Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Επίσκεψη του Αμερικανού διοικητή του Συμμαχικού Αεροπορικού Στρατηγείου Σμύρνης στο ΑΤΑ


Έντονες πιέσεις για επιβολή των αμερικανικών θέσεων που οδηγούν ουσιαστικά σε συνδιαχείριση του Αιγαίου, ασκήθηκαν από τον πτέραρχο Maurice McFann στη Λάρισα, κατά την επίσκεψή του στην έδρα του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας (ΑΤΑ), σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Τα Νέα".
Ενδεικτικά, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών του Αμερικανού διοικητή του Συμμαχικού Αεροπορικού Στρατηγείου Σμύρνης (CC-Air Izmir) με τον νέο επικεφαλής Aντιπτέραρχο (Ι) Iω. Πατσαντάρα, εισήλθαν παρανόμως στο Αιγαίο χωρίς να καταθέσουν σχέδια πτήσεως, τουρκικά F-16 πραγματοποιώντας με ιπτάμενο ραντάρ του ΝΑΤΟ (ΑWΑCS) άσκηση με την κωδική ονομασία "Αegean CΟΜΑΟ" που είχε εγκρίνει ο ίδιος ο Αμερικανός Πτέραρχος!

Ο Πτέραρχος ΜacFann ζήτησε από την Ελλάδα- όπως έκαναν πρόσφατα και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ αλλά και Αμερικανοί αξιωματούχοι - να γίνουν "βήματα" προς την κατεύθυνση της εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Φέρεται να άκουσε ωστόσο τις ελληνικές αιτιάσεις για τη συνολική προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο, που δεν δημιουργούν, όπως τονίστηκε, κλίμα ούτε για απλή ανταλλαγή απόψεων. Παράλληλα, ο Αμερικανός Πτέραρχος, υιοθετώντας ουσιαστικά τουρκικές αξιώσεις, επεδίωξε να πείσει την Ελλάδα ότι θα είναι ...πιο οικονομικό γι΄ αυτήν να συνεχίσει να λειτουργεί το ΝΑΤΟϊκό Αεροπορικό Κέντρο στο Εσκί Σεχίρ (CAOC-6), για το οποίο έχει ληφθεί απόφαση κατάργησής του και ανάληψης όλου του έργου από το αναβαθμισμένο αντίστοιχο κέντρο (CΑΟC-7) της Λάρισας.

Read more...

Φάκελος Ίμια: Όλη η αλήθεια στο φως...


Επιτέλους ανοίγει ο φάκελος "ΙΜΙΑ" από δυο καταξιωμένους δημοσιογράφους! Αυτό μόνο μπορούμε να πούμε εισαγωγικά και ως πρόλογο υποδοχής για το βιβλίο που προ-ετοίμασαν(για μεγάλο χρονικό διάστημα) οι δυο καλοί εκλεκτοί δημοσιογράφοι Μιχάλης Ιγνατίου και Αθανάσιος Έλλις.
Ένα βιβλίο που είναι βέβαιο ότι -αν κυκλοφορούσε νωρίτερα θα μπορούσε να επηρεάσει εκόμα και την έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης της 4ης Οκτωβρίου αφού αυτά που αποκαλύπτονται αφορούν εν πολλοίς στους πρωταγωνιστές εκείνων των τραγικών στιγμών που βίωναν οι ίδιοι ως διαχειριστές της εθνικής κρίσης και αφετέρου σύσσωμο το έθνος της μετέπειτα συνέπειες αφού από τότε υλοποιήθηκε το μυστικό σχέδιο της άγκυρας "γκρίζες ζώνες - οι μεγάλες διεκδικήσεις έναντι της Ελλάδος".

Τα όσα αποκαλύπτονται για τα δραματικά 24ωρα που καθόρισαν την μετέπειτα εξωτερική πολιτική της Ελλάδος αλλά και αυτήν των ΗΠΑ έναντι της Ελλάδος ξετυλίγονται λεπτό προς λεπτό μέσα από απόρρητα κείμενα, τηλεγραφήματα συνομιλίες και Of the record "ενημερώσεις" σε Αθήνα, Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη. Το βιβλίο που δούλεψαν με πολύ κόπο οι δυο συνάδελφοι ρίχνει φως σε αθέατες πλευρές εκείνων των ημερών. Στιγμές όπως αυτές εκτυλίχθηκαν και τις βίωσαν οι ίδιοι όχι μόνο μέσα από το ρεπορτάζ αλλά κυρίως μέσα από τα μυστικά αρχεία που έσκαψαν και ενέσκυψαν όλο αυτό το διάστημα που διερευνούσαν τις μαύρες και θεοσκότεινες πλευρές αυτών των δραματικών στιγμών που βίωσαν όχι μόνο στο ελληνικό πεντάγωνο οι έλληνες αξιωματικοί μας -ανώτεροι και κατώτεροι υψηλόβαθμοι και χαμηλόβαθμοι-, το ελληνικό υπουργείο των εξωτερικών, τις επαφές-τα πάρε δώσε, τα τηλέφωνα, τα sms, κτλ) αμερικανών γερουσιαστών Ελλήνων της Αμερικής και άλλων παραγόντων που πρωταγωνίστησαν εκείνες τις δραματικές ώρες για την πατρίδα και το έθνος. Στιγμές που είχαν ως γνωστόν όχι μόνο την τραγική κατάληξη με το χαμό δικών μας αξιωματικών αλλά κυρίως την εγκαθίδρυση ενός νέου status αμφισβήτησης από την Τουρκία εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Κυριαρχικά δικαιώματα που απεμπόλησε το "κράτος των κ. Σιμήτη και κ. Πάγκαλου".
Το βιβλίο αναμένεται να ξεσηκώσει πολιτική θύελλα και αναβρασμό γιατί βγάζει στο φως στοιχεία και γεγονότα που αναγωγικά και επαγωγικά με την τότε πολιτική πραγματικότητα αλλά και το πολιτικό θράσος που επιδεικνύει σήμερα η πολιτική ηγεσία της επερχόμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ δημιουργεί μια νέα πολιτική πραγματικότητα.
Το βιβλίο επρόκειτο να εκδοθεί και να κυκλοφορήσει πριν τις εκλογές αλλά λόγω εκλογών αλλά κυρίως λόγω των αποκαλύψεων σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση κυκλοφορεί όχι τυχαία μετά τις εκλογές... Πολύς κόσμος-πολιτικοί και αξιωματικοί στην Ελλάδα- το αναμένουν με μεγάλη αγωνία όχι μόνο γιατί δημιουργεί νέα δεδομένα και θα προσθέσει νέες σελίδες στις άγνωστες σκοτεινές σελίδες εκείνων των δραματικών ημερών που επίσημα έκλεισαν με το γνωστό "ευχαριστώ την κυβέρνηση των ΗΠΑ" του Κώστα Σημίτη από το βήμα της ελληνικής βουλής... Σε αυτό το "ευχαριστώ" ρίχνουν φως οι δυο καλοί συνάδελφοι... Ένα ευχαριστώ που πληρώνει μέχρι σήμερα η Ελλάδα και θα το πληρώνει για πολλά ακόμα χρόνια... Το βιβλίο, που σε αρκετά σημεία του μοιάζει με πολιτικό θρίλερ, αναμένεται να συγκεντρώσει όχι μόνο το πολιτικό ενδιαφέρον αλλά και των ιστορικών την προσοχή αφού θα ρίξει ρίξει φως σε πολλά γεγονότα από εκείνα που διαδραματίζονταν στους ηγετικούς κύκλους της Ουάσιγκτον και στο ρόλο των Αμερικανών. Είναι ένα βιβλίο που ανεπιφύλαχτα θα σας πούμε ότι δεν πρέπει να λείχει από κανένα Ελληνικό και Κυπριακό σπίτι!
Είναι ένα βιβλίο που προσθέτει σελίδες στην νεότερη ιστορία της Ελλάδος. Ένα βιβλίο που όχι απλά φέρει την σφραγίδα δυο έγκυρων και καταξιωμένων συναδέλφων αλλά κυρίως το κύρος και την αξιοπιστία της δουλείας που έχει υπογράψει σε προηγούμενες εκδοτικές του προσπάθειες ο Μιχάλης Ιγνατίου με δυο επίσης σημαντικά βιβλία για το Κυπριακό ζήτημα. Όλα τα άλλα είναι θέμα υπομονής μέχρι της 12 Οκτωβρίου που θα γίνει επίσημη παρουσίαση στην Αθήνα.
Ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη ανακοινώνει ότι στις 12 Οκτωβρίου 2009 θα εκδώσει το βιβλίο των δημοσιογράφων Μιχάλη Ιγνατίου (Mega, Έθνος) και Αθανασίου Έλλις (Anntena, Καθημερινή) για την κρίση των Ιμίων. Σχεδόν 14 χρόνια μετά, αποκαλύπτεται τι πραγματικά συνέβη, πώς χειρίστηκαν την κρίση οι ηγέτες της Ελλάδας και της Τουρκίας, και ποιος ήταν ο ρόλος της Αμερικής.
Οι δύο πολύ γνωστοί και καταξιωμένοι δημοσιογράφοι, με τεράστια εμπειρία και γνώση, φέρνουν στο φως απόρρητα τηλεγραφήματα των αμερικανικών υπηρεσιών μέσα από τα οποία προκύπτουν οι προθέσεις των πρωταγωνιστών, τα λάθη που έγιναν, και αποκαλύπτουν παράλληλα όλες τις λεπτομέρειες των λεπτών διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στην αποτροπή της κλιμάκωσης της κρίσης και, ενδεχομένως, του πολέμου. Καταγράφονται επίσης οι διαφορές στο εσωτερικό της ελληνικής κυβέρνησης μέσα από τα αμερικανικά τηλεγραφήματα αλλά και τις μακρές συζητήσεις των ίδιων των πρωταγωνιστών με τους συγγραφείς.
Το βιβλίο επρόκειτο αρχικά να εκδοθεί τον περασμένο Μάιο, αλλά για να μην εμπλακεί η έκδοση ενός πολιτικού συγγράμματος τέτοιας ιστορικής βαρύτητας στην εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση κατά την προεκλογική περίοδο των Ευρωεκλογών, αποφασίστηκε η ολιγόμηνη αναβολή της έκδοσης. Τον Ιούλιο ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη ανακοίνωσε ότι η έκδοση επρόκειτο να γίνει το φθινόπωρο –είχε αποφασιστεί να πραγματοποιηθεί στο τέλος Σεπτεμβρίου- αλλά η προκήρυξη πρόωρων εκλογών μας ανάγκασε να προχωρήσουμε και σε δεύτερη αναβολή, και πάλι για να αποφευχθεί εμπλοκή στην προεκλογική περίοδο.
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009, στις 12 μ.μ. στο Μετρόπολις από τους δημοσιογράφους Αλέξη Παπαχελά, διευθυντή της εφημερίδας Καθημερινή, και Γιώργο Χαρβαλιά, διευθυντή της εφημερίδας Έθνος, όπως φυσικά και τους συγγραφείς.

Read more...

Ο ρόλος των «θερμών επεισοδίων» και τα Ελληνοτουρκικά


«Περπατώντας» μέσα στην σκέψη ή στην καθομιλουμένη «σουλατσάροντας» ανάμεσα σε συλλογισμούς πατριωτικούς, «δεξιότερα» εθνικιστικούς, υπό το βάρος προσωπικοτήτων σαν αυτής του Ίωνα Δραγούμη και του Ιωάννη Μεταξά, εμείς οι Νεοέλληνες καλούμαστε να αποφασίσουμε για το δικό μας αύριο.

Το μέλλον της χώρας θα το διαγράψουμε εμείς και όχι οι πολιτικοί μας.
Τα τελευταία 35-40 χρόνια η Τουρκία μας απειλεί με πόλεμο.
Θεωρείτε πως αυτό δεν είναι ήδη γνωστό στο ΝΑ.ΤΟ ή στην Ε.Ε;
Οι «ευγενείς γείτονες» κάνουν ότι κάνουν λόγω του ότι εμείς δεν έχουμε αποσαφηνίσει τις θέσεις μας στα παρακάτω ζητήματα:

1. Δεν υπάρχουν «θερμά επεισόδια». Πουθενά στο πλανήτη δεν ασχολούνται με τα «θερμά επεισόδια». Τα λεγόμενα και «θερμά επεισόδια» είναι το αρχικό στάδιο – ή καλύτερα οι πρώτες μία με δύο μέρες ενός πολέμου. Τα «θερμά επεισόδια» εξυπηρετούν τη Τουρκία που αφενός σαν επιτιθέμενος έχει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, και αφετέρου εξυπηρετούν τις «μεγάλες δυνάμεις» που θα παρέμβουν όταν εμείς θα είμαστε σε δυσμενής θέση.
2. Είναι σε θέση η Ελλάδα το «θερμό επεισόδιο» να το μετατρέψει σε πόλεμο, υπό το βάρος ενός αρνητικού κλίματος; Ειλικρινά δεν γνωρίζω, λόγω που δεν είναι η δουλειά μου. Ωστόσο έχω απορίες…
3. Αν η Ελλάδα έλεγε πως προχωρούμε σε γενική σύρραξη, θα είχαμε τις απαιτούμενες πιθανότητες επιτυχίας έναντι του επιτιθέμενου Τούρκου; Έχουν γνώση οι Έλληνες πολιτικοί πως αυτό το ΣΕΝΑΡΙΟ έχει ήδη ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕΙ από την Τουρκία και τις ΗΠΑ; Εννοώ το να επιτεθούμε;
4. Αν γίνει το «θερμό επεισόδιο» και βγει υπέρ μας, παρόλο το σχεδιασμό των Τούρκων, υπάρχει περίπτωση η εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση να φερθεί σαν ΝΙΚΗΤΗΣ; Εννοώ να «επιτεθεί» διπλωματικά;
5. Έχει καταλάβει κανείς ότι οι Τούρκοι δεν θέλουν πόλεμο μαζί μας και εναλλακτικά πάνε στα «θερμά επεισόδια»; Μπορεί να βρεθεί ένας Έλληνας πολιτικός που θα τους ενημερώσει πως πολλοί από δαύτους θα αγκαλιάσουν τον Αλλάχ στη προσπάθειά τους να καταλάβουν τα δικά μας εδάφη;
Οι λεγόμενοι και «Ειρηνόφιλοι» στην Ελλάδα ενθαρρύνουν την τουρκική επιθετικότητα και φέρνουν τον Πόλεμο πιο κοντά.
Κάποτε ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε πει ότι «Πόλεμος μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι μια τρέλα! Αλλά αν η Τουρκία ανοίξει την πόρτα του τρελοκομείου, η Ελλάδα δεν θα διστάσει να περάσει το κατώφλι».
Μιλώ για τον παππού Παπανδρέου…
Οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις «αγρυπνούν» και παρακολουθούν με προσοχή τις τελευταίες κινήσεις των γειτόνων
Οι εξελίξεις έχουν ήδη γίνει αντιληπτές από τα Στρατιωτικά μας επιτελεία και εκτιμούνται ανάλογα.
Τα σημεία που κάνουν τα Επιτελεία μας να βρίσκονται σε επιφυλακή είναι τα κάτωθι:
1. Για πρώτη φορά μετά το 1974, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις αλλάζουν τακτική και παρατάσσονται επιθετικά στα σύνορα του Έβρου. Το 3ο και 5ο Σώμα Στρατού της 1ης Στρατιάς έχουν εγκαταλείψει τη γραμμή προκάλυψης και μεταφέρονται ανατολικότερα.
Στη γραμμή προκάλυψης έχουν απομείνει μονάδες λιγότερες μάχιμες που περιλαμβάνουν μεθοριακούς φρουρούς σύνθεσης, καθώς και μειονοτικούς (Κούρδους, Αλεβίτες κλπ).
Η μεταφορά αυτών ανατολικότερα, όπως και η διάταξή τους, αρχικά δίνει την εντύπωση μιας ακίνδυνης κίνησης που όμως στη πραγματικότητα κρύβει κινδύνους και επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις αν δεν εκτιμηθεί σωστά. Και αυτό γιατί, οι μονάδες μεταφέρονται 50 περίπου χιλιόμετρα όταν θέλουν να προετοιμαστούν για επιχειρήσεις. Αυτή τη στιγμή, μόνο δύο ταξιαρχίες, η μια στο βορρά και η άλλη στο νότο, έχουν απομείνει από τις κύριες μονάδες.
2. Έχουν δημιουργηθεί από τους Τούρκους 2 νέα Συντάγματα Μηχανικού. Οι «γέφυρες πολέμου» που στήνονται στον Έβρο είναι καθαρά επιθετικές κινήσεις που στην Ελλάδα περνάνε στα «ψιλά», λόγω της προεκλογικής εκστρατείας αλλά και της πάγιας τακτικής ύπνωσης των Ελλήνων πολιτών από τα ΜΜΕ.
Προ τριών μηνών το περιοδικό «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ» είχε τονίσει πως πέρα από τον επιχειρησιακό χαρακτήρα έχουν και βαθιά πολιτικό, αυτές οι κινήσεις, που ακόμα δεν έχει μπει στην ατζέντα των διμερών σχέσεων. Πρόκειται καθαρά για μια επιθετική κίνηση από την πλευρά της Άγκυρας.
3. Η δήθεν «εκπαιδευτική» στρατιά του Αιγαίου έπαψε και επίσημα να είναι εκπαιδευτική. Μετονομάστηκε και επίσημα σε «Διακλαδικό Επιχειρησιακό Σχηματισμό Ειδικών Αποστολών» και εντάσσονται σε αυτόν, εκτός από τις πέντε ταξιαρχίες του Στρατού, μονάδες της Αεροπορίας Στρατού, πλωτά μέσα και σε επίπεδο Σχηματισμού υπάγονται και αεροπορικές μονάδες αιγίς υποστήριξης!
Η 11η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Πεζικού, που εδρεύει στο Ντενιζλί, αναβαθμίζεται, όπως και η 19η Πεζικού και η 3η εκπαιδευτική με έδρα την Αντήλια.

Read more...

Νταβούτογλου: Πολιτική αυτοπροβολής και πολιτική βάθους


Στην εποχή μας μπορεί κανείς να φτάσει στην κορυφή είτε μέσω της αυτοπροβολής είτε μέσω της εγγενούς αξίας του καινοτόμου έργου του. Η καθεμιά οδός προϋποθέτει διαφορετικό είδος ταλέντου, αλλά γεγονός είναι ότι η δεύτερη οδός είναι πιο αργή και κοπιαστικά ελικοειδής. Παραδόξως, όμως, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η επίμοχθη αυτή οδός λειτουργεί καλύτερα.
Οι πρόσωπο με πρόσωπο διαπραγματεύσεις στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής αποτελούν μία από αυτές τις περιπτώσεις, καθώς, εν προκειμένω, μόνον μέχρις ενός σημείου μπορεί να αποβούν αποτελεσματικά τα επικοινωνιακά τεχνάσματα προβολής. Eχω την εντύπωση ότι στη σύγχρονη ελληνική και τουρκική εξωτερική πολιτική μπορούμε να εντοπίσουμε παραδείγματα και για τις δύο προαναφερθείσες οδούς. Εάν τούτο αληθεύει, έχουμε άραγε να αποκομίσουμε κάποια ευρύτερα διδάγματα;

Αυτοπροβολή αλά γκρεκ
Οι Eλληνες υπουργοί Εξωτερικών και ο μικρός κύκλος των έμπιστων συμβούλων τους έχουν αναπτύξει εντυπωσιακές τεχνικές προβολής τόσο των ίδιων όσο και των αντιλήψεών τους για την εξωτερική πολιτική μας. Μάλιστα, ο χρόνος που σήμερα αφιερώνεται στους πολιτικούς ελιγμούς έχει αυξηθεί σημαντικά, ιδιαίτερα δε στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων σχέσεων αντιπαλότητας στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος. Αντιθέτως, απουσιάζουν πλήρως οι ενδείξεις ενός πρωτότυπου τρόπου γεωπολιτικής σκέψης. Για την ακρίβεια, το προηγούμενο καθεστώς παραμένει σε γενικές γραμμές απαράλλακτο, παρά το γεγονός ότι το πολιτικό περιβάλλον έχει μεταβληθεί άρδην. Αυτή η μέθοδος άσκησης εξωτερικής πολιτικής, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Eνωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων, κ. Γιώργο Αϋφαντή (Eθνος, 14 Αυγούστου), προκαλεί εσωτερικές τριβές, περιθωριοποίηση και πτώση του ηθικού των διπλωματών. Κυκλοφορούν ακόμη και φήμες για άσκηση διώξεων κατά των ιθυνόντων του υπουργείου.
1. Η προώθηση της προσωπικής εικόνας
Οι υπουργοί Εξωτερικών χαίρονται να πρωταγωνιστούν στους τίτλους των εφημερίδων. Σημαντική βοήθεια τους προσφέρουν οι επίκαιρες αλλά γενικές και αόριστες δηλώσεις, οι οποίες, για τον λόγο αυτόν, δεν μπορούν να αντικρουστούν εύκολα. Ακόμη πιο αποτελεσματικές, ωστόσο, είναι οι διεθνείς συνάξεις, που μεταδίδουν μια εικόνα διεθνούς αναγνώρισης. Η κερκυραϊκή σύνοδος του περασμένου Ιουνίου αποτελεί εναργές παράδειγμα «ελεγχόμενης» δημοσιότητας. Βεβαίως, το γεγονός ότι κανείς πλέον δεν τη θυμάται δείχνει απλώς πόσο περιορισμένη ήταν τελικά η σπουδαιότητά της.
Οπωσδήποτε, η υπουργός Εξωτερικών μας θα είχε διαφορετική γνώμη. Θα επεσήμανε, για παράδειγμα, ότι η σύνοδος επέτυχε την επανέναρξη του ρωσο-νατοϊκού διαλόγου, ο οποίος είχε διακοπεί μετά την εισβολή στη Νότια Οσετία. Θα άφηνε επίσης να εννοηθεί ότι επρόκειτο για ελληνικό επίτευγμα. Οι εύσχημες αυτές απόψεις, όμως, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Πράγματι, κατά πρώτο λόγο, ο ανωτέρω ισχυρισμός συγκαλύπτει την επιπόλαιη απόφαση του ίδιου του ΝΑΤΟ να διακόψει τον διάλογο με τη Ρωσία. Το σχόλιο του κ. Στάθη Ευσταθιάδη, ενός στοχαστικού ανθρώπου ήπιων τόνων, ήταν, συνεπώς, εύστοχο και απολύτως δικαιολογημένο:
«Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που οι δυτικές κυβερνήσεις διακόπτουν κάποιον διάλογο με τη Μόσχα ή το Πεκίνο και τον επαναλαμβάνουν ύστερα από μερικούς μήνες. Ετσι, αυτή η τακτική καταντά όχι απλώς ατελέσφορη αλλά και γελοία. Τι μπορεί να περίμεναν οι υπουργοί Εξωτερικών και οι κυβερνήσεις τους όταν, λόγω Γεωργίας, διέκοπταν τον διάλογο με τη Μόσχα; Οτι θα έφευγαν οι ρωσικές δυνάμεις από τη Νότια Οσετία; Ή ότι το Κρεμλίνο θα εκλιπαρούσε να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις και ο διάλογος;».
Κατά δεύτερο λόγο, το σχόλιο αυτό τού κ. Ευσταθιάδη δημοσιεύθηκε στο «Βήμα» της 11ης Μαρτίου, και όχι Ιουνίου. Αυτή μάλιστα η χρονική διαφορά φανερώνει ότι η απόφαση επανέναρξης του διαλόγου είχε ληφθεί (πρωτύτερα) στις Βρυξέλλες, και όχι (αργότερα) στην Κέρκυρα.
2. Μεγαλοποιήσεις
Οι διοργανωτές της κερκυραϊκής συνάντησης δεν θα δεχτούν επ’ ουδενί τη συγκεκριμένη άποψη περί επανόρθωσης σφάλματος, διότι (θα πουν) άλλα πράγματα συνέβησαν στη Σύνοδό τους. Υπεγράφη, φέρ’ ειπείν, μια (ανολοκλήρωτη) συμφωνία με τους Αμερικανούς για το ζήτημα της βίζας. Συγκρινόμενο, όμως, με τις μείζονες απειλές που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας, το ζήτημα αυτό μοιάζει μάλλον επουσιώδες. Γεγονός πάντως είναι πως δεν έχουμε να περιμένουμε πολλά περισσότερα από τους Αμερικανούς. Και (κάτι ακόμη χειρότερο), καθώς η συμφωνία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, αναμφίβολα θα τη γιορτάσουμε ξανά τον Δεκέμβριο: ο θρίαμβός μας γιορτάζεται σε μικρές, αργές δόσεις.
Εναλλακτικά, θα δικαιούνταν κανείς να μιλήσει για μεγαλοποίηση ενός ζητήματος ήσσονος σημασίας. Το ίδιο συνέβη και με τη Χάλκη, άλλωστε.
Το μέλλον της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης έχει, αναμφίβολα, συγκινησιακό αντίκτυπο. Κατ’ ουσίαν, όμως, δεν αποτελεί το Α και το Ω ούτε για το Πατριαρχείο μας ούτε και για τη χώρα μας, σε σχέση με τα επιτακτικά ζητήματα που συνδέονται με τον εναέριο και τον θαλάσσιο χώρο μας, τους οποίους οι Τούρκοι παραβιάζουν καθημερινά.
Εντούτοις, εν όψει της επίσκεψης του κ. Ομπάμα στην Αγκυρα τον περασμένο Απρίλιο, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αποφάσισε ότι θα έπρεπε να ζητήσουμε από τους Αμερικανούς να πιέσουν τους Τούρκους για έναν συμβιβασμό ως προς τη Χάλκη, εξασφαλίζοντας, σε αυτό τουλάχιστον το επίπεδο, λίγη θετική δημοσιότητα για την ελληνική διπλωματία. Ετσι, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Ομπάμα στην Τουρκία, το ζήτημα αυτό βρέθηκε σε δυσανάλογα υψηλή θέση στον κατάλογο με τις «ανησυχίες» μας για την Τουρκία.
Οπως πάντα, οι Τούρκοι αποδείχτηκαν όχι μόνον αμετακίνητοι αλλά και ταχύτατοι ως προς τις αντιδράσεις τους. Με τις ευλογίες της Αμερικής, συνέδεσαν το ζήτημα της Χάλκης με την τουρκόφωνη μειονότητα της Θράκης. Αποδείχτηκε, έτσι, ότι η περιλάλητη «στρατηγική συνεργασία» Ελλάδας και Αμερικής ήταν απλώς λόγια του αέρα.
Δίχως αμφιβολία, επρόκειτο για μία ακόμη επιτυχία της τουρκικής διπλωματίας. Και τούτο, διότι μετέτρεψε σε διμερές ζήτημα ένα θέμα (κατά βάση) θρησκευτικής ανεκτικότητας και θρησκευτικών δικαιωμάτων στην Τουρκία - ένα θέμα, συνεπώς, που η Τουρκία έπρεπε να το διευθετήσει προτού ενταχθεί στην ΕΕ. Επιπλέον, γράφτηκε εκείνη την περίοδο ότι ο Πατριάρχης μας «εξεπλάγη» από αυτή την «απροσδόκητη» αλλαγή του κ. Ομπάμα, γεγονός το οποίο, εάν όντως αληθεύει, μας κάνει να διερωτηθούμε εάν η ελληνική πλευρά είχε μπορέσει να προβλέψει μια τέτοια εξέλιξη και εάν είχε προειδοποιήσει τον Πατριάρχη αναλόγως.
Και έχει τάχα κλείσει το εν λόγω ζήτημα; Προφανώς, όχι. Μια πρόγευση των επικείμενων εξελίξεων πήραμε πρόσφατα, με την επίσκεψη του κ. Ερντογάν στον Πατριάρχη μας. Οπως εύστοχα σχολίασε ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, κ. Ανδρέας Λοβέρδος, η τουρκική κίνηση είχε «χαρακτηριστικά τακτικού χειρισμού».
Διακρίνω, από τουρκικής πλευράς, μια μεγαλοπρεπή αν και εντέλει περιορισμένη χειρονομία (δεδομένου ότι οι Τούρκοι ποτέ δεν δίνουν κάτι χωρίς ανταλλάγματα), καθώς πλησιάζει η στιγμή της επανεξέτασης της αίτησης ένταξής τους στην ΕΕ. Προσωπικά, προβλέπω ότι η Τουρκία θα αποχωρήσει από τη σχετική σύνοδο, ανοίγοντας τουλάχιστον μερικά ακόμη κεφάλαια προς συζήτηση, ενώ η Ελλάδα θα υπερηφανεύεται ότι «κέρδισε τη Χάλκη» και ότι εξακολουθεί ψύχραιμα να έχει τον έλεγχο της κατάστασης.
Ανάδειξη αλά τούρκα
Εάν τώρα κοιτάξουμε προς τα ανατολικά, θα διαπιστώσουμε ότι η έμφαση δεν δίνεται στους πολιτικούς και στα επικοινωνιακά τους τεχνάσματα, αλλά σε αυτή καθ’ εαυτήν τη χάραξη πολιτικής, και δη στην κατάστρωση ενός πλήρως συντονισμένου σχεδίου - σε αντιδιαστολή με την αποσπασματική, απροσχεδίαστη αντιμετώπιση των εκάστοτε ζητημάτων. Ασφαλώς, η νοοτροπία του κ. Νταβούτογλου ως διανοουμένου τον ωθεί να επικεντρώνεται στην εμβριθή μελέτη που αναδεικνύει ένα σύστημα αλληλένδετων ιδεών, και όχι στα φώτα των προβολέων που επιδιώκουν οι διψασμένες για χειροκρότημα ντίβες. Ετσι, η ουσία των τουρκικών επιχειρημάτων δεν προωθεί τον επινοητή τους, αλλά τους στρατηγικούς στόχους της χώρας του. Είναι βεβαίως επόμενο ότι, καθώς τα επιχειρήματα αυτά προσελκύουν την προσοχή και κερδίζουν τον σεβασμό, το ανάστημα του ανδρός προβάλλει διαρκώς υψηλότερο στον κόσμο της διεθνούς διπλωματίας.
1. Το σύστημα Νταβούτογλου
Στο κλασικό του πόνημα περί «Στρατηγικού Βάθους», o κ. Νταβούτογλου αναπτύσσει τις απόψεις του για τις σημερινές γεωπολιτικές συνθήκες. Εχει ήδη επισημανθεί η θεωρητική αξία του έργου αυτού. Αυτό όμως που οι Ελληνες δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει πλήρως είναι ότι το εν λόγω βιβλίο τούς δείχνει ξεκάθαρα ποιον δρόμο ακολουθεί ήδη ο συγγραφέας του. Οφείλουν συνεπώς να το μελετήσουν και να αντιδράσουν δεόντως!
Αφετηριακά σημεία της ανάλυσης του κ. Νταβούτογλου αποτελούν, αφενός, η Σοβιετική Ενωση και, αφετέρου, η αποτυχία της αμερικανικής προσπάθειας (που αντλεί το θεωρητικό της υπόβαθρο από συγγραφείς όπως ο Φράνσις Φουκουγιάμα) να οικοδομήσει τη Νέα Παγκόσμια Τάξη της. Ο Τούρκος μελετητής αντικρούει επίσης την άποψη του Σάμιουελ Χάντινγκτον ότι η σημερινή αστάθεια είναι απότοκη της επονομαζόμενης «σύγκρουσης των πολιτισμών». Στρέφει, ορθώς, την προσοχή του στα επακόλουθα της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ενωσης και υπογραμμίζει ότι «ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες αστάθειας στη μεταψυχροπολεμική εποχή είναι [ένα] γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό κενό».
Το επόμενο βήμα του είναι να επισημάνει παραδείγματα τέτοιων κενών.
Ενα πρώτο κενό είναι η Καυκασία, περιοχή ιδιαίτερα αξιοσημείωτη και αξιοπρόσεκτη λόγω των άφθονων ενεργειακών πόρων της. Πολύ βολικά, η Καυκασία είναι επίσης -εξαιρουμένων εν μέρει της Γεωργίας και της Αρμενίας- ισλαμική. Το ίδιο ισχύει και για την Κεντρική Ασία.
Ετσι, ο κ. Νταβούτογλου, χωρίς να εγκαταλείπει τον ελάχιστα παρατηρημένο (και ασφαλώς, σήμερα, συγκρατημένο) αντιαμερικανισμό του, μας πληροφορεί κατόπιν ότι «ο βασικός λόγος που χαρακτηρίζεται απειλητικός ο μουσουλμανικός κόσμος» σχετίζεται με τις «γεωπολιτικές, γεωοικονομικές και γεωστρατηγικές δυνατότητές του», οι οποίες και τον τοποθετούν σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την Αμερική, για να καλύψει αυτό το κενό. Ετσι, η Αμερική «χρειάζεται ένα ιδεολογικό έρεισμα για τις στρατηγικές και τις τακτικές επιχειρήσεις της, προκειμένου να αποκτήσει έλεγχο επί των δυνατοτήτων αυτών».
Το συμπέρασμά του είναι ότι, για ιστορικούς, γεωγραφικούς και θρησκευτικούς λόγους, η Τουρκία βρίσκεται σε ιδανική θέση για να αναλάβει την ηγεσία τού (διχασμένου, σήμερα) μουσουλμανικού κόσμου και να καλύψει τα περί ων ο λόγος κενά.
Μολονότι πολλοί από τους προκαταρκτικούς ισχυρισμούς του κ. Νταβούτογλου είναι αληθοφανείς, ή ακόμη και πειστικοί, δεν θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για το συμπέρασμά του. Αυτή είναι η γνώμη ενός Ελληνα, θα μου αντέτεινε πιθανώς ο ίδιος. Ας παραμερίσουμε όμως, επί του παρόντος, την αξία της γνώμης μου και ας εστιάσουμε την προσοχή μας στο ζητούμενο.
Και τούτο είναι κατά πόσον κάποια ή κάποιες από τις κεντρικές ιδέες του κ. Νταβούτογλου, που διατυπώθηκαν το 1998, έχουν αλλάξει ή θα μπορούσαν να αλλάξουν εν όψει των ομιλιών του Ομπάμα για το Ισλάμ.
2. Η τουρκική αντίληψη για το Κυπριακό
Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο κ. Νταβούτογλου μπορεί ή ακόμη και σκέφτεται να αλλάξει οποιαδήποτε από τις σταθερές της θεωρίας του. Πράγματι, στο θεμελιακό έργο του Στρατηγικό Βάθος (2001), επεξεργάστηκε αναλυτικότερα την ίδια θεωρία. Η επεξεργασία αυτή ήταν αναπόφευκτη δεδομένων των όσων ο ίδιος εκλαμβάνει ως αποφασιστικά πλεονεκτήματα της χώρας του, τα οποία, όπως προείπα, τοποθετούν την Τουρκία σε κατάλληλη θέση για να καλύψει τα γεωπολιτικά κενά.
Κατά τα λεγόμενα του ιδίου, τα πλεονεκτήματα αυτά σχετίζονται με το γεγονός ότι «οι μουσουλμανικές χώρες ελέγχουν πλήρως τον κεντρικό πυρήνα [αυτών των περιοχών] από την Ανατολή έως τη Δύση, καθώς και τα περάσματα από τον Βορρά έως τον Νότο, από την κεντρική Ευρασία [Heartland] έως τις θερμές θάλασσες, μέσω της Καυκασίας έως τη νότια ζώνη της Κεντρικής Ασίας και του Αφγανιστάν. Επιπροσθέτως, οι μουσουλμανικές χώρες κατέχουν είτε πλήρως (Ανατολία και Αραβική Χερσόνησος) είτε μερικώς (Ινδική Υποήπειρος και Ινδοκίνα) τον έλεγχο των σημαντικών ημι-νήσων και νήσων (Κύπρος, Σουμάτρα, Ιάβα, Βόρνεο, Μιντανάο) που περιστοιχίζουν τα σημεία πρόσβασης της κεντρικής Ευρασίας στους ωκεανούς».
Ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Νταβούτογλου συνδέει αυτά τα ζωτικής σημασίας περάσματα (ή «choke points») δεν δείχνει απλώς και μόνον γιατί η -πραγματική ή φαινομενική- αλλαγή της Αμερικής απέναντι στον μουσουλμανικό κόσμο δεν δύναται να μεταβάλει τις δικές του σταθερές: υπό τη νέα, επεξεργασμένη της μορφή, η θεωρία του δείχνει επίσης, πολύ πιο ξεκάθαρα, τη σοβαρότητα της απειλής για την Κύπρο (και, κατ’ επέκταση, για την Ελλάδα).
Ετσι, για τον κ. Νταβούτογλου, η Κύπρος δεν αποτελεί πρόβλημα: κακώς μάλιστα (λέει) χαρακτηρίζεται ως πρόβλημα από όλους, της Τουρκίας μη εξαιρουμένης. Κατά την άποψή του -άποψη συνεπή προς τη συνολική του αντίληψη των προβλημάτων και προς την ανάλυση των «κενών»-, το Κυπριακό απαιτεί μια ριζική επανεξέταση που θα τοποθετήσει μόνιμα το νησί σε τουρκική τροχιά, στην οποία, εξάλλου, ο ίδιος θεωρεί ότι αυτό ανήκει. Και όταν λέω «το νησί», εννοώ ολόκληρη την Κύπρο, και όχι απλώς το τουρκικό μέρος της. Λόγω έλλειψης χώρου, θα παρουσιάσω ακολούθως μερικά κεντρικά σημεία της σκέψης του κ. Νταβούτογλου (όπως μεταφράστηκαν από τον καθηγητή Ιωάννη Μάζη και δημοσιεύτηκαν στο Παρόν της 8ης Αυγούστου).
«Μια χώρα που αγνοεί την Κύπρο δεν μπορεί να είναι ενεργός στις παγκόσμιες και περιφερειακές πολιτικές. Στις παγκόσμιες πολιτικές δεν μπορεί να είναι ενεργός διότι αυτό το μικρό νησί κατέχει μια θέση που (μπορεί να) επηρεάζει ευθέως τις στρατηγικές συνδέσεις μεταξύ Ασίας-Αφρικής, Ευρώπης-Αφρικής και Ευρώπης-Ασίας».
Αυτή η συλλογιστική βάση τον οδηγεί σε ακόμη πιο ανησυχητικά συμπεράσματα. Ιδού πώς διατυπώνει την όλη κατάσταση ο κ. Νταβούτογλου (η έμφαση, δική μου):
«Η Τουρκία, επηρεαζόμενη λόγω θέσεως από πολλές ισορροπίες, είναι υποχρεωμένη να αξιολογήσει την κυπριακή πολιτική της, βγάζοντάς την από την τουρκο-ελληνική εξίσωση. Η Κύπρος γίνεται με αυξανόμενη ταχύτητα ένα ζήτημα Ευρασίας και Μέσης Ανατολής-Βαλκανίων (Δυτικής Ασίας-Ανατολικής Ευρώπης). [...] Στο ζήτημα της Κύπρου, από πλευράς Τουρκίας η σημασία μπορεί να εντοπιστεί σε δύο κύριους άξονες: ο ένας εξ αυτών είναι ο άξονας της ανθρώπινης αξίας, προσανατολισμένος στην κατοχύρωση της ασφάλειας της μουσουλμανικής τουρκικής κοινότητας».
Οι πλάγιες λέξεις έχουν κρισιμότατη σημασία, καθώς ο Τούρκος υπουργός συνεχίζει: «Μια αδυναμία [της Τουρκίας] που [ενδεχομένως] θα φανερωθεί στο θέμα της ασφάλειας και της προστασίας της τουρκικής κοινότητας της Κύπρου μπορεί να εξαπλωθεί σαν κύμα στη Δυτική Θράκη και τη Βουλγαρία - και μάλιστα ακόμη και στο Αζερμπαϊτζάν και στη Βοσνία».
Τα προαναφερθέντα είναι αρκετά δυσοίωνα για τους Ελληνες, αλλά ο κ. Νταβούτογλου δεν σταματά εκεί την ανάλυση των συμφερόντων της χώρας του στην Κύπρο. Ιδού τι λέει στη συνέχεια:
«Ο δεύτερος σημαντικός άξονας του Κυπριακού είναι η σημασία που έχει το νησί αυτό από γεωστρατηγικής απόψεως. [...] Ακόμη και αν δεν υπήρχε κανένας μουσουλμάνος Τούρκος στην Κύπρο, η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να έχει ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη απέναντι σε ένα τέτοιο νησί, που βρίσκεται μέσα στην καρδιά του ίδιου του ζωτικού της χώρου [...]. Αυτή η γεωστρατηγική σημασία έχει δύο διαστάσεις. Η μία εξ αυτών έχει στενή στρατηγική σημασία και έχει σχέση με τις ισορροπίες Τουρκίας-Ελλάδος και Τ.Δ.Β. Κύπρου-Ελληνικού Τμήματος [sic!] στην Ανατολική Μεσόγειο. Η δεύτερη διάσταση της γεωστρατηγικής σημασίας είναι ευρείας στρατηγικής σημασίας και σχετίζεται με τη θέση του νησιού μέσα στις παγκόσμιες και περιφερειακές στρατηγικές».
Τι συνάγεται;
Θα δούμε ακολούθως τι έχει να πει ο ίδιος ο Τούρκος υπουργός, οδηγώντας μας, ως Ελληνες, να διερωτηθούμε σοβαρά εάν μπορούμε, μόνοι, να απαντήσουμε σε μια τέτοια, γεωπολιτικά σχεδιασμένη, άποψη, αβοήθητοι δηλαδή από μια μεγάλη δύναμη και με μοναδικό μας όπλο τα διπλωματικά πυροτεχνήματα.
Με άλλα λόγια: τα ανωτέρω αποσπάσματα δεν αποτελούν άραγε σαφή ένδειξη μιας σκέψης που ξέρει πολύ καλά τον προορισμό της, έστω και αν, για λόγους τακτικής, και προκειμένου να διευκολυνθεί η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, θα μπορούσε ίσως να δεχτεί κάποιες επιφανειακές αλλαγές ως προς τους αντικειμενικούς σκοπούς της; Θα ήταν ποτέ δυνατόν μια ελληνική ή κυπριακή κυβέρνηση να διαπραγματευτεί τον όποιο συμβιβασμό με έναν τόσο δεινό στοχαστή, εάν πρώτα δεν παραμερίσει πλήρως, μονίμως και σαφώς τις ανωτέρω μακροπρόθεσμες φιλοδοξίες; Κατά την ταπεινή μου άποψη, εάν κάποια κυβέρνηση το έκανε, δεν θα διέπραττε απλώς ένα σοβαρότατο σφάλμα, αλλά κάτι ανείπωτα χειρότερο! Ας δούμε, λοιπόν, πώς θέτει το ζήτημα ο ίδιος ο κ. Νταβούτογλου.
«Την Κύπρο δεν μπορεί να την αγνοήσει καμία περιφερειακή ή παγκόσμια δύναμη που κάνει στρατηγικούς υπολογισμούς στη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο, το Σουέζ, την Ερυθρά Θάλασσα και τον Κόλπο. Η Κύπρος βρίσκεται σε τόσο ιδανική απόσταση απ’ όλες αυτές τις περιοχές, που έχει την ιδιότητα μιας παραμέτρου που (μπορεί να) επηρεάζει καθεμία απ’ αυτές ευθέως. Η Τουρκία, το στρατηγικό πλεονέκτημα που απέκτησε τη δεκαετία του 1970 πάνω σε αυτή την παράμετρο, πρέπει να το αξιοποιήσει όχι ως στοιχείο μιας αμυντικής κυπριακής πολιτικής με στόχο τη διαφύλαξη του status quo, αλλά ως ένα θεμελιώδες στήριγμα μιας διπλωματικής φύσεως επιθετικής θαλάσσιας στρατηγικής».
Κίνδυνοι και απαντήσεις
Το παρόν άρθρο είναι το τρίτο κατά σειρά κείμενο που γράφω για τον κ. Νταβούτογλου, συγκρίνοντας τις διπλωματικές τεχνικές και απόψεις του με τις δικές μας. Διαβάζοντας τα κείμενά του, διαπιστώνω ότι δεν είναι απλώς εμβριθή, αλλά και τρομακτικά. Διότι ο βαθμός σκέψης που έχει περάσει στα κείμενά του εμπνέει δέος ανάλογο του ολέθρου που θα προκαλούσε στη χώρα μας μια πιθανή πραγμάτωση των θεωριών του.
Το στοιχείο που καθιστά τόσο ανησυχητική τη σκέψη του κ. Νταβούτογλου είναι οι στενές γεωγραφικές διασυνδέσεις που θεμελιώνει. Τα όσα λέει για την Κύπρο, φέρ’ ειπείν, μπορούν και πρέπει να συνδεθούν με τη Θράκη, όχι λόγω της εκεί παρουσίας μουσουλμανικών πληθυσμών, αλλά λόγω του τρόπου με τον οποίο ο κ. Νταβούτογλου δομεί την επιχειρηματολογία του για μια πολυδιάστατη επέκταση της επιρροής της χώρας του.
Ποιες (θα) είναι οι δικές μας αντιδράσεις;
Οφείλουν, πιστεύω, να εκδηλωθούν σε δύο φάσεις: βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Βραχυπρόθεσμα, πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα τους κινδύνους που ελλοχεύουν πίσω από τις πρόωρες εκλογές. Δεν είμαι πολιτικός, αλλά, ως σκεπτόμενος άνθρωπος, δεν έχω διόλου πειστεί ότι η οικονομική κρίση είναι ο λόγος για την απόφαση του κυβερνώντος κόμματος να αποφασίσει τη διενέργεια εκλογών.
Η οικονομία βρίσκεται πράγματι σε άσχημη κατάσταση, όχι όμως τόσο όσο στο εξωτερικό. Φοβάμαι και, εξίσου, υποψιάζομαι ότι, σε εξωτερικό επίπεδο, υπάρχει μια μυστική επιθυμία άγνωστων δυνάμεων να μας ωθήσουν να υπογράψουμε πράγματα απολύτως απαράδεκτα. Τα ζητήματα της πΓΔΜ, του Αιγαίου και της Κύπρου καιροφυλακτούν στο σκοτάδι.
Ο κ. Βασίλης Μαρκεζίνης κατέχει τον τίτλο του «σερ», είναι νομικός σύμβουλος της βασίλισσας της Αγγλίας και μέλος σε επτά Ακαδημίες του εξωτερικού.

Read more...

ΑΚΡΑΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ


Υπάρχουν και υποψήφιοι όπως ο Νικόλαος Βασιλόπουλος υποψήφιος της οργάνωσης στη Ροδόπη και η Μαρία Χλωρίδου στην Ξάνθη.Γέμισε η Κομοτηνή φέιγ βολάν των Χρυσαυγιτών που ζητούν ψήφο.
Και ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής Ν. Μιχαλιολιάκος υποψήφιος στον Έβρο!

Ακόμα μία υποψηφιότητα έρχεται να ηλεκτρίσει την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα που διαμορφώνεται στην Θράκη, αφού μας θυμήθηκαν όλοι οι ακραίοι εθνικιστικοί κύκλοι. Και ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής ζήλεψε την δόξα του Γ. Καρατζαφέρη, που κατέρχεται στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές στο νομό Έβρου.


Ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος ηγείται της ελληνικής αυτής εξτρεμιστικής εθνικιστικής πολιτικής οργάνωσης, που διαφωνεί με τη μετανάστευση, τον μαρξισμό, την παγκοσμιοποίηση και την πολυπολιτισμικότητα και έχει γίνει γνωστή από ενέργειες βίας κατά διαφόρων ομάδων.

Ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1957. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Μαθηματικών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και σε ηλικία των 16 έγινε μέλος του εθνικιστικού κόμματος της 4ης Αυγούστου του Κωνσταντίνου Πλεύρη. Συμμετείχε επίσης στην Αθήνα τοπική οργάνωση της ΕΟΚΑ-Β. Συνελήφθη για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1974, κατά τη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας έξω από τη βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα, κατά την στάση του Ηνωμένου Βασιλείου προς την τουρκική εισβολή της Κύπρου. Συνελήφθη εκ νέου για επίθεση εναντίον δημοσιογράφων. Συνελήφθη ξανά τον Ιούλιο του 1978, ως μέλος μιας ακροδεξιάς ομάδας εξτρεμιστών, και καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός χρόνου τον Ιανουάριο του 1979 για την παράνομα όπλα και εκρηκτικά. Απολύθηκε και από τη θέση του στο στρατό, όπου είχε υπηρετήσει και στις ειδικές δυνάμεις.

Υποψήφιοι και στην ΡΟΔΟΠΗ
Με ανακοίνωσή του ο Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή, δημοσιοποίησε ότι θα είναι ένα από τα υποψήφια κόμματα στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Υποψήφιος στο νομό Ροδόπης είναι ο Νικόλαος Βασιλόπουλος και στο νομό Ξάνθης η Μαρία Χλωρίδου. Η ανακοίνωση αναλυτικά αναφέρει: «Ενημερώνουμε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, όλες τις φίλες και τους φίλους, όλους τους συναγωνιστές μας και τις συναγωνίστριές μας, ότι περατώθηκε η διαδικασία της παραδόσεως μέσω δικαστικών επιμελητών των υποψηφίων των ψηφοδελτίων της Χρυσής Αυγής σε ολόκληρη την επικράτεια. Ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή κατέθεσε και στις 56 εκλογικές περιφέρειες της χώρας υποψηφίους. Καλούμε σε εγρήγορση για αγώνα όλες τις Ελληνίδες εθνικίστριες και όλους τους Έλληνες εθνικιστές να πυκνώσουν τις τάξεις του κινήματός μας για την μάχη της 4ης Οκτωβρίου. Μια μάχη για πατρίδα, πίστη, ελευθερία. Μια μάχη ενάντια σε όλους τους πολιτικάντηδες όλων των αποχρώσεων».

Η Χρυσή Αυγή δεν έχει φθάσει σε ποσοστό υψηλότερο από το 0,5% των ψήφων σε εθνικές εκλογές. Παρόλο που παραμένει κόμματος ήσσονος εκλογικής σημασίας, ωστόσο επέστησε την προσοχή του κοινού στη δεκαετία του '90 και στις αρχές του 2000, ενώ τώρα επιλέγοντας και αυτή την Θράκη ως αιχμή του δόρατος πιστεύει ότι θα ανεβάσει τα ποσοστά της.
ΧΡΟΝΟΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

*Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΑΡΘΡΟΥ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Read more...

Οι Τούρκοι «ρίχνουν» τώρα σε αποστολές της Frontex


Το «Εθνος της Κυριακής» αποκαλύπτει σήμερα όλες τις κλήσεις που έγιναν από τουρκικά ραντάρ σε ιπτάμενα μέσα της FRONTEX φέτος, καθώς και το αποτύπωμα σε χάρτη των δυο τελευταίων παρενοχλήσεων του λετονικού ελικοπτέρου.

Νέο επικίνδυνο «παιχνίδι» προκλήσεων στα ανατολικά μας σύνορα φαίνεται πως βρήκε η Τουρκία, αυτήν τη φορά σε βάρος των ευρωπαϊκών αεροσκαφών και ελικοπτέρων που, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Ποσειδών» της Frontex, επιτηρούν για την αποτροπή εισόδου λαθρομεταναστών μεταξύ Λέσβου και Ρόδου.


Το πιο ανησυχητικό ίσως είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (υπεύθυνη για τις επιχειρήσεις της Frontex) επιχειρεί να αποκρύψει την πραγματικότητα ή στην καλύτερη περίπτωση δηλώνει άγνοια για τις παρενοχλήσεις αεροσκαφών που πετούν στον ελληνικό εναέριο χώρο από τα τουρκικά ραντάρ, «επεισόδια» που ξεκίνησαν από τον περασμένο Ιούνιο.

