Ο ρόλος της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή...

Παρά την επιμονή του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών περί του αντιθέτου, η τουρκική εξωτερική πολιτική αντιμετωπίζει πλέον σοβαρή αμφισβήτηση και βρίσκεται ενώπιον επαναπροσδιορισμού. Την ώρα που ο πυρετός της επανάστασης και οι βίαιες εξεγέρσεις συνεχίζουν να ταρακουνούν τη Μέση Ανατολή, η Τουρκία ανακαλύπτει ότι πρέπει να αναθεωρήσει την πολιτική της όσον αφορά στο μουσουλμανικό κόσμο, διαφορετικά θα μείνει πίσω στις αλλαγές που συντελούνται στην περιοχή.

Τα τελευταία οκτώμισι χρόνια, η Τουρκία βάσισε την εξωτερική της πολιτική στο δόγμα του Στρατηγικού Βάθους του Νταβούτογλου και στα «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες». Η στρατηγική αυτή αποσκοπούσε σε έναν πολύ απλό στόχο. Να καταστήσει την Τουρκία μία ισχυρή δύναμη όχι μόνο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Προκειμένου να το πετύχει, η Τουρκία προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την κεντρική της θέση στην Ευρασία, καθώς και τους ιστορικούς, πολιτιστικούς και θρησκευτικούς δεσμούς με τις γείτονες χώρες. Παράλληλα, προσπάθησε να διατηρήσει τους δεσμούς της και με τη Δύση, ειδικά με την Ε.Ε., και παραμένοντας κάτω από την ομπρέλα ασφαλείας του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αυτό που της έλειπε μόνο ήταν να εστιάσει στον Καύκασο, την Κεντρική Ασία και κυρίως στη Μέση Ανατολή. Με αυτήν την τακτική, σύμφωνα με τη θεωρία Νταβούτογλου, η Τουρκία θα γινόταν μία χώρα στρατηγικής σημασίας για τα κράτη της περιοχής. Ευελπιστούσε να γίνει ένα σημαντικό κράτος με παγκόσμια σπουδαιότητα και γέφυρα όχι μόνο ανάμεσα σε Ευρώπη


- Βόρεια Αμερική και Ανατολή, αλλά και αγωγός του παγκόσμιου πολιτισμού στη μουσουλμανική Ανατολή.
Η πρώτη κίνηση, επομένως, ήταν η Τουρκία να χτίσει τις δικές της γέφυρες με το μουσουλμανικό κόσμο. Και το κατάφερε. Εξελίχθηκαν οι σχέσεις της με το Ιράν και τη Συρία, οι οποίες μάλιστα περιβλήθηκαν και με έναν οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτιστικό μανδύα. Οι εμπορικές συναλλαγές με το Ιράν φτάνουν πλέον τα 10 δισ. δολάρια και με τη Συρία τα 4 δισ. Ενώ, παράλληλα, διεξάγουν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και αναπτύσσουν τη συνεργασία στο επίπεδο της ανταλλαγής πληροφοριών.
Η Τουρκία ανέπτυξε στενές σχέσεις και με τη Λιβύη. Εκατοντάδες τουρκικές επιχειρήσεις έκλεισαν τα τελευταία χρόνια τεράστιες κατασκευαστικές συμφωνίες, ενώ οι επενδύσεις στη Βόρεια Αφρική ξεπερνούν ετησίως τα 30 δισ. δολάρια. Οι σχέσεις έγιναν μάλιστα ακόμη πιο στενές όταν ο Ερντογάν κέρδισε το βραβείο Μουαμάρ Καντάφι Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μία τιμητική διάκριση που ο Τούρκος πρωθυπουργός δέχθηκε μετά βδελυγμίας. Αποκορύφωμα δε της σφαίρας επιρροής της Τουρκίας στην περιοχή θεωρήθηκε η σύσταση μίας ελεύθερης οικονομικής ζώνης με τη Συρία, το Ιράν, το Λίβανο, την Ιορδανία και τη Λιβύη. Η μόνη απώλεια της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας ήταν το Ισραήλ. Ο άλλοτε ισχυρός στρατηγικός και στρατιωτικός σύμμαχός της στην περιοχή, έγινε βορά στην προσπάθεια της Τουρκίας να προσεταιριστεί τους Άραβες και να κερδίσει οπαδούς στους δρόμους των αραβικών πρωτευουσών.


Η αντίστροφη μέτρηση
ΓΙΑ μια στιγμή, λοιπόν, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας φάνηκε να κερδίζει έδαφος, αίγλη και παγκόσμιο εφέ. Ήταν στο κέντρο της διεθνούς διπλωματίας. Το πρώτο ταξίδι του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα στη Μέση Ανατολή, μετά την εκλογή του, ήταν στην Τουρκία. Παράλληλα, ο Γουίλιαμ Χαγκ της Βρετανίας τοποθέτησε τις σχέσεις με την Τουρκία στο κέντρο της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής. Η Τουρκία απέκτησε επιπλέον πεποίθηση, μάλιστα, όταν νόμισε ότι θα προσφέρει λύση στο ιρανικό πυρηνικό πρόβλημα, αλλά κι όταν ψήφιζε εναντίον των ΗΠΑ στις κυρώσεις που επέβαλλε ο ΟΗΕ εναντίον του Ιράν, κερδίζοντας έτσι μεγαλύτερη δημοτικότητα στο μουσουλμανικό κόσμο.
Παρ' όλα αυτά, οι τελευταίες εξελίξεις στην ευρύτερη γειτονιά της, έθεσαν όχι μόνο τα καθεστώτα της περιοχής σε κίνδυνο, αλλά και την τουρκική πολιτική. Αν και ο Νταβούτογλου επιμένει ότι «δεν υπάρχει άλλη χώρα που να απολαμβάνει τόσο καλές σχέσεις με τις κυβερνήσεις και τους λαούς της Μέσης Ανατολής», η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Κι εδώ έγκειται το πρόβλημα. Διότι, η τουρκική πολιτική, δεν βάσισε ποτέ τις σχέσεις της σε λαούς, αλλά σε καθεστώτα. Καθεστώτα, μάλιστα, που ήταν επιρρεπή σε καταπίεση των ίδιων των πολιτών τους.
Για παράδειγμα, η στήριξη που πρόσφερε ο Ερντογάν προς τον Ιρανό πρόεδρο Αχμαντινετζάντ στις εκλογές του 2009. Ήταν παραπάνω από εμφανές ότι στις εκλογές υπήρξε μεγάλη νοθεία και ότι υπήρξε μία βίαιη καταστολή των διαδηλωτών του Πράσινου Κινήματος, γεγονός στο οποίο η Τουρκία σιώπησε ηχηρά. Αυτό την κατέστησε στα μάτια της Δύσης «φίλη του άξονα του κακού» κι έχασε αξιοπιστία όταν προσπαθούσε να γίνει δεκτό το σχέδιό της για λύση στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.


Η πολιτική του Στρατηγικού Βάθους και η… στρατηγική άβυσσος
ΣΕ ΑΚΟΜΑ χειρότερη θέση βρέθηκε η πολιτική της Άγκυρας στην περίπτωση της Λιβύης. Οι κάτοικοι της Βεγγάζης διαμαρτυρήθηκαν εναντίον της Τουρκίας, επιτέθηκαν εναντίον Τούρκων λόγω συνεργασίας τους με τον Καντάφι, αλλά και λόγω της αρχικής αντίθεσης της Άγκυρας στην επέμβαση του ΝΑΤΟ. Αυτή η αντίδραση για ανάμειξη του ΝΑΤΟ εξόργισε και τα κράτη-μέλη και ειδικά τη Γαλλία, που ταπείνωσε την Τουρκία, μη προσκαλώντας την στη σύνοδο, αλλά τη λιβυκή αντιπολίτευση που απέρριψε την τουρκική μεσολαβητική προσπάθεια ως «μη ρεαλιστική».
Κι ερχόμαστε στο σήμερα και τη Συρία, όπου ο Μπασάρ αλ Άσαντ στέλνει τανκς για να καταπνίξει τις αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις και η Τουρκία βρίσκεται στη φάση να μη γνωρίζει σε ποιο άλογο να ποντάρει και ποιον να στηρίξει. Το φίλο και σύμμαχο Άσαντ ή την αλλαγή; Αν ο Άσαντ χάσει την εξουσία και επακολουθήσουν εθνοτικές και θρησκευτικές εξεγέρσεις, ένα κουρδικό ξέσπασμα στα βόρεια της Συρίας ίσως χτυπήσει και την πόρτα της Τουρκίας. Αλλά ακόμη κι αν ο Άσαντ διατηρήσει την εξουσία, η Τουρκία θα έχει πέσει αρκετά στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, αφού οι προσπάθειές της να πείσει τον Άσαντ να συναντηθεί με τους διαδηλωτές πέφτουν στο κενό και άρα φαίνεται ότι ούτε και στη Συρία μπορεί να ασκήσει τελικά κάποια επιρροή.
Ακόμη και στην Αίγυπτο, όπου ο Ερντογάν υποστήριξε τους διαδηλωτές της πλατείας Ταχρίρ και κάλεσε τον Μουμπάρακ να παραιτηθεί, η ιδέα ότι η Τουρκία θα μπορούσε να είναι ένα μοντέλο για την αιγυπτιακή δημοκρατία απορρίφθηκε πολύ σύντομα. Αν και η Τουρκία έχει σχέσεις με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, οι Αιγύπτιοι επιμένουν ότι μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους μοντέλο διακυβέρνησης.
Την τελευταία δεκαετία η Αίγυπτος φαίνεται να είναι ένα κράτος σε παρακμή και στη σκιά του πρώην εαυτού της. Με το πνεύμα, όμως, της αλλαγής να κυριαρχεί τώρα στη χώρα, η Αίγυπτος θέλει να μετεξελιχθεί σε μία πολιτιστική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Μέσης Ανατολής, προκαλώντας έτσι τις προσδοκίες της Τουρκίας.
Ενώ, λοιπόν, οι διαδηλώσεις συνεχίζονται στον αραβικό κόσμο, ο προσανατολισμός της Τουρκίας έχει δεχθεί ένα μεγάλο πλήγμα, αφού δεν μπορεί ουσιαστικά να επέμβει, όπως ήλπιζε, με αποτέλεσμα να πρέπει να επαναοριοθετήσει την πολιτική της. Γιατί, διαφορετικά, από τα «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες», η πολιτική του Στρατηγικού Βάθους μπορεί εύκολα να καταλήξει σε… στρατηγική άβυσσο.

Σημερινή

Read more...

Την Τουρκική σημαία θα επιχειρήσουν να αναρτήσουν σε Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι στις 25 Μαΐου

Ετοιμάζουν σενάριο Ιμίων

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας το ΕΘΝΟΣ, το σενάριο των Ιμίων ανασύρουν από το συρτάρι ακραίοι εθνικιστικοί κύκλοι στην Τουρκία, καθώς ο «πολύς» Ναμίκ Κεμάλ Ζεϊμπέκ, πρόεδρος του μικρού Δημοκρατικού Κόμματος, προανήγγειλε μετάβασή του σε Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι για να υψώσει την... τουρκική σημαία.

Ο κ. Ζεϊμπέκ σε μια προσπάθεια να τραβήξει τα φώτα της επικαιρότητας εν όψει των εκλογών της 12ης Ιουνίου προσπάθησε προ ημερών να ανοίξει θέμα κυριαρχίας στα δύο ελληνικά νησιά, υποστηρίζοντας ότι με βάση στοιχεία και χάρτες που έχει υπόψη του η Ελλάδα «κατέλαβε παράνομα τα νησιά το 2004».
Ο Τούρκος πολιτικός μάλιστα, σύμφωνα με χθεσινά δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, κατηγορεί τον κ. Νταβούτογλου και το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών γιατί αφήνουν να εννοηθεί ότι τα δύο νησιά είναι... «γκρίζες ζώνες», ενώ όπως λέει θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν αμέσως την «κατάληψή» τους από την Ελλάδα.

Ο κ. Ζεϊμπέκ πάντως προαναγγέλλει ότι στις 25 Μαΐου θα επιχειρήσει με οπαδούς του να ξεκινήσουν με σκάφη από τα Δίδυμα για να μεταβούν στα δύο νησιά, με σκοπό να αναρτήσουν την τουρκική σημαία. Εάν αυτή η πρωτοβουλία δεν αποτραπεί από τις τουρκικές Αρχές θα συνιστά καθαρή προβοκάτσια, καθώς είναι προφανές ότι οι ελληνικές Αρχές δεν πρόκειται να επιτρέψουν την προσέγγιση στα δύο νησιά των τουρκικών πλοιαρίων.

Νίκος Μελέτης
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=63085065

Read more...

Ειρήσθω Τουρκική εκ Περιτροπής Προεδρία…

ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ ΜΑΥΡΟ

Ε Π Ι Μ Ε Ν Ε Ι η στήλη: Η όλη αντιμαχία γύρω από την Τουρκική εκ Περιτροπής Προεδρία (ΤεΠΠ) αποτελεί, στον πυρήνα της, αντιπαράθεση γύρω από τον βαθμό (ποσότητα και ποιότητα) της ΥΠΟΤΑΓΗΣ των Ελλήνων Κυπρίων στις απαιτήσεις της Τουρκίας. Η ΤεΠΠ είναι το… κερασάκι της τούρτας. Μύτη του παγόβουνου. Το φυσιολογικό αποτέλεσμα και λογικό συνεπακόλουθο της προπατορικής Υποταγής. Της Υποδούλωσης των Ηττημένων Μυαλών της κυβερνώσας ηγεσίας, σε ΟΛΗ ΤΗ ΣΕΙΡΑ των αλληλοδιαδοχικών προσταγών της Άγκυρας για:

(α) Εξαφάνιση τής, ελεγχόμενης από τους Έλληνες (1964-2011), Κυπριακής Δημοκρατίας.
(β) Επιβολή της τουρκικής απαίτησης για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
(γ) Επιβολή της τουρκικής «Πολιτικής Ισότητας» του 18% με το 82%.
(δ) Επιβολή του τουρκικού «Συνεταιρισμού Δύο Συνιστώντων Στέιτς» ισοτίμου καθεστώτος.
(ε) Επιβολή της τουρκικής συν-ιδρυτικής, συν-ιδιοκτησιακής, συνεταιρικής συγκυριαρχίας, επί της «μίας κυριαρχίας» επί του συνόλου της Κύπρου. Με όχημα κι όργανο το ελεγχόμενο ασφυκτικά από την Άγκυρα «τ/κ συνιστών στέιτ» (κατοχικό καθεστώς, αριστερή ή μη τ/κ ηγεσία, τ/κ κοινότητα)…

Τ Ω Ρ Α ο μετονομάσας την τουρκική απαίτηση της ΤεΠΠ, σε «πρόταση της ε/κ πλευράς», ΠτΔ τέως ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ κ. Χριστόφιας, αισχυνόμενος προφανώς να παραδεχθεί και να ομολογήσει την (ΚΑΙ σ’ αυτή την τουρκική αξίωση) υποταγή του, αναζητά «νομιμοποίηση» από το… «τραπέζι του 1972»! (O tempora o mores!). Περιττεύει άλλος χαρακτηρισμός. Περιττεύει κι η υπενθύμιση της κάθετης, οργίλης κι ασυνθηκολόγητης ΕΝΑΝΤΙΩΣΗΣ του ίδιου του ΑΚΕΛ όταν μαθεύτηκε από την «Έκθεση Σερζ Αμπού» του '95 ότι ο τότε ΠτΔ δεξιός «πατριάρχης» της ΔΔΟ δέχθηκε «να συζητήσει» (μόνο να συζητήσει) την τουρκική απαίτηση για ΤεΠΠ. Με την ουρά στα σκέλια το ΑΚΕΛ κι η «Χαραυγή» του, κοινώς φκάλλουν φάουσα…

Α Ι Σ Χ Υ Ν Ε Τ Α Ι ο κ. Χριστόφιας να ομολογήσει το πασίγνωστο ότι: Ποτέ, στο προεκλογικό του «συμβόλαιο» για ν’ ανέλθει (δυστυχώς) στον προεδρικό θώκο, δεν έθεσε για έγκριση την «εκ περιτροπής» ενώπιον του λαού, ή έστω των ηγεσιών ΔηΚο-ΕΔΕΚ που του 'δωσαν (φευ) τις νικητήριες ψήφους της 2ης Κυριακής 24.2.2008. Με ψευδείς παραστάσεις υπεξαίρεσε την εκλογή. Με ανομιμοποίητη από τον λαό την πολιτική των «γενναίων» υποταγών του στις τουρκικές απαιτήσεις.

http://sigmalive.com/

Read more...

Τουρκική άσκηση αμφισβήτησης με στόχο την ΑΟΖ

Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ

Στρατιωτική άσκηση μεγάλης κλίμακας μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου αρχίζει η Αγκυρα από σήμερα μέχρι και τις 25 Μαΐου, ως «αντίποινα» στην ελληνική άσκηση Ερευνας και Διάσωσης που έχει εξαγγελθεί για τις αρχές Ιουνίου στην ίδια περιοχή. Η Αγκυρα αμφισβητεί ευθέως πλέον αυτή την εξόχως ευαίσθητη περιοχή και ενδεχομένως αποσκοπεί σε δημιουργία έντασης, την οποία έχει ξεκινήσει από την περασμένη εβδομάδα, με την αεροναυτική άσκηση Ντενίζ Γκορντού.

Κατά τη διάρκεια αυτής της τουρκικής αεροναυτικής άσκησης μεγάλης κλίμακας, «διχοτομήθηκε» εν τοις πράγμασι το Αιγαίο σε πέντε περιοχές και «σκοτείνιασε» ο ουρανός από τις εκατοντάδες (!) παραβιάσεις των τουρκικών αεροσκαφών.

«Ιωνάς»
Ως απάντηση, η Αθήνα σχεδίασε την άσκηση Ερευνας και Διάσωσης με την επωνυμία «Ιωνάς» για την Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου για τις 7 Ιουνίου 2011.

Για την άσκηση αυτή, που αφορά αεροπορικά και ναυτικά ατυχήματα, η ελληνική ΥΠΑ (Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας) εξέδωσε στις 17 Μαΐου την αγγελία Α0907/2011. (Η ΥΠΑ όμως έχει αρμοδιότητα από τον ICAO να εκδίδει αγγελίες μόνον για αεροπορικά ατυχήματα στο FIR Αθηνών και όχι και για τα ναυτικά ατυχήματα, για τα οποία το Πολεμικό Ναυτικό πρέπει να εκδίδει NAVTEX).

Ακριβώς την επομένη, η Τουρκία εξέδωσε τη δική της αγγελία Α1743/2011, με την οποία δηλώνει διεθνώς ότι η θαλάσσια περιοχή της ελληνικής άσκησης αποτελεί περιοχή αρμοδιότητας της Αγκυρας και ότι η Ελλάδα, προκειμένου να εκτελέσει την άσκηση, πρέπει να πάρει άδεια από την Τουρκία. Στην πράξη, δηλαδή, η Τουρκία δηλώνει ότι η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου αποτελεί τουρκική επικράτεια.

Η ΥΠΑ εξέδωσε και νέα αγγελία Α0919/2011 ως απάντηση, χωρίς όμως να αντικρούει την Τουρκία για τους ισχυρισμούς της για τη θαλάσσια περιοχή, που είναι αρμοδιότητα του ΙΜΟ (Διεθνής Οργανισμός Ναυσιπλοΐας) και όχι του ICAO (Διεθνής Οργανισμός Αεροναυτιλίας). Με τη ΝΟΤΑΜ αυτή, η ΥΠΑ πέραν των άλλων αναφέρει την απόφαση του ICAO 1958 (σ.σ. που αποτελεί το σημερινό όριο του FIR Αθηνών στην περιοχή του Καστελόριζου). Πλην όμως η απόφαση αυτή πραγματεύεται την περιοχή Ερευνας και Διάσωσης για τον εναέριο χώρο και όχι για τη θαλάσσια περιοχή που αναφέρει η τουρκική ΝΟΤΑΜ.

Η ΥΠΑ, βεβαίως, κήρυξε την τουρκική ΝΟΤΑΜ άκυρη για το FIR Αθηνών, αλλά και η Αγκυρα με την αντίστοιχη δική της προσέβαλε τη θαλάσσια περιοχή της άσκησης, που δεν έχει σχέση με το FIR Αθηνών.

Η «απανταχούσα» της Τουρκίας στη ΝΟΤΑΜ της ΥΠΑ ήρθε αμέσως. Η Αγκυρα εξέδωσε στις 18 Μαΐου NAVTEX 347/2011 (ναυτική αγγελία) ως απάντηση, με την οποία δηλώνει διεθνώς ότι από 23 ώς 25 Μαΐου θα εκτελέσει στρατιωτική άσκηση μεγάλης κλίμακας μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, σε μια μεγάλη περιοχή, η οποία επικαλύπτει κατά πολύ και την περιοχή της ελληνικής άσκησης.

Η τουρκική αμφισβήτηση της περιοχής αυτής ξεκίνησε από την Τουρκία το 1999, όταν διεξήγαγε άσκηση με πυρά σε ευρύτερη περιοχή εντός του FIR Αθηνών, επιμένοντας ότι η περιοχή συμπεριλαμβάνεται στο FIR Κωνσταντινούπολης. Το θέμα έληξε τότε με σιωπή της ελληνικής πλευράς και έκτοτε η Αγκυρα επαναλαμβάνει την εκτέλεση των ασκήσεών της στην περιοχή αυτή.

«Κερκόπορτα»
Οι ελληνικές αρχές ουδέποτε κατήγγειλαν την Τουρκία στον ICAO για παραβίαση της νομιμότητας και δι' αυτού του τρόπου άνοιξε η «κερκόπορτα» για την ασφάλεια της Ρόδου και της Μεγίστης, αλλά και τα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή.

Η συνεχιζόμενη απουσία ελληνικής αντίδρασης στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς οπλίζει την Τουρκία με θράσος για τη νομιμοποίηση των συμφερόντων της στην περιοχή του Καστελόριζου, με στόχο να διεκδικεί τουρκική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, η οποία θα φτάνει μέχρι την Αίγυπτο και την Κύπρο. Αλλωστε, δεν είναι άσχετες οι πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ ότι η περιοχή του Καστελόριζου είναι «πολιτικό θέμα» και δεν επιδέχεται άλλης παρέμβασης ή ερμηνείας.

* http://www.enet.gr/?

Read more...

ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΦΟΒΑΤΑΙ Η ΑΓΚΥΡΑ!

Η μικρή Πόντια Ελληνίδα (Karadenizli Rum) Μπιούσρα Γκεντς (Büşra Genç) «μαγεύει» την Τουρκία, σε πρόγραμμα της τουρκικής τηλεόρασης, με ποντιακά τραγούδια και χορούς!!! Έχουμε γράψει από τις στήλες αυτής εδώ της εφημερίδας ότι ο ελληνισμός αναγεννάται πραγματικά σε παγκόσμιο επίπεδο: άγνωστες για τη γενιά μας δυνάμεις που εκφράζουν το πανελλήνιο πνεύμα ενεργοποιούνται κατά έναν τρόπο θαυμαστό, στηρίζοντας παρασκηνιακά τα ελληνικά συμφέροντα και βοηθώντας σιγά-σιγά την Ελλάδα να ξεπεράσει την κρίση!

Έτσι, καθόλου δεν αποκλείεται να πούμε στο τέλος ότι η σημερινή κρίση που μαστίζει την κοινωνία μας υπήρξε τελικά «ευλογία Θεού», αφού δραστηριοποίησε νέες δυνάμεις του ελληνισμού παντού πάνω στην υφήλιο!

Στα Βαλκάνια, πέραν του Ατλαντικού, στην ευρασιατική Ανατολή, στη «μαύρη ήπειρο», παντού παρατηρείται μια αξιομνημόνευτη «μυστική» κινητοποίηση του απόδημου ελληνισμού και του ξένου φιλελληνισμού…
Τα όσα μάλιστα συμβαίνουν στη γειτονική Τουρκία θα πρέπει οπωσδήποτε να τα καταγράψουμε και να τα λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη.
Μια πρωτοφανής λοιπόν αναβίωση του ελληνισμού παρατηρείται τον τελευταίο καιρό στην Τουρκία!
Τα ελληνικά, ως εκμάθηση ξένης γλώσσας, κάνουν απίστευτη «θραύση», και μάλιστα σε ορισμένες περιοχές είναι η… πρώτη σε προτίμηση ξένη γλώσσα των Τούρκων!!!
Ακόμη, ο κρυπτοχριστιανισμός της χώρας αυτής ξυπνάει με ρυθμούς ραγδαίους – έστω και υπό την κάλυψη των κοινών παραδοσιακών δρώμενων της λαϊκής λατρείας Ισλάμ και Ορθοδοξίας – και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις έχει εντυπωσιακές «παρενέργειες» στο εσωτερικό της τουρκικής κοινωνίας (όπως στην εκπληκτική αναβίωση της πίστης στον Άγιο Γεώργιο, στη γιορτή του οποίου κατά δεκάδες χιλιάδες συρρέουν οι κάτοικοι της χώρας…).
Αλλά και η διάσταση του πανάρχαιου ελληνικού πνεύματος βρίσκει απήχηση σε νεώτερους κύκλους του τουρκικού λαού, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με την αναβίωση της λατρείας του… Δία (!) στην πόλη του Άκσοϊ, κατόπιν πρωτοβουλίας μάλιστα του δημάρχου!…
Το ίδιο εκπληκτική είναι η κατάσταση στην περιοχή του Πόντου (τουρκική επαρχία του Karadeniz), όπου θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για ένα φοβερό και τρομερό λαϊκό ηφαίστειο που σιγοβράζει!
Καταρχάς πρέπει απαραίτητα να τονίσουμε πως οι κάτοικοι της βόρειας Τουρκίας αυτοαποκαλούνται… Έλληνες (!), στα τουρκικά “Rumlar” και μάλιστα σε επίσημα τουρκικά έγγραφα και βιβλία!!!
Αλλά και το ίδιο το περίφημο «βαθύ κράτος» της Άγκυρας χαρακτηρίζει σαν Έλληνες τους πληθυσμούς που ζουν κατά μήκος των ακτών του Εύξεινου Πόντου και ειδικότερα στα χωριά της περιοχής (ψηλά πάνω στα όρη, απ’ όπου αντικρίζουν το πέλαγος…), αλλά και στις μεγαλουπόλεις της Τραπεζούντας, της Κερασούντας και της Σαμψούντας… Άρα πρόκειται για μια άτυπη, πολιτιστική, μειονότητα με ελληνική συνείδηση μέσα στην «καρδιά» του τουρκικού έθνους-κράτους!…
Τα ήθη κι έθιμα του λαού αυτού είναι τα ίδια ακριβώς μ’ αυτά των Πόντιων που ζουν στην Ελλάδα.
Αυτό παρατηρείται κυρίως στον τομέα της μουσικής, όπου μάλιστα πολλά τραγούδια είναι από κοινού στην τουρκική γλώσσα και την ποντιακή διάλεκτο!
[τελευταία ένα μικρό κοριτσάκι, 10 ετών, από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας κατέπληξε το τουρκικό κοινό, τραγουδώντας και χορεύοντας τους ποντιακούς ρυθμούς, με τη συνοδεία λύρας, αποσπώντας άριστες κριτικές από τους ειδικούς: πρόκειται για την Μπιούσρα Γκεντς, που αποθέωσε το πανελλήνιο πνεύμα στους τηλεοπτικούς δέκτες της γειτονικής χώρας]

Ώστε οι ελληνογενείς πληθυσμοί της τουρκικής αυτής επικράτειας επιστρέφουν αργά αλλά σταθερά στο ελληνικό πνεύμα, δίνοντας μια άλλη, νέα, διάσταση στο τόσο σύνθετο πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Κάποιοι μάλιστα θεωρούν ότι οι Τουρκοπόντιοι, μαζί με τους υπόλοιπους ελληνικής προέλευσης Τούρκους υπηκόους, θα είναι εκείνοι που θα επιβεβαιώσουν την προφητεία του Πατροκοσμά του Αιτωλού, ότι το 1/3 των Τούρκων θα προσχωρήσουν ξανά στη Ρωμηοσύνη και θα γίνουν, όπως λέει κι ο καθηγητής Δημήτρης Κιτσίκης, «οι καλύτεροι Έλληνες»!!!
Πέρα όμως από την καθαρά πολιτισμική παράμετρο του όλου θέματος, υφίσταται και μια άλλη διάσταση, με τεράστιο βάθος και πλάτος: η πολιτική υπεραξία του ποντιακού ζητήματος, που όχι απλά είναι υπαρκτή, αλλά και τείνει να αποτελέσει και ένα σοβαρό «αγκάθι» για τους Τούρκους φασίστες, που εμποδίζουν την ελληνοτουρκική προσέγγιση, μέσω των διεκδικήσεών τους έναντι της χώρας μας και τον συστηματικό ανθελληνισμό που καλλιεργούν σε τμήματα του τουρκικού έθνους, δηλητηριάζοντας τις λαϊκές καρδιές…
Όμως εδώ οφείλουμε να πούμε ότι οι συγκεκριμένοι τουρκικοί εθνικιστικοί κύκλοι έχουν αποτύχει παταγωδώς στην άθλια αποστολή τους!
Όχι μόνο δεν έχουν στρέψει τον μέσο Τούρκο κατά των Ελλήνων, αλλά συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: δεν υπάρχει άλλος λαός πάνω στον πλανήτη, που να γίνεται αποδεκτός από τους απλούς Τούρκους με τόση συγκίνηση και αγάπη, όπως ο ελληνικός!!!
Και βέβαια αυτή ακριβώς η αποτυχία τους, γεμίζει τους συγκεκριμένους ρατσιστικούς κύκλους με ακόμα μεγαλύτερη κακία κατά του ελληνισμού…
Σήμερα λοιπόν, και με αφορμή το ποντιακό ζήτημα, το οποίο (όπως εύστοχα λέει και ο μεγάλος Έλληνας πατριώτης Μιχάλης Χαραλαμπίδης) είναι θέμα πρώτης γραμμής για τον ελληνισμό – μαζί μ’ εκείνα της Κύπρου και της Βορείας Ηπείρου – οι Τούρκοι εθνικιστές που κατέχουν κάποιες θέσεις-κλειδιά στον τουρκικό κρατικό (και παρακρατικό…) μηχανισμό προβληματίζονται έντονα.
Φοβούνται την αφύπνιση των Ελληνορθόδοξων της Τουρκίας και θέτουν το ποντιακό ζήτημα σε έκτακτη μελέτη στην «ημερήσια διάταξη» των προβληματισμών τους…
Γι’ αυτό και πολύ πρόσφατα – και με αφορμή τα ποντιακά τραγούδια που ακούγονταν παντού πάνω στα πλοία, στις κρουαζιέρες του Εύξεινου Πόντου! – σε σύσκεψη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας της χώρας (του περίφημου MGK) Τούρκος στρατηγός έθεσε επίσημα το εν λόγω θέμα!
Τι ακριβώς λένε οι πληροφορίες, που βέβαια έφτασαν και στα «αυτιά» της ελληνικής ΕΥΠ;
Ότι ο τουρκικός στρατός φοβάται, λέει, την αναβίωση του ποντιακού αντάρτικου στην περιοχή, για το οποίο τα λεπτομερή στοιχεία είναι ακόμη συγκεχυμένα.
Λέγεται για παράδειγμα ότι του ποντιακού αντάρτικου ηγείται μια, σχετικά νεαρή, γυναίκα με δυναμικό χαρακτήρα, αναβιώνοντας έτσι τον θρύλο των μυθοϊστορικών Αμαζόνων της περιοχής!!!
Αυτή η κοπέλα, Τουρκάλα βεβαίως υπήκοος, έχει ενεργοποιήσει ένα ευρύ δίκτυο επίδοξων ανταρτών, που ήδη αποθηκεύει οπλισμό σε κρύπτες πάνω στα ψηλά βουνά του Πόντου, αναμένοντας τη στιγμή που θα δωθεί το σύνθημα της διεκδίκησης ανθρώπινων και εθνικών δικαιωμάτων!
Είναι μακριά αυτή η στιγμή; Όχι και τόσο, λέει η ενημέρωσή μας, αφού αφενός η πολιτική των Έρντογαν-Γκιουλ θεωρείται ευνοϊκή για τα ελληνικά συμφέροντα και αφετέρου οι εξεγέρσεις στον αραβικό-μεσανατολικό κόσμο δεν αποκλείεται να δημιουργήσουν παρόμοιες προϋποθέσεις και στην ίδια την Τουρκία…
Οι Τούρκοι που ανήκουν στο «βαθύ κράτος» (το οποίο κάθε άλλο παρά επιθυμεί την καλή γειτνίαση με την Ελλάδα…) υποπτεύονται διασυνδέσεις του αντάρτικου-«έμβρυου» με τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες!
Άλλωστε παλαιότερα είχαν κατηγορήσει ευθέως Έλληνες αξιωματούχους που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή – και που είναι πραγματικοί ήρωες του ελληνικού έθνους! – ως επικίνδυνους πράκτορες, που επιθυμούν την υπονόμευση της ειρήνης στο εσωτερικό της Τουρκίας, ακόμα και τον ακρωτηριασμό της τουρκικής επικράτειας!
Είναι άραγε ακόμα το ελληνικό “PKK” σε σπερματική μορφή ή μήπως τα πράγματα είναι πια αρκετά «προχωρημένα»;
Το βέβαιο είναι ότι ένας απίστευτος υπόγειος πόλεμος ανάμεσα σε μυστικά κέντρα της Ελλάδας και της Τουρκίας μαίνεται αυτή την ώρα, ενώ είναι σίγουρο ότι η κατάσταση είναι πλέον μη αναστρέψιμη!
Η μεγάλη μέρα της επανασύστασης της Ρωμανίας πλησιάζει…

Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης

πηγη: elora

Read more...

Το ΝΑΤΟ σιγοντάρει στο γκριζάρισμα του Αιγαίου

Στο φως αμερικανικά τηλεγραφήματα για το παρασκήνιο της άσκησης «Τολμηρός Τοξότης» , που προκάλεσε την αντίδραση της Τουρκίας και τις υπερπτήσεις σε Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι. Η επιμονή των Αμερικανών για εφαρμογή των «κανόνων Λουνς» και η ντε φάκτο επιβολή, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, των τουρκικών μονομερών διεκδικήσεων εναντίον της χώρας μας οδηγούν σε «γκριζάρισμα» του Αιγαίου και σε υπονόμευση της ισότιμης συμμετοχής της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, στον αμυντικό μηχανισμό του οποίου μέλος είναι η χώρα μας.

Η αποκάλυψη από το Wikileaks απόρρητων αμερικανικών τηλεγραφημάτων φέρνει στο φως το παρασκήνιο που υπήρξε στο τέλος του 2008, όταν η Ελλάδα πέτυχε να πραγματοποιήσει την άσκηση «Τολμηρός Τοξότης», με την έστω και συμβολική συμμετοχή νατοϊκού αεροσκάφους, σε σχεδιασμό που περιελάμβανε και τον Αη Στράτη.

Η άσκηση αυτή είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από την Τουρκία και μάλιστα σε διμερείς διπλωματικές επαφές οι Αμερικανοί είχαν αφήσει να εννοηθεί ότι οι προκλητικές και επικίνδυνες υπερπτήσεις που είχαν ακολουθήσει σε Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι ήταν η «εκδίκηση» της Αγκυρας για τη συμπερίληψη σε νατοϊκή άσκηση νησιού που, σύμφωνα με την Τουρκία, είναι αποστρατιωτικοποιημένο.
Για την Ελλάδα παραμένει μείζον θέμα ασφάλειας το γεγονός ότι στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ κάποιο «αόρατο χέρι» επιμένει να εφαρμόζει τους Luns Rules ή Luns Doctrine, που εφαρμόσθηκαν με την επιστροφή της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και σύμφωνα με τους οποίους εξαιρείται όλο σχεδόν το Αιγαίο (οι διαφιλονικούμενες περιοχές) από τους συμμαχικούς σχεδιασμούς.
Μόλις πριν από μερικούς μήνες ματαιώθηκε η συμμετοχή της Ελλάδας σε νατοϊκή άσκηση που εξαιρούσε περιοχές του Αιγαίου, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες ο ΥΕΘΑ Ε. Βενιζέλος έχει κινηθεί στην κατεύθυνση ανακίνησης του ζητήματος, με στόχο την κατάργηση των απαράδεκτων αυτών ρυθμίσεων.
Στο αμερικανικό τηλεγράφημα από την πρεσβεία στην Αγκυρα, με τίτλο «Διατηρώντας την ηρεμία στο Αιγαίο» και ημερομηνία 15 Ιανουαρίου 2009, ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι προβαίνει σε συγκεκριμένες εισηγήσεις στην κυβέρνησή του και εξηγεί τη νομική και πολιτική βάση της Αγκυρας για «αποστρατιωτικοποίηση» των νησιών του Αιγαίου.
Το Δόγμα Λουνς
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο Αμερικανός πρέσβης υιοθετεί τις τουρκικές αξιώσεις, καθώς μετατρέπει τη μονομερή τουρκική διεκδίκηση (claim) σε διμερείς διαφορές-αμφισβητήσεις με την Ελλάδα (dispute), κάτι που αποτελεί και τη βάση της διατήρησης των Luns Rules.
«Για να διασφαλίσουμε ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν θα εκτροχιασθούν, είναι αναγκαίο το ΝΑΤΟ να μείνει έξω από τις διμερείς αμφισβητήσεις και, όπως στο παρελθόν, να εφαρμόσει σθεναρά το Δόγμα Λουνς.
Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει την αποφυγή συμμετοχής του ΝΑΤΟ σε εθνικές ασκήσεις που εμπλέκουν νησιά των οποίων το καθεστώς στρατιωτικοποίησης είναι υπό αμφισβήτηση…».
Ο πρέσβης Τζέφρι αποδοκιμάζει τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ στην άσκηση «Τολμηρός Τοξότης» με πτήση πάνω από τον Αη Στράτη, καθώς, όπως εξηγεί, πρόκειται για νησί το οποίο η «Τουρκία υποστηρίζει ότι είναι αποστρατιωτικοποιημένο και η άσκηση αύξησε την ένταση μεταξύ των δυο χωρών».
Προειδοποιεί μάλιστα ότι η επανάληψη της άσκησης θα οδηγήσει την ήδη αυξημένη ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε επικίνδυνο επίπεδο.
Ο Αμερικανός διπλωμάτης, επιχειρώντας να χρυσώσει το χάπι για την Ελλάδα, δηλώνει ότι προειδοποίησε την Τουρκία να μην προβεί σε προκλήσεις που αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία των νησιών της Δωδεκανήσου, συγχρόνως όμως απορρίπτει την ελληνική προσέγγιση ότι «μια τέτοια αμφισβήτηση (της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών) που προκαλεί το Νατοϊκό Δόγμα Λουνς απαιτεί ανάμειξη του Δικαστηρίου της Χάγης.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
nmeletis@pegasus.gr

Read more...

Στροφή στη θρησκεία στα κατεχόμενα >Λειτουργία θρησκευτικής σχολής για εκπαίδευση Τ/κ

ΟΙ Τ/κείναι μια μουσουλμανική κοινωνία που δεν έχει την ανάγκη της μουσουλμανοποίησης, ούτε υπάρχουν δυσκολίες στο θέμα της θρησκείας, ενώ οι πεποιθήσεις του καθενός είναι ελεύθερες, δήλωσε ο «επικεφαλής» της «διεύθυνσης θρησκευτικών υπηρεσιών», Ταλίπ Αταλάι στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου από τότε που ανέλαβε τη θέση αυτή στα κατεχόμενα τον περασμένο Δεκέμβριο.

Σύμφωνα με τον τ/κ Τύπο, ο κ. Αταλάι ανέφερε ότι πρόθεσή του δεν ήταν να υπεισέλθει σε κανέναν καβγά και πρόσθεσε ότι γνωρίζει πως η κοινωνία των Τ/κ είναι πιο «κοσμική» και πως και ο ίδιος θέλει μια πιο κοσμική «διεύθυνση θρησκευτικών».

Παρ’ αυτά επέμεινε στη λειτουργία θρησκευτικής σχολής στα κατεχόμενα προκειμένου να εκπαιδευτούν Τ/κ που με την αποφοίτησή τους θα αναλάβουν θρησκευτικά καθήκοντα. Υπάρχουν πολλοί, είπε, στο νησί που δεν ξέρουν να κάνουν την προσευχή τους.

Στη «διεύθυνση θρησκευτικών υπηρεσιών», ανέφερε, εργάζονται 315 άτομα, όσοι από τους οποίους εργάζονται στα κεντρικά δεν έχουν γραφείο να κάτσουν, προσθέτοντας ότι βγήκαν σε προσφορές για να γίνουν οι αναγκαίες διορθώσεις στο κτήριο.

Επανέλαβε ότι στα κατεχόμενα λειτουργούν 185 τζαμιά και απασχολούνται 253 λειτουργοί εκ των οποίων οι 22 μόνιμοι. Μόνο 52 είναι απόφοιτοι ιερατικών σχολών προσθέτοντας ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι Τ/κ. Για τα φροντιστήρια κορανίου είπε ότι αυτά θα συνεχίσουν από τη στιγμή που υπάρχει ζήτηση.

Η «Χαλκίν Σεσί» αφιερώνει το κύριο θέμα της στις δηλώσεις Αταλάι και γράφει ότι μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην ισχύ που έχει η Εκκλησία της Κύπρου στις ελεύθερες περιοχές, δηλώνοντας ότι απαιτείται η ενίσχυση της θρησκείας στα κατεχόμενα.

Στα κατεχόμενα, από τους εργαζόμενους στα τζαμιά, συνέχισε ο κ. Αταλάι, 77 είναι απόφοιτοι δημοτικού και μόνο 52 έχουν αποφοιτήσει από θρησκευτικά λύκεια (Ιμάμ χατίπ), με περισσότερους από μισούς εκ των οποίων δεν είναι καν «υπήκοοι» του ψευδοκράτους, αναφέροντας ότι οι απόφοιτοι πανεπιστημίων στα κατεχόμενα είναι πολλοί περισσότεροι απ’ ό,τι στην Τουρκία, συγκριτικά με τον πληθυσμό. Σε ολόκληρο το νησί, σύμφωνα με τον Αταλάι, υπάρχουν περίπου 300 τζαμιά.

Οι Τ/κ, είπε, δείχνουν μεγαλύτερο σεβασμό και σημασία απ’ ό,τι στην Τουρκία, «αλλά στις γιορτές και τις κηδείες πολλά άτομα δεν ξέρουν να κάνουν την προσευχή τους».
Διδασκαλία του Κορανίου

Ο Φαζίλ Κουτσιούκ, συνέχισε ο Αταλάι, είχε στείλει σε θρησκευτικά λύκεια για εκπαίδευση νέους από τα κατεχόμενα. Ερωτηθείς εάν θα συνεχισθούν τα καλοκαιρινά μαθήματα κορανίου, που έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στα κατεχόμενα, ο κ. Αταλάι απάντησε ότι τα μαθήματα θα πραγματοποιηθούν με μοντέρνο τρόπο, χωρίς να ενοχλούν και θα διδάσκονται από ειδικά εκπαιδευμένους, με παιδαγωγικές μεθόδους, σε συνεργασία και με το «υπουργείο» παιδείας.

Επικαλούμενος δημοσίευμα της τ/κ εφημερίδας «Γενί Ντουζέν» ότι, σύμφωνα με έρευνα, τα παιδιά που δεν έχουν πάει εκκλησία στις ελεύθερες περιοχές φθάνουν μόλις το 1%, ο Αταλάι είπε ότι ο αντίστοιχος αριθμός στα κατεχόμενα που δεν πήγε σε τζαμί είναι 38%. Στα κατεχόμενα, πρόσθεσε, ακόμα και αν κάποιος είναι άθεος φέρει μουσουλμανικό όνομα.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 22/05/2011

Read more...

Ο Ερντογάν κατηγορεί τον Ινονού για το Κουρδικό Ζήτημα

Παλιές καλές εποχές με τις πολιτικές του τουρκικού κράτους-που δεν διαφέρουν σε τίποτα απο αυτές που εφαρμόζει σήμερα η Τουρκία- θύμισε στους Κούρδους σε προεκλογική του ομιλία στην πόλη Βάν της νοτιοανατολικής Τουρκίας ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναφερόμενος στον Ισμέτ Ινονού (όταν ο Mustafa Kemal εξελέγη πρώτος πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας διόρισε πρωθυπουργό τον İsmet İnönü, ο οποίος τον διαδέχθηκε μετά το θάνατό του το 1938) και επεσήμανε ότι με τα πέντε διατάγματα της εποχής του που απαγόρευσαν τη χρήση της κουρδικής γλώσσας και που παράλληλα επέβαλλαν την κατάσχεση όσων βιβλίων ήταν γραμμένα στην κουρδική γλώσσα δημιουργήθηκε το κουρδικό ζήτημα .

Το Κουρδικό ζήτημα είναι και πρόβλημα μας είπε-ξεχνώντας προηγούμενη δήλωση του ότι δεν υπάρχει κουρδικό πρόβλημα αλλά προβλήματα του κουρδικού λαού – ανέφερε πως η Τουρκία θα πρέπει να διαχωρίσει το κουρδικό πρόβλημα από το πρόβλημα της οργάνωσης του PKK και ότι η κυβέρνηση του από το 2002 έχει δρομολογήσει την πορεία επίλυσης του κουρδικού ζητήματος και δεν αρνείται πια την ύπαρξη του.
Θα ήταν πολύ δύσκολο στον Τούρκο πρωθυπουργό να εξηγήσει τα αυστηρότατα μέτρα ασφαλείας που είχαν ληφθεί στην πόλη καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν δημιουργήσει μπλόκα σε όλους τους δρόμους και τις γειτονιές της πόλης, για ώρες είχε σταματήσει η κυκλοφορία στους γύρω δρόμους από το σημείο που θα εκφωνούσε τον προεκλογικό του λόγο και υπήρχε σωματική έρευνα σε όσους εισέρχονταν στον χώρο , ΜΑΤ, ειδικές αντιτρομοκρατικές ομάδες ,αστυνομικοί με πολιτικά είχαν αναπτυχθεί περιμετρικά απ οτις πρώτες πρωινές ώρες.
Η σκηνή ήταν ίδια με τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν κηρύχθηκε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και τεθωρακισμένα οχήματα και αστυνομικοί οπλισμένοι με αντισφυξιογόνες μάσκες, αλεξίσφαιρα γιλέκα και αυτόματα όπλα κατέλαβαν την πόλη.
Ο αριθμός των δυνάμεων ασφαλείας δεν κρίθηκε αρκετός και απο τις γειτονικές επαρχίες και από τις πόλεις της Μερσίνας και των Αδάνων μεταφέρθηκαν ενισχύσεις με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να φαντάζουν ως ξένοι στην ίδια τους την πόλη.
Τα μέτρα ασφαλείας κρίθηκαν αναγκαία λόγω της δράσης των υποστηρικτών του BDP ( Κόμμα της Ειρήνης και της Δημοκρατίας) ενδεικτικό του κλίματος είναι ότι στην πόλη ακούγονταν συνθήματα κατά του ΑΚΡ (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) και του Τούρκου Πρωθυπουργού από τα εκλογικά γραφεία του των υποψηφίων του BDP.
Κατά ανεξάρτητο βουλευτή του BDP το τουρκικό κράτος είναι αυτό που δημιουργεί κλίμα έντασης καθώς η πόλη (Βάν) κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτατης ανάγκης για μια προεκλογική ομιλία του Τούρκου Πρωθυπουργού με την παρουσία δυνάμεων ασφαλείας από όλη την Νότια και Νοτιανατολική Τουρκία Δείχνει αυτό τον τρόπο τον τρόπο που θα φέρουν την Δημοκρατία και την Ελευθερία στην περιοχή μας συμπλήρωσε.
Εντυπωσιακή ήταν η αντίδραση των Κούρδων απέναντι σε αυτή την κατάσταση έκτατης ανάγκης όπου για την προσευχή της Παρασκευής και παρά την παρουσία ισχυρών δυνάμεων ασφαλείας 5.000 άτομα συγκεντρώθηκαν όχι στο τζαμί αλλά σε ένα πάρκο της πόλης και αυτό ήταν μια ηχηρή απάντηση στο Τουρκικό κράτος το οποίο χρησιμοποιεί την θρησκεία και τους Ιμάμηδες ως πολιτικό εργαλείο.
«Συνηθίζουν να λένε ότι η θρησκεία των Κούρδων είναι ο Ζωροαστρισμός και όχι το , το Ισλάμ. Ποιος το είπε αυτό;
Ο άνδρας στο Ιμραλί και όσοι τον ακολουθούν », δήλωσε ο Ερντογάν την Πέμπτη σε εκδήλωση στην πόλη Σιίρτ, αναφερόμενος στον φυλακισμένο ηγέτη του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, (ΡΚΚ.)
Τι κάνουν τώρα αυτοί; Υποστηρίζουν δεν πρέπει να συγκεντρώνεστε στα τζαμιά, δεν πρέπει να προσεύχεστε με τον ιμάμη που το κράτος έχει ορίσει .Η προσευχή της Παρασκευής αποτελεί κοινό μας στοιχείο ,με τις πρακτικές αυτές που εφαρμόζουν δοκιμάζουν να σπάσουν την ενότητα μας
Είναι πλέον μια πραγματικότητα ότι ο Ερντογάν και η κυβέρνηση του αδυνατούν να λύσουν το Κουρδικό ζήτημα παρά τις συνεχείς υποσχέσεις οι πρακτικές οι οποίες εφαρμόζονται είναι στην αντίθετη κατεύθυνση από όσα εξαγγέλλονται.
Το Δημοκρατικό Άνοιγμα η πρωτοβουλία του Ερντογάν για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος δεν έχει επιτύχει τον στόχο για τον οποίο και εξαγγέλθηκε υποστηρίζουν πολλοί ψηφοφόροι του κόμματος του και πλέον εναποτίθενται οι ελπίδες στο νέο Κοινοβούλιο που θα προκύψει μετά τις γενικές εκλογές της 12ης Ιουνίου και την ψήφιση ενός νέου συντάγματος.

http://nationalpride.wordpress.com

Read more...

Βίντεο με τουρκικές ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις στο Αιγαίο!

Eπιχειρήσεις στο αρχιπέλαγος του Αιγαίου κατά των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων περιγράφει βίντεο της κρατικής τουρκικής εταιρείας Ηavelsan το οποίο ήρθε πρόσφατα στην δημοσιότητα με αφορμή την τουρκική έκθεση στρατιωτικού υλικού IDEF 2011. Στο βίντειο περιγράφονται οι δυνατότητες του προγράμματος παρουσιάζεται MELTEM. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα περιλαμβάνει την απόκτηση 16 + 3 αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας καθώς και του συστήματος Διαχείρισης Μάχης AMASCOS το οποίο εξοπλίζει τα αεροσκάφη αυτά.

Όπως φαίνεται από το βίντεο η εταιρεία παρουσιάζει την συμβολή των αεροσκαφών σε ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις, σε αποστολές SAR αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι από το χρονικό σημείο 5.20 μέχρι το 7 λεπτό του βίντεο, παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο τα αεροσκάφη με τα υποσυστήματα τους μπορούν να μεταδώσουν στις φίλιες δυνάμεις την εικόνα που λαμβάνουν για τις εχθρικές δυνάμεις όταν αυτές βρίσκονται πίσω από τα νησιά του Αιγαίου!
Έίναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι πρόκειται για το ελληνικό Π.Ν. οι δυνάμεις που αντιμετωπίζουν τα τουρκικά ανθυποβρυχιακά αεροσκάφη!
Μπορεί να χαρακτηριστέι ως οπτικοποιημένη πρόβα πολέμου στο Αιγαίο
Συγκεκριμένα αναφέρονται σενάρια όπως η επιτήρηση θαλασσίων περιοχών και ο εντοπισμός εχθρικών ναυτικών δυνάμεων που βρίσκονται πίσω από νησιά σε περιβάλλον που θα κληθούν να επιχειρήσουν μελλοντικά οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Η δυνατότητα αυτή των αεροσκαφών του προγράμματος MELTEM σχεδιάστηκε και υλοποιείται στα πλαίσια του διακλαδικού προγράμματος επιτήρησης UZUN UFUK (Μακρύς Ορίζοντας) το οποίο θα επιτρέπει στην Τουρκία να έχει εικόνα της τακτικής κατάστασης πίσω από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου επιτρέποντας στις τουρκικές αεροναυτικές δυνάμεις να έχουν πλήρη απεικόνιση της κατάστασης στο κεντρικό Αιγαίο.
Μετά από αυτά τι άλλο χρειαζόμαστε για να αντιληφτούμε τις αληθινές προθέσεις των γειτόνων μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι πίσω από τη προωθούμενη ελληνοτουρκική περιφερειακή οικονομική συνεργασία στο Αιγαίο κρύβεται κάτι πιο ουσιαστικό και σίγουρα όχι θετικό για τα ελληνικά συμφέροντα.

defencenet

Read more...

Τουρκία: Μια νέα υποψηφιότητα

Μια είδηση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα ΜΜΕ. Η Άγκυρα ανακοίνωσε επίσημα την εβδομάδα που πέρασε την απόφασή της να υποβάλει εκ νέου υποψηφιότητα για τη θέση μη μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη χρονική περίοδο 2015 – 2016. Υπενθυμίζουμε –και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία– ότι είναι η δεύτερη φορά που σε σύντομο χρονικό διάστημα η Τουρκία υποβάλλει υποψηφιότητα σε ένα από τα σπουδαιότερα διεθνή όργανα όπως το Συμβούλιο Ασφαλείας. Το 2009 – 2010 η Τουρκία είχε καταλάβει την ίδια θέση.

Πολλοί είναι οι λόγοι που ώθησαν την Άγκυρα στη λήψη της απόφασης αυτής. Σε σχετική ανακοίνωσή του το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών τονίζει την πεποίθησή του ότι η Τουρκία θα προσδώσει επιπλέον αξία στην παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.

Λόγω δε της εν εξελίξει διαμόρφωσης νέας κατάστασης πραγμάτων στη Μέση Ανατολή η τουρκική διπλωματία θεωρεί ότι έχει αυξημένο ρόλο ευθύνης που την ωθεί στην ανάληψη μιας ακόμη θητείας στο υπέρτατο αυτό όργανο των Ηνωμένων Εθνών. Υπενθυμίζουμε ότι για τη θητεία 2009 – 2010 η Τουρκία έλαβε 151 ψήφους από τη Γενική Συνέλευση επί συνόλου 192.

Στη νέα αυτή υποψηφιότητά της η Άγκυρα έχει να συναγωνιστεί με την Ισπανία και τη Νέα Ζηλανδία, που είναι επίσης συνυποψήφιες και ανήκουν στη Δυτική ομάδα, όπως και η Τουρκία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Τουρκία ανήκει σε δύο ομάδες στα Ηνωμένα Έθνη. Στην ασιατική και στη λεγόμενη ομάδα των κρατών της Δυτικής Ευρώπης και άλλων χωρών. Λαμβάνει μέρος στις εργασίες και των δύο ομάδων, αλλά ψηφίζει, συμμετέχει μόνο στις ψηφοφορίες της δεύτερης (ομάδα Δυτικής Ευρώπης και άλλων χωρών).

Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι η Τουρκία επιδιώκει να καταλάβει, πέντε μόλις χρόνια αργότερα, την ίδια θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας, σε αντίθεση με τη χώρα μας, που έχει υποβάλει την ίδια μεν υποψηφιότητα αλλά για την περίοδο… 2025 – 2026… Αυτό σε απλά μαθηματικά σημαίνει ότι η Ελλάδα ξαναβάζει υποψηφιότητα 20 χρόνια μετά την τελευταία (2005 – 2006) θητεία της ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενώ η Τουρκία υποβάλλει νέα υποψηφιότητα πέντε χρόνια μετά.


Συμπεράσματα μόνο δικά σας.

Με υπερχειλίζουσα δραστηριότητα στη Μέση Ανατολή η Άγκυρα προσπαθεί να καθιερώσει την παρουσία της στον ευπαθή αυτό χώρο και να αποδείξει ότι είναι σημαντικός παίκτης στην περιοχή.
Τα πρόσφατα γεγονότα της εξέγερσης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής το έδειξαν. Δεν είναι όμως μόνο αυτό.

Από τον σημαντικό θώκο του Συμβουλίου Ασφαλείας όχι μόνο θα παρακολουθεί αλλά ασφαλώς θα προσπαθήσει να προβάλει τις θέσεις της και να επηρεάσει καταστάσεις που θα είναι υποστηρικτικές των συμφερόντων της. Αυτό δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ουδενός. Απλό και μόνο παράδειγμα το Κυπριακό.

Στην πολιτική προώθησης και προβολής των συμφερόντων της η Τουρκία έχει να επιδείξει επιτυχίες. Ακόμη κι αν ορισμένες φορές από τις πολιτικές που ακολούθησε προκλήθηκαν αντιδράσεις.
Όπως, επί παραδείγματι, όταν κατά την τελευταία της θητεία στο Συμβούλιο Ασφαλείας είχε ψηφίσει κατά της επιβολής νέων κυρώσεων σε βάρος του Ιράν εξαιτίας του επίμαχου πυρηνικού προγράμματός του.

Υπενθυμίζεται ότι τότε προκλήθηκαν ορισμένες επικρίσεις από τους συμμάχους της και ερωτήματα όσον αφορά τον παραδοσιακό φιλοδυτικό προσανατολισμό της. Είναι γεγονός πάντως ότι η Τουρκία προσπαθεί να προβάλλει και να κάνει έντονη την παρουσία της στη Δυτική σκηνή. Και μάλιστα με τρόπο δυναμικό. Επωφελείται κάθε ευκαιρίας. Αυτό θα πράξει και με το Συμβούλιο Ασφαλείας, δείχνοντας ότι έχει συναίσθηση χώρας με διεθνείς ευθύνες.

Ελπίζουμε ότι τα ανωτέρω θα αποτελέσουν στοιχεία προβληματισμού για τους αρμόδιους χειριστές των εθνικών μας θεμάτων, που ασφαλώς πρέπει να γνωρίζουν ότι οι χώρες οφείλουν να έχουν ισχυρή διαπραγματευτική ισχύ προκειμένου να ενισχύουν τις θέσεις τους. Ειδικά μάλιστα χώρες σαν τη δική μας.

Για τον λόγο αυτό εκφράζουμε την απορία μας: Γιατί η Ελλάδα αποφάσισε να υποβάλει υποψηφιότητα για θέση μη μόνιμου μέλους του ΣΑ 20 χρόνια μετά, ενώ η Τουρκία 5; Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν άλλοι λόγοι που υπαγόρευσαν την απόφαση αυτή. Δεν θα είχε μεγαλύτερο ειδικό βάρος μια υποψηφιότητα για νωρίτερα στο Συμβούλιο Ασφαλείας, τη στιγμή μάλιστα που η χώρα έχει προφανή ανάγκη να ισχυροποιήσει τη διαπραγματευτική της θέση στην παρούσα συγκυρία;

Βέβαια υπάρχει και αντίλογος. Η Ελλάδα έχει υποβάλει υποψηφιότητα στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ για την περίοδο 2012 – 2015, στις εκλογές που θα γίνουν τον Μάιο του 2012.
Γεννάται όμως και εδώ το ερώτημα: Είναι ισοδύναμες οι δύο αυτές υποψηφιότητες; Σε τι θα ωφελήσει η τόσο μακρόχρονη απουσία μας από το Συμβούλιο Ασφαλείας;

Αυτά και άλλα ερωτήματα μας απασχολούν και μας οδηγούν σε μελαγχολικές σκέψεις μέχρι τουλάχιστον να πάρουμε πειστικές απαντήσεις.

paron

Read more...

Αρνήθηκε βοήθεια τουρκική θαλαμηγός που είχε προσαράξει νότια της Πάρου

Αρνήθηκε βοήθεια το πλήρωμα της θαλαμηγού, "Richmond 6" με σημαία Τουρκίας, όταν προσάραξε σε σημείο κοντά στην βραχονησίδα Τσιμηντήρι νότια (250 μ.) της Πάρου. Τελικά αποκολλήθηκε με ίδια μέσα, αλλά όταν έφτασε στο λιμάνι της Πάρου της απαγορεύθηκε ο απόπλους, μέχρι αποκατάσταση των ζημιών. Ασφαλείς και καλά στην υγεία τους είναι οι 16 επιβαίνοντες της θαλαμηγού...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Οι παραβιάσεις της τουρκικής Αεροπορίας.

Δύο σχηματισμοί της τουρκικής Αεροπορίας αποτελούμενοι από 2 ελικόπτερα, ένα CN-235 και 15 μαχητικά αεροσκάφη εκ των οποίων τα 8 έφεραν οπλισμό πραγματοποίησαν σήμερα 8 παραβάσεις του FIR Αθηνών και 8 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ). Η τουρκική δραστηριότητα εξελίχθηκε στο βόρειο, κεντρικό και νότιο Αιγαίο.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Παραλίγο σφαγή με πιθανό θύμα τον Ρ.Τ.Ερντογάν στο Κουρδιστάν

Παραλίγο θα είχαμε σφαγή στην επίσκεψη του Ρ.Τ.Ερντογάν στο Κουρδιστάν: Βόμβα μεγάλης ισχύος εξουδετερώθηκε μία μέρα πριν από την επίσκεψη του σε κουρδική περιοχή, στη νοτιοανατολική Ανατολία. Σύμφωνα με πηγή των τοπικών υπηρεσιών ασφαλείας, η βόμβα που περιείχε 36 κιλά εκρηκτικών και ελεγχόταν με τηλεχειρισμό, βρέθηκε σε μια γέφυρα μεταξύ των περιοχών Νουζαϊμπίν και Τσιζρέ στην επαρχία Σιρνάκ, στα σύνορα με το Ιράκ.

Ο Ερντογάν αναμένεται να μεταβεί αύριο Τρίτη στην περιοχή αυτή όπου θα εκφωνήσει ομιλία σε προεκλογική συγκέντρωση εν όψει των εκλογών του Ιουνίου. Οι τοπικές αρχές υποψιάζονται για την τοποθέτηση της βόμβας τους αντάρτες του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) που θεωρείται από την Τουρκία και πολλές χώρες ότι είναι τρομοκρατική οργάνωση.

Το ΡΚΚ ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση στις αρχές Μαΐου στη βόρεια Τουρκία κατά την οποία ένας αστυνομικός σκοτώθηκε και ακόμη ένας τραυματίστηκε. Τα θύματα συνόδευαν αυτοκινητοπομπή του κυβερνώντος κόμματος ύστερα από μια προεκλογική συγκέντρωση του Ερντογάν.

Το ΡΚΚ κήρυξε μονομερή κατάπαυση του πυρός τον Αύγουστο του 2010 αλλά το Μάρτιο απείλησε να την τερματίσει, καταγγέλλοντας την αποτυχία της κυβέρνησης να διεξαγάγει διάλογο με τους Κούρδους. Οι ταραχές μεταξύ του ΡΚΚ και των δυνάμεων ασφαλείας έχουν ενταθεί τις τελευταίες εβδομάδες, εν όψει των βουλευτικών εκλογών της 12ης Ιουνίου.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Αστάθεια στο Κιρκούκ: Φόβοι για την ενότητα του Ιράκ

Στο Κιρκούκ του Βορείου Ιράκ, τις τελευταίες ημέρες έχουν χάσει την ζωή τους 27 άνθρωποι και έχουν τραυματιστεί σοβαρά άλλοι 90 γεγονός που οδηγεί σε εκτιμήσεις για επερχόμενη αστάθεια η οποία μπορεί να απειλήσει την ενότητα του Ιράκ. Οι βομβιστικές επιθέσεις που έλαβαν χώρα και αναστάτωσαν μία πολύ ευαίσθητη περιοχή του Ιράκ ακολούθησαν την σύλληψη από τις αρχές τοπικών ηγετικών στελεχών του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ, οργάνωσης η οποία έχει στενούς δεσμούς και συνεργάζεται με την Αλ-Κάιντα.

Οι βομβιστικές επιθέσεις δεν είχαν εθνοτικό χαρακτήρα αφού ανάμεσα στα θύματα βρίσκονταν τόσο Κούρδοι όσο και Άραβες κάτι το οποίο εκτιμάται πως είναι η «θετική», εάν μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε έτσι, πλευρά των γεγονότων, αφού η επίθεση δεν εντάσσεται στα πλαίσια του Αραβο-Κουρδικού μπρα-ντε-φερ για τον έλεγχο της πετρελαϊκά πλούσιας περιοχής.

Ακριβώς λόγω του βεβαρυμμένου παρελθόντος της περιοχής ο κίνδυνος που ελλοχεύει πίσω από κάθε προσπάθεια αποσταθεροποίησης είναι πολύ μεγάλος. Τον τελευταίο μήνα τα επεισόδια στην περιοχή έχουν πολλαπλασιαστεί με αποτέλεσμα να τίθεται υπό αμφισβήτηση η ικανότητα των τοπικών αρχών αλλά και της κυβέρνησης της Βαγδάτης να εγγυηθεί την ασφάλεια του Κιρκούκ. Όπως γίνεται κατανοητό η συνέχιση των πολύνεκρων επιθέσεων είναι σίγουρο πως στο τέλος θα οδηγήσουν την Κουρδική πλειοψηφία στο να απαιτήσει δομικές αλλαγές στην διοίκηση και την επιτήρηση της περιοχής, κάτι το οποίο θα σηματοδοτήσει και την αρχή του τέλους της Αραβο-Κουρδικής εξ ανάγκης συμμαχίας και συνεργασία.

Είναι πολύ πιθανό η μελλοντική ενότητα του Ιράκ να παιχθεί στο Κιρκούκ, και όταν αυτό είναι δυσαρεστημένο, η Βαγδάτη δεν θα πρέπει να αισθάνεται καλά…

http://www.defence-point.gr/news/?p=11000

Read more...

Μαθήματα «αποτροπής» από το Πακιστάν στην Ελλάδα

Η «εξωτερική εξισορρόπηση» ενός υπέρτερου σε μέγεθος και ενδεχομένως σε ισχύ αντιπάλου δεν είναι εύκολη δουλειά. Σίγουρα χρειάζεται φαντασία, αλλά και πολιτικούς που να κατανοούν το αδιέξοδο και να έχουν… το στομάχι να εμπλακούν στη διαδικασία εξεύρεσης λύσης στο πρόβλημα. Όχι να αναλώνονται σε δηλώσεις κούφιες όπως έχουμε χορτάσει στην Ελλάδα…

Οι σχέσεις μεταξύ Πακιστάν και Ηνωμένων Πολιτειών δε φαίνεται να έχουν εξομαλυνθεί τα τελευταία χρόνια, παρά τις παροχές των Αμερικανών στο Ισλαμαμπάντ. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι οι σχέσεις με την Ινδία παραμένουν δύσκολες, αφού το Πακιστάν συνεχίζει, ιστορικά, να αισθάνεται την πίεση της ινδικής ισχύος.

Στην προσπάθεια εξισορρόπησης καταφεύγει στην από παλιά σύμμαχο Κίνα, που φαίνεται ότι είναι η μόνη, όλα αυτά τα χρόνια, που μπορεί να συγκρατήσει την Ινδία.

Σε πρόσφατες δημοσιεύσεις μας είχαμε αναφερθεί στην επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ινδίας, Μανμοχάν Σινχ, στην Καμπούλ, όπου έγινε δεκτός με πρωτόγνωρες τιμές. Περισσότερες πληροφορίες στο σύνδεσμο http://www.defence-point.gr/news/?p=10271

Επιπλέον, ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Γιουσούφ Ραζά Γκιλάνι, έχοντας εγκαινιάσει πρόσφατα πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, το οποίο κατασκευάστηκε από κινεζικές εταιρείες, επισκέφθηκε το Πεκίνο.

Μπορείτε να διαβάσετε και το σχετικό δημοσίευμα: http://www.defence-point.gr/news/?teletext=πακιστάν-νέο-πυρηνικό-εργοστάσιο

Μετά τη χθεσινή (21/5) επιστροφή του πρωθυπουργού από την Κίνα, ο υπουργός Άμυνας του Πακιστάν, Άχμαντ Μουχτάρ, ανακοίνωσε ότι η χώρα του ζήτησε από την Κίνα να κατασκευάσει ναυτική της βάση σε λιμένα του Πακιστάν (περιοχή Γκουαντάρ, στην επαρχία Μπαλουχιστάν).

Το λιμάνι αυτό είχε εγκαινιαστεί το 2007, έχοντας κατασκευαστεί από την Κίνα, η οποία επένδυσε 200 εκατομμύρια δολάρια, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως σταθμός εμπορευμάτων. Βρίσκεται περίπου 70 χιλιόμετρα από τα σύνορα με το Ιράν και πολύ κοντά στην είσοδο του Περσικού Κόλπου.

Επιπλέον, ο υπουργός Άμυνας δήλωσε ότι σε μακροχρόνιο ορίζοντα, η κυβέρνηση της Κίνας συμφώνησε να αναλάβει το διευθυντικό έλεγχο του λιμένα, αφού λήξει η σχετική συμφωνία με εταιρεία της Σιγκαπούρης. Τέλος, ανέφερε ότι κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Πεκίνο, συμφωνήθηκε να επιταχυνθεί η παράδοση των 50 κινεζικών μαχητικών αεροσκαφών JF-17.

Φυσικά, μια τέτοια συνεργασία τόσο κοντά στον Περσικό Κόλπο δεν είναι απλά και μόνο ένα αντίβαρο προς την Ινδία. Η ύπαρξη κινεζικής βάσης τόσο κοντά στον Περσικό Κόλπο θα είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα και για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που πιθανόν τελικά να δουν έναν ακόμα ανταγωνιστή στην περιοχή μετά το Ιράν.

Μέσα από αυτά τα ζητήματα βλέπουμε πρακτικά το πως λειτουργούν οι διεθνείς σχέσεις. Εν μέρει η αναλογία Ινδίας και Πακιστάν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μοιάζει, σε πολύ γενικές γραμμές, με αυτή μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Το Πακιστάν, πέρα από τις όποιες ακρότητες που έχει επιδείξει στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής από την ημέρα της ίδρυσής του, προσπαθεί να λειτουργήσει ως ορθολογικός δρων, που επιδιώκει μεγιστοποίηση της ασφάλειάς του (αν και πολλές φορές το έκανε με το λάθος τρόπο).

Στις διεθνείς σχέσεις υπάρχει η εσωτερική και εξωτερική εξισορρόπηση. Η εσωτερική επιτυγχάνεται με την αύξηση της εσωτερικής ισχύος του κράτους μέσω εξοπλισμών, βελτίωση υποδομών, της οικονομίας κτλ, ενώ η εξωτερική επιτυγχάνεται με δημιουργία σχέσεων αλληλεξάρτησης, συμμαχιών, συνεργασιών κτλ.

Την υπόθεση με τη δημιουργία ναυτικής βάσης την αντιμετωπίζει και η Ελλάδα από την ημέρα που η Αλβανία δέχτηκε να δημιουργηθεί ναυτική βάση του τουρκικού ναυτικού σε λιμάνια της χώρας της. Ωστόσο, το πιο σημαντικό δίδαγμα είναι το πώς το Πακιστάν εμπλέκει μια ισχυρή δύναμη στο έδαφός του ώστε να καταστήσει κάθε ενδεχόμενη ινδική σκέψη για επίθεση στο Πακιστάν ανεδαφική. Με απλά λόγια, μέσω της εξωτερικής εξισορρόπησης, το Πακιστάν βρήκε τον τρόπο να ενισχύσει την αποτροπή του απέναντι στην Ινδία. Τι ακριβώς κάνουμε εμείς ως Έλληνες για την εξωτερική στρατιωτική εξισορρόπηση της Τουρκίας;

Το αν στην παρούσα ελληνική κυβέρνηση, αλλά και στις προηγούμενες, γνωρίζουν (ή γνώριζαν) από διεθνείς σχέσεις το απαντούν τα γεγονότα. Πλην ελαχίστων θετικών στοιχείων, επικρατεί έντονη άγνοια, με τους υπουργούς Εξωτερικών συνήθως να μη γνωρίζουν τα βασικά που μαθαίνουν οι πρωτοετείς φοιτητές διεθνών σχέσεων κι απλά να μιλάνε για ιδεοληψίες περί διεθνούς δικαίου. Το κακό είναι ότι δεν ακούν τους γνωρίζοντες, διπλωμάτες, ορισμένους καλούς ακαδημαϊκούς και μη.

Οι προαναφερθέντες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, παραμυθιάζουν τους αδαείς και τους ίδιους τους εαυτούς τους ότι… αποτρέπουν την Τουρκία μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και να σκεφτεί κανείς ότι την αυτοκαταστροφική τους αφέλεια την πληρώνει ένας ολόκληρος λαός, πλέον και οικονομικά, όχι μόνο στρατιωτικά…

http://www.defence-point.gr/news/?p=11016

Read more...