Information Warfare

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

H επιχείρηση “καταιγίδα της ερήμου” παλαιότερα και η επιχείρηση “Joint Guardian” πρόσφατα κατέδειξαν περίτρανα ότι η φύση των εχθροπραξιών έχει δραματικά αλλάξει με την άφιξη της εποχής της πληροφορίας.
Η εποχή της πληροφορίας χαρακτηρίζεται από την εξάπλωση των πληροφοριακών συστημάτων και την αυξημένη δυνατότητα για ταχεία συλλογή, αφομοίωση, επεξεργασία και διάδοση πληροφοριών.
Σήμερα, εκείνοι οι οποίοι έχουν πρόσβαση σε συστήματα πληροφοριών ή σε έλεγχο αυτών, μπορούν άμεσα να επηρεάζουν την κοινή γνώμη, το διεθνές εμπόριο, τον πολιτικό διάλογο και άλλα θέματα τα οποία επηρεάζουν την ασφάλεια των εθνών. Η επίδραση της εποχής της πληροφορίας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις έχει προκαλέσει επαναστατικές αλλαγές πρώτον στον τρόπο που οι σύγχρονοι στρατοί διεξάγουν επιχειρήσεις και δεύτερον στην φύση των ίδιων των εχθροπραξιών.

Το κλειδί σε αυτόν τον νέο τύπο εχθροπραξιών είναι επιχειρήσεις βασισμένες στην γνώση και το κλειδί στις επιτυχείς βασισμένες στην γνώση επιχειρήσεις είναι η εκμετάλλευση και έλεγχος των πληροφοριών.
Έτσι ένα από τα περισσότερο επίκαιρα θέματα συζήτησης στον στρατιωτικό τομέα σήμερα είναι ο πληροφοριακός πόλεμος (Information Warfare). Ξεκινώντας από την προσπάθεια εύρεσης ορισμού του μέχρι την ανάπτυξη όπλων για αυτόν, συμπεριλαμβανομένων όλων των ενδιάμεσων ανάμεσα σε 1
αυτά σταδίων, ο πληροφοριακός πόλεμος απασχολεί όλες τις στρατιωτικές υπηρεσίες των προηγμένων κρατών.
Έτσι παρατηρούμε μία ταχεία αύξηση της γνωστικής μας βάσης στο αντικείμενο, κάτι το οποίο είναι τυπικό για κάθε νέο είδος εχθροπραξιών, που προκαλεί επαναστατικές αλλαγές στο ψηφιακό πεδίο μάχης του κοντινού μέλλοντος.
Γιατί μιλάμε όμως για πληροφορίες; Ο κάτοχος πληροφοριακών βάσεων δεδομένων, οι οποίες είναι μεγαλύτερες και περισσότερο ακριβείς από αυτές του αντιπάλου του θα κυριαρχήσει σε αυτόν, σε μία ενδεχόμενη σύγκρουση.
Η παραπάνω θέση αποδεικνύεται περίτρανα στον κόσμο της οικονομίας και των επιχειρήσεων. Οι επιτυχημένες επιχειρήσεις δεν περιμένουν τον πελάτη να τις επιλέξει. Οι επιχειρήσεις «πάνε» στον πελάτη έχοντας αποκτήσει από πριν απαραίτητες ακριβείς πληροφορίες γι’ αυτόν, έτσι ώστε να του παράσχουν προϊόντα που να ικανοποιούν τις ανάγκες του. Αναλογικά, θεωρώντας ότι ο πόλεμος είναι η κορυφαία μορφή ανταγωνιστικής επιχείρησης, ακριβείς πληροφορίες συνθέτουν ένα «πλούτο», ο οποίος προσφέρει στους στρατιωτικούς ένα πλεονέκτημα, το οποίο οι μαζικές δυνάμεις και όπλα του 20ου αιώνα, παρά τα ισχυρά χαρακτηριστικά τους ( βλ. πυρηνικά, χημικά, βιολογικά όπλα), δεν μπορούν να του προσφέρουν.
Έτσι οι σύγχρονες ένοπλες δυνάμεις δε χρειάζεται να απαιτούν την απόκτηση υπεροχής διαμέσου υπέρμετρων – υπέρογκων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Με τις κατάλληλες πληροφορίες οι ένοπλες δυνάμεις μπορούν να προσαρμόσουν την μαχητική ισχύ και τα οπλικά τους συστήματά στον «πελάτη – εχθρό» επηρεάζοντας έτσι το αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

1. ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΟΡΙΣΜΟ

Η έλλειψη ακριβούς ορισμού του πληροφοριακού πολέμου είναι προφανής στη βιβλιογραφία που αφορά στο θέμα. Ο Συνταγματάρχης Owen Jensen της USAF, αναπτύσσοντας τις εξελίξεις στη χρησιμοποίηση του πληροφοριακού πολέμου αναφέρει: «...αν και οι Tofflers (Alvin & Heidi) μας εισήγαγαν στην προέλευση αυτού του 2
τύπου εχθροπραξιών, κανείς έως τώρα θεωρητικός δεν έχει προσδιορίσει τις αρχές του με τέτοια σαφήνεια ώστε να μην επιδέχεται αμφισβήτηση.». Ο Υποναύαρχος A. Lebrowski, τέως Διευθυντής του Επιτελείου Διοίκησης, Ελέγχου, Υπολογιστών και Επικοινωνιών του στρατού των Η.Π.Α. [Command, Control, Computers and Communications (C 4)] αναφέρει: «Οι υπηρεσίες του Πενταγώνου των Η.Π.Α., οι οποίες ευθύνονται για τη δημιουργία υποδομών για την ανάπτυξη του πληροφοριακού πολέμου δεν έχουν συμφωνήσει σε πλήρη έκταση ακόμα τι πραγματικά αυτός περιλαμβάνει».
Σχεδόν όλα τα κείμενα που αφορούν στον πληροφοριακό πόλεμο περιέχουν ένα σχόλιο όμοιο με το παραπάνω. Βέβαια αρκετοί ορισμοί έχουν τεθεί προς συζήτηση από διάφορους αναλυτές, μερικούς από τους οποίους θα παραθέσουμε στη συνέχεια, οι οποίοι στα γενικά τους χαρακτηριστικά μοιάζουν μεταξύ τους αρκετά. Η πραγματικότητα όμως την οποία παραδέχονται οι περισσότεροι αναλυτές είναι ότι η πλήρης προοπτική και δυναμική του πληροφοριακού πολέμου δεν έχει ακόμη αποκρυσταλλωθεί.
Οι στρατιωτικοί αναλυτές προσπαθούν να ορίσουν τον πληροφοριακό πόλεμο με γνώμονα την «πληροφοριακή κυριαρχία» επί του εχθρού, η οποία περιγράφεται ως η εφαρμογή και διατήρηση υπεροχής στην κατανόηση της κατάστασης στο πεδίο της μάχης.
Ο παραπάνω γενικός ορισμός αποσαφηνίζεται από επιμέρους προσεγγίσεις όπως αυτή του E. Paige, τ.Υφυπουργού Άμυνας των Η.Π.Α. για θέματα C 4: «Πληροφοριακός Πόλεμος είναι ενέργειες, οι οποίες αναλαμβάνονται για την απόκτηση πληροφοριακής υπεροχής, προς υποστήριξη της Εθνικής στρατιωτικής στρατηγικής, με σκοπό τον επηρεασμό των πληροφοριακών συστημάτων του εχθρού, ενώ ταυτόχρονα εκμεταλλεύονται και προστατεύουν τα οικεία πληροφοριακά δίκτυα». Αναλύοντας τον παραπάνω ορισμό ο Στρατηγός Ronald R. Fogleman (USAF) σε ομιλία του στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Άμυνας των Η.Π.Α. (National Defense University) λέει: «... υπάρχουν τρία κομβικά σημεία στον ορισμό. Πρώτον ο Πληροφοριακός Πόλεμος περιλαμβάνει εκείνες τις ενέργειες τις οποίες αναλαμβάνουμε με σκοπό την απόκτηση και εκμετάλλευση πληροφοριών που αφορούν τον εχθρό, δεύτερον περιλαμβάνει τι κάνουμε εμείς για να απαγορεύσουμε τη χρήση, να προσβάλουμε μερικώς ή να καταστρέψουμε ολοσχερώς τις πληροφοριακές βάσεις δεδομένων και υποδομές του εχθρού και τρίτον 3
περιλαμβάνει το πώς εμείς προστατεύουμε τα συστήματά μας από επίθεση του εχθρού...»
Μία περισσότερο ακαδημαϊκή προσπάθεια ορισμού είναι αυτή του καθηγητού του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης A. Coetzel, ο οποίος ορίζει τον πληροφοριακό πόλεμο ως εξής: « Πληροφοριακός Πόλεμος είναι απλά η χρήση πληροφοριών για την επίτευξη συγκεκριμένου αντικειμενικού σκοπού. Η πληροφορία είναι από μόνη της ένας κυρίαρχος παράγοντας εθνικής και εμπορικής δύναμης και ακόμη πιο σημαντικά μετατρέπεται συνεχώς σε μία ζωτική εθνική πηγή, η οποία υποστηρίζει τη Διπλωματία, τον Οικονομικό Ανταγωνισμό και την αποτελεσματική ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων».
Οι παραπάνω απόψεις εκτός του γεγονότος ότι μας τοποθετούν στο γενικό πλαίσιο, στο οποίο ορίζεται ο πληροφοριακός πόλεμος, μας καθοδηγούν να αναζητήσουμε τις μορφές με τις οποίες αυτός παρουσιάζεται, ωστόσο θα ήταν παράληψη μας εάν δεν αναφέραμε το επίσημο ορισμό το οποίο έχουν υιοθετήσει οι Αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, με την από 02 Ιανουαρίου 1996 απόφαση με αριθμό 3210.01 επιτροπής (Joint chiefs of staff instruction committee (CJCSI)), και η οποία ορίζει τον πληροφοριακό πόλεμο ως εξής:<< Πληροφοριακός Πόλεμος: Ενέργειες οι οποίες αναλαμβάνονται με σκοπό την επίτευξη πληροφοριακής υπεροχής διαμέσου του επηρεασμού των εχθρικών πληροφοριών, των διαδικασιών που χρησιμοποιεί και βασίζονται σε πληροφορίες, των πληροφοριακών συστημάτων και δικτύων του, ενώ ταυτόχρονα προστατεύονται οι αντίστοιχες φίλιες πληροφορίες, διαδικασίες, πληροφοριακά συστήματα και δίκτυα.>>

2. ΕΙΔΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Ο όρος «Πληροφοριακός Πόλεμος» διακρίνεται από τον Καθηγητή του Ινστιτούτου Αμυντικών Σπουδών των Η.Π.Α. (Institute of Defense Studies) Dr M. Libicki σε επτά κατηγορίες:

• Πόλεμος Διοίκησης και Ελέγχου [Command and Control Warfare (C2W)]
• Πόλεμος βασισμένος στις πληροφορίες [Intelligence Based Warfare (IBW)]
4
• Ηλεκτρονικός Πόλεμος [Electronic Warfare (EW)]
• Ψυχολογικές Επιχειρήσεις [Psychological Operations (PSYOPS)]
• Πόλεμος εναντίον Χάκερς [Hacker Warfare]
• Πληροφοριακός Οικονομικός Πόλεμος [ Economic Information Warfare]
• Κυβερνοπόλεμος [Cyber Warfare]

Ας δούμε αναλυτικότερα την κάθε μορφή πληροφοριακού πολέμου.

• α. Πόλεμος Διοίκησης και Ελέγχου [Command and Control Warfare (C2W)].

Ο ορισμός που ακολουθεί προέρχεται από την Οδηγία του Υπουργείου Άμυνας των Η.Π.Α. με αριθμό TS 3600: «C2W είναι η στρατιωτική στρατηγική, η οποία εμπεριέχει πληροφοριακό πόλεμο στο πεδίο της μάχης, ο οποίος προκαλεί πραγματικές καταστροφές σε προσωπικό και υλικά. Αντικειμενικός σκοπός είναι η αποσύνθεση της διοικητικής δομής του εχθρού και η αποκοπή του από το σώμα των μαχόμενων δυνάμεων».
Οι παραπάνω αντικειμενικοί σκοποί (ΑΝΣΚ) μπορούν να επιτευχθούν με δύο τρόπους. Πρώτον με την αποκοπή του «κεφαλιού», δηλαδή της κεντρικής διοίκησης και δεύτερον με τη σύνθλιψη του «λαιμού και των νεύρων», δηλαδή την καταστροφή των δομών μεταφοράς των διαταγών της διοικήσεων προς τις μαχόμενες δυνάμεις και αντίστροφα.
Για το πρώτο δεν είναι απαραίτητη πλέον η φυσική εξόντωση υψηλόβαθμων αξιωματικών ή η καταστροφή ενός ή περισσοτέρων εχθρικών σταθμών διοικήσεως, χωρίς ωστόσο να παραγνωρίζεται και η αξία επίτευξης προσβολής τέτοιων στόχων. Τώρα πια αρκεί η διακοπή παροχής ηλεκτρικής ενέργειας στους σταθμούς Διοικήσεως του εχθρού, βλ. αεροπορική εκστρατεία ΝΑΤΟ κατά Σερβία, ή η χρήση ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, με σκοπό την αλλοίωση της « ηλεκτρονικής υπογραφής» μιας Διοικήσεως., δημιουργώντας έτσι 5
την εντύπωση στους υφισταμένους της διοικήσεως ότι η διοικητική δομή δεν λειτουργεί εξαιτίας εχθρικής προσβολής της. Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στο σύστημα C2 του εχθρού μέχρι την τελική κατάρρευση αυτού.
Για το δεύτερο απαιτείται η διακοπή του συστήματος επικοινωνιών του εχθρού, κάτι το οποίο δεν είναι καινούριο στις πολεμικές επιχειρήσεις. Αυτό το οποίο είναι νέο είναι το μέγεθος της εξάρτησης των σύγχρονων στρατών από τις επικοινωνίες. Για παράδειγμα τα συστήματα αεράμυνας λειτουργούν καλύτερα όταν είναι τοποθετημένα σε ένα δίκτυο παρά όταν λειτουργούν ανεξάρτητα. Για τη διακοπή των επικοινωνιών απαιτείται γνώση των μεθόδων και των μέσων που χρησιμοποιεί ο αντίπαλος για να επικοινωνεί. Εάν στηρίζεται σε καλωδιακά δίκτυα είναι εύκολο αυτά να αναγνωριστούν και ακολούθως να καταστραφούν. Εάν στηρίζεται στην εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, ασύρματη ή δορυφορική επικοινωνία, τότε σχετικά εύκολα οι γραμμές επικοινωνιών του μπορούν να παρεμβληθούν, αλλοιωθούν ή τυφλωθούν, με την χρήση κατάλληλων ηλεκτρομαγνητικών παρεμβολέων.

β. Πόλεμος βασισμένος στις πληροφορίες [Information Based Warfare (IBW)]

Πόλεμο βασισμένο στις πληροφορίες έχουμε όταν οι πληροφορίες τροφοδοτούνται κατευθείαν στις επιχειρήσεις (προσδιορισμός στόχων, εκτίμηση ζημιών). Σε σχέση με τις υπόλοιπες μορφές πληροφοριακού πολέμου ο IBW έχει να κάνει περισσότερο απ’ όλες τις άλλες με το πραγματικό πεδίο της μάχης. Καθώς η τεχνολογία των αισθητήρων προοδεύει διαρκώς σε ακρίβεια και αποτελεσματικότητα, καθώς αυξάνεται σε μορφές και σε ποσότητα και καθώς γίνεται ικανή να τροφοδοτεί τα συστήματα ελέγχου των οπλικών συστημάτων με πληροφορίες σε πραγματικό ή σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, ο σκοπός ανάπτυξης, διατήρησης και εκμετάλλευσης συστημάτων τα οποία “αισθάνονται” το πεδίο της μάχης, εκτιμούν τη σύνθεσή του και στέλνουν τα αποτελέσματα των εκτιμήσεων στα κέντρα διευθύνσεως πυρός και έλεγχου, γίνεται καθοριστικός για τους στρατούς του αύριο.

Έως σήμερα οι διοικητές χρησιμοποιούσαν αισθητήρες όπως ραντάρ και δορυφόρους για τον εντοπισμό της θέσεως και της σύνθεσης του εχθρού. Στο αυριανό επιχειρησιακό περιβάλλον θα πρωταγωνιστήσει μία σύνθετη αρχιτεκτονική από αισθητήρες με διαφορετικά χαρακτηριστικά, όσον αφορά το επίπεδο κάλυψης και ανάλυσής του, οι οποίοι συνολικά θα το διαφωτίζουν αρκετά. Με σκοπό να αποσαφηνίσουμε αυτό που λέμε σύνθετη αρχιτεκτονική αισθητήρων θα χωρίσουμε τους αισθητήρες σε τέσσερις γενικές ομάδες:

i. Μακριά του πεδίου μάχης αισθητήρες: Κυρίως δορυφόροι αλλά και σεισμικοί και ακουστικοί αισθητήρες.
ii. Εντός του πεδίου μάχης μικρής ακτίνας δράσης αισθητήρες:
Κυρίως μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV) με πολυφασματικά, με παθητικά μικροκύματα ραντάρ (SAR) τα οποία θα έχουν δυνατότητες (ELINT).
iii. Εντός πεδίου μάχης μακράς ακτίνας δράσης αισθητήρες:
Κυρίως ακουστικοί και οπτικοί αισθητήρες
iv. Αισθητήρες των οπλικών συστημάτων: Οι συσκευές υπερύθρων και τα ραντάρ των οπλικών συστημάτων που χρησιμοποιούνται από τις φίλιες δυνάμεις στο πεδίο της μάχης.

Αυτή η πολυπλοκότητα αντικατατροπτίζει την σημασία και την δυσκολία αξιολόγησης και χρήσης της τεχνολογίας των αισθητήρων. Ωστόσο αυτή η πολυπλοκότητα είναι αναγκαία, διότι η ύπαρξη της δυσχεραίνει δραματικά το έργο του εχθρού, όσον αφορά την απόκρυψη και την παραπλάνηση, διότι είναι γνωστό ότι οι περισσότερες μέθοδοι παραπλάνησης λειτουργούν ικανοποιητικά ενάντια σε ένα ή δύο αισθητήρες, π.χ ειδικές βαφές οχημάτων, οι οποίες αντανακλούν το σήμα των ραντάρ, αλλά δεν καλύπτουν τον ήχο του κινητήρα του οχήματος κ.τ.λ. Είναι έτσι κατανοητό ότι είναι πρακτικά δυνατόν να καλυφθούν, χωρίς απαγορευτικό κόστος, όλοι οι τύποι αισθητήρων.

γ. Ηλεκτρονικός Πόλεμος [Electronic Warfare (EW)]

Ο Ηλεκτρονικός Πόλεμος επιχειρεί να περιορίσει τη φυσική βάση με την οποία ο εχθρός διαβιβάζει ή λαμβάνει πληροφορίες.

Διακρίνεται σε δύο βασικά είδη:
Τον ραδιοηλεκτρονικό και τον κρυπτογραφικό.
Ο ραδιοηλεκτρονικός ασχολείται με τα μέσα εκπομπής και λήψης του εχθρού ενώ η κρυπτογραφικός ασχολείται με bits και bytes.

(1) Ραδιοηλεκτρονικός πόλεμος

Ασχολείται κυρίως με δύο βασικά αντικείμενα Πρώτον τον πόλεμο ενάντια σε κάθε είδους ραντάρ και δεύτερον ενάντια στα επικοινωνιακά μέσα του εχθρού.

i. Αντιραντάρ : Ασχολείται τόσο με ραντάρ έρευνας όσο και με ραντάρ εντοπισμού στόχων. Αντικειμενικός σκοπός είναι η παρεμβολή των εχθρικών ραντάρ και η τύφλωση αυτών καθώς και η προστασία των φίλιων ραντάρ από εχθρική ενέργεια.
ii. Αντιεπικοινωνιακός : Ασχολείται με την τύφλωση των εχθρικών σταθμών εκπομπής, την υποκλοπή των εχθρικών επικοινωνιών και την προστασία των φίλιων εκπομπών από εχθρικές ενέργειες.

(2) Κρυπτογραφικός Πόλεμος

Αυτή η μορφή πληροφοριακού πολέμου υλοποιείται με την κρυπτογράφηση των φίλιων εκπομπών και την αποκρυπτογράφηση των εχθρικών. Μία μορφή πολέμου, η οποία γνώρισε δόξες την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η οποία έως σήμερα ελκύει μερικά από τα καλύτερα μαθηματικά μυαλά, αλλά γνωρίζει όλο και μεγαλύτερες δυσκολίες εξαιτίας της χρήσης προγραμμάτων κρυπτογράφησης – αποκρυπτογράφησης Η/Υ. Τονίζεταί ότι τα προγράμματα κρυπτογράφησης θεωρούνται από τις Η.Π.Α. οπλικά συστήματα και απαγορεύεται η πώληση αυτών σε τρίτες χώρες, χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου.

δ. Ψυχολογικές επιχειρήσεις [Psychological Operations (PSYOPS)]

Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις αποτελούν την ανθρώπινη πλευρά του πληροφοριακού πολέμου. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ψυχολογικού πληροφορικού πολέμου
(1) Επιχειρήσεις ενάντια στην εθνική βούληση, (2) Επιχειρήσεις ενάντια στους αντιπάλους Διοικητές και (3) Επιχειρήσεις ενάντια στο ηθικό των στρατιωτών στο πεδίο της μάχης.

Σε όλες τις παραπάνω επιχειρήσεις χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικά μέσα, κυρίως τα ΜΜΕ, σε συνδυασμό με άλλες τεχνικές για την επίτευξη του αντικειμενικού σκοπού.
Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις ξεφεύγουν του αντικειμένου του άρθρου και δεν κρίνεται σκόπιμο να τύχουν μεγαλύτερης ανάλυσης.

ε. Πόλεμος εναντίον χάκερς

Ο Πόλεμος εναντίον των χάκερς έχει ως σκοπό την αποτροπή επιθέσεων που στοχεύουν στην ολική παράλυση ή στην προσωρινή διακοπή της λειτουργίας ενός δικτυακού τόπου, στην κλοπή και συλλογή πληροφοριών. Οι επιθέσεις των χάκερς έχουν όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία κανονικής στρατιωτικής επιχείρησης, και μία προσβολή ενός στρατιωτικού τόπου μπορεί υπό ορισμένες συνθήκες να υποστεί βλάβες μεγαλύτερες ακόμη και από μία συμβατική επιχείρηση.

στ. Οικονομικός Πληροφοριακός Πόλεμος

Αποτελεί τη σύζευξη του Πληροφοριακού Πολέμου με τον Οικονομικό. Διακρίνεται σε δύο επιμέρους κατηγορίες, τον πληροφοριακό αποκλεισμό και τον πληροφοριακό ιμπεριαλισμό.

i. Ως Πληροφοριακός Αποκλεισμός ορίζεται η αποκοπή ενός κράτους από το σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ
των κρατών. Το γεγονός αυτό περιορίζει την ικανότητα του κράτους να διεξάγει ψυχολογικές επιχειρήσεις και του στερεί τα πλεονεκτήματα του παγκοσμίου συστήματος ανταλλαγής πληροφοριών.
ii. Ως Πληροφορικός Ιμπεριαλισμός ορίζεται η προσπάθεια μονοπώλησης από ένα κράτος των βιομηχανιών παραγωγής πληροφορικών συστημάτων και προϊόντων.

ζ. Κυβερνοπόλεμος [Cyber Warfare]

Ο Κυβερνοπόλεμος περιέχει τα στοιχεία του πληροφορικού πολέμου τα οποία δεν είναι ρεαλιστικά αυτή τη στιγμή.Περιλαμβάνει την πληροφοριακή τρομοκρατία και τις σημασιολογικές επιθέσεις (semantic attacks).
Ο κυβερνοπόλεμος είναι στην παρούσα φάση καθώς και στο εγγύς μέλλον μη εφαρμόσιμος διότι απαιτεί την εξέλιξη της υπάρχουσας παγκόσμιας πληροφοριακής υποδομής και την ανάδειξη της στο κέντρο κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας ειδικότερα δε την επικράτηση της σε κρίσιμα συστήματα λήψεως αποφάσεων (Π.Χ συστήματα διατήρησης ζωής σε νοσοκομεία, συστήματα ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, συστήματα ελέγχου παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας κ.λ.π) δυσλειτουργία των οποίων θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμα και απώλειες σε ανθρώπινες ζωές ή άλλες μεγάλης σημασίας , με τεράστιες κοινωνικές επιπτώσεις βλάβες. Όμως ακόμα και εάν συμβεί αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Πρέπει για να είναι εφαρμόσιμος ο κυβερνοπόλεμος όλα αυτά τα επιμέρους πληροφοριακά συστήματα να είναι συνδεδεμένα σε ένα υπέρ-δίκτυο κάτι ανάλογο με αυτό που περιγράφει ο W.Gibson στο βιβλίο του “ Neuromancer”, ένα hyper-internet κάτι το οποίο παρά την εκθετική αύξηση του ρυθμού δικτύωσης των υπολογιστών δεν προβλέπεται να επιτευχθεί τις επόμενες δεκαετίες. Ας εξετάσουμε όμως μερικά από τα πιθανά είδη του κυβερνοπολέμου όπως τα αναλύει ο Dr. M. Libicki του Ινστιτούτου Αμυντικών Σπουδών (I.D.S) των Η.Π.Α.

1/ Πληροφοριακή Τρομοκρατία (Information Terrorism)
Με τον όρο πληροφοριακή τρομοκρατία εννοούμε την χρησιμοποίηση ηλεκτρονικών υπολογιστών για την παραβίαση πληροφοριακών συστημάτων ιδιωτικών ή κυβερνητικών οργανισμών με σκοπό όχι την διακοπή της λειτουργίας αυτών (Computer hacking), αλλά την άντληση δεδομένων από αυτά ή την απόκτηση του ελέγχου αυτών, έτσι ώστε στην συνέχεια να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη τρομοκρατικών σκοπών.

2/ Σημασιολογικές επιθέσεις (Semantic Attacks)
Για να καταλάβουμε την έννοια του όρου σημασιολογικές επιθέσεις πρέπει να καταλάβουμε την διαφορά μεταξύ μια σημασιολογικής επίθεσης και της επίθεσης hackers. Η επίθεση των hacker έχει ως σκοπό την παραγωγή συστηματικών δυσλειτουργιών στο υπό επίθεση σύστημα που μπορούν να οδηγήσουν εώς και στην ολική κατάρρευσή του. Ένα σύστημα το οποίο βρίσκεται υπό σημασιολογική επίθεση λειτουργεί ή καλύτερα 10
φαίνεται ότι λειτουργεί ορθά (σε διαφορετική περίπτωση, εάν γίνει δηλαδή αντιληπτή η μη ορθή λειτουργία του, η σημασιολογική επίθεση έχει αποτύχει) αλλά στην πραγματικότητα παράγει αποτελέσματα τα οποία απέχουν από την πραγματικότητα.
Για να είναι εφικτή μια σημασιολογική επίθεση πρέπει το υπό επίθεση πληροφοριακό σύστημα να εξαρτά την καλή λειτουργία του από κάποιο δεδομένο το οποίο να εισάγεται σε αυτό από κάποιο αισθητήρα με κάποια αυτοματοποιημένη διαδικασία και να στηρίζει σε αυτό το δεδομένο την διαδικασία λήψεως αποφάσεων του για την εργασία την οποία εκτελεί.
Για να κατανοήσουμε πως γίνεται μια σημασιολογική επίθεση ας θεωρήσουμε ένα εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στο οποίο ένα σύστημα ασφαλείας του το οποίο ελέγχεται από έναν υπολογιστή που αποτελείται από έναν σεισμικό αισθητήρα ο οποίος όταν “αισθάνεται” μία σεισμική δόνηση διακόπτει την λειτουργία του αντιδραστήρα. Στόχος της σημασιολογικής επίθεσης θα ήταν να ξεγελάσει τον αισθητήρα διοχετεύοντας του ένα ψεύτικο σήμα σεισμού έτσι ώστε να διακόψει την λειτουργία του αντιδραστήρα, το οποίο αυτόματα μεταφράζεται σε τεράστιο κόστος για τον οργανισμό που διαχειρίζεται την λειτουργία του αντιδραστήρα. Αναλογιστείτε λοιπόν μετά τα παραπάνω τις επιπτώσεις μιας σημασιολογικής επίθεσης σε ένα on-line σύστημα συναλλαγών ενός μεγάλου χρηματιστηρίου αξιών...

3/ Πόλεμος Προσομοιώσεων (Simulation Warfare)
Αυτή η μορφή του κυβερνοπολέμου αποτελεί τέκνο της αμερικανικής στρατηγικής σκέψης. Το σημερινό και μέχρι το 2010 οργανωτικό δόγμα του αμερικανικού στρατού στηρίζεται στην έννοια της “προβολής δύναμης” (force projection army) . Σύμφωνα με αυτό το δόγμα οι προμήθειες οπλικών συστημάτων πρέπει να το ενισχύουν και να το κάνουν σαφές σε όλους φίλους ή εχθρούς (“εξωτικά” έξυπνα όπλα, χρησιμοποίηση της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας). Στα πλαίσια αυτής της λογικής κινείται και ο πόλεμος προσομοιώσεων. Έτσι σύμφωνα με αυτή τη λογική θα μπορούσε να αναπτυχθεί ένα εικονικό υπέρ-ρεαλιστικό περιβάλλον το οποίο να περιλαμβάνει τις πραγματικές επιχειρησιακές δυνατότητες δύο αντιπάλων το σύστημα να “τρέξει” την προσομοίωση της μάχης και να δώσει το αποτέλεσμα χωρίς να υπάρχουν απώλειες σε προσωπικό και υλικό για κανένα από τους αντιμαχόμενους.
Όπως γίνεται αντιληπτό αυτή η δυνατότητα της διεξαγωγής “ουτοπικών πολέμων” δεν είναι εφικτή διότι αφενός μεν η κατάλληλη τεχνολογία για την υποστήριξη υπέρ-ρεαλιστικών εικονικών περιβαλλόντων δεν θα είναι εφικτή για πολλά χρόνια ακόμη αφετέρου δε για το “τρέξιμο”
της προσομοίωσης απαιτείται ένα πάρα πολύ καλό επίπεδο συνεργασίας και εμπιστοσύνης μεταξύ των αντιπάλων το οποίο εάν υπάρχει θα αναρωτιόταν κανείς εάν θα μπορούσε την ίδια στιγμή να υπάρχει και λόγος ένοπλης σύγκρουσης.

3. ΟΠΛΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Όπως κάθε είδος πολέμου έχει τα δικά του όπλα έτσι και ο πληροφοριακός πόλεμος έχει στο οπλοστάσιο του όπλα τα οποία δεν μοιάζουν σε τίποτα με ότι έως τώρα έχουμε συνηθίσει να θεωρούμαι όπλο.
Κύρια διαφορά τους από τα έως σήμερα γνωστά όπλα είναι ότι δεν μπορούν να προκαλέσουν άμεσα απώλειες σε ανθρώπινες ζωές παρά μόνο έμμεσα διαμέσου των αποτελεσμάτων τους.

Τα κυριότερα όπλα πληροφοριακού πολέμου είναι:

[/b]Υποχθόνιο” Λογισμικό (Malicious Software)[/b]Ι. “Υπό τον τίτλο “υποχθόνιο” λογισμικό συναντάμε τα περισσότερο γνωστά στο ευρύ κοινό όπλα του πληροφοριακού πολέμου, δηλαδή τους “ιούς” Η/Υ (Computer Viruses), τα “σκουλήκια” (Computer Worms), τα “Τρωικά Άλογα” (Τrojan Horses) και τις “λογικές βόμβες” (logical Bombes). Aς δούμε όμως το καθένα ξεχωριστά:

1/ Ιοί Η/Υ (Computer Viruses)
“ Ιός” είναι τμήμα κώδικα το οποίο αντιγράφει τον εαυτό του σε ένα πρόγραμμα, τροποποιώντας το. Ο ιός εκτελείται μόνο όταν το πρόγραμμα – ξενιστής του εκτελείται. Ο ιός τότε πολλαπλασιάζεται μολύνοντας και άλλα προγράμματα στο σύστημα το οποίο εκτελείται το πρόγραμμα – ξενιστής.

2/ Σκουλήκια Η/Υ (Computer Worms)
“Σκουλήκι” (WORM) είναι ένα ανεξάρτητο πρόγραμμα το οποίο αναπαράγει τον εαυτό του μεταφέροντας το από τον ένα υπολογιστή στον άλλο, κυρίως πάνω από ένα δίκτυο.
Σε αντίθεση με τους ιούς δεν προκαλεί βλάβη σε άλλα προγράμματα. Αυτό που κάνει είναι να καταναλώνει τις πηγές των συστημάτων στα οποία βρίσκεται οδηγώντας τα σταδιακά στην κατάρρευση.

3/ “Τρωικά Άλογα” (Trojan Horses)
Τρωικό άλογο είναι τμήμα κώδικα το οποίο κρύβεται μέσα σε ένα πρόγραμμα και εκτελεί λειτουργίες διαφορετικές από τις λειτουργίες του προγράμματος μέσα στο οποίο “φιλοξενείται”.
Ένα έξυπνα γραμμένο «τρωικό άλογο» δεν αφήνει ίχνη της παρουσίας του και επειδή δεν προκαλεί εμφανείς βλάβες είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί.

4/ “Λογικές” Βόμβες (Logical Bombes)
“Λογική” βόμβα είναι τύπος “Τρωικού αλόγου” το οποίο χρησιμοποιείται για την απελευθέρωση ενός ιού ή σκουληκιού εναντίον του συστήματος στο οποίο χρησιμοποιείται. Είναι είτε ανεξάρτητο πρόγραμμα είτε κομμάτι κώδικα το οποίο έχει ενσωματωθεί ηθελημένα σε πρόγραμμα ή σύστημα από τον κατασκευαστή του προγράμματος ή του συστήματος.
Η λογική βόμβα υπάρχει μέσα σε ένα σύστημα μέχρι που κάτι να προκαλέσει την ενεργοποίηση του. Αυτό το κάτι μπορεί να είναι ένας εξωτερικός του συστήματος παράγοντας ( εξωτερική πυροδότηση) ή εσωτερικός παράγοντας , π.χ ικανοποίηση από το σύστημα μιας προεπιλεγμένης συνθήκης, (εσωτερική πυροδότηση)
Αν και τα παραπάνω όπλα έχουν το δυναμικό να προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές, δεν υπάρχει έως τώρα μέθοδος για τον αποτελεσματικό έλεγχο και διεύθυνση τους. Όταν αφεθεί ελεύθερος ένας ιός, όσο πιθανό είναι να προσβάλει ένα εχθρικό πληροφοριακό σύστημα άλλο τόσο είναι πιθανό να προσβάλει και ένα φίλιο.

ΙΙ. Chipping
Tα σημερινά Chip περιέχουν εκατομμύρια ολοκληρωμένα κυκλώματα τα οποία εύκολα μπορούν να διαμορφωθούν από τον κατασκευαστή τους ώστε να περιέχουν και κάποιες μη “αναμενόμενες” λειτουργίες. Θα μπορούν να καταστρέφονται μετά από κάποιο προκαθορισμένο χρόνο, να παύουν να λειτουργούν μετά την λήψη συγκεκριμένου σήματος προκαθορισμένης συχνότητας, να εκπέμπουν σήμα συγκεκριμένης συχνότητας έτσι ώστε να προδίδουν την θέση στην οποία βρίσκονται και άλλες τέτοιου είδους λειτουργίες.
Το κύριο πρόβλημα του chipping είναι ότι πρέπει να έχει προτοποθετηθεί στο σύστημα στόχο. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να παρακαμφθεί με την ενσωμάτωση των επιπλέον “ειδικών” χαρακτηριστικών σε όλα τα chips τα οποία κατασκευάζει ο κατασκευαστής.

ΙΙΙ. Νανομηχανές και Μικρόβια (Nano machines & Microbes)
Oι νανομηχανές και τα μικρόβια μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές σε ένα σύστημα. Σε αντίθεση με τους ιούς επιτίθενται κατευθείαν στα ηλεκτρονικά κυκλώματα που απαρτίζουν ένα πληροφοριακό σύστημα.. Οι νανομηχανές είναι μικρά robots (μεγέθους μικρότερο από μυρμήγκι) τα οποία είναι δυνατόν με τον κατάλληλο προγραμματισμό να διεισδύσουν σε ένα πληροφοριακό κέντρο, να εισβάλουν μέσα στους Η/Υ και να καταστρέψουν τα ηλεκτρονικά κυκλώματα τους.
Κατά ανάλογο τρόπο λειτουργούν και τα ειδικά μεταλλαγμένα μικρόβια. Τα μικρόβια αυτά έχουν κατασκευαστεί έτσι ώστε να “τρωνε” οτιδήποτε περιέχει πυρίτιο, καταστρέφοντας έτσι πλήρως όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές ενός πληροφοριακού κέντρου.

ΙV. Όπλα Ραδιοφωνικού Σήματος Υψηλής Ενέργειας και Βόμβες Ηλεκτρομαγνητικού Παλμού (HERF Guns – EMP Bombs)

- Τα όπλα ραδιοφωνικού σήματος υψηλής ενέργειας δεν είναι τίποτα άλλο παρά πομποί ραδιοφωνικού σήματος. Η χρήση τους ως όπλο βασίζεται στην ιδιότητα τους να εκπέμπουν κατευθυνόμενα ραδιοφωνικά σήματα υψηλής ενέργειας εναντίον ηλεκτρονικών στόχων, θέτοντας τους έτσι εκτός λειτουργίας.

- Οι βόμβες ηλεκτρομαγνητικού παλμού οφείλουν την χρησιμοποίηση τους ως όπλα πληροφοριακού πολέμου στην ιδιότητα που 14
έχει ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός να “νεκρώνει” όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές που βρίσκονται εντός της περιοχής εφαρμογής του. Πηγή του παλμού μπορεί να είναι μια πυρηνική ή μη πυρηνική έκρηξη. Τακτικά χρησιμοποιείται από ομάδες ειδικών δυνάμεων που διεισδύουν βαθιά στα μετόπισθεν του εχθρού και τοποθετούν μια τέτοια βόμβα κοντά στον στόχο. Η επίδραση του ηλεκτρομαγνητικού παλμού θα γίνει αισθητή σε μια μεγάλη περιοχή του εχθρού καταστρέφοντας όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα των υπολογιστικών και τηλεπικοινωνιακών συστημάτων του.

4. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Στις σελίδες που προηγήθηκαν παρουσιάστηκαν ορισμένα στοιχεία του πληροφοριακού πολέμου. Ειδικότερα δε έγινε μία εισαγωγή στην έννοια του πληροφοριακού πολέμου με ιδιαίτερη βαρύτητα στην άποψη που υποστηρίζουν στρατιωτικοί αναλυτές ενώ στη συνέχεια παρουσιάστηκαν και αναλύθηκαν οι μορφές του πληροφοριακού πολέμου, καθώς και κάποια από τα σήμερα διαθέσιμα για αυτόν όπλα. Σίγουρα υπάρχουν πολλά να ειπωθούν και ελπίζουμε ότι το άρθρο αυτό θα σηματοδοτήσει την έναρξη ενός διαλόγου που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη προβληματισμών για το πως ο ελληνικός στρατός θα αποκτήσει την απαραίτητη δομή και τεχνογνωσία, έτσι ώστε να καταστεί ικανός να διεξάγει επιτυχείς επιχειρήσεις πληροφοριακού πολέμου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. JOINT PUB 3-13-1(U.S ARMY)
2. JOINT PUB 6-0 (U.S ARMY)
3. Schwartau Winn “Information Warfare: Chaos on e-superhighway”
4. Toffler Alvin & Heidi “War and anti-war, making sense of today’s global chaos”
5. Martin C. Libicki “What is information Warfare?”
6. Scott Johnson “Towards a functional model of IW”
7. Cpt Magsig D.(USAF)”Information warfare in the information age”
8. Διάφορα εγχειρίδια εκστρατείας του Αμερικανικού Στρατού
9. Rato E. Haeni “Information warfare: an introduction”

Και άλλες πληροφορίες εδώ: http://www.psycom.net/iwar.1.html

Read more...

ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΡΚΚ

Σε συγκρούσεις που ξέσπασαν μεταξύ του Τουρκικού Στρατού και Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ στα περίχωρα του Şırnak, σκοτώθηκε ένας στρατοχωροφύλακας και τραυματίστηκε ένας στρατιώτης.

Στα πλαίσια της επιχείρησης δημιουργήθηκαν συγκρούσεις στο όρος Cudi μεταξύ των Τουρκικών δυνάμεων δυνάμεων και Κούρδων ανταρτών.

Συνεχίζονται οι επιχειρήσεις και οι συγκρούσεις στην περιοχή.

Read more...

"Τα Επόμενα 100 Χρόνια: Μια Πρόβλεψη για τον 21ο Αιώνα"

To βιβλίο "The Next 100 Years: A Forecast for the 21st Century" που κυκλοφόρησε τον περασμένο Ιανουάριο στις ΗΠΑ, προχωρεί σε μια γεωπολιτική-γεωστρατηγική πρόβλεψη του μέλλοντος, βασιζόμενο σε αναλύσεις και στοιχεία (οικονομία, δημογραφία, περιβάλλον, εξοπλισμοί, τεχνολογία), καθώς και στις τάσεις που διαμορφώνονται σε παγκόσμια κλίμακα. Συγγραφέας του είναι ο εβραϊκης καταγωγής Αμερικανός George Friedman, ιδρυτής του Stratfor (Strategic Forecasting Inc.), ενός ιδιωτικού ινστιτούτου πληροφοριών που ιδρύθηκε το 1996 στο Τέξας και έχει χαρακτηρισθεί ως «σκιώδης CΙΑ».

O Friedman υποστηρίζει ότι η Τουρκία είναι η νέα ανερχόμενη δύναμη στην περιοχή, η οποία όμως εμποδίζεται να αναπτυχθεί και να αυξήσει την επιρροή της από χώρες, όπως η Ελλάδα, ενώ εμφανίζει χάρτη όπου Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται το 2050 στην τουρκική σφαίρα επιρροής, δίνοντας την εντύπωση ότι η Ελλάδα και η Κύπρος σταδιακά θα δορυφοροποιηθούν και θα απορροφηθούν, αφού προηγουμένως ακολουθήσουν τον δρόμο της Φινλανδοποίησης, ανίκανες να αναχαιτίσουν την επεκτατική πολιτική της Άγκυρας.
Η Τουρκία εμφανίζεται να μένει συνειδητά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και να ακολουθεί τον δρόμο της ανάδειξης της σε περιφερειακή υπερδύναμη, εκμεταλλευόμενη τη γεωγραφική της θέση και οικοδομώντας παράλληλα ισχυρές ένοπλες δυνάμεις οι οποίες αναπτύσσουν πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές και δορυφόρους.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο βιβλίο, η Τουρκία θα αναδειχθεί κατά τα επόμενα 40 χρόνια ως μια από τις τέσσερις ισχυρότερες περιφερειακές δυνάμεις του κόσμου, δημιουργώντας μια εκτενή σφαίρα γεωπολιτικής επιρροής και επεκτείνοντας τα σύνορα της. Σημειώνεται εδώ ότι σήμερα η τουρκική οικονομία κατέχει τη 17η θέση παγκοσμίως και η γειτονική χώρα περιλαμβάνεται στην ομάδα των 20 πιο ισχυρών του πλανήτη (G-20).
Ο Friedman προβλέπει την αλματώδη οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας, η οποία θα καταστεί μια από τις 10 πλουσιότερες χώρες του πλανήτη.
Η Τουρκία του 2050 θα έχει επωφεληθεί από την κατάρρευση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, προσαρτώντας εδάφη στην περιοχή του Καυκάσου, και θα αποτελεί την ηγεμονεύουσα δύναμη στον ισλαμικό κόσμο. Μάλιστα θα έχει νικήσει στρατιωτικά τη Ρωσία σε πόλεμο το 2020, επεκτείνοντας την επιρροή της μέχρι τις ουκρανικές πεδιάδες και καταλαμβάνοντας περιοχές τις οποίες διατηρούσε τον 17ο αιώνα, επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ο συγγραφέας προβλέπει ότι το 2040 η Άγκυρα θα εμπλακεί σε έναν hi-tech πόλεμο, αυτή τη φορά με τις ΗΠΑ και συμμαχώντας με την Ιαπωνία. Οι ΗΠΑ θα έχουν τη βοήθεια της Μεγάλης Πολωνίας και η περιοχή των Βαλκανίων θα καταστεί το κύριο θέατρο επιχειρήσεων. Η Ελλάδα και η Κύπρος – σύμφωνα με την ανάλυση του Friedman – θα αποτελούν στόχο της νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας, η οποία θα συναγωνίζεται ευθέως τις ΗΠΑ και τις άλλες δυνάμεις της Ευρώπης. Το δυσοίωνο αυτό σενάριο εκτιμά ότι η ισχυροποίηση της Τουρκίας στον στρατιωτικό και στον οικονομικό τομέα, σε συνδυασμό με τη δημογραφική ανάπτυξη, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις επανεμφάνισης της οθωμανικής σφαίρας επιρροής, στην οποία σταδιακά θα ενταχθεί το σύνολο σχεδόν των παλαιών εδαφών με επίκεντρο τη Μέση Ανατολή.
Ο Friedman θεωρεί ότι: «Η Τουρκία αποτελεί πλατφόρμα σταθερότητας στο χάος της Μέσης Ανατολής. Τα Βαλκάνια, ο Καύκασος και ο αραβικός κόσμος νότια είναι ασταθή. Όσο αυξάνεται η ισχύς της Τουρκίας – της οποίας η οικονομία και ο στρατός είναι ήδη τα πιο ισχυρά στην περιοχή – θα ενισχύεται και η επιρροή της». Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η δημοσιοποίηση ενός χάρτη, στην ιστοσελίδα του Stratfor, στον οποίο φαίνεται ότι από όλες τις βαλκανικές χώρες μόνον η Ελλάδα (με την Κύπρο) αποτελεί μέρος του νέου τουρκικού κόσμου, ενώ η Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, τα Σκόπια, και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη ανήκουν στην «4η Ευρώπη»!
Κατά τον Friedman το 2040 η Γερμανία θα έχει παρακμάσει, ενώ η Πολωνία θα έχει ενισχυθεί στρατηγικά από τις ΗΠΑ. Το βιβλίο προκαλεί με τον τρόπο ερμηνείας του μέλλοντος και εκτός των όποιων αναλύσεων χρησιμοποιείται για τη δημιουργία κλίματος, λειτουργώντας πραγματικά ως μοχλός της CΙΑ. Το Stratfor έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ζήτημα μέσα σε ελάχιστο χρόνο από την έκδοση του έργου, που μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η Ιαπωνία, το Μεξικό και η Πολωνία θα αναδειχθούν ομοίως ως παγκόσμιες περιφερειακές δυνάμεις. Η Πολωνία θα αναδειχθεί επικεφαλής ενός συνασπισμού χωρών οι οποίες θα αντιμετωπίσουν στρατιωτικά την Τουρκία το 2050. Αξίζει να τονισθεί ότι το Ισραήλ θα αποτελέσει ένα κράτος-όμηρο, πιεζόμενο ασφυκτικά από την τουρκική σφαίρα επιρροής, η οποία θα εκτείνεται από τη Λι6ύη μέχρι τον Περσικό Κόλπο, τα Βαλκάνια, τη νότια Ρωσία και την κεντρική Ασία.
Αντίπαλος της Τουρκίας σε αυτόν τον εφιαλτικό μελλοντικό κόσμο θα είναι οι ΗΠΑ, τα συμφέροντα των οποίων -σύμφωνα με τον συγγραφέα- θα αντιμετωπίσουν μια μείζονα απειλή από την τουρκική επέκταση, μετά τη ρωσική κατάρρευση.

Read more...

Ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα: η «μεγάλη ευκαιρία» της Τουρκίας;

Του Γιώργου Σαλαπασίδη

Στις 28 Σεπτεμβρίου 2009, το German Marshall Fund (ινστιτούτο με σημαίνοντα ρόλο στην προώθηση των ευρωατλαντικών σχέσεων), έδωσε στη δημοσιότητα ανάλυση στην οποία προβάλλεται η δυνητικά κρίσιμη προσφορά της Τουρκίας στην ανάσχεση του υπό πυρηνικοποίηση Ιράν. Συντάκτης της ανάλυσης ο «συνήθης ύποπτος», Ian Lesser, γνωστός για τη συμμετοχή του σε πολυάριθμες αναλύσεις που επικεντρώνονται στην Τουρκία και επίσης γνωστός για τη… θρησκευτική αφοσίωσή του στις προσπάθειες στενότερης συνεργασίας της γείτονος με τις ΗΠΑ (σ.σ. πρόκειται για τον εμπνευστή του σεναρίου της RAND περί ελληνοτουρκικού πολέμου με αφορμή τη Θράκη).

Στην ανάλυση που φέρει τον τίτλο «The New Look in Missile Defense: Thinking Through Turkish Stakes» ο Ian Lesser, απευθυνόμενος στα ευήκοα ώτα τόσο της αμερικανικής όσο και της τουρκικής κυβέρνησης, εξηγεί τους λόγους για τους οποίους Τουρκία και ΗΠΑ έχουν αρκούντως συγκλίνοντα συμφέροντα, ώστε η Τουρκία να μπορεί να καταστεί σύντομα βασική συνιστώσα στα αμερικανικά σχέδια. Κατά τον Lesser, η κρίση με το Ιράν και η αλλαγή της αμερικανικής αμυντικής στρατηγικής προσφέρουν στην Τουρκία δυνατότητες στενότερης πολιτικοστρατιωτικής σύγκλισης με τις ΗΠΑ για την αντιμετώπιση του Ιράν, καλύτερης αμυντικής οχύρωσης της τουρκικής επικράτειας, «ανανέωσης» των ΝΑΤΟϊκών δεσμών με τη γείτονα (οι οποίοι τα τελευταία χρόνια υποφέρουν), αλλά και βελτίωσης των σχέσεων με τη Ρωσία. Όλα αυτά είναι εφικτά εφόσον ΗΠΑ και Τουρκία θέσουν την αντιπυραυλική άμυνα στην κορυφή των διμερών επαφών.
Απώτερος σκοπός θα είναι να υπογραφεί μια συμφωνία για την εγκατάσταση, εντός της τουρκικής επικράτειας, επίγειων συστημάτων έγκαιρης ανίχνευσης ή και αναχαίτισης πυραύλων, που θα είναι ολοκληρωμένα στην ΝΑΤΟϊκή αρχιτεκτονική και θα μπορούν ακόμα και να υποκαταστήσουν απαραίτητες μελλοντικές επενδύσεις που η Τουρκία διαφορετικά θα πρέπει να καταβάλει μόνη της! (Σε αυτό το σημείο υπενθυμίζουμε ότι τη συγκεκριμένη διάσταση είχαμε δώσει παρουσιάζοντας την είδηση για την τουρκική απόφαση προμήθειας αντιβαλλιστικών συστημάτων Patriot).
Με την επίτευξη των παραπάνω, η Τουρκία «θα είναι ανάμεσα στους επιφανείς παράγοντες για την αντιμετώπιση του ζητήματος μιας βελτιωμένης αντιπυραυλικής άμυνας» σε ΝΑΤΟϊκό επίπεδο, με άλλα λόγια θα αποκτήσει καίριο γεωστρατηγικό βάρος.
Χρήσιμη θα ήταν, επιπλέον, και η συμμετοχή της Τουρκίας στη ναυτική πτυχή της νέας αντιπυραυλικής ασπίδας (τα αντιτορπιλικά που φέρουν το σύστημα Aegis και πυραύλους SM-3) εφόσον οι στενότερες επαφές με τις ΗΠΑ μπορούν να παράξουν μια λύση η οποία θα εξασφαλίζει ταυτόχρονα και το modus vivendi με τη Ρωσία (η οποία απαλλάχθηκε από τα συστήματα Τσεχίας και Πολωνίας αλλά δεν θα επιθυμούσε προς το παρόν νέα συστήματα στη Μαύρη Θάλασσα). Εξάλλου, η Άγκυρα θεωρείται ως ο «ευτυχής κληρονόμος» της πρόσφατης βελτίωσης των αμερικανορωσικών σχέσεων, οπότε περιθώρια εύρεσης κοινά αποδεκτών λύσεων με επίκεντρο την Τουρκία όντως υπάρχουν.Η Τουρκία οφείλει παράλληλα να δραστηριοποιηθεί η ίδια και να ενισχυθεί από τις ΗΠΑ, κατά τον Lesser, διότι είναι η μόνη η οποία μπορεί να καλύψει αμυντικά τη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, η οποία είναι εξάλλου και η περισσότερο εκτεθειμένη στα ενδεχόμενα ιρανικά ανταποδοτικά πυρά σε περίπτωση ανάφλεξης. Κατά τον συντάκτη της ανάλυσης, η τουρκική διπλωματία θα πρέπει να κινηθεί οπωσδήποτε προς αυτή την κατεύθυνση γιατί, λόγω της κατάστασης με το Ιράν, «είναι ευάλωτη στα πολλαπλασιαστικά φαινόμενα διασποράς πυρηνικών και πυραυλικών συστημάτων στην γειτονιά της, από το Αιγαίο (αναφορά στους πυραύλους SCALP EG της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας;) μέχρι τη Νότια Ασία, περιλαμβανομένων και επιπλοκών στη συμβατική ισορροπία ισχύος αλλά και στη διαμόρφωση δογμάτων». Το ερωτηματικό στην παρένθεση δικό μας βέβαια...
Με άλλα λόγια, ο Ian Lesser υποστηρίζει ότι ενδεχόμενη επιδείνωση του ιρανικού ζητήματος θα οδηγήσει σε υπερεξοπλισμό των γειτόνων της Τουρκίας (περιλαμβανομένης και της Ελλάδας, αλλιώς ποια άλλη σημαντική στρατιωτική δύναμη δραστηριοποιείται στο Αιγαίο;) με πυραυλικά ή και πυρηνικά συστήματα (συγκεκριμένα κράτη δεν αναφέρονται) αλλά και τη διαμόρφωση αμυντικών δογμάτων που, αν το θέσουμε απολύτως μετριασμένα, θα δημιουργούν «ζητήματα» για την τουρκική άμυνα. Είναι βέβαια περίεργο το πως η Τουρκία υποτίθεται ότι θα διεκπεραιώνει δύο αντιθετικούς ρόλους ταυτόχρονα: αυτόν του προστάτη των χωρών της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ αλλά και εκείνον του προστάτη της Τουρκίας από χώρα της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ! Όπως φαίνεται, τίποτα δεν γράφεται τυχαία… Το ξαναλέμε λοιπόν, η ιρανική κρίση και τα νέα αμερικανικά σχέδια αλλάζουν το γήπεδο στο οποίο οι σύμμαχοι των Αμερικανών τώρα θα παίξουν το παιχνίδι της στρατηγικής συνδιαλλαγής. Και από ότι φαίνεται, κάποιοι ήδη το έχουν πάρει χαμπάρι και απεργάζονται τις επόμενες κινήσεις τους...

Read more...

Η πτώση του τουρκικού UAV αποκαλύπτει ύπαρξη σχετικού προγράμματος ανάπτυξης

Η πτώση τουρκικού Μη Επανδρωμένου Εναέριου Οχήματος (UAV) στις 30 Σεπτεμβρίου στη Σινώπη είναι απόρροια των εντατικών δοκιμών που πραγματοποιούνται στο τομέα στη γειτονική χώρα, αποκαλύπτοντας ακόμη ένα εγχώριο πρόγραμμα ανάπτυξης. Το UAV που κατέπεσε έχει μήκος 6,5 μέτρα και είναι ένα εκ των πολλών εκδόσεων της γνωστής στο όνομα κατηγορἰας Çaldıran.

Η Τουρκία σχεδιάζει να επενδύσει το ποσό των $4 δις στον τομέα των UAV για τα επόμενα δέκα χρόνια. Ο ανταγωνισμὸς εὶναι μεγάλος και το ατού της τουρκικής αεροδιαστημικής βιομηχανίας φέρει το όνομα Çaldıran. Το UAV που κατέπεσε πιθανότατα είναι μία έκδοση της συγκεκριμένης οικογένειας. Το ύψος πλεύσης του αερομέσου ανέρχεται στα 20.000 πόδια και η πτητική διάρκεια είναι 8 ώρες περίπου.
Παράλληλα συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμοὺς οι δοκιμές αποδοχής των ισραηλινών συστημάτων Heron και προβλέπεται να ολοκληρωθούν αυτόν τον μήνα. Μέχρι τέλος του έτους όλα τα ισραηλινά συστήματα αναμένεται να έχουν παραδοθεί στις Τουρκικές Ένοπλες δυνάμεις. Υπενθυμίζεται ότι διεξάγονται διαπραγματεύσεις με την αμερικανική πλευρά για την προμήθεια τεσσάρων συστημάτων της κατηγορίας ΜQ-1A Predator και δύο της κατηγορίας RQ-9 Reaper.

Read more...

ΧΟΝΤΡΑΙΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ

Η Τουρκία είναι πλέον ξεκάθαρο ότι αμφισβητεί τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο. Μετά λοιπόν τον προβοκατόρικο χάρτη που μοιράστηκε στα σχολεία της Τουρκίας και τις καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου, ήρθε ακόμη μία προκλητική ενέργεια από την πλευρά των "γειτόνων" για να αποδείξει έμπρακτα ότι η Τουρκία κάτι...ζητάει. Και εξηγούμαστε.

Η Τουρκία εξέδωσε τρεις ΝΟΤΑΜ, με τις οποίες ουσιαστικά αρνείται στην Ελλάδα την αρμοδιότητα εκτέλεσης στρατιωτικών ασκήσεων στην περιοχή Λήμνου- Σαμοθράκης και Ψαρών. Για τις προαναφερθείσες περιοχές η Τουρκία ισχυρίζεται ότι είναι αποστρατιωτικοποιημένες βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης, ενώ η τρίτη ΝΟΤΑΜ απαγορεύει τις αποστολές έρευνας και διάσωσης στην περιοχή Χίου- Ικαρίας- Σάμου. Πάντως αξίζει να αναφερθεί ότι η μικρής κλίμακας στρατιωτική άσκηση "Τρίαινα" στην περιοχή Λήμνου-Σαμοθράκης και Ψαρών διεξήχθη κανονικά χθες. Επίσης από διπλωματικές πηγές τονίστηκε ότι η συγκεκριμένη κίνηση από πλευράς Τουρκίας δεν πρόκειται να φέρει κανένα αποτέλεσμα.

Read more...

Το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, αλλά...Στόχος του Σαρνίτς να φύγει ο Σταμάτης

Σήμερα, όπως ήταν αναμενόμενο, το Τουρκικό Προξενείο πέρασε έμπρακτα, μέσα από τα ιερά τεμένη, τις εντολές για την ψήφιση συγκεκριμένων μουσουλμάνων υποψηφίων (μόνο αυτών που είναι υπό τον πλήρη έλεγχο της Άγκυρας) στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης.
Έτσι, σήμερα, οι ιμάμηδες που επηρεάζονται από την Άγκυρα, αφού πρώτα κατέγραψαν τους πιστούς που προσήλθαν στα τζαμιά για προσευχή, στη συνέχεια ανακοίνωσαν τις «γραμμές» που όρισε ο τούρκος πράκτορας πρόξενος Σαρνίτς, ο οποίος μέχρι την τελευταία στιγμή κράτησε κλειστά τα χαρτιά του, αφού περίμενε τα αποτελέσματα δημοσκόπησης που πραγματοποιούνταν (για λογαριασμό του;) μέχρι και την Πέμπτη.
Έτσι, με δεδομένο πως η τάση που έχει σχηματιστεί υπέρ ΠΑΣΟΚ, οι ιμάμηδες έδωσαν γραμμή για ψήφιση των «σοσιαλιστών» μουσουλμάνων υποψηφίων (κατά κύριο λόγο), ενώ στο νομό Ξάνθης καταγράφηκε και μία τάση (προφανώς για να καλύψει την περίπτωση «εκπλήξεων» της κάλπης), σύμφωνα με την οποία η Άγκυρα πριμοδοτεί τον κύριο Μαλκότς (υποψήφιος με τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ στην Ξάνθη).

Έτσι, ενώ η κύρια μάχη θα δοθεί προκειμένου να μην εκλεγεί ο κύριος Στυλιανίδης στην Ροδόπη, ταυτόχρονα, ένα «μέτωπο» αριστερών και σοσιαλιστών δείχνει να ενισχύεται στην Θράκη (επιβεβαιώνοντας τα λεγόμενα του κυρίου Τσίπρα που μίλησε για μεγάλη έκπληξη του ΣΥΝ στην περιοχή της Θράκης).
Σκοπός της Άγκυρας, είναι να χάσει ο Κώστας Καραμανλής τις επικείμενες εκλογές, προκειμένου να απαλλαγεί το Τουρκικό Προξενείο από την παρουσία του κυρίου Σταμάτη, του περιφερειάρχη Αν. Μακεδονίας και Θράκης. Να σημειωθεί πως ο κύριος Σταμάτης έχει γίνει το «κόκκινο πανί» για τους «ειδικούς» της Άγκυρας, επειδή με τον τρόπο του (με λόγια και με έργα) εξευτέλισε όλες τις πρακτικές και τους «νεωτερισμούς» που αποπειράθηκαν οι φανατικοί οπαδοί της Άγκυρας να εφαρμόσουν στην Θράκη, ελέω ανυπαρξίας των Ελληνικών ΥΠΕΞ (Ντόρα Μπακογιάννη) και ΥΠΕΣ (Προκόπης Παυλόπουλος).
Επανερχόμενοι στις ρητές εντολές που μετέφεραν οι ιμάμηδες, να σημειωθεί πως αποτελεί συνήθη προεκλογική τακτική η στοχοποίηση προς ψήφιση συγκεκριμένων μουσουλμάνων υποψηφίων. Μάλιστα, η «διαρροές» μουσουλμάνων ψηφοφόρων και η απείθειά τους να ακολουθήσουν τις προτροπές των θρησκευτικών τους λειτουργών (γνωρίζοντας πολύ καλά πως εκφράζουν τη «γραμμή» του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής), έχει φέρει ανησυχία στους «ειδικούς» της Άγκυρας, οι οποίοι 15 ημέρες προ των εκλογών αποφάσισαν να υποσχεθούν «πριμοδότηση» της μαντήλας με 700 € μηνιαίως, σε όσες νέες κοπέλες αποφασίσουν να την φορέσουν!!! Η ιδιαιτερότητα όμως που εμφανίστηκε στην τελευταία αυτή «καθοδήγηση», είναι πως γίνεται πλήρης διαμοιρασμός ανά τέμενος και ανά νομό, προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, ακόμη και στην περίπτωση που θα καταγραφεί τάση «διαφυγής» από τις εντολές του Σαρνίτς.
Να σημειωθεί στο σημείο αυτό πως οι πληροφορίες που παρατέθηκαν είναι από 12 διαφορετικά τεμένη και μας μεταφέρθηκαν από μουσουλμάνους που δεν ανέχονται τον παρεμβατισμό της Άγκυρας και των πρακτόρων της στην Θράκη.
Σαρνίτς και Ερντογάν ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, κρατώντας μία «πισινή» για εκπλήξεις από πιθανή συσπείρωση της Νέας Δημοκρατίας. Ο σοβαρότατος παράγοντας, που μέχρι στιγμής παραμένει άγνωστος, είναι οι μεταφερόμενοι εκ Τουρκίας ψηφοφόροι… Συγκεκριμένα, τόσο ο αριθμός τους όσο και οι τόποι «διασποράς» και ψήφου τους, θα δώσουν την τελική εικόνα των προτιμήσεων, αλλά κυρίως των επιδιώξεων της Άγκυρας, η οποία προτιμά σαφέστατα την πολιτική του Γιώργου, από την «βολική» πολιτική της Ντόρας. Έτσι, στην καλύτερη περίπτωση, η Άγκυρα θα καταφέρει να εκλέξει 5 βουλευτές(!) στην Θράκη (εάν ο αριθμός των μεταφερόμενων φτάσει τις 15.000 κάτι τέτοιο είναι εφικτό), ενώ στην χειρότερη περίπτωση, ο τούρκος πρόξενος Σαρνίτς θα έχει καταφέρει να «εκλέξει» 3 έως τέσσερις «δικούς του» μουσουλμάνους βουλευτές στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τι σημαίνει αυτό; Πολλά… Δυστυχώς… Και θα είναι η αρχή για τα χειρότερα για την Θράκη, δεδομένης της αποδοχής Παπανδρέου πως προτιμά να δώσει μερικά στρέμματα γης για να κοιμάται ήσυχος… Και η Θράκη μπορεί να συμπεριληφθεί σε αυτά τα «στρέμματα»… δυστυχώς…
Κωνσταντίνος

Read more...

"Όταν βγαίνει κάποιος Τούρκος βουλευτής προσπαθούν να του κόψουν την φόρα, να τον μειώσουν."

Ο Αχμέτ Κότς γράφει για το ανερχόμενο αστέρι του ΠΑΣΟΚ Κοτζά Μουμίν Ριτβάν
«Δεν είναι όνειρο είναι μια χειροπιαστή πραγματικότητα»
Σε άρθρο του ο γνωστός Αχμέτ Κότς από την Μπρούσα, του «συλλόγου Τούρκων Δυτικής Θράκης» αναλύει την γραμμή που πρέπει να ακολουθήσουν οι «Τούρκοι» της Δυτικής Θράκης, τα αδέλφια του, όπως τα αποκαλεί, τονίζοντας ότι στις εκλογές της Κυριακής που είναι σημαντικές για τους μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης λόγω των εξελίξεων και της δυνατότητας να έχει μάλλον αυτοδυναμία το ΠΑΣΟΚ, ήρθε η ώρα να αποκτήσουν σ’ αυτό το σημείο καμπής, τον πρώτο Τούρκο υπουργό στη νέα κυβέρνηση.

Αφού υπογραμμίζει ότι ο Αχμέτ Χατζηοσμάν είναι εντάξει και δεν χρειάζεται άλλη βοήθεια, αναφέρεται στο γεγονός ότι ένα νέο αστέρι ανατέλλει στην Θράκη κι αυτός είναι ο Μεχμέτ Μουμίν Ριτβάν.
Έτσι τονίζει η μειονότητα θα έχει στη νέα βουλή τρείς μειονοτικούς βουλευτές κι αυτούς στο ΠΑΣΟΚ, τότε δε θα είναι η ευκαιρία να αποδείξει τι αξίζει κι αν τολμήσει ο Γιώργος Παπανδρέου ας μην κάνει έναν υπουργό από την μειονότητα.
Υπολογίζει δε ότι στις προηγούμενες εκλογές ο Ριτβάν πήρε 2.485 ψήφους, ενώ ο Γιώργος Πεταλωτής 7.749. Αν γινόταν μια πιο καλή διαχείριση αυτή τη φορά σίγουρα ο Ριτβάν θα είναι βουλευτής. Κι αυτό δεν είναι όνειρο, υπογραμμίζει.
Αν δω αυτό το όνειρο να γίνεται πραγματικότητα, λέει, τότε θα κλάψω από χαρά και τα δάκρυά μου θα είναι δάκρυα ανακούφισης...

ΟΛΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ
Ιλχάν Αχμέτ υποψήφιος της Ν.Δ.:
Κάθε ψήφος που πηγαίνει στον Ευριπίδη είναι αμαρτία!..
Την άποψη αυτή ότι οι ψήφοι τόσο στον Στυλιανίδη, όσο και στον Πεταλωτή από ανθρώπους της μειονότητας είναι όχι απλά λάθος κίνηση αλλά και αμαρτία, διατύπωσε κατά την ομιλία του στο περιορισμένο κοινό του Κέχρου μετά την προσευχή της Παρασκευής, ο πρώην βουλευτής Αχμέτ Ιλχάν.
Ιλχάν Αχμέτ υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ.: «Θέλω να σας ευχαριστήσω εσάς κατοίκους του Κέχρου, σαν Τούρκους της Δυτικής Θράκης για την στήριξη που μου δώσατε την προηγούμενη φορά, σας παρακαλώ πολύ να μην δώσουμε την ψήφο μας σε άτομα που δεν μπορούν να βγουν και στους Έλληνες! Πριν από λίγο ήταν εδώ ο Ευριπίδης Στυλιανίδης. Σας ρωτάω τι δουλειά έχει εδώ ο Ευριπίδης Στυλιανίδης; Στα χωριά μας να μοιράζει ψηφοδέλτια. Και οι άλλοι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ γιατί μοιράζουν ψήφους στα δικά μας χωριά; Εγώ ντρέπομαι γι’ αυτό. Εγώ πήγα σε κανένα ελληνικό χωριό να ζητήσω ψήφους; Μπορώ να ζητήσω;

Σε άλλο σημείο ο Κ. Αχμέτ τόνισε: «Δώστε μας την εξουσία να βγούμε δύο Τούρκους βουλευτές στο ελληνικό κοινοβούλιο. Για 600 ψήφους στο παρελθόν ο Γκ. Γκαλήπ είχε χάσει την εκλογή. Μακάρι να ήταν και ο κ. Γκαλήπ τότε βουλευτής, ήμουν όμως μόνος μου. Έχουμε γύρω στους 37.000 ψήφους αν το πιστέψουμε βαθειά μπορούμε να στείλουμε δύο βουλευτές στην Βουλή, είτε κυβερνητικούς είτε ένα κι ένα. Εμείς είμαστε βέβαια βουλευτές ελληνικών κομμάτων αυτοί έχουν το καρπούζι κι αυτοί το μαχαίρι. Εμείς τι λέμε; Κόβε σωστά μην παίρνεις το περισσότερο εσύ.

Η εκλογική περίοδος πέρασε ήσυχα. Θέλω να συγχαρώ όλους τους υποψήφιους και να ευχηθώ επιτυχία. Με τον κ. Χατζηοσμάν κάναμε μια έκκληση σοβαρή, πολιτισμένη, να μην διασπασθούμε και να πετύχουμε τον στόχο που δικαιούμαστε την Κυριακή το βράδυ. Κάθε ψήφος που πηγαίνει στον Ευριπίδη και στον Πεταλωτή επιτρέψτε μου είναι αμαρτία. «Εμείς φυσικά δεν κάνουμε διαχωρισμούς θρησκευτικούς ή φυλετικούς», είπε ο Ευριπίδης, αλλά εντάξει δεν κάνεις, αλλά τις αποφάσεις εσύ τις παίρνεις. Όταν ήσουν υπουργός Μεταφορών δεν πήρε κάποιες αποφάσεις που δεν άρεσαν στην μειονότητα; Και όταν ήταν βουλευτής ο κ. Γκαλήπ έτσι γινόταν. Όταν βγαίνει κάποιος Τούρκος βουλευτής προσπαθούν να του κόψουν την φόρα, να τον μειώσουν.

Είναι η τελευταία μου ομιλία αυτή, αλλά ο στόχος είναι να ανακόψουν την πρωτιά, να μειώσουν την δύναμή μας. Εμείς ακόμη κι αν δώσουμε τον τίτλο του πρωταθλητή σ΄ένα κόμμα στον κ. Παπανδρέου, αν δώσουμε 32.000 ψήφους δεν κερδίζουμε τίποτα. Κοιτάξτε δεν πρέπει να δώσουμε τις ψήφους μας σε αδύναμους Τούρκους υποψήφιους. Βλέπετε στην Ξάνθη που έμειναν επί δύο τετραετίες χωρίς βουλευτή τι έκαναν; Ποιόν έβαλαν δίπλα στον Μάντατζη την αδελφή της γραμματέας του για να μην αποτελεί απειλή για τον ίδιο. Ξέρω πολύ καλά τα προβλήματά σας, τα προβλήματα για το καπνό και θέλω να αγωνιστώ για την προώθησή τους. Αρκεί να με εμπιστευτείτε». Ο Ιλχάν Αχμέτ αν και κατάγεται από την ορεινή περιοχή δεν φάνηκε να έχει κάποιο μεγαλύτερο ρεύμα ή πιο εντυπωσιακή στήριξη. Παρακολούθησε την προσευχή στο τζαμί και μετά πήγε στο προαύλιο της κοινότητας, όπου έγιναν οι ομιλίες όλων των υποψηφίων. Στην συνέχεια έκανε δηλώσεις για τον τουρκικό κανάλι ΝΤV που συνοδευόταν από δημοσιογράφους κι έκανε για το δελτίο ειδήσεων όπως μας πληροφόρησαν ζωντανές συνδέσεις από τις εκλογές στα μειονοτικά χωριά της Θράκης.

ΟΤΑΝ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
«Η ψήφος είναι ιερή και εκπορεύεται από τον Θεό», είπε ο θεολόγος Αχμέτ Χατζηοσμάν
Θεέ μου, δημιουργέ μου, δώσε ό,τι καλύτερο για την μειονότητα
Ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αχμέτ Χατζηοσμάν πιο ανανεωμένος, αφού έκοψε το μουστάκι του, ήταν από τους πρώτους που έφτασαν στον Κέχρο αφού προηγουμένως είχε κάνει μια θεαματική επίσκεψη στην αγορά των Σαπών, όπου χθες γινόταν και η εβδομαδιαία αγορά. Ήταν όμως πολύ βραχνιασμένος μίλησε από μικροφώνου και δικαιολογήθηκε εξηγώντας ότι μόνο αυτό οφείλεται στις επισκέψεις που πραγματοποίησε σε μία μέρα σε33 χωριά, ενώ έδωσε και μια πολύωρη συνέντευξη στο ΤRT της Τουρκίας. Η ομιλία του είχε αναφορές στον Θεό επιχειρώντας να διαφοροποιηθεί από τον αμιγώς πολιτικό λόγο και να αγγίξει το θρησκευτικό συναίσθημα των μουσουλμάνων πιστών, αφού προηγουμένως είχε προσευχηθεί μαζί τους στο μεγάλο τζαμί του Κέχρου.

Όταν πήρε το λόγο ο κ. Χατζηοσμάν ανέφερε : «Εγώ βρίσκομαι δίπλα σας από το 1985. Η ψήφος είναι ιερή την έδωσε ο Θεός κι εγώ για να τιμήσω τις ψήφους που μου δώσατε μέρα - νύχτα εργάστηκα χωρίς να σταματάω, χωρίς να κουράζομαι. Είδατε τι έχω κάνει από τα διάφορα πόστα που πέρασα, είτε σαν αντινομάρχης, είτε σα βουλευτής, διότι το να υπηρετείς το λαό είναι ευάρεστο για τον Θεό. Για να λύσω τα προβλήματά σας και ότι σας απασχολεί αγωνίστηκα ειλικρινά. Μέσα στον 1,5 χρόνο που είμαι βουλευτής 23 φορές βγήκα στο βήμα και αναφέρθηκα στα προβλήματά σας. Δυστυχώς η περιοχή μας βρίσκεται μέσα στην δίνη της οικονομικής κρίσης. Η εκπαίδευσή μας; Ζητήσαμε δίγλωσσα νηπιαγωγεία, ελληνικά και τουρκικά. Σχετικά με αυτά τα θέματα έκανα πολλές επερωτήσεις. Η επόμενη περίοδος που έρχεται είναι του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Είμαι στην υπηρεσία σας για να λύσω τα προβλήματά σας. Θεέ μου, δημιουργέ μου, δώσε ό,τι καλύτερο για την μειονότητα».

Φυσικά εισέπραξε το χειροκρότημα του κόσμου, ενώ συνεργείο ανθρώπων του μοίραζε ψηφοδέλτια έξω από το τζαμί, στα καφενεία παντού.

Ο κ. Χατζηοσμάν ρωτήθηκε για τη προσωπική του ευχή σ΄αυτές τις εκλογές. «Η ευχή μου είναι να πάμε καλά στις εκλογές να έχουμε ηρεμία, ησυχία, να δώσουν τις ψήφους τους στους υποψηφίους που θα κάνουν τον αγώνα τους για τα προβλήματα της περιοχής, σ΄αυτούς που δεδομένα θα είναι δίπλα στον λαό. Αγωνίστηκα,προσπάθησα δύο χρόνια στην Βουλή, νομίζω ότι κυβέρνηση θάναι το ΠΑΣΟΚ και με πρωθυπουργό τον κ. Παπανδρέου θα έχουμε ανάπτυξη στην περιοχή μας και όλα θα πάνε καλά. Εγώ πάντα είχα επικοινωνία με τον κόσμο, πιστεύω ότι και πάλι οι ψηφοφόροι μου θα με στηρίξουν και με μεγάλη δύναμη θα με στείλουν στην Βουλή», κατέληξε με περισσή αυτοπεποίθηση.
ΧΡΟΝΟΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

Read more...

Θράκη και εκλογές, από τον Αντιφωνητή

Ο λόγος για τα φερέφωνα του τουρκικού προξενείου στη Δυτική Θράκη, που οργανώνουν ταξίδια «ετεροδημοτών» στη Ροδόπη και στην Ξάνθη, ώστε να υποστηριχθούν οι μουσουλμάνοι υποψήφιοι.
Σε δημοσίευμα της τουρκόφωνης εφημερίδας «Birlik», η οποία εκδίδεται στην Κομοτηνή, αναφέρονται τα κάτωθι:
«Οι "Τούρκοι" της Δυτικής Θράκης, που διαμένουν στην Τουρκία, θα έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν στις Εκλογές που θα διεξαχθούν στις 4 Οκτωβρίου 2009 στην Ελλάδα. Ο "Σύλλογος Αλληλεγγύης των Τούρκων Δυτικής Θράκης" ανακοίνωσε ότι, για όσους επιθυμούν, στις 2 Οκτωβρίου 2009 θα αναχωρήσουν από τη Σμύρνη για την Ελλάδα οκτώ λεωφορεία. Οι "Τούρκοι" καταβάλλουν προσπάθειες ώστε να εισέλθουν στο κοινοβούλιο τρεις εκπρόσωποί τους και στην κυβέρνηση ένας υπουργός»...

Μάλιστα, στο «ρεπορτάζ» φιλοξενούνται και δηλώσεις του επικεφαλής του παραρτήματος του εν λόγω «Συλλόγου» στη Σμύρνη, Aydin Ozcan, ο οποίος επισημαίνει ότι είναι πολύ σημαντικό, «οι ψήφοι των συμπολιτών μας να χρησιμοποιηθούν υπέρ των "Τούρκων" υποψηφίων, προκειμένου να επιλυθούν το συντομότερο τα προβλήματα των "Τούρκων" της Δυτικής Θράκης». Ο ίδιος τύπος, αφού επισημαίνει ότι αναμένεται η εκλογή τριών "Τούρκων" βουλευτών, τονίζει ότι στην περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού, οι ψήφοι των "Τούρκων" θα διαδραματίσουν ρόλο-κλειδί στο σχηματισμό της κυβέρνησης (σ. σ. θέλουν να καταστούν ρυθμιστές) και ενδέχεται να τους δοθεί και ένα... υπουργείο!
Θέλουν υπουργείο(!), γιατί...
Και πετάει και τη βλακεία του ο Ozcan: το γεγονός αυτό (σ. σ. δηλαδή η υπουργοποίηση μουσουλμάνου) θα ενισχύσει την ελληνοτουρκική φιλία, θα βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων μεταξύ των δύο χωρών στο Αιγαίο και ενδέχεται να διευκολύνει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ! Και είπε και άλλα «χαριτωμένα»: «Οι αρμόδιες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις θα ενημερώσουν τους συμπολίτες μας και θα τους κατευθύνουν σ' ό,τι αφορά στις υποψηφιότητες των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, Τσετίν Μαντατζί και Αχμέτ Χατζηοσμάν και του υποψήφιου της ΝΔ, Ιλχάν Αχμέτ. Τέλος, μας πληροφορεί ότι στην Τουρκία υπάρχουν 20.000-30.000 ψηφοφόροι, εκ των οποίων μόνον οι 10.000 θα μεταβούν στην Ελλάδα».
Και όλα αυτά εν μέσω πληροφοριών ότι ο Giorgos σκοπεύει να τοποθετήσει στη θέση του περιφερειάρχη της περιοχής... μουσουλμάνο! Δηλαδή κάποιον, που θα «επιτηρεί» τους αιρετούς νομάρχες και δημάρχους της περιοχής, θα έχει πρόσβαση σε άκρως απόρρητα έγγραφα του ελληνικού κράτους (τα οποία θα πηγαίνουν «πακέτο» στο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, του οποίου δεν ηγείται διπλωμάτης, αλλά πράκτορας της ΜΙΤ) και θα ελέγχει την περιοχή για λογαριασμό της Άγκυρας. Δηλαδή, συνδιοίκηση! Αλήθεια, από πού πηγάζουν οι πληροφορίες του τουρκόφωνου Τύπου; Τι τους έχουν υποσχεθεί από το ΠΑΣΟΚ; Γιατί αυτά δεν έχουν κοινοποιηθεί στον ελληνικό λαό; Ποια είναι η κρυφή ατζέντα του ΠΑΣΟΚ για τη Δυτική Θράκη; Μήπως είναι ανάλογη με εκείνη για το σκοπιανό, που ξεδίπλωσε, ψαρεύοντας σε πολύ θολά νερά είναι η αλήθεια, ο υποψήφιος για το πόστο του ΥΠΕΞ, Ανδρέας Λοβέρδος;
Απόπειρα δημιουργίας έντασης
Την ίδια ώρα, σε δημοσίευμα της ίδιας τουρκόφωνης εφημερίδας, με αφορμή μια πρωτοβουλία της συντακτικής ομάδας της εφημερίδας «Αντιφωνητής» της Κομοτηνής, χύνονταν μπόλικα κροκοδείλια δάκρυα. Φαίνεται όμως ότι δεν ξέρουν τι συμβαίνει στη χώρα, στην οποία ζουν και την οποία πρακτόρικα προδίδοyν. Διαβάστε:
«Λίγες ημέρες πριν από τη διεξαγωγή Εκλογών στην Ελλάδα, στο στόχαστρο βρέθηκε το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής στη Δυτική Θράκη. Στις 13 Σεπτεμβρίου 2009, ομάδα οκτώ ατόμων ανάρτησε ένα πανό, στο οποίο αναγραφόταν "Να κλείσει το τουρκικό προξενείο". Την ίδια ημέρα, ύστερα από τρεις ώρες, το πανό κατέβηκε και στη θέση του αναρτήθηκε πανό σχετικό με ποδοσφαιρικό αγώνα που επρόκειτο να διεξαχθεί στην Κομοτηνή. Στο μεταξύ, σε κατοικία γύρω από το γήπεδο, όπου θα διεξαγόταν ο αγώνας, αναρτήθηκε πανό, στο οποίο αναγραφόταν, "Κόκκινη κάρτα στο τουρκικό προξενείο", για το οποίο δεν έγινε καμία παρέμβαση, παρά το γεγονός ότι απαγορεύεται η ανάρτηση πανό με φυλετικό ή άλλου παρόμοιου χαρακτήρα περιεχόμενο.
Εκείνο που συμπεραίνουμε από τα γεγονότα είναι ότι οι "επιθέσεις" με πανό άρχισαν 24 ώρες μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Προέδρου του ΛΑΟΣ στο νομό Ροδόπης, οι οποίες, καθώς φαίνεται, θα συνεχισθούν. Οι "Τούρκοι" της Δυτικής Θράκης, οι οποίοι παρακολουθούν ενδελεχώς τις εξελίξεις από τον Τύπο, εκφράζουν τις ανησυχίες τους για τις προκλήσεις κάποιων ομάδων λίγες μόλις ημέρες πριν από τις εκλογές».

Read more...

ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥΣ Οι "Γκρίζοι Λύκοι" προβάλλουν τους μουσουλμάνους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ

Το σενάριο του να ενισχυθεί στις εκλογές αυτές η εκπροσώπηση της μειονότητας είναι αυτό που έχει χρεωθεί προσωπικά ο Τούρκος πρόξενος της Κομοτηνής Μουσταφά Σαρνίτς Στις εκλογές στην ελληνική Θράκη υπάρχουν μόνο μειονοτικοί υποψήφιοι αυτό θα καταλάβει κάποιος που θα διαβάσει τις τουρκικές ιστοσελίδες και μάλιστα θα δει εντέχνως να προωθούνται ακόμη και μέσα από τις πιο ακραιφνείς, αν και οι περισσότερες είναι τέτοιες στην Τουρκία, οι υποψηφιότητες των υποψηφίων σοσιαλιστικών κομμάτων κυρίως του ΠΑΣΟΚ.

Τόσο κρατικά τηλεοπτικά κανάλια, όσο και εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας δεν κάνουν την παραμικρή αναφορά σε χριστιανούς υποψηφίους, αλλά επιδίδονται σε μια κούρσα της στήριξης των ισχυρών μειονοτικών υποψηφίων επιχειρώντας ακόμη και την έκπληξη. Σε περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ είναι πρώτο κόμμα στην Ροδόπη θέλουν την εκλογή δύο …μουσουλμάνων κυβερνητικών βουλευτών, ενώ στην περίπτωση που η Ν.Δ. έλθει πρώτο κόμμα να υπάρχει η εκλογή των μειονοτικών ένας σε κάθε κόμμα, παράλληλα με την εκλογή δύο μειονοτικών στην Ξάνθη αναλόγως με τους συσχετισμούς που θα υπάρξουν. Ο πήχης λοιπόν της εκλογής μειονοτικών βουλευτών ανεβαίνει πολύ ψηλά και σ΄αυτό έχουν συστρατευτεί όλοι οι μηχανισμοί παρέμβασης στο πολιτικό παιγνίδι.

Η γραμμή που θα δοθεί μέσω των θρησκευτικών λειτουργών, αφού απλήρωτοι παραμένουν για σειρά μηνών οι ιμάμηδες, δεν τους είδαμε όμως με πλακάτ όπως τους άλλους εργαζόμενους στους δρόμους, μέσω των κουβαλημένων χιλιάδων ετεροδημοτών ψηφοφόρων από την Τουρκία, μέσω των εντύπων που οι εκδότες τους ξημεροβραδιάζονται στο προξενείο, προκειμένου να έχουν την καλύτερη δυνατή στρατηγική διείσδυσης.

Όλα αυτά όταν το χριστιανικό στοιχείο ψηφίζει ελεύθερα, δεν μαντρώνεται όπως ισχύει στις δημοκρατικές κοινωνίες και όπου οι υποψήφιοι επιδίδονται σε ένα αγώνα της όσο δυνατόν καλύτερης παρουσίασής τους και δυναμικής σε ψήφους.


ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΝΑΛΙ
Το ΤRT μιλά για Χατζηοσμάν και Μάντατζη

# Πιστή στο δόγμα περί " Τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης "η γείτονα δεν κουράζεται να το επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία, ακόμη και εάν πρόκειται για ρεπορτάζ επικαιρότητας. Αναφέρει χαρακτηριστικά η επίσημη ιστοσελίδα της Τουρκικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης...
"Οι δυο ισχυρότεροι υποψήφιοι από την Τουρκική Μειονότητα είναι οι βουλευτές Ροδόπης και Ξάνθης Αχμέτ Χατζί Οσμάν και Τσετίν Μαντατσί από το ΠΑΣΟΚ.
Στην συνέντευξη που παραχώρησαν στο TRT δήλωσαν ότι σε μια περίοδο που η χώρα αντιμετωπίζει έντονα οικονομικά προβλήματα θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να επηρεαστούν στο ελάχιστο οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης από τη κρίση.
Οι βαμβακοπαραγωγοί και οι καπνοπαραγωγοί θα αντιμετωπίσουν μείωση κατά 60% στις χρηματοδοτήσεις. Και αυτό σημαίνει ότι η φετινή θα είναι μια δύσκολη χρονιά για τους αγρότες της μειονότητας."
ΧΡΟΝΟΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

Read more...

Η οκτωβριανή επίθεση του Ερντογάν...

Επτά χρόνια μετά τον πρώτο εκλογικό του θρίαμβο στις αρχές Νοεμβρίου του 2002 και λίγο πριν από την κρισιμότερη αξιολόγηση στη μέχρι τώρα ενταξιακή πορεία της χώρας, ο Ερντογάν περνά στην τελική επίθεση:

- Προωθεί στη Βουλή πακέτο συνταγματικών μεταρρυθμίσεων με κυριότερη την αφαίρεση της δυνατότητας διάλυσης κόμματος από το Συνταγματικό Δικαστήριο, αλλά και τη συρρίκνωση των αρμοδιοτήτων της στρατιωτικής δικαιοσύνης.

- Συνεχίζει την προσπάθεια εξεύρεσης πολιτικής φόρμουλας διευθέτησης του Κουρδικού εντός συνόρων.


- Υπερδραστηριοποιείται στην εξωτερική πολιτική με τελευταία σημαντική κίνηση την προσπάθεια μεσολάβησης στην κρίση για τα πυρηνικά του Ιράν.

Όλα τα παραπάνω με φόντο τόσο τη συνεχιζόμενη δικαστική διερεύνηση της συνωμοτικής οργάνωσης Εργκενέκον όσο και το εξοντωτικό πρόστιμο που επεβλήθη για φορολογικές παραβάσεις στο εκδοτικό συγκρότημα Ντογάν που πρωτοστατούσε στη στήριξη κάθε προσπάθειας υπονόμευσης της κυβέρνησης.

Η συνταγματική μεταρρύθμιση αλλά και η πολιτική προσέγγιση του Κουρδικού απαιτούν τόσο αριθμητικά με τη μορφή ενισχυμένης πλειοψηφίας στη Βουλή όσο και ως ευρύτερη συναίνεση τη συνεργασία τόσο του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος CHP όσο και του Εθνικιστικού ΜΗΡ.

Η θέση των δύο κομμάτων είναι ιδιαίτερα δυσχερής, καθώς θα πρέπει να αιτιολογήσουν στην κοινή γνώμη την άρνησή τους να στηρίξουν τον πλήρη εκδημοκρατισμό. Στη χειρότερη των περιπτώσεων ο Ερντογάν μπορεί να απειλήσει με πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, όπου δεν θα κριθεί για την κυβερνητική διαχείριση ή για τον χειρισμό των επιπτώσεων της κρίσης, αλλά θα θέσει το δίλημμα διεύρυνσης ή όχι της λαϊκής κυριαρχίας.

Σε ό,τι αφορά το Κουρδικό με δεδομένη την εξομάλυνση των σχέσεων με την Αυτόνομη Κουρδική Οντότητα στο Βόρειο Ιράκ θα πιέσει προς δύο μέτωπα:

- Προς το CHΡ και το ΜΗΡ που ήδη επικαλούνται κινδύνους για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

- Προς το Κουρδικό Κόμμα DTP αλλά και το σύνολο των ηγετικών κέντρων του ΡΚΚ (εντός Τουρκίας, στο Βόρειο Ιράκ, στην Δυτική Ευρώπη του φυλακισμένου στο Ιμραλι Οτσαλάν περιλαμβανομένου).

Ακόμη και στη δυσμενέστερη δυνατή την άρνηση δηλαδή όλων των πλευρών για συνεργασία, ο Ερντογάν μπορεί να προβάλει ως η μόνη πλευρά που επενδύει στη συναίνεση και τη συμφιλίωση.

Είναι σαφές ότι όποια εξέλιξη και να υπάρξει στα πολλά ταυτόχρονα μέτωπα που άνοιξε ο Ερντογάν, η θέση του στην προσπάθεια διασφάλισης ομαλής διεξαγωγής και συνέχειας των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. ενισχύεται, καθώς λίγο πριν από την κρίσιμη αξιολόγηση της ευρωπαϊκής της προσαρμογής, η Τουρκία θα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη μεταρρυθμιστική καμπή μετά το 1923 με την εξωτερική της πολιτική να διαδραματίζει συνολικό σταθεροποιητικό ρόλο στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Ο Σαρκοζί, κατά κύριο λόγο, και η Μέρκελ κατά δεύτερο, δεν θα πρέπει μόνο να συγκρουσθούν με την ασκούσα την Προεδρία Σουηδία και μια σημαντική Ομάδα Χωρών-Μελών, αλλά να υπονομεύσουν τόσο τον εκδημοκρατισμό στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και την περιφερειακή σταθερότητα στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Ό,τι ισχύει για το Παρίσι και το Βερολίνο, θα ισχύσει κατά μείζονα λόγο για την Αθήνα και για τη Λευκωσία, καθώς η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας είναι μια σύνθετη πρόκληση και όχι μια διμερής διαφορά, όπως η διένεξη Σλοβενίας-Κροατίας που επέτρεψε στην πρώτη να παγώσει για μήνες τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της δεύτερης.
Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Kapopoulos@pegasus.gr
ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Read more...