Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Θράκη τέλος; Η Ευρώπη προωθεί την κατάργηση της Συνθήκης της Λοζάνης, ως αναχρονιστική!!!


Πριν από μερικές ημέρες είχαμε παρουσιάσει την επικείμενη στημένη ψηφοφορία και είχαμε προσδιορίσει την επικινδυνότητα μεταβολής του υπάρχοντος πολιτειακού καθεστώτος το οποίο συγκεκριμένοι κύκλοι της Ευρώπης προσπαθούν να επιβάλουν στην Ελληνική Θράκη, παραδίδοντάς την ουσιαστικά σε μία κατάσταση περίπου όπως ήταν το Κόσοβο πριν από την εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε και η οποία ξεκίνησε τη δημιουργία του ανεξάρτητου ψευδοκράτους του Κοσόβου (του οποίου η υπόσταση σήμερα αμφισβητείται από πάρα πολλά κράτη).
Η Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, λοιπόν, ασχολήθηκε με το ψήφισμα 1704 (2010)1 που είχε τίτλο «Θρησκευτική ελευθερία και ανθρώπινα δικαιώματα των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Τουρκία και την μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη», το οποίο τελικά και εγκρίθηκε με πλειοψηφία 102 ψήφων υπέρ, 18 κατά και 4 αποχές.

Την έκθεση του συγκεκριμένου ψηφίσματος εισηγήθηκε ο Γάλλος βουλευτής Μισέλ Υνό (Michel Hunault), από την ομάδα των Ευρωπαίων Δημοκρατών (σύμφωνα με πληροφορίες, συγκαταλέγεται από τους φίλους του κ. Σαμαρά)!!!
Το συγκεκριμένο ψήφισμα της Ολομέλειας της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, ουσιαστικά προσπαθεί να καταργήσει κυριολεκτικά τη Συνθήκη της Λοζάνης και θέτει παράξενες αιτιάσεις σχετικά με θέματα που αφορούν έλληνες πολίτες (αμφισβητεί τον άξονα στον οποίο έγινε η Συνθήκη της Λοζάνης, βάσει του οποίου οι διαμένοντες στην Ελλάδα μουσουλμάνοι είναι έλληνες πολίτες), ενώ ταυτόχρονα αποδέχεται τις αστήρικτες αιτιάσεις της Άγκυρας περί «τούρκων πολιτών» στην Ελληνική Θράκη… Η παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα μίας χώρας αντίκειται στις αρχές δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καθιστά αυτομάτως εχθρικά κείμενη προς την Ελλάδα την συγκεκριμένη επιτροπή, περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία συγκλήθηκε έπειτα από διεργασίες του τουρκικού λόμπι στις Βρυξέλλες…!
Μέχρι στιγμής, καμία τοποθέτηση δεν υπάρχει από την ελληνική κυβέρνηση για το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο έχουν φροντίσει να καλύψουν πλήρως ΟΛΑ τα ΜΜΕ της χώρας, αποκρύπτοντας από τους έλληνες πολίτες –και κυρίως από τους έλληνες της Θράκης που είναι και άμεσα ενδιαφερόμενοι αυτού του ψηφίσματος- τις μεθοδεύσεις που γίνονται εις βάρος της ελληνικής κυριαρχίας στην ελληνική Θράκη.
Έτσι, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης καλεί την Ελλάδα(!) και την Τουρκία να αντιμετωπίζουν όλους τους πολίτες χωρίς διακρίσεις και χωρίς να επηρεάζονται από τον τρόπο που η γειτονική χώρα αντιμετωπίζει τους δικούς της πολίτες. Μόνο που η συγκεκριμένη αιτίαση του Συμβουλίου της Ευρώπης στηρίζεται αποκλειστικά σε λεκτικά επιχειρήματα της Άγκυρας και σε συγκεκριμένα πρόσωπα που δρουν στη Θράκη κάτω από την εποπτεία του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής… Φυσικά, οι ψηφίσαντες ευρωβουλευτές, τοποθετούν την Ελλάδα και την Τουρκία στο ίδιο επίπεδο καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παραγράφοντας αυτομάτως τις μεθοδεύσεις της Άγκυρας κατά του ελληνισμού της Τουρκίας, τον οποίο και κατάφεραν οι πολιτικές των πογκρόμ να εξαφανίσουν (από 120.000 έλληνες σήμερα υπάρχουν μόνο 1.500!!!).
«Η συνεχής προσφυγή των δύο αυτών χωρών στην έννοια της αμοιβαιότητας, προκειμένου να αρνηθούν στις μειονότητές τους τα δικαιώματα που τους εξασφαλίζει η Συνθήκη της Λοζάνης, είναι αναχρονιστική και μπορεί να ζημιώσει την εθνική ενότητα της κάθε χώρας στις αρχές αυτές του 21ου αιώνα», υποστηρίζουν οι βουλευτές και ζητούν η αντιμετώπιση των μειονοτήτων να γίνεται πλέον από κάθε χώρα, βάσει της Ευρωπαϊκής Συνθήκης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και με αυτόν τον τρόπο, χαρακτηρίζοντας ως «αναχρονιστική» την Συνθήκη της Λοζάνης, το Συμβούλιο της Ευρώπης τολμά να επιχειρήσει την κατάργησή της, ενώ θα έπρεπε να αγωνίζεται για την στήριξή της. Ο «εκμοντερνισμός» της πολιτικής περί μειονοτήτων, που ασκείται σε απομακρυσμένες, για τους ευρωβουλευτές, χώρες, φαίνεται πως δεν δύναται να καταγράψει την σοβαρή πιθανότητα δημιουργίας έκρυθμων πολιτικών (και όχι μόνο) καταστάσεων, τις οποίες φυσικά δεν θα βιώσουν οι ίδιοι…
Αντίθετα, καλούν τις δύο χώρες να πάρουν μέτρα υπέρ των θρησκευτικών μειονοτήτων, στα θέματα εκπαίδευσης και ιδιοκτησίας και να συμβάλλουν ώστε η πλειοψηφία να μην αντιμετωπίζει τις μειοψηφίες αυτές ως να είναι ξένες στην χώρα τους. Φυσικά, από το ίδιο το ψήφισμα, προκύπτει πως οι συντάκτες του αγνοούν πλήρως την ομαλή διαβίωση των μουσουλμάνων και των χριστιανών στην Θράκη, όπως αγνοούν (ή θέλουν να αγνοούν) την άνθιση των χώρων λατρείας του Ισλάμ στην ελληνική αυτή περιοχή. Αντίθετα, θέλουν να εμμένουν σε απόψεις που τους έχουν μεταφερθεί μονομερώς από την τουρκική πλευρά.
Επίσης, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, συνιστούν στις δύο χώρες να προχωρήσουν στην τελική επικύρωση της «Σύμβασης πλαίσιο για την προστασία των μειονοτήτων » (STE-157) και της Ευρωπαϊκής Χάρτας για τις Περιφερειακές και Μειονοτικές Γλώσσες.
Κι επειδή οι ψηφίσαντες ευρωβουλευτές γνωρίζουν πολύ καλά τι ακριβώς σημαίνει αυτό το κύμα των αναίτιων παραχωρήσεων εκ μέρους της Ελλάδας, μέσω του ίδιου του ψηφίσματος προτείνουν την λογοκρισία στα Μέσα ενημέρωσης και την δίωξη όσων χρησιμοποιούν "γλώσσα μίσους", και ζητάει από την Ελλάδα να επιτρέψει την εκλογή του Μουφτή. Δηλαδή, με απλά λόγια, απαιτούν την φίμωση των πάντων, έως ότου υλοποιηθεί το επαίσχυντο ψήφισμά τους. Δεν επιθυμούν αντεπιχειρήματα, δεν επιθυμούν ενημέρωση των ελλήνων πολιτών, δεν επιθυμούν καν την δυνατότητα αντίδρασης στην σχεδιαζόμενη εμπλοκή της Ελληνικής Θράκης σε μία περίοδο κατά την οποία ούτε η Ευρώπη, ούτε η παγκόσμια κοινότητα θα αισθάνονται υπερηφάνεια για τα όσα πρόκειται να συμβούν. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, περνώντας σε άκρως φασιστικές μεθόδους, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, μέσω του ψηφίσματός τους, προχωρούν στην πιθανότατη σμίκρυνση της Ελλάδας. Και αυτή θα είναι μόνο ο αρχή, δυστυχώς, εάν δεν υπάρξει η αντίσταση των ελλήνων πολιτών, τους οποίους οι αχυράνθρωποι των Βρυξελλών δείχνουν να τρέμουν, γι αυτό άλλωστε προχωρούν και σε προτάσεις διώξεων. Η άγνοιά τους, δε, γύρω από την πραγματικότητα, είναι τέτοια, που προτείνουν την ψήφιση του Μουφτή, ενώ αυτό δεν ισχύει ούτε στην Τουρκία, η οποία είναι ισλαμικό κράτος!!! Σε αυτό το σημείο, να τονιστεί πως η ψήφιση Μουφτή, σημαίνει δημιουργία αριθμού πιστών μουσουλμάνων οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν ως μέσο πολιτικής και εθνικής πίεσης από την Άγκυρα (υποκειμενικά και όχι αντικειμενικά), προκειμένου να πραγματοποιηθεί το επόμενο βήμα, δηλαδή αυτό της ανεξαρτησίας της Θράκης (με σημαία το μισοφέγγαρο και τα τρία αστέρια που συμβολίζουν την Τουρκία, την Κύπρο και την Θράκη)… Όλα αυτά, όμως, μάλλον είναι «ψιλά γράμματα» για τους «γκαζοτενεκέδες» (όπως θα τους χαρακτήριζε ο αείμνηστος Γιαννόπουλος) των Βρυξελλών. Η απόφασή τους έχει παρθεί και στην ελληνική κυβέρνηση –αλλά και στους έλληνες πολίτες- πέφτει το βάρος της αντίδρασης, της αντίστασης, στους σχεδιασμούς που γίνονται εις βάρος της Ελλάδας.
Το ψήφισμα ζητάει επίσης από την Ελλάδα, να οργανώσει Εθνική εκστρατεία "κατά του Ρατσισμού και της "έλλειψης ανεκτικότητας". Δηλαδή, με απλά λόγια, ζητείται από τη κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου να δημιουργήσει έναν μηχανισμό προπαγάνδας, ο οποίος θα επιβάλει στους έλληνες πολίτες το ανθελληνικό αυτό ψήφισμα. Οι έλληνες πολίτες πρέπει να είναι ανεκτικοί, ακόμη και εάν απειλούνται με αφανισμό, με εκδίωξη από τις πατρογονικές τους εστίες και ποιος ξέρει τι άλλο…
Η Θράκη, λοιπόν, βρίσκεται προ της Κοσοβοποίησής της όσο ποτέ άλλοτε και οι ασθενείς φωνές ανησυχίας, γίνονται πλέον κυνηγημένες (από την Ευρώπη) φωνές αντίστασης. Οι έλληνες της Θράκης έχουν ανάγκη της πλήρους και έμπρακτης στήριξής τους, επειδή στην πραγματικότητα κινδυνεύει η χώρα μας να εμπλακεί σε επικίνδυνες ατραπούς, οι οποίες πιθανότατα θα σημάνουν και την σμίκρυνσή της, επιβεβαιώνοντας έτσι το γνωστό ρηθέν της κυρίας Ψαρούδα Μπενάκη, περί «γεωγραφικής σμίκρυνσης της Ελλάδας»…
Τέλος, να σημειωθεί πως η «έγνοια» των ευρωπαίων για εβραϊκά μνημεία και τάφους, καθώς και για ταφικά μνημεία ευρωπαίων καθολικών, είναι πολύ μεγαλύτερη από την ευθύνη τους να βάλουν φωτιά στην πυριτιδαποθήκη που λέγεται Βαλκάνια…
Το ψήφισμα της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης
1. Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει ως στόχο την προώθηση της αμοιβαίας ανοχής, προκειμένου να συμβάλει στην ειρηνική συνύπαρξη των θρησκειών. Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει ήδη επισημάνει ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και παραδόσεις αποτελούν μια ολόκληρη διάσταση του πολιτισμού, και έχει αναγνωρίσει ότι η γνώση των θρησκειών διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην αμοιβαία κατανόηση και σεβασμό.
2. Ο διαπολιτισμικός διάλογος, είναι ένα μέσο που θα καταστήσει την ποικιλομορφία των ευρωπαϊκών πολιτισμών σε μια πηγή αμοιβαίου εμπλουτισμού. Όπως επισήμανε πρόσφατα από το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο Επίτροπος για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, «Η ύπαρξη στη (χώρα) των μειονοτικών ομάδων, είτε πρόκειται για «εθνική», « θρησκευτική» ή« γλωσσική», θα πρέπει να θεωρείται ως ένας σημαντικός παράγοντας, που δεν διαιρεί, αλλά εμπλουτίζει την κοινωνία".
3. Ο πλουραλισμός, στην ανοχή και στο ανοικτό πνεύμα είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της πολιτιστικής και θρησκευτικής πολυμορφίας. Θα πρέπει να συνοδεύονται από προληπτικά μέτρα, ιδίως από τις κυβερνήσεις και την κοινωνία των πολιτών των κρατών μελών.
4. Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση έχει επίγνωση του γεγονότος ότι -σε μεγάλο βαθμό επηρεάζεται από την ιστορία- το ζήτημα των θρησκευτικών μειονοτήτων στην Ελλάδα και στην Τουρκία είναι συναισθηματικά πολύ έντονα φορτισμένο. Σημειώνει ότι το περιεχόμενο των διμερών σχέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από την αντιμετώπιση των αντίστοιχων μειονοτήτων τους.
5. Η Συνέλευση τονίζει ότι τα μέλη των εν λόγω θρησκευτικών μειονοτήτων είναι και στις δύο περιπτώσεις, οι πολίτες των χωρών στις οποίες ζουν. Για ιστορικούς λόγους, γίνεται επίκληση τακτικά από τις δύο πλευρές στην αρχή της αμοιβαιότητας. Ενώ η «δηλώνουν συγγενείς», η Ελλάδα και η Τουρκία, μπορεί να θεωρούν ότι έχουν ευθύνες απέναντι στα μέλη των θρησκευτικών μειονοτήτων στη γειτονική χώρα, είναι στην πραγματικότητα κατά κύριο λόγο στις χώρες όπου διαβιούν οι μειονότητες οι οποίες είναι υπεύθυνες για τους πολίτες τους, συμπεριλαμβανομένων τα μέλη των αντίστοιχων θρησκευτικών μειονοτήτων.
6. Η Συνέλευση τονίζει ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει υποστηρίξει, στην περίπτωση του Αποστολίδη και άλλων κατά της Τουρκίας, ότι η σύμβαση υπερβαίνει το πλαίσιο της απλής αμοιβαιότητα μεταξύ των συμβαλλομένων κρατών.
7. Ωστόσο, οι ίδιοι, βασιζόμενοι σχετικά με το άρθρο 45 της Συνθήκης της Λωζάνης, και αναφέρονται σε «αμοιβαιότητα», ενώ ερμηνεύουν με αρνητικούς όρους, η Ελλάδα και η Τουρκία θέτει μερικές φορές υπό αμφισβήτηση πολλά από τα δικαιώματα των πολιτών τους, οι οποίοι είναι μέλη των μειονοτήτων που προστατεύονται από παρούσα συνθήκη.
8. Η Συνέλευση θεωρεί ότι η περιοδική επίκληση από αυτά τα δύο κράτη της αρχής της αμοιβαιότητας, ως βάση για να αρνηθεί να εφαρμόσει τα κατοχυρωμένα δικαιώματα των μειονοτήτων που αφορά τη Συνθήκη της Λωζάνης είναι αναχρονιστική και θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την εθνική συνοχή κάθε χώρας σε αυτά τα πρώτα χρόνια της 21ου αιώνα.
9. Η Συνέλευση καλεί την Ελλάδα και την Τουρκία να αντιμετωπίζουν ισότιμα όλους τους πολίτες αδιακρίτως, αν δεν ληφθεί υπόψη ο τρόπος με τον οποίο το κράτος μπορεί να αντιμετωπίζει τους πολίτες των γειτόνων της. Ζητά επίσης από τα δύο κράτη την πλήρη εφαρμογή των γενικών αρχών σχετικά με τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων αναπτυχθεί από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία ισχύει ανεξάρτητα από την επικύρωση ή μη της σύμβασης-πλαισίου για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων (ETS αριθ. 157) και του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις Περιφερειακές ή Μειονοτικές Γλώσσες (ETS αριθ. 148).
10. Σε γενικές γραμμές, η Συνέλευση συμμερίζεται πλήρως τη θέση του Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, σύμφωνα με την οποία «η ελευθερία του εθνικού αυτοπροσδιορισμού η αναγνώριση είναι μια σημαντική αρχή στην οποία θα πρέπει οι δημοκρατικές πλουραλιστικές κοινωνίες πρέπει να στηρίζονται και να εφαρμόζονται αποτελεσματικά σε όλες τις μειονοτικές ομάδες, είτε πρόκειται για εθνικές, θρησκευτικές ή γλωσσικές» και η έκφραση των οποίων πρέπει να είναι σύμφωνη με την εθνική ενότητα.
11. Η Συνέλευση μετέχει της ανησυχίας του Επιτρόπου ότι η πολυμορφία και η ύπαρξη των μειονοτικών ομάδων θα πρέπει να μπορούν να εκφράζονται.
12. Η Συνέλευση σημειώνει ότι η Ελλάδα και η Τουρκία έδειξαν πρόσφατα μεγαλύτερη κατανόηση των ειδικών χαρακτηριστικών στις εγγενείς μειονότητες που αποτελούν το αντικείμενο του παρόντος ψηφίσματος. Η Συνέλευση χαιρετίζει κάποια νέα γνώση από τις αρχές των δύο χωρών, οι οποίες έχουν αποδείξει τη δέσμευσή τους να βρουν τις κατάλληλες απαντήσεις στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα μέλη των μειονοτήτων αυτών.
13. Έχουν ληφθεί μέτρα και στις δύο πλευρές των συνόρων για να βελτιωθεί η κατάσταση αυτών των «μειονοτήτων». Η Συνέλευση χαιρετίζει επίσης τα πρόσφατα γεγονότα, συμπεριλαμβανομένων των ιστορική επίσκεψη στην Τουρκία από τον Έλληνα Πρωθυπουργό, τον Ιανουάριο του 2008 (επίσκεψη Καραμανλή), και τη συνάντησή του με τον Τούρκο ομόλογό του, την έκφραση μιας εποικοδομητικής προσέγγισης και του αμοιβαίου σεβασμού.
14. Ωστόσο, ορισμένα ζητήματα παραμένουν ανεπίλυτα και απαιτούν από τις δύο χώρες να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους, προσπάθειες οι οποίες δεν μπορεί να επιτύχουν εάν δεν υπάρξει ανοικτός και εποικοδομητικός διάλογος με τα μέλη των εν λόγω μειονοτήτων.
15. Η Συνέλευση ενθαρρύνει τις αρχές των δύο χωρών να κάνουν τα πάντα για να αλλάξει η αντίληψη των ανθρώπων των μελών των μειονοτήτων αυτών, οι οποίοι θεωρούνται μερικές φορές ως ξένοι στη χώρα τους. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να κατανοήσουμε τόσο τα μέλη της πλειοψηφίας όσο και των μελών των μειονοτήτων αλλά και την αίσθηση ότι οι τελευταίοι είναι πλήρως πολίτες της χώρας διαμονής τους.
16. Η Συνέλευση ενθαρρύνει επίσης τις δύο χώρες να υπογράψουν και / ή να επικυρώσουν τη Σύμβαση Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων. Η επικύρωση του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις Περιφερειακές ή Μειονοτικές Γλώσσες, θα αναφέρει επίσης την κατανόηση και την αποδοχή της ιδιαίτερα πολιτιστικά χαρακτηριστικά.
17. Η Ελλάδα και η Τουρκία πρέπει να συνειδητοποιήσουν επίσης την καίρια σημασία της εκπαίδευσης των μελών των μειονοτήτων. (σσ. Δραγώνα στην Θράκη) Οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν ότι το επίπεδο της διδασκαλίας στα μειονοτικά σχολεία θα είναι υψηλής ποιότητας και θα δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά που ανήκουν σε μειονότητες να ενσωματωθούν πλήρως στην εθνική κοινότητα, ενώ θα διατηρούν την πολιτιστική τους ταυτότητα.
18. Ειδικότερα όσον αφορά την Ελλάδα, η Συνέλευση προτρέπει τις ελληνικές αρχές για:
18.1. Να παρασχεθεί κατάλληλη βοήθεια σε μειονοτικά σχολεία, ώστε να είναι σε θέση να παρέχει υψηλής ποιότητας διδασκαλία, ιδιαίτερα μέσω της -από καιρό αναμενόμενης- έκδοσης ορισμένων σχολικών βιβλίων για τα μειονοτικά σχολεία που αναθεωρήθηκαν το 1997, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης -χρηματοδοτούμενο έργο-, και με την εξέταση της δυνατότητας δημιουργίας νέων μειονοτήτων στα λύκεια.
18.2. εγγύηση ότι η Ειδική Εκπαίδευση Καθηγητών της Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (EΠAΘ) παρέχει υψηλής ποιότητας εκπαίδευση, τόσο στην ελληνική όσο και στην τουρκική γλώσσα, ούτως ώστε να εξασφαλίσει την κατάλληλη κατάρτιση των μελλοντικών εκπαιδευτικών που θα εργαστούν στα σχολεία της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.
18.3. Να παρέχουν διαρκή υποστήριξη -συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης- για την ανάληψη πρωτοβουλιών με στόχο την καλύτερη κατανόηση μεταξύ των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας και της πλειοψηφίας, καθώς και για την καλύτερη εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από τα μέλη της μειονότητας, ιδιαίτερα του προγράμματος για την «Εκπαίδευση μουσουλμανοπαίδων», έτσι ώστε η εκπαίδευση να αποτελεί παράγοντα για την ολοκλήρωση και την κατανόηση.
18.4. Να εφαρμόσει πλήρως το Νόμο αριθ. 3647 του Φεβρουαρίου 2008, οι διατάξεις του οποίου θα πρέπει να είναι σε θέση να ρυθμίζουν, σε σημαντικό μέτρο, τα προβλήματα -που περιμένουν να εξεταστούν για αρκετές δεκαετίες- που συνδέονται με το νομικό καθεστώς των βακουφίων (θεμέλια της μουσουλμανικής μειονότητας) .
18.5. Να επιτραπεί στην μουσουλμανική μειονότητα να επιλέγει ελεύθερα τους μουφτήδες της ως απλούς θρησκευτικούς ηγέτες (δηλαδή δεν θα έχουν δικαστική εξουσία), μέσω της εκλογής ή του διορισμού, και, συνεπώς, να καταργήσουν την εφαρμογή του νόμου της Σαρία -η οποία εγείρει σημαντικά ερωτήματα της συμβατότητας με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου- όπως συνιστώνται από τον Επίτροπο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
18.6. Να εξασφαλίσει ότι δεν γίνονται προσπάθειες που έγιναν για να επιβάλουν μια ταυτότητα σε ένα άτομο ή μια ομάδα προσώπων, ακόμη και από τους εκπροσώπους των άλλων ομάδων ενδιαφερομένων στο πλαίσιο της μειονότητας, σύμφωνα με το πνεύμα του άρθρου 3 της Σύμβασης-Πλαισίου για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων.
18.7. Να συνεχίσει την ανάπτυξη της οικονομίας και των υποδομών της Θράκης, για παράδειγμα, από τη διερεύνηση της δυνατότητας να γίνεται χρήση των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τη δημιουργία ζωνών ανάπτυξης της υπαίθρου ή ζώνες ελεύθερου εμπορίου στην περιοχή αυτή.
18.8. Να επιλύσει το συντομότερο δυνατό τις περιπτώσεις των ατόμων που εξακολουθούν να επηρεάζονται από την ανάκληση της ελληνικής ιθαγένειάς τους κατ’ εφαρμογή του άρθρου 19 του κώδικα ιθαγένειας (άρθρο που έχει πλέον καταργηθεί), συμπεριλαμβανομένων των ατόμων που κατέστησαν απάτριδες κατά την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου, αν και δεν ζουν πλέον στην Ελλάδα.
18.9. Να εφαρμόσει πλήρως τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με την ελευθερία της θρησκείας και του συνεταιρίζεσθαι, μεταξύ άλλων σχετικά με τους τίτλους των ενώσεων, και να επιτρέψει τις ενώσεις να χρησιμοποιούν το επίθετο «τουρκική» στην ονομασία τους, εφόσον το επιθυμούν.
18,10. Να εφαρμόσει πλήρως και ταχέως τη νομοθεσία του 2008 που προβλέπει ποσοστώσεις με βάση την πρόσβαση στο δημόσιο τομέα για τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας.
18.11. Να ενθαρρύνει την ανάπτυξη από τα μέσα ενημέρωσης ενός κώδικα δεοντολογίας για τον σεβασμό των θρησκευτικών μειονοτήτων, έχοντας κατά νου τον σημαντικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στην αντίληψη αυτών των μειονοτήτων από την πλειοψηφία, και να τιμωρεί τις προτροπές σε μίσος που κοινοποιούνται από τα μέσα ενημέρωσης, σε συμφωνία με τις αρχές που ορίζονται στη Σύσταση αριθ. R (97) 20 της Επιτροπής Υπουργών προς τα κράτη μέλη για την ομιλία μίσους.
18.12. Να οργανώσει μια εθνική εκστρατεία κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, τονίζοντας ότι η ποικιλομορφία είναι να μην θεωρείται ως απειλή αλλά ως πηγή εμπλουτισμού.
19. Ειδικότερα όσον αφορά την Τουρκία, η Συνέλευση καλεί τις τουρκικές αρχές να:
19.1. Να καταλήξουν σε εποικοδομητικές λύσεις για την εκπαίδευση του κλήρου των θρησκευτικών μειονοτήτων» και τη χορήγηση των αδειών εργασίας για τα ξένα μέλη του κλήρου.
19.2. Να αναγνωρίσει τη νομική προσωπικότητα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη, το αρμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, της Αρμενίας Καθολική Αρχιεπισκοπή της Κωνσταντινούπολης, της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Κοινότητας στο πλαίσιο των δομών του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Αρχηγός Rabbinate, και η Αποστολική Vicariate της Κωνσταντινούπολης. Η απουσία της νομικής προσωπικότητας που αφορά όλες τις ενδιαφερόμενες κοινότητες που έχουν άμεσες συνέπειες όσον αφορά τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και διαχείρισης ακινήτων.
19.3. Να βρει μια συμφωνημένη λύση με τους εκπροσώπους της μειονότητας, με στόχο την επαναλειτουργία της Ελληνικής Ορθόδοξης θεολογικής σχολής (η Ιερατική Σχολή της Χάλκης), μεταξύ άλλων, μέσω της επίσημης γραπτώς πρότασης να ανοίξει εκ νέου το εκπαιδευτήριο, ως τμήμα της Θεολογικής Σχολής Πανεπιστήμιο της Χάλκης, με σκοπό την έναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων σχετικά με την πρόταση αυτή.
19.4. Να δώσει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης την ελευθερία να επιλέξει να χρησιμοποιήσει το επίθετο "οικουμενικό".
19.5. Να επιλύσει το ζήτημα της καταγραφής των τόπων λατρείας και το ζήτημα των ιδιοκτησιών που κατασχέθηκαν από το 1974, οι οποίες πρέπει να επιστραφούν στους ιδιοκτήτες τους ή στα πρόσωπα που τις δικαιούνται ή, όταν η απόδοση των στοιχείων του ενεργητικού είναι αδύνατη, να προβλεφθεί δίκαιη αποζημίωση.
19.6. Να διασφαλιστεί ότι η συριακή ορθόδοξη μονή της Mor Gabriel, ένα από τα παλαιότερα χριστιανικά μοναστήρια στον κόσμο, που ιδρύθηκε το 397 μ.Χ., δεν έχει στερηθεί των εδαφών της, και ότι προστατεύεται στο σύνολό της. Η Συνέλευση εκφράζει την ανησυχία της σχετικά με την ίση με την τρέχουσα κατάσταση των παράνομη ιδιοποίηση σημαντικές ποσότητες γης ιστορικά και νομικά ανήκουν σε ένα πλήθος άλλα αρχαία μοναστήρια, εκκλησίες Συριακή, ιδιοκτήτες και στη νοτιο-ανατολική Τουρκία.
19.7. Να αναγνωρίσει, την προώθηση και την προστασία των ανθρώπων ως συριακή μειονότητα, η οποία είναι γηγενής στο νοτιο-ανατολική Τουρκία, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης και τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις που εγγυώνται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια τους. Αυτή η αναγνώριση πρέπει να περιλαμβάνει, αλλά δεν πρέπει να περιορίζει την επίσημη ανάπτυξη της εκπαίδευσης τους και τη διεξαγωγή θρησκευτικών τελετών στα Αραμαϊκά, που είναι η μητρική τους γλώσσα.
19.8. Να ληφθούν πρακτικά μέτρα για να καταστήσουν δυνατή για τα μέλη των εθνικών μειονοτήτων την εισαγωγή στις δυνάμεις της αστυνομίας, του στρατού, της δικαιοσύνης και της διοίκησης.
19.9. Να καταδικασθεί σταθερά κάθε μορφή βίας κατά των μελών των θρησκευτικών μειονοτήτων (είτε πρόκειται για τους Τούρκους πολίτες ή μη), και τη διεξαγωγή αποτελεσματικών ερευνών και άμεση δίωξη των υπευθύνων για βία ή απειλές βίας εναντίον των μελών των θρησκευτικών μειονοτήτων, ιδίως όσον αφορά τη δολοφονία ενός ιταλού καθολικού ιερέα στην 2006 και τριών προτεσταντών στη Μαλάτια τον Απρίλιο του 2007.
19.10. Να ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία σχετικά με τη δολοφονία του Hrant Dink, το 2007. Η Συνέλευση καλεί ιδιαίτερα το τουρκικό κοινοβούλιο να δώσει συνέχεια και να μην υπάρξει περαιτέρω καθυστέρηση στην έκθεση για τις υποομάδες της αρμόδιας επιτροπής για τη διερεύνηση της δολοφονίας του Χραντ Ντινκ, μια έκθεση η οποία έχει επισημάνει τα λάθη και την αμέλεια από την πλευρά των δυνάμεων ασφαλείας και της εθνικής αστυνομίας, με βάση την οποία η δολοφονία θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
19.11. Να διασφαλιστεί ότι η εγκύκλιος για την ελευθερία της θρησκείας των μη-μουσουλμάνων Τούρκων πολιτών, που εκδόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών στις 19 Ιουνίου 2007, τίθεται σε εφαρμογή και να αξιολογήσει τις επιπτώσεις της.
19.12. Να εφαρμόσει πλήρως το Νόμο αριθ. 3998, ο οποίος προβλέπει ότι κοιμητήρια που ανήκουν σε μειονοτικές κοινότητες δεν μπορούν να παραδοθούν στους δήμους, και έτσι να αποτραπεί η κατασκευή των κατοικιών που έχει παρατηρηθεί σε ορισμένα εβραϊκά νεκροταφεία.
19,13. Να αντιμετωπίσει σοβαρά το πρόβλημα της βεβήλωσης του νεκροταφείου της Καθολικής Εκκλησίας στην Αδριανούπολη, το οποίο είναι ένας ιερός τόπος ταφής για τους πολωνικούς, βούλγαρους, γάλλους και ιταλούς καθολικούς, και να διευκολυνθεί η αποκατάσταση των κατεστραμμένων μνημείων και τάφων εκεί.
19,14. Να γίνει προσαρμογή της νομοθεσίας, έτσι ώστε να επιτρέπουν στα παιδιά από μη μουσουλμανικές μειονότητες, που δεν έχουν την τουρκική ιθαγένεια, να γίνουν δεκτοί σε μειονοτικά σχολεία.
19,15. Να εφαρμοστεί το ψήφισμα 1625 (2008) της Συνέλευσης για την Ίμβρο και την Τένεδος: διατήρηση του αυτοδιοίκητου χαρακτήρα των δύο τουρκικών νησιών ως πρότυπο για τη συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και την Ελλάδα προς το συμφέρον των ενδιαφερομένων ατόμων.
19,16. Να δημιουργηθεί ινστιτούτο του γραφείου του διαμεσολαβητή (εκκρεμεί από το 2006), καθώς αυτό θα είναι καθοριστικής σημασίας για την αποφυγή εντάσεων στην κοινωνία.
19,17. Να απαγορευθούν αντισημιτικές δηλώσεις και άλλα λόγια μίσους και εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένης κάθε μορφή υποκίνησης σε βία εναντίον των μελών των θρησκευτικών μειονοτήτων, σύμφωνα με το ψήφισμα 1563 (2007) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης για την "Καταπολέμηση του αντισημιτισμού στην Ευρώπη» και την Γενική Σύσταση Πολιτικής αριθ. 9 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI) για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού.
19,18. Να προχωρήσει στην ενθάρρυνση της ανάπτυξης από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ενός κώδικα δεοντολογίας για τον σεβασμό των θρησκευτικών μειονοτήτων, έχοντας κατά νου τον σημαντικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στην αντίληψη αυτών των μειονοτήτων από την πλειοψηφία των πολιτών και να τιμωρεί τις προτροπές σε μίσος που κοινοποιούνται από τα μέσα ενημέρωσης, σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη Σύσταση αριθ. R (97) 20 της Επιτροπής Υπουργών προς τα κράτη μέλη για την "πρόκληση μίσους".
19,19. Να οργανώσει μια εθνική εκστρατεία κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, τονίζοντας ότι η ποικιλομορφία δεν πρέπει να θεωρείται ως απειλή αλλά ως πηγή εμπλουτισμού.
20. Η Συνέλευση καλεί τις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Ελλάδας να υποβάλουν έκθεση σχετικά με την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε κάθε σημείο στα σημεία 16, 18 και 19 του παρόντος ψηφίσματος μέχρι το Φεβρουάριο του 2011.
Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να πούμε πως… η Θράκη δεν πωλείται, αλλά παραδίδεται από τους Ευρωπαίους στην φωτιά…
Κωνσταντίνος

Read more...

Στο στόχαστρο της Τουρκίας η ηρωική δασκάλα Χαρά Νικοπούλου


Η Χαρά Νικοπούλου είναι δασκάλα. Κόρη του Βασίλη Νικόπουλου, πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου. Επέλεξε να υπηρετήσει στο μειονοτικό σχολείο στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Εβρου.
Η επιλογή της μέχρι σήμερα της έχει κοστίσει ακριβά, επειδή αρνείται να παίξει το ανθελληνικό παιχνίδι του τουρκικού προξενείου και της Αγκυρας.
Αρνείται να περάσει τη γραμμή του τουρκικού επεκτατισμού. Η Παιδεία που προσφέρει στα παιδιά της μουσουλμανικής μειονότητας είναι ελληνική. Οχι τουρκική. Αυτό της κόστισε ακριβά...
Την έβρισαν. Την απείλησαν. Της έσπασαν το χέρι. Της επιτέθηκαν. Τίποτα δεν την έκαμψε. Γι’ αυτό εκείνοι που επιθυμούν την ηθική -πιθανόν και τη φυσική- εξόντωσή της κατέφυγαν στο ύστατο τρικ: να στρέψουν τους μουσουλμάνους εναντίον της αναπαράγοντας μιαν ανυπόστατη είδηση, ότι προσέβαλε τη θρησκεία του Ισλάμ ζητώντας από τους μαθητές της να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ!

Ως γνωστόν, η απεικόνιση του Αλλάχ δεν επιτρέπεται στη μουσουλμανική θρησκεία και ο εξαναγκασμός κάποιου πιστού στην απεικόνιση του Θεού ισοδυναμεί με casus belli. Από τη στιγμή που γίνεται γνωστό κάτι τέτοιο, η ζωή του παραβάτη των ιερών κανόνων τίθεται σε άμεσο κίνδυνο, μια και ουδείς γνωρίζει πώς μπορεί να αντιδράσει ένας φανατικά θρησκευόμενος ισλαμιστής που θα θελήσει να αναλάβει τον ρόλο του «δικαστή» και του «εκτελεστή» της ποινής που θα επιβάλει ο ίδιος. Αλλωστε, νωπές είναι οι μνήμες από τις δραματικές περιπέτειες του Δανού σκιτσογράφου Κουρτ Βέστεργκορντ, ο οποίος το 2005 είχε φιλοτεχνήσει σκίτσα του προφήτη Μωάμεθ που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδα και θεωρήθηκαν προσβλητικά από τους μουσουλμάνους. Από τότε ζει με αστυνομική προστασία και συχνές είναι οι επιθέσεις και οι απόπειρες δολοφονίας από επίδοξους «εφαρμοστές» της δικής τους εκδοχής του θεϊκού νόμου.
Ο Ηλίας Ελευθεριάδης είναι σύζυγος της κ. Νικοπούλου και αληθινός συμμαχητής στον αγώνα που διεξάγει η Ελληνίδα δασκάλα στην ακριτική περιοχή της χώρας μας. Επέλεξε και εκείνος να διαμένει στο Μεγάλο Δέρειο για όσο καιρό χρειαστεί μέχρι τη μετάθεση της συζύγου του σε άλλη περιοχή. Η επικοινωνία μαζί του ήταν διαφωτιστική: «Συκοφαντούν τη Χαρά και θέλουν να φύγει από εδώ με το κεφάλι σκυμμένο. Θέλουν να την τρομοκρατήσουν και να την ταπεινώσουν. Ουδέποτε ζήτησε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ». Πώς όμως ανέκυψε το ζήτημα; Πού στηρίχθηκαν τα σχετικά δημοσιεύματα; «Στις 7 Δεκεμβρίου δίδασκε το γράμμα Θ στην Α’ Δημοτικού. Στηριζόμενη στην αρχή της βιωματικής διδασκαλίας ρώτησε τα παιδιά αν γνωρίζουν λέξεις που αρχίζουν από Θ.
Τα παιδιά είπαν τις λέξεις θάλασσα, θρανίο, θησαυρός και Θεός. Εναν μήνα αργότερα, στην ιστοσελίδα της μειονοτικής εφημερίδας “Μπιρλίκ” αναρτήθηκε ένα συκοφαντικό δημοσίευμα με βάση το οποίο φερόταν να έχει ζητήσει από τους μαθητές να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ. Το ίδιο δημοσίευμα ανέφερε ότι τα παιδιά σάστισαν, έκλαιγαν και δεν ήξεραν τι να κάνουν. Αποκορύφωμα του συκοφαντικού δημοσιεύματος αποτελεί η ανάρτηση στην ιστοσελίδα δύο φωτογραφιών που παρουσιάζουν μαθητές της Ε’ και της ΣΤ’ Δημοτικού να κρατούν ένα χαρτί το οποίο έλεγε πως είναι λυπημένα και δεν θέλουν πια να πάνε στο σχολείο.
Βέβαια, αυτοί οι μαθητές δεν είναι μαθητές της Χαράς, είναι μαθητές της συναδέλφου της Ζαφείρως Σουμάκα. Η Χαρά είναι δασκάλα μόνο στην Α’ και τη Β’ Δημοτικού». Οπως εξηγεί ο κ. Ελευθεριάδης, το θέμα δεν σταμάτησε εκεί: «Στη συνέχεια, οι μειονοτικές εφημερίδες “Γκιουντέμ” και “Μιλλέτ” στηριζόμενες στην ανάρτηση της “Μπιρλίκ” “τέντωσαν” το θέμα ακόμα περισσότερο και σε προκλητικά δημοσιεύματά τους αφενός αποκαλούν το μειονοτικό σχολείο του Μεγάλου Δέρειου “τουρκικό” και αφετέρου καλούν όχι μόνο τους “Τούρκους-μουσουλμάνους” του Δέρειου αλλά και της Δυτικής Θράκης να ξεσηκωθούν εναντίον της. Κάλεσαν τον απανταχού μουσουλμανικό κόσμο να την τιμωρήσει παραδειγματικά. Αν αυτό δεν είναι στοχοποίηση, τότε τι είναι;». Αραγε, υπάρχουν αποδείξεις ότι όλα τα δημοσιεύματα και οι αναρτήσεις στο Διαδίκτυο είναι βασισμένα σε ψεύδη; «Βεβαίως και υπάρχουν.
Πρώτα απ’ όλα υπάρχουν τα χειρόγραφα καθήκοντα (σσ.: η λίστα των εργασιών που πρέπει να κάνουν οι μαθητές). Η Χαρά έδωσε τα καθήκοντα στα παιδιά όπου ζητούσε να αντιγράψουν -και μόνο να αντιγράψουν- τις λέξεις που τα ίδια τα παιδιά είχαν πει. Τα τετράδια των μαθητών, καθώς και τα καθήκοντα αποδεικνύουν τη συκοφαντία της εφημερίδας. Μία επιπλέον τρανταχτή απόδειξη της συκοφαντίας είναι το γεγονός ότι σε όλα τα παιδιά έβαλε μπράβο. Πώς είναι δυνατόν να έβαζε μπράβο σε σκίτσα του Αλλάχ, αφού δεν υπήρχε περίπτωση τα παιδιά να δεχτούν κάτι τέτοιο»; Ο κ. Ελευθεριάδης στο τέλος της συζήτησής μας εξέφρασε την αγωνία του για την κλιμάκωση της «εκστρατείας σπίλωσης» που γίνεται εναντίον της συζύγου του.
Επισήμανε ότι το πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα βρίσκεται στο Σουφλί σε απόσταση 80 χιλιομέτρων από το Μεγάλο Δέρειο! Αναρωτήθηκε «πού βρίσκονται επιτέλους οι εισαγγελείς της Θράκης που δεν έχουν αντιδράσει σε εξόφθαλμες απόπειρες υποκίνησης θρησκευτικού μίσους». Τέλος, αναφέρθηκε με μάλλον ειρωνικό τρόπο σε ορισμένα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. που συνέστησαν στον ίδιο και στη σύζυγό του «να προσέχουν»: «Η Αστυνομία υπάρχει για να δίνει συμβουλές ή για να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών;» ήταν το ρητορικό ερώτημά του.
Δήλωση Τζαφέρογλου
Σημαντικό τεκμήριο για το ανυπόστατο των κατηγοριών που προσάπτονται στη Χαρά Νικοπούλου είναι η γραπτή δήλωση του αλεβίτη μειονοτικού Χαλίλ Τζαφέρογλου, προέδρου στη σχολική εφορία του Μεγάλου Δέρειου, ο οποίος αναφέρει τα εξής: «Γράψανε μερικές εφημερίδες ότι η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου ζήτησε από τους μαθητές της να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ.
Είμαι πρόεδρος στη σχολική εφορία και το έψαξα, αλλά δεν βρήκα κανέναν να πει ότι έγινε κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να το πω σε όλους πως έτσι είναι η αλήθεια. Η κυρία Χαρά ποτέ δεν έκανε κάτι τέτοιο και εμείς που την ξέρουμε τόσα χρόνια λέμε μακάρι να ήταν σαν αυτήν όλες οι δασκάλες μας». Επίσης, ο κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου, συντονιστής των μειονοτικών σχολείων της Θράκης στην Κομοτηνή, δήλωσε:
«Εξετάσαμε την περίπτωση της κ. Χαράς Νικοπούλου και διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει στοιχείο που να τεκμηριώνει τις πράξεις που της αποδίδουν ορισμένα δημοσιεύματα. Συνεπώς, δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος περαιτέρω δικών μας ενεργειών». Παραπληροφόρηση; Ο κ. Τζεμίλ Καπζά είναι δημοσιογράφος της τουρκόφωνης εφημερίδας «Γκιουντέμ», μία απ’ όλες που αναπαρήγαγε την «είδηση» για την απαίτηση της κ. Νικοπούλου από τα παιδιά να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ.
Σε ερώτησή μας αν διασταύρωσε την είδηση πριν τη δημοσιεύσει απάντησε ότι «η είδηση που δημοσιεύτηκε σχεδόν σε όλα τα μειονοτικά μέσα προήλθε από πληροφορίες που έδωσαν γονείς των παιδιών». Εκείνος έκανε ρεπορτάζ; Επικοινώνησε με τους γονείς; Με τη Χαρά Νικοπούλου μίλησε;
«Δεν έχουμε καμία επικοινωνία με τη δασκάλα. Κατά τη γνώμη μας, έχει δημιουργήσει πρόβλημα. Εκεί που δεν υπάρχει φωτιά δεν βγαίνει καπνός. Αυτά που έγραψα τα είδα δημοσιευμένα σε site. Από εκεί πήρα τις πληροφορίες και έπειτα έγραψα το σχόλιο».
Αναφέροντάς του τα τεκμήρια που έχει στη διάθεσή της η άλλη πλευρά, ο κ. Καπζά αρχικά τα αμφισβήτησε: «Τα τετράδια στα οποία ανέθεσε αυτήν την εργασία τα μάζεψε η ίδια και τα άλλαξε. Αυτήν την πληροφορία μας έδωσαν κάτοικοι του χωριού».
Ομως, όταν τον ενημερώσαμε για τη γραπτή δήλωση του κ. Τζαφέρογλου, προέδρου στη σχολική εφορία του Μεγάλου Δέρειου, και για την άποψη του κ. Νικόλαου Παπαγεωργίου, συντονιστή των μειονοτικών σχολείων της Θράκης, άλλαξε κάπως τη στάση του: «Αν δεν τεκμηριώνονται όλα αυτά που σχολίασα, τότε ίσως κι εγώ να έπεσα θύμα παραπληροφόρησης. Σε αυτήν την περίπτωση σκοπεύω να ζητήσω συγγνώμη».
«Θα κινηθούμε δικαστικά» Δικηγόρος της κ. Νικοπούλου είναι ο αδελφός της, ο κ. Ευτύχιος Νικόπουλος. Δήλωσε ότι η υπόθεση θα καταλήξει στα δικαστήρια: «Το όλο περιστατικό όπως παρουσιάστηκε είναι απολύτως ψευδές και κατασκευασμένο. Συκοφαντεί τη Χαρά. Η δε χρονική στιγμή που επιλέχθηκε να δημοσιευτεί, δηλαδή στα έντυπα της 29ης Δεκεμβρίου και της Πρωτοχρονιάς, χωρίς να υπάρχουν εργασίες της Χαράς προς στους μαθητές με σχετικό περιεχόμενο δημιουργεί ερωτήματα. Η μόνη σχετική εργασία που δόθηκε από τη Χαρά στους μαθητές ήταν εκείνη της 7ης Δεκεμβρίου, όπου ζήτησε μόνο την αντιγραφή των λέξεων θάλασσα, θρανίο, θησαυρός και Θεός. Οχι η απεικόνιση οποιασδήποτε λέξης εκ των προαναφερθέντων.
Αυτό προκύπτει τόσο από τα γραπτά καθήκοντα που δίνει η Χαρά στους μαθητές όσο και από τα τετράδια των μαθητών της επομένης ημέρας, όπου υπάρχει μόνον η υποχρέωση αντιγραφής των συγκεκριμένων λέξεων». Ως δικηγόρος νιώθει σίγουρος για την ορθή κρίση των δικαστηρίων: «Θα κινηθούμε εναντίον όλων των εμπλεκομένων και η αλήθεια θα λάμψει». Είναι όμως και αδελφός της Χαράς Νικοπούλου. Δεν ανησυχεί; Δεν της έχει προτείνει ποτέ να τα ξεχάσει όλα; Να εγκαταλείψει άμεσα το Μεγάλο Δέρειο; «Είμαστε η οικογένειά της. Σαφώς ανησυχούμε όταν παρουσιάζονται και κατασκευάζονται τέτοιες συκοφαντίες. Από την άλλη, δεν βλέπω τον λόγο να φύγει. Δεν έχει κάνει τίποτα παραπάνω από τα προβλεπόμενα. Ουδέποτε παραβίασε όσα απαιτούνται από έναν λειτουργό της εκπαίδευσης. Ποτέ δεν θα ζητούσαμε από τη Χαρά να εγκαταλείψει μια θέση καθήκοντος υποκύπτοντας σε παράλογες πιέσεις».
«Κάνει μεγάλο λάθος και πρέπει να μετανιώσει»
Χαρακτηριστικό του κλίματος που δημιουργείται στο Μεγάλο Δέρειο για τη Χαρά Νικοπούλου είναι το άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία «Γκιουντέμ» (1/1/2010, αριθμός φύλλου 666, σελ 3). Παρατίθεται σχετικό απόσπασμα: «Η Χαρά Νικοπούλου είναι η πιο διάσημη δασκάλα των τουρκικών μειονοτικών σχολείων της Δυτικής Θράκης. Η φήμη της δεν πηγάζει από τις καλές της πράξεις αλλά από τα κόλπα που έκανε. Το άτομο για το οποίο μιλάμε είναι δασκάλα στο τουρκικό δημοτικό του Μεγάλου Δέρειου, περιοχής Εβρου. Και είναι η κόρη του προέδρου του Αρείου Πάγου. Τι κρίμα που αυτή η δασκάλα που έχει μαλώσει με τους χωρικούς, τους δασκάλους, με τη μειονότητα και είναι στα δικαστήρια με κηδεμόνες μαθητών, παρά την επιμονή όλων των χωρικών, συνεχίζει τη δουλειά της σε αυτό το Δημοτικό. (…) Η εργασία που έδωσε η δασκάλα Χαρά ήταν “Ζωγραφίστε τον Αλλάχ”. Μάλιστα, έτσι ακριβώς.
Αντε τώρα, ελάτε στη θέση τους και ζωγραφίστε την εικόνα του Αλλάχ.
Αυτή η εργασία της δασκάλας Χαράς δεν σε κάνει να πεις “Αλλάχ, Αλλάχ, μακάρι να βγει σε καλό”. Η επί χρόνια υπηρετούσα -έστω και με διαμάχες- σε μειονοτικό δημοτικό χριστιανή Ελληνίδα δασκάλα δεν ξέρει ότι στο Ισλάμ αλλά και σε άλλες θρησκείες δεν υπάρχει εικόνα του Αλλάχ; Δεν καταλαβαίνει πως παίζοντας με τον μικρό κόσμο των παιδιών οι σοβαρές έννοιες μπορεί να προκαλέσουν ταραχές και διαμάχες; Ο στόχος της είναι να παίζει με τα ιερά και όσια των παιδιών που έχουν διαφορετική θρησκεία από αυτήν; Αν είναι έτσι, η δασκάλα Χαρά κάνει μεγάλο λάθος και πρέπει αμέσως να μετανιώσει».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ

Read more...

H τουρκική εθνική ταυτότητα


Tου Τάκη Καμπύλη
Στις 21 Iανουαρίου ο Xουσεΐν Γκιουλέρτζε έγραφε στην εφημερίδα «Zαμάν» με αφορμή τις αποκαλύψεις του σχεδίου «Bαριοπούλα» (στην Eλλάδα έγινε γνωστό μόνο το κομμάτι που αφορούσε θερμό επεισόδιο στο Aιγαίο): «Oφείλουμε όλοι να αγοράζουμε από σήμερα την “Tαράφ” (σ.σ. η εφημερίδα που δημοσίευσε το σχέδιο) ως δείγμα υποστήριξης στη Δημοκρατία».
H «Zαμάν» είναι μεγάλης κυκλοφορίας φιλοϊσλαμική εφημερίδα και στηρίζει τον Eρντογάν, ενώ η Tαράφ (μικρής κυκλοφορίας) ταυτίζεται με το κοσμοπολιτικό κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας, που ζητάει εξευρωπαϊσμό και εκδημοκρατισμό. Θεωρείται πολύ στενά συνδεδεμένη με τον Eρντογάν.
Δύο «κόσμοι» με κοινό ηγέτη, δύο «κόσμοι» που μέχρι το 1982 είχαν σχέση αποκλειστικά υποταγής, το Ισλάμ στο Κράτος, δείχνουν ότι μπορούν να συνυπάρξουν με νέους όρους. Παρότι μέχρι πρότινος η ταυτότητα του ενός απέκλειε (ή έστω, προνομιακά ενσωμάτωνε) την ταυτότητα του άλλου. (Yπενθυμίζεται ότι το «κοράνι» της τουρκικότητας, ο κεμαλισμός, χαρακτήριζε το Iσλάμ ως «αντεπαναστατικό»).

Ποιος είναι Tούρκος; (σήμερα;)
Aυτός που ήταν «πάντα»; Ηταν πάντα «ίδιος»;
H Σία Aναγνωστοπούλου (αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πάντειο) θα ονομάσει τις μεγάλες αλλαγές που συμβαίνουν στην Tουρκία την τελευταία 20ετία ως «εκδημοκρατισμό της τουρκικής ταυτότητας». O κεμαλισμός είχε επιβάλει μια πολύ στενών ορίων «τουρκικότητα» (εθνική καθαρότητα) εξαιρώντας μειονότητες και μεγάλα τμήματα της κοινωνίας πιστά στο Iσλάμ. «Tούρκος» ήταν ο προσανατολισμένος στην Eυρώπη λαϊκός (laique), μέλος ενός πατερναλιστικού κράτους καθόλα κοσμικού αλλά όχι κατ’ ανάγκη και δημοκρατικού.
«Eνώ στη νεωτερικότητα, λέει η Σία Aναγνωστοπούλου, ο εκσυγχρονισμός ταυτίστηκε με τον εκδημοκρατισμό, στην Tουρκία συνέβη το αντίθετο: O εκσυγχρονισμός της κοινωνίας συνοδεύτηκε από περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων. H τουρκικότητα που επέβαλε ο Kεμάλ δεν απέκλειε το Iσλάμ αλλά το κράτος ηγεμόνευε στο Iσλάμ. Tο Iσλάμ έλεγε πως όλοι οι Tούρκοι είναι μουσουλμάνοι, αλλά το κεμαλικό κράτος όριζε ποιοι μουσουλμάνοι θα ήσαν Tούρκοι».
Tότε, στα πρώτα χρόνια της σύγχρονης Tουρκίας, το Iσλάμ ταυτίστηκε με την εποχή της «παρακμής» (την Oθωμανική αυτοκρατορία) γεγονός που (κι εκεί) οδήγησε στην ανάγκη να επινοηθεί -χωριστά από το Ισλάμ- η «τουρκικότητα» μέσα στους αιώνες. Aν και η κίνηση αναζήτησης των «προαιώνιων» εθνικών ριζών είχε ξεκινήσει από τα τέλη του 19ου αι., με τον Kεμάλ καθίσταται και η επίσημη ιστοριογραφία του τουρκικού έθνους. Σύμφωνα μ’ αυτήν -και με πολλές ακραίες παραφυάδες της- ο τουρκικός πολιτισμός ανθίζει πριν από χιλιετίες στην Aσία και οι Tούρκοι τον μεταφέρουν μαζί δε και τον κινεζικό, και τον ινδικό και άλλους πολιτισμούς, στη Δύση.
Πάντως, θέτοντας αυτό το ιδεολόγημα, η επίσημη τουρκικότητα (εθνική ταυτότητα) επέβαλε ως πλαίσιο εθνικής ταυτότητας, την καταγωγή, το κοινό αίμα. Mέσα σ’ αυτά, τα ιδιαίτερα στενά όρια επιχειρήθηκε και η ενσωμάτωση των Kούρδων, δηλαδή με προϋπόθεση την (αυτο) αναγνώρισή τους ως «Tούρκων»!
«Σήμερα, λέει η Σία Aναγνωστοπούλου, ο εκσυγχρονισμός της τουρκικής κοινωνίας που επιχειρείται (κυρίως μέσω Eρντογάν) με την ευρωπαϊκή προοπτική, δεν μπορεί παρά να συνοδευτεί και από μέτρα εκδημοκρατισμού, όπως το απαιτεί η E.E. Θα δούμε ότι εκδημοκρατίζεται και η ταυτότητα. Σήμερα, στην τουρκική εθνική ταυτότητα προστίθεται ως δομικό, ένα στοιχείο που έλειπε από την πρόσφατη προηγούμενη, την κεμαλική: Tο Iσλάμ».
Mέχρι πριν από 20 χρόνια η πίστη στο Iσλάμ δεν συμπεριλαμβανόταν στα βασικά στοιχεία της επίσημης εθνικής ταυτότητας. Tο αντίθετο. Aλλά με τον Eρντογάν επιτυγχάνεται η πολιτειακή ένταξη του Iσλάμ. H για πρώτη φορά συμμετοχή του Iσλάμ στον δημόσιο χώρο δημιουργεί νέες συμμαχίες και νέα (ελπίζεται) δυναμική. Γίνεται όργανο αλλαγής, πλάθει μια νέα εθνική ταυτότητα η οποία αφορά τώρα πολλούς περισσότερους. Mε όχημα το Iσλάμ πολλές μειονότητες είναι πιο εύκολο να προσεγγιστούν, να ενσωματωθούν ή να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά τους -απ’ ό,τι με το μαστίγιο ενός «παντουρκισμού». Σήμερα, ο οποιοσδήποτε μουσουλμάνος (μπορεί να) ταυτίζεται με το (τουρκικό) κράτος. Tο Iσλάμ γίνεται ένα σημείο συνοχής μιας νέας μεγαλύτερης (πολιτικά) κοινωνίας - στην οποία μπορούν να συνυπάρξουν και Kούρδοι και Aλεβίτες και άλλες μουσουλμανικές, ταυτόχρονα όμως και εθνοτικές μειονότητες.
Δεν είναι τυχαίο πως Tούρκοι φιλελεύθεροι έχουν δημοσίως χαρακτηρίσει το Iσλάμ «κανόνα Δημοκρατίας». (Στην Eλλάδα μερικοί χαρακτηρίζουν τη νέα θέση του Iσλάμ ως νέο-οθωμανισμό, δήθεν απειλητικό και επεκτατικό, αλλά συνήθως ό,τι έρχεται από δίπλα έτσι το βλέπουν).
Πάντως και το τουρκικό ισλάμ έκανε τις υποχωρήσεις του για να βρει χώρο στη νέα εθνική ζωή και ταυτότητα. Προοδευτικοί κεμαλιστές, φιλελεύθεροι και δημοκρατικοί ισλαμιστές βρίσκουν ένα κοινό σημείο επαφής: «Tο κράτος, λέει φίλος της ρωμέικης μειονότητας στην Πόλη. Oλοι, όλες οι τάσεις, από τους ακραίους ισλαμιστές μέχρι τους κεμαλιστές του στρατού συμφωνούν στον ισχυρό κεντρικό ρόλο του τουρκικού κράτους. Mπορεί να διαφωνούν πώς θα είναι το κράτος αλλά όλοι συμφωνούν ότι θα πρέπει να είναι ισχυρό. O κεμαλικός πατερναλισμός επιβιώνει και σήμερα ως αναγκαίο στοιχείο συνοχής. “Tούρκος χωρίς ισχυρό κράτος δεν υπάρχει”, λένε μερικοί».
H πολιτική ιστορία της Tουρκίας διαμόρφωσε σε εξαιρετικά μικρό χρονικό διάστημα, εθνικές ταυτότητες ανάλογες κάθε φορά με τις ανάγκες της εποχής. Σήμερα που το πολιτικό Σώμα πρέπει να εκφράσει και όσους μέχρι σήμερα η τουρκικότητα εξαιρούσε, βλέπουμε μια συναρπαστική αναδίπλωση. Mέσω του Iσλάμ η τουρκικότητα αποκτά μεγαλύτερη ελαστικότητα (ή και ικανότητα αφομοίωσης). H νέα εθνική ταυτότητα γίνεται δημοκρατικότερη επειδή εξαιρεί λιγότερους και μ’ αυτή τη νέα δυναμική ενισχύεται ο συνολικότερος εκσυγχρονισμός του τουρκικού κράτους. Πιθανόν μας ξενίζει ότι όχημα της δημοκρατίας είναι μια θρησκεία. (Ισως να θυμηθούμε την ευρωπαϊκή χριστιανοδημοκρατία μετά τον πόλεμο;).
Ποιος ξέρει αν αυτή η προσπάθεια θα ολοκληρωθεί ή πώς θα ολοκληρωθεί. Ηδη εκφράζονται έντονες κριτικές στον Ερντογάν ότι οδηγεί τη χώρα σε μια πολιτική τυραννία (αντί της στρατιωτικής) και με έντονο αυταρχισμό.
Σε κάθε περίπτωση είναι η ωραία ιστορία μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε μεγάλη ρευστότητα, γι’ αυτό και σε κίνηση.
Ιnfo
- Oυμούτ Oζκιριμλί, Σπύρου A. Σοφού «Tο βάσανο της Iστορίας - ο εθνικισμός στην Eλλάδα και στην Tουρκία», Aθήνα 2008, εκδ. Κατσανιώτης
- Alexandre Jevakhoff «Kεμάλ Aτατούρκ», Aθήνα 2002, εκδ. Π. Tραυλός
- Adony D. Smith, «Eθνική Tαυτότητα», Aθήνα 2000, εκδ. Οδυσσέας
- Robert Cooper «H διάσπαση των εθνών», Aθήνα 2006, εκδ. Κέδρος

Read more...

Η επιθετική τουρκική τακτική στο Αιγαίο υποβαθμίζεται συστηματικά από την Αθήνα


Έντονος προβληματισμός και σειρά ερωτημάτων που καθημερινά αυξάνουν, είναι η εικόνα που κυριαρχεί στις παρασκηνιακές συζητήσεις μεταξύ κορυφαίων στελεχών του διπλωματικού σώματος, αλλά και κυβερνητικών βουλευτών, από την προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει μία σχεδόν ειδυλλιακή εικόνα για το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.
Κατ’ αρχήν, οι έμπειροι περί τα ελληνοτουρκικά διπλωμάτες υποπτεύονται ότι η άρνηση των πρωθυπουργών Γιώργου Παπανδρέου και Ταγίπ Ερντογάν να δώσουν στη δημοσιότητα τα πλήρη κείμενα των επιστολών τους, παραπέμπε σε μυστική διπλωματία, ενώ ταυτόχρονα ορισμένα «κενά» στην επιστολή του έλληνα πρωθυπουργού έχουν ήδη προκαλέσει την ανησυχία διπλωματών και νομικών για τις διαδικασίες που προτείνει ο κ. Παπανδρέου για την επίλυση των προβλημάτων μεταξύ των δύο χωρών.

Καρποφόρα συζήτηση
Τις τελευταίες ημέρες η υπερβολή ήταν το κυρίαρχο στοιχείο στις δημόσιες δηλώσεις Ελλήνων και Τούρκων αξιωματούχων, με κυρίαρχη από πλευράς Τουρκίας την αποστροφή του κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, ότι οι δύο χώρες έχουν «κοινή ιστορία…», ενώ ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών κ. Δημήτρης Δρούτσας, αν και πιο συγκρατημένος, εντούτοις παρασυρμένος από το κλίμα που ο ίδιος καλλιεργεί, δήλωσε ικανοποιημένος από την «καρποφόρα»(!) συζήτησή του με τον τούρκο υπουργό μετά από δείπνο διάρκειας 3,5 ωρών στο Λονδίνο.
Είναι ακατανόητη η σπουδή των ελλήνων, κάθε φορά που συνομιλούν με τούρκους πολιτικούς, να τονίζουν το κλίμα των συναντήσεών τους (όχι ότι δεν είναι χρήσιμο), αλλά να ξεχνούν την ουσία και την πραγματικότητα στο Αιγαίο, στα νησιά, στον αέρα και στη θάλασσα, την τακτικά στα μειονοτικά θέματα κ.α. ενώ εξυφαίνονται σενάρια πολέμου, τα οποία η Αθήνα συνεχώς υποβαθμίζει.
Χαρακτηριστικό αυτού του κλίματος είναι το γεγονός πως ο κ. Νταβούτογλου αλλά και έλληνες αξιωματούχοι αναφέρονται σε πιθανή ελληνοτουρκική συνεργασία στα Βαλκάνια…!
Η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία όχι μόνο δεν επιδιώκει την συνεργασία, αντίθετα η πολιτική της στα Βαλκάνια είναι ευθέως ανταγωνιστική και υπονομευτική έναντι της χώρας μας, καθώς προσεγγίζει οτιδήποτε πιο ανθελληνικό μπορεί να κυκλοφορεί στην περιοχή, στηρίζει την πολιτική Γκρούεφσκι, στηρίζει την δήθεν «μακεδονική μειονότητα» στη χώρα μας, ενώ απευθύνεται στη μουσουλμανική μειονότητα σαν να πρόκειται για τούρκους πολίτες. Πέραν αυτών, εκπόνησε ένα πενταετές πλάνο δράσης στα Βαλκάνια με προφανή στόχο να αντιπαραθέσει τη δική της πολιτική στην ελληνική ιδέα για ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε. το 2014, αλλά και να αυξήσει την επιρροή τους σε τουρκόφωνους στην περιοχή, με προφανή στόχο να επηρεάσει τις εξελίξεις.
Η ελληνική κυβέρνηση, δημοσιοποιώντας στοιχεία της απαντητικής επιστολής του κ. Παπανδρέου προς τον κ. Ερντογάν, αποφάσισε να υπερτονίσει τα θέματα οικονομικής συνεργασίας. Ωστόσο, η πολιτική των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και Συνεργασίας των δύο χωρών, σε διάφορους τομείς, έχουν κάνει τον κύκλο τους και πλέον επιχειρηματίες, επιμελητήρια, υπουργεία, πανεπιστήμια κ.λ.π. συνεργάζονται πλέον αυτόνομα. Επομένως το μείζον είναι το πρόβλημα στο Αιγαίο και τα ερωτήματα που θέτουν διπλωματικοί και νομικοί κύκλοι είναι τα εξής:
- Ο κ. Παπανδρέου επαναφέρει το θέμα παραπομπής της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός δεν διευκρινίζει αν η παραπομπή θα γίνει με το υφιστάμενο καθεστώς των έξι μιλίων στα χωρικά μας ύδατα ή θα προηγηθεί επέκταση τους όπως δικαιούται η χώρα μας και ζητούν στο σύνολό τους οι ειδικοί, διαφορετικά η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε μεγάλη απώλεια δικαιωμάτων στη Χάγη…
- Η διαδικασία που είχε ορισθεί το 1999 με την απόφαση του Ελσίνκι προέβλεπε συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών, διαιτησία (που θέλει η Τουρκία) και αν αποτύχουν αυτές οι διαδικασίες, παραπομπή στη Χάγη. Ο κ. Παπανδρέου δεν διευκρινίζει ούτε καν το γενικό πλαίσιο, εκτός και αν αυτά αναφέρονται στην επιστολή αλλά δεν δόθηκαν στην δημοσιότητα.
Η βούληση του κ. Παπανδρέου να εντατικοποιηθούν οι συνομιλίες σε υπηρεσιακό επίπεδο, δείχνει αναποφασιστικότητα και αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι ο έλληνας πρωθυπουργός ούτε αποδέχεται ούτε απορρίπτει την πρόταση Ερντογάν για τη δημιουργία υψηλού επιπέδου επιτροπής, με επικεφαλής τους δύο πρωθυπουργούς, που θα καθοδηγούν τις συνομιλίες.
Είναι προφανές ότι η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει χρόνο με στόχο να ανακάμψει οικονομικά η Ελλάδα, να βελτιωθούν οι σχέσεις της χώρας με τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες ώστε και πάλι να «κοινοτικοποιηθούν» οι ελληνοτουρκικές σχέσεις με ένα νέο Ελσίνκι και παράλληλα να διατηρεί μία ατμόσφαιρα θετικών εντυπώσεων στην κοινή γνώμη, που στην πράξη θα ανατρέπεται από την στρατηγική της έντασης στο Αιγαίο.
Το πλέον βασικό όμως είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει στη διάθεσή της το αναγκαίο επιτελείο που θα σχεδιάσει την στρατηγική και θα υποστηρίξει με τις γνώσεις του το δύσκολο εγχείρημα προσέγγισης με την Τουρκία και αυτό είναι ολοφάνερο στην επιστολή του κ. Παπανδρέου.
Η διαδικασία την οποία φαίνεται μέσα από την ανταλλαγή των επιστολών να έχουν επιλέξει οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών Γ. Παπανδρέου και Τ. Ερντογάν παραπέμπει σε αυτήν που διαμορφώθηκε στο Ελσίνκι το 1999 και είχε ως καταληκτική ημερομηνία τον Δεκέμβριο του 2004.
Μια επιλογή που δεν κρίθηκε τελικά, καθώς οι διερευνητικές επαφές που ασχολήθηκαν όχι μόνο με την υφαλοκρηπίδα αλλά και με τα «συναφή θέματα» της οριοθέτησης (σ.σ.: δηλαδή τις τουρκικές διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις στο Αιγαίο), δεν ολοκληρώθηκαν, ενώ η κυβερνητική αλλαγή του 2004 και η αλλαγή προσανατολισμού της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, δεν επέτρεψε να παραπεμφθούν οι «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» στη Χάγη.
Το 2010 όμως δεν έχει σχέση ούτε με το 2004 ούτε, πολύ περισσότερο, με το 1999. Η Κύπρος είναι πια μέλος της Ε.Ε., η Τουρκία έχει ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις, ο γεωστρατηγικός ρόλος της Αγκυρας είναι σημαντικά αναβαθμισμένος, η θέση της Ελλάδας στο εσωτερικό της Ε.Ε. είναι αποδυναμωμένη, η Τουρκία έχει κατορθώσει να διευρύνει την πολιτική ατζέντα με την Ελλάδα, ενώ ο κ. Ερντογάν που δίνει την κρισιμότερη πολιτική μάχη εναντίον του κατεστημένου, θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να προβεί, ακόμη κι αν το επιθυμούσε, σε κινήσεις καλής θέλησης άνευ (νέων) ισχυρών ανταλλαγμάτων.
Το χρονοδιάγραμμα
Οσο για το χρονοδιάγραμμα που επιθυμεί η ελληνική πλευρά, το επόμενο κρίσιμο ραντεβού της Τουρκίας με την Ε.Ε. θα είναι η στιγμή της απόφασης για την ένταξή της, που κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι, ακόμη κι αν ο κ. Νταβούτογλου την προσδιορίζει για το 2023!
Η επιτυχής έκβαση του εγχειρήματος που ξεκίνησε μεταξύ των δύο χωρών θα εξασφαλίσει σίγουρα στον κ. Παπανδρέου από κοινού με τον κ. Ερντογάν την υποψηφιότητα για ένα Νόμπελ Ειρήνης και στο εσωτερικό το «μέρισμα ειρήνης» από τη μείωση των εξοπλισμών, αν και με δυσανάλογο αντίτιμο στο καθεστώς του Αιγαίου.
Αλλά στη διεθνή σκακιέρα το πιο ρεαλιστικό είναι συνήθως το δυσμενέστερο σενάριο. Και στην περίπτωση της διαδικασίας που τώρα ξεκινά, το σενάριο περιλαμβάνει δυσάρεστες και επώδυνες παραχωρήσεις μόνο για την Ελλάδα, οι οποίες δύσκολα θα μπορούν να ανατραπούν...
Το συνυποσχετικό έγγραφο
Η πρόταση που έχει υποβάλλει ο κ. Παπανδρέου στον Τ. Ερντογάν (αν και η επιστολή του δεν έχει δημοσιοποιηθεί, πέραν της περιγραφής του περιεχομένου της σε τηλεγράφημα του ΑΠΕ), προβλέπει τον «απολογισμό των προβλημάτων που ταλανίζουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις» και την προσπάθεια επίλυσης των «θεμελιωδών πολιτικών ζητημάτων που μένουν ανεπίλυτα».
Οι συγκεκριμένες αναφορές στο casus belli, τις υπερπτήσεις και τις έρευνες σε περιοχές της υφαλοκρηπίδας που δεν έχουν οριοθετηθεί παραπέμπουν στον «απολογισμό» των προβλημάτων, που έτσι θα περιλαμβάνει το θέμα των 12 ν.μ., τις γκρίζες ζώνες και τον εναέριο χώρο και το ακολουθητέο δίκαιο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, καθώς η Τουρκία δεν αποδέχεται το Δίκαιο της Θάλασσας.
Αυτά όλα αποτελούν ζητήματα που σύμφωνα με την πρόταση του κ. Παπανδρέου θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο συνυποσχετικό (εφόσον καταστεί δυνατό να συνταχθεί), κάτι που θα οδηγεί εκ των πραγμάτων, όμως, στην ανάθεση εκ μέρους της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, απόφαση που θα αφορά την εδαφική κυριαρχία της (12 ν.μ., «γκρίζες ζώνες» κ.λπ.).
Μια τέτοια απόφαση όμως είναι ιδιαίτερα δύσκολη για κάθε ελληνική κυβέρνηση και έτσι ήδη πριν από το 2004 προκειμένου να παρακαμφθεί αυτό το «αγκάθι» είχε εξετασθεί στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών να προβλεφθεί στο συνυποσχετικό η μονομερής προσφυγή στη Χάγη (που θα υποχρεώσει την Ελλάδα να αποσύρει την επιφύλαξη που έχει για θέματα ασφάλειας και η Τουρκία να προσφύγει για όλες τις αμφισβητήσεις της ελληνικής κυριαρχίας).
Οι «γκρίζες ζώνες» στις συνομιλίες του 2004
Οπως είχε προ μηνών αποκαλύψει το «ΕΘΝΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ», οι διερευνητικές συνομιλίες το 2004 είχαν καλύψει όλα τα ζητήματα, παρέμενε όμως σε εκκρεμότητα η πολιτική απόφαση.
Σύμφωνα με άκρως απόρρητο έγγραφο που ανέλυε το σημείο στο οποίο είχαν φθάσει το 2004 οι διερευνητικές συνομιλίες (σ.σ.: το περιεχόμενο του οποίου είναι σε γνώση μας), η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να απαντήσει στα εξής:
- εάν η Ελλάδα μπορεί να αποδεχθεί ότι υπάρχει πέραν της μιας διαφοράς,
- σε ποια γεωγραφική περιοχή θα οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα και αν θα επεκταθεί η οριοθέτηση και στην Ανατολική Μεσόγειο (σ.σ.: στην περιοχή Καστελόριζου),
- ποιοι χειρισμοί μπορεί να γίνουν καθώς η Τουρκία δεν υποχωρεί από το θέμα των γκρίζων ζωνών και εάν δεχόμαστε την παραπομπή του θέματος αυτού στη Χάγη, ως «συναφούς»,
- εάν η Ελλάδα είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε μονομερή επιλεκτική ή μερική επέκταση των χωρικών υδάτων της.
Δέσμευση
Ετίθετο ακόμη το ερώτημα εάν η Ελλάδα θα μπορούσε να δεσμευθεί νομικά ότι δεν πρόκειται στο μέλλον να προχωρήσει στην επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης ή σε καθιέρωση άλλων ζωνών εθνικής δικαιοδοσίας.
Από τον απολογισμό του 2004 διαφαίνεται ότι μετά τρία χρόνια εντατικών συνομιλιών οι διερευνητικές επαφές είχαν επιστρέψει στο αρχικό σημείο, όπου ως όρος για την οποιαδήποτε ρύθμιση της υφαλοκρηπίδας ετίθετο από την Τουρκία η επίσημη αποποίηση από την Ελλάδα του δικαιώματός της για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ., και η δέσμευσή της ότι δεν θα καθιερώσει άλλες ζώνες όπως είναι π.χ. η ΑΟΖ, με μοχλό πίεσης να χρησιμοποιείται η θεωρία των «γκρίζων ζωνών».
Στο πλαίσιο αυτό έχει προστεθεί, όμως, με απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης Καραμανλή και μειονοτικό ζήτημα το οποίο έσπευσε να θέσει και στην επιστολή του ο κ. Ερντογάν. Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου στο απόσπασμα της επιστολής του που δημοσιοποιήθηκε, δηλώνει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Ελλήνων πολιτών είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της ελληνικής πολιτείας.
Παρ’ όλα αυτά, θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον εάν το επόμενο διάστημα και μέχρι την έλευση του κ. Ερντογάν στην Ελλάδα υπάρξει «αυτόβουλη» ρύθμιση των πάγιων «αιτημάτων» των γνωστών κύκλων της μειονότητας, την προώθηση των οποίων έχει αναλάβει εργολαβικά η τουρκική κυβέρνηση...

Read more...

Η υφαλοκρηπίδα και το «αγκάθι» του Καστελόριζου


Σε οριστική λύση του προβλήματος του Αιγαίου διά της επιστροφής στο... παρελθόν προσανατολίζεται ο κ. Γ. Παπανδρέου. Ο Πρωθυπουργός κατέστησε σαφείς τις προθέσεις του μέσω της απαντητικής επιστολής του στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ζητώντας να τεθεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα- α λα Ελσίνκι- για την κατάληξη των διερευνητικών επαφών.
Η ελληνική πλευρά, διά των δημοσίων δηλώσεων τόσο του Πρωθυπουργού όσο και του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα,επιμένει ότι είναι έτοιμη να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Είναι όμως αυτό το μόνο θέμα; Ή μια μελλοντική προσφυγή θα αφορά γενικότερα το νομικό καθεστώς του Αιγαίου; «Το κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα αναφέρεται σε προβλήματα, όχι μόνο στην υφαλοκρηπίδα» σχολιάζει πηγή που έχει ασχοληθεί επί μακρόν με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. «Αν η διαδικασία που θα ακολουθηθεί είναι η ίδια που ξεκίνησε μετά τη Συμφωνία του Ελσίνκι,τότε η επιστολή Παπανδρέου αφήνει σαφώς να εννοηθεί ότι η προσφυγή στη Χάγη θα αφορά όλα τα θέματα επί των οποίων υπήρξε ασυμφωνία» εξηγεί.
Στο θέμα της υφαλοκρηπίδας η ελληνική πλευρά έχει επιδιώξει να αποφύγει το κλείσιμο ελληνικών νησιών σε τουρκική υφαλοκρηπίδα. Για τον σκοπό αυτό είχε εξεταστεί η ανταλλαγή περιοχών, με την προσφορά π.χ. μεγαλύτερου κομματιού στους Τούρκους στην έξοδο των Δαρδανελίων. Σε ζήτημα-αγκάθι ωστόσο, λόγω των ερευνητικών δραστηριοτήτων της Αγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο, θα μπορούσε να αναδειχθεί το Καστελόριζο. Ο κ. Παπανδρέου κάνει ρητή αναφορά στην επιστολή του για αποφυγή τέτοιων ενεργειών σε υφαλοκρηπίδα που δεν έχει οριοθετηθεί.
Γεωγραφικά το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο. Αν όμως εξεταστεί ως ειδική περίπτωση, ίσως επικρατήσουν κριτήρια δυσμενέστερα για την ελληνική πλευρά. Εμπειροι διπλωμάτες υπενθυμίζουν πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων μεταξύ Ρουμανίας και Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα που «φωτογραφίζει» την περίπτωση του Καστελόριζου και προσεγγίζει τις τουρκικές θέσεις οι οποίες συμπυκνώνονται στο επιχείρημα ότι ένα νησί τόσο απομονωμένο από τον ελληνικό ηπειρωτικό κορμό δεν μπορεί να περιορίζει τόσο πολύ την τουρκική υφαλοκρηπίδα.
Κατά την προηγούμενη εντατική διαπραγμάτευση, επί πρωθυπουργίας Σημίτη, ο βασικός, αν και ανομολόγητος, στόχος της Αθήνας ήταν η επέκταση των χωρικών υδάτων που θα συνοδευόταν από την εναρμόνισή τους με τον εναέριο χώρο. «Το εύρος χωρικών υδάτων και εναερίου χώρου πρέπει να καθοριστεί από εμάς και όχι από το Δικαστήριο. Ιδιαίτερα το πρώτο είναι κρίσιμο, διότι αποτελεί το εσωτερικό όριο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας» σημειώνουν διπλωματικές πηγές. Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα οκτώ ή εννέα ναυτικά μίλια, με τις απαραίτητες προσαρμογές, ανάλογα με την περιοχή, θεωρούνταν σύμφωνα με πληροφορίες εφικτός στόχος από την Αθήνα. Θα συνεπαγόταν όμως και απεμπόληση του δικαιώματος περαιτέρω επέκτασης στο μέλλον; Το ερώτημα αυτό διατυπωνόταν στο άκρως απόρρητο ενημερωτικό υπόμνημα που είχε παραδώσει μετά τις εκλογές του 2004 ο πρώην υπουργός Εξωτερικών κ. Τ.Γιαννίτσης στον κ. Π. Μολυβιάτη. Στο υπόμνημα Γιαννίτση διατυπώνονταν προβληματισμοί και για τις πραγματικές προθέσεις της Αγκυρας με την καινοφανή θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Πρόκειται για διαπραγματευτικό χαρτί ώστε να σπάσει την ομοιογένεια του χώρου των Δωδεκανήσων ή η Τουρκία έχει εδαφικές διεκδικήσεις; Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», ο κ. Παπανδρέου ρώτησε τον κ. Ερντογάν, όταν τον συνάντησε τον περασμένο Οκτώβριο στην Κωνσταντινούπολη, αν η Αγκυρα έχει εδαφικές βλέψεις. Εκείνος φέρεται να απάντησε αρνητικά. «Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος» λέει διπλωματική πηγή, ακόμη και αν τα νομικά όπλα που έχει στη «φαρέτρα» της η Αθήνα, όπως η ιταλοτουρκική συμφωνία του 1932 και η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947, θεωρούνται ισχυρά.
Διπλωματικοί κύκλοι προειδοποιούν πάντως ότι με την επιστολή Παπανδρέου «ανοίγει η πόρτα να πάνε στη Χάγη όλα τα θέματα που θέτει στο τραπέζι η Αγκυρα, μεταξύ των οποίων οι “γκρίζες ζώνες” και η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου». Οι ίδιες πηγές υπογραμμίζουν ότι μια τέτοια εξέλιξη «θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας». Και αναρωτιούνται: «Ποιος είναι αυτός που θα εγγυηθεί την εφαρμογή μιας πιθανής συμφωνίας;». Επιπλέον, όσοι ασκούν κριτική στις επιλογές Παπανδρέου τονίζουν ότι στην παρούσα συγκυρία οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία θα γίνουν με την πλάστιγγα να γέρνει προς την πλευρά της Αγκυρας. Και αυτό καθώς η Ουάσιγκτον φλερτάρει ανοιχτά με την κυβέρνηση Ερντογάν, την οποία θεωρεί «κομβικό παίκτη» για τη διαχείριση μετώπων όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Το ραντεβού Δρούτσα - Χίλαρι
ΡΑΝΤΕΒΟΥ με τη Χίλαρι Κλίντον θα έχει την Τρίτη ο κ. Δρούτσας. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών επισκέπτεται τις ΗΠΑ με γεμάτη ατζέντα. Πέραν της κυρίας Κλίντον, ο κ. Δρούτσας θα συναντηθεί με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Τζέιμς Στάινμπεργκ, ενώ στη συνέχεια θα μεταβεί στη Νέα Υόρκη όπου θα έχει συνομιλίες με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν. Με τον τελευταίο θα συζητήσουν και τα αποτελέσματα της επίσκεψής του στην Κύπρο, όπου μετέβη για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι πως προχωρούν οι συνομιλίες Χριστόφια- Ταλάτ.
Το θέμα της κατάργησης της βίζας θα απασχολήσει τις συνομιλίες Δρούτσα - Κλίντον, καθώς η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της συμφωνίας έχει συμπέσει με την αυστηροποίηση των μέτρων ασφαλείας στις ΗΠΑ μετά την απόπειρα τρομοκρατικής επίθεσης ανήμερα τα Χριστούγεννα σε αμερικανικό αεροσκάφος.
Η ελληνική πλευρά θα ξανακούσει τις έντονες παροτρύνσεις της Ουάσιγκτον να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ώστε να ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατόν η ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Ο κ. Δρούτσας θα συζητήσει επίσης το ενδεχόμενο πραγματοποίησης επίσκεψης του κ. Παπανδρέου στην Ουάσιγκτον.

Read more...

Ελληνοτουρκικές σχέσεις στις παλιές, καλές εποχές


Back to the future, όπως θα λέγαμε στην καθομιλουμένη, ή απλώς επιστροφή στο μέλλον. Όπως και να το δει κανείς, η κυβέρνηση επιμένει να επιστρέψουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στην περίοδο 1999-2004, με τις εντατικές διερευνητικές συνομιλίες Αθήνας- Άγκυρας για «την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο», για «την αιγιαλίτιδα ζώνη» και για «το θέμα των γκρίζων ζωνών».
Ο πρωθυπουργός, στην απαντητική επιστολή του στον Τ. Ερντογάν δείχνει να βιάζεται να ξαναπιάσει το νήμα από εκεί όπου το άφησε ως υπουργός Εξωτερικών το 2004 και μάλιστα προτείνει ένα σφιχτό χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης των συνομιλιών αυτών.

Επομένως, ο Γ. Παπανδρέου είναι από τους ελάχιστους έλληνες πολιτικούς, μαζί με τους πρώην πρωθυπουργούς Κ. Σημίτη, Κ. Καραμανλή και τον πρώην ΥΠΕΞ Π. Μολυβιάτη, που γνωρίζουν επακριβώς τις προταθείσες ελληνικές θέσεις στις διερευνητικές επαφές, αλλά και τις τουρκικές απαντήσεις.
Ολο αυτό το διάστημα, ελάχιστα στοιχεία και αυτά συγκεχυμένα έχουν δημοσιευθεί από το περιεχόμενο των διερευνητικών συνομιλιών και αυτά αφορούν μόνο στοιχεία των ελληνικών θέσεων.
Υπάρχουν προς τούτο δύο δημοσιευμένες μαρτυρίες:
Η πρώτη είναι το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη. Στο θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου προβάλλει μεν τον τελικό ελληνικό στόχο της παραπομπής «της διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης», αλλά «...Η ελληνική πλευρά αναγνωρίζει ότι για να επιτευχθεί ο στόχος της προσφυγής στη Χάγη πρέπει να υπάρξουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις δύο χώρες για την κατάρτιση του συνυποσχετικού και, κατά συνέπεια, αν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων υπάρξει δυνατότητα εξεύρεσης λύσης σε ορισμένα από τα προβλήματα της οριοθέτησης, τότε γι' αυτά μπορεί να υπάρξει συμφωνία...»
Συναφές και αλληλοεξαρτώμενο θέμα με αυτό της υφαλοκρηπίδας είναι η προτέρα συμφωνία για το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων, τα οποία ως γνωστόν συνοδεύονται από το... ακατέβατο casus belli της Τουρκίας σε περίπτωση που γίνει επέκταση πέραν των 6 ναυτικών μιλίων (ν.μ.) που ισχύουν τώρα.
Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, η Ελλάδα ναι μεν... «θα ασκήσει μονομερώς το δικαίωμά της να επεκτείνει μονομερώς την αιγιαλίτιδα ζώνη πριν από την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας» αλλά «...δεν αποκλείονται ως εκ τούτου επιλεκτικές διαφοροποιήσεις των ορίων της αιγιαλίτιδας ζώνης ώστε να μην παρεμποδίζεται η διεθνής ναυσιπλοΐα και αεροπλοΐα». Τουτέστιν, σε άλλα σημεία τα νησιά και ο εναέριος χώρος μπορεί να επιστρέψουν π.χ. στα 3 ν.μ. και αλλού να φτάσουν και τα 10 ν.μ. -αλλά πάντως κάτω από τα 12 ν.μ...
Η δεύτερη μαρτυρία, απλουστευμένη και «άγαρμπη» αλλά εν πάση περιπτώσει καθαρή, προέρχεται από το βιβλίο του πρώην αμερικανού διπλωμάτη στην Αθήνα Μπρέιντι Κίσλινγκ.
Στο βιβλίο του, αλλά και σε σχετικές συνεντεύξεις του ο Μπ. Κίσλινγκ -και ουδέποτε διαψεύστηκε- λέει μεταξύ άλλων: «η νομική υπηρεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έκανε μία έρευνα για τη διεθνή νομιμότητα στο Αιγαίο και είχαμε κάνει μερικές προτάσεις στις δύο πλευρές πολύ μυστικά. Είχαμε την εντύπωση πως υπήρχε ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούσαν οι δύο πλευρές να φτιάξουν τις περισσότερες διαφορές στο Αιγαίο... Οι ειδικοί, οι νομικοί στο διεθνές δίκαιο, βρήκαν μια ωραία φόρμουλα που οι πολιτικοί των δύο πλευρών κοιτάξανε πολύ προσεκτικά και αποφάσισαν πως τουλάχιστον αυτή τη στιγμή ήταν επικίνδυνη. Δεν άξιζε τον κόπο να το κάνουν τότε. Καλύτερα να περιμένουν για καλύτερο πολιτικό κλίμα...»
Προφανώς, ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, κρίνει ότι έχει δημιουργηθεί αυτό το «καλύτερο κλίμα» με την Τουρκία για να επιμένει σε ολική επαναφορά των διμερών πολιτικών διαπραγματεύσεων, ενώ η κυβέρνηση Ερντογάν συνεχίζει απτόητη την προκλητική παραβατική συμπεριφορά της, με ανελλιπείς υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά του Α. Αιγαίου, με συνεχείς παραβιάσεις του μνημονίου Παπούλια - Γιλμάζ και κυρίως με συνεχιζόμενη στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή του Καστελόριζου.
Η Αγκυρα βεβαίως δεν έχει αφήσει κανένα περιθώριο ελπίδας ότι θα εφαρμόσει το Δίκαιο της Θάλασσας κι επομένως θα αποδεχθεί το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Ετσι η Αγκυρα περιορίζει ευθύς εξ αρχής τη διαπραγμάτευση σε ένα αυστηρώς διμερές πολιτικό πλαίσιο, το οποίο η Αθήνα ανέκαθεν ήθελε να αποφύγει και ορθώς.
Αν ακόμα λάβει κανείς υπόψη του «το πολιτικό ισοζύγιο», όπως έχει διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή, με την Αθήνα σε «υποχώρηση» λόγω της οικονομικής κρίσης και την Τουρκία σε «ανοδική» πορεία λόγω μιας διφορούμενης, μεν, επεκτατικής δε, εξωτερικής πολιτικής της, δύσκολα διακρίνει κανείς «το καλύτερο κλίμα» ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Της Κύρας Αδάμ

Read more...

Τερματισμός στην ομηρία της μειονότητας στη Θράκη


Την υπαγωγή των θεμάτων της μειονότητας της Θράκης από το υπουργείο Εξωτερικών στο Εσωτερικών περιλαμβάνει πρόταση που έχει ήδη κατατεθεί στον πρωθυπουργό, με την οποία συμφωνούν όσοι πιστεύουν ότι «δεν μπορεί η μειονότητα να παραμένει για πάντα όμηρος των ελληνοτουρκικών σχέσεων».
Η κυβέρνηση αφαίρεσε ήδη αρμοδιότητες από τους διπλωμάτες, καθώς περικόπηκε μεγάλο μέρος κονδυλίων που έδινε το ΥΠΕΞ στον αρμόδιο διπλωμάτη για τη Θράκη.
Αυτά αφορούσαν την εκπαίδευση παιδιών μειονότητας, την οποία αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το υπουργείο Παιδείας. Σε δύο περίπου μήνες αναμένεται να κατατεθεί και το πρώτο νομοσχέδιο, με το οποίο αντιμετωπίζονται μερικά από τα χρόνια προβλήματα των μουσουλμάνων της Θράκης.

Στην απαντητική επιστολή στον Τ. Ερντογάν ο Γ. Παπανδρέου δήλωνε ότι «δεν συζητάμε με την Τουρκία θέματα που αφορούν έλληνες πολίτες». Θέση του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου του είναι ότι «τα προβλήματα των μουσουλμάνων συμπολιτών μας δεν είναι θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά ζήτημα εσωτερικής έννομης τάξης, που πρέπει να διασφαλίζει την ισοτιμία δικαιωμάτων και υποχρεώσεων όλων των ελλήνων πολιτών, ανεξαρτήτως θρησκείας ή εθνικής ταυτότητας».
«Τα μειονοτικά τα χειρίζονται διπλωμάτες που τα γνωρίζουν πολύ καλά. Χρειάζεται μια αντίστοιχη υποδομή στο υπουργείο Εσωτερικών. Δεν γίνεται να τα χειριστούν άνθρωποι που ασχολούνται με την τοπική αυτοδιοίκηση. Πρέπει πρώτα να γίνει μια καλή προετοιμασία, καθώς πρόκειται για ευαίσθητο θέμα» αναφέρει υπουργός. Οι πρώτες αποφάσεις, ωστόσο, έχουν ληφθεί. «Τα προγράμματα παιδείας για τη μειονότητα θα γίνονται στο εξής από το υπουργείο Παιδείας και όχι από το ΥΠΕΞ, καθώς πρόκειται για μια στρεβλή αντιμετώπιση», δηλώνουν στην κυβέρνηση. Εχει προετοιμαστεί ένα «μίνι σχέδιο νόμου», το οποίο θα συμπεριληφθεί στο πρώτο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στη Βουλή.
Θα συμπεριλαμβάνει την εξίσωση της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (στην οποία φοιτούν μόνο μειονοτικοί) με τις υπόλοιπες παιδαγωγικές σχολές. Ενα αίτημα χρόνων της μειονότητας, καθώς πρόκειται για τη μοναδική Παιδαγωγική Ακαδημία που δεν είναι τετραετής πανεπιστημιακή σχολή.
Τα πτυχία της δεν θεωρούνται ισότιμα των άλλων σχολών και λειτουργεί ξεκομμένα από την υπόλοιπη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αποτελεί μία από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις ανισότητας στο δικαίωμα εκπαίδευσης στη χώρα μας, την οποία ο Συνήγορος του Πολίτη περιέγραψε ως περίπτωση «άνισης μεταχείρισης λόγω εθνοτικής καταγωγής και θρησκεύματος».
Στο υπουργείο Παιδείας έχουν αποφασίσει και την ίδρυση δίγλωσσων νηπιαγωγείων, καθώς και την επίλυση των προβλημάτων σχετικά με την επιλογή των ιεροδιδασκάλων, που σήμερα γίνεται από χριστιανούς, προκαλώντας εύλογες αντιδράσεις. Άλλη μία απόφαση που αναμένεται να υλοποιηθεί το επόμενο διάστημα είναι η πρόσληψη μειονοτικών στη δημόσια διοίκηση.
Ο πρωθυπουργός, που συμφωνεί και με το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και την κατάργηση της σαρίας, δείχνει να υπολογίζει τις αντιδράσεις. Γι' αυτό και οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τη μειονότητα δεν συμπεριλήφθηκαν ποτέ στο επίσημο πρόγραμμα του κόμματος, αλλά υπάρχουν καμουφλαρισμένες ως θέσεις του ΙΣΤΑΜΕ!

Read more...

Απίστευτα κηρύγματα τουρκισμού στη Θράκη με την πλήρη συνενοχή των τοπικών πολιτικών!


Για την εκστρατεία εκτουρκισμού των Πομάκων της Θράκης από τους προξενικούς μηχανισμούς (όπως μεταξύ άλλων εκδηλώνεται και με την προκλητική οικειοποίηση των παραδοσιακών πομάκικων πανηγυριών), σας έχουμε βεβαίως μιλήσει και άλλες φορές.
Προ ημερών μάλιστα σας δείξαμε και οπτικοακουστικά ντοκουμέντα από το πανηγύρι του Αλάντεπε στην ορεινή Ροδόπη, όπου παρίστανται συνεχώς ο νομάρχης Γιαννακίδης και άλλοι χριστιανοί πολιτικοί. Για να μην σχηματίσετε ωστόσο την εντύπωση ότι το πρόβλημα αρχίζει και τελειώνει εκεί, σήμερα η ιστοσελίδα μας σας παρουσιάζει κάποια πραγματικά απίστευτα ντοκουμέντα από το άλλο εκτουρκισμένο (πρώην) πομάκικο πανηγύρι, στην ορεινή τοποθεσία Χίλια του νομού Έβρου.

Σε μια άκρως νέο-οθωμανική ατμόσφαιρα (υπενθυμίζουμε άλλωστε ότι, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του διοργανωτή «Πολιτιστικού Συλλόγου Χίλια», στο εν λόγω πανηγύρι εορτάζεται η κατάκτηση της Θράκης από τους Τούρκους τον 14ο αι.), ανάμεσα σε γιγάντια πανό με φράσεις του Μουσταφά Κεμάλ και μέσα σε μόλις μισή ώρα (5/8/2007) βλέπουμε πράγματα εκπληκτικά. Βλέπουμε τον (τότε) Τούρκο πρόξενο Ντεμιρέρ να αποκαλεί τους παρευρισκόμενους μουσουλμάνους «αγαπητούς ομογενείς» του ή να κάνει λόγο για την επί επτά αιώνες συνεχιζόμενη τουρκική παράδοση του πανηγυριού και τον εκπρόσωπο των «Τούρκων της Δυτικής Θράκης» στην Προύσα «αγά» Αλή Ομέρογλου να απευθύνει επίσημο χαιρετισμό! Βλέπουμε τους ψευτομουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής Μέτε και Σερήφ να επιδίδονται σε ένα παραληρηματικό κήρυγμα τουρκισμού, με τον πρώτο να αποκαλεί το πανηγύρι τεκμήριο του μεγαλείου του τουρκικού έθνους που τιμά τα έθιμα και τις παραδόσεις του (!) και έτσι στέκεται πάντα όρθιο με δύναμη και αυτοσυνειδησία σε όλες τις βαλκανικές χώρες (όπως η Βουλγαρία και η…Δυτική Θράκη!) ή να διαμαρτύρεται για τα περιορισμένα δικαιώματα των «Τούρκων» της Θράκης, και τον δεύτερο να κάνει επίσης λόγο για τη μακραίωνη παράδοση των τουρκικών πανηγυριών και να επισημαίνει (πάλι καλά!) ότι οι «Τούρκοι» της Θράκης έχουν μεγαλύτερη ελευθερία σήμερα για να τιμήσουν τα…έθιμά τους απ’ ό,τι πριν 20 χρόνια!
Το χειρότερο ωστόσο δεν είναι αυτό! Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά διαδραματίζονται υπό τα πλήρως ήρεμα βλέμματα των ημετέρων τοπικών πολιτικών, που όχι μόνο παρίστανται («νομιμοποιώντας» δια της παρουσίας τους ως θεσμικούς παράγοντες στη Θράκη τον – άνευ ουδεμίας ουσιαστικά εξουσίας και αρμοδιότητας εκτός του διπλωματικού του οικήματος – Πρόξενο της Τουρκίας και τους προκλητικούς τουρκόφρονες που παριστάνουν τους…μουφτήδες), αλλά και υπερθεματίζουν ουσιαστικά με τις δικές τους ομιλίες. Μετά τον νομάρχη Ροδόπης Γιαννακίδη (που φυσικά δεν θα μπορούσε ούτε από εδώ να…λείπει), παίρνει τον λόγο ο νομάρχης Έβρου Ζαμπουνίδης και επιδίδεται σε…φιλοτουρκική πλειοδοσία, κατηγορώντας την κυβέρνηση της ΝΔ ότι δεν υλοποιεί ΦΩΤΙΑΔΗΣ 04172τις υποσχέσεις της στη μειονότητα, σε πλήρη αντίθεση με την (προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ) Νομαρχία Έβρου, που ό,τι υποσχέθηκε, το πραγματοποίησε! Ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (και πρώην υφυπουργός) Φωτιάδης αποκαλεί τον Πρόξενο «εξοχότατο» (ευτυχώς τουλάχιστον όχι…«πολυχρονεμένο»), επαναλαμβάνει τις…γνωστές κωμικές πομφόλυγες περί πολυπολιτισμικότητας και σεβασμού του διαφορετικού και χαιρετίζει τη συνεχιζόμενη παράδοση των…τοπικών εθίμων (περί Πομάκων φυσικά ούτε λόγος)! Αλλά βέβαια το πρόβλημα δεν αφορά μόνο στο ένα κόμμα, γιατί και ο βουλευτής της ΝΔ Δερμεντζόπουλος απευθύνει χαιρετισμό (μέσα στα ίδια σημειολογικά πλαίσια), ενώ τελικά σε προκλητικότερο όλων αναδεικνύεται ο πολιτικά ομόσταυλός του πολιτευτής Κελέτσης, ο οποίος κατακεραυνώνει τις ακραίες φωνές που αντιμάχονται τα συγκεκριμένα πανηγύρια και επιδίδεται σε…συγχαρητήρια προς τον Τούρκο Πρόξενο για τη στάση του, που προωθεί την ελληνοτουρκική φιλία! Το εμετικό γλείψιμο του εν λόγω πολιτευτή αναδεικνύει μάλιστα τον Ντεμιρέρ και τον «αγαπητό του συνάδελφο Αμέτ Ιλχάν» σε «μεγάλους παράγοντες», που περίπου πρέπει να τους…ακούμε για την ομαλότητα και τη σταθερότητα στην περιοχή, απομονώνοντας τις «παράλογες φωνές» των ακραίων κύκλων, οι οποίοι κάνουν λόγο περί κινδύνων!
Απέναντι βέβαια σε όλα αυτά (που επαναλαμβάνονται σταθερά στη Θράκη εδώ και πολλά χρόνια), είναι φανερό πως δεν υπάρχει τίποτα που εμείς θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ως σχόλιο. Ούτε για τους θρασύτατους πράκτορες της Άγκυρας που δρουν ανενόχλητοι, ούτε για τα κωμικά πρόσωπα, που μέσα στην ανίατη ελαφρότητα της ψηφοθηρικής τους εθελοδουλείας, παριστάνουν τους τοπικούς πολιτικούς μας ταγούς. Παρακολουθείστε μόνο τα παρακάτω βίντεο (από την ερασιτεχνική κάμερα του συνεργάτη μας Μ.Κ.) και συνειδητοποιείστε απλώς με ποιον ακριβώς τρόπο η Τουρκοκρατία στην περιοχή μας ουσιαστικά συνεχίζεται για έβδομο συνεχόμενο αιώνα…

Read more...

Νέο σχέδιο για ένταση στα όρια πολέμου με την Ελλάδα από την Τουρκία


ο σοβαρό θέμα της πρόκλησης ελληνοτουρκικού «θερμού επεισοδίου» στο Αιγαίο και τη Θράκη με βάση επιτελικό Σχέδιο των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων την περίοδο 2002-2003, που αποκάλυψε η τουρκική εφημερίδα "Taraf", έθεσε με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γιώργος Κουμουτσάκος.

Ο κ. Κουμουτσάκος επισημαίνει την έντονη ανησυχία και τον προβληματισμό που προκαλεί η αποκάλυψη αυτών των επικίνδυνων "τουρκικών σχεδιασμών" σε συνδυασμό, πρώτον, με την συνέχιση της ισχύουσας τουρκικής πολιτικής της απειλής πολέμου κατά της Ελλάδας ("casus belli") και, δεύτερον, την ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση της τουρκικής παραβατικής συμπεριφοράς στο Αιγαίο με συνεχείς υπερπτήσεις τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά κατοικημένα νησιά που αντιβαίνουν στο Διεθνές Δίκαιο και δεν συνάδουν με συμπεριφορά υποψήφιου προς ένταξη στην Ε.Ε. κράτους.

Λαμβάνοντας υπόψη τα κείμενα των Εκθέσεων Προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Τουρκία και τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (Δεκέμβριος 2008) για άρση της απειλής πολέμου και σεβασμό των σχέσεων καλής γειτονίας, καθώς και τις νέες θεσμικές δυνατότητες που παρέχει η Συνθήκη της Λισαβόνας (άρθρο περί "αμοιβαίας συνδρομής"), ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κουμουτσάκος κάλεσε την Επιτροπή να ενημερώσει για τις ενέργειες στις οποίες προτίθεται να προβεί προς την Άγκυρα προκειμένου να αλλάξει η απαράδεκτη αυτή συμπεριφορά ενός υποψήφιου προς ένταξη κράτους έναντι κράτους-μέλους της Ε.Ε.

Την προηγούμενη εβδομάδα, η τουρκική εφημερίδα «Taraf» αποκάλυψε ότι αξιωματούχοι του τουρκικού στρατού σχεδίαζαν, το Δεκέμβρη του 2002, πραξικόπημα με την κωδική ονομασία «Επιχειρησιακό Σχέδιο Ασφαλείας ‘Βαριά’» το οποίο, μεταξύ άλλων, προέβλεπε κινήσεις των τουρκικών Ένοπλων Δυνάμεων για την πιθανή πρόκληση ελληνοτουρκικού «θερμού επεισοδίου» ή ακόμα και πολέμου.

Συγκεκριμένα, η εφημερίδα αναφέρει: «Στη διάρκεια πτήσεων στο Αιγαίο θα παρενοχλούνται, μετά από διαταγή, τα αεροσκάφη της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας για να δημιουργηθεί κλίμα σύγκρουσης. Θα εξασφαλιστεί, εάν είναι δυνατόν, να καταρριφθεί ένα από τα αεροσκάφη μας από ελληνικό πολεμικό αεροσκάφος και αν αυτό δεν καταστεί δυνατό, τότε, πιλότος μας, σε κατάλληλο τόπο και χρόνο, θα καταρρίψει δικό μας αεροσκάφος. Στη συνέχεια θα διοχετευτούν στα ΜΜΕ ειδήσεις περί της κατάρριψης τουρκικού αεροσκάφους από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία...». Παράλληλα θα γίνονταν, όπως αναφέρεται, «κινήσεις» για την αύξηση της έντασης και τη δημιουργία ατμόσφαιρας επιστράτευσης ακόμα και στα ελληνοτουρκικά σύνορα στη Θράκη.
Υπογραμμίζεται ότι το Αρχηγείο του Γενικού Επιτελείου, με ανακοίνωσή του, επιβεβαίωσε το σχεδιασμό των εν λόγω στρατιωτικών σεμιναρίων και ασκήσεων.

Κατόπιν αυτών και έχοντας υπόψη την ισχύουσα επίσημη τουρκική απειλή πολέμου ("casus belli") κατά της Ελλάδας (Έκθεση Προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 2009, Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου 2008), τις ιδιόμορφες σχέσεις στρατού-πολιτικής στην Τουρκία, καθώς και τη ρήτρα «αμοιβαίας συνδρομής» που τίθεται σε ισχύ με τη Συνθήκη της Λισαβόνας (άρθρο 42, παράγραφος 7), και με δεδομένο ότι εδώ και ενάμιση χρόνο υπάρχει ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση της τουρκικής παραβατικής συμπεριφοράς στο Αιγαίο, με συνεχείς χαμηλές υπερπτήσεις τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά κατοικημένα νησιά, γεγονός που προκαλεί την εύλογη ανησυχία και τον έντονο προβληματισμό της Ελλάδας, ερωτάται η Επιτροπή:

- Πρώτον, εάν είναι εν γνώσει της τα εν λόγω δημοσιεύματα και εάν θα κάνει ενέργειες για να έχει περισσότερη και έγκυρη σχετική πληροφόρηση από την Τουρκία.

- Δεύτερον, σε τι ενέργειες προτίθεται να προβεί, εντός του πλαισίου της ενταξιακής διαδικασίας, προς την Άγκυρα προκειμένου να αλλάξει η απαράδεκτη αυτή συμπεριφορά ενός υποψήφιου προς ένταξη κράτους κατά κράτους-μέλους της Ε.Ε.

ΑΚΡΙΤΑΣ ΘΡΑΚΗΣ

Read more...

ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΕΧΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ


Η Τουρκία χρειάζεται σταθμούς πυρηνικής ενέργειας για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας, είπε σήμερα Σάββατο ο προϊστάμενος των εμπορικών επιμελητηρίων της Άγκυρας. Συγκεκριμένα δήλωσε ότι η Τουρκία θα αντιμετωπίσει "ηλεκτροενεργειακή κρίση" από το 2014 ή το 2015 και έπειτα. "Η Τουρκία πρέπει να χτίσει διάφορες εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας το συντομότερο δυνατόν", τόνισε. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας θα αυξηθεί σε 202 δισεκατομμύρια KWH το 2010 κα σε 357 δισεκατομμύρια KWH μέχρι το 2018.


Read more...

Περι Ίμβρου και "αεροπορικής βάσης"


Σχετικά με τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας πρόσφατα για την "κατασκευή αεροπορικής βάσης στην Ίμβρο με διάδρομο μήκους 2.100 υπό πλήρη.. μυστικότητα "..Nα ενημερώσουμε τους αναγνώστες μας ότι ο διάδρομος αποπροσγείωσης Ίμβρου και το παρακείμενο στρατόπεδο που φιλοξενεί το 5ο Σύνταγμα Καταδρομών του τουρκικού στρατού ούτε είναι καινούργιες , ούτε κατασκευάστηκαν ..εν κρυπτώ. Έχουμε μιλήσει αρκετές φορές στο παρελθόν για δημοσιεύματα τα οποία στην προσπάθεια να εντυπωσιάσουν τον αναγνώστη με πομπώδεις τίτλους και πολλά !!! καταλήγουν να παραπληροφορούν. Δυστυχώς ορισμένοι ανακάλυψαν προσφάτως και το Google maps οπότε πιθανότατα έπεται συνέχεια.. Αλλά ας επιστρέψουμε στα της "αεροπορικής βάσης".

Οι εκτάσεις επάνω στις οποίες χτίστηκαν οι εν λόγω εγκαταστάσεις ανήκουν σε Έλληνες του νησιού και απαλλοτριώθηκαν αναγκαστικά το 1964, μετά την τουρκοκυπριακή ανταρσία στην Κύπρο, από το καθεστώς της Άγκυρας για την κατασκευή αεροδρομίου και στρατοπέδου. Σε ότι αφορά το αεροδρόμιο , για αρκετά χρόνια μετά την αναγκαστική απαλλοτρίωση και μέχρι την δεκαετία του '80 δεν είχε γίνει ουδεμία εργασία στον συγκεκριμένο χώρο. Μετά από πολλές παλινωδίες, το 1988, αρχίζει η κατασκευή ενός μικρού διαδρόμου αποπροσγείωσης μήκους 1.200 μέτρων για την εξυπηρέτηση μικρών πολιτικών αεροπλάνων.

8 χρόνια αργότερα, το 1996, το τουρκικό υπουργείο μεταφορών διενεργεί ανοιχτό διαγωνισμός ύψους 65 εκατομμυρίων λιρών για την κατασκευή νέου αεροδρομίου μερικές εκατοντάδες μέτρα δυτικά του παλιού διαδρόμου αποπροσγείωσης. Τον διαγωνισμό κερδίζει η εταιρία Kircal Insaat και τον Ιούνιο του 1997 ξεκινάνε τα πρώτα έργα. Τον Απρίλιο του 1998 ,ένα περίπου χρόνο μετά, το υπό κατασκευή αεροδρόμιο έρχεται στο προσκήνιο από ένα τραγικό ατύχημα το οποίο στοίχισε την ζωή σε 5 εργάτες (έκρηξη δυναμίτη κατά τις εργασίες επέκτασης).

Καθώς η παρουσία χρυσοκάνθαρων στις κατασκευές δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της Ελλάδας , 10 χρόνια μετά (το 2006) οι εργασίες είχαν σχεδόν σταματήσει καθώς η η κατασκευαστική εταιρία ζητούσε περαιτέρω πιστώσεις ύψους 18 τρισεκατομμυρίων λιρών για να ολοκληρώσει τις εργασίες (κυρίως την κατασκευή του μικρού κτηρίου του terminal) . Μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο ο Τούρκος υπουργός Μεταφορών Binali Yildirim ανακοινώνει πως "οι εργασίες επέκτασης του διαδρόμου αποπροσγείωσης έχουν τελειώσει" και πως είναι διατεθειμένος να παραλάβει προσωρινά το έργο. Η διαδικασία όμως σκοντάφτει στην διαφορετική οπτική των υπουργείων Εσωτερικών, Mεταφορών και Άμυνας γύρω από το έργο και την προσωρινή παραλαβή του. Η διαδικασία ήταν τόσο...μυστική που για το τουρκικό "γεφύρι της Άρτας" έγιναν αρκετά ρεπορτάζ από το πρακτορείο τύπου Ανατολή και άλλα τουρκικά ΜΜΕ. Μετά και από πιέσεις τοπικών παραγόντων οι οποίοι προσδοκούν αύξηση του τουρισμού , το έργο τελικά ξεκόλλησε και εντός του 2009 ξανάρχισαν οι εργασίες κατασκευής του μικρού τερματικού σταθμού μπροστά από την ήδη κατασκευασμένη πίστα apron. Τοπικά μέσα τοποθετούσαν την οριστική παράδοση του έργου τον Δεκέμβρη του 2009,όμως όπως φαίνεται θα δοθεί και καινούργια παράταση...

Όταν και εφόσον ολοκληρωθεί η κατασκευή το αεροδρόμιο δεν θα "εξυπηρετεί αποκλειστικά στρατιωτικούς σκοπούς" όπως αναφέρει ο συντάκτης του δημοσιεύματος καθώς η κατασκευή του (όπως φαίνεται και από τις προδιαγραφές άλλωστε) αφορά κυρίως πολιτική χρήση. Απουσιάζουν shelter ,δεξαμενές καυσίμων,αποθήκες πυρομαχικών , διοικητικά κτήρια και μια σειρά απο άλλες απαραίτητες εγκαταστάσεις , σχετικές εργασίες απλά δεν υπάρχουν και δεν προβλέπονται από την υπάρχουσα σύμβαση. Είναι προφανές πως εάν στο μέλλον αποφασιστεί η στρατιωτική εκμετάλλευση του αεροδρομίου στα πρότυπα των ελληνικών Σμηναρχιών Μάχης οι προαναφερθείσες κατασκευές θα αποτελέσουν αντικείμενο ξεχωριστού στρατιωτικού προγράμματος και δεν θα ξεφυτρώσουν ξαφνικά εν μια νυκτί.. Το αεροδρόμιο Ίμβρου φυσικά πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ΚΑΙ για στρατιωτικούς σκοπούς που έχουν να κάνουν περισσότερο με το παρακείμενο 5ο Σύνταγμα Καταδρομών και λοιπές ενδιαφέρουσες εγκαταστάσεις στο νησί (με τις οποίες ίσως ασχοληθούμε σε επόμενη ανάρτηση) και όχι με φιλοξενία μαχητικών αεροσκαφών στα πρότυπα της 130 και 135 ΣΜ.

Άλλωστε η αφιέρωση σημαντικών πόρων για την κατασκευή προωθημένης αεροπορικής βάσης στην Ίμβρο δεν θα είχε νόημα καθώς εκτός διαφορετικών επιχειρησιακών αναγκών της, η ΤΗΚ διαθέτει 2 μεγάλες βάσεις που φιλοξενούν 4 μοίρες μαχητικών αεροσκαφών (Πάνορμος,Παλαιόκαστρο) σε απόσταση μικρότερη των 90nm απο την νήσο..

Read more...

Ανατροπές στην Άγκυρα φέρνει η "Βαριοπούλα"


Την τροποποίηση του Πρωτοκόλλου Αλληλεγγύης για την Ασφάλεια και την Τάξη (EMASYA), που δίνει στους στρατιωτικούς τη δυνατότητα να επεμβαίνουν σε γεγονότα κοινωνικής και πολιτικής φύσης, ανακοίνωσε ο υπουργός Εσωτερικών κ. Μπεσίρ Αταλάι.

Το Πρωτόκολλο αυτό που υπεγράφη το 1997 μεταξύ του Γενικού Επιτελείου και του Υπουργείου Εσωτερικών, έγινε γνωστό στην τουρκική κοινή γνώμη κατά την κατάθεση υπαξιωματικού, που συνελήφθη να τοποθετεί βόμβα σε βιβλιοπωλείο στο Σεμντινλί της νοτιοανατολικής Τουρκίας και επανήλθε στην ημερήσια διάταξη μετά τις αποκαλύψεις για το σχέδιο πραξικοπήματος "Μπαλιόζ" "Βαριοπούλα".

Ο συντάκτης του σχεδίου "Βαριοπούλα", στρατηγός Τσετίν Ντογάν, Αρχηγός της Α΄ Στρατιάς την εποχή της επεξεργασίας του σχεδίου το 2003, επικαλέστηκε το Πρωτόκολλο EMASYA, για να υποστηρίξει ότι αυτό που επεξεργάσθηκε δεν ήταν σχέδιο πραξικοπήματος, αλλά σχέδιο άσκησης.

Το Πρωτόκολλο αναγνωρίζει στους στρατιωτικούς τη δυνατότητα παρέμβασης σε κοινωνικά γεγονότα με την άδεια του Νομάρχη και σε ορισμένες περιπτώσεις χωρίς την άδεια αυτή. Ειδικότερα στη νοτιοανατολική Τουρκία εφαρμόζεται συχνά αυτό το Πρωτόκολλο.

Ο Μπαχτσελί σχολιάζει τις δηλώσεις του στρατηγού Μπασμπούγ
Ο αρχηγός του κόμματος της Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) κ. Ντεβλέτ Μπαχτσελί παίρνει σαφείς αποστάσεις από τους στρατιωτικούς και τα σχέδια πραξικοπημάτων που αποκαλύφθηκαν τις τελευταίες μέρες. Σε χθεσινή ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του, αναφερόμενος στην ομιλία του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Ιλκέρ Μπασμπούγ, είπε ότι οι δηλώσεις του Γενικού Επιτελάρχη δεν είναι ικανοποιητικές.

"Ευχόμαστε και ελπίζουμε ότι οι ανοησίες αυτές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα", είπε αναφερόμενος στο "σχέδιο Βαριοπούλα". "Οι Ενοπλες Δυνάμεις πρέπει πάραυτα να απαλλαγούν από τις κατηγορίες αυτού του είδους" σχολίασε ακόμα για τις εξηγήσεις που έδωσε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου. Ο κ. Μπαχτσελί χαρακτήρισε "σοβαρές" τις αποκαλύψεις γύρω από το σχέδιο. "Δείχνουν επικίνδυνες προθέσεις", είπε .

Το ΜΗΡ προτείνει να συγκληθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, σε έκτακτη Σύνοδο, στην οποία θα κληθούν ο Πρόεδρος της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, οι Πρόεδροι των Ανώτατων Δικαστικών Οργάνων, οι αρμόδιοι της Ασφάλειας και της Υπηρεσίας Πληροφοριών.

Read more...

Ξεκίνησε η ναυπήγηση του πρώτου από τα 8 νέα LCT του τουρκικού Ναυτικού


Ξεκίνησε στις 29 Ιανουαρίου, η ναυπήγηση των 8 τουρκικών αποβατικών σκαφών LCT από τα ναυπηγεία Adik. Η παραγγελία είχε ανατεθεί στα ναυπηγεία τον Ιούνιο του 2009 και μέσα σε 7 μήνες η εταιρεία ήταν έτοιμη να ξεκινήσει την ναυπήγηση των πλοίων.

Το συνολικό κόστος του προγράμματος φτάνει τα 100 εκατ. ευρώ δηλαδή 12,5 εκατ. ευρώ ανά πλοίο. Από τις πληροφορίες που έδωσε η εταιρεία η παράδοση των πλοίων θα ξεκινήσει τον Αύγουστο του 2012 δηλαδή σε 30 μήνες από σήμερα.

Η νέα αυτή κλάση αποβατικών έχει μήκος 79,75 μέτρα, πλάτος 11,70 μέτρα, εκτόπισμα έμφορτο 1155 τόνους, ταχύτητα 20 κόμβων και εμβέλεια με οικονομική ταχύτητα πλεύσης 16 κόμβων τα 400 ναυτικά μίλια. Το προωστικό σκεύος του πλοίου που αποτελείται από δύο κινητήρες diesel έχει συνολική ισχύ 4640Kw.

Το πλήρωμα του πλοίου αποτελείται από 22 μέλη ενώ για αυτοάμυνα και υποστήριξη των αποβιβαζόμενων δυνάμεων το πλοίο διαθέτει δύο τηλεχειριζόμενες πλατφόρμες εξοπλισμένες με ηλεκτροπτικό σύστημα και πυροβόλα των 25 χλστ και ένα πολυβόλο των 12,7 χλστ.

Read more...

Δύο παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου σήμερα


Ένας σχηματισμός από οκτώ αεροσκάφη της τουρκικής Αεροπορίας προχώρησε σήμερα σε μια παράβαση των κανόνων FIR Αθηνών και δύο παραβιάσεις του ΕΕΧ (Εθνικού Εναέριου Χώρου) ενώ τέσσερα αεροσκάφη έφεραν οπλισμό. Η δραστηριότητα εκδηλώθηκε στο βόρειο και κεντρικό Αιγαίο.


Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP