Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Νταβούτογλου: Τα σύνορα της Τουρκίας είναι πλασματικά


του Χρ. Μηνάγια από το Geostrategy

Μετά τις τελευταίες προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες Τούρκων αξιωματούχων για τη Θράκη και νησιά του Αιγαίου, η Τουρκία, με μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική δήλωση του Αχμέτ Νταβούτογλου, παρουσιάζει τις πραγματικές της προθέσεις, αναφορικά με τα υφιστάμενα σύνορα των χωρών της περιοχής που εντάσσεται στις περιφερειακές επιδιώξεις της Άγκυρας.

Συγκεκριμένα, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε τα εξής: «Κανένα από τα σύνορα της Τουρκίας δεν είναι φυσιολογικό. Σχεδόν όλα είναι πλασματικά (δεν χαρακτηρίζονται από φυσικότητα και αληθοφάνεια). Βέβαια πρέπει να τα σεβόμαστε ως κράτη έθνη, ωστόσο ταυτόχρονα πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν και οι φυσικές συνέχειες. Έτσι είναι οι εποχές.»....*

Οι δηλώσεις αυτές του Αχµέτ Νταβούτογλου δεν είναι καινοφανείς, απλώς επιβεβαιώνουν για µια φορά ακόµη τις θέσεις του για την ελαστικότητα στην οριοθέτηση των συνόρων µε τις γειτονικές χώρες. Ενδεικτικά για το Αιγαίο, στο βιβλίο του συντάκτη του παρόντος, µε τίτλο: «Η Γεωπολιτική Στρατηγική και η Στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας» (σελ. 57) παρουσιάζεται το εξής απόσπασµα των θέσεων του Τούρκου υπουργού από το βιβλίο του Στρατηγικό Βάθος: «Η συγκέντρωση των νησιών του Αιγαίου στα χέρια της Ελλάδος δηµιουργεί το πιο σηµαντικό αρνητικό στοιχείο στην πολιτική της Τουρκίας για τον εγγύς θαλάσσιο χώρο της. Η βασική πηγή του προβλήµατος στο Αιγαίο είναι η αθεράπευτη αντίφαση µεταξύ του παρόντος καθεστώτος και της σηµερινής γεωλογικής-γεωπολιτικής πραγµατικότητας.» ∆ιαπιστώνεται δηλαδή ότι οι θέσεις του Νταβούτογλου παραµένουν σταθερές χωρίς καµία πρόθεση για αλλαγή τους.

Επιπρόσθετα δε, για να γίνουν περισσότερο κατανοητά τα λόγια του Νταβούτογλου, ο Τούρκος ακαδηµαϊκός Yusuf Yerkel της επιτελικής οµάδας του Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι, τα τελευταία 100 χρόνια οι χώρες της περιοχής χωρίσθηκαν µε επιπόλαια πολιτιστικά και θρησκευτικά σύνορα, ενώ θεωρεί ότι η άρση του καθεστώτος της βίζας, αρχικά µε χώρες της Μέσης Ανατολής, αποτελεί το µέσο για την άρση των εθνικών συνόρων. Η επιδίωξη άρσης της βίζας αποτελεί µια παράµετρο της τουρκικής στρατηγικής η οποία βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα, ειδικά και µε τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήδη, η Τουρκία πέτυχε την κατάργηση της βίζας από το Μαρόκο, τη Λιβύη, το Λίβανο, τη Συρία, τη Τυνησία, την Ιορδανία, την Υεµένη, την Κροατία, το Κόσσοβο, τα Σκόπια, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο, τη Γεωργία, το Καζακστάν, την Κιργιζία, το Ιράν και τη Ρωσία.

Στις 2-5-2011 σε άρθρο µας µε τίτλο: «H Σµύρνη Κέντρο της Τουρκικής
∆ιπλωµατίας» είχαµε επισηµάνει την επιδίωξη της Τουρκίας για επέκταση των βιοµηχανικών, πολιτιστικών, ενεργειακών και στρατιωτικών της γραµµών, τονίζοντας τα εξής:
• Η Άγκυρα αποτελεί το διοικητικό κέντρο και το κέντρο λήψεως αποφάσεων της χώρας.
• Η Κωνσταντινούπολη αποτελεί το κέντρο των οικονοµικών και επιχειρηµατικών δραστηριοτήτων της χώρας και θεωρείται ως ένα σηµαντικό εργαλείο για τις περιφερειακές επιδιώξεις των Τούρκων, τόσο προς τα Βαλκάνια όσο προς τον Καύκασο και τα τουρκόφωνα κράτη της Κεντρικής Ασίας.
• Η απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης για ένταξη της Σµύρνης και της Αττάλειας στις περιοχές ενάσκησης της τουρκικής διπλωµατίας έχει σχέση µε την επιδιωκόµενη επέκταση των βιοµηχανικών, πολιτιστικών, ενεργειακών και στρατιωτικών γραµµών της περιοχής των δυτικών παραλίων προς το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και τις χώρες της Βόρειου Αφρικής.

Για την υποστήριξη της τουρκικής αντίληψης περί νέων θρησκευτικών και πολιτιστικών συνόρων, σηµαντικός είναι ο ρόλος του Φετούλαχ Γκιουλέν ο οποίος κατάφερε, αφενός να διεισδύσει στον τουρκικό κρατικό µηχανισµό (αστυνοµία, στρατό, ΜΙΤ, δικαιοσύνη κ.λπ.), θεωρούµενος επίσης και ως µέντορας του πρωθυπουργού Ερντογάν, αφετέρου µε τις εκπαιδευτικές και επιχειρηµατικές δραστηριότητες του κινήµατος του επιδιώκει τη δηµιουργία ενός παγκόσµιου χαλιφάτου. Ο έγκριτος δηµοσιογράφος Μάνος Ηλίαδης σε άρθρο του στον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝ∆ΥΤΗ στις 29-4-2011 αναγράφει τα εξής:
«3.Ενδεικτικό της ύπουλης τακτικής του Γκιουλέν αποτελεί ένα κήρυγµα που έκανε σε οπαδούς του το 19993.. “Πρέπει να κινηθείτε στις αρτηρίες του συστήµατος, χωρίς κανένας να προσέξει την παρουσία σας, µέχρι να φθάσετε σε όλα τα κέντρα. Μέχρι οι συνθήκες να ωριµάσουν, πρέπει να συνεχίσετε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Αν κάνετε κάτι πρόωρα, ο κόσµος θα πέσει πάνω στα κεφάλια µας”3».

Επίσης, εξίσου σηµαντικός είναι και ο ρόλος του ΤΙΚΑ (Τουρκικός Οργανισµός Συνεργασίας και Ανάπτυξης) ως εργαλείο της παγκόσµιας εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, αναφορικά µε την πολιτική της «ήπιας δύναµης» στις τουρκόφωνες χώρες και στις λοιπές γειτονικές της χώρες. Συγκεκριµένα, οι Τούρκοι, µε την επιδίωξη για σύναψη οικονοµικών, εµπορικών, τεχνολογικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και εκπαιδευτικών συµφωνιών, αποβλέπουν αφενός στη διείσδυσή τους στις χώρες αυτές, αφετέρου να δηµιουργήσουν ερωτηµατικά και προβληµατισµούς για την ορθότητα των υφιστάµενων πολιτιστικών και θρησκευτικών συνόρων. Επίσης, ο ΤΙΚΑ δίδει µεγάλη βαρύτητα στον τοµέα της τουρκολογίας µε τη δηµιουργία αντίστοιχων τµηµάτων σε πανεπιστήµια του Αφγανιστάν, της Αλβανίας, της Λευκορωσίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Βουλγαρίας, της Εσθονίας, της Παλαιστίνης, της Ινδίας, του Καζακστάν, της Κιργιζίας, της Λιθουανίας, της Μογγολίας, της ΠΓ∆Μ, του Οζµπεκιστάν, της Σλοβακίας, της Συρίας, του Ταταριστάν, του Τουρκµενιστάν, της Ουκρανίας και της Υεµένης. Στα πλαίσια δε, περιφερειακών συνεργασιών υλοποιεί ένα διεθνές πρόγραµµα εκπαίδευσης αστυνοµικών αφενός µε την αποστολή Τούρκων εκπαιδευτών στις χώρες που το ζητούν π.χ. Αλβανία, Παλαιστίνη, αφετέρου µε την εκπαίδευση αλλοδαπών αστυνοµικών στις τουρκικές αστυνοµικές σχολές. Τέλος, χαρακτηριστικό παράδειγµα των εν λόγω τουρκικών επιδιώξεων αποτελεί το γεγονός ότι, η Τουρκία την περίοδο 2006-2009 διέθεσε περίπου 700 εκατ. δολάρια για οικονοµική βοήθεια στις χώρες της περιοχής ενδιαφέροντός της µε την ακόλουθη κατανοµή:


• Καύκασος και Κεντρική Ασία: 44,44%
• Βαλκάνια και Ανατολική Ευρώπη: 26,85%
• Κεντρική Ασία και Αφρική: 24,68%
• Άπω Ανατολή: 3,87%
• Λοιπές περιοχές: 0,16%

Όλα τα παραπάνω άρχισαν να δηµιουργούν προβληµατισµούς σε πολλά κράτη, πλην όµως η τουρκική διπλωµατία έχοντας ως σηµαία το «στρατηγικό βάθος» προσπαθεί να τα παραπλανήσει λέγοντας ότι η στρατηγική της δεν ενέχει ιµπεριαλιστικές προθέσεις αλλά αποσκοπεί σ’ έναν ειρηνικό συνεταιρισµό µε την περιοχή. Η πραγµατικότητα όµως είναι εντελώς διαφορετική διότι είναι πασιφανές ότι η Άγκυρα αποσκοπεί να διεισδύσει στις χώρες αυτές, να τις θέσει υπό την επιρροή της και να τις διαµορφώσει όπως αυτή επιθυµεί. Παράλληλα δε, µε την προβολή της εθνικής της ισχύος προσπαθεί να πείσει τους γεωπολιτικούς των Κέντρων Αποφάσεων της ∆ύσης ότι αποτελεί έναν πολύ σηµαντικό παράγοντα για την αρµονική συνύπαρξη του ∆υτικού Πολιτισµού µε το Ισλάµ και τον Τουρκικό Πολιτισµό της Κεντρικής Ασίας.

www.aksam.com.tr

Read more...

Η Ενεργειακή συμφωνία Ιράκ και Ε.Ε πλήγμα για Κουρδική Περιφεριακή Διοίκηση και Τουρκία.


H Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και o Αντιπρόεδρος της Ιρακινής Κυβέρνησης και Υπουργός Ενέργειας Hussain al-Shahristani ανακοίνωσαν ότι κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με το μέλλον των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου απο το Ιράκ πρός της Ε.Ε.

Ο Επίτροπος Ενέργειας της Ευρωπαικής Ενωσης Guenther Oettinger και ο Αντιπρόεδρος της Ιρακινής Κυβέρνησης και Υπουργός Ενέργειας Hussain al-Shahristani υπέγραψαν συμφωνία στις Βρυξέλλες αναφορικά με μια πιο βελτιωμένη στρατηγική εταιρική σχέση στον τομέα της ενέργειας.Η συμφωνία αυτή ανοίγει τον δρόμο για την παράδοση πετρελαίου και φυσικού αερίου απο το Ιράκ στην Ευρώπη μέσω του Νοτίου Διαδρόμου.Στην κοινή δήλωση αναφέρεται οτι η συμφωνία είναι σύμφωνη με την σχετική ιρακινή νομοθεσία όπως αυτή έχει εγκριθεί απο την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Ιράκ.

Είναι γνωστή η διαμάχη της ιρακινής ομοσπονδιακής κυβέρνησης με την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG) αναφορικά με το κατά πόσο οι συμβάσεις που έχει υπογράψει η Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG) με τις πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρείες είναι σύμφωνες με τους ομοσπονδιακούς νόμους του Ιράκ.Η Ομοσπονδιακή Ιρακινή Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι διεθνείς συμβάσεις πρέπει είτε να μετατραπούν σε συμβάσεις παροχής υπηρεσιών, προκειμένου να έχουν την έγκριση της είτε να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση.

Η Ε.Ε. με την υπογραφή αναγνωρίζει μόνο την Ιρακινή κεντρική κυβέρνηση ως επίσημη αρχή. με την με την οποία θα συνάπτει συμβάσεις για την εξαγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου απο το Ιράκ Αυτό σημαίνει ότι η Περιφερειακή Διοίκηση του Κουρδιστάν η οποία έχει δική της κυβέρνηση και κοινοβούλιο -και έχει υπογράψει συμβάσεις με ξένες πολυεθνικές εταιρείες- πρέπει να έχει την έγκριση της ιρακινής κυβέρνησης για να μπορούν να πραγματοποιήσει εξαγωγές προς την Ε.Ε..

Παρόλο που οι ακριβείς λεπτομέρειες της συμφωνίας δεν είναι ακόμη σαφής θεωρείται το πλέον πιθανό ενδεχόμενο η Περιφερειακή Διοίκηση του Κουρδιστάν και η Ιρακινή κυβέρνηση να βρεθούν σε τροχιά σύγκρουσης για το θέμα των συμβάσεων αλλά ταυτόχρονα και η Τουρκία έρχεται σε τροχιά σύγκρουσης με την ιρακινή κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση και τούτο γιατί Τουρκικές εταιρείες έχουν προχωρήσει σε σημαντικές επενδύσεις στο Ιρακινό Κουρδιστάν και η Τουρκία έχει σφυρηλάτησει ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με την Κουρδική Περιφερειακή Διοίκηση (KRG)

Η Τουρκία - μέσω των τουρκικών αυτών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο Ιρακινό Κουρδιστάν-είχε σχεδιάσει να καταστεί ο κύριος οικονομικός παράγοντας στην περιοχή.Επίσης σε μια προσπάθεια να επιταχυνθεί η εξαγωγή των ανεκμετάλλευτων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου απο την Περιφέρεια του Κουρδιστάν πρός τις διεθνείς αγορές είχε σχεδιάσει ένα σύστημα νέων αγωγών για την μεταφορά του πετρελαίου και του φυσικού αερίου μέσω της Τουρκίας κάτι που θα είχε ιδιαίτερα θετικές επιπτώσεις στην τουρκική οικονομία. Παράλληλα αναλυτές επισημαίνουν ότι η σουντιτική Τουρκία δεν θα βρεί το ίδιο καλό πνεύμα συνεργασίας που είχε με την Περιφερειακή Διοίκηση του Κουρδιστάν με την σιιτική Ιρακινή Κυβέρνηση

Η Περιφερειακή Διοίκηση του Κουρδιστάν θεωρεί ότι ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος για να καταστεί μια πετρελαιο-παραγωγική εξαγωγική χώρα θα ήταν μέσω καλών σχέσεων με την Τουρκία. Από την άλλη πλευρά η Τουρκία ήλπιζε να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή αυτή διαδραματίζοντας έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στον μελλοντικό εφοδιασμό της Ευρώπης με πετρέλαιο και φυσικό αέριο και στόχευε στο να χρησιμοποιήσει την ισχύ της στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η παρούσα κατάσταση έχει δημιουργήσει κλίμα σύγχυσης και αβεβαιότητας μεταξύ των επενδυτών στο Ιρακινό Κουρδιστάν.Η συμφωνία Ιράκ και Ε.Ε. αποτελεί σημαντικό πλήγμα για την Κουρδική Περιφερειακή Διοίκηση η οποία ευελπιστούσε να γίνει ο κύριος εξαγωγικός φορέας πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή αυτή και πιστεύεται ότι θα προκαλέσει μείωση της επενδυτικής δραστηριότητα στον τομέα της ενέργειας στο Ιρακινό Κουρδιστάν.

Kurdishaspect.com - Shwan Zulal

Read more...

Business Ισραήλ-Τουρκίας


Παρά την ένταση στον διπλωματικό τομέα , Τουρκία και Ισραήλ διατηρούν ιδιαίτερους δεσμούς στον εμπορικό τομέα, με το ύψος των εμπορικών συνναλαγών να εμφανίζει αυξητική τάση.Η Τουρκία αγοράζει υψηλής τεχνολογίας στρατιωτικό εξοπλισμό από πολεμικές βιομηχανίες του Ισραήλ ενώ ως επί το πλείστον ο ιματισμός και τα υποδήματα των ισραηλινών στρατιωτών είναι τουρκικής προέλευσης (Yakupoglu A.S. κορυφαία τουρκική εταιρεία στον τομέα της).

Παρά τα πολιτικά προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών δεν έχουν υπάρξει συνέπειες στον εμπορικό τομέα .Αυτό φέρεται να δήλωσε με τον όρο της ανωνυμίας στέλεχος της ανωτέρω εταιρείας αλλά και ο πρόεδρος της ισραηλινής ομοσπονδίας των εμπορικών επιμελητηρίων Uriel Lynn δήλωσε ότι "το διμερές εμπόριο και οι επενδύσεις δεν έχουν επηρεαστεί από την πολιτική κατάσταση".

Οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ του Ισραήλ και την Τουρκία αυξήθηκαν κατά 25 τοις εκατό μεταξύ 2009 και 2010, και κατά 40 τοις εκατό το πρώτο τρίμηνο του 2011 σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους. Το διμερές εμπόριο μέχρι το τέλος του περασμένου έτους έφθασε στα 3,442 δισεκατομμύρια $, έναντι 2,580 δισ. δολαρίων το 2009 .Ιδιαίτερη δυναμική εμφανίζουν οι τομείς των χημικών ουσιών και των μετάλλων (Σίδηρος, χάλυβας, προϊόντα αυτοκινητοβιομηχανίας, πετρέλαιο και προϊόντων πετρελαίου, ηλεκτρικά μηχανήματα, χημικά προϊόντα, δομικά υλικά, έτοιμα ενδύματα προϊόντα και τεχνουργήματα από μέταλλα), είναι τα κύρια προϊόντα που εξάγονται από την Τουρκία προς το Ισραήλ. Επιπλέον, έχει υπάρξει μια αύξηση των εξαγωγών από Τουρκικής πλευράς σε πλαστικές ύλες, υφάσματα, ημιπολύτιμους λίθους και μεταφορικά μέσα, σύμφωνα με το ισραηλινό Εμπορικό Επιμελητήριο.

Η Τουρκία πραγματοποίησε εξαγωγές ύψους 2,083 δισεκατομμυρίων $ ενώ οι εισαγωγές 1,359 δισεκατομμυρίων δολαρίων αξίας των αγαθών από το Ισραήλ πέρυσι, σύμφωνα με την τουρκική στατιστική υπηρεσία, και κατά τους πρώτους τρεις μήνες του 2011, η Τουρκία εξήγαγε προϊόντα αξίας 579,3 εκατομμυρίων δολαρίων για το Ισραήλ και τα εισαγόμενα προϊόντα ήταν αξίας 397,3 εκατομμυρίων $.

Η Τουρκία είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Ισραήλ στην περιοχή και δεύτερης σε μέγεθος στον κόσμο, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τον Ahmet Reyiz Γιλμάζ, επικεφαλής της Yılmazlar Group και ηγέτης του Τουρκικού Εθνικιστικού Συντηρητικού Κόμματος- ( η οποία έχει αναλάβει και εκτελεί μεγάλα κατασκευαστικά έργα η αξία των οποίων υπολογίζεται σε 2 δισεκατομμύρια δολάρια και δραστηριοποιείται στο Ισραήλ για δύο δεκαετίες σχεδόν) και αν συνεχιστεί η ίδια αυξητική τάση είναι δυνατόν να την ξεπεράσει.

Εξαιτίας της πολιτικής αναταραχής όμως είναι δυνατόν όμως να υπάρξουν αρνητικές συνέπειες και ανέφερε χαρακτηριστικά την απόρριψη της παράτασης της άδειας παραμονής 1000 Τούρκων εργατών στο Ισραήλ η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την προβληματική λειτουργεία της επιχείρησης του, αναφέρεται στην αδιαφοορία του τουρκικού κράτους για το πρόβλημα αυτό, αλλά ευελπιστεί να ξεπεράσουν οι δύο πλευρές τα προβλήματα και να αποκατασταθούν οι σχέσεις τους.

http://infognomonpolitics.blogspot.com

Read more...

Μπαγίς: Αλλαγή Συντάγματος για να δούμε Ευρώπη


Ζήτημα αλλαγής του Συντάγματος, αν η Τουρκία θέλει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έθεσε ο υπουργός Επικρατείας και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την Ε.Ε., Εγκεμέν Μπαγίς, λίγο πριν της βουλευτικές εκλογές της 12ης Ιουνίου. Μιλώντας σε παρουσίαση βιβλίου, εκτίμησε πως "δεν φαίνεται πιθανό για την Τουρκία να γίνει μέλος της Ε.Ε. με το ισχύον Σύνταγμά της". Πρόσθεσε πως ""η Τουρκία θα έχει σύντομα ένα κοινωνικό Σύνταγμα, που θα καταρτίσουν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί της", κάνοτνας λόγο για "συναρπαστική εξέλιξη" στην ενταξιακή πορεία της χώρας.

http://www.enet.gr/

Read more...

TI KΡΥΒΕΙ Η ΚΡΙΣΗ ΙΣΡΑΗΛ – ΤΟΥΡΚΙΑΣ;


Η επιδείνωση των σχέσεων Άγκυρας-Τελ Αβίβ δεν είναι μία συγκυριακή εξέλιξη, αλλά αποτέλεσμα των κατακλυσμιαίων αλλαγών που συντελούνται στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας. Οι συχνές επικριτικές δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας εναντίον του Ισραήλ καταδεικνύουν ότι η Άγκυρα επιδιώκει μία ελεγχόμενη κρίση με το Τελ-Αβίβ. Η νέα πολιτική Νταβούτογλου οραματίζεται μία Τουρκία που θα ηγεμονεύει στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και θα συνιστά μία γέφυρα Ανατολής-Δύσης με προφανή γεωπολιτικά οφέλη.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση του νεο-οθωμανικού οράματος είναι η εξομάλυνση των σχέσεων της Άγκυρας με τον αραβικό/μουσουλμανικό κόσμο. Ένας ‘γρήγορος’ τρόπος βελτίωσης των τουρκο-αραβικών και τουρκο-ιρανικών σχέσεων είναι η άσκηση δριμείας κριτικής στην ισραηλινή κυβέρνηση για την κατάσταση που επικρατεί στα παλαιστινιακά εδάφη.

Επιπρόσθετα, η επιθετική αντι-ισραηλινή ρητορική απευθύνεται στο τουρκικό εκλογικό σώμα με σκοπό την ηθική απαξίωση των Κεμαλιστών, που υπήρξαν εμπνευστές της στρατηγικής προσέγγισης με το Ισραήλ στα μέσα της δεκαετίας του 1990.

Ετσι, ο Ερντογάν χτυπάει το σαμάρι (Ισραήλ) για να πονέσει (και) ο γάϊδαρος (Κεμαλιστές).
Ωστόσο, υπάρχει και μία άλλη ανάγνωση των γεγονότων: η συντηρητικοποίηση του εκλογικού σώματος, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία, ωθεί την κυβέρνηση Ερντογάν σε τέτοιες δηλώσεις προκειμένου να τιθασεύσει το ισλαμιστικές τάσεις της τουρκικής κοινωνίας.

Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς με ακρίβεια την εξέλιξη των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων, αλλά είναι φανερό πλέον ότι υπάρχει ένα ψυχολογικό χάσμα μεταξύ των δύο χωρών που δημιουργεί νέα δεδομένα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η ισραηλινή κυβέρνηση, που έδειξε να αιφνιδιάζεται από τις εξελίξεις, μάλλον θα αντιδράσει στις τουρκικές επιθέσεις με τον προσφιλή της τρόπο, δηλαδή ενεργοποίηση του φιλοϊσραηλινού λόμπι στο αμερικανικό Κογκρέσο ώστε να δεχθεί πιέσεις η Άγκυρα για αλλαγή στάσης.

Η συγκεκριμένη στρατηγική όμως μόνο πρόσκαιρα θα συμβάλει στη βελτίωση των διμερών σχέσεων, αφού παραβλέπει τους νέους συσχετισμούς ισχύος που έχουνε διαμορφωθεί στην περιοχή. Η κυβέρνηση Ερντογάν, απαλλαγμένη από την κηδεμονία της στρατογραφειοκρατιάς, έχει κατορθώσει να οικοδομήσει στενές σχέσεις με παραδοσιακούς αντιπάλους της Τουρκίας, όπως η Ρωσία, το Ιράν και η Συρία.

Η αυξημένη αυτοπεποίθηση που αισθάνεται η Άγκυρα στο εξελισσόμενο διεθνές σύστημα της επιτρέπει να ‘παγώσει’ τις σχέσεις με το Τελ Αβίβ γιατί πολύ απλά δεν χρειάζεται η Τουρκία πια το Ισραήλ, αλλά το αντίθετο.
* Επίκουρος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας

elkeda

Read more...

Γιατί ανησυχεί η Αθήνα,για τις συλλήψεις ανώτατων αξιωματικών στην Άγκυρα


Η σύλληψη του πτέραρχου Μπιλκίν Μπάλανλι,σχεδόν βέβαιου Αρχηγού της Τουρκικής ΠΑ, από τον ερχόμενο Αύγουστο, αποτελεί ένα ακόμη ισχυρότατο πλήγμα στο γόητρο των “κεμαλιστών”. Οι Τούρκοι στρατηγοί παρά τα αλεπάλληλα σοκ που έχουν υποστεί δείχνουν αδύναμοι να αντιδράσουν στις “επιθέσεις” των ισλαμιστών του Ερντογάν.

Μέσα στη καρδιά της προεκλογικής περιόδου και με τον Ερντογάν βέβαιο νικητή των εκλογών,ο Αρχηγός των Ακαδημιών Πολέμου πτέραρχος Μπάλανλι,συνελήφθη με την κατηγορία της συμμετοχής του στο σχέδιο ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ. Είναι ο πρώτος εν ενεργεία τόσο υψηλόβαθμος αξιωματικός που συλλαμβάνετε. Στην Άγκυρα μυρίζει μπαρούτι.

Σ΄ αυτό το κλίμα θα βρεθεί ο Έλληνας Α/ΓΕΑ αντιπτέραρχος Βασίλης Κλόκοζας επισκέπτεται τη Τουρκία. Η ελληνική ΠΑ, αρνήθηκε ,όπως έγραψαν τα ΝΕΑ, την πρόσκληση συμμετοχής ελληνικών αεροσκαφών σε air show που θα γίνει στις 4 και 5 Ιουνίου στη Σμύρνη. Αρνητική ήταν και η απάντηση του Α/ΓΕΑ Β.Κλόκοζα να παρακολουθήσει την επίδειξη.Ο κ.Κλόκοζας θα συμμετάσχει στις εργασίες της EURAC και θα επιστρέψει στην Αθήνα.

Όταν το θερμόμετρο της έντασης μεταξύ ισλαμιστών-κεμαλιστών αρχίζει να “κοκκινίζει” στην Άγκυρα,στην Αθήνα είναι λογικό να υπάρχει ανησυχία. Αν και το σενάριο της “εξαγωγής κρίσης” στο Αιγαίο, κουραστικά επαναλαμβάνεται σε τέτοιες περιπτώσεις από τα ελληνικά ΜΜΕ,χωρίς να επιβεβαιώνεται,παραμένει πάντα μια ανησυχία απολύτως λογική.Ειδικά τώρα που η ελληνική πλευρά ξεκινά αεροναυτικές ασκήσεις (ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ) και στις 7 Ιουνίου έχει προγραμματίσει την άσκηση ΙΩΝΑΣ, στη περιοχή μεταξύ Ρόδου Καστελόριζου. Μια περιοχή που “ερεθίζει” την επιθετικότητα της Τουρκίας.

http://nationalpride.wordpress.com

Read more...

Επίθεση με πέτρες από διαδηλωτές στο λεωφορείο του Τούρκου πρωθυπουργού


Επίθεση διαδηλωτών με πέτρες στο λεωφορείο του Τούρκου πρωθυπουργού στην πόλη Hopa, στην επαρχεία Artvin κοντά στα σύνορα με την Γεωργία, είχαμε σήμερα με αποτέλεσμα τον κρίσιμο τραυματισμό ενός αστυνομικού ο οποίος έπεσε από το εν λόγω λεωφορείο. Πιο συγκεκριμένα ο Τούρκος πρωθυπουργός επισκεπτόταν την πόλη στα πλαίσια της προεκλογικής του εκστρατείας.

Κατά την διάρκεια της αναχώρησης του οι διαδηλωτές πέταξαν πέτρες στο λεωφορείο του Τούρκου πρωθυπουργού καθώς αυτό κινείτο σε δρόμο της πόλης με αποτέλεσμα οι αστυνομικοί που συνόδευαν τον Recep Tayyip Erdoğan να χρησιμοποιήσουν σπρέι πιπεριού και να ανοίξουν πύρ με τα όπλα τους, πυροβολώντας στον αέρα για εκφοβισμό.

Ένας αστυνομικός που βρισκόταν στην οροφή του λεωφορείου έπεσε από το όχημα κατά την διάρκεια της επίθεσης, αφού δέχτηκε πέτρα από τους διαδηλωτές και μεταφέρθηκε σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με πληροφορίες ένα ακόμα άτομο από τους διαδηλωτές πέθανε από ανακοπή καρδιάς, μετά από εισπνοή του σπρέι πιπεριού που χρησιμοποίησαν οι αστυνομικοί.

Την προηγούμενη μέρα του συμβάντος δηλαδή την Δευτέρα 30 Μαΐου είχαν προηγηθεί διαδηλώσεις στην πλατεία που θα έδινε την ομιλία του ο Τούρκος πρωθυπουργός με αποτέλεσμα η αστυνομία να χρησιμοποιήσει αντλίες νερού και δακρυγόνα.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Πρώτος στόχος για το Eurofighter η Τουρκία!


Οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας, προωθώντας τα θεμιτά σε κάθε περίπτωση συμφέροντά τους στον εμπορικό τομέα, έχουν «βάλει στο μάτι» την Τουρκία, η οποία μετά τη λήξη του διαγωνισμού στην Ινδία όπου ευελπιστούν να επικρατήσουν θα αποτελέσει τον πρώτο στόχο για το EF-2000 Typhoon, πιο γνωστό ως Eurofighter!

Σε απλά… ελληνικά, δε φτάνουν τα οικονομικά μας προβλήματα, είναι πιθανόν σύντομα να κληθούμε να αντιμετωπίσουμε μια Τουρκία εξοπλισμένη με υπερσύγχρονα μαχητικά τέταρτης γενιάς, τα οποία θα έχουν πουλήσει οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα οποία θα αξιοποιηθούν δεόντως από τους Τούρκους στο πλαίσιο της αναθεωρητικής τους πολιτικής σε όλο το μέτωπο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης…

Το συγκεκριμένο συμβόλαιο ευελπιστούν να κατορθώσουν στο τέλος να αποσπάσουν οι ευρωπαϊκές εταιρίες – μέλη της κοινοπραξίας κατασκευής του μαχητικού (Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Βρετανία), εκμεταλλευόμενοι τα προβλήματα που παρουσιάζονται στην ανάπτυξη του αμερικανικού F-35 Lightning II, στο οποίο η Τουρκία είναι βασικός εταίρος έχοντας επενδύσει ένα δισεκατομμύριο δολάρια…

Σε μια προσπάθεια να δελεάσουν τους Τούρκους, οι Ευρωπαίοι δεσμεύονται να κάνουν αυτό που δεν μπορούν να κάνουν οι Αμερικανοί: Να αποδεσμεύσουν όλους του κωδικούς και την τεχνολογία που ενσωματώνει το εν λόγω οπλικό σύστημα…

Οι ελπίδες τους αναθερμάνθηκαν από τη στιγμή που η Τουρκία ανακοίνωσε ότι αναστέλλει την προγραμματιζόμενη απόκτηση περίπου 100 μαχητικών αεροσκαφών F-35 λόγω της αμερικανικής άρνησης αποδέσμευσης των πηγαίων κωδικών του συστήματος, κάτι που θα επέτρεπε στους Τούρκους μηχανικούς να επαναπρογραμματίζουν το σύστημα σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τις επιθυμίες τους…

http://www.defence-point.gr/news/?p=11593

Read more...

«Πασάς στο σβέρκο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέλει να γίνει η Τουρκία


Συνδιαμορφωτής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ απαιτεί να γίνει η Άγκυρα μέσω της κατάθεσης συγκεκριμένων αιτημάτων/απαιτήσεων προς τις Βρυξέλλες. Η Τουρκία φαίνεται πως προσπαθεί να θέσει τις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) σε μία νέα βάση μέσω της ικανοποίησης εφτά αιτημάτων της, τα οποία και σχεδιάζει να καταθέσει στις Βρυξέλλες.

Έτσι σύμφωνα με την Κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» η Άγκυρα πρόκειται να απαιτήσει συγκεκριμένα… ανταλλάγματα με σκοπό να συνεχίσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Αξίζει να σημειωθεί πως εάν και εφόσον κάποιες από τις συγκεκριμένες απαιτήσεις ικανοποιηθούν η Τουρκία θα κερδίσει το στάτους ενός… ημι-μέλους της ΕΕ.

Μία ενδιαφέρουσα απαίτηση της Τουρκίας είναι να συμμετέχει σε σύνοδο της ΕΕ η οποία θα έχει στην ατζέντα της ζητήματα που θα έχουν να κάνουν με την Τουρκία.

Μία δεύτερη εξόχως χαρακτηριστική απαίτηση είναι να συμμετάσχει και σε ανεπίσημες διαπραγματεύσεις, σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, για θέματα ολοκλήρωσης όπως για παράδειγμα η ενσωμάτωση στις ευρωπαϊκές δομές των Δυτικών Βαλκανίων.

Σύμφωνα με την Κυπριακή εφημερίδα, τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία δεν φαίνονται διατεθειμένες να ενδώσουν στις Τουρκικές απαιτήσεις αλλά κράτη όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σουηδία και η Ιταλία υποστηρίζουν τις απόψεις της Άγκυρας.

Με λίγα λόγια η Άγκυρα αντιλαμβανόμενη τη δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει, μία κατάσταση η οποία αποτελεί φυσικό επακόλουθο της εμμονής της να επιμένει σε μαξιμαλιστικές πολιτικές του τύπου «δεν αναγνωρίζω τίποτα το οποίο να έχει σχέση με την Κύπρο» αλλά «απαιτώ να ενταχθώ στην ΕΕ» κλπ., προσπαθεί να σπάσει τον γόρδιο δεσμό… κόβοντας τον. Έτσι, στην προσπάθειά της να ταράξει τα νερά, να κάνει θόρυβο και να θέσει τους ευρωπαίους προ των ευθυνών τους εκβιάζει καταστάσεις και απαιτεί «ειδική μεταχείριση» αφού πρόκειται για ένα κράτος με… ειδικές ανάγκες.


Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η απαίτηση να συμμετέχει σε συνόδους και αποφάσεις της ΕΕ αναφορικά με ζητήματα που την αφορούν ουσιαστικά θα της δώσει την δυνατότητα να εμποδίσει ολόκληρη την… Ευρασιατική πολιτική της ΕΕ αφού με κάθε είδους πρόφαση θα ισχυρίζεται πως κάθε θέμα από την Λισαβόνα έως το… Βλαδιβοστόκ έχει να κάνει και με αυτή…

Υπερβολικό;

Ας δώσουμε δύο παραδείγματα για να γίνει κατανοητό:

Εάν υποθέσει κάποιος πως νέες ταραχές στο Ξινγιάνγκ της δυτικής Κίνας πρόκειται να λάβουν χώρα και η ΕΕ εμπλακεί στο ζήτημα, όπως ακριβώς έκανε στο 2008 λίγο πριν την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων της Κίνας, κατά την διάρκεια των εθνοτικών συγκρούσεων στην περιοχή, η Τουρκία θα ζητήσει λόγο και ρόλο στην διαμόρφωση της πολιτικής αυτής αφού σύμφωνα με αυτή οι Ουϊγούροι της περιοχής είναι… Τούρκοι!

Το δεύτερο παράδειγμα είναι ακόμα πιο χαρακτηριστικό, πιο «κοντινό» και κατανοητό αφού έχει να κάνει με την έρευνα, εξόρυξη και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου. Αρκεί κάποιος να σκεφτεί τι ακριβώς θα επακολουθήσει, από πλευράς Τουρκίας, την απόφαση της ΕΕ να αξιοποιήσει το φυσικό αέριο της περιοχής μέσω του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας…

Με λίγα λόγια η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προσπαθεί, ενόψει εκλογών, είτε να πετύχει μία μεγάλη διπλωματική νίκη η οποία θα καταστήσει την χώρα του ημιεπίσημο μέλος της ΕΕ, με το δικαίωμα συνδιαμόρφωσης πολιτικών, ή μέσω της δικαιολογίας της απόρριψης της συγκεκριμένης… γενναιόδωρης πρότασης της Τουρκίας, η κυβέρνηση του ΑΚΡ θα πολώσει τα αντιευρωπαϊκά αισθήματα της κοινής γνώμης την οποία μέρα με την ημέρα και μήνα με τον μήνα «οθωμανικοποιεί» όλο και περισσότερο… Οι εξελίξεις αναμένονται με ενδιαφέρον.

http://www.defence-point.gr/news/?p=11634

Read more...

Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ - Ξεμπερδεύοντας τα μπερδεμένα


του Β. Μαρκεζίνη

Εισαγωγικά
Εδώ και δύο χρόνια προσπαθώ να φέρω στην κοινή συνείδηση τη σημασία της ΑΟΖ ως και την κατά την γνώμη μου κακή (αν όχι επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα) διαχείριση των τουρκικών προβλημάτων από το υπουργείο των Εξωτερικών. Διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί συνάδελφοι, όπως π. χ. (κατά αλφαβητική σειρά) οι κ.κ. Καρυώτης, Μάζης, Ροζάκης και Σιουστούρας, αλλά και εξαίρετοι δημοσιογράφοι (ως ο κ. Σταύρος Λυγερός) έχουν εμπλουτίσει σημαντικά τη γνώση του κοινού πάνω σ' αυτό το ζωτικό και όλο και πιο επείγον θέμα.

Αλλά, δύο χρόνια μετά, το θέμα, από άγνωστο, έχει γίνει αντικείμενο τόσων πολλών άρθρων, αλλά και (ασαφών) δηλώσεων από το υπουργείο μας, ώστε ίσως να διευκόλυνε τους αναγνώστες μια συνοπτική προσπάθεια να ξεμπλέξουμε κάπως τη σύγχυση που προκαλεί το αυξανόμενο υλικό. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος του παρόντος δοκιμίου.

Η εξέλιξη του Δικαίου της Θάλασσας

To Δίκαιο της θάλασσας, από γεννησιμιού του, πάλευε μεταξύ δύο αντιμαχόμενων ιδεών: της ελευθερίας των θαλασσών (που ενθαρρύνει το εμπόριο) και της έκτασης της κυριαρχίας των παράκτιων κρατών επί του εγγύς αυτών υδάτινου χώρου. Από τη διαλεκτική αυτή σύγκρουση γεννήθηκε και μια άλλη ιδέα, η αρχή της «αβλαβούς διέλευσης», ακόμη και μέσα από τα «χωρικά ύδατα» του παρακτίου κράτους: αρχή που κατά τη γνώμη μου καταχράται (άρθρο 19 της Συνθήκης) η Τουρκία, όταν αναθέτει στα πολεμικά της να κάνουν επανειλημμένες βόλτες στο Σούνιο.

Στην αρχή τα πράγματα ήταν απλά και εντοπίζονταν στο εμπόριο και την αλιεία. Η διευθέτησή τους, λοιπόν, γινόταν βάσει εθιμικών λύσεων και ακαδημαϊκών προτάσεων, που προέρχονταν κυρίως από τις διαμαχόμενες χώρες - ειδικότερα την Αγγλία (με το έργο του Τζον Σέλντεν Mare Clausum, 1635) και την Ολλανδία (με το κλασικό έργο του Ούγκο Γκρότιους Mare Liberum, 1609). Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την ανεξαρτητοποίηση των αποικιών, η δημιουργία πολλών νέων κρατών, σε συνδυασμό με την τεχνολογική επανάσταση που αργά αλλά σταθερά επέτρεψε την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου, άρχισε να απαιτεί μια πιο σύγχρονη και πιο δίκαιη ρύθμιση των προβλημάτων. Η πρώτη σημαντική γραπτή ρύθμιση έγινε από τις τέσσερις συμβάσεις που υπεγράφησαν στη Γενεύη το 1958 και ρύθμιζαν, αντιστοίχως, την αιγιαλίτιδα ζώνη (χωρικά ύδατα) και τη συνορεύουσα ζώνη, την ανοικτή θάλασσα, την υφαλοκρηπίδα και την αλιεία στην ανοικτή θάλασσα. Εν προκειμένω, μας ενδιαφέρει η τρίτη συμφωνία, η σχετική με την υφαλοκρηπίδα.

Η «ηπειρωτική» υφαλοκρηπίδα ορίστηκε (στο άρθρο 1 της Σύμβασης, το 1958) ως καλύπτουσα: «α) τον βυθό της θάλασσας και το υπέδαφος των υποθαλασσίων περιοχών [...] μέχρι βάθους 200 μέτρων ή (β) έξω από το όριο αυτό, μέχρι το σημείο που το βάθος των υπερκειμένων υδάτων επιτρέπει την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων των περιοχών αυτών». To δεύτερο αυτό κριτήριο , γνωστό ως το «κριτήριο της εκμεταλλευσιμότητας», ήταν μεταβλητό και, ως εκ τούτου, καθιστούσε δύσκολη την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Οι συμφωνίες της Γενεύης έκρυβαν και μία ακόμη ασάφεια, η οποία μετριάστηκε με τον χρόνο. Έτσι, ενώ αναγνώριζαν υφαλοκρηπίδα σε κατοικημένες ή κατοικήσιμες νήσους, δεν ήταν απολύτως ξεκάθαρο αν ο όρος αυτός ήταν νομικός ή γεωλογικός. 0 όρος «ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα», συνδυαζόμενος με τη σχετικά μικρή απόσταση από το έδαφος -ηπειρωτικό ή νησιωτικό-, προσλάμβανε μια ορισμένη γεωλογική χροιά, αυτή δε την άποψη εξακολουθεί να υποστηρίζει σήμερα η Τουρκία με ιδιαίτερη έμφαση. Έτσι, η Τουρκία επιμένει ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου -τα οποία, σημειωτέον, δεν αποκαλεί ποτέ «ελληνικά», αλλά «αιγαιακά»- αποτελούν γεωλογική προέκταση της εγγύς ευρισκόμενης τουρκικής ηπειρωτικής περιοχής, με συνέπεια να επικάθηνται επί τουρκικής υφαλοκρηπίδας και, ως εκ τούτου, να ανήκουν μεν στην Ελλάδα, αλλά να μην έχουν υφαλοκρηπίδα πέραν των έξι (ή λιγότερων) μιλίων, που ισοδυναμούν με τα χωρικά μας ύδατα, μια και η Τουρκία δεν μας άφησε, με το περίφημο Κάζους Μπέλι, να τα επεκτείνουμε στα 12 μίλια, όπως μας επιτρέπει το Διεθνές Δίκαιο.



Από πλευράς Ελλάδας, τα προβλήματα αυτά βελτιώθηκαν από τη μεταγενέστερη Σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι της Τζαμάικας, το 1982, η οποία ετέθη σε ισχύ το 1994 και υπεγράφη από 157 κράτη πλην της Αμερικής, του Ισραήλ, της Βενεζουέλας και της Τουρκίας. Έτσι, είναι πλέον σαφές ότι και τα νησιά που είναι σε θέση να στηρίξουν ανθρώπινη ζωή έχουν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, όπως και υφαλοκρηπίδα και ότι αμφότερες εκτείνονται μέχρι 200 ναυτικά μίλια από το σημείο όπου αρχίζουν τα χωρικά ύδατα. Η προέκταση και ανάδειξη του κριτηρίου της απόστασης -200 μίλια- μειώνει έτσι ουσιαστικά, (αλλά δεν ακυρώνει εντελώς), τη σημασία του γεωλογικού κριτηρίου. Η «μετακίνηση» αυτή ενισχύεται πλέον και από τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της Χάγης του 1985 σχετικά με την υπόθεση Μάλτας-Λιβύης: μια νομολογιακή «μετακίνηση» προς την ανωτέρω ιδέα, η οποία άρχισε να διαφαίνεται ήδη από την απόφαση του δικαστηρίου, εν έτει 1982, για την υφαλοκρηπίδα Λιβύης-Τυνησίας.

Η οριοθέτηση της ΑΟΖ

Η υφαλοκρηπίδα υπάρχει αφ' εαυτής και δεν χρειάζεται να διακηρυχθεί. Χρειάζεται όμως να οριοθετηθεί μεταξύ όμορων κρατών και, σε περίπτωση διαφωνίας, να παραπεμφθεί με κοινό συμφωνητικό στο αρμόδιο διεθνές δικαστήριο προς απόφαση. Η ΑΟΖ, από την άλλη πλευρά, πρέπει να διακηρυχθεί και ακολούθως να οριοθετηθεί από τα ενδιαφερόμενα κράτη.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ΑΟΖ που μας ενδιαφέρει πρωτίστως είναι με την Κύπρο και, μετά, με την Αίγυπτο και τη Λιβύη. Η οριοθέτηση της απαιτεί διακρατική συμφωνία. Τυχόν αμφισβήτησή της από την Τουρκία ως τρίτο κράτος θα σήμαινε κατ' ουσίαν αμφισβήτηση των οριοθετήσεων δύο κρατών, όχι ενός. Επιπλέον, για να γίνει αυτό νομίμως (και όχι manu militari), θα απαιτείτο μονομερής προσφυγή της Τουρκίας στη Χάγη, με σκοπό την αμφισβήτηση των όποιων ρυθμίσεων θα είχαμε κάνει με την Κύπρο. Μια τέτοια προσφυγή είναι μεν δυνατή , αλλά όχι και εύκολη γιατί: (α) θα έπρεπε να είναι ad hoc, μια και η Τουρκία δεν έχει αποδεχθεί τη γενική δικαιοδοσία της Χάγης, (β) η Τουρκία δεν έχει αποδεχθεί τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας και (γ) η αμφισβήτηση της ελληνοκυπριακής οριοθέτησης θα έπρεπε να αρχίσει με την αμφισβήτηση της «αρχής της μέσης γραμμής» -μεταξύ Καστελόριζου και Τουρκίας- μια και, κατά κοινή ομολογία, αποτελεί το πρώτο βήμα στη διαδικασία οριοθέτησης της ΑΟΖ.

Οι αρχές που μπορεί να επικαλεστεί η Τουρκία για να στηρίξει τις θέσεις της είναι τρεις (κατ' αύξουσα σειρά σημασίας): (α) η ιδέα ότι η σύμβαση του 1982/1994 ενθαρρύνει συζητήσεις/συμφωνία ως βάση οριοθετήσεων μεταξύ όμορων κρατών, (β) παρέκκλιση από τη «μέση γραμμή» λόγω «ειδικών περιστάσεων» και λόγω «τοπικών ιδιομορφιών» ή, προκειμένου για κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες -οπότε μπορεί να ληφθεί υπόψη μια πολύ μεγαλύτερη δέσμη παραμέτρων (π.χ, γεωπολιτικά, γεωμορφολογικά, πληθυσμιακά και οικονομικά κριτήρια)- βάσει της αρχής της «ευθυδικίας» και (γ) την αρχή της αναλογικότητας.

Ως νομικός, γνωρίζω ότι στο Δίκαιο δεν υπάρχουν πανάκειες και ότι τα πάντα είναι αβέβαια, ιδίως όταν έχει κανείς να κάνει με ένα πολιτικό δικαστήριο όπως της Χάγης. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, ουδέποτε χρησιμοποίησα -σε αντίθεση με την Κυβέρνηση- τη λέξη «πανάκεια» αναφορικά με την ΑΟΖ. θεωρώ, όμως, ότι τα επιχειρήματα της Τουρκίας είναι ευάλωτα, ιδίως εάν λάβει κανείς υπόψη του ότι, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων που κατέληξαν στη Σύμβαση του 1982, τα επιχειρήματα αυτά, ή άλλα ανάλογα, προβλήθηκαν πολλάκις, αλλά ανεπιτυχώς από τη γείτονα, στο πλαίσιο της προσπάθειάς της -ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 70- να περιορίσει τα ελληνικά δικαιώματα. Ιδού λοιπόν μερικά αντεπιχειρήματα:

Πρώτον: οι αρχές που επικαλείται η Τουρκία δεν έχουν στη νομολογία του δικαστηρίου τον απόλυτο και ανατρεπτικό χαρακτήρα που της αποδίδουν οι Τούρκοι, αλλά δικαιολογούν αποκλίσεις από τη μέση γραμμή. Κατά την ορολογία του κ. Ροζάκη, η μέση γραμμή μπορεί να υποστεί ορισμένες «διορθωτικές» μεταβολές, αλλά αυτές δεν μπορούν να ακυρώσουν το πνεύμα της οριοθέτησης που, κατά τη Σύμβαση, βασίζεται στη μέση γραμμή. Στα αγγλικά, οι λέξεις που εμφανίζονται συχνότερα στη σχετική νομολογία είναι «adjustment» και «modification».

Δεύτερον: η απόκλιση από τη μέση γραμμή δεν δικαιολογείται από το επιχείρημα ότι το Αιγαίο είναι κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα και γιατί επειδή οι πραγματικά κλειστές θάλασσες είναι πολύ λίγες -π,χ. η Κασπία, η θάλασσα της Γαλιλαίας, η Αράλη κ.λ.π,- αλλά και γιατί οι ημίκλειστες θάλασσες είναι, αντιθέτως, τόσο πολλές -π.χ. θάλασσα της Κελέβης (μεταξύ Ινδονησίας, Φιλιππίνων και Μαλαισίας), Κόλπος της Άκαμπας (μεταξύ Αιγύπτου, Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας), θάλασσα του Σιάμ (μεταξύ Ταϋλανδης, Καμπότζης, Νοτίου Βιετνάμ και Μαλαισίας) κ.ο.κ -, ώστε η γενναιόδωρη χρήση του όρου, προς αποφυγή της βασικής αρχής της Σύμβασης, θα ήταν καταχρηστική καθότι θα αντιτίθετο στο πνεύμα της, οδηγώντας σε μεγάλο αριθμό εξαιρέσεων του Δικαίου της θάλασσας.

Τρίτον: η ίδια η Τουρκία οριοθέτησε την ΑΟΖ της στη Μαύρη θάλασσα με βάση τη «μέση γραμμή», και τούτο, παρ' όλο που δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση!

Τέταρτον: Τις οριοθετήσεις στη Μαύρη θάλασσα εκ πονηρίας η Τουρκία τις αποκάλεσε οριοθετήσεις βασιζόμενες «στην αρχή της ευθυδικίας». Υπάρχει όμως όριο στα λεκτικά παιχνίδια που μπορεί να παίζει ακόμη και ο τουρκικός καιροσκοπισμός. Δεδομένης της στάσης που κράτησε η χώρα αυτη καθ' όλη την εννεαετή περίοδο που συζητείτο η Σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι, φρονώ ότι το Δικαστήριο της Χάγης θα δυσκολευόταν να αποδεχθεί αυτό που εκατόν πενήντα και πλέον κράτη αρνήθηκαν να δεχθούν κατά τις διαπραγματεύσεις.

To επιχείρημα περί αναλογικότητας αποτελεί προσθήκη του δικαστηρίου στις περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από την αρχή της μέσης γραμμής. Πρωτοεμφανίστηκε στην απόφαση του δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2009 για την ρουμανοουκρανική διαφορά σχετικά με το αν έχει ή όχι ΑΟΖ η ουκρανική Νήσος των Όφεων που επικάθηται όμως επί ρουμανικής υφαλοκρηπίδας.

Στην περίπτωση του Καστελόριζου, ισχυρίζονται οι Τούρκοι, η αναλογικότητα δεν θα επέτρεπε στη μεσολαβούσα νήσο -το Καστελόριζο- να στερήσει την πολύ μεγαλύτερη τουρκική ακτή, που κείται όπισθεν της ελληνικής νήσου, από την ΑΟΖ που της δίδει η μέση γραμμή.

To νέο αυτό επιχείρημα μπορεί να μας προκαλέσει δυσχέρειες, αν και η διαφοροποίηση μεταξύ, αφενός, της Νήσου των Όφεων (που είναι απομονωμένη, έγινε «τεχνητά» κατοικήσιμη από το 2007 -με 100 περίπου στρατιώτες και τις οικογένειές τους- και είναι και πολύ μικρή σε επιφάνεια: 0,17 τ.χλμ) και, αφετέρου, του Καστελόριζου (που είναι πολύ μεγαλύτερο, από αιώνων κατοικημένο -με πληθυσμό 406 κατοίκων κατά την απογραφή του 2001- και αποτελεί λειτουργικό τμήμα των Δωδεκανήσων) θα αδυνάτιζε το τουρκικό επιχείρημα. Εύκολα όμως καταλαβαίνει κανείς για ποιο λόγο η Τουρκία προσπαθεί με τόση επιμονή να διαχωρίσει το Καστελόριζο από το Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα, να το εμφανίσει ως αποκομμένη νησίδα και να το τοποθετήσει στη Μεσόγειο.

Η κακή διαπραγμάτευση του Πρωθυπουργού

To θέμα μου, εν προκειμένω, δεν είναι ούτε το Καστελόριζο ούτε η ΑΟΖ. Θέλω ωστόσο να δείξω πόσο κακώς διαπραγματεύεται η Κυβέρνηση εφ' όλης της ύλης τις υποθέσεις μας, μεταβάλλοντας πολλές φορές τα προβλήματα σε κρίσεις. Ιδού λοιπόν εν περιλήψει οι αντιρρήσεις μου για τους χειρισμούς του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών:

Πρώτον: σύμφωνα με τα Ουίκι λίκς, ο Πρωθυπουργός δήλωσε εξαρχής στον κ. Ερντογάν ότι «διαπραγματεύεται τα πάντα πλην της κυριαρχίας των νήσων μας>>. Τι σημαίνει «τα πάντα»;

Σημαίνει:

* τη διεκδίκηση υφαλοκρηπίδας, αγνοώντας το αντίστοιχο δικαίωμα των νησιών

* την απεμπόληση, από ελληνικής πλευράς, του δικαιώματος επέκτασης της χωρικής θάλασσας, ενώ δεν αναγνωρίζεται το τμήμα του ελληνικού εναέριου χώρου μεταξύ έξι και δέκα μιλίων
* την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε νησίδες του Αιγαίου

* τον έλεγχο του συνόλου του εναέριου χώρου του Αιγαίου ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού

* την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας.

* τον περιορισμό πλόων και πτήσεων ελληνικών πολεμικών στο Ανατολικό Αιγαίο.

Διαπραγματευτικά, μια δήλωση με τόσο σοβαρές συνέπειες, πριν καλά καλά αρχίσουν οι συνομιλίες, αποτελεί γκάφα, ένδειξη έλλειψης διαπραγματευτικής πείρας, ίσως ακόμη και εγκληματικής αμέλειας.

Πέραν αυτών όμως, αν ο Πρωθυπουργός όντως επιθυμεί διαπραγματεύσεις για τα πάντα, χωρίς καν να εξηγήσει στη Βουλή γιατί εγκαταλείπει την πάγια πρακτική όλων των προηγουμένων κυβερνήσεων, γιατί δεν εντάσσει και αυτός στις διαπραγματεύσεις τα θέματα των αποζημιώσεων των δημευθεισών ελληνικών περιουσιών της Κωνσταντινούπολης, της Χάλκης, των παραβιάσεων της Συνθήκης της Λωζάννης σχετικά με την Ίμβρο και την Τένεδο κ.ο.κ. Διότι, χωρίς αυτήν τη διεύρυνση των θεμάτων, ο Πρωθυπουργός δεν διαπραγματεύεται τα ελληνοτουρκικά θέματα, αλλά μόνο τις τουρκικές απαιτήσεις επί ελληνικών δικαίων. Αυτό όμως δεν είναι διαπραγμάτευση, αλλά εξαρχής και εξ ορισμού παράδοση!

Αυτές οι σκέψεις, σε μένα τουλάχιστον, δημιουργούν απέραντη μελαγχολία, μια και δημιουργούν εύλογες αμφιβολίες για την ικανότητα, αλλά και τους σκοπούς των ηγετών μας.

Δεύτερον: απαράδεκτη ήταν επίσης η απόφαση που ανήγγειλα εγώ πρώτος για τον χωρισμό Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου. Την πληροφορία αυτή η Κυβέρνηση την αρνήθηκε κατ' επανάληψη, αν και επαναλαμβανόταν με αυξανόμενη έμφαση μέχρις ότου τελικά την επιβεβαίωσε και ο κ. Νταβούτογλου. Εξήγησα ήδη γιατί μια τέτοια παραχώρηση αποτελεί στρατηγικό λάθος.

Τρίτον: εσφαλμένη επίσης είναι η απόφαση να προχωρήσουμε με βάση την υφαλοκρηπίδα και όχι την ΑΟΖ. Η καταφυγή στη Χάγη δεν θα αποβεί προς όφελός μας και με κοινό συμφωνητικό μπορεί να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερο και διαρκές κακό σε όλη την περιοχή του Αιγαίου και των ανατολικών μας νήσων. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά η σκέψη αυτή με βασανίζει: πάμε στη Χάγη γιατί, όποιος αναγγείλει το αποτέλεσμα που θα μας επιβάλουν οι Τούρκοι, θα καταδικαστεί αιώνια από την ιστορία. Ας αφήσουμε λοιπόν τη Χάγη να ανακοινώσει το ίδιο αποτέλεσμα και... έτσι θα γλιτώσουν την ευθύνη οι υπεύθυνοι! Δεν γλιτώνουν όμως τόσο εύκολα όσοι συμμετέχουν σε μια τέτοια διαδικασία.

Τέταρτον: η όλη διαδικασία, όπως άλλωστε και η διαχείριση της οικονομικής κρίσης, χαρακτηρίζεται από μυστικότητα, έλλειψη ειλικρίνειας στις δηλώσεις που γίνονται, συνεχείς μεταβολές στα επιχειρήματα και στις αποφάσεις, καθώς και εκτόξευση δυσφημιστικών κατηγοριών εναντίον όσων έχουν το θάρρος να διατυπώνουν αντίθετα επιχειρήματα προς εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.

Είναι δύσκολο να δεχθώ ότι πίσω από μερικά από αυτά τα λάθη δεν κρύβονται και ανώτατοι δημόσιοι υπάλληλοι, που με ασυγχώρητη υπεροψία θεωρούν ότι μόνο το τωρινό ιερατείο του υπουργείου τους έχει το μονοπώλιο της σοφίας και της γνώσης και που νομίζουν, επίσης, ότι η κλασική δημοσιοϋπαλληλική ασυλία θα τους προστατεύσει στο μέλλον και θα συγκαλύψει τη συμμετοχή τους σε πράξεις που μπορεί μια μέρα να έχουν τραγικές συνέπειες για τη χώρα.

Επ' αυτού δεν θα μπω σε λεπτομέρειες νομικής φύσεως, αλλά θα τονίσω ότι το αυξανόμενο, αν όχι ανέλεγκτο πλέον μένος εναντίον των πολιτικών μας, πιθανόν μια μέρα να εξαπλωθεί και να αγγίξει και συμμέτοχους δημόσιους υπαλλήλους.

Επιμένω σε αυτό, διότι οι καθ' όλα απαράδεκτοι προπηλακισμοί πολιτικών, που χαρακτηρίζουν τη σημερινή πολιτική ζωή της χώρας, κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να κάνουν πολλούς να αρχίζουν να σκέπτονται ότι, σήμερα, καθώς οι κρίσεις μας πολλαπλασιάζονται και βαθαίνουν, κανείς δεν βρίσκεται πλέον στο απυρόβλητο.

Η μόνη προστασία τους είναι ο εχέφρων πατριωτισμός, η πλήρης διαφάνεια έναντι της Βουλής και του λαού, και η πολιτική ομόνοια στη διαμόρφωση των βασικών διαπραγματευτικών οδηγιών. Κατά τη γνώμη μου, και μπορεί να σφάλλω, όλες αυτές οι προϋποθέσεις χρηστής διοίκησης, επί του παρόντος, ελλείπουν.

(από το περιοδικό Επίκαιρα)

Read more...

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Ο νόμιμος μουφτής στο έκτακτο ισλαμικό συνέδριο στην Μεδίνα


Αναχώρησε και βρίσκεται στην Σαουδική Αραβία μετέχοντας στην ισλαμική διάσκεψη που εκτάκτως συγκλήθηκε στην Μεδίνα ο μουφτής Κομοτηνής Μέτσο Τζεμαλί. Στο συνέδριο αυτό μετέχουν ηγεσίες απ’ όλο τον ισλαμικό κόσμο διαρκεί μια εβδομάδα και εκεί ήδη βρίσκονται ο νόμιμος μουφτής που κλήθηκε, όσο και ο ψευτομουφτής Ξάνθης Αχμέτ Μετέ που κατά σύμπτωση ήταν και στην ίδια πτήση. Αποκλείστηκε ο ψευτομουφτής Κομοτηνής Ιμπράμ Σερήφ που δεν πρόλαβε ουσιαστικά να χαρεί τα μεγαλεία της υποδοχής στο Κικίδιο της Εμινέ Ερντογάν.

Πάντως στην Μεδίνα η έκτακτη σύγκληση της ισλαμικής διάσκεψης φέρνει τον προβληματισμό του μουσουλμανικού κόσμου που βρίσκεται αντιμέτωπος με σοβαρές, όπως αναφέρουν προκλήσεις, πολιτικό, κοινωνικο-οικονομικές, πολιτιστικές και επιστημονικές για την ενότητα, την ειρήνη, την ασφάλεια και την ανάπτυξη. Τα μέλη της ισλαμικής διάσκεψης, όπως αναφέρει το σχετικό ανακοινωθέν, «καθίσταται επιτακτική ανάγκη για να λάβουν κοινές δράσεις στο πλαίσιο της ισλαμικής διάσκεψης, η οποία βασίζεται σε κοινές αξίες και ιδανικά, ώστε να αναβιώσει τον πρωτοπόρο ρόλο της μουσουλμανικής Ummah ως ένα καλό παράδειγμα της ανοχής και φωτισμένη μετριοπάθεια, και μια δύναμη για τη διεθνή ειρήνη και αρμονία.



ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ

Ο θεματοφύλακας των δύο Αγίων Τεμενών ο βασιλιάς Abdullah Ibn Abdulaziz, που απευθύνεται στους προσκυνητές για Eid Al-Adha Day το 1425 και κάλεσε τους ηγέτες της μουσουλμανικής Ummah να συγκαλέσουν την έκτακτη διάσκεψη των ηγετών της ΤΑΝΟ κράτη-μέλη να εξετάσουν τα θέματα της αλληλεγγύης και της κοινής ισλαμικής δράσης μέσα σ’ ένα δεκαετές πρόγραμμα. Στα θέματα που θα συζητηθούν στον πνευματικό και πολιτικό τομέα, είναι η καθιέρωση των αξιών της μετριοπάθειας και της ανεκτικότητας, της καταπολέμησης του εξτρεμισμού, της βίας και της τρομοκρατίας, η αντιμετώπιση της ισλαμοφοβίας, η επίτευξη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, την πρόληψη των συγκρούσεων, το ζήτημα της Παλαιστίνης, τα δικαιώματα των μουσουλμανικών μειονοτήτων και κοινοτήτων, και απορρίπτει μονομερείς κυρώσεις. Όλα αυτά είναι ζητήματα που απαιτούν μια ανανεωμένη δέσμευση να αντιμετωπιστεί με αποτελεσματικές στρατηγικές. Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην Αφρική, η οποία είναι η πλέον πληγείσα περιοχή, λόγω της φτώχειας, των ασθενειών, του αναλφαβητισμού, της πείνας και της επιβάρυνσης του χρέους.

Όσον αφορά στην εκπαίδευση και τον πολιτισμό, υπάρχει επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπιστεί η εξάπλωση του αναλφαβητισμού και χαμηλού επιπέδου εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα, καθώς και η ανάγκη να αποκατασταθούν οι ιδεολογικές αποκλίσεις. Στον κοινωνικό τομέα, είναι επιτακτική ανάγκη να επικεντρωθεί στα δικαιώματα των γυναικών, των παιδιών και της οικογένειας.

ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Η διάσκεψη όπως πληροφορούμαστε θα επαναβεβαιώσει τα προηγούμενα ψηφίσματα και αποφάσεις της ισλαμικής διάσκεψης για το Τζαμού και Κασμίρ, την Κύπρο, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και τη Σομαλία και θα εκφράσει την αλληλεγγύη της στους μουσουλμανικούς λαούς, θα φροντίσει για τη διάδοση της ορθής ιδέας σχετικά με το Ισλάμ, ως θρησκεία της μετριοπάθειας και ανεκτικότητας για να διαφυλάξουν ισλαμικές αξίες, τις πεποιθήσεις και τις αρχές, για να οχυρώσουν μουσουλμάνους κατά του εξτρεμισμού και στενοκεφαλιά.

Υπάρχουν αναφορές στην ισλαμική νομολογία στο ρόλο της ισλαμικής ακαδημίας, στις θρησκευτικές αποφάσεις τους φετφάδες, στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, καθώς και στις συστάσεις της ειδικής συνεδρίασης της ισλαμικής διάσκεψης υπουργών Εξωτερικών για την τρομοκρατία, που διεξήχθη στην Κουάλα Λουμπούρ, αλλά και τη στήριξη των προσπαθειών για την ανάπτυξη ενός διεθνούς κώδικα συμπεριφοράς για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και να συγκαλέσει μια διεθνή διάσκεψη ή μια ειδική σύνοδος της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ να επαναλάβει τη διεθνή συναίνεση για τη θέσπιση μιας συνολικής στρατηγικής για την καταπολέμηση αυτού του επικίνδυνου φαινομένου.



ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑΣ

Άλλη ενότητα είναι η καταπολέμηση της ισλαμοφοβίας με στόχο να προβληθούν οι πραγματικές αξίες του Ισλάμ και να ενδυναμώσουν οι μουσουλμανικές χώρες να βοηθήσουν στον πόλεμο κατά του εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας.

Προτείνει την υποστήριξη επέκταση του ηλεκτρονικού εμπορίου μεταξύ της ΤΑΝΟ κρατών-μελών και να καλέσει το ισλαμικό Επιμελητήριο Εμπορίου και Βιομηχανίας να ενισχύσει τις δραστηριότητές του στον τομέα της πληροφορικής και των ανταλλαγών εμπειριών μεταξύ των εμπορικών επιμελητηρίων των κρατών-μελών.

Ακόμη, να ενισχυθεί η ισλαμική Τράπεζα Ανάπτυξης, η Κοινωνική αλληλεγγύη στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, η μελέτη για τη δημιουργία ενός βραβείου ΤΑΝΟ για διακεκριμένα επιστημονικά επιτεύγματα από μουσουλμάνους επιστήμονες, παράλληλα με την ενθάρρυνση δημόσιων και ιδιωτικών ερευνητικών οργανισμών, για να επενδύσουν σε τεχνολογία, οικοδόμηση ικανοτήτων, στις περιοχές των προηγμένων τεχνολογιών, όπως η απόκτηση πυρηνικής τεχνολογίας για ειρηνικούς σκοπούς.

Μελαχροινή Μαρτίδου-http://www.xronos.gr/

Read more...

Αυστηρό μήνυμα Χριστόφια στην Τουρκία


«Αν η Τουρκία δεν αλλάξει τη στάση της και δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, αναγνωρίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία και αποσύροντας τα στρατεύματά της από το νησί, ποτέ δεν θα ενταχθεί στην ΕΕ», διεμήνυσε από το Σίδνεϊ ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας. Οπως είπε, ο εποικισμός που συνεχίζεται στο νησί είναι καταστροφικός πρώτα από όλα για τους Τουρκοκύπριους. «Υπάρχει δραστική αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Αυτό είναι έγκλημα πολέμου και πρέπει να καταδικάσουμε την παρουσία τόσων δεκάδων χιλιάδων Τούρκων της Τουρκίας οι οποίοι κρατούν τις περιουσίες των Ελληνοκυπρίων που εκτοπίστηκαν. Είναι παράνομο, είναι έγκλημα και σας ευχαριστώ που παίρνετε τόσο ξεκάθαρη θέση για αυτές τις παράνομες ενέργειες από τις τουρκικές Αρχές», υπογράμμισε.

Επιπλέον, ο κ. Χριστόφιας εξέφρασε την ελπίδα «οι εκλογές στην Τουρκία να δώσουν την ευκαιρία στον κ. Ερντογάν -εμφανίστηκε σίγουρος ότι θα βγει νικητής- να αλλάξει τη στάση του και επιτέλους να σεβαστεί την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, να σεβαστεί τους Κύπριους».

Δυστυχώς πρόσφατα επειδή ο Τουρκοκύπριοι διαδήλωσαν έντονα και μαζικά ενάντια στον εποικισμό και των καταπιεστικών οικονομικών μέτρων από την Τουρκία σε αυτούς, ο κ. Ερντογάν επέδειξε κυνισμό και αλαζονεία και τους συμπεριφέρθηκε κατά τρόπο προσβλητικό. Τότε οι Τουρκοκύπριοι αντέδρασαν πιο έντονα κατά αυτής της πολιτικής της Τουρκίας. Η Τουρκία θέλει να γίνει πιο πολιτισμένο κράτος, να εκδημοκρατιστεί και να μπορέσουν να ενταχθεί στην ΕΕ ως πλήρες μέλος.

Ο Ελληνοκύπριος ηγέτης σημείωσε ακόμη ότι για να ενταχθεί η Τουρκία στην ΕΕ πρέπει να εφαρμόσει βαθιές μεταρρυθμίσεις και να αλλάξει ριζικά την πολιτική της και «όχι μόνο με λόγια, αλλά με πράξεις με τους γείτονες τους και ένας από τους γείτονες τους είναι η Κυπριακή Δημοκρατία την οποίαν αποκλείουν και νομίζουν ότι αυτό θα τύχει σεβασμού από τη διεθνή κοινότητα». «Υποστηρίζουμε την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, αλλά αυτό δεν είναι ανοικτή επιταγή», ξεκαθάρισε.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Read more...

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ: Το άλλοθι της Άγκυρας…


Του Μιχάλη Ιγνατίου,mignatiou@aol.com

Ηκατάσταση των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν είναι αυτή που «ονειρεύτηκε» ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο οποίος -αν και το παλεύει ακόμα ελπίζοντας σε θαύμα- αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα που έχει καταλάβει εδώ και καιρό ο υπουργός του των Εξωτερικών: ότι η Τουρκία δεν πολιτεύεται ούτε διαπραγματεύεται με καλή πίστη, όπως πράττει η Αθήνα μέχρι σημείου παρεξήγησης, κάτι που δικαιολογημένα δίνει τροφή σ’ αυτούς που αμφισβητούν τις «καλές προθέσεις» του Γιώργου Παπανδρέου.

Σύμφωνα με πληροφορίες που πηγάζουν μέσα από απόρρητα έγγραφα και συνομιλίες με διπλωμάτες στην Τουρκία, είναι απόλυτα επιβεβαιωμένο πως η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει υποχωρήσει στο παραμικρό από την ημέρα που ξεκίνησαν οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες. Οποιοσδήποτε άλλος πρωθυπουργός στη θέση του κ. Παπανδρέου θα είχε αποχωρήσει από το διάλογο και θα είχε καταγγείλει τη γείτονα χώρα, αφού με τη στάση του της δίνει το δικαίωμα να έχει δικαιολογίες στην προπαγάνδα της στο εξωτερικό.

Ρωτήστε παντού. Στον Λευκό Οίκο, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στο Κογκρέσο, στις «δεξαμενές σκέψης». Οι πάντες θα σας μιλήσουν για την καλή θέληση με την οποία διαπραγματεύεται η Τουρκία για το Αιγαίο και το Κυπριακό. Τόσο ο κ. Παπανδρέου, όσο και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας προσφέρουν το πολυπόθητο άλλοθι στην Άγκυρα, η οποία χωρίς την παραμικρή υποχώρηση έχει διπλό κέρδος:
ουδείς την ενοχλεί στο εξωτερικό και την ίδια στιγμή έχει συνεχώς μικρά αλλά σταθερά κέρδη από τις διαπραγματεύσεις, που ενισχύουν τις θέσεις της και τις διεκδικήσεις της.

Στην Κύπρο ήδη κέρδισε με τη συναίνεση του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας την εκ περιτροπής προεδρία και την παραμονή 50 χιλιάδων εποίκων. Ποιος άλλος ηγέτης χώρας θα αποδεχόταν την κατάργηση των δημοκρατικών διαδικασιών και θα αποδεχόταν να επιβάλλει τις θέσεις του στην πλειοψηφία το 18%; Η Δημοκρατία λειτουργεί με άλλους όρους και ουδείς έχει το δικαίωμα να την καταργήσει. Η αποδοχή της παραμονής των εποίκων σημαίνει και κατάφωρη παραβίαση του Καταστικού Χάρτη του ΟΗΕ. Είναι τυχαίο ότι στο πρόβλημα της Δυτικής Σαχάρας ο Διεθνής Οργανισμός που για την Κύπρο απαιτεί την παραμονή των εποίκων, εκεί αρνείται ψήφο σε όσους κουβαλήθηκαν με τη βία από το Μαρόκο;

Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν στις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις. Η ελληνική ομάδα δείχνει μία ανεπάρκεια σε σημείο που ο κάθε καλόπιστος παρατηρητής να κυριαρχείται από εκνευρισμό και αγωνία για το αποτέλεσμα. Και δεν είναι τυχαία η επιρροή συγκεκριμένης ομάδας των αυτοαποκαλούμενων «αντι-εθνικιστών» οι οποίοι ούτε σπονδυλική στήλη διαθέτουν, ούτε ίχνος πατριωτισμού. Είναι της απαράδεκτης «λογικής» να κλείσουν «ένα-ένα τα προβλήματα για να προχωρήσουμε μπροστά».

Δυστυχώς δεν τους δίδαξε τίποτα η εποχή που ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης προσπάθησε να εφαρμόσει το σλόγκαν «μηδενικά προβλήματα» και βρέθηκε με τη συμφωνία της Μαδρίτης στο χέρι, η οποία πιστεύεται από αρκετούς, ακόμα και πρώην συνεργάτες του, ότι υποθήκευσε το Αιγαίο. Το κείμενο εκείνο έφερε την ακύρωση της εγκατάστασης των S-300, το ρατσιστικό και φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν και «τσιμέντωσε» τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, που είχε δημιουργήσει η συμφωνία για τα Ίμια.

Οι ηγέτες στην Αθήνα και τη Λευκωσία που κυριαρχούνται από τη «λογική» της ηττοπάθειας, πρέπει να σταματήσουν τα «πάρε-δώσε» με τους Τούρκους που οδήγησαν στη σημερινή δεινή θέση την Ελλάδα και την Κύπρο. Διαφορετικά δικαιούται ο καθένας να αμφισβητεί και τις προθέσεις τους...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι:
Πραγματοποιήθηκε στην Ουάσινγκτον το συνέδριο της ΠΣΕΚΑ και της Κυπριακής Ομοσπονδίας Αμερικής που στόχευε στην ενημέρωση αξιωματούχων του Λευκού Οίκου, βουλευτών και γερουσιαστών για την πραγματική κατάσταση του Κυπριακού. Οι ομογενείς παρουσίασαν τις θέσεις τους και φαίνεται ότι πήραν σοβαρές αποφάσεις που αφορούν την καλύτερη οργάνωσή τους και τη συνεργασία με το Εβραϊκό Λόμπι. Μόνη παραφωνία η εταιρεία «Μανάτος και Μανάτος» που εκμεταλλεύθηκε ακόμα μία φορά τις αγαθές προθέσεις των ομογενών. Το «καπέλωμα» δημιουργεί προβλήματα και αναγκάζει σοβαρούς Ελληνοαμερικανούς παράγοντες να κρατούν απόσταση από τις πολύ καλές προσπάθειες του Ελληνικού Λόμπι.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ:
Ήταν λάθος του προέδρου της ΠΣΕΚΑ Φίλιπ Κρίστοφερ η αναφορά στην ανάγκη αύξησης του τιμήματος που λαμβάνει η εταιρεία λόμπι «Μανάτος και Μανάτος» από την κυπριακή κυβέρνηση και από ομογενείς επιχειρηματίες για την προώθηση του Κυπριακού. Η εταιρεία προσφέρει ελάχιστα στον αγώνα της Κύπρου. Μετά από πολλά χρόνια διασκέψεων, που κοστίζουν πάρα πολλά χρήματα, έφτασε η στιγμή να αλλάξει ο τρόπος ενημέρωσης των βουλευτών, των γερουσιαστών και των αξιωματούχων του Λευκού Οίκου... Το σημερινό καθεστώς προσφέρει ελάχιστα στον αγώνα εναντίον της κατοχής...

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 29/05/2011

Read more...

Το άνοιγμα της Ράφα ανατρέπει τα σχέδια της τουρκικής ισλαμιστικής Οργάνωσης (ΙΗΗ),


H είδηση πέρασε στα ψιλά"Η Αίγυπτος άνοιξε το Σάββατο, σε μόνιμη βάση, το συνοριακό πέρασμα της Ράφα που οδηγεί στη Λωρίδα της Γάζας, τερματίζοντας τον τετραετή αποκλεισμό της περιοχής ο οποίος τον τελευταίο χρόνο είναι γεγονός ότι είχε γίνει πιο χαλαρός." Η παλαιστινιακή οργάνωση Χαμάς, υπό τον έλεγχο της οποίας τελεί η Λωρίδα της Γάζας, εξέφρασε ικανοποίηση σήμερα και χαρακτήρισε "θαρραλέα" την απόφαση της Αιγύπτου να ανοίξει εκ νέου τον μεθοριακό σταθμό της Ράφας και ότια τα "Τα μέτρα αυτά είναι η σωστή απόφαση προς τη σωστή κατεύθυνση, θα διευκολύνουν τη ζωή του πληθυσμού και θα ανακουφίσουν τα δεινά του".

Ένας εκπρόσωπος της Χαμάς στη Γάζα, ο Φάουζι Μπάρχουμ, δήλωσε ότι αυτή η "απόφαση είναι θαρραλέα και υπεύθυνη και απηχεί τον αραβικό, αιγυπτιακό και παλαιστινιακό παλμό". "Ελπίζουμε ότι πρόκειται για ένα βήμα προς την πλήρη άρση του αποκλεισμού της Γάζας", είπε καλώντας "τον κόσμο να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αιγύπτου με προοπτική την άρση της πολιορκίας".

Ο Μπουλέντ Γιλντιρίμ, πρόεδρος της ισλαμιστικής φιλανθρωπικής οργάνωσης ΙΗΗ δήλωσε σε συνέντευξη του στην τουρκική εφημερίδα Χουρριέτ πώς η απόφαση αυτή της Αιγύπτου δεν θα αλλάξει τα σχέδια αποστολής του δεύτερου στολίσκου και τούτο γιατί κατά το παρελθόν πήγαν εκεί για τη Γάζα, τώρα όμως πρόκειται να πάνε για την ανθρωπότητα και το νόμο καθώς έχουν χάσει εννέα φίλους τους-μάρτυρες.Ο στολίσκος θα περιλαμβάνει 15 πλοία, μεταξύ των οποίων και το τουρκικό πλοίο Μαβί Μαρμαρά, το οποίο, ως γνωστόν, είχε δεχθεί ένοπλη επίθεση από Ισραηλινούς καταδρομείς πέρυσι.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/05/blog-post_2206.html#more

Read more...

«Συμφωνία στο Αιγαίο» βλέπουν στην Τουρκία-ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΥΠ. ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ


Της ΑΛΙΚΗΣ ΜΑΤΣΗ

«Ελλάδα-Τουρκία κοντά σε συμφωνία ειρήνης στο Αιγαίο» ήταν ο τίτλος χθεσινού δημοσιεύματος της αγγλόφωνης έκδοσης της τουρκικής εφημερίδας Hurriyet, που έσπευσαν να διαψεύσουν ολοκληρωτικά διπλωματικές πηγές του υπουργείου Εξωτερικών.

Το δημοσίευμα αποδίδεται σε πηγές του τουρκικού ΥΠΕΞ και βάσει αυτού «οι συνεχιζόμενες διερευνητικές επαφές μεταξύ των δύο χωρών έχουν φτάσει σε ένα πολλά υποσχόμενο σημείο» κατά την τελευταία συνάντηση στη Σμύρνη μεταξύ των διαπραγματευτών των δύο πλευρών, Φεριντούν Σινιρλίογλου και Παύλου Αποστολίδη, στις 16 και 17 Μαΐου.

Μάλιστα, σύμφωνα πάντα με τις πηγές του τουρκικού ΥΠΕΞ που καταγράφει η εφημερίδα, η πρόοδος είναι τέτοια που οι δύο πλευρές έχουν τελικώς προγραμματίσει και νέα συνάντηση περί το τέλος Μαΐου, λίγο πριν από τις τουρκικές εκλογές στις 12 Ιουνίου, ενώ αρχικά δεν προβλεπόταν καμία νέα συνάντηση προ των εκλογών στη γείτονα.

Οι πηγές της εφημερίδας αφήνουν να διαρρεύσει επίσης ότι αντικείμενο των συζητήσεων, εκτός της υφαλοκρηπίδας, είναι και ο εναέριος χώρος του Αιγαίου. Το πακέτο περιλαμβάνει επίσης τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης στα οποία εμπεριέχονται οι αναπτυσσόμενες σχέσεις των δύο χωρών αλλά και η μείωση των εξοπλισμών.

Ο συντάκτης της Hurriyet θεωρεί απαραίτητο να σημειώσει ότι πηγές τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα αποσυνέδεσαν την πρόοδο στις συνομιλίες από το γεγονός της ματαίωσης το βράδυ της Τρίτης με απόφαση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου των δύο τουρκικών ασκήσεων στο Αιγαίο, της Ντενίζ Γκορντού και της Εφές. Κατά τη Hurriyet, οι ίδιες πηγές συνδέουν την πρόοδο των συνομιλιών με την επίσημη επίσκεψη στην Αγκυρα αυτή τη στιγμή υψηλόβαθμων αξιωματούχων του ελληνικού στρατού.

Σημειώνεται επίσης ότι για τις λεπτομέρειες των διερευνητικών επαφών γνωρίζουν μόνο οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών, Αχμέτ Νταβούτογλου και Δ. Δρούτσας. Και υπενθυμίζεται ότι οι διερευνητικές επαφές μεταξύ των δύο χωρών άρχισαν το 1996, με τη διαμεσολάβηση των Αμερικανών, όταν λόγω της κρίσης σε δύο ακατοίκητα νησιά στο Αιγαίο, Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν στα πρόθυρα του πολέμου.

Πάντως, διπλωματικές πηγές του υπουργείου Εξωτερικών έλεγαν στην «Ε» ότι το δημοσίευμα δεν έχει καμιά υπόσταση και το απέδιδαν στη «συνήθη προπαγάνδα που κατά καιρούς κάνει η Τουρκία, πολλώ δε μάλλον εν όψει εκλογών».

«Δυστυχώς, σημείωναν, δεν υπάρχει πρόοδος στις διερευνητικές επαφές, το αντικείμενο των οποίων είναι αποκλειστικά η υφαλοκρηπίδα». Διέψευδαν, τέλος, ότι υπάρχει προγραμματισμένη νέα συνάντηση μεταξύ των δύο πλευρών περί το τέλος Μαΐου, καθώς «δεν μπορεί να αναμένεται καμία πρόοδος σε αυτό το διάστημα έως τις εκλογές στην Τουρκία».

* http://www.enet.gr/

Read more...

Η διείσδυση Γκιουλέν στη Θράκη και το παράδειγμα του Ουζμπεκιστάν


Επιχειρήσεις, «πολιτιστικές» εκδηλώσεις, εκπαίδευση, χώροι προσευχής, «ιδιωτικές» επισκέψεις της τουρκικής ηγεσίας: Το εξτρεμιστικό ισλαμικό κίνημα των Νουρτζου πατάει πόδι στην παραμεθόριο, αλλά στην Αθήνα πέρα βρέχει... Αν εξετάσει κανείς στο σύνολο τους, και όχι αποσπασματικά, τις... δραστηριότητες των Τούρκων για την τουρκοποίηση της Θράκης, θα πιστώσει μία κάθετη αναβάθμιση τους, το τελευταίο κυρίως έτος...

Αλλεπάλληλες επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων, μεταξύ των οποίων ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο ΥΠΕΞ Νταβούτογλου, ο νούμερο δύο στο ΑΚΡ, Μπουλέντ Αρίντς, ο Μπαγίς κ.ά., και συνεχείς υποτιθέμενες «πολιτιστικές» εκδηλώσεις και τελετές, που ξεκινούν από εορτές για το... κεράσι, τελετές με ομαδικές περιτομές (σουνέτι), με ό,τι αυτό συμβολίζει, μέχρι και τον εορτασμό της επετείου καταλήψεως της Θράκης από τους Οθωμανούς, διαγωνισμό τουρκικού τραγουδιού (Yildizim Sensin) και πλείστα άλλα, όλα των οποίων αποτελούν την αιτία έντονης ανησυχίας για κάθε Έλληνα. Πλην, θα προσθέταμε, του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργείου Εξωτερικών, η περίεργη ηγεσία του οποίου φαίνεται σαν να έχει έλθει από άλλο πλανήτη ή να τα αποδέχεται όλα αυτά ωσάν να είναι αποτέλεσμα κάποιας άγνωστης σε μας συμφωνίας...

Στον «ΚτΕ» της 29ης Απριλίου, η στήλη είχε αναφερθεί ιδιαίτερα σε μία από τις πλέον επικίνδυνες μορφές της τουρκικής διεισδύσεως στη Θράκη, και συγκεκριμένως του κινήματος των Νουρτζού του Φετουλάχ Γκιουλέν, του «πλέον επικίνδυνου ισλαμιστή του πλανήτη», όπως είχε χαρακτηρισθεί από ιδιαίτερα αξιόπιστες πηγές. Οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών έχουν συγκεκριμένες πληροφορίες για την πρόσφατη τουλάχιστον δραστηριότητα του ύπουλου αυτού κινήματος, το οποίο εμφανίζεται ψευδώς ως ένα μετριοπαθές ισλαμικό κίνημα, που προάγει τον διαθρησκευτικό διάλογο και την ανεκτικότητα, αλλά στην πραγματικότητα «δίνει έμφαση στην ισλαμοτουρκική κουλτούρα και στη διαμόρφωση φιλοτουρκικών ελίτ στις χώρες στις οποίες λειτουργούν τα σχολεία του» (σ.σ.: απόσπασμα από τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη στην Άγκυρα Τζέιμς Τζέφρι της 21ης Μαρτίου 2009, που έδωσε στη δημοσιότητα το WikiLeaks). Ενδεικτικό των κεκαλυμμένων σκοπών και της δράσεως του κινήματος είναι ότι, σύμφωνα με τους «Financial Times», οι οπαδοί του αποκαλούνται «ισλαμικοί ιησουίτες» ή το αντίστοιχο του Opus Dei της Τουρκίας.


Παλαιόθεν...


Στη Θράκη, τα δύο πρώτα σχολεία του Γκιουλέν είναι ήδη γνωστά από το 2006, ενώ από πέρυσι είναι γνωστό ότι υπάρχουν σχέδια για την ανέγερση ενός σύγχρονου πολυτελούς κτιρίου, σε ακίνητο της Διαχειριστικής Επιτροπής Μουσουλμανικής Περιουσίας στο κέντρο της Κομοτηνής, με χρηματοδότηση της οργανώσεως Γκιουλέν. Στοιχεία από τη δράση του κινήματος σε άλλες χώρες δείχνουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η διείσδυση του Γκιουλέν σε όλες σχεδόν τις χώρες συνοδεύτηκε από μία παράλληλη οικονομική διείσδυση επιχειρηματιών-οπαδών του, οι οποίοι είναι οργανωμένοι στην επιχειρηματική ένωση Tuskon, με ιδιαίτερη επιρροή στο κυβερνών κόμμα του Ερντογάν, και θεωρούνται το βασικό εργαλείο της τουρκικής οικονομικής διεισδύσεως στον Καύκασο, στα Βαλκάνια και προσφάτως και στην Αφρική.


Κατά την άποψη της στήλης, η έντονη δραστηριότητα των Τούρκων στην Ελλάδα γενικώς και στη Θράκη ιδιαίτερα για εξαγορές εγχειρήσεων κ.λπ., οι οποίοι εκμεταλλεύονται την κατάσταση της χώρας και την απελπισία των Ελλήνων, που, στο πλαίσιο ενός κλίματος το οποίο καλλιεργούν οι ανυποψίαστοι οπαδοί της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, βλέπουν το τουρκικό οικονομικό ενδιαφέρον ως σανίδα σωτηρίας, δεν είναι άσχετη με τις επιδιώξεις του Γκιουλέν και των επιχειρηματιών οπαδών του.


Ας δούμε, όμως, σύντομα τι έγινε σε άλλες χώρες, στις οποίες υπήρξε ανάλογη διείσδυση της οργανώσεως του Γκιουλέν και των Τούρκων επιχειρηματιών που τον υποστηρίζουν. Σύμφωνα με άρθρο της γνωστής για τις αποκαλύψεις της πρώην πράκτορα του FΒΙ Τουρκοαμερικανίδας Σιμπέλ Έντμοντς (6.1.2011) με τίτλο «Στη δεκαετία του 1990 οι μαντράσα (θρησκευτικά σχολεία) του Γκιουλέν στέγαζαν 130 πράκτορες της CIA στο Κιργιστάν και στο Ουζμπεκιστάν», στην Ολλανδία ελήφθησαν αυστηρά μέτρα για τον έλεγχο και περιορισμό της χρηματοδοτήσεως των σχολείων του Γκιουλέν, ενώ η λειτουργία τους τελεί υπό συνεχή έρευνα. Στη Ρωσία, απαγορεύτηκε η λειτουργία όλων των σχολείων του Γκιουλέν και οι δραστηριότητες της σέχτας των Νουρτζού, ενώ 20 Τούρκοι οπαδοί του απελάθηκαν από την χώρα. Στο Τουρκμενιστάν, οι Αρχές έθεσαν υπό στενή παρακολούθηση και έλεγχο τα σχολεία του και διέταξαν την απάλειψη από το πρόγραμμά τους συγκεκριμένων θρησκευτικών κηρυγμάτων.


Ουζμπεκιστάν


Στο Ουζμπεκιστάν, η αντίδραση της κυβερνήσεως της χώρας ήταν ακόμη πιο δραστική. Σημειώνεται ότι η Τουρκία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το 1991 την ανεξαρτησία του Ουζμπεκιστάν, ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι τουρκικής καταγωγής, οι τουρκικές επενδύσεις ήσαν πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια και στη συγκεκριμένη κεντροασιατική δημοκρατία λειτουργούν περί τις 700 τουρκικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με δημοσίευμα του γαλλικού πρακτορείου Agence France-Presse, με τίτλο «Το Ουζμπεκιστάν κατηγορεί τουρκικές εταιρείες ότι είναι κάλυμμα ισλαμιστών» της 10ης Μαρτίου 2011, στις αρχές του 2010 η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν έλαβε δραστικά μέτρα εναντίον των τουρκικών επιχειρήσεων, προβαίνοντας σε μία σειρά επιδρομών των δυνάμεων ασφαλείας σε αρκετές από αυτές, οι οποίες κατηγορήθηκαν ότι ενεργούσαν ως προκάλυμμα του κινήματος των Νουρτζού του Γκιουλέν.


Τον Μάρτιο του 2011, προεβλήθη στην κρατική τηλεόραση ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με την υπόγεια δράση των οπαδών του Γκιουλέν. Σε αυτό ανεφέρετο ότι τα τελευταία δύο χρόνια πάνω από 54 Τούρκοι υπήκοοι οδηγήθηκαν στα δικαστήρια για παράνομες δραστηριότητες και ότι 50 τουρκικές επιχειρήσεις κλείσθηκαν για παραβίαση των νόμων του κράτους και πρόκληση ζημιών στο ουζμπεκικό κράτος, ενώ με μία μόνο απόφαση δικαστηρίου της Τασκένδης κατασχέθηκαν μετρητά και εμπορεύματα τουρκικών εταιρειών άνω των 500 εκατ. δολαρίων! Σημειώνεται ότι η τηλεόραση της χώρας είχε αναφέρει επανειλημμένως σε εκπομπές της ότι οι τουρκικές εταιρείες είχαν δημιουργήσει μία σκιώδη οικονομία, χρησιμοποιώντας διπλά βιβλία, και ότι είχαν εμπλακεί στη διάδοση θρησκευτικών και εξτρεμιστικών ιδεολογιών.


Οι εκπομπές αυτές βασίσθηκαν προφανώς σε στοιχεία από εφόδους που πραγματοποίησαν ομάδες των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων των Αρχών ασφαλείας στο τέλος του 2010, στο μεγαλύτερο και παλαιότερο -τουρκικών συμφερόντων- σούπερ μάρκετ της Τασκένδης «Turkuaz». Ταυτόχρονα, ένα από τα πλέον σύγχρονα σχολεία της χώρας που λειτουργούσε με τουρκική χρηματοδότηση (Γκιουλέν) έκλεισε με εντολή των Αρχών «για λόγους ασφαλείας».


Στο ντοκιμαντέρ της κρατικής τηλεοράσεως κατηγορήθηκαν Τούρκοι επιχειρηματίες για διανομή προπαγανδιστικού υλικού των Νουρτζού του Γκιουλέν και για την ίδρυση οίκων προσευχής, οι οποίοι είναι παράνομοι στο Ουζμπεκιστάν. Σε μία άλλη εκπομπή, στο δεύτερο κρατικό κανάλι της χώρας, Yoslar (Νεολαία), ανεφέρθη ότι άνω των 12 τουρκικών εκπαιδευτικών εταιρειών εργάζονταν για τη δημιουργία μυστικών πυρήνων των Νουρτζού. Στην ίδια εκπομπή, ανεφέρθη επίσης ότι ο Τούρκος επιχειρηματίας Μεχμέτ Ζεκί (κατά πληροφορίες μέλος της Tuskon) χρηματοδοτούσε τη δράση της εν λόγω θρησκευτικής οργανώσεως στο Ουζμπεκιστάν, ο οποίος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 16 ετών.


Συλλήψεις


Παράλληλα, ο όμιλος ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ezgulik ανέφερε ότι άνω των 50 Ουζμπέκων είχαν συλληφθεί τα τελευταία χρόνια και είχαν μπει στη φυλακή, με την κατηγορία ότι ανήκαν στο κίνημα των Νουρτζού του Γκιουλέν και ότι διένειμαν υλικό το οποίο αποτελούσε απειλή για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Μεταξύ αυτών, ήταν τρεις δημοσιογράφοι και πέντε εργαζόμενοι στην εφημερίδα «Iklim» και στο περιοδικό «Irmok», τα οποία είχαν κλείσει το 2009 με απόφαση των Αρχών της χώρας.


Όπως ανέφερε το συγκεκριμένο κανάλι, οι περισσότεροι των καταδικασθέντων είχαν αποφοιτήσει από τουρκικά σχολεία, τα οποία χρήματοδοτούντο από ιδιωτικές οργανώσεις (οπαδών του Γκιουλέν). Πέραν των δραστικών αυτών μέτρων, η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν έκλεισε όλα τα τουρκικά σχολεία στην χώρα και, θέλοντας προφανώς να απαλλαγεί από κάθε επιρροή της Τουρκίας στον εκπαιδευτικό τομέα και των ήδη αντιληπτών βλαβερών συνεπειών της για την ασφάλεια της χώρας, διέταξε την επιστροφή όλων των Ουζμπέκων φοιτητών, που σπούδαζαν σε τουρκικά πανεπιστήμια.


Ερώτημα: Έχει καμία ιδέα για όλα αυτά ο ΥΠΕΞ Δ. Δρούτσας, ο οποίος, όπως προκύπτει εκ πληροφοριών αλλά και -κυρίως- εξ όσων συμβαίνουν στη Θράκη, φαίνεται να κλείνει επιμελώς τα μάτια, επηρεάζοντας έτσι άμεσα και το έργο των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας;

(ΚτΕ 28/05/2011 - ΜΑΝΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ)
(Σ.Λ.)
http://staratalogia.blogspot.com/2011/05/blog-post_3750.html

Read more...

Τουρκία:292 χρόνια ποινή φυλάκισης πρότεινε εισαγγελέας για αξιωματικό.


Ο Ορχάν Οζντεμίρ, πρώην επικεφαλής της αστυνομίας στην Άγκυρα και στην επαρχία Καϊσερί, προσάγεται σε δίκη για υποθέσεις διαφθοράς κι η εισαγγελία ζήτησε να του επιβληθεί ποινή κάθειρξης 292 ετών, μετέδωσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ανατολή το Σάββατο. Στις υποθέσεις που παραπέμπονται στην δικαιοσύνη εμπλέκονται 78 άτομα συνολικά, περιλαμβανομένου του Οζντεμίρ. Ο πρώην αξιωματούχος της αστυνομίας κατηγορείται ότι είχε συνωμοτήσει για να αποσπά χρήματα από τοπικές αγορές στην επαρχία Καϊσερί, ότι κάλυπτε την δράση κακοποιών και άλλες υποθέσεις διαφθοράς, ανέφερε το πρακτορείο. Η εισαγγελία ζητά να του επιβληθεί ποινή κάθειρξης 292 ετών και 295 ετών σε βάρος τριών συγκατηγορουμένων του. Σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ, η δίωξή του ακολούθησε μια διένεξή του με στελέχη του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.

onalert


Read more...

H Toυρκία δεν αποκλείει πόλεμο αν η Κύπρος εκμεταλλευθεί τα κοιτάσματα της Α.Μεσογείου


Η Τουρκία αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο πολέμου κατά της Κύπρου σε περίπτωση που η τελευταία θελήσει να εκμεταλλευθεί τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου εντος της κυπριακής ΑΟΖ, αν πρώτα δεν δεχθεί τις τουρκικές προτάσεις για επίλυση του Κυπριακού!

Σε ερώτηση Κύπριας Ευρωβουλευτού εάν υφίσταται τουρκικό «casus belli» (αιτία πολέμου) σε περίπτωση που κινηθεί η Κύπρος για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, ο πρεσβευτής άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο στρατιωτικής δράσης…

Ο πρέσβης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Σελίμ Κουνεράλπ, παρενέβη στην Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και αμφισβήτησε ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, λέγοντας ότι η λύση του Κυπριακού θα πρέπει να προηγηθεί της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων.

Η συζήτηση έγινε με αφορμή τα σχέδια της Τουρκίας για τη δημιουργία πυρηνικού σταθμού στην περιοχή Ακούγιου, με τον Τούρκο να αντιδρά και να επιτίθεται στην Κυπριακή Δημοκρατία, όταν του επισημάνθηκε ότι με βάση το άρθρο 17 της Σύμβασης για την Πυρηνική Ασφάλεια (1994), η χώρα του έχει την υποχρέωση να διαβουλευτεί με τις γειτονικές χώρες, άρα και με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Κούρδοι Συρίας: Δεν θα υποταχθούμε στην Τουρκία


μάδα 12 Κουρδικών πολιτικών οργανώσεων στην Συρία δήλωσαν πως θα μποϊκοτάρουν το συνέδριο της Κουρδικής αντιπολίτευσης της Συρίας στο τέλος του Μάη στην Τουρκία. Μεταξύ των σχηματισμών που θα απόσχουν από το συνέδριο στην Τουρκία συμπεριλαμβάνονται του Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα της Συρίας, το κόμμα Αζαντί, το Κουρδικό Κίνημα του Μέλλοντος και το Κουρδικό Προοδευτικό Δημοκρατικό Κόμμα.

Τα συγκεκριμένα κόμματα υπογραμμίζουν πως η μη συμμετοχή τους έχει να κάνει με την αντίρρησή τους να κηδεμονευτούν από την Τουρκία, η οποία αντιτίθεται στην ευόδωση του Κουρδικού αγώνα τόσο στο εσωτερικό της όσο και στο Ιράκ, την Συρία και το Ιράν.

To defence-point.gr δεν μπορεί παρά να υπογραμμίσει την ενεργητικότατη και έξυπνη τουρκική πολιτική πρωτοβουλία αναφορικά με θέματα που άπτονται της εσωτερικής της ασφάλειας. Η Άγκυρα προσπαθεί να πατρονάρει το κουρδικό κίνημα και στο εξωτερικό της με έναν τρόπο ο οποίος προσομοιάζει με τις τακτικές που χρησιμοποιεί στο να διασπάσει τις οργανώσεις των Αλεβιτών (οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τους Αλαουίτες της Συρίας).

Επειδή τόσο οι Κούρδοι της Συρίας όπως και οι Αλεβίτες της Τουρκίας δημιουργούν οργανωμένους θεσμούς αυτή την περίοδο, η «εκ των έσω» δολιοφθορά μέσω της διάσπασης των νέων και ευαίσθητων ακόμα οργανωτικών τους δομών, αποτελεί το καλύτερο εχέγγυο για την αποτυχία τους.

http://www.defence-point.gr

Read more...

Τουρκία σε Κύπρο: Πρώτα λύση, μετά πετρέλαια!


Καμία αμφιβολία δεν απομένει περί των προθέσεων της Τουρκίας αναφορικά με την εκμετάλλευση των αποθεμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Ο πρέσβης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Σελίμ Κουνεράλπ, παρενέβη ενώπιον Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και αμφισβήτησε ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, λέγοντας ότι η λύση του Κυπριακού θα πρέπει να προηγηθεί της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων.

Η συζήτηση έγινε με αφορμή τα σχέδια της Τουρκίας για τη δημιουργία πυρηνικού σταθμού στην περιοχή Ακούγιου, με τον Τούρκο να αντιδρά και να επιτίθεται στην Κυπριακή Δημοκρατία, όταν του επισημάνθηκε ότι με βάση το άρθρο 17 της Σύμβασης για την Πυρηνική Ασφάλεια (1994), η χώρα του έχει την υποχρέωση να διαβουλευτεί με τις γειτονικές χώρες, άρα και με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Σε ερώτηση μάλιστα Κύπριας Ευρωβουλευτού εάν υφίσταται τουρκικό «casus belli» (αιτία πολέμου) σε περίπτωση που κινηθεί η Κύπρος για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, ο πρεσβευτής απέφυγε να απαντήσει, αφήνοντας δηλαδή ανοιχτό το ενδεχόμενο στρατιωτικής δράσης…

Το συγκεκριμένο περιστατικό έχει ισχυρή συμβολική αλά μικρή ουσιαστική σημασία, αφού η Ένωση δεν μπορεί να παρέμβει και να αποτρέψει την Τουρκία από την κατασκευή του εργοστασίου. Δόθηκε όμως η ευκαιρία να διαπιστωθεί η στάση της Τουρκίας στο ενεργειακό ζήτημα που έχει προκύψει και θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου…

http://www.defence-point.gr

Read more...

Παραδόθηκε το πρώτο τουρκικό F-16 Βlock 50+


Σχεδόν απαρατήρητη πέρασε από τα ελληνικά ΜΜΕ η τελετή παράδοσης του πρώτου F-16 Βlock 50 plus στην Τουρκική πολεμική Αεροπορία που έλαβε χώρα στις αρχές της εβδομάδας. Στην τελετή έδωσαν το παρών ο Τούρκος ΥΠΑΜ Γκιονούλ, ο γγ Αμυντικής Βιομηχανίας Μουράντ Μπαγιάρ, ο τούρκος Α/ΓΕΑ Αμπιντίν Ουνάλ , ο διευθύνων σύμβουλος της ΤΑΙ, απόστρατος Μεχμέτ Γιαλτσίν Καβα, ενώ απο πλευράς ΗΠΑ παρέστη στην τελετή ο πρέσβης Φράνσις Ριτσαρντόουν.

Το πρώτο εκ των 30 νέων α/φ συναρμολογήθηκε απο την ΤΑΙ στην Άγκυρα, με τους κινητήρες να προέρχονται από τις εγκαταστάσεις της ΤUSAS στο Δορύλαιο (Εσκισεχίρ). Τα 30 νέα μαχητικά της ΤΗΚ είναι ανάλογων δυνατοτήτων με τα F-16 Block 52+ Advanced της Πολεμικής μας Αεροπορίας, τα οποία ήδη αξιοποιούνται απο την 116 ΠΜ. Σύμφωνα με το επίσημο χρονοδιάγραμμα αναμένεται να παραδοθούν μεταξύ Μαίου 2011 και Δεκεμβρίου 2012.

Η παράδοση του πρώτου F-16 Βlock 50+ σηματοδοτεί για την ΤΗΚ την είσοδο σε μια νέα φάση αναδιάταξης μονάδων και προσωπικού, εφόσον την ίδια στιγμή τρέχει και το πρόγραμμα αναβάθμισης των παλιότερων α/φων σε επίπεδο CCIP. Ένας σημαντικός αριθμός F-16 θα είναι ανά πάσα στιγμή εκτός για λόγους αναβάθμισης εκτός της προγραμματισμένης συντήρησης. Ακόμα και αν η προγραμματισμένη συντήρηση συνδυασθεί με την αναβάθμιση σε επίπεδο CCIP, το χρονικό διάστημα που κάθε α/φος θα παραμείνει στο υπόστεγο, θα είναι μεγαλύτερο του κανονικού.

Η "τρύπα" αυτή θα καλυφθεί σε ένα ποσοστό από τα 30 F-16 Block 50+ τα οποία έχουν αρχίσει να παραδίδονται, με το τελευταίο να αναμένεται να παραδοθεί στα τέλη του 2012. Το χρονικό διάστημα για να καταστεί τουλάχιστον μία Μοίρα Β50+ επιχειρησιακή υπολογίζεται στο εξάμηνο.

Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι η ΤΗΚ αναβάθμισε 16 μη εκσυγχρονισμένα F-4E σε επίπεδο Simsek ώστε να διατηρήσει 1 Μοίρα σε υπηρεσία, ακριβώς για να καλυφθούν αυτά τα κενά στην συνολική δύναμη μαχητικών, έως ότου παραδοθούν τα καινούρια Β50+ και τα CCIP. Το ίδιο έγινε και με τα RF-4E που επίσης αναβαθμίστηκαν.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι η απέναντι πλευρά, εκτός από το να σχεδιάζει σε βάθος χρόνου και ταυτόχρονα να βοηθά την εγχώρια οικονομία της, διαθέτει κι ένα επιχειρησιακό minimum δυνάμεων ώστε να μπορεί ν' ανταπεξέλθει σε θερμό επεισόδιο ή και κρίση, διαθέτοντας τις απαραίτητες αεροπορικές δυνάμεις. Η παρ' ολίγο κρίση των προηγούμενων ημερών είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: τον καιρό που η Ελληνική πολιτική ηγεσία είναι απασχολημένη με άλλα ζητήματα και οι διερευνητικές επαφές των επιτροπών Σινίρογλου-Ζέππου έχουν σχεδόν συμφωνήσει σε λύση πακέτο για τα Ελληνοτουρκικά, η Τουρκία δεν διστάζει να βγάλει σχεδόν το σύνολο των ναυτικών της δυνάμεων στο Αιγαίο και να βάλει τις βάσεις για ένα θερμό επεισόδιο.

Τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας δικά μας δηλαδή. Είναι προφανές ότι ακόμα και η πολιτική κατευνασμού δεν πρόκειται να τους ικανοποιήσει, παρά τις αφελείς δοξασίες τις Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που φαίνεται να πιστεύει στα παραμύθια.

http://www.enkripto.com

Read more...

Ο “καλός” Ερντογάν και οι “κακοί” στρατηγοί


Μολονότι κάποιες αμυντικές ιστοσελίδες με παράδοση στην κινδυνολογία είδαν εως και τα αποβατικά κύματα να προσεγγίζουν τις ακτές μας, φαίνεται οτι το τριήμερο 23 – 25 Μαίου «κάτι» συνέβη που θα μπορούσε να εχει σοβαρές συνέπειες στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις και ειδικά στο Αιγαίο.

Το antinews εγραψε διεξοδικά για το καλλιεργούμενο κλίμα προβοκάτσιας με τις δηλώσεις Zeybek, την «αδιάφορη στάση» της τουρκικής κυβερνήσεως καθώς και για τις εν εξελίξει και προβλεπόμενες αεροναυτικές ασκήσεις των Τούρκων στην «γκρίζα» περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελορίζου.Μέσα λοιπόν στο κλίμα αυτό, είχαμε την αιφνίδια ματαίωση των τελικών φάσεων των ασκήσεων Efes 2011 και Denizkordu 2011, που οπως ηταν αναμενόμενο προκάλεσαν καταιγισμό «σεναρίων» για τους λόγους της ματαιώσεως, αναζωπύρωση των «αναλύσεων» περί βαθέως κράτους και εκσυγχρονιστών στην Τουρκία, ακόμη και το αφελές οτι ο John Stavrides, «Κρόνος» στις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις στην Α. Μεσόγειο ζήτησε ενισχύσεις σε πλοία απο την Τουρκία και αυτοί εσπευσαν να αποσύρουν τις φρεγάτες απο τις ασκήσεις…

Να θυμίσωμε οτι η Efes είναι μια καθαρά επιθετική ασκηση με εμφαση στην αεροναυτική συνεργασία και τις αποβατικές επιχειρήσεις που δεν μπορούν να εχουν αλλο σενάριο απο εκείνο της καταλήψεως ελληνικών νησιών και οτι για την ασκηση αυτή είχαν κινητοποιηθεί οι επίλεκτες δυνάμεις Μπορντώ Μπερελί, αερομεταφερόμενα αγήματα και δυνάμεις πεζοναυτών και αμφιβίων καταδρομών.

Επίσης, χθες το πρωί εκλήθησαν στην εισαγγελία πέντε ανώτατοι αξιωματικοί των Τουρκικών Ε.Δ. οι οποίοι συμμετείχαν στον σχεδιασμό των ασκήσεων και κάποιο εξ αυτών διατηρούν φιλικές σχέσεις με τον Zeybek («επιφανή εκπρόσωπο του βαθέως κράτους» τον είχαμε χαρακτηρίσει σε σχετική ανάρτηση).

Επίσης, την Τετάρτη εκλήθη στο Προεδρικό Μέγαρο για «νυκτερινή» συζήτηση ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ της Τουρκίας Isik Kosaner (εχει εμπλακή στις ανακρίσεις για την υπόθεση “Ergenekon”) ενώ την Πέμπτη συναντήθηκε με τον Ερντογάν…

Η Χουριέτ – συνήθως καλά πληροφορημένη απο την ΜΙΤ – επανέλαβε τα περί «ματαιώσεως των ασκήσεων το τελευταίο λεπτό», χωρίς περισσότερες λεπτομέρειες…

Οσο για τον …Αττίλα Zeybek και τις βάρκες του, «τουμπεκί ψιλοκομμένο» στο Αγαθονήσι, ενώ σήμερα τον εκραξαν και τοπικοί πολιτικοί παράγοντες των Διδύμων οπου το κόμμα του DP προέβη σε λεονταρισμούς και απειλητικές δηλώσεις…

Πρός τι η ξαφνική αυτή «υπεύθυνη στάση» που θα την ζήλευε και ο Δρούτσας ;

Προσωπικώς ουδέποτε πίστεψα στις «βαθιές διαφορές» μεταξύ βαθέως κράτους και Ισλαμιστών, σκεπτόμενος οτι απλώς υπάρχουν αντιθέσεις και διαγκωνισμοί σχετικώς με το “timing” και την ακολουθητέα τακτική πρός επίτευξη του ενός και μόνου ΑΝΣΚ των τουρκικών ελίτ : Δορυφοροποίηση της κύριας αντιπάλου στο γεωπολιτικό παίγνιο, ανάδειξη σε αδιαμφισβήτητη περιφερειακή δύναμη της Τουρκίας και επέκταση πρός δυσμάς, οχι υποχρεωτικά με ορους ενός ελληνο-τουρκικού πολέμου.Η συμπεριφορά των ημετέρων ελίτ …εγγυάται την επίτευξη των ανωτέρω δια της «διολισθήσεως» και απολύτως αναίμακτα !

Ετσι, εκτιμώ οτι πράγματι «κάτι» εγινε στην Τουρκία αυτές τις ημέρες. «Κάτι» που θυμίζει δικά μας εργα και ημέρες του 1974, με «κινήσεις» και συνωμοτικά μέτρα, «διαροές» του Αβέρωφ, «αποδράσεις» και αναζητήσεις του Μπόλαρη κ.α. συνήθη σε ασταθή καθεστώτα, επιβεβλημένα «ανωθεν», στηριζόμενα σε χειρισμούς και τεχνητές συναινέσεις αφού η «αλλη» λύση είναι αδιέξοδη.

Ηταν μια «Βαριοπούλα» νο 2 σε εξέλιξη; Μια “Suga” νο 2 ; Μια απο αυτές τις φοβερές προβοκάτσιες οπου δημαγωγοί πολιτικοί, κοινοί εγκληματίες, πράκτορες της JITEM και σκληροί Κεμαλικοί θα επωφελούντο απο την ενεργό παρουσία ισχυρών και αρτια εκπαιδευμένων δυνάμεων σε ακτίνα βολής απο τα ελληνικά παράλια για να εκβιάσουν ενα “bras de fer” με τον Ερντογάν δια μέσω θερμού ελληνο-τουρκικού επεισοδίου; Ηταν ασχετη η απόπειρα με 50 κιλά εκρηκτικά σε γέφυρα απο οπου θα διήρχετο ο Ερντογάν εκείνη την ημέρα;

Πληροφορίες που εφθασαν σε ελληνική αρμόδια Υπηρεσία μιλούν για «γνήσια» ενέργεια Κούρδων ανταρτών… Πόσο γνήσια ; Οσο και η προηγούμενη στην Κασταμονή που επίσης διεκδικήθηκε απο ομάδα του ΡΚΚ που είχε διεισδύσει στην ΒΔ Τουρκία (οπου δεν υπάρχουν Κούρδοι…) ;

Οπως και να εχει, οι καιροί είναι πονηροί. Οι επικείμενες εκλογές στην Τουρκία, οι ριζικές διαφωνίες στον χειρισμό του Κουρδικού, η μάχη οπισθοφυλακής που δίδει το Κεμαλικό κατεστημένο, η εμπλοκή ΤΡΙΤΩΝ χωρών στο κουρδικό ζήτημα και η αστάθεια στην Συρία δημιουργούν ενα επικίνδυνο εκρηκτικό μείγμα στην γειτονική χώρα. Η Ιστορία εχει αποδείξη οτι οι Τούρκοι ρέπουν στην «εξαγωγή» εσωτερικών αντιθέσεων, εξαγωγή που συνάδει εξ’αλλου με την συνολική στρατηγική τους.

Η κατάσταση αυτή δίδει επιχειρήματα στους γνωστούς «ψύχραιμους» στην Ελλάδα, οι οποίοι ηδη εισηγούνται ματαίωση η «σεμνή διαξαγωγή» της ασκήσεως ΙΩΝΑΣ 2011 γαι να μήν «ερεθίσωμε την κατάσταση»… Δεν πιστεύω οτι ο Βενιζέλος θα συμπράξει σε ενα τέτοιο σενάριο, με κίνδυνο να κατεδαφίσει ενα αξιοπρεπές «προφίλ» που εχει φτιάξει στα εθνικά θέματα, ενισχυμένο απο την πρόσφατη επίσημη αποκάλυψη για την αντιαρματική τάφρο στον Εβρο, τις επιθετικές του δηλώσεις με αφορμή τις υβρεις του ΥΠΕΞ των Υμίων περί «αντιπαραγωγικών» στρατιωτικών κ.α.

Η ματαίωση της ασκήσεως θα ηταν καταστροφική γενικότερα και ειδικά για τον ΥΕΘΑ, ηδη «στριμωγμένο» απο το θέμα των υποβρυχίων 214, θέμα με βαθιές ρίζες και πολλά παρελκόμενα ωστε να το διαχειρισθεί επιτυχώς κατά μόνας.

Κοντός ψαλμός αλληλούια, εως τότε επαγρύπνηση !

Parsifal

http://www.antinews.gr

Read more...

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Τα τρία βασικά σενάρια ματαίωσης των Τουρκικών ασκήσεων


Προβληματισμό και σκέψη προκάλεσε στα υψηλά κλιμάκια των Υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας, αλλά και της ΕΥΠ, η απόφαση του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου Στρατού να ακυρώσει την τελική και πιο κρίσιμη φάση των ασκήσεων «Έφεσος» και «Θαλασσόλυκος». Προβληματισμός που μεγάλωσε ακόμη περισσότερο όταν στην ανακοίνωση του Τουρκικού ΓΕΣ δεν αναφέρεται ο λόγος της ακύρωσης.

Το βασικό σενάριο: Ρήξη Πολιτικού – Στρατιωτικού κατεστημένου

Η απροθυμία του Ερντογάν αλλά και του Προέδρου Γκιουλ να μην παρακολουθήσουν την τελική ημέρα των ασκήσεων, όπου θα χρησιμοποιούνταν πραγματικά πυρά, καθώς και η επιλογή τους αντί αυτής, να παρευρεθούν σε προεκλογικές εκστρατείες και να συμμετάσχουν σε κοινωνικές εκδηλώσεις, εξόργισε τους Στρατηγούς που θεώρησαν ως άκρως υποτιμητική τη στάση της πολιτικής εξουσίας και αποφάσισαν την ματαίωση των ασκήσεων.

Σε αυτό το σενάριο συνηγορεί και το γεγονός, πως επικεφαλής της θαλάσσιας άσκησης «Θαλασσόλυκος» βρίσκονταν ο Στρατηγός Μπιλκγέλ, του οποίου το όνομα είχε συνδεθεί με το περίφημο σχέδιο «Βαριοπούλα» και σύμβουλοι του Πρωθυπουργού της Τουρκίας τον θεωρούν μέχρι και σήμερα επικίνδυνο.
Στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν οι πληροφορίες που δημοσιεύουν το τελευταίο χρονικό διάστημα οι εφημερίδες, με υπονοούμενα για πιθανότητα ανάμιξης του βαθέως κράτους της Τουρκίας με τους αντάρτες Κούρδους του ΡΚΚ, με στόχο να προκαλέσουν αστάθεια στην κυβέρνηση και να φέρουν σε αδιέξοδο την πολιτική ηγεσία και ίσως πιο κοντά ένα ενδεχόμενο πραξικόπημα.

Το σενάριο της «Ελληνοτουρκικής φιλίας»

Τούρκοι αλλά και Έλληνες αναλυτές στο άκουσμα της απόφασης ματαίωσης των ασκήσεων διέκριναν ένα δείγμα καλής θελήσεως της Τουρκίας προς την Ελλάδα, με σκοπό να κοπάσουν οι αντιδράσεις της Ελληνικής πλευράς για τις συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου χώρου, αλλά και οι Τούρκοι να δείξουν ένα λιγότερο σκληρό πρόσωπο εν όψει των κρίσιμων συναντήσεων στην Ε.Ε., που θα συζητηθεί και η ενταξιακή πορεία των γειτόνων.

Το παραπάνω σενάριο υιοθετεί και με δηλώσεις του ο Υπουργός Τουρισμού της Τουρκίας που χαρακτηριστικά ανέφερε: «Η αναβολή των ασκήσεων συμβάλλει στην εξομάλυνση των σχέσεων με την Ελλάδα»

Η «παρέμβαση» του James Stavridis

Η παρουσία όμως του Ναύαρχου James Stavridis, Γενικού Αρχηγού των νατοϊκών δυνάμεων στο μέτωπο της Λιβύης, στην Άγκυρα, περιέπλεξε την κατάσταση, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, ζήτησε την περαιτέρω συμβολή των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στις επιχειρήσεις που θα λάβουν χώρα τις επόμενες ημέρες.

Η πρότασή του για άμεση ενίσχυση του Νατοϊκού Στόλου, με Τουρκικές φρεγάτες και πλοία ανεφοδιασμού, έπιασε εξ απροόπτου την πολιτική ηγεσία της γείτονικής χώρας, που δεν μπορούσε και να αρνηθεί τη βοήθεια στον επικεφαλής των Νατοϊκών Δυνάμεων.

Ως αποτέλεσμα της θετικής απόκρισης στον Ναύαρχο Stavridi, ήταν οι ασκήσεις να περάσουν σε δεύτερη μοίρα, να υποβαθμιστούν αλλά και να εξεταστεί το ενδεχόμενο κάποια από τις φρεγάτες που θα συμμετείχαν σε αυτές να σταλεί σε βοήθεια προς τις συμμαχικές δυνάμεις.

Το γεγονός ότι αυτό το σενάριο παραμένει μέχρι και αυτές τις ώρες αδημοσίευτο, αλλά διακινείται στα υψηλότερα κλιμάκια της ΕΥΠ, ως το πιο πιθανό, αναδεικνύει και την αξία του. Ωστόσο, η περίπτωση να έχει παρασκηνιακά συμφωνηθεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η ματαίωση της άσκησης «Ιωνάς» από μέρους της Ελλάδας, ως ανταπόδοση για την ενέργεια των Τούρκων, αποκλείεται κατηγορηματικά από στελέχη τόσο του Υπουργείου Άμυνας όσο και του Εξωτερικών.

Πηγή: www.newscode.gr

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP