εμείς πάντως, προς το παρόν αναρτούμε τα οστά του ομαδικού τάφου, για να αναδείξουμε το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας, που συνεχίζει να ασκεί ακριβώς τις ίδιες πολιτικές, ακόμα και μέσα από τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που ανοήτως υιοθετήσαμε και εφαρμόζουμε τόσα χρόνια, εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.

Read more...

Το απόρρητο «non paper» της Ουάσιγκτον για το Αιγαίο


Του Αγ. Αθανασόπουλου

Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου σε προηγούμενη συνάντησή του με την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη. Η στρατηγική της Ουάσιγκτον εντάσσεται αρμονικά στη θεωρία περί «στρατηγικού βάθους» που έχει διατυπώσει ο κ. Νταβούτογλου

Οι ΗΠΑ ασπάζονται τις θέσεις της Τουρκίας. Επί κυβερνήσεως Ομπάμα οι Αμερικανοί ρίχνουν την ιδέα περί «επανεξέτασης των διεθνών κειμένων» που διέπουν το καθεστώς του

ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ επανεξέτασης των διεθνών συνθηκών που διέπουν το καθεστώς του Αιγαίου προτείνουν οι Αμερικανοί ως ένα από τα μέσα για να εκτονωθεί η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο. Οι ιδέες της Ουάσιγκτον εμπεριέχονται σε άκρως απόρρητο δισέλιδο «non paper»βασικά σημεία του οποίου αποκαλύπτει σήμερα «Το Βήμα»- που βρίσκεται εν γνώσει τόσο του Μεγάρου Μαξίμου όσο και του υπουργείου Εξωτερικών. Το «non paper» παρεδόθη στην ελληνική πλευρά από την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα. Αυτό έγινε λίγες ημέρες πριν από την τελικώς ματαιωθείσα επίσκεψη του τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, κατά τη διάρκεια της οποίας επρόκειτο να συναντηθεί και με τον πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, οι Αμερικανοί επιχειρούν μια καταγραφή της κατάστασης που επικρατεί σήμερα στο Αιγαίο, ζητώντας αμοιβαία κατανόηση των θέσεων των δύο πλευρών. Με τον τρόπο αυτό όμως, η Ουάσιγκτον εμφανίζεται να ανέχεται και κατ΄ επέκταση να ενθαρρύνει εμμέσως την εγκαθίδρυση μιας «γκρίζας κατάστασης» στο Αιγαίο- κάτι που αποτελεί πάγια τακτική της Αγκυρας από την κρίση των Ιμίων το 1996 και εντεύθεν.

Η αμερικανική στάση μοιάζει να εντάσσεται στο πλαίσιο του εναγκαλισμού της Τουρκίας, η οποία έχει αναβαθμιστεί ραγδαία στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης Ομπάμα (ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή), καθώς και της εξάλειψης των όποιων εμποδίων στη συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεών της με την ΕΕ. Το γεγονός αυτό θέτει καίρια ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσει η ελληνική διπλωματία εν όψει και της προγραμματιζόμενης επίσημης επίσκεψης της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη στην Αγκυρα.

Ηδη μάλιστα έχουν αρχίσει να επικρατούν δεύτερες σκέψεις σε υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών για τη χρονική περίοδο μετάβασης της κυρίας Μπακογιάννη στην Τουρκία. Οι νέες εισηγήσεις επισημαίνουν ότι η επίσκεψη αυτή ίσως πρέπει να γίνει συντομότερα από το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, ακόμη και εντός του Ιουλίου, ώστε να μη συνδεθεί με την κορύφωση των διεργασιών εντός ΕΕ για την αξιολόγηση της Τουρκίας.

Οι Αμερικανοί εκτιμούν ότι κάτι πρέπει να γίνει με την ελληνοτουρκική διαμάχη στο Αιγαίο, όπου υπάρχουν «ξεχωριστές διαφορές» . Το επεσήμανε άλλωστε πρόσφατα ο νέος βοηθός υπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρώπης Φίλιπ Γκόρντον. Θεωρούν ότι η αντιπαράθεση αυτή κοστίζει πολύ σε χρήμα και ανθρώπινο κεφάλαιο στις δύο χώρες, ενώ παράλληλα δεν τους επιτρέπει να συμβάλλουν, ως μέλη του ΝΑΤΟ, σε άλλα «καυτά» μέτωπα (π.χ. Αφγανιστάν).

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζονται επίσης να ενθαρρύνουν τον «άμεσο διάλογο» Αθήνας- Αγκυρας για όλα τα θέματα, όπως τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Τζέιμς Στάινμπεργκ. Δεν αποκλείουν μάλιστα και δική τους μεσολάβηση, εφόσον ωριμάσουν οι συνθήκες. Οπως σημείωσε προσφάτως η τουρκική εφημερίδα «Ζaman», οι Αμερικανοί επεξεργάζονται ιδέες για έναν «οδικό χάρτη» που θα βοηθούσε στην εκτόνωση της έντασης, Το πλέον ανησυχητικό σημείο του «non paper» είναι η ιδέα περί «επανεξέτασης των διεθνών κειμένων» (στα αγγλικά, «to review the international documents») για το Αιγαίο. Διπλωματικές πηγές εκτιμούν ότι η Ουάσιγκτον εμφανίζεται με την ιδέα αυτή να ασπάζεται τη ρεβιζιονιστική τακτική της Αγκυρας. Αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς οι αρμόδιες υπηρεσίες των υπουργείων Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας έχουν ήδη καταγράψει σε απόρρητα σημειώματα τη θέση ότι η Τουρκία επιδιώκει συστηματικά την ανατροπή των διεθνών συνθηκών που καθορίζουν το καθεστώς και τα σύνορα στο Αιγαίο (Λωζάννη 1923, ιταλοτουρκική συμφωνία 1932, Παρισίων 1947). Η στρατηγική αυτή εντάσσεται αρμονικά στη θεωρία περί «στρατηγικού βάθους» που έχει διατυπώσει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου.

Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι η επιμονή με την οποία η τουρκική Πολεμική Αεροπορία αμφισβητεί ευθέως μέσω των υπερπτήσεων την ελληνικότητα του Αγαθονησίου και του Φαρμακονησίου, σκοπεύει στη δημιουργία τετελεσμένων ώστε να υποστηριχθεί η καινοφανής θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Οι Τούρκοι επιμένουν ότι η ιταλοτουρκική συμφωνία της 28ης Δεκεμβρίου 1932 είναι άκυρη λόγω μη ολοκλήρωσης των απαραίτητων νομικών διαδικασιών, ενώ δεν κατετέθη και στην Κοινωνία των Εθνών. Η απάντηση της Αθήνας είναι ότι αυτή η συμφωνία συμπληρώνει εκείνη της 4ης Ιανουαρίου 1932 μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας που κατετέθη στην ΚτΕ. Παράλληλα, η Ελλάδα προσθέτει ότι η Άγκυρα ουδέποτε αμφισβήτησε την ισχύ των παραπάνω συμφωνιών ως την κρίση των Ιμίων (1996), ούτε καν όταν τα Δωδεκάνησα πέρασαν από την Ιταλία στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Παρισίων (1947). Ουδεμία αντίρρηση προέβαλε η Αγκυρα και κατά τη ναυτική οροθέτηση της συγκεκριμένης περιοχής με περιφερειακή συμφωνία που υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη το 1950 για την αεροναυσιπλοΐα. Σύμφωνα με αυτήν, η συνοριακή γραμμή του FΙR Αθηνών/ Κωνσταντινούπολης ταυτίζεται με τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας στην περιοχή.

Εδώ παραβίαση, εκεί παραβίαση, πού είναι η παραβίαση;
Στο αμερικανικό έγγραφο δίδεται επίσης έμφαση στο ζήτημα των παραβάσεων του FΙR Αθηνών, των παραβιάσεων του ελληνικού εναερίου χώρου και των υπερπτήσεων ελληνικών νησιών (κατοικημένων ή μη) από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη. Οι Αμερικανοί θεωρούν ότι πρέπει να υπάρξει αυτοσυγκράτηση και από τις δύο πλευρές. Αν και έχουν επανειλημμένως εκφράσει (σε «διπλωματική» γλώσσα) την αντίθεσή τους στη διαφορά έξι και 10 ν.μ. μεταξύ των χωρικών υδάτων και του εναερίου χώρου της Ελλάδος, εκτιμάται ότι η «χαλαρή» εκ μέρους τους αντιμετώπιση του θέματος των υπερπτήσεων κλίνει υπέρ της Άγκυρας και θίγει, εμμέσως, ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Όπως σημειώνουν διπλωματικές πηγές, πολλές υπερπτήσεις των τελευταίων μηνών γίνονται σε τόσο χαμηλό ύψος (περίπου 200- 500 πόδια) που δύσκολα θα μπορούσαν να θεωρηθούν τυχαίες. Σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης, οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι η τουρκική πλευρά θα πρέπει να επιδείξει κατανόηση σε θέματα ελληνικής κυριαρχίας. Ωστόσο εμφανίζονται να συνδέουν αυτή την κίνηση με κατανόηση εκ μέρους της Ελλάδας των τουρκικών θέσεων για την αποστρατιωτικοποίηση ορισμένων νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, ασπαζόμενοι άλλο πάγιο επιχείρημα της Άγκυρας.

Read more...

ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΟΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΑΜΑΤHΣΑΝ ΤΟ GALOP ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΛΚΗ!


Με την συντριπτική παγκόσμια κοινή γνώμη να τάσσεται με 87% υπέρ του να ανοίξει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης οι υπεύθυνοι του CNN Turk σταματείσαν την διεξαγωγή του ηλεκτρονικού δημοψηφίσματος φοβούμενοι το τελικό αποτέλεσμα που έρχονταν...
Εδώ και δυο 24ωρα μετά το δραματικό email του Αρχιμανδρίτη και Αρχιγραμματέα του Οικουμενικού Θρόνου π.Ελπιδοφόρου (Λαμπριανίδη) κινητοποιήθηκε ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία σε όλο τον κόσμο και με το κάλεσμα κυρίως του Greek American News Agency το αποτέλεσμα άλλαξε δραματικά υπέρ του δίκαιου αιτήματος να ανοίξει η Σχολή του Γένους.Ψήφισαν 6724 και από αυτούς οι 5829 τάχθηκαν υπέρ του αιτήματος να ανοίξει και μόνον οι 895 απάντεισαν να μην ανοίξει!
Το ερώτημα που τώρα τίθεται είναι αν οι φίλοι μας γείτονες της Τουρκίας θα λάβουν υπόψη τους αυτή την σφυγομέτρηση ή θα την πετάξουν στον κάλαθο των αχρείστων... Ιδωμεν...
Αυτή είναι η δύναμη του διαδικτύου...Η δύναμη σας. Η δύναμη μας.


Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP