Ο διαμελισμός της Τουρκίας από το ...CNN

Τα γνωστό τουρκικό φοβικό σύνδρομο περί διαμελισμού της χώρας αναζωπύρωσε το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, σε εκπομπή της δημοσιογράφου Campbell Brown που μεταδόθηκε στις 21 Αυγούστου, παρουσιάζοντας ένα χάρτη στον οποίο οι νοτιοανατολικές περιοχές της Τουρκίας εμφανίζονταν με διαφορετικό χρώμα και την ονομασία "Κουρδιστάν". Παρόμοιος χάρτης είχε εμφανιστεί στο παρελθόν κατά τη διάρκεια συζήτησης, με βάση έκθεση που συντάχθηκε από το Κέντρο Ερευνών του αμερικανικού Κογκρέσου.

Μετά τη μετάδοση της εκπομπής, η τουρκική πρεσβεία κινητοποίησε τους μηχανισμούς που έχει οργανώσει στο αμερικανικό έδαφος και αυτοί με τη σειρά τους, με πρώτο και καλύτερο την Ομοσπονδία Τουρκο-Αμερικανικών Συλλόγων (ATAA), οι οποίοι με τη σειρά τους διοργάνωσαν καμπάνια διαμαρτυρίας, μέσω αποστολής ηλεκτρονικών μηνυμάτων και φαξ στο κανάλι CNN.
Μετά την αποστολή δεκάδων χιλιάδων μηνυμάτων και φαξ, ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του CNN, Bridget Leininger, έστειλε μήνυμα στην ATAA με το οποίο ανέφερε ότι από τεχνικό λάθος εμφανίστηκε στην εκπομπή ένας λανθασμένος χάρτης της Τουρκίας και ζήτησε συγνώμη για το γεγονός αυτό από την τουρκική κοινότητα των ΗΠΑ. Να σημειωθεί ότι οι Τούρκοι έχουν δημιουργήσει την ιστοσελίδα www.mediawatchnow.com, η οποία ενημερώνει τους Τούρκους που κατοικούν στις ΗΠΑ για αντιτουρκικά δημοσιεύματα που δημοσιεύονται σε αμερικανικά ΜΜΕ.

Read more...

Οι οκτώ συμφωνίες που δημιούργησαν τον άξονα Τουρκίας-Ισραήλ

Ο άξονας Τουρκίας-Ισραήλ δημιουργήθηκε με την υπογραφή 8 συνολικά συμφωνιών πολιτικοστρατιωτικού χαρακτήρα και μιας συμφωνίας ελευθέρου εμπορίου με την αποφασιστική υποστήριξη των ΗΠΑ. Η στρατιωτική συμμαχία των δύο πιο σημαντικών συμμάχων των ΗΠΑ στην περιοχή άλλαξε άρδην τα γωπολιτικά δεδομένα στη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (βλέπε περίπτωση Συρίας το 1999). Τα πεδία συνεργασίας αφορούν μεταξύ άλλων την ανταλλαγή πληροφοριών, την πώληση στρατιωτικού υλικού για τα μεγαλεπήβολα εξοπλιστικά προγράμματα της Άγκυρας μέχρι κοινά γυμνάσια των ΕΔ των δύο χωρών. Οι συμφωνίες αυτές, που υπογράφηκαν από τους πρωθυπουργούς της Τουρκίας Mesut Yilmaz και του Ισραήλ Benjamin Netanyahu ήταν οι εξής:

1. Αεροπορική συνεκπαίδευση Τούρκων και Ισραηλινών χειριστών F-16 και F-4E. Η εκπαίδευση των Τούρκων χειριστών θα γίνεται στο Ισραήλ και η πρακτική τους εκπαίδευση στο πεδίο βολής του Ικονίου (ασκήσεις Anatolian Eagle). Tον Ιούνιο του 1998 υπήρξαν έντονες φήμες για μετάβαση έξι τουρκικών μαχητικών F-16 στην έρημο Νεγκέβ για εκπαίδευση σε τακτικές προσβολής και αντιμετώπισης των κυπριακών αντιαεροπορικών συστημάτων S-300. Παράλληλα υπάρχουν ενδείξεις για πτήσεις Ισραηλινών χειριστών με τουρκικά μαχητικά πάνω από το Αιγαίο.
2. Συνεργασία της Τουρκίας με το εβραϊκό λόμπυ σε Ευρώπη και ΗΠΑ για την προώθηση των εθνικών θεμάτων των δύο χωρών. Τούρκοι διπλωμάτες πρόκειται να επισκεφθούν τις ΗΠΑ και να πραγματοποιήσουν επαφές με τους ηγέτες του εβραϊκού λόμπυ, ενώ Αμερικανοεβραίοι θα προσκληθούν στην Αγκυρα, όπου θα ενημερωθούν από τα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας, και θα έχουν συναντήσεις με τον πρόεδρο και τον πρωθυπουργό της χώρας.
3. Οι δύο χώρες αποφάσισαν να στηρίξουν με όλα τα μέσα την κατασκευή του αγωγού Baku-Ceyhan. Τον αγωγό τον θεωρούν νευραλγικό σημείο στις οικονομίες των δύο χωρών.
4. Πλήρη συνεργασία στην ανταλλαγή στρατιωτικών πληροφοριών και ηλεκτρονική παρακολούθηση της ευρύτερης περιοχής της Κεντρικής Ασίας. Η πολύ σημαντική αυτή συμφωνία μεταξύ των υπηρεσιών πληροφοριών των δύο χωρών φαίνεται πως απέδωσε στην περίπτωση της σύλληψης του Κούρδου ηγέτη Abdullah Ocalan (βλ. Η δράση της Mossad σε Ελλάδα και Κύπρο).
5. Οι χερσαίες και οι ναυτικές δυνάμεις Τουρκίας-Ισραήλ εφ' εξής θα συνεργάζονται κατά το πρότυπο της συνεργασίας της Αεροπορίας των δύο χωρών. Η Τουρκία διεξήγαγε με το Ισραήλ για πρώτη φορά την άνοιξη του 1999, ναυτική άσκηση στην Ανατολική Μεσόγειο, κοντά στα χωρικά ύδατα της Κύπρου με τη συμμετοχή αεροναυτικών δυνάμεων και από τις ΗΠΑ. Πρόκειται για τη γνωστή άσκηση με την επωνυμία "Reliant Mermaid Χ" («Αξιόπιστη Γοργόνα»).
6. Η Τουρκία, το Ισραήλ και η Ιορδανία συμφώνησαν Ιορδανοί πιλότοι αεροσκαφών F-16 να εκπαιδευθούν στην Τουρκία. Επίσης, στην Τουρκία, θα εκπαιδευθεί μονάδα του ιορδανικού στρατού, επιπέδου τάγματος, και αντίστοιχα στην Ιορδανία μονάδα του τουρκικού στρατού. Στο μέλλον, θα υπάρξουν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις Ιορδανίας, Τουρκίας και Ισραήλ, με πιθανή συμμετοχή των ΗΠΑ.
7. Οι αμυντικές βιομηχανίας των δύο χωρών θα συνεργασθούν για την ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων, στους τομείς των πυραύλων αέρος- αέρος, στην κατασκευή Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών, στον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών F-4E και F-5A/B και των αρμάτων μάχης Μ-60, στον τηλεπικοινωνιακό τομέα, στον ηλεκτρονικό πόλεμο και στα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης.
8. Το Ισραήλ θα ενοικιάσει από την Τουρκία εδάφη της για αγροτική εκμετάλλευση. Η συμφωνία αυτή θα πρέπει να εγκριθεί από το τουρκικό Κοινοβούλιο και παρέχει τη δυνατότητα στις δύο χώρες στενής συνεργασίας για το πρόγραμμα GAP- Ανάπτυξης της Νοτιοανατολικής Τουρκίας. Η Τουρκία ως αντάλλαγμα θα έχει ισραηλινή τεχνική βοήθεια στους τομείς της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και των ιχθυοκαλλιεργειών.

Read more...

Η Άγκυρα σε ρόλο μεσολαβητή μεταξύ Ιράκ-Συρίας και αποκατάσταση σχέσεων με Αρμενία

Ρόλο διπλωματικού μεσολαβητή μεταξύ του Ιράκ και της Συρίας ανέλαβε η Τουρκία, η οποία ανακοίνωσε χθες ότι οδεύει προς σύναψη διπλωματικών σχέσεων με την Αρμενία ύστερα από εχθρότητα ενός αιώνα. Ο υπουργός Εξωτερικών Ahmet Davutoğlu επισκέπτεται τις δύο γειτονικές χώρες σε μια προσπάθεια της Άγκυρας να εκτονώσει την ένταση στις μεταξύ τους σχέσεις μετά τις αιματηρές επιθέσεις που σημειώθηκαν πρόσφατα στη Βαγδάτη και τις κατηγορίες που εξαπέλυσε το Ιράκ κατά της Συρίας για ανάμειξή της σε αυτές, με αποτέλεσμα την αμοιβαία ανάκληση των πρεσβευτών τους.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, την απόφασή τους να εκκινήσουν τις διαδικασίες για τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων ύστερα από έναν αιώνα εχθρότητας ανάμεσά τους ανακοίνωσαν χθες η Τουρκία και η Αρμενία με ελβετική διαμεσολάβηση. Σε κοινή ανακοίνωση των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών αναφέρεται ότι "οι πολιτικές διαβουλεύσεις θα ολοκληρωθούν μέσα σε έξι εβδομάδες, μετά τις οποίες τα δύο πρωτόκολλα θα υπογραφούν και θα υποβληθούν στα κοινοβούλια των δύο χωρών για την επικύρωση από την κάθε πλευρά".
Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Απρίλιο, οι δύο πλευρές είχαν έλθει σε αρχική συμφωνία για έναν «οδικό χάρτη» με σκοπό την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων. Εκτός από το θέμα της Γενοκτονίας των Αρμενίων, αγκάθι στις σχέσεις των δύο χωρών αποτελεί και η διαμάχη της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στο οποίο η Αγκυρα υποστηρίζει το Αζερμπαϊτζάν.

Read more...

Πώς το Κουρδικό επηρεάζει το Κυπριακό

Του Χρήστου Ιακώβου
Διευθυντή του Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Όταν πριν από δέκα χρόνια, οι ΗΠΑ έσπευσαν να βοηθήσουν τις τουρκικές δυνάμεις να συλλάβουν τον ηγέτη του Εργατικού Kόμματος του Κουρδιστάν (PKK), Αμπντουλλάχ Οτσαλάν, πολλοί μίλησαν για το τέλος του Κουρδικού ζητήματος, ελάχιστοι όμως μπόρεσαν να αναλύσουν το γεγονός εκείνο μέσα από ένα διαφορετικό στρατηγικό πρίσμα. Το θέμα αυτό ήρθε στην επιφάνεια μετά την επίσκεψη του Ομπάμα στην Τουρκία τον περασμένο Απρίλιο και τις έκτοτε εξελίξεις γύρω από τη Μεσανατολική διάσταση του Κουρδικού. Μέσα σε λιγότερο από εκατό χρόνια, αφότου το Κουρδικό άρχισε να άρχισε να σχηματοποιείται ως γεωπολιτικό ζήτημα στην Μέση Ανατολή, δεν είχε πάρει τέτοια περιφερειακή διάσταση όπως τη σημερινή. Η κίνηση των αμερικανών, το 1999, ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου το οποίο αποσκοπούσε στο να εξουδετερωθεί ο Οτσαλάν, ως πιθανός αντίπαλος των δύο Κούρδων ηγετών του Βορείου Ιράκ, του Μασούντ Μπαρζανί και του Τζαλάλ Ταλαμπανί.

Aν ο Οτσαλάν, ετίθετο εκτός τροχιάς των εξελίξεων θα ενίσχυαν την σταθερότητα στην Τουρκία και οι δύο Κούρδοι ηγέτες του Ιράκ θα αποκτούσαν μεγαλύτερο περιθώριο χειρισμών και θα αυξανόταν η εξάρτησή τους από την Ουάσιγκτον. Το δεύτερο θα τους εξασφάλιζε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα στην προσπάθειά τους να κατευθύνουν τις εσωτερικές δυνάμεις που μπορούσαν να λειτουργήσουν αποσταθεροποιητικά κατά του Σαντάμ Χουσείν. Σήμερα, με την σταδιακή αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, η προοπτική δημιουργίας ενός Κουρδικού κράτους στο Βόρειο Ιράκ καθίσταται ολοένα και πιο ορατή. Το ζήτημα όμως της επιβίωσης της Κουρδικής οντότητας αποτελεί βασικό στρατηγικό στόχο και τίθεται πλέον επιτακτικά η ανάγκη περιφερειακής συνεργασίας των Κούρδων. Αυτό επιβάλλεται από το ότι προϋπόθεση για την επιβίωση του Κουρδικού κράτους είναι η ικανότητά του να εξασφαλίσει διέξοδο προς τη θάλασσα για να μπορέσει να διαθέσει τον υπόγειό του πλούτο στις διεθνείς αγορές. Πιθανή διέξοδος προς τη θάλασσα μέσω Ιράν και Συρίας αποκλείεται υπό τις παρούσες γεωπολιτικές συνθήκες αφού το πολιτικό εγχείρημα δημιουργίας Κουρδικής οντότητας στο Βόρειο Ιράκ τυγχάνει της ένθερμης και ανοικτής υποστήριξης των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Αφού η έξοδος μέσω «εχθρικών χωρών» είναι απαγορευτική, επομένως, η επιλογή που μένει είναι η διέξοδος στην θάλασσα μέσω Τουρκίας, επιλογή μονομερής και μονοσήμαντη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εξηγείται και η επίσκεψη του Μπάρακ Ομπάμα στην Τουρκία τον περασμένο Απρίλιο. Έκτοτε, η αμερικανική διπλωματία για να εξασφαλίσει τη στήριξη της Τουρκίας έχει διαπραγματευτεί με το ΡΚΚ και με την Κουρδική ηγεσία του Ιράκ (Ταλαμπανί – Μπαρζανί) ούτως ώστε να εξασφαλίσει παρασκηνιακά τις ρυθμίσεις που απαιτεί η Άγκυρα. Η βραχυπρόθεσμη φάση αυτής της διαπραγμάτευσης είναι η αναμενόμενη διακήρυξη από τον φυλακισμένο Οτσαλάν της εγκατάλειψης της στρατιωτικής δράσης από το ΡΚΚ με αντιπαροχή κάποια πολιτικά ανταλλάγματα για τους Κούρδους της Τουρκίας καθώς επίσης και η συμμετοχή τουρκικών εταιριών στην βιομηχανία εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων του Βορείου Ιράκ. Οι αναφορές, τον τελευταίο καιρό, από μέρος της Τουρκικής ηγεσίας για «Κουρδική Ομόσπονδη Διοίκηση» στο Β. Ιράκ αποτελεί μία έμμεση δημόσια αναφορά για το τι τεκταίνεται υπογείως. Τα διαφαινόμενα οφέλη για την Τουρκία, την Κουρδική οντότητα του Β. Ιράκ, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ είναι ευδιάκριτα και μεγάλα. Το εγχείρημα της διεξόδου προς τη θάλασσα μέσω Τουρκίας δημιουργεί μία δυναμική για το ΡΚΚ αφού η διέξοδος θα συντελείται μέσω των Κουρδικών περιοχών της Τουρκίας. Επομένως, το ΡΚΚ γίνεται εκ των πραγμάτων μέρος της διαμόρφωσης της ασφάλειας αλλά και της βιωσιμότητας τόσο της διεξόδου προς την θάλασσα όσο και της διάρκειας αυτής της διαφαινόμενης περιφερειακής συνεργασίας καθώς επίσης και της ουσιαστικής επιβίωσης του υπό εκκόλαψη Κουρδικού κράτους στο Β. Ιράκ. Μέσα σε αυτή τη γεωπολιτική λογική εγγράφεται και η στροφή που κάνει τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση Ερντογάν προς το Κουρδικό καθώς και η αναμενόμενη πολιτική εξαγγελία του φυλακισμένου Οτσαλάν για πολιτική λύση του Κουρδικού.
Είναι προφανές ότι οι προοπτικές για νέο γεωπολιτικό ρόλο της Τουρκίας διευρύνονται ενώ ταυτόχρονα και παράλληλα ο ρόλος των Κούρδων στην περιοχή αναβαθμίζεται, ιδιαίτερα των Κούρδων της Τουρκίας. Αυτά τα δύο θέματα θα επηρεάσουν σε στρατηγικό επίπεδο τις εξελίξεις στην περιοχή αλλά και την πορεία της Τουρκίας μέχρι τουλάχιστον το πρώτο ήμισυ του 21ου αιώνος. Θα επαναπροσδιορίσουν επίσης ισορροπίες σε μία σειρά γεωπολιτικών ζητημάτων της περιοχής συμπεριλαμβανομένων των Ελληνοτουρκικών και του Κυπριακού. Καθοριστικής σημασίας για την υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών είναι να διασφαλισθεί η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας γι’ αυτό και Αμερικανοί σήμερα επιχειρούν να απεγκλωβίσουν την Άγκυρα από τις υποχρεώσεις που ανέλαβε, μεταξύ άλλων, και έναντι του Κυπριακού ούτως ώστε να μην λειτουργήσουν πιέσεις προς αυτή για σοβαρές υποχωρήσεις, και επιπλέον να μην τις επιρριφθούν ευθύνες εάν οι συνομιλίες αποτύχουν. Το κλασικό πλέον ερώτημα στρατηγικής που τίθεται για την Ελληνική πλευρά είναι το εξής: Μπορούν οι συντελεστές ισχύος που επηρεάζουν σήμερα την κατεύθυνση λύσης του Κυπριακού να ευνοήσουν την Ελληνική πλευρά στις συνομιλίες ούτως ώστε να εξασφαλίσει ικανοποιητικούς όρους σε κρίσιμα κεφάλαια, όπως η ασφάλεια; Η απάντηση θα πρέπει να θεωρείται ευκρινώς αρνητική.

Read more...