Μεθοδεύουν τη παράδοση του Δήμου Ιάσμου στη μειονότητα

Όλοι οι ασχολούμενοι με την τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και οι ενεργοί πολίτες που ενδιαφέρονται για τα πολιτικά δρώμενα βρίσκονται σε επιφυλακή για τα όσα ακούγονται ότι θα συμβούν με τον νέο αυτοδιοικητικό χάρτη μετά την ψήφιση του νόμου «Καλλικράτη».

Σήμερα, στο Νομό Ροδόπης υπάρχουν οι παρακάτω Δήμοι και Κοινότητες με τον αντίστοιχο αριθμό κατοίκων σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του κράτους :

Νομός Ροδόπης 110.828

* Δήμος Κομοτηνής 52.659
* Δήμος Αιγείρου 4.418
* Δήμος Αρριανών 5.781
* Δήμος Ιάσμου 6.614
* Δήμος Μαρώνειας 7.641
* Δήμος Ν. Σιδηροχωρίου 3.491
* Δήμος Σαπών 9.542
* Δήμος Σώστη 6.685
* Δήμος Φιλύρας 8.014
* Κοινότητα Αμαξάδων 1.591
* Κοινότητα Κέχρου 1.559
* Κοινότητα Οργάνης 2.825


Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δημοσιεύματα και σχόλια που διέρρευσαν από τα επιτελεία κάποιων σχηματισμών και απο μεμονωμένους πολιτικούς παράγοντες φαίνεται ότι οι διάφοροι θεσμικοί μας αυτοδιοικητικοί φροντίζουν περισσότερο για το δικό τους προσωπικό μέλλον παρά για την περιοχή μας που έχει τα δικά της ιδιαίτερα πληθυσμιακά χαρακτηριστικά. Τα σενάρια που ακούστηκαν παρουσίαζαν ενδιαφέρον και σχολιάστηκαν χαρακτηριστικά.

Στην αρχή μαθεύτηκε ότι η κεντρική ομάδα που διαχειρίζεται το σχέδιο πρότεινε για το Νομό Ροδόπης τρεις δήμους με κάθετη γεωγραφική κατανομή (Σάπες, Κομοτηνή, Ίασμος).

Στη συνέχεια άρχισαν να διαρρέουν τα σενάρια των θεσμικών που πρότειναν λύσεις κομμένες και ραμμένες σύμφωνα με τα προσωπικά τους σχέδια και βλέψεις. Ο ένας πρότεινε μάλιστα την ύπαρξη ενός μόνο δήμου επειδή είχε στο μυαλο του την δική του αναγνώριση από τους πολίτες.

Στη συνέχεια ακούστηκε το σενάριο των δυο Δήμων σύμφωνα με τις παλιές επαρχίες (Κομοτηνής και Σαπών) όμως η λύση αυτή αποκλείσθηκε με το αιτιολογικό ότι η περιφερεια και ο Δήμος Σαπών θα έπεφτε στα χέρια των μειονοτικών.

Έτσι, οι φορείς πρότειναν την δημιουργία τεσσάρων Δήμων (Φιλύρας, Σαπών, Κομοτηνής και Ιάσμου) που θα περιλάμβαναν αντίστοιχα τους κατοίκους των σημερινών δήμων και κοινοτήτων.

Δήμος Φιλύρας

Μ κατοίκους των δήμων Φιλύρας, Αρριανών και των κοινοτήτων Κέχρου και Οργάνης, συνολικά 18.179 κατοίκους.

Δήμος Σαπών

Με κατοίκους των δήμων Σαπών και Μαρώνειας, συνολικα17.183 κατοίκους.

Δήμος Κομοτηνής

Με κατοίκους των δήμων Κομοτηνής και Ν. Σιδηροχωρίου, συνολικά 56.150 κατοίκους.

Δήμος Ιάσμου

Με κατοίκους των Δήμων Ιάσμου, Αιγείρου, Σώστη και της κοινότητας Αμαξάδων, συνολικά 19.388 κατοίκους.

Παράξενες προτάσεις για το Δήμο Ιάσμου

Με δεδομένη την ίδρυση τεσσάρων δήμων και την πληθυσμιακή σύνθεση που θα προκύψει άρχισαν να προωθούνται παράξενες και ύποπτες προτάσεις που άπτονται και εθνικών θεμάτων. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στελέχη της νομαρχιακής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ ακολουθούμενα από θεσμικούς παράγοντες με συνεχείς επισκέψεις στην Αθήνα προτείνουν την ένταξη του δήμου Αιγείρου στην Κομοτηνή με το ψευτοδίλημμα ότι ο νέος Δήμος πρέπει να έχει άνοιγμα στη θάλασσα. Είναι φανερό ότι οι προτάσεις αποβλέπουν να διαφυλάξουν τις καρέκλες κάποιων που βλέπουν το μέλλον τους αρκετά θολό.

Αυτή η ψεύτικη δικαιολογία όμως κρύβει αρκετούς κινδύνους αφού με την αποδυνάμωση του Δήμου Ιάσμου, αφού δεν θα υπάρχει ο Δήμος Αιγείρου (4418), ο συσχετισμός των δυνάμεων θα είναι αρνητικός για το χριστιανικό στοιχείο. Έτσι, οι υποστηρικτές της πρότασης αυτής ρίχνουν νερό στο μύλο της μειονότητας χαρίζοντας τον Δήμο Ιάσμου σ’ αυτήν.

Προδοτική μπορεί να χαρακτηριστεί η προσπάθεια αποδυνάμωσης του Δήμου Ιάσμου για να εξυπηρετηθούν προσωπικά συμφέροντα ευνοώντας έτσι μια μειονοτική πολιτική με κέρδος τον προσεταιρισμό ψήφων ενόψει εκλογών.

Ένας νόμος (Καλλικράτης) που θα ισχύει πιθανά για τα επόμενα δεκάδες χρόνια και που με αυτόν θα μεγαλώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας, βρίσκεται στα χέρια κάποιων ανεγκέφαλων παραγοντίσκων.

Read more...

Τουρκικός τύπος 11.04.2010

Στην επισκόπηση του Κυριακάτικου τούρκικου τύπου οι εφημερίδες αναφέρονται στο αεροπορικό δυστύχημα που σημειώθηκε στη Ρωσία και στοίχησε τη ζωή του προέδρου της Πολωνίας και τους ανώτατους αξιωματούχους που τον συνόδευαν.

Η Cumhuriyet δημοσιεύει ότι το αεροπλάνο που μετέφερε τον πρόεδρο της Πολωνίας Λεχ Κατσίνσκι και την αντιπροσωπεία που τον συνόδευε, έπεσε στο Σμόλενσκ, κοντά στο αεροδρόμιο της πόλης όπου δεν σώθηκε κανείς από τους επιβάτες. Στην είδηση διαβάζουμε ότι εντοπίστηκε το πτώμα του προέδρου αλλά θα πραγματοποιηθεί τεστ DNA για την τελική επιβεβαίωση. Αναφέρεται ότι κηρύχθηκε πένθος μιας εβδομάδας στην Πολωνία. Εξάλλου αναφέρεται ότι ο υπουργός Μεταφορών Ίγκορ Λεβίτιν και Υπουργός Εκτάκτων Αναγκών Σεργκέι Σαϊγκού της Ρωσίας έφτασαν στην περιοχή του συμβάντος μετά την εντολή του προέδρου της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Από την άλλη διαβάζουμε ότι συγκροτήθηκε επιτροπή για την έρευνα του αεροπορικού δυστυχήματος υπό την προεδρία του πρωθυπουργού της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν.

Η Zaman μας πληροφορεί ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Abdullah Gül υποδέχτηκε τους Αμερικανούς δημοσιογράφους οι οποίοι επισκέφτηκαν την Τουρκία στα πλαίσια της περιοδείας που διοργανώθηκε από τον Οργανισμό της Ισλαμικής Διάσκεψης. Ο πρόεδρος Gül ερωτηθείς σχετικά με τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα ανέφερε ότι η Μέση Ανατολή περιμένει πολλά από τον Αμερικανό πρόεδρο και τόνισε ότι οι δηλώσεις που προέβη ο Ομπάμα στην Ankara και το Κάιρο αύξησαν τις προσδοκίες που αναμένονται να πραγματοποιηθούν από τον Ομπάμα. Τέλος ο κ. Gül σημείωσε ότι δεν πρέπει να περιμένουν όλα από τον κ. Ομπάμα και τις ΗΠΑ σχετικά με την ειρήνη στη Μέση Ανατολή αλλά πρέπει να συμβάλλουν στη διαδικασία οι χώρες της Μέσης Ανατολής και ειδικότερα το Ισραήλ.

Η Zaman δημοσιεύει ότι επισκέφτηκε την Τουρκία ο αντιπρόεδρος της ιρακινής κυβέρνησης Ραφί Αλ Ισάγουι. Στην είδηση αναφέρεται ότι ο Ισάγουι συναντήθηκε με τον Erdoğan στην İstanbul. Αναφέρεται ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον ηγέτη της ομάδας el Hadba Usame Nuceyfi και τον πρόεδρο της πολιτικής Επιτροπής της ομάδας του Sadr Kerrar el Hafaci.

Περνάμε στη Sabah η οποία μας πληροφορεί σχετικά με το άρθρο του υπουργού Εξωτερικών της Αγγλίας Ντέιβιντ Μίλιμπαντ ότι η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. είναι μείζονος σημασίας για την ειρήνη και την ευημερία στην Αγγλία, την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο. Ο υπουργός Μίλιμπαντ τόνισε ότι η Αγγλία συνεχίζει την υποστήριξη της για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. και ως χώρα δίνουν μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη των διεθνών σχέσεων ειδικότερα στον τομέα της οικονομίας και της ασφάλειας.

Η Yeni Şafak δημοσιεύει την επιτυχία των Τουρκικών Αερογραμμών. Στην εφημερίδα διαβάζουμε ότι η τουρκική αεροπορική εταιρία είναι μεταξύ των 5 παγκοσμίων εταιριών που σημείωσαν το καλύτερο ποσοστό κέρδους. Αναφέρεται ότι οι Τουρκικές Αερογραμμές το 2009 αύξησαν το τζίρο τους στα 3,271 δισεκατομμύρια Ευρώ και αυξήθηκε ο αριθμός των επιβατών τους κατά 10% που πραγματοποίησαν πτήσεις από το αεροδρόμιο Atatürk της İstanbul.

Η τελευταία εφημερίδα είναι η Star η οποία μας πληροφορεί ότι η κατασκευή του ξενοδοχείου 7 αστέρων που άρχισαν οι εργασίες το 2008 θα εγκαινιαστεί τον Απρίλιο του 2012. Στην είδηση διαβάζουμε ότι το ξενοδοχείο 14 ορόφων βρίσκεται στην παραλία του Beşiktaş και το μισό μέρος του ξενοδοχείου είναι "βυθισμένο" κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Read more...

Στις ΗΠΑ μεταβαίνει ο Erdoğan Ο Τούρκος Πρωθυπουργός θα συμμετάσχει στην Σύνοδο για την Πυρηνική Ασφάλεια

Ο Πρωθυπουργός Recep Tayyip μεταβαίνει στις ΗΠΑ για να συμμετάσχει στη Διεθνή Σύνοδο Κορυφής για την Πυρηνική Ασφάλεια.

Ο Τούρκος Πρωθυπουργός θα αναχωρήσει για τις ΗΠΑ από το αεροδρόμιο της İstanbul τις μεσημεριανές ώρες.

Ο Erdoğan στη Ουάσιγκτον θα συμμετάσχει στη Σύνοδο για την Πυρηνική Ασφάλεια η οποία αφορά τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και θα έχει διάφορες επαφές.

Read more...

Ψάχνουν για κοινούς παρονομαστές

Κομβικής σημασίας για την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων αναδεικνύεται η επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού στα μέσα Μαΐου στην Αθήνα.Η ελληνική κυβέρνηση ελπίζει ότι μέχρι τότε θα έχει δημιουργηθεί ευνοϊκό πεδίο, ώστε η άφιξη του κ. Ερντογάν να συνοδευτεί και με μια πρώτη κίνηση καλής θέλησης από τουρκικής πλευράς, η οποία είναι πλέον αναγκαία για να μπουν στέρεες και ισότιμες βάσεις στη διαδικασία επαναπροσέγγισης των δύο χωρών.

Κυρίως όμως μια τέτοια κίνηση είναι αναγκαία για να «νομιμοποιήσει» στα μάτια της κοινής γνώμης τις πρωτοβουλίες που πρόκειται να αναληφθούν στα θέματα που αποτελούν τον σκληρό πυρήνα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.


Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας τη μεθοδολογία που εφάρμοσε ο Γ. Παπανδρέου ήδη από το 1999, επενδύει στη διεύρυνση της διμερούς συνεργασίας σε όλους τους τομείς, ώστε να δημιουργηθεί «κοινότητα συμφερόντων» που θα λειτουργεί και ως μηχανισμός απόσβεσης των κραδασμών που προκαλεί η ένταση είτε στο Αιγαίο είτε στη Θράκη ή στην Κύπρο.

Η προετοιμασία
Τα μέτρα που ανακοίνωσαν στην Αγκυρα την Πέμπτη οι κ. Δρούτσας και Νταβούτογλου, για το Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας (με ανά έτος συνεδρίαση υπό την προεδρία των δύο πρωθυπουργών και με τη συμμετοχή δέκα υπουργών από κάθε πλευρά), τα 5 Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), που αφορούν κυρίως την αλληλοκατανόηση των στρατιωτικών των δύο χωρών κ.ά., στοχεύουν ακριβώς στη συμπλήρωση ενός «υποστρώματος» που είχε δημιουργηθεί την προηγούμενη δεκαετία.

Ο έμμεσος διάλογος, τον οποίο πραγματοποίησαν ο κ. Δρούτσας και ο Α. Νταβούτογλου μέσω συνεντεύξεων τους την παραμονή της επίσκεψης του Ελληνα υπουργού στην Αγκυρα, έδειξε την απόσταση που χωρίζει τις δύο χώρες και πόσο ευαίσθητες είναι οι σχέσεις, όσο παραμένουν άλυτα τα πολιτικά προβλήματα και διατηρούνται οι εδαφικές αμφισβητήσεις της Τουρκίας έναντι της χώρας μας. Στο πλαίσιο αυτό αναδεικνύεται σε ιδιαίτερα δύσκολη αποστολή η επιλογή «θέματος» επί του οποίου μπορεί να υπάρξει μια «θεαματική» κίνηση καλής θέλησης από τουρκικής πλευράς.

Στο τραπέζι παραμένουν οι προτάσεις για τη μείωση της στρατιωτικής έντασης στο Αιγαίο, με τη μορφή νέων Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

Το πρόβλημα, βεβαίως, είναι όχι τόσο η έλλειψη ΜΟΕ, καθώς το Μνημόνιο Παπούλια - Γιλμάζ είναι αρκετά αναλυτικό, όσο η μη εφαρμογή του από την Τουρκία.

Οσον αφορά τις τουρκικές προτάσεις για «Κώδικα Συμπεριφοράς» στο Αιγαίο, η ελληνική πλευρά, αν και στην πράξη δείχνει να έχει υιοθετήσει τη λογική των «ήπιων αναχαιτίσεων», δεν είναι διατεθειμένη να συζητήσει το πακέτο αυτό, που παραβλέπει την παράνομη δραστηριότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο, αλλά ζητά τον αυτοπεριορισμό των ελληνικών αντιδράσεων.

Οι διερευνητικές συνομιλίες
Το «αγκάθι» της υφαλοκρηπίδας

Στη διαδικασία των διερευνητικών συνομιλιών, υπάρχουν δύο σημαντικά και κρίσιμα ερωτήματα.

Οι δύο χώρες συζητούν από εντελώς διαφορετική βάση το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, με την Τουρκία να επιμένει ότι υπάρχουν αλληλένδετα και εκκρεμή προβλήματα με αυτό της υφαλοκρηπίδας και την Ελλάδα να αντιτείνει ότι υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, κάτι που είναι ορθό, εφόσον δεν υφίσταται εδαφική αμφισβήτηση...

Ετσι, εφόσον δεν αποσυρθεί η τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας, είναι απολύτως απίθανο να υπάρξει επιτυχής κατάληξη των διερευνητικών επαφών.

Ακόμη όμως κι αν συμφωνηθεί η παραπομπή της διαφοράς στη Χάγη, δεν θα είναι δυνατή η σύναψη Συνυποσχετικού, καθώς θα πρέπει να περιγραφεί ο χαρακτήρας της διαφοράς και το συγκεκριμένο εδαφικό καθεστώς επί του οποίου θα γίνει η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Με τις δυσκολίες σε όλα αυτά τα μέτωπα, το Κυπριακό παραμένει πεδίο στο οποίο ο κ. Ερντογάν μπορεί πιο ανώδυνα να αναλάβει πρωτοβουλίες. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος ο κ. Δρούτσας στη συνέντευξή του στη «Σαμπάχ» απάντησε ότι μια έμπρακτη απόδειξη της καλής θέλησης του κ. Ερντογάν για βελτίωση των σχέσεων θα ήταν η άνευ όρων απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο.

Η ιδέα αυτή δεν είναι ξένη με την αντίληψη του κ. Ερντογάν ότι τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα στην Κύπρο είναι πλέον περιττό βάρος και εκτός των άλλων αποτελούν «εκτροφείο» ακραίων εθνικιστικών ιδεών και οργανώσεων τύπου Εργκένεκον.

Η ενδεχόμενη εξαγγελία μείωσης ή συνολικής απόσυρσης των τουρκικών στρατευμάτων θα ήταν χρήσιμη για τον εξωραϊσμό της εικόνας της Τουρκίας, θα διευκόλυνε τον Δημήτρη Χριστόφια να την εμφανίσει ως ανταπόκριση στις δικές του κινήσεις καλής θέλησης προς τους Τουρκοκύπριους και θα προσέφερε ένα καλό επιχείρημα στον Γιώργο Παπανδρέου για να πείσει ότι η πολιτική προσέγγισης με την Τουρκία αποδίδει καρπούς?

Τα μηνύματα, εξάλλου, που μετέφερε ο κ. Δρούτσας από την Αγκυρα θα βρεθούν στο επίκεντρο των συνομιλιών που θα έχουν σήμερα και αύριο στη Λευκωσία ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και ο πρόεδρος Δ. Χριστόφιας.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ
Το σλόγκαν της «αμοιβαίας μείωσης» και οι παγίδες...
Ιδιαίτερα επίκαιρη λόγω και της οικονομικής κρίσης είναι η συζήτηση για το περίφημο «μέρισμα ειρήνης» που θα προκύψει από την «αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών». Ομως αυτό θα είναι το τέλος της διαδρομής και της διαδικασίας εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων και όχι η αφετηρία.

Οσο διατηρείται η απειλή εναντίον της χώρας μας και η έμπρακτη αμφισβήτηση της εδαφικής κυριαρχίας της, δεν μπορεί καμία κυβέρνηση να αποδεχθεί την οποιαδήποτε συμφωνία που οδηγεί σε εκούσιο αφοπλισμό της.

Παραβλέπεται, επίσης, το γεγονός ότι η Ελλάδα αμύνεται σε ένα ιδιαίτερα δυσμενές περιβάλλον λόγω της έκτασης του Αιγαίου και του μεγάλου αριθμού νησιών που απαιτούν πολύ μεγαλύτερη και διασπαρμένη δύναμη πυρός, ως αποτροπή έναντι μιας τουρκικής ακτής με πολύ μεγάλο στρατηγικό βάθος απ’ όπου αποβατικές δυνάμεις μπορούν να δράσουν σε διάστημα λίγων μόλις λεπτών.

Η «αμοιβαία μείωση» εξοπλισμών, εφόσον δεν έχει προηγηθεί η εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, απλώς θα καταστήσει πιο ευάλωτη την ελληνική άμυνα. Το σλόγκαν περί «αμοιβαίας μείωσης των εξοπλισμών» παραβλέπει επίσης ότι η Ελλάδα εξοπλίζεται για να αντιμετωπίσει την τουρκική απειλή, ενώ δεν συμβαίνει το αντίστοιχο με την Τουρκία, η οποία υπερεξοπλίζεται για να υποστηριχθούν στρατιωτικά οι στρατηγικοί στόχοι της ανάληψης ρόλου περιφερειακής δύναμης στη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
nmeletis@pegasus.gr
ΕΘΝΟΣ

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/04/blog-post_6658.html#ixzz0koOeo0YT

Read more...

H Εργκενεκόν επεμβαίνει στις ψευδοεκλογές

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΠΕΤΡΟΥ*
Εδώ και μήνες διεξάγεται στην Τουρκία ένας λυσσαλέος πόλεμος επικράτησης μεταξύ των νόμιμων Αρχών της κυβέρνησης του Ερντογάν και του παράνομου αόρατου βραχίονα του βαθέος κράτους, της οργάνωσης Εργκενεκόν, που στελεχώνεται από εν ενεργεία και εν αποστρατεία αξιωματικούς όλων των κλάδων και όλων των όπλων, από πολιτικούς, από δικαστικούς και από δημοσιογράφους.

Τη μια μέρα κατηγορούνται και συλλαμβάνονται εν ενεργεία και εν αποστρατεία αξιωματικοί και τους προσάπτονται σοβαρές κατηγορίες, την άλλη μέρα φίλοι προσκείμενοι στο βαθύ Κράτος, Εισαγγελείς τους αφήνουν ελεύθερους. Ο Ερντογάν με τα απανωτά κτυπήματα στην παράνομη παραστρατιωτική οργάνωση επιδιώκει να εκθέσει στην κοινή γνώμη το βαθύ Κράτος, και στοχεύει στην τελική επικράτηση και στο ξερίζωμα του βαθέος Κράτους, στη διάβρωση της ιεραρχίας του στρατεύματος για να τοποθετήσει δικούς του, πράγμα που προς το παρόν θεωρείται δύσκολο εγχείρημα. Στο παρόν στάδιο το βαθύ κράτος με τα όργανά του, που είναι οι στρατηγοί και οι δικαστικοί, αμύνονται σθεναρά και στηρίζουν τις δήθεν αρχές του Ατατουρκισμού και πιστεύουν ότι εάν διαβρωθούν αυτές οι αρχές θα διαλυθεί η Τουρκία.


Βάσει των αρχών αυτών εμποδίζεται η αλλαγή του συντάγματος της Τουρκίας και η εναρμόνιση του τουρκικού Συντάγματος με αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι όρος της Ε.Ε. για τη συνέχιση της ενταξιακής της πορείας. Ο Ερντογάν, παρόλο που έχει τα δύο τρίτα της Βουλής, δεν μπορεί να περάσει τις αλλαγές του Συντάγματος.

Αγώνας επικράτησης
Όπως καταγγέλλουν Τ/κ πολιτικοί και δημοσιογράφοι, τους τελευταίους μήνες αυτός ο αδυσώπητος πόλεμος που διεξάγεται στην Τουρκία έχει μεταφερθεί στα κατεχόμενα, ενόψει των ψευδοεκλογών της 18ης Απριλίου. Αυτήν τη στιγμή στα κατεχόμενα διεξάγεται ένας αγώνας επικράτησης ως επίσης και επίδειξης δυνάμεως, με τον Ερντογάν να στηρίζει τον Tαλάτ και το βαθύ Κράτος, με την Εργκενεκόν να στηρίζει τον Έρογλου. Ο Tαλάτ στις 9 Ιανουαρίου, στην εφημερίδα «Zaman», κατηγόρησε ανοικτά την Εργκενεκόν ότι δραστηριοποιείται στα κατεχόμενα με στόχο την εκλογή του Έρογλου. Όπως αναφέρει ο Ταλάτ, η Εργκενεκόν ελέγχει οργανώσεις και οργανωμένα σύνολα και ζητά από τον εισαγγελέα που όρισε η Τουρκική Κυβέρνηση για τις διασυνδέσεις της Εργκενεκόν στα κατεχόμενα να επεκτείνει τις έρευνές του και σε πολιτικούς κύκλους, υπονοώντας τον Ντενκτάς και τον Έρογλου. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι δηλώσεις του Σογέρ.

Οι βομβιστικές επιθέσεις
Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Taraf», ο Senol Gurkan, επισημαίνει ότι η Eργκενεκόν ξεκίνησε τις παράνομες δραστηριότητές της στην Κύπρο τη δεκαετία του 1950, ιδρύοντας παράνομη οργάνωση ΤΜΤ, που το τμήμα ειδικού πολέμου και Εργκενεκόν είναι το ίδιο και αυτό. Οι βομβιστικές επιθέσεις που σημειώθηκαν στα κατεχόμενα το 2004 είναι έργο της Εργκενεκόν.

Η Εργκενεκόν, όργανο του βαθέος Κράτους, επιδίωξε να τρομοκρατήσει τους Τ/κ ενόψει του δημοψηφίσματος, που είχε αντίθετη άποψη με την Τουρκική Κυβέρνηση, που αντιμαχόταν με τον Ντενκτάς, που είναι γνωστό μέλος της Εργκενεκόν. Ο Ντενκτάς είχε φιλικές σχέσεις με έναν από τους συλληφθέντες της οργάνωσης Εργκενεκόν, το λοχαγό Muzafer Tekin, που εκτός από την τ/κυπριακή «υπηκοότητα» τού έδωσε και μετάλλιο ανδρείας. Τ/κυπριακή «υπηκοότητα» είχαν άλλοι δύο συλληφθέντες - ο Akin Birdal, που κατηγορείται και για δολοφονία, και ο Semih Tufan Gulaltay.

Άλλο μέλος της Εργκενεκόν, ο απόστρατος υπξ/κός Musa Cakmak, πέρασε από την Κύπρο και, μάλιστα, στις 19 Δεκ. του 2006, σε επεισόδιο σε καζίνο στη Λάπηθο, σκότωσε τον Xazaz Oz και τον Kurt Ahmet. Από έρευνες που έγιναν, οι βομβιστικές επιθέσεις, που έγιναν πριν και μετά τις 24 Απρ. 2004, διεφάνη ότι ήταν έργα της Εργκενεκόν. Αυτές έγιναν στις 18 Φεβρουαρίου του 2004 εναντίον της κατοικίας του Ταλάτ και της εφημερίδας «Κίπρις». Στις 11 Μαΐου 2004, σε ύποπτο αυτοκίνητο στο Κιόνελι έγινε έρευνα και βρέθηκαν εκρηκτικές ύλες C-4. Την ίδια νύκτα προηγουμένως έγινε βομβιστική επίθεση με C-4 στη εφημερίδα «Αφρίκα». Το αυτοκίνητο ανήκε σε μόνιμο υπαξιωματικό. Την 1η προς 2 του Σεπτεμβρίου του 2004 έγινε προβοκατόρικη επίθεση στη εκκλησία του Αγ. Μάμαντος στη Μόρφου πριν φθάσουν Ε/κ για λειτουργία. Συνεχίζοντας ο δημοσιογράφος Senol Gurmak, αναφέρει ότι η βομβιστική επίθεση εναντίον του δημοσιογράφου της «Αφρίκα», Ali Osman Tabak, είναι έργον της Εργκενεκόν.

Η οργάνωση σκότωσε τον Kutlu Adali Ο Τ/κ δημοσιογράφος Kutlu Adali, στις αρχές, ήταν φίλος του Ντενκτάς, μετά διαφώνησε μαζί του και έγραφε άρθρα στην εφημερίδα του άκρως επικριτικά εναντίον του. Στις 6 Ιουλίου 1996 δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι του. Σε κάλυκα που βρέθηκε στον τόπο της δολοφονίας, εντοπίστηκαν δακτυλικά αποτυπώματα. Ένας από τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση Susurluk του Aptullah Catli, ο επικεφαλής της ομάδας που ανέλαβε τη διερεύνηση του φόνου, ο τότε βουλευτής Ozkan Murat, δήλωσε τότε ότι αποσύρεται από την ομάδα διερεύνησης, διότι η έρευνά του εμποδίζεται. Η σύζυγος του Kutlu Adali, Ilkay Adali, δήλωσε ότι αιτία της δολοφονίας του συζύγου της ήταν ένα άρθρο που έγραψε στην εφημερίδα του για πράξεις και ενέργειες που έκαναν στην περιοχή της εκκλησίας του Απόστολου Βαρνάβα εναντίον Ε/κυπρίων δύο Τούρκοι αξιωματικοί κατά τη διάρκεια της εισβολής του 1974. Οι δύο Τούρκοι αξιωματικοί είναι ο Muzafer Tekin που, όπως έχει αναφερθεί, πήρε τ/κ «υπηκοότητα» και τιμήθηκε από τον Ντενκτάς με μετάλλιο ανδρείας, και ο άλλος είναι ο Galip Mendi.

Οι δύο Τούρκοι αξιωματικοί, μετά από χρόνια και όταν είχαν αποστρατευθεί, επισκέφθηκαν ξανά την περιοχή του Απόστολου Βαρνάβα με στρατιωτικό όχημα που τους παραχωρήθηκε. Και αφού έσκαψαν σε συγκεκριμένο σημείο, αποχώρησαν. Η Ilkay Adali, αυτά τα στοιχεία, που ήταν η αιτία της δολοφονίας του συζύγου της, τα κατέθεσε στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι δύο εν αποστρατεία αξιωματικοί είναι από τους συλληφθέντες της παράνομης οργάνωσης Εργκενεκόν και, μάλιστα, ο Galip Mendi, που αποστρατεύθηκε με το βαθμό του υποστράτηγου, είναι φίλος του νυν αρχηγού των Τουρκικών Ένοπλων Δυνάμεων, Ilker Basbug.

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/04/h_11.html#ixzz0koNu29nk

Read more...

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ Προσέγγιση με νέα μέθοδο

Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ.
Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Τουρκίας, κατά τη συνάντησή τους στην Αθήνα στα μέσα Μαΐου, θα «σφραγίσουν» τη βούληση των κυβερνήσεών τους για πιο στενή συνεργασία, υποσχέθηκαν την Πέμπτη στην Αγκυρα ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας και ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου.

Οι δύο υπουργοί κατά τη μακρά συνάντηση που είχαν στην Αγκυρα, παρουσίασαν έναν πακτωλό αποφάσεων και μέτρων, που σε άλλες συναντήσεις ήταν αντικείμενο των συνομιλιών των πρωθυπουργών.


Ετσι οι κ.κ. Δρούτσας και Νταβούτογλου ξεκαθάρισαν το τοπίο με ανακοινώσεις που αφορούν στη στενή συνεργασία των δύο κυβερνήσεων σε επίπεδο υπουργείων, το ετήσιο χρονοδιάγραμμα συναντήσεων των πρωθυπουργών και υπουργών Εξωτερικών, ενώ δεν παρέλειψαν να προσθέσουν και άλλα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) στο ήδη παραφουσκωμένο καλάθι αμοιβαίων μέτρων που συμφωνούνται αλλά δύσκολα υλοποιούνται.

Στην πραγματικότητα στην Αγκυρα αποφασίστηκε να εφαρμοστεί στην πράξη και στην περίπτωση της Αθήνας το «μοντέλο Νταβούτογλου», δηλαδή ο τρόπος προσέγγισης της Τουρκίας με τους προβληματικούς γείτονές της. Με αυτόν τον τρόπο, τα επίμαχα διμερή προβλήματα και οι μεγάλες διαφορές επικαλύπτονται από διάφορες πτυχές διμερούς και αμοιβαίως επωφελούς συνεργασίας και κινούνται στο περιθώριο, έως ότου οι δύο κυβερνήσεις «τα καταργήσουν» εφαρμόζοντας στην πράξη τη θεωρία των «μηδενικών προβλημάτων».

Στοιχεία αυτού του μοντέλου ήταν εμφανή στη συνάντηση των δύο υπουργών την περασμένη Πέμπτη. Κανένας εκ των δύο στις δηλώσεις του δεν κατονόμασε το Αιγαίο και τα προβλήματά του. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών αναφέρθηκε στο Αιγαίο μόνον σε απάντησή του σε σχετική ερώτηση.

Αυτό όμως δεν απέτρεψε τον κ. Νταβούτογλου να κάνει με τον δικό του ιδιόμορφο πολιτικό λόγο σαφέστατη αναφορά στις τουρκικές θέσεις. «Είμαστε δύο γείτονες που μοιραζόμαστε το ίδιο στενό (δηλαδή το Αιγαίο), μπορεί να έχουμε τις διαφορές μας, αλλά εμείς δεν θα το εγκαταλείψουμε ποτέ», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας σε άλλη αποστροφή του λόγου του ότι απέναντι στις «αμοιβαίες απειλές»(!) εμείς θέλουμε τα αμοιβαία συμφέροντα.

Ετσι τα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία στο Αιγαίο στον εναέριο και τώρα πια και στο θαλάσσιο χώρο «στοιβάχθηκαν» σε έναν από τους πολλούς τομείς συνεργασίας, στις περίφημες «διερευνητικές επαφές» Ελλάδας και Τουρκίας, που ξεκίνησαν επί κυβέρνησης Σημίτη και έχουν φτάσει αισίως τις 30 συναντήσεις χωρίς κανένα βεβαίως αποτέλεσμα.

Ο κ. Δρούτσας επέμεινε ότι οι διερευνητικές επαφές θα ασχοληθούν μόνον με τη νομική διαφορά της υφαλοκρηπίδας. Αλλά ο κ. Νταβούτογλου έκλεισε πονηρά το μάτι και επέμεινε ότι το θέμα είναι ο «καθορισμός της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας» που συνδέεται και με άλλα θέματα στο Αιγαίο. Αυτό που σαφώς περιγράφει ο τούρκος υπουργός είναι η τουρκική θέση σύμφωνα με την οποία τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο επικάθονται στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας και επομένως δεν έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα.

Επιπροσθέτως όμως, οι μέχρι τώρα διερευνητικές επαφές Ελλάδας - Τουρκίας ασχολούνται με την υφαλοκρηπίδα, αλλά και το εύρος του ελληνικού εναέριου χώρου και με τα θαλάσσια σύνορα και με τις γκρίζες ζώνες. Επομένως, είναι μάλλον απίθανο οι «νέες» διερευνητικές επαφές να διαγράψουν τα υπόλοιπα θέματα πλην της «νομικής διαφοράς» της υφαλοκρηπίδας.

Είναι όμως προφανές ότι η επαναπροσέγγιση Ελλάδας - Τουρκίας δεν σκοπεύει να «κολλήσει» και πάλι σε αναζήτηση λύσεων σε παγιωμένα προβλήματα, με κίνδυνο να αυξηθεί η δυσαρέσκεια, αλλά και η πιθανότητα έντασης στο Αιγαίο. Αντιθέτως, οι δύο πρωθυπουργοί στη συνάντησή τους τον Μάιο δεν έχουν άλλη επιλογή από τη «μείωση της έντασης στο Αιγαίο», με ανάλογα «μέτρα».

«Τα μέτρα» αυτά -στρατιωτικής φύσης κυρίως- είναι πολύ φυσικό να έχουν ως υπόβαθρο την κακή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και την ανάγκη εξοικονόμησης χρημάτων και από τις δύο πλευρές. Ηδη η τουρκική πλευρά έχει διαδώσει την ανάγκη «μείωσης είτε εξοπλιστικών δαπανών είτε και της μείωσης των εξοπλισμών των δύο χωρών, πάντα κατ' αναλογίαν».

Το περίγραμμα αυτό μπορεί να εμφανίζεται ελκυστικό εκ πρώτης όψεως. Ομως, «τα μέτρα» θα εφαρμοστούν μόνον σε χώρο με ελληνική κυριαρχία ή άσκησης διεθνούς ελέγχου από την Ελλάδα, ενώ η Τουρκία θα μειώσει μόνον «κατ' αναλογίαν» με την Ελλάδα στρατιωτικές δαπάνες και εξοπλισμούς, που ελάχιστα θα επηρεάσουν τη συνολική ισχύ των δυνάμεών της.

Ομως το πρόσθετο βάρος για την Ελλάδα είναι ότι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, με την οικονομική αδυναμία της, δεν έχει ούτε τις δυνάμεις αλλά ούτε και τα εργαλεία να «πιέσει» την Τουρκία σε ορθολογικές συμφωνίες. Το πολυδιαφημισμένο «όπλο» της ευρωπαϊκής προσαρμογής της Τουρκίας έχει προ πολλού ξεφύγει από τα χέρια της Ελλάδας, το ίδιο και η «πίεση» προς την Τουρκία για τη λύση του Κυπριακού.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/04/blog-post_8418.html#ixzz0koMzAgtv

Read more...

Oι «παράπλευρες διεργασίες»

Μια εξαιρετικά σημαντική –ποιοτική- αναβάθμιση των Ειδικών Δυνάμεων του τουρκικού Στρατού σημειώθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο (του 2010), γεγονός που σε συνδυασμό και με άλλες «παράπλευρες διεργασίες», που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, έχουν προβληματίσει και μελετούνται εξαιρετικά σοβαρά από τα αρμόδια ελληνικά Γενικά Επιτελεία (Εθνικής Άμυνας και Στρατού).

Μια ολόκληρη ταξιαρχία κομάντος των τουρκικών Ειδικών Δυνάμεων, η 4η, ξεκίνησε τη διενέργεια χειμερινών πολεμικών επιχειρήσεων κατά των Κούρδων ανταρτών στο έδαφος του βορείου Ιράκ, αποτελούμενη ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ από επαγγελματίες στρατιώτες, όλων των βαθμών και ειδικοτήτων.


Το γεγονός αυτό, που αφορά το καθαρά επιχειρησιακό σκέλος του όλου εξεταζόμενου θέματος, σε συνδυασμό με το ότι από το 2007 βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και ήδη βαίνει προς το τέλος του το βασικό πρόγραμμα επαγγελματοποίησης των Ειδικών Δυνάμεων της Τουρκίας, με την πρόσληψη 10.000 επαγγελματιών στρατιωτών, αντίστοιχων με τους δικούς μας ΕΠΟΠ (= «Επαγγελματίες Οπλίτες»), είναι αυτό που έχει προκαλέσει το έντονο ελληνικό ενδιαφέρον και μελέτη.

Το ενδιαφέρον επί του προαναφερθέντος τουρκικού σχεδίου είναι προφανές και μπορεί να επικεντρωθεί σε τέσσερα βασικά στοιχεία.

Πρώτο, το θεωρητικό υπόβαθρο, με ριζική και εκ βάθρων αλλαγή του δόγματος αντιμετώπισης των Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ και διεξαγωγής αντιαντάρτικων επιχειρήσεων.Εφαρμογή ενός νέου, διακλαδικού, δόγματος αντιαντάρτικων επιχειρήσεων, με την «ενσωμάτωση» των διδαγμάτων που έχουν προκύψει από τις μέχρι σήμερα αντίστοιχες πολυετείς επιχειρήσεις σε Τουρκία, Ιράκ και Αφγανιστάν, καθώς και την απόκτηση, εκπαίδευση και αφομοίωση των πιο σύγχρονων τεχνολογικών εξελίξεων στον τομέα αυτό.

Δεύτερο, με το θεσμό των επαγγελματιών στελεχών (στρατιωτών και υπαξιωματικών), η όποια εμπειρία –εκπαιδευτική και πολεμική– αποκτάται από αυτούς και τις μονάδες τους δεν «χάνεται», αλλά διατηρείται και όπως είναι επόμενο επαυξάνεται.

Τρίτο, ο ψυχολογικός αντίκτυπος για τις σημαντικές απώλειες σε έμψυχο δυναμικό (νεκροί-τραυματίες) από τις αντιαντάρτικες επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού, ακόμα και στην κοινωνία της γείτονος, είναι αυξημένος τα τελευταία χρόνια, αν και διαφορετικού «επιπέδου», αν πρόκειται για απώλειες εφέδρων, όπως ήταν μέχρι τώρα από τις αντίστοιχες των επαγγελματιών.Σε κάθε περίπτωση η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής για τους άμεσους στενούς συγγενείς του θύματος είναι οι ίδιες, ο ψυχολογικός αντίκτυπος όμως αυτών στην κοινωνία διαφέρει, καθώς υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη ότι κάποιες ζωές έχουν μεγαλύτερη (ή λιγότερη, ανάλογα με την οπτική προσέγγιση του καθενός) «βαρύτητα».

Τέταρτο, όλα τα προαναφερθέντα, και σε συνδυασμό με τις επιχειρησιακές πρακτικές του ΝΑΤΟ περί «τριχοτομήσεως» (εκ περιτροπής, ένα τμήμα πολεμά, ένα αναπαύεται και ένα εκπαιδεύεται), θα έχουν αποτέλεσμα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ως απώτατο όριο εκτιμάται το 2013, το ΣΥΝΟΛΟ των τουρκικών Ειδικών Δυνάμεων, ένα σημαντικό τμήμα των οποίων –για να μην το ξεχνάμε ΠΟΤΕ αυτό– έχει μέτωπο το Αιγαίο, θα είναι πλήρως επαγγελματικό, άριστα εξοπλισμένο και εκπαιδευμένο, και με πολύτιμη και αναντικατάστατη πολεμική εμπειρία.

Τα στοιχεία αυτά, σε συνδυασμό με τον αριθμό των πτητικών μέσων (μεταφορικών ελικοπτέρων) της Αεροπορίας, της Αεροπορίας Στρατού και της πανίσχυρης Στρατοχωροφυλακής, θα επιτρέπουν με μία και μόνο αεροκίνηση (=αερομεταφορά), ένα «κύμα», να μεταφέρουν αιφνιδιαστικά 3.500 επαγγελματίες κομάντος και να δημιουργήσουν το όποιο τετελεσμένο, τύπου «Ιμίων», επιθυμούν και επιδιώκουν. Και αυτό είναι που έχει κινητοποιήσει –και σωστά– τα δικά μας ΓΕΕΘΑ και ΓΕΣ.

leonidasblaveris@apogevmatini.gr
Λεωνίδας Σ. Μπλαβέρης
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/04/o_11.html#ixzz0koMNLOOl

Read more...

Συνέντευξη στο SPIEGEL του Ταγίπ Ερτογάν

Των Daniel Steinvorth και Bernhard Zand
DER SPEGEL

Σε συνέντευξη στο SPIEGEL ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερτογάν, συζητά την σχέση της Άγκυρας με την ΕΕ, την αντιπαράθεση για την Αρμενική γενοκτονία και τον ρόλο του ως μεσολαβητής στη διαμάχη για την πυρηνική πολιτική του Ιράν.

SPIEGEL: Kύριε Πρωθυπουργέ, η χώρα σας προβάλλει ένα συγχυσμένο πρόσωπο. Αν και είναι πιο μοντέρνα και πιο ανοικτή αφότου αναλάβετε την εξουσία, εντούτοις είναι ταυτόχρονα πιο θρησκευόμενη και πιο Ισλαμική. Που οδηγείτε την Τουρκία; Προς τη Δύση, προς την Ευρώπη ή προς την Ανατολή;

Eρτογάν: Τα τελευταία επτάμισυ χρόνια η Τουρκία άλλαξε σημαντικά και εκμοντερνίστηκε. Αντίθετα με προηγούμενες κυβερνήσεις, τηρούμε απαρέγκλιτα τις αρχές του Ατατούρκ και προσπαθούμε να εκσυγχρονίσουμε την χώρα μας. Στην προσπάθεια μας αυτή κοιτάζουμε προς όλες τις κατευθύνσεις. Δεν γυρίζουμε την πλάτη μας στην Ανατολή όταν κοιτάζουμε στη Δύση.

SPIEGEL: Το πρώτο πράγμα που αντικρίζει ένας επισκέπτης στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης είναι μία τεράστια πινακίδα για το τμήμα οινοπνευματωδών και μία αφίσα για την έκθεση του Πικάσο. Αντίθετα στην μεσογειακή πόλη Αλάνια, υπάρχουν ξενοδοχεία με ξεχωριστές παραλίες για άνδρες και γυναίκες, κάτι που πριν μερικά χρόνια θα ήταν αδιανόητο.
Ερτογάν: Το τι είδατε στο αεροδρόμιο είναι μία υγιής έκφραση ελευθερίας. Για την Αλάνια, πρώτη φορά το ακούω. Ακόμη και αν ισχύει, είναι και αυτό μία έκφραση ελευθερίας. Ο ιδιοκτήτης ενός τέτοιου ξενοδοχείου και οι πελάτες του, ασκούν ένα δικαίωμα που πρέπει να τυγχάνει σεβασμού.
SPIEGEL: Σε σχέση με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, η Γερμανίδα Καγκελάριος τάσσεται υπέρ ενός «προνομιακού συνεταιρισμού» σε αντίθεση με την δική σας θέση για πλήρη ένταξη.
Ερτογάν: H Τουρκία υπέβαλε αίτηση για εταιρική σχέση το 1959. Σήμερα, δεν ζητάμε απλά ένταξη στην ΕΕ. Διαπραγματευόμαστε την πλήρη ένταξη μας. Αν μας υποβληθούν προτάσεις που θα αποκλίνουν από το συμφωνημένο πλαίσιο αυτών των διαπραγματεύσεων…
SPIEGEL: Αναφέρεστε προφανώς στον «προνομιακό συνεταιρισμό»
Ερτογάν: Κάτι εξίσου παράξενο όπως να αλλάζεις τους κανόνες για το πέναλτι στο μέσο ενός αγώνα.
SPIEGEL: Η κυβέρνηση σας προσπαθεί να μετατρέψει την Τουρκία σε μια νέα περιφερειακή δύναμη. Γιατί λοιπόν να χρειάζεστε την Ευρώπη;
Ερτογάν: Δεν έχει να κάνει με το τι εμείς χρειαζόμαστε, αλλά με το τι είναι αμοιβαία αναγκαίο. Η Τουρκία δεν είναι βάρος για την Ευρώπη, αντίθετα αφαιρεί βάρος από αυτήν. Μαζί με την Ισπανία ηγούμαστε πρωτοβουλίας του ΟΗΕ κατά του εξτρεμισμού που είναι επωφελές για την Ευρώπη. Από το 1996 είμαστε μέλος της τελωνειακής ένωσης και πληρούμε τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Είμαστε επίσης πολύ κοντά στην εκπλήρωση των κριτηρίων του Μάαστριχτ, ιδρυτικό μέλος του ΟΟΣΑ και μέλος του ΝΑΤΟ από το 1953. Αυτό μας καθιστά γέφυρα μεταξύ της δύσης και 1.4 δισεκατομμυρίου Μουσουλμάνων.

«Θα είμαστε έτοιμοι να αποδεχθούμε την ιστορία μας»
SPIEGEL: Γιατί η μοντέρνα Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Αρμενική γενοκτονία; Η Επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων της Αμερικανικής βουλής έχει εγκρίνει ψήφισμα…
Ερτογάν: Όταν ένας δημοσιογράφος χρησιμοποιεί την λέξη γενοκτονία θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός. Δεν υπάρχει περίπτωση να συζητηθεί θέμα γενοκτονίας των Αρμενίων. Η γενοκτονία είναι νομικός όρος. Το 2005, έστειλα επιστολή στον τότε Αρμένιο στην οποία τόνιζα ότι το ζήτημα δεν είναι πολιτικό αλλά ιστορικό. Υπάρχουν εκατομμύρια έγγραφα στα Τουρκικά αρχεία, και περισσότερα από ένα εκατομμύριο έχουν εξεταστεί. Στην επιστολή μου τον καλούσα αν υπάρχουν αρχεία στην χώρα του να τα καταστήσει προσβάσιμα. Και αν απαιτηθεί, να εμπλέξουμε στη διαδικασία δικηγόρους, πολιτικούς επιστήμονες και αρχαιολόγους.
SPIEGEL: Οι Αρμένιοι υποστηρίζουν ότι οι ιστορικές επιτροπές είναι ο καλύτερος τρόπος για την μη διαλεύκανση τέτοιων ζητημάτων. Διαφωνούμε με την αντίληψη ότι οι πολιτικοί δεν πρέπει να συζητούν το θέμα γενοκτονία. Ένας ο οποίος χρησιμοποίησε αυτή την λέξη είναι ο νυν Αρμένιος πρόεδρος.
Ερτογάν: Αν το έπραξε, έσφαλλε. Μία λέξη δεν καθίσταται σωστή επειδή την χρησιμοποιεί ένας πρόεδρος. Μέχρι το 1915 η Τουρκική Δημοκρατία ήταν ανύπαρκτη. Ήταν η εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, η οποία είχε συμμαχήσει με την Γερμανία.
SPIEGEL: Η σημερινή Τουρκία δεν είναι ο νομικός διάδοχος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας;
Ερτογάν: Αναμφισβήτητα. Κανένα έθνος δεν μπορεί να αρνηθεί την ιστορία του. Αν προκύψει κάτι σημαντικό μετά την ιστορική εξέταση του παρελθόντος, θα είμαστε προετοιμασμένοι να αποδεχθούμε την ιστορία μας. Εξίσου σημαντικό όμως είναι και οι Αρμένιοι να πράξουν το ίδιο.
SPIEGEL: Και ποια ιστορία θα πρέπει να αποδεχθούν;
Ερτογάν: Δεν επρόκειτο για μαζικές δολοφονίες, αλλά για μία μάχη που στοίχισε τις ζωές Τούρκων και Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο μετέπειτα, ορισμένοι, καθοδηγούμενοι από ξένες δυνάμεις, εξεγέρθηκαν. Αυτό θα πρέπει να μελετηθεί προσεκτικά.
SPIEGEL: Γιατί έχετε οξύνει τα πράγματα κάνοντας αναφορά στην πιθανότητα απέλασης όλων των Αρμενίων που εργάζονται παράνομα στην Τουρκία;
Ερτογάν: Με στενοχωρεί που το αντιλαμβάνεστε έτσι. Αναφέρθηκα στο τι θα μπορούσαμε να πράξουμε. Για χρόνια ανεχτήκαμε τους Αρμένιους που δεν διαθέτουν άδεια παραμονής. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο πρόβλημα, αλλά αν κάποιος μιλήσει για αυτό στην Τουρκία ο κόσμος ενοχλείται. Γιατί;
SPIEGEL: Γιατί θέλετε να τιμωρήσετε τους Αρμένιους που βρίσκονται στην Τουρκία για ψηφίσματα που εγκρίθηκαν σε τρίτες χώρες;
Ερτογάν: Ποιος υποστηρίζει ότι θεωρούμε τους Αρμένιους υπεύθυνους για αυτή την εξέλιξη; Στόχος μας είναι η εξομάλυνση των σχέσεων μας με την Αρμενία. Και ξαφνικά ήλθε το Αμερικανικό ψήφισμα, καθ’ υπόδειξη της Αρμενικής διασποράς, κάτι που δεν είναι υποβοηθητικό. Μέχρι σήμερα δεν εξετάσαμε το θέμα της απέλασης, αλλά αν η διασπορά συνεχίσει να ασκεί πιέσεις, ενδεχόμενα να το πράξουμε.
SPIEGEL: Αρνείστε να αποδεχθείτε τον όρο γενοκτονία, εντούτοις τον χρησιμοποιείτε συχνά. Κατηγορείτε το Ισραήλ για γενοκτονία στην Λωρίδα της Γάζας, ενώ από την άλλη υπερασπίζεστε τον πρόεδρο του Σουδάν λέγοντας ότι ένας Μουσουλμάνος δεν μπορεί να διαπράξει γενοκτονία. Οι Μουσουλμάνοι είναι κατά κάποιο τρόπο καλύτεροι από τους Εβραίους ή τους Χριστιανούς;
Ερτογάν: Χρησιμοποιείτε τα όσα είπα αποσπασματικά. Είπα ότι σε κάποιο βαθμό, κάποιος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τα γεγονότα στη Γάζα ως γενοκτονία. Για το Σουδάν αναφερόμουν σε μια αρχή. Είμαι Μουσουλμάνος, αλλά ποτέ δεν συνέκρινα την θρησκεία μου με άλλες. Είπα ότι ένας Μουσουλμάνος δεν μπορεί να διαπράξει γενοκτονία, όπως ο όρος αυτός καθορίζεται από τον ΟΗΕ. Το Ισλάμ είναι η θρησκεία της ειρήνης. Οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι όποιος σκοτώνει αθώο συμπεριφέρεται ωσάν να σκοτώνει ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Το θέμα του Ιράν
SPIEGEL: Συζητείται το ενδεχόμενο η Τουρκία να επιλεγεί ως χώρος ανταλλαγής του Ιρανικού εμπλουτισμένου ουρανίου με καύσιμα. Θα υποστηρίξετε κυρώσεις εναντίον της Τεχεράνης; Η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας έχει αμφιβολίες ως προς τον ειρηνικό χαρακτήρα του προγράμματος.
Ερτογάν: Λανθάνεστε. Η Διεθνής Υπηρεσία δεν κατέληξε ποτέ σε αυτό το συμπέρασμα.
SPIEGEL: Στην τελευταία της έκθεση αναφέρει ότι η Τεχεράνη δεν συνεργάζεται επαρκώς ώστε να αποκλειστεί η μη-ειρηνική χρήση του προγράμματος της.
Ερτογάν: Η άποψη μου είναι διαφορετική. Το Ιράν προσφέρθηκε να μεταφέρει το εμπλουτισμένο ουράνιο σε άλλη χώρα. Το ερώτημα τώρα είναι που θα γίνει η ανταλλαγή. Όταν έγινε εισήγηση για την Τουρκία οι Αμερικανοί αρχικά διαφώνησαν αλλά τελικά το αποδέχθηκαν. Αναμένεται η απάντηση του Ιράν.
SPIEGEL: Αν το Ιράν αρνηθεί, θα υποστηρίξετε τις κυρώσεις;
Ερτογάν: Πρώτα θα πρέπει να προσπαθήσουμε να εξεύρουμε διπλωματική λύση. Κυρώσεις επιβλήθηκαν αρκετές φορές, αλλά ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Και σήμερα εισάγονται στο Ιράν, όχι απευθείας, Αμερικανικά και Γερμανικά προϊόντα. Το τι χρειαζόμαστε είναι μία διπλωματική λύση. Οτιδήποτε άλλο είναι απειλή για την παγκόσμια ειρήνη. Μήπως αυτοί που ασκούν τις πιέσεις δεν διαθέτουν πυρηνικές βόμβες; H Τουρκία δεν είναι πυρηνική δύναμη, αλλά υπάρχει μία χώρα στην περιοχή που διαθέτει τέτοια όπλα.
SPIEGEL: Εννοείτε το Ισραήλ.
Ερτογάν: Σήμερα, το Ιράν δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα. Είμαστε ξεκάθαροι. Δεν θέλουμε πυρηνικά στην περιοχή μας.
SPIEGEL: Αυτό το έχετε καταστήσει σαφές στον Ιρανό πρόεδρο;
Ερτογάν: Φυσικά. Μιλώ ανοικτά μαζί του όπως και με εσάς. Δεν θέλουμε πυρηνικά σε αυτή την περιοχή.

Read more...

Την επομένη της επιστροφής του ΑΝΥΠΕΞ από την Τουρκία, ξανάρχισαν οι παραβιάσεις

Η λιτότητα που χαρακτηρίζει μια στρατιωτική υπηρεσία, είναι στην περίπτωση πολύ διαφωτιστική. Αρκεί να ρίξει μια ματιά κανείς στην επίσημη ιστοσελίδα του ΓΕΕΘΑ, στην ενότητα "παραβιάσεις-παραβάσεις" και όσο αγαθός καλών προθέσεων να είναι, κάτι θα υποψιαστεί. Στις 7 και 8 Απριλίου, ο έλληνας ΑΝΥΠΕΞ Δ. Δρούτσας, επισκέφθηκε την Τουρκία, είδε και συνομίλησε και προετοίμασε την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, έκανε δηλώσεις, έδωσε συνεντεύξεις.

Στις 7 και 8 Απριλίου, οι Τούρκοι, δεν έστειλαν αεροσκάφη στο Αιγαίο, δεν προέβησαν σε καμμία παραβίαση. Το δελτίο του ΓΕΕΘΑ, είναι αποκαλυπτικό: τελευταία φορά που τα τουρκικά μαχητικά πέταξαν στον ελληνικό εναέεριο χώρο ήταν στις 6 Απριλίου. 7 και 8 είχαμε ησυχία. Χτες, 9 Απριλίου, μία μέρα μετά την επιστροφή του έλληνα αναπληρωτή υπουργού, το πινάκιο του ΓΕΕΘΑ ξαναγέμισε: Δώδεκα συνολικά τουρκικά αεροσκάφη προχώρησαν σε μία παράβαση του FIR Αθηνών και σε μία παραβίαση του ορίου των 10 ναυτικών μιλίων που είναι τα όρια του εθνικού μας εναέριου χώρου. Κατά το ΓΕΕΘΑ, τα τουρκικά αεροσκάφη αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν.

Read more...

ΤΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΣΕ ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ.

Η μόνιμη, το τελευταίο διάστημα, τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικότητας των νήσων Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι, καθώς επίσης και των πέριξ αυτών νησίδων και βραχονησίδων, εξυπηρετεί πλείστους τουρκικούς στόχους και συμφέροντα, αλλά δεν είναι κάτι «το καινούργιο».

Η αμφισβήτηση της ελληνικότητας για το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι πρωτοεμφανίστηκε στις 29 Ιουλίου 2002, επί κυβερνήσεως Σημίτη. Την ημερομηνία αυτή – και αφού η Αθήνα στο Ελσίνκι είχε ανάψει το πράσινο φως για τη μετέπειτα ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στην ΕΕ – δύο οπλισμένα τουρκικά F-16 παραβίασαν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά Αγαθονήσι, Αρκούς, Πάτμο, Φούρνους, Άνυδρο, Ψαρά, Αντίψαρα και Πετροκάραβο. Κατά τη διάρκεια αναχαίτισης από δύο ελληνικά F-16 υπήρξαν σκληρές κλειστές αερομαχίες, με το τουρκικό ραντάρ DATCA να καλεί τα ελληνικά F-16 να εγκαταλείψουν την «τουρκική κυριαρχία».

Ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση αρκέστηκε σε διαμαρτυρία χωρίς αποτέλεσμα και δεν ζήτησε από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς την καταδίκη της Τουρκίας. Η αιτία αυτών των τουρκικών ενεργειών είναι ακόμα πιο παλιά και φαίνεται καθαρά σε δηλώσεις τούρκων αξιωματούχων από το 1974. Για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπουλέντ Ετζεβίτ στις 20 Ιουλίου 1974 δήλωνε ότι «…η άμυνα των νησιών του Αιγαίου θα πρέπει να αναληφθεί από κοινού από την Ελλάδα και την Τουρκία ως συμμάχους μέσα στο ΝΑΤΟ…». Και λίγο αργότερα, το 1975, ο πρωθυπουργός Ιρμάκ δήλωνε ότι «η υφαλοκρηπίδα της Μικράς Ασίας εκτείνεται μέχρι το μέσον του Αιγαίου…».
Σήμερα η Άγκυρα γνωρίζει, έπειτα από μελέτες και έρευνες ειδικών επιστημονικών εταιρειών και σύμφωνα με τον τουρκικό χάρτη του 2009, που αποκαλύπτει σήμερα το «Π», ότι στην περιοχή αυτή και γενικότερα ανατολικά του 25ου μεσημβρινού υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου. Αυτά προσπαθεί να διεκδικήσει η Άγκυρα με την έννοια της υφαλοκρηπίδας, επιδιώκοντας να επιβάλει στην Ελλάδα τις απόψεις της με αυθαιρεσίες και με τη δημιουργία τετελεσμένων και όχι με βάση τη διεθνή νομιμότητα, όπως αυτή υπαγορεύεται από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας 1992, αλλά και από τη Σύμβαση της Γενεύης 1958, τις οποίες η Άγκυρα έχει καταψηφίσει.
Οι σταδιακά αυξανόμενες τουρκικές προκλήσεις στην περιοχή των δύο αυτών ελληνικών νησιών, και κυρίως από το 2002 και μεταγενέστερα, αποσκοπούν στην απόκτηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης στην υφαλοκρηπίδα δυτικά από τα ελληνικά αυτά νησιά. Σε μια τέτοια περίπτωση, η οποία ενισχύεται από την αδράνεια της ελληνικής κυβέρνησης, θα παραχωρηθούν κυριαρχικά δικαιώματα στην Τουρκία πάνω στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου.
Έτσι τα υπό ελληνική κυριαρχία νησιωτικά εδάφη θα βρεθούν αυτόματα πάνω στην υφαλοκρηπίδα ξένου κράτους, θα απομονωθούν και θα μεταβληθούν σε κλειστά εδάφη και θα περιέλθουν υπό ασφυκτικό τουρκικό έλεγχο. Και τούτο γιατί τα δικαιώματα που θα αναγνωριστούν στην οικονομική ζώνη θα είναι αποκλειστικά στην πρώτη φάση, με προοπτική έπειτα από μια de facto διαδικασία να ταυτιστούν με την τουρκική κυριαρχία, η οποία θα διασπάσει την ελληνική εδαφική κυριαρχία και θα προκαλέσει τον οικονομικό μαρασμό στον πληθυσμό των ελληνικών νησιών.
Η αδράνεια των ελληνικών κυβερνήσεων, η μετάθεση επίλυσης του προβλήματος για άλλους και για αργότερα, εκλαμβάνονται από την Άγκυρα ως νομικές, επιχειρησιακές και πολιτικές παραχωρήσεις προς αυτήν, με αποτέλεσμα να επανέρχεται κάθε φορά με νέες διεκδικήσεις. Τα Ύμια, οι «γκρίζες ζώνες», ο τουρκικός νόμος 24611/2001, με τον οποίο η Άγκυρα ενέταξε το μισό Αιγαίο και τη μισή Κύπρο κάτω από τον έλεγχό της, η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι, είναι ο μακρύς κατάλογος των τουρκικών διεκδικήσεων. Οι ελληνικές κυβερνήσεις κατ’ εξακολούθηση υιοθετούν μόνον αμυντική στάση, κατά κανόνα με διαβήματα προς την Άγκυρα για να… ενημερωθεί για όσα πράττει, και δεν αξιοποιούν τα «όπλα» που διαθέτουν στον διπλωματικό τομέα, με βάση τα δικαιώματα που αντλούν από τους διεθνείς οργανισμούς.
Το πρόβλημα με την Τουρκία δεν αντιμετωπίζεται με την έκδοση διπλωματικών «διαμαρτυριών» και «διαβημάτων» που καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων.
Και τα «όπλα» αυτά υπάρχουν:
Από το 1947 το ελληνικό Κοινοβούλιο αποδέχθηκε με τον νόμο 211/47 τη Σύμβαση του Σικάγου 1944 (γνωστή ως ICAO: Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας) που αποτελεί τους κανόνες πτήσεων για όλα τα αεροπορικά μέσα, τόσο τα πολιτικά όσο και τα στρατιωτικά, και ανέθεσε στην ΥΠΑ τον έλεγχο της εφαρμογής τους.
Μεταξύ των άλλων η σύμβαση (ICAO) προβλέπει αναχαιτίσεις για σκοπούς εθνικής ασφάλειας και αποτροπής κάθε είδους ενέργειας που συνιστά εχθρική απειλή, όπως ακριβώς πράττουν σχεδόν καθημερινά τα τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα, τα οποία παραβιάζουν την ελληνική κυριαρχία στα ελληνικά νησιά.
Για την εφαρμογή των κανόνων του ICAO η Ελλάδα έχει δαπανήσει για αναχαιτίσεις – αναγνωρίσεις στο FIR Αθηνών πάνω από 2 τρισεκατομμύρια ευρώ σε απόλυτες τιμές από το 1947 και έχουν θυσιαστεί πολλοί έλληνες πιλότοι (Γιαννικάκης, Πετρούτσος, Σαλμάς, Ηλιάκης κ.ά.).
Για τις ενέργειες αυτές των Τούρκων στο Αιγαίο η σύμβαση του ICAO παρέχει στην ΥΠΑ το νόμιμο δικαίωμα να ζητήσει την ενεργοποίηση συγκεκριμένων διατάξεων της σύμβασης και να καταγγείλει την Τουρκία στον ICAO, ώστε να μπει φρένο στις τουρκικές προκλήσεις. Όμως κάτι τέτοιο δεν το πράττει η ΥΠΑ, με αποτέλεσμα να κορυφώνονται οι τουρκικές προκλήσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα εθνικά και τα οικονομικά μας συμφέροντα.
Έτσι η ΥΠΑ γίνεται εκ των πραγμάτων «ο αδύναμος κρίκος» της κυβέρνησης για τις διεκδικήσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα να πηγαίνουν στα άχρηστα τα 2 τρισεκατομμύρια του έλληνα φορολογούμενου που έχουν δαπανηθεί για τους κανόνες του ICAO (αναχαιτίσεις) και να ξευτελίζονται οι θυσίες των ελλήνων πιλοτών που έχουν θυσιαστεί για τα ελληνικά δίκαια στο Αιγαίο.
Οι αναχαιτίσεις είναι αναγκαίες, πρέπει όμως να υποστηρίζονται και από τις κατάλληλες πολιτικές, νομικές και διπλωματικές ενέργειες προς τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, γιατί μόνον τότε είναι αποτελεσματικές.
Διαφορετικά εξυπηρετούν άλλες σκοπιμότητες για δήθεν εξοπλιστικά προγράμματα, δίνοντας έτσι πάσα στον τούρκο υπουργό Επικρατείας κ. Μπαγίς να επιμένει στη μείωση των εξοπλισμών και από τις δύο μεριές του Αιγαίου, λες και η Ελλάδα έχει διεκδικήσεις και προκαλεί την Τουρκία…

Read more...

Εναλλακτικές για τη Χάλκη αναζητά ο Οικουμενικός Πατριάρχης

Εναλλακτικές λύσεις, σε περίπτωση που η τουρκική κυβέρνηση δεν προχωρήσει στην επαναλειτουργία της θεολογικής σχολής της Χάλκης, επεξεργάζεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο.Μία από τις επιλογές του Οικουμενικού Πατριαρχείου-Θεολογική σχολή στην Αλεξανδρούπολη αν δεν ανοίξει η Χάλκη.

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν απέκλεισε προσφυγή στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, αλλά και τη δημιουργία θεολογικής σχολής στην Αλεξανδρούπολη ή σε άλλη πόλη που βρίσκεται κοντά στην Κωνσταντινούπολη.Οι δηλώσεις έγιναν στο πλαίσιο του γεύματος που παρέθεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης σε Τούρκους δημοσιογράφους που αρθρογραφούν στον ημερήσιο Τύπο, για τις εορτές του Πάσχα.

Μία από τις επιλογές του Οικουμενικού Πατριαρχείου-Θεολογική σχολή στην Αλεξανδρούπολη αν δεν ανοίξει η Χάλκη.Η δημιουργία θεολογικής σχολής στην Αλεξανδρούπολη ή σε άλλη κοντινή προς την Κωνσταντινούπολη περιοχή και φυσικά η προσφυγή στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, είναι μερικές από τις επιλογές του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εάν δεν επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπως έχει επανειλημμένα υποσχεθεί η τουρκική κυβέρνηση.
Τις εναλλακτικές αυτές λύσεις παρέθεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, απαντώντας στην ερώτηση Τούρκων αρθρογράφων για το τί θα γίνει εάν δεν επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης.
Η συνομιλία αυτή έγινε κατά τη διάρκεια εορταστικού γεύματος που παρέθεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με την ευκαιρία των εορτών του Πάσχα προς ομάδα Τούρκων αρθρογράφων και δημοσιεύονται σήμερα σε πολλές τουρκικές εφημερίδες.

Read more...

Διεθνή ημέρα μνήμης της Ελληνικής γενοκτονίας της Ανατολικής Θράκης.

Η 6η Απριλίου έχει οριστεί από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Θρακιωτών ως διεθνή ημέρα μνήμης της ελληνικής γενοκτονίας της Ανατολικής Θράκης. Έτσι και φέτος στις 6 Απριλίου η Πανθρακική Ένωση Αμερικής «Ορφεύς», σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης θυμήθηκαν την τη γενοκτονία του ελληνισμού στη Θράκη και όλα τα θύματα, Αρμενίων, Ασσυρίων.
Για δεύτερο κατά σειρά έτος μέλη της ελληνικής κοινότητας συγκεντρώθηκαν στο πάρκο Ράλφ Μπάντς έξω από το κτίριο των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη για τον εορτασμό της επετείου της γενοκτονίας των Ελλήνων στη Θράκη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο, από την Τουρκία.

Διοργανωτές της εκδήλωσης ήταν οι Ιωάννης Φιντανάκης και Νικόλαος Τανέρης, με τη συμβολή μελών του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, Χρήστου Ορφανάκο και Ιωάννη Γκόρου, στη δημιουργία πλακάτ με αποκόμματα αμερικανικών εφημερίδων για τη γενοκτονία και αφίσα των δραστών “Ενβέρ” Πασάς και ο Μουσταφά Κεμάλ.
Το εκπαιδευτικό φυλλάδιο «Η γενοκτονία των Ελλήνων: Μια μελέτη περίπτωσης της περιφέρειας της Θράκης» από τον Θεοφάνη Μαλκίδη διανεμήθηκε σε ομάδα των ανθρώπων που παρακολουθούσε. Φέτος, ένα γιγάντιο στεφάνι λουλουδιών έγραφε «Ελληνική γενοκτονία από την Τουρκία 1914-1923».
Τα τελευταία χρόνια, η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (IAGS) ανεγνώρισε αυτή τη γενοκτονία δηλώνοντας: «Να λυθεί. Είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης των Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923, συνιστούν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Ελλήνων της Ανατολίας. Περαιτέρω να σημειωθεί, ότι ο σύνδεσμος καλεί την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες εναντίον αυτών των πληθυσμών, να εκδώσει μια επίσημη απολογία, και να λάβει άμεσα και ουσιαστικά βήματα προς την αποκατάσταση».

Read more...

Ελλάδα – Τουρκία όπως λέμε …ΗΠΑ – Καναδάς;

Η θεσμοθέτηση των πρωτοφανών… μεταμοντέρνων επαφών 10 + 10 υπουργών για σειρά θεμάτων όπως το περιβάλλον ή η ενέργεια (δηλαδή;), τις οποίες δημοσίως είχε προτείνει ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου και εμείς σπεύσαμε να αποδεχθούμε, θεμελιώνει μια άτυπη συνδιαχείριση ενός ακαθόριστου κοινού «ελληνοτουρκικού χώρου».
Μα, τι συμβαίνει; Γίναμε ξαφνικά ομοσπονδία; ΄Η αποκτήσαμε τόσο καλές σχέσεις με την Τουρκία όσο έχουν, λ.χ., οι ΗΠΑ με τον Καναδά και τα αντιμετωπί ζουμε πλέον όλα ως εάν να είμαστε ένα;

Εν μέσω όλων αυτών στήνεται σε χρόνο μηδέν και μια επιτροπή με αντικείμενο εξίσου ακαθόριστες «διερευνητικές επαφές» για το Αιγαίο. Δηλαδή; Ο κ. Νταβούτογλου πρέπει να γνωρίζει. Είπε ξεκάθαρα χθες τι σημαίνει για εκείνον και τη χώρα του:

«Είμαστε γείτονες που μοιράζονται το ίδιο στενό. Μπορεί να έχουν προβλήματα, αλλά δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλείψουν αυτό το στενό». Για μας, όμως, τι σημαίνει;

Read more...

Τουρκία – Ελλάδα: 3-0

Πριν από δέκα χρόνια, οι Τούρκοι ήταν σε πολύ χειρότερη θέση από μας και σήμερα μας κατατροπώνουν σε τρία μέτωπα. Είχαν βέβαια στη διάθεσή τους ένα μυστικό όπλο.
Το 2001, η Τουρκία βρισκόταν εν μέσω μιας σοβαρής οικονομικής κρίσης. Το ΑΕΠ σημείωνε πτώση 5,7%, ο πληθωρισμός έφτανε το 54%, η φυγή κεφαλαίων προς το εξωτερικό ήταν μαζική και το τραπεζικό σύστημα στα όρια της κατάρρευσης. Η Ελλάδα, αντίθετα, έμπαινε θριαμβευτικά στην ευρωζώνη, με ανάπτυξη που έφτανε το 3,4% και παραγωγικότητα που ξεπερνούσε το 4,2%.

Μια δεκαετία σχεδόν μετά, η κατάσταση έχει αντιστραφεί. Τα δικά μας να μην τα πούμε για να μην ψυχοπλακωθούμε. Τα στοιχεία της Τουρκίας όμως, όπως τα περιγράφει η ιταλική οικονομική εφημερίδα Ιl Sole- 24 ore, είναι πραγματικά εντυπωσιακά.

Ο πληθωρισμός έχει ουσιαστικά τεθεί υπό έλεγχο (7,2%). Το έλλειμμα το 2009 ήταν 5,5%, το χρέος έφτανε το 50,8% του ΑΕΠ και, παρά την κρίση, η ανάπτυξη αναμένεται να φτάσει το 4,5%. Για να χρησιμοποιήσουμε ποδοσφαιρική ορολογία, η Αγκυρα νικά την Αθήνα 3-0.
Πώς έγινε αυτή η ανατροπή; Η Τουρκία χρησιμοποίησε δύο όπλα, εκ των οποίων το ένα δεν το έχουμε και το άλλο δεν το θέλουμε: την υποτίμηση του νομίσματός της (46%) και την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (πήρε δάνειο 25 δισ. δολαρίων, την ανανέωση του οποίου ανακοίνωσε μάλιστα πρόσφατα ότι δεν επιθυμεί). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποκατασταθεί γρήγορα η εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών: από το 2005 ώς το 2007 εισέρρευσαν στη χώρα 60 δισ. δολάρια, τρεις φορές περισσότερα απ΄όσα είχαν εισρεύσει την προηγούμενη εικοσαετία. Την ίδια ώρα, εμείς κάναμε πάρτι με δανεικά. Οπως λέει ο οικονομολόγος της Unicredit Τούλια Μπούκο, «η Ελλάδα δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τα οφέλη από την εφαρμογή του ενιαίου νομίσματος. Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν προχώρησε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για να σταματήσει την πτώση της ανταγωνιστικότητας της χώρας».
Ολα αυτά δεν σημαίνουν βέβαια ότι η Τουρκία δεν έχει προβλήματα, και μάλιστα σοβαρά. Το εκπαιδευτικό της σύστημα πρέπει να βελτιωθεί, το εργατικό κόστος να μειωθεί, η γραφειοκρατία να περιοριστεί. Πρέπει να δοθεί τέλος στην αντιπαράθεση μεταξύ ισλαμιστών και κεμαλιστών, που απειλεί τη σταθερότητα της χώρας. Και, φυσικά, πρέπει να κλείσουν όσο το δυνατόν περισσότερα μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτού του γενικού στόχου διατυπώθηκε πρόσφατα από την τουρκική πλευρά προς την Ελλάδα η πρόταση για αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών, οι οποίοι αντιστοιχούν στο 2,8% του ΑΕΠ για την Αθήνα και στο 1,8% για την Αγκυρα. Χθες φαίνεται πως έγιναν κάποια βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Για το καλό της ειρήνης και για το καλό της οικονομίας, τα βήματα αυτά πρέπει να συνεχιστούν.

Read more...

Μισό δις δολάρια ετησίως στην αμυντική έρευνα και ανάπτυξη δαπανά η Τουρκία.

Το 2008, οι τουρκικές εταιρείες στον χώρος της άμυνας δαπάνησαν 228 εκατομμύρια δολάρια για την έρευνα και την ανάπτυξη. Το ποσό αυτό αφορά κεφάλαια των εταιριών. Πρόκειται για μια σημαντική αύξηση από τα 64 εκατομμύρια δολάρια το 2004 και τα 120 εκατομμύρια δολάρια το 2007, δήλωσε ο Kaya Yazgan, Γενικός Γραμματέας της Αμυντικής Βιομηχανίας της Τουρκίας στην Ένωση Κατασκευαστών (SaSaD).

Επίσης το 2008, μεγάλο μέρος των κρατικών χρημάτων κατέληξε στις αμυντικές εταιρείες της έρευνας και ανάπτυξης. Έτσι συνολικά, οι εταιρείες της άμυνας δαπάνησαν περισσότερα από 500 εκατομμύρια δολάρια για την έρευνα και ανάπτυξης κατά το 2008.

Μεγάλο μέρος των χρημάτων κατευθύνθηκε σε εγχώρια προγράμματα, όπως της κορβέτας Milgem και του νέου άρματος μάχης Altay. Μέρος των χρημάτων κατευθύνθηκε σε κοινά διεθνή προγράμματα, όπως αυτό του επιθετικού ελικοπτέρου σε συνεργασία με την AgustaWestland.
Σύμφωνα με τον κ. Kaya Yazgan, αυτές οι δαπάνες θα είναι αποδοτικές από την άποψη της τεχνογνωσίας νέων τεχνολογιών, και ενδεχομένως θα οδηγήσει σε περισσότερες εξαγωγές.
Η Ένωση Κατασκευαστών SaSaD εργάζεται για την κατάρτιση 2.009 προγραμμάτων της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας. Μια νέα έκθεση σχτικά με την πορεία του τελευταίου έτους, αναμένεται τον ερχόμενο Μάιο. Μέχρι σήμερα τα στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει μια ελαφρά μείωση στις δαπάνες στον τομέα της έρευνας και ανάπτυξης για το 2009, αλλά αυτό οφείλεται από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του περασμένου έτους, οι οποία έπληξε επίσης την Τουρκία. Τώρα που η κρίση έχει τελειώσει, είμαστε σίγουροι ότι η τάση της αύξησης των δαπανών για την έρευνα και ανάπτυξη θα συνεχιστεί από το επόμενο έτος.
Η συνολική τουρκική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 4,7% το 2009, αλλά αυξήθηκε κατά 6% το τέταρτο τρίμηνο του περασμένου έτους. Η ανάπτυξη συνεχίστηκε και κατά το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με τα στοιχεία της κυβέρνησης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της SaSaD, το 2008 τα έσοδα του κλάδου ανήλθαν σε 2,32 δισεκατομμύρια δολάρια. Με βάση τα μέχρι σήμερα στοιχεία, τα έσοδα του κλάδου για το 2009 θα είναι ελαφρώς μειωμένα, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης κατά το 2009, αλλά και εδώ αναμένετι αύξηση των εσόδων για το 2010.
Η SaSaD που ιδρύθηκε πριν από 20 χρόνια από μια ντουζίνα εταιρείες του χώρου της άμυνας, έχει αυξήσει σήμερα τον αριθμό των μελών της σε πάνω από 100 εταιρίες, με το σύνολο των κορυφαίων αμυντικών εταιριών να είναι μέλη. Τα στελέχη του διοικητικού συμβουλίου SaSaD των διευθυντών είναι διαχειριστές σε κορυφαίες εταιρείες.
Σύμφωνα με στοιχεία της SaSaD οι εξαγωγές του κλάδου ανήλθαν σε 576 εκατομμύρια δολάρια το 2008, από 420 εκατομμύρια δολάρια το 2007. Σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα στοιχεία, η ίδια τάση συνεχίστηκε και για το 2010.

Read more...

Εξοπλιστική φρενίτιδα στην Άγκυρα.

Το… κλαδί ελιάς που μας «προσφέρουν» οι Τούρκοι μέσω δηλώσεων του Ερντογάν και υπουργών του για μείωση εξοπλισμών σε Ελλάδα και Τουρκία αντιμετωπίζεται με πολύ μεγάλη επιφυλακτικότητα από την Αθήνα. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς με τις τούρκικες φρεγάτες να πλέουν ανοιχτά από το Σούνιο και τις παραβιάσεις στο Αιγαίο να μη σταματάνε ούτε καν τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Ωστόσο η επιμονή των Τούρκων στη λογική των ακραίων προκλήσεων δεν είναι ο μοναδικός λόγος που έχει κάνει την ελληνική πλευρά να… κουμπώνεται με τις προτάσεις της Άγκυρας. Η εξοπλιστική φρενίτιδα που επικρατεί στη γειτονική χώρα ανατρέπει κάθε ισορροπία στο Αιγαίο και αυτό δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί ούτε από τον… Δρούτσα, που, όπως και να το κάνουμε, δεν μπορεί να θεωρηθεί «τουρκοφάγος».

Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών εμφανίστηκε σε δημόσιες δηλώσεις του επιφυλακτικός στις προτάσεις για μείωση των εξοπλισμών επισημαίνοντας τη συμπεριφορά των «απέναντι», ειδικά το τελευταίο διάστημα. Η αλήθεια είναι ότι η πρόταση των Τούρκων για μείωση των εξοπλισμών προκάλεσε αμηχανία στην ελληνική πλευρά, που δεν ήθελε να εμφανιστεί ότι απορρίπτει μια «επίθεση φιλίας» της κυβέρνησης Ερντογάν, η οποία ρίχνει όλη την ευθύνη των προκλήσεων στο Αιγαίο στους στρατιωτικούς της.

Το σύστημα Ερντογάν «ρίχνει» το δόλωμα ότι «μόλις καθαρίσω με το στρατιωτικό κατεστημένο, που κάνει όλη τη φασαρία, όλα θα είναι πιο ήρεμα και άρα γιατί να δίνουμε τα λεφτά μας στη Μέρκελ, τον Σαρκοζί και τον Ομπάμα για όπλα;». Καλό το παραμύθι, αλλά δεν έχει δράκο.

Όριο το 2015.

Η Τουρκία, που στην αμυντική πολιτική της είναι σαφώς πιο σοβαρή και μεθοδική από εμάς, έχει επιλέξει από νωρίς το μαχητικό αεροσκάφος τέταρτης γενιάς και έχει μπει ως συμπαραγωγός στο πρόγραμμα του αμερικάνικου μαχητικού JSF. Έτσι έχει παραγγείλει 120 κομμάτια από το νέο προϊόν των Αμερικάνων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι θα είναι το πρώτο «αόρατο» μαχητικό αεροσκάφος που θα εξαγάγουν σε άλλες χώρες.

Πέρα όμως από το αμερικάνικο παραμύθι (διότι αόρατο… δεν θα είναι το νέο μαραφέτι), και μόνο η είσοδος 120 νέων αεροσκαφών στο Αιγαίο θα αποτελέσει μεγάλο πρόβλημα στην αντιμετώπιση της τούρκικης απειλής στο Αιγαίο.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι δικοί μας πτέραρχοι πιέζουν αφόρητα για επιλογή νέου μαχητικού θέτοντας ως βασικό κριτήριο για την επιλογή του την παράδοση 40 μαχητικών αεροσκαφών τέταρτης γενιάς το αργότερο μέχρι το 2013. Μέσα στο 2010 η ελληνική Π.Α. αποσύρει οριστικά και τα τελευταία, «πανάρχαια» Α-7, οπότε το αριθμητικό έλλειμμα μεταξύ των δύο αεροπορικών οπλοστασίων διευρύνεται.

Ο Βενιζέλος έχει πει ότι εντός του 2010 θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις για το νέο μαχητικό αεροσκάφος. Η αλήθεια είναι ότι μέσα στην γκαντεμιά μας είμαστε και λίγο τυχεροί, αφού οι Αμερικάνοι τα έχουν κάνει μαντάρα στο πρόγραμμα JSF και οι καθυστερήσεις παραδόσεων αεροσκαφών θα είναι τουλάχιστον δύο χρόνια. Από το 2015 και μετά όμως τα ψέματα τελειώνουν και η ισορροπία στον ουρανό του Αιγαίου θα είναι πλέον μια ανάμνηση.

Οι Τούρκοι, πρώτη φορά, έχουν αρχίσει να ρίχνουν τρελά λεφτά και για τον εκσυγχρονισμό του ναυτικού τους ναυπηγώντας νέες φρεγάτες και κορβέτες. Έχουν παραγγείλει έξι υποβρύχια σαν τον δικό μας «Παπανικολή» – χωρίς όμως να γέρνει – κι έχουν κάνει σαφές ότι θέλουν να το παίξουν… αυτοκρατορία.

Ο ίδιος ο αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων, ο Μπασμπούγ, το είπε σε ομιλία του σε επιτελείς του Ναυτικού του στη βάση του Γκιολτσούκ, υποστηρίζοντας ότι «το ναυτικό πάντα έπαιζε σημαντικό ρόλο σ’ όλες τις αυτοκρατορίες», συμπεριλαμβανομένης και της Οθωμανικής, την οποία ως γνωστόν με νέα μορφή θέλει να αναβιώσει ο Τούρκος «Κίσινγκερ», ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου.

Οι Τούρκοι έχουν αρχίσει εδώ και χρόνια να σχεδιάζουν και να κατασκευάζουν μόνοι τους οπλικά συστήματα που δείχνουν με σαφήνεια τον επιθετικό τους προσανατολισμό. Τα ειδικά οχήματα τα οποία μεταφέρουν κινητές γέφυρες που έφτιαξαν μόνοι τους, έχουν σχεδιαστεί για να χρησιμοποιηθούν για υδάτινα κωλύματα σαν αυτό του Έβρου. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα έχει προβληματίσει πολύ τους Έλληνες στρατηγούς.

Με αυτά τα δεδομένα είναι δύσκολο ακόμη και για τον Δρούτσα να δεχτεί να καθίσει σε τραπέζι και να συζητήσει το ενδεχόμενο μείωσης των εξοπλισμών. Έτσι κι αλλιώς αυτός δεν θα έχει τίποτε να προσφέρει και οι απέναντι δεν έχουν βέβαια την πρόθεση να μην παραλάβουν ό,τι έχουν ήδη πληρώσει. Το θέμα είναι ότι ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του θα συνεχίσουν να παριστάνουν το «λευκό περιστέρι της ειρήνης» στο Αιγαίο, κυρίως για να ακούνε οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ πόσο καλά παιδιά είναι κατά βάθος αυτοί οι Τούρκοι και πόσο ξεροκέφαλοι είμαστε εμείς.

Ε, και όποιο κορόιδο «τσιμπάει» κατά καιρούς στο εσωτερικό της Ελλάδας καλό τους κάνει σ’ αυτήν τους την απόπειρα…

Πρωτοφανής υπεροπλία.

Η τούρκικη υπεροπλία στο Αιγαίο είναι τρομακτική και πρωτοφανής στη διαχρονική ελληνοτουρκική αντιπαράθεση. Από το 1974 και μετά, υπήρχε πάντα μία σχετική ισορροπία τρόμου στα οπλοστάσια των δύο χωρών, η οποία όμως τα τελευταία έξι χρόνια, ειδικά την περίοδο της διακυβέρνησης Καραμανλή, ανατράπηκε δραματικά υπέρ της Άγκυρας.

Μπορεί σύσσωμα τα κόμματα να υποστηρίζουν τη μείωση των εξοπλιστικών δαπανών, αλλά ποιες είναι αυτές οι δαπάνες; Η τελευταία αγορά που έκανε η Ελλάδα ήταν η αγορά 30 μαχητικών αεροσκαφών F-16 το 2005, μια αγορά που «ισοφαρίστηκε» αμέσως από τη Τουρκία, η οποία παρήγγειλε άλλα τόσα αεροσκάφη από τους Αμερικάνους.

Αν βάλουμε κάτω τους αριθμούς, διαπιστώνουμε ότι σήμερα οι φίλοι μας απέναντι έχουν 220 F-16 στη διάθεσή τους με ποσοστά διαθεσιμότητας που ξεπερνούν το 90% – διότι αυτοί αγοράζουν ανταλλακτικά – κι εμείς έχουμε στα χαρτιά 160, από τα οποία πετάνε τα 90! Ο Βενιζέλος προσπαθεί να αποδεσμεύσει 160 εκατομμύρια δολάρια για να αγοραστούν ανταλλακτικά για τα αμερικάνικα αεροσκάφη, αλλά, ακόμη και σήμερα να τα παραγγείλει, τα αποτελέσματα της αγοράς θα αρχίσουν να φαίνονται έπειτα από μία τριετία!

Δεν είναι όμως μόνο τα υπάρχοντα αεροσκάφη που προβληματίζουν τους Έλληνες επιτελείς και κάνουν επιφυλακτικούς ακόμη και τους πιο μετριοπαθείς πολιτικούς. Οι εν αναμονή παραλαβές νέων μαχητικών αεροσκαφών από την Άγκυρα τινάζουν στον αέρα κάθε έννοια ισορροπίας μεταξύ των δύο χωρών.

Read more...