Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Σχέσεις οργής Άγκυρας-ΗΠΑ


Σε αντίθεση με την Τουρκία, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι δύο υπάκουοι φίλοι των ΗΠΑ. Παρά το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον δεν βοήθησε ποτέ την Αθήνα και τη Λευκωσία, και δεν στάθηκε ποτέ αρωγός στα προβλήματά τους, δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ. Αντίθετα οι ηγεσίες των δύο χωρών με δουλοπρέπεια μερικές φορές αποδέχθηκαν τις βουλές των Αμερικανών, αντί να διαμαρτυρηθούν και να αντιδράσουν.Και όμως... Ο Μπους και οι Τσέινι τις τιμώρησαν με την αναγνώριση των Σκοπίων και την κατάθεση του αντιδημοκρατικού σχεδίου Ανάν.


Του Μιχάλη Ιγνατίου,mignatiou@aol.com
ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ

Η ακύρωση του τουρκο-αμερικανικού συνεδρίου, που αποτελούσε το μεγαλύτερο ετήσιο πολιτικό και κοινωνικό γεγονός της τουρκικής Ομογένειας, και η άρνηση του Λευκού Οίκου να κάνει δεκτό το αίτημα του Ταγίπ Ερντογάν να επισκεφθεί το Λευκό Οίκο, αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι σχέσεις της Ουάσιγκτον και της Άγκυρας βρίσκονται στο χειρότερο σημείο από την εποχή του πολέμου στο Ιράκ, το Μάρτιο του 2003.

Για τη ρήξη δεν ευθύνεται ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος παρασυρμένος από τους διπλωμάτες της Κυβέρνησης Μπους που παρέμειναν για μερικούς μήνες στις θέσεις του μετά την εκλογή του, πρόσφερε πρώτο ρόλο στην Τουρκία, πραγματοποιώντας το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη. Η ευθύνη πέφτει αποκλειστικά στους ώμους του Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος εσχάτως δείχνει τον πραγματικό ισλαμικό εαυτό του. Σκληρός, άτεγκτος, με συμπτώματα ναπολεοντισμού, επέλεξε να ταχθεί με το μέρος του Ιράν, του μεγαλύτερου εχθρού των Ηνωμένων Πολιτειών.

Στο τουρκοαμερικανικό συνέδριο συμμετείχαν παραδοσιακά οι επικεφαλείς του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου. Τα έξοδα του τριήμερου συενδρίου, που εφιλοξενείτο στο πιο ακριβό ξενοδοχείο της Ουάσιγκτον, πλήρωναν αμερικανικές πολεμικές εταιρείες και τουρκικοί οργανισμοί που έχουν άμεση σχέση εξάρτησης με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Η παρουσία τού εκάστοτε ΓΕΕΘΑ ή του αναπληρωτή του, δείχνει τη σημασία που έδιναν οι Τούρκοι στρατηγοί στο συνέδριο αυτό, του οποίου παλαιότερα συνδιοργανωτής ήταν ο στρατηγός Σκόουκροφτ, προσωπάρχης επί προεδρίας Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου.

Αναλυτές στην αμερικανική πρωτεύουσα προβλέπουν ότι η ρήξη θα γίνει μία μονιμότητα διότι η Κυβέρνηση του Ταγίπ Ερτογάν, εκτός των άλλων, έλαβε και μία άλλη απόφαση που χαρακτηρίζεται αντισυμμαχική: ακύρωσε όλες τις επισκέψεις αξιωματούχων της, ακόμα και χαμηλόβαθμων, στην Ουάσιγκτον. Οι πληροφορίες που διαρρέει η τουρκική πρεσβεία αναφέρουν ότι η σχέση θα μπορούσε να διορθωθεί μόνο με μία συγγνώμη από το Λευκό Οίκο για το ψήφισμα της Επιτροπής του Κογκρέσου που αναγνώρισε την αρμενική γενοκτονία, σάμπως και γι’ αυτή την απόφαση των βουλευτών έφταιγε ο κ. Ομπάμα. Δυστυχώς οι Τούρκοι νομίζουν πως η δημοκρατία γεννήθηκε στο αρχηγείο των Ενόπλων της Δυνάμεων.

Σε αντίθεση με την Τουρκία, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι δύο υπάκουοι φίλοι των ΗΠΑ.
Παρά το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον δεν βοήθησε ποτέ την Αθήνα και τη Λευκωσία, και δεν στάθηκε ποτέ αρωγός στα προβλήματά τους, δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ. Αντίθετα οι ηγεσίες των δύο χωρών με δουλοπρέπεια μερικές φορές αποδέχθηκαν τις βουλές των Αμερικανών, αντί να διαμαρτυρηθούν και να αντιδράσουν.

Η τουρκική αντίθεση σε όσα -θα έλεγα στα πάντα- που ενδιαφέρουν την Αμερική δεν προκάλεσε κανένα κακό στην Τουρκία και την Κυβέρνησή της. Εκτός εάν αυτή η Κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα έχει αποφασίσει να αντιδράσει και να υλοποιήσει πραγματικά το αμερικανικό δόγμα ότι «όσοι δεν είμαι μαζί μας, είναι εναντίον μας». Στον πόλεμο του Ιράκ, η Τουρκία δεν ανταποκρίθηκε στην έκκληση των Αμερικανών για βοήθεια. Η Ελλάδα και η Κύπρος, όχι μόνο απάντησαν στην αμερικανική έκκληση αλλά πρόσφεραν το έδαφος και τον εναέριο χώρο τους στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις. Την στιγμή της μεγάλης ανάγκης των ΗΠΑ βρέθηκαν στο πλευρό τους. Και όμως... Ο Μπους και οι Τσέινι τις τιμώρησαν με την αναγνώριση των Σκοπίων και την κατάθεση του αντιδημοκρατικού σχεδίου Ανάν.

Τώρα που βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση με αυτή του 2003, με τους Τούρκους απέναντι στην Αμερική και την Ελλάδα και την Κύπρο στο πλευρό της, πρέπει οι υπεύθυνες ηγεσίες να ξεχάσουν την δουλοπρεπή στάση του παρελθόντος και να επιτύχουν ανταλλάγματα. Για να κερδίσουν λίγη από την χαμένη τους εκτίμηση...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι: Μπάχαλο τα έκανε η κυπριακή πρεσβεία στην Ουάσιγκτον με το πρόγραμμα του υπουργού Εξωτερικών Μάρκου Κυπριανού. Δεν θα παραβλέψω το γεγονός ότι ήταν εξαιρετικά φτωχό, αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι το πρόγραμμα ήταν απόρρητο! Ως να επρόκειτο για κρατικό μυστικό. Σημειώνω ότι το πρόγραμμα των συναντήσεων του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα και της κ. Χίλαρι Κλίντον δίνεται στους διαπιστευμένους δημοσιογράφους στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας για την επόμενη... Συμφωνώ, συμφωνώ, μην φωνάζετε... Αλλο Λευκός Οίκος και Στέιτ Ντιπάρτμεντ και άλλο το Υπουργείο Εξωτερικών της υπερδύναμης Κύπρου!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ: Παρά το γεγονός ότι η επίσκεψη του κ. Κυπριανού πραγματοποιήθηκε λόγω της απόφαση των Αμερικανών για πρόσκληση στον κατοχικό ηγέτη, εν τούτοις η κ. Χίλαρι Κλίντον του απέδωσε τιμές υπουργού Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι η τρίτη συνάντηση των δύο υπουργών...

Read more...

Νέο τετελεσμένο στο Αιγαίο...


Ανθος Λυκαύγης*
Την ίδια ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε δίνη καταλυτικών περισπασμών για τα οικονομικά της, διακυβεύονται άλλα και ζωτικά της εθνικά συμφέροντα. Που, εάν δεν κατοχυρωθούν, θα τεθούν υπό αίρεση και τελικά υπό αναίρεση. Με συνέπειες έως και ολέθριες, αφού μπορεί να καταλήξουν σε ακρωτηριασμό φυσικών γεωπολιτικών της δικαιωμάτων.
Στον σάλο λοιπόν των εξελίξεων -στις οποίες προεξάρχουν ευκρινείς οι κίνδυνοι ακόμη
και χρεοκοπίας- απαρατήρητες περνούν εν πολλοίς οι έωλες τουρκικές ενέργειες, σε ό,τι αφορά την οριοθέτηση Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) στις νοτιοανατολικές θαλάσσιες περιοχές πέραν των μικρασιατικών παραλίων, οι οποίες εφάπτονται των ελληνικών. Ενέργειες οι οποίες ουσιαστικά θέτουν υπό αμφισβήτηση τα ελληνικά συμφέροντα σε όλη τη ζώνη επέκεινα του Καστελόριζου! Ανατολικά προς την Κύπρο. Νοτιοανατολικά προς την Αίγυπτο. Και νοτιοδυτικά προς τη Λιβύη. Με αποτέλεσμα να τίθενται σε όμοιο κίνδυνο και περιοχές του Κρητικού Πελάγους.


Εφαρμόζοντας σιωπηρά νέα τακτική τετελεσμένων, η Αγκυρα ήδη αποπειράται να παρεμβληθεί και να διασπάσει την ενότητα του θαλάσσιου χώρου μεταξύ Καστελόριζου και Κύπρου, διεκδικώντας ευρύτατη Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και καλώντας ήδη το Κάιρο σε συνομιλίες για την οριοθέτηση των «αμοιβαίων θαλασσίων συμφερόντων τους» στην περιοχή! Κι ενώ η Αίγυπτος είχε καταλήξει σε συμφωνία με τη Λευκωσία για την ΑΟΖ μεταξύ αυτής και της Κυπριακής Δημοκρατίας (και που αφορούσε τη θαλάσσια περιοχή νοτίως της μεγαλονήσου), τώρα φαίνεται να συναινεί στην τουρκική πρόσκληση. Και ήδη ανταποκρίνεται στην πρόταση της Αγκυρας για διμερείς συνεννοήσεις, με στόχο την κατάληξη σε ουσιαστική συμφωνία. Η οποία και θ’ αφορά τον θεσμικό προσδιορισμό των ζωνών εκμεταλλεύσεως του υποθαλασσίου πλούτου εκεί και όπου αυτός επισημαίνεται. Αυτό φυσικά, εάν τελικά συμβεί, θα δημιουργήσει νέα γεωπολιτικά δεδομένα, που δεν θα είναι καθόλου αναιρετέα. Και που θα οδηγήσουν σε ακόμη ευρύτερες περιπλοκές, οι οποίες θ’ άπτονται ζητημάτων εθνικής κυριαρχίας για την Ελλάδα.

Δικαιώματα της οποίας θα έχουν εκ των πραγμάτων τεθεί ευθέως υπό αίρεση. Γιατί μια τελικά τέτοια τουρκο-αιγυπτιακή συμφωνία θ’ αφορά ολόκληρη τη θαλάσσια περιοχή νοτίως του Καστελόριζου και ανατολικά της Κρήτης. Από την οποία -με όρους στρατηγικής- θα έχει αποκοπεί ουσιαστικά η Ελλάδα. Σε πρώτη φάση σ’ επίπεδο ΑΟΖ. Και σ’ επέκταση σε ό,τι αφορά ευρύτερα και αυτονόητα εθνικά της συμφέροντα. Κι αυτό βεβαίως, πέραν των ενθαρρυντικών ενδείξεων που υπάρχουν, για επισήμανση μεγάλων κοιτασμάτων με υδρογονάνθρακες.

Υπάρχουν εν προκειμένω επιβεβαιωμένα στοιχεία -ως αποτέλεσμα σεισμογραφικών ερευνών που έγιναν για λογαριασμό της Κύπρου- σύμφωνα με τα οποία: Στις δυτικές ακτές της (εκείνες της Πάφου) μέχρι και τις παρυφές του Καστελόριζου, υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου. Εξορύξιμου και άρα εκμεταλλεύσιμου. Κάτι που οι Αιγύπτιοι γνωρίζουν επίσης, αφού έχουν ανταλλάξει πληροφορίες με τη Λευκωσία πριν συνομολογήσουν συναφείς συμφωνίες. Κι ενώ λοιπόν αυτά συμβαίνουν, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι: Από πλευράς Ελλάδος δεν έχουν προωθηθεί συνεννοήσεις με τη Λευκωσία για συνομολόγηση σχετικών συμφωνιών οριοθετήσεως αυτών των ΑΟΖ. Αλλά ούτε και με την Αίγυπτο. Κάτι που πράττει ακριβώς η Αγκυρα, προκαταλαμβάνοντας τα πράγματα. Ισως η Αθήνα να θεωρεί ότι τέτοιες κινήσεις της θα προκαλέσουν αντιδράσεις στην Αγκυρα, οπόταν και θ’ αναπαραχθούν εντάσεις σε όλο το μέτωπο των ελληνο-τουρκικών προβλημάτων. Ισως. Αλλ’ αυτό τελικά θα εξαργυρωθεί με οδυνηρότερο κόστος και με τη μορφή τετελεσμένων, που θα είναι, αν όχι αδύνατον, τουλάχιστον δύσκολο ν’ ανατραπούν.

*Πρώην σύμβουλος της πρεσβείας της Κύπρου
ΕΘΝΟΣ

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/03/blog-post_9470.html#ixzz0jVWKA5Kb

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP