Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Χάσαμε τον δρόμο ή την εθνική αξιοπρέπεια;


Η εθνική αξιοπρέπεια, η νομιμότητα, οι θεσμοί και η ομαλότητα του πολιτικού και κοινωνικού βίου δυστυχώς δεν υπάρχουν στις σημερινές ημέρες. Όλα έχουν καταρρεύσει εξαιτίας πολιτικών και άλλων σκοπιμοτήτων. Αν αναλογιστούμε την μέχρι σήμερα συμπεριφορά των ψευτομουφτήδων, Μετέ και Ιμπράμ Σερήφ, εκείνο που με θλίψη είδαμε ήταν η συνεχής καταπάτηση των νόμων, αφού έγραψαν στα παλιά τους υποδήματα το νόμο για την ύπαρξη μουφτήδων, αφού εξευτέλισαν την εθνική υπόσταση με την παρουσία τους σε φιέστες μίσους κάτω από την παράνομη σημαία του αυτοαποκαλούμενου… Τουρκοθρακιώτικου κράτους, αφού κατά κόρον κατήγγειλαν την Ελλάδα σε προσκείμενες σε αυτούς οργανώσεις τούρκικων συμφερόντων για θέματα που έρχονταν σε ευθεία αντίθεση με το Ελληνικό δίκαιο τώρα η πολιτική αυτή δικαιώνεται.

Η δικαίωση των ψευτομουφτήδων ήρθε πανηγυρικά κατά την διάρκεια του προεκλογικού αγώνα με τις συναντήσεις Ξυνίδη αλλά και πρόσφατα με την υποδοχή που επεφύλαξε ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Φυσικά θα ρωτήσουμε με ποιο επιχείρημα ο Πατριάρχης θα δικαιολογήσει την συνομιλία του με τους δυο παράνομους;

Χάσαμε τον δρόμο ή άλλαξε η κυβερνητική πολιτική στο σοβαρό αυτό θέμα και ο Μετέ έγινε συνομιλητής του υπουργού Ξυνίδη αλλά και ο θρησκευτικός ηγέτης της Ορθοδοξίας υποδέχεται και συνομιλεί με τους παράνομους ψευτομουφτήδες; Απλά πρέπει να γνωρίζουμε.

ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΠΗΣ

Read more...

Μουσταφά Σαρνίτς «Η Τουρκία ακολουθεί μια πολύπλευρη εξωτερική πολιτική που πηγάζει από την γεωστρατηγική της θέση»



Παραθέτουμε την συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ο Τούρκος γενικός πρόξενος στην Κομοτηνή...

Ο πλέον πολυσυζητημένος τούρκος πρόξενος που πέρασε από την Κομοτηνή τα τελευταία χρόνια, Μουσταφά Σαρνίτς, λίγους μήνες πριν από την ολοκλήρωση της θητείας του στην Θράκη, μιλά στον Παρατηρητή για πρώτη φορά δημοσίως για ζητήματα που αφορούν τον κύκλο των αρμοδιοτήτων του καθώς και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την πρόοδο που έχουν διαγράψει τα τελευταία χρόνια.

Ο κ. Σαρνίτς, επιχειρεί να δώσει την εικόνα ενός μετριοπαθούς ανθρώπου που μεριμνά για την ομαλή συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων κινούμενος στο πλαίσιο των διπλωματικών του καθηκόντων και αποφεύγει να απαντήσει σε ερωτήσεις που αφορούν τα μείζονος σημασίας ζητήματα που έχουν να κάνουν με την μειονότητα στην περιοχή, όπως είναι οι μη αναγνωρισμένοι «τουρκικοί» σύλλογοι και η αξιοποίησή τους από το τουρκικό προξενείο, το θέμα της εκλογής των Μουφτήδων και το κατά πόσο η Άγκυρα το αναγάγει επισήμως σε ελληνοτουρκική διαφορά, αλλά και την εμπλοκή του στις δημοτικές εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου, με την παρουσία των ανεξάρτητων συνδυασμών σε Ξάνθη και Κομοτηνή.


Όπως ξεκαθάρισε ο ίδιος, αυτή η δημόσια παρέμβασή του, δεν θα ήθελε να δυναμιτίσει το κλίμα στην περιοχή, παρά το γεγονός ότι έχει αποκρυσταλλωμένη άποψη για όλα τα θέματα για τα οποία ερωτήθηκε.
Σε κάθε περίπτωση, εκφράζει την πίστη του ότι η οικονομική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα και στην Θράκη...

ΠτΘ: Πώς αποτιμάτε την διετή μέχρι τώρα παραμονή σας στην θέση του γενικού προξένου της τουρκικής δημοκρατίας στην Κομοτηνή;
Μουσταφά Σαρνίτς: Άρχισα την θητεία μου ως Γενικός Πρόξενος στην Κομοτηνή τον Νοέμβριο του 2008. Κατά την διάρκεια αυτών των 2 χρόνων, προσπαθώ να συμβάλλω στο πλαίσιο των καθηκόντων του Γενικού Προξενείου μας στις σχέσεις που αναπτύσσονται σε όλους τους τομείς, ειδικά μετά από την επίσκεψη του κ. Πρωθυπουργού μας στην Αθήνα τον Μάιο του 2010. Βέβαια, το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια παραμεθόρια περιοχή, μας φορτώνει με περισσότερες ευθύνες. Σε γενικές γραμμές όμως, μπορώ να πω ότι τα πράγματα βαίνουν καλώς. Οι δυο λαοί άρχισαν να γνωρίζονται με εκατέρωθεν επισκέψεις. Οι οικονομικές και εμπορικές σχέσεις κερδίζουν νέες δυναμικές. Στον τομέα των τεχνών και του πολιτισμού πραγματοποιούνται αμοιβαίες και ωφέλιμες εκδηλώσεις. Όλα αυτά συμβάλλουν στην δημιουργία μιας ατμόσφαιρας αμοιβαίας συνεργασίας, κατανόησης και ανεκτικότητας.

«Δίνουμε μεγάλη προτεραιότητα και ύψιστη σημασία στην ανάπτυξη δυνατοτήτων διασυνοριακής συνεργασίας»

ΠτΘ: Ποιοι ήταν οι στόχοι που θέσατε όταν ήρθατε και ποιοι από αυτούς παραμένουν έως σήμερα απραγματοποίητοι;
Μ.Σ.: Δίνουμε μεγάλη προτεραιότητα και ύψιστη σημασία στην ανάπτυξη δυνατοτήτων διασυνοριακής συνεργασίας. Στην κυριολεξία, κοιτάω κάτω από κάθε πετραδάκι, για να επωφεληθούμε από κάποια ευκαιρία… Οι επιχειρηματίες φίλοι μου ξέρουν την μεγάλη αποφασιστικότητα και το πείσμα που με χαρακτηρίζει σε αυτό το θέμα. Προσωπικά θεωρώ την επίσκεψη του Εμπορικού Επιμελητηρίου της stanbul στην Κομοτηνή το Μάιο του 2010 με πολυπληθή αποστολή, ως ένα βήμα μείζονος σημασίας. Επίσης θα ήθελα να υπογραμμίσω την σημασία του Ελληνοτουρκικού Επιχειρηματικού Φόρουμ στην Edirne και να συγχαρώ, μεταξύ άλλων, και την Πρόξενο της Ελλάδας στην Edirne, την κ. Παρασκευή Τζεβελέκη για την συμβολή της.

Το Δεύτερο Ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό Φόρουμ θα πραγματοποιηθεί στα μέσα Ιανουαρίου στην Κομοτηνή και αναμένουμε υψηλά ιστάμενες παρουσίες από την Τουρκία. Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα να συγχαρώ και τα οικεία επιμελητήρια, με τα οποία βρισκόμαστε σε στενή επαφή, για την ευθύνη που επωμίστηκαν στην διοργάνωση του εν λόγω φόρουμ και τους εύχομαι καλή επιτυχία.

Παράλληλα, άλλη μια αξιοσημείωτη εξέλιξη είναι η ίδρυση ενός δεύτερου παραρτήματος της Τράπεζας Ziraat Bank στην Ξάνθη, μετά από εκείνο της Κομοτηνής. Προσωπικά πιστεύω ότι εκείνο που πρέπει να κάνουμε, είναι να επικεντρωθούμε στις κοινές επενδύσεις που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Πρέπει να αναπτύξουμε περισσότερη συνεργασία στους τομείς της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της βαριάς βιομηχανίας και του εμπορίου. Π.χ. μπορούμε κάλλιστα να αξιοποιήσουμε τον τομέα της κτηνοτροφίας που τελευταία διαπιστώνουμε μια κινητικότητα. Έχω την πεποίθηση ότι αν οι επιχειρηματίες εκατέρωθεν ενώσουν τα κεφάλαια, το εργατικό δυναμικό και την τεχνογνωσία που κατέχουν, θα δημιουργηθεί μια μεγάλη προστιθέμενη αξία. Επίσης μπορούμε να αναπτύξουμε συνεργασία στους τομείς του τουρισμού και των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων και να γίνουν επενδύσεις στον τομέα του πολιτιστικού τουρισμού.

ΠτΘ: Σε ποιο επίπεδο βρίσκονται σήμερα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις;
Μ.Σ.: Δεν φιλοδοξώ να προβώ σε μια εκτίμηση της μεγάλης εικόνας από εδώ. Κρίνοντας όμως, από την θέση που βρίσκομαι στην Κομοτηνή, βλέπω ότι η αποφασιστική στάση της πολιτικής βούλησης δίνει νέα ώθηση στις διμερείς σχέσεις και οι εκατέρωθεν ανώτατες επισκέψεις, έχουν θετικό αντίκτυπο και στην περιοχή καθηκόντων μου.

«Οι Μειονότητες και στις δυο χώρες γέφυρες φιλίας και συνεργασίας»

ΠτΘ: Ποιος ο ρόλος των μειονοτήτων σε Ελλάδα και Τουρκία στην διαμόρφωση των σχέσεων των δύο χωρών;
Μ.Σ.: Θέλω να τονίσω για άλλη μια φορά ότι θεωρούμε τις Μειονότητες και στις δυο χώρες ως γέφυρες φιλίας και συνεργασίας. Οι Μειονότητες ένθεν και ένθεν αποτελούν ένα πλούτο, αντανακλούν την πολυπολιτισμικότητα των κοινωνιών, είναι σημαντικότατες και πρέπει πάντα τα τυχαίνουν ανάλογης προστασίας.

ΠτΘ: Πιστεύετε ότι υπάρχει πεδίο περαιτέρω ανάπτυξης των ελληνοτουρκικών σχέσεων και σε ποια επίπεδα θα το βλέπατε αυτό εφικτό να συμβεί;
Μ.Σ.: Η ανάπτυξη των διμερών σχέσεων αναμφισβήτητα θα έχει θετικό αντίκτυπο και στην Θράκη. Πιστεύω ότι η συνέργεια που θα δημιουργηθεί θα συμβάλλει στην αύξηση της οικονομικής ευμάρειας των λαών. Κάθε αντίθετη σκέψη αποτελεί αντίθεση στην ίδια την φύση…

«Πραγματοποιώ επαφές που αποσκοπούν στα συμφέροντα και των δυο χωρών και αναπτύσσουμε έργα συνεργασίας»

ΠτΘ: Η ειδικότερη σχέση του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής με την εδώ διαβιούσα μουσουλμανική μειονότητα ποια είναι;
Μ.Σ.: Το Γενικό Προξενείο μας ασκεί τα καθήκοντά του στο πλαίσιο των διεθνών και διμερών συνθηκών και του διεθνούς δικαίου ως ένα από τα τέσσερα Γενικά Προξενεία που υπάγονται στην Πρεσβεία της Τουρκικής Δημοκρατίας στην Αθήνα. Η περιοχή των ευθυνών μας συμπεριλαμβάνει τους νομούς Ροδόπης, Ξάνθης, Έβρου, Καβάλας, Δράμας, όπως επίσης τα νησιά Θάσος και Σαμοθράκη. Πραγματοποιώ διάφορες επαφές στην περιοχή ευθύνης μας με τους εκπροσώπους όλων των κοινωνικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των ομογενών μου, που αποσκοπούν στα συμφέροντα και των δυο χωρών και αναπτύσσουμε έργα συνεργασίας.

ΠτΘ: Η προηγούμενη θητεία σας στο Κόσσοβο και με τους συμβολισμούς που εμπεριέχει αυτή η περιοχή, δημιούργησε σε ορισμένους την εντύπωση ότι η παρουσία σας στην Θράκη θα λειτουργούσε διχαστικά μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων; Εκτιμάτε ότι με την στάση σας και τον τρόπο εκπλήρωσης των διπλωματικών σας καθηκόντων, τους διαψεύσατε;
Μ.Σ.: Η θητεία μου δεν περιορίζεται μόνο με το Κόσσοβο. Κατά την δεκαοκτάχρονη διπλωματική μου καριέρα, εκτός από την Ankara, άσκησα καθήκοντα σε διάφορες Αφρικανικές, Δυτικοευρωπαϊκές και Βαλκανικές χώρες. Και το σημαντικότερο… Σε όλες τις χώρες που υπηρέτησα, συμπεριλαμβανομένου και του Κοσσόβου, είχα πάντα στενή συνεργασία και φιλία με τους Έλληνες διπλωμάτες. Απλώς η μετάθεσή μου από το Κόσσοβο εδώ, δημιούργησε ενδιαφέρον και αυτό το θεωρώ φυσικό.

«Η Τουρκία έχει πετύχει μια δυνατή οικονομική σχέση με την Ε.Ε. μέσω Τελωνιακής Ένωσης»

ΠτΘ: Οι μεγάλες χώρες της Ευρώπης, (Γερμανία, Γαλλία) έχουν μια πάγια επιφύλαξη για την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Στην βάση αυτή, η Τουρκία στο προσεχές μέλλον διατηρεί την στρατηγική της προσέγγισης και της πλήρους ένταξης στην Ε.Ε.;
Μ.Σ.: Πιστεύω ότι η πλήρης ένταξη στην Ε.Ε. αποτελεί μια στρατηγική επιλογή και στόχο της Τουρκίας. Όπως γνωρίζετε και εσείς, η Τουρκία είναι πλήρες και ενεργό μέλος διεθνών Δυτικών οργανώσεων όπως το ΝΑΤΟ, Συμβούλιο της Ευρώπης, ΟΟΣΕ, ΟΟΣΑ και υπεύθυνα εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της. Επίσης έχουμε πετύχει μια δυνατή οικονομική σχέση με την Ε.Ε. μέσω Τελωνιακής Ένωσης. Παράλληλα, η Τουρκία έχει και άλλες προτεραιότητες που την αναγκάζουν να ακολουθήσει μια πολύπλευρη εξωτερική πολιτική που πηγάζει από την γεωστρατηγική της θέση.

ΠτΘ: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια μετά την ολοκλήρωση της διπλωματικής σας καριέρας; Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με την πολιτική;
Μ.Σ.: Πιστεύω ότι είναι λίγο νωρίς να σκεφτώ τα χρόνια της σύνταξης. Δεν με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή η πολιτική.

«Νιώθω υπερήφανος που δόθηκε η ευκαιρία να υπηρετήσω σε μια περιοχή κατάμεστη από ιστορία και πολιτισμό»

ΠτΘ: Το πέρασμά σας από την Κομοτηνή, ποια θέση θα έχει στο πάνθεον των αναμνήσεων της διπλωματικής σας καριέρας;
Μ.Σ.: Στην θητεία μου στην Θράκη, διανύω μια περίοδο που θα έχω αξέχαστες αναμνήσεις. Νιώθω υπερήφανος που δόθηκε η ευκαιρία να υπηρετήσω σε μια τόσο μοναδική περιοχή που την αγκαλιάζει η οροσειρά της Ροδόπης και το Αιγαίο Πέλαγος, κατάμεστη με ιστορία και πολιτισμό.

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Δεν ήταν στις προθέσεις μας να κάνουμε σχόλιο για την συνέντευξη. Το κάνουμε όμως επειδή δώσαμε μια υπόσχεση στο στενό μας φιλικό περιβάλλον για μια γενικευμένη προσέγγιση. Ο Τούρκος πρόξενος έκανε μια πολύ προσεγμένη τοποθέτηση στα ερωτήματα που του τέθηκαν αποφέυγοντας τις "κακοτοπιές" (άλλωστε τι διπλωμάτης θα ήταν αν έπεφτε σε παγίδες) και μίλησε για τα μη καυτά θέματα. Άξιο προσοχής πάντως κατά την άποψή μας είναι η έμφαση που δόθηκε στα θέματα οικονομικής συνεργασίας των 2 χωρών, με βαρύτητα στο φόρουμ του Ιανουρίου και στα υποκαταστήματα της ZIRAAT σε Κομοτηνή και Ξάνθη. Η οικονομική επίθεση - διείσδυση φιλίας αρχίζει...και προς τούτο έρχεται να μας επιβεβαιώσει και το σχόλιο τοπικής εφημερίδας Ο ΧΡΟΝΟΣ, το όποιο παραθέτουμε.

***

Δεν είναι τυχαίο που ο αγγλικός και γαλλικός οικονομικός Τύπος την εβδομάδα που μας πέρασε είχε ειδικά αφιερώματα για μεγάλη επενδυτική δραστηριότητα που κυοφορείται από την Τουρκία για την Θράκη.
-Και μάλιστα οι επενδύσεις αυτές όπως αναφέρουν δεν θα περιορίζονται μόνον σε βιομηχανικά προϊόντα και αγορές υφιστάμενων μονάδων, αλλά και σε υπηρεσίες και προϊόντα αγροτικά, τα οποία θα καλλιεργούνται εδώ στην περιοχή μας.
-Όλα αυτά, αναφέρουν, θα γίνουν με χρηματοδοτήσεις από την τουρκική τράπεζα «Ziraat Bank» και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που θέλουν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο την οικονομική κρίση που περνά η χώρα μας.
-Θετικό βλέπουν και το ενδεχόμενο για την άρση της βίζας με την γειτονική χώρα και δίνουν την εντύπωση ότι ο επιχειρηματικός κόσμος της Τουρκίας ήδη πήρε το πράσινο φως για επενδύσεις και ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην περιοχή.
-Βέβαια, οι Ευρωπαίοι οικονομολόγοι και επενδυτές που αρθρογραφούν, κάτι γνωρίζουν παραπάνω ή προετοιμάζουν το κλίμα για μικτά επιχειρηματικά σχήματα, αφού ως γνωστόν ένα πλήθος επιχειρηματιών Άγγλων και Ολλανδών δραστηριοποιούνται στην γείτονα χώρα με Τούρκους επιχειρηματίες.
-Είναι τυχαίο επίσης ότι πριν από λίγες μέρες η Ziraat Bank της Βοσνίας κέρδισε το βραβείο της καλύτερης τράπεζας και καλύτερου manager αντίστοιχα από το βοσνιακό πρακτορείο δημοσίων υπηρεσιών;
-Και από την άλλη βέβαια πόσο πρέπει να μας ανησυχεί η δραστηριότητα μιας τράπεζας που χρηματοδότησε τον Κεμαλικό στρατό, που έγινε αποδέκτης του εξοντωτικού φόρου περιουσίας εις βάρος των Ελλήνων της Πόλης, που έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην χρηματοδότηση της τουρκοκυπριακής Αγροτικής Τράπεζας αλλά και οι αποκαλύψεις πρακτόρων ως υπαλλήλων στην τράπεζα στην Βαγδάτη;
-Οι επενδύσεις όμως στα πλαίσια της ήπιας ισχύος και διείσδυσης στα Βαλκάνια που εφαρμόζει η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη την παρούσα οικονομική αδυναμία της Ελλάδας, μάλλον μας βρίσκει απροετοίμαστους.

Read more...

Εκλογή μουφτήδων ζητά από το βήμα της Βουλής ο Χατζηοσμάν


Η ομιλία στη συζήτηση σχεδίου Νόμου του υπουργείου Οικονομικών αναφέρθηκε κυρίως σε μειονοτικά ζητήματα βάζοντας και το κλείσιμο της ΕΠΑΘ. Επίσημα στην ατζέντα των αιτημάτων των μουσουλμάνων βουλευτών η ανάδειξη απευθείας θρησκευτικού ηγέτη, αίτημα που θα ικανοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση, όπως αποδεικνύουν οι κινήσεις το τελευταίο διάστημα. «Μείζονος σημασίας για τη μειονότητα» χαρακτήρισε από το βήμα της Βουλής το ζήτημα εκλογής του μουφτή, του θρησκευτικού ηγέτη της μειονότητας, ο βουλευτής Ροδόπης ΠΑΣΟΚ Αχμέτ Χατζηοσμάν αποσιωπώντας εντέχνως το θέμα των δικαστικών αρμοδιοτήτων του και την εφαρμογή του ιερωνυμικού δικαίου της σαρία.

Ο κ. Χατζηοσμάν εκμεταλλεύτηκε το χρόνο που του δόθηκε για να μιλήσει κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2011», όχι τόσο για να αναφερθεί σε οικονομικά ζητήματα, αλλά κυρίως να βρει ευκαιρία να αναφερθεί σε θέματα θρησκευτικού ενδιαφέροντος που αφορούν αποκλειστικά την μειονότητα μέσα από μια πολιτική τρίπλα που βάζει σε πολλές σκέψεις.

Ο θεολόγος βουλευτής ΠΑΣΟΚ του νομού μας έκανε λόγο «για το αυτονόητο δικαίωμα ενός μειονοτικού πληθυσμού να εκλέγει τον θρησκευτικό του ηγέτη και να ορίζει τα του οίκου του, δηλαδή την περιουσία του που δεν είναι άλλη από τα βακούφια», όπως ανέφερε ερχόμενος σε ευθεία αντίθεση με όλα τα ισχύοντα. «Πρόκειται για θέματα αρχής, ελευθεριών και δικαιωμάτων τα οποία πρέπει να απαλλαγούν από προσκόμματα και στεγανά του παρελθόντος», ανέφερε χαρακτηριστικά κάτι που το έκανε όχι φυσικά αυθαίρετα αλλά ως προϊόν κάποιας ευρύτερης συμφωνίας και συνεννόησης που δείχνει ότι μάλλον έχουν ληφθεί κάποιες διακρατικές συμφωνίες και τώρα στήνονται τα κομμάτια του σχετικού παζλ…

Προσέθεσε ότι υπάρχουν κι άλλα ζητήματα τα οποία ωστόσο ιεραρχικά δεν είναι τόσο σημαντικά, όσο η μειονοτική εκπαίδευση, η εκλογή του μουφτή και των διαχειριστικών επιτροπών των Βακουφίων. «Αναφέρθηκα σε αυτά γιατί αν τα επιλύσουμε τότε θα αλλάξει η φυσιογνωμία της μειονότητας προς το καλύτερο, θα δικαιωθούν χρόνια αιτήματα, θα ενισχυθεί η ηρεμία στην μειονότητα και στην περιοχή. Ως μέλη της μειονότητας και πολίτες αυτής της χώρας σεβόμαστε απόλυτα τους νόμους, αγαπάμε την πατρίδα μας, είμαστε υπεύθυνοι πολίτες και εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας όπως όλοι οι υπόλοιποι πολίτες της επικράτειας. Εφόσον εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας, γιατί να μην απολαμβάνουμε και τα δικαιώματά μας»; Έθεσε το ρητορικό ερώτημα ενώπιον του κοινοβουλίου ακυρώνοντας ουσιαστικά την πρόσφατη νομοθεσία.

Συνέχεια στην πρωτοβουλία κατάργησης της ΕΠΑΘ, ζήτησε ο Αχμέτ Χατζηοσμάν
Παράλληλα ο βουλευτής Ροδόπης λαλίστατος αν και δεν το συνηθίζει μίλησε για την κατάργηση της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης πάγιο αίτημα συγκεκριμένων κύκλων, σημειώνοντας ότι αποτελούσε χρόνιο και δίκαιο αίτημα της μειονότητας το οποίο καμία κυβέρνηση δεν τολμούσε να αγγίξει. Και φυσικά με τις γνωστές …γαλιφιές σημειώνει: «Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου ανέλαβε αυτήν την πρωτοβουλία η οποία αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην πορεία της μειονοτικής εκπαίδευσης. Ανάλογες θετικές πρωτοβουλίες έχουμε να δούμε από την εποχή υπουργίας του Γιώργου Παπανδρέου στο υπουργείο Παιδείας. Φυσικά αυτή η κίνηση πρέπει να συνοδευτεί από μία σειρά πρωτοβουλιών και πολιτικών που θα βγάλουν την μειονοτική εκπαίδευση από το τέλμα στο οποίο έχει έρθει. Ήρθε η ώρα το μορφωτικό επίπεδο της μειονότητας να καταγράψει θετικά ποσοστά και οι νέοι να λάβουν τα εκπαιδευτικά εφόδια που θα τους διασφαλίσουν μία πετυχημένη πορεία στο μέλλον και στην επαγγελματική τους εξέλιξη. Προσωπική μου εκτίμηση ότι η κατάργηση της ΕΠΑΘ θα αποτελέσει μόνο την αρχή μίας σειράς μεταρρυθμίσεων που θα στοχεύουν στην ποιοτική βελτίωση της μειονοτικής εκπαίδευσης». Ούτε λόγος για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και το γεγονός ότι το μισό του πληθυσμού στην Θράκη όχι μόνο δεν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα αλλά ούτε προσπαθεί να την μάθει στο επιθυμητό επίπεδο αφού όλη η προσπάθεια δίνεται στην τουρκική μητρική γλώσσα.

Από την ομιλία του Αχμέτ Χατζηοσμάν δεν έλειψαν και οι αναφορές σε ζητήματα οικονομίας της περιοχής. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στον τομέα της καπνοπαραγωγής, αλλά και στην λειτουργία της Βιομηχανικής Περιοχής της Κομοτηνής την οποία χαρακτήρισε «βιομηχανικό φάντασμα».

http://www.xronos.gr/

Read more...

Νέα κινητικότητα στο θέμα της εκλογής μουφτήδων στη Θράκη


Πρωτοβουλίες των μειονοτικών βουλευτών Χατζηοσμάν και Μάντατζη στη σκιά της άνευ όρων ενδοτικής ελληνικής κυβερνητικής πολιτικής και ενώ όμως ταυτόχρονα δείχνει να συνεχίζεται και η προβληματική τους σχέση με τους ψευτομουφτήδες Μέτε και Σερήφ…

Η εσωτερική κόντρα που, ως γνωστόν, σοβεί εδώ και καιρό στην ηγεσία των τουρκοφρόνων της μειονότητας (μεταξύ του ψευτομουφτή Μέτε και των βουλευτών Χατζηοσμάν και Μάντατζη), επανέρχεται στο προσκήνιο μέσα από ένα δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του περιοδικού «Αζινλίκτσα» (4-12-2010), το οποίο παραθέτουμε στη συνέχεια (σε μετάφραση του http://tourkikanea.wordpress.com). Σχολιάζοντάς το πάντως, μπορούμε να πούμε ότι παρά το ενδιαφέρον που αναμφίβολα παρουσιάζει η συγκεκριμένη διχόνοια, δεν θα πρέπει να ρίξει στάχτη στα μάτια μας και να επαναπαύσει κανέναν ούτε για μια στιγμή. Μπορεί οι ανθρώπινες αδυναμίες και τα αρχηγικά σύνδρομα να αφορούν και στους…τουρκόψυχους και να δείχνουν ότι σε ένα βαθμό μας εξυπηρετούν, καλό θα ήταν να θυμόμαστε όμως ότι η υπερφιλόδοξη νέο-οθωμανική πολιτική της Άγκυρας είναι δεδομένη και τυγχάνει υπεράνω προσώπων. Πέραν άλλωστε της κόντρας των συγκεκριμένων ψευτομουφτήδων και μειονοτικών βουλευτών, το εν λόγω δημοσίευμα περιέχει, όπως θα δούμε, και άλλες πληροφορίες (π.χ. σε σχέση με το ζήτημα της εκλογής μουφτήδων στη Θράκη, που απαιτεί η Τουρκία), οι οποίες είναι εξαιρετικά δυσοίωνες για τη χώρα μας. Τι έχει παραχωρήσει άραγε στην Άγκυρα η κατοχική κυβέρνηση των φαιοπράσινων Κουίσλινγκς;
Οι φόβοι μας αρχίζουν δυστυχώς σιγά-σιγά να επαληθεύονται:

«Ο Χατζηοσμάν γίνεται πρόεδρος της Συμβουλευτικής επιτροπής, οι Μουφτήδες φεύγουν!

Ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Αχμετ Χατζηοσμάν φέρεται πως το 2011 θα γίνει πρόεδρος στην Συμβουλευτική Επιτροπή των Τούρκων της Δυτικής Θράκης

Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μάντατζη και Αχμέτ Χατζηοσμάν, κατά την διάρκεια των επαφών τους στο γλέντι νεολαίας στις 27 Νοεμβρίου στον Σύλλογο Τούρκων Δυτικής Θράκης του Κέλστερμπαχ στη Γερμανία λέγεται πως έχουν δηλώσει ότι ¨Το 2011 θα αλλάξουν την Συμβουλευτική Επιτροπή και το σύστημα των μουφτήδων¨.

Το 2011 και το θέμα της μουφτείας και η Συμβουλευτική Επιτροπή !

Πηγές υποστηρίζουν πως οι βουλευτές Τσετίν Μάντατζη και Αχμέτ Χατζηοσμάν ενοχλούνται από τον πρόεδρο της Συμβουλευτικής Επιτροπής και εκλεγμένο μουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μέτε και από τον εκλεγμένο μουφτή Κομοτηνής Ιμπραίμ Σερήφ, πως το 2011 ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αχμέτ Χατζηοσμάν θα περάσει στην προεδρία της Συμβουλευτικής Επιτροπής και πως μέλη του συλλόγου Πλάτανος – γνωστά για την εγγύτητα τους στον Χαλίτ Ερέν – θα γίνουν μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπής.

Να υπενθυμίσουμε πως στην σύναξη της 22 Οκτωβρίου στην Αθήνα του αρμόδιου για τους Τούρκους του εξωτερικού, υπουργού προεδρίας Φαρούκ Τσελίκ, πέραν των βασικών συλλόγων της μειονότητας, ανάμεσα σε δεκάδες συλλόγους της μειονότητας, είχε προσκληθεί μόνο ο σύλλογος Πλάτανος.

Να αρθεί ο Ισλαμικός νόμος, οι νέοι μουφτήδες έτοιμοι!

Πηγές αναφέρουν πως για τις πιθανές εκλογές μουφτήδων ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μάντατζη ζήτησε να αρθεί ένα από τα πιο βασικά δικαιώματα της μειονότητας, το Ισλαμικό Οικογενειακό Δίκαιο και πως αυτήν του την άποψη την έχει περιγράψει στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Προσθέτουν μάλιστα πως η κυβέρνηση σε αυτή τη κατεύθυνση θα κάνει εκλογές και πως έχει υπάρξει σύγκλιση στο ότι η κυβέρνηση θα διορίζει όποιον επιθυμεί από τους τρεις που θα έχουν πάρει τους περισσότερους ψήφους.

Ποιοι θα είναι οι μουφτήδες που θα τους έχουν αφαιρέσει από τα χέρια το Ισλαμικό Οικογενειακό Δίκαιο!

Λέγεται πως ο νόμος με τον οποίον θα γίνουν οι εκλογές είναι πολύ κοντά στο νόμο για το σύστημα εκλογής μουφτήδων που είχε ετοιμάσει ο τέως ιδιαίτερος γραμματέας του βουλευτή Ροδόπης Αχμέτ Χατζηοσμάν, και πως οι βουλευτές πρότειναν στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τη μεν μουφτεία Ξάνθης τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας Μιλλέτ Φεϊζουλάχ Χασάνκαγια και για την μουφτεία Κομοτηνής τον εκλεγμένο βοηθό μουφτή Φεχίμ Κελαχμέτ.

Λέγεται πως το μεγαλύτερο εμπόδιο που βλέπουν μπροστά τους οι βουλευτές, είναι πως με την αφαίρεση του Ισλαμικού Οικογενειακού Δικαίου από τα ονόματα αυτά που σχεδιάζουν να φέρουν στις θέσεις των μουφτήδων, οι μουφτείες θα χάσουν τη σημασία τους και πως οι βουλευτές επιθυμούνε να τις θέσουν υπό τον έλεγχο τους».


ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Είχαμε εντοπίσει εδώ και καιρό (από τις εκλογές του Νοέμβρη) ότι υπάρχει θέμα αναγνώρισης Μουφτήδων και θέσαμε και θέμα αξιοπιστίας στο ιστολόγιό μας. Δεν πέρασε πολύς καιρός και δυστυχώς για όλους μας έχουμε πέσει μέσα στην πρόβλεψή μας, αλλά με μια ουσιώδη απόκλιση σε ότι αφορά την επιλογή των προσώπων. Βλέπετε ότι οι προγνώσεις και οι εκτιμήσεις είναι πέραν από υποκειμενικές και με αρκετή δόση ρίσκου, έτσι και σε τούτη εδώ την πρόβλεψη, είχαμε ποσοστό επιτυχίας 90% (αν έιχαμε επιτυχία 100% θα έπρεπε να ανοίξουμε μαντείο και όχι ιστολόγιο).

Η "αποτυχία" μας λοιπόν είναι στα πρόσωπα, εμείς ποντάραμε στον Μετέ ως τον πρώτο επίσημα αναγνωρισμένο "εκλεγμένο" Μουφτή, αλλά πέσαμε έξω, ελέω "εσωκοματικής αντιπολίτευσης" στους κόλπους της Μειονότητας. Μη γελιέστε, υπάρχει και τέτοιο θέμα μέσα στη Μειονότητα και οι κόντρες εκεί είναι πιο σκληρές από ότι οι "δικές" μας αντιπαραθέσεις στο Κοινοβούλιο και τα τηλεοπτικά παράθυρα.

Βέβαια το παιχνίδι αρχίζει τώρα και ο δρόμος που θα διανύσουν οι ενδιαφερόμενες πλευρές είναι μακρύς, οι μετριοπαθείς ισλαμιστές που εκφράζονται μέσω του Προξενείου και των βουλευτών του κυβερνώντος κόματος δεν θέλουν πια τις εθνικιστικές κορώνες περί αλυτρωτισμου, προκειμένου να υπάρξει μια ιπιότερη προσέγγιση στο θέμα της Θράκης, έτσι αποφασίστηκε ο παραγκωνισμός του Μετέ και των λοιπών που ανήκουν στην ίδια σφαίρα επιρροής.....προσεχώς τα νεότερα....οψώμεθα.

Read more...

Ένα ρατσιστικό επεισόδιο με το οποίο σίγουρα δεν θα ασχοληθούν οι αντιρατσιστές


Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η εφημερίδα Ζαγάλισα της Θράκης το περιστατικό που θα παρουσιαστεί πιο κάτω δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό αλλά μία καθημερινότητα για χιλιάδες Έλληνες πολίτες που τυγχάνουν να μιλούν την Πομακική γλώσσα.

Μία καθημερινότητα που δεν έχει μέχρι σήμερα ενοχλήσει ή προβληματίσει ή και ακόμα οδηγήσει τον κάθε αντιρατσιστή που ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα του κάθε ατόμου που μπήκε παράνομα στην χώρα μας αλλά αποφεύγει να ασχοληθεί με τα υπαρκτά προβλήματα ρατσισμού εναντίον Ελλήνων πολιτών από συμπαθούντες και όργανα γειτονικής χώρας.

Πιο συγκεκριμένα στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο Κομοτηνής, σε νοσηλευτικό θάλαμο με έξι τουρκόφωνες γυναίκες ασθενείς, νοσηλευόταν και μια Ελληνίδα Πομάκα, από χωριό της περιοχής του Κέχρου. Το απόγευμα, η Ελληνίδα Πομάκα, δέχτηκε επισκέψεις από δύο συγγενείς της.

Η Πομάκα μιλούσε με τους συγγενείς της την μοναδική γλώσσα την οποία γνωρίζει από την παιδική της ηλικία, την Πομακική. Η κουβέντα όμως δεν διήρκησε πολύ, καθώς η διπλανή τουρκόφωνη ασθενής, πετάχτηκε και τους διέκοψε βίαια, λέγοντάς στους στην Τούρκικη γλώσσα

«Ε, Ε! Σταματήστε! Σταματήστε να μιλάτε Πομακικά! Γιατί μιλάτε Πομακικά; Τι είσαστε εσείς και μιλάτε γλώσσα που εμείς δεν καταλαβαίνουμε! Πρέπει να μιλάτε Τούρκικα. Εδώ, όλοι μιλάνε Τούρκικα! Να ξέρετε, τα χώματα αυτά είναι Τούρκικα!»

Οι υπόλοιπες ασθενείς, δυστυχώς, συντάχθηκαν μαζί της, άλλες ενεργητικά και άλλες παθητικά. Οι δύο επισκέπτες προσπάθησαν να αμυνθούν έναντι της λεκτικής επίθεσης, αλλά μάταια… και σε λίγο χρονικό διάστημα αποχώρησαν από τον θάλαμο πληγωμένοι, απογοητευμένοι και ντροπιασμένοι, επειδή μιλούσαν τη μητρική τους γλώσσα. Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του 21ου αιώνα σε μία περίοδο που υποτίθεται ότι σημαία της κυβέρνησης είναι το σύνθημα «Πρώτα ο πολίτης».

Δυστυχώς κάποιοι κύκλοι στην Θράκη πιστεύουν ότι δεν είναι Έλληνες πολίτες, αλλά της γειτονικής χώρας. Φαίνεται τελικά ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν ταμπέλες ανάλογα με την προέλευση του ατόμου. Αν δεν είσαι Έλληνας, είσαι κάτι σαν προστατευόμενος του συστήματος.

Αν είσαι Έλληνες είσαι έρμαιο ακόμα και ρατσιστικών επιθέσεων όχι από το κράτος, αλλά από τους συμπαθούντες γειτονικής χώρας τους οποίους δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να τους επισημάνει το λάθος τους, είτε αυτό είναι το κράτος, είτε κάποια ΜΚΟ ή κάποια άλλη αντιρατσιστική οργάνωση που θα ασχολείται με κάθε τι άλλο εκτός από αυτό που φωνάζουν εδώ και χρόνια χιλιάδες Έλληνες Πομάκοι. Προστατεύστε μας από το τουρκικό παρακράτος. Αραγε τι έχουν να πούν οι λειτουργοί της Πολιτείας, οι αντιρατσιστικές και οι άλλες προοδευτικές οργανώσεις για αυτά?

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Τουρκόφωνη εφημερίδα Μπιρλίκ: Άχρηστα παλιοσίδερα οι εξοπλισμοί της Ελλάδας


Επιτέλους μια έξυπνη απόφαση, αλλάξαμε γνώμη για την αγορά των τεθωρακισμένων ΒΜΡ-3Μ
H χώρα μας η Ελλάδα αναφέρεται πως λόγω της οικονομικής κρίσης, ακύρωσε την αγορά των αρμάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων αξίας 1,5 δις ευρώ που σχεδίαζε να πάρει από την Ρωσία.
Αυτά που ως εφημερίδα Μπιρλίκ εδώ και 3 χρόνια γράφαμε, φάνηκαν και γίνεται αυτό που έπρεπε να γίνει. Σε εμάς δεν χρειάζονται όπλα, διότι απλά γύρω μας δεν υπάρχουν ¨εχθροί¨. Λέγαμε συνέχεια πως σε μια Ευρώπη που αίρονται τα σύνορα, είναι παράλογο εμείς να εξοπλιζόμαστε. Τέλος πάντων, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που κυβερνά την χώρα μας με μια νέα νοοτροπία, έκανε το πρώτο βήμα. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μαζεύαμε τα άχρηστα παλιοσίδερα από ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία και πολλές άλλες χώρες.
Κοιτάξτε όλα κάθονται στα υπόστεγα. Κρίμα, κρίμα για τα χρήματα που ξοδεύτηκαν.
Αν δεν υπήρχαν αυτά τα άχρηστα έξοδα, σήμερα η χώρα μας η Ελλάδα δεν θα ήταν σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Ακόμα δεν είναι βέβαιο τι θα μας συμβεί. Αυτοί που για χρόνια μας πουλούσαν όπλα, θέλουνε πλέον να μας βουλιάξουν. Επικεφαλής αυτών η Γερμανία. Να μην κρύβεται κανείς πίσω από το δάχτυλο του. Για χρόνια φόβιζαν την Ελλάδα λέγοντας ¨Η Τουρκία θα επιτεθεί στη Ελλάδα¨. Ρωτάω τώρα εγώ, η Τουρκία επιτέθηκε στην Ελλάδα ; Η Τουρκία δεν επιτέθηκε στην Ελλάδα, αλλά η Γερμανία, Η Γαλλία και οι άλλοι μας βούλιαξαν οικονομικά. Και υπουργοί έγιναν πλούσιοι από τις αγορές όπλων. Φτωχοί γίναμε πάλι εμείς, ο λαός.

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Για τα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδας καλά θα κάνουν κάποιοι να ρωτήσουν την "απέναντι" όχθη.

Read more...

Tούρκος βουλευτής υπέρ της απομάκρυνσης των πυρηνικών όπλων από τo Incirlik


ην απομάκρυνση των 90 πυρηνικών κεφαλών που βρίσκονται στην αεροπορική βάση του Incirlik στα Αδανα ζήτησε και πάλι ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Sukru Elekdag . Μιλώντας χθες στην ολομέλεια της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, ο Elekdag είπε ότι η παρουσία των όπλων επιβεβαιώθηκε από έγγραφο που αποκάλυψε πρόσφατα η ιστοσελίδα WikiLeaks. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε σε σημείωμα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αγκυρα προς το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών με ημερομηνία 12.11.2009, στο οποίο περιλαμβάνεται αναφορά του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Ρhillip Gordon προς τον Γερμανό ομόλογό του ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν πυρηνικά όπλα στη βάση Incirlik στην Τουρκία. Ο Elekdag είπε πως στο παρελθόν είχε αναφερθεί με βάση τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου ότι στο Incirlik υπάρχουν 90 πυρηνικές βόμβες τύπου Β61.

Ο Τούρκος βουλευτής υπογράμμισε ότι οι εν λόγω πυρηνικές κεφαλές είχαν τοποθετηθεί στο πλαίσιο του ΝΑΤΟϊκού σχεδιασμού, εναντίον του Συμφώνου Βαρσοβίας και της Σοβιετικής Ενωσης και ότι τη στιγμή που έχει εκλείψει το Σύμφωνο δεν υπάρχει λόγος να παραμένουν τα όπλα αυτά στην Τουρκία. Ο βουλευτής σημείωσε επίσης ότι «η απομάκρυνση των όπλων από την Τουρκία θα λυτρώσει το Ιράν και ορισμένες άλλες μεσανατολικές χώρες από την ανησυχία που αισθάνονται απέναντι στα όπλα αυτά τα οποία δεν ελέγχει η Τουρκία. Από την άλλη, αυτό θα έδινε στην Τουρκία τη δυνατότητα να αναλάβει πιο δραστήριο και δημιουργικό ρόλο στη διάσκεψη για την αποπυρηνικοποίηση της Μέσης Ανατολής που θα πραγματοποιηθεί το 2012».

«Η Τουρκία για ποιο λόγο διατηρεί τα όπλα αυτά στα εδάφη της τη στιγμή που η Ελλάδα έχει απομακρύνει τα αντίστοιχα όπλα από τη βάση στον Αραξο», αναρωτήθηκε ο Elekdag και, απευθυνόμενος στον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Ahmet Davutoglu, είπε: «Διώξτε αμέσως τα όπλα αυτά, όπως έκανε η Ελλάδα».

Σημειώνεται ότι στις 5 Απριλίου 2010, ο πρέσβης ε.τ. Τaner Baytok, μιλώντας στην ιστοσελίδα της τουρκικής εφημερίδας Hurriyet, είχε υποστηρίξει ότι οι πυρηνικές κεφαλές δεν βρίσκονται στη βάση Incirlik στα Αδανα, αλλά στην Κωνσταντινούπολη. «12 εκατομμύρια άνθρωποι στην Κωνσταντινούπολη κάθονται πάνω σε πυρηνικές βόμβες. Σε περίπτωση έκρηξης, οι βόμβες αυτές είναι σε θέση να φέρουν τα πάνω κάτω στον Βόσπορο», είχε πει ο Baytok. Ωστόσο, με δήλωσή του που είχε δημοσιευτεί στις 6 Απριλίου στην εφημερίδα Milliyet, είχε μιλήσει λίγο διαφορετικά, λέγοντας ότι τα όπλα δεν παρουσιάζουν κίνδυνο, αφού «αποτελούνται από δύο τμήματα. Πρώτον, το τμήμα συμβατικής βόμβας και δεύτερον, την πυρηνική κεφαλή. Αυτά που έχουμε εμείς δεν περιλαμβάνουν πυρηνική κεφαλή».

Read more...

Οι τουρκικές παραβιάσεις


Σχηματισμός αποτελούμενος από 8 μαχητικά αεροσκάφη και σε μεμονωμένη περίπτωση ένα CN-235 πραγματοποίησαν σήμερα 6 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ) και 2 παραβάσεις του FIR Αθηνών. Από τα 8 τουρκικά μαχητικά τα 4 έφεραν οπλισμό ενώ η δραστηριότητα εξελίχθηκε στο βόρειο και κεντρικό Αιγαίο

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Εξαγωγές ύψους 600 εκατ. δολαρίων εξασφάλισαν για το 2011 οι τουρκικές πολεμικές βιομηχανίες


Εξαγωγικά συμβόλαια συνολικού ύψους 600 εκατ. δολαρίων εξασφάλισαν για το 2011 οι τουρκικές πολεμικές βιομηχανίες. Πιο ειδικά ο μεγαλύτερος πελάτης για την τουρκική πολεμική βιομηχανία αποδεικνύεται το Αζερμπαϊτζάν το οποίο πρόκειται να θέσει το 2011 σε τρείς τουρκικές πολεμικές βιομηχανίες συμβόλαια συνολικού ύψους 500 εκατ. δολαρίων.

Οι εταιρείες αυτές είναι η κρατική ΜΚΕΚ η οποία κατασκευάζει φορητό οπλισμό και πυρομαχικά, η OTOKAR η οποία κατασκευάζει τεθωρακισμένα οχήματα, και η επίσης κρατική Roketsan η οποία κατασκευάζει ρουκέτες και στο άμεσο μέλλον αντιαρματικούς πυραύλους (UMTAS και OMTAS). Επιπρόσθετα τα τουρκικά ναυπηγεία Dearsan έλαβαν από το Τουρκμενιστάν παραγγελία ύψους 100 εκατ. δολαρίων για την ναυπήγηση 2 περιπολικών ανοικτής θαλάσσης τύπου YTKB-400 όμοια με αυτά που το τουρκικό Ναυτικό ναυπηγεί αυτήν την περίοδο τα οποία θα φέρουν ένα δίδυμο πυροβόλο των 40 χλστ και δύο τηλεχειριζόμενες πλατφόρμες οπλισμού STOP της τουρκικής κρατικής εταιρείας Aselsan.
Υπενθυμίζεται ότι το 2010 η εταιρεία Aselsan υπέγραψε συμφωνία ύψους 204 εκατ. δολαρίων με το Αζερμπαϊτζάν για την παραγωγή ασυρμάτων και ηλεκτροπτικού υλικού.

defencenet

Read more...

Υπέρ της Ελλάδος η έκθεση Γκρος για Ρόδο και Κω


Δεν τους βγήκε! Η Επιτροπή Νομικών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης έκλεισε τα αυτιά της στις αιτιάσεις της Τουρκίας και απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς της. Συγκεκριμένα, ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα έκθεση του Ελβετού βουλευτή Άντρεας Γκρος για την κατάσταση των Ελλήνων μουσουλμάνων της Ρόδου και της Κω.

Εναντίον της έκθεσης ψήφισαν μόνο οι μετέχοντες Τούρκοι βουλευτές. Τα αποτελέσματα ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της Επιτροπής και βουλευτής του ΔΗΣΥ, Χρήστος Πουργουρίδης, ο οποίος τόνισε ότι ο Ελβετός εισηγητής «δεν έχει παρατηρήσει καμία παραβίαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των κατοίκων που έχουν τουρκικό πολιτιστικό υπόβαθρο στα δύο αυτά νησιά».

Στην έκθεση, ο κ. Γκρος αναφέρει ότι οι μουσουλμάνοι της Ρόδου και της Κω, είναι περήφανοι για την ελληνική τους υπηκοότητα και παρόλο που έχουν μορφωτικούς δεσμούς με την Τουρκία, δεν θεωρούν εαυτούς Τούρκους. Μάλιστα, ο ίδιος προτείνει στην έκθεση να γίνεται χρήση του όρου «κάτοικοι που έχουν τουρκικό πολιτιστικό υπόβαθρο» (having a Turkish cultural background).
Ο κ. Γκρος, ζητά μεταξύ άλλων από την πλευρά του καλύτερη διαχείριση των Βακουφιών ακινήτων, ελεύθερη επιλογή των ιμάμηδων από τους μουσουλμάνους, ενώ συγχαίρει τη χώρα μας για την άνευ διάκρισης προστασία των ιστορικών μνημείων.
Κι εδώ επιφυλάσσει τη «βόμβα» για τους Τούρκους, συγκρίνοντας τις συνθήκες διαβίωσης των μουσουλμάνων της Ρόδου και της ΚΩ, με αυτές των Ελλήνων της Ίμβρου και της Τενέδου: «Οι πρώτοι ζουν σε συνθήκες απόλυτα ικανοποιητικές, ενώ οι τελευταίοι αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα». Μάλιστα, η επιτροπή απέρριψε την πρόταση των Τούρκων βουλευτών για δεύτερη επίσκεψη από τον κ. Γκρος στη Ρόδο και στην Κω.
Από την πλευρά του, ο Χρήστος Πουργουρίδης, δήλωσε ότι οι μετέχοντες Έλληνες βουλευτές εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την κατάρριψη της τουρκικής προπαγάνδας για δήθεν καταπίεση και διακρίσεις σε βάρος των Ελλήνων μουσουλμάνων στη Ρόδο και στην Κω.

Read more...

Πως και γιατί η Δύση δημιουργεί ανεξάρτητο Κουρδιστάν


του ∆ρ. Γεωργίου Κ. Φίλη*
Η τροµακτική αποχή του κουρδικού στοιχείου από το δηµοψήφισµα της 12ης Σεπτεµβρίου για τις συνταγµατικές αλλαγές στην Τουρκία, η οποία σε πολλές επαρχίες στα νοτιοανατολικά της χώρας άγγιξε και ξεπέρασε το 90% (!), αποτέλεσε µία περιφανή νίκη του έγκλειστου στις φυλακές του Ιµραλί ηγέτη των Κούρδων της Τουρκίας και σύµβολο ολοκλήρου του έθνους, του Αµπντουλάχ Οτσαλάν. Για µία ακόµα φορά, όπως συµβαίνει σε κάθε σχεδόν εκλογική αναµέτρηση τα τελευταία χρόνια, το κουρδικό στοιχείο µε την εκλογική του συµπεριφορά «χαράσσει», στην κυριολεξία, τα «σύνορά» του στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Γιατί όµως η συγκεκριµένη εκλογική αναµέτρηση, αναφορικά µε τη στάση τωνΚούρδων, θα µπορούσε να χαρακτηριστεί ως «διαφορετική» από τις προηγούµενες; Τα πρόσφατα µηνύµατα του Α. Οτσαλάν, προς εχθρούς και φίλους, είναι εκπληκτικά, εάν και εφόσον οπαρατηρητής διαθέτει βασικές γνώσεις γεωπολιτικής ανάλυσης και δύναται να αποκρυπτογραφήσει τα νοήµατα πίσω από τις λέξεις… «Η ∆ηµοκρατία της Τουρκίας αντιµετωπίζει τον πλέον θανάσιµοκίνδυνο. Ένας κοινωνικός σεισµός θα µπορούσε να αποκόψει ένα κοµµάτι της Τουρκίας,ενώ το υπόλοιπο θα µπορούσενα θαφτεί κάτω από αυτό» [Τουργκούτ Οζάλ (1927-1993)]

Ο Τουρκικός φόβος…
Ο Τουργκούτ Οζάλ, εκλεκτός του στρατηγού και πραξικοπηµατία Κενάν Εβρέν, πρωθυπουργός και µετέπειτα Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας της Τουρκίας, αποτελεί το µοναδικό ίσως παράδειγµα Τούρκου πολιτικού άντρα (ας σηµειωθεί πως κατά πολλούς ο Τ. Οζάλ είχε αρµενικές και κουρδικές ρίζες) ο οποίος τόλµησε να αγγίξει το Κουρδικό σε βάθος και άρθρωσε τον πολιτικό του λόγο προς την κατεύθυνση επίλυσης του θέµατος. Η προαναφερόµενη δυσοίωνη παρατήρηση του Τ. Οζάλ βρίσκεται σε γράµµα το οποίο και απηύθυνε προς τον τότε πρωθυπουργό της χώρας ΣουλεϊµάνΝτεµιρέλ, στον οποίο προσπαθούσε να επιστήσει την προσοχή στο θέµα. Ο Τ. Οζάλ έγραψε την εν λόγω επιστολή τον Φεβρουάριο του 1993, δύο µόλις µήνες πριν από τον αιφνίδιο θάνατό του (Απρίλιος του 1993).

Ας σηµειωθεί πως µέχρι σήµερα ακόµα και συγγενικά του πρόσωπα, όπως η κόρη του, στην αγκαλιά της οποίας άφησε την τελευταία του πνοή, µιλούν ανοιχτά για τη δολοφονία του, µέσω δηλητηρίασης, από το τουρκικό «Βαθύ Κράτος», το οποίο και αντιτάσσεται λυσσαλέα σε κάθε προσπάθεια για την προσέγγιση µεταξύ Τούρκων και Κούρδων. Ο Τ. Οζάλ, διαβλέποντας έναν επερχόµενο θανάσιµο κίνδυνο, ανησυχούσε για τηνεντεινόµενη δράση του PKK και φοβόταν για την ευρεία αποδοχή της οργάνωσης στις µάζες του κουρδικού πληθυσµού, κάτι το οποίο µακροπρόθεσµα θα έθετε σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα του τουρκικού κράτους. Γιατί όµως ο συγκεκριµένος κίνδυνος είχε λάβει τόσο επικίνδυνες διαστάσεις για την Άγκυρα εκείνη την εποχή; Είναι γνωστό πως η τουρκοκουρδική αντιπαράθεση βρισκόταν στο προσκήνιο ακόµα και κατά τα χρόνια της παντοδυναµίας του Μουσταφά Κεµάλ, επονοµαζόµενου και Ατατούρκ, (1881-1938), ενώ οι ένοπλες αντιπαραθέσεις και εξεγέρσεις δεν ήταν κάτι το άγνωστο.

Η απάντηση είναι διττή: Πρώτον, ο ίδιος ο στρατηγικός και επιχειρησιακός σχεδιασµός του PKK είχε στριµώξει την Άγκυρα στη γωνία. ∆εύτερον, ο πραγµατικός φόβος του Τ. Οζάλ δεν είχε να κάνει τόσο µε τη δραστηριότητα του PKK όσο µε τη διαµόρφωση του νέου γεωπολιτικού και γεωστρατηγικού περιβάλλοντος µετά την πτώση του σοβιετικού µπλοκ αλλά κυρίως και µετά τον Α΄ Πόλεµο του Κόλπου (1990-91):

«Για πρώτη φορά στην ιστορία τους τα κουρδικά συµφέροντα συµπίπτουν µε τα σχέδια των πλέον ισχυρών µελών της διεθνούς κοινότητας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και των Ηνωµένων Πολιτειών της Αµερικής (ΗΠΑ). Η δηµιουργία της Τοπικής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν [Kurdistan Regional Government (KRG)] στο Ιράκ είναι µεγάλης σηµασίας γεγονός». Μέσω αυτής, οι Κούρδοι έχουν πλέον τη δυνατότητα «να καθορίσουν το µέλλον τους µόνοι τους και να επηρεάσουν και τους άλλους Κούρδους της ευρύτερης περιοχής».

Τα παραπάνω επισηµαίνονται µε τον πλέον εµφατικό τρόπο σε ανάλυση του Chatham House, κορυφαίου Think Tank του Ηνωµένου Βασιλείου, το οποίο εκφράζει ηµιεπίσηµες θέσεις, τον ∆εκέµβριο του 2007.

Η εν λόγω ανάλυση (briefing paper) µε τον τίτλο «The Kurdish PolicyImperative» αποτελεί την επιτοµή όλων εκείνων των ζυµώσεων που λαµβάνουν χώρα στην περιοχή ενδιαφέροντος τα τελευταία τριάντα έτη και ξεκινούν από την ίδρυση του PKK έως τον Β΄ Πόλεµο του Κόλπου και την επίσηµη δηµιουργία της KRG. Είναι σαφές πως ο Τ.Οζάλ, γνωρίζοντας πού πάνε τα πράγµατα και διαβλέποντας τα γεγονότα, εξέφραζε µε τον πλέον επίσηµο τρόπο την αγωνία του. Ο θάνατος βέβαια τον πρόλαβε µε αποτέλεσµα να µη δει την υλοποίηση της επιτοµής όλων των φόβων του:

Από το 2003 και ύστερα τα συµφέροντα του κουρδικού έθνους συµπίπτουν καθοριστικά µε τους στρατηγικούς και γεωπολιτικούς σχεδιασµούς της ∆ύσης και, ακόµα σηµαντικότερα, του αγγλοσαξονικού παράγοντα, αλλά και του Ισραήλ.

…η Κουρδική «µετάλλαξη»
Το χαρακτηριστικότερο παράδειγµα της σταδιακής «µετακίνησης» τηςκουρδικής πολιτικής και στρατηγικής σκέψης προς το δυτικότερο, µε αποτέλεσµα οι απόψεις από ένα σηµείο και ύστερα να «συµπέσουν» σε πολλά σηµεία, αποτελεί ο ίδιος ο ηγέτης του PKK Α. Οτσαλάν. Στο σηµείο αυτό θα πρέπει να γίνει µία απαραίτητη διευκρίνιση· τι εννοούµε µε την έκφραση «δυτικά συµφέροντα», στην κατεύθυνση των οποίων έχει µετακινηθεί η «σκέψη» του Κούρδου ηγέτη; ∆ύο ζητήµατα πρέπει να υπογραµµιστούν:

Πρώτον, µε τον όρο «δυτικά συµφέροντα» εννοείται η αγγλοσαξονική γεωπολιτική θεώρηση των πραγµάτων, αφού η συγκεκριµένη παράδοση αποτελεί για την ώρα την κυριαρχούσα τάση τόσο στον δυτικό κόσµο όσο και σε αυτές καθαυτές τις αγγλοσαξονικές δυνάµεις, και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ και το Ηνωµένο Βασίλειο.

∆εύτερον, µε τον όρο «αγγλοσαξονικά συµφέροντα» εννοούνται οι στόχοι (άµεσοι – µεσοπρόθεσµοι – µακροπρόθεσµοι) και τα µέσα (κινήσεις σε τακτικό και στρατηγικό πεδίο), που εκφράζονται µέσω της γεωπολιτικής- γεωστρατηγικής και γεωπολιτισµικής µικροσκοπικής και µακροσκοπικήςανάλυσης µίας σειράς διανοητών, ξεκινώντας από τον Άλφρεντ Θάιερ Μάχαν (1840-1914) και τον Σερ Χάλφορντ Μακίντερ (1861-1947) περνώντας στον Νίκολας Σπάικµαν (1893-1943) και καταλήγοντας στους σύγχρονους «γκουρού» της γεωπολιτικής µεθοδολογικής ανάλυσης των διεθνών σχέσεων Χένρι Κίσιντζερ, Ζµπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, Κόλιν Γκρέι και βέβαια τον Σάµιουελ Χάντιγκτον (1927-2008).

Φυσικά, το θέµα της παρούσας ανάλυσης δεν είναι η συζήτηση των εν λόγω προσεγγίσεων και θεωριών, αλλά η εννοιολογική τοποθέτηση της έκφρασης «δυτικό συµφέρον» καθώς και η απόδοση του πλαισίου µέσα στο οποίο η γεωπολιτική κοσµοθεώρηση του Α. Οτσαλάν, και κατ’ επέκταση των Κούρδων, προσπαθεί να κινηθεί.

Γυρίζοντας στον Α. Οτσαλάν, ο πολιτικός του βίος αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγµα της µετάλλαξης του κουρδικού κινήµατος προς το «αγγλοσαξονικότερο». Ο ίδιος ο ηγέτης των Κούρδων, έπειτα από ένα σύντοµο πέρασµα από τη Νοµική, κατέληξε να σπουδάσει Πολιτικές Επιστήµες, ενώ η αρχική ιδεολογική του τοποθέτηση δεν µπορεί παρά να χαρακτηριστεί σκληρή «µαοϊκή». Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών και µέσω των ευθυνών και των διληµµάτων που αντιµετώπιζε ανά πάσα στιγµή ο «αντιδραστικός» σκληρός κουµουνιστής µετατρέπεται σε έναν «πολιτικώς ορθό» ηγέτη, ο οποίος µέσω πλέον της δύναµης του πνεύµατός του προσπαθεί να καθοδηγήσει και να διαφωτίσει το έθνος του. Έτσι, ο Α. Οτσαλάν, πέραν του ουτοπικού ιδεαλισµού του, υιοθετεί πιο «χειροπιαστές» πρακτικές µέσω τριών κυρίως στοιχείων: της αποδοχής της αγγλοσαξονικής «πραγµατικότητας» ως κυρίαρχο στοιχείο των διεθνών σχέσεων και των ισορροπιών στον πλανήτη, της µεθοδολογικής προσέγγισης των συστηµικών αλλαγών στη διεθνή κονίστρα και της αφαιρετικής ικανότητάς του µε σκοπό να φτάσει σε λογικοφανή συµπεράσµατα.

Με άλλα λόγια, ο Α. Οτσαλάν, προφανώς µέσω της αποκτούµενης εµπειρίας του στα πεδία των µαχών, στην εξορία, την πολιτική, τη διαπραγµάτευση, την καταδίωξη, τη φυγή και τελικά τη φυλακή, από ένας αντιδραστικός ιδεαλιστής του µαοϊκού κοµουνισµού έχει αποκτήσειιδιότητες ενός διωκόµενου πολιτικού κρατουµένου µε µία γεωπολιτική έως και διανοουµενίστικη φιλοαγγλοσαξονική αντίληψη των πραγµάτων.

Το «γράµµα» από το Ιµραλί…
Η καλύτερη απόδειξη όλων των παραπάνω αποτελεί το «γράµµα από το Ιµραλί», το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από τις σηµειώσεις που κράτησαν οι δικηγόροι του Α. Οτσαλάν κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους µε τον πελάτη τους στις 23 Μαΐου του 2010. Παρά το γεγονός πως για τον πολύ κόσµο οι τοποθετήσεις του έγκλειστου ηγέτη πέρασαν στα «ψιλά», µία προσεκτικότερη ανάλυση των λεγοµένων του θα αποκαλύψει στα µάτια του έκπληκτου παρατηρητή την ακαδηµαϊκή επάρκεια, την επιστηµονική σαφήνεια, την ιδεολογική µετάλλαξη αλλά και τον έξυπνο τρόπο µε τον οποίο ο Α. Οτσαλάν εξωτερικεύει τις σκέψεις και τα µηνύµατά του προςκάθε «ενδιαφερόµενο».

Με λίγα λόγια, οι τοποθετήσεις του Α. Οτσαλάν κρύβουν µία γεωπολιτική συστηµική θεώρηση υψηλού επιπέδου, η οποία εάν προσεγγιστεί ψυχρά και χωρίς παρωπίδες φέρνει στην επιφάνεια εκπληκτικά «ευρήµατα» τα οποία και θέτουν το Κουρδικό σε µία νέα πιο αναβαθµισµένη διάσταση. Σε κάθεπερίπτωση, τα λεγόµενα πλέον του έγκλειστου ηγέτη των Κούρδων θα πρέπει να αντιµετωπιστούν από µια πιο διαφορετική οπτική γωνία, ενώ είναι σίγουρο πως αξίζουν της µεγαλύτερης προσοχής των απανταχού«ενδιαφεροµένων», συµπεριλαµβανοµένης φυσικά και της Αθήνας. Τι προσπαθεί όµως να µας πει ο έγκλειστος του Ιµραλί;

«Μέσα στο µυαλό» του Οτσαλάν…
Εάν κάποιος ήθελε να συστηµατοποιήσει τα γεωπολιτικά/γεωπολιτισµικά «ευρήµατα» από το «γράµµα του Ιµραλί», θα µπορούσε να τα κατηγοριοποιήσει ως εξής:

(1) Ανάλυση του τοπικού συστηµικού περιβάλλοντος µε έµφαση:
- Στις κουρδικές επιδιώξεις και στους τρόπους µε τους οποίους θα µπορούσαν να επιτευχθούν.
- Στις εξελίξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας µε έµφαση στις επιπτώσεις τους στο Κουρδικό.

(2) Ανάλυση του περιφερειακού συστηµικού περιβάλλοντος µε έµφαση:
- Στις νέες γεωπολιτικές και γεωπολιτισµικές συσσωµατώσεις στην ευρύτερη περιοχή ενδιαφέροντος.

(3) Ανάλυση του πλανητικού συστηµικού περιβάλλοντος µε έµφαση:
- Στο ζήτηµα περί µίας νέας αντίληψης του χώρου.
- Στο πολιτικοοικονοµικό και βαθιά φιλοσοφικό ζήτηµα της «παγκοσµιοποίησης» σε συνάρτηση µε τη δυτική κυριαρχούσα ιδεολογία και τις νέες τάσεις περί της έννοιας «έθνος-κράτος».

Μία σύντοµη αναφορά των επίµαχων σηµείων των σκέψεων του Α. Οτσαλάν, τα οποία αντιστοιχούν στην παραπάνω κατηγοριοποίηση, αποκαλύπτουν στον παρατηρητή εκπληκτικές γεωπολιτικές προσεγγίσεις και αντιλήψεις οι οποίες δίνουν νέα διάσταση στην άρθρωση του πολικού λόγου του Κούρδου ηγέτη, ενώ σηµατοδοτούν και τη στρατηγική του κουρδικού κινήµατος µέσα στις νέες διεθνείς συνθήκες. Με άλλα λόγια, µέσω της συγκεκριµένης προσέγγισης µία πραγµατικά γεωπολιτική θεώρηση του Κουρδικού ξεδιπλώνεται µπροστά µας και κονιορτοποιεί τις αντιλήψεις περί της απουσίας κουρδικής εµπεριστατωµένης πολιτικής σκέψης και στρατηγικού σχεδιασµού για το παρόν και κυρίως για το µέλλον.

(1) Τοπικό συστηµικό περιβάλλον (µικροσκοπική προσέγγιση)
- Κουρδικές επιδιώξεις και τρόποι µε τους οποίους θα µπορούσαν να επιτευχθούν: Αναφορικά µε το συγκεκριµένο θέµα στο «γράµµα από το Ιµραλί», ο Κούρδος ηγέτης θέτει τρεις κύριες προϋποθέσεις, η υλοποίηση των οποίωνθα οδηγήσει στην ευόδωση των κουρδικών επιδιώξεων.

Πρώτον, οι Κούρδοι είναι µοιρασµένοι σε τέσσερα διαφορετικά κράτη (Τουρκία – Ιράκ – Συρία – Ιράν) τα οποία τους καταπιέζουν. Σκοπός είναι η επιβίωση του κουρδικού έθνους.

∆εύτερον, για να δηµιουργηθούν οι απαραίτητες συνθήκες ασφάλειας, ανάπτυξης και ευηµερίας, οι Κούρδοι πρώτα θα πρέπει να ενωθούν µέσα στα κράτη στα οποία διαβιούν και ύστερα, αφού το στάδιο της τοπικής ολοκλήρωσης υλοποιηθεί, να προχωρήσουν στην ενοποίηση ολόκληρου του έθνους µέσω της ενοποίησης των τεσσάρων «κοµµατιών».

Τρίτον, το κέντρο για την ενοποίηση των απανταχού Κούρδων δεν µπορείπαρά να είναι το Ερµπίλ, στο ιρακινό Κουρδιστάν.

Γεωπολιτικές συνεπαγωγές των συγκεκριµένων θέσεων: Ο Α. Οτσαλάν, αντιλαµβανόµενος τόσο τη γεωπολιτική πραγµατικότητα όσο και την προσωπική του κατάσταση, ουσιαστικά αναγνωρίζει πως τον πρώτο λόγοστην πολιτική «ανάσταση» του κουρδικού έθνους (θα) τον έχει η KGR, της οποίας η έδρα είναι το Ερµπίλ (τα αρχαία Άρβυλα, τόπος που κατά πάσα πιθανότητα έλαβε χώρα και η περίφηµη µάχη των Γαυγαµήλων, 331π.Χ.).

Με τον τρόπο αυτό ο έγκλειστος ηγέτης αναθέτει στους Κούρδους του Νοτίου Κουρδιστάν (Βόρειο Ιράκ) την αποστολή της ενοποίησης του κουρδικού έθνους στα πρότυπα της δράσης του Πεδεµοντίου, το οποίο στα µέσα του 19ου αιώνα λειτούργησε ως ο καταλύτης αλλά και ως η κινητήριος δύναµη για την ενοποίηση και τη δηµιουργία της σύγχρονης Ιταλίας.

Εξελίξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας και ποιες οι επιπτώσεις τους στο Κουρδικό: Ο Α. Οτσαλάν αναφέρει: «Οι Κούρδοι δεν θα πρέπει µε τη συµµετοχή τους να νοµιµοποιήσουν το ψευτοσύνταγµα του ΑΚΡ», και συµπληρώνει: «Στη συνταγµατική µεταρρύθµιση του ΑΚΡ δεν υπάρχει τίποτα που να αφορά τους Κούρδους. Αυτό που επιδιώκουν µέσα από τη συνταγµατική µεταρρύθµιση είναι ο έλεγχος της ∆ικαιοσύνης και της εξουσίας. Το ΑΚP προσπαθεί να ελέγξει την κρατική γραφειοκρατία. ∆εν έχει καµία απολύτως σηµασία για εµάς τους Κούρδους αν η ∆ικαιοσύνη ελέγχεται από το CHP ή από το ΑΚΡ. Για να µην πω ότι είναι δυνατόν η ∆ικαιοσύνη να χειροτερέψει για εµάς».
Γεωπολιτικές συνεπαγωγές των συγκεκριµένων θέσεων: µε τη συγκεκριµένη τοποθέτηση ο Α. Οτσαλάν ουσιαστικά θέτει ένα καίριοερώτηµα: Τι πραγµατικά επιδιώκει το ΑΚΡ µε την πραγµατοποίηση τουσυγκεκριµένου δηµοψηφίσµατος;

Η απάντηση του συγκεκριµένου ερωτήµατος είναι πολύ πιθανό να είναι η εξής: «Η πραγµατικότητα όµως καταδεικνύει πως η νεοθωµανική πανισλαµική ελίτ προσπαθεί να αντικαταστήσει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς µε ένα άλλο ίδιας υφής, αλλά µε διαφορετική ιδεολογική ατζέντα. Εκτιµάται πως η σηµερινή Τουρκία βρίσκεται στο ίδιο σταυροδρόµι µε αυτό που βρέθηκε η οθωµανική αυτοκρατορία το 1908. Ενώ όµως οι επιλογές είναι οι ίδιες, η διαδικασία και τα αποτελέσµατα είναι ακριβώς αντίθετα. Έτσι, ενώ µε την επανάσταση των Νεοτούρκων το 1908, η οθωµανική αυτοκρατορία αντικατέστησε το ολοκληρωτικό καθεστώς των Πανισλαµιστών Νεοθωµανών, του Αµπντούλ Χαµίντ Β΄, µε το δικό της εθνικιστικό ιδεολογικό µόρφωµα, σήµερα έχουµε µία ιδιότυπη επανάσταση των Νεοθωµανών, οι οποίοι εκδικούνται τους ιδεολογικούς τους προγόνους και φιλοδοξούν να εξανδραποδίσουν τη νεοτουρκική κεµαλική ελίτ. Μέσα από το συγκεκριµένο πλαίσιο, η πραγµατική σύγκρουση στην Τουρκία δεν έχει να κάνει µε τον πόλεµο ∆ηµοκρατίας-Ολοκληρωτισµού, αλλά µε την
αιώνια αντιπαράθεση δύο ολοκληρωτικής υφής και φύσης καθεστώτων. Τοαποτέλεσµα του οποίου θα είναι απλώς µία αλλαγή στον γεωπολιτικό/γεωπολιτσµικό προσανατολισµό της Τουρκίας χωρίς να έχει αποβληθεί κανένα ολοκληρωτικό χαρακτηριστικό από αυτή».

[Post-Referendum: The Gates of the “Madhouse” Are Wide Open, Institute of Security & Defence Analysis - Hellenic Defence Monitor Bulletin(HDMB), (Issue 10-11, Vol. 1, Aug-Sept 2010), p. 61]

(2) Περιφερειακό συστηµικό περιβάλλον (µακροσκοπική προσέγγιση)

Νέες γεωπολιτικές και γεωπολιτισµικές συσσωµατώσεις στην ευρύτερη περιοχή ενδιαφέροντος: Ο Α. Οτσαλάν, αναφερόµενος στην τριπλή «συµµαχία» Τουρκίας – Συρίας – Ιράν, την αποκαλεί «τριπλή φασιστική συµµαχία», ενώ σύµφωνα µε τον ίδιο «ο στόχος αυτής της συµµαχίας είναι η γενοκτονία των Κούρδων», σχέδιο το οποίο διέπεται από «κεντρικό σχεδιασµό». Ο Α. Οτσαλάν προχωρά την ανάλυσή του µέσω µιας παροµοίωσης: «Εγώ παροµοιάζω αυτήν τη συµµαχία µε την τριπλή συµµαχία Γερµανίας – Ιαπωνίας – Ιταλίας, του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου» και συνεχίζει λέγοντας πως «αν η Ιαπωνία δεν είχε στηρίξει τη Γερµανία, η γενοκτονία των Εβραίων δεν θα είχε γίνει. Με το ίδιο σκεπτικό, αν η Γερµανία δεν είχε στηρίξει την Τουρκία, δεν θα είχε διαπραχθεί η γενοκτονία των Αρµενίων. Οι Αρµένιοι και οι Εβραίοι είχαν αναπτύξει εθνική συνείδηση, µε αποτέλεσµα η γενοκτονία τους να µπορούσε να συντελεστεί µόνο µέσω της φυσικής τους εξόντωσης. Η Τουρκία συµµάχησε µε το Ιράν και συµφώνησαν να διαπράξουν γενοκτονία εναντίον των Κούρδων».

Γεωπολιτικές συνεπαγωγές συγκεκριµένων θέσεων: Εάν κάποιος ήθελε να κωδικοποιήσει µε λίγα λόγια τα γεωπολιτικά «υποσυνείδητα µηνύµατα» της συγκεκριµένης θέσης, δεν µπορεί παρά να παρατηρήσει τρία ζητήµατα:

Πρώτον, ο Κούρδος ηγέτης αναγνωρίζει µε σαφήνεια τη δηµιουργία µιας νέας de facto περιφερειακής συµµαχίας µεταξύ της Άγκυρας, της ∆αµασκού και του Ιράν, της οποίας ο κοινός τόπος δεν είναι άλλος από το κουρδικό ζήτηµα. Το δε σηµείο καµπής για την ανάπτυξη του συγκεκριµένου άξονα και την αλλαγή των γεωπολιτικών ισορροπιών στην περιοχή υπήρξαν οι δύο Πόλεµοι του Κόλπου µε καταλύτη τη µοιραία για την Άγκυρα απόφασή της (Μάρτιος 2003) να µην επιτρέψει τη δηµιουργία του βόρειου µετώπου στο Ιράκ. Από τη στιγµή εκείνη, η πορεία των εξελίξεων στην περιοχή ήταν προδιαγεγραµµένη.

∆εύτερον, ο Α. Οτσαλάν αναγνωρίζει πως τόσο για την Τουρκία όσο και για τη Συρία και το Ιράν το Κουρδικό αποτελεί ζήτηµα, στην κυριολεξία, «ζωής ή θανάτου». Αποτέλεσµα του γεγονότος αυτού είναι η δηµιουργία ενός άξονα εναντίον των ΗΠΑ και του Ισραήλ να φαντάζει λογικό γεγονός.

Τρίτον, ο αφαιρετικός τρόπος µε τον οποίο προσεγγίζει την τριµερή συµµαχία εναντίον των Κούρδων και η παροµοίωσή της µε τον Άξονα δεν θα πρέπει να µας εκπλήσσει για δύο λόγους:

(Α) O ίδιος ως Κούρδος έχει ιδία (αν και όπως είναι φυσικό πολλές φορές δεν θα µπορεί να είναι και αντικειµενική) αντίληψη για τα µαρτύρια τουλαού του.

(B) O Κούρδος ηγέτης προσπαθεί να κάνει πιο «εύπεπτο» το επιχείρηµά του στη δυτική κοινή γνώµη, η οποία είναι πολύ «ευαίσθητη» σε ζητήµατα της συγκεκριµένης φύσης.

(3) Πλανητικό συστηµικό περιβάλλον (µακροσκοπική προσέγγιση)

-Περί µίας νέας αντίληψης του χώρου (σε γεωπολιτικούς όρους): Ο Α.Οτσαλάν, µε µία δήλωση η οποία θα µπορούσε να προκαλέσει έκπληξη στον παρατηρητή, υπογραµµίζει: «Η Κουρδική επανάσταση είναι στην καρδιά της Μέσης Ανατολής. ∆εν είναι σαν το Παλαιστινιακό και σαν το Αφγανικό ζήτηµα. Η Κουρδική επανάσταση θα επηρεάσει τόσο πολύ την ιστορία, όσο τουλάχιστον την επηρέασε η Γαλλική και η Οκτωβριανή επανάσταση».

-Περί µίας νέας αντίληψης του χώρου (σε γεωπολιτισµικούς όρους): Πέραν των προαναφεροµένων, ο Κούρδος ηγέτης επισηµαίνει: «Η δική µου πρόταση για τη λύση του Κουρδικού στηρίζεται στην παραχώρηση δηµοκρατικής αυτονοµίας εξασφαλίζει την ειρηνική συµβίωση µέσα στα υφιστάµενα σύνορα και από την άλλη την επιβίωση και τη διαφύλαξη της πολιτισµικής µας ιδιαιτερότητας µέσα σε καθεστώς της παγκόσµιας ηγεµονίας. Η λύση αυτή συµπεριλαµβάνει και τις αρχές δηµοκρατικής
συνοµοσπονδίας.

Είχα µιλήσει για αυτονοµία σε πέντε βασικούς τοµείς: πολιτική, κοινωνικο-πολιτισµική, οικονοµία, διπλωµατία και ασφάλεια. Αυτό είναι το πλαίσιο». Ο Α. Οτσαλάν υπογραµµίζει ακόµα: «Οι απόψεις µου σχετικά µε το κράτος και τη διοίκηση είναι παράλληλες µε αυτές τουΓκράµσι. Ενώ ο Μαρξ έκανε δεκτή την έννοια του κράτους-έθνους, εγώ δεν τη δέχοµαι. Η βασική αιτία της κρίσης που βιώνει σήµερα η ΕυρωπαϊκήΈνωση είναι το µοντέλο του κράτους-έθνους που έχει επικρατήσει µεταξύ
των µελών» και συνεχίζει λέγοντας πως «η επίλυση του Κουρδικού προβλήµατος µε βάση την αρχή της δηµοκρατικής αυτονοµίας θα φωτίσει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, ενώ θα αποτελέσει παράδειγµα και για χώρες όπως είναι η Ισπανία και η Ιταλία».

Γεωπολιτικές συνεπαγωγές των συγκεκριµένων θέσεων: Εκτιµάται πως οι συγκεκριµένες επισηµάνσεις του έγκλειστου ηγέτη αποτελούν και τα πλέον ενδιαφέροντα σηµεία τα οποία και αποδεικνύουν τον βαθιά πολιτικό συλλογισµό του. Οι συνεπαγωγές των λόγων του Α. Οτσαλάν είναι δύο:

Πρώτον, αναφορικά µε τη χωρική προσέγγιση µε γεωπολιτικούς όρους θα πρέπει να επισηµανθεί πως ο Κούρδος ηγέτης µε το να αναφέρεται στο Παλαιστινιακό ως «περιφερειακό» θέµα και στο Αφγανικό ως ζήτηµα της «Μέσης Ανατολής» δεν τα έχει χαµένα. Απλώς έχει αντιληφθεί κάτι που πολλοί λίγοι, ακόµα και παρατηρητές των διεθνών θεµάτων, έχουν συνειδητοποιήσει. Είναι πλέον γεγονός πως η κυριαρχούσα αγγλοσαξονική γεωπολιτική παράδοση έχει αναπτύξει την έννοια ενός νέου γεωπολιτικού χώρου υπό την ονοµασία Ευρύτερη Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική [Broader Middle East & North Africa (BMENA)], τα όρια του οποίου εκτείνονται από τις ακτές του Μαρόκου στον Ατλαντικό έως τον Ινδό ποταµό και το Κασµίρ. Ας σηµειωθεί πως η έννοια της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής ενίοτε εµφανίζεται ως ξεχωριστός χώρος από τη Βόρεια Αφρική. Υπό το συγκεκριµένο πρίσµα, το Παλαιστινιακό πράγµατι αποτελεί περιφερειακό ζήτηµα της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής, ενώ το Αφγανικό βρίσκεται και αυτό στα «σύνορα» µε την Ινδία. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως ο συγκεκριµένος χώρος εκλαµβάνεται ως ένα κοινό σύνολο τόσο από γεωπολιτικής όσο και από γεωστρατηγικής και γεωπολιτισµικής άποψης, µε ό,τι αυτό σηµαίνει για τους στρατιωτικο-πολιτικο-οικονοµικούς σχεδιασµούς της ∆ύσης. Ενδεικτικό βέβαια είναι το γεγονός πως το ΝΑΤΟ έχει αναπτύξει ανάλογες πρωτοβουλίες για τις συγκεκριµένες περιοχές ως σύνολο αφού έχει υιοθετήσει και την παραπάνω ορολογία.

∆εύτερον, αναφορικά µε τη χωρική προσέγγιση µε γεωπολιτισµικούς όρους, θα πρέπει να επισηµανθεί πως ο Α. Οτσαλάν δείχνει να αντιλαµβάνεται και να έχει ενστερνιστεί τις κύριες αξιωµατικές τοποθετήσεις της δυτικότροπης, αµερικανοποιηµένης και φυσικά κυρίαρχης ιδεολογίας της «παγκοσµιοποίησης». Είναι σαφές πως ο Κούρδος ηγέτης έχει αντιληφθεί την «τάση» προς «απόσυρση» της έννοιας του έθνους- κράτους, λόγω… παλαιότητας, και την ανάπτυξη νέων ιδεών περί περιφερειών οι οποίες θα είναι χαλαρά συνδεδεµένες µεταξύ τους, αλλά ταυτοχρόνως θα υπόκεινται σε µία «παγκόσµια κυβέρνηση». ∆εν διστάζει µάλιστα να δηλώσει πως το µοντέλο της επίλυσης του Κουρδικού θα είναι λειτουργικό και για κράτη-µέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Βέβαια, το κατά πόσο η συγκεκριµένη άποψη περί παγκοσµιοποίησης και του ρόλου ή όχι του έθνους-κράτους είναι µεν συζητήσιµη αλλά εκτός των ορίων της συγκεκριµένης ανάλυσης. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να επισηµανθεί πως ο Κούρδος ηγέτης ουσιαστικά προσπαθεί να «δελεάσει» την ηγεµονεύουσα
παγκόσµια τάξη προς όφελος του σκοπού του.

Η γεωπολιτική του Κουρδικού
Έξι είναι τα κύρια σηµεία τα οποία θα µπορούσαν να συγκροτήσουν µια εµπεριστατωµένη γεωπολιτική τοποθέτηση και τα οποία αποδεικνύουν πως ο λόγος του Α. Οτσαλάν δεν είναι τυχαίος ή επιφανειακός, αλλά βαθύτατα γεωπολιτικός:

Σε τοπικό επίπεδο:
(1) Υπάρχει µία άµεση ανάγκη για την ανάπτυξη µιας κουρδικής πρώτα περιφερειακής και ύστερα συνολικής ενότητας του κουρδικού έθνους. Η KRG του Βορείου Ιράκ θα πρέπει να δράσει ως το εθνικό κέντρο το οποίο, ως άλλο Πεδεµόντιο, θα ενοποιήσει το κουρδικό έθνος σε ένα ενοποιηµένο
κράτος.

(2) Η Τουρκία δεν περνάει τη φάση της σύγκρουσης µεταξύ δηµοκρατίας και ολοκληρωτισµού. Το ΑΚΡ δεν αποτελεί τίποτα άλλα παρά την άλλη όψη του ίδιου νοµίσµατος. Η δε επικράτησή του θα επιφέρει νέα δεινά στον κουρδικό λαό, αφού ένα ολοκληρωτικό καθεστώς θα αντικαταστήσει ένα
άλλο.

Σε περιφερειακό επίπεδο:
(3) Η παρέµβαση της ∆ύσης/Αγγλοσαξόνων στο Ιράκ, µέσω των δύο Πολέµων στον Κόλπο, έχει πυροδοτήσει αλλαγές στις γεωπολιτικές ισορροπίες της περιοχής µε τη συµµετοχή τοπικών και περιφερειακών δρώντων.

(4) Σήµερα, η Τουρκία, η Συρία και το Ιράν, όπως οι δυνάµεις του Άξονα έκαναν στο παρελθόν, έχουν προχωρήσει σε µία «ανίερη» συµµαχία εναντίον των Κούρδων µε σκοπό να τους εξαφανίσουν µέσω τακτικών γενοκτονίας.

Σε παγκόσµιο επίπεδο:
(5) Κατά τη µεταψυχροπολεµική περίοδο, η Ευρασία περνάει περίοδο χωρικών ανακατατάξεων κατά την οποία τα υπάρχοντα γεωπολιτικά και γεωπολιτισµικά χωρικά σχήµατα αποδοµούνται (de-regionalization) και αναδοµούνται (re-regionalization) σε κάτι καινούργιο µε σκοπό να εξυπηρετήσουν καλύτερα τις σύγχρονες στρατηγικές ανάγκες ή/και πραγµατικότητες. Υπό το συγκεκριµένο πρίσµα, οι Κούρδοι βρίσκονται πλέον στην καρδιά µιας από τις πλέον σηµαντικές περιοχές της Ευρασίας της BMENA.

(6) Η δυτικότροπη έννοια της παγκοσµιοποίησης και τα αξιώµατα αυτής αποτελούν ένα αποδεκτό πλαίσιο για την επίλυση του κουρδικού ζητήµατος.

Ο ηγέτης…
Πολλοί θα µπορούσαν να θέσουν το ερώτηµα εάν ο Α. Οτσαλάν δεν είναι παρά ένας τροµοκράτης του κοινού ποινικού δικαίου ή εάν είναι ένας αγωνιστής της ελευθερίας. Είναι σαφές πως το διεθνές δίκαιο έχει ακριβή καταγραφή και ορισµό τού τι θεωρείται τροµοκρατία και τι όχι· είναι όµως επίσης σαφές πως οι νόµοι και οι ορισµοί χρησιµοποιούνται τις περισσότερες φορές κατά το δοκούν.

Υπό το συγκεκριµένο πρίσµα θα πρέπει κάποιος να αναρωτηθεί πώς θα χαρακτήριζε κάποιος τον Τζορτζ Ουάσινγκτον ή τον Νέλσον Μαντέλα ή τον Τσε Γκεβάρα ή τον Σιµόν Μπολιβάρ ή τον Γρηγόρη Αυξεντίου ή τον Κολοκοτρώνη ή τον Μουσταφά Κεµάλ. Είναι σίγουρο πως, επειδή τέτοιου είδους θέµατα είναι από τη φύση τους βαθιά πολιτικά, ο καθένας θα αναφερόταν σε όλους τους παραπάνω µε βάση την εθνικότητά του, την ιδεολογία του αλλά και τη χρονική περίοδο στην οποία θα ζούσε. Για
παράδειγµα, ο Άγγλος του 18ου αιώνα δεν θα έχει την ίδια άποψη µε τον Άγγλο του 21ου αιώνα για τη δραστηριότητα του Τ. Ουάσινγκτον.

Σε κάθε περίπτωση, είτε κάποιος χαρακτηρίσει τον Α. Οτσαλάν τροµοκράτη είτε τον αναγνωρίσει ως πολεµιστή της ελευθερίας, θα πρέπει να του προσάψει δύο συγκεκριµένα χαρακτηριστικά:

Πρώτον, έχει αναπτύξει ένα πλήρες γεωπολιτικό πλαίσιο µέσα από το οποίο προσπαθεί να εξηγήσει και να εξορθολογίσει το κουρδικό πρόβληµα, µε απώτερο σκοπό να φτάσει σε µία ικανοποιητική λύση.

∆εύτερον, ο Α. Οτσαλάν αποτελεί τον κύριο λόγο για τον οποίο το κουρδικό έθνος έχει αποκτήσει µια γεωπολιτική πυξίδα, έχει αναπτύξει σαφή και δυναµική εθνική ταυτότητα, καθώς έχει γεννήσει την ελπίδα της γρήγορης ανάπτυξης και φυσικά έχει µετατρέψει το Κουρδικό από εσωτερικό στρατιωτικής υφής πρόβληµα της Άγκυρας σε ένα µέγιστο διεθνές γεωπολιτικό ζήτηµα, του οποίου η επίλυση δεν είναι δυνατόν να καθυστερήσει περισσότερο.

Ο Α. Οτσαλάν, ως απόγονος του άλλου διάσηµου Κούρδου πολέµαρχου και ηγέτη Σαλαντίν (1138-1193), αποτελεί το λόγο για τον οποίο το κουρδικό έθνος έχει αρχίσει να αποκτά ξανά την αίσθηση της εθνικής του διαφορετικότητας και να επιζητά πλέον µία ισότιµη θέση στην κοινωνία των εθνών. Το γεωγραφικό και πολιτικό δράµα του συγκεκριµένου λαού είναι εύγλωττα αποτυπωµένο στους στίχους ενός ποιήµατος του Αχµάντ-ι-Χανί µε τον τίτλο «Μεµου-ου-Ζιν», το οποίο γράφτηκε τον 17ο αιώνα και αποτελεί ένα πρώιµο δείγµα της εθνικής αφύπνισης των Κούρδων:

Κοίτα από τους Άραβες στους Γεωργιανούς,
Οι Κούρδοι έχουν γίνει σαν πύργοι,
Οι Τούρκοι και οι Πέρσες είναι περικυκλωµένοι από αυτούς,
Οι Κούρδοι βρίσκονται και στις τέσσερις γωνίες.
Και οι δύο πλευρές έχουν κάνει τους Κούρδους
Στόχους για τα βέλη της µοίρας.
Λένε πως είναι τα κλειδιά για τα σύνορα
Κάθε φυλή φτιάχνει ένα δυνατό προπύργιο
Κάθε φορά που η οθωµανική θάλασσα
Και η θάλασσα των Τατζίκων (Περσών)
Ξεχειλίζει και ταράζεται
Οι Κούρδοι µουσκεύουν στο αίµα
Χωρίζοντάς τους (τους Οθωµανούς και τους Πέρσες)
σαν ένας ισθµός.

*Ο ∆ρ. Γεώργιος Φίλης, ∆ιεθνολόγος-Οικονοµολόγος, δραστηριοποιείται επαγγελµατικά στο χώρο του περιοδικού ειδικού τύπου και διδάσκει στο Business School (International Business & European Affairs) του Αµερικανικού Κολλεγίου Ελλάδας (Deree College) και είναι συνεργαζόµενο µέλος (Associate Member) στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άµυνας.http://www.onalert.gr

infognomonpolitics.blogspot.com

Read more...

Όταν σκάβεις το λάκκο του άλλου ...πέφτεις στο λάκκο που σου σκάβουν τα 20 εκατομμύρια Κούρδοι.


του Σάββα Καλεντερίδη
Η Τουρκία, με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία χρόνια, εφαρμόζοντας μεθόδους εξαγοράς και, όπου αυτό δεν φέρνει αποτέλεσμα, μεθόδους τρομοκρατίας, κυρίως επί των Πομάκων και των Ρομά, προσπαθεί να δημιουργήσει μια εθνική μειονότητα στη Θράκη, παρότι αυτή έχει χαρακτηριστεί ως θρησκευτική, με βάση τη συνθήκη της Λοζάνης.
Και χαρακτηρίστηκε ως θρησκευτική (μουσουλμανική) μειονότητα, ακριβώς επειδή οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Θράκης δεν έχουν κοινή εθνική καταγωγή, είναι δηλαδή Πομάκοι, Ρομά και Τούρκοι.

Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τις ψυχροπολεμικές ΝΑΤΟϊκές φοβίες, με βάση τις οποίες οι σλαβόφωνοι Πομάκοι υπήρχε κίνδυνος να αποτελέσουν ένα Δούρειο Ίππο του κομμουνιστικού μπλοκ σε μια νατοϊκή χώρα, όπως ήταν η Ελλάδα, κατόρθωσε, εκμεταλλευόμενη τις μυωπικές αν όχι ξενόδουλες κυβενρήσεις της Αθήνας, να επιβάλλει τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στους Πομάκους και τους Ρομά, ανοίγοντας έτσι την κεκρόπορτα για τον εκτουρκισμό τους.
Τα τελευταία χρόνια, ο εκάστοτε Τούρκος πρόεξενος αλλά και ανώτατοι αξιωματούχοι της Τουρκίας, ξεπερνώντας κάθε όριο διπλωματικής και πολιτικής δεοντολογίας και ευπρέπειας, ακολουθούν φανερά μια ρατσιστική-φασιστική πολιτική βίαιου εκτουρκισμού των Πομάκων και των Ρομά της ελληνικής Θράκης, υπό την ακατανόητη ανοχή του ελληνικού κράτους, το οποίο, να σημειωθεί, επί δεκαετίες παρακολουθεί την Τουρκία να εφαρμόζει συστηματική πολιτική εθνοκάθαρσης των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, χωρίς να λαμβάνει κανένα πολιτικό μέτρο στη λογική της αμοιβαιότητας -αν και είναι τραγικό να μιλά κανείς για αμοιβαιότητα στη βαρβαρότητα- για να διατηρήσει την πληθυσμιακή ισορροπία μεταξύ των Ελλήνων της Πόλης-Ίμβρου-Τενέδου και των μουσουλμάνων της Θράκης που προβλέπει η Συνθήκη της Λοζάνης.
Ενώ λοιπόν η κατάσταση έχει όπως προαναφέρθηκε, στην Τουρκία, όπως γράψαμε χθες, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ζήτημα που θα οδηγήσει, αργά ή γρήγορα, ήπια ή με αναταράξεις, σε μεγάλες ανατροπές στο εσωτερικό αλλά και στον περίγυρο της Τουρκίας.
Μιλάμε για το Κουρδικό, ένα 'όπλο' που η Ελλάδα αφήρεσε από τη διπλωματική και πολιτική της φαρέτρα, στέλνοντας τον ηγέτη του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, στα χέρια των Τούρκων διωκτών του.
Τις μέρες αυτές, όπως γράψαμε και χθες, βρίσκονται σε εξέλιξη σοβαρές διεργασίες για την αυτονομία των Κούρδων της Τουρκίας. Μια από τις συζητήσεις που έγιναν τις μέρες αυτές για το θέμα, είναι και αυτή του ηγετικού στελέχους και Γενικού Γραμαμτέα του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, Cihan Paçacı, με τη δημοσιογράφο Nergis DEMİRKAYA, για την ιστοσελίδα İNTERNETHABER.
Ένα από τα ζητήματα που θίχτηκαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης, είναι και αυτό της ταυτότητας των Κούρδων. Παραθέτουμε σε κατά λέξη μετάφραση τις θέσεις του Πατσατζή για το θέμα, σημειώνοντας την υποκρισία και την πολιτική δυο μέτρων και δυο σταθμών που ακολουθεί η Τουρκία κια σ' αυτό το θέμα, εξ ου και ο τίτλος της ανάρτησής μας:

Ερώτηση: Και καλά. πώς θα επιλυθεί το Κουρδικό Πρόβλημα;
Απάντηση: Με το να ονομάζουμε το πρόβλημα Κουρδικό, κάνουμε ήδη το πρώτο λάθος. Αν επιβληθεί ένα αίτημα σε εθνοτική βάση, τότε δημιουργείται μια νέα εθνική μειονότητα στην Τουρκία. Οι μειονότητες που κατοικούν στην Τουρκία καθορίστηκαν με τη συνθήκη της Λοζάνης (αυτή που παραβιάζουν βάναυσα κια συστηματικά οι Τούρκοι στη Θράκη, σ.τ.μ.). Όλοι οι άλλοι κάτοικοι της Τουρκίας, αποτελούν ο καθένας μέλος του υπερήφανου Τουρκικού έθνους. Στην ίδια κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και οι κουρδικής καταγωγής πολίτες. Αν τα αιτήματά τους παρουσιαστούν ως κοινωνικά, (και σε περίπτωση που τους παραχωρηθούν) τότε δημιουργείται μια νέα μειονότητα και αυτό το λάθος οδηγεί μια συγκεκριμένη περιοχή σε αυτονομία και ανοίγει ο δρόμος για δημιουργία κράτους σε επόμενη φάση. Εμείς ζήσαμε μαζί (με τους Κούρδους) επί χίλια χρόνια. Δώσαμε και πήραμε νυφες. Ο καθένας από μας αν ψάξει τρεις γεννιές πίσω, δεν ξέρει τί θα βρεί για την καταγωγή του. Εμείς που ζούμε σε αυτή τη γεωγραφική περιοχή, λέμε ότι έχουμε τουρκική ταυτότητα. Η τουρκική ταυτότητα δεν βασίζεται στη γενετική και τη φυλετική καταγωγή. Είναι μια πολιτισμική, μια ανώτερη ταυτότητα".

Εμείς από την πλευρά μας να σημειώσουμε ότι οι θέσεις που αναπτύσσει και υποστηρίζει, όσον αφορά τις μειονότητες που αφορούν την Τουρκία και καθορίζονται με βάση τη συνθήκη της Λοζάνης, ο Πατσατζή, είναι οι θέσεις του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, του Γενικού Επιτελείου και του τουρκικού βαθέος κράτους.
Να σημειώσουμε επίσης ότι οι ίδιοι αυτοί φορείς, καταπάτησαν βάναυσα τη συνθήκη της Λοζάνης που επικαλούνται ανερυθρίαστα, εφαρμόζοντας με τον πιο βάρβαρο τρόπο την πολιτική της συστηματικής εθνοκάθαρσης εναντίον των Ελλήνων της Πολης, της Ίμβρου και της Τενέδου και συνεχίζουν να την καταπατούν στη Θράκη, χρησιμοποιώντας τα φαντάσματα του ισλαμοκεμαλικού φασισμού, που εμφανίζονται πότε με τη μορφή του ίδιου του Τούρκου πρωθυπουργού, που μιλά για τουρκική μειονότητα, πότε με τη μορφή υπουργών, προξένων, ξευδομουφτήδων και άλλων φασιστοειδών πρακτόρων της Άγκυρας.
Όμως, είπαμε, όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, ...πέφτει στο λάκκο που του σκάβουν τα 20 εκατομμύρια Κούρδοι.

Πηγή: http://www.internethaber.com

Read more...

Η Τουρκία αμφισβητεί τη δυνατότητα της κυπριακής κυβέρνησης να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες για λογαριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας


«Ακυρη» θεωρεί η Τουρκία τη συμφωνία Κύπρου - Ισραήλ για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, αμφισβητώντας συγχρόνως τη δυνατότητα της κυπριακής κυβέρνησης να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες για λογαριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στην πρώτη επίσημη αντίδραση το τουρκικό ΥΠΕΞ με χθεσινή ανακοίνωση χαρακτηρίζει «πηγή ανησυχίας» τις συμφωνίες που υπογράφει η Κύπρος με άλλα κράτη για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Η Άγκυρα κάνει λόγο για άτυχη εξέλιξη, καθώς είχε, όπως αναφέρεται, προειδοποιήσει το Ισραήλ ότι μια τέτοια συμφωνία με τους Ελληνοκύπριους αγνοεί την παρουσία, τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων, επηρεάζει αρνητικά την εν εξελίξει ειρηνευτική διαδικασία και «δεν συμβάλλει στην ειρήνη και σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο».
Η Τουρκία παραδέχεται ότι δεν είχε τις οποιεσδήποτε διεκδικήσεις στη συγκεκριμένη περιοχή και δικαιολογεί το τουρκικό «ενδιαφέρον» με την προστασία των συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων, προβάλλοντας εμμέσως και τη θέση περί «δύο κρατών».

Καθώς η Τουρκία δεν νομιμοποιείται να αντιδράσει σε μια συμφωνία, η οποία δεν την αφορά, εμπλέκει το Κυπριακό υποστηρίζοντας μάλιστα ότι οι «Τουρκοκύπριοι έχουν επίσης δικαιώματα και δικαιοδοσία επί των θαλασσίων ζωνών του νησιού και η ελληνοκυπριακή διοίκηση δεν εκπροσωπεί ολόκληρο το νησί και τους Τουρκοκύπριους». Το τουρκικό ΥΠΕΞ κάνει λόγο μάλιστα για «μονομερείς κινήσεις των Ελληνοκυπρίων» που αποκαλύπτουν τις «πραγματικές προθέσεις τους» σχετικά με την ειρηνευτική διαδικασία.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου Στέφανος Στεφάνου σε συνάντηση που είχε χθες με Ελληνες δημοσιογράφους επανέλαβε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει να ασκεί τα κυριαρχικά δικαιώματά της. Σε ό,τι αφορά τις συνομιλίες της Γενεύης ο κ. Στεφάνου τόνισε ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά προσέρχεται με στόχο να επιτευχθούν συγκλίσεις ή σε διαφορετική περίπτωση να καταλογισθούν οι ευθύνες στην τουρκοκυπριακή πλευρά, εκφράζοντας πάντως την εκτίμηση ότι δεν θα υπάρξει κάποια κίνηση στο Κυπριακό από τουρκικής πλευράς πριν από τις εκλογές του Ιουνίου...

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
imerisia

Read more...

Στον ΟΗΕ οι τουρκικές παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Κύπρου


Η Κυπριακή Δημοκρατία κατήγγειλε την Τουρκία στα Ηνωμένα Έθνη για νέες παραβιάσεις του εναέριου χώρου της.Ο Κύπριος μόνιμος αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ, πρέσβης Μηνάς Χατζημιχαήλ, απέστειλε επιστολή διαμαρτυρίας προς τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι Μουν, με την οποία καταγγέλλει τουρκικές παραβιάσεις και παραβάσεις των διεθνών κανονισμών εναέριας κυκλοφορίας και του κυπριακού εθνικού εναέριου χώρου που σημειώθηκαν από την 1η Σεπτεμβρίου μέχρι και τις 30 Νοεμβρίου. Η επιστολή κυκλοφόρησε χθες ως επίσημο έγγραφο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Ο κ. Χατζημιχαήλ εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία της κυπριακής κυβέρνησης, επισημαίνοντας ότι "αυτές οι συστηματικές παραβιάσεις της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και τους κανονισμούς της διεθνούς αεροπλοΐας, ενώ συνεχίζουν να απειλούν σοβαρά την πτητική ασφάλεια στην περιοχή".

Στη συνέχεια, ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Κύπρου σημειώνει ότι "η αδιαμφισβήτητη δικαιοδοσία της Κυπριακής Δημοκρατίας επί του κυρίαρχου εδάφους της, και ως ακολούθως η απόρριψη οιασδήποτε αιτιάσεως της Τουρκίας ή της υποτελούς της διοίκησης στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού επί του εναερίου χώρου της Κύπρου, έχει ορισθεί σε πολλαπλές περιπτώσεις. Το πλέον πρόσφατο, για να αναφερθώ σε ένα μόνο παράδειγμα, είναι η υπόθεση των ούτω καλούμενων 'Τουρκοκυπριακών Αερογραμμών (KTHY)' και της 'CTA Holidays' κατά του υπουργού Συγκοινωνιών της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας, όπου το Βρετανικό Εφετείο υιοθέτησε προηγούμενη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Βρετανίας ότι η βρετανική κυβέρνηση ορθά αρνήθηκε άδειες στις 'KTHY' και στις 'CTA Holidays' να λειτουργήσουν απευθείας πτήσεις από το Ηνωμένο Βασίλειο στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου. Η βρετανική κυβέρνηση ορθά απεφάνθη ότι παραχωρώντας τέτοιες άδειες θα παραβίαζε τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας που απορρέουν από τη Σύμβαση περί Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας του Σικάγο και θα καταστούσε το Ηνωμένο Βασίλειο παραβάτη έναντι των ίδιων του των υποχρεώσεων βάσει της Συνθήκης. Στην απόφασή του, το Δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα ότι τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας από τη Σύμβαση έχουν ανασταλεί λόγω της συνεχιζόμενης κατοχής και του ντε φάκτο ελέγχου του βορείου τμήματος του εδάφους της από την Τουρκία. Το Δικαστήριο επαναβεβαίωσε την πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας επί του εναερίου χώρου ολόκληρου του νησιού και των χωρικών υδάτων της".

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Read more...

Στο Ικόνιο δυο-δυο; (Πρόσκληση της ΠΑ σε κοινή άκσηση το 2011)


Σε πρόσκληση της Τουρκίας προς την Ελλάδα για να συμμετάσχει σε στρατιωτική άσκηση στο Ικόνιο αναφέρεται ο τουρκικός Τύπος. Η «Cumhurriyet» γράφει ότι η Τουρκία προσκάλεσε την Ελλάδα να συμμετάσχει στην άσκηση της Πολεμικής Αεροπορίας «Aετός της Ανατολίας», που θα διεξαχθεί στο Ικόνιο στις 13-24 Ιουνίου.

Η εφημερίδα -που χαρακτηρίζει την πρόσκληση ως ιστορική και ως ένα βήμα για την υπέρβαση των διαφορών στο Αιγαίο- αναφέρει ότι η άσκηση αυτή θα διεξαχθεί για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας και ότι η Τουρκία και η Ελλάδα που ήταν κάποτε γνωστές για τις σκληρές αερομαχίες, τώρα ετοιμάζονται να διεξάγουν κοινές ασκήσεις των αεροπορικών τους δυνάμεων.

Όπως γράφει η εφημερίδα, η Ελλάδα, η οποία βλέπει θετικά την πρόσκληση, αναμένεται να λάβει μέρος στην άσκηση με αεροσκάφη C-47 και Mirage-2000. Εκφράζονται επίσης ελπίδες ότι η εν λόγω άσκηση θα αποτελέσει βήμα στο να ξεπεραστούν οι διαφωνίες στο Αιγαίο.

http://www.sigmalive.com

Read more...

Νέα πρόκληση των Τούρκων-Κορβέτα έφθασε στη Κύμη


Νέα εμφάνιση τουρκικού πολεμικού πλοίου σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Η τουρκική κορβέτα "Μπόντρουμ",έφθασε τις πρώτες πρωϊνές ώρες ανοιχτά της Κύμης!Η τουρκική κορβέτα είχε βγει από τα Δαρδανέλια,έπλευσε νότια της Θάσου και μετά έφθασε μεταξύ Κύμης-Σκύρου. Παρακολευθείτε διαρκώς από πλοίο του ελληνικού ΠΝ.Αυτή τη στιγμή βρίσκεται κοντά στη Χίο.

Τουρκική κορβέτα σε εθνικά χωρικά ύδατα

Σε εθνικά χωρικά ύδατα μεταξύ Εύβοιας και Σκύρου εισήλθε τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης 22 Δεκεμβρίου η τουρκική κορβέτα Bodrum, ακολουθώντας νοτιοδυτική πορεία, όπως ανακοίνωσε το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμυνας.Η κορβέτα ξεκίνησε την πορεία της από τη Σμύρνη και το βράδυ της Τρίτης 21 Δεκεμβρίου βρισκόταν σε διεθνή ύδατα του βορειοανατολικού Αιγαίου.

Σε όλη τη διάρκεια της κίνησης της παρακολουθείτο από πλοία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, από μια κανονιοφόρο και στη συνέχεια από μια φρεγάτα.Μια εβδομάδα νωρίτερα η φρεγάτα Salih Reis πέρασε σε ελληνικά χωρικά ύδατα, ανάμεσα σε Μακρόνησο και Τζιά, νοτιοανατολικά της Εύβοιας, πριν επιστρέψει σε διεθνή ύδατα στο κεντρικό Αιγαίο.

Η πορεία που ακολούθησε ανάμεσα στα νησιά του Αιγαίου το τουρκικό σκάφος είχε ξεκινήσει από τα νότια της Ρόδου, οπότε και κινήθηκε στην περιοχή μεταξύ Κυκλάδων και Κρήτης.Στη συνέχεια, τις πρώτες πρωινές ώρες της περασμένης Τρίτης έφτασε στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Μακρονήσου και Τζιας (Κέας), προσέγγισε το στενό Καφηρέα στο νότιο άκρο της Εύβοιας (ΝΑ της Καρύστου) και τελικά κινήθηκε και πάλι σε διεθνή χωρικά ύδατα, προς τα βόρειοανατολικά στο κεντρικό Αιγαίο.

ΕΘΝΟΣ,ONALERT.GR

Read more...

Κούρδοι του Βορείου Ιράκ: Στόχος η έξοδος στη Μεσόγειο, μέσω… Μερσίνας!


Στις 17 Δεκεμβρίου αναρτήσαμε το "Κρατήστε αυτήν την είδηση και θα επανέλθουμε σύντομα!!!"
Σήμερα δημοσιεύουμε μια γεωπολιτική ανάλυση για το θέμα της Μερσίνας, για το οποίο θα επανέλθουμε με τρίτο και άκρως ενδιαφέρον επιστημονικό δημοσίευμα.


Ο συγκεκριμένος χάρτης δεν είναι μια τυχαία χωρική παρουσίαση του πώς θα ήθελαν κάποιοι να είναι ένα μελλοντικό Κουρδιστάν. Αντιθέτως, η συγκεκριμένη αποτύπωση παρουσιάζει με ...ημιεπίσημο τρόπο τη θέση της κυβέρνησης του αυτόνομου κουρδικού κράτους, υπό την πρϋπόθεση ότι θα έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες συνθήκες και για το λόγο αυτό είναι αναρτημένος παντού, ακόμα και στις δημόσιες υπηρεσίες. Παρατηρήστε πως η αποτύπωση των θαλασσίων συνόρων του Κουρδιστάν είναι κάπως "θολή". Στην πραγματικότητα ο σχεδιασμός δεν αναφέρεται στην Αλεξανδρέττα, αλλά στη Μερσίνα, λίγο δυτικότερα. Ενδιαφέρον δε έχει να διευκρινιστεί η θέση των Κούρδων για το μέλλον του ενεργειακού κόμβου του Τζεϋχ'αν, όπου ήδη ρέει πετρέλαιο κουρδικών συμφερόντων, καθώς και τα σύνορα των χωρών, που στο χάρτη παρουσδιάζονται με διακεκομένες (προσωρινά).

Του Γεωργίου Φίλη*

Οι επικείμενες εξελίξεις στο Βόρειο Ιράκ, δηλαδή η πιθανότητα έναρξης συγκρούσεων μεταξύ των Κούρδων και των Αράβων του Ιράκ με έναυσμα το ζήτημα του ελέγχου της ενεργειακά πλούσιας περιοχής του Κιρκούκ, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει και στην
ανεξαρτητοποίηση της κουρδικής περιοχής από τη Βαγδάτη, έχει θέσει σε ενέργεια σενάρια για μία γενική αναδιάταξη των συνόρων της περιοχής τα οποία όμως ακολουθούν συγκεκριμένες λογικές και… ανάγκες. Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο η ΣΙ&Γ αποκαλύπτει το σχέδιο για τη δημιουργία όχι απλώς ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους αλλά και της κρίσιμης παραμέτρου η οποία θα του επιτρέψει να είναι και βιώσιμο. Η παράμετρος αυτή δεν είναι άλλη από την έξοδό του στη θάλασσα, στη Μεσόγειο, μέσω της περιοχής των Αδάνων και της Μερσίνας! Τι θα συμβεί όμως σε λίγες εβδομάδες το οποίο θα μπορούσε να κάνει την περιοχή άνω-κάτω; Και τι ακριβώς συμβαίνει στην τουρκική Μερσίνα;

Κιρκούκ: H «ωρολογιακή βόμβα» στο Ιράκ έχει ενεργοποιηθεί

Τον Δεκέμβριο του 2010 κάτι σημαντικό πρόκειται να συμβεί στο Βόρειο Ιράκ, κάτι το οποίο σε συνδυασμό με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη σπαρασσόμενη και ομοσπονδοποιημένη πλέον χώρα είναι πιθανόν να αποτελέσει τη θρυαλλίδα για την έκρηξη η οποία θα οδηγήσει στην έναρξη της διαδικασίας της de facto επίλυσης του κουρδικού προβλήματος, με απρόβλεπτες και κολοσσιαίες συνέπειες για την περιοχή της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής (Broader Middle East & North Africa - BMENA) και της Ευρασίας γενικότερα. Στην περιοχή του Κιρκούκ πρόκειται να διεξαχθεί απογραφή του πληθυσμού η οποία εάν αποδείξει πως το κουρδικό στοιχείο υπερτερεί και εάν οι Κούρδοι απαιτήσουν την απόδοση της περιοχής στη δικαιοδοσία της Τοπικής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν (Kurdistan Regional Government – KRG) η βίαιη και ένοπλη σύγκρουση με το αραβικό στοιχείο θα οδηγήσει στη διάσπαση της χώρας και την ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν.
Ποια όμως η ιδιαιτερότητα του Κιρκούκ χάριν της οποίας το οικοδόμημα του μετα-σανταμικού και μετα-μπααθικού Ιράκ μπορεί να καταρρεύσει ως πύργος από τραπουλόχαρτα, με αποτέλεσμα η ευρύτερη περιοχή να βυθιστεί σε μία ατέρμονη σύγκρουση όλων εναντίων όλων;
Στην πραγματικότητα το ζήτημα είναι ένα και έχει να κάνει με τα ενεργειακά αποθέματα της περιοχής. Ήδη από το 1927 στην περιοχή του Κιρκούκ ανακαλύφθηκαν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου, κάτι το οποίο καθόρισε και την κατοπινή μοίρα της περιοχής η οποία έγινε το επίκεντρο εθνοτικών συγκρούσεων και εθνοκαθάρσεων. Με λίγα λόγια, οι κυβερνήσεις του Ιράκ, τα τελευταία 80 χρόνια προσπάθησαν να αλλοιώσουν την εθνολογική σύνθεση του τοπικού πληθυσμού, ο οποίος σύμφωνα με στοιχεία των Βρετανών το 1921 αποτελούνταν από 75.000 Κούρδους, 35.000 Τουρκομάνους, 10.000 Άραβες, 1.400 Εβραίους και 600 Χαλδαίους. Το 1925 επιτροπή εμπειρογνωμόνων από την Κοινωνία των Εθνών υπολόγισε πως ο πληθυσμός της περιοχής αποτελούνταν κατά 63% από Κούρδους, 19% από Τουρκομάνους και 18% από Άραβες. Από την εποχή εκείνη, και ειδικά κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Μπάαθ (1963-2003) και τον Σαντάμ Χουσεΐν (1979-2003), τουλάχιστον 350.000 Κούρδοι εκτοπίστηκαν με διάφορους τρόπους από τις περιοχές τους.
Σήμερα είναι εξακριβωμένο πως η περιοχή διαθέτει περί το 13% των αποθεμάτων πετρελαίου του Ιράκ, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο εκτιμάται πως 4% των παγκοσμίων αποθεμάτων πετρελαίου βρίσκονται στο υπέδαφός της.
Και μόνο η συγκεκριμένη παράμετρος καταδεικνύει με τον πλέον προφανή τρόπο την σημασία της περιοχής αλλά και το διακύβευμα γύρω από τον έλεγχο αυτής. Εκτός όμως από αυτή την παράμετρο, το ζήτημα είναι ευρύτερο αφού το Κιρκούκ αποτελεί την «ιερή» πόλη των Κούρδων, την κουρδική… Ιερουσαλήμ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν δυτικοί αναλυτές σε σχετικά πρόσφατες αναφορές και αναλύσεις τους για τις εξελίξεις στην περιοχή. Είναι σαφές πως για τους Κούρδους το Κιρκούκ, έχει δεν έχει πετρέλαιο, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του εθνικού τους κορμού ο οποίος θα μείνει ανολοκλήρωτος εάν η περιοχή δεν υπαχθεί υπό τη διοίκηση της KRG. Επιπροσθέτως, η στρατηγική θέση της περιοχής, η οποία ελέγχει στην πραγματικότητα την «είσοδο» και την «έξοδο» της Μικράς Ασίας από τα ανατολικά, αλλά και την προσέγγιση από τη Μεσοποταμία της Κασπίας και του Καυκάσου, έπαιξε από την αρχαιότητα πρωτεύοντα ρόλο στις διάφορες κρατικές οντότητες που αναπτύχθηκαν στην περιοχή. Είναι χαρακτηριστικό πως στη θέση του Κιρκούκ υπήρξε η πρωτεύουσα του μεγάλου βασιλείου των Ασσυρίων, η Αράφα.
Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές πως γεωοικονομικοί, γεωπολιτικοί και γεωπολιτισμικοί παράγοντες έχουν μετατρέψει την περιοχή του Κιρκούκ στο «χρυσό μήλο» του Ιράκ αλλά και της περιοχής η οποίο χαρακτηρίζεται, σύμφωνα με τη νέα αγγλοσαξονική γεωπολιτική χωρική θεώρηση της Ευρασίας, ως ΒΜΕΝΑ. [Για περισσότερες λεπτομέρειες Φίλης, Γ. «Η Γεωπολιτική του Κουρδικού: Πως & Γιατί η Δύση Δημιουργεί Ανεξάρτητο Κουρδιστάν», Στρατιωτική Ισορροπία & Γεωπολιτική (τεύχος 9, Νοέμβριος 2010), σελ. 118-125.]
Μέσα στα συγκεκριμένα πλαίσια η επέμβαση της Δύσης στο Ιράκ το 2003 δημιούργησε τα εξής δεδομένα στην περιοχή:
1. Οι Κούρδοι για μια σειρά από λόγους αποτέλεσαν τους πολυτιμότερους συμμάχους της Ουάσινγκτον στην περιοχή. Αποτέλεσμα των συγκεκριμένων εξελίξεων ήταν το μετασανταμικό Ιράκ να δημιουργηθεί ως μία κατ’ όνομα ομοσπονδία στην οποία το κουρδικό στοιχείο έχει αποκτήσει de facto ανεξαρτησία και τέτοιες κρατικές δομές, οι οποίες ανά πάσα στιγμή έχουν τη δυνατότητα να αποχωρήσουν από μία κρατική οντότητα, που στην πραγματικότητα έχει αναπτύξει δομές συνομοσπονδίας και όχι ομοσπονδίας.
2. Η περιοχή του Κιρκούκ από την αρχή, λόγο της ιδιαιτερότητάς της έλαβε ένα ξεχωριστό καθεστώς σύμφωνα με το οποίο τόσο οι Κούρδοι όσο και οι Τουρκομάνοι και οι Άραβες θα είχαν λόγο στις εξελίξεις και θα προσπαθούσαν να συνδιοικήσουν την περιοχή υπό την υψηλή πάντα εποπτεία και διαιτησία των ΗΠΑ. Πέραν όμως της αρχικής αυτής λύσης, η οποία και θεωρήθηκε ως ημίμετρο που σκοπό είχε να προφυλάξει την ειρήνη στην περιοχή, το νέο Σύνταγμα του Ιράκ προβλέπει τη διενέργεια απογραφής για να διαπιστωθεί η εθνολογική σύνθεση της περιοχής και κατόπιν δημοψηφίσματος να αποφασίσει ο τοπικός πληθυσμός από ποιον θέλει να διοικηθεί, από την κουρδική ή την αραβική διοίκηση. Το Άρθρο 140 του Συντάγματος του Ιράκ το οποίο και τέθηκε σε ισχύ το 2005, μετά τη διενέργεια δημοψηφίσματος μέσω του οποίου και ενεκρίθη, προβλέπει ακόμα πως πριν από την απογραφή και το δημοψήφισμα οι εκτοπισθέντες πληθυσμοί (δηλαδή οι Κούρδοι) θα πρέπει να επιστρέψουν στις πατρογονικές τους εστίες, ενώ οι Άραβες θα πρέπει να εγκαταλείψουν καταπατημένες περιουσίες και εκτάσεις και να μετεγκατασταθούν στο Κεντρικό και Νότιο Ιράκ.
Η καταληκτική δε ημερομηνία για την ολοκλήρωση της διαδικασίας καθορισμού του καθεστώτος του Κιρκούκ, επανεγκατάσταση-απογραφή-δημοψήφισμα, ήταν ο Δεκέμβριος του 2007. Όπως είναι φυσικό, η εσωτερική κατάσταση στο Ιράκ αλλά και η παρελκυστική πολιτική της Βαγδάτης, η οποία συνεπικουρούνταν και από την Άγκυρα, δεν επέτρεψε την ολοκλήρωση της προβλεπόμενης διαδικασίας. Έτσι το δημοψήφισμα συνέχισε να αναβάλλεται ενώ υπήρξαν και απόψεις περί μη πραγματοποίησής του, παρά το γεγονός πως υπάρχει συνταγματική πρόβλεψη.
Η απόφαση περί διενέργειας απογραφής τον Δεκέμβριο του 2010 αποτελεί το δεύτερο βήμα προς την ολοκλήρωση της διαδικασίας η οποία και θα μπορούσε να φέρει το Κιρκούκ σε πλήρη κουρδικό έλεγχο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είναι προφανές πως η ομαλή διενέργεια της απογραφής είναι σχεδόν σίγουρο πως θα υπογραμμίσει την πρωτοκαθεδρία του κουρδικού στοιχείου στην περιοχή, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το πολιτικό καθεστώς της περιοχής. Τα πρώτα δε σημάδια για το τι θα επακολουθήσει είναι ορατά. Οι Άραβες δεν κρύβουν την ανησυχία τους για το γεγονός πως οι Κούρδοι θα προσπαθήσουν να τους εκδιώξουν από την περιοχή. Ήδη δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις Αράβων οι οποίοι παραπονούνται και δηλώνουν πως απειλούνται από τους Κούρδους που προσπαθούν να «αποαραβοποιήσουν» την περιοχή.
Οι συγκεκριμένες εξελίξεις, δηλαδή η διενέργεια της απογραφής σε συνδυασμό με την εγκατάσταση Κούρδων και την, βίαια ή όχι, αποχώρηση των Αράβων από την περιοχή, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την έκρηξη ταραχών μεταξύ των εθνοτήτων στην περιοχή. Επιπροσθέτως, η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ είναι σαφές πως δεν πρόκειται να ηρεμήσει τα πνεύματα, αλλά αντιθέτως θα λειτουργήσει ως ο καταλύτης για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών δεκαετιών αν όχι αιώνων. «Υπάρχει μεγάλη ένταση στην περιοχή», αναφέρει ένας αραβικής καταγωγής κάτοικος της περιοχής σε δυτικό ΜΜΕ και συνεχίζει λέγοντας πως «μόλις οι δυνάμεις των ΗΠΑ αποχωρήσουν από το Ιράκ, θα εκραγεί εμφύλιος πόλεμος. Σε ένα μέρος σαν αυτό ο δυνατός θα εξολοθρεύσει τον αδύνατο», καταλήγει δε με μία… προφητεία πως «κάτι άσχημο θα συμβεί στην περιοχή πολύ σύντομα». Από την πλευρά του ο Κούρδος στρατηγός Τουρχάν Γιουσέφ, υποδιοικητής της αστυνομίας του Κιρκούκ, είναι αφοπλιστικός: «Οι αμερικανοί αποχωρούν πολύ νωρίς. Κατάφεραν να διατηρήσουν μία ευαίσθητη ισορροπία η οποία κράτησε την περιοχή σταθερή… εάν αποχωρήσουν πριν βρεθεί μία λύση (σ.σ. για το ζήτημα του Κιρκούκ) αυτό αποτελεί μία ολέθρια απόφαση».
Είναι σαφές πως η διενέργεια της απογραφής θα οδηγήσει σε μία από τις δύο ακόλουθες κατευθύνσεις, των οποίων το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο και το αυτό. Με βάση το γεγονός πως το αποτέλεσμα θα είναι συντριπτικό υπέρ της κουρδικής εθνότητας, η Βαγδάτη θα πρέπει είτε να επιτρέψει να διενεργηθεί και το δημοψήφισμα, το οποίο προβλέπεται από το Σύνταγμα, είτε, για να αποφύγει τα χειρότερα, να προσπαθήσει να αναβάλει ή/και να ακυρώσει τη συγκεκριμένη συνταγματική πρόβλεψη. Όπως γίνεται κατανοητό, στην πρώτη περίπτωση το κουρδικό στοιχείο θα ψηφίσει για την προσάρτηση της περιοχής στην KRG, ενώ στη δεύτερη περίπτωση θα υπάρξει κουρδική εξέγερση και de facto προσάρτηση του Κιρκούκ στο Κουρδιστάν, ενώ οι αναπόφευκτες ένοπλες συγκρούσεις θα οδηγήσουν το θνησιγενές Ιράκ στον τάφο, διαδικασία η οποία θα σηματοδοτήσει και τη γένεση ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν. Τα μηνύματα που έρχονται από το Ερμπίλ είναι ξεκάθαρα: «Τυχόν διενέργεια απογραφής είναι σίγουρο πως θα επιβεβαιώσουν την κυρίαρχη θέση των κούρδων στο Κιρκούκ. (Οι Κούρδοι κατόπιν αυτού) θα απαιτήσουν να ακουστεί η θέση τους μέσω της κάλπης». Σε κάθε αντίθετη περίπτωση, όπως ο Χαλίντ Σαλίχ, εκπρόσωπος τύπου της KRG, έχει αναφέρει με διπλωματικό αλλά σαφή τρόπο σε άρθρο του δημοσιευμένο στην επίσημη ιστοσελίδα της KRG, από το 2007 «ένας λόγος για τον οποίο η κουρδική ηγεσία δεν θέλει να καθυστερήσει την προβλεπόμενη συνταγματική διαδικασία (σ.σ. αναφορικά με το Κιρκούκ) έχει να κάνει με την αποφυγή μίας συνταγματικής κρίσης. Από τη στιγμή που κάποιος επιτρέπει μία τόσο σημαντική μεταβολή στις προβλέψεις του συντάγματος (σ.σ. αναβολή/ματαίωση της απογραφής και του δημοψηφίσματος στο Κιρκούκ) πολλά θέματα, συμπεριλαμβανομένου και της ομοσπονδιακής δομής αλλά και των εξουσιών κάθε περιοχής θα αποτελέσουν σημεία επαναδιαπραγμάτευσης». Με λίγα λόγια, για τους Κούρδους το δίλημμα που τίθεται προς τη Βαγδάτη είναι απλό «Κιρκούκ ή ανεξαρτησία». Βέβαια θα ήταν άδικο να μη σημειώσουμε πως για τη Βαγδάτη το κουρδικό δίλημμα θα μπορούσε να τεθεί και ως εξής: «Κιρκούκ και μετά ανεξαρτησία»…

Βιώσιμο ανεξάρτητο Κουρδιστάν: To Ερμπίλ «κοιτάει» τη Μεσόγειο

Όπως θα έχει καταστεί σαφές από την ανάλυση του θέματος του Κιρκούκ, η πιθανότητα για τη δημιουργία μίας κατάστασης η οποία θα οδηγήσει στη διάσπαση του Ιράκ σε δύο ή τρία κομμάτια είναι από πιθανή έως σίγουρη. Τούρκοι αναλυτές, όπως η Ερσίν Καλαϊτσίογλου, σε άρθρα τους, ήδη από το 2005, στο ημιεπίσημο τουρκικό περιοδικό Perception υπογραμμίζουν: «Η επιμονή των Κούρδων πως το Κιρκούκ είναι μία κουρδική πόλη και η όμοια επιμονή τους στο ζήτημα της αυτονομίας των κουρδικών περιοχών, σε σημείο που να μπορούν να χαρακτηριστούν ανεξάρτητες, έχουν προκαλέσει αμφιβολίες και βαθιές υποψίες στους Σουνίτες Άραβες… πως θέλουν να αρπάξουν το Κιρκούκ και μετά να αποχωρήσουν από την ένωση» [E. Kalaycioglu, «Iraqi Constitution: A Federal Democratic Heaven or Hell», Perceptions (Vol.10, Autumn 2005), σελ. 122].
Με δεδομένο πως η πιθανότητα διάσπασης του Ιράκ είναι μεγάλη, είναι σαφές πως η ηγεσία στο Ερμπίλ είτε επίσημα είτε ανεπίσημα έχει σχεδιάσει την επόμενη ημέρα της διάσπασης. Το μέγιστο ερώτημα για τους Κούρδους είναι το κατά πόσον ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν μπορεί να επιβιώσει, οικονομικά και στρατηγικά, μεταξύ ενός εχθρικά διακείμενου Ιράν, μίας εχθρικής και νεοθωμανικής Τουρκίας και ενός σπαρασσόμενου αραβικού, σιιτικού και σουνιτικού Ιράκ, το οποίο με κάθε ευκαιρία θα υποβλέπει τα νότια σύνορα του Κουρδιστάν.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί πως ο σκοπός της παρούσας ανάλυσης δεν είναι φυσικά να προχωρήσει στη διεξοδική ανάλυση της γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής κατάστασης που θα δημιουργηθεί μετά ή κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης του Ιράκ, είτε λόγω Κιρκούκ είτε λόγω της προσπάθειας του Ιράν μέσω της σιιτικής κοινότητας της χώρας να υποσκάψει την Pax Americana στην ΒΜΕΝΑ. Ο διατιθέμενος χώρος αλλά και η πολυπλοκότητα του ζητήματος δεν είναι δυνατό να επιτρέψουν την προσέγγιση του συγκεκριμένου θέματος μέσω της παρούσας ανάλυσης. Ο σκοπός της ανάλυσης είναι να καταδείξει την πιθανότητα η ισορροπία σε μία περιοχή άμεσου και ζωτικού ενδιαφέροντος της Ελλάδας να αλλάξει άρδην πολύ πιο σύντομα από ό,τι κάποιος θα μπορούσε να φανταστεί και για έναν λόγο ο οποίος δεν είναι ευρέως γνωστός στη χώρα μας, δηλαδή το ζήτημα του Κιρκούκ.
Έστω πως η κατάσταση επιβάλλει στο Ερμπίλ να αποχωρήσει, είτε βίαια είτε ομαλά από την ομοσπονδία, η οποία σύμφωνα με κάθε σοβαρό αναλυτή, όπως η Ε. Καλαϊτσίογλου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «μία μορφή ομοσπονδίας η οποία κινείται κοντινότερα προς τη συνομοσπονδία, ένα σύστημα το οποίο επιτρέπει την αποχώρηση από την ένωση» [Καλαϊτσίογλου, σελ. 116]. Είναι περισσότερο από σίγουρο πως η Τουρκία και το Ιράν θα εκλάβουν τη συγκεκριμένη εξέλιξη ως τη «θανατική καταδίκη» της ύπαρξής η οποία έχει υπογραφεί από τη Δύση και το Ισραήλ. Η πιθανότητα η Άγκυρα να αντιδράσει βίαια και ενόπλως με σκοπό να περισώσει ό,τι είναι δυνατό μπορεί να θεωρηθεί βεβαία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όλη η περιοχή της BMENA θα μετατραπεί σε ένα απέραντο… φρενοκομείο με τη Δύση να προσπαθεί να επιβάλει στην πράξη μία νέα… αρχιτεκτονική, σύμφωνη με τις παραδοσιακές γεωπολιτικές της αντιλήψεις.
Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο το Ερμπίλ, το οποίο αναμένεται να δράσει ως ο πολιτικός «συνεκτικός κρίκος» των απανταχού Κούρδων, έχει εκπονήσει σχέδια για τη δημιουργία ενός κράτους του οποίου τα σύνορα θα έχουν «εκλογικευτεί» όχι μόνο υπό την έννοια τού να συμπίπτουν με τον ιστορικό χώρο των Κούρδων, τον οποίο και καταλαμβάνουν εδώ και χιλιάδες χρόνια, αλλά και να υποβοηθούν την επιβίωση και ανάπτυξη μιας νέας κρατικής οντότητας σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Με λίγα λόγια, η πολιτική και στρατηγική ανάλυση των Κούρδων τούς έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα πως το «σφήνωμα» μεταξύ του Καυκάσου, των ιρανικών οροπεδίων, της Μεσοποταμίας και των ορέων της Ανατολικής Μικράς Ασίας, παρά τα ενεργειακά αποθέματα και τα πλούσια εδάφη που θα καταλαμβάνει, δεν ευνοεί τη μακροημέρευση και την ανάπτυξη του κράτους. Το Ερμπίλ, ή στο μέλλον το Νιγιάρμπακιρ, δεν θα είναι σε θέση να εκμεταλλευτεί στο μέγιστο δυνατό σημείο ούτε τη γεωστρατηγική ούτε όμως και τη γεωοικονομική θέση του κουρδικού κράτους, αφού θα πρέπει, για να εξάγει ή να εισάγει οτιδήποτε, να εξαρτάται άμεσα από τις γειτονικές χώρες οι οποίες ως παράκτιες προς την πλευρά της Μεσογείου ή του Κόλπου θα είναι σε θέση να ελέγχουν, σχεδόν εξ ολοκλήρου, την οικονομική δραστηριότητα του Κουρδιστάν. Το παράδειγμα αμιγώς ηπειρωτικών χωρών καταδεικνύει ξεκάθαρα πως ουσιαστικά δεν υφίστανται στον γεωπολιτικό χάρτη ως σημαντικές και αυτόνομες μονάδες, ενώ εξαρτώνται υπερβολικά από τις ορέξεις των γειτόνων τους. Η μόνη ίσως εξαίρεση έχει να κάνει με την… Ελβετία, η οποία βέβαια είναι μία κατηγορία από μόνη της.
Το Ερμπίλ, και οι Κούδροι γενικότερα, φαίνεται πως έχουν κατανοήσει σε γενικές γραμμές το συγκεκριμένο επιχείρημα, με αποτέλεσμα μέσα στα πλαίσια των αλυτρωτικών τους φιλοδοξιών να έχουν αρχίσει να παρουσιάζουν δημοσίως χάρτες οι οποίοι είναι αναρτημένοι ακόμα και σε δημόσιες υπηρεσίες της KRG, και καταδεικνύουν όχι μόνο το «παραδοσιακό» Κουρδιστάν, το οποίο λίγο-πολύ ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει, αλλά επιδεικνύουν τα όρια του κράτους να φτάνουν μέχρι τις ακτές της Μεσογείου. Πιο συγκεκριμένα, οι Κούρδοι φαίνεται να «ενδιαφέρονται» ιδιαιτέρως για τις περιοχές μεταξύ της Αλεξανδρέττας και της Μερσίνας.
Θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως η «στοχοποίηση» της συγκεκριμένης περιοχής από τους Κούρδους δεν είναι κάτι το καινούργιο. Σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες πηγές της ΣΙ&Γ, οι οποίες δεν επιδέχονται καμία αμφισβήτηση, εδώ και αρκετά χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη μία διαδικασία «κουρδοποίησης» της συγκεκριμένης περιοχής, ιδιαιτέρως αυτής της Μερσίνας. Σταδιακά, το κουρδικό στοιχείο, τόσο από άποψη αριθμών όσο και από άποψη οικονομικού ελέγχου, έχει πάρει το πάνω χέρι στην εν λόγω περιοχή. Ας σημειωθεί πως επίσημα τουρκικά στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν πως πάνω από το 50% του πληθυσμού της Μερσίνας είναι κουρδικής καταγωγής, ενώ το πλέον εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι ακόμη και ναυτιλιακές εταιρίες κουρδικών συμφερόντων δραστηριοποιούνται επιτυχώς στην περιοχή.

Αντί επιλόγου

Η αποχώρηση των δυνάμεων των ΗΠΑ από το Ιράκ είναι σίγουρο πως δημιουργεί όλες εκείνες τις συνθήκες οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν στην κατάρρευση και διάλυση του σαθρού οικοδομήματος το οποίο ονομάζεται μετασανταμικό ή ομόσπονδο Ιράκ. Μία συγκεκριμένη πορεία των γεγονότων δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε καταστάσεις… ροκ ολόκληρη την Ευρασία, με επίκεντρο την περιοχή της BMENA, καθώς και την περιοχή του υδάτινου άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος.
Εάν και εφόσον η πορεία των γεγονότων οδηγήσει προς συγκεκριμένες καταστάσεις, είναι σαφές πως ο δυτικός παράγοντας δεν πρόκειται να διστάσει απέναντι σε τίποτα αφού τη συγκεκριμένη περίοδο «παίζεται» το παίγνιο για την κυριαρχία της Παγκοσμίου Νήσου (World Island) για τα επόμενα εκατό χρόνια. Η παρακάτω περικοπή από ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων το 2006 είναι ενδεικτική των αμερικανικών προθέσεων:
«Η πλέον προφανής αδικία στα εκ της φύσεώς τους άγρια και άδικα εδάφη, τα οποία περιβάλλονται από τα όρη των Βαλκανίων έως τα Ιμαλάια, είναι η απουσία ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Ένας αριθμός Κούρδων που κυμαίνεται μεταξύ των 27 και 36 εκατομμυρίων ανθρώπων διαβιοί σε μία συνεχή και ευρεία περιοχή της Μέσης Ανατολής (οι αριθμοί δεν είναι ακριβείς διότι κανένα κράτος δεν έχει επιτρέψει τη διενέργεια μίας πραγματικής απογραφής). Με πληθυσμό μεγαλύτερο του σημερινού πληθυσμού του Ιράκ, ακόμα και αν οι πραγματικοί αριθμοί επιβεβαιώνουν τις πλέον μετριοπαθείς μετρήσεις αναφορικά με τον αριθμό τους, οι Κούρδοι αποτελούν το πλέον πολυπληθές έθνος στον πλανήτη το οποίο δεν διαθέτει μία ανεξάρτητη εθνική εστία. Η σκληρή αλήθεια είναι πως, ήδη από την εποχή του Ξενοφώντα, οι Κούρδοι καταπιέζονται από κάθε ξένο παράγοντα, ο οποίος ανά τους αιώνες ελέγχει τα εδάφη τους». [Peters, R. «Blood Brothers: How a Better Middle East Would Like», Armed Forces Journal (July 5, 2006)]. Η καθαρότητα των θέσεων του συγγραφέα είναι… ανατριχιαστική αλλά και διαφωτιστική.
Κλείνοντας την παρούσα ανάλυση, δεν μπορεί κάποιος να μη σημειώσει πως το ερώτημα για το κατά πόσο οι Κούρδοι πρέπει να έχουν διέξοδο στη θάλασσα δεν πρέπει να απευθύνεται μόνο στους ιδίους αλλά και στον παράγοντα ο οποίος τους επέτρεψε να δημιουργήσουν τη σημερινή τους ημιανεξάρτητη οντότητα στο Βόρειο Ιράκ. Η απάντηση για το κατά πόσο η Δύση επιθυμεί την «κάθοδο» των Κούρδων στη Μεσόγειο μπορεί να δοθεί πάλι μέσω του άρθρου του Ράλφ Πέτερς, ο οποίος με το γνωστό αγγλοσαξονικό φλέγμα επισημαίνει πως «ένα ελεύθερο Κουρδιστάν, εκτεινόμενο από το Ντιγιάρμπακιρ στην Ταυρική, θα αποτελεί το πλέον φιλοδυτικό κράτος στην περιοχή μεταξύ της Βουλγαρίας και της Ιαπωνίας».
Με άλλα λόγια, το κράτος αυτό εάν και εφόσον αποκτήσει έξοδο προς τη θάλασσα, θα επιτρέπει στη Δύση να προβάλει την ισχύ της στα όρια της Κεντρικής Ασίας χωρίς να διαπραγματεύεται με χώρες όπως την Τουρκία, το Ιράν ή ακόμα ακόμα και τη Ρωσία για τη μετακίνηση ανθρώπων και υλικού σε κρίσιμες περιοχές της Παγκόσμιας Νήσου…

*Ο Γεώργιος Φίλης είναι διδάκτωρ γεωπολιτικής και εκδότης του περιοδικού Στρατιωτική Ισορροπία & Γεωπολιτική, στο 10ο τεύχος της οποίας δημοσιεύθηκε η παρούσα γεωπολιτική ανάλυση.

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP