Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Το Πυρηνικό Πρόγραμμα της Τουρκίας


Η Τουρκία αναβιώνει την πολύ- αναβεβλημένη αναζήτησή της για πυρηνική ενέργεια, πιεζόμενη από τα σοβαρά ενεργειακά ελλείμματα μέσα στα σύνορά της και από τις πυρηνικές φιλοδοξίες του γειτονικού Ιράν που απειλούν να ανατρέψουν την περιφερειακή ισορροπία ισχύος της περιοχής. Από την ημέρα της επανεκλογής της νέας κυβέρνησης του Tayip Erdogan μπήκε σε εφαρμογή ξανά το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας. Είναι, όμως, γνωστό ότι το πρώτο και δυσκολότερο βήμα για την παραγωγή πυρηνικών όπλων είναι η κατασκευή πυρηνικού αντιδραστήρα. Τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στην ασφάλεια της περιοχής, με την ευρύτερη έννοια του όρου;

Το Πυρηνικό Πρόγραμμα της Τουρκίας


Από την ημέρα της επανεκλογής της νέας κυβέρνησης του Tayip Erdogan μπήκε σε εφαρμογή ξανά το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας. Το συγκεκριμένο σχέδιο σηματοδοτεί την είσοδο της χώρας στην πυρηνική διάσταση με όλα τα συνεπακόλουθα οφέλη. Κύριος στόχος, σύμφωνα με τις λεγόμενα της πολιτικής ηγεσίας, είναι η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών αλλά και η παραγωγή πυρηνικών «καυσίμων», ώστε η Τουρκία να γίνει κέντρο παραγωγής τέτοιου καυσίμου.

Είναι, όμως, γνωστό ότι το πρώτο και δυσκολότερο βήμα για την παραγωγή πυρηνικών όπλων είναι η κατασκευή πυρηνικού αντιδραστήρα. Τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στην ασφάλεια, με την ευρύτερη έννοια του όρου; Πως μπορεί να επηρεαστεί η ισορροπία ισχύος με την Ελλάδα; Στόχος μας σε αυτό το άρθρο είναι να παρουσιάσουμε τα δεδομένα και να απαντήσουμε τα παραπάνω ερωτήματα.

Σύντομο ιστορικό

Μέχρι σήμερα η Τουρκία έκανε προσπάθειες να κατασκευάσει εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας. Όλες, όμως, απέτυχαν για διάφορους λόγους. Η πρώτη ξεκινάει στα μέσα της δεκαετίας του '50, όταν υπογράφηκε με τις ΗΠΑ η συμφωνία κατασκευής ερευνητικού αντιδραστήρα για «ειρηνικές χρήσεις της πυρηνικής ενέργειας». Η λειτουργία του ξεκίνησε στις αρχές του '60.

Το 1965 αποφασίστηκε η κατασκευή πυρηνικού αντιδραστήρα που θα ξεκινούσε την πλήρη λειτουργία και παραγωγή το 1977. Όμως, το πραξικόπημα του 1971 σταμάτησε αυτά τα σχέδια. Την περίοδο 1972-1974 συνεχίστηκε η προσπάθεια κατασκευής ενός πυρηνικού εργοστασίου. Ο χώρος που επιλέχθηκε ήταν το Αkkuyu. Τότε εκκίνησαν οι συνομιλίες με δύο σουηδικές εταιρείες για την αγορά του πυρηνικού αντιδραστήρα, οι οποίες και πάλι σταμάτησαν μετά το πραξικόπημα στα μέσα του ΄80. Το 1982 που συστάθηκε η Τουρκική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, έγινε πρόσκληση για την εκδήλωση ενδιαφέροντος σε εταιρείες. Τρεις εταιρείες ενδιαφέρθηκαν για το πρόγραμμα. Οι δύο πρότειναν κατασκευή αντιδραστήρα στο Akkuyu και η τρίτη στην Σινώπη. Το όλο θέμα έκλεισε περί τα 1988, όταν δεν ευόδωσαν οι συνομιλίες με την καναδική AECL για τον αντιδραστήρα Candu. Σημαντικό ρόλο στην μη ολοκλήρωση της συμφωνίας με την καναδική εταιρεία αλλά και με μια αργεντίνικη αργότερα, έπαιξε ο διεθνής παράγοντας που δεν ήθελε η Τουρκία να αποκτήσει πυρηνική ενέργεια, δεδομένης της καλής σχέσης που είχε με το «πυρηνικοποιημένο» Πακιστάν.

Aπό το 1993 ξεκινάει η προσπάθεια κατασκευής του πυρηνικού αντιδραστήρα σε συνεργασία με κορεατικές εταιρείες. Πάλι, όμως, το πρόγραμμα αντιμετώπισε νέες καθυστερήσεις λόγω των αντιδράσεων των κατοίκων της περιοχής Akkuyu που σε συνεργασία με περιβαλλοντικές οργανώσεις απ' όλη την χώρα διοργάνωσαν διαδηλώσεις και συναντήσεις με την κυβέρνηση προκειμένου να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Η κατάσταση έγινε ακόμα πιο περίπλοκη όταν η κοινοπραξία Westinghouse/Mitsubishi δεν είχε τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσει το όλο έργο.
Έτσι μέχρι πριν μερικούς μήνες, η προσπάθεια κατασκευής του πυρηνικού εργοστασίου βρισκόταν σε τέλμα.

Παρούσα κατάσταση

Μετά την πρόσφατη επανεκλογή της κυβέρνησης του Tayip Erdogan, το πρόγραμμα κατασκευής εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας, τέθηκε ξανά στο προσκήνιο. Ο νέος Τούρκος πρόεδρος Αbdullah Gul αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του, έδωσε το έγκρισή του για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, Ahmet Necdet Sezer, που έθετε εμπόδια κάθε προσπάθεια.

Με βάση τον νέο νόμο που υπέγραψε ο Gul, η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού θα γίνει στην Σινώπη, στη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, και οι εργασίες θα ξεκινήσουν τον ερχόμενο Ιούνιο. Στόχος είναι ν' αγορασθεί ένας μεταχειρισμένος αντιδραστήρας προκειμένου να συμπιεσθεί το κόστος.

Οι σχετικές προκηρύξεις θα δημοσιευθούν τον επόμενο μήνα και θα προσκληθούν ξένοι κατασκευαστικοί οίκοι που θα ολοκληρώσουν το έργο σε συνεργασία με τουρκικές εταιρείες. Σημαντική θέση στον τομέα της ενέργειας έχει η εταιρεία Sabanci Holding που ήδη έχει ξεκινήσει συνεργασία με αυστριακή εταιρεία. Σύμφωνα με στέλεχος του ομίλου Sabanci η παραγωγή ενέργειας αναμένεται να ξεκινήσει περί το 2017.

Ο αντικειμενικός στόχος της τουρκικής κυβέρνησης είναι να κατασκευασθούν τρεις συνολικά σταθμοί συνολικής ισχύος 5000 MW, προκειμένου να καλυφθεί ένα ποσοστό από το συνολικό αναγκαίο ποσοστό (αναμενόμενες ανάγκες 54000 MW για την επόμενη εικοσαετία) και να διαφοροποιηθούν, έτσι, οι πηγές κάλυψης των αναγκών, με χαμηλό κόστος, καθώς ένα πυρηνικό εργοστάσιο απαιτεί μια υψηλή επένδυση σε υποδομές, αλλά παράγει «φθηνό προϊόν», σε αντίθεση μ' ένα εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας που βασίζεται στο πετρέλαιο ή άλλη καύσιμη ύλη και το οποίο απαιτεί υποδομή συγκριτικά μικρότερου κόστους, αλλά παράγει ένα προϊόν υψηλού κόστους.

Το ζήτημα της κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου στην Τουρκία, δεν άφησε αδιάφορη την αμερικανική κυβέρνηση. Ο υπουργός ενέργειας των ΗΠΑ, Samuel Bodman, είχε συζητήσεις επί του θέματος με τον Τούρκο ομόλογό του Hilmi Guler, λίγο πριν τα εγκαίνια του αγωγού φυσικού αερίου Ελλάδας-Τουρκίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες φοβούμενες την διασπορά πυρηνικού υλικού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια τρομοκρατική επίθεση, προσπαθούν να ελέγξουν την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας από τρίτες χώρες. Ο Samuel Bodman στη συνάντησή του με τον Ηilmi Guler, συζήτησε την ένταξη της Τουρκίας στην GNEP (Global Nuclear Energy Partnership - Παγκόσμια Συνεργασία για την Πυρηνική Ενέργεια). Στόχος, επίσημα, αυτού του οργανισμού είναι η διάδοση της πυρηνικής ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο με τις κατάλληλες προϋποθέσεις, η μείωση των κατάλοιπων από την διαδικασία παραγωγής πυρηνικής ενέργειας και η συσσώρευση της περισσευούμενης ενέργειας. Την ίδια άποψη εξέφρασε και ο Akira Omoto, στέλεχος του ΙΑΕΑ, σε πρόσφατο συνέδριο που διεξήχθη στην Τουρκία για θέματα πυρηνική ενέργειας.

Παρασκηνιακά η Συνεργασία αυτή, ελέγχεται από τις ΗΠΑ. Στόχος είναι, επιπλέον των παραπάνω, η παραγωγή «πυρηνικών καυσίμων» να μη γίνεται από τις χώρες που θέλουν ν' αποκτήσουν πυρηνικά, αλλά από συγκεκριμένες ισχυρές χώρες προκειμένου να αποφευχθεί η περίπτωση να πέσουν αυτά σε λάθος χέρια. Η επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού δημιούργησε προβλήματα, διότι το δελτίο Τύπου για το τι συζητήθηκε μεταξύ των δύο υπουργών, διανεμήθηκε στα τουρκικά Μ.Μ.Ε. πριν την σύσκεψη των δύο πολιτικών... Στο σημείο αυτό εμφανίζεται μια διαφωνία. Οι ΗΠΑ επιθυμούν την ένταξη της Τουρκίας στην GNEP, που ήδη αριθμεί 11 μέλη. Από την πλευρά της η Τουρκία επιθυμεί να ενταχθεί στον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) αντί του «αμερικανικού» GNEP. Οι μελλοντικές εξελίξεις θα δείξουν αν τελικά οι ΗΠΑ θα καταφέρουν να εντάξουν την Τουρκία στον οργανισμό που δημιούργησαν.

Οι επιπτώσεις για την Ελλάδα

Το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας έχει τις τρεις ακόλουθες διαστάσεις που η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη της, α) τη στρατιωτική - διπλωματική, β) την οικολογική και γ) την ενεργειακή - οικονομική.

Πιο συγκεκριμένα:
α) Με τη δυνατότητα παραγωγής πυρηνικής ενέργειας η Τουρκία:
αα) μπαίνει σ' ένα «κλαμπ» ισχυρών κρατών που δύνανται να παράγουν πυρηνική ενέργεια. Με λίγα λόγια τίθεται θέμα εικόνας ή αλλιώς βαρύτητας στο διεθνές σύστημα,
αβ) θα μπορεί πολύ εύκολα να μεταπηδήσει από τις ειρηνικές χρήσεις της πυρηνικής ενέργειας, στις στρατιωτικές, θέτοντας νέα δεδομένα στα ζητήματα αποτροπής, δίνοντας άλλη αξία στις απειλές χρήσης πολέμου, δημιουργώντας νέα ισορροπία ισχύος, όχι μόνο στην περιοχή της, αλλά και σε ένα ευρύτερο περιφερειακό σύστημα.
αγ) σε στρατιωτικό επίπεδο, δύναται να αυξήσει την ισχύ της σε δυσανάλογα επίπεδα σε σχέση με την Ελληνική. Λέμε «δύναται» γιατί το αν θα καταφέρει τελικά να παράξει πυρηνικές κεφαλές είναι ένα ζήτημα που μένει να το παρατηρήσουμε. Πάντως, για τις χώρες που έχουν ήδη πυρηνικούς αντιδραστήρες, είναι πολύ εύκολο να μεταπηδήσουν σε στρατιωτικές-πυρηνικές εφαρμογές, δεδομένου ότι έχουν κάνει το πρώτο βήμα. Αυτό που κάνει τα πράγματα ακόμα πιο ανησυχητικά είναι το ότι η Τουρκία διαθέτει τα άλλα δύο σημαντικά στοιχεία της πυρηνικής στρατιωτικής στρατηγικής. Διαθέτει φορείς, μιας και έχει ήδη κάνει πολύ σημαντικά βήματα στον τομέα της πυραυλικής τεχνολογίας, και διαθέτει τα μέσα στοχοποίησης, καθώς έχει προ πολλού δορυφορική τεχνολογία.
Από τη στιγμή που η Τουρκία θα μπορεί να έχει πυρηνικά οπλικά συστήματα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα μπουν σε νέα διάσταση. Η ικανότητα αποτροπής της Ελλάδας θα αμφισβητηθεί. Σε διεθνές επίπεδο η Τουρκία θα έχει ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί και να το εξαργυρώνει προς το συμφέρον της. Τέλος, θα υπάρχει πάντοτε η αμφιβολία για το εάν όντως έχει παράξει πυρηνικές κεφαλές ή όχι, καθώς αυτά τα προγράμματα καλύπτονται από μυστικότητα.

β) Η υψηλή σεισμική δραστηριότητα που παρατηρείται στην περιοχή της Τουρκίας είναι ένα θέμα που πρέπει να μας ανησυχεί δεδομένης και της γειτνίασης. Δημιουργείται ένα σοβαρό ζήτημα περιφερειακής ασφάλειας, το οποίο θα πρέπει να σκεφτούμε πως θα το αντιμετωπίσουμε σε έκτακτη περίπτωση. Η εστίαση της συζήτησης στο αν το εργοστάσιο θα γίνει στο περισσότερο σεισμογενές Akkuyu ή στην λιγότερο σεισμογενή Σινώπη, είναι αβάσιμο και παραπλανητικό τη στιγμή που η ευρύτερη περιοχή είναι έντονα σεισμογενής.

γ) Ενεργειακά η Τουρκία κάνει βήματα ανεξαρτητοποίησης από τις κλασικές πηγές ενέργειας, αν και ακόμα έχει πολύ δρόμο να διανύσει. Πιο συγκεκριμένα, θα μειώσει την εξάρτησή της από το πετρέλαιο, τις διακυμάνσεις του και το πολιτικό παρασκήνιο που συνεπάγεται η εξάρτηση από πετρελαιοπαραγωγές ή άλλες χώρες. Θα μπορέσει να εξοικονομήσει κεφάλαια, τα οποία θα μπορεί να επενδύσει σε άλλους τομείς της οικονομίας της.

Η Ελλάδα θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται πως θα αντιδράσει σε κάθε ένα από τα παραπάνω τρία επιχειρήματα που αναφέραμε. Είναι ώρα να εξαργυρωθούν οι καλές σχέσεις γειτονίας που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια προκειμένου τα σχέδια πυρηνικοποίησης της Τουρκίας να μην ξεφύγουν από βασικές αρχές.

Οι ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου αναγκάστηκαν να προσαρμόσουν τη στρατηγική τους πολλές φορές. Στην εποχή μας έχουμε το μάθημα του Ψυχρού Πολέμου πρόσφατο και άρα θα πρέπει να γνωρίζουμε πόσο υψηλό ήταν το κόστος για την αναπροσαρμογή της εθνικής της στρατηγική κάθε φορά που η ΕΣΣΔ μπορούσε να βρεθεί ένα βήμα μπροστά στην κούρσα των πυρηνικών όπλων, και το κυριότερο τι πολιτικό κόστος είχε το παράθυρο ευκαιρίας που είχε η κάθε πλευρά όταν παρήγαγε μια νέα έκδοση πυρηνικών κεφαλών ή φορέων εκτόξευσης.

Βαλλιστική τεχνολογία

Παρακάτω αναφέρουμε περιληπτικά τις δυνατότητες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε πυραυλικά μέσα μεγάλου βεληνεκούς.

Τύπος συστήματος Αρ.Συστημάτων Βεληνεκές Βάρος πολ. κεφαλής
MLRS/ATACMS 12 30-45/120+χλμ Διαφοροποιείται
WS-1Α 30 80χλμ 150κ
WS-1B 12 180χλμ ~200κ
Jaguar «J» - 150χλμ 480κ


Στέλιος Καναβάκης, (CIPT)

Πηγή: spynews-gr

Read more...

Το e-mail του Μπουγιούκανιτ


Ο πρώην αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Γιασάρ Μπουγιούκανιτ, υπεραμύνθηκε της παρέμβασης μέσω Διαδικτύου που έκανε ο στρατός κατά την εκλογή προέδρου από το Κοινοβούλιο το 2007, παραδεχόμενος μάλιστα ότι ο ίδιος έγραψε εκείνο το μήνυμα, που χαρακτηρίστηκε ηλεκτρονικό πραξικόπημα. Με την ανακοίνωση εκείνη, που εμφανίστηκε μετά την πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή του Αμπντουλάχ Γκιουλ ως προέδρου, ο στρατός υπενθύμιζε ότι παρέμενε εγγυητής του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δε θα έμενε άπρακτος αν έβλεπε τον χαρακτήρα αυτό να απειλείται. Ο Μπουγιούκανιτ υποστηρίζει ότι η μετέπειτα απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, που έκρινε το κυβερνών κόμμα ένοχο για δραστηριότητες κατά του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους, δικαίωσε τις ένοπλες δυνάμεις.Enet.gr


Read more...

Ο Σολωμού δολοφονήθηκε από ομάδα της παρακρατικής οργάνωσης Εργκενεκόν;


Σε ερώτηση κατά πόσον ο Σολωμός Σολωμού δολοφονήθηκε από ομάδα της παρακρατικής οργάνωσης Εργκενεκόν, ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δήλωσε άγνοια.Στα σχετικά δημοσιεύματα αναφέρεται ότι η τουρκική εφημερίδα ''Ταράφ'' στο χθεσινό της φύλλο έγραψε ότι στο κατηγορητήριο της υπόθεσης Εργκενεκόν γίνεται αναφορά στη δολοφονία του Σολωμού από ομάδα της Εργενεκόν, αποτελούμενη από 23 άτομα.

Στη διάλεξη που έδωσε ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στην Κωνσταντινούπολη, αναφέρονται σημερινά δημοσιεύματα στον τ/κ Τύπο.Σύμφωνα με τον τ/κ Τύπο, ο κ. Ταλάτ αναφέρθηκε και στην απόφαση Οραμς και είπε ότι το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ''τοποθέτησε βόμβα στο τραπέζι των συνομιλιών''.Ο κ. Ταλάτ ισχυρίζεται ακόμα ότι η απόφαση θα έχει ως αποτέλεσμα την χωρίς ευελιξία διαπραγμάτευση της ε/κ πλευράς στις συνομιλίες και ειδικά στο περιουσιακό.Σε ερώτηση κατά πόσον ο Σολωμός Σολωμού δολοφονήθηκε από ομάδα της παρακρατικής οργάνωσης Εργκενεκόν, ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δήλωσε άγνοια.Στα σχετικά δημοσιεύματα αναφέρεται ότι η τουρκική εφημερίδα ''Ταράφ'' στο χθεσινό της φύλλο έγραψε ότι στο κατηγορητήριο της υπόθεσης Εργκενεκόν γίνεται αναφορά στη δολοφονία του Σολωμού από ομάδα της Εργενεκόν, αποτελούμενη από 23 άτομα.

Η ομάδα αυτή έφθασε στα κατεχόμενα με αεροσκάφος που απογειώθηκε από τη βάση Ιντζιρλίκ των Αδάνων και προσγειώθηκε σε παράνομο στρατιωτικό αεροδρόμιο των κατεχομένων.
Το άτομο που φέρεται να πυροβόλησε τον Σολωμού, όπως γράφει, ''είναι κάποιος Μεχμέτ, ο οποίος υπηρετούσε στο νομό Σίιρτ της Τουρκίας''.
Σε ερώτηση για τις σχέσεις του με τη νέα ψευδοκυβέρνηση ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ είπε ότι ο Ντερβίς Ερογλου τόσο ως αρχηγός του Κόμματος Εθνικής Ενότητας όσο και μετά τις παράνομες εκλογές, εξέφρασε την υποστήριξή του στον ίδιο και στη διαδικασία των συνομιλιών.
iKypros

Read more...

Η κατά Ερντογάν επανίδρυση


Σε πορεία επανίδρυσης του κράτους κινείται τώρα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, κάνοντας πράξη τα διδάγματα που προέκυψαν από τις δημοτικές εκλογές του περασμένου Μαρτίου.
Μετά τον πρόσφατο ευρύ ανασχηματισμό, που αποτέλεσε το πρώτο βήμα του «νέου ξεκινήματος» που είχε προαναγγείλει ο Ερντογάν, όταν οι κάλπες έδειξαν μείωση της εκλογικής δύναμης του κυβερνώντος κόμματος κατά 7% σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2007, σειρά έχουν τώρα η συνταγματική αναθεώρηση και οι κανόνες σύστασης και λειτουργίας του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Πρόκειται για δύο καυτά προβλήματα που αντιμετωπίζει η τουρκική δημοκρατία, καθώς τόσο το σύνταγμα όσο και οι αρμοδιότητες, αλλά και η σύνθεση του Συνταγματικού Δικαστηρίου αποτελούν προϊόντα του στρατιωτικού πραξικοπήματος του 1980 και συνιστούν τα προπύργια του κεμαλικού κατεστημένου στην πολιτική ζωή της χώρας.

Οπως σημειώνει η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Ζαμάν», βασική αλλαγή στη δομή και τον τρόπο σύνθεσης του Συνταγματικού Δικαστηρίου, θα είναι η επιβολή κοινοβουλευτικού ελέγχου στον διορισμό των μελών του.

Συγκεκριμένα, ο αριθμός των μελών του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας θα αυξηθεί από 11 σε 17 και η τουρκική εθνοσυνέλευση θα μπορεί να ορίζει τα τέσσερα από αυτά, ενώ τα υπόλοιπα 13 θα επιλέγονται από το Ανώτατο Εφετείο, το Συμβούλιο του Κράτους, το Ανώτατο Στρατιωτικό Εφετείο και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Επίσης, η θητεία των μελών από ισόβια θα περιοριστεί στα 9 ή 10 χρόνια.

Στο ολισθηρό πεδίο της συνταγματικής αναθεώρησης προετοιμάζονται επίσης σκληρές πολιτικές συγκρούσεις, καθώς το ισλαμικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν προειδοποιεί ότι, αν το αντιπολιτευόμενο κοσμικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα δεν συναινέσει στις μεταρρυθμίσεις, τότε αυτές «θα είναι περισσότερες από όσες αρχικά προτείναμε».

Μια από τις βασικές αλλαγές θα είναι η εμπλοκή της εθνοσυνέλευσης στις δικαστικές υποθέσεις κλεισίματος πολιτικών κομμάτων, ώστε «να σταματήσουν οι ανακριτές να κλείνουν κόμματα».

Ολα δείχνουν ότι ο χρόνος πιέζει τον Ερντογάν να αποφασίσει αν θα προχωρήσει στον τελικό στίβο της αναμέτρησης με το κοσμικό κατεστημένο ή αν, απλά, θα αφεθεί στη φθίνουσα πορεία της εκλογικής του δύναμης.

Enet.gr

Read more...

1923 - Συνθήκη της Λωζάνης


Η ελληνική πρωτοβουλία για την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών, η εξαίρεση των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης και το ζήτημα του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Η διευθέτηση των συνοριακών διαφορών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας συνοδεύτηκε χρονικά από το διακανονισμό και της τύχης των μειονοτήτων στις δύο χώρες με βάση την αρχή της ανταλλαγής των πληθυσμών. Οι όροι, εν τούτοις, της τελικής αποφάσεως είχαν διαγραφεί προτού αρχίσουν οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Η πρόθεση της Άγκυρας να απαλλαγεί από την παρουσία κάθε αλλογενούς στοιχείου, οργανικά συναρτημένη με την εθνικιστική πολιτική του Νεοτουρκικού Κομιτάτου, είχε, μετά την επικράτηση στο πεδίο των μαχών, οδηγήσει στην αμείλικτη δίωξη και τη μαζική εξόντωση των Ελλήνων τής Μ. Ασίας. Η συγκεκριμένη πρόταση για την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών, κάτω από τις συνθήκες αυτές, θα διατυπωθεί, όπως αποδεικνύουν πρόσφατες έρευνες, από την ελληνική πλευρά. Στις 13 Οκτωβρίου, ευθύς μετά την υπογραφή της ανακωχής και την ουσιαστική αποκατάσταση της τουρκικής κυριαρχίας στην ανατολική Θράκη, ο Βενιζέλος είχε τηλεγραφήσει στον Φρίτζχοφ Νάνσεν, ειδικά εντεταλμένο επίτροπο τής Κ.Τ.Ε. για την παροχή αρωγής στους πρόσφυγες:

«Ο υπουργός των Εσωτερικών της κυβερνήσεως της Άγκυρας δήλωσε, πριν από 15 μέρες, ότι οι Τούρκοι έχουν αποφασίσει να μην ανεχθούν στο έξης την παρουσία των Ελλήνων στα οθωμανικά εδάφη θα προτείνει λοιπόν στην προσεχή συνδιάσκεψη την υποχρεωτική προσφυγή στην ανταλλαγή των πληθυσμών, ελληνικού και τουρκικού. Η προσέγγιση του χειμώνα θα καταστήσει την επίλυση του προβλήματος της κατοικίας των προσφύγων δυσχερέστερη ακόμη και από εκείνη του ανεφοδιασμού τους. Λαμβάνω το θάρρος να σας παρακαλέσω επίμονα να προβήτε στη λήψη κάθε αναγκαίου μέτρου προκειμένου να επιτευχθεί η έναρξη της μετακινήσεως των πληθυσμών πριν από την υπογραφή της ειρήνης ...»

Η δραματική πρωτοβουλία του Έλληνα πολιτικού ήταν απότοκη της ψύχραιμης σταθμίσεως των τετελεσμένων γεγονότων: η μαζική φυγή των τελευταίων υπολειμμάτων του ελληνικού στοιχείου από τα εδάφη της Μικρασίας, του Πόντου και, ήδη, της Θράκης είναι αδύνατο να ανακοπεί, αν δεν εξασφαλιστεί έγκαιρα η αντίστοιχη απαλλαγή των βόρειων ελληνικών επαρχιών από την παρουσία των μουσουλμανικών πληθυσμών, δυνατή μόνο με συμβατική πράξη, η Ελλάδα θα στερηθεί πλέον από κάθε μέσο πίεσης για την εκτόπιση τους.

Η υιοθέτηση της προτάσεως και η ανάληψη της διαμεσολαβητικής πρωτοβουλίας από τον ύπατο αρμοστή της Κ.Τ.Ε., με τη θετική συμπαράσταση και των συμμαχικών κυβερνήσεων, δεν θα αρκέσει, εν τούτοις, για να οδηγήσει στην επίτευξη άμεσης συμφωνίας. Η ασυγκράτητη έξοδος των ελληνικών πληθυσμών από τα τουρκικά εδάφη αρκεί για να ερμηνεύσει την παρελκυστική τακτική της Άγκυρας: εφόσον θα είχε οριστικά απαλλαγεί από την παρουσία του ελληνικού στοιχείου, η τουρκική κυβέρνηση θα ήταν δυνατό να διαπραγματευθεί από διαφορετική θέση το καθεστώς της μουσουλμανικής μειονότητας στη Μακεδονία, τη Θράκη, το ανατολικό Αιγαίο και την Κρήτη. Μολοντούτο, η ουσιαστική σύγκλιση των απόψεων θα επιτρέψει, με τη δραστική παρώθηση και των συμμαχικών αντιπροσωπειών, τη σύντομη επίτευξη συμφωνίας στο πλαίσιο των εργασιών της ειρηνευτικής συνδιασκέψεως. Η θεσμοθέτηση, όμως, του υποχρεωτικού χαρακτήρα της ανταλλαγής θα συνοδευόταν από την πρόβλεψη της εξαιρέσεως, μετά από επίμονο ελληνικό αίτημα, των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως και, σε αντιστάθμιση της, των μουσουλμάνων της δυτικής Θράκης.

Η παρέλκυση της τελικής συμφωνίας για την ανταλλαγή των πληθυσμών είχε, στο πλαίσιο των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, συνυφανθεί και με το ζήτημα της έδρας και των προνομίων του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το πρόβλημα ανέκυψε οξύ όταν, στις 16 Δεκεμβρίου 1922, ή τουρκική αντιπροσωπεία κατέθεσε στη Συνδιάσκεψη το κείμενο διακηρύξεως της Μεγάλης Εθνοσυνελεύσεως: Μετά την κατάλυση του οθωμανικού καθεστώτος και την κατάργηση των παραχωρήσεων του σουλτάνου προς τους εκπροσώπους των θρησκευτικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας, η ελευθερία της λατρείας θα παρέμενε σεβαστή, αλλά το Πατριαρχείο — πού λειτουργούσε «κυρίως ως πολιτικός θεσμός» — όφειλε να απομακρυνθεί από το τουρκικό έδαφος. Ανήσυχος, ο Πατριάρχης Μελέτιος Δ' δεν απέκλειε τη μεταφορά της έδρας του στη Θεσσαλονίκη ή το Άγιο Όρος• άλλ’ η πολιτική ηγεσία και η κοινή γνώμη στην Ελλάδα θα απορρίψει κατηγορηματικά κάθε παρόμοια σκέψη. Η εμπλοκή παρακάμφθηκε με συμβιβαστική πρόταση του Βενιζέλου — ταυτόσημη με παράλληλη εισήγηση του Κώρζον: το Πατριαρχείο θα ήταν δυνατό να παραμείνει στην Κωνσταντινούπολη περιορίζοντας τη δραστηριότητα του σε αυστηρά θρησκευτικά πλαίσια. Η αποδοχή της νέας διατυπώσεως από την τουρκική πλευρά επέτρεψε την ολοκλήρωση των εργασιών της υποεπιτροπής, τη σύνταξη του τελικού κειμένου και την υπογραφή, από τους εκπροσώπους της Ελλάδας και της Τουρκίας, στις 30 Ιανουαρίου, της συμβάσεως για την ανταλλαγή των πληθυσμών, της συμφωνίας για την ανταλλαγή των αιχμαλώτων και του πρωτοκόλλου για τούς ομήρους.

Στην ειδικότερη διατύπωση της, η ελληνοτουρκική συμφωνία προέβλεπε την υποχρεωτική ανταλλαγή των εγκατεστημένων στα τουρκικά εδάφη και κατόχων της τουρκικής υπηκοότητας ορθόδοξων χριστιανών με τους εγκατεστημένους στα ελληνικά εδάφη και κατόχους της ελληνικής υπηκοότητας μουσουλμάνους. Οι ανταλλάξιμοι δεν θα είχαν το δικαίωμα να επιστρέψουν μελλοντικά στις εστίες τους χωρίς την άδεια των αντίστοιχων κυβερνήσεων της Τουρκίας και της Ελλάδας. Από τον γενικό αυτό κανόνα εξαιρέθηκαν οι Έλληνες ορθόδοξοι κάτοικοι της Κωνσταντινουπόλεως, της Ίμβρου και της Τενέδου και οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της δυτικής Θράκης.

Η ανασύνθεση των πληθυσμικών όρων στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο όπου είχαν για αιώνες συμβιώσει Έλληνες και Τούρκοι, συνιστούσε Ιστορική πρόκληση, από την αντιμετώπιση της οποίας εξαρτιόταν σε σημαντικό βαθμό και η εξέλιξη των σχέσεων ανάμεσα στους δύο λαούς. Το μουσουλμανικό στοιχείο αριθμούσε στη δυτική Θράκη, το 1920, 86.793 ψυχές ενώ ο ελληνικός πληθυσμός στην Κωνσταντινούπολη ανερχόταν σε 279.788 κατά τη στατιστική του 1924 και σε 103.000 περίπου σύμφωνα με τη νέα καταμέτρηση του 1934. Το κρίσιμο ερώτημα εντοπιζόταν, καταρχήν, στη δυνατότητα για τη διασφάλιση της αμοιβαιότητας σ’ ό,τι αφορούσε τόσο την αριθμητική ισορροπία όσο και την Ισότιμη μεταχείριση των δύο μειονοτικών ομάδων. Η τυχόν καταστρατήγηση του κανόνα αυτού, με την προσβολή των δικαιωμάτων ή και τον αφανισμό της μιας από τις κοινότητες, πέρα από τον άμεσο αντίκτυπο στο διμερές επίπεδο, θα επέσυρε και τον κίνδυνο της πιθανής μετατροπής εκείνης που θα επιβίωνε σε όργανο πίεσης και αναταραχής, στην περίπτωση μάλιστα που δεν θα είχαν οριστικά απεμποληθεί οι ανταγωνιστικές τάσεις ή και οι επεκτατικές βλέψεις του ενός σε βάρος του άλλου γειτονικού κράτους.

[1] Κωνσταντίνου Σβολόπουλου, Η ελληνική εξωτερική πολιτική – 1900-1945, σ. 175-178, Εστία 1992.

ΠΗΓΗ nomosphia.blogspot.com

Read more...

Από το Ιράκ πετρέλαιο προς τον αγωγό Τζεϋχάν


Akşam
11/5/2009

Η τοπική κουρδική διοίκηση του Βορείου Ιράκ ανέφερε πως το Υπουργείο Ενέργειας του Ιράκ ενέκρινε τη μεταφορά του πετρελαίου του βορά μέσω του αγωγού στο Τζεϋχάν της Τουρκίας. Η πρώτη άδεια προς το Βόρειο Ιράκ για εξαγωγή πετρελαίου προβλέπεται ότι αποτελεί σημαντικό βήμα, όσον αφορά το ξεπέρασμα της κρίσης που αφορά στη διανομή των πετρελαϊκών εσόδων.

Ο υπουργός Ενέργειας της τοπικής διοίκησης του Βορείου Ιράκ, Χαβράμι, μιλώντας στο Reuters, είπε ότι από το Υπουργείο Πετρελαίων του Ιράκ έλαβε δύο e-mail, τα οποία εγκρίνουν την εξαγωγή του πετρελαίου προς το Τζεϋχάν. Ο ίδιος είπε, επίσης, ότι από την 1η Ιουνίου θα αρχίσουν την εξαγωγή πετρελαίου. Σε πρώτη φάση θα εξάγονται 60.000 βαρέλια πετρελαίου ημερησίως. Επιπλέον, από την περιοχή Ταγκ – Ταγκ θα εξάγονται 40.000 βαρέλια πετρελαίου ημερησίως με βυτία, αλλά και μέσω του αγωγού Τζεϋχάν. Μέχρι τα τέλη του 2009, η ποσότητα προς εξαγωγή αναμένεται να ανέλθει στα 250.000 βαρέλια ημερησίως.


Read more...

Η ΜΙΤ θα προσλάβει νέο προσωπικό


Sabah
(11/5/2009)

Μετά από μια μακρά περίοδο κινητοποιήθηκε η Τουρκική Υπηρεσία Πληροφοριών [ΜΙΤ], προκειμένου να προσλάβει προσωπικό «άνευ εξετάσεων», προερχόμενο από οικογένειες οικείων αξιωματικών και διπλωματών. Εντός του 2009 η ΜΙΤ στοχεύει να προσλάβει 400 άτομα. Οι μισοί εξ αυτών θα προσληφθούν βάσει συνεντεύξεων. Η ΜΙΤ έχει ήδη στείλει σε άτομα, τα οποία έχει προσδιορίσει, πρόσκληση για συνέντευξη. Παράλληλα, μέχρι τέλος Ιουλίου θα έχει αξιολογήσει και τα άτομα, που πρόκειται να προσλάβει μέσω του συστήματος εξετάσεων για την πρόσληψη στο Δημόσιο.


Read more...

Η στρατηγική της Τουρκίας για το Πατριαρχείο


Radikal
(10/5/2009)

Του Orhan Kemal Cengiz*

Η Τουρκία έχει κάποια στρατηγική για τη μειονότητα; Ναι, κατά την άποψή μου, έχει μια συνειδητή στρατηγική, την οποία εφαρμόζει άκρως συστηματικά απέναντι στις μειονότητες. Προκειμένου δε να αντιληφθούμε ποια είναι και πώς εφαρμόζεται, πρέπει να δούμε την κατάσταση του Πατριαρχείου Φαναρίου μέσα από την ιστορική προοπτική του. Περισσότερο από τους παράγοντές του, πρέπει να επικεντρωθούμε στην όλη εικόνα του.

Άλλωστε, δεν είναι εντελώς τυχαίο ότι υπάρχει δυσκολία να αντιληφθούμε το νομικό καθεστώς, αλλά και την κατάστασή του. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια «λεπτή πολιτική» του κράτους! Όμως, σήμερα αυτή «η λεπτή πολιτική του κράτους» έχει φέρει το ιστορικό αυτό ίδρυμα σε σημείο εξαφάνισης. Δηλαδή, σύντομα το κράτος θα πετύχει το σκοπό, τον οποίο επιδιώκει.


Εν πρώτοις, ελάτε να δούμε σε γενικές γραμμές τι είναι αυτή η στρατηγική και να προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε πώς εφαρμόζεται στην περίπτωση του Πατριαρχείου. Το όνομα της στρατηγικής μας λέγεται «fait accompl!». Μπορούμε να το μεταφράσουμε και ως «έγινε άπαξ και τελείωσε». To fait accompli εργάζεται με τον εξής τρόπο: Από τον εχθρό σας ή τον αντίπαλο σας με μια αιφνίδια κίνηση λαμβάνετε κάτι. Για την ακρίβεια μπορούμε να πούμε ότι αποσπάτε κάτι…

Όταν το πραγματοποιείτε, παράλληλα αισθάνεστε ασφαλείς από το χαρακτήρα του αντιπάλου σας. Διότι, ο αντίπαλός σας είναι αρκούντως συντηρητικός και φοβάται μήπως χάσει αυτά, τα οποία του ανήκουν. Για το λόγο αυτό, με μια κίνηση αιφνιδιαστική και δίχως να αφήσετε να το καταλάβει, βάζετε στο χέρι ένα μέρος από αυτά που κατέχει ο αντίπαλός σας!

Αυτός σκέπτεται ως εξής: «Εντάξει. Αυτό με πόνεσε, εάν όμως έρθω σε αντιπαλότητα, μπορεί να χάσω όλα όσα κατέχω». Έτσι, μετά την επίθεση / άλμα σας, δημιουργείται μια νέα κατάσταση! Εσείς έχετε πλουτίσει / ενισχυθεί λίγο περισσότερο και ο αντίπαλος έχει αποδυναμωθεί. Αργότερα, περνά κάποιο χρονικό διάστημα, και σε μια στιγμή κατά την οποία ο αντίπαλός σας δεν το αναμένει, κάνετε ένα νέο άλμα και αποσπάτε ένα κομμάτι ακόμη.

Η απέναντι πλευρά είναι πάλι διστακτική, σκέπτεται όχι αυτά τα οποία έχει χάσει, αλλά αυτά τα οποία ενδεχομένως μπορεί να χάσει. Μετά από ένα διάστημα, πραγματοποιείτε και πάλι ένα νέο άλμα, οι ισορροπίες αλλάζουν. Η απέναντι πλευρά έχει χάσει τα περισσότερα από αυτά που είχε στα χέρια της. Η στρατηγική αυτή συνεχίζεται, μέχρις ότου η απέναντι πλευρά απολέσει όλα όσα κατέχει.

Η παραπάνω προαναφερθείσα στρατηγική εφαρμόζεται στην πολιτική που ασκείται για το Πατριαρχείο. Βέβαια, αναφέροντας εγώ όλη αυτή την ιστορία, ο νους σας μπορεί να πάει στην κατασχεθείσα περιουσία του Πατριαρχείου! Όλοι γνωρίζουμε αυτή την πλευρά της ιστορίας, διότι είναι η μόνη που μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητή. Μετά το 1974 το Πατριαρχείο, αλλά και τα υπαγόμενα σε αυτό Ευαγή Ιδρύματα, έχασαν χιλιάδες μικρά ή μεγάλα ακίνητα που διέθεταν.

Τα έβαλαν στο χέρι ένα-ένα. Τα Ευαγή Ιδρύματα το 1936 «κατέθεσαν δηλωτικό περιουσίας». Αν δεν είχαν δηλώσει ότι μετά από την ημερομηνία αυτή θα αποκτούσαν περιουσιακά στοιχεία, τότε όλα όσα θα αποκτούσαν μετέπειτα θα ήταν παράνομα. Βεβαίως, αυτός ο «υψηλής διανόησης» σχεδιασμός, ο οποίος τέθηκε σε εφαρμογή το 1974, με απόφαση μάλιστα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ουδεμία σχέση είχε με την υπόθεση της Κύπρου! Βεβαίως, οι περισσότεροι από μας γνωρίζουμε και αυτή την πλευρά της ιστορίας. Χάρη στον Ομπάμα θυμηθήκαμε ότι είναι κλειστή και η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Όμως, επειδή όλα αυτά τα γνωρίζουμε αποσπασματικά, δεν μπορούμε να δούμε όλη την εικόνα που υπάρχει.

Στόχος είναι να απαλλαγούμε από το Πατριαρχείο:
Σήμερα, το χιλίων ετών Πατριαρχείο δεν έχει μια αναγνωρισμένη νομική προσωπικότητα. Δήθεν, με τη Συνθήκη της Λωζάννης τα δικαιώματά του έχουν τεθεί κάτω από εγγύηση. Εάν όμως δείτε τις δικαστικές αποφάσεις, τότε αντιλαμβάνεστε ότι αυτές έχουν ληφθεί προκειμένου να αρνηθούμε τα δικαιώματά του.

Παράλληλα, και η νομική υπόσταση του Πατριαρχείου παρουσιάζεται σε μας κάτω από ένα πέπλο μυστηρίου. Εάν, όμως, αφήσετε κατά μέρος όλα αυτά τα φληναφήματα, τότε έρχεστε αντιμέτωποι με την εξής γυμνή αλήθεια: Η Τουρκία νομικά δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη του Πατριαρχείου. Αρκείται μόνο στο να ανέχεται την εν τοις πράγμασι παρουσία του.

Όλα αυτά τα χρόνια τους Ρωμιούς της Τουρκίας, είτε με τις ανταλλαγές, είτε με τα γεγονότα της 6ης – 7ης Σεπτεμβρίου, αλλά και με διάφορα άλλα κόλπα, τους ανάγκασαν να τραπούν σε φυγή. Από ένα πληθυσμό, ο οποίος αριθμούσε πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους, σήμερα έμειναν περίπου τρεις – τέσσερις χιλιάδες άτομα. Τώρα, το δικό μας κράτος λέει: «Η Ιερά Σύνοδος, η οποία θα εκλέξει τον Πατριάρχη, θα αποτελείται μόνο από Ρωμιούς τουρκικής υπηκοότητας. Παράλληλα, Πατριάρχης μπορεί να ανακηρυχθεί μόνο αυτός, ο οποίος θα κατέχει την τουρκική υπηκοότητα».

Πάντως, φαίνεται ότι μεταξύ των Ρωμιών, που έχουν μείνει στην Τουρκία, πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί κάποιος, ο οποίος θα κατέχει τα προσόντα εκείνα που απαιτούνται για να εκλεγεί Πατριάρχης. Άλλωστε, έχει κλείσει και η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, η οποία παρείχε θρησκευτική εκπαίδευση σχεδόν σε όλους τους Πατριάρχες. Πού θα εκπαιδευτούν οι μελλοντικοί Πατριάρχες;

Βλέποντας όλα όσα συμβαίνουν, αντιλαμβανόμαστε πώς όλοι, με επικεφαλής τα θύματα, έχουν ενστερνισθεί το ρόλο που τους έχουν διανείμει. Ποτέ δεν αποπειρώνται να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Για παράδειγμα, δεν χρησιμοποιούν τα ένδικα μέσα. Δεν σας λέει τίποτε το γεγονός ότι το Πατριαρχείο δεν κατέθεσε καμία αγωγή για το δικό του νομικό καθεστώς; Βεβαίως, δίπλα σε αυτή την πληροφορία θα πρέπει να συμπληρώσετε και το εξής: Ο δρόμος, στον οποίο βρίσκεται το Πατριαρχείο, ονομάζεται «Sadrazam Ali Paşa». Κατά την οθωμανική περίοδο, δύο Πατριάρχες κρεμάστηκαν μπροστά από το Πατριαρχείο.

Τώρα, η Δημοκρατία μας έδωσε στο δρόμο αυτό το όνομα του Σαδραζάμ Αλί Πασά, ο οποίος απαγχόνισε έναν από τους Πατριάρχες αυτούς! Το fait accompli είναι μια στρατηγική, η οποία χρησιμοποιείται κατά παράδοση εναντίον ισχυρού εχθρού / αντιπάλου. Εάν τις δικές σας μειονότητες τις εκλαμβάνετε ως «μια εσωτερική προέκταση των εξωτερικών εχθρών», τότε βεβαίως δεν διστάζετε να χρησιμοποιείτε και τέτοιου είδους στρατηγικές. Όπως και να έχει, αυτοί «είναι οι ντόπιοι ξένοι!».

Ο Ομπάμα ήταν ο τελευταίος Αμερικανός Πρόεδρος, ο οποίος μίλησε για την κατάσταση του Πατριαρχείου. Πριν από αυτόν, όλοι οι άλλοι Πρόεδροι κατά κάποιο τρόπο ήταν ικέτες. Εάν το Πατριαρχείο αναγκασθεί να μεταφερθεί, τότε η παγκόσμια ηγεσία της Ορθοδοξίας θα περάσει στην Εκκλησία της Μόσχας. Η Αμερική είναι αρκετά ανήσυχη για το ενδεχόμενο αυτό.

Όμως, η Τουρκία έχει συνδεθεί με τον αυτόματο πιλότο και μακράν απέχει από το να αντιλαμβάνεται τι είδους συνέπειες θα δημιουργήσει παγκοσμίως η στρατηγική των faits accomplis. Λένε ότι η βούληση της Τουρκικής Δημοκρατίας επί του θέματος βασίζεται στη Λωζάννη. Φαίνεται, όμως, ότι η βούληση αυτή τείνει προς την πλευρά της λύτρωσης από το Πατριαρχείο.

Για τους εφαρμοστές της στρατηγικής αυτής τίποτε άλλο δεν είναι σημαντικό, ούτε ο χρόνος που πέρασε, ούτε οι αλλαγές που σημειώθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ούτε και οι αλλαγές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στην Τουρκία. Κατά την άποψή μου, την Τουρκία δεν την διευθύνουν τα εθνικά συμφέροντά της, αλλά ξεκάθαρα οι φοβίες της.

Όσο δεν αντιμετωπίζουμε το παρελθόν μας, θα συνεχίσουμε να είμαστε έργο της φτώχειας και της φοβίας μας. Η ιστορία του Πατριαρχείου μας διδάσκει και την ιστορία της Τουρκίας, μάλιστα κατά τρόπο αποφθεγματικό.

Read more...

Αλωνίζουν οι Τούρκοι με την άδεια της Ελλάδας και της Κύπρου... Τουρκίας «μηδενικά προβλήματα»…


Φορώντας γαλανόλευκη ριγέ γραβάτα, ο νέος Υπ.Εξ. του συνεχιζόμενου Αττίλα, κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, πραγματοποίησε την πρώτη παράνομη επίσκεψή του στα κατεχόμενα υπό του Αττίλα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, την παρελθούσα εβδομάδα.
Και δήλωσε με νόημα ότι, μόλις διορίστηκε υπουργός επέλεξε, προτού καν πάει στην οικογένεια και στο σπίτι του στην Κωνσταντινούπολη, να επισκεφθεί το «σπίτι του» την «ΤΔΒΚ», όπως ονομάζουν οι Τούρκοι κατακτητές το κατοχικό τους ψευδοκράτος στα σκλαβωμένα και βιαίως εκτουρκιζόμενα επί 35 χρόνια εδάφη των Ελλήνων Κυπρίων.
Με καμάρι ο επί 7ετίαν «αρχιτέκτων» της «νέο-οθωμανικής» εξωτερικής πολιτικής των ισλαμικών κυβερνήσεων Γκιουλ και Ερντογάν, καθηγητής Νταβούτογλου, δήλωσε την επιτυχία της πολιτικής του «των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», ως προς την Ελλάδα, που τη χαρακτήρισε, μάλιστα, ως «το καλύτερο παράδειγμα» αυτής της πολιτικής. Βέβαιος ων ότι, οι ελλαδοτουρκικές σχέσεις θα βελτιωθούν έτι περαιτέρω…

Δυστυχώς, απ’ τη σκοπιά της τουρκικής στρατηγικής, για τους στόχους της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής, για τις ανάγκες της κεμαλικής, ισλαμικής και νέο-οθωμανικής τακτικής, ο Υπ.Εξ. της Τουρκίας έχει… απόλυτο δίκαιο: Παρά την συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή της διχοτομημένης από τον Αττίλα Κύπρου, παρά την εντεινόμενη, ενόπλως έμπρακτη επί χρόνια, αμφισβήτηση της ελλαδικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, από τα Ίμια, το Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι ως την Άνδρο, παρά την ψηφισμένη από την τουρκική Βουλή και μηδέποτε αποσυρθείσα απειλή πολέμου (CASUS BELLI) κατά της Ελλάδος και των διεθνώς νομίμων δικαιωμάτων της στα χωρικά της ύδατα, παρά τις μεθοδεύσεις εναντίον της Δ. Θράκης με «όχημα» την εκεί μουσουλμανική (εκτουρκιζόμενη) μειονότητα, παρά την εξάλειψη των Ελλήνων Ίμβρου, Τενέδου και Κωνσταντινουπόλεως, παρά τις διαρκείς επιδρομικές εξορμήσεις της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας και τις διαδοχικώς αναβαθμιζόμενες πολεμικές ασκήσεις «Θαλασσόλυκος» και «Κυρίαρχος» (Egemon) του τουρκικού ναυτικού, η Αθήνα, όντως προσφέρει όχι μόνο «μηδενικά προβλήματα» στην Τουρκία, αλλ’ αποτελεί, ομού μετά της Λευκωσίας και τον - άνευ ίχνους ανταλλαγμάτων - σημαιοφόρο της τουρκικής ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ίνα πληρωθή το ρηθέν:
Η Τουρκία αλωνίζει, όχι μόνο επειδή τής προσφέρουν αφειδώς ΗΠΑ και Εγγλέζοι τις αλωνιστικές μηχανές, αλλά κυρίως - και προπάντων - επειδή Ελλάς και Κύπρος της παραχωρούν τα… αλώνια! Ο Θεός να βάλει το χέρι του!
ΕΡΩΤΗΣΗ
Μετά και από τα περί «εποικοδομητικής ασάφειας» και τα περί «συνιστώντων κρατών» και τα περί του «Joint Statement» της 23ης Μαΐου 2008 κ.ο.κ., που είπε χθες στον κ. Α. Παράσχο της «Κ» ο κ. Ταλάτ, απέμεινε κανείς που να πιστεύει ότι υπήρξε η περιλάλητη «κοινή γλώσσα» βάσει της οποίας αποφασίστηκε η από 3ης Σεπτ. 2008 έναρξη των «απευθείας διαπραγματεύσεων»;
Λάζ. Α. Μαύρος

Read more...

ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΓΕΕΘΑ ΔΙΧΟΤΟΜΕΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ.


Ταυτόχρονες και συντονισμένες ενέργειες, του Τουρκικού ΓΕΕΘΑ και του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, αμφισβητούν την Ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο.
Παράρτημα -΄Ερευνα και Διάσωση στο Αιγαίο.-

Σε βίντεο που αναρτήθηκε στο διαδύκτιο, χθές ο εκπρόσωπος τύπου του του Τουρκικού ΓΕΕΘΑ, στην ενημέρωσή του για την άσκηση έρευνας και διάσωσης, «ANADOLU YILDIZI 09», που διεξήχθη από τις 05.05.09 έως 07-05-09, στο Αιγαίο, παρουσίασε χάρτη στον οποίο εμφανίζεται ως «Τουρκική Περιοχή» έρευνας και διάσωσης, ολόκληρη την θαλάσσια περιοχή ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού.

Συνεχίζεται η μεγάλη τουρκική αεροναυτική άσκηση «Εφές ’09», που ολοκληρώνεται στις 26 του μηνός, με το πέρας των σεναρίων για αποστολές έρευνας και διάσωσης πάνω από θαλάσσια και χερσαία περιοχή, ενώ από την άλλη συνεχίστηκαν κανονικά οι «συνηθισμένες» τουρκικές έκνομες αεροπορικές δραστηριότητες στο Αιγαίο.

Συγκεκριμένα χθες πραγματοποιήθηκε μεγάλη άσκηση έρευνας και διάσωσης σε χερσαίο περιβάλλον, πάνω από την τουρκική ενδοχώρα, ενώ προχθές το βράδυ ολοκληρώθηκε το αντίστοιχο ναυτικό σκέλος σε δεσμευμένη περιοχή μεταξύ Λέσβου και Χίου, για την οποία οι Τούρκοι είχαν ζητήσει σχετική άδεις που τους είχε δοθεί.

Συνολικά χθες δύο σχηματισμοί 14τουρκικών μαχητικών, από τα οποία τα έξι ήταν οπλισμένα, προέβησαν σε τρεις παραβάσεις και τέσσερις παραβιάσεις στο χώρο του βόρειου και κεντρικού Αιγαίου, χωρίς όμως να σημειωθεί καμία εμπλοκή, καθώς μόλις εμφανιζόντουσαν τα ελληνικά μαχητικά, τα τουρκικά αποχωρούσαν.

Το Γενικό Επιτελείο της γείτονος, με προχθεσινή του ανακοίνωση στην επίσημη ιστοσελίδα του, κατηγόρησε την Ελλάδα για «παραβιάσεις» και «παραβάσεις» του τουρκικού εναέριου χώρου και του τουρκικού FIR από αεροσκάφη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στο Αιγαίο! Σύμφωνα με αυτήν, «δύο ελληνικά αεροσκάφη τύπου Α-7 Corsair που απογειώθηκαν από τον Αραξο, στις 10.56, εισήλθαν κατά 0,5 μίλι και παραβίασαν κατά 2,5 μίλια και επί είκοσι δευτερόλεπτα τον τουρκικό εναέριο χώρο βορειοδυτικά της Κεσσάνης Αδριανούπολης». Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρεται ότι το θέμα «γνωστοποιήθηκε στο -τουρκικό- υπουργείο Εξωτερικών προς ανάληψη των δεουσών πρωτοβουλιών».

Σε πεδίο άσκησης των τουρκικών αεροναυτικών δυνάμεων θα μετατραπεί μεγάλο μέρος του Αιγαίου μέχρι την 6η Ιουνίου, διάστημα κατά το οποίο η Άγκυρα διεξάγει γυμνάσια με τις επωνυμίες «Εφές» και «Ντενίζ Γκορντού».

Για το επόμενο διάστημα, οι ασκήσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων θα διεξαχθούν σε έξι περιοχές εντός του FIR Αθηνών, δύο εκ των οποίων βρίσκονται στο κεντρικό Αιγαίο και οι υπόλοιπες τέσσερις στο νοτιοανατολικό Αιγαίο. Στο πλαίσιο της «Εφές», οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προγραμματίζουν μεγάλη αποβατική ενέργεια στην περιοχή Ντογάν Μπέι.

Ανώτατες πηγές του Πενταγώνου επισημαίνουν ότι η δραστηριότητα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων (στο πλαίσιο των σχεδιαζόμενων ασκήσεων στο Αιγαίο) προβλέπεται ιδιαιτέρως αυξημένη. Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, ημερησίως προγραμματίζονται περίπου 24 έξοδοι τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο, από σήμερα και μέχρι την 6η Ιουνίου.

Εν τω μεταξύ μία ακόμα ελληνοτουρκική συνάντηση υψηλού επιπέδου, αλλά εθιμοτυπικού χαρακτήρα, πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αυτή τη φορά σε επίπεδο αρχηγών στόλων, στο πλαίσιο της συνόδου των ομολόγων τους της νοτίου πτέρυγας του ΝΑΤΟ («MARCOMET 2009») και τη χώρα μας εκπροσώπησε ο αρχηγός Στόλου αντιναύαρχος Γιάννης Καραίσκος. Η σύνοδος αυτή που διοργανώνεται από τη Ναυτική Διοίκηση της Νότιας Πτέρυγας της Συμμαχίας (CC MAR NAPLES) διεξάγεται κάθε χρόνο και σε διαφορετική χώρα και συμμετέχουν οι αρχηγοί Στόλου των χωρών-μελών, καθώς και άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί διοικήσεων του ΝΑΤΟ, ενώ στη σύνοδο είχαν προσκληθεί και συμμετείχαν οι ομόλογοι των χωρών του προγράμματος «Σύμπραξη για την Ειρήνη» (PFP), του «Μεσογειακού Διαλόγου» και της «Μαύρης Θάλασσας». Κεντρικό θέμα της συνόδου που απασχόλησε τους ΝΑΤΟϊκούς αρχηγούς Στόλου ήταν «Το μελλοντικό περιβάλλον ασφάλειας και οι επιπτώσεις για τις ναυτικές δυνάμεις».

Την ίδια ώρα το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας, επίσημα αμφισβητεί την Ελληνική κυριαρχία στο Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι, με διάφορα νομικά τεχνάσματα και αιτιάσεις. Υπερθεματίζοντας μάλιστα, αναφέρει για τις Τουρκικές υπερπτήσεις στο Αιγαίο, πως και η Ελλάδα τα ίδια κάνει στην Τουρκία!

Έρευνα και Διάσωση στο Αιγαίο

Η έρευνα και διάσωση για αεροπορικά ατυχήματα διέπεται από τη Σύμβαση του Σικάγου και τους Κανονισμούς του ICAO. Η Ελλάδα κατά την υπογραφή της Σύμβασης δήλωσε ότι η περιοχή ευθύνης της για τη ναυτική έρευνα και διάσωση συνέπιπτε με το FIR Αθηνών, όπως άλλωστε είχε ήδη κοινοποιήσει και στον προγενέστερο του ΙΜΟ Διεθνή Διακυβερνητικό Ναυτιλιακό Συμβουλευτικό Οργανισμό ήδη από το 1975. Έτσι, σύμφωνα με το οικείο Παράρτημα (Annex 12) της Σύμβασης του Σικάγου του 1944 για την Πολιτική Αεροπορία (ICAO), η ελληνική περιοχή έρευνας και διάσωσης σε περίπτωση αεροπορικού ατυχήματος (SAR) συμπίπτει με την περιοχή του FIR Αθηνών.

Όσον αφορά τα ναυτικά ατυχήματα, το θέμα ρυθμίζεται από την διεθνή Σύμβαση του Αμβούργου του 1979 για την θαλάσσια έρευνα και διάσωση. Η Ελλάδα κύρωσε την σύμβαση αυτή το 1989 και με την ευκαιρία της κύρωσης έχει δηλώσει ότι θα ασκεί θαλάσσια έρευνα και διάσωση σε όλο τον χώρο του FIR Αθηνών, σύμφωνα και με την σχετική ανακοίνωση στην οποία είχε προβεί και προς τον ΙΜΟ και την πρακτική που ακολουθούσε αδιαλείπτως ήδη από το 1975. Τούτο αντικατοπτρίζει την γεωγραφική και πολιτική πραγματικότητα στην περιοχή και επιτρέπει την πλέον αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών για την σωτηρία της ανθρώπινης ζωής.

Επίσης, η γενική διεθνής πρακτική αλλά και οι συστάσεις του ΙΜΟ και του ICAO που περιλαμβάνονται στο Διεθνές Εγχειρίδιο Αεροναυτιλιακής και Θαλάσσιας Ερευνας και Διάσωσης (International Aeronautical and Maritime Search and Rescue Manual, IAMSAR Manual) προκρίνουν την υιοθέτηση ταυτόσημων περιοχών για τη ναυτική και την αεροπορική έρευνα και διάσωση, κατά τρόπο που να συμπίπτουν με τα όρια των FIR.

Τουρκικές διεκδικήσεις

H Τουρκία, αντιτασσόμενη στην ελληνική δήλωση, κατά τη διάρκεια σύσκεψης της υποεπιτροπής του ΙΜΟ για θέματα ασφάλειας της ναυσιπλοΐας δήλωσε από πλευράς της ότι οι περιοχές ευθύνης για ναυτική έρευνα και διάσωση στην ανοιχτή θάλασσα πρέπει να οριοθετούνται με συμφωνία των ενδιαφερομένων παράκτιων κρατών και ταυτόχρονα κατέθεσε χάρτη με το Αιγαίο διαμοιρασμένο, ως ενδεικτικό των ορίων των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των τουρκικών υπηρεσιών. Η τουρκική δήλωση απερρίφθη από την Ελλάδα δυο μέρες αργότερα, επίσης κατά τη διάρκεια της προαναφερόμενης συσκέψεως.

Επιπλέον, η Τουρκία με τον Κανονισμό 88/1988 οριοθέτησε περιοχή ευθύνης της για παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης σε κινδυνεύοντα "αεροπορικά και θαλάσσια μέσα", η οποία περιλαμβάνει τμήμα του FIR Αθηνών μέχρι το μέσο περίπου του Αιγαίου, εγκλωβίζοντας μεγάλο τμήμα της ελληνικής επικράτειας εντός της τουρκικής περιοχής έρευνας και διάσωσης και αγνοώντας ότι οι περιοχές αεροπορικής έρευνας και διάσωσης απαιτούν απόφαση των αρμοδίων οργάνων του ICAO. Η περιοχή αυτή περιλαμβάνει επίσης ένα τεράστιο κομμάτι της Μαύρης Θάλασσας και ένα τμήμα της ανατολικής Μεσογείου το οποίο περιέκλειε τα παράλια των κατεχόμενων της Κύπρου.

Ποιος έχει δίκιο;

Στις 7 Απριλίου 1989, ο ICAO επιβεβαίωσε ότι οι περιοχές ευθύνης της Ελλάδος και της Τουρκίας σχετικά με την αεροναυτική έρευνα και διάσωση παραμένουν αμετάβλητες, όπως αυτές έχουν ορισθεί και συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Οργανισμού. Επίσης, η πρόσφατη τροποποίηση του Annex 12 του ICAO για την Έρευνα και Διάσωση διατηρεί την αρχή του καθορισμού περιοχών ευθύνης με περιοχικές συμφωνίες, πράγμα που επιβεβαιώνει εμμέσως την ελληνική αρμοδιότητα για αεροπορική έρευνα και διάσωση σε ολόκληρο το FIR Αθηνών.

Παρόλα αυτά, τα τουρκικά πλοία ουδέποτε αναγνώρισαν τις ελληνικές επιχειρήσεις SAR στην θάλασσα. Έτσι σε περίπτωση ατυχήματος όχι μόνο δεν καλούν σε βοήθεια τις ελληνικές αρχές, αλλά σαμποτάριζαν το έργο της διάσωσης τους διακινδυνεύοντας την ζωή τους, ώστε να κατηγορήσουν έπειτα την Ελλάδα για αναξιοπιστία και κακή διεκπεραίωση του έργου της Έρευνας και Διάσωσης.

Γ.Ανδρουλάκης - 27 Αυγούστου 2007

Πηγή: ellinikos-stratos.com

Read more...

Για ένα μήνα θα γίνονται τουρκικές ασκήσεις στο Αιγαίο! Κλείνουν πάλι το Αιγαίο για... άσκηση


Σε πεδίο άσκησης των τουρκικών αεροναυτικών δυνάμεων θα μετατραπεί μεγάλο μέρος του Αιγαίου από σήμερα και μέχρι την 6η Ιουνίου, διάστημα κατά το οποίο η Άγκυρα διεξάγει γυμνάσια με τις επωνυμίες «Εφές» και «Ντενίζ Γκορντού».
Είναι μάλιστα ενδεικτικό των διαθέσεων της τουρκικής στρατιωτικής μηχανής το γεγονός ότι τα «εκπαιδευτικά» παίγνια αναμένεται να ολοκληρωθούν περίπου μια εβδομάδα πριν από την 15η Ιουνίου, οπότε και τίθεται σε ισχύ το τρίμηνο μορατόριουμ που επιβάλλει στην Ελλάδα και την Τουρκία να αναστείλουν τις μεγάλες ασκήσεις λόγω της τουριστικής περιόδου.
Για το επόμενο διάστημα, οι ασκήσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων θα διεξαχθούν σε έξι περιοχές εντός του FIR Αθηνών, δύο εκ των οποίων βρίσκονται στο κεντρικό Αιγαίο και οι υπόλοιπες τέσσερις στο νοτιοανατολικό Αιγαίο. Στο πλαίσιο της «Εφές», οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προγραμματίζουν μεγάλη αποβατική ενέργεια στην περιοχή Ντογάν Μπέι.

Ανώτατες πηγές του Πενταγώνου επισημαίνουν ότι η δραστηριότητα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων (στο πλαίσιο των σχεδιαζόμενων ασκήσεων στο Αιγαίο) προβλέπεται ιδιαιτέρως αυξημένη. Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, ημερησίως προγραμματίζονται περίπου 24 έξοδοι τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο, από σήμερα και μέχρι την 6η Ιουνίου.
Πρόγευση των διαθέσεών τους έδειξαν οι Τούρκοι στρατηγοί χθες Τετάρτη, οπότε εκτυλίχθηκε άσκηση έρευνας και διάσωσης στην εναέρια και τη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στη Λέσβο και τη Χίο. Σημειώθηκαν συνολικά εννέα παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας (μη υποβολή σχεδίων πτήσεων), δεκαοκτώ παραβιάσεις της ζώνης του ελληνικού εναέριου χώρου, ενώ σε τέσσερις περιπτώσεις οι πιλότοι των ελληνικών μαχητικών αναγκάστηκαν να εμπλακούν σε εικονικές αερομαχίες με τους εισβολείς. Δέκα από τα 18 τουρκικά μαχητικά μπήκαν στο Αιγαίο οπλισμένα, ενώ παραβιάσεις καταγράφηκαν επίσης από ελικόπτερα αλλά και από ένα τουρκικό αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας με δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου.

Read more...

ΜΕ ΠΑΝΟ ΚΑΙ ΕΛΑΦΡΑ ΓΙΟΥΧΑΪΣΜΑΤΑ ΤΗ ΓΛΥΤΩΣΕ Ο ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΚΟΜΟΤΗΝΗ. ΤΥΧΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΤΑΧΑ ΜΟΥ ΤΑΧΑ ΜΟΥ ...ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ ΜΑΪΜΟΥ!!


Με αφορμή εκδήλωση για την ποδηλασία επισκέφθηκε την Κομοτηνή ο πρόεδρος των «Οικολόγων Πράσινων» Μιχάλης Τρεμόπουλος μαζί με στελέχη του κόμματος από Καβάλα και Εβρο. Το πέρασμα του Μιχάλη Τρεμόπουλου από την πόλη μας κανονικά θα έπρεπε να ήταν μία ακόμη τυπική συνέντευξη τύπου προς τα Μ.Μ.Ε. της περιοχής για την διαφήμιση της εκδήλωσης. Και λέμε «θα έπρεπε» γιατί τα πράγματα μόνο τυπικά όπως φάνηκε δεν ήταν…
Με το “καλημέρα σας” οι δύο συνεργάτες του Μιχάλη Τρεμόπουλου αντίκρυσαν δύο τεραστίων διαστάσεων πανό με τα συνθήματα:

ΕΞΩ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΑΚΗ»
και
«ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΣ = ΝΑΖΙΣΜΟΣ – Ο «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ» ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕ ΜΑΣ ΞΕΓΕΛΑ».
************************
Τα πανό είχαν σηκώσει πολίτες της περιοχής, στην πλειοψηφία τους παλιννοστούντες Πόντιοι από την πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. ως διαμαρτυρία για παλαιότερες θέσεις που εξέφρασε ο πρόεδρος και συγκεκριμένα:
α) Για τη θέση του να μην εγκατασταθούν οι Πόντιοι στη Θράκη.
β) Για τη θέση του να τιμηθεί ο (γενοκτόνος των Ποντίων) Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη ως «τέκνο της πόλης».
Μετά το πρώτο ξάφνιασμα των συνεργατών του Μιχάλη Τρεμόπουλου τα τηλέφωνα άναψαν. Αρχικά ειπώθηκε από τους ίδιους η άποψη η εκδήλωση να ματαιωθεί προφανώς για να μην εκτεθεί ο πρόεδρος.
Μετά από λίγη ώρα όμως, άλλαξαν γνώμη και τελικά ο πρόεδρος (που ήταν καθ’ οδόν) θα ερχόταν στο ξενοδοχείο.
Όμως ένα ανώνυμο τηλεφώνημα κάποιου που έλεγε πως «θα κάψει» το ξενοδοχείο (!) ήρθε και πάλι να δημιουργήσει αναστάτωση.
Στο τέλος ο πρόεδρος ήρθε και ακολούθησε διάλογος με τους παρευρισκόμενους…

Read more...

«Κόκκινο» στην Τουρκία από Α. Μέρκελ και Ν. Σαρκοζί


Το Παρίσι και το Βερολίνο για άλλη μία φορά εξέφρασαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την αντίθεσή τους στην πιθανότητα εισόδου της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι δηλώσεις των δύο ηγετών έγιναν κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος με αφορμή τις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου. Η Α. Μέρκελ υπογράμμισε ότι «δεν μπορούμε να συμπεριλάβουμε οποιονδήποτε στην Ευρώπη ως πλήρες μέλος» και συμπλήρωσε ότι «πρέπει να μιλήσουμε για τα σύνορα της Ευρώπης». Τόνισε δε πως «η κοινή μας θέση είναι προνομιακή συνεργασία με την Τουρκία αλλά όχι πλήρες μέλος» ενώ υπογράμμισε ακόμα πως «Δεν υπάρχει νόημα αν θα υπάρχουν όλο και περισσότερες χώρες μέλη [στην ΕΕ] και δεν θα μπορούμε πια να αποφασίσουμε».


Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί ως επίσημος καλεσμένος στην εκδήλωση κατά την διάρκεια της ομιλίας του τόνισε πως «η Ανγκελα Μέρκελ έχει δίκιο ότι Ευρώπη πρέπει να έχει σύνορα, γιατί μία Ευρώπη χωρίς σύνορα θα είναι Ευρώπη χωρίς θέληση, χωρίς ταυτότητα, χωρίς αξίες». Ο Ν. Σαρκοζί σε συνέντευξή του σε εφημερίδα της Γερμανίας ήταν ακόμα πιο ξεκαθαρός λέγοντας πως «πρέπει να πάψουμε να κάνουμε μάταιες υποσχέσεις στην Τουρκία» προτείνοντας, αντίθετα, τη δημιουργία «ενός μεγάλου κοινού οικονομικού χώρου».
Τμήμα ειδήσεων www.defencenet.gr

Read more...

Απόκτηση Ελικοπτεροφόρου και ενίσχυση του μετώπου του Έβρου από την Άγκυρα


To κορεάτικο Dokdo αποτελεί μία πιθανή λύση για την Τουρκία λαμβανομένου υπόψη και της διακρατικής αμυντικής συνεργασίας (c) φωτογραφία αρχείου

H Άγκυρα φαίνεται πως προχωράει στην αποφασιστική ενίσχυση των επιθετικών της δυνάμεων σε όλη την γραμμή αντιπαράταξης με τον ελληνισμό. Πιστή στο «δόγμα Νταβούτογλου» για την πρόωθηση της «πολιτικής μηδενικών προβλημάτων» με όλους πλην της Ελλάδας, η Άγκυρα προχωράει στην απόκτηση ελικοπτεροφόρου/(ων) ενώ προωθεί το σύνολο των πλέον σύγχρονων χερσαίων επιθετικών της συστημάτων στον Έβρο!
Έτσι σύμφωνα με πληροφορίες του defencenet.gr αυτή την στιγμή έχει ολοκληρωθεί η προώθηση των LEOPARD-2A4, των Μ-60Τ (της έκδοσης Sabra III), καθώς και των επιχειρησιακών αυτοκινούμενων οβιδοβόλων Firtina T-155 στον Έβρο. Με λίγα λόγια, περί τα 298 LEOPARD-2A4, περί τα 170 Μ-60Τ και περί τα 144 Τ-155, για την ώρα, βρίσκονται ή πρόκειται να βρεθούν στην γραμμή αντιπαράταξης στο «Ποτάμι» με άμεσο στόχο να ... ενισχύσουν την «πολιτική μηδενικών προβλημάτων» με την χώρα μας.
Επιπροσθέτως, η Άγκυρα φαίνεται πως μετέβαλε προς τα πάνω τις προδιαγραφές για το LPD (Landing Platform Dock) το οποίο σχεδιαζει να αποκτήσει στο άμεσο μέλλον. Είναι σαφές πως η Τουρκία μετά την άσκηση EGEMEN 2009, εξήγαγε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα αναφορικά με την χρήση μεγάλων σκαφών αμφίβιων επιχειρήσεων στην περιοχή του Αιγαίου αλλά και στην ανατολική Μεσόγειο. Η Άγκυρα, μετά την στενη συνεργασία με σκάφη LPD, για παράδειγμα της κλάσης Rotterdam, αλλά και με ελικοπτεροφόρα του βρετανικού Ναυτικού, διαπίστωσε πως τα ελικοπτεροφόρα είναι πιο ... βολικά για τις απαιτήσεις και τους επιχειρησιακούς της στόχους.
Έτσι, ενώ η αρχική απαίτηση ήταν για την προμήθεια ενός σκάφους της τάξης των 14.000 τόνων με μεταφορική ικανότητα 2 + 2 ελικοπτέρων, οι προδιαγραφές πλέον προβλέπουν την απόκτηση μίας πλατφόρμας των 20.000 τόνων με την δυνατότητα εξυπηρέτησης 4 + 4 ελικοπτέρων!


Είναι λοιπόν σαφές πως δεν μιλάμε πλέον για σκάφος «δεξαμενή» του τύπου των ολλανδικών Rotterdam ή των ισπανικών Galicia, αλλά η Άγκυρα ούτε λίγο ούτε πολύ θέλει να αποκτήσει ελικοπτεροφόρο της ταξης του κορεατικού Dokdo ή του ιταλικού σχεδίου της Fincantieri. Εκτιμάται δε πως, αργά ή γρήγορα, το Ναυτικό της Τουρκίας δεν πρόκειται να μείνει στο ένα σκάφος αλλά η απόκτηση τουλάχιστον δύο θα του επιτρέψει να διαθέτει πάντα ένα σε υπηρεσία ενώ το δεύτερο θα βρίσκεται στην δεξαμενή συντήρησης.
Η πιθανότητα απόκτησης ελικοπτεροφόρου από την Άγκυρα θα πρέπει να εξεταστεί πλέον σοβαρά από την χώρα μας διότι το σκάφος αυτό δεν πρόκειται να επηρεάσει την ισορροπία δυνάμεων στο ... Κουρδιστάν. Εκτός της επίδειξης σημαίας και της υπερατλαντικής προβολής ισχύος, η ανατολική Μεσόγειος (βλέπε Κύπρος) και, υπό προυποθέσεις, το Αιγαίο πρόκειται να αποτελέσουν το κύριο θέατρο επιχειρήσεων των συγκεκριμένων σκαφών.
Είναι προφανές πως η Άγκυρα αναβαθμίζει δραματικά την επιθετική της ικανότητα με ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ. H όλη λογική των κινήσεών της στον εξοπλιστικό τομέα (ανάπτυξη του ελικοπτερικού της στόλου, απόκτηση ελικοπτεροφόρου κ.λ.π.), στον επιχειρησιακό σχεδιασμό (καθημερινή συμπεριφορά στο Αιγαίο, υπερπτήσεις στο Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι και παραβιάσεις, ενίσχυση των δυνάμεων του Έβρου), αλλά και στον τομέα της Εξωτερικής πολιτικής (αμφισβήτηση ελληνικότητας του Αγαθονησίου αλλά και προσπάθεια «κλεισίματος» όλων των άλλων «ανοιχτών» μετώπων) οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο συμπέρασμα πως οδηγούμαστε σε «θερμό» επεισόδιο με επίκεντρο ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ.
Στην «Σ» που κυκλοφορει την Πέμπτη 14 Μαϊου, παρτουσιάζονται με λεπτομέρεια οι στρατιωτικές και πολιτικές παράμετροι της υπόθεσης του «Αγαθονησίου» καθώς και μία πρώτη προσέγγιση του «δόγματος Νταβούτογλου» αναφορικά με την χώρα μας το οποίο επικεντρώνεται στο Αιγαίο ...
Τμήμα αναλύσεων www.defencenet.gr

Read more...

Παράδοση του πρώτου αναβαθμισμένου RF-4E της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας


Σύμφωνα με τουρκική ιστοσελίδα, παραδόθηκε σήμερα στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία (ΤΗΚ) το πρώτο εκσυγχρονισμένο αεροσκάφος τακτικής αναγνώρισης RF-4E Phantom II της 113 Μοίρας που εδρεύει στην 1η Βάση Αεριωθουμένων (1st AJU) στο Εσκισεχίρ. Το πρόγραμμα αναβάθμισης με κωδικό ISIK που αφορά συνολικά 18 RF-4E της ΤΗΚ, ξεκίνησε το 2005 με τη βοήθεια των τουρκικών εταιριών ASELSAN και ΜiΚES. Πέρα της δομικής αναβάθμισης των αεροσκαφών, το πρόγραμμα ISIK αφορά αντικατάσταση των βοηθημάτων αεροναυτιλίας και επικοινωνιών καθώς και εγκατάσταση συστήματος αυτοπροστασίας αποκλειστικά τουρκικής προέλευσης.


Read more...

Σταθερή επιδίωξη της Άγκυρας η διχοτόμηση του Αιγαίου


Το καλοκαίρι του 1965, κατά τη συνεδρίαση της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, ο Τούρκος αντιπρόσωπος παρουσίασε χάρτη που χώριζε το Αιγαίο σε δύο μέρη, ζητώντας να αναλάβει η Άγκυρα την ευθύνη της αεράμυνας του ανατολικού τμήματος. Τον Αύγουστο του 1974, η Άγκυρα επανέρχεται με την έκδοση της ΝΟΤΑΜ 714, επιχειρώντας να επεκτείνει αυθαίρετα τα όρια ευθύνης του δικού της FIR προς τα δυτικά, εντός του χώρου ευθύνης του FIR Αθηνών. Έκτοτε ο χάρτης με διχοτομημένο το Αρχιπέλαγος κάνει την εμφάνισή του σε περίοπτη θέση στο γραφείο του Τούρκου πρεσβευτή στην Αθήνα και το Αιγαίο έχει μετατραπεί σε πεδίο ασκήσεων (και προκλήσεων) των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Ήδη σε εξέλιξη βρίσκεται η μεγάλη αεροναυτική άσκηση EFES-2009 που αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 26 του μηνός με την πραγματοποίηση αποβατικής ενέργειας στην περιοχή Dogan Bay, ενώ προηγήθηκε η άσκηση έρευνας και διάσωσης ANADOLU YILDIZI 2009 μεταξύ 5 και 7 Μαίου στην εναέρια και τη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στη Λέσβο και τη Χίο, παρουσία 8 ξένων ΑΚΑΜ.
Ακολούθησε τουρκική ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του τουρκικού Γενικού Επιτελείου κάνοντας λόγο για παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου στη Θράκη από ελληνικά μαχητικά Α-7E Corsair που συμμετείχαν στην άσκηση "Πολύφημος Οδησσέας" για τον έλεγχο των αντιαεροπορικών συστημάτων του Στρατού Ξηράς στη περιοχή.
Στο διάστημα 20 Μαίου-6 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί η μεγάλη ναυτική άσκηση DENIZ KURDU 2009 για να τεθεί στη συνέχεια σε ισχύ το τρίμηνο μορατόριουμ που επιβάλλει στην Ελλάδα και την Τουρκία να αναστείλουν τις μεγάλες ασκήσεις λόγω της τουριστικής περιόδου.
Πάντως, για την επόμενη εβδομάδα έχει προγραμματιστεί και η ΤΑΜΣ "ΑΙΓΙΑΛΟΣ 2/09" με συμμετοχή πλοίων του ΠΝ, αεροσκαφών της ΠΑ και μονάδων του Β΄ΣΣ που θα πραγματοποιήσουν αποβατική ενέργεια σε νησί του Ανατολικού Αιγαίου.

Read more...

Ο εναγκαλισμός της Ουάσιγκτον από το τουρκικό λόμπυ


Παρότι δεν υπάρχει υπολογίσιμη Τουρκο-αμερικανική κοινότητα στις ΗΠΑ, η Άγκυρα έχει καταφέρει να δημιουργήσει τον απαραίτητο εκείνο μηχανισμό (λόμπυ) προκειμένου να προωθηθούν αποτελεσματικά τα γεωπολιτικά συμφέροντά της. Για την αξιοζήλευτη επιρροή που ασκεί το τουρκικό λόμπυ στο αμερικανικά κέντρα λήψης αποφάσεων, ο καθηγητής Μάριος Ευρυβιάδης αναφέρει χαρακτηριστικά στο πρόσφατο άρθρο του "Η Διαχρονική Συνέχεια της Αμερικανικής Μακροστρατηγικής" ότι «στην ουσία εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες το ελληνο-αμερικανικό lobby αντιδρά περιστασιακά και συνήθως αναποτελεσματικά και δεν είναι ούτε καν σε θέση παρακολουθήσει τις δραστηριότητες της Τουρκίας στην αμερικανική πρωτεύουσα. Η τελευταία, με τη βοήθεια του αμερικανο-εβραϊκού lobby, της αμερικανικής κυβέρνησης και πολλών think tanks, τα οποία η Άγκυρα χρηματοδοτεί έμμεσα ή άμεσα, έχει κυριολεκτικά βραχυκυκλώσει τις όποιες, έστω και αποσπασματικές, προσπάθειες του ελληνο-αμερικανικού lobby να το εξισορροπήσει».
Τελευταία εξέλιξη που καταδεικνύει την ισχυροποίηση του τουρκικού λόμπυ είναι η ανάληψη της αντιπροεδρίας του κορυφαίου Ινστιτούτου Brookings από τον πρώην υπουργό Οικονομικών της Τουρκίας Kemal Dervis και η προσθήκη του ρεπουμπλικανού πρώην προέδρου της αμερικανικής Βουλής Dennis Hastert και του Dick Gephardt, από το στρατόπεδο των Δημοκρατικών, στις ομάδες προώθησης των τουρκικών συμφερόντων.

H Sibel Edmonds είχε αποκαλύψει ως μεταφράστρια του FBI, τις τουρκικές δραστηριότητες πυρηνικής κατασκοπείας εντός ΗΠΑ για λογαριασμό του Πακιστάν στην δεκαετία του '90 και τη δωροδοκία Αμερικανών αξιωματούχων της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης μέσω του ATC.
Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ATC είναι ο Brent Scowcroft, στρατηγός ε.α. και σύμβουλος ασφαλείας των Προέδρων Ford και Bush του πρεσβύτερου. Εκτελεστικός αντιπρόεδρος είναι ο George Perlman, στέλεχος της αεροπορικής βιομηχανίας Lockheed Martin. Μεταξύ άλλων μελών του ΔΣ του ATC είναι ο πτέραρχος ε.α. Joseph Ralston, αντιπρόεδρος της εταιρίας συμβούλων Cohen Group. Έτερος αντιπρόεδρος του Cohen Group είναι ο εβραικής καταγωγής Marc Grossman που διετέλεσε πρεσβευτής στην Άγκυρα κατά την τριετία 1994-1997 και υφυπουργός των Εξωτερικών επί των πολιτικών υποθέσεων από το 2001 έως το 2005 (σ.σ. ο αρμόδιος υφυπουργός του State Department κατά την εκπόνηση του Σχεδίου Ανάν). Μετά την παραίτησή του από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, ο διορίσθηκε "σύμβουλος" της τουρκικής Ihlas Holding, μιας μεγάλης και ομιχλώδους τουρκικής επιχείρησης που δραστηριοποιείται και σε χώρες της κεντρικής Ασίας.
Το 1989 η αμερικανική οικονομική βοήθεια στη Τουρκία ανερχόταν σε $563.500.000. Σύμφωνα με έκθεση αρμόδιου οργανισμού, το 1991 η αμερικανική βοήθεια προς την Τουρκία ήταν $800.000.000. Εξαιρετική απόδοση για τα 3,8 εκατομμύρια δολάρια που είχε επενδύσει η Τουρκία σε επιχειρήσεις δημοσίων σχέσεων και επιρροής (λομπίστες) στην Ουάσινγκτον. Το 2003 η Τουρκία έλαβε ένα πακέτο αμερικανικής βοήθειας ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων. Την εποχή εκείνη ήταν πελάτης της εταιρείας δημοσίων σχέσεων και επιρροής Livingston Group (του τέως προέδρου της Βουλής και πρώην ρεπουμπλικανού γερουσιαστή της Λουιζιάνα Bob Livingston) και της Solarz (του άλλοτε ισχυρού βουλευτή της Νέας Υόρκης, μέλος σήμερα του International Crisis Group/ICG και του Council on Foreign Relations/CFR). Από το 2000 ως το 2004 η Τουρκία κατέβαλε στο Livingston Group $9.000.000 για τις υπηρεσίες του. Tον Απρίλιο 2006 δαπανήθηκαν περί τα $1.800.000 για την ανανέωση ετήσιου συμβολαίου ενώ από το 2008, την προώθηση των τουρκικών θέσεων στο αμερικανικό Κογκρέσσο ανέλαβε το DLA Piper, ένα από τα μεγαλύτερα πολυεθνικά νομικά γραφεία, το οποίο συνεργάζεται με τους Dennis Hastert και του Dick Gephardt.

Read more...

Η Τουρκία ενισχύει τις γεωπολιτικές - γεωστρατηγικές βλέψεις της


Toυ Ιωάννη Θεοδωράτου*

H επίσκεψη Ομπάμα στην Αγκυρα έθεσε τις βάσεις μιας νέας στρατηγικής σχέσης μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ. Οι δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου εκεί μείωσαν τις τριβές και σηματοδότησαν μια επαναπροσέγγιση η οποία θα στηρίζεται στον αναβαθμισμένο περιφερειακό ρόλο της γείτονος. Η Αγκυρα προετοίμαζε από καιρό το έδαφος για να μπορεί να ανταποκριθεί στις νέες της ευθύνες, ενισχύοντας τον ρόλο της ως αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη. Οιτελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη μεθοδική προσπάθεια των Τούρκων επιτελών να αποκομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική θέση της χώρας τους. Ηδη το τουρκικό λόμπι στις ΗΠΑ ενισχύθηκε με την ένταξη του Ντένις Χάστερτ, πρώην προέδρου (59ου κατά σειρά) της Βουλής των Αντιπροσώπων και βασικού αντιπάλου του προτεινόμενου νομοσχεδίου περί αναγνώρισης της γενοκτονίας τωνΑρμενίων. Σε πολιτικό επίπεδο επίσης είχαμε την επίσκεψη του προέδρου Αμπντουλάχ Γκιούλ στο Ιράκ, στα τέλη Μαρτίου, κατά την οποία συμφώνησε, μετά από συνομιλίες, να διπλασιάσει τη ροή ύδατος από τους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη (οι οποίοι πηγάζουν από την Τουρκία), ώστε να αυξηθεί η αγροτική παραγωγή της Μεσοποταμίας.

Αυτή ήταν μια σαφής ένδειξη αναφορικά με το πώς η πολιτική των υδάτων (ουσιαστικά πρόκειται για τη γεωπολιτική των υδάτων) μπορεί να επηρεάσει καταλυτικά τις σχέσεις της Αγκυρας με τη Βαγδάτη αλλά και με τη Δαμασκό. Στον στρατηγικής σημασίας τομέα της μεταφοράς ενέργειας προωθείται η υπογραφή συμφωνίας για τον αγωγό Nabucco (ο οποίος παρακάμπτει την Ελλάδα) στα τέλη Ιουνίου και με την προϋπόθεση της ολοκλήρωσης των διακρατικών συνομιλιών. Η Αγκυρα απαιτεί το 15% της ποσότητας του διερχόμενου αερίου να χρησιμοποιείται από την ίδια και να μη διατίθεται προς πώληση. Οπως δήλωσε με έμφαση ο υπουργός Ενέργειας, Χιλμί Γκιουλέρ, η Τουρκία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια απλή χώρα διέλευσης του αγωγού. Ακόμη και αν η ΕΕ αποσύρει την οικονομική ενίσχυση προς το πρόγραμμα, η κατασκευή θα συνεχιστεί κανονικά χωρίς να υπάρξουν καθυστερήσεις. Η χρηματοδότηση του Nabucco προβλέπεται να πραγματοποιηθεί από ευρωπαϊκά κεφάλαια και αυτό είναι το σημείο τριβής με την Αγκυρα. Μια σαφώς εκβιαστική προειδοποίηση προς την ΕΕ συμπληρώθηκε με τη φράση: «Το θέμα της πίστωσης αποτελεί μια λεπτομέρεια την οποία θα αξιολογήσουμε με τους εταίρους μας και θα εξετάσουμε τις εναλλακτικέςπροτάσεις». Η Αγκυρα, έχοντας αποτιμήσει θετικότερα τον γεωπολιτικό της ρόλο, βασίζει την υλοποίηση του Nabucco στις αποφάσεις που έχουν ληφθεί σε πολιτικο-στρατηγικό επίπεδο με αρωγό τις ΗΠΑ. Βασικός κορμός της νέας στρατηγικής είναι η ενεργειακή παράκαμψη και απομόνωση της Ρωσίας, με κύριο άξονα τη διέλευση αζερικού αερίου μέσω Τουρκίας. Ομως ο Nabucco δεν κινδυνεύει μόνο από την έλλειψη κεφαλαίων, σε περίοδο οικονομικής κρίσης, αλλά και από την έλλειψη επαρκών ποσοτήτων φυσικού αερίου. Το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί τη μοναδική πηγή παροχής αερίου (υπάρχει δέσμευση της κυβέρνησης του Μπακού να διπλασιάσει τις ποσότητες αερίου μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια) και η απροθυμία της ΕΕ είναι πιθανό να το αναγκάσει να στραφεί προς τη Ρωσία, παρά τις σοβαρές αμερικανικές πιέσεις. Πάντως το πρόγραμμα Nabucco συνιστά τον κύριο μοχλό πίεσης της Αγκυρας προς την ΕΕ, με σκοπό την ένταξή της. Στις 19 Ιανουαρίου ο Ταγίπ Ερντογάν είχε απειλήσει με αποχώρηση από το πρόγραμμα κατασκευής του αγωγού εάν η ΕΕ συνέχιζε να προβάλλει εμπόδια στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με αφορμή την Κύπρο. Η τακτική του «παζαριού»συνεχίστηκε με μια νέα δήλωση ότι η Τουρκία δεν θα χρησιμοποιήσει τον αγωγό ως όπλο για την επίλυση πολιτικών διαφωνιών! Η γείτων, επιδιώκοντας να καταστεί ενεργειακό κέντρο και να εξασφαλίσει πρόσθετα οικονομικά και γεωπολιτικά ανταλλάγματα, δεν δίστασε να προτείνει και στη Ρωσία να συμμετάσχει στο πρόγραμμα μέσω του Blue Stream. Ο μήκους 3.300 km Nabucco θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την Τουρκία στην Αυστρία (από το Ερζερούμ στο Μπαουμγκάρτεν), διερχόμενος από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τηνΟυγγαρία.
Σε στρατιωτικό επίπεδο, πραγματοποιήθηκε η πρώτη κοινή άσκηση τουρκικών και συριακών στρατευμάτων, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση του Ισραήλ και ξύπνησε παλαιές μνήμες στον ισλαμικό κόσμο. Η άσκηση διεξήχθη από τις 27 μέχρι τις 29 Απριλίου κατά μήκος της μεθορίου των δύο χωρών και, σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε το τουρκικό επιτελείο, σκοπός της ήταν η ενίσχυση των δεσμών και των ικανοτήτων συνεργασίας και συνεκπαίδευσης των δύο στρατών. Στη δραστηριότητα συμμετείχαν συνολικά 60 άνδρες και από τις δύο πλευρές και αυτή είχε περισσότερο ως στόχο ναα ποθαρρύνει τη δράση των Κούρδων λαθρεμπόρων που αναπτύσσονται στηνπεριοχή των συνόρων. Παράλληλα στις 27Απριλίου, στο περιθώριο της 9ης Διεθνούς Εκθεσης Αμυντικού Υλικού (IDEF), υπεγράφη διμερής συμφωνία συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας με επίκεντρο την αμυντική βιομηχανία. Η Τουρκία θα υπογράψει επίσης μνημόνιο στρατιωτικής συνεργασίας με το Κουβέιτ, όπως επισημαίνεται σε άλλη ανακοίνωση. Σχολιάζοντας την τουρκο-συριακή προσέγγιση ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας, Εχούντ Μπαράκ, επεσήμανε ότι συνιστά «προβληματική εξέλιξη». Ο κορυφαίος Ισραηλινός στρατηγικός αναλυτής Εφραίμ Ινμπάρ, σημείωσε ότι η παραπάνω άσκηση προκαλεί ερωτηματικά αναφορικά με τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ αλλά και με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι στρατιωτικοί δεν φέρονται να είναι ικανοποιημένοι. Ομως ο αρχηγός των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, όταν ρωτήθηκε επ’ αυτού, δήλωσε ειρωνικά: «…μήπως θα έπρεπε να ζητήσουμε την έγκριση του Ισραήλ; H αντίδρασή του δεν μας ανησυχεί. Αφορά (σ.σ. η άσκηση) τις τουρκο-συριακές σχέσεις». Η εν λόγω άσκηση αποτελεί επέκταση της τουρκο-συριακής συνεργασίας η οποία ήδη κτίζεται με επίκεντρο το λεγόμενο «υδάτινο μέτωπο». Αγκυρα και Δαμασκός συμφώνησαν να προχωρήσουν στην κατασκευή φράγματος για τη διαχείριση των υδάτων του ποταμού Αση (Ορόντης), ο οποίος πηγάζει από τη Συρία και καταλήγει μέσω Τουρκίας στη Μεσόγειο. Οι σχέσεις των δύο χωρών βελτιώθηκαν σημαντικά μετά την ένταση του 1999 με αφορμή τη φιλοξενία του αρχηγού του ΡΚΚ Οτσαλάν. Οι Τούρκοι θα παράσχουν τεχνογνωσία για την κατασκευή του φράγματος. Το Ιράκ και ηΣυρία θεωρούνται ξηρές χώρες, ενώ η Τουρκία ελέγχει τον ρου δύο ποταμών (Τίγρης και Ευφράτης), οι οποίοι παρέχουν το 60% του φυσικού πόσιμου ύδατος στον κόσμο. Η Τουρκία ελέγχει το 89% του ποταμού Ευφράτη, ενώ στη Συρία απομένει το υπόλοιπο 11%. Η κατάσταση για τον Τίγρη διαμορφώνεται στο 52% για την Τουρκία και το υπόλοιπο για το Ιράκ. Η Δαμασκός ζήτησε την αύξηση της παροχής νερού από την Αγκυρα, η οποία ωστόσο το χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτικό όπλο και μέσο πίεσης.
Το Τουρκικό Ναυτικό, εξάλλου, προγραμματίζει την κατασκευή μιας νέας ναυτικής βάσης στην περιοχή της Τραπεζούντας, στη Μαύρη Θάλασσα. Θα πρόκειται για δευτερεύουσα λιμενική εγκατάσταση, δεδομένου ότι η κύρια βάση του Στόλου στην περιοχή βρίσκεται στην περιοχή Ερεγκλισί, σε απόσταση 120 km ανατολικά της Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, η βάση θα μπορεί να φιλοξενήσει τουλάχιστον ένα πλοίο επιφανείας μεγέθους φρεγάτας και ένα υποβρύχιο. Η κατασκευή ναυστάθμου στηνπεριοχή της Τραπεζούντας έχει σχέση με τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας με τις ευλογίες των ΗΠΑ, που σκοπεύουν στην αναβάθμιση της ναυτικής της παρουσίας στηΜαύρη Θάλασσα. Η τοποθεσία που επελέγη «οδηγεί» εγγύτερα προς την περιοχή της Γεωργίας εγκαταστάσεις υποστήριξης ναυτικών επιχειρήσεων, ώστε σε μελλοντική κρίση το Τουρκικό Ναυτικό να μπορεί να δρα ταχύτερα.

* Ο Ιωάννης Θεοδωράτος είναι διευθυντής σύνταξης του μηνιαίου περιοδικού "Αμυντική Επιθεώρηση".

Read more...

H "απόπειρα" δολοφονίας του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν και τα χαμένα 5.000.000 δολάρια της ΜΙΤ


Η φωτογραφία-τεκμήριο που τράβηξε ο Γεσίλ, στην επιχείρηση της Δαμασκού. Ήταν κι' αυτό ένα από τα τεκμήρια με τα οποία δικαιολογήθηκαν τα πέντε εκατομμύρια δολάρια.

O Τούρκος δολοφόνος με τον κωδικό «ΠΡΑΣΙΝΟΣ», η εικονική έκρηξη της βόμβας και τα 5.000.000 δολάρια
Του Όμηρου Φωτιάδη.
Το 1996, οι Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες, είχαν καταστρώσει μυστικό σχέδιο δολοφονίας του Κούρδου Ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
Τα «αδιαπέραστα στεγανά» του ΡΚΚ, δεν επέτρεπαν στους Τούρκους πράκτορες και τις παραστρατιωτικές τους ομάδες, να δολοφονήσουν τον ΄Από.
Πολλές φορές οι Μυστικές Υπηρεσίες της Τουρκίας, εκπόνησαν πολύπλοκα και πολυδάπανα «σχέδια δολοφονίας» του Α. Οτσαλάν, αλλά στην εξέλιξη της εκτέλεσής τους, αποτύγχαναν πάντοτε...
Τη δεκαετία του '80 ο Άπο ζούσε μαζί με τους συντρόφους και τους συναγωνιστές του στην Συρία. Η Κοιλάδα Μπεκάα και άλλες περιοχές της Συρίας, εξασφάλιζαν την ασφάλεια και την ζωή του Κούρδου Ηγέτη και των συμμαχητών του.

Από το 1994 ο Οτζαλάν αποφάσισε να εγκατασταθεί στη Δαμασκό, έχοντας φυσικά την πλήρη κάλυψη της κυβέρνησης της Συρίας και την προστασία των μυστικών υπηρεσιών.
Μετά από επίπονες προσπάθειες, οι μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας κατάφεραν να εντοπίσουν το στρατηγείο του Άπο στη Δαμασκό. Στη συνέχεια, το 1996, οργάνωσαν μια επιχείρηση που αποσκοπούσε στη φυσική εξόντωση του Κούρδου ηγέτη.
«Ξένη Χώρα» και «Συνεργαζόμενη Υπηρεσία» της περιοχής της Μέσης Ανατολής, κλήθηκαν από την ΜΙΤ να συνδράμουν, στον εντοπισμό και περαιτέρω «εγκλωβισμό» του Α. Οτσαλάν. Έτσι εντοπίστηκε το δορυφορικό του τηλέφωνο, και συνεργατικά, δόθηκε η δυνατότητα στους Τούρκους, να υποκλέπτουν τις συνομιλίες του και να εντοπίζουν την θέση του. Συσκέψεις επί συσκέψεων, και σχέδια επί σχεδίων, σε κοινές συνεδριάσεις της ΜΙΤ και του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου, απέδωσαν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δολοφονίας του Άπο. Το σχέδιο προέβλεπε συνεχή παρακολούθηση και εντοπισμό της γεωγραφικής θέσης του δορυφορικού τηλεφώνου του και την δολοφονία του με βόμβα μεγάλης ισχύος με τηλεχειρισμό.
Επιλέχθηκε ο Τούρκος πράκτορας, Μαχμούτ Υιλντιρίμ, με το ψευδώνυμο «Γεσίλ», δηλαδή «Πράσινος». Ο «Πράσινος δολοφόνος» της ΜΙΤ, ταξίδεψε αρκετές φορές στην Συρία και έκανε τις απαραίτητες αναγνωρίσεις, και εικονικές δοκιμές της εκτέλεσης του Κούρδου καταζητούμενου Ηγέτη. Ο «Πράσινος δολοφόνος» καθοδηγούμενος από την ΄Αγκυρα και με την συνδρομή της «φίλης χώρας» κατάφερε και εντόπισε το κρησφύγετο του Α. Οτσαλάν στην Δαμασκό. Δεν είχε όμως αντιληφθεί πως είχε εντοπιστεί πρωταρχικά από την ασφάλεια του Άπο και εν συνεχεία από την Συριακή αντικατασκοπεία...
Σε μια από τις αναγνωρίσεις που έκανε ο Γεσίλ γύρω από το κρυσφήγετο του Άπο, στη Δαμασκό, συνελήφθη και ανακρίθηκε από τις συριακές υπηρεσίες πληροφοριών και από τους ίδιους τους Κούρδους. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης απεκάλυψε όλο το σχέδιο, έδωσε όλα τα στοιχεία για το δίκτυο που τον βοήθησε να βάλει τα εκρηκτικά στη Συρία, καθώς και το πλήρες σχέδιο για την δολοφονία του Οτζαλάν. Μέρος του σχεδίου ήταν τα 5.000.000 δολάρια που διέθεσε η ΜΙΤ για την υλοποίηση του σχεδίου.
Πάνω σε αυτή τη σημαντική "λεπτομέρεια' στηρίχτηκε τον deal. Ο Γεσίλ δέχτηκε να μοιραστεί τα 5.000.000 δολάρια με τους Σύριους και με τους Κούρδους και να προβεί σε προσυνεννοημένη έκρηξη κοντά στο κρυσφήγετο του Οτζαλάν.
Για να γίνει μάλιστα πιστευτός από την ΜΙΤ και να έχει τα απαραίτητα πειστήρια, έβγαλε και τη σχετική φωτογραφία στη Δαμασκό. Στη συνέχεια, με τη συνεργασία της συριακής υπηρεσίας πληροφοριών και των ίδιων των Κούρδων, τοποθέτησε το μίνι μπας με τα εκρηκτικά στο μαντρότοιχο του οικοπέδου που στέγαζε το γραφείο το Οτζαλάν και έδωσε τη σχετική είδηση στην Άγκυρα, για την ώρα της έκρηξης.
Την ώρα που είχε προγραμματιστεί η έκκρηξη, ο Οτζαλάν, "όλως τυχαίως", μιλούσε στο δορυφορικό τηλέφωνο. Την ίδια στιγμή τον υπέκλεπταν οι "αρμόδιοι" στην Άγκυρα, ενώ ήταν ενήμερη και η πρωθυπουργός Τανσού Τσιλέρ. Περίμεναν από στιγμή σε στιγμή την on-line εκτέλεση του Άπο. Άκουσαν την ισχυρότατη έκρηξη της βόμβας, μέσα από το τηλέφωνο του Άπο. Υπήρξε μια μικρή παύση της ομιλίας του Κούρδου Ηγέτη, η οποία φάνηκε αιώνες, για τους Τούρκους δολοφόνους του...Σε λίγο, όμως, ο Οτσαλάν συνέχισε την συνομιλία που είχε και περίλυποι οι Τούρκοι, αντελήφθησαν πως απέτυχε άλλο ένα σχέδιο για τη δολοφονία του.
Όπως αναφέραμε, ο «Πράσινος» είχε συνεννοηθεί με τους Σύριους και παραπλάνησε τους προϊσταμένους του, πραγματοποιώντας μια ελεγχόμενη έκρηξη σε ασφαλή χώρο, πλησίον του Οτσαλάν! Κατόπιν, τα 5 εκ. δολάρια, μοιράστηκαν σε τρία μέρη. Ένα μέρος πήρε ο επίδοξος δολοφόνος, ένα μέρος το ΡΚΚ και ένα μέρος οι Σύριοι. Ο Γεσίλ, ως δικαιολογία για την αποτυχία της αποστολής, είπε στους προϊσταμένους του ότι στο χώρο που είχε προγραμματίσει να βάλει το αυτοκίνητο-βόμβα είχε παρκάρει άλλο αυτοκίνητο και υποχρεώθηκε να το βάλει σε άλλη θέση, πιο μακρυά από το στόχο, γι' αυτό δεν επιτεύχθηκε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ο Μεχμέτ Υιλντιρίμ-Πράσινος, επέστρεψε στην Άγκυρα, έκανε πλαστικές εγχειρήσεις για να μην αναγνωρίζεται από τους Κούρδους και ζει πλέον στην ασφάλεια ενός στρατοπέδου του Τουρκικού Στρατού.


Read more...

ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ.


«Ιδιωτικές επισκέψεις» προπαγάνδας πραγματοποιήθηκαν στην Ροδόπη.-

Ο Τούρκος Πρέσβης στα Σκόπια, Οξάλ Χακλάν Αρσλάν, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως Γενικός Πρόξενος της Τουρκίας στην Κομοτηνή, πραγματοποίησε «ιδιωτική επίσκεψη» στην Θράκη.

Επισκέφθηκε τον Εχίνο, πραγματοποίησε πλήθος συναντήσεις, με τα όργανα της ΄Αγκυρας στην περιοχή και τους υπέρμαχους του «Τουρκισμού».

Επίσης, βραβεύθηκε από την αυτοαποκαλούμενη «Τουρκική ΄Ενωση Ξάνθης», για την προσφορά του, στην οργάνωση και την «Τουρκική μειονότητας της Θράκης».

Συναντήθηκε με τα «αναθεωρητικά ενεργούμενα» της ΜΙΤ, τους γνωστούς παράνομους και αυτοπροσδιοριζόμενους «Μουφτήδες» και φιλοξενήθηκε στην εξοχική κατοικία, του σκληροπυρηνικού Τουρκιστή, τέως Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Γκαλήπ Γκαλήπ.

Ο Γκαλήπ, με την συνδρομή της ΄Αγκυρας, προσπαθεί να ιδρύσει «Τουρκικά σχολεία» μέσο του πολιτιστικού συλλόγου «ΠΕΚΕΜ», του οποίου αναμένεται να επανεκλεγεί Πρόεδρος. Στην προηγούμενη Προεδρεία του, προσήλθαν ως μέλη-ψηφοφόροι, περίπου 30 άτομα...Το «ΠΕΚΕΜ» χρηματοδοτείτε αδρά από το Γεν. Προξενείο της Τουρκίας και αναμένεται να αποτελέσει την «αιχμή του δόρατος» των Τουρκικών προκλήσεων, στο μέλλον, στην Θράκη.

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP