Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Τουρκικός τύπος 06.04.2010


Ξεκινάμε με δημοσίευμα της HaberTürk το οποίο αναφέρεται στην επίσκεψη του Recep Tayyip Erdoğan στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

Ο πρωθυπουργός πριν αναχωρήσει για την Βοσνία-Ερζεγοβίνη προέβη σε δηλώσεις από το αεροδρόμιο και κατά λέξη σημείωσε τα παρακάτω:

«Δίνουμε μεγάλη σημασία στην προάσπιση της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας της Βοσνίας και των συνόρων της που έχουν αναγνωριστεί διεθνώς».

Ακόμη διαβάζουμε ότι ο Erdoğan στην ομιλία που προσφώνησε στο Βοσνιακό Ινστιτούτο τόνισε πως «αν δεν υπάρξει ειρήνη στη Βοσνία δεν θα υπάρξει ειρήνη ούτε στα Βαλκάνια».

Στον πρωθυπουργό Erdoğan απενεμήθη Πλακέτα Τιμητικού Μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Βοσνιακού Ινστιτούτου.

Επόμενη εφημερίδα για σήμερα Τρίτη είναι η Zaman και το δημοσίευμα της που μας πληροφορεί για τις συναντήσεις που είχε χθες στην Ankara ο αντιπρόεδρος του Ιράκ Αντίλ Αμπντούλ Μαχντί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Abdullah Gül, τον Πρωθυπουργό Recep Tayyip Erdoğan και τον υπουργό Εξωτερικών Ahmet Davutoğlu.

Ο Gül έκανε δεκτό τον Αμπντούλ Μαχντί στο Προεδρικό Μέγαρο Çankaya και του μετέφερε για μια ακόμη φορά ότι η Τουρκία βρίσκεται στην ίδια απόσταση από όλα τα στρώματα στο Ιράκ.

Η είδηση έχει τίτλο «Όλοι να συμπεριληφθούν στη διαδικασία» και μαθαίνουμε ότι ο ΥΠΕΞ Ahmet Davutoğlu στη συνάντηση που είχε με τον Ιρακινό αντιπρόεδρο επανέλαβε την άποψη του ότι «η ιρακινή κυβέρνηση θα πρέπει να σχηματιστεί με ευρεία συμμετοχή, όχι με εθνοτικές αρχές και πως πρέπει να αντιπροσωπεύει όλη την χώρα».

Ο αντιπρόεδρος Αντίλ Αμπντούλ Μαχντί είναι ένα από τα σημαντικά ονόματα της Ιρακινής Εθνικής Συμμαχίας, η οποία αναδείχθηκε τρίτη στις ιρακινές εκλογές της 7ης Μαρτίου πίσω από το συνασπισμό «Ιρακίγια Μπλοκ» του Ιγιάντ Αλάουι και τη Συμμαχία για το Κράτος Δικαίου του απερχόμενου πρωθυπουργού Νουρί αλ Μαλίκι.

Περνάμε στη Sabah η οποία μας πληροφορεί ότι κατά την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει ο Πρωθυπουργός Recep Tayyip Erdoğan στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στις 11-14 Απριλίου θα συναντηθεί με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα και τον Πρόεδρο της Αρμενίας Σερζ Σαρκισιάν.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα ο Erdoğan θα δώσει τρία μηνύματα στον Αρμένιο Πρόεδρο Σαρκισιάν. Αυτά είναι τα εξής:

• Για την επιτυχία της διαδικασίας υπάρχει ανάγκη της δικής σας και της δικής μου ισχυρής ηγεσίας.
• Φρενάρετε την αρμενική διασπορά για να επικυρωθούν τα πρωτόκολλα.
• Να μιλήσουμε μαζί για τη διαδικασία Μινσκ.

Η επόμενη είδηση μας είναι από την εφημερίδα Milliyet και έχει σχέση με τις δηλώσεις του διευθυντή της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Τουρκία, Ούλριχ Ζαχάου.

Στο δημοσίευμα με τίτλο «Η τουρκική οικονομία μπορεί φέτος να μεγεθυνθεί κατά 6%» ο Ζαχάου προέβλεψε πως η φετινή μεγέθυνση της τουρκικής οικονομίας δεν θα είναι μικρότερη από 4,5% και εφιστάται η προσοχή στα εξής λόγια του:

«Εκτός απροόπτου το ποσοστό αυτό μπορεί να φτάσει τα 6%».

Περνάμε στη Sabah και σε είδηση αθλητικού περιεχομένου.

Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS) εξέδωσε τη λίστα με τις καλύτερες ομάδες του πλανήτη.

Η Galatasaray κατέλαβε της 18η θέση της λίστας και η Fenerbahçe την 20η της λίστας που ετοιμάστηκε με βάση τους αγώνες που διεξάχθηκαν από 1η Απριλίου 2009 έως 31 Μαρτίου 2010.

Η τελευταία μας είδηση είναι και πάλι από το χώρο του αθλητισμού. Η εφημερίδα Cumhuriyet δημοσιεύει ότι η πρωταθλήτρια κόσμου και Ευρώπης στην άρση βαρών Nurcan Taylan που αγωνίζεται στα 48 κιλά κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο 23ο Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών Γυναικών. Η Taylan σήκωσε στο αρασέ 90 κιλά.


Read more...

Κυβερνητικός Ανασχηματισμός και Μειονοτικοί Υπουργοί ??????


Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκόφωνης μειονοτικής εφημερίδας OLAY που εκδίδεται στην Κομοτηνή, επίκειται ανασχηματισμός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, μετά τις γιορτές του ΠΑΣΧΑ. Μεταξύ άλλων στο νέο κυβερνητικό σχήμα (σύμφωνα πάντα με την ίδια εφημερίδα), πιθανολογείται η τοποθέτηση του βουλευτή Ξάνθης Τσετίν Μαντατζή στο Υπουργείο Υγείας, ενώ το κλου του δημοσιεύματος αφορά στον έτερο μειονοτικό βουλευτή, που εκλέγεται στο Νομό Ροδόπης Αχμέτ Χατζηοσμάν, για τον οποίο πιθανολογείται η τοποθέτησή του στο ΥΠΕΞ, σε συνδυασμό με την αποχώρηση από τον Υπουργικό θώκο του Γ. Παπανδρέου.


Read more...

Το «μέρισμα ειρήνης», η αμοιβαία μείωση εξοπλισμών και η δυσάρεστη πραγματικότητα


Το Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας δημοσίευσε προ εβδομάδας μια έκθεση σχετικά με τις “προτάσεις Μπαγις για μείωση εξοπλισμών”. Η έκθεση είναι σημαντική από την άποψη ότι θέτει όλες τις παραμέτρους επί τάπητος ενόψι μάλιστα του ταξιδιού του Δ. Δρούτσα στην Άγκυρα αύριο. Τη δημοσιεύουμε ολόκληρη γιατί αξίζει να μελετηθεί και να συζητηθεί.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα το τελευταίο διάστημα συνηγορεί στο ότι η ελληνική κυβέρνηση επεξεργάζεται σειρά από πρωτοβουλίες στα ανοιχτά μέτωπα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, πολλές εκ των οποίων έχουν ήδη αναληφθεί στο παρασκήνιο, με τις οποίες επιδιώκεται η εξομάλυνση των προβλημάτων που ταλανίζουν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας.

Οι επιδιώξεις της ελληνικής πλευράς συνοψίζονται στις αναφορές παραγόντων της πολιτικής ηγεσίας περί της αμοιβαίας αξιοποίησης αυτού που στη διεθνή βιβλιογραφία έχει αποκληθεί ως «μέρισμα ειρήνης» («peace dividend»), το οποίο κυρίως συνίσταται:

> Στην εξοικονόμηση πόρων οι οποίοι από επενδυτικές δραστηριότητες στο χώρο των εξοπλισμών θα κατευθυνθούν σε τομείς όπως για παράδειγμα η παιδεία και η υγεία.

> Στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης μέσω επενδύσεων και της ευημερίας ως αποτέλεσμα της επικράτησης συνθηκών ασφαλείας και ειρήνης.

Το Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας επισημαίνει ότι στις διεθνείς σχέσεις, άρα και στο πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, θα πρέπει να υφίσταται σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στο ΕΥΚΤΑΙΟ και το ΕΦΙΚΤΟ ως προϋπόθεση χάραξης και εφαρμογής αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής.

Το μεν πρώτο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το «δέον γενέσθαι», μια θεωρητική κατασκευή στην οποία θα μπορούσε να στοχεύει σε μακροσκοπικό- μακροπρόθεσμο επίπεδο η εξωτερική πολιτική, ενώ αποτελεί και μια «πολιτικώς ορθή» οδό ανάπτυξης της διακηρυκτικής πολιτικής ενός κράτους.

Ωστόσο, το δεύτερο, προσδιορίζεται από τις αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούν σε μια συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, αλλά και από τις γενικές αρχές της εξωτερικής πολιτικής της αντίπαλης πλευράς σε μια διένεξη, όπως αυτές γίνονται αντιληπτές από την Ελλάδα. Πόσο ρεαλιστικό είναι να ομιλεί ένα υπουργείο Εξωτερικών για «μέρισμα ειρήνης» στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία πέραν του πλαισίου της διακηρυκτικής πολιτικής των αρχών που διέπουν τη δράση του; Κατά συνέπεια, η ουσία είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να προσέξει ώστε να μην πέσει θύμα της δικής της διακηρυκτικής πολιτικής. Δηλαδή, να πειστεί ότι όσα διακηρύσσει απηχούν την πραγματικότητα και κάτι το εφικτό, όχι το επιθυμητό, το οποίο θα μπορούσε να υλοποιηθεί μόνο σε περίπτωση που σημειωνόταν θεαματική αλλαγή στη στάση της τουρκικής πλευράς. Ακόμη και στην παρούσα συγκυρία όταν από την πλευρά της Τουρκίας υπάρχει η τάση ευθυγράμμισης της διακηρυκτικής πολιτικής της με αυτή της Ελλάδας, η στάση της Αθήνας οφείλει να είναι εξαιρετικά προσεκτική. Η πρόταση περί «αμοιβαίας μείωσης εξοπλισμών» Ελλάδας και Τουρκίας μπορεί να γίνεται αντιληπτή ως πολλά υποσχόμενη, ωστόσο, όπως θα εξηγηθεί στη συνέχεια, η κατάσταση εμφανίζεται εξαιρετικά περίπλοκη, εάν υποστεί τη βάσανο της ανάλυσης επί τη βάση των συμφερόντων των δυο μερών.

Η προκλητική ενέργεια της τουρκικής κορβέτας BAFRA (F-505) για παράδειγμα, δε συνηγορεί υπέρ της αποδοχής της εκδοχής ότι οι δυο πλευρές του Αιγαίου έχουν – επιτέλους – «γοητευτεί» από την προοπτική είσπραξης του «μερίσματος ειρήνης» και αποφάσισαν αιφνιδιαστικά και από κοινού να επιχειρήσουν τον επαναπροσδιορισμό των μεταξύ τους σχέσεων. Σε κάθε περίπτωση, η Αθήνα πρέπει να αποφύγει το σύνηθες σφάλμα, να αναλύσει τις τουρκικές ενέργειες αποκλειστικά υπό το πρίσμα της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης στη γειτονική χώρα. Σε δηλώσεις αξιωματούχων της ελληνικής κυβέρνησης καταγράφηκε το επιχείρημα ότι οι προκλήσεις της Τουρκίας προέρχονται από το στρατιωτικό κατεστημένο της χώρας, γενικότερα τους αποκαλούμενους ως «kεμαλιστές», οι οποίοι βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση με το ισλαμικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ενώ θα ήταν λάθος να αγνοηθεί η παράμετρος των εσωτερικών πολιτικών ισορροπιών στην Τουρκία, εξίσου λανθασμένη θα ήταν και η προσκόλληση στη συγκεκριμένη ερμηνεία, καθότι αυτή αποκαλύπτει τη μισή αλήθεια.

Η τουρκική αναθεωρητική πολιτική δεν είναι νέο φαινόμενο. Η συνεπής εφαρμογή της έχει ξεπεράσει χρονικά τις τρεις δεκαετίες, στη διάρκεια των οποίων στην εξουσία έχουν βρεθεί πολιτικοί με διαφορετικό ιδεολογικό στίγμα, ακόμη και ανάμεσα σε αυτούς που κατατάσσονται στο Kεμαλικό στρατόπεδο. Η πολιτική της Άγκυρας, στα γενικά της χαρακτηριστικά, αν και πάντοτε προσαρμοζόταν στην εκάστοτε πολιτική συγκυρία, παραμένει αναλλοίωτη. Κατά συνέπεια, ακόμη κι αν δεχθούμε ως υπόθεση εργασίας ότι η σημερινή τουρκική ηγεσία επιθυμεί ειλικρινά την αντιμετώπιση των προβλημάτων στις σχέσεις των δυο χωρών, ποια θα είναι η στάση και η θέση της Ελλάδας σε περίπτωση που το AKP απομακρυνθεί με τον οποιονδήποτε τρόπο από την εξουσία;

Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως επιχείρημα γι την ερμηνεία των προκλήσεων την εσωτερική πολιτική σύγκρουση στην Τουρκία, το να προχωρήσει στην οποιαδήποτε διευθέτηση κάνοντας γενναίες υποχωρήσεις προς χάριν της ειρήνης, είναι σα να «χτίζει πάνω στην άμμο» (η οποία στην περίπτωση της τουρκικής εσωτερικής πολιτικής σκηνής είναι και κινούμενη…), αφού με τον τρόπο αυτό εμφανίζεται να προδικάζει αυθαίρετα την έκβαση της εσωτερικής σύγκρουσης. Θα πρόκειται, κυριολεκτικά, για αυθαίρετη μεθοδολογία χάραξης πολιτικής, η οποία θα έχει δυσμενείς συνέπειες για την Ελλάδα.

Ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας θα πρέπει να κατανοήσει ότι σε όλα τα σενάρια και τα ενδεχόμενα η απάντηση είναι μία και μόνο: η συνειδητή απόφαση της χώρας να υλοποιεί πολιτική αποτροπής απέναντι στην Τουρκία αφού είναι η μοναδική πολιτική επιλογή που την εξασφαλίζει και στο βέλτιστο και στο χείριστο σενάριο.

Ταυτόχρονα, είναι η μοναδική πραγματικά ειρηνική πολιτική: εφόσον η Ελλάδα έχει απεμπολήσει στο στρατιωτικό της δόγμα ακόμα και τη δυνατότητα εξαπόλυσης προληπτικής επίθεσης («preemptive strike») σε περίπτωση κρίσης, το μοναδικό ενδεχομένως πλεονέκτημα που θα διέθετε δεδομένης της σημαντικής υστέρησής της σε απόλυτους αριθμούς, είναι τουλάχιστον φαιδρό να συζητά κανείς για ελληνική απειλή έναντι της Τουρκίας. Κατά συνέπεια, η αντίταξη αποτελεσματικής αποτροπής απέναντι στην Τουρκία, επί της ουσίας δηλαδή το να αρνείσαι στη χώρα-δυνητική απειλή τους αναθεωρητικούς της στόχους δια της επίδειξης της ισχύος σου, ωθεί τον αντίπαλο να σκεφτεί σοβαρά τη μόνη εναλλακτική λύση: το να αναζητήσει τον έντιμο συμβιβασμό και την απεμπλοκή από την αδιέξοδη κατάσταση.

Ασφαλώς, σε περίπτωση που παραμελείς την αποτρεπτική σου ισχύ ισχύει και το ακριβώς αντίθετο, ότι επί της ουσίας προσκαλείς τον αντίπαλο να εντατικοποιήσει τις προσπάθειές του και να κλιμακώσει τις πιέσεις του διότι γίνεται αντιληπτό ότι το ενδεχόμενο κόστος των δράσεών του υπολείπεται σε σημασία των δυνητικών ωφελειών. Κι ενώ επικοινωνιακά εμφανίζεσαι να ασκείς «φιλειρηνική πολιτική» το ουσιαστικό αποτέλεσμα που παράγεται είναι το αντίστροφο.

Όσον αφορά στο οικονομικό-αναπτυξιακό σκέλος του επιχειρήματος, το δεδομένο είναι ότι οι επενδύσεις στην άμυνα είναι όχι μόνο παραγωγικές αλλά «διαχέουν» τεχνολογικά οφέλη στο σύνολο της οικονομίας. Όμως η ανταποδοτικότητα τους εξαρτάται άμεσα από το περιεχόμενο της πολιτικής υλοποίησης τους.

Η παντελής έλλειψη ολοκληρωμένης βιομηχανικής στρατηγικής και πολιτικής, οι κοντόφθαλμες πολιτικές πρακτικές των απώτερου και πιο πρόσφατου παρελθόντος οι οποίες καλλιεργούσαν και ανέπτυσσαν το εθνικό μας «προϊόν», τον κρατικοδίαιτο μεταπρατισμό, η ανεπάρκεια και διαφθορά του κρατικού μηχανισμού, και η επίσης παντελής έλλειψη προγραμματισμού δεν επέτρεψαν μέχρι σήμερα να αξιοποιηθούν πολλές μεγάλες ευκαιρίες για την ανάπτυξη ισχυρού βιομηχανικού τομέα και την απόκτηση τεχνογνωσίας. Ενός υψηλού τεχνολογικού επιπέδου τομέα με δυνατότητα σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής ολοκληρωμένων προϊόντων και φυσικά με ισχυρή εξαγωγική δράση.

Η «αμοιβαία μείωση εξοπλισμών»

Περί τα τέλη Φεβρουαρίου, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους δημοσιογράφους, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν πρότεινε την αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών. Παρομοίου περιεχομένου δήλωση έκανε ο Ερντογάν και μέσα από τις σελίδες καθημερινής εφημερίδας. Ακολούθησε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελος Βενιζέλος, από το βήμα του Institute for Security and Defence Analysis – ISDA συνεδρίου με θεματική ενότητα «Ελλάδα – Τουρκία τον 21ο αιώνα», που ζήτησε από την τουρκική ηγεσία την αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών με σκοπό να διαφύγουν οι δυο χώρες από τον φαύλο κύκλο στον οποίο έχουν παγιδευτεί. Στο ίδιο μήκος κύματος αλλά με πιο… εφευρετική επιχειρηματολογία, ο Τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Εγκεμέν Μπαγκίς, σε πρόσφατο άρθρο του στην International Herald Tribune, δήλωσε ότι «ένας από τους λόγους της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα είναι η προσπάθειά της να ανταγωνιστεί την Τουρκία στις εξοπλιστικές δαπάνες», κατηγορώντας εμμέσως Γαλλία και Γερμανία ότι ενώ εμφανίζονται να επιθυμούν να βοηθήσουν την Ελλάδα, επί της ουσίας επιδιώκουν να της πουλήσουν οπλικά συστήματα. Ο Μπαγκίς μάλιστα αποφαίνεται και επί των αμυντικών αναγκών της χώρας μας, λέγοντας ότι η Ελλάδα «δεν έχει ανάγκη από νέα άρματα μάχης, πυραύλους, υποβρύχια ή μαχητικά αεροσκάφη, όπως και η Τουρκία. Είναι καιρός να μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες παγκοσμίως, αλλά ιδιαίτερα της Τουρκίας και της Ελλάδας».

Οι ανωτέρω δηλώσεις σε μια πρώτη ανάγνωση φαίνονται εξαιρετικά ελπιδοφόρες. Εάν κανείς αναζητήσει ενδεχόμενα κίνητρα, μπορεί να ανακαλύψει πολύ περισσότερα από την ενδεχόμενη φιλειρηνική διάθεση της τουρκικής ηγεσίας. Ορισμένες παρατηρήσεις κρίνονται απαραίτητες:

>Η τουρκική στάση θα μπορούσε να υπαγορεύεται με σκοπό την εξυπηρέτηση των επικοινωνιακών αναγκών της κυβέρνησης Ερντογάν να οικοδομήσει διεθνώς τη φήμη ενός καθεστώτος που προωθεί την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ασφάλεια.

>Διαδοχικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα την τελευταία εικοσαετία έχουν διακηρύξει σε όλους τους τόνους την επιθυμία τους για περικοπή των αμυντικών δαπανών, ενώ από το 5% του ελληνικού ΑΕΠ οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας έχουν υποχωρήσει και κάτω του 1% την τελευταία δεκαετία («θύμα» και αυτές του αδηφάγου, διεφθαρμένου, ανίκανου και αναποτελεσματικού ελληνικού κράτους των «ελλειμμάτων»), ενώ την ίδια στιγμή η Τουρκία υλοποιούσε εξοπλιστικά προγράμματα και εξήγγειλε ακόμα περισσότερα και πιο φιλόδοξα (αψευδής μάρτυς της τάσης διαμόρφωσης των τουρκικών αμυντικών δαπανών ο συνημμένος πίνακας 1). Πόσο πειστικός είναι ο ισχυρισμός ότι η Άγκυρα αντελήφθη ότι η μέχρι στιγμή στάση της έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα και πλέον επιθυμεί να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις της με την Αθήνα;

>Η πολιτική διακήρυξη της επιθυμίας για αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών θα πρέπει βέβαια να θεωρηθεί συμβατή με το δόγμα των «μηδενικών προβλημάτων» στην τουρκική εξωτερική πολιτική που έχει διατυπώσει ο υπουργός Εξωτερικών της γειτονικής χώρας, καθηγητής Αχμέτ Νταβούτογλου. Κατά συνέπεια, θα ήταν λογικό σφάλμα να απορριφθεί εξ υπαρχής, μόνο με την αιτιολογία ότι πρόκειται για επικοινωνιακό τέχνασμα. Ένας αντίλογος βέβαια θα ήταν τι εξυπηρετεί να ζητάς από μια χώρα να περικόψει τους εξοπλισμούς της τη στιγμή που τα τελευταία πέντε χρόνια δεν έχει υπογράψει κανένα ουσιώδες νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα, και λόγω της οικονομικής κρίσης;

Εάν η τουρκική έκκληση για αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών δεν είναι απλώς επικοινωνιακό τέχνασμα, θα μπορούσε να είναι ένα από τα ακόλουθα:

>Ενδεχομένως, η Τουρκία επιθυμεί να επεκτείνει την περίοδο της ελληνικής εξοπλιστικής απραξίας. Η φημολογία περί του ενδεχομένου υπογραφής στο μέλλον συμβολαίων για την κατασκευή νέων φρεγατών και την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών επόμενης γενιάς είναι βέβαιο ότι ανησυχεί την τουρκική ηγεσία, αφού η οικονομική κατάσταση της γειτονικής χώρας δεν είναι και πολύ καλύτερη. Με την εξαίρεση ενδεχομένως των καλύτερων -θεωρητικά- προοπτικών της λόγω μεγαλύτερου μεγέθους και περιθωρίων ανάπτυξης, εάν δεν υπήρχε το στρατιωτικό κατεστημένο που αντιδρά στην προοπτική περικοπής των εξοπλιστικών του προγραμμάτων, η τουρκική κυβέρνηση θα είχε αιτηθεί βοήθειας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) με το οποίο διαπραγματεύεται τα τελευταία χρόνια, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Και μόνο η διεξαγωγή αυτής της διαπραγμάτευσης με το ΔΝΤ αποκαλύπτει το πόσο ευάλωτη είναι στην πραγματικότητα η τουρκική οικονομία, η οποία θα μπορούσε να τεθεί στο στόχαστρο του διεθνούς κερδοσκοπικού κεφαλαίου σε περίπτωση αλλαγής των γεωστρατηγικών συσχετισμών και των προτεραιοτήτων ισχυρών δρώντων του διεθνούς συστήματος στην ευρύτερη περιοχή.

>Η κυβέρνηση του AKP ενδεχομένως να επιθυμούσε την περικοπή των εξοπλισμών με σκοπό να ασκήσει πίεση στο στρατιωτικό κατεστημένο.

>Η γειτονική χώρα θα ήταν λογικό να εκτιμά ότι η οικονομική πίεση στην Ελλάδα έχει ημερομηνία λήξης και πως στη συνέχεια η χώρα θα μπορούσε εκ νέου να αποτελέσει πόλο έλξης επενδύσεων που θα οδηγήσουν στο δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης, κάτι που θα διαφοροποιούσε τα δεδομένα στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό.

Μια απλή ματιά στο χάρτη της περιοχής αρκεί να καταδείξει ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί καν απειλή ασφαλείας για την Τουρκία. Το φοβικό σύνδρομο που κατατρύχει τον ελληνικό πολιτικό κόσμο σε ό,τι αφορά την Τουρκία ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση, όπου η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα να επιχειρεί την εξαγωγή εσωτερικών της προβλημάτων προς τη Δύση. Μπορεί οι θεωρίες του Νταβούτογλου να φαίνονται «ειρηνικές», ωστόσο, ο «ζωτικός χώρος» στον οποίο αναφέρεται είναι εξόχως αποσταθεροποιητικός, ειδικά στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Πολλώ δε μάλλον όταν η εμπειρία από την εφαρμογή της πολιτικής του μόνο ειρήνη δεν έφερε, ενώ έχει προκαλέσει μεγάλο προβληματισμό και στη Δύση. Όσον αφορά την Ελλάδα, τα προβλήματα στις σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία που εστιάζονται στην περιοχή αμέσου γεωπολιτικού ενδιαφέροντος της Μόσχας, το «εγγύς εξωτερικό», το χώρο που καταλαμβάνουν χώρες πρώην μέλη της ΕΣΣΔ, τα αντίστοιχα προβλήματα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, αποκαλύπτουν ότι οι τουρκικοί εξοπλισμοί δεν πρόκειται ποτέ να συσχετιστούν με την Ελλάδα. Εκτός κι αν η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας έχει παρανοήσει και πιστεύει ότι κινδυνεύει από ενδεχόμενη ελληνική στρατιωτική επίθεση.

Αυτό που ανησυχεί την Άγκυρα είναι το ενδεχόμενο να χάσει το στρατιωτικό πλεονέκτημα που ενδεχομένως πιστεύει ότι έχει αποκτήσει ως αποτέλεσμα της ελληνικής αδράνειας στον αμυντικό τομέα.

Το πλέον πιθανό σενάριο είναι ότι η Τουρκία επιθυμεί να παραπλανήσει την Ελλάδα και να ενισχύσει όλες εκείνες τις φωνές στο εσωτερικό της, που έχοντας ξεχάσει την κρίση των Ιμίων (να υπενθυμίσουμε ότι ξέσπασε μετά από αρκετά χρόνια ελληνικής εξοπλιστικής απραξίας και μετά την ανάδειξη ηγετικής ομάδας που είχε αρχικά κάνει σημαία τη μείωση των αμυντικών δαπανών…), αδυνατούν να διακρίνουν τις απειλές επιλέγοντας τις πλέον βολικές ερμηνείες όσων συμβαίνουν, τέτοιες που να ταιριάζουν με τις προκατασκευασμένες στερεοτυπικές τους αντιλήψεις.

Πίνακας 1. Τουρκικές Αμυντικές Δαπάνες κατ’ έτος σε δις δολάρια ΗΠΑ

Δαπάνες 2004 2005 2006 2007 2008 2009

Συνολικές Αμυντικές

Δαπάνες

(+Στρ/χωροφυλακής

& Ακτοφυλακής) 9,39 11,72 11,63 13,64 13,30 14,00

Συνολικές Αμυντικές

Δαπάνες (μόνο οι

Τουρκικές Ένοπλες

Δυνάμεις) 7,02 8,19 8,30 9,96 10,20 9,90

Συνολικές Αμυντικές

Δαπάνες με στοιχεία

ΝΑΤΟ 9,39 10,30 11,56 11,81 13,32 Μη διαθέσιμα

Παρατηρήσεις:

-Τα ανωτέρω ποσά είναι ενδεικτικά και η ακρίβεια τους ελέγχεται.

-Ο πίνακας έχει συνταχθεί με βάση στοιχεία του ΝΑΤΟ, του International Instituteof Strategic Studies (IISS), και άλλων διεθνών οργανισμών και ινστιτούτων.

-Για το έτος 2009 οι τουρκικές δαπάνες για αγορές αμυντικού υλικού 4 δις δολάρια ΗΠΑ, ενώ για το 2008 το αντίστοιχο ποσό ήταν 3,5 δις δολάρια ΗΠΑ.

Read more...

Κατηγορίες κατά υποστηρικτών του PKK στην Τουρκία


Δικαστήριο στο Ντιγιάρμπακιρ (νοτιοανατολική Τουρκία)απήγγειλε σήμερα κατηγορίες σε βάρος μίας ομάδας Κούρδων ανταρτών και υποστηρικτών τους που επανέκαμψαν από το Ιράκ και παραδόθηκαν σε μία ειρηνική χειρονομία, ανακοινώθηκε από δικαστική πηγή.

Οκτώ ύποπτα μέλη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK)κινδυνεύουν να καταδικαστούν σε ποινές κάθειρξης μέχρι 20 χρόνια για «συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση», ανέφερε η ίδια πηγή.

Εικοσιδύο άλλα άτομα που θεωρήθηκαν ύποπτοι υποστηρικτές του PKK και είχαν καταφύγει στο Ιράκ, όπου η αυτονομιστική οργάνωση έχει βάσεις, κατηγορούνται για συνεργασία και προπαγάνδα υπέρ του PKK και αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να τους επιβληθούν ποινές κάθειρξης μέχρι 15 χρόνια.

Η δίκη θα αρχίσει τον άλλο μήνα στο Ντιγιάρμπακιρ, πόλη της νοτιοανατολικής Τουρκίας ο πληθυσμός της οποίας είναι στη πλειοψηφία του κουρδικής καταγωγής.

Read more...

Τουρκία: Συνέλαβαν πάλι τους στρατηγούς!


Όπως αναφέρεται τόσο στο γραπτό όσο και στον ηλεκτρονικό Τύπο, για τους 19 στρατιωτικούς, εκ των οποίων οι 11 ε.ε. και οι 8 ε.α., που είχαν συλληφθεί στο πλαίσιο των ανακρίσεων για την υπόθεση «Βαριοπούλα» και αφεθεί ελεύθεροι την 1η Απριλίου, μεταξύ των οποίων και ο στρατηγός ε.α. Τσετίν Ντογάν, εκδόθηκε απόφαση για τη σύλληψή τους και πάλι χθες. Υπενθυμίζεται πως οι εισαγγελείς, την Παρασκευή, αντέδρασαν στην απόφαση αποφυλάκισης των παραπάνω και το 12ο Κακουργιοδικείο της Κων/πολης, που αξιολόγησε την αντίρρηση των εισαγγελέων, εξέδωσε απόφαση για την εκ νέου σύλληψή τους.

Το ίδιο δικαστήριο αξιολόγησε και την απόφαση του δικαστή Κουμπάν, για την απελευθέρωση του αντιστράτηγου Όλτζαν και του υποστράτηγου Νταλάι, και εξέδωσε απόφαση για τη σύλληψη και αυτών των δύο [πέραν των 19].
Σημειώνεται ότι ο στρατηγός ε.α. Τσετίν Ντογάν, που είχε αφεθεί ελεύθερος την 1η Απριλίου, αμέσως την επομένη είχε εισαχθεί στο στρατιωτικό νοσοκομείο GATA με τη διάγνωση δισκοπάθειας και ελέχθη ότι θα χειρουργηθεί.
Στην απόφαση του δικαστηρίου επισημάνθηκε ότι ο δικαστής Οκτάι Κουμπάν, που είχε λάβει την απόφαση για την αποφυλάκιση των 19, την 1η Απριλίου, «χρησιμοποίησε απεριόριστα το δικαίωμα κρίσης το οποίο του έχει δοθεί από το Νόμο» και αναφέρθηκε ότι «το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί να το χρησιμοποιεί ανεύθυνα, απεριόριστα και κατά βούληση». Στην αιτιολογία της απόφασης υπογραμμίστηκε ότι «υπάρχουν και ισχύουν ακόμη έντονες υποψίες για το αδίκημα».

Read more...

Πληροφορίες για το υπό εξέλιξη διαγωνισμό για το σκάφος LPD του τουρκικού Ναυτικού



Σύμφωνα με πληροφορίες από την τουρκική Γραμματεία πολεμικής βιομηχανίας το νέο LPD θα κατασκευαστεί στην Τουρκία προφανώς με ξένη τεχνογνωσία, θα είναι εκτοπίσματος 12000-15000 τόνων, θα μπορεί να μεταφέρει 8 ελικόπτερα, τρία UAV, έως και 1000 στρατιώτες, 13 άρματα μάχης και 81 θωρακισμένα οχήματα. Το πλοίο θα κατασκευαστεί σε ένα από τα ακόλουθα τουρκικά ναυπηγεία, με τον νικητή του διαγωνισμού να ορίζεται πριν από το τέλος του 2010 το αργότερο αρχές του 2011.

Anadolu Deniz Insaat Kizaklari AS
Celik Tekne Sanayi ve Ticaret AS
Dearsan Gemi Insaat Sanayi AS
Desan Deniz Insaat Sanayi AS
Istanbul Denizcilik Gemi Insa San ve Tic AS
RMK Marine Gemi Yapim Sanayi AS
Sedef Gemi Insaati AS

Σύμφωνα με εκτιμήσεις διεθνών πρακτορείων ειδήσεων, η ναυπήγηση του τουρκικού LPD πρόκειται να ξεκινήσει το 2012, ενώ θεωρείται σίγουρο ότι ο νικητής του διαγωνισμού θα συνεργαστεί με ξένους ειδικευμένους οίκους σε σύνθετα και δύσκολα ναυπηγικά προγράμματα όπως η ναυπήγηση ενός LPD. Μεταξύ των ξένων εταιρειών που πιθανόν να υποβάλλουν αίτημα συνεργασίας είναι οι

Fincantieri
Hanjin Heavy Industries & Construction
Navantia
Merwede
DCNS
Northrop Grumman Ship Systems
DML Devonport Royal Dockyard
ThyssenKrupp Marine
Damen Schelde Naval Shipbuilding
STX France
BAE Systems

Read more...

Οι τουρκικές παραβιάσεις


Το δίκτυο των ραντάρ του συστήματος αεράμυνας της ΠΑ εντόπισαν σήμερα δύο σχηματισμούς της τουρκικής Αεροπορίας με σύνολο 16 αεροσκαφών οι οποίοι προχώρησαν σε 2 παραβάσεις των κανόνων FIR Αθηνών και τέσσερις παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου. Από τα 16 αεροσκάφη τα 8 έφεραν οπλισμό. Η δραστηριότητα των τουρκικών αεροσκαφών εκτυλίχθηκε στο βόρειο και κεντρικό Αιγαίο.


Read more...

Νέες φωτογραφίες απο τα συντρίμια του Τ129


Νέες ενδιαφέρουσες φωτογραφίες από τα συντρίμμια του πρώτου πρωτότυπου (Ρ1) του προγράμματος Επιθετικού και Τακτικού Αναγνωριστικού Ελικοπτέρου (ΑΤΑΚ) Τ129 του Τουρκικού στρατού, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα το ε/π Ρ1 θα χρησιμοποιείτο για την ανάπτυξη των συστημάτων της τουρκικής διαμόρφωσης με την πιστοποίηση του (προ του ατυχήματος) να υπολογίζεται τον Απρίλιο του 2013. Το πρώτο ε/π παραγωγής υπολογιζόταν να παραδοθεί 2 μήνες αργότερα τον Ιούνιο του 2013. Άγνωστο παραμένει ακόμα σε τι βαθμό θα επηρεάσει το ατύχημα την πορεία του προγράμματος, το σίγουρο πάντως είναι ότι θα υπάρξουν κάποιες καθυστερήσεις - Υπενθυμίζεται ότι οι αρχές του τουρκικού προγράμματος απόκτησης επιθετικών ελικοπτέρων χάνονται κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '90..


Read more...

ΤΟΥΡΚΙΑ: ΝΕΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ


Τουλάχιστον 14 άτομα συνελήφθησαν εχθές μετά από εφόδους που πραγματοποίησε η τουρκική αστυνομία σε σπίτια στρατιωτικών σε όλη τη χώρα. Μεταξύ των συλληφθέντων, ο αριθμός των οποίων αμφισβητείται με τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα να μιλούν για πολλούς περισσότερους, συμπεριλαμβάνονται και 4 στρατηγοί. Σε μια παράλληλη εξέλιξη σήμερα το πρωί ο εισαγγελέας μετακίνησε δύο ανακριτές, δίνοντας τροφή για σχόλια σχετικά με τις συγκρούσεις που υπάρχουν στο εσωτερικό της εξουσίας.

Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση του Ερντογάν με αφορμή τις αποκαλύψεις στην εφημερίδα Ταράφ, που είδαν το φως της δημοσιότητας τον Φεβρουάριο, έχει ξεκινήσει μια επιχείρηση μαζικών συλλήψεων και απαγγελίας κατηγοριών εναντίον αξιωματικών του στρατού που σηματοδοτεί την αναδίπλωση του κεμαλικού κατεστημένου και την απώλεια των προσβάσεων που διαθέτει. Οι κατηγορίες εναντίον τους είναι συντριπτικές και απόλυτα στοιχειοθετημένες, με βάση τα δημοσιεύματα, με αποτέλεσμα η κοινωνία να οργίζεται για τα τυχοδιωκτικά παιχνίδια στα οποία εμπλέκονταν όπως ήταν για παράδειγμα η τεχνητή πρόκληση με την Ελλάδα με απώτερο σκοπό να ανατρέψουν τους ισλαμιστές από την κυβέρνηση και να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους. Στο εξής και σε συνδυασμό με την προωθούμενη συνταγματική μεταρρύθμιση οι ισορροπίες μεταξύ κεμαλικού κατεστημένου και ισλαμιστών αλλάζουν άρδην, εις βάρος των πρώτων.

Read more...

«Γκρίζα ζώνη» το Αιγαίο!


Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗ

«Γκρίζα» ζώνη χαρακτηρίζει το ΝΑΤΟ ολόκληρο το Αιγαίο, γεγονός που έθεσε σε συναγερμό το υπουργείο Εξωτερικών και το Εθνικής Άμυνας παραμονές του Πάσχα. Οι σύγχρονοι εφιάλτες άνοιξαν την Κερκόπορτα του Αιγαίου στην Άγκυρα στρώνοντας για αυτήν κόκκινο χαλί…
Συγκεκριμένα την ώρα που τουρκικές κορβέτες έκαναν βόλτες έως και το Σούνιο, στο Πεντάγωνο κατέφτανε η επιστολή από τον Διοικητή του Αεροπορικού Υποστρατηγείου της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, που εδρεύει στη Σμύρνη, βάσει της οποίας αφαιρούνταν στον νέο σχεδιασμό του ΝΑΤΟ ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου από το Κέντρο Αεροπορικού Ελέγχου Περιοχής (CAOC-4) που εδρεύει στη Λάρισα.

Η δικαιολογία που επικαλέστηκε ο Αμερικανός αξιωματούχος από τη Σμύρνη είναι πως θα είναι «τυφλός» τομέας για το ΝΑΤΟ η συγκεκριμένη περιοχή που εκτείνεται μέχρι την Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο έως ότου αποσαφηνιστεί ποια χώρα έχει τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο (!) και ποιο κράτος θα χαρακτηρίζει τα ίχνη που εμφανίζονται στα ραντάρ που το ελέγχουν. Η επιστολή αυτή εστάλη στο Ελληνικό Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα, όπου ο διοικητής του είναι και ταυτόχρονα διοικητής του Νατοϊκού Αεροπορικού Κέντρου Περιοχής (CAOC-4).
Στην παρούσα φάση χαρακτήριζε ο Αμερικανός αξιωματούχος το Αιγαίο ως ουδέτερη και ευαίσθητη περιοχή. Γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία του ΝΑΤΟ και τινάζει στον αέρα τις σχέσεις Ελλάδος και Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Εξελίξεις που εξυπηρετούν βέβαια πλήρως τα τουρκικά συμφέροντα.
Ο Αμερικανός διοικητής ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκε ότι η Συμμαχία μπορεί να ενδιαφέρεται να βλέπει τι γίνεται πάνω από την Αλβανία, το Ιόνιο και ολόκληρο τον πλανήτη αλλά δεν την… απασχολεί το Αιγαίο (!). Δεν θέλει να γνωρίζει τις παραβιάσεις στο FIR Αθηνών, τις παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου μας, τις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από τα ελληνικά νησιά, ούτε τις προσπάθειες που κάνουν να ρίξουν σε απώλεια στήριξης ελληνικά ελικόπτερα που συμμετείχαν στην επιχείρηση FRONTEX. Γεγονός που θα δώσει το περιθώριο στους Τούρκους στρατηγούς να διαπράξουν στο Αιγαίο ό,τι έγκλημα επιθυμούν, όποια προβοκατόρικη ενέργεια σχεδιάσουν. Και μόνο ότι το Αιγαίο θα μετατραπεί σε μία σκοτεινή πλευρά θα δώσει το σύνθημα στο στρατιωτικό κατεστημένο της Άγκυρας ότι «έχει πλάτες για να διαπράττει ανενόχλητο τις αυθαιρεσίες του», σχολίαζαν Έλληνες αξιωματούχοι του Πενταγώνου. Ταυτόχρονα εξέφραζαν τις ανησυχίες τους για τις απρόβλεπτες συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν.
Δεν θα υπάρχουν πλέον για το ΝΑΤΟ επίσημες καταγραφές των γεγονότων που θα διαδραματίζονται στο Αιγαίο. Μέχρι σήμερα το τι συνέβαινε στο FIR Αθηνών το έδινε το Νατοϊκό Αεροπορικό Κέντρο της Λάρισας. Κάθε τουρκικό μαχητικό που εισέρχονταν σε αυτό χωρίς προηγουμένως να έχει καταθέσει σχέδιο πτήσεως στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, αυτομάτως χαρακτηρίζονταν εχθρικό και ασύμμετρη απειλή.
Η εξέλιξη αυτή από το Νατοϊκό Αεροπορικό Υποστρατηγείο της Σμύρνης έρχεται μετά από τις αντιρρήσεις της Αθήνας να δεχτεί την εκ περιτροπής τοποθέτηση Τούρκου Διοικητή στο Συμμαχικό Κέντρο Αεροπορικού Ελέγχου Περιοχής στη Λάρισα. Ενοχλήθηκε φαίνεται η Άγκυρα από την αντίδραση της Ελλάδος και την ταυτόχρονη κατάργηση του αντίστοιχου CAOC στο Εσκι Σεχιρ. Έτσι έθεσε σε δράση τους σύγχρονους «εφιάλτες».
Τέλος, ο Αμερικανός Διοικητής με το Νατοϊκό καπέλο, στη Σμύρνη, αναφέρει στην επιτολή του ότι η Συμμαχία θα ξαναέχει εικόνα του Αιγαίο όταν επιλυθούν οι διαφορές και αποσαφηνιστεί ποια χώρα θα χαρακτηρίζει τα ίχνη στην περιοχή.
Ήδη στις Νατοϊκές αυτές μεθοδεύσεις απέστειλε προσεκτική επιστολή το ΓΕΑ (τη Μεγάλη εβδομάδα) με τις κατευθύνσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας και του υπουργείου Εξωτερικών, προβάλλοντας τις εύλογες αντιρρήσεις της Αθήνας. Και όλα πλέον είναι ανοιχτά…
Βέβαια αναλυτές εξετάζουν μήπως οι μεθοδεύσεις αυτές, σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα της χώρας και τον ερχομό στην Αθήνα του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, δημιουργήσουν τεχνηέντως στη χώρα μας αδιέξοδα προκειμένου να υιοθετήσει η Ελλάδα υποχωρητική στάση στις παράλογες αξιώσεις της Άγκυρας για συνδιαχείριση του Αιγαίου…

Read more...

305 παραβιάσεις του ΕΕΧ το α’ τρίμηνο του 2010 – Στην Άγκυρα με μυστική ατζέντα ο ΑΝΥΠΕΞ Δ.Δρούτσας


Στην Τουρκία θα βρίσκεται από αύριο ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας, σε ένα ταξίδι που υποτίθεται θα προετοιμάσει την ατζέντα του Ιουνίου, όταν ο Ταγίπ Ερντογάν θα ταξιδέψει στην Αθήνα για να συναντηθεί με τον Γιώργο Παπανδρέου. Kαι ενώ οι τουρκικές παραβιάσεις του ΕΕΧ στο Αιγαίο το α’ τρίμηνο του έτους έφτασαν τις … 305! Αλλά, στην κυβέρνηση φαίνεται ότι έχουν πειστεί για τα … απίστευτα: Ότι η Τουρκία έχει αποφασίσει να μειώσει τις αμυντικές της δαπάνες!

Για την ακρίβεια έχουν πιστέψει ότι ο Ταγίπ Ερντογάν λόγω της σύγκρουσης με το κεμαλικό κατεστημένο που εκφράζεται κυρίως από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, έχει αποφασίσει να περικόψει τις στρατιωτικές δαπάνες. Και βάσει αυτού του συμπεράσματος πορεύονται στις όποιες συμφωνίες, μεταξύ αυτών και της προσφυγής στο δικαστήριο της Χάγης για την υφαλοκρηπίδα.

Διαχωρίζουν την τουρκική πολιτική έναντι της Ελλάδος σε «καλούς Τούρκους και κακούς Τούρκους», χωρίς να δείχνουν να αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο από αυτόν τον διαχωρισμό. Μιλάνε για «κίνδυνο ατυχήματος» στο Αιγαίο από τις τουρκικές προκλήσεις, όπως δήλωσε την περασμένη Κυριακή σε συνέντευξή του ο Δ.Δρούτσας, αλλά «κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά» σε όλα αυτά που αποδεικνύουν ότι η πολιτική της Άγκυρας είναι μία και ενιαία.
Οι προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο δεν γίνονται από τους «κακούς Τούρκους» γίνονται απλά από το τουρκικό Ναυτικό και την τουρκική Αεροπορία. Σε ότι αφορά τις μειώσεις εξοπλισμών από την Άγκυρα αυτά είναι για ελληνική εσωτερική κατανάλωση αφού αγνοούν ότι η Τουρκία έχει επενδύσει τεράστια ποσά στην αμυνιτκή βιομηχανίας της τα τελευταία ΄τριάντα χρόνια και τώρα δρέπει τους καρπούς αυτών των προσπαθειών της με τεράστιες εξαγωγές αμυνιτκού υλικού και αυτάρκεια στα περισσότερα συστήματα των ενόπλων δυνάμεων της.
Αλλά φαίνεται ότι η «φιλειρηνική» ιδεοληψία στο υπουργείο Εξωτερικών είναι το σήμα κατατεθέν αυτής της κυβερνητικής περιόδου.
Μόνο τυχαία δεν είναι η επικοινωνιακή αντιμετώπιση του θέματος της τουρκικής κορβέτας που επί μία ημέρα αλώνιζε ανενόχλητη σε Κυκλάδες και Αργοσαρωνικό: Σταμάτησαν να ενημερώνουν τους στρατιωτικούς συντάκτες! Κάθε ημέρα οι Τούρκοι απειλούν στα ελικόπτερα του Λιμενικού στο Α.Αιγαίο, κάθε ημέρα έχουμε παραβιάσεις και η απάντηση από ελληνικής πλευράς είναι το σκοτάδι που προσπαθούν να επιβάλουν στα ΜΜΕ.
Στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου οι προκλήσεις έχουν ξεπεράσει όμως, τις προκλήσεις κάθε άλλης περιόδου. Τα ναυτικά επεισόδια, διαδέχονται το ένα το άλλο, όπως αποκάλυψε το defencenet.gr την περασμένη Πέμπτη. Εκτός από την παύση ενημέρωσης των στρατιωτικών συντακτών το άλλο μέτρο που έλαβε η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα, ήταν η παύση των αναχαιτίσεων. Κάποιες διακριτικές αναγνωρίσεις μεταξύ 6 και 10 μιλίων και τίποτα άλλο.

Read more...

Ερντογάν: Η Τουρκία δεν θα είναι "βάρος" για την Ευρώπη


Ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι η χώρα του, η οποία φιλοδοξεί να ενταχθεί στην ΕΕ, δεν σκοπεύει να γίνει "φορτίο" στην Ευρώπη, αλλά κυρίως επιθυμεί να συμμερισθεί τις δυσκολίες που αυτή αντιμετωπίζει.

"Η Τουρκία είναι ένα μεγάλο κράτος, αλλά δεν επιθυμούμε να γίνουμε βάρος στην ΕΕ. Εμείς θέλουμε να αναλάβουμε ένα κομμάτι από το βάρος της" τόνισε ο Ερντογάν σε ομιλία του στο Σεράγεβο, με την ευκαιρία της διήμερης επίσκεψής του στη βοσνιακή πρωτεύουσα. Και πρόσθεσε: "Εμείς θέλουμε μία Ευρώπης της ειρήνης, στα πλαίσια της οποία η Τουρκία θα λάβει την πρέπουσα θέση της".

"Εμείς κάνουμε το καθήκον μας και στοχεύουμε σε μία ένταξη, αργά, ή γρήγορα, στην ΕΕ. Εάν δεν μας δεχθούν στους κόλπους τους, εμείς δεν έχουμε τίποτε να χάσουμε, καθώς εκείνοι θα έχουν επιλέξει πλέον να είναι μία χριστιανική λέσχη" ανέφερε ο τούρκος πρωθυπουργός, του οποίου η χώρα έχει ανοίξει τα 12 από τα 35 "κεφάλαια" των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τους 27.

Εκφράζοντας τη λύπη του για τη βραδύτητα της σχετικής διαδικασίας, ο Ερντογάν δήλωσε ότι η Τουρκία έχει να αντιμετωπίσει "προϋποθέσεις που δεν έχουν επιβληθεί σε καμμία άλλη χώρα".

Σήμερα Τρίτη (6/4) ο Ερντογάν θα μεταβεί στη Γαλλία, για μία επίσκεψη που θα εστιασθεί στη συνεργασία στους τομείς της οικονομίας, του πολιτισμού και της ασφάλειας, και μόνον περιθωριακά στο θέμα της προσέγγισης της Τουρκίας στην ΕΕ.

Read more...

Συναγερμός στη Δύση για τον "Αγωγό της Ειρήνης"


Στα μέσα Μαρτίου υπεγράφη στην Άγκυρα μία διεθνής ενεργειακή συμφωνία, το ενδεχόμενο υλοποίησης της οποίας έχει θέσει τις ΗΠΑ και πολλές δυτικές χώρες σε συναγερμό. Στην Τουρκία τέθηκαν οι υπογραφές, μετά από μεγάλη καθυστέρηση, για την κατασκευή του αγωγού «Ιράν – Πακιστάν – Ινδίας», που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Ιράν στις δύο μεγάλες αυτές οικονομίες της νότιας Ασίας. Στο αρχικό στάδιο, το σχέδιο υπέγραψαν το Ιράν και το Πακιστάν, ενώ η Ινδία αναμένεται να προσχωρήσει σε δεύτερο χρονικό σημείο. Το Ιράν έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την ενδεχόμενη συμμετοχή και της Κίνας στο σχέδιο.

Η ιδέα για τον αγωγό, που είναι γνωστός ως αγωγός ΙΡΙ ή «αγωγός της ειρήνης» καθώς θα ικανοποιεί τις ανάγκες δύο χωρών όπως η Ινδία και το Πακιστάν που έχουν ζήσει πολλές ένοπλες συγκρούσεις, ανάγεται στη δεκαετία του 1950. Σχεδιάσθηκε στις λεπτομέρειές της και προωθήθηκε τη δεκαετία του 1990. Οι καθυστερήσεις δεκαετιών οφείλονται στις κάκιστες σχέσεις της Ινδίας με το Πακιστάν και στην πολιτική ανασφάλεια που επικρατεί στο τελευταίο. Σημειωτέον ότι μεταξύ Ιράν και Πακιστάν υφίστανται σημαντικές διαφορές πολιτικών συμφερόντων στην περιοχή, καθώς το Ιράν διεκδικεί την ηγεσία του απανταχού Σιϊτικού Ισλάμ, διατηρώντας σημαντική επιρροή στη Σιϊτική μειονότητα του Πακιστάν, ενώ το τελευταίο προωθεί το Σουνιτικό Ισλάμ.

Τα συμφέροντα των δύο χωρών συγκρούονται στο Αφγανιστάν, με το Ιράν να θεωρείται εχθρός των Ταλιμπάν και το Πακιστάν να τους έχει στηρίξει μέχρι πρόσφατα. Το κοινό σήμερα μέτωπο κατά των Ταλιμπάν, που δραστηριοποιούνται στις βορειοδυτικές επαρχίες του Πακιστάν, έχει ενώσει τις δύο χώρες εναντίον τους. Διατηρείται όμως η ένταση αναφορικά με την Ιρανική επιρροή στους Σιΐτες του Πακιστάν, που αποτελούν το 20% του πληθυσμού και ανήκουν στις ανώτερες τάξεις της χώρας.

Ο αγωγός ΙΡΙ προβλέπει τη μεταφορά φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της επαρχίας Παρς του Ιράν στις επαρχίες Μπαλουτσιστάν και Σιντ του Δυτικού Πακιστάν, με τελική απόληξη του ενός κλάδου στο Καράτσι, τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Σε δεύτερο στάδιο, προβλέπεται επέκταση του αγωγού προς το Παντζάμπ και απόληξή του στο Νέο Δελχί, την Ινδική πρωτεύουσα. Ο αγωγός, το κόστος του οποίου ανέρχεται σε 7.6 δις δολλάρια, στοχεύει να δώσει λύση στο ενεργειακό πρόβλημα του Πακιστάν. Η χώρα των 170 εκατομμυρίων μπορεί να καλύψει επί του παρόντος μόνο το 80% των ενεργειακών αναγκών της, με αποτέλεσμα τις συχνές διακοπές στην ηλεκτροδότηση που έπληξαν σημαντικά τη βιομηχανική παραγωγή της χώρας.

Ο υπουργός Πετρελαίου και Φυσικών Πόρων του Πακιστάν Ναουίντ Καμάρ χαιρέτισε την υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό ως «ιστορικό επίτευγμα» προς την κατεύθυνση της επίλυσης των ενεργειακών αναγκών του Πακιστάν. Σύμφωνα με τη συμφωνία που υπεγράφη στην Άγκυρα, ο αγωγός θα μεταφέρει καθημερινά περίπου 25 εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου από το Ιράν στο Πακιστάν, από το 2015.

Πολλές εταιρείες, ανάμεσά τους και πετρελαϊκές εταιρείες δυτικών χωρών, έχουν δηλώσει ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στην κατασκευή του αγωγού. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, το τμήμα του αγωγού στο Πακιστάν θα κατασκευασθεί από τη National Iranian Gas Company, ενώ εκείνο στο Πακιστάν από τη Sui Northern Gas Company Ltd. και τη Sui Southern Gas Company Ltd.

Επί της αρχής, η δημιουργία ενός αγωγού ανάμεσα στην Ινδία και το Πακιστάν βρίσκει τη στήριξη της Ουάσιγκτον και των Ευρωπαϊκών χωρών, που βλέπουν στην ένταση μεταξύ των δύο αυτών πυρηνικών δυνάμεων ως σημαντική απειλή για την περιφερειακή αλλά και την παγόσμια ασφάλεια. Ένα ενεργειακό σχέδιο δισεκατομμυρίων δολλαρίων θα καλλιεργούσε σχέσεις οικονομικής αλληλεξάρτησης μεταξύ των δύο χωρών και θα μείωνε την ένταση, που τις οδήγησε τρεις φορές σε ένοπλη σύγκρουση από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας τους το 1947.

Ωστόσο, τις αντιρρήσεις ιδιαίτερα της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου προκαλεί η συμμετοχή στο σχέδιο του Ιράν. Η χώρα διαθέτει τα δεύτερα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου στον κόσμο μετά τη Ρωσία. Ωστόσο, οι κυρώσεις των δυτικών χωρών, η πολιτική αστάθεια και οι καθυστερήσεις στην κατασκευή αγωγών δεν έχουν επιτρέψει την κατάλληλη αξιοποίηση των αποθεμάτων αυτών, και το Ιράν δεν έχει αναδειχθεί ακόμη σε σημαντικό εξαγωγέα.

Στην παρούσα χρονική συγκυρία, τονίζουν αμερικανοί αναλυτές, η πιθανότητα πολέμου ανάμεσα στις δύο πυρηνικές δυνάμεις της νότιας Ασίας είναι μηδαμινή. Αφήνοντας κατά πέραν τον ανταγωνισμό με την Ινδία, το Πακιστάν βρίσκεται σε έναν αγώνα επιβίωσης, καθώς τμήμα της επικράτειάς του έχει περιέλθει στα χέρια των Ισλαμιστών και πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις δονούν καθημερινά τη χώρα. Η προτεραιότητα της Ουάσιγκτον στην περιοχή δεν είναι πια η σύσφιξη των σχέσεων Ινδίας – Πακιστάν, που βρίσκονται αντιμέτωπες με τον κοινό κίνδυνο της ισλαμικής τρομοκρατίας. Στην κορυφή των προτεραιοτήτων της βρίσκεται η καταπολέμηση της τρομοκρατίας αυτής και του φονταμενταλιστικού Ισλάμ, καθώς και η αποτροπή των περαιτέρω πυρηνικών εξοπλισμών και κυρίως η παρεμπόδιση της

Η Ινδία εξάλλου δεν έχει ακόμη υπογράψει το σχέδιο και η συμμετοχή της σε αυτό μοιάζει αβέβαιη. Ο λόγος της καθυστέρησης είναι οι διαφορές γύρω από την τιμή του παρεχόμενου φυσικού αερίου, αλλά και ανησυχίες σχετικές με την ασφάλεια του αγωγού. Ο τελευταίος θα διέρχεται από την περιοχή του Μπαλουτιστάν. Αυτή μοιράζεται ανάμεσα στο Ιράν και το Πακιστάν και είναι εστία αντάρτικου και αποσχιστικού αγώνα και στις δύο χώρες. Η Ινδία αποχώρησε από το σχέδιο το 2009, έχοντας συνυπογράψει συμφωνία το προηγούμενο έτος για την παροχή ατομικής ενέργειας για μη πολεμικούς σκοπούς από τις ΗΠΑ.

Η συμφωνία αποτέλεσε παράβαση της πάγιας αμερικανικής θέσης περί μείωσης των πυρηνικών υποδομών, ενώ προτάθηκε ως εναλλακτική λύση στην εξάρτηση από το φυσικό αέριο. Η Ουάσιγκτον υπήρξε απρόθυμη να υπογράψει παρόμοια συμφωνία με το Πακιστάν, καθώς ήδη ανησυχεί για την ενδεχόμενη παράδοση της χώρας στο χάος και την κατάληψη του υφιστάμενου πυρηνικού οπλοστασίου της από τους Ισλαμιστές.

Η Ινδία, χώρα ενός και πλέον δισεκατομμυρίου κατοίκων και επίσης πυρηνική δύναμη, έχει στραφεί προς την πυρηνική ενέργεια και για ειρηνικούς σκοπούς, προκειμένου να καλύψει τις ενεργειακές της ανάγκες. Η λύση, ωστόσο, του ενεργειακού της προβλήματος πρέπει να δοθεί άμεσα. Σήμερα, η ανερχόμενη οικονομία της Ινδίας μπορεί να καλύψει μόνο το ήμισυ της εγχώριας ζήτησης σε φυσικό αέριο από ίδια αποθέματα. Ακόμη και οι αναλυτές οι προσκείμενοι στο State Department τονίζουν πως το Ιράν, λόγω της οικονομικής κρίσης που το μαστίζει αλλά και της γεωγραφικής του εγγύτητας με την Ινδία, είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες της σε φυσικό αέριο στη χαμηλότερη τιμή. Το πρόβλημα, φυσικά, είναι η διέλευση του ΙΡΙ από το Πακιστάν.

Η Ινδία είναι φυσικό να νιώθει καχυποψία γύρω από τη σύμπραξη με το τελευταίο, στο οποίο η υπογραφείσα συμφωνία δίνει το δικαίωμα να ζητά από την Ινδία τέλη για τη διέλευση του φυσικού αερίου. Η εκβιαστική χρήση του «χαρτιού της ενέργειας» από τη Ρωσία ενάντια στην Ουρκανία στο παρελθόν αποτελεί κακό προηγούμενο και προειδοποίηση για το ενδεχόμενο η χώρα προέλευσης ή διέλευσης να επικαλεσθεί πολιτικές ή οικονομικές διαφορές και να «κλείσει τη στρόφιγγα». Παρά ταύτα, η Ινδία κάλεσε το Πακιστάν και το Ιράν σε τριμερείς επαφές που θα πραγματοποιηθούν το Μάιο στην Τεχεράνη.

Η Ουάσιγκτον είχε προσπαθήσει να αποτρέψει το Πακιστάν από την υπογραφή της συμφωνίας, υποσχόμενη αρωγή για την κατασκευή σταθμού φυσικού αερίου και τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας από το Τατζικιστάν μέσω του Αφγανιστάν. Εκπρόσωπος του Πακιστανικού Υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε πως η υπογραφή της συμφωνίας υπαγορεύθηκε από τα νόμιμα οικονομικά συμφέροντα της χώρας του. Ωστόσο, για τις ΗΠΑ και τη Βρετανία η κατασκευή του αγωγού δεν είναι παρά μία διέξοδος για την Ιρανική οικονομία, που αποδυναμώνει το αποτέλεσμα των κυρώσεων που η Δύση έχει επιβάλει στην Τεχεράνη. Το σχέδιο αποτελεί κτύπημα στην αμερικανική στρατηγική του συντονισμένου και πολυεθνικού μποϊκοτάζ της ενεργειακής υποδομής της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Σημαντική λεπτομέρεια, η υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ Ιράν και Πακιστάν στην Άγκυρα. Η Τουρκία επιθυμεί να αυξήσει την επιρροή της στο διεθνή ενεργειακό χάρτη, καθιστάμενη η ίδια «γέφυρα μεταφοράς» των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου της Μέσης Ανατολής, της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου προς την Ευρώπη. Η χώρα βρίσκεται στο κέντρο ενός εκτεταμένου δικτύου υφισταμένων αγωγών, αλλά πολλών υπό σχεδιασμό, όπως ο αγωγός Ναμπούκο. Το δίκτυο αυτό των αγωγών έχει αποκληθεί «ο δρόμος του μεταξιού του 21ου αιώνα». Παράλληλα, η κυβέρνηση Έρντογαν επιθυμεί να αναλάβει ρόλο ηγετικό μεταξύ των μουσουλμάνων. Έτσι, η υπογραφή μίας ενεργειακής συμφωνίας δισεκατομμυρίων δολλαρίων στην τουρκική πρωτεύουσα και με τις ευλογίες της Άγκυρας θεωρήθηκε θρίαμβος της τουρκικής διπλωματίας.

Read more...

Τουρκικός τύπος 05.04.2010


Στην επισκόπηση του τουρκικού τύπου ξεκινάμε με την εφημερίδα Vatan η οποία δημοσιεύει τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Recep Tayyip Erdoğan στη τελετή που διοργανώθηκε με αφορμή τα εγκαίνια του νέου καναλιού της TRT "TRT El Türkiye" το οποίο θα κάνει μετάδοση επί 24 ώρες στα αραβικά. Ο κ. Erdoğan ανέφερε ότι είναι μια ιστορική μέρα για την αδελφοσύνη μεταξύ Τούρκων και Αράβων. Στην είδηση διαβάζουμε ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός, στα τούρκικα και τα αραβικά σημείωσε τα εξής: " Χωρίς την ύπαρξη σας δεν έχει καμία σημασία ο κόσμος. Ξέρουμε ότι μοιραζόμαστε τις ίδιες ρίζες. Οι Τούρκοι και Άραβες είναι σαν τα δάχτυλα ενός χεριού. Μοιραζόμαστε την ίδια ιστορία. Να ξέρεται ότι θα μοιραζόμαστε και το ίδιο μέλλον. Η μοίρα της İstanbul δεν μπορεί να ξεχωριστεί από το Κάιρο, η μοίρα της Βηρυτού από τη Δαμασκό, της Βαγδάτης από τη Μέκκα και τη Μεδίνα επίσης δεν μπορεί να ξεχωριστεί η μοίρα της Ιερουσαλήμ από τη Γάζα. Στην πρόσφατη ιστορία μπορεί να έχουν φτιαχτεί σύνορα μεταξύ μας αλλά εμείς μπορούμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια. Καμιά δύναμη δεν μπόρεσε να χωρίσει τα αδέλφια και να προκαλέσει διαμάχη, δεν θα μπορέσει και στο μέλλον. Η Τουρκία αν και προσανατολίζεται προς τη Δύση, ποτέ δεν γύρισε την πλάτη της στην Ανατολή".

Περνάμε στη Zaman η οποία μας πληροφορεί με τις δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε ότι πρέπει όλοι να τηρήσουν δίκαια στάση προς την Τουρκία η οποία συνεχίζει τις ενταξιακές διαβουλεύσεις με την Ε.Ε.. Ο Βεστερβέλε είπε τα εξής : "Η Τουρκία έχει το δικαίωμα να ζητήσει αξιόπιστο εταίρο και τη δίκαια συνέχιση στις διαβουλεύσεις η οποία συνεχίζει τις ενταξιακές διαβουλεύσεις με την Ε.Ε.". Ο Γερμανός υπουργός στη συνέντευξη που παραχώρησε στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung σημείωσε ότι η προοπτική της Κοινότητας είναι ισχυρή για την ένταξη της Τουρκίας αλλά από την άλλη τόνισε ότι η Ankara δεν είναι ακόμη έτοιμη για την ένταξη. Τέλος ο υπουργός είπε ότι η πρωτοβουλίες της Τουρκίας θα συμβάλλει στην ειρήνη της περιοχής.

Η Yeni Şafak δημοσιεύει ότι οι τελευταίες επιθέσεις συγκλόνισαν το Ιράκ μετά τη νίκη της κοσμικής συμμαχίας στις εκλογές στην χώρα. Στην είδηση διαβάζουμε ότι οι τελευταίες επιθέσεις στη Βαγδάτη ήταν η πιο αιματηρές της τελευταίας περιόδου. Ο στόχος των επιθέσεων ήταν οι πρεσβείες της Γερμανίας, Ιράν και της Αιγύπτου με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 50 άτομα. Η μεγαλύτερη επίθεση πραγματοποιήθηκε κοντά στην ιρανική πρεσβεία όπου τραυματίστηκαν άτομα τα οποία περίμεναν στην τράπεζα.

Η τελευταία εφημερίδα είναι η Sabah και μας πληροφορεί ότι οι εκπρόσωποι του τουρισμού προσπαθούν να μετατρέψουν την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σε ευκαιρία για τον εαυτό τους. Στην είδηση αναφέρονται οι δηλώσεις των εκπροσώπων τουρισμού ότι πρέπει να προσελκύσουν τους τουρίστες που δεν θα ταξιδέψουν στην Ελλάδα. Αναφέρεται ότι υπάρχει πτώση στις κρατήσεις κατά 15% στην Ελλάδα και την Ισπανία για το 2010 και αυτό πρέπει να μετατραπεί σε ευκαιρία για την Τουρκία.


Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP