Project Θράκη: Το έγκλημα πλησιάζει στο τέλος του
Επί χρόνια γίνεται μία προσπάθεια ανάδειξης του Θρακικού προβλήματος, ενός εθνικού προβλήματος που όσο η Αθήνα αποφεύγει, τόσο αυτό γιγαντώνεται και απειλεί την εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια των πολιτών της περιοχής. Επιχειρήσαμε, να αποδώσουμε τον στρατηγικό σχεδιασμό και την γενικότερη παρεμβατικότητα της Τουρκίας στην Θράκη, αναλύσαμε πλείστες όσες περιπτώσεις της μεθοδικής «εργασίας» που έχουν αναλάβει μυστικές υπηρεσίες της γείτονος Τουρκίας προκειμένου να αλλοιώσουν την πραγματικότητα και να «χτίσουν» με υπομονή όλα εκείνα τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» που μπορούν να στοιχειοθετήσουν σοβαρότατο πρόβλημα για τον χαρακτηρισμό της Ελληνικότητας της περιοχής…
Πολιτική ανικανότητα και αδικαιολόγητη δουλικότητα σε παροτρύνσεις ξένων.
Εγκληματικά λάθη πολιτικών, ανυπαρξία εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, εξυπηρετήσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά κυρίως η αδυναμία της Αθήνας να κατανοήσει την ευθύνη της προς την περιφέρεια, οδηγεί σήμερα τη Θράκη (και όχι μόνο) στις διαθέσεις εκείνων που σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν ένα μακρόχρονο σχέδιο πολιορκίας και άλωσης ελληνικών περιοχών…
Στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε, όσο πιό σύντομα γίνεται, να αποδείξουμε πως πλησιάζει πολύ επικίνδυνα η στιγμή εκείνη κατά την οποία ο Ελληνισμός θα τεθεί μπροστά σε τεράστια εκβιαστικά διλήμματα ως προς την Θράκη, αλλά και ως προς το Αιγαίο. Εγνωσμένης αξίας ορυκτού πλούτου, η Θράκη, έχει ουσιαστικά παραδοθεί και λείπουν οι... υπογραφές για την δημιουργία μίας -εντός της Ελλάδος- περιοχής που θα λειτουργεί ως μόνιμο αγκάθι και με μεγάλους κινδύνους να μετατραπεί σε μία άτυπα κατεχόμενη από την Τουρκία περιοχή. Ζητάμε τον σεβασμό, την κατανόηση, την βοήθεια αλλά και την προσοχή όλων εκείνων των Ελλήνων που ενδιαφέρονται να αναδειχθεί το πραγματικό πρόβλημα της Θράκης. Ευελπιστούμε πως αυτή η προσπάθεια που καταβάλλουμε θα τύχει του δέοντος σεβασμού και της προσοχής που της αξίζει...
* Οι ειδικοί έχουν σημάνει συναγερμό
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ειδικοί επιστήμονες, αναλυτές γεωπολιτικής, διπλωμάτες, αλλά και ιστορικοί και κοινωνιολόγοι, έχουν ποικιλοτρόπως καταδείξει το μέγεθος του συνεχώς διογκούμενου προβλήματος, που λέγεται Θράκη.
Οι φόβοι όλων πάντα ενέτειναν στο σοβαρότατο ενδεχόμενο μίας μικρής «επανάστασης» (σε πολιτικά πλαίσια ενισχυμένη από την διπλωματία της Άγκυρας) και αίτησης ανεξαρτησίας.
Αργότερα, άρχισε να συζητείται σοβαρά το ενδεχόμενο Κοσοβοποίησης της Θράκης, αφού πληρούσε τα κριτήρια, αλλά είχε και τους ανθρώπους (π.χ. τούρκος πρόξενος Σαρνίτς) για να υλοποιήσουν ένα νέο Κόσοβο.
Ίσως, το ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση (παρά τα όποια σημερινά οικονομικά της προβλήματα), ανάγκασε την Άγκυρα να «υποχωρήσει» σε περισσότερο ήπιες μεθόδους τουρκοποίησης της Θράκης.
* Γιατί η Τουρκία θέλει μία «Ανεξάρτητη Δυτική Θράκη»
Είναι γνωστό πως οι «δεξαμενές σκέψης» της Τουρκίας και οι γενικότερες στρατηγικές που ακολουθούνται από την τουρκική εξωτερική πολιτική, καθώς και από τις υπηρεσίες (κυρίως εθνικού ενδιαφέροντος) της γείτονος, έχουν «στοχεύσει» την Ελληνική Θράκη πριν από δεκαετίες. Ίσως και από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκο-Κεμαλικού κράτους, όταν τα Ελληνικά στρατεύματα αποχώρησαν από την Ανατολική Θράκη χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα (ελέω συμφωνιών που υπέγραψε η τότε ελληνική κυβέρνηση).
Από τότε μέχρι σήμερα, έχoυν αποκαλυφθεί μία σειρά από θέματα (π.χ. χρυσός, ουράνιο, πετρέλαιο κ.α.) που διαθέτει η Θράκη. Όμως, το ότι αποτελεί το τμήμα σύνδεσης Ασίας και Ευρώπης, με δρόμους συγκοινωνιών, αλλά και ενέργειας, η περιοχή της Θράκης σήμερα μεταβάλλεται σε περιοχή ελέγχου ροής ενέργειας προς την Ευρώπη, καθιστώντας την στο εγγύς μέλλον (την αμέσως επόμενη δεκαετία) περιοχή που θα συγκεντρώσει βαριά βιομηχανία και σημαντικά οικονομικά και τραπεζικά κεφάλαια θα ζητήσουν να κατοικοεδρεύσουν σε αυτήν…
Η Άγκυρα θέλει όχι μόνο να είναι παρούσα, αλλά να «διευθύνει» και να αποκομίσει τα μέγιστα οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη που προκύπτουν από τα ανωτέρω.
* Πως μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη Θράκη;
Το ερώτημα που σήμερα θα πρέπει να απαντηθεί είναι: μπορεί ειρηνικά να τεθεί θέμα δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κρατιδίου στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης; Η απάντηση είναι πως είμαστε πολύ κοντά στο ενδεχόμενο αυτό. Αλλά όχι ακόμη. Εκτός αν κάποιοι αποφασίσουν να ρίξουν τις μάσκες της φιλίας τους επειδή θα πρέπει να επιταχύνουν τις… «δουλειές» τους στην Βαλκανική και στην Ανατολική Μεσόγειο…
Πότε όμως θα είναι δυνατό να υλοποιηθεί μία ανακήρυξη της Θράκης ως ανεξάρτητου κρατιδίου; Μα φυσικά, όταν αυτό το κρατίδιο θα πληρούσε τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» ενός κράτους, είναι η απάντηση. Δηλαδή να έχει:
• Ενιαίο, συμπαγές και αδιαίρετο γεωγραφικό χώρο
• Οργανωμένη Διοίκηση ή σύστημα αυτοδιοίκησης
• Υποτυπώδες σύστημα οικονομίας ή Τραπεζικό σύστημα
• Υποτυπώδες έστω σύστημα Υγείας
• Οργανωμένο σύστημα Παιδείας
• Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών
Αυτά αποτελούν τα συστατικά στοιχεία αποτελούν την «μαγιά» για να γίνει ο εφιάλτης πραγματικότητα.
* Τι συμβαίνει σήμερα στη Θράκη;
Επειδή, λοιπόν, το «ψηφιδωτό» είναι πλέον μπροστά μας, καλό θα είναι να το αποκωδικοποιήσουμε και να το δούμε επιτέλους ολόκληρο, όπως έχει μέχρι σήμερα στηθεί από την Άγκυρα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως οι ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών από την Αθήνα ή οι ευθύνες των εκάστοτε τοπικών αρχόντων της Θράκης, συνετέλεσαν τα μέγιστα ώστε ο κίνδυνος μεταβολής της Ελληνικής Θράκης σε περιοχή υπό άτυπη Ελληνική συγκυριαρχία να έχει μεγιστοποιηθεί σε βαθμό λίαν επικίνδυνο…
Δυστυχώς, είμαστε πολύ κοντά στο να ολοκληρωθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα μας στερήσουν ως χώρα το αναφαίρετο δικαίωμα να ονομάζουμε την Θράκη αμιγώς Ελληνική και περιοχή υπό πλήρη Ελληνική κυριαρχία. Και αυτή η ομιχλώδης κατάσταση έχει δημιουργηθεί λόγω μηδενικής μέριμνας και έλλειψης μακροχρόνιου σχεδιασμού εκ μέρους των Αθηνών.
Οι εκάστοτε προσωπικές πολιτικές υπουργών, βουλευτών, Νομαρχών και Δημάρχων, κατάφεραν να αποδομήσουν και σε πολλές περιπτώσεις να παραχωρήσουν σοβαρά δικαιώματα στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της Άγκυρας και τους εκάστοτε πρακτορίσκους και ανθυπρακτορίσκους της ΜΙΤ και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, που διαφεντεύουν πλέον σε μεγάλες περιοχές με μουσουλμανικό πληθυσμό…
Η εφήμερη δόξα κάποιων πολιτικών ή οι μακροχρόνιοι σχεδιασμοί τους για ανέλιξη στην πολιτική, δυστυχώς, έχει ως αντίκρισμα την ίδια την Θράκη… Η ψήφος έχει καταστεί ναρκωτικό για τους πολιτικούς, που δεν διστάζουν να το καταναλώνουν σε υπέρμετρες δόσεις, προκειμένου να ικανοποιήσουν την πολιτική τους ματαιοδοξία, αγνοώντας ηθελημένα τις επιπτώσεις της «δουλικότητας» που απαιτείται ως «αντίδωρο». Μάλιστα, όπως θα καταδείξουμε στη συνέχεια ο περίφημος «Καλλικράτης» αποτελεί το καλύτερο δυνατό δώρο προς την κατεύθυνση πιθανότατης (απ)αίτησης ανεξαρτησίας της Θράκης. Ένα δώρο, που χαρακτηρίζεται ως αυτοκτονικός ιδεασμός του νομοθέτη ή κενότητα πολιτικής και εθνικής ευθύνης του πολιτικού συστήματος…
Αργά, αλλά σταθερά, με ευγενικές «χορηγίες» από την Αθήνα, από την Άγκυρα αλλά κυρίως από τις ΗΠΑ, η Θράκη είναι ένα σχεδόν βήμα πριν «σκάσει» σαν βόμβα, με άγνωστα αποτελέσματα.
* Σύστημα Αυτοδιοίκησης (υπάρχει ήδη)
Ο «Καλλικράτης» παρέχει τοπική αυτοδιοίκηση, με δομημένη ιεραρχία. Μέσα από ένα νομοσχέδιο για την τοπική Αυτοδιοίκηση και χωρίς προφανώς οι σχεδιαστές του να λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους την εθνική ιδιαιτερότητα της Θράκης, κατέστη δυνατό να παραχωρηθεί το «δικαίωμα» σε φανατικούς τουρκόφρονες, πιστούς υπηρέτες του εκτουρκισμού της Θράκης, να αναλάβουν την τοπική αυτοδιοίκηση σε συγκεκριμένες περιοχές που συνορεύουν μεταξύ τους.
Τι θα κάνει άραγε ο «σοφός νομοθέτης» εάν αύριο δηλώσουν όλοι αυτοί οι τουρκόφρονες –προσφάτως εκλεγέντες- δήμαρχοι, ότι νιώθουν τούρκοι και ασκούν το καθήκον τους ως τούρκοι πολίτες; Μπορεί άραγε ο «νομοθέτης» να κατανοήσει τι ακριβώς σημαίνει για τη Θράκη μία ενιαία τοπική αυτοδιοίκηση, που δεν είναι φίλα προσκείμενη στο Ελληνικό Σύνταγμα και στην εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση; Ας θεωρήσουμε, όμως, πως απλώς ο νομοθέτης έκανε λάθος και δεν υπολόγισε παραμέτρους που του ήταν άγνωστες… Το λάθος όμως, του νομοθέτη δυστυχώς, επεκτείνεται… και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα όργανα του τουρκισμού στην Θράκη.
Έτσι, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει ήδη μία άτυπη κυβέρνηση, που έχει ορκιστεί στον Εχίνο Ξάνθης, μέλη της οποίας είναι όλοι οι πρώην και νυν μουσουλμάνοι βουλευτές όλων των Ελληνικών κομμάτων. Η άτυπη κυβέρνηση δρα με την «βιτρίνα» της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Μειονότητας Τούρκων Δυτικής Θράκης» και έχει άμεσες σχέσεις με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Μάλιστα, τελευταία, με την ευγενική χορηγεία του τούρκου προξένου, και την επιμέλεια της άτυπης αυτής κυβέρνησης των «τούρκων» της Θράκης, έχει ξεκινήσει μία καταιγίδα δημιουργίας «τουρκικών συλλόγων» (κυρίως πολιτιστικών, που βάζουν ιστορικά θεμέλια τουρκικού πολιτισμού στην περιοχή, διαστρεβλώνοντας την ιστορία αλλά και οικειοποιούμενοι ως τουρκικό τον ήδη υπάρχοντα πολιτισμό των μουσουλμάνων της περιοχής), που διασπείρονται στην ορεινή Θράκη αλλά και στο νοτιοανατολικό πεδινό τμήμα του νομού Ροδόπης.
Μία ευρεία γεωγραφική περιοχή, αυτοδιοικούμενη, με επίπεδα τοπικής αλλά και κεντρικής διοίκησης, ήδη υπάρχει, ελέω Καλλικράτη… Κάποιοι στην Αθήνα είτε δεν υπολόγισαν σωστά τις εξελίξεις, είτε τις υπολόγισαν με λάθος «μέτρα» και «σταθμά»… συνεχίζοντας τα λάθη εις βάρος της Θράκης και του Ελληνισμού…
* Ενιαία γεωγραφική περιοχή (υπάρχει ήδη)
Μέσω του Καλλικράτη, το πολιτικό έγκλημα των Αθηνών στην Θράκη, γιγαντώθηκε. Μέσα από παράξενες μεθοδεύσεις (πολλοί μίλησαν για συμφωνίες μεταξύ ΠΑΣΟΚ και φανατικών τουρκοφρόνων) και επιλογές, κατέστη δυνατό να εκλεγούν 3 μουσουλμάνοι δήμαρχοι σε 3 Δήμους της Θράκης (δήμος Γλαύκης στην Ξάνθη, δήμος Ιάσμου και δήμος Φιλύρας στην Ροδόπη), σε γειτονικούς γεωγραφικά δήμους, στην ορεινή Θράκη, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό μία ενιαία –εκτεταμένη γεωγραφικά κατά μήκος σχεδόν ολόκληρης της ορεινής Θράκης- περιοχή, που κατοικείται σχεδόν ολοκληρωτικά από μουσουλμάνους και ελέγχεται αποκλειστικά από το τουρκικό προξενείο και τους ανθρώπους του!!! Αν αυτό σε κάποιους θυμίζει γκέτο, θα τολμούσα να συμπληρώσω πως ίσως θα έπρεπε να μην παραμείνουν μόνο σε αυτή την εικόνα, αλλά στην σημασία που αυτή η εκτεταμένη ομοιογενών χαρακτηριστικών περιοχή μπορεί να πάρει…
Να σημειωθεί, βέβαια, πως στη νότια Βουλγαρία έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα οι φιλοτουρκικές τάσεις, αφού η δράση των τουρκικών υπηρεσιών εκεί είναι ιδιαίτερα έντονη και έχουν ήδη δημιουργηθεί εντάσεις με την κυβέρνηση της Βουλγαρίας. Μία ακόμη ευρύτερη περιοχή τουρκοφρόνων ή μουσουλμάνων εξαρτώμενων από τουρκόφρονες, δημιουργεί αυτόματα σημαντική «πληγή» για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Όμως, για να συμβεί αυτό έπρεπε πρώτα να γίνει ο δικός μας «Καλλικράτης», και στη συνέχεια θα πρέπει να πραγματοποιηθούν και άλλα απαραίτητα «δομικά στοιχεία»…
Τα λάθη των Ελλήνων πολιτικών, δείχνουν να επηρεάζουν και την Βουλγαρία, αφού καταφέρνουν να διογκώσουν ένα πρόβλημα που έρχεται επάνω μας, με μεγάλη ταχύτητα… Το Θρακικό πρόβλημα είναι ήδη εδώ, άσχετα αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχθούν ή να το δούνε. Το ειρωνικό είναι πως το «Θρακικό Πρόβλημα» είναι εδώ εξαιτίας της ανυπαρξίας βούλησης, σχεδιασμού ή της φιλοπατρίας Ελλήνων πολιτικών, που στάθηκαν πολύ μικροί έως ανίκανοι να αντιληφθούν πως παρέδιδαν και παραδίδουν τα υλικά ανεξαρτητοποίησης της Θράκης…
* Αυτοδύναμη οικονομία (υπάρχει ήδη)
Σε όσους ζούνε στην Θράκη ή σε όσους θέλησαν να ασχοληθούν σοβαρά με αυτήν, έχει ήδη γίνει απολύτως σαφές πως ο μουσουλμανικός πληθυσμός λειτουργεί σε καθεστώς γκέτο. Και αυτή η λειτουργία σε ένα πολύ μεγάλο της μέρος αφορά την οικονομία. Έτσι, υπάρχουν μουσουλμάνοι έμποροι που έχουν προϊόντα μόνο για μουσουλμάνους, ενώ είναι πολύ σπάνιο το φαινόμενο κατά το οποίο μουσουλμάνος θα αγοράσει από κατάστημα χριστιανού (οι χριστιανοί αγοράζουν από όπου τους αρέσει, ενώ οι μουσουλμάνοι αγοράζουν μόνο από μουσουλμάνους!!!). Υπάρχουν μουσουλμάνοι οικοδόμοι – εργολάβοι (απορίας άξιο πως αναπτύσσονται οικονομικά, όταν καταγγέλλουν την Ελλάδα για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για δημιουργία προβλημάτων στην ανάπτυξη, για άνιση αντιμετώπιση από το νόμο κ.α.) που δίνουν εργασία μόνο σε μουσουλμάνους εργάτες. Να σημειωθεί επίσης πως η φωτογραφία του Κεμάλ μπαίνει στα εγκεκριμένα από το τουρκικό προξενείο καταστήματα, τα οποία με αυτόν τον τρόπο κάνουν «χρυσές δουλειές».
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος, αλλά και το βάθος της οικονομικής διείσδυσης, δύναμης και ανεξαρτησίας που ήδη υπάρχει στους μουσουλμάνους της Θράκης (αιτία γι αυτό υπήρξε σειρά τραγικών λαθών της Αθήνας) σημειώνεται πως δεν είναι μόνο η εμπορική οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται (έστω και σε καθεστώς οικονομικού γκέτο). Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες των μουσουλμάνων (πλην ελαχίστων ηρωικών εξαιρέσεων που δεν διστάζουν να τα βάλουν με το «σύστημα του προξενείου» αμφισβητώντας την «βοήθεια» που αυτό μπορεί να τους παρέχει). Σαν παράδειγμα, της άνθησης αυτής της κλειστής οικονομίας, αρκεί να αναφερθεί ένα γεγονός που συνέβη σε τράπεζα της Ξάνθης κατά την είσοδο του ευρώ στην οικονομική καθημερινότητά μας. Ένας γέροντας πομάκος επισκέφθηκε την τράπεζα με ένα τσουβάλι δεκαχίλιαρα και όταν είδε τι του έδωσαν απογοητεύτηκε. Μέχρι τότε, πολλοί μουσουλμάνοι της Θράκης επένδυαν τα χρήματά τους στην Τουρκία, αλλά μετά από κάποια γεγονότα απαγωγών και ουσιαστικής απώλειας των επενδύσεών τους, αποφάσισαν (τουλάχιστον) την παύση επενδύσεων στην επικίνδυνη για επενδύσεις «μητέρα πατρίδα»…
Είναι γνωστό πως μέχρι και σήμερα ένας μεγάλος όγκος χρημάτων των μουσουλμάνων της Θράκης βρίσκεται σε σεντούκια. Αυτά τα χρήματα θα προσπαθήσει να προσεταιριστεί η τουρκικών συμφερόντων Ziraat Bank, αλλά και οι τούρκοι επιχειρηματίες που σκοπεύουν να «επενδύσουν» στην Θράκη. Η Τουρκία σκοπεύει να «αγοράσει» τη Θράκη με βοήθεια που θα πάρει από τα χρήματα των Ελλήνων μουσουλμάνων. Και αν δεν καταφέρει σήμερα να τους πάρει τα χρήματα, η παρουσία της Άγκυρας στη Θράκη τους υπόσχεται πως αύριο θα τους πάρει την γη που κατέχουν… Γιατί; Μα, αφού η Ελληνική Πολιτεία δεν ενδιαφέρεται να καλύψει το ήδη υπάρχον κενό απέναντι στους πολίτες της, η πολιτική της γείτονος θα έρθει ως φυσικός κανόνας, να συμπληρώσει τα αθηνοκεντρικά κενά…
Η πρόσφατη οικονομική τάση, με τις επισκέψεις τούρκων επιχειρηματιών στην Θράκη, δημιουργεί μία παράξενη δυναμική στην τοπική οικονομία. Δεν είναι μόνο τα έπιπλα τουρκικής κατασκευής, αλλά κυρίως η μεταφορά τουρκικών βιοτεχνιών (κυρίως στην Κομοτηνή), που θα αγκαλιάσουν» τους μουσουλμάνους της Θράκης, θα τους δώσουν δουλειά και θα αποκτήσουν απόλυτη κυριαρχία – εξάρτηση στην διαβίωσή τους… Μήπως θα ήταν καλύτερα οι κομπορημονούντες οικονομολόγοι των ΕΒΕ να υπολογίσουν και κάποιες άλλες παραμέτρους των σχεδιασμών ανάπτυξης που ονειρεύονται; Πώς είναι δυνατόν οι «ειδικοί» να μην βλέπουν πως μέσω των σημερινών τους σχεδιασμών πρόκειται να επηρεάσουν (σε εκβιαστικό βαθμό μάλιστα) τους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς πολίτες της Θράκης;
* (Απορία συντάκτη: Γιατί έρχονται να επενδύσουν στην Ελλάδα οι τούρκοι βιομήχανοι, όταν το κόστος εργασίας στην Τουρκία είναι πολύ μικρότερο; Ποιός μπορεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, χωρίς να εικάσει κάποια έστω και υφέρπουσα επιθετική κίνηση της Άγκυρας;)
Η δημιουργία μίας (έστω υποτυπώδους) οικονομικής κίνησης που θα βασίζεται σε μικρής και μέσης εξαγωγικής μορφής βιοτεχνία ή βιομηχανία, είναι ένα ακόμη «δομικό στοιχείο» δημιουργίας μίας ανεξάρτητης Θράκης… «δομικό στοιχείο» που η οικονομική και πολιτική ελίτ το προσφέρει με πλατιά χαμόγελα στον Ταγίπ Ερντογάν, στον Αχμέτ Νταβούτογλου και στον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, που εργάζονται μεθοδικά στα πλαίσια του νέο-οθωμανισμού και της δημιουργίας μίας μεγάλης Τουρκίας που θα «πατάει» στα Βαλκάνια.
Η πρόσφατη συνάντηση στην Κομοτηνή, όπου οι τούρκοι επιχειρηματίες εκδήλωσαν ανοιχτά το ενδιαφέρον τους για αγορά και εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων βιοτεχνιών και βιομηχανιών στην Ροδόπη, αποτελεί την μέγιστη απόδειξη της οικονομικής παράδοσης – μεταβίβασης της Θράκης σε τουρκικά χέρια.
Η ανάπτυξη ενός οικονομικού πόλου, που θα έχει άμεση και αμέριστη, χρηματική και πολιτική στήριξη από την Άγκυρα, είναι ήδη γεγονός. Η οικονομική εξάρτηση του μουσουλμανικού στοιχείου θα σημάνει την αυτόματη πολιτική χειραγώγησή του.
Τί έχει να απαντήσει η Αθήνα σε αυτό; Πρόκειται για ένα ακόμη επικίνδυνο λάθος που προστίθεται στα προηγούμενα; Ένα ακόμη μοιραίο λάθος, που παραδίδει την τοπική οικονομία σε φορείς που εδράζονται στην Τουρκία και οι οποίοι ασφαλώς δεν ενδιαφέρονται για τα Ελληνικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα!!!
Μήπως όμως θα έπρεπε να αναφερόμαστε ξεκάθαρα σε τουρκική «εισβολή»; Σαν παράδειγμα αναφέρεται καθαρά για ιστορικούς σκοπούς και από στοιχεία της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας Τurkstat για το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2008 προκύπτει ότι οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία έφθασαν στα 1.094 εκατ. δολ. και οι τουρκικές εξαγωγές προς την Ελλάδα στα 2.326 εκατ. δολ. (εμπορικό ισοζύγιο: -1.232 εκατ. δολ.). Ενώ για την περίοδο 2008-2009 τα νούμερα ήταν 1,1 δις και 1,6 δις δολάρια αντίστοιχα (εμπορικό ισοζύγιο: -500 εκατ. δολ). Επομένως τι είδους εξαγωγές θα μπορούσαν να πετύχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις όταν ο μέσος μισθός στην Τουρκία είναι 320 ευρώ και τα ελληνικά προϊόντα κάθε άλλο παρά φτηνά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σε σχέση με τα τουρκικά.
Εντάξει, λοιπόν, ας το προσμετρήσουμε κι αυτό σαν ένα ακόμη λάθος…
* Τραπεζικό σύστημα (υπάρχει ήδη)
Η ύπαρξη της τουρκικών συμφερόντων τράπεζας Ziraat Bank στην Θράκη, με υποκαταστήματα στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, αποτελεί σήμερα τον συνεκτικό κρίκο της ήδη γκετοποιημένης οικονομίας των μουσουλμάνων της Θράκης. Είναι, δε, απολύτως βέβαιο πως όταν χρειασθεί θα κληθεί να παίξει τον οργανωτικό ρόλο σε μία νέα ανεξάρτητη οικονομία, αφού θα συγκεντρώνει το αποκλειστικό ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη του νέου ανεξάρτητου κράτους… Οπότε, η αδειοδότηση λειτουργίας της στην Θράκη, ήταν μάλλον το αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας εκείνου που συμφώνησε και υπέγραψε για την ύπαρξη της Ziraat Bank σε μία ευαίσθητη εθνικά περιοχή.
Η Ziraat Bank σήμερα στηρίζει την δημιουργία και της λειτουργίας μίας ανεξάρτητης οικονομίας, αποκλειστικά από και προς μουσουλμάνους, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν πολιορκητικός κριός ισχύος στην ήδη καταρρέουσα (λόγω τεράστιων ευθυνών των κυβερνήσεων της χώρας, που εγκατέλειψαν και εν μέρει – εμμέσως κατέστρεψαν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που τόλμησαν να αναπτυχθούν σε ολόκληρη την περιφέρεια της Αν. Μακεδονίας και Θράκης) τοπική οικονομία.
Το κύμα δανειοδοτήσεων, αλλά κυρίως η αγορά γης από μουσουλμάνους μέσω της Ziraat Βank, αποτελεί μία εν δυνάμει απειλή αλλαγής ιδιοκτησίας γης… Και κάτι τέτοιο, είναι δυνατόν να μεταβάλει τον γεωγραφικό εθνικό χάρτη, με άγνωστα αποτελέσματα σε περίπτωση που γίνει επίκληση της Συνθήκης της Λωζάνης. Μία συνθήκη στην οποία γίνεται σαφέστατη αναφορά σε πληθυσμιακή και ιδιοκτησιακή ανωτερότητα, με βάση την οποία η σημερινή Θράκη (δυτική Θράκη) δόθηκε στην Ελλάδα…
Ενώ σήμερα η Ziraat Bank έχει ένα σαφή προσανατολισμό, είναι απολύτως βέβαιο πως την επαύριο θα αλλάξει χαρακτηριστικά, θα επαναπροσανατολισθεί και θα μπορεί άνετα να μεταβληθεί σε «εθνική τράπεζα» της ανεξάρτητης τουρκικής Θράκης. Είναι σαφές πως με βάση τις ήδη υπάρχουσες οικονομικές συναλλαγές, θα μπορεί να αποδεχθεί μία έκκληση – αίτηση των τουρκοφρόνων, για να δημιουργήσει τον οικονομικό κορμό και να λειτουργήσει σαν κύριος φορέας οικονομικής σύνδεσης με άλλα κράτη…
Η τουρκικών συμφερόντων τράπεζα δεν ήρθε στην Θράκη για να δώσει δάνεια, αλλά για να πάρει ισχύ και να καλύψει (σχεδόν αποκλειστικά) τις αυξημένες οικονομικές δραστηριότητες που επίκειται να αναπτυχθούν από την διέλευση των αγωγών ενέργειας και την ταυτόχρονη έλευση μεγάλων βιομηχανικών μονάδων στην περιοχή. Η αυξημένη δυναμική, η τεχνογνωσία και οι καλές σχέσεις με τον τοπικό μουσουλμανικό πληθυσμό, θα καταστήσουν την Ziraat Bank σε παίκτη ισχύος.
Τι επεκτάσεις οικονομικές και πολιτικές μπορεί να έχει μία τέτοια εξέλιξη; Δυστυχώς, για την Ελλάδα, τις χειρότερες, αφού η Ελληνική οικονομία θα βρεθεί έξω από την «πίτα» ή θα αναγκαστεί να αποδεχθεί να μοιραστεί την «πίτα» που λέγεται Θράκη!!!
Και τα λάθη της Αθήνας, απλώς συνεχίζονται…
* Υποτυπώδες -έστω- σύστημα Υγείας (υπολείπεται)
Η λειτουργία ενός κράτους (ή η αίτηση για ίδρυση ενός κρατιδίου – μορφώματος) απαιτεί σαφείς υπάρχουσες υποδομές. Μέσα σε αυτές τις απαιτητές υποδομές είναι και η παροχή του αγαθού της Υγείας. Αν και μέχρι στιγμής δεν έχει δημιουργηθεί κάποια νοσηλευτική μονάδα, τουρκικών συμφερόντων, στην Θράκη, οι πληροφορίες που υπάρχουν γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, είναι ανησυχητικές για την Ελληνική πλευρά.
Μέσα στα πλαίσια των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων και της ελεύθερης οικονομικής ανάπτυξης (και οικονομικών δραστηριοτήτων) ανάμεσα στις δύο χώρες, τούρκοι επιχειρηματίες συνοδευόμενοι από γιατρούς, έχουν ήδη επισκεφθεί τον ορεινό όγκο των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, συλλέγοντας στατιστικές πληροφορίες για θέματα υγείας και ασθενειών των κατοίκων των περιοχών αυτών. Μάλιστα, έδωσαν διαβεβαιώσεις στους κατοίκους του Εχίνου (Ν. Ξάνθης) πως πρόκειται να λειτουργήσουν πλήρεις ιατρικές κλινικές μονάδες (μικρά ιδιωτικά νοσοκομεία) πολύ σύντομα!!! Στα ίδια επιχειρηματικά πλαίσια, τούρκοι επιχειρηματίες επισκέφθηκαν την πόλη της Κομοτηνής σε μία προσπάθεια συνεργασίας με τον τούρκο πρόξενο προκειμένου να εξευρεθεί οικόπεδο που θα μπορέσει να φιλοξενήσει μία μεγάλη ιδιωτική ιατρική μονάδα (νοσοκομείο), η οποία θα μπορεί να παρέχει υπηρεσίες στο νομό Ροδόπης. Οι πληροφορίες ανέφεραν μάλιστα την επιθυμία των τούρκων επιχειρηματιών η νοσοκομειακή αυτή μονάδα να διαθέτει και ελικόπτερα για αερο-διακομιδή των ασθενών (ιδιαίτερα της ορεινής Ροδόπης)…
Σήμερα, υπάρχει μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων ιατρών, οι οποίοι σε ένα ποσοστό περίπου 99% έχουν σπουδάσει ιατρική στην Τουρκία. Η επιστημονική τους δραστηριότητα στέφεται με επιτυχία αφού έχουν ως ασθενείς – πελάτες περίπου το 90% των μουσουλμάνων. Ακόμη και ο ευαίσθητος χώρος της Υγείας έχει μεταβληθεί σε ένα γκέτο… ενώ στα πλαίσια της ισονομίας και ισοπολιτείας, διορίζονται σε δημόσιους οργανισμούς υγείας, με την βοήθεια πολιτικών (χριστιανών και μουσουλμάνων) παραβιάζοντας την «σειρά» ή και τις «προϋποθέσεις» που απαιτούνται.
Σε περίπτωση που αύριο τεθεί αίτημα δημιουργίας ενός ιδιωτικού νοσοκομείου τουρκικών συμφερόντων, εμείς θα μπορούνε να πούμε πως απλώς ένα ακόμη κομμάτι της «αλυσίδας» μπήκε στη θέση του, ένα ακόμη «λάθος» έχει γίνει στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας και των καλών σχέσεων. Και η ζωή συνεχίζεται, στην… υγεία των κορόιδων…
* Οργανωμένο σύστημα Παιδείας (είναι σχεδόν έτοιμο) και κοινή γλώσσα εκπαίδευσης η τουρκική (αναγνωρίστηκε)
Στο σημείο αυτό το «έγκλημα» είναι παλιό. Μετράει δεκαετίες, περισσότερο από μισό αιώνα, όταν η Ελληνική κυβέρνηση (1954) αποφάσισε να παραβιάσει εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων την Συνθήκη της Λοζάνης, αναγνωρίζοντας τουρκική μειονότητα. Μάλιστα, φρόντισε ο τότε υπουργός Παιδείας να στείλει έγγραφο σε όλα τα σχολεία της Επικράτειας που υπήρχαν μουσουλμάνοι, μέσω του οποίου ζητούσε την διακριτική ευνοϊκή μεταχείριση των τούρκων μαθητών. Έτσι, η λέξη «Τούρκος» μπήκε στο υπουργείο Παιδείας. Την επόμενη χρονιά, η τουρκική κυβέρνηση, αποφάσισε να ανταποδώσει την ευγενική κίνηση της Ελλάδας, οργανώνοντας μία δίχως προηγούμενο επίθεση κατά των Ελλήνων της Πόλης (τα γνωστά αίσχη του τουρκικού παρακράτους, Σεπτεμβριανά).
Από τότε, μέχρι σήμερα, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι και οι αναίτιες παραχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς άρχισαν να δημιουργούν τις βάσεις για ένα ανεξάρτητο τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα εντός της Ελλάδας! Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία, Μειονοτικά Ιδιωτικά Γυμνάσια και Λύκεια, με δασκάλους «προσοντούχους» (άγνωστο τι προσόν διέθεταν πέρα από τη γνώση της τουρκικής γλώσσας και τις πολύ καλές τους επαφές με την Άγκυρα), καθηγητές από την Τουρκία και πάντοτε υπό Τουρκική διεύθυνση!!!
Το έγκλημα της Ελληνικής πολιτείας ήταν συνεχές, αφού φρόντισε να υποβιβάσει (με τις εντολές ειδικές – διακριτικής διαχείρισης, όπως φαίνεται στο έγγραφο που παρατίθεται, έτους 1954) τους μαθητές, παραδίδοντάς τους σε δασκάλους και καθηγητές που είχαν ελάχιστη διάθεση και μπορούσαν να εργάζονται όποτε και όπως ήθελαν, αφού ο έλεγχος για την πρόοδο των μαθητών ήταν σχεδόν μηδενικός. Το έδαφος ήταν πρόσφορο, προκειμένου να εργαστούν οι «προσοντούχοι» και οι εκ Τουρκίας εκπαιδευτικοί με πολύ άνεση στον εκτουρκισμό των συνειδήσεων των μαθητών…
Την οριστική πέτρα στο στρεβλό οικοδόμημα έβαλε ο Γιώργος Παπανδρέου που ως υπουργός Παιδείας αποφάσισε την ειδική πριμοδότηση -με ένα σύστημα ποσόστωσης- των μουσουλμάνων (σύμφωνα με την εγκύκλιο του 1954, τούρκων) μαθητών προκειμένου να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βέβαια, η απόφαση αυτή είχε σαν αιτιολογικό να σταματήσει ή έστω να μειώσει την μετακίνηση των μουσουλμάνων μαθητών στην Τουρκία, προκειμένου να σπουδάσουν σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα ήταν η ταφόπλακα σε κάθε πιθανότητα επαναφοράς σε φυσιολογική λειτουργία του συστήματος εκπαίδευσης των μουσουλμάνων μαθητών. Δια χειρός Παπανδρέου, λοιπόν, η κάκιστη απόδοση των εκπαιδευτικών, αλλά και του λανθασμένου συστήματος εκπαίδευσης, επιβραβευόταν με ειδική βαθμολογία και με λίγη τύχη κάποιος που στις εξετάσεις έπαιρνε βαθμό 4 (με άριστα το είκοσι) σπούδαζε από δικηγόρος μέχρι γιατρός!!!
Η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (γνωστή ως ΕΠΑΘ) λειτουργούσε πάντα με χαμηλά κριτήρια αξιολόγησης και παρήγαγε δασκάλους (πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποκλειστικά για μειονοτικά δημοτικά σχολεία) που η απόδοσή τους εξαρτώνταν μόνο από την διάθεσή τους να διδάξουν. Συνήθως οι άνθρωποι αυτοί, με έναν δεύτερο μισθό από την Άγκυρα, δίδασκαν τον τουρκισμό, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις προβιβάζονταν σε ιμάμηδες (ποιος είπε ότι η θρησκεία δεν μοιράζει χρήμα;) ή ακόμη και σε «μάγους» που «διάβαζαν», «ξόρκιζαν», έκαναν μάγια… φυσικά με το αζημίωτο. Το σύστημα της Ελληνικής Εκπαίδευσης στο μεγαλείο του!!!
Όταν έγινε γνωστό πως το πρόβλημα που ουσιαστικά αντιμετώπιζε η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων ήταν η πολυγλωσσία (οι περισσότεροι μουσουλμάνοι είναι Πομάκοι και μιλούσαν τρεις γλώσσες: την μητρική Πομακική, την Τουρκική και την Ελληνική) στην οποία αναγκάζονταν οι μαθητές να ζούνε, η Ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει ειδικά προγράμματα για να δοθεί κάποια λύση στο φυσιολογικό πρόβλημα να μιλάς την μητρική σου γλώσσα, να διδάσκεσαι στην Ελληνική και υποχρεωτικά –και τελείως αναίτια- στην Τουρκική. Και όλα αυτά ενώ θα πρέπει να ζήσουν και να εργαστούν στην Ελλάδα…!
Μέσα από τα καλοπληρωμένα αυτά ειδικά ερευνητικά προγράμματα εμφανίστηκε και η κυρία Δραγώνα, η οποία τελικά κατέθεσε τα αποτελέσματα της έρευνάς της στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, το οποίο με τη σειρά του απεφάνθη πως η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων θα γίνεται σε δύο γλώσσες (Ελληνικά και Τουρκικά), εξαφανίζοντας –κυριολεκτικά- από τον γλωσσολογικό χάρτη την Πομακική γλώσσα και παραδίδοντας ουσιαστικά τους Πομάκους στην αγκαλιά της Άγκυρας!
Το πρωτοφανές αυτό γεγονός συνέβη στο τέλος του 2010, και θεωρείται μοναδικό στην παγκόσμια κοινότητα, αφού ένα υπουργείο Παιδείας αποφασίζει να εξαλείψει την ιστορία, τον πολιτισμό, την γενικότερη κουλτούρα και την γλώσσα μίας πληθυσμιακής ομάδας, εντάσσοντάς την εθνολογικά μέσα σε μία άλλη υποδεέστερη αριθμητικά τοπική πληθυσμιακή ομάδα. Και το κριτήριο της ανώμαλης αυτής συγχώνευσης ήταν το θρήσκευμα, που ενώ αποτελεί ευαίσθητο μη δημοσιοποιήσιμο προσωπικό δεδομένο, γίνεται ισοπεδωτικό εθνολογικό κριτήριο…
Με ποια λογική συνέβη αυτό; Ίσως με την λογική της κυρίας Δραγώνα, ίσως με την λογική της κυρίας Διαμαντοπούλου, ίσως με την λογική της Άγκυρας και των φερέφωνων (βλ. Ανεξάρτητη Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης) που διατηρεί εντός της Ελληνικής Θράκης.
Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, κατάφεραν να αλωθούν από την Τουρκική γλώσσα, ενώ σοβαρές πιέσεις πλέον δέχεται και η εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία (δίγλωσσα), ενώ ήδη άρχισαν οι «φωνές» από τους γνωστούς κύκλους τουρκοφρόνων της Θράκης, που θέλουν τουρκικό Πανεπιστήμιο… Πληροφορίες αναφέρουν πως εδώ και ένα χρόνο γίνεται έρευνα για την ανεύρεση του κατάλληλου χώρου – οικοπέδου στην πόλη της Κομοτηνής.
Αν λοιπόν σκεφτούμε πως η εξέγερση των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου ξεκίνησε έναν χρόνο μετά την ίδρυση του Αλβανικού Πανεπιστημίου, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να αναλογιζόμαστε τι θα συμβεί όταν ολοκληρωθεί η κλίμακα της Τουρκικής Εκπαίδευσης, καλυπτόμενη σε όλες τις βαθμίδες, εντός της Θράκης…
Και πάλι, μέσα στο πνεύμα της κατανόησης, των δικαιωμάτων για προσέγγιση στην παιδεία, ίσως μας οδηγεί σε ένα τεράστιο λάθος. Μόνο που έρχεται να προσμετρηθεί σε άλλα, ήδη υπάρχοντα λάθη. Και, δυστυχώς, ιστορικά αποδεικνύεται πως η Παιδεία αποτελεί μία ιδανική βάση για δημιουργία εθνικών συνειδήσεων, όταν γίνεται εργαλείο σε χέρια ανθρώπων που δεν αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση με σεβασμό, αλλά ως πολιτικό εργαλείο…
* Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών
(λίγο πριν την ολοκλήρωσή της)
Από τα όσα μέχρι στιγμής αναφέρθηκαν εξάγεται το συμπέρασμα πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης οδηγούνται συστηματικά σε έναν εκτουρκισμό με την πλήρη συναίνεση της Ελληνικής Πολιτείας. Η Παιδεία, δυστυχώς, συμβάλει τα μέγιστα στην δημιουργία κοινής εθνικής πεποίθησης ή στην περίπτωση της Θράκης, συμβάλει στην στρέβλωση της πραγματικότητας και στην δημιουργία αμφιβόλων εθνικών συνειδήσεων.
Στο σημείο αυτό, ακριβώς, παρεμβάλλεται η οικονομία, οι μικρο-κοινωνίες που αναπτύσσονται κυρίως σε χωριά, το θρήσκευμα, αλλά και η δημιουργία έντονης πλην τεχνητής αντιπαλότητας. Οι συνεχείς αναφορές σε τούρκους πολίτες εντός της Ελλάδας, ακόμη και από τον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, από μουσουλμάνους βουλευτές που ενώ εκλέγονται ως Έλληνες πολίτες και υποτίθεται πως υπηρετούν την κοινωνία των πολιτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, δηλώνουν απερίφραστα πως είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την «μητέρα πατρίδα Τουρκία». Την ίδια στιγμή, ενώ απολαμβάνουν πλήρη ισότητα και ισονομία (αρκετές φορές πλέον του δέοντος), επικαλούνται παραβιάσεις των ανθρωπίνων τους δικαιωμάτων και δημιουργούν πόλους συσπείρωσης, επικαλούμενοι πως αυτά συμβαίνουν επειδή είναι μουσουλμάνοι και πιστοί στο Ισλάμ!!!
Μέσα σε αυτόν τον «αχταρμά» (τουρκική λέξη που σημαίνει «μπέρδεμα», «ανακάτωμα»), δέχονται και βοήθειες από την Ελληνική πλευρά, που ανέχεται την οικειοποίηση του πολιτισμού του τοπικού μουσουλμανικού πληθυσμού από τα «πολιτιστικά καραβάνια» και από τις «πολιτιστικές εκδηλώσεις» που οργανώνει η Άγκυρα εντός της Θράκης. Μάλιστα, η κλοπή τοπικών ενδυμασιών και η εμφάνισή τους ως «τουρκικές» αποτελεί ένα απλό μόνο δείγμα του θράσους της πολιτιστικής κλοπής (και όχι επίθεσης) που συμβαίνει εις βάρος των Πομάκων της Θράκης.
Αυτά συμβαίνουν, υπό την ανοχή των Αθηνών και των εκεί υπευθύνων, που προφανώς στο όνομα της ωραιοποίησης της πραγματικότητας και κυρίως των καλών Ελληνοτουρκικών σχέσεων, προχωρούν σε λάθη που είναι άγνωστο εάν το τίμημά τους είμαστε σε θέση να τα πληρώσουμε ως λαός όταν μας ζητηθεί…
* Τι σχεδιάζεται τελικά ως «λύση»;
Μέσα σε αυτή την πληθώρα των εγκληματικών λαθών, της πολιτικής αναποφασιστικότητας και του ακατανόητου μη κρατικού παρεμβατισμού, η Θράκη σήμερα έχει αφεθεί σε έναν επικίνδυνο δρόμο που την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε περιπέτειες.
* Τι μέλλει γενέσθαι όταν θα ολοκληρωθεί το παζλ των απαιτητών για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου κρατιδίου;
* Πώς είναι δυνατόν, ακόμη και σήμερα οι κυβερνώντες την Ελλάδα να μην βλέπουν την «εικόνα» αυτού του παζλ κοντεύει να ολοκληρωθεί;
* Πώς θα αντιδράσει η Ελληνική κυβέρνηση σε ένα αίτημα το οποίο απλώς θα ολοκληρωθεί από την πλευρά των οργάνων της Άγκυρας, ενώ επί σειρά δεκαετιών η ίδια η Ελληνική κυβέρνηση επέτρεψε ή προέτρεψε στο να δημιουργηθούν όλα τα προαπαιτούμενα για την αίτηση – ανακοίνωση μίας Ανεξάρτητης Δημοκρατίας Δυτικής Θράκης; Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας δεν αντέδρασαν (με ποινικές διώξεις για δημιουργία εσωτερικής ανωμαλίας και κίνδυνο διασάλευσης της ειρηνικής συμβίωσης και ασφάλειας Ελλήνων πολιτών) ούτε όταν κυκλοφόρησε η σημαία της Ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης!!!
* Πώς θα αντιδράσουν, άραγε, οι κυβερνώντες όταν η παράνομη κυβέρνηση των «Τούρκων» της Ελληνικής Θράκης, αιτηθεί την ανεξαρτησία της από την Διεθνή Κοινότητα;
* Σαν κράτος, έχουμε προσφέρει σχεδόν τα πάντα ώστε να παραδώσουμε Ελληνική γη. Θα μπορέσουμε άραγε να δρομολογήσουμε όλα τα απαιτητά για να αντιστρέψουμε τις επερχόμενες εξελίξεις;
* Η Άγκυρα έχει τα δικά της σχέδια
Είναι βέβαιο πως μία αίτηση για ανεξαρτησία της Θράκης θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης από την Άγκυρα προς την Αθήνα, ώστε με τη σειρά της να υποχωρήσει σε άλλες απαιτήσεις της Άγκυρας. Είναι βέβαιο πως μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ δύσκολο, αν όχι ανέφικτο, να δημιουργηθεί ένας νέος ανεξάρτητος γεωγραφικά και εθνικά χώρος. Όμως, πόσο δύσκολο μπορεί να νοηθεί κάτι τέτοιο, σε μία περίοδο γενικότερων γεωπολιτικών ανακατατάξεων;
Με περισσή βεβαιότητα, η Άγκυρα θα εμφανισθεί ως εγγυήτρια δύναμη υπέρ των «Τούρκων» της Δυτικής Θράκης. Άλλωστε, ο Ταγίπ Ερντογάν, ως πρωθυπουργός της Τουρκίας πριν έναν χρόνο σε ομιλία του αναφέρθηκε στους μουσουλμάνους της Θράκης αποκαλώντας τους, «οι Τούρκοι της Θράκης, οι πολίτες μου…».
Οι "εγγυήσεις" της Άγκυρας, η οποία χρησιμοποιεί το «μοντέλο Κύπρου», θα σταθούν σε κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας κάπου στο Αιγαίο. Κι επειδή οι εξελίξεις στο ενεργειακό του Αιγαίου πραγματοποιούνται με ταχύτατους ρυθμούς, είναι πολύ πιθανό το «Θρακικό ζήτημα» να μετανσαρκωθεί σε «Θρακικό Πρόβλημα». Και για να γίνει αυτό, αρκεί μία ανακοίνωση από τους τουρκόφρονες καλοπληρωμένους πρακτορίσκους που έχουν μεταβάλει τη Θράκη σε χωράφι τους.
* Πώς θα γλιτώσει η Θράκη από τον κίνδυνο;
Πώς η Θράκη μπορεί να ξεφύγει από την παγίδα που επί δεκαετίες έστησαν σύμμαχοι και γείτονες, ώστε να την θέσουν (ολόκληρη ή μέρος της) υπό αμφισβήτηση;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι εξωφρενικά απλή. Αρκεί να υπάρξει πραγματική πολιτική μέριμνα, με κύριο και μοναδικό άξονα ενδιαφέροντος τη διατήρηση του Ελληνισμού σε αυτήν. Πώς μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, όταν μάλιστα στην αρχή της δεκαετίας του 1990 με το σχέδιο της τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη, ενισχύθηκε η Θράκη πληθυσμιακά με Έλληνες παλιννοστούντες ομογενείς από διάφορες περιοχές – δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, χωρίς να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα; Και πάλι η απάντηση είναι απλή. Να εφαρμοσθούν πολιτικές που δεν θα είναι ελαστικές, αλλά θα απαιτούν (αν χρειαστεί και υπό δαμόκλειο σπάθη) την υλοποίησή τους. Τα κομματικά συμφέροντα θα πρέπει να παυθούν οριστικά και να εφαρμοσθούν απαρέγκλιτα μέτρα τέτοια που θα σταθούν πυλώνες αναδημιουργίας, ανασύστασης και ισχυροποίησης της Ελλάδας, μεταβάλλοντας την ευρύτερη περιοχή σε έναν παράδεισο και ταυτόχρονα πόλο έλξης τόσο για νέους Έλληνες κατοίκους, όσο και για επιχειρήσεις που θα μεταφερθούν –κάτω από αυστηρές και μακροχρόνιες δεσμεύσεις- στην ευαίσθητη αυτή γωνιά της Ελλάδας.
Αρχικά, θα πρέπει να νομοθετηθεί ένα πλαίσιο υποστηρικτικό για την οικονομία της Θράκης. Έτσι, με ειδική νομοθεσία απαιτείται πλέον η Θράκη
* να μεταβληθεί σε μία περιοχή με ειδική χαμηλότατη φορολόγηση για όσους διαμένουν μόνιμα και εργάζονται σε αυτήν
* να ορισθεί ως περιοχή ειδικής χαμηλής φορολόγησης για όσες επιχειρήσεις από κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και από την Ρωσία, μεταφερθούν στην περιοχή, με οικονομικές δικλείδες μακροχρόνιας (τουλάχιστον για μία εικοσαετία) παραμονής
* να ισχύσουν τα ίδια και για όσες Ελληνικές βιομηχανίες επιθυμούν να μεταφερθούν ή να πρωτο-λειτουργήσουν στην περιοχή και στις ήδη υπάρχουσες βιομηχανικές περιοχές
* να ορισθεί ειδική φορολόγηση προϊόντων προς την κατεύθυνση της τόνωσης –οικονομικής και ηθικής- των ήδη υπαρχόντων κατοίκων, αλλά και προς την κατεύθυνση προσέλκυσης Ελλήνων πολιτών από άλλες περιοχές της Ελλάδας
* να μεταφερθούν δύο τουλάχιστον υπουργεία (Ανάπτυξης και Μεταφορών) από την Αθήνα στην Θράκη. Η Καβάλα μπορεί να φιλοξενήσει το υπουργείο Μεταφορών, ενώ η Δράμα το υπουργείο Ενέργειας.
* να ενισχυθεί οικονομικά το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, δίνοντας βαρύτητα στους τομείς έρευνας και ανάπτυξης
* να μεταφερθεί μέρος της Σχολής Ευελπίδων (4ο έτος) στην Αλεξανδρούπολη και να λειτουργήσει ως ηθική προμετωπίδα της Ελληνικής Άμυνας επί του Έβρου και του Βορείου Αιγαίου
* να λειτουργήσουν οι κανόνες που υπήρχαν για την εγκατάσταση των παλιννοστούντων, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν δεχθεί την κρατική βοήθεια και έχουν αποχωρήσει οριστικά από την περιοχή, διαμένοντας μόνιμα -σε πολλές περιπτώσεις- εκτός Ελλάδας
* να λειτουργήσει η Δικαιοσύνη χωρίς ειδική μεταχείριση-προσέγγιση σε ζητήματα μουσουλμάνων και να εφαρμόζεται ο νόμος χωρίς εξαιρέσεις λόγω καλών σχέσεων με την γείτονα Τουρκία
Τα παραπάνω μέτρα θα πρέπει να εφαρμοσθούν χωρίς εξαιρέσεις για ολόκληρη την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη και να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην δημιουργία οργάνων ελέγχου και τήρησης των όρων, ενώ απαιτείται και η δημιουργία ειδικού τμήματος παρακολούθησης της οικονομικής πορείας της περιοχής. Τα μέλη του συμβουλίου θα ελέγχονται οικονομικά σε μηνιαία βάση, προκειμένου να αποφευχθούν περιπτώσεις χρηματισμού. Προτείνεται μάλιστα να ανήκουν στον χώρο της Δικαιοσύνης και να αναδεικνύονται μέσω κλήρωσης που θα γίνεται ετησίως.
Το ιστορικό της εγκατάλειψης της Θράκης
* Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Τουρκία αποκτά ιδιαίτερο ρόλο
Οι γείτονές μας, οι Τούρκοι, αναγνωρίζοντας το ειδικό γεωστρατηγικό βάρος της Θράκης, εποφθαλμιούσαν πάντα την επιστροφή της τουρκικής κυριαρχίας στην περιοχή. Με το πέρασμα των χρόνων, και μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η δειλή και μη συμμετέχουσα Τουρκία, άρχισε αιφνιδίως να γίνεται σημαντικό πιόνι που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν οι αμερικανοί. Αιτία γι αυτή την αμερικανική στρατηγική επιλογή ήταν η απόσταση της Ρωσίας από την Τουρκία…
Κι ενώ η Άγκυρα δεν συμμετείχε στον πόλεμο, βρέθηκε να «κερδίζει» ανταλλάγματα, σε αντίθεση με την Ελλάδα, που έχοντας ενεργό συμμετοχή στον πόλεμο κατά της Ιταλίας και της Γερμανίας (σε όλη την διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου), με μεγάλους αριθμούς ανθρώπινων απωλειών και με σοβαρή οικονομική καταστροφή, βρέθηκε να «χάνει» ακόμη περισσότερα λόγω… συμμαχίας!
* Μπάρες: Το πρώτο έγκλημα της Ελλάδας
Το 1936 η μεταξική δικτατορία δημιούργησε τις Επιτηρούμενες Ζώνες, από την ορεινή Θράκη ως την Ήπειρο. Οι κύριες περιοχές κατοικίας των Πομάκων έγιναν απαγορευμένες και ελεγχόμενες με μπάρες. Για την είσοδο στις περιοχές αυτές χρειαζόταν ειδική άδεια εισόδου από την Αστυνομία. Υπήρχε ώρα έναρξης διέλευσης και ώρα λήξης… Δηλαδή, αν κάποιος Πομάκος αρρώσταινε το απόγευμα, θα έπρεπε να περιμένει να ξημερώσει η επόμενη ημέρα για να πάει στο Νοσοκομείο.
Βέβαια, οι επιτηρούμενες ζώνες συνεχίστηκαν και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, επειδή ουσιαστικά αποτελούσαν τα σύνορα του ΝΑΤΟ! Επεκτείνονταν, δε, μέχρι και την Φλώρινα!!! Θεωρούνταν στρατιωτικές περιοχές και απαγορευόταν ακόμη και η φωτογράφιση! Όλοι οι Έλληνες πολίτες, ανεξαρτήτου θρησκεύματος, έπρεπε να αποκτήσουν ειδική άδεια εισόδου για να εισέλθουν στην ορεινή Θράκη, στα γνωστά Πομακοχώρια.
Οι Έλληνες δικτάτορες και πολιτικοί απομόνωσαν Έλληνες, απαγόρευσαν την ελεύθερη μετακίνηση Ελλήνων πολιτών και ουσιαστικά δημιούργησαν τεράστιες ανοιχτές φυλακές, για να ικανοποιήσουν τους… ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους!
Οι Επιτηρούμενες Ζώνες ατόνησαν, για να καταργηθούν από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Γεράσιμο Αρσένη στις 17/11/1995.
* Άρνηση προσάρτησης των Πομάκων της Βουλγαρίας στην Ελλάδα
Το 1946, μία αντιπροσωπεία των Πομάκων (ο Χαμδή Χουσεΐν Φεχμή Μπέης, πρώην βουλευτής Ροδόπης, και ο Χακκή Σουλεϊμάν Μπέης) της Ροδόπης (σημερινή νότια Βουλγαρία και βόρεια Θράκη) μετέβη στο Παρίσι, και ζήτησε με υπόμνημα την προσάρτηση των Πομάκων στην Ελλάδα, επειδή αισθανόντουσαν εθνικά Έλληνες. Η Ρωσία, για να μην δυσαρεστηθεί η Βουλγαρία (η οποία ήταν σύμμαχος του Χίτλερ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο) πίεσε τις ΗΠΑ και δεν έγινε δεκτό το αίτημα των Πομάκων, ενώ η τότε Ελληνική αρκέστηκε απλώς να παρακολουθεί τα διαδραματιζόμενα, ενώ στο τέλος δέχθηκε αδιαμαρτύρητα την απώλεια των Πομάκων (και των εδαφών που αυτοί κατοικούσαν, μέχρι και τον αιφνίδιο εγκλωβισμό ελλήνων κτηνοτρόφων μέσα στην Βουλγαρία.
Μόλις είχε ξεκινήσει μία αδικαιολόγητη υποχωρητική και άκρως επικίνδυνη για την ίδια την Ελλάδα πολιτική…
* Αναγνώριση Τούρκων στην Θράκη, κατά παράβαση της συνθήκης της Λοζάνης!
Στην δεκαετία του 1950, μία περίοδο που ο εθνικισμός στο εσωτερικό της Τουρκίας προσπαθούσε να πάρει οτιδήποτε μπορούσε, διαπίστωσε πως ο οικονομικός πλούτος που κατείχε η Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, έπρεπε να περάσει στα χέρια των εθνικιστών και να αποδυναμώσει ταυτόχρονα πέρα από οικονομικά και πληθυσμιακά την παρουσία των Ελλήνων στην Τουρκία. Τα δυσάρεστα γεγονότα του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, ήταν αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της «πολιτικής» ενός τουρκικού βαθέως κράτους που άρχισε να δημιουργείται.
Στον αντίποδα, η Ελληνική κυβέρνηση, μετά από παροτρύνσεις της αμερικανικής πλευράς, για να εξευμενίσει την τουρκική βαρβαρότητα, παραχώρησε αναίτια τον όρο τουρκικός στην Θράκη, παραβιάζοντας η ίδια η Ελλάδα, εις βάρος της, τη Συνθήκη της Λοζάνης! Έτσι, το 1954 τέθηκε σε ισχύ ο νόμος «Περί τουρκικής μειονότητος Θράκης» και η «Τουρκική Νεολαία Κομοτηνής» (πολιτιστικό ίδρυμα των μουσουλμάνων της πόλης), ξαφνικά μεταβάλλεται σε κάτι πολύ διαφορετικό από ότι το ιδρυτικό της καταστατικό έγραφε. Μετατράπηκε στο πρώτο επίσημο όργανο των τουρκικών υπηρεσιών εντός της Θράκης.
Η Αθήνα ήταν πολύ μακριά για να μπορέσει να κατανοήσει τι ακριβώς σήμαινε αυτό, αλλά ταυτόχρονα, οι πολιτικοί της εποχής αρκούνταν στο να εκτελούν εντολές τρίτων, εάν δεν προσπαθούσαν να εκτελέσουν πολιτικούς τους αντιπάλους…
* Εκτουρκισμός στην εκπαίδευση
Ο πλήρης εκτουρκισμός της μειονοτικής εκπαίδευσης συντελέστηκε με το Μορφωτικό Πρωτόκολλο του 1968. Σήμερα, 56 χρόνια μετά το ψυχροπολεμικό διάταγμα, που αντικαθιστούσε τον όρο «μουσουλμανικός» με τον όρο «τουρκικός», η ελληνική πολιτική απέναντι στους Πομάκους ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει.
Μέσα από τη μειονοτική εκπαίδευση οι Πομάκοι μαθητές γκετοποιούνται και αναγκάζονται να διδάσκονται -πλην της ελληνικής- την τουρκική γλώσσα, ενώ η μητρική τους γλώσσα αγνοείται παντελώς (κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης). Αυτή η θεσμοθετημένη τριγλωσσία ισοδυναμεί με παραποίηση της ταυτότητας των Πομάκων, που γίνεται μέσα από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας.
Η μόνη λύση στο πρόβλημα αυτό δεν μπορεί παρά να είναι η κατάργηση των μειονοτικών σχολείων που καταδικάζουν τους Πομάκους μαθητές στην αμάθεια και η παροχή σε όλους τους μουσουλμάνους ισότιμης με όλους τους Έλληνες πολίτες εκπαίδευσης καθώς και διδασκαλίας (πλην του βασικού προγράμματος) των μητρικών γλωσσών της μειονότητας (τουρκικής - πομακικής - ρομά).
Πρόσφατα, μάλιστα, με το ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων (που σχεδίασε η γνωστή κυρία Δραγώνα), και σύμφωνα με την απόφαση η εκπαίδευση να γίνεται στην μητρική γλώσσα των μουσουλμάνων, δηλαδή στην τουρκική, συντελέσθηκε ένα ακόμη έγκλημα κατά της Θράκης και των Ελλήνων μουσουλμάνων που κατοικούν σε αυτήν.
Με μία απόφαση του υπουργείου Παιδείας, καταργείται η Πομακική γλώσσα και οι Πομάκοι χαρακτηρίζονται (από το πρόγραμμα της κυρίας Δραγώνα, δηλαδή του Ελληνικού υπουργείου Παιδείας) ως τουρκογενείς!!! Με μία απλή κίνηση, περίπου 80.000 Πομάκοι τοποθετούνται στην αγκαλιά της Άγκυρας αφού πλέον θα διδάσκονται επίσημα σε ελληνικά σχολεία, την τουρκική γλώσσα!
* Ανακεφαλαίωση
Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, θα πρέπει μέσα από όλα όσα (περιληπτικά) κατατέθηκαν να κατανοήσουμε πως η Θράκη ουσιαστικά έχει δοθεί. Μία σειρά από «επιμελημένα» λάθη και πολιτικές αποφάσεις που σε άλλα κράτη θα επανέφεραν την ποινή της εκτέλεσης, έχουν παραδώσει στους τουρκόφρονες της Θράκης –βήμα προς βήμα και επί σειρά δεκαετιών- ένα προς ένα όλα τα συστατικά στοιχεία ενός κράτους.
Δυστυχώς, εάν μέσα στο αναβράζον σημερινό γεωπολιτικό σκηνικό, με πλήθος ανακατατάξεων και με το ισλαμικό στοιχείο να αναδεικνύεται σε σοβαρό αποσταθεροποιητικό παράγοντα, ικανό να αλλάξει γεωγραφικές δομές κρατών, μία πρόταση – ανακοίνωση των τουρκοφρόνων της Θράκης (μέσω της Συμβουλευτικής Επιτροπής Τούρκων Δυτικής Θράκης, καθαρό όργανο της Άγκυρας και ταυτόχρονα ορκισμένη παράνομη κυβέρνηση της Ελληνικής Θράκης), δεν θα πέσει ως κεραυνός εν αιθρία, αλλά θα πιέσει αφόρητα την Αθήνα, η οποία θα βρεθεί απολογούμενη και –πιθανότατα- θα οδηγηθεί σε συζητήσεις και λύσεις που δεν θα τιμούν την Ελληνική ιστορία…
Εάν ακόμη και τώρα δεν βρούμε την δύναμη να κοιτάξουμε το πρόβλημα κατάματα, να εστιάσουμε στην σκληρή πραγματικότητα παραβλέποντας τις όποιες πολιτικές σκοπιμότητες, πολύ σύντομα δεν θα είμαστε σε θέση να επιλέξουμε, αλλά θα βρεθούμε –δυστυχώς- στην οικτρή θέση να αποδεχθούμε όσα θα μας προτείνουν, η Τουρκία, οι Ευρωπαίοι και οι ΝΑΤΟϊκοί μας σύμμαχοι…
Κωνσταντίνος
ΥΓ: Σε ειδική δημοσίευση θα αναλύσουμε τον παράγοντα θρησκεία και την επιρροή του Ισλάμ για το σχέδιο τουρκοποίησης της Θράκης. Κι ενώ στην σύγχρονη Ελλάδα η θρησκεία δεν αποτελεί στοιχείο συνεκτικότητας και κατά συνεπαγωγή δομικό στοιχείο για τον ορισμό έθνους, σε πλήρη αντιδιαστολή η Άγκυρα χρησιμοποιεί αυτόν ακριβώς τον παράγοντα, το Ισλάμ, μέσα από το οποίο πιέζει για την μετατόπιση της εθνικοφροσύνης των μουσουλμάνων της Ελλάδας και την μετονομασία τους σε τούρκους. Αν και το εγχείρημα της τουρκικής προπαγάνδας αγγίζει και ξεπερνά τα όρια του γελοίου (αφού με το ίδιο σκεπτικό, ένας μουσουλμάνος εσκιμώος είναι αυτομάτως τούρκος λόγω της θρησκείας!), η πολιτική ανεπάρκεια στην Ελληνική πλευρά δεν δείχνει να μπορεί να αντιμετωπίσει ευθέως τις γελοιότητες της τουρκικής πλευράς, αφήνοντας πεδίο δόξης λαμπρό σε εκείνους που ορέγονται την Ελληνική Θράκη.
Συνεργάστηκαν:
Μαρία Σταματιάδου (δημοσιογράφος)
Όμηρος Φωτιάδης (Αναλυτής Γεωπολιτικής)
Πηγές:
Περιοδικό Αντιφωνητής
Εφημερίδα "Τα Νέα της Ροδόπης"
Εφημερίδα "Χρόνος"
Ιστολόγιο "Τουρκικά Νέα"
Ιστολόγιο "Προξενείο Stop"
Ιστολόγιο Παρατηρητήριο Τουρκίας
Ιστολόγιο Αβόλευτος
Ιστολόγιο Ramnousia
http://kostasxan.blogspot.com/2011/02/project.html
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
Με τη σειρά μας θεωρούμε ότι η παραπάνω εργασία - δημοσίευση αντικατοπτρίζει την σημερινή πραγματικότητα και δεν απέχει πολύ από τις προθέσεις των φερέφωνων και εγκάθετων του τουρκικού προξενείου. Υπάρχουν μαρτυρίες ανθρώπων που ασχολούνται με τα κοινά ότι υπάρχει ένα γενικευμένο κλίμα καχυποψίας από μέρους των μουσουλμάνων, ιδίως στους δήμους που ασκούν διοίκηση, τόσο στην Ξάνθη όσο και στη Ροδόπη, αλλά και στις προσωπικές επαφές τους με το συνοικο χριστιανικό στοιχείο. Και αυτή την ανησυχία τους την ενισχύει και το γεγονός ότι πληθαίνουν πλέον οι φωνές που τονίζουν την αναγκαιότητα της διατήρησης των μέχρι σήμερα ισορροπιών. Μια βόλτα στα μεικτά χωριά και θα καταλάβει κάποιος το τι εννοούμε. Μια ενορχηστωμένη και καλά συντονισμένη "επίθεση" από ολές τις τάξεις του χώρου της μειονότητας, πολυεπίπεδη και πολυδιάστατη, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Δημόσια πρόσωπα της μειονότητας, πρώην βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου, αμειβόμενοι με χρήματα από την φορορολογία του ελληνικού λαού, στρέφουν τα βέλη τους κατά της χώρας που τους ανέδειξε πολιτικά και κομματικά, με απαράδεκτες δηλώσεις τους σε τουρκική κυριακάτικη εφημερίδα. Αν όλα αυτά δεν μαρτυρούν ότι πλέον κάτι έχει αλλάξει και δεν το έχουμε αντιληφθεί, τότε τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε ακόμα εκτός από το να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να δούμε κάποιον στην πόρτα μας να απαιτεί να του παραδώσουμε τα κλειδιά του σπιτιού και να αποχωρήσουμε.
