Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

ΠΑΝΤΟΥΡΚΙΣΜΟΣ-ΠΑΝΤΟΥΡΑΝΙΣΜΟΣ-ΝΕΟΘΩΜΑΝΙΣΜΟΣ.


Συνομοσπονδία Τούρκων Ρωμυλίας-Βαλκανίων.
Ολοκληρώθηκε η 2η Γενική συνέλευση της Συνομοσπονδίας.-

Η 2η Γενική Συνέλευση της Συνομοσπονδίας Ρωμυλίας-Βαλκανίων διοργανώθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Στη διάσκεψη τέθηκαν επί τάπητος τα προβλήματα των «τούρκων ομογενών».
Ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Ρωμυλίας-Βαλκανίων Σουχέιλ Τσομπάνογλου (Suheyl Çobanoğlu) δήλωσε: "Θέλουμε να παρουσιάσουμε στον κόσμο τα προβλήματα που βιώνονται στις Βαλκανικές χώρες από το προηγούμενο αιώνα όπως καταπίεση, αφομοίωση και μη αναγνώριση της εθνικής ταυτότητας".
Στα προβλήματα των Τούρκων των Βαλκανίων αναφέρθηκε και η Υπουργός Επικρατείας Σελμά Αλιγιέ Καβάφ (Selma Aliye Kavaf) και δήλωσε:"Γνωρίζουμε τη σημασία της ευθύνης που έχει αναλάβει η Συνομοσπονδία Τούρκων Ρωμυλίας- Βαλκανίων η οποία έχει χτίσει πνευματικές γέφυρες από Ιστανμπούλ στο Σεράγεβο, από Θεσσαλονίκη στην Άγκυρα , από Μπούρσα στα Σκόπια και από Τίρανα στο Ερζουρούμ. Οι φίλοι μου αναλαμβάνοντας εθελοντικά την ευθύνη της ανάπτυξης των δεσμών στη γεωγραφία από την Ανατολία μέχρι τα Βαλκάνια εκπληρώνουν και ένα αξιοσημείωτο καθήκον".
Στη Γενική Συνέλευση πήρε μέρος και η αντιπρόεδρος του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Μπιχλούν Ταμαϊλίγκιλ (Bihlun Tamaylıgil).
Η Ταμαϊλιγκίλ είπε χαρακτηριστικά : " Εγώ ως μια γυναίκα νιώθω υπερήφανη από τα να βλέπω μια γυναίκα των Βαλκανίων να διατελεί υπουργός".


Read more...

Αύξηση της τουρκικής εξάρτησης σε φυσικό αέριο από την Ρωσία


Η συνάντηση Βλαντιμίρ Πούτιν – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας, τις επόμενες ημέρες από την ιστορική υπογραφή της συμφωνίας για το South Stream, δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί της ιδίας σημασίας αφού λίγα πράγματα συμφωνήθηκαν μεταξύ των δύο πλευρών, πέραν των διπλωματικών ευγενειών.
Αναφορικά με το θέμα της ενεργειακής συμφωνίας και συνεργασίας, η Μόσχα, σύμφωνα με τον Β. Πούτιν, επιδιώκει την αύξηση της ποσότητας του φυσικού αερίου που στέλνει στην Τουρκία για εσωτερική κατανάλωση. Έτσι, υπάρχουν διαπραγματεύσεις για την αύξηση της ποσότητας που μεταφέρεται μέσω των αγωγών που στέλνουν στην Τουρκία αέριο διά μέσου της Βουλγαρίας ενώ σύμφωνα με τον Ρώσο πρωθυπουργό αποτελεί προτεραιότητα το πρόγραμμα αύξησης της μεταφοράς αερίου από τον αγωγό Blue Stream.


Σε σχέση με τα τοπικά ζητήματα, η Τουρκία για άλλη μία φορά, προσπαθεί να αποσοβήσει κάθε κίνδυνο που θα μπορούσε να έρθει από τον Καύκασο ο οποίος θα την ενέπλεκε σε διαφωνία με την Ρωσία. Το θέμα το οποίο βρέθηκε στο επίκεντρο των συζητήσεων ήταν το Ναγκόρνο – Καραμπάχ και η μεσολαβητική προσπάθεια για την οποία η Άγκυρα προσπαθεί να ενεπλέξει την Μόσχα ακόμα πιο πολύ. Πέραν όμως των ευχολογίων δεν «βγήκε» κάποια συγκεκριμένη είδηση από την συζήτηση. Φυσικά ο Ρ. Τ. Ερντογάν στο όλο πλέγμα των προβλημάτων για τα οποία επιδιώκει, τουλάχιστον φραστικά, την εμπλοκή του Κρεμλίνου είναι το Κυπριακό και το μεσανατολικό.
Εν κατακλείδι, είναι σαφές πως η Μόσχα με τις ενεργειακές της κινήσεις προσπαθεί να αυξήσει το επίπεδο εξάρτησης της Άγκυρας από αυτήν χωρίς όμως να προχωράει σε κάποιο σχέδιο για μεταφορά του φυσικού αερίου μέσω αυτής. Όπως επανειλημμένος το defencenet.gr έχει αναφέρει η Άγκυρα είναι για την Μόσχα μία χώρα «καταναλωτής» και όχι «γέφυρα». Δεν θα μπορούσε να συμβαίνει και αλλιώς αφού το South Stream βρίσκεται πλέον στο στάδιο κατασκευής.

Read more...

Ταλάτ: Δημοψήφισμα μέχρι τον Απρίλιο Ελπίζει στο πάρε-δώσε!!!


Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ επισκέφθηκε την κατεχόμενη Μονή του Αποστόλου Ανδρέα, και είπε ότι οι εργασίες ανακαίνισής της θα αρχίσουν σύντομα, γράφει ο τουρκοκυπριακός Τύπος.
Στις δηλώσεις του, υποστήριξε ότι η επί μια επταετία καθυστέρηση οφείλεται στις διαφορές που έχουν «οι Ε/κ μεταξύ τους», κατά την έκφρασή του.
Αναφερόμενος στις απευθείας συνομιλίες για το Κυπριακό, ο κ. Ταλάτ είπε ότι πιστεύει πως αν η διαδικασία του πάρε-δώσε αρχίσει από τα τέλη του καλοκαιριού, ενδέχεται αυτές να καταλήξουν σε ένα καλό αποτέλεσμα.
Ο Τ/κ ηγέτης αναφέρθηκε και πάλι στο δημοψήφισμα το οποίο θα πρέπει να διενεργηθεί πριν από τις λεγόμενες προεδρικές εκλογές του Απριλίου του 2010 προκειμένου, όπως είπε, «τη δουλειά αυτή να την ολοκληρώσουν αυτοί που την άρχισαν».
Καταλήγοντας είπε ότι ο ίδιος έχει την εντύπωση ότι τα Ηνωμένα Έθνη δεν προτίθενται να αφήσουν τις συνομιλίες να συνεχιστούν για πάντα.


Read more...

Η τουρκική στρατηγική μέσα από την ανάλυση ενός Τούρκου Το Πατριαρχείο και η στρατηγική των τετελεσμένων γεγονότων


Mια άκρως αποκαλυπτική ανάλυση της τουρκικής στρατηγικής δημοσιεύεται σε ένα από τα τελευταία κυριακάτικα ένθετα της τουρκικής εφημερίδας «Ραντικάλ».
Συντάκτης της ανάλυσης είναι ο γνωστός στην Τουρκία δικηγόρος και υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ορχάν Κεμάλ Τσενγκίζ, ο οποίος, με αφορμή το θέμα του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, επιχειρεί μια βαθιά διείσδυση στην τουρκική πολιτική, από τα συμπεράσματα της οποίας μπορούν και οι ηγέτες μας εδώ να πάρουν πλούσια διδάγματα.

Συνεπώς, όσα ακολουθούν, πρέπει να ενδιαφέρουν και τον Πρόεδρο Χριστόφια και όλους εκείνους που άκριτα, και έχοντας πλήρη άγνοια της τουρκικής πολιτικής, εισέρχονται σε διαλόγους, με την ψευδαίσθηση ότι θα επιτύχουν λύση.
Υπό τον τίτλο, λοιπόν, «Το Πατριαρχείο και η στρατηγική των τετελεσμένων γεγονότων», ο Τούρκος αναλυτής γράφει: «Η Τουρκία έχει κάποια στρατηγική για τις μειονότητες; Ναι, κατά την άποψή μου, έχει μια συνειδητή στρατηγική, την οποία εφαρμόζει πολύ συστηματικά απέναντι στις μειονότητες. Προκειμένου να αντιληφθούμε ποια είναι και πώς εφαρμόζεται, πρέπει να εξετάσουμε την κατάσταση του Πατριαρχείου Φαναρίου, μέσα από την ιστορική προοπτική του. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη «λεπτή πολιτική» του κράτους. Αυτή η πολιτική έχει φέρει το ιστορικό αυτό Ίδρυμα σε σημείο εξαφάνισης. Δηλαδή, σύντομα το κράτος θα πετύχει το σκοπό τον οποίο επιδιώκει. Εν πρώτοις, τι είναι αυτή η στρατηγική; Το όνομά της είναι fait accompli. Μπορούμε να το μεταφράσουμε και ως «άπαξ και τελείωσε». Το fait accompli εργάζεται με τον εξής τρόπο: Από τον εχθρό σας, ή τον αντίπαλό σας, με μία αιφνίδια κίνηση, λαμβάνετε κάτι. Για την ακρίβεια τού αποσπάτε κάτι. Όταν το επιτύχετε, αισθάνεστε πλέον βέβαιος για το χαρακτήρα του αντιπάλου σας. Διότι ο αντίπαλός σας αποδεικνύεται αρκούντως συντηρητικός και φοβάται μήπως χάσει αυτά τα οποία του ανήκουν. Για το λόγο αυτό, με μια κίνηση αιφνιδιαστική και χωρίς να το αντιληφθεί, βάζετε στο χέρι ένα μέρος από αυτά που κατέχει ο αντίπαλός σας. Αυτός σκέπτεται: «Εντάξει, αυτό με πόνεσε, εάν όμως προχωρήσω σε αντιπαλότητα, μπορεί να τα χάσω όλα». Έτσι, εσείς δημιουργείτε μια νέα κατάσταση. Έχετε ενισχυθεί περισσότερο και ο αντίπαλός σας έχει αποδυναμωθεί. Περιμένετε λίγο καιρό και αφού περάσει κάποιο χρονικό διάστημα, επιχειρείτε νέα επίθεση, τη στιγμή που ο αντίπαλός σας δεν το περιμένει και του αποσπάτε ακόμη ένα κομμάτι από όσα κατέχει.
Ο αντίπαλός σας παραμένει, και μετά το νέο κτύπημα, διστακτικός. Σκέφτεται όχι αυτά που έχει χάσει, αλλά εκείνα τα οποία δυνατόν να χάσει επιπλέον. Μετά από ένα χρονικό διάστημα, πραγματοποιείτε και πάλιν μια νέα επίθεση και οι ισορροπίες αλλάζουν άρδην. Ο αντίπαλος έχει χάσει τα περισσότερα από αυτά που είχε στα χέρια του. Η στρατηγική αυτή συνεχίζεται, μέχρις ότου ο αντίπαλος απολέσει όλα όσα κατέχει».
Όσοι έχουν κρίση και νουν, εύκολα αντιλαμβάνονται ότι αυτή η στρατηγική, που με τόσο παραστατικό τρόπο περιγράφει ο Τούρκος αναλυτής, εφαρμόστηκε πλήρως στην περίπτωση της Κύπρου. Και στο στρατιωτικό και στο διπλωματικό τομέα. Εφαρμόστηκε με επιτυχία και συνεχίζεται να εφαρμόζεται μέσω του διακοινοτικού διαλόγου. Μετά την εισβολή, από το φόβο μας μήπως χάσουμε τα πάντα, παραδίδουμε με ευχαρίστηση στον Τούρκο ένα-ένα όσα μας απέμειναν. Είναι η φοβία που εκφράζεται από τους άκριτους φίλους του διακοινοτικού διαλόγου. «Εχάσαμε όσα εχάσαμε. Να σώσουμε ό,τι περισώζεται», είναι η φιλοσοφία. Και στην προσπάθειά μας να σώσουμε ό,τι περισώζεται, δίνουμε κομμάτι-κομμάτι στους Τούρκους όσα μας ανήκουν. Από το ενιαίο κράτος υποχωρήσαμε στη διζωνική, δεχθήκαμε το σχέδιο Ανάν, την εκ περιτροπής προεδρία, την παραμονή εποίκων και πολλά άλλα. Πονέσαμε, αλλά συνεχίζουμε να δίνουμε, λόγω της φοβίας μας να μην τα χάσουμε όλα. Η Τουρκία, όταν αντελήφθη με πόσο ψοφοδεή αντίπαλο έχει να κάνει, συνεχώς ζητά και συνεχώς παίρνει. Σε πλήρη εξέλιξη η στρατηγική του fait accompli. Μέχρι να μας τα πάρει όλα...

Read more...

ΝΑΜΠΟΥΚΟ: ΘΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΜΕ… ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ;


«Έχουμε βαθιά εμπιστοσύνη ότι θα υπάρξει προσφορά σοβαρών ποσοτήτων» δήλωσε στέλεχος αραβικής πολυεθνικής εταιρείας που συμμετέχει στον υπό κατασκευή αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου Ναμπούκο, αναφερόμενος στο υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα το πρότζεκτ: την εύρεση των κατάλληλων ποσοτήτων αερίου. Η κατασκευή του αγωγού μήκους 3.200 χιλιομέτρων που θα συνδέει την Τουρκία με την κεντρική Ευρώπη και φιλοδοξεί να μεταφέρει από το 2015 αρχικά 1,5 δισ. κυβ. μέτρα και στη συνέχεια 3 δισ. γίνεται με την επίκληση της ενεργειακής ανεξαρτησίας της Ευρώπης από τη Ρωσία. Στην πραγματικότητα είναι ένα σχέδιο που θέλει να υπονομεύσει τις σχέσεις της Ευρώπης με τη Ρωσία και γι αυτό το λόγο προωθείται με τόση επιμονή και παρά τα τεράστια προβλήματα που συνοδεύουν την ολοκλήρωσή του από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πρωτοστατούντος του προέδρου της, Μανουέλ Μπαρόζο.


Read more...

Δηλώσεις Ερντογάν για Σαρκοζύ και Μέρκελ


CNN Türk
(15/5/2009)

Ο πρωθυπουργός Ερντογάν από την Πολωνία, όταν δημοσιογράφος του υπενθύμισε τις πρόσφατες δηλώσεις του Γάλλου Προέδρου Σαρκοζύ και της Καγκελαρίου της Γερμανίας Μέρκελ, οι οποίοι διατύπωσαν ξεκάθαρα την αντίθεσή τους στην πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., είπε:

«Πριν απ’ όλα, εγώ θεωρώ ατυχείς τις δηλώσεις αυτές των δύο ηγετών. Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι στην πολιτική απαιτείται εντιμότητα. Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι πρέπει να τηρούμε όσα συζητούμε στις διμερείς και κατ’ ιδίαν συνομιλίες. Ό,τι περιλαμβάνεται στο κοινοτικό κεκτημένο και ό,τι εφάρμοσαν προηγουμένως οι 27 χώρες, που τελικά εντάχθηκαν στην Ε.Ε., πρέπει το ίδιο να εφαρμοστεί και για την Τουρκία. Πάντα λέω πως, όταν έχει ξεκινήσει ένας αγώνας και διεξάγεται, δεν μπορούν να αλλάζουν οι όροι του παιχνιδιού. Δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Μετά ο κόσμος θα γελάει. Θα λέει “μα, χαμένα τα έχουν;”. Εμείς δεν θέλουμε να είμαστε από αυτούς που τα χάνουν. Εγώ μίλησα πολλές φορές τόσο με τον αξιότιμο κ. Σαρκοζύ, τόσο και με την αξιότιμη κ. Μέρκελ. Καταρχάς, πρέπει να γνωρίζουμε το εξής: Κανείς ποτέ δεν είναι μόνιμος στα αξιώματα αυτά. Όλοι έρχονται και παρέρχονται.


Εξάλλου, μίλησα για τα θέματα αυτά και με τον αξιότιμο Σρέντερ. Αλλά ποτέ δεν άκουσα από τον ίδιο τέτοια πράγματα. Αντίθετα, πάντοτε είχε θετικές απόψεις για την Τουρκία. Ποτέ δεν έκανε λόγο για προνομιούχες εταιρικές σχέσεις. Πάντοτε έλεγε ότι η πλήρης ένταξη είναι δικαίωμα και της Τουρκίας, όπως όλων.

Όταν εκπληρωθούν αυτά που πρέπει να γίνουν σχετικά με τα διαπραγματευτικά κεφάλαια, τότε και η Τουρκία θα καταστεί πλήρες μέλος της Ε.Ε.. Αυτό είναι, άλλωστε, και εκείνο που πρέπει να γίνει. Εμείς δεν ζητούμε να μας δεχθούν, πριν εκπληρωθούν όσα πρέπει να γίνουν. Αλλά σας διαβεβαιώνω ότι η Τουρκία αυτή τη στιγμή είναι μια χώρα, που έχει εναρμονιστεί, περισσότερο από πολλές άλλες εκ των 27 χωρών-μελών, με το κοινοτικό κεκτημένο. Είναι μια χώρα, η οποία μπορεί άνετα και ταχύρρυθμα να καλύψει τις ελλείψεις της. Και αυτό μπορεί να το κάνει σε κάθε θέμα, από τις ελευθερίες μέχρι τους οικονομικούς κανονισμούς, από την κοινωνική ασφάλεια μέχρι τα συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Σύντομα πρόκειται να διεξαχθούν οι ευρωεκλογές. Προσπαθούν να δώσουν μηνύματα γι’ αυτές. Στη Γερμανία θα διεξαχθούν και οι εκλογές της χώρας αυτής και η κ. Μέρκελ στέλνει τα δικά της μηνύματα. Βέβαια, αυτό δεν είναι ούτε κομψό ούτε καλό. Αύριο, θα συναντηθούμε πάλι και θα κοιτάξει ο ένας πρόσωπο με πρόσωπο τον άλλο. Αυτά δεν είναι πράγματα που μπορούν να γίνουν.

Βέβαια, όταν στέλνονται τέτοια μηνύματα, επηρεάζεται αρνητικά και ο τρόπος, με τον οποίο βλέπει ο δικός μου λαός την υπόθεση της ένταξης στην Ε.Ε.. Επηρεάζεται αρνητικά ο τρόπος, με τον οποίο βλέπει ο λαός μου τους ηγέτες αυτούς. Εμείς αυτό δεν το θέλουμε. Διότι, όταν γίνονται αυτά, τότε πρέπει και εμείς να εξηγούμε στο λαό μας κάποια πράγματα και να λέμε “όχι δεν είναι έτσι, αλλά έτσι”. Αλλά, βέβαια, δεν πρόκειται να κάνουμε και το συνήγορο ούτε της κ. Μέρκελ ούτε του κ. Σαρκοζύ. Την πραγματικότητα πρέπει να την ξέρει και ο λαός μου. Επίσης, πρέπει κι εμείς να εξηγήσουμε την κατάσταση ξεκάθαρα.

Ασφαλώς, καμία από τις δηλώσεις μας αυτές δεν στρέφεται κατά του γερμανικού ή του γαλλικού λαού. Είναι δηλώσεις, που γίνονται έναντι αυτών που ασκούν πολιτική μέσω της Τουρκίας».

Read more...

Σαφείς προειδοποιήσεις από την ΕΕ


Zaman
(15/5/2009)

Στις 19 Μαίου πρόκειται να συγκληθεί στις Βρυξέλλες το Συμβούλιο Σύνδεσης Τουρκίας – Ε.Ε., το οποίο αποτελεί και το ανώτατο όργανο αποφάσεων. Στη Σύνοδος αυτή αναμένεται να συμμετάσχουν ο Τ/ΥΠΕΞ Νταβούτογλου και ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. Εγκεμέν Μπαγίς.

Το προσχέδιο σχετικής έκθεσης της Ε.Ε., το οποίο αποτελείται από 19 σελίδες, υπάρχουν οι εξής σημαντικές προειδοποιήσεις:

• Όσον αφορά το Στρατό: Δεν πρέπει να μιλά για θέματα, τα οποία δεν εμπίπτουν στις αρμοδιότητές του.
• Δικαστική Εξουσία: Πρέπει να είναι αμερόληπτη, ανεξάρτητη, αξιόπιστη και διάφανη.
• Μεταρρυθμίσεις: Δεν πρέπει να ξεχαστεί η υπόθεση για αναζωογόνηση των μεταρρυθμίσεων.
• Επιπρόσθετο Πρωτόκολλο: Πρέπει, βάσει του Πρωτοκόλλου αυτού, να ανοίξουν οι λιμένες και οι αερολιμένες στους Ε/κ.

Όσον αφορά τα μειονοτικά δικαιώματα, στην έκθεση σημειώνονται τα εξής:
«Όσον αφορά το θέμα των μειονοτήτων και των πολιτιστικών δικαιωμάτων, αντιμετωπίζεται με ικανοποίηση το γεγονός της έναρξης τηλεοπτικών εκπομπών στην κουρδική γλώσσα, καθώς και της ραδιοφωνικής εκπομπής στην αρμενική γλώσσα. Παράλληλα, όμως, πρέπει να επιλυθούν και τα προβλήματα της ελληνικής μειονότητας αναφορικά με το θέμα της εκπαίδευσης και του ιδιοκτησιακού. Επιπλέον, η Ε.Ε. σημειώνει ότι οι Έλληνες αντιμετωπίζουν προβλήματα σε θέματα κληρονομιάς και τίτλων ιδιοκτησίας.

Read more...

Οι Αμερικανοί προβλέπουν την Ελλάδα στην Τουρκική σφαίρα επιρροής το 2050!


Ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο στις ΗΠΑ από το Ινστιτούτο Stratfor, τοποθετεί τη χώρα μας το 2050 στην τουρκική σφαίρα επιρροής, σε χάρτη τον οποίο δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του (www.stratfor.com), δίνοντας την εντύπωση ότι η Ελλάδα και η Κύπρος σταδιακά θα δορυφοροποιηθούν και θα απορροφηθούν, αφού προηγουμένως ακολουθήσουν τον δρόμο της Φινλανδοποίησης, ανίκανες να αναχαιτίσουν την επεκτατική πολιτική της Άγκυρας.
Πρόκειται για ένα έργο «γεωπολιτικής επιστημονικής φαντασίας» στο οποίο ο συγγραφέας επιχειρεί να παρουσιάσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσα από την ανάδειξη νέων παγκόσμιων δυνάμεων.
Η Τουρκία εμφανίζεται να μένει συνειδητά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και να ακολουθεί τον δρόμο της ανάδειξης της σε περιφερειακή υπερδύναμη, εκμεταλλευόμενη τη γεωγραφική της θέση και οικοδομώντας παράλληλα ισχυρές ένοπλες δυνάμεις οι οποίες αναπτύσσουν πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές και δορυφόρους.
Με τίτλο «The Next 100 Years» (Τα επόμενα 100 χρόνια) το βιβλίο προχωρεί σε μια γεωπολιτική-γεωστρατηγική πρόβλεψη του μέλλοντος, βασιζόμενο σε αναλύσεις και στοιχεία (οικονομία, δημογραφία, περιβάλλον, εξοπλισμοί, τεχνολογία), καθώς και στις τάσεις που διαμορφώνονται σε παγκόσμια κλίμακα. Συγγραφέας του είναι ο Αμερικανός Τζωρτζ Φρίντμαν, ιδρυτής του Stratfor (Strategic Forecasting Inc.), ενός ιδιωτικού ινστιτούτου πληροφοριών που ιδρύθηκε το 1996 στο Τέξας και έχει χαρακτηρισθεί ως «σκιώδης CΙΑ».

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο βιβλίο


, η Τουρκία θα αναδειχθεί κατά τα επόμενα 40 χρόνια ως μια από τις τέσσερις ισχυρότερες περιφερειακές δυνάμεις του κόσμου, δημιουργώντας μια εκτενή σφαίρα γεωπολιτικής επιρροής και επεκτείνοντας τα σύνορα της. Σημειώνεται εδώ ότι σήμερα η τουρκική οικονομία κατέχει τη 17η θέση παγκοσμίως και η γειτονική χώρα περιλαμβάνεται στην ομάδα των 20 πιο ισχυρών του πλανήτη (0-20).
Ο Φρίντμαν προβλέπει την αλματώδη οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας, η οποία θα καταστεί μια από τις 10 πλουσιότερες χώρες του πλανήτη. Η Τουρκία του 2050 θα έχει επωφεληθεί από την κατάρρευση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, προσαρτώντας εδάφη στην περιοχή του Καυκάσου, και θα αποτελεί την ηγεμονεύουσα δύναμη στον ισλαμικό κόσμο. Μάλιστα θα έχει νικήσει στρατιωτικά τη Ρωσία σε πόλεμο το 2020, επεκτείνοντας την επιρροή της μέχρι τις ουκρανικές πεδιάδες και καταλαμβάνοντας περιοχές τις οποίες διατηρούσε τον 17ο αιώνα, επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ο συγγραφέας προβλέπει ότι το 2040 η Άγκυρα θα εμπλακεί σε έναν hi-tech πόλεμο, αυτή τη φορά με τις ΗΠΑ και συμμαχώντας με την Ιαπωνία. Οι ΗΠΑ θα έχουν τη βοήθεια της Μεγάλης Πολωνίας και η περιοχή των Βαλκανίων θα καταστεί το κύριο θέατρο επιχειρήσεων. Η Ελλάδα και η Κύπρος – σύμφωνα με την ανάλυση του Φρίντμαν – θα αποτελούν στόχο της νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας, η οποία θα συναγωνίζεται ευθέως τις ΗΠΑ και τις άλλες δυνάμεις της Ευρώπης.

Το δυσοίωνο αυτό σενάριο εκτιμά ότι η ισχυροποίηση της Τουρκίας στον στρατιωτικό και στον οικονομικό τομέα, σε συνδυασμό με τη δημογραφική ανάπτυξη, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις επανεμφάνισης της οθωμανικής σφαίρας επιρροής, στην οποία σταδιακά θα ενταχθεί το σύνολο σχεδόν των παλαιών εδαφών με επίκεντρο τη Μέση Ανατολή.Ο Φρίντμαν θεωρεί ότι: «Η Τουρκία αποτελεί πλατφόρμα σταθερότητας στο χάος της Μέσης Ανατολής.

Τα Βαλκάνια, ο Καύκασος και ο αραβικός κόσμος νότια είναι ασταθή. Όσο αυξάνεται η ισχύς της Τουρκίας – της οποίας η οικονομία και ο στρατός είναι ήδη τα πιο ισχυρά στην περιοχή – θα ενισχύεται και η επιρροή της».

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η δημοσιοποίηση ενός χάρτη, στην ιστοσελίδα του Stratfor, στον οποίο φαίνεται ότι από όλες τις βαλκανικές χώρες μόνον η Ελλάδα (με την Κύπρο) αποτελεί μέρος του νέου τουρκικού κόσμου, ενώ η Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, τα Σκόπια, και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη ανήκουν στην «4η Ευρώπη»!
Το βιβλίο, όμως, περιέχει έναν άλλο χάρτη στον οποίο η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν μαζί με το Ισραήλ τις μοναδικές χώρες που βρίσκονται εκτός της τουρκικής σφαίρας επιρροής, ενώ η Αλβανία και η Βοσνία εντός της. Η ασυμφωνία στους χάρτες αποδεικνύει τη διάσταση της «ψυχολογικής επιχείρησης», η οποία εκπορεύεται από το 5(Γ3ΐίθΓ για τους δικούς του λόγους. Κατά τον Φρίντμαν 2040 η Γερμανία θα έχει παρακμάσει, ενώ η Πολωνία θα έχει ενισχυθεί στρατηγικά από τις Η Π Α. Το βιβλίο προκαλεί με τον τρόπο ερμηνείας του μέλλοντος και εκτός των όποιων αναλύσεων χρησιμοποιείται για τη δημιουργία κλίματος, λειτουργώντας πραγματικά ως μοχλός της ΟΙΑ. Το Stratfor έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ζήτημα μέσα σε ελάχιστο χρόνο από την έκδοση του έργου, που μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η Ιαπωνία, το Μεξικό και η Πολωνία θα αναδειχθούν ομοίως ως παγκόσμιες περιφερειακές δυνάμεις. Η Πολωνία θα αναδειχθεί επικεφαλής ενός συνασπισμού χωρών οι οποίες θα αντιμετωπίσουν στρατιωτικά την Τουρκία το 2050. Αξίζει να τονισθεί ότι το Ισραήλ θα αποτελέσει ένα κράτος-όμηρο, πιεζόμενο ασφυκτικά από την τουρκική σφαίρα επιρροής, η οποία θα εκτείνεται από τη Λι6ύη μέχρι τον Περσικό Κόλπο, τα Βαλκάνια, τη νότια Ρωσία και την κεντρική Ασία.

Αντίπαλος της Τουρκίας σε αυτόν τον εφιαλτικό μελλοντικό κόσμο θα είναι οι ΗΠΑ, τα συμφέροντα των οποίων – σύμφωνα με τον συγγραφέα – θα αντιμετωπίσουν μια μείζονα απειλή από την τουρκική επέκταση, μετά τη ρωσική κατάρρευση. Η μορφή των «πραγμάτων που θα έλθουν» σχεδιάστηκε με δάση την αμερικανική οπτική της παγκόσμιας γεωπολιτικής, ενώ (ας μη λησμονούμε) την Ιστορία την κυβερνά το απρόβλεπτο…

Read more...

Δίωξη Γκιουλ για σκάνδαλο διαφθοράς του 1990 ζητά τουρκικό δικαστήριο


Σε νέο γύρο πολιτικής αστάθειας κινδυνεύει να οδηγηθεί η Τουρκία μετά την ετυμηγορία δικαστηρίου ότι ο πρόεδρος της χώρας Αμπντουλάχ Γκιουλ πρέπει να παραπεμφθεί σε δίκη σχετικά με σκάνδαλο κομματικής χρηματοδότησης που ανάγεται στα τέλη του 1990.Ο Γκιουλ, ιδρυτικό μέλος του ισλαμικών καταβολών κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), εξελέγη στο ανώτατο αξίωμα της Τουρκίας το 2007 και ως πρόεδρος χαίρει ασυλίας.

Η υπόθεση για την οποία κατηγορείται ανάγεται στα τέλη της δεκαετίας του 1990 όταν το τότε Κόμμα της Ευημερίας, που προηγήθηκε του AKP, κατηγορήθηκε ότι καταχράσθηκε κεφάλαια του υπουργείου Οικονομικών.

«Αποτελεί κανόνα στο Σύνταγμα και τη νομοθεσία της Τουρκικής Δημοκρατίας ότι όλοι είναι υπόλογοι στο νόμο» αναφέρει η δικαστική απόφαση, την οποία επικαλείται το Reuters.


Το γραφείο του Τούρκου προέδρου δεν έχει προβεί μέχρι στιγμής σε κάποιο σχόλιο επί της δικαστικής εξέλιξης, η οποία εκφράζονται φόβοι ότι μπορεί να πυροδοτήσει νέα πολιτική αστάθεια στη χώρα.

Ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Νετζμετίν Ερμπακάν είχε κριθεί ένοχος πριν από πέντε χρόνια για την ίδια υπόθεση απάτης. Ο Ερμπακάν (πρωθυπουργός για σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ 1996-1997) έχει κριθεί συγκεκριμένα ένοχος για πλαστογράφηση εγγράφων με στόχο την υπεξαίρεση εκατομμυρίων τουρκικών λιρών από το κράτος.

Οι σχετικές κατηγορίες εις βάρος του Ερμπακάν απαγγέλθηκαν το 2002, πέντε χρόνια αφότου το τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο διέκοψε τη λειτουργία του Κόμματος της Ευημερίας, του οποίου ηγούνταν, με την αιτιολογία ότι προσπαθούσε να ανατρέψει τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους.

Ο Ερμπακάν τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό, γλιτώνοντας τη φυλάκιση χάρη σε ευνοϊκό νόμο που προώθησε το κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν. Πέρυσι, ο Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο οποίος διατέλεσε υπουργός του Κόμματος Ευημερίας στην κυβέρνηση Ερμπακάν μεταξύ 1996 και 1997, απένειμε πέρυσι χάρη στον πρώην πρωθυπουργό.
ΝΕΑ

Read more...

«Νταβουτογλουμανία»


Του Μάριου Ευρυβιάδη

Ξέφτισε, όπως αναμενόταν η «Ομπαμαμανία». Και επειδή στον ελληνικό κόσμο δεν μπορούμε χωρίς την υπερβολή και την επίφαση έχουμε εισέλθει, όπως φαίνεται από τα ΜΜΕ, στη φάση της «Νταβουτογλουμανίας». Η αναφορά είναι στον νέο Υπουργό Εξωτερικών της ισλαμικής κυβέρνησης της Νατοϊκής Τουρκίας, τον καθηγητή Αχμέτ Νταβούτογλου (1959) που Πρωτομαγιά μας προέκυψε ως νέος Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας.

Η άνοδος και κυριαρχία του Νταβούτογλου σε ένα ακόμη άντρο των κεμαλιστών και των πασάδων είναι ένα επιπρόσθετο δείγμα γραφής της ανόδου των Ισλαμιστών και της νεοοθωμανικής ιδεολογίας και δοξασιών στην Τουρκία.

Ο Νταβούτογλου υπήρξε προστατευόμενος του σημερινού ισλαμιστή Προέδρου Αμπντουλάχ Γκιούλ. Αυτός τον ανέδειξε και τον προώθησε δίπλα στον Ερντογάν. Ο τελευταίος, είναι προμετωπίδα και ο ισχυρός πολιτικός ανήρ της τριανδρίας. Είναι ο χαρισματικός ηγέτης των ισλαμικών μαζών. Αλλά πίσω από το θρόνο, βρίσκεται το δίδυμο Γκιουλ - Νταβούτογλου. Αυτοί ελέγχουν και καθοδηγούν τα πράγματα και έχουν τον τελευταίο λόγο σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

Δύο άλλα στοιχεία έχουν σημασία. Ο Νταβούτογλου γεννημένος στο Ουζμπεκιστάν δηλαδή γόνος Τούρκων που δεν έλκουν την καταγωγή τους από την Μικρά Ασία, αλλά από την ευρύτερη Οθωμανική Αυτοκρατορία, της οποίας η κατάρρευση και διάλυσή, τους άφησε βαθιά ψυχικά τραύματα. Στον ψυχισμό τους αναπολούν και νοσταλγούν τα χαμένα μεγαλεία, τον ραγιαδισμό των μη Μουσουλμάνων, την υποταγή των μη Τούρκων, δηλαδή των Αράβων και των Ιρανών και τον σεβασμό και την ισότιμη μεταχείριση, της πάντοτε ισχυρής στρατιωτικά και υλικά Δύσης.

Το δεύτερο στοιχείο, είναι ότι ο Νταβούτογλου άρχισε την επαγγελματική του καριέρα ελέω της Οργάνωσης για την Ισλαμική Διάσκεψη (Ο.Ι.Δ). Διορίστηκε καθηγητής στο Διεθνές Ισλαμικό Πανεπιστήμιο στην Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας, το οποίο ιδρύθηκε και χρηματοδοτείται από την Ο.Ι.Δ. Όχι τυχαία, τα τελευταία χρόνια Γενικός Γραμματέας της Ο.Ι.Δ. είναι Τούρκος πανεπιστημιακός.

Ο Νταβούτογλου έχει «όραμα» για την Τουρκία, όχι απλώς ως περιφερειακής, αλλά ως παγκόσμιας (global) δύναμης, ισότιμης των Ηνωμένων Πολιτειών. Το «όραμα» αυτό, θα εκπληρωθεί γράφει και δηλώνει, το 2023 στην εκατονταετηρίδα του σύγχρονου τουρκικού κράτους, εφόσον η Τουρκία εκμεταλλευθεί τα πλεονεκτήματά της. Η Τουρκία υπήρξε κατά τον Νταβούτογλου, η πιο σημαντική χώρα του ΝΑΤΟ στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, πιο σημαντική και από αυτήν ακόμη την Αμερική. Παραμένει δε, ως τέτοια και σήμερα. Επιπλέον, σήμερα ως ενεργειακός κόμβος η Τουρκία είναι ο ένας και μοναδικός γεωπολιτικός «ομφαλός» του κόσμου. Είναι, τέλος, και ο κατ'εξοχήν φορέας και γεφυροποιός πολιτισμών από καταβολής κόσμου

Είναι, κατά τον Νταβούτογλου, θέμα χρόνου όλα τα παραπάνω να γίνουν κατανοητά, ειδικά από την Ε.Ε. Η τελευταία, θα εξαναγκαστεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα της τουρκικής ισχύος. Γι'αυτό και μόλις πρόσφατα, ο Πρόεδρος Γκιουλ έδειξε συγκαταβατικότητα και περιφρόνηση στις δηλώσεις του Γάλλου Προέδρου και της Γερμανίδας Καγκελαρίου ότι «...η Τουρκία δεν έχει θέση στην Ευρώπη..».

Σε ότι μας αφορά, ουδέν κακό αμιγές καλού. Η ισλαμική Τουρκία φαίνεται να κυριαρχεί στα δυτικά κέντρα εξουσίας. Η «Νταβουτογλουμανία» βρίσκεται στα ύψη. Αλλά μέχρι να πάρει και αυτή την κατιούσα, θα έχει αφαιρεθεί και το φύλο συκής που συνίσταται στο τουρκοϊσλαμικό προσωπείο, θα έχει αναδειχθεί η επίφαση, και θα έχει αποδομηθεί ο επιτήδεια οικοδομημένος μύθος της «ελληνοτουρκικής ειρήνης και φιλίας». Διότι, απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση του ισλαμικού οράματος του Νταβούτογλου είναι ο έλεγχος της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι η Φινλανδοποίηση της Ελλάδας και η «σατραποποίηση» της Κύπρου. Αλλιώς ,διεμβολίζεται το «όραμα». Η ισλαμική Τουρκία του Νταβούτογλου, δεν έχει τι να πουλήσει στη Δύση αν δεν ευνουχίσει γεωπολιτικά Ελλάδα και Κύπρο. Ακριβώς για το λόγο αυτό στα γραφόμενά του, ο Νταβούτογλου δεν αναφέρεται σε περίπτωση εμπλοκής πολέμου της Τουρκίας παρά μόνο με την Ελλάδα, εάν η τελευταία αρνηθεί το τουρκο-ισλαμικό του όραμα.

Επιπρόσθετα, για όσους παρακολουθούν επισταμένα τα πράγματα, και επειδή η ειρήνη και ασφάλεια που «προσφέρεται» και στους υπόλοιπους γείτονες, κυρίως στους Άραβες, είναι τουρκο-οθωμανική, οι αντιδράσεις έχουν ήδη αρχίσει σε Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία,. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Ισραήλ.

Οι προθέσεις της Τουρκίας είναι πλέον ξεκάθαρες και αδιαμφισβήτητες. Αυτό είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε φιλόδοξου ηγεμόνα. Χάνει το μέτρο και το όριο και αρχίζει να λειτουργεί σε μία εικονική πραγματικότητα. Εφόσον αυτό γίνει κατανοητό από τη δική μας πλευρά, το πρώτο και κρίσιμο βήμα για την αντιμετώπισή του Ισλαμιστή Νταβούτογλου και των Νεο-οθωμανικών οραματισμών της χώρας του,θα έχει ήδη γίνει.

Read more...

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και τα μηνύματα που εκπέμπει


του Αντώνη Παυλίδη*



Η Βουλή των Ελλήνων, ως γνωστόν, με ομόφωνη απόφασή της το Φεβρουάριο του 1994, έλαβε μια ιστορική απόφαση, που θα έπρεπε να είχε λάβει πολύ νωρίτερα: όρισε τη 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου κατά την περίοδο 1916-1922. Θα αποπειραθούμε να κάνουμε μια νηφάλια αναφορά στο ζήτημα αυτό, παρότι απωθεί τους φανατικούς του παρόντος, που εκπροσωπούν τη λογική της «πολιτικής ορθότητας».

Τα τελευταία χρόνια τίθενται ιδιαίτερα έντονα απ' τους τελευταίους κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις. Λέγεται πχ ότι δεν πρέπει η χώρα μας να προκαλεί την Τουρκία με αποφάσεις όπως αυτή της Βουλής το 1994, ότι πρέπει να αφαιρεθούν άμεσα από τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας όλα όσα ενοχλούν την Τουρκία (κι όχι γιατί την ενοχλούν), κλπ. Κάποιοι μάλιστα προτείνουν τη συγγραφή κοινών εγχειριδίων ιστορίας, πράγμα βέβαια που ακούγεται ευχάριστα, αλλά είναι άτοπο αν δεν συνοδεύεται από ένα ελάχιστο κοινό ιδεολογικό πλαίσιο των δύο χωρών και προ πάντων, όπως στην περίπτωση Ελλάδας και Τουρκίας, αν υπάρχουν ανοικτά ζητήματα (Κύπρος, Αιγαίο, κλπ). Όλοι λοιπόν αυτοί οι «ειδικοί» εκφράζουν μια πραγματικότητα μάλλον εικονική, εκφράζοντας περισσότερο τις επιθυμίες τους παρά τα πραγματικά δεδομένα. Εξετάζουν τα δεδομένα της Τουρκίας χρησιμοποιώντας τις καθιερωμένες «μήτρες» που ισχύουν στις διεθνείς σχέσεις, αγνοώντας όμως τις σημαντικές ιδιαιτερότητες της τουρκικής περίπτωσης και τα αίτια που παράγουν τις αλλεπάλληλες κρίσεις στις σχέσεις των δύο χωρών. Χρησιμοποιούν τη μέθοδο του εξευμενισμού, αγνοώντας τα μηνύματα που από το βάθος των αιώνων ο ίδιος ο Θουκυδίδης εκπέμπει: ότι αυτός είναι ο πιο σίγουρος δρόμος προς τη σύγκρουση. Αυτό που μπορεί να την αποτρέψει είναι η οικοδόμηση φιλικών σχέσεων πάνω στην αλήθεια και την αξιοπρέπεια και των δύο ενδιαφερομένων.

Σε πολλές περιπτώσεις προχωρούν σε αφελείς υπεραπλουστεύσεις. Υποστηρίζουν για παράδειγμα ότι κατά την περίοδο εκείνη είχαμε πόλεμο και στον πόλεμο παρουσιάζονται αγριότητες απ' όλες τις πλευρές. Αγνοούν όμως ότι το «ολοκαύτωμα εν ροή» των Ελλήνων του Πόντου (και της υπόλοιπης Μ. Ασίας) ξεκίνησε πολύ πριν το 1919 που έγινε η ελληνική απόβαση στη Σμύρνη και ότι τα γυναικόπαιδα που κυρίως υπέστησαν τη βαρβαρότητα, δεν συμμετείχαν σε κανένα πόλεμο. Ο αφανισμός των χριστιανικών εθνοτήτων από το μικρασιατικό χώρο είχε προαποφασιστεί, όπως όχι μόνο το πλήθος των διαθέσιμων τεκμηρίων μαρτυρά, αλλά ακόμη και αξιόλογοι Τούρκοι επιστήμονες (όπως πχ ο Taner Akçam) ομολογούν.

Η ιδεολογία του σύγχρονου τουρκικού κράτους αντικατοπτρίζεται τόσο στα διδακτικά εγχειρίδια, όπου κυριαρχούν σύμβολα ρατσισμού και εθνικισμού, όσο και στα μνημεία. Το μνημείο του Τοπάλ Οσμάν, του Άϊχμαν των Ποντίων, που δεσπόζει στο λόφο της Κερασούντας και το μνημείο του αρπακτικού Τούρκου νικητή απέναντι στον καταρρεύσαντα Έλληνα στο Αφιόν Καραχισάρ, εκφράζουν αυτήν ακριβώς την ιδεολογία. Παρότι η συλλογική συνείδηση του τουρκικού λαού μέσω αυτών των μηχανισμών διαμορφώνεται σε αρνητική κατεύθυνση, όμως αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει στον αγώνα για οικοδόμηση μιας πραγματικής φιλίας και ειρήνης μεταξύ των δύο λαών.

Αυτό που γνώριζαν οι Πόντιοι 2ης και 3ης γενιάς από τους γονείς και τους παππούδες τους, σήμερα μπορεί να το γνωρίσει σε όλη του την έκταση κάθε Έλληνας. Οι αλλεπάλληλοι τόμοι που έχουν εκδοθεί -με αποκορύφωμα τον τόμο που εξέδωσε η Βουλή των Ελλήνων το 2004- και οι άπειρες μελέτες που ετοιμάζονται, αποδεικνύουν ότι το έγκλημα αυτό είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός. Άλλωστε η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου -στο πλαίσιο της γενοκτονίας όλων των χριστιανικών λαών της Ανατολής από το καθεστώς των Νεοτούρκων- το Νοέμβριο του 2007 από τον πλέον αρμόδιο φορέα, τη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη μελέτη των Γενοκτονιών (I.A.G.S) συντρίβει εκ των πραγμάτων κάθε απόπειρα εσωτερικής αμφισβήτησης. Ο ΟΗΕ με το ψήφισμά του το 1948 για τον ορισμό του εγκλήματος της Γενοκτονίας, δηλώνει ότι δεν πρόκειται για έγκλημα εναντίον ενός μόνο έθνους, έστω και τμήματός του. Πρόκειται για έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας. Συνεπώς ο αγώνας για την αναγνώριση του εγκλήματος δεν αφορά μόνο τους Πόντιους, ή μόνο τους Έλληνες. Αφορά όλη την ανθρωπότητα. Οι δίκαιοι που αγωνίζονται για την αναγνώριση της Γενοκτονίας δεν είναι τυπικοί αγωνιστές, αλλά αγωνιστές των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ανθρωπότητας. Συνεπώς ο αγώνας τους είναι ο σημαντικότερος αγώνας που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος. Αγωνίζονται γιατί νωρίζουν καλά ότι η ασυλία του θύτη προκαλεί τις επόμενες Γενοκτονίες. Γνωρίζουν για παράδειγμα ότι η απόφαση του Χίτλερ για την «τελική λύση» απέναντι στους Εβραίους βασίστηκε στην ασυλία του Κεμάλ και των Νεοτούρκων για τις γενοκτονίες που προηγήθηκαν.

Κεντρικός στόχος του αγώνα των ποντιακών φορέων μετά το 1994 είναι η διεθνοποίηση της Γενοκτονίας και η αναγνώρισή της από το επίσημο τουρκικό κράτος. Ο στόχος όμως αυτός, αν και έχει μεγάλες δυσκολίες, όμως δεν πτοεί τους Ποντίους, που ως φορείς της ιδεολογίας της ειρήνης και της δημιουργικής συνεργασίας, δεν έχουν άλλο δρόμο. Γνωρίζουν κάτι που αγνοούν οι τεχνικοί των διεθνών μας σχέσεων. Ότι αν αναγνωριζόταν από νωρίς το έγκλημα αυτό, η ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων μετά το 1922 θα ήταν διαφορετική. Δεν θα είχε ούτε Σεπτεμβριανά, ούτε Κυπριακό, ούτε Ίμια. Η δομή και η ιδεολογία του τουρκικού κράτους είναι που διαπερνά τη συλλογική συνείδηση του τουρκικού λαού και γεννά την επιθετικότητα. Ο αγώνας συνεπώς των Ποντίων είναι αγώνας πρωτίστως για την ειρήνη. Οι άλλοι, οι μεταμοντέρνοι «ειδικοί», που προτείνουν μια «φιλία» χωρίς όρους και προϋποθέσεις, προς μια Τουρκία όχι ανθρώπινη αλλά ρατσιστική, που φυλακίζει και εξολοθρεύει ότι διαφορετικό αντιστέκεται στην ιδεολογία της παρακμής, συντελούν, προφανώς χωρίς να το επιθυμούν, στην αναπαραγωγή αυτής της ιδεολογίας από το τουρκικό κοινωνικό σύστημα.

Οι υγιείς σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών δεν μπορούν να οικοδομηθούν πάνω στην παραχάραξη ή την αποσιώπηση της αλήθειας, γιατί αυτή αργά ή γρήγορα θα γίνει γνωστή. Η νέα γενιά της Τουρκίας δεν είναι υποχρεωμένη να μολύνεται με το άγος του εγκλήματος εναντίον των Ελλήνων του Πόντου (και των λοιπών χριστιανικών λαών της Ανατολής Αρμενίων και Ασσυρίων) κατά την περίοδο 1916-1922. Η ιστορική αποκατάσταση παρά την αρχική έκπληξη ή ακόμη και οδύνη που θα επιφέρει για την άγνωστη μέχρι τότε αλήθεια, στη συνέχεια μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά για την τουρκική κοινωνία. Θ' αποτελέσει προϋπόθεση να ζητήσει συγνώμη η Τουρκία για το έγκλημα αυτό, ως εγγύηση ότι δεν θα επαναληφθούν ανάλογα εγκλήματα στο μέλλον. Μια τέτοια πράξη άλλωστε δεν είναι μοναδική στο πεδίο των διεθνών σχέσεων. Ο Βίλυ Μπραντ πριν από αρκετά χρόνια γονάτισε στο μνημείο του εβραϊκού ολοκαυτώματος, όπως λίγα μόλις χρόνια πριν έκανε ο Γερμανός Πρόεδρος στο μνημείο των Καλαβρύτων, αποδεικνύοντας έτσι έμπρακτα ότι η σημερινή Γερμανία δεν έχει ουδεμία σχέση με το γενοκτόνο ναζιστικό καθεστώς. Μπροστά στην ίδια πρόκληση βρίσκεται και η Τουρκία. Ένα νέο τοπίο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπου η ειρήνη και η πραγματική φιλία θα έχουν στερεότητα και μακρύ χρονικό ορίζοντα, που δεν θα καταρρέουν βίαια κάτω από το βάρος τυχαίων φαινομενικά γεγονότων, όπως συνεχώς από το 1922 μέχρι σήμερα επαναλαμβάνεται, είναι αναγκαίο όσο ποτέ. Το τοπίο αυτό το δικαιούνται οι λαοί των δύο χωρών και το απαιτούν οι νέες πραγματικότητες.-

* Ο Δρ Αντώνης Παυλίδης είναι Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών.
Η γενοκτονία των Ποντίων δεν έχει αναγνωριστεί ακόμη...

Read more...

Η CIA "ΑΝΟΙΓΕΙ" ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΟΤΣΑΛΑΝ(;) ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑ...


Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες(CIA) φαίνεται πως για κάποιο αδιόρατο, προς το παρών, λόγο "ανοίγουν" με τον πιο επίσημο τρόπο την υπόθεση Οτσαλάν! Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από την δημοσίευση άρθρου ανάλυση με τίτλο «ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΣΤΟ ΝΑΪΡΟΜΠΙ» του Έλληνα δημοσιογράφου με ενδιαφέρουσες σπουδές και στο πανεπιστήμιο του Michigan κ. Μύρωνα Βαρουχάκη. Η περιέργη αυτή ανάλυση δημοσιεύτηκε στο επίσημο 3μηνιαιο δελτίο της CIA. Η ανάλυση αυτή του ειδικού αναλυτή κ. Μύρωνα Βαρουχάκη που δημοσιεύεται στο επίσημο 3μηνίαιου δελτίο της CIA είναι ιδιαίτερα επικριτική και καυστική σε χαρακτηρισμούς για τις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης δια των ειδικών εντεταλμένων και αξιωματούχων της(πολιτικών, διπλωματικών και υπηρεσιακών παραγόντων) αλλά και ειρωνική σε αρκετά σημεία για τον τρόπο διαχείρισης του ζητήματος του Οτσαλάν από τους Έλληνες αξιωματούχους. Οι αιχμές του υπογράφοντος την ανάλυση αυτή που σήμερα αποκαλύπτει το Greek American News Agency αγγίζουν την τότε πολιτική ηγεσία -Θ.Πάγκαλο- αλλά και όλους όσους συμμετείχαν στην «επιχείριση φιάσκο» της παράδοσης του Αμπτουλάχ Οτσαλάν στα χέρια των Τούρκων. Έχει σημασία να τονισθεί ότι το συγκεριμένο εγχειρίδιο απευθύνεται και προς τους σπουδαστές εκπαιδευόμενους νεοεισχθέντες στις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Το άρθρο βόμβα και η ανάλυση του κ. Μ. Βαρουχάκη αφού παρουσιάζει εκτενώς και αναλυτικά τα γεγονότα, και όπως φαίνεται δείχνει να τα έχει αντλήσει από επίσημες ελληνικές πηγές, προχωρά σε δυσμενείς και αυστηρές κρίσεις και επικρίσεις εναντίον όσων συμμετείχαν στην όλη επιχείρηση.

Το επίμαχο άρθρο που φαίνεται πως μάλλον εξυπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες των Αμερικανών δημοσιεύθηκε στο επίσημο τεύχος της βιβλιοθήκης της CIA (Ιανουαρίου-Μαρτίου 2009). Η ίδια ανάλυση στις 21 Απριλίου (09) αναρτάται και στον επίσημο ιστότοπο της CIA στην ενότητα των εκδόσεων της Βιβλιοθήκης των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Οι αιχμές της ανάλυσης φτάνουν να υπαινίσσονται για την Ελλάδα ακόμα και σχέσεις με την Al Qaeda αφού μάλλον όχι τυχαία επελέγη από την Ελλάδα η περιοχή της Κένυας για την ολοκλήρωση της επιχείρησης, αφού λίγο νωρίτερα 6 μήνες πριν η Αμερικανική πρεσβεία είχε χτυπηθεί από την Al Qaeda άρα ήταν βέβαιο ότι η περιοχή της Κένυας θα ήταν γεμάτη αμερικανούς πράκτορες αλλά και "σταγονίδια" της φανατικής ισλαμικής οργάνωσης..

Η όλη ανάλυση είναι ιδιαίτερα επικριτική για την ελληνική ΕΥΠ αλλά και για τις μετέπειτα ενέργειες αξιωματικών της οι οποίες -κατά την εκτίμηση του Μ.Βαρουχάκη-παραβιάσαν θεμελιώδεις αρχές λειτουργίας των μυστικών υπηρεσιών. Παρόλο που εκ πρώτης όψεως η στοχευμένη αυτή ανάλυση φαίνεται να εξυπηρετεί συγκεριμένη σκοπιμότητα εν τούτοις η παρουσιάση των γεγονότων αλλά και οι εκτιμήσεις του αρθρογράφου φαίνεται να έχουν και άλλες πηγές ενημέρωσης αφού δείχνει να ξέρει πολύ καλά τις ενέργειες αλλά και την γνώση των Αμερικανικών και Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Η ανάλυση αποκωδικοποιεί και αποκαλύπτει τα κωδικά ονόματα που χρησιμοποιούνταν στην όλη επιχείρηση όλοι οι συμμετέχοντες. Την επιλογή του Έλληνα στρατιωτικού αξιωματικού της ΕΥΠ Σάββα Καλεντερίδη να ηγηθεί αυτής της επιχείρησης, τον οποίο σε αρκετά σημεία επικρίνει άλλοτε εμμέσως και άλλοτε ευθέως, ο ειδικός αναλυτής Β.Βαρουχάκης χαρακτηρίζει ως μεγάλο και κρίσημο λάθος εκ μέρους των ηγετών των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών (ΕΥΠ). Στην συνέχεια ο νεαρός έλληνας ειδικός αναλυτής παρόλο που είναι προσεχτικός ως προς τον πρώην αξιωματικό της ΕΥΠ εν τούτοι όταν προσωρά σε εκτιμήσεις και κρίσεις για τα προσόντα αλλά και τα μειονεκτήματα του Σάββα Καλεντερίδη αφήνει σαφείς αιχμές για την πειθαρχία του προς τους ανωτέρους κυβερνητικούς, ενώ παράλληλα τον εμφανίζει και ανυπάκουο στις διαταγές των ανωτέρων του, ωστόσο του αναγνωρίζει πως επιχειρησιακά δεν μπορούν να καταλογιστούν λάθη αποκλειστικά και μόνο στον Σ. Καλεντερίδη. Η όλη ανάλυση που σήμερα αποκαλύπτουμε και αναμένεται να προκαλέσει εξελίξεις στην Ελλάδα αλλά και αντιδράσεις από όσους γνωρίζουν πολύ καλά τα διαδραματισθέντα γεγονότα εκείνης της περιόδου, παρόλο που υπογράφεται από Έλληνα δημοσιογράφο εν τούτοις διαπνέεται από έντονα φιλοαμερικανισμό και πάντα υπό το πρόσχημα της αυστηρής «ρεαλιστικής» ανάλυσης μιας επιχείρησης των μυστικών υπηρεσιών θέλοντας να τονίσει τα προς αποφυγή λάθη...

Ποιος είναι όμως ο Βύρων Βαρουχάκης

myrwn_barouxakis.jpg Εμείς δεν θα πούμε πολλά μια ματιά στο βιογραφικό του παρουσιάζει πράγματι ιδιαίτερο και έντονα μεγάλο ενδιάφέρον για το πρόσωπο του Μύρωνα Βαρουχάκη ο οποίος παράλληλα φαίνεται να έχει και η μεγάλη συγγραφική δραστηριότητα άρθρων και αναλύσεων σε ελληνικά έντυπα όπως Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το Associated Press αλλά και πολλά αμερικάνικα έντυπα... Αν μάλιστα προσέξει κάποιος την σχετική αρθογραφία του κ. Βαρουχάκη και ειδικά τα κείμενα που έχουν (ανα)δημοσιευθεί και υιοθετηθεί από τον γνωστό για την δράση τις θέσεις και τις απόψεις του κ. Παναγιώτη Δημητρά του Διεθνούς Παρατηρητηρίου των συμφωνιών του Ελσίνκι ίσως μπορέσει να βρει την άκρη του νήματος... αλλά και των υπόγειων και αφανών διασυνδέσεων προσώπων..γεγονότων...και καταστάσεων... Εκείνο που σίγουρα πια μπορεί να ειπωθεί πως και οι δυο περιπτώσεις ανθρώπων (Βαρουχάκη- Δημητρά) έχουν κοινό παρανομαστή... Τις ΗΠΑ και τα συμφέροντα τους...

Τυχαία ή όχι μένει να αποδειχτεί... Πάντως οι εκτιμήσεις, αναλύσεις και οι εκθέσεις του κ. Δημητρά για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα, την δήθεν μακεδονική μειονότητα και άλλα παρόμοια που εκθέτουν την χώρα μας, σχεδόν κάθε χρόνο ωσάν να είναι copy paste περιλαμβάνοται στην ετήσια έκθεση του State Department... Οι κρίσεις και τα συμπεράσματα δικά σας...

Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι οι αμερικανοί αξιωματούχοι της CIA, μάλλον με σκωπτικό ύφος τονίζουν για την ανάλυση αυτή αλλά προφανώς και για να κρατάνε τους τύπους και κάποιες πισινές, ότι πιθανόν εκφράζει και αποτυπώνει ΜΌΝΟΝ τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα! Είναι όμως δυνατόν αν δεν είχαν υιοθετήσει, μελετηθεί, περάσει από την σχετική έρευνα της ειδικής ομάδας που επιλέγει τα σχετικά άρθρα και προ πάντων αν δεν εξυπηρετούσαν κάποια συγκεριμένη σκοπιμότητα οι απόψεις αυτές να τις είχαν δημοσιεύσει σε ένα τόσο μεγάλης σημασίας έντυπο -και μάλιστα το επίσημο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών...;;

ΚΕΙΜΕΝΟ : ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΡΕΥΝΑ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΥΡΙΟΠΟΥΛΟΥ

Read more...

Συμφωνία Τουρκίας - Ρωσίας για νέο αγωγό φυσικού αερίου


Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος συναντήθηκε το Σάββατο στο Σότσι με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν και συζήτησαν, όπως γράφουν σήμερα οι τουρκικές εφημερίδες το πρόβλημα του Ναγκόρνο Καραμπάχ, σε δηλώσεις του υπογράμμισε τις ευθύνες της Τουρκίας και της Ρωσίας για την επίλυση των προβλημάτων της ευρύτερης περιοχής, του Καυκάσου, της Μέσης Ανατολής και του Κυπριακού.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των τουρκικών εφημερίδων οι δύο άνδρες εξέφρασαν τη βούληση και την ετοιμότητά τους να πραγματοποιήσουν τα αναγκαία βήματα σε πρώτη φάση κυρίως για την επίλυση του προβλήματος του Ναγκόρνο Καραμπάχ.


Ο Τούρκος Πρωθυπουργός μεταβαίνοντας στο Σότσι επανέλαβε στους δημοσιογράφους ότι το άνοιγμα των τουρκοαρμενικών συνόρων εξαρτάται από την απόσυρση των Αρμενίων από τις περιοχές του Αζερμπαϊτζάν. Πάντως, από την πλευρά του, το Ερεβάν προειδοποίησε την Άγκυρα να αποφεύγει τις παρεμβάσεις αν πραγματικά επιθυμεί την υποστήριξη των προσπαθειών για την επίλυση του προβλήματος του Καραμπάχ.
Η ΧΟΥΡΙΕΤ γράφει σήμερα ότι οι δύο άνδρες συμφώνησαν να επεκτείνουν τη συμφωνία για παροχή φυσικού αερίου στην Τουρκία, η οποία λήγει το 2012. Στη συμφωνία προβλέπεται η κατασκευή νέου αγωγού με την επωνυμία Blue Stream 2, ο οποίος θα καλύψεις τις αυξανόμενες ανάγκες της χώρας σε φυσικό αέριο.
Όπως δήλωσε ο Ρώσος Πρωθυπουργός, Βλαντιμίρ Πούτιν, η Τουρκία έρχεται τρίτη κατά σειρά στην κατανάλωση ρωσικού φυσικού αερίου μετά την Ιταλία και τη Γερμανία. Η κατανάλωση ρωσικού φυσικού αερίου το 2008 έφτασε τα 24 δις κυβικά μέτρα.

Read more...

Έκκληση Γκιουλ για συναίνεση στη λύση του Κουρδικού


Ο Τούρκος Πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ σε δηλώσεις του από τη Συρία όπου πραγματοποίησε το Σάββατο επίσημη επίσκεψη αναφέρθηκε στο Κουρδικό, υπογραμμίζοντας ότι η σημερινή συγκυρία είναι ευνοϊκή για τη λύση του, διότι για πρώτη φορά υπάρχει σύμπνοια και συντονισμός μεταξύ όλων των θεσμών του κράτους. Κάλεσε δε τα πολιτικά κόμματα να υποστηρίξουν τα αναγκαία βήματα για την επίλυση του προβλήματος.
Στο μεταξύ, κρίση ανέκυψε στο τουρκικό Κοινοβούλιο όσον αφορά τη βουλευτική ασυλία πέντε βουλευτών του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP) οι οποίοι κλήθηκαν από τον Εισαγγελέα να καταθέσουν για κατηγορίες που έχουν διατυπωθεί εναντίον τους κατά την περίοδο πριν την εκλογή τους. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι καλύπτονται από τη βουλευτική ασυλία και αρνούνται να προσέλθουν στις εισαγγελικές αρχές, επικαλούμενοι προηγούμενη ανάλογη στάση συναδέλφων τους από άλλα πολιτικά κόμματα. Πάντως, παραμένει προς συζήτηση και ζήτημα βίαιης προσαγωγής τους.



Read more...

Ψήφο εμπιστοσύνης έλαβε η νέα τουρκοκυπριακή κυβέρνηση


Η νέα κυβέρνηση της τουρκοκυπριακής οντότητας, υπό τον εθνικιστή πρωθυπουργό Ντερβίς Έρογλου, έλαβε σήμερα ψήφο εμπιστοσύνης στη βουλή της ΤΔΒΚ, που διαθέτει 50 έδρες.
Την κυβέρνηση υπερψήφισαν 26 βουλευτές ενώ 23 την καταψήφισαν.
«Θα εργαστούμε για την ευτυχία και την ευημερία του λαού μας», δήλωσε ο Ντ. Έρογλου μετά την ψηφοφορία, χωρίς να αναφερθεί στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις που διεξάγονται, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με στόχο την επανένωση της νήσου.
Η επιστροφή στην εξουσία του Κόμματος της Εθνικής Ενότητας, του Ντ. Έρογλου, μετά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές της 18ης Απριλίου, προκάλεσε ανησυχία αναφορικά με τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, παρόλο που ο νέος πρωθυπουργός διαβεβαίωσε ότι οι συνομιλίες, που διεξάγονται από το 2008, θα συνεχιστούν.
Ο «πρόεδρος» της ΤΔΒΚ, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, διαπραγματεύεται- χωρίς να σημειώνεται απτή πρόοδος- με τον Κύπριο πρόεδρο, Δημήτρη Χριστόφια.



Read more...

Οι ενεργειακές συμφωνίες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο, που έχουν συνάψει οι Κούρδοι, είναι παράνομες


Η INTERNATIONAL HERALD TRIBUNE αναφέρεται σε χθεσινή ανακοίνωση δύο ευρωπαϊκών ενεργειακών εταιρειών, οι οποίες συμμετέχουν στην κατασκευή ενός αγωγού, που θα μειώνει την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, όπου επισημαίνεται, ότι θα συνεργασθούν με παραγωγούς στη Μέση Ανατολή, για την τροφοδότηση του αγωγού με αέριο από το Ιράκ. Με τη συμφωνία αυτή, η αυστριακή OMV και η ουγγρική MOL θα συμμετάσχουν στο σχέδιο 8 δις δολάρια, για την εξόρυξη φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα του Khor Mor και Chemchemal, στις κουρδικές περιοχές του Ιράκ. Η καθεμιά εκ των δύο εταιρειών θα συμμετάσχει με ποσοστό 10% στα ευρέως ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα, τα οποία ελέγχουν οι αραβικές εταιρείες, Dana Gas και Crescent Petroleum of Sharjah. Η Η Μόσχα αντιτίθεται στο σχέδιο, επειδή αυτό παρακάμπτει τα ρωσικά δίκτυα εξαγωγών. Η τελική έκβαση του σχεδίου απειλείται, εξαιτίας των ανησυχιών για την επαρκή τροφοδότηση του αγωγού.

Η OMV, με έδρα τη Βιέννη, θα καταβάλλει 350 εκατομμύρια δολάρια, για τη συμμετοχή της στο ιρακινό σχέδιο. Οι εταιρείες δήλωσαν, ότι τα χρήματα θα επενδυθούν στην εξόρυξη των κοιτασμάτων. Οι OMV και MOL κατέχουν, η καθεμία, το ένα έκτο των μετοχών του Nabucco, μαζί με την Bulgargaz της Βουλγαρίας, την Transgaz της Ρουμανίας, την Botas της Τουρκίας και την RWE της Γερμανίας. Ο αγωγός έχει ως στόχο τη μεταφορά 1,5 δις κ.μ. φυσικού αερίου την ημέρα, από το 2015, με τη δυνατότητα να φθάσει στα 3 δις κ.μ. Οι συμφωνίες με τις τοπικές αρχές προβλέπουν, ότι η εσωτερική αγορά θα έχει προτεραιότητα στην παραγωγή φυσικού αερίου. Όπως δήλωσε ο Badr Jafar, «πιστεύουμε, ότι θα υπάρξουν ικανές ποσότητες για την τροφοδότηση των ευρωπαϊκών αγωγών φυσικού αερίου». Οι αμφιβολίες παραμένουν ωστόσο, καθώς το ιρακινό Υπουργείο Πετρελαίου, επέκρινε τις ενεργειακές συμφωνίες που υιοθετήθηκαν μονομερώς, από τις περιφερειακές αρχές του αυτοδιοικούμενου κουρδικού βορρά. Η κεντρική κυβέρνηση θεωρεί, ότι οι, άνω των 20, ενεργειακές συμφωνίες για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, που έχουν συνάψει οι Κούρδοι είναι παράνομες και απείλησε, ότι θα εντάξει σε «μαύρη λίστα» τις εμπλεκόμενες εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται και σε άλλες περιοχές του Ιράκ.

Read more...

Ταγίπ Ερντογάν: Η προσέγγιση της Ελλάδας μέχρι σήμερα ήταν θετική


Θετική χαρακτηρίζει ο Ταγίπ Ερντογάν τη στάση της Ελλάδος απέναντι στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.
"Η προσέγγιση της Ελλάδας μέχρι σήμερα ήταν θετική, οι σχέσεις ήταν πάντα καλές και με την κυβέρνηση και με την αντιπολίτευση", ανέφερε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας σε σημαντική ομιλία του στο πανεπιστήμιο του Γκτανσκ, στην Πολωνία.
"Είχαμε καλές σχέσεις και παλαιότερα κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Σημίτη και τώρα με τον αξιότιμο κ. Καραμανλή. Οι σχέσεις μας ήταν πάντα καλές και αυτή τη στιγμή η Ελλάδα υποστηρίζει την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση" είπε χαρακτηριστικά ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος αναφερόμενος στο κυπριακό τόνισε: "Η Κύπρος στέκεται μπροστά μας σαν εμπόδιο, αλλά θα το ξεπεράσουμε κι αυτό".


Ο κ. Ερντογάν σχολιάζοντας τις δηλώσεις του Νικολά Σαρκοζί και της Άγκελα Μέρκελ περί "προνομιακής εταιρικής σχέσης της Τουρκίας με την Ε.Ε." είπε ότι πρόκειται για απολύτως αρνητικές προσεγγίσεις".
"Πρόκειται για θέσεις που διατυπώνονται ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου και τις εκλογές στη Γερμανία. Η Τουρκία δε θα αποτελέσει βάρος για την Ε.Ε., αλλά αντίθετα θα συμβάλει στο να αντιμετωπισθούν τα βάρη" υποστήριξε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας και πρόσθεσε:
"Είναι αδιανόητο και ανέντιμο να γίνονται αλλαγές των κανόνων και να προβάλλονται νέοι όροι, στην Τουρκία".

Read more...

Συνάντηση Πούτιν με Ερντογάν στο Σότσι- Οι σχέσεις Ρωσίας- Τουρκίας έχουν τελευταία ανοδική πορεία


«Ρωσία και η Τουρκία πρέπει να διατηρήσουν το επίπεδο της συνεργασίας τους και τους ρυθμούς των εμπορικών και οικονομικών σχέσεων», δήλωσε ο Ρώσος Πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν, κατά τη συνάντηση που είχε με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ρ.Τ. Ερντογάν στο Σότσι, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων ΡΙΑ-Νόβοστι. Ο Πούτιν κατή διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου, σημείωσε, ότι το σύνολο των διμερών εμπορικών συναλλαγών αυξήθηκε το 2008 σχεδόν κατά 50%, φτάνοντας τα 34 δις. δολάρια.

«Οι σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας δείχνουν ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια», τόνισε ο Ρώσος Πρωθυπουργός. Επίσης, οι δύο πρωθυπουργοί συζήτησαν το θέμα της χρήσης των εθνικών νομισμάτων στις διμερείς συναλλαγές και συμφώνησαν να αρχίσουν, σύντομα, οι διαπραγματεύσεις για την παράταση μιας από τις συμφωνίες για την τροφοδοσία της Τουρκίας με ρωσικό φυσικό αέριο , καθώς και για την υλοποίηση του σχεδίου Blue Stream-2, για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου σε χώρες της Μέσης Ανατολής και ειδικά στο Ισραήλ. Αναφορικά με το πρόβλημα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ο Ρώσος Πρωθυπουργός, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων, δήλωσε, ότι «ο συμβιβασμός που θα εξευρεθεί πρέπει να προέρχεται από τις δύο πλευρές της διαμάχης». Ο Τούρκος Πρωθυπουργός έκανε δηλώσεις, σχετικά με την πρόθεση των τουρκικών κατασκευαστικών εταιρειών να συμμετάσχουν στα Ολυμπιακά έργα του Σότσι, ενώ διατύπωσε και τα παράπονά του, για τις γραφειοκρατικές διαδικασίες των ρωσικών τελωνειακών αρχών, που παρεμποδίζουν το διμερές εμπόριο.

Read more...

Στην Άγκυρα ο πρόεδρος της Βραζιλίας


Η Τουρκία θα είναι ο επόμενος σταθμός της περιοδείας του προέδρου τα Βραζιλίας Lula da Silva. Μετά την τριήμερη παραμονή του στην Κίνα, οπού πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη, ο βραζιλιάνος πρόεδρος θα μεταβεί στην Άγκυρα. Στον πρώτο σταθμό της περιοδείας του, στην Σαουδική Αραβία, την περασμένη εβδομάδα ο κ Lula da Silva είχε δηλώσει πως «Από την ημέρα που ανέλαβα την προεδρεία της χώρας του πραγματοποιεί την πιο σημαντική περιοδεία του. Η Βραζιλία θα έχει τρεις φιλικές χώρες με τις οποίες θα συνάψει στρατηγική εταιρική σχέση. Είναι μια από τις πιο σημαντικές επισκέψεις του για την υπεράσπιση της νέας παγκόσμιας εμπορικής πολιτικής και του νέου οικονομικού συστήματος»


Read more...

Προς ακύρωση η συμφωνία Τουρκίας-Ισραήλ;


Δημοσίευμα της εφημερίδας Haaretz αναφέρει ότι το Ισραήλ εξετάζει το ενδεχόμενο να ακυρώσει την συμφωνία με την Τουρκία, για την πώληση δέκα μη επανδρωμένων κατασκοπευτικών αεροπλάνων τύπου «Heron».
Ισραηλινοί αρμόδιοι δηλώνουν ότι οδηγούνται στην ακύρωση της συμφωνίας λόγω τεχνικών προβλημάτων, ενώ αρμόδιος του Υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας υποστηρίζει ότι «Το Ισραήλ προβάλει τεχνικούς λόγους για να αποφύγει την καταβολή αποζημίωσης, όπως αυτή προβλέπεται στην συμφωνία» Η συμφωνία υπεγράφη το έτος 2005 και ήδη δυο από τα αεροπλάνα βρίσκονται στην Τουρκία για δοκιμαστικές πτήσεις.



Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP