Στα τουρκικά ΜΜΕ δημοσιεύθηκαν δηλώσεις του επικεφαλής της Δ/νσης Επικοινωνίας του Γενικού Επιτελείου, ταξίαρχου Μετίν Γκιουράκ, για την ομιλία του αρχηγού του DTP Αχμέτ Τουρκ στην Κ.Ο. του κόμματός του στην κουρδική, ο οποίος είπε: «Πρέπει οι πάντες να συμπεριφέρονται σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους. Σε ένα κράτος δικαίου είναι φυσικό να κινητοποιείται η δικαιοσύνη έναντι εκείνων, οι οποίοι συμπεριφέρονται αντίθετα με τους νόμους».
Ο ταξίαρχος Γκιουράκ, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το κανάλι της κρατικής TRT, που εκπέμπει στην κουρδική, δήλωσε τα εξής: «Η πολιτεία μπορεί να προβαίνει σε ορισμένα ανοίγματα στον πολιτιστικό τομέα, λαμβάνοντας υπόψη και τα μέτρα, τα οποία δεν θα επιφέρουν ζημία στη δομή του ενιαίου κράτους και του κράτους-έθνους».
Σε ερώτηση σχετικά με τις τελευταίες μετακινήσεις στρατιωτών σε περιοχές κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, ο Γκιουράκ είπε ότι σε ορισμένες μονάδες γίνονται μεταφορές για την εαρινή περίοδο και ότι οι δραστηριότητες αυτές εντάσσονται σε αυτό το πλαίσιο.
Σε ερώτηση εάν τα τουρκικό πλοίο ‘Giresun', το οποίο έφτασε στον κόλπο του Άντεν, είχε κάποια επαφή με τους πειρατές, ο Γκιουράκ είπε ότι το πλοίο έφτασε εκεί στις 25 Φεβρουαρίου και ότι μέχρι στιγμής δεν υπήρξε καμία επαφή.
Ο ταξίαρχος Γκιουράκ, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αν θα χρησιμοποιηθούν οι λιμένες της Μερσίνης και της Αλεξανδρέττας, καθώς και η Βάση του Ιντζιρλίκ κατά το χρονοδιάγραμμα της αποχώρησης των ΗΠΑ από το Ιράκ, είπε: «Δεν έχει ανατεθεί στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κανένα καθήκον σχετικά με το θέμα αυτό ούτε και έχει διαβιβαστεί κάποιο σχετικό αίτημα».
Σε ερώτηση σχετικά με τον τριπλό μηχανισμό [Τουρκία - ΗΠΑ - Ιράκ] που θα συσταθεί στο Ερμπίλ του Β. Ιράκ στο πλαίσιο του αγώνα εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης του ΡΚΚ, ο Γκιουράκ είπε ότι συνεχίζονται οι εργασίες για να τεθεί σε λειτουργία στο Ερμπίλ το αρμόδιο Γραφείο.
Η Zaman στις εσωτερικές της σελίδες με τίτλο «Ο Ντεμιρτάς του DTP: Δεν παραβιάσαμε το Σύνταγμα» γράφει ότι ο αντιπρόεδρος της Κ.Ο. του DTP Ντεμιρτάς ανέφερε ότι δεν βρίσκει ορθό τον ισχυρισμό «περί παραβίασης του Συντάγματος από τον Αχμέτ Τουρκ, εξαιτίας ομιλίας που πραγματοποίησε στην κουρδική γλώσσα στην Κ.Ο. του κόμματός του».
Ο Ντεμιρτάς χαρακτηριστικά είπε: «Η υφισταμένη νοοτροπία είναι αυτή που παραβιάζει τα δικαιώματα της κοινωνίας. Αυτό το οποίο πρέπει να αλλάξει εδώ, δεν είναι το κόμμα μας ή η κοινωνία, αλλά οι Νόμοι. Άλλωστε, στον κανονισμό λειτουργίας της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης δεν περιλαμβάνεται κάποιο άρθρο, από το οποίο να προκύπτει η υποχρέωση οι εργασίες εντός της Βουλής να διεξάγονται στην τουρκική γλώσσα. Μόνο το άρθρο 3 του Συντάγματος διευκρινίζει ότι η επίσημη γλώσσα της Τουρκικής Δημοκρατίας είναι η τουρκική, πράγμα το οποίο ορίζει και την υποχρέωση η τουρκική να χρησιμοποιείται μόνο στην επίσημη αλληλογραφία και στις επίσημες εργασίες. Εξάλλου, στη διακριτική ευχέρεια του κάθε κόμματος ανήκει ο προσδιορισμός της δικής του κοινοβουλευτικής συνεδρίασης, ως επίσημης ή όχι. Αν οι κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις υπαχθούν στο άρθρο 3 του Συντάγματος, τότε σε αυτές δεν θα μπορούν να συμμετάσχουν ούτε και οι γυναίκες που φορούν την ισλαμική μαντίλα. Κατά συνέπεια, αντί να αξιολογούμε το γεγονός αυτό από μια στενή οπτική γωνία, πρέπει να διαπιστώσουμε από πού πηγάζει το πρόβλημα».
ΣΤΟ μεταξύ, ένας Τούρκος πρώην Εισαγγελέας, ο Γκιουλτεκίν Αβτζί, δήλωσε στην εφημερίδα «Ζαμάν» ότι το ΝΑΤΟ κατέχει τα ονόματα των ιδρυτών της παρακρατικής οργάνωσης Εργκενεκόν στην Τουρκία. Την παρομοίασε, μάλιστα, με την Γκλάντιο που, όπως είπε, ιδρύθηκε στις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, για ν' αντιμετωπίσει τυχόν κομμουνιστική δράση. Τέτοιου είδους οργανώσεις, πρόσθεσε, σύμφωνα και με την πρακτική του ΝΑΤΟ, σχηματίζονταν σε επίπεδο στρατηγών.
Σε πολλές περιπτώσεις, συνέχισε, αυτές οι οργανώσεις, που είχαν τότε μεγάλη δύναμη, έβγαιναν εκτός ελέγχου και στρατολογούσαν και πολίτες.
Οι πληροφορίες, σημείωσε ο Αβτζί, κρατούνταν σε αρχεία στην Ουάσινγκτον και το Λονδίνο, τα οποία -είπε- εάν το ΝΑΤΟ ήθελε, θα μπορούσε να είχε δώσει στην τουρκική δικαιοσύνη που εξετάζει την υπόθεση Εργκενεκόν. Υποστήριξε δε ότι «αυτές οι παράνομες δομές στην Τουρκία έχουν σχέση με μασονικούς συνδέσμους και άτομα», κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη μασονική στοά Ρ2 στην Ιταλία και τη σχέση της με την Γκλάντιο. Εάν το ΝΑΤΟ έδιδε τις πληροφορίες, κατέληξε, θα ήταν σημαντική βοήθεια στη διερεύνηση της υπόθεσης Εργκενεκόν.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
ΤΗΣ ΡΑΛΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η επιθυμία της Γαλλίας να επιστρέψει στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, 43 χρόνια μετά την αποχώρησή της, μεταφράζεται από την Άγκυρα σε αποκόμιση πολιτικών οφελών για την ενταξιακή της πορεία, στην οποία το Παρίσι φέρνει τις πλέον σφοδρές αντιρρήσεις.
Η πολυπλοκότητα του ρόλου της Τουρκίας στη βορειοατλαντική συμμαχία ενισχύεται ή επιδεινώνεται και από την αναμενόμενη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ. Θα επαναληφθεί, άραγε, το σκηνικό του Μαρτίου του 2003, όταν η Τουρκική Εθνοσυνέλευση δεν έδωσε άδεια χρήσης του τουρκικού εδάφους για τις αμερικανικές δυνάμεις να εισβάλλουν στο...Ιράκ;
ΝΑΤΟ, Τουρκία, Γαλλία
Το 1966 ο Στρατηγός ντε Γκολ, με μια επιστολή του στον Αμερικάνο Πρόεδρο Τζόνσον, δήλωνε τη διάθεση της Γαλλίας ν’ αυτονομηθεί στον τομέα των πυρηνικών κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Σήμερα, η πολιτική κατεύθυνση της Γαλλίας έχει αλλάξει άρδην, με το Γάλλο Πρόεδρο Σαρκοζί και τη Γερμανίδα Καγκελάριο Μέρκελ να έχουν συμφωνήσει όπως η πλήρης επιστροφή της Γαλλίας στο ΝΑΤΟ συμπέσει με την εορταστική σύνοδο της Συμμαχίας τον προσεχή Απρίλιο για τα 60 χρόνια του Οργανισμού, στην οποία θα παρευρεθεί και ο νεοεκλεγείς Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα.
Κύριο εμπόδιο σε αυτή την κίνηση είναι η Τουρκία, η οποία ναι μεν δεν έχει νόμιμο δικαίωμα να ασκήσει βέτο, όμως διερευνά όλα τα ενδεχόμενα για το πώς μπορεί να αποκομίσει οφέλη, κυρίως όσον αφορά στην άρση του γαλλικού βέτο σε κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, τον ενισχυμένο ρόλο της σε κοινές επιχειρήσεις ευρωπαϊκών σωμάτων ασφάλειας με το ΝΑΤΟ, την προώθηση του αγωγού Nabucco κ.ά. Ο Σαρκοζί φέρεται να έχει ζητήσει διακριτικά από την κυβέρνηση Ομπάμα να μεσολαβήσει προς την Άγκυρα και το θέμα απασχόλησε τις συναντήσεις του Αμερικανού απεσταλμένου για τη Μέση Ανατολή με Τούρκους αξιωματούχους αυτή την εβδομάδα στην τουρκική πρωτεύουσα.
Η Τουρκία αξιολογεί αναλυτικά την επιθυμία της Γαλλίας να επιστρέψει στη στρατιωτική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, δήλωσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Αλί Μπαμπατζάν, που, όμως, δεν έδωσε ένα ξεκάθαρο σήμα για τη στάση που θα τηρήσει η Άγκυρα. Υπενθυμίζοντας ότι η Γαλλία, αν και δεν ανήκει στη στρατιωτική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, ήδη παίρνει μέρος σε επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, είπε: «Είμαι σίγουρος ότι πολύ σύντομα οι Γάλλοι θα παρουσιάσουν τη μέθοδο για την επιστροφή». Επισήμανε δε ότι συνεχίζονται οι συζητήσεις μέσα στη συμμαχία για το αν θα διεξαχθεί ψηφοφορία για την επιστροφή της Γαλλίας.
Από την άλλη, και εν μέσω έντονης προεκλογικής περιόδου στην Τουρκία ενόψει δημοτικών εκλογών, η αντιπολίτευση τηρεί πιο σκληρή στάση. Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα ζήτησε να γίνει σωστός χειρισμός της πλεονεκτικής θέσης της Τουρκίας, το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης τόνισε ότι η τελική στάση της Άγκυρας πρέπει να κριθεί ανάλογα με τη συμπεριφορά του Παρισιού και το φιλοκουρδικό κόμμα Δημοκρατικής Κοινωνίας σημείωσε ότι, εάν χρειαστεί, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί το βέτο (το οποίο δεν υπάρχει).
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της «Μιλιέτ» Σεμίχ Ιντίζ, εάν ο Ερντογάν δεν κατορθώσει να κερδίσει την άρση του γαλλικού βέτο στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε., θα έχει να αντιμετωπίσει έντονες εσωτερικές αντιδράσεις. Ωστόσο, σημειώνει, το θέμα έχει και μιαν άλλη οπτική διάσταση, καθώς η Άγκυρα γνωρίζει πως η πλειοψηφία των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ τάσσονται υπέρ της επανένταξης της Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος, αλλά και πως η συμμαχία έχει ανάγκη τις επιχειρησιακές δυνατότητες του γαλλικού στρατού.
Διαμάχη για το στρατιώτη
Τουρκία και Γαλλία έχουν άλλη μια «αντιπαλότητα». Και οι δύο καταβάλλουν προσπάθειες για την απελευθέρωση ενός Ισραηλινού στρατιώτη που αιχμαλωτίστηκε από τη Χαμάς. Ενώ η Τουρκία βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις, ο Γάλλος Γερουσιαστής Μαρινί, με εντολή μάλιστα του Γάλλου Προέδρου Σαρκοζί, πραγματοποίησε συχνές επισκέψεις στη Συρία, όπου συναντήθηκε και με τον πολιτικό ηγέτη της Χαμάς, Μεσάλ. Το ενδιαφέρον της Γαλλίας πηγάζει από το γεγονός ότι η οικογένεια του αιχμάλωτου στρατιώτη έχει γαλλική υπηκοότητα. Η γαλλική πρωτοβουλία χαλάει, όμως, την εικόνα του μεσολαβητή στη Μέση Ανατολή, που προσπαθεί να εδραιώσει η Τουρκία.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ για τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ερντογάν προκαλεί και η σκέψη μόνο η Τουρκική Εθνοσυνέλευση να απορρίψει ενδεχόμενο αίτημα των ΗΠΑ να χρησιμοποιηθεί η βάση Ιντσιρλίκ, αλλά και η μεθόριος Τουρκίας - Ιράκ για την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη δεύτερη, όπως θέλει ο Αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα. Έχοντας κατά νουν την πικρή εμπειρία του παρελθόντος, το επίμαχο για την Τουρκία ψήφισμα για την αρμενική γενοκτονία που εκκρεμεί στο αμερικανικό Κογκρέσο και το γεγονός ότι κύριος στρατηγικός σύμμαχος των Αμερικανών στην περιοχή είναι οι Ισραηλινοί, οι σχέσεις με τους οποίους έχουν διαταραχθεί μετά το επεισόδιο στο Νταβός, η τουρκική κυβέρνηση τρέχει να προλάβει.
Λίγο πριν από την άφιξη του Αμερικανού απεσταλμένου για τη Μέση Ανατολή, Τζορτζ Μίτσελ στην Άγκυρα (ταξίδι που είχε αναβληθεί μετά το Νταβός), ο Εγκεμέν Μπαγίς, υπουργός Επικρατείας και διαπραγματευτής με την Ε.Ε., συναντήθηκε με τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία. Ο Μπαγίς δήλωσε ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., θέμα στο οποίο δεν έκανε, όμως, καμία αναφορά ο Αμερικανός Πρέσβης.
Ο Μίτσελ, κατά την παραμονή του στην Άγκυρα, είχε συνάντηση με όλη την ηγεσία της Τουρκίας. Μετά την ωριαία συνάντηση με τον Πρόεδρο Γκιουλ, ο Αμερικανός απεσταλμένος είπε ότι οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη τις απόψεις και την υποστήριξη της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με άρθρο του Μετέ Τσουμπουκτσού στην εφημερίδα «Ρεφεράνς», στο χαρτοφυλάκιο του Τζορτζ Μίτσελ περιλαμβάνονταν η αποστολή στρατιωτικής δύναμης στο Αφγανιστάν, η χρήση της βάσης του Ιντσιρλίκ κατά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ, το θέμα του Ιράν και οι σχέσεις Τουρκίας - Χαμάς που ενοχλούν το Τελ Αβίβ. Ο Τσουμπουκτσού αναφέρει ότι, αν και υπάρχουν πληροφορίες ότι το αρμενικό ψήφισμα δεν πρόκειται να περάσει από το αμερικανικό Κογκρέσο, οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν αυτόν το μοχλό πίεσης μέχρι τέλους. Εκτιμά δε ότι η τουρκική κυβέρνηση δεν θα δημιουργήσει μεγάλες δυσκολίες στους Αμερικανούς κατά την αποχώρηση των δυνάμεών τους από το Ιράκ, σημειώνοντας ότι εναλλακτική λύση για την Ουάσινγκτον είναι το νέο αεροδρόμιο που έχει κατασκευασθεί στο Ερμπίλ, στην αυτόνομη περιοχή των Κούρδων, κάτι που βεβαίως δεν χαροποιεί την Άγκυρα.
Ο Τούρκος αρθρογράφος αναφέρει, επίσης, ότι το Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών των ΗΠΑ βλέπει τώρα τον ηγετικό ρόλο στο στρατόπεδο των Σουνιτών στη Μέση Ανατολή, κατάλληλο για τη Σαουδική Αραβία και η Τουρκία «θα πρέπει να αρκεστεί σε δεύτερο ρόλο».
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Ν. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ |
Την έμμεση νομιμοποίηση των διεκδικήσεών τους στο Αιγαίο επιδιώκουν οι Τούρκοι μέσω της άσκησης «Ηγεμόνας», η οποία έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί στο Αρχιπέλαγος με τη συμμετοχή δυνάμεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, την Ολλανδία και το Βέλγιο. Η Αθήνα εκτιμά ότι η Αγκυρα προσκαλώντας τρίτες χώρες θέλει να δημιουργήσει τετελεσμένα επί διαφόρων θεμάτων (όπως τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας σε περιόδους ασκήσεων στο Αιγαίο, το αίτημά της για...διαμοιρασμό του Αιγαίου στον 25ο παράλληλο, όπου βάσει του σεναρίου της άσκησης θα πραγματοποιηθούν επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, καθώς και η αποστρατικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου) και να απαντήσει στην επιτυχή διεξαγωγή της νατοϊκής άσκησης «Νoble Αrcher» το περασμένο φθινόπωρο στον Αγιο Ευστράτιο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Εξωτερικών έχει προχωρήσει σε αλλεπάλληλα διαβήματα (στο υψηλότερο υπηρεσιακό επίπεδο) προς τις τέσσερις χώρες οι οποίες έχουν προσκληθεί να συμμετάσχουν στην τουρκική άσκηση. Προς το παρόν δεν υπάρχουν θεαματικά αποτελέσματα. Η Αθήνα δεν ζητεί, σύμφωνα με πληροφορίες, τη ματαίωση της άσκησης- γεγονός πολύ δύσκολο. Αυτό που επιδιώκει είναι να μη συμμετάσχουν οι τρίτες (κυρίως ναυτικές) δυνάμεις σε επιχειρήσεις που θα διεξαχθούν σε «ευαίσθητες περιοχές», όπως αυτές κοντά στον 25ο παράλληλο. Προς το παρόν οι συζητήσεις συνεχίζονται και διερευνώνται εναλλακτικές λύσεις.
Η Αγκυρα ωστόσο δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό, αλλά επιδιώκει και γενικότερη αναθεώρηση του καθεστώτος των ασκήσεων στο Αιγαίο. Το τελευταίο διάστημα άλλαξε τακτική προσπαθώντας να εμφανίσει τη χώρα μας ως εκείνη η οποία παρενοχλεί τα μαχητικά της αεροσκάφη στο Αιγαίο, αγνοώντας τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας στο FΙR Αθηνών. Απανωτά ήταν το τελευταίο διάστημα τα διαβήματα στα οποία προχώρησε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών τόσο προς την Αθήνα όσο και προς το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στη Νάπολι, παραθέτοντας μάλιστα κάθε μήνα λεπτομερή στοιχεία (με τους αριθμούς των ελληνικών μαχητικών) για τα τουρκικά αεροσκάφη που αναχαιτίστηκαν από ελληνικά εντός του FΙR Αθηνών.
Επιπλέον, το νέο τέχνασμα το οποίο χρησιμοποιεί η Αγκυρα αφορά τα σχέδια πτήσεων που υποβάλλουν τα μαχητικά της. Παρά το γεγονός ότι συντάσσεται με άλλες νατοϊκές χώρες για να αλλάξουν οι κανόνες αναγνώρισης αεροσκαφών στο FΙR, να καταργηθούν δηλαδή στρατιωτικές διαδικασίες αναγνωρίσεως, η Τουρκία επιμένει να καταθέτει ελλιπή στοιχεία πτήσεως στο νατοϊκό στρατηγείο της Νάπολι. Στην πραγματικότητα, απλώς ειδοποιεί τη Νάπολι ότι θα εισέλθουν τουρκικά αεροσκάφη στο FΙR Αθηνών, χωρίς όμως ποτέ να προσδιορίζει πότε και πόσα θα εισέλθουν, πότε θα εξέλθουν και τι οπλισμό μεταφέρουν. Και όχι μόνον αυτό. Εκτός του FΙR περιπολούν συνήθως μοίρες τουρκικών μαχητικών έτοιμες να προστρέξουν σε βοήθεια σε περίπτωση που εκείνα που βρίσκονται εντός του FΙR εμπλακούν σε αερομαχίες. Η Τουρκία θεωρεί ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα αναγνώρισης των αεροσκαφών της (ΙFF) είναι αρκετά για την ταυτοποίησή τους και δεν χρειάζεται να απογειώνονται μαχητικά χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ για αναγνώριση και αναχαίτιση.
Οι ασκήσεις στο Αιγαίο αποτέλεσαν τα τελευταία 35 χρόνια σημείο τριβής ανάμεσα στις δύο χώρες. Ακόμη και οι παλαιότερες νατοϊκές ασκήσεις, όπως η «Display Determination», διεξάγονταν σε ατμόσφαιρα έντασης μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας, με αερομαχίες, διαβήματα και απόσυρση των δυνάμεών μας σε περίπτωση που στον σχεδιασμό δεν συμπεριλαμβανόταν, τότε, η Λήμνος. Το ΝΑΤΟ επιχείρησε πολλές φορές να κάνει τον διαιτητή ή τον επιτήδειο ουδέτερο, είτε βάζοντας ένα πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο στο Αιγαίο για να έχει αυτό (δηλαδή οι Αμερικανοί) τον εναέριο έλεγχο είτε μεταφέροντας τις ασκήσεις εκτός Αιγαίου, συνήθως στην Αδριατική. Οι Τούρκοι μετά τη Λήμνο, τα Ιμια και την Ψέριμο ασχολούνται τώρα με τον Αγιο Ευστράτιο και τον εναέριο χώρο πάνω από τα νησιά και συνεχώς προβάλλουν αντιρρήσεις σε νατοϊκές ασκήσεις (ακόμη και επί χάρτου), όταν συμπεριλαμβάνονται νησιά στο Κεντρικό ή Ανατολικό Αιγαίο.
Η Αθήνα δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Προκάλεσε εκ του σύνεγγυς συνομιλίες με την Τουρκία στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες για την οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης στο Αιγαίο. Ενα εξ αυτών ήταν ο περιορισμός των ασκήσεων των δύο χωρών. Συμφωνία δεν επετεύχθη, καθ΄ ότι η Αγκυρα επιχείρησε να τορπιλίσει τη διαδικασία ζητώντας να περιοριστεί ο αριθμός των ασκήσεων, ενώ η Αθήνα ο αριθμός αλλά και το εύρος των ασκήσεων. Τα μόνα βήματα που έγιναν ήταν να συμφωνηθεί η παρουσία στρατιωτικών παρατηρητών στις ασκήσεις των δύο χωρών, η ανταλλαγή επισκέψεων αξιωματικών, αλλά και πολεμικών πλοίων, καθώς και η συνεργασία στη ναυτική δύναμη του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Το παρασκήνιο της έκρηξης Ερντογάν κατά Πέρες στο Νταβός και το «παιχνίδι» στη Μέση Ανατολή
Του Αλεξανδρου Μασσαβετα
«Είσαι γέρος, γι’ αυτό φωνάζεις... Εσείς ξέρετε καλά να σκοτώνετε». Αναυδοι έμειναν Τούρκοι και Ισραηλινοί με την έκρηξη του Ταγίπ Ερντογάν κατά του Σιμόν Πέρες στο Νταβός. Οι αρχικές ανησυχίες μήπως το επεισόδιο πλήξει ανεπανόρθωτα τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ και τη Δύση υποχωρούν, καθώς Τουρκία, Ισραήλ και ΗΠΑ έχουν επιδοθεί σε...συντονισμένο αγώνα «πυρόσβεσης» και μία προσπάθεια να το αποδώσουν στον εκρηκτικό χαρακτήρα του Τούρκου πρωθυπουργού.
Σχεδόν κανείς στους διπλωματικούς και στρατιωτικούς κύκλους Τουρκίας και Ισραήλ δεν επιθυμεί κρίση στις διμερείς σχέσεις. Ωστόσο, η κοινή γνώμη έχει ηλεκτριστεί ανησυχητικά. Πίσω από την πρόσφατη επίσκεψη στην Αγκυρα του Τζορτζ Μίτσελ, ειδικού απεσταλμένου του Προέδρου Ομπάμα για το Μεσανατολικό, ελλοχεύουν αμερικανικές ανησυχίες ότι ο «φθηνός λαϊκισμός» του Ερντογάν μπορεί να απομακρύνει την Τουρκία από τη Δύση, αλλά και να υπονομεύσει τη στήριξη που η νέα αμερικανική διοίκηση παρέχει στα τουρκικά σχέδια μεσολάβησης για την ειρήνευση στην περιοχή.
Το ναυάγιο της παρέμβασης
Το παρασκήνιο της έκρηξης Ερντογάν διαφωτίσθηκε από δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας Haaretz. Κατά την επίσκεψη του Εχούντ Ολμερτ στην Αγκυρα, μία μόλις εβδομάδα πριν από την επιχείρηση στη Γάζα, ο Ερντογάν μεσολάβησε σε τετράωρη συνομιλία μεταξύ του Ισραηλινού πρωθυπουργού και του Σύριου προέδρου Ασαντ. Ολμερτ και Ασαντ είχαν συμφωνήσει στην έναρξη απευθείας συνομιλιών. Μιλώντας έκαστος χωριστά με τον Ερντογάν (ο Ασαντ από το τηλέφωνο), είχαν συντάξει προσχέδιο κοινής δήλωσης για επικείμενη έναρξή τους. Οταν άρχισε η επίθεση στη Γάζα, ο Ερντογάν θεώρησε ότι ο Ολμερτ τον ενέπαιξε, αποκρύπτοντας το σχέδιο. Στην απογοήτευση για το ναυάγιο της μεσολάβησης οφείλεται το επεισόδιο στο Νταβός, αλλά και ο χαρακτηρισμός της ισραηλινής επιχείρησης από τον Ερντογάν ως «προσβολή πρωτίστως κατά της Τουρκίας».
Ο Ολμερτ, σε δηλώσεις του μετά το Νταβός, ισχυρίσθηκε πως στην Αγκυρα δεν γνώριζε για την επίθεση. Πηγή των ισραηλινών υπηρεσιών ασφαλείας αρνήθηκε να σχολιάσει τον ισχυρισμό, δήλωσε ωστόσο στην «Κ»: «Εκτιμούμε ιδιαίτερα τις προσπάθειες μεσολάβησης του Ερντογάν για την ειρήνευση μεταξύ Ισραήλ και Συρίας. Ωστόσο, δεν ήταν δυνατόν να ειδοποιηθεί για την επικείμενη επίθεση στη Γάζα. Ο Ερντογαν και η τουρκική κυβέρνηση διατηρούν στενότατες σχέσεις με τη Χαμάς. Εάν ενημερώνονταν, το μυστικό θα περνούσε στην άλλη πλευρά. Θα χάναμε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού».
Αποτελεί κοινό συμπέρασμα των κεντρώων αναλυτών σε Τουρκία και Ισραήλ ότι η περίφημη έκρηξη του Νταβός έγινε προς εσωτερική κατανάλωση. Εν όψει των δημοτικών εκλογών στις 29 Μαρτίου, ο Ερντογάν θέλησε να παρουσιασθεί στους ψηφοφόρους ως «η φωνή των αδυνάτων και των κατατρεγμένων». Η αντίθεση στην πολιτική του Ισραήλ και ο αντιαμερικανισμός συνενώνουν όλο το φάσμα των Τούρκων ψηφοφόρων, πέραν ιδεολογικών πεποιθήσεων. Η επίκλησή τους κομίζει πολιτικά ωφέλη. Παράλληλα, ο Ερντογάν θέλησε να προειδοποιήσει ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί επιβουλές κατά της φιλοδοξίας να αποτελέσει τον κύριο μεσολαβητή στο Μεσανατολικό. Οι ίδιοι αναλυτές σημειώνουν ότι ο θεατρινισμός του δεν πρέπει να επηρεάσει τη στενότατη στρατηγική συνεργασία Τουρκίας - Ισραήλ.
Ισραηλινή διπλωματική πηγή είπε στην «Κ»: «O Ερντογαν μπορεί να κάνει τον κλόουν όποτε θέλει. Ολοι γνωρίζουν πως η ευρύτερη στρατιωτική και στρατηγική συνεργασία των δύο χωρών δεν εξαρτάται από πρόσωπα που έρχονται και παρέρχονται». Κύκλοι προσκείμενοι στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και διπλωματία εξέφρασαν στην «Κ» γενική δυσαρέσκεια για την ένταση με το Ισραήλ, τονίζοντας ότι η επικείμενη επίσκεψη του προέδρου Γκιουλ στο Ισραήλ θα αποτελέσει κίνηση πυρόσβεσης. Ο προγραμματισμός της μετά τις εκλογές του Μαρτίου αποδεικνύει την προσπάθεια του κυβερνώντος κόμματος να καπηλευθεί τα αντι-ισραηλινά συναισθήματα της κοινής γνώμης, προσθέτουν. «Οι χώρες κτίζουν τις συμμαχίες τους πάνω σε συμφέροντα, όχι πάνω σε συνθήματα περί φιλίας και συναδέλφωσης. Αυτά είναι για τα μουσικά φεστιβάλ, και λυπάμαι που ο πρωθυπουργός μας συμπεριφέρεται σαν λαϊκός αοιδός...», είπε χαρακτηριστικά στην «Κ» διπλωματική πηγή.
Η πεποίθηση ότι η τουρκο-ισραηλινή στρατιωτική συμμαχία είναι κτισμένη σε γερά θεμέλια αμοιβαίου συμφέροντος κυριαρχεί και στον ισραηλινό τύπο. Η ισραηλινή κοινή γνώμη, που πάσχει από «σύνδρομο πολιορκίας», εξεμάνη με τον Ερντογάν. Την εξέφρασε ο αρχηγός των χερσαίων δυνάμεων Αβι Μιζραχί, που αντεπιτέθηκε καλώντας τον Ερντογάν να... «κοιταχθεί στον καθρέπτη». Ο Μιζραχί αναμάσησε τα σχόλια πολλών Ισραηλινών, που υπενθύμιζαν το βεβαρημένο μητρώο της Τουρκίας: Γενοκτονία Αρμενίων, «εκκαθαρίσεις» κατά Κούρδων, κατοχή της Κύπρου. Μια χώρα με τόσο λερωμένη τη φωλιά της δεν μπορεί να κάνει υποδείξεις ηθικής, δήλωνε ο Μιζραχί. Συγκέντρωσε ωστόσο τα πυρά Ισραηλινών αναλυτών, που καλούσαν το Ισραήλ να καταπιεί την προσβολή του Νταβός αδιαμαρτύρητα, δίνοντας προτεραιότητα στη στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία.
Ο ειδικός απεσταλμένος για το Μεσανατολικό, Τζορτζ Μίτσελ, προέβη στην πρώτη ρητή δήλωση της αμερικανικής πλευράς ότι οι ΗΠΑ εγκρίνουν τις τουρκικές μεσολαβητικές προσπάθειες στη Μέση Ανατολή και προσβλέπουν στην επανάληψή τους. Ο Ομπάμα αποδίδει μεγάλη σημασία στην Τουρκία ως σύμμαχο και στρατηγικό εταίρο, ενώ αναμένει τις νέες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Ερντογάν για την ειρήνευση στη Μέση Ανατολή, δήλωνε. Μίλησε για τον «μοναδικό» ρόλο που η Τουρκία, ως δημοκρατική χώρα, μπορεί να διαδραματίσει στην περιοχή - όλα όσα ήλπιζε η Αγκυρα να ακούσει. Παράλληλα, μετέφερε με τρόπο ευγενικό την αμερικανική επιθυμία να επαναβεβαιωθούν οι στενές σχέσεις της χώρας με το Ισραήλ.
«Φερέγγυος διαμεσολαβητής» η Αγκυρα
Η προεδρία Ομπάμα προφανώς διάκειται θετικότερα από την προεδρία Μπους στην προοπτική του ηγετικού ρόλου της Τουρκίας στο Μεσανατολικό – ανακοινώθηκε ήδη επίσκεψη της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, στην Αγκυρα, εντός του Μαρτίου.
Ο Ερντογάν, από την άλλη, κάλεσε τις ΗΠΑ να δεχθούν πως μια λύση του Μεσανατολικού, ερήμην της Χαμάς, δεν είναι ρεαλιστική, ενώ προέτρεψε τη νέα προεδρία να σταματήσει την «προνομιακή μεταχείριση» του Ισραήλ. Προφανώς, η Τουρκία αισθάνεται δυνατή λόγω του αυξημένου γοήτρου που απολαύει στην περιοχή. Δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ που ζητούν τη μεσολάβηση του Ερντογάν μεταξύ Ισραήλ - Δύσης από τη μία, και Ιράν - Συρίας - Χαμάς από την άλλη. Σε πρόσφατες δηλώσεις τους, τόσο ο πρόεδρος Ασαντ όσο και η ιρανική κυβέρνηση ζητούν την ανάληψη πρωτοβουλιών από την Αγκυρα, την οποία θεωρούν καλόπιστο και φερέγγυο συνομιλητή.
KATHIMERINI
Πριν από λίγες μόλις ημέρες πραγματοποιήθηκε επιστημονικό συνέδριο στο Αρβίλ του βορείου Ιράκ με θέμα το Κουρδικό. Το πολυσήμαντο αυτό γεγονός, που ίσως να περνούσε εντελώς απαρατήρητο χωρίς τη συνεργασία των τουρκικών και των κουρδικών ακαδημαϊκών (και πολιτικών) φορέων, φαίνεται να εγκαινιάζει νέα περίοδο στις σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και του βορείου Ιράκ.
Στην πόλη Αρβίλ –τα αρχαία Άρβηλα– της αυτόνομης κουρδικής περιοχής του βορείου Ιράκ πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες του διήμερου...επιστημονικού συνεδρίου που είχε θέμα το «Κουρδικό ζήτημα: Η από κοινού αναζήτηση της ειρήνης και του μέλλοντος».
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας του τουρκικού Ομίλου Διανόησης Άμπαντ (ΑΡ) σε συνεργασία με το κουρδικό Πανεπιστήμιο Σαλαχαντίν και το Ινστιτούτο Μουκριάνι. Ο τόπος διεξαγωγής του ορίστηκε η πρωτεύουσα της αυτόνομης κουρδικής περιοχής, καθώς η διοργάνωση του συνεδρίου αποτράπηκε δις από τους σκληροπυρηνικούς στη νοτιοανατολική Τουρκία το φθινόπωρο. Ωστόσο, έτυχε μεγάλης δημοσιότητας τόσο στην Τουρκία όσο και στο βόρειο Ιράκ, όπου μεταδόθηκε ζωντανά από τον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό («Ζαμάν» 16/2/2009).
Το συνέδριο κατέληξε σε διακήρυξη δεκατριών σημείων. Το κείμενο που πήρε τη μορφή συμπερασμάτων και εκτιμήσεων για τα ζητήματα που συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια των εργασιών, αλλά και του κυρίως συνεδρίου που έλαβε χώρα τον Ιούλιο 2008, κοντά στη λίμνη Άμπαντ, προβαίνει σε ανατρεπτικές συστάσεις προς την Τουρκία και τους Κούρδους. Επισημαίνει την ανάγκη ανάπτυξης των πολιτικών, των οικονομικών, των πολιτισμικών κ.ά. σχέσεων ανάμεσα στην Τουρκία και την αυτόνομη κουρδική περιοχή του βορείου Ιράκ, επιμένοντας στην άμεση ανταλλαγή προξενικών αντιπροσωπειών. Επιμένει στην ανάγκη ενίσχυσης του κλίματος «αδελφοσύνης», που θεωρεί ότι υπαγορεύεται από την ιστορική, την πολιτισμική και τη γεωγραφική πραγματικότητα της περιοχής ανάμεσα στους Κούρδους και τους Τούρκους. Απορρίπτει κάθε πολιτική που βασίζεται σε εθνικιστικές ιδεολογίες και στη χρήση βίας. Σημειώνει τη σημασία της Τουρκίας για το βόρειο Ιράκ, καθώς θεωρεί ότι η πρώτη παίζει τον ρόλο της «θήρας» προς τη Δύση για τη δεύτερη! Υπογραμμίζει ακόμη ότι είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς επίσης και για τη διαμόρφωση του αναγκαίου κλίματος για τον διάλογο και την «ανοχή στη διαφορετικότητα» (tolerance). Εξάλλου, ζητάει την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών της περιοχής, καθώς και την υιοθέτηση εποικοδομητικού λόγου από τα ΜΜΕ. Τέλος, προτείνει τη διοργάνωση συνεδρίου στο Αρβίλ, όπου θα συζητηθούν οι διαφορές που διχάζουν τις κουρδικές παρατάξεις!
Η είδηση της διοργάνωσης τέτοιου συνεδρίου κατόπιν πρωτοβουλίας τουρκικών σωματείων θα ξάφνιαζε, έως πριν από λίγο διάστημα, ακόμη και τον πιο ανυποψίαστο μελετητή της Μέσης Ανατολής. Εκτός του ότι πολυπληθής ομάδα τούρκων διανοούμενων μετέβη στην πρωτεύουσα της αυτόνομης κουρδικής περιοχής για να συζητήσει πτυχές του Κουρδικού με κούρδους διανοουμένους και πολιτικούς παράγοντες, απηύθυνε χαιρετισμό στο συνέδριο και ο τούρκος πρόξενος της Μοσούλης! Τι ερμηνεία μπορεί να δώσει κανείς σε αυτήν την πρωτάκουστη, αλλά σαφή «συγκατάθεση» της Άγκυρας;
Η στάση της Τουρκίας έχει δύο πτυχές που αξίζει να σημειωθούν. Η μία αφορά την άμεση εσωτερική πολιτική σκηνή και η δεύτερη την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια της χώρας. Στην εσωτερική πολιτική σκηνή είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο Ερντογάν κινείται με γνώμονα τις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου που πλησιάζουν. Επιδιώκει να επικρατήσει, συγκεκριμένα, στους δήμους όπου κυριαρχούν οι υποψήφιοι του κουρδικού Κόμματος της Δημοκρατικής Κοινωνίας (DΤP). Όσον αφορά τη δεύτερη πτυχή, η Άγκυρα προσπαθεί να αμβλύνει τις διαφορές της τόσο με τη Βαγδάτη όσο και με το Αρβίλ, ώστε να δεχτεί τις μικρότερες δυνατές συνέπειες στην περίπτωση επαλήθευσης σεναρίων περί κατακερματισμού του Ιράκ. Εδώ και ένα εξάμηνο προσανατολίζεται σε μια συνεργασία αφενός με τις αμερικανικές και ιρακινές αρχές και αφετέρου με τα κουρδικά κόμματα που δεσπόζουν στο βόρειο Ιράκ, ζητώντας τη στήριξή τους στον αγώνα ενάντια στο ΡΚΚ. Προσφάτως μάλιστα αποκαλύφθηκε το σχέδιο εγκαθίδρυσης στο Αρβίλ υποεπιτροπής του εν λόγω τριμελούς μηχανισμού (Τουρκία-ΗΠΑ-Ιράκ) («Σαμπάχ» 24/2/2009)!
Οι κινήσεις του ισλαμικού ΑΚΡ σε αμφότερα τα ζητήματα φαίνεται να ικανοποιούν τα αιτήματα των στρατιωτικών που επιθυμούν την εξάλειψη της κουρδικής απειλής. Έχοντας κατά νου αυτό το στοιχείο, μπορεί κανείς να ερμηνεύσει τον περίπλοκο ρόλο που έχει επωμισθεί ο Όμιλος Διανόησης Άμπαντ του Ιδρύματος Δημοσιογράφων και Συγγραφέων. Το Ίδρυμα πρόσκειται στην ισλαμική «αδελφότητα» του Φετχουλάχ Γκιουλέν, η οποία έχει διείσδυση στην αυτόνομη περιοχή εδώ και κάποιο διάστημα, ενώ ο όμιλος διοργανώνει, σχεδόν σε ετήσια βάση, συνέδρια όπου επιφανείς ερευνητές συζητούν σημαντικά ζητήματα της τουρκικής πραγματικότητας – και όχι μόνο. Ο Γκιουλέν, επιστολή του οποίου ανεγνώσθη στο συνέδριο, καθώς δεν κατέστη δυνατό να παραβρεθεί αυτοπροσώπως, ηγείται μιας μορφής Ισλάμ που ευαγγελίζεται την αδελφοσύνη των λαών και την ανοχή – έννοια που στο Ισλάμ αναφέρεται σε ιεραρχικές σχέσεις. Στην πραγματικότητα πρόκειται για δημοφιλή εκδοχή της τουρκοϊσλαμικής σύνθεσης.
Επιχειρώντας μια ομαλή μετάβαση από μια σχέση «αντιπαράθεσης» σε μια σχέση «συνεργασίας υπό όρων», η Άγκυρα, με όχημα τη θρησκευτική «αδελφότητα» του Γκιουλέν, επιχειρεί να προσεταιριστεί τους Κούρδους της ευρύτερης περιοχής και κυρίως τις αρχές της αυτόνομης περιοχής του βορείου Ιράκ. Την ίδια ώρα επιχειρείται φίμωση του κουρδικού κόμματος DΤP, ο ηγέτης του οποίου δέχεται πιέσεις γιατί, απευθυνόμενος στην κοινοβουλευτική ομάδα, τόλμησε να εκφωνήσει μέρος του λόγου του στην κουρδική!
Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος
http://paratiritirio-tourkias.blogspot.com
Το Παρόν της Κυριακής - 1/3/2009
Του Σενέρ Λεβέντ
Σάστισα όταν είδα την είδηση για τον Κενάν Ακίν στις χθεσινές εφημερίδες μας. Είναι αλήθεια πως πήραν την είδηση αυτή από τις ελληνόφωνες εφημερίδες, αλλά παρά ταύτα μου προκάλεσε έκπληξη. Ο Κενάν Ακίν είπε δήθεν το εξής στο δημοσιογράφο της ελληνικής εφημερίδας "Το Πρώτο Θέμα": "Πυροβόλησα το Σολωμού που αναρριχήθηκε στον ιστό της σημαίας και αν χρειαστεί θα πυροβολήσω ξανά". Οι ελληνοκυπριακές εφημερίδες πήραν την είδηση από την ελληνική εφημερίδα βεβαίως. Μια πλήρης δημοσιογραφική γελοιότητα.
Πριν μερικές μέρες έγραψα και εγώ για ...το θέμα σε αυτήν εδώ τη στήλη. Και μετέφερα στους αναγνώστες τα σημαντικά αποσπάσματα αυτής της συνέντευξης που διεξήχθη στην παρουσία μου. Το άρθρο μου αυτό δημοσιεύτηκε τόσο στην "Αφρίκα" όσο και στην εφημερίδα "Πολίτης" στα ελληνικά.
Τι πράγματα είναι τώρα αυτά, να ενεργούν κάποιοι ωσάν να μην έχει δημοσιευτεί ποτέ αυτό το άρθρο και να χρησιμοποιούν ως πρωτοσέλιδους τίτλους ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που λέχθηκαν στη συνέντευξη εκείνη; Ο δημοσιογράφος τον οποίο έστειλε "Το Πρώτο Θέμα", ο Φρίξος, έκανε εμφανώς κάτι που δεν αρμόζει σε δημοσιογράφο. Ή ξέρω και εγώ, μπορεί να επέλεξε τη δημοσιογραφία του εντυπωσιασμού για να δείξει ότι πέτυχε κάτι το πολύ μεγάλο. Θέλησε σίγουρα να δείξει στον ελληνικό λαό ότι μίλησε πρόσωπο με πρόσωπο με το δολοφόνο του Σολωμού και ότι τον ανάγκασε να ομολογήσει το έγκλημα. Αν κοιτάξει κανείς τις τουρκόφωνες και ελληνόφωνες εφημερίδες εδώ, φαίνεται πως έχει πετύχει το σκοπό του. Από τη μία έγινε πρωτοσέλιδο σε όλες τις εφημερίδες και από την άλλη κινητοποίησε τους πάντες, συμπεριλαμβανομένου και του Χριστόφια. Κάνουν τη μία δήλωση μετά την άλλη αναφορικά με την είδηση αυτή.
Δεν γνωρίζω τον Φρίξο Δρακοντίδη, το δημοσιογράφο της εφημερίδας "Το Πρώτο Θέμα". Συναντηθήκαμε στην εφημερίδα μας όταν μου τηλεφώνησε και αργότερα ήρθε στο νησί. Θέλησε να συναντηθεί εδώ για τη συνέντευξή του με τον Κενάν Ακίν. Και εγώ δεν του αρνήθηκα. Μάλιστα, του βρήκα και μεταφραστή που ξέρει ελληνικά. Ήμουν μάρτυρας στη συνέντευξη αυτή από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο Κενάν Ακίν δεν του είπε κατηγορηματικά "πυροβόλησα". Όταν ο Φρίξος τού είπε "αλλά κρατούσατε πιστόλι", ο Ακίν τού απάντησε ως εξής: "Κρατούσα πιστόλι, αλλά δεν ήμουν εγώ αυτός που πυροβόλησε. Εκείνη τη στιγμή ρίχτηκαν εκατοντάδες σφαίρες". Είπε και το εξής σε απάντηση σε αυτό: "Όμως, θα μπορούσα να πυροβολούσα και εγώ και να τον κτυπούσα. Αν κάποιος επιχειρούσε να κατεβάσει την ελληνική σημαία, δεν θα κάνατε και εσείς το ίδιο;". Είπε και ότι θα μπορούσε να δώσει τα βαλλιστικά χαρακτηριστικά του όπλου του στην ελληνοκυπριακή πλευρά και ότι είναι έτοιμος να δώσει κατάθεση σε Ελληνοκύπριο εισαγγελέα στο βορρά. Δε είπε ότι εδώ τυγχάνει συμπεριφοράς "ήρωα" επειδή πυροβόλησε το Σολωμού. Μιλούσε συνεχώς για αδελφοσύνη και ειρήνη. Είπε μάλιστα ότι έχει Ελληνοκύπριους φίλους, ότι συναντιέται συχνά μαζί τους και ότι πήγε στην Κωνσταντινούπολη με έναν Ελληνοκύπριο φίλο του και ήπιαν ρακί. Όταν ρωτήθηκε τι θα έκανε αν συναντιόταν με την οικογένεια του Σολωμού, είπε πως θα τους συλλυπηθεί ευχόμενός τους "ζωή σε λόγου σας". Επιπλέον, λυπήθηκε, λέει, και για το λιντσάρισμα και τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ. Δεν παρέλειψε να το προσθέσει και αυτό. Μετά τη συνέντευξη, ο Φρίξος θέλησε να φωτογραφηθεί με τον Ακίν με φόντο την τουρκική σημαία. "Τι χρειάζεται", είπε ο Ακίν. "Τουλάχιστον να γίνεται αντιληπτό ότι ήρθα εδώ και συναντήθηκα μαζί σας", είπε ο Φρίξος. Στην εφημερίδα μας δεν υπάρχει τουρκική σημαία. Βγήκαν στο μπαλκόνι και έβγαλαν μαζί φωτογραφία με φόντο τις σημαίες στο Μνημείο των Πεσόντων που βρίσκεται στην απέναντι πλατεία. Τη φωτογραφία την έβγαλε μια κυρία δημοσιογράφος του "Πρώτου Θέματος" που ήρθε μαζί με τον Φρίξο.
Στο τέλος της συνέντευξής του με τον Κενάν Ακίν, ο Φρίξος με ρώτησε να του πω την άποψή μου: "Τι νομίζετε εσείς, κύριε Λεβέντ, τον σκότωσε ή όχι", με ρώτησε. Ήταν φανερό ότι ο Φρίξος δεν πίστεψε αυτά που του είπε ο Ακίν και περίμενε υποστήριξη από εμένα. Τι θα μπορούσα να πω. Μήπως ήμουν εκεί; Άλλο η γνώμη και άλλο η απόδειξη. Αν επιμένουμε ότι τον σκότωσε, παρά το γεγονός ότι ο άνθρωπος λέει "δεν πυροβόλησα και δεν τον σκότωσα εγώ", δεν πρέπει να βρούμε στοιχεία και να το αποδείξουμε αυτό; Η Ιντερπόλ συμπεριέλαβε στο κόκκινό της δελτίο μερικά ονόματα αναφορικά με αυτό το έγκλημα. Τον Χασάν Κουντακτσί, τον Ερντάλ Εμανέτ και τον Κενάν Ακίν. Τότε ο Κουντακτσί ήταν διοικητής των Τουρκικών Ειρηνευτικών Δυνάμεων Κύπρου και βρισκόταν στην περιοχή. Σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα υπαινίχθηκε ότι αυτός σκότωσε το Σολωμού και καυχήθηκε. Τώρα είναι στρατηγός εν αποστρατεία. Ο Ερντάλ Εμανέτ είναι τώρα Διοικητής της Αστυνομίας Αμμοχώστου. Ο δε Κενάν Ακίν είναι υποψήφιος στις εκλογές. Ποιος από αυτούς άραγε πυροβόλησε το Σολωμού;
Κωδικός άρθρου: 855754
ΠΟΛΙΤΗΣ - 26/02/2009, Σελίδα: 13
Με μια πανσπερμία συλλόγων, οργανώσεων, ενώσεων, σωματείων κ.λπ. αναγνωρισμένων, επίσημα ή μη, από την ελληνική πολιτεία , που φυτρώνουν σαν μανιτάρια και με μια πληθωρική παρουσία στο Ιντερνετ από όλους τους τουρκόφωνους φορείς και ιδιώτες, όχι με το ελληνικό domain (.gr) αλλά αυτά των διεθνών .com, .net, .org, επιχειρείται αυτήν την περίοδο να γίνει έντονη η παρουσία της μειονότητας τόσο στη Θράκη όσο και στο εξωτερικό.
Πρώτο μέλημα αυτής της μεθοδευμένης προσπάθειας είναι να παρουσιάζεται παντού ο όρος «τουρκικός» σε ό,τι αφορά τη μειονότητα και τη Θράκη και να προβάλλεται μια πλούσια δραστηριότητά της σε όλα τα επίπεδα.
Η τελευταία επίσκεψη Μπαμπατζάν στη Θράκη έθεσε τις βάσεις για τη νέα τουρκική πρόκληση.
Ολα αυτά εντάσσονται σε μια στρατηγική ντε φάκτο επιβολής του όρου «τουρκικός» μετά και την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων την περασμένη άνοιξη, που αποφάσισε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 11 (περί ελευθερίας θέσπισης συνδέσμου ή συνεταιρισμού) της Ευρωπαϊκής Χάρτας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με τις αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης, που είχαν κρίνει παράνομη τη λειτουργία δύο ενώσεων της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης οι οποίες αυτοπροσδιορίζονταν ως «τουρκικές».
Ετσι αυτό το διάστημα οι αυτοαποκαλούμενες ως «Τουρκική Ενωση Ξάνθης» και «Πολιτιστική Ενωση Τούρκων Γυναικών» με έδρα την Κομοτηνή προσέφυγαν στα δικαστήρια ζητώντας μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου την αναγνώρισή τους.
Ηδη συζητήθηκε η προσφυγή της πρώτης στην Ξάνθη ενώ επόμενη δίκη θα γίνει στις 9 Απριλίου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ροδόπης. Ολα τα παραπάνω εντάσσονται σε μια ενιαία στρατηγική που ακολουθείται με υπόδειξη της Αγκυρας για τη δημιουργία μιας ατζέντας στους διεθνείς Οργανισμούς αναφορικά με τη Δυτική Θράκη, και εγκαλούμενη την Ελλάδα.
Μάλιστα ο ίδιος ο Τούρκος υπουργός Αλί Μπαμπατζάν κατά την επίσκεψή του στην Κομοτηνή στις 5 Δεκεμβρίου του 2007 είχε καλέσει τους παράγοντες και τα μέλη της μειονότητας να προσφεύγουν στα διεθνή δικαστήρια και τους Οργανισμούς.
Τα σωματεία, ενώσεις, σύλλογοι κ.λπ. της μειονότητας που απλώνονται σε όλα τα πεδία της καθημερινής ζωής υπολογίζονται σήμερα σε 180 με 200 και όλα έχουν αναφορά στην Ανώτατη Συμβουλευτική Επιτροπή της Μειονότητας αλλά και το προξενείο της Τουρκίας στην Κομοτηνή που τους χρηματοδοτεί με άφθονο χρήμα.
Τα κονδύλια. Ελληνικοί διπλωματικοί κύκλοι κάνουν λόγο για ένα ποσό 15-20 εκατ. ευρώ τον χρόνο, ενώ θεωρούν ότι μετά τη λειτουργία του υποκαταστήματος της κρατικών συμφερόντων τράπεζας της Τουρκίας ZIRAAT στην Κομοτηνή, θα γίνεται μέσω αυτής πιο οργανωμένα και η χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της μειονότητας.
Οι περισσότεροι από τους φορείς που συγκροτούνται εμφανίζονται με την ταμπέλα του πολιτιστικού και με αντικείμενο τα θέματα πολιτισμού, παιδείας κ.λπ.
Στην εσωτερική ζωή της μειονότητας παρουσιάζονται παντού με τον όρο «τουρκικός», επίσης όταν έχει να κάνει με την Τουρκία αλλά και το εξωτερικό.
Η επιβεβαίωση όλων αυτών είναι εύκολη αν ανατρέξει κανείς στις ηλεκτρονικές σελίδες της αυτοαποκαλούμενης ως Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης με έδρα τη Γερμανία και μάλιστα στα τουρκικά, τα γερμανικά, τα αγγλικά και τα ελληνικά.
Στον μεγάλο κατάλογο των λογής σωματείων και φορέων της μειονότητας στη Θράκη που φιλοξενούνται με διευθύνσεις και τηλέφωνα υπάρχει παντού ο όρος «τουρκικός».
Η Ομοσπονδία μαζί και με την αυτοαποκαλούμενη Ανώτατη Συμβουλευτική Επιτροπή της Τουρκικής Μειονότητας στη Θράκη ελέγχονται απόλυτα από την Τουρκία και αποτελούν τους βραχίονες της κρατικής πολιτικής της.
Γύρω από την Ομοσπονδία έχουν στηθεί πρώτα στη Γερμανία και μετά σε αρκετές χώρες της Ευρώπης μια σειρά από συλλόγους-ενώσεις που φέρονται ότι συγκεντρώνουν κατά περιοχή τους «Τούρκους της Δυτικής Θράκης». Πολλοί περισσότεροι όμως είναι αυτοί που εμφανίζονται ως «Σύλλογοι Συμπαράστασης ή Αλληλεγγύης στους Τούρκους της Δυτικής Θράκης». Δεκάδες επίσης τέτοιοι σύλλογοι και με πολλά παραρτήματα υπάρχουν στην Αγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη αλλά και πολλές περιοχές και πόλεις της Τουρκίας.
Τούρκικο μπλό(G)ο
Μέχρι πρόσφατα ήταν ελάχιστα τα τουρκόφωνα sites από τη Θράκη, τον τελευταίο καιρό υπάρχει μια πραγματική έκρηξη στο internet από sites των τουρκόφωνων φορέων, συλλόγων, ΜΜΕ κλπ. με διεθνή συνήθως domains (.com, .net, .org κ.λπ.), ενώ αυτά καταχωρίζονται συνήθως σε όλους τους παγκόσμιους καταλόγους. Και το πρώτο πράγμα που σημαίνει αυτό είναι βέβαια ότι δεν είναι υπόλογοι στην Ελληνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών για το περιεχόμενο των site.
Τοποτηρητής και πάλι η Ουάσιγκτον στο Αιγαίο
Το γεγονός ότι οι περιπτώσεις διαμεσολάβησης της Ουάσιγκτον στα ελληνοτουρκικά δεν έγιναν τουλάχιστον την τελευταία εικοσαετία προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων και καθώς είναι σαφής η πλήρης αναβάθμιση του στρατηγικού ρόλου της Τουρκίας για τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης Ομπάμα (είτε αφορούν στην απόσυρση αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ, είτε στο άνοιγμα στο Ιράν είτε ακόμη ως ανάχωμα στα ρωσικά σχέδια στον Καύκασο), το περιβάλλον είναι ακόμη περισσότερο (π.χ. από το 1996 για τα Ιμια ή το 1997 στη Μαδρίτη) ευνοϊκό για τα τουρκικά συμφέροντα, σε μια αμερικανική διαμεσολάβηση.
Δεν είναι γνωστό εάν η κ. Μπακογιάννη επεδίωξε να αποσπάσει τη δέσμευση ότι το αμερικανικό σκάφος που θα συμμετάσχει στην τουρκική άσκηση στο Αιγαίο με την επωνυμία «Ηγεμών 2009», εφόσον δεν μπορεί να ακυρώσει τη συμμετοχή του, δεν θα πάρει τουλάχιστον μέρος στα τμήματα της άσκησης που θίγουν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Υπάρχει βεβαίως η γνωστή αδυναμία ότι το αμερικανικό Πεντάγωνο στην πράξη αναγνωρίζει εναέριο χώρο 6 και όχι 10 ν.μ. στο Αιγαίο, θεωρεί ότι αρκεί η ενημέρωση των νατοϊκών στρατηγείων για την είσοδο νατοϊκών μαχητικών στο FIR Αθηνών, ενώ με αφορμή τα Ιμια η αμερικανική θέση για τις γκρίζες ζώνες είναι αυτή των ίσων αποστάσεων.
Γι αυτόν τον λόγο είναι πράγματι προβληματική η ανάθεση έστω και εμμέσως στην Ουάσιγκτον ρόλου μεσολαβητή.
Για τους Αμερικανούς πάντως έχει ιδιαίτερη σημασία η επίλυση των «προβλημάτων» του Αιγαίου ώστε να μη δημιουργούνται ρήγματα στη νοτιανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα την περίοδο που κρίσιμες οδοί μεταφοράς ενέργειας που παρακάμπτουν τη Ρωσία διέρχονται από την ευρύτερη περιοχή της Τουρκίας, του Αιγαίου και της Ανατολής Μεσογείου και των Βαλκανίων.
180 εως 200 υπολογίζονται τα σωματεία και οι σύλλογοι της μειονότητας που διεκδικούν «τουρκική» ταυτότητα
20 εκατ. δίνουν στους συλλόγους αυτούς η Ανώτατη Συμβουλευτική Επιτροπή της Μειονότητας και το προξενείο
ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΕΛΙΔΗΣ
Η Milliyet στις εσωτερικές της σελίδες με τίτλο «Το ΡΚΚ έγινε πρόβλημα και στην Ελλάδα» γράφει ότι για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε το γεγονός ότι μπορούν να πληγούν ακόμη και αυτοί, οι οποίοι υποθάλπουν την τρομοκρατία. Στον προσφυγικό καταυλισμό [εννοεί το Κέντρο Υποδοχής Αιτούντων Άσυλο Αλλοδαπών Λαυρίου] τα μέλη του ΡΚΚ στασίασαν. Ως γνωστό, ο καταυλισμός αυτός χρησιμοποιείται εκ μέρους των τρομοκρατικών οργανώσεων για εκπαιδευτικούς σκοπούς και, παρ` όλες τις διεθνείς πιέσεις, δεν έχει κλείσει.
Τώρα υπάρχουν ισχυρισμοί ότι ο καταυλισμός αυτός βρίσκεται υπό τον έλεγχο της οργάνωσης και ότι οι Κούρδοι, οι οποίοι έχουν έλθει από το Ιράκ, εκ μέρους του ΡΚΚ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία με παράνομο τρόπο, τώρα στασίασαν. Παράλληλα, παρεμποδίζουν και την είσοδο των Ελλήνων αρμοδίων στον καταυλισμό. Οι ελληνικές Αρχές εξέφρασαν την επιθυμία να διενεργήσουν έρευνα στον καταυλισμό αυτό μετά από καταγγελίες ότι τα μέλη του ΡΚΚ έχουν κατασχέσει κάθε είδους εφόδιο, το οποίο έχει περάσει στον καταυλισμό, και ότι καταπιέζουν τους άλλους Κούρδους εφαρμόζοντας πίεση και βία σε όλους όσοι αντιτίθενται σε αυτούς. Αναφέρεται ότι τα μέλη του ΡΚΚ κατευθύνονται σε αυτές τις ενέργειές τους από έναν υπεύθυνο της οργάνωσης, ο οποίος φέρει την κωδική ονομασία «Αντνάν». Έχουν στήσει οδοφράγματα μη επιτρέποντας την είσοδο σε κανέναν στον καταυλισμό, ακόμη δε και σε τρόφιμα με σκοπό να εξαναγκάσουν τους εκεί διαμένοντες Κούρδους σε απεργία πείνας.
Έγινε γνωστό ότι οι τρομοκράτες του ΡΚΚ ζητούν από τις ελληνικές Αρχές να γίνει δεκτό το αίτημά τους για αναγνώριση του καθεστώτος του πολιτικού πρόσφυγα και για τερματισμό των ελέγχων, οι οποίοι πραγματοποιούνται εκεί. Τοπικές πηγές αναφέρουν ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί επιχείρηση των ελ-ληνικών Αρχών στον εν λόγω καταυλισμό.
Η εφημερίδα γράφει ότι τόσο η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, όσο και η ΕΥΠ, είχαν διενεργήσει επιχειρήσεις στον καταυλισμό μετά από την επίθεση, που είχε πραγματοποιηθεί εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα με ρουκέτες τύπου RPG – 7, και ότι είχαν συλλάβει μεγάλο αριθμό ατόμων της οργάνωσης.
Στη Sabah σε μικρή πρωτοσέλιδη αναφορά της με τίτλο «Όταν το είδα, σοκαρίστηκα» και στη συνέ-χεια στις εσωτερικές της σελίδες με τίτλο «Ο Έλληνας πρέσβης, όταν αντίκρισε τον APO σοκαρί-στηκε» συνεχίζεται και σήμερα η σειρά, που υπογράφει η δημοσιογράφος Νουρ Μπατούρ, αναφορικά με «το φάκελο Οτζαλάν από τα πρακτικά του δικαστηρίου της Αθήνας». Η δημοσιογράφος εξιστορεί τον τρόπο μεταφοράς του Οτζαλάν στην Κένυα, τις πιέσεις που ασκήθηκαν προκειμένου να αποδεχθεί τη μεταφορά αυτή, καθώς και όσα ανέφερε ο Καλεντερίδης στην κατάθεσή του στο δικαστήριο. Στο δημοσίευμα γίνεται λόγος και στο κυπριακό διαβατήριο, το οποίο κατείχε ο Οτζαλάν στο όνομα Λάζαρος Μαύρος.
Η Hürriyet σε μικρό μονόστηλο στην κορυφή της πρώτης σελίδας της, δημοσιεύοντας και φωτογραφία του Οτζαλάν με τον τίτλο «Προκειμένου να φέρουν τον ‘APO’, μετέβησαν εκεί οι έμποροι μπανάνας» και στη συνέχεια στις εσωτερικές της σελίδες με τίτλο «Η ρότα παραλαβής ‘της μπανάνας’», δημοσιεύει το πρώτο μιας σειράς άρθρων του δημοσιογράφου Χουλουσί Τουργκούτ με τίτλο «Πέρασαν δέκα χρόνια – Τα παρασκήνια της σύλληψης».
Το σημερινό πρώτο άρθρο φέρει τον τίτλο «Η ρότα παραλαβής ‘της μπανάνας’» και σε αυτό αναφέρεται ότι, στις 4/2/1999, οι τρεις κορυφές της Τουρκικής Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος Ντεμιρέλ, ο Π/Θ Ετζεβίτ και ο Γενικός Επιτελάρχης Κιβρίκογλου, έθεσαν την υπογραφή τους σε μια άκρως σημαντική επιχείρηση, λαμβάνοντας την απόφαση για τη μεταφορά του Οτζαλάν από μια αφρικανική χώρα στην Τουρκία. Στη συνέχεια, ο αρθρογράφος εξιστορεί όλες τις προετοιμασίες που έγιναν, αλλά και τις επαφές που υπήρξαν για τη διεκπεραίωση με αίσιο τρόπο της μεταφοράς αυτής.
‘Ο Τούρκος Πρωθυπουργός ρίχνει το γάντι στις τοπικές εκλογές’, τιτλοφορείται ανταπόκριση του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων, που φιλοξενείται στη σημερινή, αγγλόφωνη, αιγυπτιακή εφημερίδα ‘DAILY NEWS’.
Η εφημερίδα επισημαίνει ότι ο Ερντογάν θεωρεί ότι η δημιουργία νέων ιατρικών κέντρων και σχολείων θα τον οδηγήσει σε επιτυχία στις τοπικές εκλογές, που διεξάγονται στις 29 Μαρτίου, δείχνοντας και τη σημερινή δημοτικότητα του κόμματός του.
Οι τελευταίες εθνικές εκλογές στην χώρα, σημειώνεται, έγιναν πριν από δύο χρόνια, όπου ο Ερντογάν είχε κερδίσει το 46,6% των ψήφων (ποσοστό μεγαλύτερο και από το 2002). Ο ίδιος πιστεύει ότι θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο η εκλογική του δύναμη και προειδοποιεί σε όσους στέκονται αντίπαλοί του ότι, οι προσπάθειές τους θα τους έρθουν μπούμερανγκ, αλλά προσθέτει ότι θα αποδεχτεί ότι ψηφίσει ο λαός.
Η εφημερίδα επισημαίνει ότι χιλιάδες κόσμου τον υποδέχτηκαν στη φτωχή κουρδική περιοχή της πόλης Βαν.
Oι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις [ΤΕΔ] μέχρι το 2003 όταν απαιτείτο έστελναν επιτροπές Τούρκων αξιωματικών στο Κέντρο Διοίκησης των ΗΠΑ [CENTCOM], το οποίο εδρεύει στην Tampa της Φλόριντας. Τα παζαρέματα για τη στρατιωτική συνεργασία πριν την επιχείρηση των ΗΠΑ στο Ιράκ πραγματοποιήθηκαν εκεί. Όμως, «με την έκπληξη του κυβερνητικού εγγράφου» τα πάντα αντιστράφηκαν. Παράλληλα και το γεγονός του τσουβαλιάσματος των Τούρκων στρατιωτών στο Ιράκ εκ μέρους των αμερικανικών δυνάμεων έφεραν και το οριστικό τέλος στις επαφές με το κέντρο αυτό.
Όμως, τον τελευταίο χρόνο τα πράγματα άλλαξαν και πάλι. Αναθερμάνθηκαν οι στρατιωτικές σχέσεις και το μοίρασμα πληροφόρησης εναντίον του ΡΚΚ. Η νέα περίοδος επισφραγίστηκε με τη σύσταση για πρώτη φορά μόνιμου Γραφείου Συνδέσμου των ΤΕΔ στην Tampa. Η απόφαση αυτή ελήφθη τελείως σιωπηρά. Σε μια περίοδο κατά την οποία οι ΗΠΑ αναζητούν νέα στρατεύματα για το Αφγανιστάν και προβαίνοντας σε προετοιμασίες για την αποχώρησή τους από το Ιράκ, εφόσον κτυπήσουν την πόρτα της Τουρκίας, οι πρώτες απαιτήσεις θα φτάσουν στην Άγκυρα μέσω της Tampa. Η διοίκηση Ομπάμα εκφράζει την επιθυμία να χρησιμοποιήσει ορισμένους λιμένες και αερολιμένες της Τουρκίας τη στιγμή κατά την οποία θα αποχωρούν τα αμερικανικά στρατεύματα από το Ιράκ.
Το Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνικών Ερευνών Τουρκίας (TUBITAK) κατασκεύασε ένα εθνικό κρυπτογραφικό μηχάνημα με την ονομασία «Ασφαλές κρυπτογραφικό μηχάνημα USB».
Η ιδιαιτερότητα του μηχανήματος αυτού είναι ότι στην περίπτωση που γίνει απόπειρα να ανοίξει η καταγραφή από κάποιον άλλον, σβήνει αυτομάτως τις πληροφορίες που καταγράφηκαν με κωδικό. Από το εν λόγω μηχάνημα στο οποίο μπορεί ο ενδιαφερόμενος αργότερα και αν οι πληροφορίες ακόμα έχουν χαθεί να μπορέσει να τις επαναφέρει μέσω της μνήμης, θα σταλούν και στο ΝΑΤΟ 600 τεμάχια.
Το εν λόγω μηχάνημα πέρασε με επιτυχία από όλα τα τεστ και κρίθηκε υψηλής ασφάλειας.
Σημειώνεται ότι από το είδος αυτό του μηχανήματος δεν υπάρχει παρόμοιο σε όλον τον κόσμο.
Η αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin ανακοίνωσε ότι στη συμφωνία, την οποία έχει συνάψει με την Τουρκία για 14 αεροσκάφη F-16 C και 16 αεροσκάφη F-16 D Block 50, πραγματοποιήθηκε αλλαγή 797 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η εφημερίδα σημειώνει ότι, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, οι Τουρκικές Αεροπορικές Δυνάμεις αποδέχτηκαν αλλαγή στη συμφωνία σταθερής τιμής, την οποία είχαν υπογράψει με την αμερικανική εταιρεία. Η Τουρκία το Μάιο του 2007 είχε υπογράψει συμφωνία, αναφορικά με τις δικές της εργασίες, τις οποίες θα πραγματοποιήσει, ύψους 1,78 δις δολαρίων. Στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής, για τα συγκεκριμένα υλικά, τα οποία θα χρησιμοποιούνταν στα εν λόγω αεροσκάφη, η Τουρκία είχε καταβάλει το ποσό των 187 εκατομμυρίων δολαρίων τον Ιούνιο του 2007. Εκπρόσωπος της αμερικανικής εταιρείας ανέφερε ότι μετά τη διαφοροποιημένη αυτή συμφωνία θα μπορούν να αρχίσουν και στην πράξη οι διαδικασίες παραγωγής. Το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, το Σεπτέμβριο του 2006, είχε επικυρώσει αυτή τη συμφωνία, η οποία προέβλεπε την πώληση 30 πολεμικών αεροσκαφών, κινητήρων αεροσκαφών, ραντάρ και ηλεκτρονικού υλικού πολέμου. Η συμφωνία αυτή, εφόσον η Τουρκία χρησιμοποιήσει όλες τις επιλογές της αγοράς, θα φέρει κέρδη ύψους 2,9 δις. δολαρίων.
Χρήστου Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών
Ενώ στην Κύπρο έχει ξεσπάσει ένας έντονος δημόσιος διάλογος σχετικά με την πρόκληση συμμετοχής στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη (ΣγΕ), η Τουρκική κυβέρνηση ήδη βρίσκεται σε δύσκολη διπλωματική θέση όσον αφορά την ένταξη της Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, αν και προς το παρόν δεν έχει φανερώσει τις προθέσεις της.
Η Γαλλία, για μία σειρά από λόγους οι οποίοι έχουν να κάνουν με την ερμηνεία των συμφερόντων της, έχει μπλοκάρει οκτώ διαπραγματευτικά κεφάλαια της Τουρκίας με την Ε.Ε.. Αυτό το γεγονός δημιουργεί μία δυσχερή υπόθεση για τον Ερντογάν. Αν δεν μπλοκάρει τη Γαλλία σε μια τέτοια υπόθεση-κλειδί, τότε η απόφαση αυτή θα έχει, βεβαίως, αντίκτυπο στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα της χώρας.
Ο παράγοντας εκείνος, ο οποίος καθιστά ευαίσθητο το θέμα, είναι και το πάλαι ποτέ σχέδιο Roger, βάσει του οποίου και η Ελλάδα το 1980, κατάφερε να επανενταχθεί στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Το τότε στρατιωτικό καθεστώς της Τουρκίας είχε επικριθεί έντονα, διότι είχε υποχωρήσει στο αίτημα αυτό, χωρίς να λάβει οποιαδήποτε ανταλλάγματα. Πάντως, η σημερινή Τουρκική κυβέρνηση γνωρίζει τι είδους πολιτικές αντιπαραθέσεις θα δημιουργηθούν στο εσωτερικό της χώρας, σε περίπτωση κατά την οποία η Άγκυρα δώσει τη συγκατάθεσή της στο γαλλικό αίτημα. Γνωρίζει, επίσης, ότι πρόκειται να δεχθεί πλήγμα το πολιτικό κύρος που υπάρχει προς το κυβερνών κόμμα.
Από την άλλη, ο Ερντογάν υπολογίζει ότι το να εμποδίσει τη Γαλλία να επιστρέψει στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, θα δημιουργήσει πολλά ρίσκα για την τουρκική πλευρά. Η κοινή πεποίθηση μέσα στο ΝΑΤΟ, η οποία ενισχύεται έντονα από το πλαίσιο των σημερινών Αμερικανογαλλικών σχέσεων, είναι ότι η Γαλλία πρέπει να επιστρέψει πλήρως στη Βορειοατλαντική συμμαχία. Άλλωστε, το ΝΑΤΟ έχει ανάγκη από το γαλλικό στρατιωτικό δυναμικό και, επιπλέον διανύει μία περίοδο νέων ανοιγμάτων γεγονός που καθιστά την ύπαρξη προβλημάτων ήκιστα ευχάριστη.
Με αυτά τα δεδομένα η Τουρκία ευρίσκεται προ ενός διλήμματος που την αναγκάζει να συμπεριφερθεί με μεγάλη προσοχή. Πιθανή υποβολή βέτο στην ένταξη της Γαλλίας θα προκαλέσει αντίστροφη αντίδραση. Η Τουρκία είναι μια χώρα, η οποία έχει ανάγκη το ΝΑΤΟ, λόγω των φιλοδοξιών της να αυξήσει τον περιφερειακό της ρόλο και των προσπαθειών της ενισχύσει τις προσπάθειές της για ένταξη στην ΕΕ. Ως εκ τούτου, προσδίδει μεγάλη σημασία στη συμπεριφορά της εντός της συμμαχίας. Ευρισκομένη, λοιπόν, πάντοτε στην πρώτη γραμμή των νατοϊκών επιχειρήσεων, σήμερα το ενδεχόμενο να βρεθεί σε μειονεκτική θέση απέναντι στο ΝΑΤΟ κραδαίνοντας την απειλή του βέτο, ιδιαίτερα σε μια περίοδο κατά την οποία επαναπροσδιορίζεται και επεκτείνεται η σημασία της Βορειοατλαντικής συμμαχίας, είναι κάτι το οποίο κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Άγκυρας. Έτσι, μέσα σε αυτό το πλαίσιο και δεδομένης της άμεσης ανάγκης να επανέλθει η Γαλλία στο ΝΑΤΟ, η οποία σημειωτέον είναι και μια πυρηνική δύναμη, υπάρχει το ενδεχόμενο απομόνωσης της Τουρκίας μέσα στη συμμαχία, κάτι το οποίο άλλωστε δεν είναι επιθυμητό και από την πλευρά της Άγκυρας.
Εδώ ακριβώς δημιουργείται μία ευνοϊκή συγκυρία για την Κυπριακή διπλωματία. Σήμερα, η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ ΝΑΤΟ – Ε.Ε. δεν μπορεί να λειτουργήσει πλήρως, όπως προβλέπεται στο πλαίσιο της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), λόγω της μη συμμετοχής της Κύπρου στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη. Το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που καλεί την Κυπριακή Δημοκρατία να συμμετάσχει στο ΣγΕ ενισχύει ακόμη περισσότερο την ευνοϊκή συγκυρία. Επομένως, η Κύπρος έχει μία μοναδική ευκαιρία να συνδέσει την υποβολή αίτησης συμμετοχής στον ΣγΕ με την Γαλλική αίτηση και τα νέα ανοίγματα της Βορειοατλαντικής συμμαχίας. Με αυτό τον τρόπο αυξάνονται οι πιθανότητες να εξουδετερωθεί πιθανόν Τουρκικό βέτο. Ανάλογη, ήταν και η στρατηγική ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ που συνδέθηκε με άλλα υπό ένταξη κράτη σε μια περίοδο που η ΕΕ πραγματοποιούσε νέα ανοίγματα.
Συμπερασματικά, σήμερα, τόσο η τρέχουσα συγκυρία όσο και οι συνθήκες σε σχέση με το παρελθόν έχουν αλλάξει, κατά συνέπεια, η υποβολή ενός βέτο που θα δυσχεραίνει τα νέα ανοίγματα του ΝΑΤΟ θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα στην Τουρκική διπλωματία απ’ ό,τι στο παρελθόν.
Εκσκαφές σε δύο τοποθεσίες όπου πιστεύεται ότι βρίσκονται ομαδικοί τάφοι Κούρδων αγνοουμένων θα πραγματοποιηθούν στην Τουρκία με εντολή εισαγγελέα της Σιλώπης, την οποία κατόρθωσαν να αποσπάσουν συγγενείς των εξαφανισθέντων κατά την κουρδική εξέγερση της δεκαετίας του '90.
Εβδομήντα οικογένειες αγνοουμένων προσέφυγαν στην εισαγγελία της Σιλώπης, ζητώνας άδεια για τις εκσκαφές μετά από πληροφορίες που ήλθαν στην επιφάνεια σχετικά με τοποθεσίες όπου οι τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας και παρακρατικοί πιστεύεται ότι είχαν θάψει τις σορούς δολοφονηθέντων Κούρδων.
Οι πληροφορίες για τις τοποθεσίες, καθώς και για βασανιστήρια και εκτελέσεις Κούρδων, προήλθαν από πρώην αξιωματούχο των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας, ο οποίος σήμερα κρύβεται στο εξωτερικό, αναφέρει το BBC.
Η όλη υπόθεση ανακινήθηκε στη σκιά των συλλήψεων απόστρατων και εν ενεργεία αξιωματικών του στρατού, στο πλαίσιο της υπόθεσης του παρακρατικού δικτύου Εργκένεκον. Αρκετοί από τους κατηγορούμενους βρισκόταν σε διοικητικές θέσεις στη νοτιοανατολική Τουρκία την περίοδο των συγκρούσεων.
Συγκεκριμένα, διετάχθη η εκσκαφή σε δύο σημεία πίσω από ένα εγκαταλειμμένο εστιατόριο στη Σιλώπη, ενώ αναμένεται να γίνουν εκσκαφές και σε χώρο γύρω από αποθήκες της πετρελαϊκής εταιρείας Botash.
Συνήγοροι οργανώσεων προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιδιώκουν επίσης να ερευνήσουν σημεία σε ένα δημοτικό κοιμητήριο, όπου πιστεύουν ότι υπάρχουν επίσης μαζικοί τάφοι Κούρδων.
Η «Σημερινή» αποκαλύπτει σήμερα το απόρρητο έγγραφο που παρέδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας στους αρχηγούς των κομμάτων προς ενημέρωση για το Κεφάλαιο της Διακυβέρνησης και Κατανομής Εξουσιών, και το οποίο έγινε αντικείμενο διεξοδικής ανάλυσης στη χθεσινή συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου. Όπως διαπιστώνεται από τις καταγεγραμμένες θέσεις των Τούρκων, βασική επιδίωξή τους είναι η λύση συνομοσπονδίας στο Κυπριακό, επί τη βάσει δύο κυρίαρχων κρατών. Τεκμαίρεται, επίσης, ότι έχουν ξεφύγει πλήρως από τη βάση της δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας και από το πλαίσιο επίλυσης του Κυπριακού που καθορίζουν οι αποφάσεις και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Προκύπτει, ακόμη, ότι έχουν ανατρέψει πλήρως την «κοινή βάση» έναρξης των απευθείας διαπραγματεύσεων.
Επί του εγγράφου, θα τοποθετηθούν οι πολιτικοί αρχηγοί στην επόμενη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου, που είναι προγραμματισμένη για τις 10 Μαρτίου.
Το έγγραφο, υπό τον τίτλο «Έγγραφο Συγκλίσεων και Αποκλίσεων στο Κεφάλαιο Διακυβέρνηση και Κατανομή Εξουσιών», περιλαμβάνει, υπό μορφή διπτύχου, τα σημεία σύγκλισης και διαφωνίας των δύο πλευρών σε όλες τις ενότητες και υποκεφάλαια του Κεφαλαίου της Διακυβέρνησης.
Συγκεκριμένα, σ’ ένα κείμενο 35 σελίδων, παρατίθενται τα σημεία σύγκλισης και τα σημεία διαφωνίας στις 13 ενότητες του Κεφαλαίου, ήτοι Ομοσπονδιακές Αρμοδιότητες, Εκτελεστική Εξουσία, Νομοθετική Εξουσία, Δικαστική Εξουσία, Εξωτερικές Σχέσεις, Δημόσια Υπηρεσία και Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, Ομοσπονδιακή Αστυνομία, Ανεξάρτητοι Αξιωματούχοι, Ομοσπονδιακά Αδικήματα, Σχέση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης με τις Πολιτείες, Ιεραρχία Κανόνων, Συνεργασία και Συντονισμός, Προηγούμενες Πράξεις.
Όπως προκύπτει από την ανάγνωση του εγγράφου, υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στις δύο πλευρές σε κεφαλαιώδη ζητήματα, όπως αυτά της Εκτελεστικής Εξουσίας και της Σχέσης της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης με τις Πολιτείες, ενώ σε άλλα, λιγότερο ουσιώδους σημασίας θέματα, όπως αυτά της Δικαστικής Εξουσίας, των Ομοσπονδιακών Αδικημάτων, της Συνεργασίας και Συντονισμού, και της Ιεραρχίας Κανόνων, παρουσιάζεται απόλυτη ή πολύ μεγάλη σύγκλιση.
Είναι χαρακτηριστικό πως στο κρίσιμο υποκεφάλαιο της Εκτελεστικής Εξουσίας, δεν υπάρχει κανένα σημείο σύγκλισης, ενώ και στην ενότητα Σχέση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης με τις Πολιτείες, όπου επίσης είναι χαώδες το χάσμα, καταγράφονται μόλις τρία σημεία σύγκλισης, και έξι σημεία διαφωνίας.
Δύο κυρίαρχα κράτη
Όπως περαίνεται από την κωδικοποίηση των αποκλινουσών θέσεων των δύο πλευρών σ’ αυτά τα κεφαλαιώδη θέματα, η τ/κ πλευρά επιδιώκει, στην ουσία, λύση συνομοσπονδίας επί τη βάσει δύο ισχυρών κυρίαρχων κρατών, με μιαν ασθενή κεντρική κυβέρνηση, αποψιλωμένη, ουσιαστικά, από θεμελιώδεις εξουσίες.
Πρόσθετα, φαίνεται να επιδιώκει να διασφαλίσει τη δυνατότητα παρέμβασης των συνιστώντων κρατιδίων στις λειτουργίες της κεντρικής κυβέρνησης.
Συγκεκριμένα, οι Τούρκοι διατυπώνουν τις ακόλουθες θέσεις: 1. Δεν θα υπάρχει επικυριαρχία, υπεροχή, ιεράρχηση μεταξύ της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης και των Συνιστωσών Πολιτειών. 2. Η σχέση ανάμεσα στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και τις Συνιστώσες Πολιτείες θα είναι σχέση μεταξύ δύο οντοτήτων, οι οποίες μοιράζονται τις αρμοδιότητες/εξουσίες της Ομοσπονδίας σύμφωνα με τις αρχές διαμοιρασμού εξουσίας που καθορίζονται από το Σύνταγμα.
3. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, τα εκτελεστικά, νομοθετικά, δικαστικά και διοικητικά όργανα της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν θα διεκδικούν καμία υπεροχή επί των οργάνων των συνιστωσών πολιτειών. Τα όργανα/δημόσιοι αξιωματούχοι της ομοσπονδιακής κυβέρνησης δεν θα διεκδικούν δικαιώματα να δίνουν διαταγές ή οδηγίες στα όργανα των συνιστωσών πολιτειών.
4. Οι συνιστώσες πολιτείες θα έχουν ίσο καθεστώς. Μέσα στα όρια του Συντάγματος και των εδαφικών τους ορίων, κάθε συνιστώσα πολιτεία θα ασκεί κυριαρχικά όλες τις εξουσίες που δεν αποδίδονται από το Σύνταγμα στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, οργανωμένη ελεύθερα σύμφωνα με το δικό της Σύνταγμα. 5. Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση θα εμπιστευτεί, αναλόγως, την εφαρμογή των ομοσπονδιακών νόμων, συμπεριλαμβανομένης και της συλλογής συγκεκριμένων μορφών φόρων στις συνιστώσες πολιτείες. 6. Κάθε μέτρο που θα θεσπίζεται από τα ομοσπονδιακά όργανα δεν θα υπερέχει των μέτρων που θεσπίζονται από τις αρμόδιες αρχές των Συνιστώντων Κρατών.
Εκτελεστική Εξουσία
Τεράστιες, επίσης, είναι οι διαφορές, όσον αφορά τη δομή και τη σύνθεση της εκτελεστικής εξουσίας.
Η τουρκική πλευρά προτείνει ένα προεδρικό συμβούλιο, το οποίο να «εκλέγεται από τη Γερουσία για πενταετή θητεία», με επτά μέλη, «τέσσερα από τα οποία να προέρχονται από την πιο πολυπληθή κοινότητα και τρία από τη λιγότερο πολυπληθή».
Στο θέμα της εκλογής, οι Τούρκοι εισηγούνται, «οι Σύμβουλοι να εκλέγονται από τη Γερουσία με ενιαία λίστα με πλειοψηφία. Η πλειοψηφία αυτή θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει τις ξεχωριστές πλειοψηφίες των γερουσιαστών που προέρχονται από κάθε συνιστώσα πολιτεία. Σ’ αυτή τη λίστα θα προσδιορίζονται τα μέλη της Προεδρίας». Όσον αφορά την Προεδρία και την εναλλαγή σ’ αυτήν, προτείνουν, η Προεδρία να αποτελείται από έναν Πρόεδρο και έναν Αντιπρόεδρο, που θα προέρχονται από τις δύο κοινότητες και θα εναλλάσσονται κάθε δώδεκα μήνες. Εισηγούνται, επίσης, ο «πρώτος Πρόεδρος του Συμβουλίου σε κάθε θητεία να είναι το μέλος που προέρχεται από την πιο πολυπληθή κοινότητα».
Αντίθετα, η ε/κ πλευρά προτείνει εκλογή του Προέδρου και Αντιπροέδρου ως «εκλογικού ζευγαριού» (ticket) «μέσω καθολικής μυστικής ψηφοφορίας από τους πολίτες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας».
Η θητεία τους προσδιορίζεται σε έξι χρόνια και θα εναλλάσσονται στο αξίωμα του Προέδρου και του Αντιπροέδρου με αναλογία 4:2. Προτείνεται, επίσης, να «εκλέγεται το ζευγάρι που λαμβάνει περισσότερο από το 50% των έγκυρων ψήφων σε κάθε κοινότητα.
Όσον αφορά τη σύνθεση και τη λήψη αποφάσεων στο Υπουργικό Συμβούλιο, η ε/κ πλευρά εισηγείται το Υ.Σ. να αποτελείται από Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους με αναλογία 6:3 και να διορίζεται από κοινού από τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, ο καθένας θα διορίζει τα μέλη που προέρχονται από την κοινότητά του/της.
Εγγυήσεις-διεθνείς συμφωνίες
Αμετακίνητη είναι η θέση της τ/κ πλευράς και στο θέμα των εγγυήσεων, όπως αναπτύσσεται στην ενότητα Εξωτερικές Σχέσεις. Μεταξύ άλλων, οι Τούρκοι προτείνουν: «Η Κύπρος θα διατηρήσει ειδικούς δεσμούς φιλίας και θα σεβαστεί την ισορροπία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία εγκαθιδρύθηκε από τις Συμφωνίες του 1960 και από το νέο Έγγραφο Διευθέτησης, στα πλαίσια ενός ειρηνικού περιβάλλοντος στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα αποδώσει σε αυτές τις δύο χώρες ίση μεταχείριση μέχρις ότου η Τουρκία καταστεί μέλος της Ε.Ε. Σαφή θέματα ίσης μεταχείρισης θα ρυθμίζονται από σχετικούς νόμους».
Άλλη τουρκική θέση στην ενότητα Εξωτερικές Σχέσεις αφορά στη σύναψη διεθνών συμφωνιών των συνιστωσών πολιτειών, όπου καταγράφονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η σύναψη διεθνών συμφωνιών θα διεξάγεται με βάση τις ακόλουθες αρχές: οι Συνιστώσες Πολιτείες έχουν το δικαίωμα να συνάπτουν διεθνείς συμφωνίες με άλλα κράτη, διεθνείς οργανισμούς και υπο-οντότητες σε όλα τα ζητήματα στα πλαίσια της σφαίρας των αρμοδιοτήτων τους. Τέτοιες συμφωνίες πρέπει να είναι συμβατές με τη συμμετοχή της Κύπρου στην Ε.Ε.».
Αντίθετα, όσον αφορά στο θέμα των εγγυήσεων, η ε/κ πλευρά το παραπέμπει στη συζήτηση του κεφαλαίου της Ασφάλειας. Σημειώνεται συγκεκριμένα: «Όλα τα θέματα που σχετίζονται με τις Συνθήκες Εγγυήσεως, Συμμαχίας και Εγκαθίδρυσης θα πρέπει να συζητηθούν περιεκτικά κάτω από το Κεφάλαιο για την Ασφάλεια».
Όσον αφορά το θέμα των διεθνών συμφωνιών των ομόσπονδων περιοχών, η θέση της ε/κ καταγράφεται ως ακολούθως: «Οι ομόσπονδες περιοχές δύναται να συνάπτουν διεθνείς συμφωνίες μόνο σε πολιτιστικά και εμπορικά θέματα, εφόσον τέτοιες συμφωνίες δεν βλάπτουν την Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία, την αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ή της άλλης ομόσπονδης περιοχής και είναι συμβατές με τη συμμετοχή της Κύπρου στην Ε.Ε.».
Ιθαγένεια
Το ζήτημα της ιθαγένειας τοποθετείται στην ενότητα Ομοσπονδιακές Αρμοδιότητες και καταγράφεται στα σημεία σύγκλισης, «περιλαμβανομένης της έκδοσης διαβατηρίων και μετανάστευσης, περιλαμβανομένου ασύλου, απέλασης και έκδοσης αλλοδαπών.
Ωστόσο, σε υποσημείωση, υπό τον αριθμό 2, διευκρινίζεται ότι η ιθαγένεια και όσα την αφορούν, τίθεται «υπό την αίρεση της συζήτησης σχετικά με τα πολιτικά δικαιώματα».
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι, ως πρώτο σημείο διαφωνίας των Τούρκων στην ενότητα Ομοσπονδιακές Αρμοδιότητες καταγράφεται «ο ρόλος και η επίβλεψη του τραπεζικού τομέα», με την υποσημείωση «τηρουμένης της σύστασης ανεξάρτητου ρυθμιστικού σώματος με αριθμητικά ίση εκπροσώπηση».
© Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008
Back to TOP
