* Tου Κ. Μπετινάκη
Αντί να βάζουμε τύπους όπως ο Βερέμης να προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία του ’21, κατά πως βολεύει τον γείτονα, ας φανούμε επιτέλους κάποτε σοβαρό κράτος.
Αντί να προσπαθεί ο Χαρδαβέλας να κάνει εξωτερική πολιτική μέσω του ΑLTERκαι να δίνει επιχειρήματα στον κορδακίζοντα Καρακαταφέρνη, που τα πάντα έχει προβλέψει, ας πάψει επιτέλους αυτή η κυβέρνηση να έχει σκιώδη υπουργό Εξωτερικών (Ρόντος), υπήκοο πρωθυπουργό (ΓΑΠ), υποτελή υπουργό Οικονομικών, ώστε η Χώρα να θυμίζει το Καφενείον η Ελλάς.
Επειδή απέναντι έχουμε να κάνουμε με σοβαρό κράτος. Χωρίς να περιμένει να κάνουμε κάποια κίνηση, έβαλε «κορυφαία δεξαμενή σκέψης της Αγκυρας» και μας πρόλαβε με επιχειρήματα με πάμπολλα νομικά χάσματα:
Μελέτη 45 σελίδων, δημοσίευσε στο περιοδικό «Turkish Weekly», (22/02/11) έκδοση της δεξαμενής σκέψης International Strategic Research Organization (USAK). Water and Sea Law Studies Desk & Fellow ofthe USAK Centre for International Law Studies με τίτλο «Καθορισμός της Θάλασσας του Αιγαίου». Επικεφαλής της μελέτης και του U.S.A.K. αναφέρεται ο dr. Yucel ACER.
Όπως υποστηρίζει η τουρκική μελέτη, «βάσει αυτής θα μπορούν να καθοριστούν τα όρια στο Αιγαίο, λαμβανόμενου υπόψη του διεθνούς δικαίου».
Σύμφωνα με τους Τούρκους λοιπόν, στο Αιγαίο, το «μόνο πρόβλημα είναι ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας. Ο καθορισμός των χωρικών υδάτων ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα είναι θεωρητικό ζήτημα και δεν προκαλεί προφανή σύγκρουση. Παρομοίως, δεν υφίσταται διαμάχη για τον ορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνησ, καθώς ουδεμία από τις δύο χώρες την έχει διακηρύξει στο Αιγαίο. Επειδή, είναι φανερό πως όταν τα δύο κράτη καθορίσουν ΑΟΖ, θα δημιουργηθεί διαμάχη παρόμοια με εκείνη της υφαλοκρηπίδας».
«Η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ είναι στενά συνδεδεμένες η μία με την άλλη από νομική έννοια. Και με βάση αυτές τις νομικές ομοιότητες, είναι πιθανό να χρησιμοποιηθεί ενιαία γραμμή καθορισμού στις περισσότερες περιπτώσεις. Διότι, αν η περιοχή ανάμεσα στις δύο χώρες είναι μικρότερη από 400 μίλια, η περιουσία του θαλάσσιου βυθού δεν μπορεί να δικαιολογήσει υφαλοκρηπίδα πέραν των 200 μιλίων. Επίσης μια χώρα δεν μπορεί να έχει ΑΟΖ χωρίς ταυτόχρονα να ανταποκρίνεται με την υφαλοκρηπίδα υπό της».
Με αυτά τα τραβηγμένα από τα μαλλιά επιχειρήματα τα οποία προσπαθούν να συνδέσουν, οι Τούρκοι υποστηρίζουν πως «δεν μπορεί να περιγραφεί ευρύτερη ή μικρότερη θαλάσσια γραμμή ιδιαίτερα σε ορισμένες περιοχές».
Η τουρκική άποψη επιμένει στο επιχείρημα της «προέκτασης της επίγειας υφαλοκρηπίδας», αμφισβητώντας την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου.
Επειδή όπως υποστηρίζουν οι Τούρκοι «υπάρχει θέμα συνολικής διευθέτησης στο Αιγαίο και όχι διακανονισμός ανάμεσα σε δεδομένα ελληνικά νησιά και την Τουρκία».
Στο θέμα αυτό επικαλείται η τουρκική μελέτη απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης για τα νησιά της Μάγχης,σύμφωνα με την οποία, ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας, δεν αφορούσε τα βρετανικά νησιά και τη Γαλλία, αλλά ανάμεσα στη στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλική Δημοκρατία.
Επικαλείται επίσης και την υπόθεση μεταξύ Λιβύης και Τυνησίας όπου το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποφάνθηκε ότι η υφαλοκρηπίδα αρχίζει να καθορίζεται από τα εξωτερικά όρια των χωρικών υδάτων.
Με το επιχείρημα ότι «τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα», αν και η μελέτη παραδέχεται ότι η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας, θεωρεί ότι «το Κεντρικό Αιγαίο αντιπροσωπεύει μια εύκολη γεωγραφική περιοχή για καθορισμό της «μέσης γραμμής» μια και οι ακτές Ελλάδας και Τουρκίας είναι απέναντι».
Αν οι Τούρκοι θεωρούν ότι η Εύβοια δεν έχει «δικαιώματα» και πρέπει να «τεθεί εκτός», τώρα τι να μιλάμε για το Καστελόριζο που τους χαλάει τη σούπα. Και τα περίπου 3.000 νησιά στο Αιγαίο…
Για όσους υποβάθμισαν τις «αβλαβείς βόλτες» των τουρκικών πολεμικών στο Αιγαίο, και τι δουλειά είχαν κάποια πολεμικά σκάφη τους έξω από τα Κύθηρα, ακόμα και έξω από το Λαύριο, την απάντηση την δίνει η μελέτη στην οποία αναφέρεται επίσης και οι δύο αυτές τοποθεσίες. «Ανάμεσα στις ακτογραμμές που θα πρέπει να εξεταστούν είναι και η Χερσόνησος του Λαυρίου που είναι ακριβώς απέναντι στις τουρκικές ακτές και από εκεί θα πρέπει να υπολογιστεί ο καθορισμός της μέσης γραμμής».
Πάντως παραδέχεται η μελέτη ότι από τα ελληνικά νησιά η Θάσσος και η Εύβοια αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα, επειδή είναι «ευδιάκριτα, μεγάλα και πυκνοκατοικημένα από όλα τα άλλα».
Έχουν κι εδώ «επιχείρημα»: «Υπάρχει ένας ακόμα λόγος να αγνοήσουμε τη νήσο Θάσσο. Το τουρκικό νησί Μποζγκααντά (Ίμβρος) βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Θάσσου. Έτσι αν τα αγνοήσουμε και τα δύο, η μέση γραμμή μπορεί να καθοριστεί εύκολα».
Με την έκθεση αυτή, καταλαβαίνουμε τώρα πάρα πολύ καλά γιατί είχε αμφισβητήσει την ελληνικότητα της Γαύδου Τούρκος ναύαρχος και την είχε περιλάβει στις «γκρίζες ζώνες». Επειδή έχουμε να κάνουμε με σοβαρό κράτος, με μακροχρόνια σχέδια, απέναντι στο καφενείο μας, που θεωρούσαμε ότι αρκεί πως είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά σάμπως δεν έχουμε δει τι είδους σύμμαχοι είναι οι Εταίροι μας; Χειρότεροι από του ΝΑΤΟ. Που μας υποχρεώνει σε καθημερινές αεροπορικέ ασκήσεις, μη αναγνωρίζοντας το FIR Αθηνών, και την υποχρέωση να ενημερώνουν για τις υπερπτήσεις τους στο Αιγαίο των τουρκικών μαχητικών.
Υπάρχει όμως και "δεύτερο μέρος" της μελέτης, (το ανακάλυψα αργότερα, επειδή είναι δημοσιευμένο χωριστά), που «δικαιολογεί» τις τουρκικές «ανησυχίες» για το Αιγαίο…
«Με δεδομένη αυτή την κατάσταση, η Τουρκία δεν πρόκειται να έχει κάποια σημαντική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ σ’ ολόκλητο το Αιγαίο. Και υπάρχουν δύο λόγοι γι αυτό.
Πρώτο, αυτά τα ελληνικά νησιά βρίσκονται πολύ κοντά στη «μέση γραμμή» ανάμεσα στις δύο ηπειρωτικές περιοχές των δύο χωρών και έτσι μειώνουν κατά πολύ τόσο την τουρκική υφαλοκρηπίδα, όσο και την ΑΟΖ που θα είχαν οι δύο χώρες χωρίς να υπολογιστούν τα νησιά.
Δεύτερο, όλα αυτά τα νησιά έχουν δικά τους χωρικά ύδατα, που ήδη περιορίζει την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της Τουρκίας.
Έτσι λοιπόν, για να φτάσουμε σε ισόποσο αποτέλεσμα, δεν υπάρχει άλλη λύση παρά να αγνοήσουμε όλα αυτά τα ελληνικά νησιά»…!!!
http://kostasxan.blogspot.com/2011/02/blog-post_5930.html
Read more...
