Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Τιμωρήθηκε με 4 χρόνια φυλάκισης


Ερήμην δικάσθηκε και καταδικάσθηκε ο δολοφόνος του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη. Συγκεκριμένα, ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών για ανθρωποκτονία από αμέλεια επέβαλε το τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών στον Τούρκο πιλότο μαχητικού αεροσκάφους, ο οποίος ευθύνεται για το θάνατο του Ελληνα πιλότου του F-16, Κώστα Ηλιάκη, το Μάιο του 2006.
Ο κατηγορούμενος ήταν φυσικά απών, ενώ η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη, μετά από μηνυτήρια αναφορά δύο δικηγόρων από την Κόρινθο.
Δεν υπάρχει καμία δήλωση από την Ελληνική κυβέρνηση, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν πως ο ηρωικός θάνατος του Έλληνα πιλότου ουσιαστικά αποτελεί πρόβλημα για κάποιους αρμόδιους ανευθυνο-υπεύθυνους των υπουργείων Εθνικής Άμυνας, Εξωτερικών και Εσωτερικών.

Ερήμην δικάσθηκε και καταδικάσθηκε ο δολοφόνος του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη. Συγκεκριμένα, ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών για ανθρωποκτονία από αμέλεια επέβαλε το τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών στον Τούρκο πιλότο μαχητικού αεροσκάφους, ο οποίος ευθύνεται για το θάνατο του Ελληνα πιλότου του F-16, Κώστα Ηλιάκη, το Μάιο του 2006.
Ο κατηγορούμενος ήταν φυσικά απών, ενώ η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη, μετά από μηνυτήρια αναφορά δύο δικηγόρων από την Κόρινθο.
Δεν υπάρχει καμία δήλωση από την Ελληνική κυβέρνηση, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν πως ο ηρωικός θάνατος του Έλληνα πιλότου ουσιαστικά αποτελεί πρόβλημα για κάποιους αρμόδιους ανευθυνο-υπεύθυνους των υπουργείων Εθνικής Άμυνας, Εξωτερικών και Εσωτερικών.

Η απόφαση ωστόσο αποτελεί χλεύη στη νοημοσύνη αλλά και στα συναισθήματα ολων των Ελλήνων και όχι μόνο της οικογένειας Ηλιάκη. Η χλεύη και το όνειδος όμως επιστρέφονται άμεσα σε εκείνους τους εμπλεκόμενους που δεν έχουν πράξει μέχρι στιγμής αυτά που όφειλαν να πράξουν στη μνήμη του νέου αδικοχαμένου πιλότου της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και απέναντι στην υποχρέωσή τους σε αυτά που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.
Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από τα αναμενόμενα... Δυστυχώς, το Ελληνικό κράτος δεν τιμωρεί και ούτε καν επιδιώκει την τιμωρία των δολοφόνων Ελλήνων πολιτών ή στρατιωτών...
Μπορεί η δικαιοσύνη να είναι τυφλή, αλλά μάλλον είναι και κουφή, επειδή δεν ακούει τις φωνές των νεκρών που ζητούν την δικαίωσή τους! Για τους Έλληνες δικαστές, τέσσερα χρόνια φυλάκισης ήταν η ποινή που αντιστοιχεί στην δολοφονία ενός Έλληνα Ίκαρου!!! Με τέσσερα χρόνια ποινής, που ποτέ δεν πρόκειται να εκτίσει ο εν ψυχρώ Τούρκους πιλότος-δολοφόνος, αποτιμάται η αξία ενός ήρωα!!! Με τέσσερα χρόνια ποινής, προσπαθούν να μαλακώσουν τις καρδιές των συγγενών του αδικοχαμένου παλικαριού...
Με πόσα άραγε χρόνια ποινής θα τιμωρούσαν τον δολοφόνο ενός δικαστή ή τον δολοφόνο του παιδιού ενός δικαστή;
Ελλάς το μεγαλείο σου...
Κωνσταντίνος

Read more...

Τι πραγματικά επιδιώκουν οι Τούρκοι;



Από πολύ έμπιστες πηγές ξέρουμε ότι οι Τούρκοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα θερμό επεισόδιο με την παρουσία των φρεγατών στην Ραφήνα (δείτε εδώ), στην Κέα, Σκύρος και κοντά στης ακτές της Ελλάδας. Όμως τα σχέδια δεν πέτυχαν, και ανέβαλαν την προσπάθεια. Όχι για πολύ καιρό όμως. Επειδή δεν έχουν χρόνο…
Η τουρκική απειλή είναι μόνιμη αλλά τι επιδιώκει η Τουρκία με τις τωρινές προκλήσεις στο Αιγαίο; Η κυβέρνηση συνιστά ψυχραιμία, η αντιπολίτευση σιωπά. Η ασυνήθιστη, για τα ελληνικά δεδομένα, αυτοσυγκράτηση δημιουργεί την αίσθηση ότι αυτή τη φορά οι τουρκικές προκλήσεις … ξεφεύγουν από τη συνήθη ρουτίνα.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας υπενθύμισε ότι η…τουρκική προκλητικότητα έχει τις ρίζες της στο 1996, στην υπόθεση των Ιμίων. Και στην ασθενή, δειλή, ελληνική αντίδραση. Υποδεικνύοντας, διπλωματικά, τον ορθό τρόπο των ελληνικών αντιδράσεων στο μέλλον.

Από πολύ έμπιστες πηγές ξέρουμε ότι οι Τούρκοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα θερμό επεισόδιο με την παρουσία των φρεγατών στην Ραφήνα (δείτε εδώ), στην Κέα, Σκύρος και κοντά στης ακτές της Ελλάδας. Όμως τα σχέδια δεν πέτυχαν, και ανέβαλαν την προσπάθεια. Όχι για πολύ καιρό όμως. Επειδή δεν έχουν χρόνο…
Η τουρκική απειλή είναι μόνιμη αλλά τι επιδιώκει η Τουρκία με τις τωρινές προκλήσεις στο Αιγαίο; Η κυβέρνηση συνιστά ψυχραιμία, η αντιπολίτευση σιωπά. Η ασυνήθιστη, για τα ελληνικά δεδομένα, αυτοσυγκράτηση δημιουργεί την αίσθηση ότι αυτή τη φορά οι τουρκικές προκλήσεις … ξεφεύγουν από τη συνήθη ρουτίνα.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας υπενθύμισε ότι η…τουρκική προκλητικότητα έχει τις ρίζες της στο 1996, στην υπόθεση των Ιμίων. Και στην ασθενή, δειλή, ελληνική αντίδραση. Υποδεικνύοντας, διπλωματικά, τον ορθό τρόπο των ελληνικών αντιδράσεων στο μέλλον.

Γεγονός είναι ότι η Τουρκία αποπειράται να αμφισβητήσει έμπρακτα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο ενώ ως τώρα αρκούνταν στη «θεωρητική» (διπλωματική-πολιτική) αμφισβήτηση. Η Τουρκία είναι επιθετική στο Αιγαίο ενώ αναπτύσσει έντονη διπλωματική δραστηριότητα, ως ειρηνοποιός, στη Μ. Ανατολή. Δηλώνει παρούσα στο σύνολο του ενιαίου αυτού χώρου (Αιγαίο-Κύπρος-Μέση Ανατολή) με διαφορετικό τρόπο αλλά με κοινό στόχο να είναι κυριαρχικά απαραίτητη. Η Τουρκία διείδε ότι το Ισραήλ δεν μπορούσε να εξοντώσει τη Χαμάς, (όπως δεν νίκησε ούτε τη Χεζμπολά) και ότι ο Ομπάμα θα επανεξετάσει υποχρεωτικά το σύνολο της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή, με βάση την αποτυχία του Ισραήλ να επιβληθεί. Παράγων στη Μ. Ανατολή, επικυρίαρχος στο Αιγαίο, είναι στόχοι της Τουρκίας ενόψει των νέων ισορροπιών. Δεν βλέπει παθητικά τις εξελίξεις, επιχειρεί να επιβάλλει την παρουσία της στους άλλους, ισχυρούς, παίκτες, αμερικανούς και ευρωπαίους.
Ορισμένοι απέδωσαν την τουρκική επιθετικότητα στο ότι εντός του έτους η Τουρκία θα πρέπει να ανοίξει τα λιμάνια της στα κυπριακά καράβια (αναγνωρίζοντας ντε φάκτο την Κυπριακή Δημοκρατία) ή να έρθει σε ανοιχτή ρήξη με την ΕΕ. Ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο θα «άλλαζε την ατζέντα» και η Τουρκία θα κέρδιζε πολύτιμο χρόνο έως ότου λυθεί το Κυπριακό ευνοϊκά γιʼ αυτήν. Αντιθέτως Κύπρος και Ελλάδα δεν έχουν λόγους να βιάζονται ενόψει της αναμενόμενης νέας αμερικανικής πολιτικής. Αρκεί να υπάρχει σχεδιασμός, δεν επαρκούν τα γενναία βέτο.
Δεν είναι τυχαίο ότι η τουρκική επιθετικότητα εκδηλώθηκε αμέσως μετά την άδεια που έδωσε η κυβέρνηση Καραμανλή στο ρωσικό στόλο για γυμνάσια στο Αιγαίο. Η ρωσική «αίτηση αδείας» αναγνωρίζει (αλλά δεν κατοχυρώνει) την ελληνική κυριαρχία στις περιοχές διεξαγωγής των γυμνασίων και προσθέτει, με πρωτοβουλία μας, ένα ισχυρό παίκτη ενόψει ανακατατάξεων. Η κατοχύρωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων παραμένει ωστόσο δική μας υπόθεση. Αν όλα αυτά είναι σωστά, είναι προφανές ότι δεν έχουμε ένα απλό τουρκικό «τσαμπουκά» αλλά μελετημένη στρατηγική κίνηση σε ένα παιχνίδι που μόλις άρχισε.

Χάρτης μετασταθμεύσεων τουρκικών μαχητικών
(κάνετε κλικ επάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Από Βατοπέδι

Read more...

"Η Θεσσαλονίκη είναι δική μας, την Αθήνα θα την… μοιραστούμε!"

Οι Σκοπιανοί γείτονές μας δείχνουν την μεγαλοσύνη τους και την ανεκτικότητά τους απέναντι στην Ελλάδα, διαμηνύοντάς μας πως δεν σκοπεύουν να καταχρασθούν τα «δικαιώματά» τους, αλλά αντίθετα, μέσα στους στόχους τους είναι να μοιραστούν την Αθήνα με τους Έλληνες!
Φυσικά δεν γίνεται λόγος για την Θεσσαλονίκη, επειδή τους ανήκει, όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται μέσω αυτού του κατάπτυστου αλυτρωτικού μηνύματος, στο οποίο δεν κρύβουν την επιθετικότητά τους και τις βλέψεις τους σε Ελληνικά εδάφη…
Κατά τα άλλα, άκρα του τάφου σιωπή βασιλεύει στο υπουργείο Εξωτερικών, που «δεν ασχολείται με γραφικότητες»!!!

Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη, η Ντόρα και οι συνεργάτες της πως γραφικοί έχουν καταντήσει οι ίδιοι, με την ενδοτικότητά τους και την πρωτοφανή και πλήρως αδικαιολόγητη έλλειψη επιχειρημάτων που παρουσιάζουν;
Δεν έχουν καταλάβει πως η «μη πολιτική» αυτό που αποκομίζει, τελικά, είναι συνεχείς υποχωρήσεις απέναντι σε έναν παράλογο συνομιλητή;
Δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως ο Ελληνικός λαός όχι μόνο δεν έχει ξεχάσει το θέμα των Σκοπίων (Ντόρα, ο πατέρας σου την είχε πει αυτή την ατάκα, απλά σου το υπενθυμίζω), αλλά διαθέτει πέρα από μνήμη και κρίση ικανή για να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι;
Δεν έχουν αντιληφθεί πως ήρθε ο καιρός πλέον να σταματήσει αυτή η πολιτική και να βάλουν σε μία τάξη τόσο τους εκτός (όλον αυτόν τον συρφετό που δυσφημίζει την χώρα μας και που παραχαράσσει την ιστορία μας), όσο και τους εντός (αναφέρομαι στους «προοδευτικούς» δημοσιογράφους, στους πληρωμένους ιδιώτες που συστήνουν οργανώσεις όπως το «Ουράνιο Τόξο» και στα τηλεοπτικά κανάλια και κάποιες παραγωγές τύπου Ελληνοφρένεια) που δίνουν αγώνα κατά βωμών και εστιών, υποταγμένοι πλήρως στην αφέλεια, την ηλιθιότητα και στο χρήμα του γνωστού-αγνώστου Σόρος;
Δεν μπορούν πλέον να χειρισθούν μία υπόθεση, όπως αυτή των Σκοπίων, που χρειάζεται διπλωματική ικανότητα ίση με τα προσόντα του γνωστού Κατέλη ή της πασίγνωστης Καλομοίρας; Απορώ, γιατί δεν υπάρχουν τηλεοπτικές εκπομπές υπέρ των εθνικών συμφερόντων, αλλά υπάρχουν μόνο εκπομπές και γενικότερα τηλεοπτικές παραγωγές που συστηματικά πολεμούν οτιδήποτε Ελληνικό!!!
Μπορώ να ξεχάσω τον Λάκη (τον γνωστό «προωθητή» των κουκουλοφόρων) ή μήπως μπορώ να αγνοήσω το οδοιπορικό του γνωστού Θεοδωράκη στα Σκόπια (όπου δεν είδε Έλληνες, αλλά βρήκε μόνο καλούς Σκοπιανούς-Μακεδόνες που ήθελαν καλές σχέσεις με την Ελλάδα, αλλά και την Θεσσαλονίκη δική τους!);
Μήπως μπορώ να μην συγκαταλέξω στους υπηρετούντες τον Σόρος και την ακραία εθνικιστική πολιτική Γκρούεφσκι, τον γνωστότατο Γρηγόρη Βαλιανάτο (που διατυπώνει τις απόψεις του έχοντας τον φίλο του στο κρεβάτι του;) πρώην σύμβουλο του Γεωργίου Παπανδρέου;
Ούτε φυσικά μπορώ να αγνοήσω την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που μέσα από τις συνιστώσες του (παραμάγαζα κοινώς) αναγνωρίζει τα Σκόπια ως Μακεδονία και δίνει αγώνα υπέρ των «δικαιωμάτων» των Σκοπίων στο όνομα αυτό!
Πλούσια χώρα η Ελλάδα! Σε μειοδότες και κουκουλοφόρους φυσικά… Πλούσια χώρα σε ανθρώπους που είναι αδίστακτοι μπροστά στο προσωπικό τους όφελος, οι οποίοι ξεχνώντας βασικές αρχές της δημοκρατίας (όπου οι πολλοί αποφασίζουν) επιδιώκουν την επιβολή του φασισμού (όπου οι λίγοι αποφασίζουν και επιβάλλονται εις όφελος των ιδίων)… Πλούσιος τόπος ετούτη η χώρα, η Ελλάδα, όπου ο καθένας μπορεί να την διαπομπεύει ατιμωρητί και συστηματικά (Ελληνοφρένεια) να εργάζεται και να δημιουργεί «στοιχεία» κατά του Ελληνισμού και της χώρας γενικότερα…
Και τι κάνει η Πολιτεία, η κυβέρνηση και οι υπεύθυνοι για όλα αυτά; Απλά παρακολουθούν τις εξελίξεις. Άλλωστε, η ρήση της κας Μπενάκη περί επερχόμενης μείωσης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, όχι μόνο έδειξε, αλλά απέδειξε το σχέδιο δράσης αγνώστων-γνωστών κύκλων που έχουν αποφασίσει πως τα συμφέροντά τους εξυπηρετούνται με μία μικρότερη και αδύναμη Ελλάδα. Την πραγματοποίηση αυτού του σχεδίου, ανέλαβαν συγκεκριμένοι άνθρωποι να την φέρουν εις πέρας (φαντάζομαι όχι για ένα πινάκιο φακής) και χωρίς αιδώ (ντροπή) ουσιαστικά επιτίθενται εναντίον του ίδιου τους του σπιτιού (αγνοώντας ηθελημένα το ρητό «αν δεν φροντίσεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει»)…
Καράβι ακυβέρνητο, πολιτεία χωρίς ισχύ, παρατρεχάμενοι και δουλικά της Νέας Τάξης, όλοι μαζί γίνανε ένας συρφετός και τρέχουν και ανταγωνίζονται ποιός θα κάνει τα περισσότερα κατά ή τα λιγότερα υπέρ της πατρίδας.
Κάποιοι «πρόθυμοι» ίσως να βιαστούν να χαρακτηρίσουν ως εθνικισμό αυτά που γράφω… Αν βρίσκουν την Ελλάδα χώρα εθνικιστική, ας πάνε να ζήσουν στην Γερμανία, στην Γαλλία, στην Αγγλία, στις ΗΠΑ ή στην Τουρκία, ακόμη και στα Σκόπια, εκεί όπου ο εθνικισμός δεν υπάρχει… Γιατί δεν πάνε; Προσωπικά, είμαι διατεθειμένος να χρεωθώ για μία ζωή και να τους πληρώσω και τα εισιτήρια!!! Άντε παιδάκια, γιατί στον πόλεμο που ανοίξατε κατά της πατρίδας σας να ξέρετε πως θα υποστείτε τις πρώτες συνέπειες… και όχι από εμένα ή κάποιους άλλους, αλλά από αυτούς τους οποίους εξυπηρετείτε…
Κι αυτό, επειδή, την προδοσία πολλοί την αγάπησαν, τους προδότες όμως κανείς (ούτε αυτοί που τους πληρώνουν)…
Να το θυμάστε αυτό…
Κωνσταντίνος



Read more...

Είναι η Ελληνοφρένεια παραμάγαζο του Γκρούεφσκι;

Προφανώς θα ενημερωθήκατε για το βίντεο που «βρήκαν» και που αναμεταδίδουν σε όλο το διαδίκτυο οι υπεύθυνοι της διαδικτυακής προπαγάνδας του VMRO (βλ. Γκρούεφσκι). Το βίντεο όμως βρέθηκε και είναι αναρτημένο στο TaXalia, σε μία προσπάθεια να καταδειχθεί η παράξενη δραστηριότητα μίας τηλεοπτικής εκπομπής, που λειτουργεί (εν προκειμένω) ως φερέφωνο της Σκοπιανής προπαγάνδας. Ένα βίντεο μίας σατυρικής εκπομπής, που αναμεταδίδεται από τον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι και το οποίο αυθαίρετα (πέραν της ό,ποιας σάτυρας) έβγαλε ένα βιντεάκι για άμεση χρήση από όλους όσους επιθυμούν να βρούνε ερείσματα κατά της χώρας μας.
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν υπάρχουν αλλά ούτε και μπορούν να υπάρξουν δικαιολογίες, τόσο από τους υπεύθυνους παραγωγής της συγκεκριμένης τηλεοπτικής εκπομπής Ελληνοφρένεια, αλλά ούτε και από τον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι. Είναι σαφές σε όλους, ιδιαίτερα στην Μακεδονία, πως όλοι μας, «λόγω και έργω», πρέπει να αποδεικνύουμε μέσα από ντοκουμέντα την αλήθεια των ισχυρισμών μας και όχι να δημιουργούμε (κακή συνήθεια δημοσιογράφων και τηλεοπτικών επιχειρήσεων) το υλικό το οποίο και προβάλουμε.

Αλλά, άλλο εμείς, οι κοινοί θνητοί και άλλο οι «ειδικοί» και οι «ινστρούχτορες» του γκαιμπελισμού, αλλά και του φαρισαϊσμού… Η συγκεκριμένη εκπομπή έπραξε μεγάλο λάθος, χωρίς κανείς από τα στελέχη της ή τους υπεύθυνους (κατά νόμο) να σκεφθεί τις συνέπειες κατά της χώρας, όταν ενέκρινε την παραγωγή του συγκεκριμένου βίντεο… Χωρίς να υπάρχει διάκριση, χωρίς να υπάρχει βάθος σκέψης, χωρίς να υπάρχει ψήγμα σοβαρότητας (για ένα εθνικό θέμα), ελαφρά τη καρδία ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ διαλόγους και τους «έδεσαν» με τηλεοπτικά αποσπάσματα, όπως οι ίδιοι πίστεψαν πως θα βγάλουν γέλιο… Αλλά, οι «συνεργάτες» τους πέρα από τα σύνορα βρήκαν (άραγε πως;) το συγκεκριμένο «υλικό» και με την σειρά τους, φρόντισαν να το μεταφέρουν μέσω διαδικτύου σε ολόκληρο τον κόσμο…
Η ηλιθιότητα ξεπεράστηκε. Η βλακεία υπερκεράστηκε. Η άγνοια του «κινδύνου» εκμετάλλευσης, δεν είναι δικαιολογία για όλους αυτούς, με το «κοντό μυαλό», που ανταλλάσσουν την τηλεθέαση με ύβρεις κατά της πατρίδας μας, με επιχειρήματα ανθελλήνων, με «δικαίωση» της επιθετικής τους πολιτικής και τακτικής, εις βάρος της πατρίδας μας.
Αλήθεια, επειδή πολύ συχνά εκεί στην Ελληνοφρένεια, η σημαία γυρίζει ανάποδα, μήπως θα μπορούσαν να την εμφανίσουν και κανονικά ή μήπως θα μπορούσαν να αντιστρέψουν (ως οφείλουν, αλλά είναι πολύ αργά πλέον) την ζημία που προκάλεσαν;
Καλά τα γέλια, καλός ο χαβαλές, καλή η καζούρα, αλλά η ανηθικότητα εις βάρος της πατρίδας σου, ανήκει σε άλλη κατηγορία ενεργειών… Δεν περιμένω την συγνώμη τους, γιατί δεν θα την πούνε ή δεν θα την εννοούν… Δεν περιμένω την αλλαγή της στάσης τους απέναντι σε σοβαρά εθνικά ζητήματα, γιατί δεν το επιθυμούν… Δεν περιμένω να κάνουν τίποτε άλλο από το βγουν και να γυρίζουν περήφανοι στους δρόμους και στα διάφορα στέκια, επειδή κατάφεραν να γίνουν διαδικτυακά γνωστοί!!!
Να πω ντροπή; Μπα… δεν την καταλαβαίνουν. Είναι απλοί χαβαλέδες που ζούνε παραχαράσσοντας διάφορα τηλεοπτικά βιντεάκια και που ενώ συστηματικά ενεργούν εις βάρος του τόπου, ουσιαστικά αδιαφορούν για τις συνέπειες των έργων τους…
Εύγε παίδες της Ελληνοφρένειας!!! Άντε και με εκπομπή στον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό των Σκοπίων και με συμβόλαιο που να έχει 7 νούμερα… αφού έτσι κι αλλιώς τα νούμερα μόνο με τα νούμερα μπορούν να κάνουν παρέα…

Κωνσταντίνος


Υ.Γ.: Η έλλειψη ικανότητας δημιουργίας δεν έχει να κάνει με εσάς αγαπητά παιδάκια της Ελληνοφρένειας. Εσείς δημιουργήσατε, «γράψατε» στην κυριολεξία όλα όσα η Σκοπιανή προπαγάνδα δεν μπορούσε να κάνει 18 ολόκληρα χρόνια τώρα… Άξιοι του «μισθού» σας και του φτυσίματός μας… Μπράβο παιδιά… κουραστήκατε, αλλά τα καταφέρατε τελικά να μας αποδείξετε ότι είστε εθνικά επικίνδυνοι και να μας κάνετε να αναρωτιόμαστε εάν τελικά είστε και συνεργάτες του Γκρούεφσκι...!


Read more...

Ήρθε η ώρα για το... "μάρμαρο"

Γιατί η ελληνική κυβέρνηση προχωρεί σε πρόγραμμα εξοπλισμών με φρεγάτες, ελικόπτερα και αεροσκάφη; Το αδιέξοδο που διαπιστώνεται στην καρκινοβατούσα ελληνοτουρκική προσέγγιση τείνει να διαμορφώσει νέα δεδομένα στα ελληνικά επιτελεία.
Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας καθίσταται πλέον σαφές ότι οι προσπάθειες που έγιναν με τις ανταλλαγές επισκέψεων σε επίπεδο αρχηγών επιτελείων ελάχιστα αποτελέσματα έχουν επιφέρει και ότι ο γρίφος των ελληνοτουρκικών σχέσεων είναι εξαιρετικά σύνθετος.

«Τα τελευταία χρόνια όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν πολλά, ίσως έκαναν και περισσότερα απ΄ όσα έπρεπε», δηλώνει σήμερα ο κ. Ευ.Μεϊμαράκης και σημειώνει ότι είναι εξαιρετικά επιφυλακτικός για το μέλλον. Σε στρατιωτικό επίπεδο υπάρχουν κάποιες κρίσιμες παράμετροι οι οποίες εξετάζονται και αναλύονται στο Πεντάγωνο.
Πέραν της διαφοροποίησης των παραβιάσεων και της επιμονής της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας στις περιοχές του Νότιου και Ανατολικού Αιγαίου (Φαρμακονήσι, Αγαθονήσι), η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων έχουν επισημάνει κάποια στοιχεία.
Η αυτονόμηση των στρατιωτικών
Οι πρόσφατες τουρκικές ενέργειες στο Αιγαίο ουσιαστικά αποσιωπήθηκαν από τα τουρκικά ΜΜΕ, παρά το γεγονός ότι ως προς το στρατιωτικό τους σκέλος ήταν πολύ πιο ευκρινείς απ΄ ό,τι, για παράδειγμα, η προσπάθεια που κατέληξε στην κρίση των Ιμίων το 1996.
Η διαπίστωση αυτή εν πολλοίς αποδίδεται από αναλυτές του Πενταγώνου στην περιστασιακή «αυτονόμηση» του στρατιωτικού πόλου εξουσίας στην Τουρκία και την επιδίωξη στόχων αντιφατικών ως προς τις ευρωπαϊκές επιδιώξεις του κ. Ερντογάν.
Σε συνδυασμό με αυτό το στοιχείο, στο ελληνικό υπουργείο Αμυνας και στα Επιτελεία έχει διαμορφωθεί η αντίληψη ότι... από τη στιγμή που αποχώρησε ο στρατηγός Γιασάρ Μπουγιούκανιτ από την ηγεσία του τουρκικού Γενικού Επιτελείου το προηγούμενο καλοκαίρι έχουν αλλάξει πολλά.
Ο διάδοχός του στρατηγός Ιλκέρ Μπασμπούγ εκτιμάται ότι έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά και, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει υψηλόβαθμος παράγων του υπουργείου Άμυνας, «φαίνεται ότι ο Μπασμπούγ δεν έχει υπό τον απόλυτο έλεγχό του όλα τα υπόλοιπα επιτελεία,όπως συνέβαινε με τον Μπουγιούκανιτ».
Η εκτίμηση αυτή και οι τουρκικές κινήσεις των τελευταίων μηνών μοιραία καθιστούν δυσχερέστερη τη διαδικασία εφαρμογής των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Είναι ενδεικτικό ότι κάθε προγραμματισμός για κάποια συνάντηση μεταξύ του στρατηγού Μπασμπούγ και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Δ. Γράψα έχει ανασταλεί.
Την ίδια στιγμή ζητείται επαγρύπνηση στον τομέα της έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο και η ελληνική κυβέρνηση ξεκινά ένα νέο μείζον πρόγραμμα εξοπλισμών με προμήθειες φρεγατών, ελικοπτέρων και μαχητικών αεροσκαφών.
Η κατάσταση που διαμορφώνεται στην Τουρκία εκτιμάται από το Πεντάγωνο ως σαφής ένδειξη μιας στροφής στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Όταν ερωτάται ο υπουργός Άμυνας, απαντά πλέον σαφώς ότι η Ελλάδα θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει την πολιτική της έναντι της Τουρκίας και να κινηθεί με δεδομένο ότι η Αγκυρα δεν επιδιώκει ένταξη στην ΕΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς τις ανατροπές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από το Ελσίνκι και έπειτα.
Η αποφασιστικότητα που θέλησαν να επιδείξουν τα τουρκικά επιτελεία δεν ερμηνεύεται, όμως, μόνο ως δείγμα της πάγιας τακτικής που θέλει την Αγκυρα να εξαγάγει την εσωτερική κρίση στο Αιγαίο. Για την ηγεσία του υπουργείου Αμυνας θεωρείται δεδομένο ότι με τα περιστατικά των τελευταίων εβδομάδων η τουρκική πλευρά επιχείρησε να εκμεταλλευτεί την πολιτική και κοινωνική αναταραχή στην Ελλάδα.
Περιφερειακός παίκτης
Μια παράμετρος που συνδυάζεται με αυτή την παρατήρηση είναι οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Στην Αθήνα είναι πλέον σαφές ότι η Τουρκία επιδιώκει την αναβάθμιση του ρόλου της ως περιφερειακού παίκτη με σύνθετο ρόλο.
Με αυτά τα στοιχεία υπό εξέταση, το ελληνικό υπουργείο Άμυνας έχει πλέον αλλάξει τον σχεδιασμό του. Η ουσιαστική κατάρρευση των προϋποθέσεων που καθόρισαν την πολιτική έναντι της Τουρκίας την προηγούμενη δεκαετία οδηγεί την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία σε έναν επιβεβλημένο βραχυπρόθεσμο σχεδιασμό έναντι των τουρκικών επιδιώξεων, οι οποίες εκτιμάται ότι ολοένα θα αποκλίνουν από τις ελληνικές.



Read more...

Ποιός είναι ο ρόλος της Τουρκίας μετά την εκλογή του Ομπάμα

Αμερικανικά ινστιτούτα συμβουλεύουν τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ να αξιοποιήσει την Άγκυρα για υλοποίηση των στόχων της Ουάσιγκτον

Κομβικό κράτος για τη στρατηγική της νέας αμερικανικής κυβέρνησης χαρακτηρίζεται η Τουρκία. Μελέτες και εκθέσεις αμερικανικών ινστιτούτων που παράγουν προτάσεις πολιτικής για τον Μπαράκ Ομπάμα και το επιτελείο του συνιστούν στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών να «παίξει το τουρκικό χαρτί» και να αξιοποιήσει την Άγκυρα για την υλοποίηση των στόχων της Ουάσιγκτον σε τρεις περιοχές κρίσιμης σημασίας: στη Μέση Ανατολή, στην Κεντρική Ασία και στην Ευρώπη.
Σύμφωνα μάλιστα με διπλωματικές πηγές, η αναβάθμιση του τουρκικού ρόλου θα μπορούσε να αποβεί εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων στο Κυπριακό και στα ελληνοτουρκικά, όπου η...υπερδύναμη ίσως θελήσει να προσφέρει ανταλλάγματα για την εξασφάλιση της τουρκικής συνεργασίας.

Χαρακτηριστική των προτάσεων αυτών είναι η έκθεση του Centre for Αmerican Ρrogress, μιας «δεξαμενής σκέψης» πρόεδρος της οποίας είναι ο Τζον Ποντέστα, επικεφαλής της «ομάδας μετάβασης» του προέδρου Ομπάμα. Με τίτλο «Η παραμελημένη συμμαχία: Αποκαθιστώντας τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα», η έκθεση χαρακτηρίζει τη σχέση των δύο χωρών «πυλώνα-“κλειδί”» για την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών. Σύμφωνα με την έκθεση, η Τουρκία θα μπορούσε να βοηθήσει ιδιαίτερα τους αμερικανικούς σχεδιασμούς στη Μέση Ανατολή, καθώς εκτιμάται ότι η επιρροή της θα αυξηθεί εντός της επόμενης δεκαετίας χάρη στις καλές σχέσεις της με τους περισσότερους γείτονές της. Η Ουάσιγκτον οφείλει, όμως, να αντιμετωπίσει την Τουρκία ως στρατηγικό εταίρο, όχι απλώς ως «υπεργολάβο» των αμερικανικών συμφερόντων, αναγνωρίζοντας στην Αγκυρα αυτονομία κινήσεων.
Η Αγκυρα θεωρείται κατ΄ αρχάς ότι μπορεί να συμβάλει στη σταθεροποίηση του Ιράκ, απαραίτητη προϋπόθεση για μια μελλοντική αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων. Επιπλέον, η Τουρκία διαθέτει πλεονέκτημα για να διευκολύνει μια προσέγγιση Ουάσιγκτον- Τεχεράνης (την οποία φέρεται να επιθυμεί η κυβέρνηση Ομπάμα), καθώς διατηρεί στενές οικονομικές σχέσεις με το Ιράν. Παράλληλα, εξαιτίας των στενών σχέσεων με το Ισραήλ, θα μπορούσε να συμβάλει στην επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών με τους Παλαιστινίους. Αλλωστε τα τελευταία χρόνια η Αγκυρα έχει αναπτύξει διαύλους επικοινωνίας και με τη Χαμάς. Κατά την εισβολή των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα κατά του Τελ Αβίβ. Αυτό δεν αναμένεται, όμως, να επιδράσει αρνητικά όταν έλθει η ώρα των κρίσιμων αποφάσεων.
Ο έλεγχος των ενεργειακών οδών από την Κεντρική Ασία και τον Καύκασο προς την ευρωπαϊκή αγορά αποτελεί μείζονα στόχο της Ουάσιγκτον, ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο του περασμένου Αυγούστου στη Γεωργία. Η κεντρική επιθυμία της είναι να περιοριστεί ο ρόλος της Ρωσίας, αλλά και του Ιράν στον τομέα αυτό. Η Αγκυρα, η οποία αυτοπροβάλλεται ως αξιόπιστος διαμετακομιστικός κόμβος για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο των περιοχών αυτών, μελλοντικώς όμως και του Ιράκ, μπορεί να συνδράμει στους αμερικανικούς σκοπούς.
Κατά τους συντάκτες της έκθεσης, οι ΗΠΑ πρέπει να αποφύγουν να πιέσουν υπερβολικά την Τουρκία να κόψει τον «ενεργειακό ομφάλιο λώρο» με τη Ρωσία. Την ίδια στιγμή, όμως, χρειάζεται να πιέσουν προς την κατεύθυνση της κατασκευής του αγωγού Νabucco (εξ ου και η πρόσφατη επιστολή Μπους στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο ) για μεταφορά φυσικού αερίου από την Κεντρική Ασία στην Ευρώπη και την επαναλειτουργία του αγωγού που συνδέει το Κιρκούκ στο Βόρειο Ιράκ με το τουρκικό λιμάνι του Τσεϊχάν για την εξαγωγή ιρακινού πετρελαίου.
Η πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ενωση
ΣΥΜΦΩΝΑ με την έκθεση, είναι προς όφελος των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων συμφερόντων των ΗΠΑ να υποστηρίξουν την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας προς την ΕΕ, τόσο δημοσίως όσο και παρασκηνιακώς. Η τουρκική ένταξη στην ΕΕ θεωρείται κρισιμότατη για την προβολή του ρόλου του μετριοπαθούς Ισλάμ. Μία από τις βασικές προτεραιότητες της Ουάσιγκτον ώστε να ανοίξει ο ευρωπαϊκός δρόμος της Τουρκίας πρέπει να είναι η επίλυση του Κυπριακού. Απαραίτητη θεωρείται η άρση του εμπορικού αποκλεισμού των Τουρκοκυπρίων, ώστε να πιεστεί και η ελληνοκυπριακή πλευρά να επιδείξει εποικοδομητική διάθεση. Η επίλυση του προβλήματος θα βοηθούσε και στην αμυντική συνεργασία ΕΕ- ΝΑΤΟ, στην οποία θέτει βέτο η Τουρκία, απελευθερώνοντας και μελλοντικές ευρωπαϊκές αποστολές σε «εύφλεκτες» περιοχές. Προτείνεται επίσης στον Μπαράκ Ομπάμα να συμπεριλάβει την Άγκυρα στους βασικούς σταθμούς της πρώτης ευρωπαϊκής του περιοδείας, στέλνοντας σαφές μήνυμα για τον ρόλο που επιφυλάσσει για την Τουρκία.



Read more...

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΠΛΥΘΙΣΜΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ



Στα 71.517.100 άτομα ανέρχεται η πληθυσμός της Τουρκίας σύμφωνα με την τουρκική στατιστική υπηρεσία, η οποία με σημερινή της ανακοίνωση αναφέρει επίσης ότι ο μέσος όρος ηλικίας στην Τουρκία είναι 28,5. Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι ο πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης είναι 12,7 εκατομμύρια, δηλαδή το 17,8% του συνολικού πληθυσμού.

Read more...

Περί Αττίλα και κάθαρσης


του Αναστάσιου Αντωνίου

Ο γενικά αδιάφορος για το Κυπριακό Πρόβλημα μέσος πολίτης, αναμφίβολα αντιλήφθηκε πως ένας Τούρκος πολίτης, ο οποίος τυγχάνει ένεκα επαγγέλματος εκτεταμένης μιντιακής προβολής στη χώρα του, ομολόγησε για τη δολοφονία Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων κατά την τουρκική εισβολή του 1974. Ίσως κάποια μερίδα πολιτών, από αυτούς που η ψυχή τους δεν κορέστηκε από τον εμπαιγμό, να αντιλήφθηκε πως οι δημόσιες τοποθετήσεις των πολιτικών δυνάμεων της Κύπρου επί του θέματος το αντιμετώπισαν ως μια δραματική αποκάλυψη, ως να είχαμε πάψει να πιστεύουμε τη δική μας «εκδοχή» για το 1974, ως να βρίσκουμε ευκαιρία να αναστήσουμε κάποιου είδους «προπαγάνδα» την οποία επινοήσαμε.
Πέρα, όμως, από το επίκαιρο του θέματος και τον τρόπο διοχέτευσης στη δημόσια σφαίρα της εκάστοτε πρωτόγονης επικοινωνιακής προσέγγισης, θα ήταν καλά να ασχοληθούν με το ζήτημα της ομολογίας του Attila Olga? όσοι διατηρούν τον ελάχιστο βαθμό αξιοπρέπειας έναντι της Ιστορίας και του λαού μας. Απόψεις όπως η παραπομπή του κ. Olga? στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου και/ή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διοχετεύονται στα ΜΜΕ - και συνεπώς στην ανυποψίαστη κοινωνία - χωρίς να μπαίνει ουδείς στον κόπο να διαβάσει έστω το Καταστατικό του Δικαστηρίου, το οποίο θα απεκάλυπτε σε αυτούς τους νομικούς, πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους πως η δικαιοδοσία του δεν λειτουργεί αναδρομικά και δύναται να διωχθούν υπό αυτήν μόνο εγκλήματα τα οποία διαπράχθηκαν μετά την 1η Ιουλίου 2002.
Αν πραγματικά θέλουμε να κοιτάξουμε την Ιστορία στα μάτια και να περισώσουμε όση εθνική αξιοπρέπεια μάς απέμεινε, υπάρχουν οι ενδεδειγμένες οδοί. Οι διεθνείς συνθήκες έχουν αλλάξει, η ατιμωρησία δεν αποτελεί πλέον κάτι το οποίο προσπερνιέται παθητικά. Στο επίπεδο της διεθνούς νομικής διάταξης, η άρση της ασυλίας αρχηγών κρατών για εκδίκαση κατηγοριών εις βάρος τους για αποτρόπαια εγκλήματα, η σύσταση πληθώρας ειδικών δικαστηρίων για απόδοση της Δικαιοσύνης επί καταστάσεων που έλαβαν χώρα σε αιματοβαμμένες περιοχές, όπως η πρώην Γιουγκοσλαβία, η Ρουάντα, η Σιέρρα Λεόνε, κ.ά., και γενικότερα η ύπαρξη νέων σύγχρονων θεσμών, καταδεικνύουν όλα τη μετατόπιση προς την προτεραιότητα της Διεθνούς Κοινότητας για αντιμετώπιση της όποιας διαστροφικής εγκληματικής πράξης εναντίον λαών.
Αν όντως επιθυμούμε να μην αφήσουμε την ομολογία του Τούρκου ηθοποιού να χαθεί στη δίνη του επίκαιρου, αν πραγματικά νιώθουμε πως με την ομολογία του επαναφερθήκαμε στην πραγματικότητα και είναι σαν να ακούσαμε την ίδια την Τουρκία να έχει ομολογήσει, μπορούμε αν θέλουμε να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα: Έχουμε Κράτος το οποίο έχει ευθύνες έναντι των πολιτών του. Οφείλει το Κράτος να προχωρήσει σε έκδοση εντάλματος σύλληψης του κ. Olga? με τις αρμόζουσες κατηγορίες. Οφείλει το Κράτος να ασκήσει την αρχή της οικουμενικής δικαιοδοσίας και να καλέσει το εν λόγω πρόσωπο, όχι ως αποδιοπομπαίο τράγο ή ως εξιλαστήριο θύμα για τα απωθημένα μας, αλλά ως στυγνό εγκληματία που ομολόγησε πράξεις οι οποίες επισείουν ποινή τόσο στο δικό μας νομικό σύστημα όσο και σε κάθε πολιτισμένο αντίστοιχο, αλλά πλέον και στο διεθνές ποινικό καθεστώς που εγκαθιδρύθηκε.
Όπως διαπιστώνει κανείς και από τη διεθνή πρακτική, είναι ζήτημα αξιοπρέπειας η δίωξη υπόπτων για διάπραξη διεθνών εγκλημάτων, όποτε και αν αυτά συνέβησαν και υπό όποιες συνθήκες, εμπόλεμες ή μη. Καθώς ουδέποτε αποπειραθήκαμε να συστήσουμε θεσμούς «αλήθειας και συμφιλίωσης», κατά τα πρότυπα άλλων παρόμοιων καταστάσεων διεθνώς, οφείλουμε να διαχωρίσουμε το ζήτημα της Ιστορίας μας και της αλήθειας την οποία θέλουμε - με τόσο στόμφο τελευταία - να τη διαπερνά, από τις προσπάθειές μας να οικοδομήσουμε μια νέα Κύπρο για το αύριο. Μόνο έτσι βελτιώνονται οι όποιες πιθανότητες για κάθαρση, την οποία δεν σκεφτήκαμε ποτέ πως έχουμε ανάγκη. Ίσως μάλιστα βρεθεί κάποτε το σθένος να εκδικαστούν από τα δικαστήρια της Δημοκρατίας και δικά μας εγκλήματα εις βάρος της άλλης κοινότητας, με την οποία φιλοδοξούμε να ξαναζήσουμε.

*Πρόεδρος Οργανισμού Κυπρίων Νέων Επιστημόνων «ΙΣΧΥΣ
Aναδημοσίευση από την εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ της Κύπρου

Read more...

Η σιωπή των (ελληνικών) αμνών….- Και ο…αυτοκράτορας των “Γκρίζων Λύκων” Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Ιανουαρίου 26, 2009


Ανεξήγητη παραμένει, μέχρι στιγμής, η στάση που τηρεί η ελληνική κυβέρνηση, το σύνολο σχεδόν, του πολιτικού κόσμου, των ΜΜΕ, αλλά και των Ελλήνων πολιτών, αναφορικά με την ανατριχιαστική αποκάλυψη του Τούρκου ηθοποιού Αττίλα Ολγκάτς, του δολοφόνου τουλάχιστον δέκα (κατά τη δική του ομολογία) ελληνοκυπρίων, στη διάρκεια της εισβολής του 1974.
Η κυβέρνηση, μονίμως περιδεής, ψέλλισε κάποια ακατάληπτα πράγματα, δια του εκπροσώπου τύπου του υπουργείου Εξωτερικών Γ. Κουμουτσάκου, η οποία απηχούσε το υποχωρητικό πνεύμα της Ντόρας και του Καραμανλή.
Από κοντά και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο με τον αρμόδιο «σκιώδη υπουργό» Ανδρέα Λοβέρδο, κινήθηκε στο πνεύμα των δηλώσεων Κουμουτσάκου.
Όσο για τα άλλα κόμματα, ορισμένα από τα οποία παριστάνουν και τους υπερπατριώτες, η απογοήτευση είναι πολύ μεγαλύτερη Σιωπή. Ευτυχώς, το ΠΑΣΟΚ έδειξε να ξυπνάει και με νεώτερη δήλωση του Λοβέρδου, κάνει λόγο, μεταξύ άλλων, για τεράστιο θέμα που δεν πρέπει να μείνει στο επίπεδο των απλών δηλώσεων από ελληνικής πλευράς και για εγκλήματα που δεν υπόκεινται σε παραγραφή. Ας ελπίσουμε ότι ως κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο θα επιμείνει σε αυτή τη γραμμή, αλλά θα αναλάβει και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.
Η υπόθεση Ολγκάτς, πάντως, έχει και ορισμένες πλευρές στις οποίες τα ελληνικά ΜΜΕ και ο τύπος δεν έδωσαν σχεδόν καμία σημασία. Και είναι να αναρωτιέται κανείς ποιά συμφέροντα υπηρετούν αγνοώντας παρόμοιες υποθέσεις.
Στο τηλεοπτικό σήριαλ, στο οποίο παίζει ο Ολγκάτς και σε κάθε επεισόδιο σκοτώνει και από έναν άνθρωπο, έχει παίξει και ο Ραούφ Ντενκτάς. Το σήριαλ είναι μια εθνικιστική ιστορία, με εμπλοκή του «βαθέως» κράτους, του κοινού εγκλήματος και της τρομοκρατίας.
Ο Ντενκτάς εμφανίσθηκε σε δύο επεισόδια, πριν από τρία χρόνια, υποδυόμενος τον εαυτό του. Ο τουρκοκύπριος, πρώην ηγέτης, περιέγραφε πως, κατά τη γνώμη του έπρεπε να λυθεί το Κυπριακό, γιατί οι τουρκοκύπριοι έπρεπε να απορρίψουν το σχέδιο Αναν και πως έγινε η εισβολή του 1974, την οποία ο ίδιος αποκαλεί «ειρηνευτική επιχείρηση» (που μόνο αυτό δεν ήταν σύμφωνα με την ομολογία του Ολγκάτς).
Στην τουρκική εισβολή σκοτώθηκαν 3.500 άτομα, 1.619 θεωρήθηκαν αγνοούμενοι, 250.000 έγιναν πρόσφυγες και το 38,8% των εδαφών του νησιού τέθηκε υπό τουρκική κατοχή.
Στα δύο επεισόδια ο Ντενκτάς μιλούσε για τις διαχρονικές αξίες που εμπνέουν τους Τούρκους στρατηγούς (προφανώς εννοεί τις σφαγές των Ελλήνων). Ωστόσο, όπως δόθηκε η είδηση από τα ελληνικά ΜΜΕ, «έκρυψε» μια πολύ σημαντική είδηση. Από όλη αυτή την ιστορία αποκαλύφθηκε ότι ο Ντενκτάς, είχε εμπλοκή στην υπόθεση Εργκενεκον, της συνωμοσίας, δηλαδή, των Τούρκων στρατηγών.
Ο εισαγγελέας που συνέλαβε 4 στρατηγούς εν αποστρατεία και έναν αντιστράτηγο εν ενεργεία, αποκάλυψε επιχείρηση απόδοσης «τουρκοκυπριακής υπηκοότητας» σε Τούρκους στρατιωτικούς. Την «υπηκοότητα» απέδιδε ο ίδιος ο Ντενκτάς, ο οποίος αποκαλούνταν με το κωδικό όνομα «ο αυτοκράτορας», για να δίνει κάλυψη στους συνωμότες.
Η αποκάλυψη προκάλεσε σάλο στην Τουρκία, αλλά αγνοήθηκε από τα ελληνικά ΜΜΕ, ωσάν να επρόκειτο για υπόθεση που δεν αφορά τον ελληνισμό. Συζητείται, μάλιστα, το ενδεχόμενο να κληθεί ο Ντενκτάς να δώσει εξηγήσεις.
Ο τουρκοκύπριος αντέδρασε με μια προκλητική δήλωση του γιού του Σερντάρ, που διανεμήθηκε με δελτίο τύπου. Ο θρασύτατος υιός προκάλεσε τον εισαγγελέα που ερευνά την υπόθεση, αν έχει τα κότσια, να καλέσει τον πατέρα του για να δώσει εξηγήσεις για την προσφορά του στο τουρκικό έθνος (προφορά ονομάζονται οι σφαγές). Αν κληθεί, είπε, θα πάει.
Ο Ντενκτάς, παρά την ηλικία του, ταξιδεύει συχνά στην Κωνσταντινούπολη και μετέχει σε εκδηλώσεις τούρκων αποστράτων και των «Γκρίζων Λύκων», των οποίων εξακολουθεί να είναι επίτιμος Πρόεδρος.


Read more...

Τουρκία και οικονομική κρίση


του Ανδρέα Μπελιμπασάκη

Σε ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, μόλις το 2001, η Τουρκία βρισκόταν σε περίοδο δραματικής ύφεσης. Με πληθωρισμό άνω του 60%, και την παραοικονομία να σαρώνει τα πάντα, με την τουρκική λίρα να υποτιμάτε 55% σε διάστημα λίγων εβδομάδων, με φυσικό επακόλουθο την κατάρρευση του χρηματιστήριου της Κωνσταντινούπολης, οι ευκαιρίες του απλού κόσμου ήταν ελάχιστες. Μια από αυτές ξεχώριζε πραγματικά. Εκατοντάδες νεαροί Τούρκοι, κρατώντας τριαντάφυλλα, περίμεναν στην ουρά υπομονετικά για «ακρόαση», προκειμένου να επιλεγούν για να παντρευτούν…Γιαπωνεζούλες και να μετακομίσουν στην Ιαπωνία, σε ένα από τα πολλά, άθλιας αισθητικής reality, που διοργάνωνε το ιαπωνικό τηλεοπτικό δίκτυο Nippon TV.

Μια ζωή κρίση

Η Τουρκία είναι μια χώρα που γνωρίζει από κρίσεις και παρατεταμένες υφέσεις στην οικονομία. Μεταπολεμικά, στο τέλος σχεδόν κάθε δεκαετίας, η χώρα αντιμετώπιζε οικονομικές κρίσεις που ήταν αποτέλεσμα υψηλών ρυθμών βιομηχανικής ανάπτυξης.

Η ανάπτυξη αυτή χρηματοδοτείτο κυρίως με εξωτερικό δανεισμό που κατέληγε σε ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών και τεράστιο πληθωρισμό. Ο κανόνας ήταν σχεδόν ο ίδιος: πρόγραμμα λιτότητας, υποτίμηση της τουρκικής λίρας υπό την εποπτεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μέχρι να περιορισθούν τα ελλείμματα και να εξυπηρετηθούν τα δάνεια, ώστε να ξαναγίνει δυνατός ένας νέος δανεισμός.. Συνέπεια αυτής της ατελείωτης διαδικασίας ήταν η συνεχής δραματική αύξηση του εξωτερικού χρέους της χώρας.

Με διάφορες προφάσεις, οι τουρκικές κυβερνήσεις δεν υλοποιούσαν ποτέ τα σταθεροποιητικά προγράμματα του ΔΝΤ, που επιδείκνυε όμως σχεδόν πάντα, εξαιτίας γεωπολιτικών αιτιολογιών, μεγάλη ανοχή στις παρεκτροπές της Τουρκίας. Αυτή η ανοχή ουσιαστικά επέτρεψε στην τουρκική οικονομία να επιβιώσει σε όλες τις μεγάλες οικονομικές κρίσεις . Συνολικά, μαζί με την κρίση του 2001, εφαρμόσθηκαν 18(!) σταθεροποιητικά προγράμματα του ΔΝΤ στην Τουρκία. Το εξωτερικό χρέος εκτοξεύθηκε σε 104 δις δολάρια το 2001, επί συνολικού Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος 200 δισ. δολαρίων.


Ο «νικητής» Ερντογάν

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν δεν απεδείχθη μόνο διορατικός, αλλά και τυχερός πολιτικός. Ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Τουρκίας το 2002, τότε που άρχιζαν να γίνονται ορατά τα αποτελέσματα της οικονομικής εξυγίανσης, του υπερυπουργού Οικονομικών Kεμάλ Nτερβίς από το 1999, και των ουσιαστικών αλλαγών που επιχείρησε νωρίτερα ο Τουργκούτ Οζάλ στα μέσα της δεκαετίας του 80, μετατρέποντας ένα φοβικό κράτος με αφιλόξενη νοοτροπία απέναντι στους ξένους επενδυτές, σε μια ενδιαφέρουσα αναδυόμενη αγορά. Ο Ταγίπ Ερντογάν εισήλθε στην πολιτική αρένα ως θριαμβευτής αυτής της νέας εξωστρεφούς real politic ενώ ο Κεμάλ Ντερβίς χανόταν στη δίνη της ιστορίας.

Υπάρχει σχέδιο;

Ο χαμηλότερος ρυθμός ανάπτυξης, που έχει καταγραφεί τα τελευταία 6 χρόνια, ο καλπάζων πληθωρισμός και το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα που παρουσιάζει το κράτος, έχουν δημιουργήσει ερωτηματικά για την πορεία της τουρκικής οικονομίας εν μέσω της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Με το δείκτη των τιμών καταναλωτή να παρουσιάζει διψήφιο ποσοστό (11,77%) και το δημοσιονομικό έλλειμμα να έχει φτάσει στα 47 δις. δολάρια, με το χρηματιστήριο να κατρακυλάει και την συνεχόμενη διολίσθηση της τουρκικής λίρας, η κρίση αρχίζει να θυμίζει το εφιαλτικό 2001.

Με τα πρώτα σύννεφα της κρίσης, οι ξένοι επενδυτές εμφανίσθηκαν απρόθυμοι και η οικονομία δέχτηκε ισχυρό πλήγμα. Οι επιπτώσεις ήταν άμεσες, καθώς σημειώθηκε μεγάλη εκροή ξένων κεφαλαίων και μείωση της ζήτησης για την τουρκική παραγωγή.

Το επενδυτικό περιβάλλον βρίσκεται, πλέον, στο υψηλότερο επίπεδο αβεβαιότητας και επισφάλειας μετά το 2001.Αιτίες η μόνιμη πολιτική αστάθεια, το κουρδικό ζήτημα και οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Βόρειο Ιράκ. Αυτό εξηγεί σε σημαντικό βαθμό το παράδοξο φαινόμενο όταν οι διεθνείς αγορές συρρικνώνονται, η τουρκική αγορά να συρρικνώνεται περισσότερο.

Η πολιτική αποσταθεροποίηση κατατάσσει τη χώρα στην όγδοη θέση της λίστας του Eurasia Group με τους εννέα μεγαλύτερους κινδύνους παγκοσμίως για το 2008.

Όσον αφορά την κατάσταση της εγχώριας αγοράς κεφαλαίου και χρήματος, η Τουρκία φαίνεται να είναι καλά δομημένη και καλυμμένη, καθώς το χρηματοπιστωτικό σύστημα ήταν από τα λιγότερο εκτεθειμένα στους κινδύνους και παράγοντες που προκάλεσαν την κρίση. Άλλη μια επιτυχία του Κεμάλ Ντερβίς που θωράκισε και «ξεσκάρταρε» το τραπεζικό σύστημα το 2001.

Οι «αισιόδοξοι»

Παρά ταύτα, στην πεποίθηση, ότι ούτε αυτή τη φορά ο «Δυτικός κόσμος» θα αφήσει στην μοίρα της την Τουρκία, φαίνεται να στηρίζεται το οικονομικό επιτελείο του πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, που μέχρι στιγμής το μοναδικό μέτρο αντιμετώπισης της κρίσης φαίνεται να είναι το δάνειο ύψους 15 δις δολαρίων του ΔΝΤ. Δηλαδή, επιστροφή στη παλιά δοκιμασμένη συνταγή…Ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι Τούρκοι στρατηγοί εξετάζουν την περικοπή εξοπλιστικών προγραμμάτων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων αλλά χωρίς να έχουν ακόμη ληφθεί συγκεκριμένες αποφάσεις.

Σε αυτό το θολό τοπίο υπάρχουν και οι υπεραισιόδοξοι όπως ο τούρκος υπουργός Οικονομικών κ Mehmet Simsek ο οποίος δηλώνει ότι «η Τουρκία είναι μια από τις χώρες που όχι μόνο μπορούν να τιθασεύσουν την καταιγίδα αλλά μπορούν να διαδραματίσουν ηγετικό ρόλο στη διευθέτηση της κρίσης».

Πριν λίγους μήνες μια αντίστοιχη πρόβλεψη δεν ήταν και τόσο ακριβής: «η τουρκική λίρα εμφανίζεται πολύ σταθερή και δεν θα αντιμετωπίσει προβλήματα, ενώ η αμέσως επόμενη περίοδος θα έχει σημαντικές προκλήσεις επενδυτικού χαρακτήρα για την Τουρκία». Η δήλωση ανήκε στον κ. Tolga Ediz, οικονομολόγο της Lehman Brothers…

Read more...

Δίκη Τούρκων χριστιανών για προσβολή του "τουρκισμού"

Δυο Τούρκοι που ασπασθηκαν τον Χριστιανισμό διωκονται δικαστικα. Η δικη ομως αναβλήθηκε, παρόλο που τα Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης μοιάζει να έχουν βγάλει ηδη την καταδικαστική απόφαση τους για τον Χριστιανισμό. Η υπόθεση ενάντια σε δύο Τούρκους που μεταστράφηκαν στον Χριστιανισμό, αναβλήθηκε, παρόλο που τα Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης μοιάζουν να έχουν ήδη βγάλει καταδικαστική απόφαση για το Χριστιανισμό. Ένας ακόμη μάρτυρας κατηγορίας δεν εμφανίστηκε στη δίκη των Τούρκων Χριστιανών του Turan Topal (37 ετών - δεξιά στην φωτογραφία) και του Hakan Tastan (46 ετών - αριστερά), οι οποίοι κατηγορούνται για «την προσβολή του «τουρκισμού» και την διάδοση του Χριστιανισμού μέσω "παράνομων" μεθόδων.

Ο Topal έγινε χριστιανός το 1989 και ο Tastan το 1994. Το επίμαχο άρθρο 301 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Τουρκίας αντιμετωπίζει την προσβολή του «τουρκισμού» ως έγκλημα, ενώ το νομοθέτημα αξιοποιήθηκε ήδη από τη δικαστική εξουσία για την παραπομπή ενώπιον της Δικαιοσύνης δεκάδων συγγραφέων, συμπεριλαμβανομένου και του τιμηθέντος με βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, Ορχάν Παμούκ (φωτο).
Το κυβερνών ΑΚΡ έχει δεσμευθεί ότι θα αλλάξει τον επίμαχο και επικίνδυνα ασαφή όρο «τουρκισμό» με τον πιο συγκεκριμένο «τουρκικό έθνος», ενώ οι Τούρκοι εισαγγελείς θα οφείλουν να εξασφαλίζουν την άδεια του υπουργείου Δικαιοσύνης, προτού ασκήσουν κατηγορίες βασισμένες στο άρθρο 301.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητάει επίμονα την τροπολογία του συγκεκριμένου άρθρου. Στην τελευταία συζήτηση στο Δικαστήριο, ο δικαστής του Ποινικού Δικαστηρίου της πόλης του Silivri (προάστιο της Κωνσταντινούπολης), Mehmet Ali Ozcan, διέταξε μια αναθεώρηση των υποτιθέμενων παραβιάσεων του αμφισβητούμενου άρθρου του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα για «προσβολή του τουρκισμού», από τους δύο χριστιανούς προσήλυτους. Αλλά το δικαστήριο περιμένει ακόμα το Υπουργείο Δικαιοσύνης να αποφασίσει εάν μπορούν να κατηγορηθούν σύμφωνα με το άρθρο 301 του ποινικού κώδικα. Ο δικαστής όρισε την επόμενη ακρόαση για τις 24 Φεβρουαρίου 2009 ενώ το δικαστήριο αναμένει μια απάντηση εάν οι Χριστιανοί μπορούν να κατηγορηθούν σύμφωνα με το αμφισβητούμενο άρθρο. Οι Topal και Tastan κατηγορούνται ακόμα για εξύβριση του Ισλάμ (άρθρο 216) και την κατάρτιση αρχείων πληροφοριών για απλούς πολίτες (άρθρο 135). Καθώς το δικαστήριο αναμένει απόφαση σχετικά με το άρθρο 301, αποδέσμευσε τους κατηγορουμένους, στην συζήτηση της 4ης Νοεμβρίου, από την αναγκαστική συμμετοχή στις μελλοντικές ακροάσεις. Αυτό, σύμφωνα με τον συνήγορο υπεράσπισης Haydar Polat (φωτο), ήταν η μόνη πρόοδος που σημειώθηκε από το δικαστήριο. Ακόμη, πρόσθεσε ότι ένας μάρτυρας ή κάποια στοιχεία θα ήταν καλύτερα. Ελλείψει αυτών, είπε, οι κατηγορίες συνεχίζονται άσκοπα. Αδύναμοι μάρτυρες Οι αρχικές κατηγορίες που προετοιμάστηκαν από τον Δημόσιο Κατήγορο του Silivri, ενάντια στους Tastan και Topal, βασίστηκαν σε «ένα προειδοποιητικό τηλεφώνημα στην αστυνομία», που υποστήριζε ότι κάποιοι Χριστιανοί ιεραπόστολοι προσπαθούσαν να σχηματίσουν παράνομες ομάδες στα τοπικά σχολεία και ότι προσέβαλαν τον τουρκισμό, το στρατό και το Ισλάμ. Παρότι το Δικαστήριο έστειλε κλήτευση σε 6 αστυνομικούς να έρθουν να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας στην υπόθεση, κανείς δεν προσήλθε για να καταθέσει. Στην ακροαματική διαδικασία της 24ης Ιουνίου, δύο έφηβοι μάρτυρες κατηγορίας, δήλωσαν ότι δεν ήξεραν τους κατηγορουμένους και δεν τους είχαν δει ποτέ πριν τους δουν στο δικαστήριο. Διάφοροι μάρτυρες δεν έχουν παρουσιαστεί κατά τις διάφορες ημερομηνίες που ορίστηκαν οι δίκες, και την προηγούμενη εβδομάδα ένας άλλος μάρτυρας που κλήθηκε από τη δίωξη, ο Kose, δεν εμφανίστηκε. «Δεν υπάρχει καμία έλλειψη μαρτύρων, αλλά όσον αφορά εμείς, θεωρούμε ότι οι καταθέσεις αυτών των χαρακτήρων είναι άσχετες με την αλήθεια και γεμάτες αντιφάσεις,» είπε ο Polat. «Εννοώ ότι δεν υπάρχει κανένα πιστευτό και πειστικό επιχείρημα, ούτε ένας συναφής μάρτυρας». Την προηγούμενη εβδομάδα ένας αστυνομικός από τον περίβολο όπου οι Topal και Tastan λέγεται ότι εθεάθησαν να κάνουν τις ιεραποστολικές δραστηριότητες κλήθηκε στο δικαστήριο για να καταθέσει. Είπε στο δικαστήριο ότι πράγματι δούλευε στον περίβολο, αλλά δεν ήξερε τίποτα για τις δραστηριότητες των δύο Χριστιανών. Ένδεκα μήνες πριν, ο ίδιος ο διορισμένος Δημόσιος Κατήγορος είχε απαιτήσει από το δικαστήριο να απαλλάξει και τους δύο Χριστιανούς, δηλώνοντας ότι δεν υπήρχε «κανένα συγκεκριμένο, αξιόπιστο αποδεικτικό στοιχείο» για να στηρίξει τις κατηγορίες εναντίον τους. Ο εισαγγελέας αυτός όμως απομακρύνθηκε από την υπόθεση, ενώ δύο μήνες αργότερα ο δικαστής της υπόθεσης αποσύρθηκε λόγω κατηγοριών ότι δεν είναι αμερόληπτος. Δύο πρόσωπα - κλειδιά που αντιτάσσονται στο άρθρο 301 και προωθούν την έντονη ειδησεογραφική κάλυψη των πρακτικών της δίκης του Silivri είναι τώρα φυλακισμένοι, ανίκανοι να παρευρεθούν στο Δικαστήριο. Ο υπερεθνικιστής δικηγόρος Kemal Kerincsiz (φωτο) και η Sevgi Erenerol, εκπρόσωπος της "Τουρκικής Ορθόδοξης Εκκλησίας" - ένα Τουρκικό εθνικιστικό δόγμα χωρίς σημαντική απήχηση - κατηγορούνται ότι παίζουν ηγετικό ρόλο στην Ergenekon, μια ομάδα υπερεθνικιστών, συνταξιούχων στρατηγών, πολιτικών, δημοσιογράφων και των μελών της μαφίας, η οποία βρίσκεται υπό έρευνα για συνωμοσία. Η Erenerol (φωτο), η οποία ήταν ένα από τα πρόσωπα που συλλήφθηκαν πρόσφατα, στα πλαίσια της εξάρθρωσης του δικτύου της Ergenekon, είναι άτομο με πολύχρονη δράση εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και εναντίον του Ελληνισμού γενικότερα. Ταυτισμένη με το ακροδεξιό-φασιστικό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης και με τη ΜΙΤ (η ίδια δήλωσε σε συνέντευξή της ότι έχει τακτικές επαφές με τη ΜΙΤ), συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις δράσεις της Ergenekon τα τελευταία χρόνια. Από τα μέσα Ιανουαρίου, 47 άνθρωποι έχουν φυλακιστεί και αντιμετωπίζουν δίκη για συμμετοχή στο υποτιθέμενο δίκτυο εγκλήματος, που λέγεται ότι έχει ενορχηστρώσει τις πολυάριθμες δολοφονίες και τις βιαιότητες ως τμήμα μιας εθνικιστικής συνομωσίας για ανατροπή της Τουρκική κυβέρνηση μέχρι το 2009. Ερωτηθείς για τις πιθανότητες να χαθεί η υπόθεση που δεν έχει σημειώσει καμία πρόοδο για δύο έτη λόγω της έλλειψης στοιχείων ενάντια στους κατηγορουμένους, ο Polat είπε ότι ήταν αισιόδοξος ότι οι πελάτες του θα έβρισκαν τη δικαιοσύνη στον τουρκικό νομικό λαβύρινθο. «Ως δικηγόροι, πιστεύουμε ότι και οι δύο από τους πελάτες μας θα απαλλαχτούν» είπε.




Read more...

Η υπόθεση «Εργκένεκον» μικρό κεφάλαιο μόνο του δαιδαλώδους τουρκικού παρακράτου

Του Κ. Βοσπορίτη, του νεώτερου

Πυκνό πέπλο μυστηρίου συνεχίζει να καλύπτει την υπόθεση «Εργκένεκον», παρά τις πρόσφατες αποκαλύψεις στη γείτονα. Η έκταση που έχει πάρει η υπόθεση και η στάση που τηρούν οι κυριότεροι θεσμοί της χώρας, όμως, δημιουργεί στους παρατηρητές εύλογα ερωτήματα για τις πραγματικές προθέσεις εκείνων που παρουσιάζονται ως υπερασπιστές της Δημοκρατίας και ζητούν εξιχνίαση των εγκλημάτων.

Τα στοιχεία, που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας έως αυτήν τη στιγμή, συνηγορούν στο ότι ένας περίπλοκος παρακρατικός μηχανισμός, που δρούσε υπογείως, είχε καθοριστικό ρόλο στην πολιτική ζωή της γείτονος εδώ και πολλές δεκαετίες. Η, ήδη, θολή εικόνα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, όταν διαπιστώνει ο αναγνώστης ότι τα μέλη της οργάνωσης έχουν συχνά ασύμβατες και συγκρουόμενες επαγγελματικές και ιδεολογικές καταβολές. Σε αυτό το δαιδαλώδες παρακρατικό σχήμα συναντά κανείς άτομα απ' όλο το φάσμα της τουρκικής κοινωνίας: α) Τις δυνάμεις ασφαλείας και τις μυστικές υπηρεσίες, β) Τη γραφειοκρατία και τον πολιτικό κόσμο ανεξαρτήτως ιδεολογικής ή κομματικής απόχρωσης, γ) Τους ανθρώπους του υποκόσμου, δ) Τους θρησκευτικούς θεσμούς και οργανώσεις, ε) Τη διανόηση, και στ) Τον Τύπο. Διαπιστώθηκαν, λοιπόν, πολλά ευτράπελα, κατά τα οποία χωροφύλακες συνεργάζονταν με αντάρτες του ΡΚΚ, οι μυστικές υπηρεσίες προσέφευγαν στη χρησιμοποίηση των ακροδεξιών σε επικίνδυνες αποστολές, θρησκευτικές οργανώσεις παρείχαν χώρους για τις συναντήσεις της οργάνωσης, πανεπιστημιακοί και όργανα του Τύπου με κατάλληλες παρεμβάσεις καθοδηγούσαν την κοινή γνώμη κ.λπ. Για ποιο λόγο, όμως, η «Εργκένεκον», που την αποτελούν κυρίως επιφανείς Κεμαλιστές, στελέχη της κρατικής μηχανής και του Στρατού, παραβίασε την υπάρχουσα νομοθεσία και έδρασε στο περιθώριο;

Η ρίζα του κακού ανάγεται χρονικά στον «ψυχρό πόλεμο», όταν με την εισδοχή της Τουρκίας στην Ατλαντική Συμμαχία, οι ΗΠΑ δρομολόγησαν, όπως είχαν κάνει και με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που συνόρευαν με το «Σιδηρούν Παραπέτασμα», τη σύσταση της Διερευνητικής Επιτροπής Επιστράτευσης με αποστολή την οργάνωση ένοπλης αντίστασης σε περίπτωση σοβιετικής κατοχής. Η οργάνωση αυτή, που μετονομάστηκε αργότερα σε Διεύθυνση Ειδικού Πολέμου, ανδρώθηκε και αναπτύχθηκε υπό την εποπτεία των Ενόπλων Δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών, αποτελώντας τον ακρογωνιαίο λίθο του σύγχρονου τουρκικού παρακράτους. Ο διφυής ρόλος των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, που φιλοξενούσε στους κόλπους του την οργάνωση, ως παράγοντας με λόγο όχι μόνο στην ασφάλεια της χώρας, αλλά και στα πολιτικά πράγματα, ίσως να απαντάται στα ερωτήματα περί της ενδυνάμωσης και διόγκωσης της ισχύος της. Δίνοντας τη δική του εκδοχή, ο δημοσιογράφος της «Μιλιέτ», Χασάν Τζεμάλ, θεωρεί την οργάνωση υπαίτια για τη δημιουργία του κατάλληλου πολιτικό κοινωνικού κλίματος που οδήγησε στις διαδοχικές στρατιωτικές επεμβάσεις και την εδραίωση της θέσης του Στρατού στο πολιτικό σύστημα ως το 1980. («Μιλιέτ» 14.1.2009) Η κατάσταση επιδεινώθηκε στις αρχές της δεκαετίας 1990, όταν τον πρωθυπουργικό θώκο κατέλαβε η νεοεμφανιζόμενη, τότε, στον πολιτικό στίβο Τανσού Τσιλέρ. Άπειρη καθώς ήταν στη διεύθυνση των θεμάτων του κράτους, σε σύγκριση με τον προκάτοχό της Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, δεν διείδε έγκαιρα τους κινδύνους που ελλόχευαν, επιτρέποντας την εξάπλωση και ενδυνάμωση των παρακρατικών κύκλων. Η οργάνωση, μεταλλασσόμενη, βρήκε ερείσματα στον αγώνα κατά του ΡΚΚ στη Νοτιοανατολική Τουρκία, όπου επιδόθηκε σε παρανομίες. Τα αποτελέσματα πρωτοήρθαν στην επιφάνεια, λίγο αργότερα, με το σκάνδαλο «Σούσουρλουκ», τον προάγγελο του «Εργκένεκον». Η κυβέρνηση Γιλμάζ, που αντικατέστησε την κυβέρνηση συνασπισμού του Ερμπακάν το 1997, κλήθηκε να διαλευκάνει τη διαπλοκή πολιτικού κόσμου και παρακράτους υπό «αντίξοες» συνθήκες. Το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο. Όπως ομολόγησε προσφάτως ο Γιλμάζ, οι στρατιωτικοί και ο κρατικός μηχανισμός δεν τον «στήριξαν» στην προσπάθειά του!

Φτάνοντας στο 2002, το πολιτικό σκηνικό είχε αλλάξει άρδην. Στην εξουσία είχαν έρθει οι Ισλαμιστές με ισχυρή πλειοψηφία. Το στράτευμα έγινε δέκτης νέων εκκλήσεων για πραξικόπημα. Θαρρεί κανείς ότι διαμορφώνονταν οι απαιτούμενες συνθήκες. Ο Στρατός περιορίστηκε όμως σε «προσεκτικές» παρεμβάσεις. Τι είχε αλλάξει; Διαγράφοντας μια αισιόδοξη εκδοχή των πραγμάτων, που παραβλέπει σχεδόν τον ρόλο των Ισλαμιστών στη σύνταξη του κατηγορητηρίου, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην ισλαμική «Γιενί Σαφάκ», ο δημοσιογράφος, Αβνί Οζγκούρελ, διακρίνει αλλαγή στη στάση των Ενόπλων Δυνάμεων και τοποθετεί την έναρξή της χρονικά στα 1999, έτος που συμπίπτει με τη διακυβέρνηση του συνασπισμού Ετσεβίτ-Γιλμάζ-Μπαχτσελί και τα εγκαίνια της ενταξιακής πορείας της χώρας στην ΕΕ. («Γιενί Σαφάκ» 19.1.2009). Ο Οζγκούρελ πιστεύει ότι τότε οι στρατηγοί είχαν πάρει μια απόφαση για το κράτος και ότι αυτή προέβλεπε ελεγχόμενη εξυγίανση και του ίδιου του στρατεύματος από τα κακοποιά στοιχεία που δρούσαν στις τάξεις του παρακράτους. Αυτήν την εξυγίανση δεν θα μπορούσε να την αναλάβει άλλος, βέβαια, από τη Δικαιοσύνη που ελέγχεται ακόμη από τους Κεμαλικούς κύκλους. Το ενδεχόμενο μιας συνεννόησης με τον Στρατό -με τους όρους που αυτός έθεσε- ενισχύεται πάντως από τη στάση που τήρησαν οι Ένοπλες Δυνάμεις μετά τη συνάντηση Ερντογάν-Μπουγιούκανιτ στο παλάτι Ντολμάμπαχτσε τον Μάιο του 2007. Μετά την εν λόγω συνάντηση, οι παρεμβάσεις του Στρατού στα πολιτικά πράγματα, που ήταν έντονες έως την παραμονή (27 Απριλίου), πράγματι μετριάστηκαν.

Παρά τα πολλαπλά κύματα συλλήψεων, όλα δείχνουν ότι το κουβάρι της διαπλοκής, που βαραίνει τις πλάτες κυρίως της Κεμαλικής παράταξης, θέλει αρκετό χρόνο και αποφασιστικότητα για να ξεδιαλυθεί. Ποιος μπορεί όμως να μας εγγυηθεί ότι η οργάνωση θα εξαρθρωθεί τελείως και δεν θα προκύψουν παραπλήσιοι μηχανισμοί; Ή ότι η ισλαμική κυβέρνηση ΑΚΡ επιθυμεί απλώς να μειώσει την ισχύ των Κεμαλιστών στην οργάνωση, ώστε να αποκτήσει δικαίωμα λόγου σε αυτήν; Γιατί, όπως πολύ ορθά μας υπενθυμίζει ο Οζγκούρελ, το τουρκικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να απαλλαχθεί εύκολα από τέτοιες οργανώσεις. Κι' αν ακόμη πραγματοποιηθεί, αυτό θα είναι πρόσκαιρο και θα προκύψουν σύντομα νέα σχήματα. («Γιενί Σαφάκ» 20.1.2009). Πρόκειται περί μιας έμφυτης ροπής του συστήματος προς την παράνομη οργάνωση και την αυθαίρετη εκτέλεση σχεδίων. Άλλωστε, κράτος και παρακράτος φαίνεται να αποτελούν τις δύο όψεις του Ιανού στην Τουρκία, καθώς διέπονται από μια αμφίδρομη σχέση, όπου οι απειλές κατά της ασφάλειας και της ακεραιότητας της χώρας που θέτει το ένα, αποτελούν τον λόγο ύπαρξης του άλλου. Ενώ αυτό που χρειάζεται η Τουρκία είναι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες εκείνες συνθήκες για δημοκρατικό διάλογο, όπου όλες οι πολιτικές δυνάμεις και θεσμοί θα συμμετάσχουν επί ίσοις όροις.

Πηγή: Το Παρόν της Κυριακής




Read more...

Δ.Χριστόφιας: Η Ρωσία, χώρα πρώτης προτεραιότητας για την Κύπρο

Ομιλία σε φόρουμ για επενδύσεις σε Κύπρο - Ρωσία
Δ.Χριστόφιας: Η Ρωσία, χώρα πρώτης προτεραιότητας για την Κύπρο
Λευκωσία: Την πεποίθηση πως οι σχέσεις Κύπρου - Ρωσίας «αποτελούν υπόδειγμα σχέσεων μεταξύ κρατών» και πως διανύουν σήμερα «την καλύτερη περίοδό τους σε όλους τους τομείς», εξέφρασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας, σε ομιλία του την Πέμπτη, στο φόρουμ για επενδύσεις στην Κύπρο και τη Ρωσία, που...συνδιοργανώνουν ο Κυπρο-Ρωσικός Επιχειρηματικός Σύνδεσμος και ο Κυπρο-Ρωσικός Σύνδεσμος Φιλίας, στη Λευκωσία. Παράλληλα, ο πρόεδρος Χριστόφιας εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της Κύπρου «για τη διαχρονική», όπως είπε, «στήριξη της Ρωσίας στο δίκαιο αγώνα του κυπριακού λαού».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε πως η παρουσία του στη συνάντηση «αποτελεί απτή απόδειξη της σημασίας που προσδίδει η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας» και ο ίδιος προσωπικά, στην περαιτέρω διεύρυνση και εμβάθυνση των ήδη πολύ καλών σχέσεων μεταξύ Κύπρου – Ρωσίας «σε όλους ανεξαίρετα τους τομείς και ιδιαίτερα στον οικονομικό».
'Οπως είπε, «η Ρωσική Ομοσπονδία παραμένει και στο οικονομικό πεδίο, χώρα πρώτης προτεραιότητας για την Κύπρο», εκφράζοντας ικανοποίηση για το ότι «οι επαφές μεταξύ Ρώσων και Κυπρίων επιχειρηματιών συνεχώς αυξάνονται και διευρύνονται σε νέους τομείς».
«Η Κύπρος, ως κέντρο παροχής τραπεζικών και οικονομικών υπηρεσιών, αποτελεί μια από τις τρεις κυριότερες πηγές ξένων επενδύσεων στη Ρωσία», σημείωσε ο πρόεδρος Χριστόφιας, προσθέτοντας πως δεν είναι τυχαίο που η Κύπρος είναι η πρώτη χώρα σε ξένες επενδύσεις στο Δήμο Μόσχας με επενδύσεις που κυμαίνονται στα 33 δισ. δολάρια.
Παράλληλα, επεσήμανε πως η Κύπρος προσβλέπει στην ενίσχυση και επέκταση αυτής της συνεργασίας και σε άλλους τομείς, «όπως αυτός της ενέργειας», καθώς όπως ανέφερε, «υπάρχει ευρύ πεδίο τέτοιων συνεργασιών» και η κυπριακή κυβέρνηση όπως και άλλοι αρμόδιοι φορείς στην Κύπρο αντιμετωπίζουν με θετικό πνεύμα την ανάπτυξη αυτών των συνεργασιών.
Αναφερόμενος στις σχέσεις ΕΕ – Ρωσίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογράμμισε πως η Κύπρος θεωρεί ότι η στρατηγική συμμαχία μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας «αποτελεί ένα από τα θεμέλια της παγκόσμιας σταθερότητας και ειρήνης», προσθέτοντας πως «η Ρωσία είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ασφάλεια στην Ευρώπη και ένας σημαντικός εμπορικός-οικονομικός εταίρος».
Ανέφερε, παράλληλα, πως στον ενεργειακό τομέα και στην προμήθεια φυσικού αερίου και άλλων πηγών ενέργειας, «η Ευρώπη εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από τη Ρωσία».
«Θεωρούμε ότι οι στρατηγικού χαρακτήρα σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας επιβάλλεται να αναβαθμιστούν ακόμη περισσότερο», είπε ο πρόεδρος Χριστόφιας και πρόσθεσε πως η Κύπρος ως κράτος μέλος της ΕΕ, θα συνεχίσει να εργάζεται προς την κατεύθυνση ενίσχυσης των προσπαθειών για εμπέδωση αρμονικών σχέσεων φιλίας και συνεργασίας μεταξύ της Ρωσίας και της ΕΕ.
Στη συνέχεια, επεσήμανε πως «η Κύπρος εκφράζει, ακόμα μια φορά, την ευγνωμοσύνη της για τη διαχρονική στήριξη της Ρωσίας στο δίκαιο αγώνα του κυπριακού λαού», πρόσθεσε.
Όπως εξήγησε ο πρόεδρος Χριστόφιας, η στήριξη της Ρωσίας «εκφράζεται ξεκάθαρα» μέσα από την Κοινή Διακήρυξη, «όπου η Ρωσία επαναβεβαιώνει, με τον πλέον επίσημο τρόπο, την υποστήριξη μιας συνολικής, δίκαιης και βιώσιμης διευθέτησης στην Κύπρο, στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979, τη μετεξέλιξη του ενιαίου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με μία κυριαρχία, μία υπηκοότητα και μία διεθνή προσωπικότητα, που θα ενσωματώνει την πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών» και «μιας αμοιβαία συμφωνημένης λύσης μεταξύ της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής κοινότητας, χωρίς επιδιαιτησία ή ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, που θα διασφαλίζει, ταυτόχρονα, την κυπριακή ιδιοκτησία της διαπραγματευτικής διαδικασίας».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε και στις προτάσεις της ρωσικής ηγεσίας για την οικοδόμηση ενός νέου παγκόσμιου συστήματος ασφαλείας, σημειώνοντας πως η Κύπρος συμμερίζεται αυτές τις προτάσεις τις οποίες και χαρακτήρισε ως «προτάσεις εναλλακτικές του υφιστάμενου παγκόσμιου συστήματος ασφαλείας», που κάνουν αναφορά στο σεβασμό όλων των αρχών, που προκύπτουν από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ.
Καταλήγοντας, ο πρόεδρος Χριστόφιας δήλωσε πως θα συνεχίσει να πράττει «ό,τι είναι δυνατόν για να εμβαθυνθεί περαιτέρω αυτή η εξαίρετη αδελφική σχέση» ανάμεσα στις δύο χώρες και στους λαούς τους.
Πηγή: ΚΥΠΕ


Read more...

Αμπντουλλάχ Οτζαλάν: Τα τελευταία λόγια μου προς τους Κούρδους

Κείμενο από τη συνομιλία του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν με τους δικηγόρους του στις 21 Ιανουαρίου 2009, στις φυλακές του Ιμραλί:
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης
Οι ποινές απομόνωσης
"Η διοίκηση της φυλακής επικύρωσε τη νέα ποινή της 20ήμερης απομόνωσης. Η ποινή μού κοινοποιήθηκε γραπτώς. Θα υποβάλλω σχετική ένσταση στον εισαγγελέα. Νομίζω ότι θα την εγκρίνουν. Με κατηγορούν ότι απείλησα την πρόεδρο της δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό. Φυσικά όλα αυτά είναι ανακριβή. Κανέναν δεν απείλησα και δεν είμαι σε θέση να απειλήσω. Ούτε προειδοποίησα κανέναν. Οι ποινές αυτές αποσκοπούν στη φίμωσή μου. Με έχουν τιμωρήσει έντεκα φορές με ποινή απομόνωσης. Ως αιτιολογία της...στέρησης του δικαιώματός μου στην τηλεθέαση και στο διάβασμα βιβλίων προβάλλουν τις ποινές απομόνωσης. Μου λένε ότι πήραν αυτή την απόφαση με τη εξής σκεπτικό: "Η αιτία της στέρησης των δικαιωμάτων αυτών είναι οι ποινές απομόνωσης που σου έχουν επιβληθεί". Θέλουν να μου πουν ότι όσο συνεχίζω να μιλάω, θα μου επιβάλλονται αυτές οι ποινές και θα μου στερούν τα δικαιώματά μου. Όμως, πίσω από τις ποινές αυτές δεν υπάρχει μόνο η Τουρκία. Είναι και το Ισραήλ. Ξέρουν τις απόψεις μου και θέλουν να με φιμώσουν, να μην τις εκφράζω".

Η περίπτωση του Αϊγκάν είναι ενδιαφέρουσα
"Η περίπτωση του Αϊγκάν είναι ενδιαφέρουσα. Κατατάχτηκε στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία της Στρατοχωροφυλακής (JİTEM) ενόσω υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, μετά λιποτάκτησε και ήλθε σε μας. Μετά έφυγε από μας και έγινε καταδότης. Όταν ήλθε σε μας ήξερα ότι είναι στρατολογημένος από το τουρκικό κράτος, το υποψιαζόμουνα. Θα ήθελα να τον ρωτήσω το εξής: Όταν πηγαίνατε δίπλα στον Οτζαλάν, είχατε σαν στόχο τη δολοφονία του; Η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι σημαντική. Θα ήθελα να μάθω την απάντηση στο ερώτημα αυτό.
Στην υπόθεση της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ έχουν συμβιβαστεί. Το παρελθόν του κράτους είναι γεμάτο βρωμιές. Και μάλιστα πολλές. Το έχω διατρανώσει πολλές φορές. Η Τουρκία δεν έπαιξε κάποιο σοβαρό ρόλο στη σύλληψη και τη φυλάκισή μου. Η Τουρκία δεν είχε τη δύναμη να το κάνει αυτό. Τον κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη και τη φυλάκισή μου έπαιξε το Ισραήλ. Εγώ αυτό το ξέρω πολύ καλά. Ακόμα και στις ποινές απομόνωσης που μου επιβάλλονται υπάρχει ανάμειξη του Ισραήλ".

Το Ισραήλ θέλει τη φίμωσή μου
"Αυτός που δεν θέλει να μιλάω, αυτός που θέλει τη φίμωσή μου είναι το Ισραήλ. Το Ισραήλ παίζει ολόκληρο τον κόσμο με το δαχτυλάκι του. Ξέρω πολύ καλά τη δύναμη και την ισχύ του Ισραήλ. Στην απολογία μου έχω αναφερθεί διεξοδικά στο θέμα. Όλοι μένουν άναυδοι με την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα. Δεν υπάρχει λόγος να μένουν άναυδοι. Το Ισραήλ προετοίμαζε αυτή την ιδεολογία επί 800 χρόνια, είναι μια ιδεολογία της οποίας οι ρίζες φθάνουν 2000-3000 χρόνια πίσω. Όλα είναι πολύ καλά σχεδιασμένα. Η επίθεση στη Γάζα επαληθεύει την άποψή μου.
Στην απολογία μου είπα ότι στην υπόθεση της σύλληψής μου τα 200 έθνη-κράτη του κόσμου παραδόθηκαν στο Ισραήλ. Τώρα επαληθεύομαι. Στην απολογία μου αναφέρθηκα σε δυο κεντρικά σημεία και στα δυο επαληθεύομαι.
Αυτοί χρησιμοποίησαν τον χριστιανισμό, χρησιμοποίησαν το ισλάμ, ακόμα και τον ινδουισμό. Αυτοί διαμέλισαν την ισπανική αυτοκρατορία, που μετρούσε 400 χρόνια ιστορίας. Αυτοί διαμέλισαν και διέλυσαν την Αυστροουγρική και την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Είπα επίσης ότι 50 αραβικά κράτη δεν κάνουν ένα Ισραήλ. Ακόμα και ο ΟΗΕ φάνηκε αδύναμος μπροστά στο Ισραήλ. Όλοι ήταν αδύναμοι μπροστά στο Ισραήλ. Εδώ και 500 χρόνια οι Εβραίοι εργάζονται από κοινού με την Αγγλία σε τρεις περιοχές. Τη Μέση Ανατολή, την Ανατολία και τον Αραβικό κόσμο. Τα έθνη-κράτη στον κόσμο είναι διακόσια τον αριθμό. Αυτά είναι κατασκευάσματα της Ολλανδίας και της Αγγλίας, εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Τα κράτη-έθνη μιλούν για ανεξαρτησία, τη στιγμή που αυτά είναι τα πιο εξαρτημένα. Είναι εξαρτημένα από τον καπιταλισμό. Κινούνται στο πλάισιο που χάραξε ο καπιταλισμός.
Γιατί αναφέρομαι στον Μουσταφά Κεμάλ. Ο Κεμάλ έμεινε ανεξάρτητος για μικρό χρονικό διάστημα. Μόρεσε να αντισταθεί μόνο 1,5-2 χρόνια απέναντι στην Αγγλία. Και ο Λένιν το ίδιο, ανεξάρτητος ήταν ένα-δυο χρόνια. Η Σοβιετική Ένωση και η Κίνα δεν μπόρεσαν να παραμείνουν ανεξάρτητες και στο τέλος επέστρεψαν στον καπιταλισμό".

Η ΧΑΜΑΣ δεν έχει δύναμη
"Η ΧΑΜΑΣ δεν έχει και μεγάλη σχέση με το Ισλάμ, όπως είναι λανθασμένα είναι ευρέως γνωστό. Απευθύνομαι στη ΧΑΜΑΣ. Γιατί ρίχνεις κάθε λίγο προβοκατόρικες ρουκέτες; Έχεις δύναμη; Όχι. Το Ισραήλ έχει δύναμη, διαθέτει ισχυρά όπλα; Ναι. Ε, τότε με αυτά που κάνεις δεν υπηρετείς το Ισλάμ, κάτι άλλο υπηρετείς. Έτσι γίνεται ο πόλεμος για το Ισλάμ; Τέτοιοι ήταν οι πόλεμοι που έκανε ο Μωάμεθ; Τέτοιοι ήταν οι πόλεμοι που έκανε ο Αλί; Οι πόλεμοι του Μωάμεθ και του Αλί είχαν μέσα τους το στοιχείο της επανάστασης, ήταν ιδεολογικοί. Ήταν ιεροί, επαναστατικοί, ιδεολογικοί πόλεμοι. Ο πόλεμος της ΧΑΜΑΣ γίνεται για να παραμείνει η ίδια στην εξουσία. Δεν λέω ότι είναι πόλεμος εναντίον του Ισλάμ, αλλά είναι πόλεμος εξασφάλισης της εξουσίας δια του Ισλάμ. Χρησιμοποιούν το Ισλάμ για τη δική τους εξουσία. Εγώ δεν επαινώ το Ισραήλ, είναι γνωστές οι αναλύσεις και οι απόψεις μου γι' αυτό. Τα λέω αυτά για να αντιληφθούμε τις απόψεις και τις επιδιώξεις τους.
Και το AKP είναι το ίδιο. Η ισλαμική θεωρία του ΑΚΡ είναι ταυτισμένη με την εξουσία. Χρησιμοποιούν το Ισλάμ για να είναι στην εξουσία. Δεν έχουν σχέση με το πραγματικό Ισλάμ. Αυτή η άποψη για το Ισλάμ δημιουργήθηκε εκ των υστέρων. Για να δημιουργήσουν τη δική τους κλίκα εξουσίας, για να παραμείνουν στην εξουσία χρησιμοποιούν το Ισλάμ. Για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, για να παραμείνουν στην εξουσία, χρησιμοποιούν τη θρησκευτική πίστη. Και στο Ιράν η επίκληση του Ισλάμ γίνεται για τον ίδιο λόγο. Για να σταθεροποιήσουν τη δική τους εξουσία, για να παραμείνουν στην εξουσία, χρησιμοποιούν το Ισλάμ.

Στη δίκη της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ που γίνεται στη Συληβρία κρεμάστηκε η καρικατούρα του κεμαλισμού
"Ο πρόεδρος της δημοκρατίας συγκαλεί προεδρική σύσκεψη στο γραφείο του και φέρνει τον Ερντογάν και τις άλλες δυνάμεις σε ένα τραπέζι. Έχει εξασφαλιστεί συναίνεση στην κορυφή της εξουσίας, αυτό θέλουν να φανεί. Στην κοινή γνώμη δεν ανακοινώνονται τέτοια πράγματα. Η δίκη στη Συληβρία είναι μια καρικατούρα. Η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει ο Περιντζέκ και ο Κιουτσιούκ είναι φανερή. Μια κατάσταση εξευτελιστική. Στο πρόσωπό τους κρέμασαν τον κεμαλισμό. Το λέω κυρίως για τον Περιντζέκ. Αυτοί είναι καρικατούρες του Μουσταφά Κεμάλ του 1920 που κρεμάστηκαν στον τοίχο της φυλακής της Συληβρίας.
Ο συνταγματάρχης Κιρτζά πέθανε χωρίς να πει όλα όσα ήξερε. Το κράτος τους έβαλε να κάνουν εγκλήματα και μετά έμειναν αντιμέτωποι με τις πράξεις τους. Ο συνταγματάρχης, μόλις αντιλήφθηκε την κατάσταση και τη δύσκολη θέση που βρέθηκε, αυτοκτόνησε.
Το ΑΚΡ και ο στρατός τα έχουν συμφωνήσει για το θέμα της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ. Αυτό είναι φανερό. Το μαχαίρι δεν θα πάει βαθειά, δεν θα αγγίξουν τους υψηλόβαθμους. Η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ έχει αμέτρητες αμαρτίες και εγκλήματα στην πλάτη της. Τα μέλη της δολοφόνησαν χιλιάδες Κούρδους. Αν θέλουν να λύσουν το ζήτημα της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, να εξιχνιάσουν τις δολοφονίες χιλιάδων Κούρδων".

Να εξιχνιαστεί ο θάνατος του Οζάλ
Στον πρόλογο ενός βιβλίου μου αναφέρθηκα στον Οζάλ. Ο Οζάλ ήθελε να λύσει το κουρδικό ζήτημα. Την ημέρα που θα ερχόταν σε επαφή με μας, δολοφονήθηκε. Πριν δολοφονηθεί η εφημερίδα ΜΙΛΛΙΕΤ δημοσίευσε μια δική μου συνέντευξη. Την επόμενη μέρα δολοφονήθηκε ο Οζάλ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Από τότε είπα ότι ο Οζάλ δολοφονήθηκε. Αυτό δεν το λέω μόνο εγώ. Το λέει η ίδια η οικογένεια του Οζάλ, η γυναίκα του, ο αδελφός του. Αν δεν ανεξιχνιαστεί ο θάνατος του Οζάλ, δεν μπορεί να φωτιστεί η υπόθεση της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ.
Tην ημέρα που ο Kartal Demirağ πυροβόλησε τον Οζάλ (1988), η ΜΙΛΛΙΕΤ είχε δημοσιεύσει μία συνέντευξη που είχα δώσει στον Μεχμέτ Αλί Μπιράντ. Και εκείνη η επίθεση δεν ήταν τυχαία. Όλα αυτά θα πρέπει να φωτιστούν, να εξιχνιαστούν.
Σκοτώθηκαν τέσσερις σημαντικοί στρατηγοί. Εμείς δεν είχαμε καμμία σχέση με το θάνατο του ταξιάρχου Bahtiyar Aydın. Υπάρχει ο θάνατος του διοικητή της Στρατοχωροφυλακής, στρατηγού Eşref Bitlis. Υπάρχει ο θάνατος του συνταγματάρχη Özden. Η γυναίκα του έχει κάνει κάποιες αποκαλύψεις για το θέμα. Υπάρχει οτ ζήτημα της εκτέλεσης των 33 στρατιωτών από κάποια ομάδα του ΡΚΚ. Για το γεγονός αυτό κυκλοφορούν διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Γιατί πέρασαν από εκεί οι 33 στρατιώτες, γιατί δεν είχαν ένοπλη προστασία, με ποιανού διαταγή ήταν όλοι τους άοπλοι;
Τώρα αναζητούνται οι επαφές και οι σχέσεις του Fikri Karadağ. Αν θέλουν να φωτίσουν την υπόθεση της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, πρέπει να ερευνηθούν σε βάθος όλες αυτές οι περιπτώσεις. Για όλους αυτούς τους λόγους είχα προτείνει τη συγκρότηση "Επιτροπής Διερεύνησης της Αλήθειας και Απόδοσης Δικαιοσύνης". Η επιτροπή αυτή θα είχε ως αποστολή και ευθύνη να ερευνήσει και να αποκαλύψει τις σκοτεινές πτυχές όλων αυτών των περιπτώσεων. Είχα πει ότι αυτό αποτελεί υποχρέωση της βουλής.
Αν θεωρούν ότι έχουμε και μεις τις ευθύνες μας, ας ερευνήσουν και ας μας τις καταλογίσουν. Υπάρχουν και στελέχη του ΡΚΚ που έκαναν σφάλματα. Για παράδειγμα ο Σεμντίν Σακίκ. Έκανε μια σειρά από πράξεις χωρίς να έχει πάρει εντολές από μας. Και αυτά θα πρέπει να φωτιστούν. Υπάρχουν και άλλοι υπεύθυνοι. Αν έχω και εγώ ευθύνες, ας τις ερευνήσει και αυτές η επιτροπή. Η επιτροπή αυτή δεν πρέπει να ελέγχεται από το κράτος ή από το ΡΚΚ. Να είναι ανεξάρτητη και να έχει ως θεμελιώδη αρχή και στόχο τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας.
Ο Οζάλ μου έιχε στείλει μήνυμα, μου έλεγε: "Δεν είναι εξ ολοκλήρου απορριπτέα όσα λές". Ο Οζάλ ήταν ένας θαραλέος άνθρωπος, σε αυτό το θέμα ήταν έντιμος. Την ημέρα που θα συνομιλούσαμε δολοφονήθηκε. Επί δεκαπέντε χρόνια προσπάθησα, αγωνίστηκα για να υποστηρίξω και εκείνες της προσπάθειες επίλυσης που έκανε ο Οζάλ. Τα λέω αυτά γιατί θέλω να τιμήσω τη μνήμη του Οζάλ.
Και ο Ετζεβίτ ήταν έντιμος, ήθελε την ειρήνη. Στο τέλος έμεινε παράλυτος.
Ο Οζάλ μου είχε απευθύνει έκκληση. Ο Ερμπακάν μου είχε στείλει τρία γράμματα. Ο Ερμπακάν ήταν πρόεδρος του Γκιούλ και του Ερντογάν. Το Νοέμβριο του 2002 έστειλα ένα μακροσκελές γράμμα στον Αμπντουλλάχ Γκιούλ.

Φυλακίζουν και βάζουν στην απομόνωση τις ιδέες μου
"Μου έχουν επιβάλλει 11 φορές ποινή απομόνωσης με το αιτιολογικό ότι μιλάω. Με τις ποινές αυτές θέλουν να μου πουν: "Μη μιλάς". Εγώ βρίσκομαι εδώ με την κατηγορία ότι είμαι αρχηγός του ΡΚΚ. Αυτό λέει και το ΕΔΑΔ και το Συμβούλιο Δικαιοσύνης της Ευρώπης. Αφού έχω δικαστεί ως αρχηγός του ΡΚΚ, πρέπει να έχω και το δικαίωμα να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου, να μιλάω και για το ΡΚΚ. Το ΕΔΑΔ έχει αποφασίσει να επανεξετάσει την προσφυγή μου. Εγώ έχω δικαίωμα να μιλάω για την υπόθεση, για να αμυνθώ, να υπερασπσιτώ τον εαυτό μου. Δεν δίνω εντολές στο ΡΚΚ. Δεν απειλώ τον πρόεδρο της δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό, ούτε τους προειδοποιώ, απλά λέω αυτά που θεωρώ ότι είναι πιθανόν να γίνουν.
Εγώ από τη θέση αυτή λέω τις απόψεις μου, υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και θα συνεχίσω να το κάνω. Επί δέκα χρόνια καταβάλλω υπεύθυνες προσπάθειες για την ειρήνη. Αυτά που κάνουν σε μένα δεν γίνονται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου.
Από την φυλακή δεν μπορεί να διαβιβάζω αποφάσεις, το ΡΚΚ δεν διοικείται από τη φυλακή. Προσπαθώ για την ειρήνη, μια ουσιαστική ειρήνη, για την οποία δεν προσπαθεί κανένας άλλος. Για μένα είναι ζήτημα συνείδησης και θα συνεχίσω να το κάνω, ανεξάρτητα από τις ποινές που μου επιβάλλουν".

Το AKP έχει συμφωνήσει με το στρατό
"Το AKP έχει συμφωνήσει, τα έχει βρει με το στρατό. Πάνω σε τί έχουν συμφωνήσει; Πάνω στους Κούρδους. Θα κινηθούν και οι δυο εναντίον των Κούρδων. Το AKP λέει στο στρατό:
"Εγώ έχω δύναμη στις κουρδικές περιοχές. Εκεί θα πάρω 50% στις εκλογές και έτσι θα ελέγξουμε την περιοχή. Στις κουρδικές περιοχές τα άλλα κόμματα δεν έχουν καμία δύναμη, μόνον εγώ είμαι δυνατός. Αν θέλετε να υπάρχει το κράτος στις κουρδικές περιοχές, είστε υποχρεωμένοι να συμφωνήσετε μαζί μου".
Ο στρατός είναι αδύναμος μπροστά στο ΡΚΚ, είναι σε δύσκολη κατάσταση. Είναι σε δύσκολη κατάσταση και σε μια σειρά από άλλα θέματα. Γι' αυτό αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με το ΑΚΡ. Ο στρατός και το ΑΚΡ συμφώνησαν γι' αυτούς τους λόγους. Με βάση αυτή τη συμφωνία το ΑΚΡ δίνει την πολιτική άδεια στο στρατό να εξαπολύει κάθε είδους επιθέσεις εναντίον του ΡΚΚ.
Το ίδιο το ΑΚΡ έχει καταρτίσει ένα καινούργιο σχέδιο για τη διάλυσή μας. Θα μας δώσουν μονομερώς ένα-δυο δικαιώματα για τα μάτια του κόσμου, όπως έγινε με το κανάλι TRT-6 που εκπέμπει στα κουρδικά. Θα μας πουν στο τέλος ότι δίνοντας ελεημοσύνη έλυσαν το κουρδικό ζήτημα.
Θα δώσουν μερικές κρατικές δουλειές σε μια-δυο κουρδικές οικογένειες, θα μας πουν ότι είμαστε αδέλφια μουσουλμάνοι, για να μας καταφέρουν. Θα προβάλλουν μερικά πολιτικά πρόσωπα χρησιμοποιώντας το Ισλάμ και θα προσπαθήσουν να επικρατήσουν στις κουρδικές περιοχές. Στη φάση αυτή θα ασκήσουν πίεση και στο ΡΚΚ, θα περιορίσουν την επιρροή του και θα προσπαθήσουν να το διαλύσουν. Προσπαθούν να συμφωνήσουν με τους Κούρδους του Νοτίου Κουρδιστάν, με σκοπό να διαλύσουν το ΡΚΚ.
Πρέπει να αντιληφθούμε αυτά τα παιχνίδια που παίζονται. Θα τα καταφέρουν; Όχι, αυτό δεν θα λύσει το πρόβλημα, θα το περιπλέξει. Το Ισραήλ επιτέθηκε στη Γάζα, σκότωσε 1400 άτομα. Έλυσε το πρόβλημα; Όχι, το επιδείνωσε. Επιδιώκοντας να προσεγγίσουν το Κουρδικό με αυτόν τον τρόπο, δεν θα πετύχουν τίποτα, απλά θα το περιπλέξουν και θα το επιδεινώσουν. Και αυτοί, όπως έκαναν οι Ισραηλινοί, θα επιτεθούν σε μια-δυο περιοχές εναντίον εκείνων των Κούρδων που αντιστέκονται με μεθόδους παρόμοιες με εκείνες του Ισραήλ στη Γάζα. Έτσι θα δημιουργήσουν δυο Γάζες και με τον τρόπο αυτό θα προσπαθήσουν να πάρουν αιχμάλωτους όλους τους Κούρδους. Εγώ σε τέτοια παιχνίδια τύπου Sykes-Picot δεν παίρνω μέρος. Πάντα αντιστάθηκα σε τέτοια παιχνίδια."

Έχει αρχίσει μια νέα περίοδος για τη διάλυσή μας
"Έχει αρχίσει μια νέα περίοδος για τη διάλυσή μας. Θέλουν να εξουδετερώσουν τους Κούρδους. Θα προσπαθήσουν να το κάνουν όσο τους το επιτρέπουν οι δυνάμεις τους. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούμε. Εμένα δεν μπορεί να με εκπροσωπήσει κανείς. Κανείς δεν μπορεί να επικαλείται το όνομά μου. Από τούδε και στο εξής αν κάποιοι κάνουν ορισμένες πράξεις, αυτό αφορά τους ίδιους, δεν αφορά ούτε δεσμεύει εμένα. Κάθε συμφωνία που θα υπογράψουν, δεσμεύει τους ίδιους και όχι εμένα. Αν ο Μπαρζανί και ο Ταλαμπανί υπογράψουν συμφωνίες που δεσμεύουν αυτόν το λαό, αυτό αφορά εκείνους και όχι εμένα. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του.
Το DTP είναι το ίδιο υπεύθυνο για τις ψήφους που θα πάρει στις επικείμενες δημοτικές εκλογές στις κουρδικές περιοχές, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος. Αν εργαστούν σωστά πιστεύω ότ θα πετύχουν κάποια πράγματα.
Για το λαό θέλω να πω ορισμένα πράγματα. Ξέρω τί έκανε ο κουρδικός λαός για μένα και τον ευχαριστώ. Εγώ δεν τους είπα να κάνουν κάτι για μένα, τώρα όμως τους λέω να κάνουν κάτι για τους ίδιους τους εαυτούς τους. Εγώ τους είμαι ευγνώμων για όσα έκαναν για μένα, όμως θα πρέπει να κοιτάξουν τους ίδιους τους εαυτούς τους, γιατί είναι σε χειρότερη κατάσταση από μένα. Εγώ έχω ήσυχη την συνείδησή μου, ηθικά αισθάνομαι δικαιωμένος. Εσωτερικά και φιλοσοφικά είμαι καλά. Οι Κούρδοι τη φορά αυτή πρέπει να κάνουν κάτι για τον εαυτό τους.
Είναι πολύ σημαντικό το θέμα του κόμματος που θα στεγάσει διάφορα πολιτικά ρεύματα. Εγώ μιλάω και καταβάλλω προσπάθειες και εκφράζω τις απόψεις μου για την ανάπτυξη των δημοκρατικών σχέσεων και την ενωτική συνεργασία μεταξύ των λαών."

Θέλουν να με φιμώσουν
"Προσπαθούν να με κάνουν να σωπάσω. Εκείνοι που θέλουν να μου κλείσουν το στόμα, το κάνουν επειδή ξέρουν πολύ καλά τη στάση μου απέναντι στα παιχνίδια που ετοιμάζουν. Γι' αυτό δέχομαι τις πιέσεις. Οι δυνάμεις αυτές θέλουν να ιδρύσουν το λεγόμενο "Μικρό Κουρδιστάν" και έτσι να λύσουν το πρόβλημα. Αυτό θα το λάβουμε υπόψη μας, όμως εγώ δεν θα συναινέσω σε τέτοια παιχνίδια. Αν έλθει το επίσημο κράτος και μου πει: "Εσύ τί μπορείς να κάνεις σε μια σειρά από ζητήματα για να εξασφαλιστεί η ειρήνη, πού μπορείς να βοηθήσεις;", τότε θα το αξιολογήσω και θα πράξω ό,τι περνάει από το χέρι μου για την ειρήνη. Άλλο τίποτα δεν μπορώ να κάνω. Από τούδε και στο εξής τί θα κάνουν το DTP και το KCK, το ξέρουν οι ίδιοι. Εγώ δεν μπορώ να δώσω εντολές σε κανέναν."

Τα λεγόμενα εθνικά σύνορα (MİSAK-I MİLLİ) πρέπει να αναθεωρηθούν
"Τα λεγόμενα εθνικά σύνορα (MİSAK-I MİLLİ) πρέπει να αναθεωρηθούν με βάση τις τωρινές συνθήκες. Τότε δεν υπήρχε διαμελισμός. Ο διαμελισμός προέκυψε ως αποτέλεσμα των πολιτικών των Άγγλων. Όταν λέω ότι πρέπει να αναθεωρηθούν τα εθνικά σύνορα Misak-ı Milli, δεν εννοώ ότι θα πρέπει να ενωθούν τα εδάφη της Τουρκίας με τα εδάφη του Νοτίου Κουρδιστάν. Αυτό που εννοώ όταν λέω ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί το Misak-ı Milli και η Συνθήκη της Λοζάννης, είναι ότι θα πρέπει να εννωθούν οι (εθνοτικές) κοινότητες, να γίνει οικονομική ενοποίηση, όλα αυτά μπορούν να συζητηθούν.
Στο Misak-ı Milli υπήρχε αναφορά στα δικαιώματα των Κούρδων. Όταν αναφέρομαι σ' αυτό, εννοώ ότι θα πρέπει να αναγνωριστούν τα δικαιώματα των Κούρδων. Δεν λέω ότι θα πρέπει να παίξουμε με τα σύνορα. Μπορεί όμως να δημιουργηθούν διασυνοριακές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές ενοποιήσεις στις περιοχές που ζουν οι Κούρδοι (Τουρκία-Συρία-Ιράκ-Ιράν).
Θα πρέπει να αναθεωρηθεί και η συνθήκη της Λοζάννης. Στη Λοζάνη υπήρχαν οι υπογραφές 66 Κούρδων βουλευτών. Απαίτησαν τα δικαιώματα των Κούρδων, αυτό έχει μια σημασία.
Θα πρέπει να αναθεωρηθεί και η συμφωνία Sykes-Picot. Τα περισσότερα παιχνίδια που παίχτηκαν στην πλάτη των Κούρδων, ξεκίνησαν με την υπογραφή της συμφωνίας Sykes-Picot. Σχεδίασαν τη διάσπαση και το διαμελισμό των Κούρδων. Και το σχέδιο του Μεγάλου Κουρδιστάν προετοιμάστηκε τότε. Παίζουν κάθε είδους παιχνίδια.
Έθεσα πέντε όρους για την ειρήνη. Δεν θέτω όρους απλά για να υπάρχουν όροι. Αυτοί οι πέντε όροι συνθέτουν ένα πλαίσιο, το πλαίσιο της ειρήνης. Οι Κούρδοι μπορούν να συζητήσουν τους όρους και το πλαίσιο αυτό στα συνέδρια που πρότεινα. Το ένα συνέδριο μπορεί να γίνει στην Ερμπίλ, το άλλο στο Ντιγιαρμπακίρ και το τρίτο στην Ευρώπη. Στα συνέδρια αυτά οι Κούρδοι μπορούν να συζητήσουν τις λύσεις, τις σχέσεις, τα μοντέλα λύσης, το πώς θα ζήσουν με τους άλλους λαούς."

Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι στην ουσία η κήρυξη ενός νέου πολέμου
"Για την οικονομική παγκόσμια κρίση θα ήθελα να πω ότι αυτή στην ουσία είναι η κήρυξη ενός νέου πολέμου. Είναι ένα νέο σχέδιο για να ελέγξουν και πάλι τον κόσμο. Θέλουν να εξισορροπήσουν ό,τι έχασαν στο Ιράκ και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, είναι ένας νέος τρόπος επίθεσης.
Το ξέρουν ότι δεν μπορούν πλέον να διοικούν τον κόσμο με τον τρόπο που το έκαναν μέχρι σήμερα. Στο παρελθόν διοικούσαν τον κόσμο με το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και άλλους παρεμφερείς οργανισμούς και οργανώσεις. Τώρα όμως αδυνατούν να τον διοικήσουν με αυτά και θα δώσουν άλλη μορφή στον κόσμο. Θα κάνουν καινούργιους οργανισμούς. Γι' αυτό προκάλεσαν μόνοι τους την οικονομική κρίση. Θα δημιουργήσουν νέα εργαλεία για να ελέγξουν τους λαούς του κόσμου.

Τα στρατόπεδα των Κούρδων προσφύγων και η τελευταία λέξη προς τους Κούρδους
Για τα στρατόπεδα των Κούρδων προσφύγων μπορεί να εξασφαλιστεί η υποστήριξη του ΟΗΕ. Είναι δυνατόν να γίνουν στρατόπεδα προσφύγων σε ασφαλείς περιοχές για τους Γεζιντί του Νοτίου Κουρδιστάν που δέχτηκαν επιθέσεις και ξεσπιτώθηκαν. Μπορεί να μεταφερθούν σε στρατόπεδα προσφύγων με την υποστήριξη του ΟΗΕ. Γιατί οι επιθέσεις του Ιράν μπορεί να ενταθούν το καλοκαίρι και να γίνουν εξαιρετικά επικίνδυνες.
Η τελευταία μου λέξη προς τους Κούρδους είναι η εξής: Σε περίπτωση που το ΑΚΡ λάβει το 50% των ψήφων στις επικείμενες δημοτικές εκλογές, θα είναι σε θέση πλέον να κάνει οτιδήποτε εναντίον των Κούρδων. Σε αυτό το θέμα ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.
Δίνω τους χαιρετισμούς μου σε ολόκληρο το λάο μας και στους συντρόφους μας που βρίσκονται στις φυλακές".
Πηγή: ANF NEWS AGENCY


Read more...

Τουρκική Ομολογία


Ο Τούρκος ηθοποιός Αττίλας Ολγκάτς ομολόγησε σε εκπομπή της τουρκικής τηλεόρασης μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παρουσιαστών ότι κατά τη διάρκεια της τουρκικής κατοχής το καλοκαίρι του 1974, σκότωσε τουλάχιστον δέκα ελληνοκυπρίους αιχμαλώτους.
Μετά το τέλος της εκπομπής ερωτηθείς από δημοσιογράφο της τουρκικής εφημερίδας «Ραντικάλ» απάντησε κυνικά: «Τι από τις δηλώσεις μου είναι...εντυπωσιακό; Στη Γάζα, πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι....Σκοτώνεις ανθρώπους και αυτοί σκοτώνουν εσένα. Το εντυπωσιακό ξέρετε πoιο είναι; Ότι αυτό το έκανε καλλιτέχνης...».
Ίσως, δε γνώριζε ο Αττίλας, ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται. Μετά προσπάθησε να αναιρέσει τις δηλώσεις του ή τον εξανάγκασαν σε αναίρεση.
Η μαρτυρία αυτή έρχεται δυστυχώς, να επιβεβαιώσει μετά από 35 χρόνια αυτό που η Τουρκική Κυβέρνηση ποτέ δεν αναγνώρισε. Τη κτηνωδία που συνέβη τότε εις βάρος των αγνοουμένων για την οποία ποτέ κανείς δε δικάστηκε και δε τιμωρήθηκε.
Πριν περίπου δέκα χρόνια η Τουρκία προχώρησε ακόμα πιο πολύ δηλώνοντας μέσω του Ραούφ Ντεκτάς, ότι οι Κύπριοι αγνοούμενοι είχαν δολοφονηθεί από μέλη τουρκοκυπριακών παραστρατιωτικών οργανώσεων χωρίς ο τουρκικός στρατός να το γνωρίζει!
Με τη δήλωση όμως του Αττίλα Ολγκάτς καταρρίπτεται ο ισχυρισμός αυτός και αποκαλύπτεται, ότι η Τουρκία παραβίασε το Διεθνές Δίκαιο και ειδικότερα τις συμβάσεις της Γενεύης για το ανθρωπιστικό δίκαιο. Η ασφάλεια των στρατιωτών αιχμαλώτων και η αποστολή στην πατρίδα τους σώων είναι υποχρέωση, που απορρέει από το διεθνές δίκαιο.
Μετά από αυτές τις δηλώσεις, όπως είναι φυσικό, επικράτησε πανικός τόσο στην Άγκυρα για τον αντίκτυπο που θα έχουν αυτές οι δηλώσεις δεδομένου ότι τη προηγούμενη Δευτέρα ο Ερντογάν ήταν στις Βρυξέλλες, όσο και στην Αθήνα και τη Λευκωσία και πολύ περισσότερο στους συγγενείς των αγνοουμένων.
Σε αυτή τη περίπτωση η Τουρκία καλείται να διατάξει έρευνα για τη διελεύκανση της συγκεκριμένης υπόθεσης αν θέλει να λέγεται πολιτισμένο κράτος και να αποκαταστήσει το όνομά της, κατά το δυνατόν. Η ίδια η Τουρκία τώρα έχει και το βάρος της απόδειξης. Αυτή πρέπει να αποδείξει αν και πόσο είναι δημοκρατική χώρα, αν και πόσο σέβεται τους διεθνείς κανόνες, αν και πόσο μπορεί να είναι αξιόπιστος συνομιλητής. Έχει την ευκαιρία για πρώτη φορά να δείξει αν και πόσο σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αυτό θα γίνει μόνο αν χειριστεί σωστά την υπόθεση και δεν προσπαθήσει να την κουκουλώσει. Δυστυχώς, δε διαφαίνονται πολλά περιθώρια για κάτι τέτοιο.
Η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει άμεσα να κινήσουν τις διαδικασίες για τη παραπομπή του στη Δικαιοσύνη ως εγκληματία πολέμου βάσει των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Και αυτό όχι για να πετύχουμε μια διπλωματική νίκη απέναντι στη Τουρκία και να τη διασύρουμε σε όλο το κόσμο. Αυτό έχει ήδη συμβεί. Διασύρθηκε από μόνη της χωρίς να χρειαστεί να προσφύγουμε σε κανένα Διεθνές Δικαστήριο.
Το σημαντικότερο είναι ότι έστω και μετά από 35 χρόνια θα πρέπει να δικαιωθούν οι ψυχές αυτές των ανθρώπων, που δολοφονήθηκαν άδικα και σκληρά πέφτοντας θύματα του τουρκικού ιμπεριαλισμού.
Θα πρέπει να ηρεμήσουν οι οικογένειες αυτών των θυμάτων, που τόσα χρόνια δε ξέρουν τι απέγιναν οι άνθρωποί τους.
Και αυτό τόσο η Λευκωσία όσο και η Αθήνα δε θα πρέπει να το ξεχνάνε.
Την αλήθεια δυστυχώς λίγο πολύ την ξέραμε. Τώρα επιτέλους ήρθε και η σειρά της δικαιοσύνης.
Έφη Χ. Μαυροπούλου
effiemavropoulou@hotmail.com

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP