Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

ΕΡΝΤΟΓΑΝ:Αποκάλεσε για πρώτη φορά "Ορθόδοξο Πατριάρχη" το Βαρθολομαίο.


ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην προσπάθεια του να δείξει οτι η χώρα του έχει κάνει τα απαραίτητα βήματα για να ενταχθεί στην Ε.Ε, προσπάθησε να φανεί πιο διαλλακτικός στο θέμα θρησκευτικών ελευθεριών και ισως για πρώτη φορά αποκάλεσε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο , ως "Ορθόδοξο Πατριάρχη". Πάγια πολιτική των τούρκων είναι να τον αποκαλούν "Πατριάρχη των Ορθοδοξων Ρωμιών".

Ο τούρκος πρωθυπουργός επισκέφθηκε το Στρασβούργο για να συμμετάσχει στη συνεδρίαση στην Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Σε ερώτηση για τις θρησκευτικές ελευθερίες στην Τουρκία ο Ερντογάν, δήλωσε οτι η τουρκική κυβέρνηση έχει κάνει σημαντικά βήματα στο θέμα αυτό, και ως παράδειγμα εδωσε το θέμα της συμμετοχής ξένων υπηκόων στη Σύνοδο του Πατριαρχείου " η εκλογή του Ορθόδοξου Πατριάρχη γίνεται με την απόφαση της Συνόδου. Σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάνης όμως, τα μέλη της Συνόδου πρέπει να είναι τούρκοι υπήκοοι. Στην εκλογή του σημερινού Ορθόδοξου Πατριάρχη ο οποίος δεν ήταν τούρκος υπήκοος, κλείσαμε τα μάτια μας." δήλωσε ο Ερντογάν.

Πάντως ο Ερντογάν φαίνεται οτι κάνει λάθος, καθώς η Σύνοδος που εξέλεξε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο αποτελούνταν μόνο απο τούρκους υπηκόους και ο ίδιος ο Πατριάρχης είχε πάντα την τουρκική υπηκοότητα. Ο Ερντογάν, ήθελε να τονίσει οτι η τουρκική κυβέρνηση δεν αντέδρασε στην απόφαση που πήρε πριν απο λίγα χρόνια ο Οικουμενικος Πατριάρχης, δηλαδή να συμπεριλάβει στη Σύνοδο μητροπολίτες που έχουν ξένη υπηκοότητα.

O τούρκος πρωθυπουργός συνέχισε για το θέμα αυτό και τόνισε ¨εγω το είχα πει στον αξιότιμο φίλο μου Καραμανλή "πείτε τους να αποταθούν για να πάρουν την τουρκική υπηκοότητα. Παραβιάζουν τη συνθήκη της Λωζάνης". Δεν έγινε τίποτα, Τώρα το είπα στον αξιότιμο φίλο μου Γιώργο. " να τους κάνουμε υπηκόους μας, για να νομιμοποιήσουμε το θέμα". Το είπα και στον Πατριάρχη. Τελικά αποτάθηκαν και είναι ηπήκοοι μας". Ο Ερντογάν επίσης υπενθύμισε και την λειτουργία που έγινε στις 15 Αυγούστου στην Παναγία Σουμελά. Απέφυγε πάντως να αναφερθεί στο λόγο που ακόμα η Θεολογική Σχολή της Χάλκης παραμένει κλειστή.

Ο Ερντογάν πάντως ήταν επιθετικός σε όσους του έκαναν ερωτήσεις. Σε ευρωβουλευτή που του ρώτησε για ποιο λόγο δεν μειώνει το οριο εκλογής βουλευτών του 10 % σε χαμηλότερα ποσοστά, δήλωσε " δέν έχω βάλει εγω το όριο του 10%. Οταν ήρθα στην κυβέρνηση υπήρχε το όριο αυτό.... Κοιτάξτε στη Γαλλία διώχνουν τους Ρωμά. Αυτή είναι η δημοκρατία; Aυτή είναι η θρησκευτική ελευθερία; Tο όριο του 10% δεν έχει σχέση με τη δημοκρατία. Δεν θα το ρωτήσουμε σε σας αυτό. Aν θα το αλλάξουμε θα το αποφασίσει μονο ο λαός μας".

http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=8&art_id=4901

Read more...

Σάββας Καλεντερίδης: «Η ίδια μας η ιστορία μάς δίνει το δικαίωμα της αυτοσυντήρησης και αυτοάμυνας»


Είναι ένα πρόσωπο που προφανώς δεν χρειάζεται συστάσεις. Ο Σάββας Καλεντερίδης- συνέδεσε το όνομα του με την υπόθεση Οτζαλάν αλλά οι γνώσεις, η εμπειρία του και οι τοποθετήσεις του εκτείνονται και αφορούν τόσο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις όσο και τα δρώμενα στην ευρύτερη γεωπολιτική περιοχή της Ανατολής. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στα «Αρμενικά» αναφέρεται στο Βαθύ κράτος της Τουρκίας, στην ανάμειξη των Η.Π.Α, στο Αρμενικό ζήτημα, στη σημασία του έθνους-κράτους για την διατήρηση της εθνικής ταυτότητας και φυσικά στην υπόθεση Οτζαλάν που αποτέλεσε και τον λόγο να αλλάξει επαγγελματική πορεία.

Είστε γνωστός στο ευρύτερο κοινό από την υπόθεση του Οτζαλάν. Θεωρείτε ότι η τροπή των γεγονότων εκείνη την περίοδο άλλαξε τις "ισορροπίες" και επηρέασε την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων;

Είναι γεγονός ότι το κουρδικό, από το 1983 μέχρι το 1999, αποτέλεσε ένα στοιχείο που επηρέασε ουσιωδώς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Άλλωστε, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις στήριζαν πολιτικά τον αγώνα των Κούρδων, όπως και οι Έλληνες πολίτες ή ακόμη και ο απόδημος ελληνισμός.Μετά την παράδοση του Οτζαλάν, η ελληνική εξωτερική πολιτική έκανε μια στροφή 180 μοιρών. Ενδεχομένως να είχαν ωριμάσει και οι συνθήκες για κάτι τέτοιο και απλά η σύλληψη του Οτζαλάν και οι σεισμοί να ήταν το έναυσμα αλλά και ο καταλύτης για τις αλλαγές που είδαμε τα επόμενα χρόνια. Ίσως να ήταν και τα νέα πρόσωπα που προέκυψαν με την ανάληψη της εξουσίας από τον Κώστα Σημίτη, τα οποία είχαν μια διαφορετική προσέγγιση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Ποια η άποψη σας για το Νέο-Οθωμανικό πρόσωπο και τον υποτιθέμενο διαμελισμό της γειτονικής χώρας;
Καταρχάς πρέπει να παραδεχτούμε ότι η Τουρκία είναι μία μεγάλη χώρα, με έντονο πληθυσμιακό δυναμικό και με παραγωγικές δομές- τόσο σε επίπεδο πρωτογενούς όσο και δευτερογενούς τομέα. Το διαπιστώνουμε από τις εξαγωγές της, που ξεπερνούν τα 120 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Όμως, η χώρα αυτή ταυτόχρονα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα -πληθυσμιακά, οικονομικά καθώς επίσης και προβλήματα που σχετίζονται με το γεωπολιτικό της μέγεθος, υπό την έννοια ότι είναι δύσκολο να το διαχειριστεί. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να πει ποιο από όλα αυτά είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά της.
Πιστεύω ότι η καινούργια κατεύθυνση που έδωσε η παρουσία του Νταβούτογλου στην κορυφή της τουρκικής διπλωματίας, είναι ένα θέμα που ασφαλώς αξίζει να το παρακολουθούμε και να το εξετάζουμε τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Θεωρώ επίσης ότι έχει υπερεκτιμηθεί το φαινόμενο του νέο-οθωμανισμού και ιδιαίτερα του Νταβούτογλου. Πιστεύω δε, ότι επί της ουσίας η έννοια του νέο-οθωμανισμού είναι κάτι ανάλογο με ένα άδειο σακί. Διότι αν διαβάσει κανείς όχι ως ειδήμων αλλά ως απλός αναγνώστης το βιβλίο του Νταβούτογλου και παρατηρήσει τη φρασεολογία του, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει ένας πολιτικός πρωτογονισμός στην ουσία των λεγομένων του ανδρός. Όσον αφορά σε αυτόν καθ’ αυτόν τον νέο-οθωμανισμό, βλέπει κανείς ότι η Τουρκία προσπαθεί με την κυβέρνηση Ερτογάν – που είναι μετριοπαθείς ισλαμιστές- να μετατρέψει σε πλεονέκτημα ένα σοβαρότατο μειονέκτημα που έχουν ως χώρα και ως λαός. Δηλαδή το έλλειμμα πολιτισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και πολιτισμικά ζητήματα της πίστης στο Ισλάμ.

Σε ποια στοιχεία βασίζετε την συγκεκριμένη άποψη;
Όσον αφορά στο πολιτισμικό έλλειμμα, ενδεικτικό είναι ότι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν λειτουργούσε ίσως κανένα πανεπιστήμιο, με εξαίρεση τις τελευταίες δεκαετίες. Επιπλέον οι μουσουλμανικές κοινωνίες δεν είχαν καν σχολειά για τα παιδιά τους, εκτός από τους Μεντρεσέδες (θεολογικά σχολειά όπου κατά βάση διδάσκεται το Κοράνι). Αυτό σημαίνει πολιτισμική και πνευματική πενία.
Από την άλλη, η Οθωμανική Αυτοκρατορία χαρακτηρίστηκε ως ένας καταστροφέας πολιτισμών. Έρχεται λοιπόν ο Νταβούτογλου και αυτό το πολιτισμικό και γεωπολιτικό αβαθές της Τουρκίας προσπαθεί να το μετατρέψει σε πλεονέκτημα. Προσπαθεί να σβήσει τις αρνητικές μνήμες και να αναδείξει τις όποιες θετικές της οθωμανικής κατοχής, προκειμένου να χτίσει το ιδεολόγημα του νέο-οθωμανισμού. Τη στιγμή που η περιοχή στην οποία θέλει να εφαρμόσει αυτή την πολιτική- δηλαδή τα όρια της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας- βρίθει από λαούς με πολύ βαρύ πολιτισμό, όπως είναι οι Αρμένιοι, οι Έλληνες, οι Ασσύριοι, οι Κούρδοι ή οι Αλεβίτες, που είναι και οι αυτόχθονες κάτοικοι της Ανατολής. Έρχεται λοιπόν ο κ. Νταβούτογλου να μιλήσει σε αυτούς τους λαούς με τον τόσο πλούσιο πολιτισμό, για γεωπολιτικό, ιστορικό και πολιτισμικό βάθος της Τουρκίας.
Προφανώς «ξεχνάει» ότι οι Τούρκοι ήρθαν στην Ανατολή χωρίς να έχουν γραφή, χωρίς να γνωρίζουν ανάγνωση και γραφή. Για αυτό δανείστηκαν για δυο αιώνες τη γραφή των Ιρανών, στη συνέχεια των Αράβων και από το 1926 έως το 1928 τη λατινική γραφή που στην απαρχή της ήταν και ελληνική. Άρα, με βάση αυτά που αναφέραμε παραπάνω προκύπτει ότι ασφαλώς και θα πρέπει να δίνουμε τη βαρύτητα που αρμόζει στην τουρκική εξωτερική πολιτική και ιδιαίτερα στο φαινόμενο του νέο-οθωμανισμού, όχι όμως και να το υπερεκτιμούμε.

Από την μια το «αβαθές» της Τουρκίας και από την άλλη το Βαθύ Κράτος. Ποίος όμως θεωρείτε ότι έχει τον έλεγχο του τουρκικού κράτους, λαμβάνοντας υπόψη και το σκάνδαλο Εργενεγκόν;
Καταρχήν, θα πρέπει να ορίσουμε την έννοια του Βαθέος Κράτους. Βαθύ Κράτος είναι οι μηχανισμοί οι οποίοι κινούνται έξω από κάθε έννοια του Κράτους Δικαίου και η κινητήρια δύναμη τους είναι οι στόχοι και οι σκοποί του τουρκικού ή κεμαλικού εθνικισμού.
Το Βαθύ Κράτος είναι ένα φαινόμενο το οποίο υπήρχε από την περίοδο τον Νεοτούρκων. Στη συνέχεια ισχυροποιήθηκε την περίοδο του Μουσταφά Κεμάλ. Το Βαθύ Κράτος συνέχισε να υπάρχει και να είναι πολύ ισχυρό και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της Τουρκίας από τον Αντνάν Μεντερές.
Από τότε που άρχισε να κάνει φανερή την παρουσία του και την επιρροή του ο αμερικανικός παράγοντας στην Τουρκία -εννοώ το πρώτο πραξικόπημα που έγινε το 1960, το δεύτερο το 1971 και το τρίτο το 1980-, το Βαθύ Κράτος άρχισε να ελέγχεται κατά κάποιο τρόπο από αντίστοιχους μηχανισμούς της αμερικάνικης διοίκησης.
Αυτό μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘90. Μετά τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991, άρχισε να φαίνεται στον ορίζοντα πιο καθαρά η πρόθεση των ΗΠΑ για την ίδρυση ενός κουρδικού κράτους, αρχής γενομένης από το Β. Ιράκ. Γιατί τότε άρχισε να δρα η «Provide Comfort», αεροπορική δύναμη ισχυρή με έδρα το Ινσιρλίκ των Αδάνων. Μάλιστα, να μην ξεχνάμε ότι η αεροπορική βάση του Ινσιρλίκ είναι οικοδομημένη πάνω σε κτήματα Αρμενίων που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας. Όταν λοιπόν άρχισε να βλέπει το Βαθύ Κράτος -δηλαδή οι εθνικιστικές και κεμαλικές δομές της Τουρκίας- ότι σταδιακά γίνεται πράξη η ίδρυση ενός κουρδικού κράτους στο Β. Ιράκ, διέβλεψε πως αυτό για την Τουρκία σημαίνει αργά ή γρήγορα και δικό της διαμελισμό. Και αν όχι διαμελισμό, στο δια ταύτα αδυναμία ελέγχου του κουρδικού με τις μεθόδους και τους τρόπους που το έλεγχαν μέχρι τότε.
Και οι φόβοι των Τούρκων εδράζονται στο εξής σκεπτικό. Αν ιδρυθεί ένα κράτος στο Β. Ιράκ και εκδίδονται διαβατήρια που λένε Κουρδιστάν, τότε είναι προφανές ότι οι Κούρδοι της Τουρκίας, όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα, θα περνάνε τα σύνορα και θα καταφεύγουν στο δικό τους κράτος. Και αυτό για την Τουρκία σημαίνει ότι χάνει τον έλεγχο στη διαχείριση του Κουρδικού, τουλάχιστον σε σχέση με τον τρόπο που το ‘διαχειριζόταν’ μέχρι σήμερα.

Αυτή ήταν και η αφορμή ώστε το Βαθύ κράτος της Τουρκίας να επιχειρήσει να απαλλαγεί από το σφιχταγκάλιασμα των ΗΠΑ;
Βεβαίως. Γιατί μέχρι τότε Βαθύ κράτος και ΗΠΑ πήγαιναν μαζί. Να σας θυμίσω ότι τα κεφάλαια για το επιχειρησιακό σκέλος του Βαθέως Κράτους του τουρκικού ΓΕΕΘΑ τα πλήρωνε η JASMAΤ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε μάλιστα ότι την περίοδο που έγιναν τα Σεπτεμβριανά το 1955 στην Κωνσταντινούπολη, οι κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί που αναμείχθηκαν στις βαρβαρότητες εναντίον των Ελλήνων, χρηματοδοτήθηκαν από τις ΗΠΑ και κατά την άποψη μου όλα έγιναν εν γνώση τους.
Μόλις έγινε λοιπόν αντιληπτό ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν την ίδρυση ενός κουρδικού κράτους, το Βαθύ Κράτος άρχισε σταδιακά να προσπαθεί να βρει τρόπους να απαγκιστρωθεί από το σφιχταγκάλιασμα των ΗΠΑ.
Όταν το 1991 πλησίαζε η επιχείρηση ανατροπής του Σαντάμ Χουσεΐν -που θα έδινε και το οριστικό κτύπημα στο εθνικό κράτος του Ιράκ-, οι Τούρκοι αντιλήφθηκαν ότι τα πράγματα οδηγούνταν σε ένα ομοσπονδοποιημένο Ιράκ, άρα και πιο κοντά στην ανεξαρτησία των Κούρδων. Τότε άρχισε σταδιακά να ριζοσπαστικοποιείται το Βαθύ Κράτος στην Τουρκία και προέκυψαν οι ανοικτές συγκρούσεις μεταξύ των Αμερικανών και των Τούρκων σε αυτό το ζήτημα. Ακριβώς εκείνη την περίοδο οι αμερικανοί έψαξαν και αναζήτησαν αξιόπιστο συνομιλητή και συνεργάτη τους στην Τουρκία, αφού πια οι στρατηγοί ελεγχόμενοι και αυτοί από το Βαθύ Κράτος εξέφρασαν -με έντονο τρόπο πολλές φορές- τη δυσπιστία τους απέναντι στον αμερικανικό παράγοντα. Αυτόν τον αξιόπιστο συνομιλητή τον βρήκαν με τη διάσπαση του κόμματος του Ερμπακάν, στην ηγετική ομάδα που εξέφραζε το «νέο» στο τουρκικό Ισλάμ. Δηλαδή στην τριάδα Ερντογάν, Γκιούλ και Μπουλέντ Αρίντς, που αποτέλεσαν τον κεντρικό πυρήνα του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Η στήριξη των αμερικανών ήταν το στοιχείο που τους ανέβασε στην εξουσία.

Φυσικά, υπήρχε και η βούληση του λαού.
Ναι. Από εκεί και έπειτα ισχυροποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό ο Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης που μπόρεσε να τα βάλει με το Βαθύ Κράτος ή τουλάχιστον με εκείνο το Βαθύ Κράτος που απειλούσε τον ίδιο και φαινόταν ότι δεν είναι διατεθειμένο να αποδεχτεί την αμερικανική πολιτική στο Κουρδικό Ζήτημα, ιδιαίτερα στο Β. Ιράκ.
Ωστόσο, θα πρέπει να πούμε ότι το Βαθύ Κράτος και οι μηχανισμοί του είναι τρόπος ζωής στην Τουρκία και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και με τον Ερντογάν οι μηχανισμοί αυτοί παραμένουν εξίσου άγριοι για τους εναπομείναντες Αρμένιους, κρυπτο-Αρμένιους ή φανερούς Αρμένιους, για τους Ασσύριους και για τους Έλληνες στην Τουρκία. Ίσως να έχουν αλλάξει λίγο οι τρόποι και οι μέθοδοι. Σας υπενθυμίζω ότι η υπόθεση Ντινκ δεν έχει διαλευκανθεί. Με άλλα λόγια δεν έχουν καθίσει στο σκαμνί οι ιθύνοντες, οι εγκέφαλοι της δολοφονίας του. Μπορεί έκτοτε να άλλαξε ο τρόπος με τον οποίο το Βαθύ Κράτος συμπεριφέρεται απέναντι στο διαφορετικό και ό,τι θεωρεί επικίνδυνο για τα τουρκικά συμφέροντα, αλλά ουσιαστικά πήρε καινούργια μορφή και πλέον αντί από το στρατό, ελέγχεται απόλυτα από τον ίδιο τον Ερντογάν και από το κόμμα του.

Θεωρείτε λοιπόν πιθανόν ότι κάποτε θα τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι για τη δολοφονία του Χραντ Ντινκ;
Πιθανόν να φτάσουμε κάποια στιγμή σε ένα επίπεδο «διαλεύκανσης» . Δηλαδή ίσως ο τότε Διοικητής της Στρατοχωροφυλακής της Τραπεζούντας να τιμωρηθεί. Όμως είναι αδιανόητο- ιδιαίτερα στη Τουρκία- να δρούσε μόνος του. Πήρε εντολές σε κεντρικό επίπεδο και νομίζω ότι σε αυτές τις δομές δεν υπάρχει καμία περίπτωση να φθάσει η κυβέρνηση του Ερντογάν και η τουρκική δικαιοσύνη.

Η άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία Αρμενίων και Ελλήνων, με ποιους τρόπους εκτιμάτε ότι επηρεάζει τις σχέσεις της με τις γειτονικές της χώρες, αλλά και τη διαδικασία ένταξή της στην ΕΕ;
Παρεμπιπτόντως, σήμερα δημοσιεύεται ένα άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία με τίτλο «Νέος Σαντάμ ο Ερντογάν;» που έχει σχετικές αναφορές στο θέμα. Θα έλεγα λοιπόν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν για αρκετά χρόνια κατόρθωσε και δημιούργησε ελπίδες και προσδοκίες στη Δύση και στην Ελλάδα, ότι δηλαδή μπορεί να είναι ο ηγέτης που θα φέρει τη δημοκρατία στην Τουρκία. Ήταν πραγματικά αρκετά πειστικός και έκανε αρκετά βήματα προς το εσωτερικό της Τουρκίας στην κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού της. Όμως στο ζήτημα της Γενοκτονίας ο Ερντογάν έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο. Υποδεχόμενος τον Μπεσίρ, τον διεθνώς καταζητούμενο ηγέτη του Σουδάν, είχε το θράσος να δηλώσει πως οι μουσουλμάνοι δεν διέπραξαν ούτε και διαπράττουν γενοκτονίες. Και συνέχισε με εξαιρετική θρασύτητα να λέει αθλιότητες, όπως ότι «γενοκτονίες διέπραξαν οι Αρμένιοι και οι Έλληνες που σκότωσαν αθώους μουσουλμάνους». Και όλα αυτά τη στιγμή που πατάει σε μια στη γη που είναι ένα απέραντο νεκροταφείο θυμάτων από τις γενοκτονίες που έχει διαπράξει η Τουρκία.
Ξέρετε, διαβάζω σχεδόν καθημερινά ιστοσελίδες και εφημερίδες για τις περιοχές του Καρς, του Αρνταχάν, του Ερζερούμ, μήπως βρω ειδήσεις για την «Ποντιακή Γνώμη»- στην εφημερίδα που εκδίδουμε- και σχεδόν κάθε μήνα διαπιστώνω πως όταν κάνουν εκσκαφές για δρόμους ή για σχολεία, βρίσκουν παντού ομαδικούς τάφους. Όπου και να σκάψεις στην Τουρκία βρίσκεις «ξεχασμένους» νεκρούς.

Υπό ποιες προϋποθέσεις θα αναγκαστεί η Τουρκία να παραδεχτεί τα εγκλήματα αυτά;
Παρότι σε άλλους τομείς δείχνει μια μετριοπάθεια, στο συγκεκριμένο ζήτημα η Τουρκία έχει πολύ σκληρή και αμετακίνητη θέση. Κατά την άποψή μου θα αναγκαστεί να αποδεχθεί τα εγκλήματα που έκανε εναντίων το Χριστιανών της Ανατολής μόνον όταν βρεθεί σε κατάσταση αδυναμίας και μόνον όταν ο ίδιος ο τουρκικός λαός αρχίσει και πιέζει την τουρκική κυβέρνηση να εξιλεωθεί απέναντι στα θύματα του σκοτεινού παρελθόντος της χώρας. Θεωρητικά, καλά κάνουμε και αναζητούμε τους συμμάχους μας στο εξωτερικό. Βέβαια, ιδιαίτερα εσείς οι Αρμένιοι, έχετε πολλάκις διαπιστώσει ότι άνθρωποι που πληρώνονται αδρά στις ΗΠΑ, σας πούλησαν στη κυριολεξία στο παρά πέντε. Δεν νομίζω πως είμαι αιθεροβάμων, όμως θεωρώ ότι οι πιο αξιόπιστοι σύμμαχοι και πραγματικοί μας φίλοι βρίσκονται στο εσωτερικό της Τουρκίας. Εκεί πρέπει να αναζητήσουμε τους φίλους και τους συμμάχους μας. Και αυτό γιατί πράγματι υπάρχουν Τούρκοι πολίτες που θέλουν να απαλλαγούν από το άγος και από το στίγμα του γενοκτόνου.

Πως θα σχολιάζατε την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στο Ερζερούμ και ποια η γνώμη σας για τα σενάρια συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο;
Καταρχάς, σχετικά με την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στο Ερζερούμ, να σημειώσουμε ότι τουλάχιστον σε εκφραστικό επίπεδο οι δηλώσεις του ήταν απρόσμενα σωστές. Θα έλεγα και επιθετικές, αν λάβουμε υπόψη ότι ήταν φιλοξενούμενος. Παρόλα αυτά τις έκανε και μάλιστα ενώπιον του διπλωματικού σώματος της Τουρκίας. Έτσι κατά βάση ακύρωσε στο σύνολό της την τουρκική εξωτερική πολιτική.
Από την άλλη, μπορεί ο ελληνικός λαός σε σχέση με την οικονομία να έχει διολισθήσει στις τελευταίες θέσεις τις Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί η ποιότητα της δημοκρατίας μας να μην τον κολακεύει, όμως, παρόλα αυτά, πιστεύω ότι ο λαός αυτός δεν πρόκειται να επιτρέψει σε κανέναν πολιτικό να προχωρήσει σε συνεκμετάλλευση του Αιγαίου προτού λυθούν ζητήματα του τύπου τι ανήκει και σε ποιόν.
Κατά τη γνώμη μου συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο θα έχουμε, το θέμα είναι με ποιους όρους. Για παράδειγμα, για εκείνα τα κοιτάσματα που βρίσκονται μεταξύ της Λέσβου και των Μικρασιατικών Ακτών- αν υπάρχουν- μοιραία θα πάμε σε συνεκμετάλλευση, αφού εκεί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, αφού η υποτιθέμενη υπό εκμετάλλευση περιοχή ανήκει και στην Ελλάδα αλλά και στην Τουρκία. Όσον αφορά όμως στα κοιτάσματα που βρίσκονται στη Θάσο ή στο κεντρικό Αιγαίο, όποιος Έλληνας πολιτικός τολμήσει να μιλήσει για συνεκμετάλλευση ή να κάνει κίνηση για συνεκμετάλλευση σε τέτοιες περιοχές και το αντιληφθεί ο ελληνικός λαός νομίζω πως δεν θα έχει καλό τέλος.

Σε σχέση με τα αρμενοτουρκικά και τα ελληνοτουρκικά, το φιάσκο των πρωτόκολλων καθώς και η αποκαλούμενη πολιτική των μηδενικών προβλημάτων, που οδηγεί τελικά;
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής -ίσως και ευρύτερων σχεδιασμών- είναι οι κινήσεις εντυπωσιασμού στις οποίες προβαίνει η Τουρκία για τα πρωτόκολλα με τους Αρμενίους ή οι αντίστοιχες κινήσεις για την Ελλάδα. Με άλλα λόγια, η πολιτική των μηδενικών προβλημάτων, παρότι δημιουργεί ελπίδες, στην ουσία και αυτή είναι ένα άδειο σακί όπως ο νέο-οθωμανισμός.
Η Τουρκία επιδιώκει να ισχυροποιήσει τη θέση της στην περιοχή για πολλούς λόγους. Οι δυο πιο σοβαροί είναι οι εξής:
Ο πρώτος είναι η ενίσχυση του οικονομικού της ρόλου μέσω της βελτίωσης του κλίματος με τις γειτονικές χώρες, μέσα από τη λογική των μηδενικών προβλημάτων. Δηλαδή χωρίς να κάνει ουσιαστικά βήματα για να λυθούν τα προβλήματα, δημιουργεί ένα καλό κλίμα ώστε να προωθήσει και να αυξήσει την οικονομική της επιρροή.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι μέσα από την υποτιθέμενη βελτίωση των σχέσεων με όλες τις γειτονικές χώρες, χωρίς να κάνει βήμα πίσω στις παράλογες διεκδικήσεις της, επιχειρεί να δυσχεράνει και να αποδυναμώσει το Κουρδικό Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα. Γιατί πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι δύσκολο για μια χώρα που κάνει για παράδειγμα μεικτά υπουργικά συμβούλια με τους Τούρκους, από την άλλη πλευρά να στηρίζει τους Κούρδους. Η Τουρκία βλέπει ότι έρχεται ο ‘λογαριασμός’ στο Κουρδικό και προσπαθεί να τον αποφύγει, αναπτύσσοντας ‘στενές’ σχέσεις με τους γείτονές της, για να τους καταστήσει συνενόχους στο έγκλημα. Την ίδια στιγμή ενισχύει τις σχέσεις της με το Ιράν και τη Συρία για να μπορέσει να συνθλίψει το κουρδικό στο εσωτερικό της αλλά και για να το χειριστεί διαφορετικά, από θέσεως ισχύος στο Β. Ιράκ.

Το ενεργειακό και οι φυσικοί πόροι, παραμένουν οι βασικοί «παίκτες» στη σκακιέρα φυσικού πλούτου;
Αν και δεν είμαι σε θέση να το στηρίξω με στοιχεία, φαίνεται ότι στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων, οι αγορές απαιτούν να ανοίξει ένας καινούργιος γεωγραφικός κύκλος. Δηλαδή θα φύγουμε από τη περιοχή της Μέσης Ανατολής και θα πάμε σε εκείνη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου για την εκμετάλλευση των αποθεμάτων που βρίσκονται εκεί. Διότι πλέον ωρίμασαν οι συνθήκες, και ο λόγος είναι ότι μειώνονται τα αποθέματα και οι εκμεταλλεύσιμες περιοχές στην Μέση Ανατολή. Αυτό σημαίνει ότι αυτή η αναγκαιότητα, δηλαδή η επέκταση της εκμετάλλευσης των αποθεμάτων γύρω από την Κύπρο και την Κρήτη, θα επηρεάσει και τις ισορροπίες και τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς στην περιοχή της Νοτιανατολικής Μεσογείου.
Πάντως, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι μέχρι τις πρόσφατες δεκαετίες, οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί τόσο στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο όσο και στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο ήταν μάλλον προς την πλευρά της Τουρκίας. Επομένως δεν ευνοούσαν τα εθνικά συμφέροντα Ελλάδας και Κύπρου. Τώρα οι συσχετισμοί και οι ισορροπίες ίσως αλλάζουν φορά!

Αναρωτιέται κανείς εάν όλα αυτά έγιναν για να αποδυναμωθεί η Ελλάδα και η Κύπρος και να μην μπορέσουν να διεκδικήσουν το μερίδιο που τους ανήκει.
Ίσως να έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι τα τεράστια κατά τα φαινόμενα-και κατά τα γραφόμενα- αποθέματα βρίσκονται σε ελληνικές θάλασσες, στην κυπριακή και την ελληνική ΑΟΖ. Και για να αποδυναμωθούν Ελλάδα και Κύπρος και να μπουν από θέση αδυναμίας στο παιχνίδι της εκμετάλλευσης, χρησιμοποιήθηκε όλα αυτά τα χρόνια η Τουρκία ως ένας μοχλός πίεσης. Άλλωστε, το ξαναείδαμε αυτό το ‘έργο’ στο Κυπριακό.
Τώρα όμως φαίνεται ότι οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί αλλάζουν, με δεδομένο ότι τα αποθέματα φυσικού αερίου που βρίσκονται είτε στη κοινή κυπριακή και ισραηλινή περιοχή, είτε στην ελληνική και κυπριακή περιοχή θα είναι στην ουσία είναι άχρηστα, αν δεν υπάρξει ασφαλής τρόπος να μεταφερθούν στις ενεργοβόρες αγορές της Ευρώπης. Μάλλον ο μοναδικός ασφαλής δρόμος προς της Ευρώπη είναι η Κύπρος και η Ελλάδα. Όλοι οι άλλοι, όπως για παράδειγμα ο δρόμος Ισραήλ-Λιβάνου-Συρίας-Τουρκίας, είτε Ισραήλ-Αιγύπτου-Τυνησίας, λόγω πολιτικής αστάθειας θα είναι αναξιόπιστοι και ανασφαλείς για τις επόμενες πέντε δεκαετίες. Το γεγονός αυτό, στο οποίο εμπλέκονται πλανητικές δυνάμεις, εκ των πραγμάτων θα επηρεάσει και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Άλλωστε, η επίσκεψη Γερμανού ηγέτη στην Κύπρο μετά από σαράντα χρόνια, δηλαδή της Μέρκελ και τα όσα δήλωσε, είναι γεγονότα που δεν μπορούν να εξηγηθούν αλλιώς. Θέλω να πιστεύω ότι οι εξελίξεις αυτή τη φορά θα ευνοήσουν τα εθνικά μας συμφέροντα. Όμως, για να έχουν όλα αυτά αποτέλεσμα, η Κύπρος και η Ελλάδα χρειάζονται δυνατές κυβερνήσεις και εγρήγορση σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο. Όπως επίσης εγρήγορση θα πρέπει να υπάρχει και σε επίπεδο λαού, σε Ελλάδα και Κύπρο.

Όσο αφορά στην κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα σήμερα αλλά και σύμφωνα με τα όσα αναπτύξατε, θα ήταν παράτολμο να συμπεράνουμε ότι η κρίση είναι τεχνητή;
Όπως ανέφερα, τις προηγούμενες δεκαετίες δεν επιτράπηκε στην Ελλάδα να ελέγξει απολύτως το Αιγαίο και τον χώρο που την ενώνει με τη Κύπρο, γιατί αν το έκανε, θα μπορούσε να διεκδικήσει με άλλους όρους τα ποσοστά που της αναλογούν στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού που υπάρχουν στις περιοχές αυτές. Επίσης, εάν η Ελλάδα ήταν μια χώρα που δεν είχε το ΔΝΤ στο κεφάλι της και διέθετε οικονομική ευρωστία, πάλι θα μπορούσε να διαπραγματευτεί το μερίδιο με διαφορετικούς όρους. Όμως ο νους του ανθρώπου πάει ακόμα και στο ότι όλη αυτή η κατάσταση της ουσιαστικής πτώχευσης της Ελλάδας ίσως και να δημιουργήθηκε από ορισμένους παράγοντες, προκειμένου να μπορούν να μας ‘χειριστούν’ καλύτερα στο ζήτημα αυτό. Πάντως αυτά δεν μπορεί κανείς να τα ισχυριστεί με στοιχεία. Είναι όμως εύλογες σκέψεις.

Διανύουμε το 2011. Έννοιες όπως η Εθνική Κυριαρχία ακούγονται κάπως παράξενα; Μήπως έχει ξεπεραστεί πλέον αυτός ο όρος;
Όχι, δεν έχει ξεπεραστεί. Είναι αλήθεια ότι το κράτος- έθνος ή καλύτερα το εθνικό κράτος δοκιμάζεται. Όχι γιατί υπάρχουν κάποιοι μηχανισμοί που βάλουν εναντίον του έθνους-κράτους, αλλά γιατί εξελίσσεται ο κόσμος και γενικότερα η ανθρωπότητα.
Δεν μπορούμε να πούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα σε 50 ή 100 χρόνια και ποια θα είναι η μετεξέλιξη της παγκόσμιας κοινωνίας. Κοιτώντας όμως την ιστορία των λαών μας, θεωρώ ότι θα πρέπει να υποστηρίξουμε όσο είναι δυνατόν την έννοια του έθνους-κράτους, αλλά και τις δομές του, γιατί αυτό προστατεύει τα έθνη, ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο που διανύουμε. Όπως επίσης καλό θα ήταν να λάβουμε και όποια άλλα μέτρα χρειάζονται χωρίς να μπούμε σε ξενοφοβικές ή εθνοφοβικές λογικές, προκειμένου να προστατεύσουμε και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του λαού και του έθνους μας. Επομένως οι έννοιες του έθνους αλλά και του εθνικού κράτους και τις εθνικής κυριαρχίας υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Οφείλουμε να τις υποστηρίξουμε παραμένοντας όμως ανοικτοί και στις επιρροές της παγκόσμιας κοινωνίας. Ζούμε σε μια παγκόσμια κοινωνία, δεν πρέπει να είμαστε φοβικοί απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, ταυτόχρονα όμως έχει σημασία να φροντίσουμε να προστατεύσουμε την ιδιοπροσωπία μας.

Ο Σάββας Καλεντερίδης υπηρέτησε την πατρίδα Ελλάδα. Όμως, το Μάρτιο του 2000, παραιτηθήκατε από τις τάξεις του Ελληνικού Στρατού με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Πως ένας άνθρωπός αυτού του βεληνεκούς αλλάζει πορεία και δραστηριοποιείται στον εκδοτικό χώρο;
Θα σας εξηγήσω. Όταν ολοκληρώθηκε η τραγωδία του Οτζαλάν, θεώρησα ότι δεν θέλω πια να συνεχίσω στο στρατό και αποφάσισα να παραιτηθώ. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν να κάνω αυτό που δεν είχε κάνει άλλος μέχρι τότε. Ή έστω αυτό που θεωρούσα ότι έπρεπε να γίνει σε αυτόν τον τομέα. Και έτσι «γεννήθηκε» ο εκδοτικός οίκος Ινφογνώμων. Αρχίσαμε να εκδίδουμε οδηγούς για την Ανατολή, την Κωνσταντινούπολη, τον Πόντο, την Καππαδοκία, τη Σμύρνη, το Αϊβαλί, την Κάτω Ιταλία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία ενώ, έχουμε ένα μισοέτοιμο οδηγό για την Αρμενία, τη Συρία και τη Λιβύη. Πιστεύω ότι θα επεκταθούμε και σε όλες αυτές τις περιοχές της Ανατολής, του Καυκάσου, της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου.

Αυτή η ανάγκη σας ήταν ένα είδος έμπνευσης ή υπήρχε από παλιά;
Όταν υπηρετούσα στην Τουρκία, ένοιωσα την ανάγκη να γυρίσω όλη την Ανατολή, όχι όμως ως απλός επισκέπτης. Προσδοκούσα να γνωρίσω την ιστορία, τα μνημεία, τους πολιτισμούς και τους λαούς που έζησαν στη κάθε περιοχή. Αυτό με ώθησε στο να ανατρέξω σε βιβλία ή σε ταξιδιωτικούς οδηγούς. Τότε διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε ένα φυλλάδιο, ούτε ένας χάρτης στα ελληνικά για την Ανατολή- που πιστεύω ότι είναι και η μήτρα του ελληνικού πολιτισμού.
Αν δείτε το οδηγό μας «Ιωνία», θα κατανοήσετε τι λέω. Επίσης όταν ταξιδεύαμε είτε επίσημα είτε ανεπίσημα στους αρχαιολογικούς χώρους, εκεί ο επισκέπτης διαπίστωνε τον βιασμό της ιστορικής αλήθειας από τους τούρκους ξεναγούς. Ήταν αδύνατο να κρατήσεις την ψυχραιμία σου με τις αθλιότητες και τα ψεύδη που έλεγαν, είτε στους ξένους είτε στους Έλληνες επισκέπτες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία γνώρισα την Ανατολή. Διάβασα πολύ, και τότε γεννήθηκε μέσα μου η πεποίθηση ότι πρέπει να εκδοθούν ιστορικοί ταξιδιωτικοί οδηγοί για αυτήν την περιοχή που να απεικονίζουν δίκαια την ιστορική αλήθεια, συμπεριλαμβάνοντας και την οθωμανική ιστορία, όχι μόνο την αρμένικη και την ελληνική. Και ταυτόχρονα να είναι πραγματικοί οδηγοί για τους έλληνες επισκέπτες. Και στο μέλλον ευελπιστώ αυτοί οι οδηγοί να μεταφραστούν και στα αγγλικά για να μπορέσουμε να επεκτείνουμε την αλήθεια και στο αγγλόφωνο κοινό. Επαναλαμβάνω ,δεν θα έλεγα τους οδηγούς μας ελληνοκεντρικούς, αλλά αληθο-κεντρικούς. Δηλαδή είναι ιστορικοί ταξιδιωτικοί οδηγοί που απεικονίζουν την ιστορική αλήθεια με ό,τι αυτό σημαίνει.

Χαρακτηρίσατε την ολοκλήρωση της υπόθεσης Οτζαλάν ως τραγωδία. Κλείνοντας λοιπόν την συνέντευξη με το ίδιο τρόπο που την ξεκινήσαμε, θεωρείται ότι θα μπορούσε να πάρει διαφορετική τροπή και να έχει διαφορετικό τέλος η υπόθεση για τον κούρδο ηγέτη;
Ασφαλώς και θα μπορούσε να πάρει άλλη τροπή. Αυτό όμως υπό δυο προϋποθέσεις. Αφενός ψύχραιμη και αποτελεσματική διαχείριση της κρίσης, που δεν έγινε. Και μια άλλη πολιτική φιλοσοφία και στάση ζωής των πολιτικών που αναμείχθηκαν, απέναντι στους Τούρκους και στην όλη ιστορία. Εάν υπήρχαν αυτά τα δύο, με μεγάλη ευκολία θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε διαφορετικά το όλο θέμα, άσχετα αν στην συνέχεια ο Οτζαλάν κατέληγε ή όχι στη φυλακή. Πάντως ο ελληνικός παράγοντας μπορούσε να μην έχει καμία απολύτως ανάμιξη σε αυτό. Αν οι πολιτικοί ήξεραν τι έκαναν, δεν θα τηρούσαν αυτή τη στάση απέναντι σε αυτό το τεράστιο ιστορικό ζήτημα.

Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι τελευταίο στην ενδιαφέρουσα κουβέντα μας;
Θα ήθελα να σημειώσω ότι οι λαοί της Ανατολής στη διάρκεια της ιστορίας των τελευταίων τριών χιλιάδων ετών, παρότι είχαν κάποια προβλήματα στη συμβίωση τους, που μερικές φορές κατέληξαν και σε μεταξύ τους διαμάχες και πολεμικές συμπλοκές, το μεγαλύτερο διάστημα συνυπήρξαν ειρηνικά και συνεργάστηκαν δημιουργικά. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, το μακροβιότερο κράτος στην ιστορία του ανθρώπου στη Γη, λειτουργούσε αρμονικά περισσότερο από χίλια χρόνια, διοικώντας δεκάδες λαούς που ζούσαν στην επικράτειά του. Ο παράγοντας που χάλασε αυτήν την αρμονία στην Ανατολή ήταν ο Τουρκισμός.
Πιστεύω ότι η Ανατολή για εμάς που είμαστε παιδία της πρέπει να αποτελεί αντικείμενο ενδιαφέροντος και η βούληση μας να είναι προς την κατεύθυνση να ξανανθίσει και να ξαναβρεί την αρμονία της.
Δεν εννοώ ότι πρέπει όλοι οι λαοί να συνασπιστούμε για να νικήσουμε τους Τούρκους. Όμως είναι απαραίτητη η συνεργασία όλων των λαών της Ανατολής για να νικήσουμε τον σωβινισμό και τη νοοτροπία που γεννά γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις και βία.
Η ίδια μας η ιστορία, μας δίνει το δικαίωμα της αυτοσυντήρησης και της αυτοάμυνας. Μάλιστα θα έλεγα ότι δεν είναι απλά δικαίωμα αλλά και υποχρέωσή μας. Για αυτό οφείλουμε Αρμένιοι, Ασσύριοι, Κούρδοι, Έλληνες, Λάζοι και όλοι οι άλλοι λαοί της Ανατολής να ψάξουμε και να βρούμε έναν κοινό δρόμο.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/04/blog-post_4150.html

Read more...

Σταύρος Λυγερός: "Μόνο για τα νησιά δεν παζαρεύει ο Γιώργος με τον Ερντογάν"


Eπισήμως, ουδέν νεότερο υπάρχει από το μέτωπο των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων. Πυκνώνουν, ωστόσο, οι ενδείξεις ότι έχουν φτάσει σε κρίσιμο σημείο, εάν δεν έχουν ήδη προκύψει συγκλίσεις σε συγκεκριμένες φόρμουλες. Δεν είναι μόνο οι αλλεπάλληλες σχετικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων· είναι και ορισμένα γεγονότα που ωθούν σ’ αυτό το συμπέρασμα. Η κυβέρνηση δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι παραμένει αταλάντευτα στην ίδια εθνική γραμμή και το μόνο που διαπραγματεύεται είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Τα WikiLeaks, όμως, ήρθαν να επιβεβαιώσουν ότι οι κυβερνητικές δη- λώσεις είναι στάχτη στα μάτια, όπως έχουμε γράψει και σ’ αυτή εδώ τη στήλη. Σύμφωνα με κρυπτογράφη- μα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, από τις πρώτες ημέρες της πρωθυπουργικής θητείας του, ο Γιώρ- γος Παπανδρέου είπε στον Ταγίπ Ερ- ντογάν ότι είναι διατεθειμένος να διαπραγματευτεί τα πάντα μαζί του, εκτός από την κυριαρχία των ελληνικών νησιών. Κι όμως, αυτή η αποκάλυψη πέρασε σχεδόν στο ντούκου από τα μεγάλης εμβέλειας ΜΜΕ. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν ένιωσε την ανάγκη να δώσει την παραμικρή εξήγηση για τους λόγους που τον ώθησαν να ανατρέψει την πάγια εθνική πολιτική.

Υπενθυμίζουμε ότι οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις διεξάγονται στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών αλλά και ατύπως, σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, μεταξύ των δύο πρωθυπουργών και των δύο υπουργών Εξωτερικών, όπου και διαμορφώνεται η πολιτική τάση. Οι διαπραγματεύσεις πραγματοποιούνται σε δύο επίπεδα: Το πρώτο αφορά το εύρος των χωρικών υδάτων. Το δεύτερο αφορά τη σύνταξη ενός πολιτικού ντοκουμέντου για τις διμερείς σχέσεις, το οποίο θα συμπεριλάβει και τον τρόπο οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας.

Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) απουσιάζει από το τραπέζι. Το απαιτούν οι Τούρκοι, επειδή, εάν η Ελλάδα θεσπίσει ΑΟΖ, το γήπεδο της διαπραγμάτευσης θα αλλάξει. Θα εξουδετερωθεί πλήρως ο ισχυρισμός - επιχείρημά τους ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, επειδή επικάθονται σε τουρκική. Η Αθήνα έχει υποκύψει, επειδή φοβάται ότι η Άγκυρα θα στείλει ερευνητικό πλοίο στην ελληνική ΑΟΖ για έρευνες, υποχρεώνοντας την ελληνική πλευρά ή να αντιδράσει ή να αποδεχτεί το επώδυνο τετελεσμένο.

Στην προσπάθειά τους να στερήσουν την Ελλάδα από τα δικαιώματά της στην Ανατολική Μεσόγειο, οι Τούρκοι απαίτησαν η διαπραγμάτευση για την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών να μην συμπεριλάβει το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Στόχος τους είναι να το παρουσιάσουν σαν μερικές απομονωμένες ελληνικές νησίδες στα νότια τουρκικά παράλια, οι οποίες δεν δικαιούνται υφαλοκρηπίδα. Η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε τον περασμένο Δεκέμβριο διαψεύσει σχετικά δημοσιεύματα, αλλά οι πρόσφατες δηλώσεις Νταβούτογλου διέψευσαν τους διαψεύδοντες.

Υπό την απειλή του casus belli των Τούρκων, η Ελλάδα διαπραγματεύεται μαζί τους για το νόμιμο δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, παρότι αυτό το δικαίωμα ασκείται μονομερώς. Στις διαπραγματεύσεις έχει επέλθει σύγκλιση για χωρικά ύδατα διαφοροποιημένου εύρους. Στις ακτές που είναι μακριά από την Τουρκία θα γίνει επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια. Για τις ελληνικές ακτές που γειτνιάζουν με την Τουρκία η Άγκυρα αρνείται οποιαδήποτε επέκταση. Τέλος, στις ενδιάμεσες περιοχές συζητείται μερική επέκταση στα 8 με 9 ναυτικά μίλια. Οι δύο πλευρές έχουν συμφωνήσει ότι το εύρος του ελληνικού εναερίου χώρου, από τα 10 ναυτικά μίλια που είναι σήμερα, θα ευθυγραμμιστεί με το εύρος των χωρικών υδάτων.

Είναι κρίσιμη παράλειψη το γεγονός ότι από τις διερευνητικές επαφές απουσιάζουν οι «γκρίζες ζώνες». Το γεγονός ότι η Άγκυρα δεν το θέτει έχει –κακώς– εφησυχάσει την Αθήνα. Οι Τούρκοι περιμένουν να πάρουν ό,τι πάρουν, αφήνοντας για μετά την επαναφορά της επεκτατικής θεωρίας τους. Η εγκατάλειψη της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών» πρέπει να τεθεί από την ελληνική διπλωματία ως όρος για την προώθηση των διαπραγματεύσεων. Το καλύτερο θα ήταν το πρόβλημα να λυνόταν μέσω της οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων.

Κεντρική επιδίωξη της Αθήνας πρέπει να είναι το οριστικό κλείσιμο κάθε «παραθύρου», από το οποίο μπορεί η Τουρκία να προβάλει διεκδικήσεις. Από τη στιγμή, μάλιστα, που η κυβέρνηση Παπανδρέου διαπραγματεύεται σοβαρές εκπτώσεις στα εθνικά δικαιώματα, προκειμένου να καταστήσει δυνατή μία συμφωνία με την Άγκυρα, είναι έγκλημα αυτή η συμφωνία να αφήσει ασάφειες και εκκρεμότητες. Εάν η ελληνική πλευρά θέσει το ζήτημα των «γκρίζων ζωνών» στις διαπραγματεύσεις, θα φανεί εάν οι Τούρκοι το χρησιμοποιούν ως διαπραγματευτικό όπλο, όπως πιστεύουν ορισμένοι στην Ελλάδα, ή εάν πρόκειται για πραγματική διεκδίκηση.


Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 7/4/11

Read more...

Στοχοποιούν όσους κρατούσαν κυπριακή σημαία


Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ τουρκοκυπριακή εφημερίδα Βολκάν, με τίτλο «Ιδού οι κατάσκοποι προβοκάτορες», αναφέρει πως οι «προβοκάτορες» που μετέφεραν την κυπριακή σημαία στα συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν στις 28 Ιανουαρίου, 2 Μαρτίου και 7 Απριλίου, ήταν το μέλος του Κόμματος Ενωμένη Κύπρος (ΚΕΚ) -το οποίο χαρακτηρίζει ως παράρτημα του ΑΚΕΛ στο ψευδοκράτος- και «υποψήφιος βουλευτής» του κόμματος στην επαρχία Αμμοχώστου, Κοράι Μπασντογρουλτματζί, και η αρραβωνιαστικιά του. Στο δημοσίευμα παρατίθενται δηλώσεις του Μπασντογρουλτματζί, στις οποίες αναφέρεται στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στα εν λόγω συλλαλητήρια μεταξύ του ιδίου και της «Αστυνομίας» του ψευδοκράτους, ενώ δημοσιεύονται και φωτογραφίες του Μπασντογρουλτματζί και της αρραβωνιαστικιάς του.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 13/04/2011

Read more...

Μετά τον τρίτο θρίαμβο, τι; Το Κουρδικό, η μεγαλύτερη πρόκληση για τον Τ. Ερντογάν


Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Ούτε η ολοκλήρωση του εκδημοκρατισμού με την υιοθέτηση Νέου Συντάγματος ούτε η αλματώδης οικονομική ανάπτυξη που μοιραία θα συμπαρασύρει σε πιο αργούς ρυθμούς και σε μικρότερα ποσοστά και τη ΝΑ Τουρκία μπορούν να αποτελέσουν απάντηση στο κουρδικό πρόβλημα της χώρας που θα είναι και η μεγαλύτερη μετεκλογική πρόκληση για τον Ερντογάν.

Το Κουρδικό αναδεικνύεται ως καταλύτης για τη στερέωση της εν εξελίξει τουρκικής μεταπολίτευσης: Αν δεν υπάρξει πολιτική λύση αλλά παλινδρόμηση στο φαύλο κύκλο της ανταρσίας και της βίαιης καταστολής θα ακυρωθεί στην πράξη ο πλήρης εκδημοκρατισμός και θα αναπαραχθούν τα στεγανά των μηχανισμών που ο Ερντογάν πάλεψε να κατεδαφίσει.

Η διεκδίκηση της εθνικής χειραφέτησης δεν πρόκειται να εκτονωθεί ούτε με Γενική Αμνηστία, ούτε με την κοινή αξιακή και ιδεολογική στέγη του Σουνιτικού Ισλάμ.

Η αστάθεια στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή δεν αποκλείει μη προβλέψιμες εξελίξεις τόσο το ιρακινό όσο και στο ιρανικό Κουρδιστάν. Το Ισραήλ βλέπει στη δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδιστάν ένα στρατηγικό σύμμαχο, ενώ στην περίπτωση που μετά την απεμπλοκή των ΗΠΑ διαλυθεί το Ιράκ, στήριξη σε κουρδικό κράτος θα προσφέρει η Ουάσιγκτον.

Η ύπαρξη ανεξαρτήτου κουρδικού κράτους θα επηρεάσει καταλυτικά τις εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Τουρκία.

Το ερώτημα που τίθεται είναι ξεκάθαρο. Στην Τουρκία της μεταπολίτευσης του Πολιτικού Ισλάμ θα υπάρχει η βούληση και η δυνατότητα για αναγνώριση της εθνικής ταυτότητας των Κούρδων, καθώς και μιας διευρυμένης εδαφικής αυτονομίας στις ΝΑ επαρχίες;

Με άλλα λόγια, τίθεται το ερώτημα αν ο Ερντογάν μπορεί να οδηγήσει ομαλά και χωρίς εκτροπή ή παλινδρόμηση την Τουρκία από το ενιαίο κράτος σε ένα μόρφωμα ομοσπονδιακού τύπου.

Δεν πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά για την επιστροφή στο ρεαλισμό των πρώτων χρόνων του Κεμάλ: Όταν ο ιδρυτής της Νέας Τουρκίας ξεκίνησε την ανταρσία του πρόβαλε τη Νέα Τουρκία ως κοινό κράτος Τούρκων και Κούρδων, μια επιλογή με διπλή σκοπιμότητα:

Πρώτον, απενεργοποίησε ένα δυνητικό μέτωπο κουρδικής ανταρσίας που θα διεκδικούσε την υλοποίηση των διατάξεων της Συνθήκης των Σεβρών του 1920, που προέβλεπαν την ίδρυση ανεξαρτήτου κουρδικού κράτους.

Δεύτερον, στήριξε επιθετικά τη διεκδίκηση του Βορείου Ιράκ της περιοχής της Μοσούλης στη βάση της προσέγγισης ότι το κράτος όλων των Κούρδων είναι η Τουρκία.

Η προσέγγιση αυτή κράτησε μέχρι το 1926, όταν ο Κεμάλ προ της απειλής μιας πολεμικής σύγκρουσης με τη βρετανική Αυτοκρατορία αναγκάσθηκε να αποδεχθεί την απόφαση της Κοινωνίας των Εθνών που απέδιδε την περιοχή της Μοσούλης στο υπό βρετανική διοίκηση Ιράκ. Μια αναδίπλωση που συνοδεύθηκε από την επιλογή βίαιης διαμόρφωσης της Μεταοθωμανικής Τουρκίας σε ενιαίο εθνικό κράτος.

Με δύο λόγια, το Κουρδικό είναι μια διπλή πρόκληση για τον Ερντογάν:

Περιφερειακή και διεθνής, καθώς μια συγκρουσιακή χειραφέτηση των Κούρδων από την Τουρκία, το Ιράν και το Ιράκ θα πλήξει καίρια τις μεσανατολικές φιλοδοξίες της Αγκυρας.

Εσωτερική γιατί μια κατασταλτική αντικουρδική πολιτική, σε συνδυασμό με την επιβεβαίωση της παντοδυναμίας του κυβερνώντος κόμματος, κινδυνεύει να οδηγήσει τη χώρα όχι σε δημοκρατία δυτικού τύπου αλλά σε τριτοκοσμικό αυταρχικό μονοκομματικό μόρφωμα.

Κουρδική αυτονομία;
Το ερώτημα που τίθεται είναι ξεκάθαρο. Στην Τουρκία της μεταπολίτευσης του Πολιτικού Ισλάμ θα υπάρχει η βούληση και η δυνατότητα για αναγνώριση της εθνικής ταυτότητας των Κούρδων, καθώς και μια διευρυμένης εδαφικής αυτονομίας στις ΝΑ επαρχίες; Με άλλα λόγια, τίθεται το ερώτημα αν ο Ερντογάν μπορεί να οδηγήσει ομαλά και χωρίς εκτροπή ή παλινδρόμηση την Τουρκία από το ενιαίο κράτος σε ένα μόρφωμα ομοσπονδιακού τύπου.


Κapopoulos@pegasus.gr
http://www.imerisia.gr

Read more...

Μύθοι και πραγματικότητα


Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Δεν κράτησε πολύ το ελληνικό ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στη Λιβύη. Η Γαλλία έχει μείνει επί της ουσίας μόνη στον αγώνα εναντίον του Καντάφι και γι' αυτό ασκεί ανοιχτά κριτική στο ΝΑΤΟ και στα κράτη-μέλη για τους αργούς ρυθμούς των βομβαρδισμών θέσεων και βαρέων αρμάτων του καθεστώτος.
ΟΜΟΙΩΣ μπήκε στο περιθώριο και το ελληνικό ενδιαφέρον για την εμπλοκή της Ελλάδας ως «φιλοξενούσας χώρας» στην επιχείρηση (σ.σ. πού να το 'ξερε ο Ξένιος Δίας ότι θα του έμελλε να «φιλοξενεί» και πολέμους...).

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ καθησύχασε τους πολίτες ότι τα ξένα αεροσκάφη που επιχειρούν από ελληνικά αεροδρόμια δεν βομβαρδίζουν λιβυκούς στόχους. Διαβεβαίωσε ακόμα ότι όλα τα ξένα αεροσκάφη που διέρχονται από το FIR Αθηνών καταθέτουν σχέδια πτήσης.
ΑΜ δε.
ΤΗΝ περασμένη εβδομάδα 12 τουρκικά αεροσκάφη F-16, από τρία αεροδρόμια της Τουρκίας, μαζί με 4 αεροσκάφη ανεφοδιασμού συνόδευσαν τουρκικό εμπορικό πλοίο που είχε κατεύθυνση τη Βεγγάζη, προκειμένου να παραλάβει 250 στρατιώτες. Τα τουρκικά αεροσκάφη πέταξαν σε συνδυασμούς μέσα από το FIR Αθηνών και προχώρησαν σε εναέριο ανεφοδιασμό τους χωρίς να καταθέσουν σχέδια πτήσης, που ανέμενε η Αθήνα, αλλά και χωρίς να εκδώσουν τη σχετική ΝΟΤΑΜ. Και όμως, η έκδοση αναγγελίας ήταν υποχρεωτική, δεδομένου ότι ο εναέριος ανεφοδιασμός αεροσκαφών εμπίπτει στην κατηγορία των ασκήσεων, οι οποίες απαιτούν δέσμευση περιοχής, διότι κατά τον ανεφοδιασμό χρησιμοποιούνται διαφορετικά ύψη.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ το τουρκικό πλοίο συνόδευαν και 2 τουρκικά αντιτορπιλικά. Είναι άγνωστο αν η Αθήνα προέβη στα καθιερωμένα αλλά απολύτως αναποτελεσματικά διαβήματά της προς την Αγκυρα. Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι η ελληνική προσδοκία περί κατάθεσης σχεδίου πτήσεως μέσα στο FIR Αθηνών παρέμεινε ως είχε.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ η κυβέρνηση έχει δηλώσει μετά βεβαιότητος στην ελληνική Βουλή ότι τα αεροσκάφη άλλων ΝΑΤΟϊκών χωρών, που «φιλοξενεί» και τα οποία επιχειρούν στη Λιβύη, δεν βομβαρδίζουν στόχους. Ωστόσο, η βελγική κυβέρνηση με ανακοίνωσή της αναφέρει ότι τα βελγικά αεροσκάφη από τον Αραξο βομβάρδισαν βάσεις στη Λιβύη. Ανήρτησε μάλιστα και σχετικό βίντεο στο οποίο φαίνονται οι βομβαρδισμένοι στόχοι στο έδαφος.
ΕΙΝΑΙ προφανές ότι οι προσδοκίες της κυβέρνησης από την «ευγενική προσφορά της» προς τη Συμμαχία και η πραγματικότητα στις επιχειρήσεις στη Λιβύη δεν έχουν συμπέσει και, για την ακρίβεια, αποκλίνουν.

enet.gr

Read more...

Μικρή η εκπροσώπηση των μειονοτήτων στις επικείμενες εκλογές στην Τουρκία


Δύο άτομα συριακής και δύο εβραϊκής καταγωγής θα βάλουν υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές.Πολλά από τα μέλη μειονοτήτων της Τουρκίας είναι δυσαρεστημένα, καθώς μόλις τέσσερα μέλη από τις κοινότητες βάζουν υποψηφιότητα για το Κοινοβούλιο στις επικείμενες γενικές εκλογές της χώρας, ενώ μόνο ένα από αυτά έχει ουσιαστικές πιθανότητες να εκλεγεί.

Δύο άτομα συριακής και δύο εβραϊκής καταγωγής θα βάλουν υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές, αλλά κανένα κόμμα δεν επέλεξε κάποιον Αρμένιο υποψήφιο, αποδεικνύοντας λάθος τις προηγούμενες προβλέψεις.

"Πρόκειται για σαφή ένδειξη ότι [οι Αρμένιοι] είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας," δήλωσε στη Hürriyet ο Μελκόν Καρακοσέ (Melkon Karaköse), ο οποίος δεν κατάφερε να μπει στη λίστα της Κωνσταντινούπολης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). "Ακόμα και οι Τούρκοι που μετανάστευσαν στην Ευρώπη τη δεκαετία του '60 έγιναν υπουργοί ή βουλευτές στις χώρες διαμονής τους. Εμείς ζούμε σε αυτά τα εδάφη εδώ και 3.000 χρόνια και δεν μπορούμε να μπούμε στο Κοινοβούλιο."

Άγγελος Καρράς
http://www.turkishgreeknews.org

Read more...

Η κρίση στη Λιβύη αυξάνει τις εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και Γαλλίας


Η Άγκυρα βρίσκεται επί μακρόν σε διαφωνία με το Παρίσι σχετικά με την άποψή του πως η Τουρκία δεν πρέπει να ενταχθεί στην ΕΕ. Τώρα, η σύγκρουση στη Λιβύη το μόνο που έχει καταφέρει είναι να επιδεινώσει τις εντάσεις. Η Γαλλία ήταν από τις πρώτες χώρες που ανέφερε πως πρέπει να υπάρξει στρατιωτική ζώνη απαγόρευσης πτήσεων επάνω από τη Λιβύη. Σύμφωνα με τη Γαλλίδα ειδικό σε θέματα εξωτερικής πολιτικής Ούλα Χολμ, από το Δανέζικο Ινστιτούτο Διεθνών Μελετών, η Γαλλία ήθελε να ενεργήσει γρήγορα στη Λιβύη καθώς είχε επικριθεί για την αργή απόκρισή της σε Τυνησία και Αίγυπτο.

"Η Γαλλία επιθυμεί να εκπροσωπηθεί ως χώρα η οποία γνωρίζει το νότο. Ο Σαρκοζί ήθελε να ενεργήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα σε σχέση με τη Λιβύη, ώστε να ξεχαστεί τι είχε συμβεί στην Τυνησία", ανέφερε η Χολμ στους SETimes.

Κατά τη διάρκεια ομιλίας στην Ιστανμπούλ νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε τη Γαλλία ότι σκέφτεται περισσότερο τα αποθέματα πετρελαίου στη Λιβύη από τις ανθρωπιστικές πτυχές της. "Ελπίζω πως όσοι έχουν μάτια μόνο για το πετρέλαιο, τα χρυσορυχεία και τους υπόγειους θησαυρούς όταν κοιτούν προς αυτή την κατεύθυνση να βλέπουν την περιοχή μέσω της συνείδησής τους, από τούδε και στο εξής", ανέφερε ο Ερντογάν.

Ειδικοί έχουν αναφέρει πως η ρητορεία του Ερντογάν για τη Δυτική επέμβαση στη Λιβύη έχει στόχο τόσο να ενισχύσει την επιρροή της Τουρκίας ως παγκόσμιο παράγοντα όσο και να ελκύσει την εγχώρια βάση του κόμματός του εν όψει των εκλογών της 12ης Ιουνίου.

Λίγο πριν την έναρξη της επιχείρησης στη Λιβύη, η Γαλλία επέλεξε να μην προσκαλέσει την Τουρκία σε σύνοδο στο Παρίσι. Μετά τη σύνοδο, Τούρκοι ηγέτες κατηγόρησαν τη Γαλλία ότι προσπαθεί να διαχειριστεί με το 'έτσι θέλω' τις επιχειρήσεις στη Λιβύη.

"Η Γαλλία χειριζόταν την όλη κατάσταση και τη μονοπωλούσε. Ήταν ενάντια στη συμπεριφορά ότι η Τουρκία έχει εναντιωθεί", εξήγησε ο Γκαν Κουτ, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Bogazici.

Αμφότερες Τουρκία και Γαλλία ελπίζουν να αποτελέσουν περιφερειακές δυνάμεις στη Βόρειο Αφρική. Η Τουρκία επιθυμεί να βρεθεί μεταξύ των ισχυρών και σημαινόντων χωρών διεθνώς, ενώ η Γαλλία θέλει να θεωρηθεί σημαντικός παράγοντας στην περιοχή της Μεσογείου.

Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία αντικατέστησαν τους Οθωμανούς ως αποικιοκρατικές δυνάμεις στη Βόρειο Αφρική. Η Χολμ εξήγησε ότι λόγω του αποικιακού παρελθόντος της, η Γαλλία θεωρεί την περιοχή μέρος του πεδίου επιρροής της. Αν και η Λιβύη δεν αποτέλεσε ποτέ Γαλλική αποικία, η Γαλλία επιθυμεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στο σύνολο της περιοχής.

"Η Γαλλία έχει εξαιρετικά στενή σχέση με τη Βόρειο Αφρική λόγω του αποικιακού παρελθόντος της. Η Γαλλία έχει στενές σχέσεις με την εξευρωπαϊσμένη ελιτ, ειδικά σε Μαρόκο και Τυνησία. Πολλοί άνθρωποι από αυτές της χώρες έχουν λάβει πανεπιστημιακή εκπαίδευση στη Γαλλία", ανέφερε η Χολμ.

Ο Κουτ δεν πιστεύει πως τα τουρκικά και γαλλικά συμφέροντα στη Βόρειο Αφρική είναι συγκρουόμενα και ανέφερε ότι η Τουρκία αντιδρά απλά στην απόφαση του Σαρκοζί να αποκλείσει τη χώρα από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. "Ξαφνικά, η Τουρκία βρέθηκε στην άκρη και περιθωριοποιήθηκε από τη Γαλλία", ανέφερε. "Διαφορετικά η Τουρκία δεν έχει διαφωνίες με τη Γαλλία [σχετικά με τη Λιβύη]".

SETimes.com.

Read more...

«Πόρτα» στην Τουρκία και από τους Παλαιστίνιους!


Τελικά, ίσως ο Νταβούτογλου να απευθύνει συνεχώς εκκλήσεις για τουρκική διαμεσολάβηση, μπας και ανταποκριθεί κανείς, διότι μέχρι στιγμής ο απολογισμός είναι απογοητευτικός… Αυτή τη φορά η ψυχρολουσία ήρθε από την πλευρά των Παλαιστινίων. Ανώτατο στέλεχος της Φατάχ (Παλαιστινιακή Αρχή) δήλωσε ότι απορρίφθηκε από την παλαιστινιακή πλευρά πρόταση τουρκικής διαμεσολάβησης για την εξεύρεση λύσης στην εσωτερική παλαιστινιακή σύγκρουση ανάμεσα στη Φατάχ και τη Χαμάς. Πρόκειται για τον Αζάμ Αλ Άχμαντ, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Φατάχ και επικεφαλής της αντιπροσωπείας της στις διαπραγματεύσεις και την εξομάλυνση με την ισλαμική οργάνωση που ελέγχει τη Γάζα.

Ο συγκεκριμένος αξιωματούχος, αποκάλυψε ότι η Τουρκία πρότεινε τη διεξαγωγή συνάντησης μεταξύ του Χαλέντ Μεσάαλ της Χαμάς (διαμένει μόνιμα στη Δαμασκό της Συρίας) στην Κωνσταντινούπολη και του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούτ Αμπάς.


Στην πρόταση που κατέθεσαν οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι καλύτερη λύση θα ήταν ενδεχομένως η αναβολή των παλαιστινιακών βουλευτικών και προεδρικών εκλογών και στη θέση τους να διεξαχθούν εκλογές για το Παλαιστινιακό Εθνικό Συμβούλιο.

Η απόρριψη ήταν μάλλον φυσιολογική εξέλιξη, αφού θα εξέπνεε η θητεία του Αμπάς δίνοντας την ευκαιρία στους αντιπάλους του να μιλούν για «παράνομο πρόεδρο», υπονομεύοντας τη διαπραγματευτική του ευελιξία.

Ωστόσο, ο Αμπάς, σε μια κίνηση αβρότητας προς τον Νταβούτογλου, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να τον συνοδεύσει το Τούρκος υπουργός Εξωτερικών όταν αποφασίσει να επισκεφθεί τη Γάζα.

defencepoint.gr

Read more...

Κοινό μέτωπο Ελλάδας-Ισραήλ εναντίον Τουρκίας για ΑΟΖ


«Καθορίστε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη σας με την Κύπρο, και οποιαδήποτε απειλή, αντίδραση και πρωτοβουλία της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας θα θεωρείται για εμάς Casus Belli». Αυτό είναι το μήνυμα το οποίο μετέφεραν την προηγούμενη εβδομάδα Ισραηλινοί αξιωματούχοι σε ανώτατα στελέχη του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Όπως αναφέρει πολύ καλά πληροφορημένη πηγή, «Οι Ισραηλινοί είναι έτοιμοι να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Είναι στο χέρι της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει με τολμηρά βήματα».

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το Ισραήλ είναι έτοιμο να παράσχει οποιαδήποτε στήριξη στην Ελλάδα, από την στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει να προχωρήσει στον καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της συμπεριλαμβανομένου και του Καστελόριζου.



Ιδιαίτερα δε μετά τον χαρακτηρισμό του Ισραήλ στην τουρκική «Κόκκινη Βίβλο» ως «βασική απειλή», το Τελ Αβίβ είναι αποφασισμένο όσο ποτέ να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την στρατιωτική συνεργασία με την Ελλάδα.
Εξάλλου, τους τελευταίους μήνες τα δείγματα στο πεδίο της προσέγγισης της Αθήνας με το Ισραήλ στον στρατιωτικό τομέα υπήρξαν θετικά.
Η επικοινωνία και οι επαφές ανάμεσα στα ανώτατα κλιμάκια των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας και του Ισραήλ είναι συνεχείς τους τελευταίους μήνες, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί μυστικές συναντήσεις ανάμεσα σε ανώτερους και ανώτατους αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων των δύο χωρών στην Αθήνα, με αντικείμενο τόσο την στρατιωτική συνεργασία, όσο και την μελλοντική προμήθεια ισραηλινών εξοπλιστικών προγραμμάτων (εννοείται όταν και αν η Ελλάδα αντιμετωπίσει με επιτυχία την σφοδρή οικονομική κρίση).
Ενιαίος χώρος
Το Ισραήλ επιθυμεί να δημιουργηθεί όσο γίνεται πιο γρήγορα ένας «ενιαίος», επί της ουσίας, χώρος Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών με την Κύπρο και την Ελλάδα, στο πλαίσιο της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου.
Εξάλλου δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που το Τελ Αβίβ με δική του πρωτοβουλία έδωσε στη δημοσιότητα χάρτες με βάση τους οποίους αναγνώριζε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδας.
Η προοπτική του καθορισμού της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης θα αποτελέσει την βάση για την υλοποίηση του σχεδίου κατασκευής αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από το Ισραήλ στην Ελλάδα, με τη χώρα μας να αναλαμβάνει ρόλο διαμετακομιστικού κέντρου του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.
Ήδη η Ισραηλινή πλευρά από το περασμένο καλοκαίρι έχει υποβάλει αυτή την πρόταση προς την ελληνική. Ταυτόχρονα ο καθορισμός Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης από την πλευρά της Ελλάδας, θα ενισχύσει την προοπτική απόκτησης του απαραίτητου για το Ισραήλ στρατηγικού βάθους στη Μεσόγειο.
Στο Τελ Αβίβ, θεωρούν ότι στην παρούσα συγκυρία οι προϋποθέσεις είναι οι κατάλληλες, ώστε η Ελλάδα να προχωρήσει με τολμηρά βήματα στον καθορισμό των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών, δεδομένου ότι η κατάσταση στην ανατολική μεσόγειο, εξαιτίας των ραγδαίων εξελίξεων στον αραβικό κόσμο και ειδικότερα στο βορειο-αφρικανικό χώρο, ευνοεί τις τολμηρές, αλλά και εξαιρετικά μεγάλης στρατηγικής σημασίας αποφάσεις.
Κύπρος
Το Ισραήλ παρακολουθεί πολύ στενά τις εξελίξεις στην βόρειο Κύπρο και τις αντιδράσεις των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι ζητούν την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού κατοχής και καθιστούν δηλωτική την επιθυμία τους για αποδέσμευση από την Τουρκία.
Σε αυτό το πλαίσιο το ενδιαφέρον τόσο της Αθήνας, όσο και του Τελ Αβίβ προκάλεσε η συνάντηση εκπροσώπων ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών κομμάτων στο ξενοδοχείο «Λήδρα Palace» στη Λευκωσία, με αντικείμενο συζήτησης το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Σε σχετική ανακοίνωση, σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι «Τα οφέλη των φυσικών πόρων πρέπει να προκύπτουν για όλους τους Κυπρίους και να μπορούν να συμβάλλουν στην χρηματοδότηση της λύσης του Κυπριακού».
Η ένταση και οι αντιδράσεις που εκδηλώνονται στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο εναντίον της Τουρκίας, μπορεί να επηρεάσουν μελλοντικά και τις εξελίξεις στο θέμα του καθορισμού των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών, δεδομένου ότι επίκειται επιτάχυνση των επαφών στο πλαίσιο της διαπραγματευτικής διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού.
Τον περασμένο Φεβρουάριο η ηγεσία του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους προανήγγειλε την διεξαγωγή ερευνών για κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου και ταυτόχρονα έκανε γνωστό ότι θα προχωρήσει σε καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Τουρκία και όλα αυτά εν μέσω των σφοδρών αντιδράσεων και των διαδηλώσεων εναντίωσης προς την τουρκική παρουσία στο βόρειο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου.
Καλά πληροφορημένοι διπλωματικοί κύκλοι εκτιμούν ότι εκείνη η απόφαση της τουρκοκυπριακή ηγεσίας, σε εκείνη τη συγκυρία αποτελούσε ένα ακόμη δείγμα εκνευρισμού.
Σύμφωνα με τους ίδιους διπλωματικούς κύκλους «Οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να κοιτάξουν το μέλλον τους, να αξιολογήσουν τα υπέρ και τα κατά της τουρκικής κατοχής, η οποία τους οδηγεί σε απομόνωση και σε ένα μέλλον οικονομικής καταστροφής».

www.newscode.gr

Read more...

Αρχηγός Τουρκικής ΠΑ:”Έχουμε τη καλύτερη Αεροπορία-Σχεδιάζουμε μαχητικό αεροσκάφος.


ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ

Ο αρχηγός της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας Χασάν Ακσάϊ, σε δηλώσεις του προς τους τούρκους δημοσιογράφους αποκάλυψε οτι η Τουρκία έχει ξεκινήσει την προσπάθεια παραγωγής του πρώτου “εθνικού μαχητικού” που θα είναι αποκλειστικά τουρκικής κατασκευής. ” Ήδη έχουμε συγκροτήσει ειδική ομάδα για το εθνικό μαχητικό.Όλοι εργάζονται εδώ και δυο μήνες. Για να παράγουμε στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία το δικό μας μαχητικό,σε 25 χρόνια. Έχουμε αγωνία.” τόνισε.

Ο τούρκος πτέραρχος στην προσπάθεια του να ανεβάσει το ηθικό των τούρκων δημοσιογράφων αρχισε να κάνει και προκλητικές δηλώσεις όπως “Είμαστε η καλύτερη πολεμική αεροπορία της ευρύτερης περιοχής και είμαστε υπερήφανοι γι’αυτό” δήλωσε ο Ακσάϊ.

Ο Ακσάϊ δήλωσε οτι το μαχητικό F-35 που σχεδιάζει να αγοράσει η Τουρκία είναι ένα “καταπληκτικό μαχητικό”. Ο ίδιος αναφέρθηκε και στο πρόβλημα που έχει προκύψει με την άρνηση των ΗΠΑ να παραδώσουν τους κωδικούς πτήσεις του αεροσκάφους, και δήλωσε οτι “πιστεύω οτι το ζήτημα αυτό θα επιλυθεί με διαπραγματεύσεις”.

onalert.gr

Read more...

Βολές του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού


Ολοκληρώθηκε η μεγάλης κλίμακας ετήσια άσκηση Deniz Yildizi 2011 του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού (TDK). Στην άσκηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 4-12 Απριλίου στον Εύξεινο Πόντο, συμμετείχαν 4 φρεγάτες, 1 υποβρύχιο, 9 πυραυλάκατοι, 6 ελικόπτερα, ένας αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας και ομάδα υποβρυχίων καταστροφών ενώ από πλευράς Τουρκικής Ακτοφυλακής (SG) 4 σκάφη και 2 ελικόπτερα.

Το πρώτο μέρος της άσκησης προέβλεπε μεταξύ άλλων βολές κατευθυνομένων βλημάτων και εκπαίδευση στο ναρκοπόλεμο ενώ το δεύτερο συνεκπαίδευση με τα πλοία της ναυτικής ομάδας κρούσης BlackSeafor και κατάπλου στους λιμένες της Κονστάντζας στη Ρουμανία και της Βάρνας στη Βουλγαρία. Σημειώνεται ότι κατά τη περσινή άσκηση Deniz Yildizi 2010, ως στόχος είχε χρησιμοποιηθεί το παροπλισμένο ναρκαλιευτικό Seddülbahir (M-513).

strategyreport.gr

Read more...

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ο απόλυτος κυρίαρχος της τουρκικής πολιτικής σκηνής


Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο πιο αγαπητός ηγέτης στην τουρκική Δημοκρατία, μετά τον ιδρυτή της, Μουσταφά Κεμάλ Πασά, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας στη γειτονική μας χώρα. Αν και οι εκλογές είναι στις 12 Ιουνίου, οι δημοσκοπικές εταιρίες προβλέπουν σαρωτική νίκη του κόμματος του πρωθυπουργού που μπορεί να αγγίξει και το 54%, ποσοστό πρωτοφανές για τα κοινοβουλευτικά χρονικά της Τουρκίας. Στον αντίποδα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης συγκεντρώνουν ποσοστό της τάξης του 25% ενώ περίπου το 21% που παραμένει αναποφάσιστο δηλώνει πως «στρέφεται» προς το κόμμα του τούρκου πρωθυπουργού.

Τι είναι αυτό όμως που έχει κάνει τόσο αγαπητό τον Ταγίπ Ερντογάν στο λαό του;
Καταρχήν, είναι η επιστροφή της εθνικής υπερηφάνειας των Τούρκων. Οι Τούρκοι τόσο επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όσο και επί νέου κράτους, είχαν πάντα έντονα καλλιεργημένο το αίσθημα και συναίσθημα της «πατριωτικής υπερηφάνειας», το οποίο σε απλή γλώσσα μεταφράζεται ως άκρατος εθνικισμός.
Φράσεις όπως το: «Είμαι περήφανος που είμαι Τούρκος» και «Ένας Τούρκος ισοδυναμεί με χίλιους ξένους», είναι βαθιά ριζωμένες μέσα στο υποσυνείδητο του τούρκου πολίτη.
Από το δημοτικό έως το πανεπιστήμιο, η προσπάθεια του διδακτικού προσωπικού για την εμπέδωση αυτής της εθνικιστικής υπερηφάνειας είναι συνεχής.
Ο Ταγίπ Ερντογάν λοιπόν τι έκανε; Πήρε μια οικονομία από το χείλος της καταστροφής και την ανέδειξε σε μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες στον κόσμο. Μείωσε την ανεργία.
Έδωσε ευρωπαϊκή προοπτική στην Τουρκία. Εγκατέλειψε το δόγμα του Κεμάλ Πασά «ειρήνη στο σπίτι, ειρήνη στον κόσμο» και έκανε την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας πιο επιθετική.
Τα έβαλε με το «βαθύ κράτος» των στρατιωτικών, που καταδυνάστευε τον τούρκο πολίτη και μέχρι στιγμής είναι ο νικητής. Έδωσε «εσωτερική ώθηση» στις τουρκικές βιομηχανίες να εξοπλίζουν αυτές τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του.
Απαιτεί και ενίοτε απειλεί με «διπλωματικό τρόπο» χώρες που αποτελούν ιστορικό αντίπαλο των τουρκικών συμφερόντων, επιτυγχάνοντας την αποδοχή των τουρκικών απαιτήσεων εκ μέρους της.
Και το κυριότερο: μετατρέπει την Τουρκία σε μια τοπική υπερδύναμη, συνδυάζοντας ένα ισλαμοδημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης που στην πλειοψηφία του ο τουρκικό λαός αποδέχεται ασυζητητί.
Όλα αυτά καθιστούν τον Ταγίπ Ερντογάν, απόλυτο κυρίαρχο στο πολιτικό σκηνικό της χώρας του. Και πλέον το ερώτημα για τις δημοσκοπικές εταιρίες δεν είναι το αν θα κερδίσει, αλλά το πόσο μεγάλος θα είναι ο θρίαμβός του στις επερχόμενες εκλογές.
Τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, απλά προσπαθούν. Και προσπαθούν κυρίως να αλλάξουν μιας και αντιπροσωπεύουν μια παλιά πολιτική και ένα πολιτικό σύστημα το οποίο επί της ουσίας έχει αποτύχει και κυρίως απορριφθεί από τον τουρκικό λαό.
Άσχετα το αν ο τούρκος πρωθυπουργός ασκεί επιθετική εξωτερική πολιτική εναντίον της Ελλάδας, αυτό δεν στερεί το δικαίωμα να χαρακτηριστεί ένας σπουδαίος ηγέτης με όραμα για την πατρίδα και τον λαό του. Και όπως φαίνεται θα παραμείνει στην εξουσία για αρκετά χρόνια, πλην… «απροόπτου».
Αυτό που είναι βέβαιο, είναι πως, η θητεία στην εξουσία του Ταγίπ Ερντογάν θα σφραγίσει τη μοίρα της Τουρκίας για την επόμενη δεκαπενταετία και μαζί με αυτή και την πορεία των πραγμάτων στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Και η ελληνική πλευρά πρέπει να προετοιμαστεί κατάλληλα. Για το «καλύτερο» αλλά και το «χειρότερο» σενάριο, όπως οφείλει…
Σύντομο βιογραφικό του Ταγίπ Ερντογάν
Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1954. Αρχικά ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής αλλά τον κέρδισε η πολιτική. Διετέλεσε Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης. Το ισλαμικών καταβολών κόμμα του (AKP, Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) κέρδισε στις εκλογές του 2002, αλλά ο ίδιος δεν μπόρεσε να γίνει άμεσα Πρωθυπουργός, λόγω κωλύματος εκλογιμότητας.
Πρωθυπουργός ορίστηκε αρχικά ο στενός του συνεργάτης Αμπντουλάχ Γκιουλ. Ο Ερντογάν έγινε ο 57ος πρωθυπουργός της Τουρκίας στις 14 Μαρτίου 2003.
Τον Μάιο του 2004, έγινε ο πρώτος Τούρκος Πρωθυπουργός που επισκέφθηκε επίσημα την Ελλάδα από το 1988 και ο πρώτος που είδε τους μουσουλμάνους της Θράκης από το 1952.
Στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές του Ιουλίου του 2007, το κόμμα του Ερντογάν κατήγαγε περιφανή νίκη με πάνω από το 46% των ψήφων, οπότε ορκίστηκε εκ νέου Πρωθυπουργός.
Το κόμμα του Ερντογάν ήρθε πρώτο στις δημοτικές εκλογές, που διενεργήθηκαν στις 29 Μαρτίου του 2009, αλλά με μειωμένη τη δύναμή του σε σχέση με τις βουλευτικές του 2007.
Οι δημοτικές εκλογές αμαυρώθηκαν από επεισόδια βίας στις κουρδικές επαρχίες, με απολογισμό έξι νεκρούς και πολλούς τραυματίες.
Είναι παντρεμένος με την Εμινέ από τις 4 Ιουλίου 1978 και έχει 2 γιους και 2 κόρες. Η σύζυγός του φοράει την ισλαμική μαντίλα, γεγονός το οποίο δημιουργεί συχνά αντιπαραθέσεις στην Τουρκία και την αντίδραση του στρατού και του λεγόμενου «κεμαλικού κατεστημένου».

newscode.gr

Read more...

Οι σημερινές τουρκικές παραβιάσεις


Δύο σχηματισμοί της τουρκικής Αεροπορίας αποτελούμενοι από 16 μαχητικά αεροσκάφη και 1 ελικόπτερο σε μεμονωμένη περίπτωση πραγματοποίησαν 3 παραβάσεις των κανόνων FIR Αθηνών και 4 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ). Από τα 16 μαχητικά τα 8 έφεραν οπλισμό και η όλη δραστηριότητα εξελίχθηκε στο βόρειο και κεντρικό Αιγαίο.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

"Οθωμανικές έρευνες" στην Καβάλα και τουρκική προπαγάνδα


Δημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον email που μας έστειλε φίλος του ιστολογίου από τις ΗΠΑ με θέμα τα πρόσωπα που σχετίζονται με το υπό ίδρυση "κέντρο οθωμανικών ερευνών‘" της Καβάλας, και τις δραστηριότητες τους πέραν του Ατλαντικού που σχετίζονται με την προώθηση της τουρκικής προπαγάνδας άρνησης της Αρμενικής Γενοκτονίας. Για να έχουμε μια εικόνα του τι ακριβώς στήνεται στην Καβάλα όσο εμείς ασχολούμαστε με το επερχόμενο τσουνάμι περικοπών..

"Χαίρεται,
Αναφορικά με το παραπάνω άρθρο (Τι γίνεται στην Καβάλα;), θα ήθελα να σας επισημάνω την σοβαρότητα των εκεί αναφερομένων. Οι "καθηγητές" του εν λόγω ιδρύματος είχαν έρθει στην δημοσιότητα των ΜΜΕ των ΗΠΑ λόγω της προφανούς "έλλειψης ακεραιότητας" μέσω της άρνησης της Αρμενικής Γενοκτονίας και της χρηματοδότησης από ενδιαφερόμενες ξένες Κυβερνήσεις. Υφίσταται λοιπόν ο κίνδυνος τα ίδια άτομα να μισθολογηθούν από την Ελληνική Κυβέρνηση;

Σας παραθέτω παρακάτω δύο άρθρα στις New York Times και ένα επιστημονικό άρθρο αναφερόμενα στον κ. Lowry και την χρηματοδότηση του από την Τoυρκική Κυβέρνηση ώστε να δημοσιεύσει άρθρα τα οποία υποστηρίζουν την ανυπαρξία της Αρμενικής Γενοκτονίας.


Princeton Is Accused of Fronting For the Turkish Government
By WILLIAM H. HONAN Published: May 22, 1996
http://www.nytimes.com/1996/05/22/nyregion/princeton-is-accused-of-fronting-for-the-turkish-government.html?src=pm


Armenian Genocide Cannot Be Denied;A University's Integrity
Published: June 2, 1996
http://www.nytimes.com/1996/06/02/opinion/l-armenian-genocide-cannot-be-denied-a-university-s-integrity-092274.html?scp=3&sq=anna+g.+eshoo+to+the+editor&st=nyt


Professional Ethics and the Denial of Armenian Genocide
Holocaust and Genocide Studies Volume9, Issue1 Pp. 1-22
http://www.anca.org/assets/pdf/armenian_genocide_reference/professionalethics_lifton.pdf

Μετά τιμής,

Αναγνώστης σας από ΗΠΑ."

http://www.enkripto.com/2011/04/blog-post_14.html

Read more...

Τι γίνεται στην Καβάλα;


Ἄν ἀληθεύει τό δηµοσίευµα τῆς τουρκικῆς Aksam, ὅτι στήν Καβάλα θά ἱδρυθεῖ ἀπό τό τοπικό Ἰνστιτοῦτο Μεχµέτ Ἀλή Πασά καί τό τουρκικό Πανεπιστήµιο Bahcesehir «Κέντρο Ἐρευνῶν Ὀθωµανικῆς Ἱστορίας», τότε πράγµατι ἡ διαµονή τοῦ Νταβούτογλου στήν µακεδονική πόλη ἐξηγεῖται. Ἡ πληροφορία (ἀπό τό «ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ» Καβάλας) ἀναφερόταν στό Κέντρο πού σχεδιάστηκε ἀπό τό Princeton καί τόν ἀµερικανό καθηγητή Ἱστορίας τοῦ Πανεπιστηµίου Bahcesehir, Heath W. Lowry καί τό ὁποῖο θά πραγµατοποιήσει ἐργασίες γιά τόν τουρκικό, τόν ἑλληνικό καί τόν ἀραβικό κόσµο στά πεδία τῆς ἱστορίας, τῆς φιλοσοφίας, τῶν Τεχνῶν.

Ὁ Heath W. Lowry τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Bahce-sehir, ἄν καί κάτοικος Κωνσταντινούπολης περνᾶ µεγάλο µέρος ἀπό τόν χρόνο του στήν πόλη τῆς Καβάλας. Κατέχει τήν ἕδρα «Κεµάλ Ἀτατούρκ» στό πανεπιστήµιο τοῦ Princeton ἀπό τό 1993, ἐνῶ τήν περίοδο 1973-1980 ἦταν ἀπό τά ἱδρυτικά µέλη τοῦ Τµήµατος Ἱστορίας τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Βο-σπόρου. Τό 1983 µαζί µέ ἄλλους ἀκαδηµαϊκούς καί µέ τουρκικά χρήµατα ἵδρυσε τό Ἰνστιτοῦτο Τουρκικῶν Σπουδῶν στό Georgetown University καί µετά πῆρε τήν ἕδρα στό τουρκικό πανεπιστήµιο Bahcesehir.

Ο 68χρονος τουρκολόγος παίζει κοµβικό ρόλο στήν προσπάθεια τῶν Τούρκων νά ἀµφισβητήσουν τήν γενοκτονία τῶν χριστιανικῶν πληθυσµῶν στή Μικρασία (Ἀρµένιοι, Ἕλληνες) καί πρωτοστάτησε στήν κίνηση νά µήν ἀναγνωρισθεῖ στίς ΗΠΑ ἡ Γενοκτονία τῶν Ἀρµενίων. Εἶναι χαρακτηρι-στική ἡ κριτική του στόν Ἀµερικανό πρέσβη τῆς Κωνσταντινούπολη Ε. Μοργκεντάου πού τεκµηριώνει τά τουρκικά ἐγκλήµατα (http://en.wikipedia.org/wiki/Heath_W._Lowry). Θά λειτουργήσει ἄραγε τώρα ὡς συνδετικός κρῖκος µεταξύ τοῦ Ἰνστιτούτου Μωχάµεντ Ἄλη στήν Καβάλα καί τῶν δύο πανεπιστηµίων Princeton καί Bahcesehir, καί γιά τίνος τά συµφέροντα; Τό Ἰνστιτοῦτο πού ἱδρύθηκε ὡς πολιτιστικό ἵδρυµα τό 2006 πού θά προωθοῦσε τή συνεργασία µέ τήν Αἴγυπτο ἔχει ὄντως ἀλλάξει τό καταστατικό του πρό διµήνου κι ἀναφέρει πλέον τώρα «συνεργασία µέ Μεσογειακές χῶρες» ὥστε νά συµπεριλάβει τήν Τουρκία; Ἦταν ἄσχετα τά ταξιδάκια τοῦ Τούρκου Προξένου Κοµοτηνῆς στήν Καβάλα καί οἱ ἀναγορεύσεις σέ ἐπίτιµους πολίτες δύο Τούρκων πολιτῶν (30/10/10) µέ καταγωγή ἀπό τήν µακεδονική πόλη; Καί τί εἶναι αὐτό µέ τό καλοκαιρινό σεµινάριο γιά τούς µαθητές τῶν διπλωµατικῶν ἀκαδηµιῶν Ἑλλάδος καί Τουρκίας πού γράφει τό ἐνηµερωτικό φυλλάδιο τοῦ νέου ἱδρύµατος;

Τό θέµα ἐντάσσεται στήν τουρκική πολιτική τῆς διείσδυσης στή χώρα µας, τώρα εἰδικά πού ὅλες οἱ ἀντιστάσεις πέφτουν. Δέν κατηγορεῖται κανένας γιά µειοδοσία, ὅµως πρέπει νά ἀποφευχθοῦν καί πράξεις πολιτικά ἀφελεῖς. Ἡ Καβάλα δέν εἶναι ἐξοικειωµένη µέ τήν τούρκικη παρουσία καί ἴσως πολλοί νά τή βλέπουν ἁπλῶς ὡς …ἐξωτικό χρῶµα (ἤ χρῆµα).

Κάπως ἔτσι κινεῖται τό πρᾶγµα καί στήν Ἀλεξαν-δρούπολη. Πέρα ἀπό τούς …παραδοσιακούς τουρκόφιλους µιᾶς καθεστωτικῆς Ἀριστερᾶς πού δέν διακρίνεται γιά τήν πολιτική εὐφυΐα της, ἐσχάτως δείχνουν εὐεπίφοροι σέ ἐξ Ἀνατολῶν µηνύµατα κι ἄλλοι χῶροι. Τό Ἐθνολογικό Μουσεῖο Θράκης παρουσιάζει τήν τουρκική µουσική ἤ τήν ποίηση τοῦ (Ὀθωµανοῦ Πέρση) Τζελαλαντίν Ρουµί, ἐνῶ ἡ Μητρόπολη Ἀλεξανδρούπολης διοργανώνει ἡµερίδα (2/4/11) γιά τήν «προσέγγιση τοῦ Ἄλλου στή σύγχρονη Τουρκία»! Ἀδέρφια προσέξτε, τό χρῶµα πού φέρνετε δέν εἶναι τουρκουάζ, εἶναι µαῦρο – κατάµαυρο!

http://tourkikanea.gr/2011/04/12/kavala/

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP