Τουρκία: Μια νέα υποψηφιότητα

Μια είδηση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα ΜΜΕ. Η Άγκυρα ανακοίνωσε επίσημα την εβδομάδα που πέρασε την απόφασή της να υποβάλει εκ νέου υποψηφιότητα για τη θέση μη μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη χρονική περίοδο 2015 – 2016. Υπενθυμίζουμε –και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία– ότι είναι η δεύτερη φορά που σε σύντομο χρονικό διάστημα η Τουρκία υποβάλλει υποψηφιότητα σε ένα από τα σπουδαιότερα διεθνή όργανα όπως το Συμβούλιο Ασφαλείας. Το 2009 – 2010 η Τουρκία είχε καταλάβει την ίδια θέση.

Πολλοί είναι οι λόγοι που ώθησαν την Άγκυρα στη λήψη της απόφασης αυτής. Σε σχετική ανακοίνωσή του το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών τονίζει την πεποίθησή του ότι η Τουρκία θα προσδώσει επιπλέον αξία στην παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.

Λόγω δε της εν εξελίξει διαμόρφωσης νέας κατάστασης πραγμάτων στη Μέση Ανατολή η τουρκική διπλωματία θεωρεί ότι έχει αυξημένο ρόλο ευθύνης που την ωθεί στην ανάληψη μιας ακόμη θητείας στο υπέρτατο αυτό όργανο των Ηνωμένων Εθνών. Υπενθυμίζουμε ότι για τη θητεία 2009 – 2010 η Τουρκία έλαβε 151 ψήφους από τη Γενική Συνέλευση επί συνόλου 192.

Στη νέα αυτή υποψηφιότητά της η Άγκυρα έχει να συναγωνιστεί με την Ισπανία και τη Νέα Ζηλανδία, που είναι επίσης συνυποψήφιες και ανήκουν στη Δυτική ομάδα, όπως και η Τουρκία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Τουρκία ανήκει σε δύο ομάδες στα Ηνωμένα Έθνη. Στην ασιατική και στη λεγόμενη ομάδα των κρατών της Δυτικής Ευρώπης και άλλων χωρών. Λαμβάνει μέρος στις εργασίες και των δύο ομάδων, αλλά ψηφίζει, συμμετέχει μόνο στις ψηφοφορίες της δεύτερης (ομάδα Δυτικής Ευρώπης και άλλων χωρών).

Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι η Τουρκία επιδιώκει να καταλάβει, πέντε μόλις χρόνια αργότερα, την ίδια θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας, σε αντίθεση με τη χώρα μας, που έχει υποβάλει την ίδια μεν υποψηφιότητα αλλά για την περίοδο… 2025 – 2026… Αυτό σε απλά μαθηματικά σημαίνει ότι η Ελλάδα ξαναβάζει υποψηφιότητα 20 χρόνια μετά την τελευταία (2005 – 2006) θητεία της ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενώ η Τουρκία υποβάλλει νέα υποψηφιότητα πέντε χρόνια μετά.


Συμπεράσματα μόνο δικά σας.

Με υπερχειλίζουσα δραστηριότητα στη Μέση Ανατολή η Άγκυρα προσπαθεί να καθιερώσει την παρουσία της στον ευπαθή αυτό χώρο και να αποδείξει ότι είναι σημαντικός παίκτης στην περιοχή.
Τα πρόσφατα γεγονότα της εξέγερσης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής το έδειξαν. Δεν είναι όμως μόνο αυτό.

Από τον σημαντικό θώκο του Συμβουλίου Ασφαλείας όχι μόνο θα παρακολουθεί αλλά ασφαλώς θα προσπαθήσει να προβάλει τις θέσεις της και να επηρεάσει καταστάσεις που θα είναι υποστηρικτικές των συμφερόντων της. Αυτό δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ουδενός. Απλό και μόνο παράδειγμα το Κυπριακό.

Στην πολιτική προώθησης και προβολής των συμφερόντων της η Τουρκία έχει να επιδείξει επιτυχίες. Ακόμη κι αν ορισμένες φορές από τις πολιτικές που ακολούθησε προκλήθηκαν αντιδράσεις.
Όπως, επί παραδείγματι, όταν κατά την τελευταία της θητεία στο Συμβούλιο Ασφαλείας είχε ψηφίσει κατά της επιβολής νέων κυρώσεων σε βάρος του Ιράν εξαιτίας του επίμαχου πυρηνικού προγράμματός του.

Υπενθυμίζεται ότι τότε προκλήθηκαν ορισμένες επικρίσεις από τους συμμάχους της και ερωτήματα όσον αφορά τον παραδοσιακό φιλοδυτικό προσανατολισμό της. Είναι γεγονός πάντως ότι η Τουρκία προσπαθεί να προβάλλει και να κάνει έντονη την παρουσία της στη Δυτική σκηνή. Και μάλιστα με τρόπο δυναμικό. Επωφελείται κάθε ευκαιρίας. Αυτό θα πράξει και με το Συμβούλιο Ασφαλείας, δείχνοντας ότι έχει συναίσθηση χώρας με διεθνείς ευθύνες.

Ελπίζουμε ότι τα ανωτέρω θα αποτελέσουν στοιχεία προβληματισμού για τους αρμόδιους χειριστές των εθνικών μας θεμάτων, που ασφαλώς πρέπει να γνωρίζουν ότι οι χώρες οφείλουν να έχουν ισχυρή διαπραγματευτική ισχύ προκειμένου να ενισχύουν τις θέσεις τους. Ειδικά μάλιστα χώρες σαν τη δική μας.

Για τον λόγο αυτό εκφράζουμε την απορία μας: Γιατί η Ελλάδα αποφάσισε να υποβάλει υποψηφιότητα για θέση μη μόνιμου μέλους του ΣΑ 20 χρόνια μετά, ενώ η Τουρκία 5; Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν άλλοι λόγοι που υπαγόρευσαν την απόφαση αυτή. Δεν θα είχε μεγαλύτερο ειδικό βάρος μια υποψηφιότητα για νωρίτερα στο Συμβούλιο Ασφαλείας, τη στιγμή μάλιστα που η χώρα έχει προφανή ανάγκη να ισχυροποιήσει τη διαπραγματευτική της θέση στην παρούσα συγκυρία;

Βέβαια υπάρχει και αντίλογος. Η Ελλάδα έχει υποβάλει υποψηφιότητα στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ για την περίοδο 2012 – 2015, στις εκλογές που θα γίνουν τον Μάιο του 2012.
Γεννάται όμως και εδώ το ερώτημα: Είναι ισοδύναμες οι δύο αυτές υποψηφιότητες; Σε τι θα ωφελήσει η τόσο μακρόχρονη απουσία μας από το Συμβούλιο Ασφαλείας;

Αυτά και άλλα ερωτήματα μας απασχολούν και μας οδηγούν σε μελαγχολικές σκέψεις μέχρι τουλάχιστον να πάρουμε πειστικές απαντήσεις.

paron