Ο καθορισμός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου και τα 122 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου (!!!) που οι αμερικανοί υπολογίζουν ότι υπάρχουν σ΄ αυτή την ΑΟΖ, μετατρέπουν τη περιοχή σε “πυριτιδαποθήκη”,όπως σωστά επισημαίνουν ισραηλινοί αναλυτές.
Και αυτά τα τεράστια αποθέματα “δικαιολογούν” τη λυσσαλέα αντίδραση της Άγκυρας αλλά και την βιασύνη της να “βρεθεί λύση στο Αιγαίο”,ώστε να αποφύγει ανάλογες περιπέτειες σαν κι αυτή που τώρα βιώνει στην Ανατολική Μεσόγειο.
Με τίτλο: «Οι πολιτικές εντάσεις ρίχνουν τη σκιά τους στη συνεργασία αερίου στην ανατολική Μεσόγειο» και υπότιτλο:«Ισραήλ και Κύπρος χαράσσουν τα θαλάσσια σύνορά τους, εκνευρίζοντας την Τουρκία», στη Jerusalem Post δημοσιεύεται ανάλυση του David Rosenberg, συνεργάτη του ειδησεογραφικού οργανισμού Media Line, σύμφωνα με τον οποίο, η ανατολική Μεσόγειος είχε αυτή την εβδομάδα, άλλη μια γεύση του πόσο πολιτικά ευαίσθητο είναι το θέμα του φυσικού αερίου, όταν το Ισραήλ και η Κύπρος συμφώνησαν για τα θαλάσσια σύνορά τους, προκαλώντας την διαμαρτυρία της Τουρκίας.
Όπως αναφέρει ο Rosenberg, Ισραήλ και Κύπρος συμφώνησαν να χωρίσουν τα 250 χιλιόμετρα (155 μίλια) θαλάσσιου ύδατος που χωρίζει τις δυο χώρες, περίπου στη μέση, υπογράφοντας σε σχετική τελετή, την Παρασκευή. Τρεις ημέρες αργότερα, η Τουρκία κάλεσε τον εκεί διαπιστευμένο πρεσβευτή του Ισραήλ για να διαμαρτυρηθεί, διότι η συμφωνία υπονομεύει τις προσπάθειες επανένωσης της Νήσου. Το Ισραήλ απέρριψε τη διαμαρτυρία.
«Πρόκειται για διμερή συμφωνία μεταξύ του Ισραήλ και της Κύπρου», δήλωσε ο Andy David, αναπληρωτής εκπρόσωπος για το Ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών, στο Media Line. «Οι Τούρκοι είχαν ενημερωθεί πριν και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διαπραγμάτευσης. Αυτό δεν έχει τίποτα να κάνει με την κυριαρχία ή την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας».
Με το Ισραήλ σε μια μόνιμη κατάσταση πολέμου με το Λίβανο και τη Συρία και την Τουρκία σε αντιπαράθεση με τον κόσμο πάνω στο θέμα της διαίρεσης της Κύπρου, τον Λίβανο διασπασμένο από τις υπάρχουσες φατρίες, η ανατολική Μεσόγειος αποτελεί πολιτική πυριτιδαποθήκη.
Εντούτοις, μέχρι να ανακαλύψει το Ισραήλ τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου έξω από τις ακτές του, μια δεκαετία πριν, τα ύδατα της περιοχής ήταν ήρεμα.
Σε ειδική έκδοσή της, στις αρχές του τρέχοντος έτους, η Γεωλογική Εταιρία των ΗΠΑ υπολόγισε, ότι περισσότερα από 122 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια ανακτήσιμων αποθεμάτων αερίου βρίσκονται κάτω από τα ύδατα της ανατολικής Μεσογείου, στο δε μεγαλύτερο μέρος τους, εντός της Ισραηλινής επικράτειας.
Από τότε, περίπου 16 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αποθεμάτων φυσικού αερίου, έχουν προστεθεί σύμφωνα με τις σχετικές δοκιμές στον γιγαντιαίο τομέα Leviathan, παράκτια του Ισραήλ.
Τα Ισραηλινά πεδία, βρίσκονται δίπλα στα Κυπριακά και Λιβανέζικα ύδατα και είναι μέρος του αποκαλούμενου Μεσσήνιου, σχηματισμού αλάτων και ορυκτών αποθεμάτων, που υπόσχονται ακόμα περισσότερες ανακαλύψεις αερίου.
Η εταιρεία ενέργειας Νόμπελ, μια επιχείρηση του Χιούστον, είναι συνεργάτης σε τρεις Ισραηλινούς τομείς αερίου, συμπεριλαμβανομένου του Leviathan, ενώ κρατά 100% του ακόμα ανεξερεύνητου τομέα Α της Κύπρου, περίπου 65 χιλιόμετρα μακριά.
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου – στην πράξη με την Ελληνοκυπριακή κυβέρνηση, που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά που η Άγκυρα αρνείται να αναγνωρίσει – ήταν σχετικά απλές. Οι δύο χώρες δεν έχουν οποιεσδήποτε σημαντικές πολιτικές διαφωνίες και το διεθνές δίκαιο καθόρισε λίγο πολύ τα σύνορα μεταξύ των δύο αποκλειστικών οικονομικών ζωνών τους, αφήνοντας στους διαπραγματευτές να τακτοποιήσουν τις λεπτομέρειες.
Αλλά η Τουρκία αντιτέθηκε στη συμφωνία. Φοβάται ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν θα μοιραστούν οποιοδήποτε πλούτο που θα προέρθει από την εκμετάλλευση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης του νησιού με τους Τούρκους που ελέγχουν το βορρά της Νήσου.
Αλλά υπάρχουν σημαντικότερα ακόμα ζητήματα, που συνδέονται με τον αιώνιο εχθρό της, την Ελλάδα, λέει ο Ronnie Sabel, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο στην Ιερουσαλήμ. Η Ελλάδα έχει στην κυριαρχία της τα νησιά, κοντά στην τουρκική ακτή.
«Εάν όλα αυτά τα νησιά μπορούν να απαιτήσουν αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, υπάρχει πρόβλημα για την Τουρκία» τονίζει ο Sabel στο Media Line. «Δεν θέλουν η Δημοκρατία της Ελλάδας να απολαύσει όλα τα οφέλη».
Ο εκπρόσωπος του Κυπριακού Υπουργείου Εξωτερικών και του Υπουργείου Εμπορίου δεν ήταν άμεσα διαθέσιμοι σχόλιο.
Όταν η Κύπρος ξεκίνησε τον πρώτο κύκλο χορήγησης αδειών για έρευνα υδρογονανθράκων στα μέσα του 2007, η Τουρκία αντέδρασε με οργή.
Όπως είχε μεταδώσει το Associated Press, τον Οκτώβριο, Τούρκος ανώτερος υπάλληλος του Υπουργείου Ενέργειας είχε δηλώσει, ότι η Άγκυρα σκεφτόταν να αρχίσει έρευνες για πετρέλαιο και αέριο έξω από τη βόρεια, υπό τουρκικό έλεγχο- ακτή της Κύπρου.
Αλλά, η μεγαλύτερη διαφωνία ενδέχεται να προκύψει μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου. Αν και το διεθνές δίκαιο θέτει τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των χωρών σε γωνία 90 μοιρών σε σχέση με την ακτή, όταν η ακτή είναι κυρτή, τότε ανοίγει διαφωνία για το τι αποτελεί τις 90 μοίρες — ένα πρόβλημα που μεγεθύνεται όταν η θεωρητική γραμμή προεκτείνεται ανοικτά στη θάλασσα, προσθέτει ο Sabel.
«Δεν θα επιτρέψουμε στο Ισραήλ ή οποιαδήποτε επιχείρηση που εργάζεται για ισραηλινά συμφέροντα να πάρει οποιαδήποτε ποσότητα αερίου, που εμπίπτει στη ζώνη μας» δήλωσε ο Λιβανέζος Υπουργός Ενέργειας Gebran Bassil στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg τον περασμένο Ιούνιο.
Ο Υπουργός Υποδομών του Ισραήλ, Uzi Landau, που υπέγραψε τη συμφωνία με την Κύπρο την τελευταία βδομάδα, προειδοποίησε απαντώντας, σχετικά, ότι το Ισραήλ θα αγωνιστεί να διατηρήσει τα δικαιώματα του επί της θαλάσσης.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, τον Οκτώβριο, στο Λίβανο, του Πρόεδρου του Ιράν, Mahmoud Ahmadinejad, υπεγράφησαν σειρά οικονομικών συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένων συμφωνιών εξερεύνησης πετρελαίου και αερίου.
Αλλά επειδή το Ιράν αποτελεί αντικείμενο οικονομικών κυρώσεων, ιδιαίτερα ο ενεργειακός τομέας του, οι συμφωνίες δεν είναι πιθανό να πραγματοποιηθούν. Το Ισραήλ απορρίπτει τις αξιώσεις του Λιβάνου, λέγοντας ότι παρακινούνται πολιτικά και απεικονίζουν την επιρροή της Hizbullah στην κυβέρνηση του Λιβάνου.
Εντούτοις οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι ανησυχούν για την ευπάθεια των εγκαταστάσεων αερίου σε επιθέσεις βλημάτων, όπως εκείνων που χρησιμοποίησε η Hizbullah, στον τελευταίο πόλεμο του 2006.
Σε κάθε περίπτωση η Νόμπελ και οι άλλοι συνεργάτες στην έρευνα δεν μοιάζει να φοβούνται την αντιπαράθεση του Λιβάνου, εφόσον τα πεδία στα οποία διεξάγουν έρευνες δεν ανήκουν στις αμφισβητούμενες από το Λίβανο περιοχές.
Read more...
