Πνέει τα μένεα κατά του Σαρκοζί η Τουρκία για τις επιχειρήσεις στη Λιβύη

Η Τουρκία θα μετάσχει στις επιχειρήσεις στη Λιβύη όταν μετάσχει η Συμμαχία, αλλά τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη δεν πρόκειται να συμμετάσχουν στους βομβαρδισμούς, γράφει την Κυριακή η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Zaman εν μέσω εμπλοκής σε ΝΑΤΟϊκό επίπεδο για το «πράσινο φως» στο στρατιωτικό σχεδιασμό. Η τουρκική Hurriyet υπογραμμίζει ταυτόχρονα τη δυσαρέσκεια της Άγκυρας για το ότι η επιχείρηση «μετατράπηκε σε σόου του Νικολά Σαρκοζί».

«Η Άγκυρα θα εφαρμόσει τις αποφάσεις που θα λάβει το ΝΑΤΟ σχετικά με τη Λιβύη, αλλά τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη δεν θα μετάσχουν στο βομβαρδισμό» αναφέρει στο δημοσιεύμά της η φιλοκυβερνητική Zaman. Η εφημερίδα γράφει ότι εάν τεθεί θέμα επιτήρησης ως προς την απαγόρευση πτήσεων στον εναέριο χώρο της Λιβύης, τα τουρκικά αεροσκάφη θα αναλάβουν καθήκοντα. Προσθέτει ότι ενδέχεται να προσφερθούν και τουρκικά πολεμικά πλοία για ενδεχόμενο αποκλεισμό της Λιβύης και έλεγχο του εμπάργκο.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου είχε σύσκεψη το απόγευμα της Κυριακής με τον διοικητή της υπηρεσίας πληροφοριών και των υπαρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων.

Η τουρκική εφημερίδα Hurriyet κάνει την ίδια ώρα λόγο για «δυσαρέσκεια της Άγκυρας» για το ότι «η επιχείρηση μετατράπηκε σε σόου του Σαρκοζί». Η εφημερίδα γράφει ότι η Τουρκία παρακολούθησε από κοντά τη συνεδρίαση που έγινε στο Παρίσι με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, της ΕΕ και του Αραβικού Συνδέσμου, γνωστοποίησε τις απόψεις της στο ΝΑΤΟ, ενώ παράλληλα είχε επαφές με τη λιβυκή αντιπολίτευση.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, η Γαλλία «εμπόδισε την παρεμβολή του ΝΑΤΟ και δημιούργησε μία συμμαχία υπό την ηγεσία της», γεγονός που η «η Άγκυρα ερμηνεύει ως τάση του Σαρκοζί να παραμερίσει την Τουρκία και τις χώρες που σκέφτονται σαν την Τουρκία και να αποκαταστήσει την εικόνα της Γαλλίας που δέχθηκε πλήγμα στις εξελίξεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο».

Η εφημερίδα γράφει επίσης ότι στέλεχος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών που μετέχει στις σχετικές συσκέψεις που πραγματοποιούνται από το Σάββατο στο υπουργείο, ανέφερε ότι «προς το παρόν δεν έχει διατυπωθεί προς την Τουρκία αίτημα χρησιμοποίησης στρατιωτικής βάσης, ή συμμετοχής στη στρατιωτική επιχείρηση».

Δηλώσεις Ερντογάν από τη Σαουδική Αραβία

Επιφυλακτική, αλλά και δυσαρεστημένη εμφανίζεται η Άγκυρα στο θέμα της στρατιωτικής επιχείρησης στη Λιβύη, ενώ υπογραμμίζει ότι μόλις είχαν αρχίσει τα γεγονότα στη χώρα, εκείνη είχε ζητήσει να σταματήσει η βία και να παραιτηθεί ο Καντάφι.

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν σε ομιλία που έκανε σε οικονομικό φόρουμ στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας είπε ότι
«όταν ο λαός στην Τυνησία και την Αίγυπτο ύψωσε τη φωνή του για αλλαγή, εμείς προειδοποιήσαμε τις κυβερνήσεις στις δύο χώρες και είπαμε να λάβουν υπόψη τα αιτήματα του λαού. Το ίδιο κάναμε και στην περίπτωση της Λιβύης. Είπαμε στην ηγεσία της ότι δεν εγκρίνουμε τις επιθέσεις εναντίον του λαού».


«Μακάρι να είχαν λυθεί τα προβλήματα προτού φτάσουμε σε αυτό το σημείο» είπε ο Ερντογάν και συνέχισε:
«Μακάρι η Λιβύη να ολοκλήρωνε τη διαδικασία αλλαγής δίχως αυτό το αντίτιμο. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε και τα πράγματα κατέληξαν σε σημείο ανεπιθύμητο. Από εδώ και πέρα, επιθυμούμε ο λαός της Λιβύης να καθορίσει το μέλλον του με τη δική του βούληση και απόφαση.
Επιθυμούμε να λήξει το συντομότερο δυνατό η στρατιωτική επιχείρηση και να υπάρξει σταθερότητα στη Λιβύη. Δεν ήμαστε απελπισμένοι. Μπορούμε όλοι μαζί να σταματήσουμε το αίμα στην περιοχή. Μπορούμε να το καταφέρουμε. Ξέρουμε ότι έχουμε τις ίδιες ευαισθησίες με τη Σαουδική Αραβία και ότι θα συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε για τη σταθερότητα στην περιοχή».


Ερωτηθείς για το αν «πρέπει να φύγει ο Καντάφι», ο Ερντογάν είπε έχει υπερβεί το στάδιο αυτό. «Ο Καντάφι αντιφάσκει. Αρχικά έλεγε ότι δεν είναι επικεφαλής της Λιβύης με επίσημα καθήκοντα. Τότε αυτό που θα έπρεπε να κάνει ήταν να παραδώσει τη Λιβύη σε κάποιον που θα έχει επίσημα καθήκοντα. Αυτό το είπα, τόσο στον ίδιο, όσο και στο γιο του. Είπα ότι πρέπει να δείξει σεβασμό στην βούληση του λαού και να τελειώνει με αυτή την υπόθεση. Δυστυχώς έφερε τα πράγματα σε αυτό το σημείο. Η συνομιλία μας αυτήν έγινε την 1η Μαρτίου. Αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέραμε» δήλωσε.

Ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς είχε αναφέρει το Σάββατο ότι «η Τουρκία δεν θα μετάσχει στη στρατιωτική επιχείρηση». Ερωτηθείς για το αν θεωρεί ότι υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, αφού στο παρελθόν δεν είχαν γίνει τέτοιες διεθνείς επεμβάσεις στην Παλαιστίνη και τη Βοσνία, ο Αρίντς είπε:

«Τα διαφορετικά μέτρα και σταθμά υπάρχουν όχι μόνο σε αυτό το ζήτημα, αλλά σχεδόν σε όλα τα θέματα. Αυτό είναι το παράπονό μας. Ωστόσο υπάρχει μία ομόφωνη απόφαση του ΟΗΕ. Ορισμένες χώρες θέλουν να προταχτούν στην εφαρμογή της απόφασης αυτής. Αυτό μπορεί να επικριθεί. Αλλά η Τουρκία κάνει αυτό που τις αναλογεί. Το επιθυμητό είναι, ο ΟΗΕ, οι άνθρωποι και οι χώρες να δραστηριοποιούνταν με τον ίδιο τρόπο και για τη λωρίδα της Γάζας, την Παλαιστίνη και άλλες περιοχές».

http://kostasxan.blogspot.com/2011/03/blog-post_21.html

Read more...

Τούρκοι κατέσχεσαν θρησκευτικά βιβλία στην κατεχόμενη Κύπρο

Στην κατάσχεση βιβλίων με θρησκευτικό περιεχόμενο, τα οποίο προορίζοντο για τους Ελληνοκυπρίους μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο, προχώρησαν οι τουρκικές Αρχές. Τα βιβλία μετέφερε στα κατεχόμενα σχολεία ο επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος, ως δώρα προς τα παιδιά. Όμως, το λεγόμενο «τελωνείο» στο κατοχικό οδόφραγμα απαγόρευσε τη μεταφορά τους και τα κράτησε. Στο θέμα αναφέρθηκαν και οι τουρκοκυπριακές εφημερίδες

Η «Κίπρις» υπό τον τίτλο «Και τώρα κρίση με τα βιβλία», έγραψε για αριθμό βιβλίων θρησκευτικού περιεχομένου που προορίζονταν για Ελληνοκυπρίους μαθητές του Ριζοκαρπάσου, τα οποία κατασχέθηκαν.

Η «Αφρίκα» αφιέρωσε το κύριο άρθρο της στο συγκεκριμένο θέμα, με τον τίτλο «Ισλαμικός φανατισμός - Απαγόρευση του Ιησού». Στον επίτιτλο, μάλιστα, έγραψε ότι αυτοί που ισχυρίζονται ότι στην «ΤΔΒΚ» υπάρχει ελευθερία έκφρασης των θρησκευτικών πιστεύω, απαγόρευσαν βιβλία με θρησκευτικό περιεχόμενο.

Η εφημερίδα «Βολκάν» έγραψε ότι όπως πιστεύεται, τώρα «η ε/κ διοίκηση», όπως αποκάλεσε την Κυπριακή Δημοκρατία, θα καταγγείλει το γεγονός στην ΕΕ.

Την ίδια ώρα, στην Θράκη η ολίγιστη ελληνική πολιτική τα "δίνει όλα" στην Άγκυρα, για να μην δυσαρεστήσει τον Ερντογάν και τον Νταβούτογλου. Η πολιτική των ίσων μέτρων προφανώς δεν είναι γνωστή στους ειδήμονες με τα πλαστά πτυχία του υπουργείου Εξωτερικών.

http://kostasxan.blogspot.com/2011/03/blog-post_6882.html

Read more...

Τηλεφωνική επικοινωνία Ομπάμα-Ερντογάν για τη Λιβύη.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ

Ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε λίγη ώρα θα έχει τηλεφωνική συνομιλία, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, σχετικά με την κρίση στη Λιβύη. Την αποκάλυψη την έκανε ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, που τόνισε πως στο θέμα της Λιβύης, όλα τα βήματα πρέπει να γίνουν σύμφωνα με τους διεθνής κανόνες.

Ο Νταβούτογλου δήλωσε " Όσοι ζουν στα χωριά και στις πόλεις της Λιβύης είναι αδέλφια μας , η Λιβύη είναι αδελφική χώρα. Εμείς δεν μπορούμε να αποδεχθούμε να κυλήσει μια σταγόνα αίματος. Τις τελευταίες δυο με τρείς εβδομάδες προσπαθήσαμε να λυθεί το ζήτημα εντός της Λιβύης. Μπορεί να μην έγινε αντιληπτό αυτό, αλλά η ιστορία θα δείξει πόσο υπεύθυνα συμπεριφέρθηκε η Τουρκία στο θέμα της Λιβυής, και πόσο φιλική ήταν η συμπεριφορά μας." Ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών ανακοίνωσε οτι η χώρα του υποστηρίζει πως οποιαδήποτε επέμβαση στη Λιβύη, πρέπει να σεβαστεί την εδαφική ακεραιότητα, την ανεξαρτησία της χώρας και να μην έχει στόχο τον κατακερματισμό του φυσικού πλούτου"

Ο Νταβούτογλου δήλωσε οτι για δημιουργηθεί η συμμαχία, όπως κατα της Λιβύης α χρειάζεται μια διαδικασία. " Εμείς θεωρούμε οτι η διαδικασία δεν τηρήθηκε όπως πρέπει. Οταν γίνεται κάτι στα πλαίσια του ΟΗΕ, με τις αρχές του ΟΗΕ, θα πρέπει να είναι ανοιχτή στη συμμετοχή των μελών και όχι να γίνεται σύσκεψη με την επιλογή συγκεκριμένων χωρών". Σύμφωνα με τον Νταβούτογλου στη Λιβύη έχουν απομείνει λίγες εκατοντάδες Τούρκοι πολίτες, και οτι δεν αληθεύουν οι φήμες για την ύπαρξη περίπου 10.000 Τούρκων στη χώρα.

http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=4267

Read more...

Τουρκία: Εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι γιόρτασαν το Νεβρόζ, η Πρωτοχρονιά τους

Ντιγιάρμπακιρ (Τουρκία)

- Εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι γιόρτασαν το Νέο Έτος τους την Κυριακή, το Νεβρόζ, με σχετική ηρεμία σε ολόκληρη την Τουρκία, σημείωσαν το ΓΠΕ (AFP) και τα μέσα ενημέρωσης.

Στο Ντιγιάρμπακιρ, η κύρια πόλη της νοτιοανατολικής Ανατολίας, που κατοικείται κυρίως από Κούρδους, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν το Νεβρόζ, πολλοί από αυτούς φορώντας τα χρώματα πράσινο, κόκκινο και κίτρινο των Κούρδων ανταρτών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK). Το πλήθος, που πλαισιωνόταν από εντυπωσιακά μέτρα ασφαλείας, φώναζε συνθήματα όπως "Ζήτω ο Οτσαλάν, ζήτω το PKK, ζήτω το Νεβρόζ» ανάφερε ο ανταποκριτής του ΓΠΕ (AFP).

Οι πολιτικοί του κύριου φιλοκουρδικού κόμματος της Τουρκίας, το Κόμμα για μια Δημοκρατική Κοινωνία (BDP), κάλεσαν επίσης την κυβέρνηση να εξετάσει τις προτάσεις του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο φυλακισμένος ηγέτης του PKK, για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος.

Αργά το απόγευμα, συγκρούσεις έλαβαν χώρα μεταξύ των διαδηλωτών με πέτρες, ξύλα και βόμβες μολότοφ, και των δυνάμεων ασφαλείας, οι οποίες έκαναν χρήση δακρυγόνων και κανονιών νερού. Αρκετοί άνθρωποι συνελήφθησαν, αλλά δεν αναφέρθηκαν τραυματισμοί.

Συγκρούσεις σημειώθηκαν και σε άλλες νοτιοανατολικές πόλεις: στη Βιρανσεχίρ, όπου 25 άνθρωποι προφυλακίστηκαν γιατί έριχναν πέτρες εναντίον των αστυνομικών και στο Χακάρι, όπου τα ΜΑΤ έκαναν χρήση δακρυγόνων , ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Ανατόλια, όπως και στο Μπατμάν, σύμφωνα με μια έγκυρη τοπική πηγή.

Οι εορτασμοί πραγματοποιήθηκαν χωρίς περιστατικά στην Κωνσταντινούπολη, όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν σε ένα προάστιο της πόλης. Οι εορταστικές εκδηλώσεις του Νεβρόζ, οι οποίες συμπίπτουν με την άφιξη της άνοιξης, είναι μια ευκαιρία για την κουρδική κοινότητα να διεκδικήσει περισσότερα δικαιώματα και να επιδείξει την υποστήριξή της προς το PKK.

Θανατηφόρα περιστατικά έχουν αμαυρώσει τον εορτασμό του Νεβρόζ στο παρελθόν σε πολλές τουρκικές πόλεις, κυρίως στα νοτιοανατολικά. Το αιματηρότερο Νεβρόζ σημειώθηκε το 1992, με 50 περίπου νεκρούς που δολοφονήθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια συγκρούσεων στη νοτιοανατολική Τουρκία.

Read more...

Η φωτιά στη Λιβύη και ο ρόλος της Αγκυρας

Tου Σταυρου Λυγερου

Ο κύβος ερρίφθη στο πάρα πέντε. Ρόλο καταλύτη έπαιξε η Γαλλία, αλλά τη ζυγαριά έγειρε η στάση του Αραβικού Συνδέσμου. Ο ορατός κίνδυνος η λιβυκή επανάσταση να πνιγεί στο αίμα λειτούργησε ως καταλύτης για να ανάψει το Συμβούλιο Ασφαλείας το «πράσινο φως» στη λήψη στρατιωτικών μέτρων.

Οταν διαπίστωσε ότι ακόμα και εντός του ΝΑΤΟ υπήρχαν επιφυλάξεις για την εφαρμογή Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων, ο Καντάφι χρησιμοποίησε όλα τα οπλικά συστήματα που έχει στη διάθεσή του. Η διαφορά στρατιωτικού δυναμικού είναι καταλυτική. Οι κυβερνητικές δυνάμεις όχι μόνον αναχαίτισαν την προέλαση των επαναστατών προς την Τρίπολη, αλλά και πέρασαν στην αντεπίθεση, απειλώντας τη Βεγγάζη.

Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, όμως, ανέτρεψε τα δεδομένα. Αντιμέτωπος με μία δυτική επίθεση, ο Καντάφι έσπευσε να κηρύξει κατάπαυση του πυρός. Στο σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα, όμως, ένας συμβιβασμός μοιάζει απίθανος. Ούτε οι επαναστάτες ούτε η Δύση δείχνουν διατεθειμένοι να αποδεχθούν οτιδήποτε λιγότερο από την απομάκρυνση του Καντάφι από την εξουσία.

Ο αραβικός κόσμος βιώνει ένα τρίτο επαναστατικό κύμα. Το πρώτο ήταν το κύμα του αραβικού εθνικισμού, που αναπτύχθηκε σε αντίθεση προς την αποικιοκρατία και γέννησε τα νασερικού τύπου καθεστώτα. Ο εκφυλισμός, η διολίσθηση στη διαφθορά, σε συνδυασμό με την ανικανότητά τους να επιλύσουν προβλήματα ανάπτυξης και στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης γέννησαν το δεύτερο κύμα. Τα ισλαμικά κινήματα βρήκαν νέα ακροατήρια και εισέβαλαν στην πολιτική σκηνή.

Το τρίτο κύμα έχει τη μορφή αυθόρμητων, ιδεολογικά πολύχρωμων και πολιτικά αδέσποτων λαϊκών εξεγέρσεων, οι οποίες κυοφορήθηκαν ως αποτέλεσμα δύο παραγόντων: Πρώτον, της διεθνούς οικονομικής κρίσης, που σε συνδυασμό με την υιοθέτηση μέτρων οικονομικού φιλελευθερισμού από τα αραβικά καθεστώτα, όξυνε τη φτώχεια. Δεύτερον, των νέων οριζόντων, που το Αλ Τζαζίρα και το Διαδίκτυο άνοιξαν στις παραδοσιακές αραβικές κοινωνίες, τροφοδοτώντας το διάχυτο αίτημα για ελευθερία κυρίως στη νεολαία. Ηταν ζήτημα χρόνου και τύχης ο εύφλεκτος «κάμπος» να πάρει φωτιά.

Οταν η εξέγερση στην Τυνησία ανέτρεψε τον Μπεν Αλι, ήταν αναπόφευκτο να προκαλέσει ντόμινο.
Ολα τα αραβικά καθεστώτα είναι περισσότερο ή λιγότερο αυταρχικά, αλλά η δομή και κυρίως οι εξαρτήσεις διαφέρουν. Με άλλα λόγια, υπάρχει κοινός παρονομαστής, αλλά και σοβαρές διαφοροποιήσεις. Η κυβέρνηση Ομπάμα φοβάται μήπως χαθεί ο έλεγχος, αλλά έχει συνείδηση ότι τα καθεστώτα αυτά έχουν κλείσει τον ιστορικό κύκλο τους. Γι’ αυτό και επεδίωξε την ταχύτατη και ελεγχόμενη μετεξέλιξή τους με εγγυητή τις τοπικές ένοπλες δυνάμεις, στις οποίες ασκεί επιρροή. Στο πλαίσιο αυτό, η Ουάσιγκτον απέτρεψε τη μαζική χρήση στρατιωτικής βίας εναντίον των διαδηλωτών και θυσίασε τις προσόψεις (τον Μπεν Αλι και τον Μουμπάρακ) για να διασώσει τον πυρήνα των καθεστώτων.

Η περίπτωση της Λιβύης είναι διαφορετική. Ο Καντάφι δέχθηκε τις απαιτήσεις της Δύσης, αλλά δεν την άφησε να διεισδύσει στους μηχανισμούς του καθεστώτος του. Με άλλα λόγια, δεν υπήρχε εσωτερικός παράγοντας, που να τον εμποδίσει να χρησιμοποιήσει τους πραιτωριανούς του. Αυτός ήταν ο λόγος, που η εξέγερση μετατράπηκε γρήγορα σε εμφύλια ένοπλη σύγκρουση.

Η ανατροπή του καθεστώτος αναμένεται να έχει επιπτώσεις σ’ ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Θα προσδώσει μία νέα δυναμική στο εξεγερσιακό κύμα, το οποίο έχει δείξει ότι δεν κάνει εξαιρέσεις. Με τον ίδιο τρόπο που απειλεί το αντιαμερικανικό καθεστώς Ασαντ στη Συρία, απειλεί και τα φιλοαμερικανικά καθεστώτα του Κόλπου. Τα καθεστώτα στο Μπαχρέιν και στην Υεμένη ήδη κλυδωνίζονται. Είναι αξιοσημείωτο ότι παραλλήλως με το αίτημα για ελευθερία και δημοκρατία, στην εξέγερση έχει υπεισέλθει και η αντίθεση σουνιτών -σιιτών, η οποία, εκτός από θρησκευτικό, εκεί έχει και κοινωνικοταξικό χαρακτήρα.

Τίποτα δεν αποκλείει ότι η πυρκαγιά θα εξαπλωθεί και στην υπερσυντηρητική Σαουδική Αραβία, με απρόβλεπτες συνέπειες όχι μόνο για τις γεωπολιτικές ισορροπίες, αλλά και για τη διεθνή οικονομία, λόγω πετρελαίου. Οι Αμερικανοί δεν το αγνοούν, αλλά ξεπέρασαν τις επιφυλάξεις τους, ελπίζοντας ότι θα ελέγξουν τις εξελίξεις στον Κόλπο και στο τέλος θα εξέλθουν με αυξημένη επιρροή.

Καθοριστικό ρόλο διεκδικεί και η Αγκυρα. Ο Ερντογάν «πουλάει» στους Δυτικούς τη θεωρία ότι το τουρκικό μοντέλο είναι η λύση στο πρόβλημα μετάβασης που έχει προκύψει στον αραβικό κόσμο. Προσπαθεί να τους πείσει να του αναθέσουν την «εργολαβία» με το επιχείρημα ότι η νεοοθωμανική Τουρκία και ταιριάζει στους Αραβες και βολεύει τη Δύση. Το διπλωματικό αυτό εγχείρημα δεν προσκρούει μόνο στην αντίθεση του Ισραήλ. Προσκρούει και στο γεγονός ότι η κυβέρνηση Ερντογάν επέλεξε να στηρίξει εμμέσως πλην σαφώς τον Καντάφι. Εάν τελικώς αυτός ανατραπεί και στη συνέχεια πέσει και το καθεστώς Ασαντ, η Τουρκία θα χάσει πόντους στη γεωπολιτική σκακιέρα.

http://news.kathimerini.gr/

Read more...

Το «κουστούμι» του Ερντογάν

Του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στηρίζονται μεν κατά καιρούς στη ρητορική της καλής θελήσεως, όμως, αληθές είναι ότι πρόκειται για μια διαχρονική βεντέτα, που ξεκινά από το 1071, όταν οι Σελτζούκοι Τούρκοι κέρδισαν στη μάχη του Ματζικέρτ τους Βυζαντινούς. Και έκτοτε έχουν παρεμβληθεί πόλεμοι, σφαγές και γενοκτονίες, που δημιούργησαν αρνητικά στερεότυπα και εχθρότητες, που δεν μπορούν να σβήσουν από τη μια μέρα στην άλλη, ειδικά όταν η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας και να επιμένει στην αναθεωρητική της πολιτική όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά στο Αιγαίο και στη Θράκη.

Κυπριακό και Θράκη
Σήμερα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις κινούνται στα εξής επίπεδα: Πρώτο, το ζήτημα των μουσουλμάνων της δυτικής Θράκης και η επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης, καθώς τα προβλήματα της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, τα οποία η Τουρκία, πλην της Χάλκης, τα έχει επιλύσει μονομερώς με την πρακτική των διωγμών. Με αποτέλεσμα να παραμείνουν στην Πόλη, στην Ίμβρο και στην Τενέδο υπολείμματα πληθυσμών. Από την άλλη, στο θέμα της Δ. Θράκης, η Τουρκία επιμένει στη μετατροπή της μειονότητας από μουσουλμανική σε τουρκική. Μια εξέλιξη που θα ανοίξει την πύλη στην κυπροποίηση της δυτικής Θράκης. Δεύτερο, το κυπριακό πρόβλημα. Μπορεί μεν η Κυπριακή Δημοκρατία να είναι ανεξάρτητο κράτος και μέλος της Ε.Ε., όμως, εκεί υπάρχουν 800 χιλιάδες Έλληνες τους οποίους εγγυήθηκε νομικά η Ελλάδα, εξού και είναι εγγυήτρια δύναμη, ενώ, ταυτοχρόνως, έχει και πολιτική και ηθική και πάσης άλλης φύσεως υποχρέωση.

Άλλωστε, το τραπεζικό και χρηματιστηριακό σύστημα των δυο χωρών είναι αρρήκτως συνδεδεμένο. Συνεπώς, υπάρχουν και οικονομικά συμφέροντα για την Ελλάδα, που διακυβεύονται στην Κύπρο. Και αντιστρόφως. Κλασικό συναφές παράδειγμα είναι και το ζήτημα της ενέργειας. Επί τούτου υπάρχουν οι συνθήκες για τη δημιουργία στρατηγικής συνεργασίας Ισραήλ, Κύπρου, Ελλάδας, στη βάση της κατασκευή ενός αγωγού για το φυσικό αέριο προς την Ευρώπη. Γι’ αυτό, άλλωστε, την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη ο Πρόεδρος Χριστόφιας επισκέφθηκε επισήμως το Ισραήλ.

Ενέργεια, ΑΟΖ και casus belli
Τρίτο, τα προβλήματα στο Αιγαίο, που είναι συναφή με ζητήματα της υφαλοκρηπίδας, της κυριαρχίας και των πετρελαίων. Σε αυτό το σκηνικό εμπίπτουν:

α. Οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας με το ΝΑΤΟ και τους στρατηγικούς του σχεδιασμούς. Στην τελευταία μεγάλη Σύνοδο της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας στις 20 με 21 Νοεμβρίου του 2010, όταν είχε καθοριστεί το νέο στρατηγικό Δόγμα του ΝΑΤΟ με την εγκατάσταση της νέας αντιπυραυλικής ασπίδας, η Τουρκία ήθελε να θέσει υπό το δικό της επιχειρησιακό έλεγχο όλο το Αιγαίο, ώς τα όρια που θα αναλάβουν οι Βρετανοί, λόγω των βάσεών τους στην Κύπρο. Το πρόβλημα του εναέριου χώρο ξεκινά από τα μέσα της δεκαετίας του ΄50, όταν η Ελλάδα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ είχε καθορίσει τον εναέριό της χώρο στα 10 και όχι στα 6 ναυτικά μίλα. Πράγμα που αμφισβητεί η Τουρκία και προχωρεί σε συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου. Άλλωστε, και το κυπριακό πρόβλημα είναι ενταγμένο αφενός στην αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας. Δηλαδή, η Άγκυρα επιδιώκει να αλλάξει το νομικό, πολιτικό και στρατηγικό καθεστώς, που επικρατούσε ώς το 1973 από τα Βαλκάνια ώς την Κύπρο. Τώρα ειδικά, η πολιτική της αυτή κινείται προς την επίτευξη δυο στόχων:

Ο ένας αφορά στην εδραίωσή της ως περιφερειακής δύναμης και στην πλήρη φινλανδοποίηση της Ελλάδας και της Κύπρου, και ο δεύτερος αφορά στη συναφή με όλα αυτά θεωρία Νταβότουγλου περί νεο-Οθωμανισμού.

β. Το τουρκικό «casus -belli», εάν η Ελλάδα προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων από 6 σε 12 ναυτικά μίλια, όπως μπορεί να το πράξει επί τη βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.

γ. Το ζήτημα των αποθεμάτων φυσικού αερίου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου και πιθανόν στην περιοχή του Καστελόριζου. Η Ελλάδα δεν προχωρεί στον καθορισμό της δικής της ΑΟΖ στο Καστελόριζο διότι θέτει βέτο η Τουρκία, η οποία δεν θέλει να ενωθεί η ΑΟΖ της Ελλάδας με εκείνη της Κύπρου. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, η Άγκυρα δεν θα έχει πρόσβαση προς την ΑΟΖ της Αιγύπτου. Επιπροσθέτως δε, θα ενωθούν οι ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας. Αυτή είναι η νέα διάσταση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, στην οποία, όμως, εμπλέκεται το Ισραήλ, το οποίο έχει, ήδη, καθορίσει τη δική του ΑΟΖ με την Κύπρο και τελεί σε αντιπαράθεση με την Άγκυρα, καθότι το Ισραήλ θεωρεί την Τουρκία πλέον ως ανταγωνιστική περιφερειακή δύναμη, ενώ ταυτοχρόνως γνωρίζει ότι η μοναδική του διέξοδος είναι μέσω Κύπρου προς την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Δορυφόροι και Ευρώπη
ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ μεγάλο ζήτημα που απασχολεί τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ελλάδα και Κύπρος είχαν επενδύσει πολλά επί του θέματος αυτού. Και είναι ακόμη σε ισχύ η θέση ότι: Χωρίς τη λύση του Κυπριακού δεν εντάσσεται η Τουρκία στην Ε.Ε. Βεβαίως, η Άγκυρα ουδόλως βιάζεται να λύσει το Κυπριακό, εφόσον οι ηγέτιδες χώρες της Ε.Ε., όπως είναι Γαλλία και Γερμανία, ουδόλως βιάζονται να την εντάξουν ως πλήρες κράτος μέλος της Ε.Ε. Μάλιστα, η Γαλλία κρατά παγωμένο το κεφάλαιο 12 για την κοινή νομισματική πολιτική, διότι, κατά το γαλλικό ισχυρισμό, εάν ανοίξει και κλείσει το εν λόγω κεφάλαιο, προδικάζεται η πλήρης ένταξη της Τουρκίας. Και αυτό δεν το επιθυμεί η Γαλλία, η οποία υποστηρίζει την ειδική σχέση. Βεβαίως, δεν υπάρχει προηγούμενο στο ζήτημα της ειδικής σχέσης. Κανείς δεν είναι σε θέση να πει νομικώς πού θα στέκεται η Τουρκία στην ειδική της σχέση με την Ε.Ε. Σίγουρο είναι ότι Γαλλία και Γερμανία δεν θέλουν να μοιράζονται τις εξουσίες και την παγκόσμια ισχύ, που έχουν σήμερα, με την Τουρκία. Η απόκτηση ισχύος από την Τουρκία και δη περιφερειακής δύναμης:

1. Αυξάνει τη δορυφοροποίηση της Ελλάδας και της Κύπρου, και τις πιθανότητες επίλυσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων όπως η Άγκυρα στοχεύει. Είναι, δε, δυνατό η Γαλλία να δώσει στην Τουρκία ως αντάλλαγμα της ειδικής σχέσης, το Κυπριακό και το Αιγαίο.

2. Μειώνει τις πιθανότητες για την πλήρη ένταξή της στην ΕΕ ως ισότιμο κράτος. Και μειώνει τις πιθανότητες λύσης των προβλημάτων στο Αιγαίο και στην Κύπρο, εφόσον η Άγκυρα δεν θα πάρει το αντάλλαγμα, την πλήρη ένταξη. Εκτός και αν της δοθεί ειδική σχέση με την Κύπρο για αντάλλαγμα. Υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες, η πολιτική των Αθηνών και της Λευκωσίας έχει εμπλουτιστεί με την εξής θέση: Η Τουρκία δεν θα εισπράξει ούτε ειδική σχέση, εκτός και αν λύσει το Κυπριακό.

Ο Παπανδρέου της Τουρκίας και η «εισβολή» στην Ε.Ε.
ΕΠΕΙΔΗ περί ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. ο λόγος, θα πρέπει να επισημανθούν και τα ακόλουθα: Μέχρι στιγμής δεν έχει υποβληθεί, δημόσια τουλάχιστον, μια ολοκληρωμένη μελέτη, που να εξηγεί γιατί συμφέρει την Κύπρο και την Ελλάδα να ενταχθεί η Τουρκία στην Ε.Ε. Διότι, τελικά, στο πλαίσιο του παιχνιδιού της ισχύος, ενδέχεται η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. να προκαλέσει την οικονομική και στρατηγική εξάρτηση της Κύπρου και της Ελλάδας. Όταν φοβούνται οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και οι Αυστριακοί για την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., γιατί να μη φοβούνται η Κύπρος και η Ελλάδα, που είναι δίπλα της. Μια «εισβολή» Τούρκων με την ιδιότητα των Ευρωπαίων πολιτών, που θα είναι ικανοί να «πνίξουν» και την Ελλάδα και την Κύπρο.

Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι μόνο εάν θα εκδημοκρατικοποιηθεί ή όχι η Τουρκία, αλλά εάν θα εγκαταλείψει την επεκτατική και αναθεωρητική της πολιτική, προκειμένου να οδηγηθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στο σύνολό τους σε ένα διακανονισμό αμοιβαίου οφέλους. Γιατί τα λέμε αυτά; Διότι, από το 2003 επικράτησε μια άκρατη τουρκολαγνεία και ένας απίστευτος πολιτικός έρωτας προς το πρόσωπο του Ταγίπ Ερντογάν, «του εκσυγχρονιστή» και «προοδευτικού», που θα έθετε στο περιθώριο το στρατό και θα έφερνε έναν άλλον αέρα στην τουρκική εσωτερική και εξωτερική πολιτική, ώστε να επιλυθούν τα ελληνοτουρκικά προβλήματα στο σύνολό τους. Μάλιστα, τα ΜΜΕ στην Αθήνα τον αποκαλούσαν ως τον «Παπανδρέου της Τουρκίας»!

Τώρα αποδεικνύεται, τουλάχιστον ως προς τα ελληνοτουρκικά, άνθρακας ο θησαυρός. Ακόμη και αν ισχυριστεί κάποιος -πράγμα που ενδεχομένως να είναι ορθό- ότι ο Ερντογάν αφαίρεσε μερικώς από την Τουρκία το κουστούμι της στρατοκρατίας, από την άλλη, εξίσου ορθό είναι ότι ο ίδιος δεν φόρεσε ποτέ το κουστούμι της Ευρώπης. Παρά μόνο αυτό του νεο-οθωμανού...

ΓΙΑΝΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
Δρ Διεθνών Σχέσεων http://www.sigmalive.com/

Read more...

Η Τουρκία, ο δανεισμός και η ανάπτυξη

Σε επίπεδα προ της οικονομικής κρίσης έφτασε ο εξωτερικός δανεισμός της Τουρκίας από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, σύμφωνα με ανώτατο αξιωματούχο του ιδρύματος.Ο Αντιπρόεδρος της τράπεζας, Ματίας Κόλατζ Άχνεν, δήλωσε σε δημοσιογράφους στην Άγκυρα, ότι το διετές πακέτο οικονομικής βοήθειας προς την Τουρκία, από το φθινόπωρο του 2008 έως και το φθινόπωρο του 2010, ολοκλήρωσε το σκοπό του με επιτυχία. Χαρακτηριστικά, η Τουρκία έλαβε οικονομική βοήθεια ύψους 2,6 δις ευρώ το 2009 και 2,7 δις ευρώ το 2008, ενώ για το 2010 το ποσό ανήλθε σε 2 δις ευρώ.

Τα χρήματα αυτά διοχετεύθηκαν στην τουρκική οικονομία μέσα από επενδύσεις σε διάφορους τομείς , όπως οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, η έρευνα και ανάπτυξη στην καινοτομία, η ενέργεια , οι τηλεπικοινωνίες αλλά και το περιβάλλον. Όπως δήλωσε ο Άχνεν, ο κύριος στόχος για το 2011 θα είναι η μακροπρόθεσμη και βιώσιμη ανάπτυξη. Η τράπεζα θα εξακολουθήσει να αποτελεί παράγοντα κλειδί στη χρηματοδότηση τουρκικών έργων που θα ευνοήσουν την ισορροπημένη ανάπτυξη της Τουρκίας.

Πέρα από την ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών, η τράπεζα εφιστά την προσοχή στις συνεχώς αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες της Τουρκίας, με σχέδια σε μεγάλη και μικρή κλίμακα να αφορούν αποκλειστικά τον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ακόμη, η τράπεζα σχεδιάζει επενδύσεις σε κοινοτικό επίπεδο στο τουρκικό κράτος , δίνοντας έμφαση στο περιβάλλον, ενώ παράλληλα θα εξακολουθήσει η υποστήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην τουρκική επικράτεια.

Ο Ευρωπαίος αξιωματούχος δεν παρέλειψε να τονίσει την ισχυρή ανάκαμψη της τουρκικής οικονομίας παρά την οικονομική κρίση, γεγονός στο οποίο συνέβαλλε και το πακέτο στήριξης της τράπεζας, ενώ ανέφερε πως το ίδρυμα θα συνεχίσει να βοηθά την τουρκική οικονομία να επιτύχει τους αναπτυξιακούς της στόχους.

http://www.epikaira.gr/

Read more...

Τα οχτώ περάσματα του Αιγαίου

Του Νικολάου Βερνίκου
Καθηγητή Ανθρώπινης Οικολογίας,Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Οι βραχονησίδες του Αιγαίου είναι ψαρότοποι, είναι βοσκότοποι, έχουν στέρνες και μαντριά, φιλοξενούν πουλιά και θαλασσοπούλια.Έχουν λουλούδια την άνοιξη, άσπρα κρινάκια με κίτρινους στημόνες και κρίνους της θάλασσας με μεγάλα πέταλα, έχουν κάππαρης κρίταμα, θυμάρι, χόρτα και βάτα και καμιά φορά σμόβολα, κυψέλες δηλαδή που φτιάχνουν μέλι και κερί. Σε ορισμένα νησίδια, μάλιστα, βρίσκουμε κουνέλια, λαγούς, πέρδικες, περιστέρια ακόμα και δέντρα, ενώ φώκιες ζουν στις θαλασσινές σπηλιές.

Τα πιο μεγάλα ερημονήσια (Σαρία, Χριστιανά, Ερημόνησα βορείου Αιγαίου) διατηρούν πάντα κατοικίες, χωράφια και τράφους (αναβαθμίδες) με αλώνια και καλύβια. Κατά κανόνα, εκεί όπου το έδαφος προσφέρεται, υπάρχουν κλείσματα (μαντροχωρίσματα), βασταγοί και μαντροκαθίσματα φτιαγμένα από ξερολιθιές.

Ο πολιτισμός των βραχονησίδων είναι ένας πολιτισμός σύνθετος, που τον έφτιαξαν ψαράδες, βοσκοί και χτίστες. Άνθρωποι που έσκαψαν στέρνες, έστησαν μαντριά, ξεπέτρισαν χωράφια, φύτεψαν κριθάρι και βρώμη και σήκωναν τοίχους με ξερολιθιές. Οι ίδιοι πάντα νησιώτες, από τις αρχές των χρόνων, έστησαν ναούς στις θεότητες της γης και της θάλασσας. Αργότερα, στα ίδια μέρη έχτισαν εκκλησιές, αναχωρητήρια και μοναστηράκια. Στα βραχονήσια υπήρχαν βίγλες για να περνάν τα μηνύματα από τη μια στεριά στην άλλη και οχυροί πύργοι για να προστατεύουν τα ημεροβίγλια από τους πειρατές. Με τη σειρά μας στήσαμε πάνω στα ερημόνησα φάρους και φανάρια.


Περιουσιακά στοιχεία
Για όλους αυτούς τους λόγους τα ερημόνησα, που σήμερα ονομάζουμε βραχονησίδες, ήταν πάντα πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία. Ήταν ιδιοκτησίες ιδιωτών, δήμων και μοναστηριών (*). Ακόμη και τώρα δημοπρατούνται, νοικιάζονται, δουλεύονται και συντηρούνται. Γι' αυτό ο πολιτισμός των «βραχονησίδων» μας είναι ένας παμπάλαιος πολιτισμός κτηνοτρόφων και ψαράδων που εποχικά ζούσε πάνω τους, μέσα σε μαντριά ανάλογα με τις κήφες της Χάλκης, τα σταβλιά της Τζιας, τα καλύβια των Σποράδων, τα μητάτα της Καρπάθου και της Κρήτης, τους βόλτους της Λευκάδας. Πρόκειται για κτίσματα που έχουν σχήματα και αρχιτεκτονικές μορφές διαχρονικές, που τα συναντούμε από την τρίτη τουλάχιστον π.Χ. χιλιετία σε διάφορα μέρη της Μεσογείου.

Λίγοι έχουν μιλήσει για την εποχική κτηνοτροφία του Αιγαίου, για το φόρτωμα των ζωντανών στα καΐκια και τις βάρκες καθώς βέλαζαν τρομαγμένα και μετά λούφαζαν όταν τα χτυπούσε το κύμα. Ελάχιστοι ξέρουν πως τα νησιά και τα ξερονήσια έχουν μια κτηνοτροφική παράδοση, ένα κτηνοτροφικό λεξιλόγιο που σε τίποτε δεν έχει να ζηλέψει εκείνο της Πίνδου και των Σαρακατσαναίων. Στην Ελυμπο της Καρπάθου θυμούνται πάντα τα τραγούδια των κωπηλατών που πήγαιναν τα ζωντανά τους στη Σαρία, ένα από τα μεγάλα ερημόνησα του Αιγαίου, ένα «βραχονήσι» γεμάτο χωράφια, καλύβια και πέτρινα μνημεία όλων των εποχών. Στη βόρεια Κάρπαθο, στη Σαρία και στις τριγύρω νησίδες ζούσαν άλλωστε οι Εταιοκαρπάθιοι, που ο Όμηρος και οι αρχαίοι συγγραφείς αναγνώριζαν ως γηγενείς του Αιγαίου.

Μετά όμως από την ανασκαφή του Διαμαντή Σάμψων στη σπηλιά του Κύκλωπα στα Γιούρα των Βορείων Σποράδων, ξέρουμε ότι στα υπόσκαπτα και στα πετρόκτιστα μαντριά των ερημονήσων, ψαράδες και κυνηγοί κυκλοφορούσαν και έπλεαν στο Αιγαίο πριν από 10.000 χρόνια. Αυτοί είναι που έβαλαν πάνω σε ορισμένα μικρονήσια, όπως στα Γιούρα και την Πολύαιγο, τα αγριοκάτσικα που προσπαθούμε σήμερα να προστατέψουμε. Αργότερα, την τέταρτη χιλιετία π.Χ., ένας σημαντικός οικισμός ψαράδων άνθησε στη Σάλιαγο της Αντιπάρου. Άλλη μια βραχονησίδα που ακόμα και τότε ήταν χωρισμένη από το μεγάλο νησί, παρ' όλο που η επιφάνεια της θάλασσας ήταν 4 με 5 μέτρα χαμηλότερα. Αλλού πάλι, στην Αλιμνιά της Χάλκης, στα Χριστιανά της Σαντορίνης όπως και στο Φαρμακονήσι της Δωδεκανήσου, βρέθηκαν αξιόλογα μνημεία, λιμάνια και πολίσματα της αρχαιότητας. Το Φαρμακονήσι είναι άλλωστε διάσημο, επειδή εκεί κράτησαν αιχμάλωτο οι πειρατές τον Ιούλιο Καίσαρα.

Άλλα λένε οι Τούρκοι κι άλλα οι Οθωμανοί!
Αρχίσαμε να μιλάμε για τις βραχονησίδες και τα φωκονήσια μας όχι τόσο για τους ανθρώπους που τα κατοίκησαν και τα κατοικούν, αλλά γιατί τα διεκδικούν οι Τούρκοι!

Και τα διεκδικούν επειδή φροντίσαμε εμείς να παραμελήσουμε τους ανθρώπους που τα ζουν και, το χειρότερο, επειδή κανένας μας δεν φαίνεται να ενδιαφέρθηκε να κρατήσει τους τίτλους ιδιοκτησίας που μας άφησαν οι Οθωμανοί και οι Ιταλοί. Ποιος φταίει που δεν κρατήσαμε τα ταπιά, δεν συγκεντρώνουμε τα χαρτιά που στηρίζουν τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και δεν στοιχειοθετούμε το ότι στις βραχονησίδες υπάρχουν κτίσματα, ζώα, μνημεία και πως τα εκμεταλλεύονται πάντα οι νησιώτες της περιοχής; Οπωσδήποτε φταίει -όπως έλεγε ο Βάρναλης- το «κεφάλι το δικό μας».

Ας δούμε όμως τι έγραφε το 1884 το Ημερολόγιο της Οθωμανικής Νομαρχίας του Αρχιπελάγους, που τυπωνόταν στα ελληνικά και τα τουρκικά από τα μέσα του 19ου αιώνα και μέχρι το 1910, στο τυπογραφείο της Χίου.

Κως
Υπάγονται εις αυτήν 4 νήσοι, ως αι 3 μικραί και η μία μεγάλη. Αι μικραί καλούνται Δζεμπελί, Οράκ και Καρά Αδά.
Η πρώτη και η δευτέρα έχουσι μήκος ενός μιλίου και πλάτος ημίσεως, η δε Καρά Αδά έχει μήκος ενός και ημίσεως μιλίου και πλάτος ημίσεως και ανήκει εις τον εκ Καλύμνου Εμμανουήλ Μαγγλάν, και η νήσος Οράκ ανήκει εις τον επίσης εκ Καλύμνου Ιωάννην.
Την νήσον Δζεμπελί διαχειρίζεται το Κράτος. Δεν υπάρχουσι κάτοικοι.

Νίσυρος
Η Νίσυρος έχει περίπου 13.000 κατοίκων και οικίας 840. Πέριξ κείνται αι μικρώταται νήσοι Πυργούσα, Εσδριρέγγιλος, Ενδολογούσα και Γυαλί, ων αι γαίαι παρεχωρήθησαν δωρεάν υπό του Κράτους εις την κοινότητα Νισυρου.
Αιγοπρόβατα υπάρχουσιν εν τη νήσω Κω περίπου 21.152, εν Νισήρω 1.620 και εν τη νήσω Οράκ 380.

Κάλυμνος
Εις την υποδιοίκησιν Καλύμνου υπάγονται 9 νήσοι καλούμεναι: Αγιος Νικόλαος, Μπιλαλής, Αιγονήσι, Φεζόλινδος, Μέγας Γαλανής, Μικρός Γαλανής, Δάρανδος, Απαστόρ και Κερμίτ.

Αστυπάλαια
Η επαρχία Αστυπαλαίας σύγκειται από τας εξής 11 μικράς νήσους:
Μουτσομύτην, Αγίαν Κυριακήν, Μουνδούρν, Δύο αδελφοί, Σερίνα, Πλακίδι, Κωνώπα, Λεονίς, Βατονάς, Φωκαινίς και Ποντικός.Αι εις την Αστυπάλαιαν υπαγόμενοι νήσοι είναι ακατοίκητοι και βραχώδεις.

Να λοιπόν που οι Οθωμανοί, σε αντίθεση με τους Τούρκους, γνώριζαν και αναγνώριζαν πως η Κως, η Κάλυμνος, η Νίσυρος και η Αστυπάλαια είχαν νησιωτικά εξαρτήματα. «Υπάγοντο νήσοι και νησίδες ακατοίκητοι και βραχώδεις» σ' αυτές που σε μερικές περιπτώσεις είχε εκχωρήσει το οθωμανικό κράτος στους νησιωτικούς δήμους μας. Σε μας απόκειται λοιπόν να βρούμε τους οθωμανικούς τίτλους ιδιοκτησίας. Οι τίτλοι αυτοί υπήρχαν άλλωστε στα αρχεία των δωδεκανησιακών δήμων μέχρι την εποχή της ενσωμάτωσης των νησιών στην Ελλάδα.

Έκπληξη μας περίμενε όταν θελήσαμε να εντοπίσουμε τα διάφορα νησίδια που απαριθμούσαν οι οθωμανικές αρχές του 1884.

Η Κω πληροφορούμεθα πως είχε ένα μεγάλο νησί, που ίσως είναι η Ψέριμος, και τρία μικρά, το Δζεμπελί, την Καρά Αδά (Kara Ada) ιδιοκτησία του Εμμανουήλ Μαγγλά και το Οράκ (Orak Ada) ιδιοκτησία του Καλύμνιου Ιωάννη, που είχε πάνω 380 αιγοπρόβατα. Όπως βλέπουμε στο χάρτη, η Καρά Αδά και το Οράκ Αδά βρίσκονται μέσα στα τουρκικά παράλια, η μια απέναντι ακριβώς από το Μποντρούμ, η δεύτερη αρκετά ανατολικότερα, κοντά στην παραλία.

Απρόσμενη ήταν και η περίπτωση της Καλύμνου. Εδώ αναφέρονται, όπως είδαμε, εννέα νησιά. Από αυτά αναγνωρίζουμε τον Αγιο Νικόλαο – το γνωστό μας Πλατύ -, τον Δάρανδο που είναι η Salih Ada, βαθιά μέσα στα τουρκικά νερά, και Κερμίτ που είναι και το Buyuk Kiremit ή Ποντικούσα, πάνω στην οποία υπάρχει και φανάρι. Παρατηρούμε ότι τα βραχονήσια αυτά είναι εξαρτήματα των αρχαίων πόλεων: η Δάρανδος της Κάρυνδας, τα Κερμίτ της Μίνδου, η Καρά Αδά της Αλικαρνασσού.

Τα υπόλοιπα νησιά που ανήκουν στην Κάλυμνο άλλαξαν ονόματα, είναι όμως εκείνα που χώρισαν τα σημερινά σύνορα, και αυτό είναι ακριβώς εκείνο που φαίνεται να ανησυχεί την Τουρκία μια και είναι πια σαφές ότι όλα τα νησάκια τα είχαν οι Καλύμνιοι. Αν προσθέσουμε μάλιστα ότι τα φορολογικά εισοδήματα της Καλύμνου και της Λέρου ήταν βακουφικά, τα δικαιώματα του Δήμου Καλύμνου πάνω στις βραχονησίδες φαίνεται να ενισχύονται, στο βαθμό που τα βακουφικά δικαιώματα δεν παραγράφονται τόσο εύκολα.

Αναγνωρίζουν οι Οθωμανοί και τις βραχονησίδες της Νισύρου (Πυργούσα, Παχειά, Στρογγυλή, Γυαλί, Κανδελιούσα), δηλώνοντας ότι είχαν επίσημα παραχωρηθεί από το κράτος στους Νισύριους. Εδώ όμως, όπως και στο μικρό αρχιπέλαγος της Αστυπάλαιας, τα πράγματα είναι πιο εύκολα επειδή υπάρχουν και κατοικημένα νησιά, όπως είναι το Γυαλί και η Σύρνα. Πάντως παντού βρίσκει κανείς κτίσματα και στέρνες. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό, γιατί η εθνική κυριαρχία πιστοποιείται με την κτίση, τη χρήση, τις κατασκευές και την ανθρώπινη παρουσία.

Το επόμενο πέρασμα του νοτίου Αιγαίου βρίσκεται στο ύψος της Αστυπάλαιας· όπως είδαμε, εδώ έχουμε 11 βραχονησίδες, από τις οποίες η πιο οργανωμένη είναι η Σύρνα. Εκπληκτικό υπόδειγμα ενός αγροτικού και κτηνοτροφικού μικρόκοσμου, που σε μαγεύει ακόμη και στη φωτογραφία. Στα νότια των νησιών της Αστροπαλιάς αρχίζει το Καρπάθιο πέλαγος με τα εξωτικά του βραχονήσια, είναι ο μυστικός κόσμος των ψαράδων, εκεί όπου κρύβονταν οι πειρατές και αρχίζουν να ζουν τα θαλασσινά παραμύθια όταν καταλαγιάζουν οι τρικυμίες.

Στα βραχονήσια του Καρπάθιου πελάγους πάει κανείς από την Ανάφη και από την Αστυπάλαια, πλέοντας για την Κάρπαθο.

Φεύγοντας από την Ανάφη μετά τη Σαντορίνη, με πορεία 130 μοιρών και ΝΔ κατεύθυνση, βάζοντας πλώρη σορόκο, και έχοντας τον μαΐστρο στα πανιά, πηγαίνει κανείς στο Μακρύ Γιαλό της Καρπάθου, μια τοποθεσία κάτω από την Έλυμπο, εκεί όπου ήταν κάποτε μια μεσαιωνική πολιτεία μέσα σε κάστρο. Αν μάλιστα παραλλάξουμε και στρίψουμε την πλώρη μας ανατολικά (προς το λεβάντε), στο ύψος της βραχονησίδας Αστακίδας, καταλήγουμε στη Βρουκούντα (Βουργούντα) της Καρπάθου, εκεί όπου είναι το εκπληκτικό φυσικό λιμάνι στο Τρίστομο και το στενό της Σαρίας.

Στη Σαρία, το μεγάλο ερημόνησο της Καρπάθου, πηγαίνει κανείς αν ξεκινήσει και από την Αστυπάλαια (την Αστροπαλιά), περάσει τις βραχονησίδες Δύο Αδέλφια, τη Σύρνα, τα τρία Τριονήσια και προχωρήσει νότια μέχρι τους βράχους Ναυάγιο και Κατσίκα. Όλα αυτά σε νότια πορεία 140ο μοιρών και βοηθούμενος από τα μαϊστράλια...

Κανείς δεν ξέρει, εξόν από τους ψαράδες, τα νησάκια του Καρπάθιου και τις τραβερσάδες του νοτίου Αιγαίου.

Πλέοντας από την Ανάφη συναντούμε πρώτα τα Σοφράνα, που έχουν φανάρι. Πιο κάτω, πάνω στον 36ο παράλληλο, είναι τα Καράβια και τα γύρω τους βράχια, στη συνέχεια, πάντα πάνω στην ίδια πορεία, το Αυγονήσι που περιτριγυρίζεται από ρηχούς ψαρότοπους. Ακριβώς κάτω από το Αυγονήσι, νότια, για όποιον θέλει να αλλάξει πορεία και να στρίψει για τον κάβο Σίδερο της Κρήτης όπου είναι οι κρητικές βραχονησίδες Γιανυσάδες, συναντούμε τα δύο Ουνιανήσια. Νησίδες που φαντάζουν από το αεροπλάνο μαγικά στο καλοκαιρινό φως καθώς στέκονται αντικριστά, χωρισμένα από έναν στενό πρασινογάλανο δίαυλο που σε κάνει να νομίζεις ότι έχεις από κάτω σου κάποιες εξωτικές θάλασσες και νησιά κουρσάρων.

Περίπου στο ίδιο γεωγραφικό ύψος αλλά πιο δυτικά, στα δεξιά της πορείας των μεγάλων πλοίων που πάνε για τον Πειραιά είναι το Καμηλονήσι, όπου υπάρχει φανάρι.

Κάποιο από τα βραχονήσια αυτά φαίνεται να έχει νερό, αν πιστέψουμε τις ιστορίες που μας είπαν ψαράδες από τη Σαντορίνη και την Κρήτη που συχνάζουν σ' αυτά. Το πιθανότερο να πρόκειται για στέρνα που μαζεύει βρόχινο νερό. Σε άλλα πάντως βραχονήσια υπάρχουν πρόχειρες εγκαταστάσεις, μια σκιά, ένα πέτρινο τραπέζι όπου μπορούν οι άνθρωποι να κάτσουν και να φάνε ήσυχα χωρίς το κούνημα της θάλασσας και το βουητό της μηχανής.

Πάντως, εκτός από τους ψαράδες κανείς δεν φαίνεται να νοιάζεται ιδιαίτερα για τον απόμακρο αυτό κόσμο των μικρονησίδων του Καρπάθιου. Αλλά ούτε και ναυάγια ακούσαμε να έπεσαν έξω στα βράχια αυτά τα πενήντα τελευταία χρόνια.

Υπάρχει ακόμη και μια τελευταία περαντζάδα, ο δρόμος που ενώνει το Αιγαίο με την Καρία, ένας δρόμος ξεχασμένος που τον ακολουθούσαν οι σφουγγαράδες της Σύμης και της Χάλκης. Αυτός έδενε την ανατολική Κρήτη με την Κάσο, την Κάρπαθο, τη Χάλκη και τη Σύμη και διακλαδιζόταν προς τη Ρόδο και το Καστελόριζο. Στη διαδρομή αυτή συναντά κανείς αναρίθμητες βραχονησίδες, ανάμεσα στις οποίες είναι τα Κασονήσια, η Αλιμνιά της Χάλκης, οι βραχονησίδες της Σύμης και τα νησιά του Καστελόριζου.

Η Αλιμνιά, όπου ακόμη κρατά τηλεφωνική γραμμή, έχει το μεγαλύτερο κλειστό λιμάνι του νοτιοανατολικού Αιγαίου. Εκεί μέσα έκρυβαν οι Ιταλοί και οι Γερμανοί τα πλοία τους. Αρχαιολογικό πάρκο μοιάζει να είναι η Αλιμνιά, και τι δεν βρίσκει κανείς επάνω της: λιθικά μνημεία, κάστρο, προϊστορικό οικισμό, καλλιεργητικές αναβαθμίδες της αρχαιότητας, λιμενικές εγκαταστάσεις για το στόλο του Δημήτριου του Πολιορκητή, δύο μοναστηράκια, ένα έρημο χωριουδάκι, χωράφια και ελιές και μια παραλία που μάζεψε όλα τα πλαστικά σκουπίδια του Αιγαίου.

Και μόνο στο θαλασσινό αυτό δρόμο, που μας πάει από την Κρήτη στο Καστελόριζο, υπάρχουν εκατοντάδες βραχονησίδες, παντού βρίσκουμε ανθρώπινα ίχνη. Παντού είναι έντονη η παρουσία ενός πολιτισμού της θάλασσας, της πέτρας και του Ελληνισμού. Παράδειγμα ανάμεσα στα πολλά η νησίδα Νίμος της Σύμης όπου είδαμε υπολείμματα υπόσκαπτου οικισμού και έναν σημαδιακό ορθόλιθο. Και είναι συχνά η ανθρώπινη παρουσία μνημειώδης, όπως στην περίπτωση των μικρών κάστρων που φυλάνε τις βραχονησίδες του Καστελόριζο και τη μνήμη της κυράς της Ρω.

Πηγή: "Καλύμνικοι Αντίλαλοι"
http://www.newskosmos.com

Read more...

Το Αιγαίο

Γιάννης Καρτάλης

«Η Ελλάς δεν θεωρεί το Αιγαίο ελληνική λίμνη. Η Ελλάς δέχεται ότι υπάρχουν σ΄ αυτό ύδατα διεθνή, όπως υπάρχουν και τουρκικά χωρικά ύδατα. Ούτε αρνείται ότι η Τουρκία, ως παράκτια χώρα, έχει ορισμένα δικαιώματα στο Αιγαίο. Εκείνο που ζητούμε από την Τουρκία είναι να αντιληφθεί επιτέλους ότι το Αιγαίο είναι κατάσπαρτο από ελληνικά νησιά. Οτι τα νησιά αυτά είναι ελληνικά. Και ότι έχουν, σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, τα δικαιώματά τους. Από τη στιγμή που η Τουρκία αντιληφθεί την αλήθεια αυτή, θα είναι ασφαλώς ευχερέστερη η διευθέτηση των διαφορών μας». Αυτά τόνιζε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (ο μεγάλος εννοείται) μιλώντας στη Βουλή για τα εθνικά θέματα τον Ιανουάριο του 1980. Εκτοτε έχουν περάσει πάνω από τριάντα χρόνια, έχουν διεξαχθεί αλλεπάλληλες ελληνοτουρκικές συναντήσεις για την επίλυση των διαφορών, χωρίς όμως να έχει σημειωθεί καμία απολύτως πρόοδος. Φαίνεται λοιπόν, όπως άλλωστε αποδεικνύουν τα πρόσφατα επεισόδια στην περιοχή του Καστελόριζου, αλλά και οι συνεχιζόμενες προκλητικές περιπλανήσεις των τουρκικών πολεμικών ακόμη και ανοιχτά του Σουνίου (!), ότι οι Τούρκοι αρνούνται να αντιληφθούν την αλήθεια, όπως πολύ ορθά την είχε εκφράσει ο Κ. Καραμανλής.

O υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα, δικαιολόγησε τη στάση της χώρας του στο Αιγαίο με το επιχείρημα ότι οι Τούρκοι δεν μπορούν να καταπιέζονται από το γεγονός ότι οι Ελληνες θεωρούν ότι ολόκληρο το Αιγαίο τούς ανήκει και ότι είναι ιδιαίτερα δυσχερής η θαλάσσια επικοινωνία μεταξύ των νότιων και των βόρειων ακτών της Τουρκίας. Το επιχείρημα όμως αυτό δεν δικαιολογεί ενέργειες όπως ο περίπλους τουρκικών αντιτορπιλικών έξω από την Τζια ή την Εύβοια (νησιά τα οποία δεν βρίσκονται στη θαλάσσια οδό που συνδέει τις νότιες με τις βόρειες ακτές της Τουρκίας) ή η καινοφανής θεωρία ότι το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο, όταν είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι ανήκει στο σύμπλεγμα της Δωδεκανήσου. Προφανές είναι πως οι πράξεις αυτές αποκαλύπτουν ότι εφαρμόζεται το περιώνυμο δόγμα της στρατηγικής ισχύος της Τουρκίας, σε μια στιγμή μάλιστα που η Ελλάδα έχει απολέσει το διεθνές κύρος της. Ετσι όμως πέφτουν στο κενό τα ευχολόγια που παράλληλα εκφράζει ο κ. Νταβούτογλου για βελτίωση των σχέσεων και για ένα νέο ξεκίνημα. Για να συμβούν αυτά πρέπει να σταματήσουν προηγουμένως οι προκλήσεις.
Tο ερώτημα λοιπόν είναι αν τα προβλήματα θα λυθούν με τους κανόνες της στρατιωτικής ή άλλης μορφής ισχύος, ή με βάση το Διεθνές Δίκαιο, όπως επιμένει εδώ και χρόνια η ελληνική πλευρά. Γι΄ αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία η ενδεχόμενη τελικά προσφυγή στη Χάγη, την οποία με τόση ευκολία απέρριψε ο Κ. Καραμανλής ο νεότερος, τορπιλίζοντας τη συνετή πολιτική του θείου του. Διότι τι πιο λογικό, στην περίπτωση που οι δύο πλευρές δεν τα βρουν, να λύσει τη διαφορά το Διεθνές Δικαστήριο. Οχι φυσικά ότι από την εξέλιξη αυτή θα δικαιωθούν 100% οι ελληνικές θέσεις, διότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, δεν έχουμε σε όλα δίκιο, αλλά τουλάχιστον θα προκύψει ένας αναπόφευκτος συμβιβασμός, ο οποίος όμως θα στηρίζεται στους διεθνείς κανόνες. Πώς θα υποδεχθεί η κοινή γνώμη των δύο χωρών (και κυρίως οι γνωστοί κύκλοι των υπερπατριωτών που τρέφονται από τη συνέχιση της έντασης), αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Το βέβαιο όμως είναι ότι και οι δύο χώρες θα ωφεληθούν τελικά πολύ περισσότερο από μια έντιμη συνεννόηση παρά από τη συνεχιζόμενη αντιπαράθεση.

ΒΗΜΑ

Read more...

ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕ ΣΚΟΤΩΝΕ ΚΟΥΡΔΟΥΣ…

Εφ. Ραντικάλ 14-3-2011

Μόνη ένοχη δεν είναι η JITEM

Αμπντουλκαντίρ Αϊγκάν : Κάθε στρατιωτική μονάδα είχε τα στελέχη πληροφοριών της , και αυτοί διέπραξαν πολλούς φόνους. Τώρα όμως τα ρίχνουν όλα στην JITEM. Ο μετανοηθείς του ΠΚΚ και μετέπειτα μέλος της JITEM Αμπτνουλκαντίρ Αϊγκάν, είπε πως η JITEM που επανήλθε στην επικαιρότητα με το βιβλίο των Αρίφ Ντογάν και Ουγούρ Μπαλίκ, χρησιμοποιείται ενσυνείδητα ως αποδιοπομπαίος τράγος. Είπε : ¨Γίνεται προσπάθεια όλα τα εγκλήματα που έγιναν στα ΝΑ να τα ρίξουν στην JITEM. Η κάθε στρατιωτική μονάδα είχε τα στελέχη των πληροφοριών της. Αυτές οι μονάδες διέπραξαν πολλούς φόνους. Η Τουρκία ας ετοιμάζεται να δει και νέους τάφους που θα αποκαλυφθούνε.¨

Σχέδιο δολοφονιών

Πρέπει να ξέρουμε ότι στην δεκαετία του 90 διεπράχθησαν πολλές δολοφονίες. Εκείνα τα χρόνια λήφθηκε μια απόφαση από την κορυφή και εφαρμόστηκε ένα σχέδιο. Ο καθένας πολέμησε στην περιοχή του. Και εγώ είμαι έτοιμος να δεχτώ την ποινή που μου αναλογεί. Όμως η δικαιοσύνη να διασφαλίσει και την αποκάλυψη εκείνων που έδωσαν τις εντολές. Εδώ βλέπουμε πως όταν αρχίζουν οι κατηγορίες αρχίζουν από τους κάτω. Έτσι αρχίζουν από τους καταδότες και τους φύλακες του χωριού, και δεν μπορούνε να πάνε πάνω από λοχαγό. Όσο καιρό δεν είναι δυνατό αυτό η Τουρκία θα αδυνατεί να αντιληφθεί τι έγινε στην δεκαετία του 90.

http://tourkikanea.gr/

Read more...

Wikileaks: Κυπριακό έναντι ένταξης προωθούσαν οι ΗΠΑ για την Τουρκία

* Εμπιστευτικό έγγραφο των ΗΠΑ για την Κύπρο και την Τουρκία
* Ήθελαν να βοηθήσουν την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας μέσω Κύπρου
* Θεωρούσαν τον Ερντογάν, ως τον «άνθρωπο-κλειδί» για να πάρει τις σωστές αποφάσεις στο Κυπριακό.
* Ήθελαν λύση το συντομότερο μέσω Ντεκτάς.
* Ως αντάλλαγμα οι ΗΠΑ, θα επαναλάμβαναν τη στήριξη τους στην ευρωπαϊκή υποψηφιότητα της Τουρκίας

Τρόπους να επηρεάσουν την πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε μέσω Κυπριακού, πρότειναν το 2002 οι ΗΠΑ.

Ο τότε Αμερικανός πρεσβευτής W.R. Pearson, χαρακτήριζε σε εμπιστευτικό έγγραφο ως «άτεγκτη», την πολιτική της Τουρκίας στο Κυπριακό και θεωρούσε τον Ταγίπ Ερντογάν, ως τον «άνθρωπο –κλειδί», για να πάρει τις σωστές αποφάσεις στο Κυπριακό, για το Ιράκ, την εσωτερική πολιτική αλλά και την οικονομική μεταρρύθμιση της χώρας.
Κατά την διάρκεια του 2002, ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ήταν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, θεωρείτο ως ο ισχυρότερος πολιτικός της Τουρκίας. Αντιμετώπιζε όμως την έντονη αντίθεση από το βαθύ κράτος, το οποίο όπως αναφέρεται στο εμπιστευτικό έγγραφο, θα χρησιμοποιούσε όλη τη δύναμη που διέθετε, είτε μέσω νομικών διαδικασιών είτε μέσω προβοκατόρικων ενεργειών για να κρατήσει τον Ερντογάν σε ανισορροπία.

Το βαθύ κράτος, αναφερόταν στο έγγραφο, απαρτίζεται από μια ομάδα Τούρκων πολιτικών και στρατιωτικών, οι οποίοι αντιτίθενται σε κάθε δημοκρατική μεταρρύθμιση στο πολιτικό σύστημα. Η πολιτική τους ατζέντα, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την προώθηση του εθνικισμού και των συμφερόντων της Τουρκίας.

«Να πιεστεί ο Ντεκτάς για λύση το συντομότερο»

Όσον αφορά το κυπριακό, όπως αναφέρεται στο έγγραφο, οι ΗΠΑ, θα υποβοηθούσαν τον Ερντογάν, ούτως ώστε μέσω του Ντεκτάς, να επιτευχθεί λύση το συντομότερο.
Ως αντάλλαγμα, οι ΗΠΑ θα επαναλάμβαναν την στήριξη τους στην υποψηφιότητα της Τουρκίας για ένταξη στην Ε.Ε και θα έδινε στον Ερντογάν τις τελευταίες πληροφορίες των ΗΠΑ για το σημείο στο οποίο βρίσκονταν οι διαπραγματεύσεις, όπως παραδοσιακά έκαναν στην Άγκυρα, οι ΗΠΑ.

Σε ένα προσωπικό σημείωμα, ο συντάκτης, τονίζει ακόμα ότι ο Ερντογάν έχει ισχυρή άποψη για την προσωπική του εικόνα, με έντονη υπερηφάνεια. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά αναφέρει το σημείωμα, πλήττονται εύκολα όταν θεωρεί ότι δεν τυγχάνει αρκετού σεβασμού ενώ αντιδρά έντονα στην κριτική.

«Το χαρακτηριστικό του Ερντογάν», σχολιάζει ο συντάκτης του σημειώματος, «είναι ότι κάνει τις δηλώσεις του μετριοπαθώς και λακωνικά. Αν συναντήσει αντίδραση, γίνεται ιδιαίτερα άτεγκτος και αλλάζει θέμα». Το σημείωμα, ετοιμάστηκε για την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ουάσινγκτον το 2002.



Το περιεχόμενο του εγγράφου όπως διέρρευσε μέσω Wikileaks:



C O N F I D E N T I A L SECTION 01 OF 03 ANKARA 008852

SIPDIS

E.O. 12958: DECL: 12/04/2012
TAGS: PREL PGOV ECON PINS TU
SUBJECT: SCENESETTER FOR DEC. 9-10 WASHINGTON VISIT OF AK PARTY CHAIRMAN R. TAYYIP ERDOGAN

REF: A. ANKARA 6856
B. ANKARA 8252
C. ANKARA 7683
D. ANKARA 8448
E. ANKARA 8382


(U) Classified by Ambassador W.R. Pearson; reasons: 1.5 (b,d).


1. (C) Summary: As Turkey's strongest politician Tayyip Erdogan is key to our ability to influence the AK Party government and public opinion on Iraq and other strategic U.S. interests. His heightened sense of pride is undiminished, indeed boosted, by the Kemalist State's continuing attempts to spike his return to full public life; treating him as if he were already head of government will thus pay enormous dividends for U.S. influence in Turkey and underscore to the EU our strong support for a date for Turkish accession talks from the Copenhagen summit. End summary.


2. (C) Coming off a smashing electoral victory by his AK (Justice and Development) Party and a tour of 14 EU capitals where he was welcomed like a head of government, unelected Tayyip Erdogan is the new colossus in Turkish politics. What gave Erdogan's party its victory on Nov. 3 were his reputation as a responsive mayor of Istanbul, his advocacy of fair and just reforms, and his political magnetism across
Anatolia, a magnetism enhanced by the State's controversial decision to rule him ineligible to stand for election (ref

A). Erdogan is now determined to parlay his victory and new national stature into a restoration of his political rights so he may enter Parliament and assume the prime ministership by late winter or early spring.


3. (C) Despite his popularity in urban sprawls and across Anatolia, Erdogan is far from being universally liked.
Indeed, he is loathed by most of the Establishment. The Establishment prefers to portray him as a mediocrely
educated, local tough guy made (too) good, a charismatic but dangerous preacher-politician who will lead Turkey to the Sharia. Many political and bureaucratic insiders tell us that, for this reason, the Deep State (ref B) will do all in its power through legal maneuver or provocations to try to keep Erdogan permanently off balance.


4. (C) In this context Erdogan's visit to Washington is an excellent opportunity to promote core U.S. interests by (1) demonstrating that we respect the democratic election results in Turkey and the AK government's commitment to further democratization; (2) strengthening our influence with AK and Erdogan as the paramount politician in Turkey today; and (3) convincing Erdogan, the one politician who can deliver Turkey
at this stage, to make the right decisions on Iraq, Cyprus, and domestic political and economic reform.

Erdogan The Man

5. (C) Erdogan's charisma, defensiveness, strong intuition, commanding (even authoritarian) presence, common touch -- rare among Turkish politicians -- and slight swagger come from having to make his way as a youth in the gritty Istanbul neighborhood of Kasimpasa, attending a preacher (imam-hatip) high school, and playing professional soccer. He is both prone to emotional reactions and cool in wielding political power.
He has a huge self-image and heightened sense of pride, both easily wounded when he thinks he is not being
shown due respect, and reacts badly to criticism. Yet he has proved he has a strong pragmatic streak as mayor of the 12 million-strong Istanbul, in trying to break out of sclerotic approaches to Cyprus, and in having a well-tuned (if acquired) sense of timing on when to push and when to hold back on sensitive questions like the headscarf issue.

6. (C) Not knowing any foreign language and lacking a strong, well-rounded education, Erdogan relies on his intuitions, presence, and ability to bond to manage meetings with foreign interlocutors. He will listen intently and expects his interlocutors to treat him and the subject seriously, even earnestly. At the same time, he is open to the well-timed joke or lighter comment. In the latter regard, Erdogan is a passionate fan of Fenerbahce, nicknamed the Yellow Canary, one of the big three Istanbul (and Turkish) soccer clubs; a
gift with a yellow or yellow and blue motif would be a hit, especially if accompanied by a comment relating to his passion for soccer. Erdogan's style is to make his points initially softly and laconically; if he meets resistance he ratchets up his second response, becoming more stern with each exchange on the topic. He reacts badly to overt pressure or implied threats. The best way to convince him to take a tough decision is to appeal calmly but man-to-man to his sense of destiny as Turkey's leader.

Erdogan's Party

7. (C) Ref (C) lays out AK's strengths and challenges as they may affect U.S. interests. In the latter regard, we are seeing a post-election differentiation, and thus more of an opening for intra-party tension, in two areas. First, between the party's parliamentary group (which just elected a more religiously conservative set of whips than P.M. Gul expected) and party leadership (which is more weighted to the pragmatic group around Erdogan and Gul). Second, between fiery parliamentary Speaker Arinc and the calmer Gul (ref D).
Erdogan will have his hands full keeping the party together as the strains of governing and legislating and outside pressures from the Establishment, public opinion, and foreign policy demands play on the fractions and fissures already extant in this conglomerate party. Many of our contacts from left to center-right predict that AK will split within a year. Perhaps this assessment is wishful thinking tinged with envy, but AK indeed faces marked internal stresses going forward.

Erdogan's Government

8. (C) Erdogan is not yet in the government, but by dominating the news he has ensured that everyone here and abroad recognizes him as de facto -- and future de jure -- head of government. Gul's cabinet (ref E), formed under Erdogan's guidance, mixes men with experience dealing with the Deep State or bureaucracy -- Defense (DefMin Gonul is respected by President Sezer, who is otherwise wary of the new government), Interior, MFA, Education -- with insiders from Erdogan's Istanbul municipal administration and some
with wheeler-dealer business connections.

9. (C) Gul will rapidly shepherd through Parliament EU-related democratic reforms and the constitutional changes designed to open the door for Erdogan's assumption of the prime ministership, perhaps in mid- to late winter. A large question remains whether AK has a skillful enough pool of talent to staff the Undersecretary levels and below. We thus share Turkish observers' questions about how well AK will be able (a) to respond pragmatically on foreign policy; (b) to maintain credible economic reform and banking supervisory
standards; and (c) to carry out its intended strong reform and anti-corruption drives when faced with deeply entrenched interests and practices.

How to Influence Erdogan

10. (C) Given Erdogan's wariness toward the Turkish bureaucracy, it will be key to draw Erdogan aside from his bureaucratic minders to elicit his true thinking on sensitive topics. At the same time, U.S. interlocutors can enhance the impact of their message if they have aides cultivate his closest advisors, especially Erdogan's closest foreign policy advisor Omer Celik. In the wake of the Dec. 3 Wolfowitz-Grossman visit, we suggest the following approach to Erdogan on four key questions:


--Iraq: emphasize the benefits to Turkey of full cooperation in coalition preparations for a possible military operation and convince Erdogan he can sell maximum cooperation as not letting foreigners control Turkey's future: "if you don't play the game you don't make the rules."


--EU and reform: in reiterating the strength of our support for Turkey's candidacy, give Erdogan our latest information on EU member states' stance (as we have been doing regularly in Ankara) to prepare him for his lobbying in Copenhagen, emphasize the crucial impact of further reform, and urge him to portray the Summit decision on Turkey positively.


--Cyprus: urge Erdogan to get Denktas to reach a settlement soonest.


--Economic reform, anti-corruption, anti-torture measures, and open government: note that Erdogan's party will be measured at home most by these four yardsticks, note the centrality of maintaining reform momentum and strong, clean banking regulation for the government's image and for preserving market confidence (Erdogan is coming under the sway of corrupt and failed bank owners).
PEARSON

http://infognomonpolitics.blogspot.com

Read more...

Η Θ. Δραγωνα στον ΑΘΗΝΑ 9.84

Η καθηγήτρια Προσχολικής Αγωγής και πρώην ειδικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, Θάλεια Δραγωνα, μίλησε στις 21/3 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Άρη Τόλιο. Μεταξύ άλλων, είπε:

* Για το ντοκιμαντέρ «Πρόσθεση όχι αφαίρεση, πολλαπλασιασμός όχι διαίρεση»:
«''Πρόσθεση όχι αφαίρεση, πολλαπλασιασμός, όχι διαίρεση'', για μια άλλη εκπαίδευση των παιδιών της μειονότητας στη Θράκη... Ήταν το logo του προγράμματος, που τρέχει από 1997. Μας είχε φανεί πολύ εύστοχος τίτλος, τότε. Μετά, χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές στο πλαίσιο του πολιτικού λόγου, έγινε μια έκφραση που άρεσε. Αλλά, νομίζω, ότι στη Θράκη, αυτή ακριβώς η προσπάθεια ήταν, κανένα παιδί να μη χάσει την ευκαιρία τού να μπορεί να έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση και την ελληνική κοινωνία».

* Για εκπαίδευση «όχημα», για ένταξη των παιδιών της μειονότητας στην κοινωνία:
«Αυτή είναι μία μεγάλη προσπάθεια που γίνεται πολλά χρόνια, δεν είναι καινούργια υπόθεση. Και είναι μια προσπάθεια, που οι ρίζες της είναι μέσα στην αλλαγή που κάνει η ελληνική πολιτεία από το '90 και έπειτα, για ισοπολιτεία και ισονομία των μειονοτικών πολιτών της Θράκης, μουσουλμάνων Ελλήνων πολιτών. Το "κλειδί" για την κοινωνική ένταξη είναι πάντα η εκπαίδευση, το ξέρουμε. Δεν είναι μόνο για τα παιδιά της Θράκης. Είναι για όλες τις ομάδες, που βρίσκονται στο κοινωνικό περιθώριο. Η εκπαίδευση είναι το βασικό "όχημα", για να μπορέσουν να ενταχθούν στην κοινωνία και να ανθίσουν ως πολίτες. Στη Θράκη, το πρόβλημα ήταν πολύ σημαντικό, όσον αφορά τη γλώσσα. Τα παιδιά της μειονότητας, όταν τα συναντήσαμε εμείς το 1997, τελείωναν το μειονοτικό σχολείο στο δημοτικό, σε ποσοστό 95% και τελείωναν το σχολείο, πραγματικά αναλφάβητα στα ελληνικά και σχεδόν, λειτουργικά, αναλφάβητα στα τουρκικά. Μια από τις προσπάθειες, λοιπόν, της πολιτείας και από τις "αιχμές του δόρατος", ήταν η εκμάθηση της ελληνικής. Πώς να είσαι πολίτης ενός τόπου, όταν η γλώσσα που μιλάς δεν είναι η γλώσσα που μπορείς να επικοινωνήσεις με τους υπόλοιπους της χώρας; Λοιπόν, αυτό το πρόγραμμα, βασικά, έκανε πάρα πολλά, αλλά ο βασικός σκοπός ήταν η κατάκτηση της ελληνομάθειας».

Δημοσιογράφος: Και το συμπέρασμα είναι, ουσιαστικά, ότι η ελληνομάθεια δεν μπορεί να γίνει ούτε βίαια... Χρειάζεται μια διεργασία που να περιλαμβάνει, αυτό που λέμε «πολυπολιτισμικό κεκτημένο»...

Θ. Δραγώνα: «Ακριβώς. Μα, τίποτα δεν μπορεί να γίνει δια της βίας. Ιδίως, όσον φορά τον πολιτισμό και όσον αφορά τους ανθρώπους. Για να μπορέσει να κατακτηθεί η ελληνομάθεια, έπρεπε αφενός να γίνει πολύ προφανές στα παιδιά, ότι τα ελληνικά είναι φιλική γλώσσα. Και από την άλλη μεριά, και για τους εκπαιδευτικούς τους, ότι η μητρική γλώσσα των παιδιών είναι μία φιλική γλώσσα. Έτσι, δεν είναι; Γιατί, είπατε πριν τη μαγική λέξη "διαπολιτισμικότητα". Για να μπορέσει να γίνει η γέφυρα των πολιτισμών, πρέπει και από τις δύο μεριές να υπάρχει μία εκτίμηση και αποδοχή του άλλου. Οπότε, για μας, ο δρόμος αυτός της ελληνομάθειας -μέσα πάντα από το σεβασμό του άλλου- ήταν μια γιγαντιαία κατασκευή εκπαιδευτικού υλικού, βιβλία που μπήκαν στα δημοτικά σχολεία και έγιναν βιβλία του Οργανισμού, κυρίως στα μειονοτικά σχολεία, βιβλία για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για τα παιδιά που πάνε, ιδίως, στο δημόσιο σχολείο...
Στη Θράκη υπάρχουν τα επονομαζόμενα μειονοτικά σχολεία, στα οποία πήγαινε το εκπληκτικό, συντριπτικό ποσοστό των μειονοτήτων μαθητών. Τώρα, σιγά - σιγά ο αριθμός αυτός λιγοστεύει. Δηλαδή, όταν το 1997 φτάσαμε στη Θράκη, το 95% των παιδιών πήγαινε στο μειονοτικό δημοτικό. Τώρα είναι το 65%...».

* Για μεταρρυθμιστικές τομές:
«Κάναμε έναν κολοσσιαίο όγκο υλικών, βιβλίων για το σχολείο. Και είχα κάνει μία παρένθεση, λέγοντας ότι για τα παιδιά που πηγαίνουν σχολείο στη Θράκη υπάρχει το σύστημα του μειονοτικού σχολείου, που είναι χωρισμένο στα δύο, κατά κάποιο τρόπο. Τα μισά μαθήματα γίνονται στα ελληνικά, τα άλλα μισά στα τουρκικά. Είναι ένα σχολείο παρωχημένο, που βρέθηκε εκεί για να προστατέψει τα δικαιώματα της μειονότητας, μέσα στο πλαίσιο της συνθήκης της Λοζάννης, όπως αντίστοιχα γίνεται με τα ελληνόπουλα της Πόλης... Και είναι και μαντρωμένα, γκετοποιημένα. Είναι μόνο για παιδιά της μειονότητας, βρίσκονται μόνα, που είναι από τα βασικά αρνητικά... Κάναμε, λοιπόν -εκτός από τα βιβλία-, πολλές ώρες επιμόρφωση σε εκπαιδευτικούς του ελληνόφωνου, αλλά και του τουρκόφωνου προγράμματος, και κάναμε και πολλές δράσεις στην κοινότητα. Δηλαδή, φτιάξαμε κέντρα κοινοτικά στις μεγάλες πόλεις, στην Κομοτηνή και την Ξάνθη, και στις μικρότερες πόλεις του βασικού ορεινού όγκου. Είχαμε οκτώ κοινοτικά κέντρα και δύο κινητές μονάδες, οι οποίες επισκεπτόταν και το πιο απομακρυσμένο χωριό. Αυτά τα κέντρα δουλεύουν ενδεκάμιση μήνες το χρόνο, επτά ημέρες την εβδομάδα...».

* Για πρόγραμμα εθνικής πολιτικής:
«Το σημαντικό είναι, ότι αυτό πρόγραμμα ήρθε το 1997 και το στήριξαν συστηματικά και οι δύο κυβερνήσεις και οι έξι υπουργοί Παιδείας. Δηλαδή, είναι μια πολιτική της χώρας, δεν είναι μια πολιτική ενός υπουργού, ούτε μιας κυβέρνησης...».

* Για το ντοκιμαντέρ - ενισχυτική διδασκαλία:
«Θα ήταν πάρα πολύ ωραίο, αυτό το ντοκιμαντέρ να παίξει κάποια στιγμή στην τηλεόραση και να το δει ο κόσμος. Με πολύ χαρά θα το δούμε να κυκλοφορεί και να παίζεται. Αυτό, όμως, δεν είναι στο χέρι μου, είναι στα χέρια όλων. Το σημαντικό είναι, ότι αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, τέσσερις χιλιάδες παιδιά στη Θράκη -από το σύνολο των δώδεκα χιλιάδων παιδιών της μειονότητας-, έχουν ενισχυτική βοήθεια για να καλύψουν τις δυσκολίες τους. Για πρώτη φορά μπήκαν και παιδιά του Λυκείου -έχουμε τριακόσια παιδιά του Λυκείου που παρακολουθούν την ενισχυτική μάθηση, που γίνεται εντός και εκτός σχολείου- επιμορφώνονται εκπαιδευτικοί - εκατόν εξήντα της Πρωτοβάθμιας και διακόσιοι εξήντα της Δευτεροβάθμιας. Δηλαδή, έχει μπει μπροστά το πρόγραμμα. Και λέω "έχει μπει μπροστά", διότι αυτή η ιστορία, ενώ είναι από το 1997, αρχίζει και σταματάει αναλόγως από τα προγράμματα του ΕΠΕΕΚ και τώρα του ΕΣΠΑ, που ανοίγουν, κλείνουν, το Υπουργείο Παιδείας προκηρύσσει, υποβάλλουν οι υποψήφιοι δικαιούχοι, κρίνονται και ξανασυνεχίζει - γίνονται διάφορα κενά, δυστυχώς...
Χωρίς αμφιβολία, μπορεί αυτό το πρόγραμμα να πάρει και να δώσει πολλά. Μπορεί να κερδίσει από άλλες προσπάθειες και να συμβάλλει σε άλλες προσπάθειες».


«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

http://infognomonpolitics.blogspot.com

Read more...

«Ζαμάν»: Ελληνοκυπριακό φρένο σε τουρκικό πυρηνικό σταθμό

Η Ελλάδα ζητεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση να παρέμβει στα σχέδια της Τουρκίας για την ανέγερση πυρηνικού σταθμού στο Ακούγιου, ενώ η Κύπρος δηλώνει πως θα καταθέσει την ανησυχία της για το ίδιο θέμα στην Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Παρασκευή στις Βρυξέλλες, γράφει η τουρκική εφημερίδα «Ζαμάν»..

Αναφερόμενη στα σχέδια για την ανέγερση του πρώτου εκ των συνολικά τριών τουρκικών πυρηνικών σταθμών, στην παράλια επαρχία της Μερσίνας, η εφημερίδα παραθέτει δηλώσεις του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, την περασμένη Παρασκευή ότι «η Ελλάδα είναι όπως και η γείτονας της Tουρκία σεισμογενής χώρα. Τα σχέδια της σεισμογενούς Τουρκίας να χτίσει πυρηνικούς σταθμούς «δεν έχουν νόημα» μετά την καταστροφή.

Επίσης, η εφημερίδα παραθέτει τις δηλώσεις του Κύπριου κυβερνητικού εκπροσώπου, Στέφανου Στεφάνου, ότι η Κύπρος θα θέσει το θέμα των σχεδιαζόμενων πυρηνικών σταθμών στην επερχόμενη σύνοδο κορυφής της ΕΕ.

Η «Ζαμάν» αναφέρει ότι τουρκικές διπλωματικές πηγές στην Άγκυρα αντιμετωπίζουν με επιφύλαξη τις δηλώσεις Ελλήνων και Κυπρίων, σχετικά με την παραπομπή του θέματος στην ΕΕ.

«Δεν γνωρίζουμε ακόμη τι είδους πλαίσιο σχεδιάζουν για τη μεταφορά του θέματος στις Βρυξέλλες. Πρέπει πρώτα να δούμε τι θα κάνουν» δηλώνει τούρκος διπλωμάτης στην εφημερίδα, κρατώντας την ανωνυμία του, όταν ερωτάται κατά πόσον η Αγκυρα σχεδιάζει να απαντήσει στις δηλώσεις Ελλάδας – Κύπρου.

http://www.ethnos.gr

Read more...

Ερντογάν:”Δεν είμαστε νεο-οθωμανοί”

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται πως σταμάτησε να στηρίζει τον Μουαμάρ Καντάφι, καθώς μέχρι σήμερα εξέφραζε ξεκάθαρα την αντίθεση του στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λιβύη και τώρα προσπαθεί να συμβαδίσει με τη στάση της διεθνούς κοινότητας καθώς φαίνεται οτι προβλέπει πως το καθεστώς Καντάφι μετράει μέρες.

Ο Tούρκος πρωθυπουργός προσπαθεί να προλάβει τις εξελίξεις ουσιαστικά ζήτησε απο τον Λίβυο ηγέτη να παραιτηθεί. Κατα τη διάρκεια επίσκεψής του στη Σαουδική Αραβία για το αν ο Καντάφι θα πρέπει να παραιτηθεί, ο Ερντογάν είπε:

“Έχει ήδη παρέλθει αυτή η περίοδος, ο ίδιος αυτοαναιρείται, τα πρώτα λόγια του Καντάφι ήταν σημαντικά όταν είπε ότι δεν έχει κάποιο επίσημο αξίωμα. Αν δεν έχει κάποιο επίσημο αξίωμα τότε θα πρέπει να παραδώσει τη χώρα σε όποιον έχει νομιμότητα” .

O Ερντογάν αποκάλυψε οτι έχει μιλήσει μαζί με τον Μουαμάρ Καντάφι και τον γιό του την 1η Μαρτίου ” και στον ίδιο και στον γιο του, τους είπα “κάντε αυτό που πρέπει, πρέπει να σεβαστείς τη βούληση του λαού και σύντομα να τελειώσει αυτή η υπόθεση. Αλλά δυστυχώς έφερε το θέμα ως εδώ. Δυστυχώς δεν πετύχαμε σ’ αυτό”

Οι δηλώσεις του τούρκου πρωθυπουργού δείχνουν μια μερική αλλάγή στην πολιτική της Τουρκίας που ήταν κατα στρατιωτικής επέμβασης στη Λιβύη. Ο Ερτογάν δήλωσε οτι η Τουρκία εκφράζει το ενδιαφέρον της “οχι για τον ορυκτό πλούτο αλλά για τον λαό και την ειρήνη της περιοχής” και εξέφρασε την ελπίδα της άμεσης ολοκλήρωσης της στρατιωτικής επέμβασης.

Στις δηλώσεις του για τις εξελίξεις ο Ερντογάν δεν έχασε την ευκαιρία να επιτεθεί και πάλι στο Ισραήλ. ” Με τις πολιτικές βίας, το Ισραήλ δεν κάνει κακό μόνο στην Παλαιστίνη, κάνει κακό και στον δικό του λαό.

Οταν υπάρχει μια κυβέρνηση που επιτίθεται σε απλούς πολίτες, οταν υπάρχει κυβέρνηση που στη Μεσόγειο, κάνει πειρατεία δεν υπάρχει καμία ελπίδα απόδοσης των προσπαθειών για την ειρήνη.”

Ο Ερντογάν ξεκαθάρισε οτι η κυβέρνηση του δεν δέχεται τους χαρακτηρισμούς του Νεο-Οθωμανισμού, δήλωσε οτι αυτός ο χαρακτηρισμός είναι κακόβουλος και τόνισε ” ο μόνος μας στόχος είναι η αδελφοποίηση των λαών. Δεν έχουμε κανέναν άλλον στόχο, ούτε θα έχουμε”.

Η Τουρκία, ανακοίνωσε ότι θα συνεισφέρει με όποιον τρόπο χρειάζεται για την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης των πτήσεων πάνω από τη Λιβύη.

http://nationalpride.wordpress.com

Read more...

Κατάλαβε κανείς τι έγινε στο Καστελόριζο το Σάββατο 12 Μαρτίου;

Μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων στην Λιβύη και τα κατορθώματα επί ανύπαρκτων αντιπάλων Γάλλων, Βρεττανών και Αμερικανών, με επόμενη «φάση» την ανάληψη δράσεως απο τα ρετάλια του ΝΑΤΟ Βέλγιο, Ολλανδία, Ιταλία κλπ. πέρασε (οχι τυχαία…) απαρατήρητο ή σχεδόν το ναυτικό επεισόδιο στο Καστελόριζο το Σάββατο 12 τρέχοντος. Σιγά τ’αυγά θα πεί κάποιος, εδώ η Yavuz και η Yildirim κοντεύουν να αποκτήσουν τιμής ενεκεν νηολόγιο Λιμένος Λαυρίου !

Με μία διαφορά, κατά την γνώμη μου εξαιρετικά κρίσιμη: Οι αλλεπάληλες «αβλαβείς» διελεύσεις» των τουρκικών πλοίων αντιμετωπίζονται με αμηχανία εν μέρη λόγω της τυπικής, νομιμοφανούς διεξαγωγής τους σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας που εχομε υπογράψει και αναφέρεται ρητά στις εννοιες των ” innocent passage”και ‘’transit passage’’ (UNCLOS αρθρα 18, 19, 20, 30, 37, 39, κ.α) αλλά φυσικά και λόγω της φοβικής αντιμετωπίσεως των ελληνο-τουρκικών διαφορών. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν πρόκειται για κάτι ανάλογο, «θολό», με εξαιρετικά απαιτητική τεχνική τεκμηρίωση του ΓΙΑΤΙ Η ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΒΛΑΒΗΣ , αλλά για ευθεία αμφισβήτηση Εθνικής Κυριαρχίας και επακόλουθο «γκριζάρισμα» μιας διακεκαυμένης ζώνης της Ελληνικής επικράτειας.

Πρόκειται και δεν διστάζω να το πώ ΓΙΑ ΝΕΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΙΜΙΩΝ !
Ας δούμε τα γεγονότα : Ιταλική εταιρεία που εργάζεται για το Ισραήλ και κάποιο project «στρώσεως» οπτικής ινας που θα διασυνδέει τις δυο χώρες (Ιταλία – Ισραήλ) μισθώνει ειδικό σκάφος για μετρήσεις και προπαρασκευαστικές ενέργειες κατά μήκος της διαδρομής.
Οι Ιταλοί ζητούν την αδεια των Ελληνικών Αρχών για την διενέργεια των μετρήσεων, οπως προβλέπεται απο το δίκαιο της θάλασσας και αφού πρόκειται για Ελληνική παράκτια ζώνη, ΕΝΤΟΣ του Ελληνικού FIR που συμπίπτει με την οριογραμμή Ελλάδος – Τουρκίας, περιοχή οπου εκ του ΙΜΟ – ΙCAO το Ελληνικό MRCC του Πειραιώς είναι αρμόδιο για Ερευνα – Διάσωση.
Η αδεια δίδεται και μάλιστα εκδίδεται σχετική οδηγία NAVTEX. Oι οδηγίες NAVTEX είναι το ναυτιλιακό αντίστοιχο των αεροπορικών NOTAM, πληροφορούν δηλαδή τους ναυτιλλομένους για θέματα καιρού, επικινδύνων καταστάσεων, ενεργοποίηση πεδίων βολής κλπ. Εκπέμπονται στις ναυτικές ζώνες συχνοτήτων MF και ΗF συγκεκριμένες ωρες για κάθε χώρα και οι σχετικές προδιαγραφές είναι καθορισμένες απο τον ΙΜΟ και την ITU-R (Διεθνή οργανισμό Ναυτιλίας και Διεθνή Ενωση Τηλεπικοινωνιών – Ραδιοεπικοινωνιών). Για την Ελλάδα αρμόδια Υπηρεσία εκπομπής είναι το Ολυμπία Ράδιο του ΟΤΕ και μάλιστα το καλοκαίρι του 2010 κατόπιν επιθυμίας του Υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας ξεκίνησε η αναβάθμιση με πομπούς στα βραχέα της Υπηρεσίας NAVTEX με σκοπό την πλήρη κάλυψη της Ελληνικής ΑΟΖ (στα χαρτιά ακόμη) πρός την … Λιβύη και την Τυνησία.
Εκδίδεται λοιπόν η σχετική ΝΑVTEX και οι Ιταλοί με την αδεια στο χέρι ξεκινούν το εργο τους.
Εχει ομως προηγηθεί η συνέντευξη Νταβούτογλου στην γνωστή «σώφρονα» εφημερίδα του Φαλήρου, οπου ο κ. Καθηγητής μας λέγει ξεκάθαρα οτι το Καστελόριζο ειναι μέν ελληνικό (καλοσύνη του!) ΑΛΛΑ ευρίσκεται στην Μεσόγειο και ΟΧΙ στο Αιγαίο. Με λίγα λόγια, αντε να δεχθούμε κουβέντα για ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο, αντε να σας δώσωμε το τμήμα απο τον 25ο μεσημβρινό και δυτικά αλλά οχι να ζητάτε κυρίαρχα δικαιώματα στην Α. Μεσόγειο ! Απλά, εάν θέλετε ΑΟΖ, αυτή θα περιορίζεται στον Αιγαιακό χώρο αλλά σε καμμία περίπτωση ΕΞΩ απο την «κλειστή η ημίκλειστη» θάλασσα του Αιγαίου και δή στο Καστελόριζο που είναι μία «σφήνα» στην Τουρκική υφαλοκρηπίδα – ΑΟΖ…
Το είπε, οι του Alexis τον ακουσαν με σεβασμό (ολόκληρος καθηγητής !) και τον αποχαιρέτισαν καθώς πήγαινε να επιθεωρήση το «Στρατηγικό βάθος» στην Θράκη…
Οι ασχετοι περί τα «στρατηγικά βάθη» Ιταλοί (περιορίζονται στα βάθη της Ρούμπι !) εν αγνοία των λεπτών αυτών γεωγραφικών αποχρώσεων συνέχιζαν απτόητοι οταν εμφανίσθηκε η κορβέτα Bandirma.
Αυτή είναι …τοπική ηρωίδα, είναι αυτή που εχασε το Sonar της οταν «εξυσε» υφαλο ανοικτά της Ρώ, οπου πήγε να επιθεωρήσει την φρουρά, μήπως και οι γιουνάνηδες εστειλαν τίποτε κομμάντος και παραβιάζουν την συνθήκη των Παρισίων… Ο αγέρωχος λοιπόν θαλασσόλυκος καπετάνιος της Bandirma, πιθανώς με ολοκαίνουργιο Sonar, διέταξε τους Ιταλούς να αποχωρήσουν πάραυτα απο την περιοχή, καθώς διεξάγουν «παράνομα» ερευνα σε Τουρκική υφαλοκρηπίδα.
Οι Ιταλοί προσπάθησαν να εξηγηθούν, είπαν οτι εχουν αδεια απο τις Ελληνικές Αρχές που σύμφωνα με τις συντεταγμένες είναι αρμόδιες για την περιοχή, τίποτε… Ανένδοτος ο Τούρκος επέμεινε στην αμεση απομάκρυνση αλλοιώς …θα ανοιγε πύρ ! Με ενα πυροβόλο των 100 χλστ, δυο εκτοξευτήρες Exocet, καμμιά δεκαριά ταχυβόλα των 20 χλστ, τορπιλοσωλήνες κ.α. η απειλή ηταν πειστική και οι Ιταλοί δεν φημίζονται για τον ηρωισμό τους… Ισως τώρα στην Λιβύη πίσω απο Γάλλους και Αμερικάνους να δούμε κανένα αθλο, θα το γράψει αυτή η φοβερή Republicca !
Εκτός της απειλής – και κάθε απειλή που υποστηρίζεται απο μία η περισσότερες …μπούκες είναι μια σοβαρή απειλή – δεν φάνηκε και το αφεντικό της περιοχής να πεί μια κουβέντα.
Οι εκδόσαντες την αδεια, οι εκδόσαντες την NAVTEX … μάλλον το μετάνιωσαν ! Δεν φάνηκε ούτε φουσκωτό για να υπενθυμίσει οτι ενα Κράτος εκδίδει αδειες και διεθνούς βεληνεκούς οδηγίες NAVTEX ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΜΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΙΣΧΥ. Aλλοιώς είναι …κ@λόχαρτα !
Ας συνοψίσωμε : Ενα σοβαρό, υπεύθυνο Κράτος η Τουρκία, αμφισβητεί με τον πλέον επίσημο τρόπο, δια χειλέων του ΥΠΕΞ την υπαρξη ελληνικής κυριαρχίας στην περιοχή του Καστελορίζου.
Το Ναυτικό του Κράτους αυτού, οπως συμβαίνει με ολα τα σοβαρά Κράτη μετουσιώνει ΣΕ ΕΜΠΡΑΚΤΟ ΔΙΚΑΙΟ THN ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ, THN ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ. Πλοίο τρίτου Κράτους, αναγνωρίζει εν τοις πράγμασι την επιβολή του δικαίου αυτού και συμμορφώνεται.
Ενα αλλο Κράτος, η Ελλάδα, τυπικά κυρίαρχο στην επίμαχη περιοχή, ΔΕΝ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ, ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΟΥ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ.
ΣΤΑ ΙΜΙΑ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ ; ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ Ο «ΓΚΡΙΖΟΣ» ΛΕΚΕΣ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΜΑΣ ;

Parsifal
http://nationalpride.wordpress.com

Read more...

Τα τουρκικά ηγεμονικά σύνδρομα

Του Α. ΛΥΚΑΥΓΗ
Aκόμη και αν παρέμεναν κάποιες αμφιβολίες για τις πραγματικές τουρκικές προθέσεις όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά, φρόντισε ο ευφραδής ΥΠΕΞ της γείτονος να τις αναιρέσει. Επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά τις απώτερες στρατηγικές βλέψεις της Άγκυρας σ’ αυτή τη γεωγραφία. Και προσδιορίζοντας τις μεθοδεύσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Όσα είπε περί Καστελόριζου, στην ουσία συνιστούν απόπειρα εν πολλοίς αποκοπής του από την ελληνική επικράτεια, με την έννοια της ευθέως αμφισβητούμενης περιοχής.

Ή τουλάχιστον αναιρέσεως του ως ουσιώδους συντελεστού, όσον αφορά την ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης από την Ελλάδα. Πράγμα που εάν γίνει αποδεκτό, είτε όπως το θέτει τώρα η Άγκυρα είτε και απλώς ως βάση διμερούς συνεννοήσεως, αυτομάτως θ’ ακρωτηριάσει φυσικά ελληνικά γεωπολιτικά δικαιώματα.
Κι άλλωστε η Άγκυρα ενθαρρύνεται προς αυτή την κατεύθυνση, από την παράλειψη της Αθήνας (λόγω φόβου περιπλοκών) να προχωρήσει από μόνη της σε ανακήρυξη ΑΟΖ και συνομολόγηση συναφών συμφωνιών με όμορες χώρες στην περιοχή.
Με τις οποίες και θα έπρεπε ήδη να προέλθει σε διαπραγματεύσεις για καθορισμό των τελικών ορίων αυτής ειδικά της προς Ανατολάς ζώνης. Πρωταρχικά με την Κύπρο.
Η οποία ήδη έχει συνάψει σχετικές συμφωνίες τόσο με το Ισραήλ όσο και με την Αίγυπτο και τον Λίβανο.
Παρά τις απειλές της Άγκυρας για την ανάληψη μέχρι και στρατιωτικής δράσεως, εφόσον η Λευκωσία προχωρούσε σε αξιοποίηση των επιβεβαιωμένων κοιτασμάτων στη δική της ΑΟΖ.
Ο φιλομειδής κ. Νταβούτογλου έχει -και διατυπώνει ευθέως- συγκεκριμένο μοντέλο ρυθμίσεων, τόσο σχετικά με αυτό το ζήτημα όσο και με τα αιγαιωτικά γενικότερα. Πέραν όσων μεθοδικά προάγει στη Θράκη, σε σχέση με το μειονοτικό.
Που σε δεδομένη στιγμή θ’ αποβεί αιχμή του νεο-οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού της Άγκυρας.
Γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται.
Η Άγκυρα έχει και μεθοδεύει μαξιμαλιστικής εμβέλειας και περιεχομένου στρατηγικούς σχεδιασμούς, οι οποίοι περνούν ευθέως μέσα από την εμπέδωση ηγεμονικού ρόλου στην ευρύτερη περιοχή. Και προς Ανατολάς, δηλαδή στον μεσανατολικό χώρο (και την Εγγύς Ανατολής), όπου εμφανίζεται ως κηδεμονευτική δύναμη για τον μουσουλμανικό κόσμο. Και προς Δυσμάς. Όπου θέλει: Αφ’ ενός επιβολή δικών της λύσεων στα ελληνοτουρκικό. Και αφ’ ετέρου προαγωγή ηγεμονικού προφίλ στην ευρύτερη βαλκανική ζώνη. Αυτές οι επιδιώξεις δεν συγκαλύπτονται πλέον. Είναι αντιθέτως έκδηλες και ως έωλα σύνδρομα που διέπουν την τουρκική πολιτική. Και ως πρακτικές που τείνουν να υποθεμελιώσουν τις προϋποθέσεις για προαγωγή των επιθυμητών. Των οποίων ο Νταβούτογλου συνιστά τον θεωρητικό, που διερμηνεύει τα νεοτουρκικά ιδεολογήματα, στο πλαίσιο συγκεκριμένου στρατηγικού δόγματος: Στην προκειμένη περίπτωση, του «δόγματος του στρατηγικού βάθους».
Που εάν επιτύχει, θα έχει ανατρέψει άρδην τις ισορροπίες στην περιοχή. Και φυσικά θα έχει τραυματίσει καίρια την ελληνική εθνική κυριαρχία και τις προοπτικές της. Γιατί το δόγμα περνά εν πολλοίς και μέσα από ελληνικούς ακρωτηριασμούς. Που μόνο μυωπάζοντες ή εθελότυφλοι δεν βλέπουν και δεν αντιλαμβάνονται.

Εφημερίδα : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΣΕΛ 10

Read more...

ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΣ

Τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα και οι ευθύνες κάθε πλευράς δεδομένες:
Η χώρα διαθέτει μια εξωτερική πολιτική που ασκείται κατά απαράδεκτο τρόπο από μια φοβισμένη και μυστικοπαθή κυβέρνηση και απέναντί της μια αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, που παρακολουθεί το δράμα είτε άφωνη είτε με παιδαριώδεις ρητορικές «παρεμβάσεις» και «ελέγχους» ρουτίνας, που ελάχιστα απέχουν από την αδιαφορία.

Κι αν μεν ο Γ. Παπανδρέου έχει πάρει τις αποφάσεις του στη βάση μιας «ατζέντας» που μόνο αυτός και δυο-τρεις άλλοι γνωρίζουν και για την οποία κάποτε θα λογοδοτήσει, εντύπωση προκαλούν τα κόμματα που φαίνεται να νομίζουν ότι ευθύνες καθόλου δεν έχουν αφήνοντας τα πράγματα να εξελίσσονται «α λα τούρκα» στη Θράκη, στο Αιγαίο, στην Κύπρο και προσφάτως στα νερά του Καστελλόριζου.

Η αντιπολίτευση, αλλά και το κόμμα του ΠΑΣΟΚ, απατώνται αγρίως αν νομίζουν ότι δεν χρεώνονται τίποτε παρακολουθώντας τις άψυχες πολιτικές του Γ. Παπανδρέου.
Και τα πράγματα ολοένα χειροτερεύουν, καθώς η Τουρκία συμπεριφέρεται πλέον στην Ελλάδα κατά τρόπο εξευτελιστικό για την ελληνική πολιτική ηγεσία, επιβάλλοντας με στρατιωτική πίεση όποια θέση της θεωρεί ότι ευνοεί τουρκικά συμφέροντα.
Ως γνωστόν, προ ημερών, έξω από το Καστελλόριζο, σε ελληνική υφαλοκρηπίδα, τουρκικό σκάφος, κορβέτα, του πολεμικού ναυτικού, «έδιωξε» σαν θαλάσσιος τραμπούκος ένα ιταλικό σκάφος που πραγματοποιούσε έρευνες για λογαριασμό του Ισραήλ.
Διαβάσαμε μάλιστα ότι η κορβέτα ανέφερε ότι το ερευνητικό σκάφος ήταν εντός… τουρκικής ΑΟΖ και έδωσε στους Ιταλούς… σχετικές συντεταγμένες! Και η Αθήνα;
Έκανε… διάβημα στην Άγκυρα διαμαρτυρόμενη για το γεγονός. (Θα πάγωσε το αίμα του κ. Ερντογάν έπειτα από αυτήν την τόσο ισχυρή ελληνική αντίδραση.)
Ο δε εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών μίλησε για απαράδεκτη «παρενόχληση» και δήλωσε γενναία ότι «οι ελληνικές θέσεις δεν μπορούν να θιγούν από οποιαδήποτε τουρκική ενέργεια, διότι βασίζονται στο διεθνές δίκαιο».
(Εκεί πια, τρόμαξε για τα καλά η Άγκυρα!) Και στην Αθήνα η ζωή συνεχίστηκε έκτοτε κανονικά. Ο αναιδής κ. Νταβούτογλου έχει κάθε λόγο να δυναμώνει το σαρδόνιο χαμόγελό του ατενίζοντας τη δειλή γείτονά του Ελλάδα.
Η Τουρκία «γράφει» λοιπόν κανονικά το διεθνές δίκαιο ΚΑΙ στην υπόθεση του Καστελλόριζου. Έτσι πραγματοποιεί πλέον ούτε λίγο ούτε πολύ περιπολίες με τα πολεμικά σκάφη της νοτίως του Καστελλόριζου, απαγορεύοντας εις πάντα τρίτον να πλησιάζει εκεί την… τουρκική υφαλοκρηπίδα (και την τουρκική ΑΟΖ !).
Και η Ελλάδα απέχει κανονικά από όλα αυτά, αφήνοντας τις τουρκικές φρεγάτες να κάνουν κουμάντο στην περιοχή! Απίστευτο και όμως αληθινό. Το Καστελλόριζο, νησί των Δωδεκανήσων, δεν έχει υφαλοκρηπίδα, πάει τελείωσε!
Το αποφάσισε η Τουρκία. Και ουσιαστικά το νησί μένει αμυντικά ακάλυπτο! Το καλύπτει η Τουρκία! Και κανείς στην ελληνική πολιτική σκηνή δεν ανησυχεί, κανείς δεν ντρέπεται γι’ αυτό. Αραχτά τα βουτυρόπαιδα και οι μάγκες της ελληνικής πολιτικής.


Παίζει άραγε συνειδητά με τα νεύρα στρατιωτικών, διπλωματών και πολιτών η κυβέρνηση; Μάλλον τεντώνουν επικίνδυνα το σχοινί οι άμυαλοι Γιωργοδρουτσάδες.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Read more...

Tουρκία για Λιβύη: "Τελειώνετε"

Η Τουρκία θέλει να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν η διεθνής στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των δυνάμεων του Muammar Gaddafi, ώστε να μπορέσουν οι Λίβυοι να αποφασίσουν για το μέλλον τους, δήλωσε σήμερα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Recep Tayip Erdogan.

Μιλώντας στη Μέκκα κατά την τελευταία ημέρα μιας επίσκεψής του στη Σαουδική Αραβία, ο Erdogan δήλωσε πως η Τουρκία, η οποία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, ήθελε να εκπληρωθούν αρκετοί όροι, πριν ξεκινήσει η συμμαχία τις επιχειρήσεις.

Ο ίδιος προειδοποίησε ότι η στρατιωτική επέμβαση δεν πρέπει να καταλήξει σε μια κατοχή αυτής της πλούσιας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο βορειοαφρικανικής χώρας.

«Η μεγαλύτερη επιθυμία μας είναι να τελειώσει αυτή η επιχείρηση το συντομότερο δυνατόν» δήλωσε ο Erdogan, η ομιλία του οποίου μεταδόθηκε ζωντανά από την τουρκική τηλεόραση.

Παράλληλα, κατά την ανακήρυξή του ως επίτιμου διδάκτορα πανεπιστημίου στην πιο ιερή πόλη του Ισλάμ, πρόσθεσε ότι «Η μεγαλύτερη επιθυμία μας είναι ο λιβυκός λαός να καθορίσει ο ίδιος το μέλλον του».

«Τώρα το θέμα είναι ότι το ΝΑΤΟ αρχίζει να επιχειρεί. Αν αρχίσει να επιχειρεί το ΝΑΤΟ, έχουμε μερικούς όρους» τόνισε, ενώ συνέχισε λέγοντας ότι «Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να επέμβει παραδεχόμενο και αναγνωρίζοντας ότι η Λιβύη ανήκει στους Λίβυους, όχι για να διανείμει τους πόρους και τον πλούτο του υπεδάφους της».

Αντιπρόσωποι από τις 28 χώρες του ΝΑΤΟ πρόκειται να συναντηθούν αργότερα σήμερα, για να συμφωνήσουν πώς θα εφαρμόσουν το εμπάργκο όπλων, για την επιβολή του οποίου αναμένεται ότι θα χρησιμοποιηθούν συμμαχικά αεροσκάφη και πλοία τα οποία θα αναλάβουν να εμποδίσουν τις αποστολές όπλων στις δυνάμεις του Gaddafi.

Όπως έγινε γνωστό από διπλωματικές πηγές, ο Erdogan πρόκειται να προεδρεύσει αργότερα σήμερα συνάντησης Τούρκων υπουργών και στρατιωτικών διοικητών στην Άγκυρα, για να συζητηθεί η κατάσταση στη Λιβύη.

Η Τουρκία είχε επιχειρηματικούς δεσμούς αξίας 15,3 δισ. δολαρίων με τη Λιβύη, πριν αρχίσει η εξέγερση εναντίον του Καντάφι, κυρίως στον κατασκευαστικό τομέα. Πέρυσι τον Νοέμβριο, ο Erdogan είχε δεχθεί το βραβείο «Muammar Gaddafi» για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Εξοπλίστηκε η πρώτη O.H. Perry του τουρκικού Ναυτικού με τον εκτοξευτή MK41 VLS Baseline VII

Εγκαταστάθηκε τελικά ο πρώτος από τους τρείς εκτοξευτές MK41 VLS Baseline VII που έχουν παραληφθεί από το τουρκικό Ναυτικό σε φρεγάτα κλάσης O.H. Perry. Πρόκειται για την φρεγάτα F-495 Gediz η οποία έχει περάσει από το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού το οποίο περιλαμβάνει την εγκατάσταση μεταξύ άλλων του τουρκικής κατασκευής Συστήματος Διαχείρισης Μάχης GENESIS.

Το συγκρότημα εγκαταστάθηκε στην πλώρη μπροστά από τον μονό εκτοξευτή των πυραύλων SM-1 και προεξέχει επί του καταστρώματος κατά δύο μέτρα. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι όμοιο με αυτό που εφαρμόστηκε στο Ναυτικό της Αυστραλίας στην ίδια κλάση πλοίων.

Με την εγκατάσταση του νέου εκτοξευτή τα πλοία της κλάσης O.H. Perry του τουρκικού Ναυτικού θα μπορούν να φέρουν εκτός των πυραύλων SM-1 και 32 βλήματα ESSM αναβαθμίζοντας σημαντικά τις αντιαεροπορικές δυνατότητες του τουρκικού Στόλου. Το σύστημα θα εγκατασταθεί σε ακόμα τρία πλοία τα οποία μαζί με το F-495 Gediz θα εξοπλιστούν με το ραντάρ έρευνας Smart S Mk-2.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Έξι παραβάσεις και παραβιάσεις από την τουρκική Αεροπορία

Δύο σχηματισμοί της τουρκικής Αεροπορίας πραγματοποίησαν σήμερα 2 παραβάσεις των κανόνων του FIR Αθηνών και 4 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ). Οι δύο σχηματισμοί αποτελούνταν από 16 αεροσκάφη κ των οποίων τα 8 έφεραν οπλισμό. Η τουρκική δραστηριότητα εξελίχθηκε σε βόρειο και κεντρικό Αιγαίο.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Δηλώσεις Αρίντς και αντιδρση ΥΠΕΞ

Σαν αγγαρεία φάνηκε η προσπάθεια του υπουργού Εξωτερικών να απαντήσει στον τούρκο αντιπρόεδρο Μπ. Αρίντς αλλά και στο να σχολιάσει τη νέα πειρατική κίνηση της Τουρκίας εναντίον του ιταλικού ερευνητικού σκάφους που πραγματοποιούσε έρευνα κατόπιν αδείας που είχε λάβει από τις ελληνικές αρχές.

• Ο κ. Αρίντς, ενώ είχε δηλώσει σύμφωνα με το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων ANADOLOU ότι η χώρα του διαπραγματεύεται με την Ελλάδα τα νησιά του Αιγαίου, το FIR και τα χωρικά ύδατα, την επόμενη ημέρα το τηλεγράφημα άλλαξε και έγινε ότι απλώς ο κ. Αρίντς είπε ότι η διαπραγμάτευση ήταν για τα θέματα που αφορούν το Αιγαίο. Η εκδοχή η οποία μεταδόθηκε ως μετάφραση από τα τουρκικά ήταν ότι «λόγω των νησιών του Αιγαίου οι δυο χώρες διαπραγματεύονται τα χωρικά ύδατα, το FIR κ.λπ.». Πραγματικά προβληματίζομαι για το ποια εκδοχή είναι η χειρότερη…

• Όσο για το Καστελλόριζο, εάν δεν υπήρχε η διαρροή της είδησης προφανώς από κάποιο χειριστή της υπόθεσης που αγανάκτησε, η υπόθεση θα είχε κουκουλωθεί.

Και είναι πολύ προβληματικό το γεγονός ότι επιχειρήθηκε η απόκρυψη του επεισοδίου.

Η ιστορία έγινε λίγο-πολύ γνωστή. Το ιταλικό ερευνητικό σκάφος «Explora» ερευνούσε τον βυθό για πόντιση υποβρυχίου καλωδίου επικοινωνιών μεταξύ Ιταλίας και Ισραήλ. Συμπτωματικά είναι η ιδία ρότα που θα ακολουθήσει και ο αγωγός, εάν και όποτε αποφασιστεί, για τη μεταφορά προς την Ευρώπη του φυσικού αερίου των ισραηλινών κοιτασμάτων.

• Νοτίως της Καρπάθου και του Καστελλόριζου και μεταξύ της Κρήτης και της Κύπρου, τουρκική κορβέτα παρενόχλησε το ιταλικό σκάφος, δηλώνοντάς του μάλιστα ότι κινείται εντός τουρκικής υφαλοκρηπίδας και επομένως δεν ισχύει η ελληνική άδεια. Το πλήρωμα του σκάφους υποχρεώθηκε έτσι να φύγει από την περιοχή, καθώς η ελληνική αντίδραση για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας ήρθε με... διπλωματικό διάβημα στην Άγκυρα…

• Το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Ο κ. Δρούτσας είναι ικανοποιημένος, γιατί, λέει, έγινε διάβημα στην Τουρκία, την ώρα φυσικά που στην ευρύτερη περιοχή οι Τούρκοι έχουν επιβάλει ντε φάκτο καθεστώς αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας.

• Εξάλλου οι Τούρκοι το έχουν πει και το δηλώνουν παντού: Καστελλόριζο γιοκ στις οριοθετήσεις θαλασσίων ζωνών. Απλώς μας κάνουν τη χάρη και δεν αμφισβητούν το ίδιο το Καστελλόριζο.

• Δυσάρεστη τροπή πήρε η υπόθεση του μέλους του προεδρείου της ΕΔΥ κ. Γ. Αϋφαντή, καθώς ασκήθηκε εναντίον του πειθαρχική δίωξη, με αφορμή τα όσα είχε πει στο «Βήμα» παραμονές της επίσκεψης του κ. Παπανδρέου στο Ερζερούμ. Έστω και με αρκετά σκληρές διατυπώσεις, ο κ. Αϋφαντής είχε ασκήσει κριτική τόσο για τη σημειολογία της επίσκεψης, με σκοπό να απευθυνθεί στους τούρκους διπλωμάτες ο πρωθυπουργός της χώρας, όταν ακόμη δεν έχει πράξει το ίδιο με τους έλληνες διπλωμάτες, αλλά και για το περιεχόμενο των επιλογών του στα ελληνοτουρκικά που επεσήμανε ότι γίνεται εν αγνοία και χωρίς καμιά συμμετοχή της Διπλωματικής Υπηρεσίας.

Η αναφορά πάντως στην επίμαχη συνέντευξη στο «Βήμα» ότι «…στο Ερζερούμ, στο Καστελλόριζο, στο Αγαθονήσι, στο Σούνιο, στην Κύπρο. Αν όσα συμβαίνουν εκεί τα επικροτεί ο ελληνικός λαός, τότε πράγματι δεν χρειάζεται ελληνική Διπλωματική Υπηρεσία, οι Τούρκοι διπλωμάτες υπεραρκούν» είναι αυτή που αποτελεί την αιχμή της πειθαρχικής δίωξης.

• Ο ίδιος ο κ. Αϋφαντής πάντως επιμένει στην αναφορά αυτή, λέγοντας ότι ασκεί κριτική στη συγκεκριμένη πολιτική, διότι «ως παράπλευρες συνέπειες εφαρμογής της συγκεκριμένης πολιτικής βιώνουμε τόσο εγώ όσο και συνάδελφοι μου την περιθωριοποίηση και τον υποβιβασμό της Διπλωματικής Υπηρεσίας, τη δραματική χειροτέρευση των αποδοχών μας και των συνθηκών εργασίας μας».

Και το απολογητικό υπόμνημα καταλήγει:

«Κύριε ΣΤ’ γενικέ διευθυντά, στην προκειμένη περίπτωση ο καταλογισμός οιασδήποτε πειθαρχικής ποινής θα παραβιάσει βασικά ατομικά δικαιώματά μου που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα και τον Υπαλληλικό Κώδικα. Θα αναβιώσει δε οδυνηρές εποχές κατά τις οποίες ο πειθαρχικός έλεγχος είχε καταχρηστικά αναχθεί στο μείζον εργαλείο πολιτικών διώξεων μέσα στη Δημόσια Διοίκηση».

Παρακολουθούμε την εξέλιξη του θέματος και θα επανέλθουμε.

To Παρόν

Read more...