Αυτό προκύπτει εύλογα από τη δήλωση που έκανε ο εκπρόσωπος του κ. Barosso, σχετική με τις παρενοχλήσεις που δέχθηκε ελικόπτερο της Λετονίας την περασμένη εβδομάδα από τουρκικά ραντάρ κατά τη διάρκεια της πτήσης επιτήρησης και ενώ είχε εντοπίσει λαθρομετανάστες.

Το «Εθνος της Κυριακής» αποκαλύπτει σήμερα όλες τις κλήσεις που έγιναν από τουρκικά ραντάρ σε ιπτάμενα μέσα της FRONTEX φέτος, καθώς και το αποτύπωμα σε χάρτη των δυο τελευταίων παρενοχλήσεων του λετονικού ελικοπτέρου.

Τα αποδεικτικά
Οι συνομιλίες είναι μαγνητοφωνημένες από τις αρμόδιες ελληνικές Αρχές και έχουν προωθηθεί στο υπουργείο Εξωτερικών ώστε να προβεί στις αρμόζουσες ενημερώσεις και διαβήματα. Οπως προκύπτει από αυτές, πολλές φορές τα τουρκικά ραντάρ έχουν καλέσει μέσα από τη συχνότητα κινδύνου αεροσκάφη και ελικόπτερα της FRONTEX να αλλάξουν πορεία γιατί δήθεν παραβιάζουν τον τουρκικό εναέριο χώρο, ενώ σε πολλές περιπτώσεις (και στο λετονικό ελικόπτερο) έχουν απειλήσει με αναχαίτιση.

Με δεδομένες τις καταγεγραμμένες συνομιλίες, προκαλούν εντύπωση οι δηλώσεις του εκπροσώπου του κ. Barosso στις 15 Σεπτεμβρίου ότι δήθεν «τα πτητικά μέσα που μετέχουν στην FRONTEX δεν απειλήθηκαν ποτέ από τις τουρκικές Αρχές».

Θα έπρεπε ίσως να εξηγήσει πώς ακριβώς εννοεί την απειλή και εάν η φράση που συχνά επαναλαμβάνουν τα τουρκικά ραντάρ «εγκαταλείψτε την περιοχή διαφορετικά θα αναχαιτιστείτε» (Leave the area immediately otherwise you will be engaged and intercepted) είναι κατά τη γνώμη του... «πρόσκληση σε γεύμα».

Επίσης περίεργες είναι οι δηλώσεις του εκπροσώπου του κ. Barosso, σχετικές με το δικαίωμα άλλων χωρών να κάνουν έλεγχο ταυτότητας των αεροσκαφών ή ελικοπτέρων που ίπτανται σε ευρωπαϊκό εναέριο χώρο. Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος δήλωσε:

«Σύμφωνα με την FRONTEX, το τουρκικό ραντάρ προσπάθησε να έχει ραδιο-επικοινωνία με το ελικόπτερο προκειμένου να πιστοποιήσει την ταυτότητά του. Αυτή η επικοινωνία ήταν αδύνατη, γιατί χρησιμοποίησαν διαφορετικές ραδιοσυχνότητες. Να σημειωθεί ότι παρόμοια περιστατικά είναι πολύ συνηθισμένα».

Με λίγα λόγια, είναι συνηθισμένο κατά τη γνώμη του το ραντάρ κάποιας χώρας, στην προκειμένη περίπτωση της Τουρκίας, να προσπαθεί να εξακριβώσει την ταυτότητα ενός ελικοπτέρου ή αεροσκάφους που πετάει στον εναέριο χώρο άλλης χώρας, της Ελλάδας και στον οποίο φυσικά δεν έχει καμία δικαιοδοσία.

Ο εκπρόσωπος διαβεβαίωσε ότι κανένα ελικόπτερο ή αεροσκάφος της FRONTEX δεν παραβίασε ποτέ τον τουρκικό εναέριο χώρο, ωστόσο δεν μπόρεσε ποτέ να εξηγήσει τη δικαιοδοσία που είχαν τα τουρκικά ραντάρ να καλούν για έλεγχο το ελικόπτερο που πετούσε μέσα στο ελληνικό FIR.

Το θέμα των τουρκικών προκλήσεων έφερε με παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου ο Σταύρος Λαμπρινίδης, επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της συζήτησης για την FRONTEX.

«Η Τουρκία, εκτός από χώρα προέλευσης και διέλευσης λαθρομεταναστών είναι και προς ένταξη υποψήφια χώρα. Εχει επομένως ένα διπλό επίπεδο υποχρέωσης σεβασμού των αρχών, των πολιτικών και των επιχειρησιακών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης», τόνισε στην ομιλία του ο κ. Λαμπρινίδης και υπογράμμισε πως «σε τουλάχιστον 4 περιπτώσεις το τελευταίο διάστημα ελικόπτερα της ΦΡΟΝΤΕΞ παρενοχλήθηκαν στον ελληνικό εναέριο χώρο από τουρκικά ραντάρ καθώς επιτελούσαν το έργο τους, κατά τη διάρκεια δηλαδή επιχειρήσεων επιτήρησης συνόρων».

Λήψη μέτρων
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ έθεσε θέμα ευρωπαϊκής αντίδρασης σε αυτές τις προκλήσεις, ενώ ζήτησε τη λήψη μέτρων ώστε να υπάρξει ουσιαστική Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική για τη μετανάστευση:

1. Μηχανισμούς υποχρεωτικής αλληλεγγύης προς τις χώρες του Νότου, που αποτελούν δηλαδή τα νότια εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης και δέχονται τις μεγαλύτερες πιέσεις από μεταναστευτικά κύματα,

2. την οργάνωση της νόμιμης μετανάστευσης,

3. την ομαλή ένταξη των μεταναστών που ήδη ζουν ανάμεσά μας και εξωτερική πολιτική οικονομικής ανάπτυξης και ειρήνευσης στον πλανήτη.

Τέλος, ο κ. Λαμπρινίδης ρώτησε τον αρμόδιο επίτροπο γιατί η Ευρώπη δεν εφαρμόζει προγράμματα επαναπροώθησης λαθρομεταναστών με την Τουρκία, ενώ εφαρμόζει με άλλες χώρες όπως μεταξύ Ιταλίας, Μάλτας και Λιβύης και γιατί μια υποψήφια προς ένταξη χώρα όπως η Τουρκία αρνείται να συζητήσει την εφαρμογή τέτοιων προγραμμάτων.

«Σας ζήτησε η ελληνική κυβέρνηση να υπάρξει τέτοιο πιλοτικό πρόγραμμα και εσείς προτιμήσατε την Ιταλία και τη Μάλτα; ‘Η μήπως δεν σας το ζήτησε ποτέ εγκαίρως;» ρώτησε ο κ. Λαμπρινίδης.

Την ίδια μέρα πάντως ο εκπρόσωπος του κ. Barosso δήλωνε στους δημοσιογράφους: «Η FRONTEX βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις τουρκικές Αρχές προκειμένου να επιτύχει ένα πλαίσιο επιχειρησιακής συνεργασίας για τη διαχείριση των συνόρων.

Η διεύθυνση της FRONTEX έχει επίσης ενημερώσει τους Τούρκους ομολόγους της για τις δραστηριότητες που διεξάγονται στο πλαίσιο της επιχείρησης «ΠΟΣΕΙΔΩΝ 2009».

Τα 7 «χτυπήματα» από τις αρχές καλοκαιριού
Το «Εθνος της Κυριακής» αποκαλύπτει σήμερα όλες τις παρενοχλήσεις που έχουν δεχθεί τα ευρωπαϊκά μέσα, όπως αυτές έχουν καταγραφεί και μαγνητοφωνηθεί από το Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων.

1. Στις 13/6/2009, αεροσκάφος C-182 της Σλοβακίας που εκτελούσε αποστολή επιτήρησης στο πλαίσιο της επιχείρησης «Ποσειδών» της FRONTEX, πετούσε στη διαδρομή Κως - Σάμος - Κως σε ύψη 1.200 έως 3.000 πόδια. Μεταξύ 04:32 - 05:32 ώρα Ελλάδος κι ενώ βρισκόταν μεταξύ Αγαθονησίου και Φαρμακονησίου το ραντάρ του αεροδομίου MILAS παρενέβη στη συχνότητα κινδύνου (243,0) αναφέροντας ότι παραβιάζει τουρκικό εναέριο χώρο, προτρέποντάς το να απομακρυνθεί άμεσα από την περιοχή, διαφορετικά θα αναχαιτισθεί.

2. Στις 18/6/2009, αεροσκάφος C-182 της Σλοβακίας που εκτελούσε αποστολή επιτήρησης στο πλαίσιο της επιχείρησης «Ποσειδών» της FRONTEX, πετούσε στη διαδρομή Κως - Σάμος - Κως.

Στις 5:55 ώρα Ελλάδος, ενώ βρισκόταν στα 4.000 πόδια με πορεία 1.80ο δέχθηκε κλήση από το ραντάρ DATCA στη συχνότητα κινδύνου (243,0) το οποίο του ανέφερε ότι έχει παραβιάσει τον τουρκικό εναέριο χώρο, προτρέποντάς το να εγκαταλείψει άμεσα την περιοχή, διαφορετικά θα αναχαιτισθεί. Ακριβώς τις ίδιες απειλές δέχτηκε στις 5:58 και ενώ πετούσε στην περιοχή Αγαθονησίου σε ύψος 2.000 πόδια και στις 06:30 και ενώ πετούσε σε ύψος 3.000 πόδια.

3. Στις 19/7/2009, αεροσκάφος C-208 του Λουξεμβούργου που εκτελούσε αποστολή επιτήρησης, πετούσε στη διαδρομή Λέσβος - Φαρμακονήσι - Λέσβος. Στις 2:51 ώρα Ελλάδος και ενώ βρισκόταν νοτιοανατολικά του Αγαθονησίου δέχθηκε κλήση από το ραντάρ DATCA στη συχνότητα κινδύνου με το ακόλουθο περιεχόμενο: «Σας μιλά το Flower Control (σ.σ.: είναι το χαρακτηριστικό του ραντάρ στην περιοχή DATCHA): Παραβιάζετε τουρκικό εναέριο χώρο. Εγκαταλείψτε αμέσως, διαφορετικά θα αναχαιτισθείτε». Στις 4:56 ώρα Ελλάδος και ενώ βρισκόταν βορειοανατολικά της Χίου, ίδια κλήση από το ραντάρ της Σμύρνης, με την ακόλουθη σαφέστατη απειλή: «Βρίσκεσαι στον τουρκικό εναέριο χώρο, στρέψε σε πορεία 310 διαφορετικά θα εφαρμοστεί τακτική ενέργεια».

4. Στις 1/8/2009, αεροσκάφος C-208 του Λουξεμβούργου που εκτελούσε αποστολή επιτήρησης στο πλαίσιο της επιχείρησης «Ποσειδών» της FRONTEX, πετούσε στη διαδρομή Λέσβος - Φαρμακονήσι - Λέσβος.

Στις 23:47 ώρα Ελλάδος και ενώ βρισκόταν βορειοανατολικά της Χίου δέχθηκε κλήση στη συχνότητα κινδύνου από το ραντάρ Σμύρνης ως εξής: «Βρίσκεσαι στον τουρκικό εναέριο χώρο, στρέψε σε πορεία 270 διαφορετικά θα εφαρμοστεί τακτική ενέργεια».

5. Στις 2/8/2009, αεροσκάφος C-208 του Λουξεμβούργου που εκτελούσε αποστολή επιτήρησης της FRONTEX, πετούσε στη διαδρομή Λέσβος - Φαρμακονήσι - Λέσβος. Στις 0:12 ώρα Ελλάδος κι ενώ βρισκόταν νοτιοανατολικά της Σάμου το ραντάρ της DATCA κάλεσε το αεροσκάφος στην συχνότητα κινδύνου, λέγοντας: «Παραβιάζεις τον τουρκικό εναέριο χώρο. Εγκατέλειψε αμέσως, διαφορετικά θα αναχαιτιστείς».

Στις 0:32 ώρα Ελλάδος, όπως και στη 1:15, και ενώ βρισκόταν βορειοδυτικά του Φαρμακονησίου δέχθηκε ακριβώς τις ίδια κλήσεις στη συχνότητα κινδύνου από το ραντάρ DATCA, με τις ίδιες απειλές. Στις 2:02 ώρα Ελλάδος και ενώ βρισκόταν βόρεια από το Φαρμακονήσι η κλήση επαναλήφθηκε από το ραντάρ DATCA: «Παραβιάζεις τον τουρκικό εναέριο χώρο, παρακαλώ εγκατάλειψε αμέσως». Ιδιου περιεχομένου κλήση επαναλήφθηκε στις 02:37 και ενώ βρισκόταν βόρεια από το Φαρμακονήσι.

ΙΩΑΝΝΑ ΗΛΙΑΔΗ
iliadi@pegasus.gr

ΕΘΝΟΣ

Read more...

Φωτογραφίες που διαθέτει η Frontex δείχνουν την ακτοφυλακή να συνοδεύει δουλεμπορικό


Αποδεικτικά στοιχεία για την ανοχή που επιδεικνύουν οι τουρκικές αρχές απέναντι στους δουλέμπορους που μεταφέρουν παράνομα μετανάστες στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου διαθέτει από τα μέσα της εβδομάδος η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Σύμφωνα με τις φωτογραφίες που τράβηξε την περασμένη Δευτέρα (14/9) λεττονικό ελικόπτερο της Υπηρεσίας Φύλαξης Εξωτερικών Συνόρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Frontex) και την αναφορά του πιλότου, είναι σαφές ότι η τουρκική ακτοφυλακή, στην καλύτερη περίπτωση, δεν εμποδίζει τα δουλεμπορικά σκάφη να αποπλεύσουν από τις ακτές της. Στη δε χειρότερη, τα συνοδεύει μέχρι τα ελληνικά χωρικά ύδατα.

Για το περιστατικό της περασμένης Δευτέρας η Ελληνίδα υπουργός Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη ενημέρωσε την ίδια ημέρα τους Ευρωπαίους ομολόγους της στο πλαίσιο του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων. Στην αναφορά συμβάντος, το πλήρωμα του λεττονικού ελικοπτέρου της Frontex (YL - HMK) καταγράφει τον εντοπισμό φουσκωτής βάρκας που μετέφερε 24 μετανάστες στις 08.06 π.μ. «ενώ κατευθύνεται προς το Φαρμακονήσι».

«Πρέπει να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με την αναφορά του εναέριου μέσου, στις 08.01 εντοπίστηκε ύποπτος στόχος εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, ο οποίος κατευθυνόταν ανατολικά. Στις 08.02 ο ύποπτος στόχος αναγνωρίστηκε σαν περιπολικό σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής (φωτογραφίες NVE00018, 00019)», σημειώνεται στην αναφορά της Frontex.

Στις διαδοχικές φωτογραφίες που τράβηξε το ελικόπτερο της Frontex είναι σαφές, σύμφωνα με τα στοιχεία που διακρίνονται, δηλαδή το γεωγραφικό στίγμα και η ώρα λήψης, ότι το τουρκικό περιπολικό της ακτοφυλακής παρακολουθεί από κοντά το δουλεμπορικό σκάφος την ώρα που αυτό εισέρχεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα.

Το λεττονικό ελικόπτερο, τη στιγμή που κατέγραφε τις κινήσεις του σκάφους της τουρκικής ακτοφυλακής, δέχθηκε διπλή παρενόχληση από την τουρκική πλευρά. Συγκεκριμένα, καθώς πετούσε ανατολικά του Φαρμακονησίου εκλήθη, μέσω ασυρμάτου, να εγκαταλείψει την περιοχή, διότι, σύμφωνα με τους χειριστές του τουρκικού ραντάρ, είχε εισέλθει στον εναέριο χώρο της Τουρκίας.

Κοινή δράση

Εν τω μεταξύ, αύριο στο Συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών, ο Ευρωπαίος επίτροπος κ. Ζακ Μπαρό θα ενημερώσει τους υπουργούς για την εξέλιξη της μεταναστευτικής ροής στη Μεσόγειο, την ενίσχυση της Frontex και την ανάληψη κοινής δράσης στην περιοχή της Μεσογείου. Παράλληλα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η γαλλική αντιπροσωπεία αναμένεται να παρουσιάσει συνολική πρόταση για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος στη Μεσόγειο και μια δεύτερη πρόταση για την ενίσχυση της Frontex.

Τα κύρια σημεία της γαλλικής πρότασης είναι ότι το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ενωση θα πρέπει «να υπενθυμίσει αποφασιστικά» στην Τουρκία και τη Λιβύη τις υποχρεώσεις τους και για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός θα πρέπει «να βελτιωθεί η πρακτική συνεργασία όσον αφορά την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και της επιτήρησης των εξωτερικών συνόρων». Τέλος, σύμφωνα με τη γαλλική πρόταση, η Ε.Ε. θα πρέπει να επιδιώξει την υπογραφή συμφωνίας επανεισδοχής λαθρομεταναστών με την Αγκυρα και στο μεσοδιάστημα να υποστηρίξει την εφαρμογή της υπάρχουσας συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ-Κώστα Καρκαγιαννη

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP