SOS στο Πεντάγωνο

• Η αποκάλυψη του τουρκικού σχεδίου «Βαριοπούλα» οδηγεί σε αλλαγές και προσθήκες στα ελληνικά επιχειρησιακά σχέδια και τις ασκήσεις
• Οι στρατηγοί της Άγκυρας προετοιμάζονταν την περίοδο 2002-2003 για γενικευμένη σύρραξη με την Ελλάδα
Το σχέδιο των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων με την ονομασία «Βαριοπούλα» δείχνει ότι οι στρατηγοί της Αγκύρας προετοιμάζονταν την... περίοδο 2002- 2003 ακόμη και για γενικευμένη σύρραξη με την Ελλάδα.

Μπορεί το σχέδιο με όλα τα παρακλάδια -όπως η πρόσφατα αποκαλυφθείσα ναυτική εκδοχή «Suga» που προέβλεπε απόβαση σε τρία ελληνικά νησιά (Λέρο, Οινούσσες, Φούρνους) να συντάχθηκε από τους κεμαλιστές μιλιταριστές, με σκοπό το πραξικόπημα και την ανατροπή της κυβέρνησης του ισλαμικού κόμματος του Ερντογάν- ωστόσο έχει προκαλέσει σκέψεις στους επιτελείς του ελληνικού Πεντάγωνου.

Αν και οι ελληνικές στρατιωτικές αρχές έχουν κατά καιρούς αναπτύξει διάφορα σενάρια προκειμένου να προετοιμαστούν σε περίπτωση αντιμετώπισης πιθανών πολεμικών συγκρούσεων με τους Τούρκους -ιδίως μετά την κρίση των Ιμίων- το σχέδιο «Βαριοπούλα», που άρχισε να ξετυλίγεται τον Ιανουάριο του 2010 για καθαρά εσωτερικό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» στην Τουρκία, μεταξύ στρατιωτικών - εκπροσώπων του βαθέως κράτους και της κυβέρνησης Ερντογάν, φαίνεται ότι έχει μπει στο μικροσκόπιο της υπηρεσίας επιχειρησιακών σχεδίων του Πεντάγωνου. Κυρίως, για το εύρος των στρατιωτικών επιχειρήσεων που περιλαμβάνονταν στη «Βαριοπούλα»: Πρόκληση «θερμού επεισοδίου» στο Αιγαίο, εισβολή από τα χερσαία σύνορα του Έβρου, αποσταθεροποίηση της Θράκης, απόβαση σε νησιά και, μάλιστα, σε μεγάλα όπως η Λέρος.

Η εφαρμογή του σχεδίου των Τούρκων στρατηγών κρίνεται ως ιδιαίτερα φιλόδοξη από Έλληνες επιτελείς. «Το να κάνεις απόβαση σε ένα μεγάλο κατοικημένο νησί όπως η Λέρος είναι εξαιρετικά δύσκολη επιχείρηση ως προς την υποστήριξή της» επισημαίνουν αξιωματικοί. Τους προβληματίζει, όμως, η αναφορά ως πιθανού και μόνο σεναρίου στο σχέδιο «Suga». Πληροφορίες αναφέρουν, μάλιστα, πως από την ημέρα που αποκαλύφθηκε το σχέδιο «Βαριοπούλα», εξετάζονται και άλλες παράμετροι στον εξ ανατολών κίνδυνο, προστίθενται δεδομένα σε σχέδια αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής, και τροποποιούνται ασκήσεις των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Και αυτό γιατί, σύμφωνα με πηγές του Πενταγώνου, μπορεί οι εμπνευστές του να οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη με την κατηγορία της προετοιμασίας πραξικοπήματος και της απόπειρας ανατροπής της κυβέρνησης, το σχέδιο «Βαριοπούλα», ωστόσο, μπορεί να υιοθετηθεί ή να γίνει βάση ανάπτυξης νέων σχεδίων προώθησης των τουρκικών αξιώσεων σε βάρος της Ελλάδας. Εικάζεται πως μπορεί να εφαρμοσθεί και μεμονωμένα για την πρόκληση ή κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο. Μια τέτοια περίπτωση δεν αποκλείεται να είναι η υπόθεση του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη. Στο σχέδιο «Βαριοπούλα» αναφερόταν η επιδίωξη κατάρριψης τουρκικού αεροσκάφους στο Αιγαίο από ελληνικά πυρά, με σκοπό της πρόκληση γενικευμένης κρίσης. «Ίσως το σχέδιο να μην εκτυλίχθηκε όπως εκείνοι ήθελαν ή η εσωτερική κατάσταση να μην επέτρεπε την πλήρη ανάπτυξή του, που επεδίωκε στην ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν» ανέφεραν στρατιωτικοί σχετικά με τον τουρκικό «εμβολισμό» του μαχητικού του άτυχου σμηναγού.

Είναι, πάντως, γεγονός ότι ο Ταγίπ Ερντογάν στα πρώτα χρόνια της θητείας του δεν ήλεγχε τους στρατιωτικούς, και αυτό φαίνεται και από το τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα στις 2 Δεκεμβρίου του 2005, το οποίο αποκαλύφθηκε από το wikiLeaks, και σύμφωνα με αυτό, ο Τούρκος πρωθυπουργός φέρεται να ομολογεί στον υπουργό Εξωτερικών της Ολλανδίας Μπέρναρντ Μποτ: «Αδυνατεί να ελέγξει τους Τούρκους στρατηγούς και να σταματήσει τη δραστηριότητά τους στο Αιγαίο ή οποιαδήποτε άλλη επιθετική ενέργεια σε βάρος της Ελλάδας».

Σε άλλο διπλωματικό έγγραφο που ήρθε στην επιφάνεια, επίσης μέσω του wikiLeaks, οι Αμερικανοί φέρονται να χαρακτηρίζουν το σχέδιο «Βαριοπούλα» των Τούρκων στρατηγών φιλόδοξο. Κάνουν, πάντως, την ανάλυσή τους σε μια γενικότερη βάση, που συνδυάζει προβοκάτσια σε βάρος της Ελλάδας, βομβιστικές επιθέσεις σε τζαμιά της Κωνσταντινούπολης και σκηνοθετημένες αναταραχές, εντός της χώρας, από τους στρατηγούς με σκοπό να επέμβει ο στρατός για να... ελέγξει την κατάσταση και να αποκαταστήσει την ηρεμία. Παρόμοιο αποσταθεροποιητικό περιεχόμενο είχε και η εξτρεμιστική, εθνικιστική και παρακρατική οργάνωση «Εργκενεκόν», την οποία είχαν συστήσει κυρίως δικαστικοί και στρατιωτικοί και εξαρθρώθηκε το 2008.

Τι προέβλεπε το σχέδιο «Βαριοπούλα» και η ναυτική εκδοχή του «Suga»

Το τουρκικό σχέδιο των 5.000 σελίδων που συντάχθηκε το Φεβρουάριο του 2003 από ομάδα τουλάχιστον 162 αξιωματικών -εκ των οποίων οι 29 ανώτατοι και είχε την υπογραφή του τότε αρχηγού της Πολεμικής Αεροπορίας Ιμπραχίμ Φιρτίνα- προέβλεπε, σύμφωνα με την αποκάλυψη της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Ταράφ», τεχνητή ένταση με κατάρριψη τουρκικού μαχητικού στο Αιγαίο, προκειμένου να υπάρξει κλιμάκωση και τα τουρκικά πληρώματα να ανοίξουν πυρ κατά των ελληνικών αεροσκαφών. Ως συνέχεια της προβοκάτσιας στον αέρα, θα αυξανόταν η ελληνοτουρκική ένταση στη Θράκη και θα γινόταν επίθεση από τον Έβρο.

Η ναυτική εκδοχή του σχεδίου «Βαριοπούλα», που φέρει την κωδική ονομασία «Suga», σύμφωνα με την εφημερίδα «Γιενί Σαφάκ», προέβλεπε τουρκική απόβαση στις Οινούσσες, τους Φούρνους και τη Λέρο. Η εφημερίδα επικαλείται έγγραφα που βρέθηκαν στο επιτελείο του Στόλου στο Γκιολτζούκ, και κατόπιν διαταγής του τότε διοικητή ναύαρχου Οζντέν Ορνέκ θα γινόταν εκτεταμένη επιχείρηση με στόχο τα τρία ελληνικά νησιά. «Η εκτεταμένη επιχείρηση με στόχο, κυρίως, τη Λέρο, με τη συμμετοχή ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων, θα διασφάλιζε την αντίδραση της Ελλάδας και το ξέσπασμα της κρίσης».

(ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ)
( Σ.Λ.)
http://staratalogia.blogspot.com/2011/01/sos_30.html

Read more...

Έξοδοι πολέμου της Βαριοπούλας

Η αύξηση των παραβιάσεων του εναερίου χώρου κατά την περίοδο 2002-2003, φάνηκε ότι απειλούσε εφαρμογή του σχεδίου Βαριοπούλα, με στόχο την ένταση στις σχέσεις με την Αθήνα.
Τα έγγραφα που βγαίνουν από το αρχηγείο του στόλου στο Γκιόλτζουκ, αλλάζουν τα πράματα στην έρευνα για το σχέδιο Βαριοπούλα. Ένα από τα πιο σημαντικά έγγραφα είναι το δισέλιδο έγγραφο με τον τίτλο ΣΧΕΔΙΟ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ORAJ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ, και ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝΕ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗ, με σήμανση EK-G LAHİKA-1, με διαβάθμιση ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ, και με την υπογραφή του Γ.Γ. επιτελικού σμήναρχου Α. Μπερτάν Νογκαϊράλογλου. Στο έγγραφο αυτό είναι γραμμένα τα εξής :

Το ΓΕΑ θα εμποδιστεί να μάθει για τις προετοιμασίες που γίνονται στις στρατιωτικές σχολές, θα διακοπεί κάθε είδους ροή πληροφοριών προς τον διοικητή. Στην περίπτωση που μάθει κάτι για τις ετοιμασίες στις στρατιωτικές ακαδημίες, θα του ειπωθεί πως πρόκειται για ετοιμασίες για Παίγνιο Πολέμου, και αυτό το θέμα επειγόντως να μεταβιβαστεί με ιδιωτική κούριερ στις διοικήσεις των στρατιωτικών σχολών. Θα διαμορφωθεί πίεση στον διοικητή για αύξηση του αριθμού των πτήσεων στο Αιγαίο, ενώ σε κάθε ευκαιρία και σε κάθε επίπεδο θα του λέγεται πως αν χρειάζεται πρέπει να πάρει σκληρά μέτρα.

Κατά το έτος 2003 τα αεροπλάνα που πετάνε πάνω από το Αιγαίο – στην κατεύθυνση των επιθυμιών των μελών της Βαριοπούλας- εμφανίζουν μια απίστευτη αύξηση. Μάλιστα το 2003 λόγω των αυξανόμενων αερομαχιών η Ελλάδα μας κατήγγειλε στην Ε.Ε. Στην Χουριέτ της 16-5-2003, η κατάσταση περιγράφεται στο άρθρο της Νουρ Μπατούρ ως εξής :

¨Η Ελληνική κυβέρνηση πήγε το θέμα και στο ΝΑΤΟ και για πρώτη φορά στην Ε.Ε. Ο εκπρόσωπος του ελληνικού ΥΠΕΞ Πάνος Μπεγλίτης, δήλωσε πως ο υπουργός εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου παρέδωσε στον Επίτροπο Διεύρυνσης της Ε.Ε. Γκίντερ Φερχόιγκεν επιστολή σχετικά με τις δραστηριότητες της Τουρκίας στο Αιγαίο. Ο Μπεγλίτης τόνισε πως για πρώτη φορά η Αθήνα παρέδωσε έγγραφο στην Ε.Ε. σχετικά με το θέμα των παραβιάσεων και ανέφερε πως ¨Στο κείμενο υπάρχουν λεπτομέρειες σχετικά με την παραβίαση των κανόνων κυκλοφορίας στο FIR της Αθήνας, σχετικά με τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, ενώ δίνεται βαρύτητα και στους κινδύνους που θα μπορούσαν να δημιουργηθούνε από το περιστατικό στην άσκηση Τρίαινα¨. Ο Έλληνας υπουργός Άμυνας Γιάννος Παπαντωνίου, ισχυριζόμενος πως η Τουρκία συνεχίζει τις προκλήσεις της στο Αιγαίο αναρωτήθηκε ¨Αν αρμόζει στην εικόνα των πολιτισμένων κρατών, η εικόνα των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο¨. Ο εκπρόσωπος Μπεγλίτης είπε πως τις επόμενες μέρες η Ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα θα διαμαρτυρηθεί στο τουρκικό ΥΠΕΞ για τις δραστηριότητες της Τουρκίας στο Αιγαίο. Το Ελληνικό Υπουργείο Άμυνας ισχυρίστηκε πως τα τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα παραβίασαν τον εναέριο χώρο το έτος 2000 440 φορές, το 2001 950 και το 2002 3200 φορές. Το υπουργείο υποστηρίζει πως τους τελευταίους πέντε μήνες ο αριθμός των παραβιάσεων έφτασε τις 1530.¨

Είναι αξιοσημείωτο ότι η κατακόρυφη αύξηση στις παραβιάσεις κατά τα έτη 2002 και 2003 έρχεται σε μια συγκυρία παράλληλης επιθυμίας των χουντικών της Βαριοπούλας.

Μια μέρα μετά από αυτήν την είδηση, στις 17-5-2003 δημοσιεύεται πάλι στην Χουριέτ μια άλλη είδηση σχετικά με την ένταση στο Αιγαίο. ¨Η Ελλάδα παρέδωσε νότα διαμαρτυρίας προς την Τουρκία, ισχυριζόμενη πως 25 τουρκικά μαχητικά στα πλαίσια της άσκησης Τρίαινα παραβίασαν 60 φορές τον ελληνικό εναέριο χώρο στην περιοχή μεταξύ Λήμνου και Μυτιλήνης. Η νότα διαμαρτυρίας της Αθήνας προς την Τουρκία, διαβιβάστηκε χτες από τον ακόλουθο της Ελλάδας στην Άγκυρα Χριστόδουλο Λάζαρη, στο Τμήμα Αεροπορίας του υπουργείου Εξωτερικών.¨

Πάλι δηλαδή η ένταση που εκδηλώνεται σε μια μέρα –στην κατεύθυνση των επιθυμιών των χουντικών της Βαριοπούλας- αντανακλάται στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Πάλι στο 24-5-2003 φύλλο της Χουριέτ αναφέρεται πως ελληνικά αεροσκάφη ακόμα και κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής πτήσης παρενόχλησαν τα τουρκικά αεροπλάνα. Σε μια άλλη είδηση της ίδιας ημερομηνίας στη Χουριέτ υπάρχει ο τίτλος ¨Ιστοσελίδα μίσους¨. Σε αυτή την είδηση αναφέρεται πως σε συγκεκριμένη ελληνική ιστοσελίδα δημοσιεύονται εικόνες τραβηγμένες από ελληνοτουρκική αερομαχία, διαδίδοντας έτσι το μίσος ανάμεσα στις δύο κοινωνίες.

Στις 10 Ιουνίου 2003 ο ισχυρισμός για την παρενόχληση είναι πολύ πιο σοβαρός. Ας συνεχίσουμε πάλι από την Χουριέτ. ¨Η Ελλάδα η οποία έφτασε το θέμα των ισχυρισμών της για αερομαχίες στο Αιγαίο μέχρι την Ε.Ε., χθες ισχυρίστηκε πως δύο τουρκικά F-16 παρενόχλησαν ένα επιβατικό αεροπλάνο. Η Αθήνα ισχυρίζεται πως αεροπλάνο της Ολυμπιακής που εκτελεί το δρομολόγιο Αθήνας-Κωνσταντινούπολης παρενοχλήθηκε εντός του Ελληνικού εναερίου χώρου και στοχοποιώντας απευθείας τον τουρκικό στρατό είπε πως ¨Αυτό το περιστατικό προβάλει την αναγκαιότητα να αλλάξει ο ρόλος που παίζει ο στρατός στην Τουρκία¨.

Προφανώς η Ελλάδα ήξερε για την Βαριοπούλα εντός του τουρκικού στρατού και για αυτό καταδεικνύει απευθείας τον στρατό. Ενώπιον αυτής της κατάστασης το ερώτημα που έρχεται στο μυαλό είναι : Η παρενόχληση του επιβατικού αεροσκάφους είχε σχέση με τη Βαριοπούλα ; Η Χουριέτ είχε βρει περίεργη την γλώσσα του κυβερνητικού εκπροσώπου της Ελλάδας : ¨Ήταν περίεργο ότι ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στην ανακοίνωση του, διαχωρίζει την κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από τον τουρκικό στρατό και διαμαρτύρεται μόνο για τον τουρκικό στρατό.¨

Στις 8 Οκτωβρίου 2003 πάλι στην εφημερίδα Χουριέτ είδηση σχετικά με ισχυρισμούς για εναέριες παραβιάσεις : ¨Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία που εκδίδεται στη Αθήνα σε είδηση με τίτλο ¨58 παραβιάσεις από τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα¨, ισχυρίζεται πως 26 τουρκικά μαχητικά τύπου F-16 παραβίασαν τον ελληνικό εναέριο χώρο 58 φορές, και 26 φορές τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας. ¨

Δεν είναι δυνατόν να απαντήσουμε ξεκάθαρα αν πίσω από όλες αυτές τις ειδήσεις για ¨Παρενόχληση στο Αιγαίο¨ υπήρχαν τα σχέδια έντασης της χούντας της Βαριοπούλας. Έχοντας όμως τώρα ένα έγγραφο της Βαριοπούλας που ζητά την αύξηση των πτήσεων και της έντασης στο Αιγαίο, παρατηρούμε μια ενδιαφέρουσα ¨σύμπτωση¨…

http://tourkikanea.gr/2011/01/23/balyoz-2/

Read more...

Πρώτη πτήση τουρκικού Μη Επανδρωμένου Ελικοπτέρου

Η τουρκική αεροπορική βιομηχανία ΤΑΙ αποκάλυψε στα μέσα Ιανουαρίου την ανάπτυξη στροφιοφόρου UAV (Rotary UAV) με το όνομα Sivrisinek (“Κουνούπι”) για λογαριασμό του Τουρκικού Στρατού. Το τουρκικό RUAV που έχει πραγματοποιήσει ήδη τη πρώτη του πτήση, έχει μέγιστο βάρος απογείωσης 300 κιλών και φέρει αισθητήρα FLIR/TV κατασκευής ASELSAN ενώ στις φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν είναι εξοπλισμένο με εκτοξευτή κατευθυνομένων ρουκετών Cirit των 70mm, στο κάτω μέρος της ατράκτου. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, το Sivrisinek έχει αυτονομία 1,5 ωρών σε απόσταση 8-10 χιλιομέτρων από τον σταθμό βάσης. Σημειώνεται πως πρόσφατα είχε πραγματοποιήσει τη πρώτη του πτήση και το ελληνικής κατασκευής RUAV.

fox2e-mag

Read more...

Ξανά σε τουρκικά χέρια το Ορφανοτροφείο Πριγκήπου;

Το πρωτοσέλιδο της AKŞAM είναι αφιερωμένο στην αίτηση που έγινε στο Δήμο Πριγκήπου και στην επαρχία Νήσων για αλλαγή χρήσης του πολεοδομικού σχεδίου, όπου βρίσκεται το ορφανοτροφείο, ώστε από περιοχή που έχει χαρακτηρισθεί “ειδικής χρήσης” να μετατραπεί σε “τουριστική περιοχή”. Κατά την εφημερίδα, σκοπός να μετατραπεί το κτίριο σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων με το όνομα Prinkipo Palas. Αληθεύει;

Αν ναι, φαίνεται ότι μετά από 102 χρόνια θα γίνει πράξη το όνειρο του Γάλλου αρχιτέκτονα Vallaury που έκτισε το κτίριο το 1899, για να γίνει ξενοδοχείο και λόγω άρνησης των Οθωμανικών αρχών αγοράστηκε από την αρχόντισα Ελένη Ζαρίφη και το 1902 μεταφέρθηκε από το Βαλουκλή το ορφανοτροφείο, το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1960.

Έτσι μια διαμάχη 50 ετών γαι τον τίτλο του Ορφανοτροφείου Πριγκήπου, αρχικά μεταξύ ελληνικής κοινότητας και τουρκικού κράτους και στη συνέχεια μεταξύ Πατριαρχείου και τουρκικού κράτους καταλήγει σε τουριστική εκμετάλλευση στο βωμό του κέρδους. Ελπίζουμε ότι η αλήθεια είναι διαφορετική και ότι η εφημερίδα με το πρωτοσέλιδο εξυπηρετεί άλλους σκοπούς.

strategyreport

Read more...

Το θέατρο του Ερντογάν και οι «Κομπάρσοι» των Αθηνών

του Νίκου Χειλαδάκη

- Πολλοί στρατηγικοί αναλυτές στην Αθήνα, δημοσιογράφοι, ερευνητές και πολιτικοί, υποστηρίζουν ότι θα πρέπει η χώρα μας να υποστηρίζει συνεχώς τον Ερντογάν γιατί είναι καλύτερος από τους στρατηγούς και πιο φιλικός. Οι απόψεις αυτές δείχνουν μια τραγική άγνοια της τουρκικής πραγματικότητας όπου όλη η διαφαινόμενη διαμάχη Ερντογάν – Στρατηγών γίνετε καθαρά για την νομή της εξουσίας και τίποτα παραπάνω. Όλο αυτό το σκηνικό της εσωτερικής διαμάχης είναι στην ουσία ένα έντεχνο τουρκικό θέατρο του Ταΐπ Ερντογάν που παίζεται με βαθύτερους σκοπούς την περαιτέρω ανάπτυξη του τουρκικού ισλαμικού επεκτατισμού με όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτή η εξέλιξη για την ίδια την ύπαρξη του Ελληνισμού.

Ενδεικτικό αυτής της άποψης είναι ότι οι τουρκικές προκλήσεις όχι μόνο δεν έχουν μειωθεί αλλά έχουν αναβαθμιστεί και ποσοτικά και κυρίως ποιοτικά. Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η μεγάλη άγνοια των ιθυνόντων στην Αθήνα για το ποιος είναι στα αλήθεια ο Ερντογάν και τι εκπροσωπεί πραγματικά σε σημείο που μπορεί να υποθέσει κανείς πως η άγνοια αυτή είναι κατευθυνόμενη και εξυπηρετεί προφανείς στόχους και σκοπούς. Με λίγα λόγια, όπως θα δούμε και παρακάτω, ο Ερντογάν και «οι μετ’ αυτού» εκπροσωπούν την σύνθεση του ισλαμισμού με τον τουρκικό εθνικισμό ένα πραγματικά εκρηκτικό μείγμα που οδηγεί στον νεοοθωμανισμό του Νταβούτογλου. Αυτή η σύνθεση πρεσβεύει μια Τουρκία υπερδύναμη και την δορυφοροποίηση, (σε πρώτη φάση), όλων των κρατών που βρίσκονται στο περίγυρο της. Από τον στείρο και συχνά εσωστρεφή κεμαλικό εθνικισμό, η Τουρκία με τον Ερντογάν πέρασε στον επιθετικό ισλαμικό εθνικισμό με κυρίαρχο στοιχείο μια επεκτατικότητα που δεν έχει προηγούμενο στην σύγχρονη τουρκική ιστορία. Αυτό το στοιχείο ίσως ξενίσει πολλούς στην Ελλάδα αλλά στην Τουρκία είναι η πραγματικότητα και όπως διαμορφώνετε δείχνει πως η πλήρη επικράτηση του “σουλτάνου” Ερντογάν, υλοποιεί το παλιό όνειρο του Τουργκούτ Οζάλ για κατάκτηση της Ελλάδας χωρίς πόλεμο. (Δόγμα Οζάλ: «Για να τελειώνουμε με την Ελλάδα αρκεί να στείλουμε μερικά εκατομμύρια ανθρώπους από εδώ»). Η ελληνική αφελέστατη στάση σε όλα αυτά γίνετε ακόμα μεγαλύτερη καθώς διάφορες ελληνικές μη κυβερνητικές οργανώσεις στο όνομα των δημοκρατικών αξιών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, (δηλαδή της πολιτικής τους βλακείας), έχουν γίνει άθελα τους οι καλύτεροι συνεργάτες της μεγαλύτερης μαφίας του κόσμου, της τουρκικής μαφίας λαθρομεταναστών. Η μαφία αυτή συνεργάζεται εδώ και δεκαετίες με το ίδιο το τουρκικό κράτος αποφέροντας τεράστια ποσά στα ταμεία της τουρκικής στρατοκρατικής μηχανής είτε η Τουρκία κυβερνάται από τους κεμαλικούς είτε από τους ισλαμιστές.

Η επικράτηση των ισλαμιστών στα πολιτικά πράγματα της Τουρκίας στις αρχές της πρώτης δεκαετίας του εικοστού αιώνα σήμανε την μεγάλη στροφή προς τις ισλαμικές νεοοθωμανικές θέσεις και τάσεις που ενίσχυαν και στήριξαν ένα άκρατο ισλαμισμό. Ο ισλαμισμός αυτός είναι η κυρίαρχη ιδεολογία της μεγαλύτερης εθνικιστικής ισλαμικής τουρκικής οργάνωσης, της Milli Görüş, για τη οποία δυστυχώς ελάχιστα είναι γνωστά στην Ελλάδα. Ο ισλαμισμός αυτός, (συνεπικορούμενος από τα ισλαμικά τάγματα τα οποία ουσιαστικά ανέβασαν τον Ερντογάν στην εξουσία), στην αρχή εκδηλώθηκε με μετρημένα βήματα εξ αιτίας κυρίως της αντίδρασης που ήταν δυνατό να συναντούσε τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Γρήγορα όμως αφού άρχισε να δείχνει το πραγματικό του προσωπείο, αυτό ενός άκρατου ισλαμικού ιμπεριαλισμού, άρχισε να εκδηλώνετε με πολλούς τρόπους. Η επικράτηση αυτή θεωρήθηκε πως ήταν ο τελικός θρίαμβος και η οριστική ιστορική δικαίωση του ρόλου που έπαιξε η Milli Görüş. Ο ανασχηματισμός της ισλαμικής κυβέρνησης που έγινε τον Μάιο του 2009, επιβεβαίωσε με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο αυτή την μεγάλη και οριστική στροφή της πολιτικής εξουσίας της Τουρκίας προς τους σκοπούς και τα ιδεολογικά πρότυπα της Milli Görüş, δηλαδή του νεοοθωμανισμού και του ισλαμικού εθνικισμού. Σημαντικά πρόσωπα αυτής της οργάνωσης ελέγχουν πλέον με απόλυτο τρόπο την τουρκική κυβέρνηση και καθοδηγούσαν τις αποφάσεις του Erdoğan. Η Milli Görüş, κατέστη από το 2009 και μετά ο καθοριστικός παράγοντας της διαμόρφωσης της πολιτικής της Τουρκίας, αλλά και ο κυριότερος παράγοντας του καθορισμού της ιδεολογικής της τοποθέτησης. Η τοποθέτηση αυτή χαρακτηρίζετε από την μια στην περιφρόνηση όλων των χριστιανικών πολιτιστικών πρότυπων και από την άλλη στην προσπάθεια σταδιακής επιβολής των δικών της ακραίων ισλαμικών προτύπων πρώτα στην Ελλάδα και στη συνέχεια σε όλη την Ευρώπη, (με την αποφασιστική συνδρομή σαν σύγχρονο «Δούρειο Ίππο» των Τούρκων της Γερμανίας, Ολλανδίας, Αυστρίας, Γαλλίας κ .α) .
Η ανάδειξη στην τουρκική κυβέρνηση δυο σημαντικών πολιτικών προσώπων που ήταν βασικά μέλη της Milli Görüş, δηλαδή του πρώην προέδρου της τουρκικής βουλής, Bülent Arinç, που αναλάμβανε τον βασικό ρόλο του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης και του νεοοθωμανιστή ισλαμιστή, Ahmet Davutoğlu, που αναλάμβανε το καίριο υπουργείο Εξωτερικών, θεωρήθηκε σαν η μεγάλη και ιστορική νίκη της οργάνωσης στα πολιτικά πράγματα της Τουρκίας. Αυτό το σημαντικό γεγονός για όσους γνωρίζουν την πολιτική δομή της Τουρκίας, σηματοδότησε την πλήρη επικράτηση και πολιτικά της Milli Görüs, δηλαδή της πολιτικής εκείνης που προσβλέπει στην ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με ένα νεωτεριστικό συνδυασμό όπου θα συμπλέουν ο ισλαμισμός με τον τουρκικό εθνικισμό. Η Τουρκία, σύμφωνα με τις επιδιώξεις της Milli Görüş, θα έχει ηγεμονικό ρόλο στον ευρύτερο κόσμο του Ισλάμ και κυρίως στους Τούρκους και στους μουσουλμάνους της Ευρώπης προς την κατεύθυνση της σταδιακής αλλά σταθερής ισλαμοποίησης όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Bülent Arınç, ο οποίος θεωρείτε σαν ο κύριος εκπρόσωπος της Milli Görüş, από τους παλιούς αρχηγούς του τουρκικού ισλαμικού κινήματος και από τους πιο παλαιούς συντρόφους του Ερντογάν, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην οριστική εθνικόισλαμική στροφή . Η επικράτηση του σε σημαντικό πόστο στην τουρκική κυβέρνηση, δηλαδή στην θέση του αντιπροέδρου, επηρεάζει έκτοτε καθοριστικά τις πολιτικές εξελίξεις ενώ έδωσε νέα ώθηση στους νεοοθωμανικούς προσανατολισμούς της τουρκικής κυβέρνησης. Άμεσα προσκείμενος στις πανισλαμικές ιδεολογικές του θέσεις θεωρείται και ο υπουργός Εξωτερικών, Ahmet Davutoğlu. Εκτός από αυτούς του δυο και άλλοι νέοι υπουργοί της τουρκικής κυβέρνησης όπως οι Ömer Dinçer, Sadulah Ergin και Nihat Ergün, ασπάζονταν τις ίδιες απόψεις και τις θέσεις της Milli Görüş στην επικράτηση ενός ισλαμικό- εθνικιστικού νεοοθωμανικού μοντέλου. Από αυτούς ο υπουργός Εξωτερικών Ahmet Davutoğlu έχει ήδη κάνει έντονη την παρουσία του στην εξωτερική πολίτικη από την περίοδο που ήταν επί χρόνια ο κύριος καθοδηγητής του Ερντογάν σε όλες τις διεθνείς του επαφές. Ο Davutoğlu κατάγονταν από την περιοχή του Ικόνιου, (Konya), ένα από τα μεγαλύτερα και ισχυρότερα ισλαμικά προπύργια της Τουρκίας και έχει σπουδάσει πολιτικές επιστήμες και δημόσιες σχέσεις ενώ η διπλωματική του καριέρα άρχισε από το 2003, επί πρωθυπουργίας τότε του Abdullah Gül. Στην Τουρκία αλλά και σε διεθνές επίπεδο έγινε πολύ γνωστός από το βιβλίο του, «Το στρατηγικό βάθος και η διεθνής θέση της Τουρκίας». Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται με λεπτομερή τρόπο το νεοισλαμικό νεοοθωμανικό μοντέλο της Τουρκίας σαν η ανερχόμενη υπερδύναμη και σαν καθοριστικός παράγοντας όλων των διεθνών εξελίξεων με ηγεμονικό ρόλο στον ισλαμικό κόσμο. Ήταν αυτός που επηρέασε άμεσα τον Erdoğan στην ιστορική του στροφή προς τον ισλαμικό κόσμο με κυρίαρχο στόχο την τουρκική ηγεμονία στα πρώην εδάφη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ήδη είχε γίνει γνωστός στον αραβικό κόσμο για τις πρωτοβουλίες του σχετικά με το μεσανατολικό πρόβλημα ανεβάζοντας τις μετοχές της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή, ενώ είχε παίξει ενεργό ρόλο στην διατύπωση των τουρκικών θέσεων για το Ιράκ και τις εξελίξεις στον Καύκασο. Ο Ahmet Davutoğlu, που θεωρήθηκε ο αρχιτέκτονας του νέου τουρκικού διπλωματικού σχεδιασμού, ο «Τούρκος Κίσινγκερ», όπως τον έχουν χαρακτηρίσει πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες όπως η γαλλική Le Monde, πρεσβεύει ότι η Τουρκία με την ισλαμοποημένη πολιτική της μετατρέπεται σε «φάρο όλης της περιοχής». Αυτός ο «φάρος» διεκδικεί με μεγάλες αξιώσεις την πρωτοκαθεδρία στον ισλαμικό κόσμο και την ηγεμονία όλων των μουσουλμανικών χωρών. Η σταδιακή μείωση από τις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα της επιρροής της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου στον ισλαμικό κόσμο συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάδυση της Τουρκίας σε ηγεμονική δύναμη του Ισλάμ, αλλά και σαν ηγεμονική δύναμη στους μουσουλμάνους της Ευρώπης όπου προβλήθηκε σαν ο μεγάλος προστάτης τους, ένα σχέδιο που ανταποκρίνονται απόλυτα στις επιδιώξεις της Milli Görüş.
Η βασική ιδεολογική θέση της Milli Görüş στην γραμμή της οποίας βαδίζει και ο Davutoğlu είναι η σύνθεση του ισλαμισμού με τον τουρκικό εθνικισμό ένα όραμα που καθοδήγησε σε μεγάλο η σε μικρότερο βαθμό πολλούς Τούρκους πολιτικούς στο παρελθόν. Οι πολιτικοί αυτοί προσπάθησαν να εκφράσουν πολιτικά αυτό που είναι γνωστό σαν Πολιτικό Ισλάμ. Ενδεικτικά αναφέρονται οι Adnan Mederes, Suleiman Demirel, Necmettin Erbakan, ( ο πρώτος ισλαμιστής πρωθυπουργός και ο ιδρυτής της Miilli Göruş), Tançu Çiller, Turgut Özal, Devlet Bahçeli. Εκείνος όμως που θα ενσάρκωνε πολιτικά το ισλαμικό όραμα ήταν ο Tayyip Erdoğan, ο οποίος στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2002 θριάμβευσε παίρνοντας την απόλυτη πλειοψηφία για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της Τουρκίας. Τις ιδεολογικές θέσεις του ο Erdoğan, οι οποίες εκφράστηκαν μετά την πολιτική του επικράτηση, τις διδάχτηκε από τον παλαίμαχο ισλαμιστή πολιτικό, Necmettin Erbakan, ιδρυτή της Milli Görüş, το πολιτικό στίγμα του οποίου είχε γίνει γνωστό από την δεκαετία του πενήντα και του εξήντα σαν μια άμετρη περιφρόνηση του σε κάθε τι το χριστιανικό.
Σύμφωνα με ένα πολύ αποκαλυπτικό βιβλίο του Ολλανδού συγγραφέα, John Arhur EMERSON VERMAAT, με τον χαρακτηριστικό τίτλο : «Al-Qaeda’s deadly planning and Crime, Migration and culture» ο νέος «σουλτάνος» της Τουρκίας, Tayyip Erdoğan, έχει σαν σκοπό, βάσει ενός οργανωμένου σχεδίου, να αυξήσει και να επεκτείνει την διεθνή επιρροή της Τουρκίας μέσω των Τούρκων που ζούνε στο εξωτερικό, με όλες τις συνέπειες αυτής της εξέλιξης κυρίως στις ευρωπαϊκές χώρες όπου υπάρχει και διαβιεί ένα σημαντικό τουρκικό στοιχείο. Όπως ανέφερε ο Ολλανδός συγγραφέας, ο Erdoğan σε μια πολύ ενδεικτική και ενδιαφέρουσα ομιλία του στη Κωνσταντινούπολη σε ένα ακροατήριο από 15.000 Τούρκους του εξωτερικού, (μεταξύ των οποίων και από την ελληνική Δυτική Θράκη), τόνισε πως, «η αφομοίωση είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». Ο Tayyip Erdoğan εννοούσε ότι οι Τούρκοι του εξωτερικού όπως και της Ελλάδας δεν πρέπει να αφομοιωθούν με κανένα τρόπο αλλά να κρατήσουν την δική τους εθνική ταυτότητα. Η ευφυΐα του Τούρκου πολιτικού ήταν ότι πάντα επικαλούνταν τα δημοκρατικά δικαιώματα για να αποκρούσει κάθε σκέψη της αφομοίωσης του τουρκικού στοιχειού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Η ομιλία του αυτή ήταν και μια προειδοποίηση προς τις πολιτικές ηγεσίες των ευρωπαϊκών χωρών που πρεσβεύουν την ενσωμάτωση του τουρκικού στοιχείου στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, αγνοώντας όμως την τουρκική πραγματικότητα όπως αυτή εκφράστηκε από τον ίδιο τον Ισλαμιστή Τούρκο πρωθυπουργό.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε για όσους σκόπιμα το παραβλέπουν ότι ο Erdoğan στην πραγματικότητα συνέχισε το έργο του Erbakan και έδωσε σε νέα ώθηση στις δραστηριότητες της Milli Görüs. Τέσσερα χρόνια μετά την καθαίρεση από την πρωθυπουργία του Erbakan από ένα αναίμακτο στρατιωτικό πραξικόπημα, το καλοκαίρι του 1997, εμφανίστηκε ένα νέο κόμμα διάδοχος με την ονομασία, «Adalet Kalkinma Partisi», (AKP), δηλαδή, «Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης». Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για όσους παρακολουθούν από κοντά τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία ότι υπάρχουν στενοί δεσμοί μεταξύ του ΑΚΡ, δηλαδή του κόμματος του Erdoğan και της ισλαμιστικής οργάνωσης Milli Görüs. Επίσημα ο Ερντογάν υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τον μετριοπαθή ισλαμισμό ενώ το κόμμα του παρουσιάζετε ότι ενστερνίζεται τις ευρωπαϊκές αξίες υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία θέλει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση το συντομότερο δυνατόν, (άλλωστε αυτό θα τους έδινε ένα ισχυρό όπλο με την ελεύθερη πλέον διακίνηση για την περεταίρω εξάπλωση του τουρκικού και ισλαμικού στοιχείου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες). Στην πραγματικότητα όμως όλα αυτά είναι προσχήματα για την πραγματικές του νεοοθωμανικές πολιτικές επιδιώξεις. Άλλωστε αυτές οι επιδιώξεις αποκαλυφτήκαν πολύ νωρίς, ήδη από το 1998 όταν ο ίδιος ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, σε δημόσια ομιλία του έκανε τις εξής χαρακτηριστικές δηλώσεις : «Τα τζαμιά είναι στρατώνες μας, οι τρούλοι τα κράνη μας, οι μιναρέδες οι ξιφολόγχες μας και οι πιστοί οι στρατιώτες μας». Με την δήλωση αυτή ο Erdoğan διατύπωσε και το πραγματικό πολιτικό και ιδεολογικό του υπόβαθρο.

Read more...

Η ώρα της αλήθειας για τα Ελληνοτουρκικά

Νέο σκηνικό διαμορφώνει στα ελληνοτουρκικά η πιεστική επιβολή στην ατζέντα, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης, του μείζονος ζητήματος της άσκησης εκ μέρους της χώρας μας των κυριαρχικών δικαιωμάτων που της αναγνωρίζει το Δίκαιο της Θάλασσας και το εθιμικό πλέον διεθνές δίκαιο.

Η Αθήνα δεν μπορεί να αποδέχεται πλέον την παρελκυστική τακτική της τουρκικής πλευράς στις διερευνητικές επαφές, καθώς η διαδικασία αυτή δεν μπορεί να εκτείνεται στο διηνεκές και να μην έχει καταληκτικό σταθμό – χρονικό και ουσιαστικό. Είτε με τη συμφωνημένη λύση είτε με την παραπομπή της διαφοράς στη Χάγη για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας με τρόπο που να κλείνει οριστικά τον δρόμο για νέες αμφισβητήσεις και διεκδικήσεις.

Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και πρόσφατα δήλωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, θεωρεί ως κομβικό σημείο τις εκλογές του Ιουνίου στην Τουρκία. Ο τρόπος με τον οποίο επιμένουν σε αυτό το χρονοδιάγραμμα τόσο ο κ. Παπανδρέου όσο και ο κ. Δρούτσας δημιουργεί την εντύπωση ότι ο ίδιος ο κ. Ερντογάν έχει δεσμευθεί ότι θα κινηθεί αμέσως μετά, εφόσον επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για ευρεία νίκη του κόμματός του, που θα σταθεροποιήσει την κυριαρχία του στο πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας.
Εάν όμως μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα δεν υπάρξει πρόοδος, η Αθήνα θα πρέπει να έχει επεξεργασθεί και να θέσει σε εφαρμογή εναλλακτικό σχέδιο, καθώς η ατέρμονη διαδικασία των διερευνητικών θα εξυπηρετεί απλώς και μόνο τα τουρκικά συμφέροντα, εμποδίζοντας τη χώρα μας να ασκήσει κρίσιμα κυριαρχικά δικαιώματα, όπως η επέκταση των χωρικών υδάτων της σε περιοχές που δεν απαιτείται οριοθέτησή τους με την Τουρκία και η κήρυξη και οριοθέτηση της ΑΟΖ.

Οι διερευνητικές όμως για να καταλήξουν στην παραπομπή στη Χάγη απαιτούν τη σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας. Και όχι μόνον αυτό. Το Συνυποσχετικό πρέπει να πληροί τουλάχιστον δυο προϋποθέσεις: ότι υπάρχει σταθερό και αναγνωρισμένο εδαφικό καθεστώς μεταξύ των δυο χωρών και ότι υπάρχει ένα μίνιμουμ συμφωνίας για την επίλυση της διαφοράς με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. Χωρίς αυτές τις ελάχιστες προϋποθέσεις η συνυπογραφή του Συνυποσχετικού θα συνιστά μείζων διαπραγματευτική υποχώρηση.

Η διαδικασία των διερευνητικών επαφών έχει εισέλθει σε μια ιδιαίτερα προβληματική φάση, ενόσω συνεχίζεται υπό το βάρος του casus belli και με τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» να επικρέμαται πάνω από την ελληνική πλευρά.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλονται ώστε να μη γίνει δημοσίως γνωστή η διαβούλευση (με την Aγκυρα για την τμηματική επέκταση των χωρικών υδάτων μας), είναι σαφές ότι το οποιοδήποτε τελικό αποτέλεσμα θα αποκαλύπτει πλήρως το τι έχει διαμειφθεί στις διερευνητικές. Πολύ περισσότερο όταν μάλιστα, σύμφωνα με τον σημερινό προγραμματισμό, θα προηγηθεί η «μονομερής» ανακοίνωση (ενώ πρακτικά θα πρόκειται για αποτέλεσμα συμφωνίας με την Τουρκία) του νέου εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων, που θα πρέπει να περιλαμβάνει φυσικά και ελληνικές βραχονησίδες όπως π.χ. τα Iμια.

Πόκερ
Σε αυτό το διπλωματικό «πόκερ» η Τουρκία έχει ρίξει όλα τα χαρτιά της, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να διεκδικήσει και να εξασφαλίσει ανταλλάγματα.

Iσως έχει φθάσει η ώρα της αλήθειας για τη διαδικασία της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, που ξεκίνησε το 1999 και οδήγησε στην πιο σημαντική προσπάθεια επίλυσης των ελληνοτουρκικών διενέξεων στο Αιγαίο, με τις διερευνητικές επαφές. Τη στιγμή αυτή όμως η Αθήνα οφείλει να βάλει και τα δικά της «πιστόλια» στο τραπέζι των συνομιλιών. Και να προειδοποιήσει την Τουρκία ότι η εξάντληση των διερευνητικών επαφών υποχρεώνει την Ελλάδα να κινηθεί μονομερώς στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου για να ακήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα που της αναγνωρίζει το ίδιο το Δίκαιο της Θάλασσας. Και ίσως τότε στην Aγκυρα αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι διαπραγμάτευση δεν σημαίνει απλή και ανέξοδη επιβολή των διεκδικήσεών τους.

Read more...

ΠΑΡΚΟ ΗΡΩΩΝ ΚΑΡΝΤΑΚ

Τα νησάκια Καρντάκ (Ίμια) που είχαν φέρει στο χείλος του πολέμου Τουρκία και Ελλάδα, έδωσαν το όνομα τους σε ένα πάρκο στην Κωνσταντινούπολη. Στα Καρντάκ δεν υπήρξε Τούρκος ήρωας, αλλά το όνομα του πάρκου είναι Πάρκο ηρώων Καρντάκ
Το πάρκο που κατασκεύασε ο δήμος Μπεικόζ στην περιοχή Αναντολού Καβαγί -από τα τουριστικά μέρη της Κωνσταντινούπολης- και του έδωσε το όνομα Πάρκο Μαρτύρων Καρντάκ, προκαλεί ενδιαφέροντα σχόλια στους κατοίκους της περιοχής. Δεκάδες ισχυρισμοί ακούγονται σχετικά με το ευρισκόμενο στις ακτές του Βοσπόρου πάρκο. Μάλιστα κάποιοι από τους επαγγελματίες λένε πως στο πάρκο είναι θαμμένοι και ήρωες. Προβληματισμένος ο μουχτάρης Νουρετίν Σαριτσιτσέκ που αντιμετωπίζει το ερώτημα που του απευθύνουν οι επισκέπτες που έρχονται στην περιοχή ¨Μα υπήρξαν μάρτυρες στα Καρντάκ ;¨.

¨Στα Καρντάκ δεν υπήρξαν ήρωες. Ο Μουχαρέμ Εργκιούλ τέως δήμαρχος Μπεικόζ είναι που έκανε αυτό το πάρκο. Και του έδωσε το όνομα Πάρκο Ηρώων Καρντάκ¨. Πήγαμε στο Αναντολού Καβαγί για να ερευνήσουμε το θέμα και είδαμε ότι το πάρκο έχει σημαντικό ρόλο στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της περιοχής. Τμήμα των επαγγελματιών της περιοχής που επί 8 χρόνια αντιμετωπίζουν το ερώτημα ¨Μα υπήρξαν ήρωες στα Καρντάκ ;¨ λέει πως ¨Ναι υπήρξαν ήρωες¨, ενώ άλλοι λένε ¨Όχι δεν υπήρξαν¨ . Αυτό το ερώτημα γεννά μικρές αντιθέσεις ανάμεσα στους επαγγελματίες της περιοχής.

Ο Σαριτσιτσέκ απομακρύνοντας μας από τους επαγγελματίες, μας λέει : Το πάρκο το έκανε ο τότε δήμαρχος. Και για κάποιο λόγο του έδωσε το όνομα Πάρκο Ηρώων Καρντάκ. Επί 8 χρόνια ο κόσμος μας ρωτάει ¨Μα υπήρξαν ήρωες στα Καρντάκ ;¨. Και εμείς ξέρουμε ότι δεν υπήρξαν. Θέλουμε να αλλάξει το όνομα του πάρκου.

Ο δήμος Μπεικόζ στην ανακοίνωση του αναφέρει πως ¨Στις 15 Φεβρουαρίου 1996, ως αποτέλεσμα ατυχήματος που συνέβη τουρκικό ελικόπτερο που γυρνούσε από άσκηση, έχασαν τη ζωή τους οι Μπουλέντ Ουστα, Τοπράκ Καριστίρ, Ιχσάν Τσακμάκ, Αχμέτ Σελτσούκ και Αϊκούτ Τετίκ. Αυτός είναι ο λόγος που δόθηκε στο πάρκο η ονομασία ¨Ήρωες Ιμίων.¨ Και όμως αυτό το ατύχημα είχε συμβεί κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής πτήσης στη ναυτική βάση του Αξάζ. Το περιστατικό δεν είχε σχέση με την κρίση των Καρντάκ και είχε ανακοινωθεί ως ατύχημα
……………
Σχόλιο : Η δημαρχία του Μπεϊκόζ ανήκει εδώ και χρόνια σε στελέχη του κόμματος ΑΚΠ. Αυτό που φαίνεται να μην ξέρει ο αρθρογράφος είναι ότι οι Τούρκοι που σκοτώθηκαν (;) στις 15 Φεβρουαρίου 1996 είναι αυτοί που -αν δεν κάνω λάθος-είχαν αποβιβαστεί στα Ίμια. Υπ΄αυτή τη λογική έχει κάποια σχέση το όνομα του πάρκου με τα….Καρντάκ

Read more...

Aκήρυχτος πόλεμος

Τέρμα στην περίοδο μέλιτος μεταξύ Ερντογάν και Γκιούλ
Το σίγουρο είναι ότι ο «πόλεμος» αυτός φαίνεται ως ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που θα επιδράσουν επί των πολιτικών εξελίξεων.
Η τελευταία αφορμή ήταν η υπόθεση του «προεδρικού συστήματος», το οποίο δεν έχει κρύψει ότι επιθυμεί ο Ερντογάν. Η επιθυμία του αυτή πήρε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, μετά τη νίκη του κυβερνώντος κόμματος στο δημοψήφισμα της 12ης Σεπτεμβρίου 2010.

Καθώς πετούσε πριν από μερικές μέρες για την Ουκρανία, ο πρόεδρος της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ είπε στα καλά καθούμενα την άποψή του για το προεδρικό σύστημα, σημειώνοντας ότι έχει «ενστάσεις». Η δήλωση αυτή ακολουθήθηκε από εξελίξεις που έδειξαν μια γενικότερη εικόνα ως προς τα «κουκιά» που διαθέτει ο καθένας από τους δύο ηγέτες. Ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, Μεχμέτ Αλί Σαχίν, και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς, τάχθηκαν αμέσως υπέρ της άποψης Γκιουλ. Επιπροσθέτως, μετά τη δήλωση του τελευταίου, όλοι έμειναν με το ερώτημα «τι θα πει τώρα ο Ερντογάν;» Αυτός μίλησε την περασμένη Πέμπτη:

«Ο λαός πρέπει να γνωρίζει τα πάντα γύρω από το προεδρικό σύστημα. Μπορεί να υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις, αλλά εάν αποφεύγουμε τη συζήτηση, εάν έχουμε ενστάσεις γι’ αυτήν, αυτό δεν συμβαδίζει με τη δημοκρατικότητα». Τύφλα σε βαθμό αφροσύνης χρειάζεται για να μη διαβαστεί η δήλωση αυτή ως απάντηση στον Γκιουλ, εάν μάλιστα ληφθεί υπόψη και το ύφος που είχε ο Ερντογάν όταν την έκανε.
Σε αυτούς που τάχθηκαν υπέρ του Γκιουλ προστέθηκε και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, λέγοντας πως τον χαροποίησε η δήλωση του προέδρου. Εάν διαβάσει κανείς τις εξελίξεις υπό το πρίσμα που τείνει να κυριαρχήσει στην Τουρκία και θέτει υπό συζήτηση την «αυταρχική τάση» του Ερντογάν, ο Κιλιτσντάρογλου μπορεί να κάνει μια σωστή πολιτική κίνηση με τη δήλωση αυτή. Είναι τόσο πολλά όμως τα στοιχεία που δείχνουν ότι το πρίσμα είναι μαϊμού…
Το άκρως ενδιαφέρον στοιχείο του ακήρυχτου πολέμου μεταξύ Ερντογάν και Γκιουλ είναι το γεγονός ότι ο δεύτερος εδώ και λίγο καιρό εμφανίζεται ως ο εναλλακτικός προς τον «αυταρχισμό» του Ερντογάν ήπιος πόλος. Και αυτό συμβαίνει με τρόπο που αναπαράγει τη «σύγκρουση». Πολλοί από αυτούς που απομακρύνονται από τον Ερντογάν βρίσκουν καταφύγιο δίπλα στον Γκιουλ. Όπως ο πρώην πρόεδρος του τουρκικού οργανισμού ασφάλειας καταθέσεων, Αχμέτ Ερτουρκ, που είναι πλέον σύμβουλος του Γκιουλ., όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία».
Ο «πόλεμος» πήρε διαστάσεις μετά τις πρώτες αποκαλύψεις της ιστοσελίδας WikiLeaks. Η πληροφορία που περιλαμβανόταν σε τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αγκυρα ότι ο Ερντογάν έχει λογαριασμούς σε 8 τράπεζες στην Ελβετία δημοσιεύτηκε υπό μορφή οκτάστηλου πρωτοσέλιδου τίτλου στην εφημερίδα «Ταράφ», που είναι μεν γνωστή ως «φιλελεύθερη», αλλά το κοινό μυστικό είναι ότι έχει σχέσεις με τον περίφημο χότζα Φετχουλάχ Γκιουλέν. Τον ισχυρότερο σήμερα άνθρωπο της Τουρκίας.
Ακολούθησε μια συζήτηση για τον «αυταρχισμό» του Ερντογάν, αλλά με τρόπο που άρπαζε κάθε ευκαιρία ο Γκιουλ. Μόλις ο Ερντογάν μίλησε έντονα εναντίον των φοιτητών μετά από κάποιες διαδηλώσεις αντικυβερνητικές, ο Γκιουλ έσπευσε να καλέσει στο προεδρικό μέγαρο εκπροσώπους φοιτητών για να γευματίσει μαζί τους.
Το μοντέλο του «ήπιου Γκιουλ» είναι αυτό που την εποχή αυτή διαμορφώνεται και ετοιμάζεται εναντίον του «αυταρχικού Ερντογάν». Δηλαδή, εσωτερική υπόθεση του πολιτικού Ισλάμ.

Read more...

“Η Ευρωπαϊκή Ένωση, τείνει να γίνει ένα κλαμπ χριστιανών”, υποστήριξε στην ομιλία του στο Νταβός, ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης,

Η Ευρωπαϊκή Ενωση τείνει να γίνει “ένα κλαμπ χριστιανών”, δήλωσε σήμερα από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Αλί Μπαμπατζάν, καταγγέλοντας την έλλειψη προόδου στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ.

Μιλώντας στο Νταβός ο Μπαμπατζάν εκτίμησε ότι “η πολιτική της ανοικτής πόρτας δεν ισχύει πια” στην Ευρωπαϊκή Ενωση.”Ολοι πιστεύαμε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν ένα μεγάλο σχέδιο ειρήνης και στη συνέχεια η διαδικασία διεύρυνσης απλώς μπλόκαρε”, πρόσθεσε.



“Ενας από τους σημαντικότερους λόγους για τον οποίο η Τουρκία δεν μπορεί να γίνει μέλος της ΕΕ είναι ότι αυτή έχει γίνει ένα χριστιανικό κλαμπ. Στα μάτια μας αυτό είναι πολύ επικίνδυνο”, υπογράμμισε ο Μπαμπατζάν.

“Η μορφή της ΕΕ που θα δούμε να διαμορφώνεται στο μέλλον θα έχει τεράστια σημασία για το είδος του μηνύματος που θα λάβει η περιοχή μας”, δήλωσε ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης, υπογραμμίζοντας ότι η Τουρκία και οι άλλες χώρες της περιοχής παρατηρούν από πολύ κοντά αυτή την εξέλιξη.

Read more...

Όταν υπάρχει εθνική αξιοπρέπεια: “Χαστούκι” από τους Σερβοβόσνιους στον Αχμέτ Νταβούτoγλου!

Υπάρχουν και κάποιοι με αξιοπρέπεια στα Βαλκάνια που δεν στέκονται “σαν χάνοι” με το στόμα ανοικτό από … δέος και αντιμετωπίζουν με τον δέοντα τρόπο την αλαζονική συμπεριφορά τον ισλαμιστή υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου. Όπως συνέβη με τον προεδρεύοντα του συλλογικού προεδρείου της Βοσνίας Ερζεγοβίνης Νεμπόισα Ραντμάνοβιτς, όταν ο θρασύτατος Αχμέτ Νταβουτόγλου που έχει μεταβεί ως “διαμεσολαβητής” στην Βοσνία, ζήτησε να μην υπάρχει στο χώρο όπου έπρεπε να πραγματοποιηθεί η συνάντηση, σημαία της σερβικής Δημοκρατίας!

Τότε ο προεδρεύων του συλλογικού προεδρείου της Βοσνίας Ερζεγοβίνης Νεμπόισα Ραντμάνοβιτς, που εκπροσωπεί τη σερβική εθνότητα, αρνήθηκε να συναντηθεί με τον Τούρκο ΥΠΕΞ και εξέδωσε οργισμένη ανακοίνωση, τερματίζοντας οριστικά την τουρκική προσπάθεια, τυπικά “διαμεσολάβησης”, ουσιαστικά παρέμβασης στην Βοσνία εκ μέρους της Άγκυρας.

Στην ανακοίνωση, που εξέδωσε το γραφείο του Ραντμάνοβιτς, χαρακτηρίζεται “ανεπίτρεπτη” η συμπεριφορά της τουρκικής αντιπροσωπείας και αναφέρεται ότι “επιπρόσθετος λόγος για να μην γίνει δεκτός, από τον πρόεδρο της Βοσνίας, ο Νταβούτογλου ήταν και το γεγονός ότι έφτασε στο προγραμματισμένο ραντεβού με καθυστέρηση 75 λεπτών”.
Περίπου σαν γιουσουφάκια τους αντιμετώπισε, δηλαδή, ο Α.Νταβούτογλου. Ανάλογη συμπεριφορά είχε και το καλοκαίρι με τον επισκεψη και συνάντηση με τον τότε αναπληρωτή, νυν υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα, στην Ρόδο, αλλά εδώ υπάρχει άλλο “πνεύμα”…
Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας βρίσκεται στη Βοσνία, για να προωθήσει τον διάλογο μεταξύ των τριών εθνοτήτων, ώστε να επιτευχθεί “η ομαλή λειτουργία του κράτους”. Πρακτικά η Τουρκία θέλει να δορυφοροποιήσει το τριεθνικό (Βόσνιοι μουσουλμάνοι, Σέρβοι, Κροάτες) κρατικό μόρφωμα της Βοσνίας.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

ΦΡΑΧΤΗΣ ΣΤΑ ΒΟΥΛΓΑΡΟΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ

Με το σκεπτικό της παρεμπόδισης του αφθώδη πυρετού, αρχίζει η κατασκευή στα σύνορα Βουλγαρίας-Τουρκίας, του πρώτου τμήματος του συρμάτινου φράχτη μήκους 22 χιλιομέτρων.
Με βάση την είδηση που μετέδωσε το ράδιο Φόκους, ο επιθεωρητής κτηνίατρος της περιοχής Σλίβεν, Στόγιαν Κόλεφ δήλωσε πως ο συρμάτινος φράχτης θα είναι προς όφελος και των δύο πλευρών. Ο Κόλεφ είπε πως η κατασκευή του φράχτη θα χρειαστεί μόνο λίγες μέρες.

Στο μεταξύ το κέντρο τύπου του υπουργείου Γεωργίας ανακοίνωσε πως δεν έχει υπάρξει κάποια αντίδραση από την Τουρκία για την κατασκευή του συρμάτινου φράχτη ανάμεσα στις δύο χώρες

Στην ανακοίνωση αναφέρεται πως η ευρισκόμενη στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. Βουλγαρία προσπαθεί να εκπληρώσει τα καθήκοντα της και γράφει πως ¨Ο συρμάτινος φράχτης που θα παρεμποδίσει την μετακίνηση των κατοικίδιων και άγριων ζώων, θα αντιμετωπιστεί με ικανοποίηση και από τους Τούρκους αγρότες¨.
Μετά τον εντοπισμό αφθώδους πυρετού στα βουλγαροτουρκικά σύνορα, εφαρμόστηκε καραντίνα σε πολλά μέρη, ενώ εκατοντάδες μικρά και μεγάλα ζώα θανατώθηκαν.

TourkikaNea.gr

Read more...

Συλλαλητήριο κατά Έρογλου και Τουρκίας στα Κατεχόμενα

Οι Τουρκοκύπριοι του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου, πραγματοποιούν γενική απεργία, διαμαρτυρόμενοι για την οικονομική πολιτική του καθεστώτος Έρογλου και της «κυβέρνησης» Κιουτσούκ, που εφαρμόζεται με οδηγίες της Άγκυρας.
Τούρκοι στρατιώτες στην Κύπρο Συντεχνίες και κόμματα της αντιπολίτευσης βγήκαν στους δρόμους στις 11.00 το πρωί κατακλύζοντας την πλατεία Ινονού, όπου πραγματοποιήθηκε ογκώδες συλλαλητήριο.

Οι διαδηλωτές καταγγέλλουν ότι ο στόχος της Άγκυρας είναι η ενίσχυση της παρουσίας των δικών της πολιτών (εποίκων) στην Κύπρο και η επιβολή συντηρητικών αξιών στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα κατά της Τουρκίας και της «κυβέρνησης» του καθεστώτος.

Το κύμα αντίδρασης στην άθλια οικονομική κατάσταση αποτυπώνεται και στα πρωτοσέλιδα των σημερινών τουρκοκυπριακών εφημερίδων. Η ”Γενί Ντουζέν” καλεί τον κόσμο να λάβει μαζικά μέρος στο συλλαλητήριο.
Η ”Αφρίκα” γράφει ότι ήρθε η αναμενόμενη για εβδομάδες μέρα όπου θα πραγματοποιηθεί το μεγάλο συλλαλητήριο, προσθέτοντας ότι χθες, τρεις οργανώσεις πραγματοποίησαν εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω από την «πρεσβεία» της Τουρκίας , κρατώντας πανό που έγραφαν ”Άγκυρα κάτω τα χέρια σου από πάνω μας”.
Η ”Χαβαντίς” έχει τίτλο ”Ημέρα της πλατείας” και η ”Μπακίς” αφιερώνει το κύριο θέμα της στο συλλαλητήριο με τίτλο ”Εμπρός για το συλλαλητήριο”.
Η ”Βολκάν” έχει ως τίτλο ”Προσοχή στους προβοκάτορες” και αναφέρεται στις δηλώσεις του « πρωθυπουργού» Ιρσέν Κιουτσιούκ ότι τα οικονομικά μέτρα λαμβάνονται για το μέλλον της χώρας και των νέων και δεν θυματοποιούν τους εργαζομένους. Η ”Χαλκίν Σεσί” έχει τίτλο ”Κιουτσιούκ: Αν θυματοποιηθούν οι εργαζόμενοι θα κατέβω και εγώ στην πλατεία”.

Στο μεταξύ το ΑΚΕΛ εκτιμά ότι η επιβληθείσα από την Τουρκία οικονομική κατάσταση στα κατεχόμενα, σε συνδυασμό με τη μεταφορά εποίκων, που στόχο έχει την αλλοίωση της δημογραφικής δομής, πλήττει την υπόθεση της επίλυσης του Κυπριακού, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος Σταύρο Ευαγόρου.

Ο Στ. Ευαγόρου δήλωσε ότι το ΑΚΕΛ εκφράζει στήριξη στους αγώνες του προοδευτικού και φιλειρηνικού κινήματος στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, που αγωνίζεται ταυτόχρονα για την επίλυση του Κυπριακού στη βάση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας.

(Πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Read more...

Τουρκία Πρωτιά σε παραβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά το ΕΔΑΔ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Τον διόλου τιμητικό τίτλο του χειρότερου παραβάτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απένειμε για άλλη μία χρονιά στην Τουρκία, με την ετήσια έκθεσή του, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΔΑΔ).

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που συγκέντρωσε το ΕΔΑΔ για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις 47 χώρες που έχουν υπογράψει την ομώνυμη Ευρωπαϊκή Σύμβαση, η γειτονική χώρα βρίσκεται στην πρώτη θέση καθώς περίπου το 18,5% των καταδικαστικών αποφάσεων του Δικαστηρίου που εκδόθηκαν το 2010 αφορούν στην Τουρκία.

Ακολουθούν η Ρωσία, με ποσοστό 14,5% επί των καταδικαστικών αποφάσεων και η Ρουμανία με περίπου 9,5%. Συνολικά, για το 2010, έφθασαν να εξεταστούν από το ΕΔΑΔ 278 υποθέσεις από την Τουρκία και μόνο σε εννέα από αυτές δεν διαπιστώθηκαν παραβιάσεις.


Οι δύο χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία αφορούν στο δικαίωμα σε μία δίκαιη δίκη (για το οποίο έγιναν 42 προσφυγές) και στην καθυστέρηση ολοκλήρωσης δικαστικών διαδικασιών (έγιναν 83 προσφυγές).
Επίσης, η Τουρκία είναι δεύτερη πίσω από τη Ρωσία ως η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό προσφυγών που αναμένουν να εκδικαστούν από το ΕΔΑΔ.

ΤΟ ΒΗΜΑ

Read more...

Ερντογάν μαινόμενος … εναντίον Τύπου!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ

Στις 17 Ιανουαρίου ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν κατέθεσε μήνυση εναντίον του αρχισυντάκτη της εφημερίδας Ταράφ, Αχμέτ Αλτάν, «για προσβολή εναντίον του προσώπου του και υπέρβαση των ορίων της ελευθερίας της έκφρασης».

Στο άρθρο του, που είχε τίτλο «Ο Ερντογάν και ο κούφιος τσαμπουκάς» και δημοσιεύτηκε στο φύλο της 15ης Ιανουαρίου, ο Αλτάν παρομοίωσε τον Ερντογάν με τον οδηγό του ανέκδοτου, που κινείται στο αντίθετο ρεύμα, ακούει στο ραδιόφωνο ότι ένας τρελός κινείται στο αντίθετο ρεύμα και σκέφτεται: «Μα τι ένας; Εδώ τόσοι τρελοί πάνε αντίθετα!».

Αφού κατηγόρησε τον τούρκο πρωθυπουργό για εξαπάτηση του λαού, συμβιβασμούς με το στρατιωτικό κατεστημένο, ανειλικρίνεια, έλλειψη ντομπροσύνης και αισθητικών αξιών, κατέληξε:
«Να δούμε πόσο ακόμα θα εξαπατάς με τον κούφιο τσαμπουκά σου που καταπίνει τη γλώσσα του μπροστά στους στρατηγούς και ξεσηκώνεται απέναντι σε καλλιτέχνες».

Ο Αλτάν άσκησε επίσης σκληρή κριτική στον Ερντογάν επειδή χαρακτήρισε έκτρωμα το «Μνημείο της Ανθρωπότητας», που βρίσκεται στην πόλη Κάρς και συμβολίζει τη φιλία ανάμεσα σε Τούρκους και Αρμενίους. «Έχεις τολμήσει ποτέ να ασκήσεις κριτική για αισθητικούς λόγους σε κάποιο άγαλμα του Ατατούρκ ή σε κάποιο τζαμί;» ρωτούσε στο άρθρο του.

Στην αγωγή του τούρκου πολιτικού αναφέρεται ότι ο Αλτάν έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της ελευθεροτυπίας και επιτίθεται προσωπικά στο Πρωθυπουργό της Τουρκίας, προσβάλλοντας τον.

Υπενθυμίζεται ότι η εφημερίδα «Taraf» είναι η εφημερίδα που έχει φέρει στο φως της δημοσιότητας την περίπτωση Εργκενεκον, αλλά και αυτή της υπόθεσης «Βαριοπούλας».

Η αγωγή εναντίον της «Taraf» ήταν το τελευταίο θερμό επεισόδιο στον πόλεμο ανάμεσα στον τούρκο πρωθυπουργό και τον Τύπο που κρατάει εδώ και καιρό. Μόνο τον περασμένο χρόνο ο Ερντογάν έχει μηνύσει επίσης τον ποιητή Αταόλ Μπεχράμογλου, τον πρώην αρχισυντάκτη της «Χουριέτ», Οκτάι Εκσί και τα 15 μέλη ενός θεατρικού θιάσου.

Σε γενικές γραμμές ο Ερντογάν έχει αποδειχτεί πως δεν αντέχει την κριτική.
Μια από τις πλέον ανελέητες συγκρούσεις του με την τέταρτη εξουσία ήταν η διαμάχη του με τον ισχυρότατο εκδότη Αϊντίν Ντογάν, τα έντυπα του οποίου ασκούσαν κριτική στην κυβέρνηση και στο πρόσωπο του.
Η διαμάχη κατέληξε στο να επιβληθεί στον Ντογάν το αστρονομικό πρόστιμο των 3,7 δις. δολαρίων για … φοροδιαφυγή.
Το ποσό αυτό αντιστοιχεί περίπου στο σύνολο των περιουσιακών στοχείων του Ομίλου, στον οποίο ανήκουν έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα μεγάλης κυκλοφορίας και ακροαματικότητας, όπως οι εφημερίδες Hurriyet, Milliyet, η αθλητική Fanatik και τα τηλεοπτικά δίκτυα Kanal D, Star TV και CNNTurk.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο Ντογάν βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για πώληση του ομίλου του στον όμιλο του Ρούπερτ Μέρντοκ.

Παρά τις εκσυγχρονιστικές εξαγγελίες του Ερντογάν ουδείς αμφιβάλλει ότι η ελευθερία του Τύπου στην Τουρκία βρίσκεται υπό διωγμό.
Η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων καταγγέλλει ότι 40 τούρκοι δημοσιογράφοι βρίσκονται στην φυλακή και περισσότεροι από 700 περιμένουν να δικαστούν, οι περισσότεροι από αυτούς κουρδικής καταγωγής που κατηγορούνται ότι κάνουν αντιτουρκική προπαγάνδα.

Τον περασμένο Ιούνιο ο Ιρφάν Ακτάν καταδικάστηκε σε 15 μήνες φυλακή επειδή σε ένα ρεπορτάζ του τόλμησε να περιλάβει την άποψη ενός μέλους του ΡΚΚ.
Ο Μεχμέτ Μπαρανσού, ένας δημοσιογράφος με μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό του, μόνο τους τελευταίους 18 μήνες έχει οδηγηθεί στο δικαστήριο περισσότερες από 40 φορές.

ΤΟ ΒΗΜΑ

Read more...