Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Οι λαθρομετανάστες, τα παιχνίδια της Τουρκίας και η «κατάληψη» της Νομικής Σχολής


Του Δημήτρη Μπεκιάρη

- Πριν από λίγες ημέρες αποκαλύφθηκε το περιεχόμενο ενός από τα εμπιστευτικά έγγραφα, με τα οποία ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Ντάνιελ Σπέκχαρντ ενημέρωνε την Ουάσιγκτον για την παρουσία μουσουλμάνων μεταναστών στην Αθήνα (Βλέπε «Οι Αμερικανοί ανησυχούν για την ριζοσπαστικοποίηση των μουσουλμάνων στην Αθήνα). Ένα από τα βασικά σημεία στα οποία επέμενε ο Αμερικανός διπλωμάτης ήταν ο κίνδυνος της ριζοσπαστικοποίησης πυρήνων μουσουλμάνων, οι οποίοι διαμένουν σε διάφορες περιοχές του κέντρου της ελληνικής πρωτεύουσας. Αυτές οι εκτιμήσεις είχαν διατυπωθεί ήδη από το 2009, όταν η Ελλάδα βρισκόταν προ των πυλών της σφοδρής οικονομικής κρίσης και εκφράζονται φόβοι για κοινωνική βίαιη έκρηξη.

Εκείνη την περίοδο καλά ενημερωμένοι κύκλοι επισήμαιναν ότι το κέντρο της Αθήνας υπό το βάρος των συνεπειών του οικονομικού αδιεξόδου πιθανότατα θα μετατρεπόταν σε επίκεντρο συγκρούσεων ανάμεσα σε ομάδες μεταναστών και ακροδεξιά και ναζιστικά γκρουπούσκουλα, τα οποία θέλουν να επιβάλουν τη αυτοδικία ως «μεταναστευτική πολιτική». Κάποιοι τα ακριβή κίνητρα των οποίων είναι αδιευκρίνιστα, όπως φαίνεται επιχειρούν να «ρίξουν λάδι στη φωτιά», σε μια συγκυρία στην οποία η χώρα είναι εξαιρετικά ευάλωτη. Νωρίς το πρωί της Δευτέρας 200 περίπου μετανάστες, έφτασαν από τα Χανιά της Κρήτης στο λιμάνι του Πειραιά και στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στο κτίριο της Νομικής Σχολής Αθηνών, επί της οδού Σόλωνος. Ο λόγος; Η συμπαράσταση σε 300 περίπου μετανάστες οι οποίοι αύριο ξεκινούν απεργία πείνας, προκειμένου να νομιμοποιηθούν πλήρως. Οι παρατάξεις της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ κατήγγειλαν με ανακοινώσεις τους το γεγονός, επισημαίνοντας ότι τους μετανάστες που εγκαταστάθηκαν στη Νομικής υποστηρίζουν πρόσωπα τα οποία συσχετίζονται με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και με κάποια εξωκοινοβουλευτικά σχήματα, τα οποία αναπτύσσουν τις δράσεις τους τόσο εντός, όσο και εκτός του ελληνικού πανεπιστημίου.



Εκτός ελέγχου
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, με όσα διαδραματίζονται καθημερινά γύρω από τον ναό του Αγίου Παντελεήμονα τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Όλα όσα συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα δημιουργούν μεγάλη ανησυχία, όχι μόνο σε επίπεδο αρχών, αλλά και σε επίπεδο πολιτικών ηγεσιών.
Από την μία πρόσωπα τα οποία δεν έχουν κρύψει ποτέ ότι είναι νεοναζί, όπως για παράδειγμα ο επικεφαλής της ναζιστικής «Χρυσής Αυγής» Νίκος Μιχαλολιάκος επιχειρούν να πολώσουν την ατμόσφαιρα προσβλέποντας στην ενίσχυση της πενιχρής αποδοχής που έχουν στο πλαίσιο της κοινωνίας (έχοντας μάλλον στο μυαλό τους το παράδειγμα της Γερμανίας του μεσοπολέμου).
Ο Μιχαλολιάκος, προκαλώντας το κοινό αίσθημα, όχι μόνο κατέστησε για άλλη μια φορά δηλωτικά με προκλητικό τρόπο τα «πιστεύω» του απευθύνοντας ναζιστικό χαιρετισμό εντός ενός θεσμοθετημένο οργάνου, όπως είναι το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίου, αλλά προανήγγειλε κινητοποιήσεις «αγανακτισμένων πολιτών» στα Εξάρχεια.
Επίσης είναι νωπή ακόμη η εικόνα του κρανοφόρου πρώην μέλους του ΛΑΟΣ και υποψηφίου δήμαρχου στη Θήβα Νίκου Τούτουζα, ο οποίος συμμετείχε σε επεισόδια στον Άγιο Παντελεήμονα.
Από την άλλη, σήμερα, κάποιοι αποφασίζουν με το «έτσι θέλω» την εγκατάσταση στη Νομική μεταναστών, η οποία οδηγεί τελικά την κοσμητεία στην μη πραγματοποίηση των μαθημάτων για μία εβδομάδα. Στην Νομική σχολή η Κοσμητεία, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες απέρριψε την προηγούμενη εβδομάδα το σχετικό αίτημα εγκατάστασης, αποφάσισε να «κλείσει» την σχολή, για υγειονομικούς λόγους.
Ωστόσο εδώ τίθεται το ερώτημα: Ποιοι από τους καθηγητές της Νομικής γνώριζαν για την εγκατάσταση των μεταναστών στο χώρο και με ποιους ήρθαν σε συνεννόηση πριν φθάσουν στην Αθήνα οι μετανάστες;


Η προέλευση
Σύμφωνα με πληροφορίες του newscode.gr πολλοί από εκείνους, οι οποίοι βρίσκονται ανάμεσα στους μετανάστες, οι οποίοι έφτασαν στην Αθήνα από την Κρήτη είναι Μαροκινοί και Αλγερινοί. Το γεγονός αυτό κάνει τους κύκλους κάποιων αρχών ασφαλείας να ανησυχούν. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές το τελευταίο έτος παρατηρείται το φαινόμενο της μαζικής εισροής μεταναστών από την Αλγερία και το Μαρόκο.
Ένα από τα στοιχεία που προβληματίζει τις ελληνικές αρχές είναι το γεγονός ότι τόσο οι Μαροκινοί, όσο και οι Αλγερινοί έχουν να τη δυνατότητα να ταξιδεύουν στην Τουρκία χωρίς Visa, βάσει όλων όσων ορίζουν οι διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες έχουν υπογραφεί. Επομένως πολλοί από αυτούς φτάνουν στην Ελλάδα, μέσω Τουρκίας.
Σε αυτή τη βάση καλά ενημερωμένοι κύκλοι κάνουν λόγο για παρείσφρηση των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στους κόλπους των Αλγερινών και των Μαροκινών μεταναστών επισημαίνοντας ότι «η έλευσή των μεταναστών αυτών των εθνικοτήτων δεν μπορεί να δικαιολογείται, όταν συμβαίνει σε τέτοιο βαθμό, δεδομένου ότι συνήθως η μεταναστευτική ροή διαπιστώνεται από την Ανατολή προς τη Δύση.
Οι Αλγερινοί ή οι Μαροκινοί σε λογικά πλαίσια, θα μπορούσαν να επιλέγουν άλλα κράτη ως προορισμούς, όπως για παράδειγμα την Γαλλία».
Οι φόβοι για την παρείσφρηση ακραίων στοιχείων στις τάξεις των μεταναστών μουσουλμάνων, ενισχύονται εξαιτίας της κατάστασης που διαπιστώνεται στην παρούσα συγκυρία στην βόρεια Αφρική και συγκεκριμένα στην Τυνησία, όπου η κατάσταση μετά την ανατροπή του προέδρου Μπεν Αλί από τον λαό, παραμένει τεταμένη. Ήδη τις τελευταίες ημέρες πληθαίνουν οι αναφορές στο ενδεχόμενο ντόμινο εξεγέρσεων σε βορειοαφρικανικά κράτη, όπως η Αίγυπτος και η Αλγερία.
Μάλιστα κάποιες εκτιμήσεις αναφέρονται στο ενδεχόμενο η ένταση, στη βάση της διεκδίκησης καλύτερων όρων διαβίωσης να φτάσει μέχρι την Μέση Ανατολή. Ήδη τις προηγούμενες ημέρες πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις στην Ιορδανία. Η ένταση που επικρατεί σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο στο βορειοαφρικανικό κόσμο, η οποία μπορεί να επεκταθεί στο σύνολο του ισλαμικού κόσμου, δημιουργεί ανησυχία για την δημιουργία νέας ακόμη πυκνότερης μεταναστευτικής ροής προς την Ελλάδα, η οποία θα είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί με τα υπάρχοντα κατασταλτικά μέτρα και με βάση την ανεπαρκή μεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους.
Με βάσει τις πληροφορίες που έχουν συλλέξει ξένες υπηρεσίες πληροφοριών η μαζική είσοδος λαθρομεταναστών από την βόρεια Αφρική στην Ελλάδα, με πρώτο σταθμό την Κρήτη, συνιστά υπό μία έννοια διαδικασία μεταφοράς της έντασης που επικρατεί στον βορειοαφρικανικό χώρο στην Ευρώπη, με πρώτο σταθμό την Ελλάδα.
Έτσι οι αναφορές του πρώην Αμερικανού πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα Ντάνιελ Σπέκχαρντ, σχετικά με τις προϋποθέσεις ριζοσπαστικοποίησης των μουσουλμάνων, οι οποίοι ήδη βρίσκονται στην Αθήνα δεν είναι απίθανο, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, να επιβεβαιωθούν πλήρως.
Ταυτόχρονα η πρόσφατη υπόθεση που αποκαλύφθηκε αναφορικά με την μεταφορά λαθρομεταναστών από την Καβάλα στην Ιταλία μέσω lear jets δείχνει ότι οι δυνατότητες των δουλεμπόρων είναι απεριόριστες, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες οι παρουσία της Frontex στον Έβρο και στο Αιγαίο και η προοπτική κατασκευής τείχους στα χερσαία σύνορα με την Τουρκία, θα έχει ως αποτέλεσμα να χρησιμοποιηθεί από τους δουλεμπόρους η Κρήτη, ως εναλλακτική πύλη εισόδου λαθρομεταναστών στην Ελλάδα.


newscode

Read more...

Στημένες οι διαρροές για το τουρκικό σχέδιο εισβολής στα Ελληνικά νησιά; – Επιφυλακτικότητα στο Υπουργείο Άμυνας και στο ΓΕΕΘΑ


Λεωνίδας Μπλαβέρης

- Τις παραμέτρους, τα σενάρια και τις επιπτώσεις που μπο­ρεί να έχει για την Ελλάδα η προχθεσινή αποκάλυψη του ναυτικού σκέλους του σχεδί­ου πραξικοπήματος και αναταρα­χής «Βαριοπούλα», που σχεδία­ζαν οι σκληροπυρηνικοί στρατιωτικοί στην Αγκυρα εις βάρος της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν την περίο­δο 2002-2003, εξετάζουν ενδελεχώς το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και το ΓΕΕΘΑ.

Οι πρώτες εκτιμήσεις στρατιωτικών όλων των κλάδων, με τους οποίους μίλησε χθες η «Δημοκρατία», επικεντρώνονται σε τρία ση­μεία, καθώς οι συνομιλητές μας γενικώς είναι εξαιρετικά επιφυλα­κτικοί για τους βαθύτερους και πιο ουσιαστικούς σκοπούς και προθέ­σεις των Τούρκων.

Διαχρονική απειλή
Πρώτον, στο timing της αποκάλυ­ψης των λεπτομερειών του σχε­δίου. Δηλαδή ενώ έχει ξεκινήσει η δίκη των περίπου 200 στρατιω­τικών πρωτεργατών του σχεδίου πραξικοπήματος, ενώ έχουμε εισέλθει σε προεκλογικό έτος, καθώς οι εκλογές θα γίνουν τον προ­σεχή Ιούνιο, και σε επίπεδο σημει­ολογικό, λόγω των (δικαιολογη­μένων) ελληνικών ευαισθησιών σχεδόν μία εβδομάδα πριν από τη 15η επέτειο των Ιμίων, με ό,τι αυτό μπορεί να σηματοδοτεί στις συνει­δήσεις των Ελλήνων.
Δεύτερον, σε καθαρά επιχειρη­σιακό επίπεδο αποδεικνύει πλέον περίτρανα και με τον πιο κατηγο­ρηματικό τρόπο αφενός ότι το σχέ­διο «Βαριοπούλα», που αρχικά εί­χε «αποκαλυφθεί» ότι περιλάμβανε σενάρια έντασης στον Εβρο και γε­νικότερα στη Θράκη, έχει και ναυτικό σκέλος με αντικειμενικό σκο­πό τρία ελληνικά νησιά. Το γεγο­νός αυτό, σύμφωνα πάντα με τους στρατιωτικούς, φανερώνει τον δια­χρονικό στρατιωτικό στόχο-απειλή των Τούρκων της κατάληψης ελλη­νικών νησιών του Αιγαίου, ακόμα και εν έτει 2002-2003!
Τρίτον, σε πολιτικό και διπλω­ματικό επίπεδο προβληματίζει το γεγονός ότι μεταξύ των στόχων που αποκαλύφτηκαν στο σχέδιο περι­λαμβανόταν και η Λέρος. Ενα με­γάλο νησί, με πολύ πληθυσμό, αε­ροδρόμιο, ναυτική βάση και ισχυ­ρότατες δυνάμεις, που σε περίπτω­ση προσβολής «βαράνε στο ψαχνό αμυνόμενες του πατρίου εδάφους», όπως χαρακτηριστικά ελέχθη από έναν εκ των συνομιλητών μας. Δεν είναι ακατοίκητη, όπως τα Ίμια.
Επομένως, αν και από στρατιωτικής πλευράς είναι εξαιρετικά δύ­σκολος στόχος για vα προσβληθεί, καθώς είναι βέβαιο ότι η Τουρκία «θα ματώσει», ακριβώς η αποκάλυψη ενός τέτοιου «στόχου» βοηθεί τα μέγιστα τη σκακιέρα στο εσωτερι­κό της Τουρκίας, ο μεν Ερντογάν επισείοντας τις αποκαλύψεις αυτές σε όλα τα διεθνή φορουμ ρίχνει τα βά­ρη στους «κακούς» στρατιωτικούς και στο τι αγώνα έχει αυτός να κά­νει για να τους ελέγξει οπότε… «βοηθείστε με και εσείς λιγάκι», το δε στρατιωτικό κατεστημένο ρίχνει τα βάρη στους συλληφθέντες πραξικοπηματίες διατηρώντας έτσι ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό των προ­νομίων που έχει αποκτήσει εδώ και δεκαετίες. Το γεγονός ότι στο σχέ­διο αυτό, όπως αποκαλύφτηκε, θα έπαιζε ρόλο και ο (τουρκικός) Τύ­πος κάνει το τελευταίο πιο εύκολα «χωνευτό» τόσο στο εσωτερικό της γείτονος όσο και στο εξωτερικό.


Εφημερίδα: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΣΕΛ.4 (25.01.2011) - gdailynews

Read more...

Ειρήσθω – Ε ρ ν τ ο γ ά ν & α π ο β α τ ι κ έ ς Τ. Α. Μ. Σ.


Με τον Λάζαρο Μαύρο

Τ Ο Υ Ρ Κ Ι Κ Η ΑΠΟΒΑΣΗ σε τρία νησιά του Αιγαίου μας, Οινούσες, Φούρνους και Λέρο, ετοίμαζαν υποτίθεται το 2002 – 2003 οι πασάδες του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, για την πρόκληση θερμής τουρκο-ελλαδικής κρίσης, στο πλαίσιο συνωμοτικού σχεδίου ονόματι «Βαριοπούλα», για την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν. Δημοσίευμα της τουρκικής «Γενί Σαφάκ», επί του θέματος, έτυχε ευρείας δημοσιότητας στα αθηναϊκά και κυπριακά Μέσα Συλλογικής Ενημέρωσης. Τα οποία, όμως, συνήθως λησμονούν ότι:


Α Π Ο ΤΗΣ ανόδου του στην εξουσία ο ισλαμιστής κ. Ερντογάν, κάθε χρόνο, φορώντας και το σκούρο καπελάκι με τα εμβλήματα και τις κλάδες των Τούρκων ναυάρχων, παρίσταται και παρακολουθεί, αυτοπροσώπως, δίπλα στον εκάστοτε αρχηγό του επιτελείου, τις πολεμικές ασκήσεις των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, που έχουν στόχο το Αιγαίο και την Ανατολική Θράκη.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός είναι σχεδόν πάντα παρών κατά τη διεξαγωγή της ετήσιας διακλαδικής άσκησης «Εφές», την οποία διεξάγουν στον κόλπο Ντογάνμπεϊ, απέναντι στη Σάμο και στη Χίο, οι ταξιαρχίες της 4ης Στρατιάς «Αιγαίου» με έδρα τη Σμύρνη, σε συνεργασία με το τουρκικό πολεμικό ναυτικό και την αεροπορία κι έχει μόνιμο «σενάριο» τις αποβατικές επιχειρήσεις για την κατάληψη ελληνικών εδαφών, μετά από υποτιθέμενη «πρόκληση» σε βάρος της «τουρκικής μειονότητας».

Ε Π Ι Θ Ε Ω Ρ Ο Υ Μ Ε Ν Η κι από τον πρωθυπουργό Ερντογάν, η 4η Στρατιά των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων έχει συγκροτήσει, γι’ αυτές τις διακεκηρυγμένες πολεμικές αποστολές της, το «Στρατηγείο Διακλαδικής Δύναμης Αιγαίου Ειδικής Αποστολής» (Ege Musterek Ozel Gorev Kuvveti – EMOGK) και οι μονάδες της βρίσκονται σε διαρκή προπαρασκευή και ανάπτυξη των δυνατοτήτων τους, ασκούμενες ετησίως με κύριο «ΑΝΣΚ» τα νησιά μας στο Αιγαίο.

Α Ξ Ι Ο ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗΣ, στο σημείο αυτό: Πόσα χρόνια προ του ’74, διεξήγαγε ετησίως, κατά μήνα Σεπτέμβριο και -το ’74- μήνα Απρίλιο, τις αποβατικές της ασκήσεις στον κόλπο της Μερσίνας, η 39η Μεραρχία του τουρκικού στρατού, που της είχε ανατεθεί, ως «ΑΝΣΚ», η απόβαση στην Κύπρο; Την οποία διενήργησε, τελικά, στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες από 20ή Ιουλίου 1974, για να ενισχυθεί, αμέσως, και με την 28η Μεραρχία του Αττίλα.

Σ Υ Ν Ε Π Ω Σ , τα δημοσιευόμενα ως «στρεφόμενα κατά του Ερντογάν» πολεμικά σενάρια του… 2002-2003, είναι εκείνα που ο ίδιος έχει πλήρη γνώση κι ετήσια αυτοπρόσωπη επιθεώρηση της δοκιμής τους, από τους σχηματισμούς της 4ης Στρατιάς κατά της Ελλάδος. Με τις ετήσιες ευλογίες του…

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΕ 25.1.11
Με τον Αντώνη Σαμαρά ΤΩΡΑ και χωρίς την κυρία Ντόρα τους, πώς θα τα βολέψουν οι Σημαδεμένες Τράπουλες του νέου και χειρότερου Σχεδίου Ανάν, εν Αθήναις; Τους αρκούν, άραγε, οι ήδη βεβαρημένου, με το Σχ.Ανάν 2002-2004, παρελθόντος, εν Ελλάδι;
Λάζ.Α.Μαύρος

sigmalive.com

Read more...

Απούσα η τουρκική δικαιοσύνη από την 4η επέτειο της δολοφονίας Ντίνκ


Μηδαμινή είναι η πρόοδος που σημείωσε η τουρκική δικαιοσύνη στην υπόθεση Ντίνκ τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά από τη δολοφονία του δημοσιογράφου. Ανησυχία προκαλεί το ενδεχόμενο να αφεθούν ελεύθεροι οι δράστες, επωφελούμενοι από διατάξεις που τέθηκαν πρόσφατα σε ισχύ.

Την εβδομάδα που πέρασε συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του αρμένιου δημοσιογράφου και ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων Χράντ Ντίνκ στην Κωνσταντινούπολη. Η οικογένεια, οι φίλοι και οι συναγωνιστές του τίμησαν τον Ντίνκ στο ίδιο σημείο και την ίδια ώρα που είχε διαπραχτεί η δολοφονία, απαιτώντας απόδοση δικαιοσύνης.

Την περασμένη Πέμπτη, 19 Ιανουαρίου, οι προοδευτικές δυνάμεις της Τουρκίας, συγκεντρώθηκαν μπροστά από τα γραφεία της μειονοτικής εφημερίδας «Αγκός» διαμαρτυρόμενοι για τη βραδύτητα με την οποία εξετάζεται η υπόθεση από την τουρκική δικαιοσύνη. Στη διαδήλωση συμμετείχαν διακεκριμένοι δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί αλλά και συγγενείς θυμάτων ανάλογων επιθέσεων στο παρελθόν, όπως η κόρη του Αμπντί Ιπεκτσί, Νουκέτ, η οποία απηύθυνε λόγο στο πλήθος εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια όλων για την αδράνεια των τουρκικών αρχών.

Μολονότι ορισμένες πτυχές της υπόθεσης Ντινκ έχουν εκδικαστεί και στο ΕΔΑΔ, το οποίο έχει καταδικάσει την Τουρκία σε χρηματικό πρόστιμο, όπως έχουμε ενημερώσει τους αναγνώστες μας από αυτή τη στήλη πριν από λίγο καιρό, η τουρκική δικαιοσύνη επιμένει πεισματικά να κωφεύει στις επιταγές της κοινής γνώμης για άμεση απόδοση της δικαιοσύνης. Η βραδύτητα με την οποία λειτουργεί η τουρκική δικαιοσύνη αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μετά από πολύ κόπο και ενέργεια της οικογένειας οι δικαστικές αρχές της Ριζούντας του Ευξείνου Πόντου μόλις πριν από λίγες μέρες αποφάσισαν να καλέσουν σε κατάθεση μέλη των σομάτων ασφαλείας και δικαιοσύνης που φαίνεται ότι εμπλέκονται στην υπόθεση.

Το πιο ανησυχητικό, ωστόσο, είναι ότι μετά από τόση καθυστέρηση ελλοχεύει τώρα ο κίνδυνος να αφεθούν ελεύθεροι οι πρωταίτιοι! Με τη θέση σε ισχύ νέων διατάξεων, προϊόν των μεταρρυθμίσεων που δρομολογήθηκαν στις αρχές της νέας χιλιετίας, ο δολοφόνος και οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος μπορούν τον επόμενο χρόνο, δεδομένου των βραδύτατων ρυθμών με τους οποίους κινούνται οι διαδικασίες, να αφεθούν ελεύθεροι μιας και θα έχει παρέλθει το ανώτατο όριο κράτησης, το οποίο από την 1η Ιανουαρίου ορίζεται στα 5 χρόνια. Ας υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι ο Νόμος 1412 περί των ποινικών δικαστηρίων αντικαταστάθηκε εξολοκλήρου από τον Νόμο 5271 την 4η Δεκεμβρίου 2004. Σύμφωνα με το άρθ. 102 του νέου νόμου το ανώτερο χρονικό διάστημα κράτησης κατηγορουμένων για σοβαρά αδικήματα (δολοφονίες κ.λπ.), μειώνεται από δέκα χρόνια στα πέντε. Επιπλέον, στις 23 Μαρτίου 2005 ψηφίστηκε ο Νόμος 5320, ο οποίος ρυθμίζει τα ζητήματα εφαρμογής των κανόνων περί ποινικών δικαστηρίων (5271). Σύμφωνα με το άρθρο 12 του εν λόγω νόμου (5320), ορισμένες διατάξεις, όπως εκείνες που προβλέπει το άρθ. 102, που αφορά το ανώτερο χρονικό διάστημα κράτησης κατηγορουμένων για σοβαρά αδικήματα (δολοφονίες κ.λπ.), έπρεπε να τεθούν σε ισχύ την 1η Απριλίου 2008. Ωστόσο, κατόπιν πολλών τροποποιήσεων η εν λόγω περίοδος μεταφέρθηκε στην 31η Δεκεμβρίου 2010 (Νόμος 5739 της 26ης Φεβρουαρίου 2008).

Ανεξάρτητα από τις πρόσφατες αλλαγές στην τουρκική νομοθεσία, οι οποίες θεωρητικά τουλάχιστον επιδιώκουν να περιορίσουν τις αυθαιρεσίες των τουρκικών αρχών και να προφυλάξουν κρατουμένους, οι οποίοι ταλαιπωρούνταν συχνά λόγο και των ιδεολογικών προσανατολισμών τους, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η υπόθεση Ντινκ προσκρούει στην αντίδραση του παρακράτους και την έλλειψη πολιτικής βούλησης. Στην εν λόγω υπόθεση η ισλαμική κυβέρνηση ΑΚΡ έχει ατράνταχτα στοιχεία εις βάρος του παρακράτους. Ωστόσο, αυτή προτιμά να την παραβλέπει και να επιμένει να προωθεί της θέσεις της μέσω της υπόθεσης «Εργκενεκόν», η οποία είναι εν μέρει «δημιούργημά» της. Η καταδίκη του παρακράτους στην υπόθεση του αρμένιου δημοσιογράφου Ντινκ, βεβαίως, θα εξέθετε ανεπανόρθωτα το ΑΚΡ στην τουρκική κοινή γνώμη. Άλλωστε, ας μην λησμονούμε ότι η ηγεσία της ισλαμικής κυβέρνησης, αρνούμενη πεισματικά τη γενοκτόνα πράξη του 1915, φαίνεται να επιλέγει δύσβατα μονοπάτια, τα οποία αναιρούν την όποια πρόοδο στην ευρωπαϊκή της «πορεία».

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος

Read more...

Απειλή για την περιοχή η νέα Τουρκία Προβληματισμοί σε άρθρο του περιοδικού της «Νιου Γιορκ Τάιμς»


ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ της Τουρκίας σε μεγάλη περιφερειακή δύναμη αλλά και τον έντονο προβληματισμό που προκαλεί στη διεθνή κοινότητα ο ρόλος της, αναδεικνύει μακροσκελές άρθρο του κυριακάτικου περιοδικού της «Nιου Γιορκ Τάιμς». Έτσι, πέρα από τα στοιχεία που παρατίθενται για την Τουρκία, που πλέον κατατάσσεται ως η 17η οικονομία παγκοσμίως και με ανάπτυξη 8%, στο άρθρο επιχειρείται και μία πολιτική ανάλυση του ρόλου που παίζει για την Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου.


Ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ο οραματιστής, που υλοποιεί την τουρκική φιλοδοξία αναβίωσης της επιρροής που εξασκούσε κάποτε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Δεν είναι τυχαίος ο προβληματισμός που προκαλεί η εξωτερική πολιτική του κ. Νταβούτογλου, ο οποίος σε έγγραφα που διέρρευσαν στον ιστότοπο Wikileaks, χαρακτηρίζεται ως ο «Κίσινγκερ της Τουρκίας», αλλά και «εξαιρετικά επικίνδυνος».

Κι ενώ τονίζεται ότι προωθεί την πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες της χώρας του, επισημαίνεται, ωστόσο, ότι «είναι αδύνατο να μην έχεις προβλήματα, αν ζεις στη γειτονιά της Τουρκίας», σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο.

Ιδιαίτερη σημασία αποκτά και το γεγονός ότι στο άρθρο αναγνωρίζεται με κατηγορηματικό τρόπο, χωρίς όμως να εξηγείται το πώς, ότι στη βάση των «μηδενικών προβλημάτων» που προωθεί ο Νταβούτογλου, η Τουρκία κινήθηκε δραστήρια να επιλύσει τα μακρόχρονα προβλήματά της με την Κύπρο και την Αρμενία και με πιο επιτυχή τρόπο με την Ελλάδα και τη Συρία.

Είναι αλήθεια, ότι ο Νταβούτογλου κατατάχθηκε Νο 7 στην πρόσφατη λίστα των «100 διεθνώς σκεπτόμενων ηγετών» του περιοδικού «Foreign Policy».

Που, όπως επισημαίνει, «κάτω από την ηγεσία του η Τουρκία επανέκτησε το διεθνή της ρόλο που είχε από την εποχή που σουλτάνος κατοικοέδρευε στο παλάτι Τοπ Καπί».

Πράγματι, ο Νταβούτογλου, απολαμβάνοντας την πλήρη εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού Ερντογάν και του προέδρου Γκιουλ, γέμισε το υπουργείο Εξωτερικών με πραγματιστές, σκεπτόμενους διπλωμάτες, που όλοι τους μοιράζονται το εθνικό του όραμα. Και έχουν κάνει αξιοθαύμαστη δουλειά, ισορροπώντας τις φιλοδοξίες της Τουρκίας τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο Νταβούτογλου άρχισε τη διπλωματική του καριέρα όταν η Τουρκία ξεκινούσε την προσπάθειά της να ενταχθεί στην Ευρώπη. Κατά την άποψή του, οι κ. Ερντογάν και Γκιουλ έκαναν κρίσιμες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να ανταποκριθούν στα κριτήρια της ΕΕ, και κυρίως να επιβεβαιώσουν ότι ανήκουν στη λέσχη της Δύσης.

Μετά, όμως, εξαγριώθηκαν όταν διαπίστωσαν ότι εντάχθηκαν χριστιανικά κράτη, όπως η Κύπρος, που χαρακτηρίζεται ως εχθρός της Τουρκίας. Παράλληλα, κάποιες χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, δηλώνουν αποφασισμένες να εμποδίζουν την ένταξή της. Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς, άφησε να εννοηθεί ότι αυτή η πολιτική ώθησε την Τουρκία προς την Ανατολή.

Η ευρωπαϊκή άρνηση ελήφθη από την Τουρκία ως βρισιά. Και πράγματι, όπως σχολίασε ο Γκέιτς, η Τουρκία ύψωσε το παράστημά της στη Μέση Ανατολή. Δημιούργησε μία ζώνη ελεύθερη από βίζα μεταξύ Τουρκίας, Ιορδανίας, Λιβάνου και Συρίας, που θυμίζει μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Βελτίωσε σε απίστευτο βαθμό τις σχέσεις της με το Ιράκ και τους Κούρδους στο βόρειο τμήμα, όπου άλλοτε το κατηγορούσε ότι έδινε καταφύγιο στους Κούρδους αυτονομιστές.

Ωστόσο, το όραμα του Νταβούτογλου πήγαινε πολύ πιο πέρα από το να ασφαλίσει εμπορικά τη γειτονιά της. Μία από τις θεωρίες του είναι ότι οι ΗΠΑ χρειάζονται την Τουρκία για τις απόμακρες περιοχές. Κι αυτό επειδή η Αμερική δεν έχει ιστορική σχέση με τη Μέση Ανατολή ή την Ασία, όπως η Τουρκία.

Πράγματι, αρχικά η Τουρκία χρησιμοποίησε τις σχέσεις της, ειδικά με τους Σουνίτες, για να προωθήσει τα ενδιαφέροντα των Αμερικανών στο Ιράκ, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, κυρίως μέσω του ΝΑΤΟ.

Το 2007 πρωταγωνιστούσε ως ο ειρηνοποιός της Μέσης Ανατολής. Οι τουρκοϊσραηλινές σχέσεις ανθούσαν. Όπως ακριβώς επί οθωμανικής περιόδου που έβρισκαν εκεί καταφύγιο οι Εβραίοι από τους αντισημίτες Ευρωπαίους της εποχής εκείνης. Ο Νταβούτογλου δραστηριοποιήθηκε πολύ ενεργά μεταξύ Ισραήλ, Συρίας και «Χαμάς». Και ενώ οι διαβουλεύσεις με μεσολαβητή τον Νταβούτογλου βρίσκονταν στο φόρτε τους, το Ισραήλ εξαπέλυσε τον πόλεμο στη Γάζα. Οι συνομιλίες κατέρρευσαν. Οι Ισραηλινοί δεν θεώρησαν ότι η ενέργειά τους στρεφόταν κατά της Τουρκίας. Οι Τούρκοι το εξέλαβαν διαφορετικά όμως και το πήραν προσωπικά.

Η κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής της αλλάζει…

Η Τουρκία, μετά την πικρία από την ΕΕ, είχε να αντιμετωπίσει και την αντίθεση της κοινής γνώμης στο εσωτερικό της κατά του Ισραήλ. Και ενέδωσε. Η κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής άρχισε να αλλάζει.

Κι ενώ μέχρι τότε τα τουρκικά ενδιαφέροντα για τα Βαλκάνια, Αφγανιστάν, Ιράκ και Πακιστάν, αλλά και σε ό,τι αφορά το Ισραήλ συμβάδιζαν με αυτά της Δύσης, στον ορίζοντα εισήλθε το Ιράν. Ήταν σαν να άλλαζε η τύχη της Τουρκίας. Αφού πρώτα ο Νταβούτογλου θεώρησε ότι μπορούσε να μεσολαβήσει μεταξύ Δύσης και Ιράν.

Κι ενώ νόμιζε ότι είχε πετύχει κάποια συμφωνία, οι ΗΠΑ ζήτησαν από τον ΟΗΕ κυρώσεις κατά του Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Οι Τούρκοι έκρυψαν τα πληγωμένα τους αισθήματα. Δεν ήθελαν να αψηφήσουν τους Αμερικανούς, είπαν Τούρκοι διπλωμάτες. Ωστόσο ενέδωσαν στην απαίτηση του Ιρανού Προέδρου και τάχθηκαν εναντίον του ψηφίσματος που είχαν καταθέσει οι ΗΠΑ. Δικαιολογήθηκαν ότι είχαν τοπικά συμφέροντα.

Ο Νταβούτογλου ισχυρίστηκε ότι το Ιράν δεν ήταν το πρόβλημα, γιατί δεν έχει όπλα. Οι Ισραηλινοί έχουν, είπε. Έτσι το καινούργιο πρόβλημα που βρήκε μπροστά του ο Νταβούτογλου ήταν το Ιράν. Που προστέθηκε στο άλλο, που είναι το Ισραήλ. Ένα πρόβλημα που επιδεινώθηκε πέρυσι, με την επίθεση κατά του τουρκικού στολίσκου που μετέφερε εφόδια στους εγκλωβισμένους Παλαιστίνους της Γάζας.

Έτσι και η κυβέρνηση Ομπάμα δεν είναι σίγουρη με ποιανού μέρος είναι η Τουρκία.

Εναντίον και το εβραϊκό λόμπι

Οι διπλωμάτες του Νταβούτογλου λένε ότι στο Κογκρέσο «είχαν συνηθίσει να ‘χτυπιούνται’ από τα λόμπι των Ελλληνοαμερικανών και των Αρμενίων, αλλά είχαν την προστασία του εβραϊκού λόμπι. Τώρα το εβραϊκό λόμπι είναι εναντίον μας».

Τα σκληρά λόγια του Νταβούτογλου κατά του Ισραήλ έδειξαν ότι είχε κάνει την επιλογή του. Και αποδεικνύουν ότι η Τουρκία αλλάζει κατεύθυνση, όχι τόσο επειδή απορρίφθηκε από τη Δύση, αλλά επειδή αγκαλιάστηκε τόσο εύκολα από την Ανατολή.

Παρ' όλα αυτά εξακολουθεί ο ίδιος να θεωρεί ότι το μέλλον ανήκει στην Τουρκία και πως, γι’ αυτό, «ο κόσμος αναμένει μεγάλα πράγματα» από τη χώρα του.

http://www.sigmalive.com/simerini/world/epikairotita/348403

Read more...

Ερντογάν-Wikileaks:"Ανίκανος να ελέγξω τους στρατηγούς μου"


«Δεν μπορώ να ελέγξω τους στρατηγούς», έλεγε ο Ταγίπ Ερντογάν το 2004 ,σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει τηλεγράφημα του Wikileaks ,που είχε σταλεί από τον αμερικανό πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη,εκείνη την εποχή.
‘Ετσι δικαιολογούσε τις παραβιάσεις στο Αιγαίο ο Ταγίπ Ερντογάν κι έτσι εξακολουθεί να τις δικαιολογεί.
Την αδυναμία του να ελέγξει τους στρατηγούς,την είχε εκμυστηρευτεί σε Ολλανδό διπλωμάτη,ο οποίος με τη σειρά του τη μετέφερε στον αμερικανό πρέσβη.
Μπορεί εκείνη τη περίοδο το 2004 ο ιχυρισμός του Ταγίπ Ερντογάν να είχε βάση. Εξι χρόνια μετά όμως η δικαιολογία αυτή για τη τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο έχει «ξεφτίσει».

http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=2769

Read more...

Συμβαίνουν κι αλλού: σκάνδαλο στο τουρκικό ΠΝ


MANΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ

Σκάνδαλο στο Ναυτικό της Τουρκίας σχετικά με την παραλαβή μικρών σκαφών τύπου Sat-2. Tα συγκεκριμένα ταχύπλοα έχουν την ιδιότητα της γρήγορης επίθεσης κομάντος, σε συγκεκριμένους στόχους.

Το σκάνδαλο , σύμφωνα με την εφημερίδα ΖΑΜΑΝ, προκύπτει για την παραλαβή του από ναύαρχο, παρα τις αντιδράσεις της επιτροπής παραλαβής που τόνιζε ότι το σκάφος δεν εκπληρώνει τις συμβατικές υποχρεώσεις. Σύμφωνα με την επιτροπή το σκάφος που είναι τουρκικής κατασκευής παρουσιάζει προβλήματα στην ταχύτητα, στους ελιγμούς ακόμη και στον εντοπισμό του από τα ραντάρ.


Παρά τις επισημάνσεις τις επιτροπής όμως με ανώτερη παρέμβαση το σκάφος παρελήφθη!
Το SAT-2 κοστίζει 4.5 εκατομμύρια Ευρώ και βασικό του πλεονέκτημα θεωρείται, ο μη εντοπισμός του από τα ραντάρ, η μεγάλη του ταχύτητα, και η μεταφορά τουλάχιστον 12 κομάντος σε εχθρικά εδάφη.


http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=2761

Read more...

Άτυπο εμπάργκο όπλων στην Άγκυρα από ΗΠΑ και Ισραήλ;


Η Τουρκία επανεξετάζει σοβαρά τις συμφωνίες που έχει υπογράψει με τις ΗΠΑ, καθώς και τη συμμετοχή της σε μια διεθνή κοινοπραξία για την προμήθεια νέων μαχητικών αεροσκαφών τελευταίας γενιάς, λόγω του αυξανόμενου κόστους και των επίμονων προβλημάτων που προέρχονται από την αμερικανική πλευρά.

Η Τουρκία αναζητεί τώρα νέους τρόπους για να παρακάμψει τις δυσκολίες στην προμήθεια των αεροσκαφών F-16, μια από κοινού παραγωγή με τις ΗΠΑ από το 1987, λόγω της καθυστέρησης της παράδοσης από τις αμερικανικές αρχές ορισμένων από τα μέρη και τα εξαρτήματα του αεροσκάφους.


Υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσον το σχέδιο της Τουρκίας για να αγοράσει 100 μαχητικά αεροσκάφη F-35 θα υλοποιηθεί ποτέ, καθώς η χώρα σκέφτεται να αποσυρθεί από την κοινοπραξία, μετά την αύξηση των εξόδων για το πρόγραμμα.
Με περίπου 240 F-16, η Τουρκία έχει τον τρίτο μεγαλύτερο στόλο από αυτά τα μαχητικά αεροσκάφη, μετά τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Η Τουρκία επέλεξε το F-16 για χρήση με την πολεμική αεροπορία της στις αρχές της δεκαετίας του 1980, και η τουρκική TAI ιδρύθηκε αμέσως μετά την απόφαση. Μεταξύ του 1987 και του 1995, η TAI συναρμολόγησε 152 αεροπλάνα κατά την πρώτη φάση της απόκτησης του F-16. Η δεύτερη φάση έλαβε χώρα μεταξύ των ετών 1995 και 1999, με 80 αεροπλάνα να έχουν συναρμολογηθεί. Η Τουρκία έλαβε και μια παραγγελία για την Αίγυπτο, συναρμολογόντας 46 αεροπλάνα για αυτούς.
Πρόσφατα η TAI αναβάθμισε το πρώτο από τα 17 αεροπλάνα για την πολεμική αεροπορία της Ιορδανίας στο πλαίσιο ενός προγράμματος εκσυγχρονισμού. Αρκετά αεροπλάνα που έχουν επίσης συναρμολογηθεί στην Τουρκία έχουν επίσης αποσταλεί στο Πακιστάν.
Συνολικά η TAI έχει συναρμολογήσει 278 F-16 από τότε που άρχισε τις εργασίες του πρώτου το 1987. Κατά τη διάρκεια της παραγωγής, 29 αεροπλάνα κατασκευάστηκαν «χωρίς λάθη» και τρία από αυτά θεωρήθηκαν «τέλεια». Μόνο εννέα F-16, από ένα σύνολο 4.000 μαχητικών αεροσκαφών στον κόσμο, φέρουν τον τίτλος της «τέλειας κατασκευής».
Η Τουρκία σταμάτησε την παραγωγή του F-16 το 2000, αλλά αυτά τα μαχητικά αεροσκάφη εξακολουθούν να παραμένουν η ραχοκοκαλιά των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Τεταμένες σχέσεις
Δεδομένου ότι η συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας έληξε το 2000, η Τουρκία συνέχισε να συνεργάζεται με το Ισραήλ για τον εκσυγχρονισμό των F-16. Η Τουρκία έχει επιχειρήσει να αντισταθμίσει διάφορα λάθη που συνέβησαν κατά τις εργασίες με τις ΗΠΑ, μέσω διαφόρων συμφωνιών με το Ισραήλ. Το θεμελιώδες πρόβλημα ήταν ότι οι ΗΠΑ απαίτησαν τα μαχητικά που είχαν συναρμολογηθεί στην ΤΑΙ να δοκιμαστούν στις ΗΠΑ πριν από την τελική παράδοση στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία.
Οι ΗΠΑ είχαν επίσης αρνηθεί να δώσουν τους κωδικούς για το λογισμικό του F-16.
Ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος του τουρκικού υπουργείου Άμυνας εμπιστεύτηκε στην τουρκική εφημερίδα Zaman ότι οι ΗΠΑ δεν είναι πρόθυμες να παρέχουν ζωτικής σημασίας τμήματα από τα F-16 στην Τουρκία, σε αντίθεση με τις συμφωνίες που οι δύο χώρες έχουν υπογράψει τα τελευταία χρόνια.
Ο ίδιος ανώτερος αξιωματούχος δήλωσε ότι οι ΗΠΑ καθυστέρησαν την εκπλήρωση των καθηκόντων της που ορίζονται στις συμφωνίες που υπογράφηκαν με την Τουρκία μεταξύ 1987 και 1995 και ότι αυτό έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στον εκσυγχρονισμό των F-16.
Η Τουρκία αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα στην προμήθεια ανταλλακτικών και εξαρτημάτων για τα αεροπλάνα, τώρα που οι δεσμοί με το Ισραήλ κετέρρευσαν, με την αμερικανική κυβέρνηση να θέτει κάθε εξοπλιστικό θέμα ενώπιον του Κογκρέσου, έτσι ώστε η έγκρισή του να αποτελεί προϋπόθεση για την πώληση κάθε είδους όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού προς την Τουρκία. Χαρακτηριστό παράδειγμα η προμήθεια εξοπλισμένων ανεπάνδρωτων εναέριων οχημάτων τύπου Reaper.
Τον περασμένο Οκτώβριο οι ΗΠΑ εξέφρασαν την ανησυχία ότι η Τουρκία συμμετείχε σε στρατιωτικές ασκήσεις με την Κίνα, χρησιμοποιώντας μαχητικά αεροσκάφη F-16, αλλά η Τουρκία διαβεβαίωσε την κυβέρνηση των ΗΠΑ ότι τα συγκεκριμένα μαχητικά δεν χρησιμοποιήθηκαν στην άσκηση.
Η Τουρκία αποφάσισε στις 11 Δεκεμβρίου 2009 να εκσυγχρονίσει 165 F-16, και αρκετές ισραηλινές επιχειρήσεις συναγωνίζονταν για να κερδίσουν το πρόγραμμα, μαζί με τις τουρκικές TUSAŞ και Havelsan. Όλα τα σχέδια μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ στους τομείς της στρατιωτικής εκπαίδευσης και συνεργασίας πάγωσαν στα μέσα Ιουνίου, μετά τα γεγονότα στο τουρκικό πλοίο Mavi Marmara στις 31η Μαΐου. Οι δύο χώρες είχαν συμφωνήσει για ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού αεροπλάνων και αρμάτων, αξίας 757 εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά το πόγραμμα αυτό επίσης πάγωσε. Η τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει την προσφορά του εκσυγχρονισμού σε τουρκικές επιχειρήσεις, μετά την επιδείνωση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων.
Ένα πρόγραμμα εκσυγχροσνιμού 240 εκατομμυρίων δολαρίων δόθηκε σε τουρκικές εταιρείες, αλλά 30% των τμημάτων του αεροσκάφους θα πρέπει να κατακσευαστεί από το αμερικανικό μεγαθήριο Lockheed Martin.
Η Τουρκία μελετά επίσης τη συμμετοχή της στη μεγαλύτερη στρατιωτική κοινοπραξία στον κόσμο που σχεδιάζει να παράγει 3.000 μαχητικά τύπου F-35. Η Τουρκία αναμένεται να αγοράσει 100 F-35 τα επόμενα 15 έως 20 έτη. Η Τουρκία θα μπορούσε να εξετάσει την απόσυρση από το πρόγραμμα.
Η εκτελεστική επιτροπή εξοπλιστικών θεμάτων SSİK, υπό την αιγίδα του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θα λάβει την τελική της απόφαση τον Απρίλιο. Η SSİK αναζητεί τρόπους για να παράγουν οι τουρκικές βιομηχανίες από κοινού ορισμένα τμήματα των αεροπλάνων F-35, με την αμερικανική General Electric Co και την Rolls-Royce Group, στην Τουρκία.
Η Τουρκία επίσης συζητά την αντικατάσταση των F-16 με το F-35 μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Η Τουρκία αναμένονταν να καταβάλει περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια για 100 F-35. Η κοινοπραξία υπό την αιγίδα της Lockheed Martin, επικαλούμενη την αύξηση του κόστους παραγωγής, ζητά από την Τουρκία επιπλέον 4 δισεκατομμύρια δολάρια για το F-35, αλλά η Τουρκία είναι απρόθυμη να πληρώσει αυτό το ποσό. Δεδομένου ότι ορισμένες χώρες αποσύρθηκαν από το πρόγραμμα, η Τουρκία θα μπορούσε να πληρώσει μέχρι και 25 δισεκατομμύρια δολάρια για το πρόγραμμα.
Η Τουρκία σχεδιάζει την από κοινού παραγωγή πολεμικού αεροπλάνου με τις χώρες του Κόλπου. Η Τουρκία έχει κάνει μια ριζική στροφή πρόσφατα, αποφασίζοντας να παράγει το πρώτο εγχώριο μαχητικό αεροσκάφος, μετά τις πρόσφατες κρίσεις με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

http://fox2e-mag.blogspot.com/

Read more...

Eπτά παραβιάσεις σήμερα στο Αιγαίο από τουρκικά μαχητικά


Δύο σχηματισμοί τουρκικών μαχητικών αποτελούμενοι από 14 αεροσκάφη - τα έξι οπλισμένα - προκάλεσαν σήμερα στο κεντρικό Αιγαίο επτά παραβιάσεις και δύο παραβάσεις. Όλα τα αεροσκάφη αναγνωρίστηκαν και συνοδεύτηκαν στην έξοδό τους από το FIR Αθηνών από ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Ένα πολύ δυνατό σενάριο ....δώστε την δέουσα προσοχή!!!!


Ιανουάριος ΧΧΧΧ
Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται μέσα σε βαθιά ύφεση. Η Ε.Ε βρίσκεται σε πορεία διάλυσης. Εκτός απο τις μικρές χώρες όπως η Ελλάδα , η Ιρλανδία και η Πορτογαλία , οι μεγαλύτερες του Νότου με δομικά προβλήματα στην οικονομία όπως η Ισπανία και η Ιταλία ζητούν την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης φοβούμενες μην οδηγηθούν στην χρεωκοπία όπως η Ελλάδα ένα χρόνο νωρίτερα. Οι χώρες του Βορρά με μπροστάρη την Γερμανία και την βαριά βιομηχανία της έχοντας κερδοσκοπήσει στην πλάτη των χωρών του Νότου αρνούνται την βοήθεια φοβούμενη ότι τα μεγέθη είναι τέτοια που δεν την συμφέρει.

Την ίδια στιγμή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού η Αμερικάνικη οικονομία παρά τις προσπάθειες ανάκαμψης της και την μείωση των εξόδων ειδικά απο την απεμπλοκή στο Ιράκ και δευτερευόντως στο Αφγανιστάν δεν έχει καταφέρει να βγει απο την ύφεση.
Οι επιτελείς της ομοσπονδιακής κυβέρνησης γνωρίζουν ότι το πάλε ποτέ ισχυρό νόμισμα τους δε θα μπορεί για πολύ ακόμη να τους διασφαλίζει την ενεργειακή επάρκεια που απαιτείται.

Παράλληλα βλέπουν πως ενεργειακά αυτόνομες και εξαγωγείς χώρες όπως η Ρωσία , το Ιράν , η Βενεζουέλα προχωρούν συνεχίζουν (Ρωσία) ή ακολουθούν αυτόνομες πολιτικές με αποτέλεσμα την πιθανότητα ενεργειακού στραγγαλισμού των ΗΠΑ. Στα υψηλά κλιμάκια της αμερικανικής διοίκησης συζητείται εντόνως πως ίσως ήρθε η ώρα να εκμεταλευθούν τα αποθέματα ασφαλείας της παγκόσμιας ενεργειακής αγοράς.Τα αποθέματα του Αιγαίου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Στην περιοχή εδώ και καιρό υπάρχει μια προαιώνια αντιπαλότητα δυο συμμάχων στο ΝΑΤΟ. Της Ελλάδος και της Τουρκίας.

Η κατάσταση είναι λεπτή κυρίως λόγω της ιδιαίτερα έντονα αυτόνομης πολιτικής της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια κάτι που την έχει οδηγήσει σε σύγκρουση ακόμη και με τον στρατηγικό για πολλά χρόνια συμμαχό της στην περιοχή, το Ισραήλ.(Την ίδια στιγμή διαρρέουν πληροφορίες για στήριξη της Τουρκίας στην Αλ Κάιντα και των ΗΠΑ στο PKK).

Ο σκοπός είναι απλός, το Αιγαίο πρέπει να διεθνοποιηθεί, δεν συμφέρει τις Αμερικάνικές επιδιώξεις η οποιαδήποτε εθνική κυριαρχία επ αυτού, δεν θέλουν σε καμία περίπτωση μια ισχυρή και πιθανά πυρηνική Τουρκία, ενώ την Ελλάδα την ελέγχουν σχετικά εύκολα μετά την πρόσφατη οικονομική κρίση και τα ανδρείκελα που εκλέγονται κατόπιν σχετικής προπαγάνδας.

Απο την άλλη δεν θέλουν την πλήρη αποδυνάμωση των Ε.Δ και των δυο χωρών διότι σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούν το ΝΑΤΟ να μείνει χωρίς επαρκεί αντίσταση σε αυτή την γωνιά.

Επίσης μετά το μπλοκάρισμα των αγωγών που έδιναν έξοδο στην Ρωσία στη Μεσόγειο με ένα διεθνώς, Νατοικό Αιγαίο μπορούν να την ελένξουν όποια στιγμή επιθυμούν.
Παίζοντας διπλό παιχνίδι, όπως έκαναν και το 1996 με την γνωστή κρίση των Ιμίων, λένε στους Τούρκους πως η Ελλάδα λόγω της οικονομικής δυσκολίας της θα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια για να βγάλει τα πετρέλαια και να μην βγεί απο την ζώνη του ευρώ όπως την απειλούν(θα δώσει κομμάτι αυτών εκεί).

Οι Τούρκοι επικουρούμενοι και απο Ιραν το οποίο διαφαλίζει πως θα έχουν τα απαραίτητα ενεργειακά αποθέματα στην διάρκεια του πολέμου , προχωρούν σε κατάληψη νήσων της Ελλάδας που δεν κατονομάζονται με σαφήνεια στις διεθνείς συνθήκες ενώ παράλληλα προχωρούν σε αποκλεισμό του μισού Αιγαίου μετά τον 25ο.

Στην Ελλάδα η πολιτικά εκλεγμένη κυβέρνηση καταρρέει υπό το βάρος και της οικονομικής κρίσης και της πολεμικής αντιπαράθεσης την οποία δεν κατάφερε να αποτρέψει. Για ένα μεγάλο διάστημα οι δυο χώρες βρίσκονται σε ετοιμότητα ενώ διαρκώς γίνονται θερμά επεισόδια.

Οι Ρώσοι βλέποντας πως οι Αμερική και οι συμμαχοι της ελέγχουν πλήρως την ενεργειακή αποθήκη της ευρύτερης Ευρασίας για τα επόμενα 50-70 χρόνια αποφασίζουν να δράσουν……….
Οι Ρωσικές δυνάμεις βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού ενώ την ίδια στιγμή οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ ,της Ιταλίας και της Αιγύπτου βρίσκονται σε επιφυλακή.
Οι Αμερικανοί κινητοποιούν τον 6ο στόλο ενώ οι Σούδα και το Αβιάνο της Ιταλίας βρίσκονται σε κατάσταση ετοιμότητας. Ταυτόχρονα θέλοντας να κάνουν μια κίνηση αντιπερισπασμού βάζουν Νότιο Κορέα και Ιαπωνία σε επιφυλακή.

Η Βόρεια Κορέα βλέπει τις δυνάμεις των προαιώνιων εχθρών τους να βρίσκονται μια ανάσα ώστε απλά οι Αμερικάνοι να αποσπάσουν την προσοχή της Ρωσίας στην ευαίσθητη εκείνη περιοχή.

H Ρωσία προειδοποιεί την Τουρκία να αποσύρει τα στρατεύματα της και να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματέυσεων για μια συνολική επίλυση του θέματος της διεθνής ναυσιπλοίας στο Αιγαίο την Ν.Α Μεσόγειο και τα Στενά. Η Τουρκία θεωρώντας πως έχει την χρυσή ευκαιρία για την αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κάνουν το κρίσιμο λάθος.

Προχωρούν σε εισβολή με μια ολομέτωπη επίθεση κατά της Ελλάδος………χωρίς την έγκριση κανενός απο τους μεγάλους. Η Ρωσία βλέποντας ότι καταρρέει η άμυνα της Ελλάδος, μη ξεχνάμε πάντα τον ύπουλο ρόλο της Αμερικής, μπροστά στον κίνδυνο να χάσει τα πάντα στην περιοχή προχωρά σε μια ολομέτωπη επίθεση εναντίον της Τουρκίας. Η Αμερική βλέπει πως τα δεδομένα αρχίζουν να αλλάζουν. Δεν έχουν να κάνουν μόνο μια μικρή χώρα αλλά με ολόκληρη την Ρωσία.

Δεν μπορεί όμως να επιτεθεί η ίδια κατα μέτωπο, και φροντίζει να γίνουν ενέργειες απο ανατολάς με κύριο εκφραστή την Ιαπωνία και την Ν.Κορέα. Μια τετοια ευκαιρία όπως κατανοείται δεν αφήνει το Σταλινικό καθεστώς της Β.Κορέας σε ρόλο θεατή.
Στην Μεσόγειο η Ρώσοι έχοντας συντρίψει την Τουρκία προελαύνουν ενώ την ίδια στιγμή μετά την κατάρρευση του μετώπου οι Τουρκικές δυνάμεις εντός Ελληνικού χώρου παραδίδονται σωρηδόν στον Ε.Σ.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη ο Ε.Σ για να αποφύγει τυχόν αντάρτικο εντός Ελληνικής επικράτειας απο οικονομικούς μετανάστες γειτονικών χωρών που υποστηρίζονται απο την Τουρκία προχωρά στην δημιουργία προγεφυρώματων τόσο στην Β. Ήπειρο όσο και στο Μοναστήρι των Σκοπίων.

Η Αμερική βλέποντας το παιχνίδι να γυρνά ανάποδα στέλνει τελεσίγραφο μέσω ΝΑΤΟ στους Ρώσους να εκκενώσουν την ευρύτερη περιοχή της Ν.Α.Μεσογείου κάτι που όμως δεν γίνεται.

Η Ελλάς αποφασίζει να μείνει εκτός αυτής της σύγκρουσης προσπαθώντας να γιατρέψει και τις πλήγές που ήδη έχει……….. Η σύγκρουση είναι σκληρή …………………………μιας και πλέον εμπλέκονται όλοι όσοι έχουν την στρατιωτική δυνατότητα…………..είναι όμως άλλη κουβέντα αυτή.


ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Σαφώς και πρόκειται για ένα σημειολογικό σενάριο το οποίο έχει δανειστεί στοιχεία τόσο από τον Κοσμά τον Αιτωλό όσο και από τον πατέρα Παϊσιο. Εμείς δεν θα μπούμε στη λογική να κρίνουμε για το αν θα βγει αληθινό ή όχι, αλλά δεν αποκλείουμε την πιθανότητα να υπάρξουν κάποιες αψιμαχίες και αντιπαραθέσεις με έπαθλο τα πετρέλαια της Αν. Μεσογείου. Σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι η ελληνική άμυνα θα καταρρεύσει είτε στον Έβρο είτε στο Αιγαίο.

Read more...

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ:Γιατί μυστική διπλωματία;


Του Μιχάλη Ιγνατίου

Μπορεί ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο υπουργός του των Εξωτερικών να επιλέγουν τη μυστική διπλωματία για ένα σοβαρότατο εθνικό θέμα, όπως είναι οι ανιστόρητες και απαράδεκτες διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο; Έχω την εντύπωση πως οι περισσότεροι θα απαντήσετε θετικά στο ερώτημα, σκεφτόμενοι την κλασική δικαιολογία όλων των ηγετών, πως χωρίς τη μυστική διπλωματία δεν μπορούν να επιλυθούν τα διεθνή προβλήματα. Βέβαια, στην περίπτωση του Αιγαίου έχουμε μία χώρα, την Τουρκία, που δημιουργεί τα προβλήματα, και την Ελλάδα, της οποίας η κυβέρνηση κάθεται στο τραπέζι και συζητά αποδεχόμενη πως τα αιτήματα που θέτει η Άγκυρα είναι νόμιμα.

Η επιλογή της μυστικής διπλωματίας για το θέμα του Αιγαίου είναι μία λάθος απόφαση. Το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο και αφορά όλους τους Έλληνες εντός και εκτός συνόρων. Έτσι, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι ακόμα και εάν οι δύο κυβερνήσεις καταλήξουν σε μία συμφωνία, αυτή θα περάσει από κόσκινο, θα προκληθούν συζητήσεις ακόμα και συγκρούσεις. Δεν αποκλείεται να διχαστεί ο ελληνικός λαός, ιδιαίτερα εάν η τελική συμφωνία είναι αποτέλεσμα κακών διπλωματικών χειρισμών.

Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών έχουν να επιδείξουν και το κακό προηγούμενο στη διάρκεια της διαδικασίας «κατασκευής» του σχεδίου Ανάν, το οποίο δεν επιδεχόταν τις απαιτούμενες αλλαγές, διότι βασιζόταν σε έναν κορμό που στήθηκε από το Λονδίνο και την Ουάσινγκτον σε αγαστή συνεργασία με την Αθήνα και την Άγκυρα. Είναι αλήθεια πως ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Δρούτσας έχουν καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες για να μας πείσουν ότι «δεν τρέχει τίποτα».

Ομολογώ πως πρώτη φορά είδα έναν πρωθυπουργό και έναν υπουργό Εξωτερικών σε τέτοια κατάσταση - ένα μείγμα αγωνίας και πανικού. Η στάση αυτή δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι συζητούν την παράδοση του Αιγαίου όπως τους κατηγορούν. Να είμαστε σοβαροί. Κατά τη γνώμη μου, η πηγή της ανησυχίας τους οφείλεται στο γεγονός ότι συνειδητοποίησαν πως οι Τούρκοι απαιτούν τα πάντα και δεν προσφέρουν το παραμικρό, όπως συμβαίνει και στο Κυπριακό.

Πιστεύω πως, εάν ποτέ δημοσιοποιηθούν οι μυστικές συζητήσεις του κ. Παπανδρέου και του κ. Δρούτσα με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, θα αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο συνεννόησης. Όχι επειδή οι Έλληνες ηγέτες, νυν και πρώην, δεν κάνουν υποχωρήσεις... Η Τουρκία, είτε κυβερνάται από τον Ερντογάν, είτε από πολιτικούς που επηρεάζονται από τους στρατιωτικούς, δεν αλλάζουν πολιτική. Τα αιτήματά τους είναι τα ίδια και τα αυτά, παραδοσιακά ασκούν πολιτική διεκδίκησης και εκεί που δεν έχουν δίκιο προσπαθούν να το επιβάλουν, ιδιαίτερα εάν απέναντί τους στο τραπέζι κάθονται ηγέτες χωρίς σπονδυλική στήλη.

Εάν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον θα επισκεφθεί την πρώτη εβδομάδα Φεβρουαρίου την Ελλάδα και την Τουρκία. Στην κορυφή της ατζέντας της βρίσκονται πάντα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και η τρομοκρατία.

Οι Αμερικανοί ανανεώνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα τον φάκελο που διατηρούν με τίτλο «Η πολιτική μας στο Αιγαίο» (ΟurΑegean Ρolicy). Είναι σε όλους γνωστό πως η πρώτη εισήγηση αφορά τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Ο Έλληνας πρωθυπουργός απέρριψε από το βήμα της Βουλής κάθε σκέψη που αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Έχει υποχρέωση να αρνηθεί εάν το θέσει ξανά η Αμερικανίδα υπουργός. Η Ελλάδα χρειάζεται επενδύσεις και βοήθεια για να ξεπεράσει την οικονομική κρίση, αλλά όχι μέσω της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Αίφνης ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Φίλιπ Γκόρντον επισκέφθηκε τη Λευκωσία σε μία στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες έδειχναν να μην έχουν κανένα ενδιαφέρον για την Κύπρο και το πρόβλημά της. Δυστυχώς οι αξιωματούχοι των Ηνωμένων Εθνών επαναλαμβάνουν τα λάθη του Αλβάρο ντε Σότο και χρησιμοποιούν τα ίδια τερτίπια του 2004. Ζήτησαν, λοιπόν, από τους αφελείς(;) Αμερικανούς να εισέλθουν δυναμικά στο διπλωματικό παιγνίδι ώστε να πιεστεί η ελληνοκυπριακή πλευρά και να σημειωθεί πρόοδος -αν είναι δυνατόν και συμφωνία- στη συνάντηση της 26ης Ιανουαρίου στη Γενεύη. Μα πού νόμισαν πως απευθύνονται ο Αλέξανδρος και ο Φράνκι; Σε... βλάκες; Υποχωρήσεις ζητήστε από την Άγκυρα, κύριοι. Η Λευκωσία δεν μπορεί να κάνει άλλες. Αντίθετα ήρθε η ώρα να αποσύρει πολλές από τις δικές της. Ο Πρόεδρος της Κύπρου, όσο γινάτι και αν έχει, γνωρίζει πως ένας και μοναδικός είναι ο δρόμος για τον ίδιο, αλλά και για να μην πληγωθεί περισσότερο το ΑΚΕΛ...

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Ο κ. Φίλιπ Γκόρντον οφείλει μία συγνώμη στους Ελληνοκύπριους. Από τη θέση του αναλυτή του Ινστιτούτου Βrookings τούς καλούσε να αυτοκτονήσουν, ψηφίζοντας «ναι» στο δημοψήφισμα, άρα ζητούσε ψήφο υπέρ του φιλοτουρκικού και αντιδημοκρατικού σχεδίου Ανάν. Δεν είναι μυστικό στην Ουάσινγκτον ότι η τουρκική κυβέρνηση ενισχύει οικονομικά το εν λόγω Ινστιτούτο...

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP