Ο κ. Καραμανλής δεν πηγαίνει στην Ουάσιγκτον...άλλη μια ένδειξη ή μια απλή σύμπτωση;;;;;;

του Βασίλη Μαρκεζίνη

O κ. Καραμανλής επρόκειτο να συναντηθεί με τον πρόεδρο Ομπάμα στις 24 Μαρτίου, για να συνεορτάσουν την εθνική μας επέτειο. Για τον μεν κ. Ομπάμα θα ήταν μια ευκαιρία προς άγραν ελληνοαμερικανικών ψήφων, για τον δε κ. Καραμανλή μια αφορμή να τον θαυμάσουν οι έλληνες εκλογείς δίπλα στον θρυλικό αμερικανό πρόεδρο. Λέγεται ότι το ταξίδι αυτό πολύ το επιθυμούσε ο έλληνας πρωθυπουργός, και η υπουργός Εξωτερικών μας ανέλαβε να του το οργανώσει μετά τη δική της πολυδιαφημισμένη επίσκεψη...

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον κ. Καραμανλή για αυτή την επιθυμία του. Εκπροσωπώντας μια μικρή χώρα αντιμέτωπη με εξωτερικές και εσωτερικές θύελλες και έχοντας δεχτεί σοβαρές αντιδράσεις από τον σημαντικότερο «σύμμαχό» του, ο οποίος θεωρεί ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική παρουσιάζει σημάδια ανεξαρτησίας, η προσπάθεια κάποιας προσέγγισης ήταν οπωσδήποτε δικαιολογημένη. Πέραν τούτου, ο κ. Καραμανλής ήλπιζε, όπως και πολλοί Ελληνες, ότι η νέα αμερικανική κυβέρνηση θα αποδεικνυόταν διαφορετική από την προηγούμενη. Πολλοί λίγοι, ανάμεσα στους οποίους και ο γράφων, είναι αυτοί που επιμένουν ότι οι ως τώρα αλλαγές στην αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι απλώς φραστικές. Ο γράφων πιστεύει επίσης ότι οι Αμερικανοί εκλαμβάνουν τη φιλία ως υποταγή και τις εξωτερικές σχέσεις τους ως στηριζόμενες στο συμφέρον και όχι στο συναίσθημα. Οι άνθρωποι όμως που «πλέουν σε πελάγη ευτυχίας» δεν θέλουν να ακούν κακά μαντάτα. Είναι πιο ρομαντικό να παραμένεις στα σύννεφα, παρά να βιώνεις την αθλιότητα του πραγματικού κόσμου.
Παραδόξως, το προαίσθημα του στοχαστή βγήκε πιο σωστό από τις ελπίδες που έτρεφε η κυβέρνηση. Η συνάντηση πρέπει να περιμένει ως τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, οπότε θα είναι πια δύσκολο για τους Αμερικανούς να αρνηθούν στον Πρωθυπουργό μας μια χειραψία, έστω, προ του φακού.

▅ Αποτιμώντας τον συνομιλητή
Η επιθυμητή πλην όμως απραγματοποίητη συνάντηση στέρησε από τον έλληνα πρωθυπουργό την ευκαιρία να αρχίσει να καταλαβαίνει τον τρόπο σκέψης του Ομπάμα.
Αποτιμώντας τον Ομπάμα, ο κ. Καραμανλής θα αποκτούσε προσωπική αντίληψη για τον αμερικανό πρόεδρο, καθώς και τη δυνατότητα να τον συγκρίνει με τον κ. Πούτιν, τον οποίο έχει ήδη συναντήσει αρκετές φορές. Αυτή η σύγκριση θα του έδινε την ευκαιρία να εκτιμήσει ποιος από τους δύο μπορεί να αποδειχθεί πιο χρήσιμος για την Ελλάδα, αλλά και πώς θα μπορούσε η χώρα μας να διατηρήσει καλές σχέσεις και με τους δύο.
Βεβαίως, οι ενημερώσεις που εν όψει της συνάντησης πρέπει να έλαβε ο κ. Καραμανλής από την υπουργό του θα του φανούν χρήσιμες. Στην πολιτική, όμως, όσο καλές και αν είναι οι σχέσεις δύο συναδέλφων, τίποτε δεν υποκαθιστά την άμεση προσωπική αξιολόγηση του εκάστοτε φίλου ή αντιπάλου.
Επιπλέον, πεπειραμένος καθώς είναι στην πολιτική, ο κ. Καραμανλής θα γνώριζε ήδη τους κινδύνους της ακούσιας αλλοίωσης των πληροφοριών που θα του έδιναν οι σύμβουλοί του. Η ματαιωθείσα συνάντηση σημαίνει ότι η προσωπική του αξιολόγηση πρέπει τώρα να περιμένει μια ενδεχόμενη συνάντηση στο ΝΑΤΟ, μια συνάντηση όμως που δεν θα του δώσει την ίδια άνεση χρόνου για να κάνει καλά τη δουλειά του, αλλά ούτε και το ίδιο κύρος προς εσωτερική κατανάλωση. Πρέπει, λοιπόν, το προκαταρκτικό αυτό υλικό να το αξιολογήσει μόνος του κάποια άλλη στιγμή. Αρα, επί του παρόντος, το μόνο που του μένει είναι η δικαιολογημένη απογοήτευση.
Η απραγματοποίητη συνάντηση αποδείχτηκε, ωστόσο, ότι ήταν κάτι περισσότερο από την αποτυχία που υποδηλώνουν οι προηγούμενες παράγραφοι. Θα μπορούσαν να παρατεθούν διάφοροι λόγοι για αυτό. Αν μπαίνω στον κόπο να τους αναφέρω, είναι επειδή φανερώνουν, σε εμένα τουλάχιστον, ότι οι προσδοκίες από την πρώτη συνάντηση με την κυρία Κλίντον ήταν εξωπραγματικά μεγάλες.
Ακόμη και οι έμπειροι πολιτικοί σκέφτονται ίσως μερικές φορές ότι θα βρουν μπροστά τους ό,τι ακριβώς οι ίδιοι ελπίζουν πως θα βρουν. Σπανίως, εντούτοις, παρατηρείται στη διπλωματία αυτή η σύμπτωση ιδεώδους και πραγματικού. Στη διπλωματία και στον πόλεμο, αυτό που συμβαίνει πιο συχνά είναι το απροσδόκητο.
Ετσι, η Αμερική δεν έχει ξεχάσει (ούτε έχει συγχωρέσει) το γεγονός ότι ο κ. Καραμανλής έχει ακολουθήσει σχετικά ανεξάρτητη πολιτική στις συνδιαλλαγές του με τη Ρωσία. Επίσης, δεν μπορεί να συγχωρέσει τη θαρραλέα άρνησή του να δεχτεί το Σχέδιο Αναν. Και, αναμφίβολα, κάποιοι αμερικανοί αξιωματούχοι θα θυμούνται ακόμη την υποδοχή που επεφύλαξαν οι Ελληνες στον Κλίντον το 1999. Οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα ο κ. Καραμανλής και ενδέχεται να θεωρούν την πολιτική του «καμένο χαρτί». Φοβούνται επίσης τις εντεινόμενες κοινωνικές αναταραχές και την αναζωπύρωση της τρομοκρατίας. Προπάντων, όμως, πιστεύουν ότι η Τουρκία τούς προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα, γεωπολιτικά και συμβολικά (π.χ., τη θετική δημοσιότητα της πρώτης επίσκεψης του προέδρου σε μια μουσουλμανική χώρα με στενές σχέσεις με τη Συρία και το Ισραήλ). Ηταν αναμενόμενο πλην όμως προσβλητικό από την πλευρά των Αμερικανών να επιλέξουν την Τουρκία και να αγνοήσουν την Ελλάδα.
Θα μπορούσε άραγε να έχει αποφύγει αυτούς τους σκοπέλους ο κ. Καραμανλής; Ειλικρινά, δεν το νομίζω.
Η μόνη εναλλακτική οδός είναι η πρωτότυπη αντίδραση. Κάνε κάτι διαφορετικό· αιφνιδίασε τον φίλο ή τον εχθρό σου· μη σέρνεσαι στα πόδια του, αλλά ύψωσε περήφανα το ανάστημά σου απέναντί του· δείξε πως αν η Τουρκία μπορεί να παίζει σε διάφορα ταμπλό, το ίδιο μπορείς να κάνεις και εσύ.

▅ Επιθετική πολιτική
Πράγματι, εδώ και πολύ καιρό, η Ελλάδα διατηρεί καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο. Επί μακρόν θεωρείται επίσης ότι διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στα Βαλκάνια. Μπορεί, επιπλέον, να προσεγγίσει τη Ρωσία ακόμη περισσότερο από ό,τι την έχει ήδη προσεγγίσει ο κ. Καραμανλής, και να της δείξει ότι μπορεί να της φανεί χρήσιμη εφόσον φανεί και αυτή χρήσιμη σε εμάς. Αν αυτά τα ατού υπάρχουν ακόμη, ο Πρωθυπουργός θα μπορούσε να τα αξιοποιήσει. Αν όμως έχουν αποδυναμωθεί λόγω αχρησίας, τότε το φταίξιμο θα πρέπει να αναζητηθεί αλλού. Εννοείται πως μια τέτοια μεταβολή θα τρόμαζε κατ΄ αρχάς τους Αμερικανούς- θα μπορούσε ακόμη και να τους ωθήσει να ενισχύσουν την τακτική υπονόμευσης της σημερινής κυβέρνησης. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς. Επί του παρόντος, ο κ. Καραμανλής δεν βρίσκεται στο απόγειο της δημοτικότητάς του και η κατάσταση στη χώρα μας είναι πραγματικά θλιβερή. Υπ΄ αυτές τις συνθήκες, γιατί ο κ. Καραμανλής να μην πάρει το ρίσκο ή, καλύτερα, ένα υπολογισμένο ρίσκο; Δεν είναι τάχα προτιμότερο να πέσεις στη μάχη παρά να αργοσβήνεις άρρωστος στο κρεβάτι;
Ετσι, σκόπιμο θα ήταν να πλησιάσει τον λαό του και να του πει τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει. Να του υπενθυμίσει ότι, ενίοτε, η Αμερική χρησιμοποιεί τη χώρα μας και κάποιους πολιτικούς για να προωθήσει τα συμφέροντά της και όχι τις εθνικές υποθέσεις μας. Να πει επίσης στον λαό ότι τα μαύρα σύννεφα μαζεύονται και ότι χρειαζόμαστε, αν όχι νέους, πάντως περισσότερους υποστηρικτές. Κοντολογίς, ενώ οι πάντες διαγκωνίζονται για το ποιος θα αποτίσει φόρο τιμής στην Ουάσινγκτον, γιατί εμείς να μην πάμε στη Μόσχα;
Η ιστορία δείχνει ότι οι σπουδαίοι ηγέτες υπήρξαν σπουδαίοι επειδή σε στιγμές κρίσης δεν έκαναν ό,τι τους υποδείκνυαν οι σύμβουλοί τους. Ο Θεμιστοκλής ήταν πρόθυμος να «παταχθεί» από τους συναδέλφους του, αρκεί να τον άφηναν να επιλέξει πού θα έκανε τη ναυμαχία του. Ο Σκιπίων μετέφερε τον πόλεμο στην Αφρική παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι συγκλητικοί πρότειναν νέα μάχη επί ιταλικού εδάφους, διακινδυνεύοντας νέες Κάννες. Ο Ερρίκος Δ Δ της Γαλλίας αλλαξοπίστησε και έγινε καθολικός προκειμένου να κερδίσει το Παρίσι και να ενώσει τη χώρα του. Ο Ναπολέων κατατρόπωσε τους Αυστριακούς στο Αούστερλιτς, παρ΄ ότι οι στρατηγοί του τον είχαν συμβουλεύσει να μην πολεμήσει με αυτόν τον αριθμητικά ανώτερο στρατό.
Θα αποδέχονταν οι Ελληνες μια τόσο τολμηρή πολιτική; Οι Ελληνες συνεχώς αλληλοδιαπληκτίζονται και αλληλοϋπονομεύονται. Η ιστορία όμως μας δείχνει ότι σε στιγμές κρίσης στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων. Θέλω να πιστεύω ότι το θαυμάσιο αυτό χαρακτηριστικό του ελληνικού λαού δεν έχει χαθεί τελείως. Σημαντικό μέρος της Δεξιάς, που αποτελεί και την παράταξη του κ. Καραμανλή, μπορεί να πειστεί ότι η μερική μεταβολή της εξωτερικής μας πολιτικής είναι απαραίτητη για να προστατευθεί η εδαφική μας ακεραιότητα. Οι Βορειοελλαδίτες, υποθέτω, ή μάλλον πιστεύω, ότι ανησυχούν περισσότερο για τις μελλοντικές απειλές μιας επεκτατικής πΓΔΜ παρά για την απώλεια (;) της θέσης του κόλακα των Αμερικανών. Οι κάτοικοι των αιγαιοπελαγίτικων νησιών, που ζουν- ας το παραδεχτούμε- υπό τη συνεχή απειλή της Τουρκίας, θα μπορούσαν να ζουν με πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια αν επιτυγχάνετο ένας απροκατάληπτος διακανονισμός με τη Ρωσία, ο οποίος θα προάσπιζε περαιτέρω την ελληνικότητά τους.

▅ Υπάρχει λύση εναλλακτική;
Επιπλέον, οι περισσότεροι αριστεροί ψηφοφόροι σαφώς και δεν θα εναντιώνονταν σε μια τέτοια αλλαγή, δεδομένου μάλιστα ότι ένα σημαντικό τμήμα τους, σχεδόν σε όλη του τη ζωή, πρεσβεύει την αποχώρησή μας από το ΝΑΤΟ (την οποία διόλου δεν συνεπάγεται η πρότασή μου) ή την ΕΕ (την οποία οπωσδήποτε απεύχομαι). Πράγματι, όσο περισσότερο σκέφτομαι την όλη κατάσταση, τόσο περισσότερο φαντάζομαι έναν ρήτορα πολιτικό να γυρίζει απ΄ άκρου εις άκρον τη χώρα, ζητώντας τη στήριξη του λαού.
Ολα αυτά είναι παράτολμα; Αν ναι, ποια είναι τάχα η εναλλακτική λύση; Να μη γίνεται δεκτός στην Ουάσινγκτον ο ηγέτης μας; Να κατηγορείται η υπουργός Εξωτερικών μας ότι είναι υποχείριο στις δολοπλοκίες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής (κάτι το οποίο αρνούμαι κατηγορηματικά να δεχτώ); Να ταπεινώνεται η χώρα μας από τις συνήθεις τουρκικές προκλήσεις και, παρ΄ όλα αυτά, να προωθεί την Τουρκία ως πλήρες μέλος της ΕΕ;
Το θάρρος και η πρωτοτυπία της σκέψης είναι τα στοιχεία που καθιστούν τους πολιτικούς πραγματικούς ηγέτες. Και η κατάσταση στην Ελλάδα- από οικονομική, πολιτική και ηθική άποψη- είναι τόσο χαώδης ώστε αποτελεί αδήριτη ανάγκη η δραστική παρουσία ενός ηγέτη. Ο κ. Καραμανλής θα άλλαζε άρδην αυτό το κλίμα, ακόμη και την πολιτική τύχη του κόμματός του, αν μπορούσε να βγει από τη σημερινή αναποφασιστικότητά του. Μπορεί όμως; Ο χρόνος θα το δείξει. Το τι ακριβώς θα πράξει ο κ. Καραμανλής θα καθορίσει τη μοίρα της χώρας του. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η αγωνιώδης ιστορία για «το ταξίδι που δεν έγινε ποτέ» θα έχει αίσιο τέλος. Οσοι αγαπούν τη χώρα τους πρέπει όχι απλώς να ελπίζουν, αλλά και να γρηγορούν.

Ο κ. Βασίλης Μαρκεζίνης φέρει τον τίτλο τού σερ και είναι τακτικό μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, αντεπιστέλλον μέλος των Ακαδημιών Αθηνών, Γαλλίας, Ρώμης, Βελγίου, Ολλανδίας και νομικός σύμβουλος (επί τιμή) της βασίλισσας της Αγγλίας.

BHMA

Read more...

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΤΟΓΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΡΑΚ.-

Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε πως σε περίπτωση που οι ΗΠΑ ζητήσουν άδεια, θα αξιολογήσουν την περίπτωση διέλευσης των Αμερικανικών μονάδων από Τουρκικά εδάφη.

Σύμφωνα με είδηση που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο του Αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CNN ο Ερντογάν απάντησε ερωτήσεις του ανταποκριτή του καναλιού.

Ο Ερντογάν τόνισε πως η αποχώρηση των Αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ είναι μια θετική εξέλιξη αλλά σημείωσε πως δεν υπάρχει ακόμα ένα επίσημο αίτημα από την Αμερικανική πλευρά για την διέλευση των στρατιωτών από Τουρκικά εδάφη.

Ο Ερντογάν διατύπωσε τα παρακάτω:

"Αν θα βγουν οι οπλισμοί και τα πυρομαχικά από το Ιράκ πρέπει να διευκρινιστεί που θα πάνε αυτά. Αν ενημερωθούμε σχετικά με το που θα μεταφερθούν αυτά τα στρατιωτικά υλικά θα αξιολογήσουμε το θέμα πιο σωστά".

Η δήλωση του Τούρκου Πρωθυπουργού, καταδεικνύει τις σοβαρές ανησυχίες της Τουρκίας, για παράδοση εκ μέρους των ΗΠΑ, μεγάλων ποσοτήτων οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών, προς τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ, όπως είχε αναφέρει σε παλαιότερη ανάρτησή του το ιστολόγιό μας.

Στα πλαίσια της συμφωνίας που υπέγραψαν ΗΠΑ και Ιράκ οι 140 χιλιάδες Αμερικανοί στρατιώτες που βρίσκονται στη χώρα θα πρέπει να αποχωρήσουν μέχρι το τέλος του 2011.

Read more...

Baby boom στην Τουρκία

Εντονη δημογραφική δυναμική παρουσιάζει η Τουρκία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1930 η Ελλάδα είχε 6,5 εκατομμύρια κατοίκους και η Τουρκία 13,5 εκατομμύρια. Έως σήμερα ο πληθυσμός στη χώρα μας έχει αυξηθεί 1,5 φορά φτάνοντας στα 10,7 εκατομμύρια και στην Τουρκία σχεδόν 6 φορές, αριθμώντας 75,8 εκατομμύρια κατοίκους.

Στην Τουρκία, ο δείκτης γονιμότητας διαμορφώνεται στο 2,3, ενώ ο ακαθάριστος δείκτης γεννητικότητας είναι διπλάσιος από τον ελληνικό και φτάνει στο 20. «Ο πληθυσμός της χώρας αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά τις τρεις επόμενες δεκαετίες, φτάνοντας τα 92 εκατομμύρια το 2030», μας λέει ο καθηγητής Δημογραφίας του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας Βύρων Κοτζαμάνης. «Η αύξηση αυτή θα θέσει σημαντικά προβλήματα στη γειτονική μας χώρα, η οποία επιπλέον δεν είναι ομοιογενής εθνολογικά. Θα απαιτηθούν τεράστιες επενδύσεις σε τομείς, όπως της υγείας, της εκπαίδευσης, της απασχόλησης, της πρόνοιας».

«Η κάμψη της γεννητικότητας αμβλύνει σε ένα βαθμό την πίεση που ασκεί η αύξηση του πληθυσμού στους εθνικούς πόρους των κρατών. Η πίεση που ασκήθηκε στην περίοδο 1950-2000 για όλες τις χώρες προβλέπεται ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται στην Αλβανία και την Τουρκία, αλλά όχι στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία» σημειώνει ο καθηγητής Οικονομικής Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου Ευάγγελος Πρόντζας.

Κι ενώ η Τουρκία πρέπει να διαχειριστεί τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού της, στην Ελλάδα, το 2010 ο αριθμός των στρατεύσιμων θα είναι κατά 50% μικρότερος από εκείνον του 1952. Μπορούν, ωστόσο, οι πληθυσμιακοί συσχετισμοί που διαμορφώνονται στην ευρύτερη περιοχή να λειτουργήσουν αρνητικά για τη χώρα μας; «Η Ελλάδα είναι -και θα παραμείνει- η πλέον ανεπτυγμένη χώρα των Βαλκανίων, μια χώρα δημοκρατική και πλήρως ενταγμένη στους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς» απαντά ο κ. Κοτζαμάνης.

«Φυσικά, αν το διεθνές δίκαιο επιστρέψει στον μεσαίωνα, όπου η δύναμη των ηγεμόνων ήταν σε άμεση συνάρτηση με το πλήθος των στρατευμάτων που ήταν σε θέση να παραθέσουν, τότε τα πληθυσμιακά μεγέθη της Τουρκίας θα παίξουν καθοριστικό -και προφανώς αρνητικό- ρόλο για τη χώρα μας και όχι μόνον».

Read more...

Τα παρακρατικά δίκτυα της Τουρκίας

του Χάρη Μπότσαρη

Οι αρχές του Ουζμπεκιστάν εξάρθρωσαν δίκτυο που συνδέεται με μυστηριώδη αμερικανο-τουρκική ισλαμική σέχτα και που επίσης έχει άρωμα CIA.

Πέντε άτομα καταδικάστηκαν εντός του Μαρτίου από 8 έως 12 χρόνια και εκτίουν τις ποινές σε στρατόπεδο αναγκαστικής εργασίας για «υποστήριξη τουρκικού ριζοσπαστικού θρησκευτικού κινήματος και δημιουργία πανικού στον πληθυσμό».

Είναι οι Ουζμπέκοι υπήκοοοι Αμπντούλ Ντανταχάνοβ, Μπακρόμ Ιμπραχίμοβ, Νταβρόν Καμπίλοβ, Ροβσανμπέκ Φαβόγεβ και Μπότιρμπεκ Εσκουζίγεβ.

Ο 32χρονος Ντανταχάνοβ σπούδασε στο Fairfield University του Κονέκτικατ ως υπότροφος του “Open Society Institute” του Τζορτζ Σόρος.

Οι πέντε Ουζμπέκοι συνελήφθησαν σε επιχείρηση της κυβέρνησης εναντίον του τουρκικού μουσουλμανικού κινήματος “Nurcilar” πεποιθήσεων Sufi, που έχει σχέσεις με την ισλαμική οργάνωση του Φετουλάχ Γκιουλέν από την Πενσυλβάνια.

Το “Nurcilar” που αποκαλείται και “Nursi” είναι ιδιαίτερα ενεργό στο πλαίσιο λειτουργίας του «Ισλαμικού Ινστιτούτου» της Τασκένδης και άλλοι οπαδοί του υπό την καθοδήγηση του Γκιουλέν είχαν συλληφθεί στις 27 Φεβρουαρίου 2009.

Σύμφωνα με στοιχεία η «μαντράσα» του Γκιουλέν που αναπτύσσει ιδιαίτερη δράση και στις Κουρδικές περιοχές της Τουρκίας και του Ιράκ, χρηματοδοτείται από τη CIΑ ενώ δρα παράλληλα με τους pan-Turkish/Eurasianist (Σόρος) στόχους της Ergenekon.

Άλλωστε ο διαβόητος τριπλός πράκτορας (CIA/Mossad/MIT) ραββίνος Τουντσάϊ Γκιουνέϊ που είχε την πιο βαθειά ανάμιξη στη συνωμοσία της Ergenekon και που σήμερα ζει στον Καναδά, ήταν επίσης στενά συνδεδεμένος με τον Φετουλάχ Γκιουλέν.

Σε μετρήσεις που έγιναν στην Τουρκία έχει διαφανεί ότι το 1/3 των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι η σέχτα του Μεγάλου Χότζα, Φετουλάχ Γκιουλέν, αποτελεί μέρος ευρύτερου κινήματος που έχει ως στόχο να πάρει τον έλεγχο του τουρκικού κράτους.

Μετά την αθώωσή του στην Τουρκία το 2006 για απόπειρα ανατροπής του κοσμικού κράτους μέσω της οργάνωσής του, δικαστήριο της Πενσυλβάνια αρνήθηκε να χορηγήσει μόνιμη παραμονή στον Γκιουλέν.

Ο δημόσιος κατήγορος από το U.S. Citizenship and Immigration Service (USCIS) είχε παρουσιάσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η οργάνωση του Γκιουλέν χρηματοδοτείτο από σκοτεινά κέντρα της Σαουδ. Αραβίας, του Ιράν, της Τουρκίας και από τη CIA.

Οι αμερικανικές αρχές είχαν προσπαθήσει για επτά ολόκληρα χρόνια να απελάσουν τον Γκιουλέν στην Τουρκία, όμως αιφνιδίως απεσύρθη κάθε διαφωνία για την παραμονή του στις ΗΠΑ.

Τον Οκτώβριο 2008 του παραχωρήθηκε πράσινη κάρτα με απόφαση Εφετείου και παρέμβαση της CIA, μετά από σκεπτικό που τον χαρακτήριζε ως «αλλοδαπό εξαιρετικής ικανότητας».

Ο Τούρκος Φετουλάχ Γκιουλέν και ο Σαουδάραβας επιχειρηματίας ισλαμικών επενδύσεων Γιασίν αλ-Καντί που είχε χαρακτηριστεί με απόφαση του Μπους τον Οκτώβριο 2001 ως «διεθνής τρομοκράτης εξαιρετικής σημασίας», είχαν ανάμιξη σε «προγράμματα προώθησης όπλων και άλλων εφοδίων» της CIA προς το επίσης τότε τρομοκρατικό UCK του Κοσσόβου.

Οι κατηγορίες και τα μέτρα των Αμερικανών κατά του Αλ Καντί (φίλος και του Ερντογάν) αποσύρθηκαν με μυστηριώδη τρόπο, όπως και όλες οι αποφάσεις που είχε λάβει σε βάρος του Σαουδάραβα η Ε.Ε. για χρηματοδότηση της Αλ Κάϊντα και της τρομοκρατίας,

Τα βιβλία του Γκιουλέν έχουν μεταφραστεί και στα Αλβανικά ενώ το FBI παρακολουθούσε τη δράση του, παράλληλα με την ηλεκτρονική παρακολούθηση που έκανε στις δραστηριότητες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στις ΗΠΑ, πριν, στη διάρκεια και μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.

Η πράκτορας της CIA Βάλερι Πλέϊμ που ξεσκεπάστηκε από το Λ. Οίκο και τον Τσένυ για να διασυρθεί μέσω του Λίμπι από ημέτερους δημοσιογράφους και η διερμηνέας του FBI Σίμπιλ Έντμοντς, είχαν την Τουρκία υψηλά στη λίστα των δραστηριοτήτων τους.

Η Πλέϊμ ερευνούσε και τουρκικά παράνομα δίκτυα διακίνησης όπλων και ραδιενεργών ουσιών των οποίων οι υψηλές διασυνδέσεις στην Ουάσιγκτον, στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ και στο Πεντάγωνο διατηρούσαν στενές επαφές με στελέχη της Ergenekon στην Τουρκία.

Η υπόθεση Ντανταχάνοβ στο Ουζμπεκιστάν δεν είναι η μοναδική που συνδέεται με τον Σόρος, τον Γκιουλέν και το κίνημα “Nurcilar”.

Τα ιδρύματα του Σόρος δραστηριοποιούνται και σε άλλες χώρες όπου η οργάνωση του Γκιουλέν έχει σημαντική επιρροή, όπως Καζακστάν, Κιργιστάν, Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν και στις αυτόνομες ρωσικές μουσουλμανικές περιοχές Ταταρστάν, Μπασκορτοστάν, Νταγκεστάν και Καρατσάϊ-Τσερκεσία.

Στην Τουρκία συνεχίζονται οι έρευνες για την υπόθεση συνωμοσίας της Ergenekon και οι αστυνομικές αρχές πραγματοποίησαν επιδρομές στο αρχηγείο της Ένωσης Εργατών Μετάλλου, στην Eurasia TV (ART) στην Άγκυρα και στο γραφείο του καθηγητή Ερχάν Γκοκσέλ, προέδρου του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών Verso.
Ο Γκοκσέλ δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι ο επικεφαλής της μονάδας πληροφοριών της αστυνομίας στην Κωνσταντινούπολη, Ραμαζάν Ακιουρέκ, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του και τον καταδιώκει.
Σύμφωνα με τον Γκοκσέλ ο Ακιουρέκ έχει ανάμιξη στη δολοφονία του δημοσιογράφου αρμενικής καταγωγής Χραντ Ντινκ (Ιανουάριος 2007) και ο αυτουργός της δολοφονίας Ντογκού Περιντσέκ που είναι κρατούμενος και για την υπόθεση Ergenekon, είχε αποκαλύψει το 2007 ότι ο Ακιουρέκ είναι ισλαμιστής και οπαδός του Φετουλάχ Γκιουλέν.
Ο Φετουλάχ Γκιουλέν παίρνει μέρος σε διεθνείς διαθρησκειακές συνόδους και έχει συναντηθεί κατά καιρούς με όλους τους θρησκευτικούς ηγέτες.
protothema.

Read more...

Σχέσεις Τουρκίας-ΝΑΤΟ στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας.-

Στο πρόγραμμα επιδόσεων για το έτος 2009 του Τουρκικού υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας, επαναπροσδιορίστηκαν οι στόχοι που έχουν τεθεί για την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων της Τουρκίας με την Βορειοατλαντική Συμμαχία στον αμυντικό τομέα.

Σύμφωνα με αυτό η εγχώρια συνεισφορά της Τουρκίας στα νατοϊκά αμυντικά προγράμματα θα τετραπλασιαστεί μέχρι το 2010.

Το νέο πρόγραμμα επιδόσεων του Τουρκικού υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας αποσκοπεί στο να αυξήσει την επιρροή και την ισχύ της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.

Οι εργασίες που εκπονούνται για την αύξηση της Τουρκικής συνεισφοράς είναι μέρος σχεδίου που αποσκοπεί οι Τουρκικές εταιρείες αμυντικής βιομηχανίας και τα διάφορα συναφή ιδρύματα να συμβάλλουν περισσότερο στα νατοϊκά αμυντικά προγράμματα.

Το υφυπουργείο ακόμα αποφάσισε να κάνει συνεδριάσεις κατά τακτικά χρονικά διαστήματα έτσι ώστε οι σχέσεις με το ΝΑΤΟ να είναι συνεχείς και συστηματικές. Επιπλέον θα παρακολουθούνται με ενδιαφέρον οι εξελίξεις στον αμυντικό τομέα στην δομή της συμμαχίας.

Read more...

Οι τελευταίες προεκλογικές κόντρες στην Τουρκία

«Εάν νικήσουμε εμείς στη Νοτιοανατολική Τουρκία, αυτό θα μας δώσει πλεονεκτήματα στη διεθνή μας πολιτική» δηλώνει ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναφερόμενος στον ανταγωνισμό μεταξύ των κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Τουρκίας στους δήμους της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, τις παραμονές των δημοτικών εκλογών που θα γίνουν την προσεχή Κυριακή.

Με τον τρόπο αυτό δείχνει ο Ερντογάν τη σημασία που αποδίδει στη νίκη του κόμματος του στις κουρδικές περιοχές της χώρας.
Καθώς τα πολιτικά κόμματα έχουν μπει στην τελική ευθεία, ο Ερντογάν δείχνει να έχει μετατρέψει τον προεκλογικό αγώνα σε «δημοψήφισμα» για το κόμμα του. Οι εκλογές είναι δημοτικές μεν, αλλά ανέκαθεν οι τοπικές εκλογές στην Τουρκία είχαν άμεσα πολιτικό χαρακτήρα. Κι αυτό επειδή εκτός από τους δημάρχους., εκλέγονται και τα νομαρχιακά συμβούλια στα οποία ψηφίζονται πολιτικά κόμματα.
Οι τελευταίες μέρες είναι πάντα οι πιο κρίσιμες στις προεκλογικές περιόδους στην Τουρκία. Το κυβερνών κόμμα παραμένει με διαφορά πρώτο κόμμα σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις.

Read more...

Δύο νέες εκθέσεις για την καταπάτηση μειονοτικών δικαιωμάτων στην Τουρκία

Το Παρόν της Κυριακής - 22/3/2009

Ενώ η ανθρωπότητα έχει εισέλθει με ταχείς ρυθμούς σε μια πολυεπίπεδη παγκοσμιοποίηση, το τουρκικό κράτος εξακολουθεί να εφαρμόζει σχέδια που παραβλέπουν τον πολυεθνικό χαρακτήρα της τουρκικής κοινωνίας.Νέες έρευνες βεβαιώνουν την κατάφωρη καταπάτηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στην Τουρκία, υποψήφια χώρα για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Νέες μελέτες που εκπονήθηκαν από τούρκους επιστήμονες έφεραν πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας σοβαρές παραβάσεις μειονοτικών δικαιωμάτων στη σύγχρονη Τουρκία. Οι δύο νέες εκθέσεις αφορούν τους τομείς: α) Της εκπαίδευσης β) Της περιουσίας των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων. Η πρώτη έκθεση, αφιερωμένη στον δολοφονηθέντα Χραντ Ντινκ, έχει τίτλο «Λησμονημένες ή Αφομοιωμένες; Οι μειονότητες στο εκπαιδευτικό σύστημα της Τουρκίας». Συντάχθηκε από τη Νουρτζάν Καγιά, η οποία είναι ερευνήτρια της διεθνούς ΜΚΟ «Διεθνής Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων» (MRGI) με έδρα το Λονδίνο. Μέσα από εμπεριστατωμένη μελέτη, που περιλαμβάνει και συνεντεύξεις με εκπαιδευτικούς, μαθητές και εκπροσώπους των μειονοτήτων στην Τουρκία, η ερευνήτρια μελετά τη στάση του τουρκικού εκπαιδευτικού συστήματος έναντι των μειονοτήτων. Η ερευνήτρια διαπιστώνει ότι οι μειονότητες στην Τουρκία θεωρήθηκαν ανέκαθεν απειλή για την «αδιαίρετη ενότητα του κράτους με την επικράτεια και το έθνος του». Αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης είναι το τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα να αγνοεί παντελώς τις εθνικές, πολιτισμικές, γλωσσικές και θρησκευτικές ιδιαιτερότητες των μη αναγνωρισμένων μειονοτήτων, ενώ φέρει αυστηρά νομικά εμπόδια και γραφειοκρατικούς περιορισμούς ακόμη και σε εκείνες (ελληνική, αρμενική και εβραϊκή) που τα δικαιώματά τους κατοχυρώνονται από τις διεθνείς συνθήκες. Η ερευνήτρια σημειώνει ότι το τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα προωθεί ιδεολογία βασισμένη στις αξίες του τουρκισμού, του εθνικισμού και του Ισλάμ, γεγονός που δεν στοχεύει στη διαφορετικότητα, αλλά, αντιθέτως, στη γλωσσική ομοιογένεια και τη δημιουργία της μοναδικής (τουρκικής) ταυτότητας. Με την προβολή αυτών των αξιών επιδιώκεται, αφενός, η αφομοίωση των εθνικών μειονοτήτων, και αφετέρου, η απορρόφηση του παράλληλου Ισλάμ, όπως εκείνο των Αλεβίδων. Η Καγιά σημειώνει ότι οι μειονότητες αυτές είναι εξαιρετικά ευάλωτες και αδύναμες εξαιτίας του γεγονότος ότι η Άγκυρα έχει επικυρώσει όλες τις διεθνείς συμβάσεις με την επιφύλαξη των διατάξεων που αφορούν τις μειονότητες και το δικαίωμα των μειονοτήτων στην εκπαίδευση! Υπογραμμίζει ακόμη ότι η υποχρεωτική θρησκευτική εκπαίδευση στα σχολεία έχει αντισυνταγματικό χαρακτήρα και αντιβαίνει ακόμη και τις στοιχειώδεις διεθνείς διατάξεις περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Θεωρεί, τέλος, ότι η Τουρκία, βάσει λεπτομερούς σχεδίου που προτείνει, πρέπει να αναγνωρίσει αυτές τις μειονότητες στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής της πορείας και να τους παραχωρήσει τα αναγκαία πολιτισμικά και γλωσσικά δικαιώματα στον χώρο της εκπαίδευσης.

Η δεύτερη έκθεση έχει τίτλο «Μια ιστορία αποξένωσης: Το ζήτημα των ευαγών ιδρυμάτων και της ακίνητης περιουσίας των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Τουρκία». Συντάχθηκε από τη νομικό Ντιλέκ Κουρμπάν και τη δικηγόρο Κεζμπάν Χατεμί στο πλαίσιο του Προγράμματος Εκδημοκρατισμού του Ιδρύματος Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών της Τουρκίας (TESEV). Στην έκθεση αυτή οι συντάκτριες επιχειρούν να κάνουν αποτίμηση του καθεστώτος των ευαγών ιδρυμάτων (βακούφια) που ανήκουν στις μη μουσουλμανικές μειονότητες. Εξετάζουν το ειδικό καθεστώς που διέπει τα κοινοτικά ιδρύματα ξεκινώντας από την οθωμανική περίοδο για να συνεχίσουν με τις διατάξεις που προβλέπει η Συνθήκη της Λωζάννης για την προστασία των μειονοτήτων. Έπειτα μελετούν την πολιτική του κεμαλικού καθεστώτος, αρχικά, με τη θέσπιση σειράς νόμων –όπως ο νόμος των βακουφίων του 1935– και αργότερα, την εφαρμογή της πολιτικής των παράνομων καταπατήσεων με αφετηρία το 1960. Εν συνεχεία εξετάζουν το νέο βακουφικό νόμο του Φεβρουαρίου 2008 και τις προσφυγές που έφτασαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Σύμφωνα με τις Κουρμπάν και Χατεμί ο νέος βακουφικός νόμος, που ψηφίστηκε επί κυβερνήσεως ΑΚΡ, περιπλέκει ακόμη περισσότερο την ήδη χαώδη κατάσταση στον χώρο των μειονοτικών ευαγών ιδρυμάτων, επιτρέποντας στην Άγκυρα να προχωρήσει σε περαιτέρω επεμβάσεις και παράνομες καταπατήσεις, προφασιζόμενη απουσία φιλανθρωπικού, πνευματικού ή άλλου έργου. Μέχρι τα τέλη του 2008, λοιπόν, η διοίκηση 24 ιδρυμάτων της ελληνορθόδοξης και 24 ιδρυμάτων της εβραϊκής κοινότητας περιήλθε στη Γενική Διεύθυνση των Βακουφίων, ενώ το κράτος καταπάτησε παράνομα 30 ακίνητα της αρμενικής κοινότητας, περί τα 1.000 ακίνητα της ελληνορθόδοξης και 2 ακίνητα της κοινότητας των Ασσυροχαλδαίων. Οι συντάκτριες σημειώνουν ότι η Δικαιοσύνη πρέπει να αποτελέσει τη βασική αρχή βάσει της οποίας θα εξεταστούν τα ζητήματα των μειονοτικών ιδρυμάτων. Προτείνουν τον σεβασμό του καθεστώτος προστασίας των μειονοτήτων που προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης και τις διεθνείς συμβάσεις, την επιστροφή των καταπατηθέντων ακινήτων και την προστασία και τον σεβασμό της πολιτισμικής κληρονομιάς των μειονοτήτων, όπως δηλαδή και με τα μουσουλμανικά ιδρύματα στη γείτονα.

Οι παραπάνω εκθέσεις, συνταγμένες από Τούρκους ερευνητές αναγνωρισμένου κύρους, ρίχνουν φως στις υστερόβουλες και αντιδημοκρατικές πολιτικές, παρακαταθήκη των Νεότουρκων, που υπεβλήθησαν επί δεκαετίες στις μειονότητες –κυρίως τις μη μουσουλμανικές– στη σύγχρονη Τουρκία. Η αλλαγή της νοοτροπίας αυτής, που εκτιμούμε πως μάλλον δεν υπαναχωρεί και επανέρχεται στα πράγματα υπό ισλαμικό προσωπείο, δεν μπορεί να επιτευχθεί αποκλειστικά από το πάσχον τουρκικό πολιτικό σύστημα. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί με τους κατάλληλους μηχανισμούς και τις δομές που διαθέτουν και τα κράτη μέλη συνιστούν τους κυριότερους παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν την Άγκυρα προς τον μονόδρομο της Δημοκρατίας και να εξασφαλίσουν, στοιχειωδώς τουλάχιστον, τον σεβασμό πανανθρώπινων αξιών.

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος

Read more...

Το ενδεχόμενο αναβάθμισης των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και το ΟΧΙ του Ιράν

Οι πρώτες κινήσεις του νέου πλανητάρχη στη μεσανατολική σκακιέρα γέμισαν με αισιοδοξία την τουρκική ηγεσία που διέκρινε στην επαγγελλόμενη μετά-Μπούς διεθνή τάξη πραγμάτων μια ευκαιρία βελτίωσης της δυσμενούς της θέσης, ιδίως μετά από όσα συνέβησαν στο Νταβός με πρωταγωνιστή τον Ρετζέπ Έρντογαν. Εντούτοις, οι εξελίξεις κατά την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στο Ιράν, διέψευσαν τις προσδοκίες της Άγκυρας για ανάληψη μεσολαβητικού ρόλου μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Τεχεράνης.

Η επίσκεψη της αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών, Χίλαρη Κλίντον, στην Άγκυρα στα πλαίσια των επαφών της με τους ηγέτες του αραβικού κόσμου, όπως τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, Χόσνι Μουμπάρακ, δημιούργησαν βάσιμες ελπίδες για ραγδαία βελτίωση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων, που είχαν υποβαθμιστεί από την μεσανατολική πολιτική που ακολούθησε ο Τζ. Μπούς ο νεώτερος. Η προσμονή αυτή της Τουρκίας βασίστηκε στις ενδείξεις ότι ο νέος αμερικανός Πρόεδρος προτίθεται να «συμφιλιώσει» την υπερδύναμη με τον Ισλαμικό κόσμο. Σε αυτή την περίπτωση η Άγκυρα, βάσει της κρίσιμης γεωπολιτικής θέσης που κατέχει, προσδοκά να δεχτεί έκκληση από τις ΗΠΑ για να υποστηρίξει τα διπλωματικά ανοίγματα της Ουάσιγκτον στα Ισλαμικά κράτη της Μέσης Ανατολής. Σε ένα τέτοιο σενάριο, η Άγκυρα, κοσμικό κράτος που θέλει όμως να κατέχει εξέχουσα θέση στον Ισλαμικό κόσμο, είναι διατεθειμένη να εμπλακεί στα πράγματα της περιοχής με οποιοδήποτε αντίτιμο: είτε προσφέροντας ενίσχυση και διευκολύνσεις στις στρατιωτικές αποστολές στο Αφγανιστάν και το Ιράκ είτε συνεχίζοντας το διαμεσολαβητικό της έργο ανάμεσα, αφενός, στον αραβικό κόσμο και το Ισραήλ, και αφετέρου, στην Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη ή ακόμη και τη Μόσχα. Έχοντας τη δυνατότητα να παρέχει τις καλές της υπηρεσίες ταυτόχρονα στη Δύση και την Ανατολή, η ηγεσία της Τουρκίας οραματίζεται να αναρριχηθεί με αυτό τον τρόπο στις υψηλότερες βαθμίδες του διεθνούς συστήματος. Στην αναμονή αυτή της Άγκυρας συνέτεινε βεβαίως και η απροσδόκητη αναγγελία από την κα. Κλίντον της επικείμενης επίσκεψης του αμερικανού Προέδρου, Μπάρακ Ομπάμα, στην Τουρκία για συνομιλίες. Το γεγονός αυτό, βέβαια, εάν τελικά πραγματοποιηθεί, θα δώσει μια ανεπανάληπτη ευκαιρία στην τουρκική ηγεσία να διαπραγματευτή ενδεχόμενα ανταλλάγματα για την «προσφορά» της σε θέματα που άπτονται των εθνικών της συμφερόντων, όπως η Κύπρος, το Αρμενικό, το Κουρδικό κ.ά..

Οι εξελίξεις στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, που αναπτέρωσαν το ηθικό της Άγκυρας, συνέπεσαν με τις προετοιμασίες της επίσκεψης του τούρκου Προέδρου, Αμπντουλάχ Γκιούλ, στο Ιράν. Ο Γκιούλ βρέθηκε στην Τεχεράνη με την ευκαιρία της 10ης Συνόδου κορυφής του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας, η σύσταση του οποίου ανάγεται στην δεκαετία 1960 με την ίδρυση της βραχύβιας – λόγο της ιρανικής επανάστασης – Περιφερειακής Συνεργασίας για την Ανάπτυξη από την Τουρκία, το Ιράν και το Πακιστάν. Η Σύνοδος είχε στόχο την υιοθέτηση προτάσεων και σχεδίων, εν όψει της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, για τη θέσπιση νέων και την ενδυνάμωση των υφιστάμενων μηχανισμών συνεργασίας του Οργανισμού, που επανιδρύθηκε υπό τη νέα του ονομασία το 1985 και στον οποίο εντάχθηκαν οι Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας το 1992, γεγονός που είχε ως συνέπεια την αριθμητική υπεροχή του τουρκικού στοιχείου.

Η Σύνοδος πρόσφερε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για διμερείς επαφές στους ηγέτες της περιοχής. Κατά τις συνομιλίες που είχε στο περιθώριο των εργασιών του Συνεδρίου ο τούρκος Πρόεδρος με τον ιρανό ομόλογό του, Μαχμούτ Αχμεντίνετζαντ, επαίνεσε τη νέα αμερικανική διοίκηση και προσφέρθηκε, προεξοφλώντας πρόωρα τα όποια θετικά μηνύματα έλαβε από τις ΗΠΑ, να μεσολαβήσει ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη για την επίλυση των διαφορών που προκαλούν ψυχρότητα και ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών. Ωστόσο, η πρόταση του Γκιούλ δεν βρήκε απήχηση στην ιρανική ηγεσία. Ο Αχμεντίνετζαντ στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε απέρριψε την τουρκική προσφορά, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι το Ιράν δεν έχει ανάγκη από τη διαμεσολάβηση της Τουρκίας. Είπε συγκεκριμένα ότι τα εμπόδια θα είχαν ξεπεραστεί εάν οι διεθνείς σχέσεις διέπονταν από τις αρχές της δικαιοσύνης και του σεβασμού και ότι το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, κατηγορώντας εμμέσως τις ΗΠΑ και αφήνοντας να εννοηθεί ότι υπάρχει διάσταση απόψεων με την Τουρκία. Από την αρνητική στάση του ιρανού Προέδρου μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι η Άγκυρα, παρά την ενδεχομένως ευνοϊκή στάση της Ουάσιγκτον, απέχει πολύ από το να εξασφαλίσει την αποδοχή ισχυρών γειτονικών κρατών, όπως το Ιράν, το οποίο κατέχει τα σκήπτρα της περιφερειακής δύναμης. Καθώς επίσης ότι η Τουρκία υπερεκτιμά τις δυνατότητές της και τη στήριξη που της παρέχει η υπερατλαντική συμπολιτεία. Ενδεικτικό είναι, άλλωστε, ότι ο τούρκος Πρόεδρος δε δίστασε να προβεί κιόλας σε δηλώσεις περί της «πολιτικής» επίλυσης του Κουρδικού ζητήματος, η αντιμετώπιση του οποίου δεν νοείται χωρίς την αμερικανική συγκατάθεση.

Η ιρανική άρνηση στην πρόταση διαμεσολάβησης της Τουρκίας, επιβεβαιώνει την άποψη ότι ο δρόμος της Άγκυρας προς τη γεωπολιτική της αναβάθμιση είναι μεν εφικτός, πλην όμως μακρύς και δύσβατος. Είναι δε κυρίως γεμάτος εκπλήξεις. Η στάση που θα τηρήσει η Ουάσιγκτον σε αυτή τη φιλόδοξη πορεία της Άγκυρας είναι σημαντική, σημαντικότερη όμως φαίνεται ότι θα είναι εκείνη των περιφερειακών χωρών που «συνυπάρχουν» στον ίδιο γεωγραφικό χώρο με την Τουρκία και βιώνουν τις προκλήσεις και τις απειλές της νέας διεθνούς πραγματικότητας.

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος - 16/3/2009

Read more...

Δολοφονίες αιχμαλώτων σε Λάπηθο και Καραβά

ΤΟΥ ΑΔΩΝΗ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ
Εκείνο το σκληρό καλοκαίρι για την Κύπρο το αίμα έρευσε άλικο.
Το άνθος της κυπριακής νεότητας θυσιάστηκε στο πεδίο της άνισης μάχης.
Οι νεότεροι θα ήταν καλό να γνωρίζουν τι πέρασαν τα συνομήλικά τους παιδιά και οι έφηβοι του 1974. Παρόλο που τα σημάδια της καταστροφής, που ερχόταν, φαίνονταν από καιρό, οι πολλοί δεν συνειδητοποιούσαν τι μεγάλο κακό θα ακολουθούσε. Οι παραλίες της θαλασσοφίλητης πόλης του Ευαγόρα ήταν γεμάτες από κόσμο. Κοσμοπολίτικη και ηδονική η Αμμόχωστος, ήταν μεθυσμένη από τα κάλλη της. Το ίδιο και στην αναδυόμενη τουριστική αγορά της Λεμεσού.

Η Κερύνεια ήταν το ήσυχο επίνειο της Λευκωσίας. Ρομαντική και ανασκουμπωμένη στο κύμα της, έδινε όμορφα βραδάκια για τους ερωτευμένους και γι' αυτούς που αναζητούσαν την κουβέντα με τους ξένους εραστές της μικρότερης των πόλεών μας.
Σε αυτό το ντεκόρ με τις εκρήξεις των βομβών να σπάνε κάθε τόσο την ησυχία και τη νιρβάνα των πολλών κυλούσε η ζωή. Πίστευαν οι πολλοί ότι το κακό θα προσπερνούσε την πόρτα τους.
Όταν αδελφός αρχίζει να μισεί και να κτυπά τον αδελφό του για τις πολιτικές τους διαφορές, ο βάρβαρος έρχεται ως κατακλυσμός για να συνεπάρει όλους.
Οι Τούρκοι ετοιμάζονταν και περίμεναν το πράσινο φως από τα μεγάλα αφεντικά τους πότε θα ορμήσουν, για να διχοτομήσουν και να τραυματίσουν την πατρίδα μας. Έδωσαν τους χάρτες και πήραν τις εγκρίσεις για την "επιχείρηση" αίματος και οδύνης που μας ετοίμαζαν. Ο στρατός μας, όσος είχαμε, έκανε ό,τι μπορούσε για ν' αποτρέψει έναν σύγχρονο ΝΑΤΟϊκό στρατό να επεκταθεί επί του εδάφους. Με δόση προδοσίας, με μερική εκπαίδευση με πενιχρά οπλικά μέσα έδωσε ο στρατός μας τον αγώνα.
Οι εισβολείς δημιούργησαν σχεδόν ανενόχλητοι το προγεφύρωμά τους. Μέρος της άμυνας της Κερύνειας βρισκόταν στην Πάφο για την καταδίωξη του Μακαρίου.
Με το πρώτο κύμα οι εισβολείς άρχισαν να εδραιώνουν τις θέσεις τους.
Ξένοι και μιασμένοι σε γη ελληνική για αιώνες ένιωθαν την απέχθεια του τοπικού πληθυσμού. Κίνητρό τους η κατάκτηση και ο εξευτελισμός του Ελληνισμού της Κύπρου. Σε αυτήν τους την προσπάθεια είχαν την ανοχή των ισχυρών της Γης.
Τις στρατιωτικές συγκρούσεις ακολουθούσαν αποκρουστικές ανάπαυλες, όπου το μυαλό συνειδητοποιούσε σιγά - σιγά το κακό που συντελείτο. Οι δεκαεννιάρηδες στρατιώτες ένιωθαν πως αυτό που πάθαινε η πατρίδα θα διαρκούσε καιρό. Ίσως αιώνες. Η βαρβαρότητα που επέδειξε ο ΝΑΤΟϊκός στρατός της Τουρκίας ήταν συνώνυμος της φήμης του τουρκισμού μέσα στους αιώνες. Βιασμοί, δολοφονίες, κλοπές. Το μένος τους δεν έχει όρια, παρά τα φυλλάδια που πετούσαν τα αεροσκάφη και στα οποία αναφέρετο ότι οι στρατιώτες που παραδίνονται, θα τυγχάνουν ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Τα οπλικά συστήματα του τουρκικού στρατού εισβολής ήταν ασυγκρίτως ανώτερα των πεπαλαιωμένων συστημάτων της Εθνικής Φρουράς. Τα τουρκικά άρματα έσπερναν τον τρόμο. Οι γραμμές έσπαζαν και νεαροί στρατιώτες μας βρέθηκαν στα χέρια των Τούρκων εισβολέων.
Η μεταχείριση ήταν απίστευτα απάνθρωπη. Μετά από χρόνια, μαρτυρίες Τουρκοκυπρίων, που δίνονταν σταγόνα - σταγόνα, άρχισαν να φωτίζουν το παζλ. Σε περιοχές όπου έγιναν μάχες και υπήρχαν σοβαρές απώλειες του στρατού εισβολής, ακολουθούσαν εκτελέσεις.

Τι αποκαλύπτει ο Χουσεΐν
Σε μια τέτοια περιγραφή από τον Χουσεΐν, το τουρκικό Σώμα Στρατού που κατέλαβε τη Λάπηθο - Καραβά, στην πλέον αιματηρή μάχη του πολέμου την 6η Αυγούστου 1974, συνέλαβε μερικές δεκάδες αιχμαλώτους. Είκοσι - τριάντα, έτσι ψέλλισε ο Χουσεΐν στην αποκάλυψή του το 2004. Οι στρατιώτες με ξεσχισμένα ρούχα, που έσταζαν αίμα και βρομιά από το χαράκωμα και τις κακουχίες, δέθηκαν σε ελιές και πεύκα της περιοχής. Αγωνία θανάτου όλο το βράδυ και το πρωί εκτελέσεις. Έβλεπαν ο ένας μετά τον άλλο τους συντρόφους τους να πέφτουν με τη χαριστική βολή και έφτυναν τους δημίους τους.
Δεν υπήρχε περίπτωση σωτηρίας. Η διαταγή ήταν ξεκάθαρη, «εκτελέστε τους αιχμαλώτους». Αυτά λέγει ο Χουσεΐν και βουρκώνει... «Ντράπηκα γιατί ήμουν Τούρκος», λέγει. «Ντράπηκα για την τόση βαρβαρότητα μπροστά σε παιδιά, που απλώς πολέμησαν για την ελευθερία της πατρίδας τους».
Πόση αλήθεια έχουν τα λεγόμενα του Χουσεΐν, κατοίκου της περιοχής, που κι αυτός ενθουσιασμένος έπαιρνε από κοντά το εκστρατευτικό δολοφονικό Σώμα του τουρκικού στρατού, θα το δείξει ο χρόνος κι οι έρευνες στην
περιοχή Λαπήθου - Καραβά. Τα κουφάρια των εκτελεσθέντων θάφτηκαν σε ομαδικό τάφο μεταξύ της Λαπήθου και του Καραβά. Σήμερα εκεί φύτρωσαν κτίσματα, καζίνα και ξενοδοχεία. Ποιος ξέρει σε ποια θεμέλια βρίσκονται τα κουφάρια των παιδιών μας; Λίπασμα ελευθερίας της Κύπρου μας. Οι κραυγές του πόνου της φτάνουν μέχρι τ' αφτιά μας και διαπερνούν τον ανέμελο ύπνο όσων κουράστηκαν να πιστεύουν στην ελευθερία της πατρίδας. Φτάνουν οι κραυγές τους μέχρι τη σνομπ και χλιδάτη εκδοχή της ζωής μας. Τους χρωστούμε εξήγηση, γιατί ολιγωρήσαμε τόσα χρόνια. Γιατί ανεχθήκαμε τους αγαρινούς να ασελγούν στην κυπριακή γη. Πώς καταδεχτήκαμε να δούμε τα μούτρα τους και να συζητούμε να κάνουμε τούρκικο κράτος τούς τάφους των παιδιών της πατρίδας μας;
SIMERINI

Read more...

Τουρκική προεδρική επίσκεψη στο Ιράκ για πρώτη φορά σε 33 χρόνια

H επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στο Ιράκ, όπως και τα ανοίγματα που επιχειρεί να κάνει η Τουρκία σε διεθνές επίπεδο, έχουν ως κύριο στόχο τον έλεγχο του Κουρδικού, που μέρα με τη μέρα σφίγγει σαν θηλειά στο λαιμό του τουρκικού κράτους.

Επαφές Γκιουλ για το PKK
Την πρώτη επίσκεψη αρχηγού του τουρκικού κράτους στο Ιράκ σε διάστημα μεγαλύτερο της 30ετίας πραγματοποιεί τη Δευτέρα ο Αμπντουλάχ Γκιουλ προς ενίσχυση των διμερών σχέσεων. Η επίσκεψη έρχεται στον απόηχο δηλώσεων του Ιρακινού προέδρου ότι κουρδικά κόμματα θα απευθύνουν κοινή έκκληση προς το PKK να καταθέσει τα όπλα.

Στο πλαίσιο της επίσκεψης στη Βαγδάτη ο Αμπντουλάχ Γκιουλ θα συναντηθεί με τον Ιρακινό πρόεδρο Τζαλάλ Ταλαμπανί και τον πρωθυπουργό Νούρι αλ-Μαλίκι. Εκπρόσωπος της ιρακινής κυβέρνησης δήλωσε ότι θα συζητηθεί ευρεία γκάμα θεμάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος, περιλαμβανομένου του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).
Ο Αμπντουλάχ Γκιουλ και ο Τζαλάλ Ταλαμπανί είχαν έλθει ενώπιος ενωπίω και την περασμένη εβδομάδα, κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησε ο Ιρακινός πρόεδρος στην Κωνσταντινούπολη για να παραστεί στις εργασίες του 5ου Παγκόσμιου Φόρουμ για το Νερό.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον τουρκικό Τύπο κατά την παραμονή του στην Κωνσταντινούπολη ο Τζαλάλ Ταλαμπανί προανήγγειλε ότι κουρδικά κόμματα του Ιράκ, της Συρίας, του Ιράν, της Τουρκίας και της Ευρώπης πρόκειται να απευθύνουν από κοινού έκκληση προς τους αντάρτες του PKK να καταθέσουν τα όπλα.
Την κοινή έκκληση προς το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) αναμένεται να απευθύνουν τα κουρδικά κόμματα σε σύνοδο που θα διεξαχθεί στα τέλη Απριλίου ή στις αρχές Μαΐου πιθανώς στο Αρμπίλ του Βόρειου Ιράκ, δήλωσε ο κουρδικής καταγωγής Τζαλάλ Ταλαμπανί.
Ο ίδιος τόνισε ότι η Τουρκία θα πρέπει από την πλευρά της να εξετάσει τη χορήγηση αμνηστίας στους αντάρτες.
Η δράση του PKK αποτελεί πάγια πηγή αντιπαράθεσης μεταξύ Τουρκίας και Ιράκ και η κατάσταση επιδεινώθηκε μετά τις τουρκικές διασυνοριακές επιχειρήσεις του περασμένου έτους και τις κατηγορίες της Άγκυρας ότι το Ιράκ δεν σταματά τους αντάρτες του εκτός νόμου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν.
Ωστόσο, οι δύο χώρες έχουν δεσμευθεί έκτοτε να συνεργαστούν στενότερα και να οικοδομήσουν ισχυρότερες σχέσεις στους τομείς της ασφάλειας και της οικονομίας. Τον περασμένο Ιούλιο ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε τη Βαγδάτη για συνομιλίες με τον Νούρι αλ-Μαλίκι σχετικά με ευρύτερη συνεργασία στο εμπόριο, την ενέργεια και τη διανομή του νερού.
Με τη σειρά του ο Ιρακινός πρωθυπουργός δεσμεύθηκε σε επίσκεψη που πραγματοποίησε στην Άγκυρα το Δεκέμβριο ότι θα υπάρξει αυξημένη συνεργασία της ιρακινής κυβέρνησης στην αντιμετώπιση των ανταρτών του PKK.
NEA

Read more...

Ανεύρεση πυρομαχικών στα κατεχόμενα

Η πρόσφατη ανακάλυψη πυρομαχικών σε διαφορετικές τοποθεσίες στα κατεχόμενα απασχολεί σήμερα πρωτοσέλιδα τρεις τουρκοκυπριακές εφημερίδες, οι οποίες θέτουν το ερώτημα κατά πόσον τα κατεχόμενα έχουν μετατραπεί σε αποθήκες πυρομαχικών και για ποιο σκοπό προορίζονταν.

Η «Σταρ Κίπρις» υπό τον τίτλο «Το νησί μετατράπηκε σε αποθήκη πυρομαχικών» διερωτάται πού επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν και γράφει ότι η αντιναρκωτική ομάδα επέδραμε σε κατάστημα στην κατεχόμενη Λευκωσία, όπου εντόπισε μεγάλο αριθμό σφαιρών καλάσνικοφ, εκρηκτικά τύπου ΤΝΤ και ανιχνευτές μετάλλων. Η λεγόμενη αστυνομία προέβη στη σύλληψη δύοατόμων για το θέμα. Αναφέρει, επίσης, ότι σφαίρες ανευρέθηκαν και στην κατεχόμενα Νατά, ενώ έξι όπλα και πολλές σφαίρες εντοπίστηκαν και στον κατεχόμενo Αγιο Γεώργιο.
Η εφημερίδα «Χαβαντίς» αφιερώνει στο ίδιο θέμα και το δικό της κύριο άρθρο με τίτλο «Για ποιο σκοπό είναι όλα αυτά τα πυρομαχικά;».
Τέλος, η «Κίπρισλι» ασχολείται με το θέμα υπό τον τίτλο «Αποθήκη πυρομαχικών σε επιχείρηση κατά ναρκωτικών».
SHMERINH

Read more...

Η Τουρκία "δαγκώνει" το χέρι που την τάιζε...

Το ΝΑΤΟ είναι ο οργανισμός που επί πενήντα χρόνια παρείχε πολιτική και κάθε άλλου είδους στήριξη στην Τουρκία, ως "αντιπαροχή" στις υπηρεσίες που παρείχε η Άγκυρα στον αγώνα του ΝΑΤΟ και της Δύσης εναντίον του κομουνιστικού μπλοκ. Η στήριξη αυτή, μάλιστα, είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τον Ελληνισμό, αφού θύμα της υπήρξαν ο Ελληνισμός της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, η Κύπρος, το Αιγαίο, μέχρι και οι Πομάκοι της Θράκης.

Ενώ, λοιπόν το ΝΑΤΟ ήταν αυτό που πρόσφερε πολύτιμη στήριξη σε εγκληματικές πολιτικές της Τουρκίας εναντίον γειτονικών χωρών και εναντίον των δημοκρατικών δυνάμεων, αλλά και των διαφόρων εθνικών, εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων που διαβιούν στο έδαφος της τουρκικής επικράτειας, η Τουρκία έρχεται να καθορίσει ακόμα και την εκλογή του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, μέσα από μια εξαιρετικά υποκριτική στάση απέναντι στη Δανία και συγκεκριμένα στο Δανό πρωθυπουργό Αντερς Φογκ Ράσμουσεν.
Χαρακτηρίζουμε τη στάση της Τουρκίας υποκριτική, γιατί η τουρκική κυβέρνηση διαρρέει το ενδεχόμενο άσκησης βέτο στο πρόσωπο του Δανού πρωθυπουργού, χρησιμοποιώντας την ισλαμική πίστη. Συγκεκριμένα η Άγκυρα επικαλείται την υπόθεση των δανέζικων γελοιογραφιών που είχαν κυκλοφορήσει με θέμα τον προφήτη Μωάμεθ, ενώ η πραγματική αιτία της στάσης της Τουρκίας είναι η στήριξη που παρέχει η Κοπεγχάγη στου Κούρδους και συγκεκριμένα στο δορυφορικό κανάλι ROJTV.
Να σημειωθεί ότι η Τουρκία έχει επιχειρήσει πεισματικά αλλεπάλληλες φορές να επιβάλλει το κλείσιμο της λειτουργίας του κουρδικού καναλιού, παρότι η κυβέρνηση της Δανίας έχει δηλώσει ότι η λειτουργία του καναλιού δεν παραβιάζει το σύνταγμα και τους νόμους της χώρας. Παρέμβαση για το κλείσιμο του ROJ TV προς την κυβέρνηση της Δανίας φέρεται να έκανε στο παρελθόν και η αμερικανική κυβέρνηση, χωρίς αποτέλεσμα. Τη στάση του αυτή πληρώνει ο πρωθυπουργός της Δανίας, με τα προσκόμματα που βάζει η Άγκυρα στην εκλογή του πρωθυπουργού Ρασμούσεν στη θέση του ΓΓ του ΝΑΤΟ.
Η θητεία του νυν γενικού γραμματέα, Ολλανδού Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ εκπνέει στις 31 Ιουλίου, ενώ ο διάδοχός του αναμένεται να ορισθεί στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 3-4 Απριλίου.

Read more...

Ενας «Ηγεμόνας» στο Αιγαίο

Του ΠΑΣΧΑΛΗ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ
Στο πιο κρίσιμο στάδιο της εισέρχεται, τις επόμενες μέρες, η πολυεθνική αεροναυτική άσκηση «Ηγεμών», που διοργανώνεται από την Τουρκία και μέσω της οποίας η Αγκυρα επιχειρεί de facto νομιμοποίηση των αξιώσεών της στο Αιγαίο σχετικά με
-την έρευνα και διάσωση,
-την αμφισβήτηση του εθνικού εναέριου χώρου των 10 ν. μ. και
-τον έλεγχο του FIR.


Βρετανικές εγγυήσεις
Η ελληνική κυβέρνηση βεβαιώνει πως έχει λάβει εγγυήσεις από τη Βρετανία -υπό την ομπρέλα της οποίας συμμετέχουν δυνάμεις από τις ΗΠΑ, την Ολλανδία και το Βέλγιο- ότι δεν θασυμμετάσχουν σε σενάρια που «ενοχλούν» τη χώρα μας. Και ότι το Λονδίνο θα σεβαστεί τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Μένει, όμως, να αποδειχθεί στην πράξη.
*Η Αγκυρα, πράγματι, έχει κάνει κάποιες αλλαγές στους αρχικούς σχεδιασμούς της άσκησης, πιθανώς ύστερα από ΝΑΤΟϊκές «συμβουλές».
* Η Τουρκία εμφάνιζε το FIR Κωνσταντινούπολης να εκτείνεται μέχρι τον 25ο μεσημβρινό, αξιώνοντας να έχει πλήρη δικαιώματα έρευνας και διάσωσης εντός του FIR Αθηνών.
Περιλάμβανε έτσι, τμήματα της ελληνικής επικράτειας, ολόκληρη τη Σάμο και μέρος της Χίου και της Ικαρίας.
* Στη συνέχεια, οι Τούρκοι «έσπασαν» την επίμαχη περιοχή σε τρεις: μία εντός του FIR Κωνσταντινούπολης και δύο εντός του FIR Αθηνών.
* Επιπλέον, απέσυραν το χάρτη όπου ελληνικά νησιά εμφανίζονταν με διαφορετικό χρώμα από αυτό της ελληνικής επικράτειας και σημειώνονταν ως αποστρατικοποιημένα.
*Τα προπαρασκευαστικά γυμνάσια διεξάγονται από την αρχή της περασμένης εβδομάδας και από αύριο ξεκινά η τρίτη φάση, που αφορά στην τακτική άσκηση, που θα διαρκέσει μέχρι την ερχόμενη Κυριακή. Επιτελείς στο ελληνικό ΓΕΕΘΑ θεωρούν ότι είναι η πλέον κρίσιμη εβδομάδα των τουρκικών γυμνασίων για την εκδήλωση κάποιας προκλητικής ενέργειας με στόχο τη «νομιμοποίηση» αξιώσεων.
* Στο διάστημα αυτό τα σενάρια προβλέπουν αποβατικές ενέργειες στην περιοχή του «Doganbey» με συμμετοχή της ΝΑΤΟϊκής πολυεθνικής δύναμης, που εντάσσονται στην πρώτη φάση της βρετανικής άσκησης «Taurus».
* Οι δυνάμεις απόβασης θα περάσουν μεταξύ Χίου και Σάμου για να καταλήξουν στις ακτές της Μικράς Ασίας.
* Οι αμφίβιες επιχειρήσεις συνδυάζονται με αεροπορικές και ναυτικές, που θα γίνουν σε δεσμευμένες περιοχές νοτιοανατολικά της Σκύρου, νότια της Ικαρίας και νοτιοδυτικά της Χίου. Είναι σε πέντε δεσμευμένες περιοχές -από τις 20 συνολικά του «Ηγεμόνα»- και προβλημάτισαν τα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας.
* Οι περιοχές έχουν δεσμευθεί για δύο έως έξι ώρες κάθε μέρα και οι στρατιωτικές αποστολές περιλαμβάνουν μεγάλη γκάμα επιχειρήσεων: θαλάσσιο έλεγχο, προστασία θαλάσσιων γραμμών επικοινωνιών, ναυτική αποτροπή, εφαρμογή εμπάργκο, προστασία νηοπομπών, επιχειρήσεις προβολής ισχύος, απομάκρυνσης αμάχων και έρευνας και διάσωσης.
*Προηγήθηκε η δεύτερη φάση της άσκησης, την περασμένη εβδομάδα, η οποία αφορούσε εκπαιδευτικές δραστηριότητες που σχεδιάστηκαν από το τουρκικό ναυτικό: Αποστολές αντιαεροπορικού, ανθυποβρυχιακού και πολέμου επιφανείας, μαζί με αμφίβιες επιχειρήσεις και αποστολές έρευνας και διάσωσης. Συμμετείχαν αεροσκάφη που νοτίως της Ρόδου εκτελούσαν επιθέσεις κατά της ναυτικής δύναμης προσομοιώνοντας σενάρια ασύμμετρων απειλών.
* Και σε αυτή τη φάση συμμετείχαν δυνάμεις του βρετανικού ναυτικού με ελικόπτερο ανατολικώς της Ρόδου.
*Πριν από την άφιξή τους στο Αιγαίο, οι Βρετανοί έκαναν προπαρασκευαστικές ασκήσεις στον τομέα των αγγλικών βάσεων στην Κύπρο.

Από Κύπρο έως Ινδικό
Και αφού ολοκληρώσουν τη συμμετοχή τους στον τουρκικό «Ηγεμόνα» -προσδίδοντάς του πολυεθνικό χαρακτήρα- θα συνεχίσουν στη Μεσόγειο, θα περάσουν το Σουέζ για να φτάσουν στον Ινδικό Ωκεανό και τη νοτιοανατολική Ασία για να ολοκληρώσουν τη μεγαλύτερη άσκηση του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού την τελευταία δεκαετία σε συνεργασία με βασικούς εταίρους στο ΝΑΤΟ.
*Στο μεταξύ μια γαλλική φρεγάτα αποσύρθηκε πρόωρα από την πολυεθνική δύναμη, καθώς δεν επρόκειτο να συμμετάσχει στην τουρκική άσκηση. Οι Γάλλοι φρόντισαν, βεβαίως, να διαφημίσουν την αποχώρησή τους, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις για την αγορά γαλλικών φρεγατών κόστους περί τα τρία δισ. ευρώ.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 22/03/2009

Read more...

Το ΡΚΚ δεν θα παραδώσει τα όπλα, αν δεν εξασφαλιστούν πρώτα τα δικαιώματα των Κούρδων

Του Σάββα Καλεντερίδη
Ο έγκλειστος στη φυλακή του Ιμραλί ηγέτης των Κούρδων, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, έκανε σημαντικές δηλώσεις μέσω των δικηγόρων του, τις παραμονές του Πανκουρδικού Συνεδρίου που θα γίνει στην Ερμπίλ.
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στο πρακτορείο ειδήσεων ANF NEWS AGENCY, ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, κατά τη συνάντησή του με τους δικηγόρους του, την Πέμπτη, 19 Μαρτίου 2009, στη φυλακή του Ίμραλι, όπου κρατείται έγλειστoς από το 1999, μεταξύ άλλων είπε τα ακόλουθα:

"Ο καιρός είναι κρύος. Προσπαθώ να βγάλω το χειμώνα. Έρχεται η άνοιξη και αυτά θα περάσουν. Και όταν ήμουν έξω και τώρα που είμαι στη φυλακή, δέχομαι μεγάλες πιέσεις, με πνίγουν. Υπάρχει μια προσπάθεια να με αποκλείσουν απο παντού. Μας βλέπουν από κάθε άποψη αρνητικά. Υπάρχει μια αρνητική προκατάληψη.
Το 1985, ένα χρόνο μετά την πρώτη ένοπλη ενέργειά μας, η Γερμανία μας άνοιξε τον πόλεμο με εντολή του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ άσκησε πιέσεις και σε άλλες χώρες της Ευρώπης για να μας ανοίξουν τον πόλεμο. Την κύρια αποστολή στον πόλεμο αυτό την ανέλαβε η Γερμανία. Αρκετές χώρες της Ευρώπης οργανώθηκαν εναντίον μας. Ο μόνος που δεν το αποδέχτηκε ήταν ο Ούλαφ Πάλμε, στη Σουηδία. Ο Πάλμε έλεγε: "εγώ δεν παίρνω μέτρα ενατίον Κούρδων". Η υπόθεση Πάλμε εξελίχθηκε στη συνέχεια πάνω σε αυτή του τη στάση.

Η Γερμανία μας χαρακτήρισε ως τρομοκράτες
"Έχω μιλήσει γι' αυτά και στο παρελθόν. Προσπάθησαν να φορτώσουν αυτό το έγκλημα (δολοφονία Ούλαφ Πάλμε) σε μας. Η Γερμανία μάς χαρακτήρισε από το 1985 τρομοκράτες και η Αγγλία ανέλαβε το σχεδιασμό του εναντίον μας πολέμου στην Ευρώπη. Με τον τρόπο αυτό το ΝΑΤΟ οργάνωσε τις χώρες της Ευρώπης εναντίον μας. Η Σουηδία δεν το αποδέχτηκε αυτό, γι' αυτό σκότωσαν τον Πάλμε. Αυτό είναι το παρασκήνιο της υπόθεσης Πάλμε. Το ΝΑΤΟ τον έβγαλε από τη μέση. Τότε ο Πάλμε μας βοηθούσε, όπως βοηθούσε και τη Νότιο Αφρική, όπως είχε βοηθήσει και το Βιετνάμ. Τον θεωρούσαν ύποπτο και ένοχο επειδή βοηθούσε τέτοια κινήματα. Έλεγε για τους Κούρδους: "Εγώ δεν αποκαλώ τους Κούρδους τρομοκράτες". Γι' αυτό τον σκότωσαν.
Από το 1985 μέχρι το 1990 οι μηχανισμοί του ΝΑΤΟ και της Γκλάντιο κινήθηκαν εναντίον μας μέσω Γερμανίας, ενώ από το 1990 μπήκε στο παιχνίδι και η Αγγλία. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ έπαιξαν ρόλο για να συλληφθώ και να μεταφερθώ εδώ, στη φυλακή".

Ο Ταλαμπανί γνώριζε την απόφαση της Γκλάντιο
"Οι μηχανισμοί του NATO-Γκλάντιο στην Τουρκία άρχισαν τις εκτελέσεις. Οι περισσότερες από τις αποφάσεις αυτές λαμβάνονταν από τις ΗΠΑ. Τότε ερχόταν ο Ταλαμπανί σε μας και μας έλεγε: Σταματήστε τον πόλεμο. Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι ο Ταλαμπανί γνώριζε τις αποφάσεις της Γκλάντιο. Όταν τα χρόνια το '90 ανακοινώσαμε την μονομερή κατάπαυση του πυρός, ο Ταλαμπανί ήξερε ότι την εναντίον μας επιχείρηση την καθοδηγούσαν οι ΗΠΑ.
Οι εκτελέσεις των ανθρώπων μας συνεχίστηκαν μέχρι τη συνάντηση Μπους-Ερντογάν, στις 5 Νοεμβρίου 2007. Και το AKP είναι υπεύθυνο για τέτοιες τις εκτελέσεις, ειδικά τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του. Όσοι μέσα στην Τουρκία αντιτάχθηκαν σε αυτές τις εκτελέσεις, εξουδετερώθηκαν. Ο Τουργκούτ Οζάλ, ο αρχηγός της στρατοχωροφυλακής, στρατηγός Eşref Bitlis, και ο αξιωματικός πληροφοριών της στρατοχωροφυλακής, ταγματάρχης Cem Ersever, νομίζω ότι ήταν εναντίον των εκτελέσεων. Εκείνοι έλεγαν "να τους συλαμβάνουμε και να τους δικάζουμε". Τελικά όλους αυτούς που δεν ήθελαν τις εκτελέσεις των Κούρδων τους σκότωσαν όλους.
Τότε προσπάθησαν να ελέγξουν και το ΡΚΚ. Η Αγγλία προσπάθησε να δημιουργήσει το δεύτερο ισχυρό πόλο μέσα στο ΡΚΚ. Αυτό επιχείρησαν να το κάνουν μέσω του Σεμντίν Σακίκ. Αυτό αντιλαμβανόταν κανείς αν άκουγε με προσοχή τις εκπομπές του BBC την περίοδο εκείνη. Και είχαν καταφέρει να πετύχουν αρκετά στο θέμα αυτό".

Θέλησαν να θέσουν υπό έλεγχο και μένα
"Την περίοδο εκείνη σκότωσαν τον παιδικό μου φίλο, Hasan Bindal. Ερεύνησα τότε τις συνθήκες του θανάτου του. Τον σκότωσαν με μέθοδο ανορθοδόξου πολέμου. Τότε προβληματίστηκα πολύ. Έβγαλα το συμπέρασμα ότι τον σκότωσαν επειδή ήταν ο πιο έμπιστός μου άνθρωπος, ο μόνος ίσως που μπορούσε να συνεχίσει το έργο μου. Ήταν παιδικός μου φίλος, από το χωριό μου. Το έγκλημα εκείνο έδειχνε πόσο δυνατοί ήταν.
Στο τρίγωνο Diyarbakır-Bingöl-Muş έγιναν τότε πολλά αιματηρά γεγονότα και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Σε αυτό το τρίγωνο δραστηριοποιούνται πολλοί. Ο Mahmut Yıldırım (Yeşil), οι αδελφοί Çürükkaya, ο Αlparslan Aslan και άλλοι πολλοί. Και υπάρχουν γεγονότα που διαδραματίζονται σε εκείνο το τρίγωνο που μέχρι σήμερα ακόμα δεν μπορώ να εξηγήσω.
Τότε προσάθησαν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους και μένα. Όταν αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούν να το πετύχουν, προσπάθησαν να με δολοφονήσουν. Έξω έγιναν δέκα περίπου δολοφονίες. Τρεις-τέσσερις τις γνωρίζω προσωπικά. Οι προσπάθειες για τη δημιουργία του δεύτερου ανθρώπου στο ΡΚΚ και οι απόπειρες δολοφονίας μου, αναφέρθηκαν στα ΜΜΕ της εποχής".

Η ERGENEKON είναι δημιούργημα της Γκλάντιο
"Όταν αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούν να με θέσουν υπό έλεγχο, άρχισαν τις προσπάθειες για τη δημιουργία του δεύτερου ανθρώπου στο ΡΚΚ. Επιχείρησαν να το κάνουν με τον Σεμντίν Σακίκ. Είχαν ως στόχο να με εξουδετερώσουν, να φέρουν στην ηγεσία του ΡΚΚ τον Σακίκ, για να ελέγξουν έτσι το ΡΚΚ. Δηλαδή, σου σκοτώνω τον πατέρα, για να σου κλέψω τη μάνα, που λέει κι ο λαός μας.
Την Ergenekon τη δημιούργησε η Γκλάντιο και τη χρησιμοποίησαν μέχρι τις 5 Νομεβρίου 2007. Μετά από αυτήν την ημερομηνία σταμάτησαν οι εκτελέσεις των Κούρδων. Φυσικά κάτι έχουν πάρει οι ΗΠΑ σε αντάλλαγμα. Αυτά περιέχονται στη συμφωνία της 5 Νοεμβρίου. Οι ΗΠΑ είναι αυτές που είπαν στους στρατηγούς Levent Ersöz και Veli Küçük να σταματήσουν τις εκτελέσεις. Εκείνοι δεν υπάκουσαν στις ΗΠΑ και συνέχισαν το έργο τους. Έτσι οι ΗΠΑ αποφάσισαν την εξουδετέρωσή τους. Αυτή είναι η υπόθεση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ. Αυτό που εξαρθρώθηκε δεν είναι η πραγματική ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, είναι μόνο το μέρος εκείνο που που είχε εκτεθεί".

Το NATO μας πολέμησε
"Τις τελευταίες μέρες βγάζουν κόκκαλα ανθρώπων από διάφορους ομαδικούς τάφους. Αυτά τα εγκλήματα τα έκανε μια ειδική υπηρεσία πληροφοριών, που δούλευε ξέχωρα από την επίσημη υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας. Η υπηρεσία αυτή υπάγεται απ' ευθείας στην Άγκυρα. Η JİTEM δεν είναι απλά υπηρεσία πληροφοριών της Στρατοχωροφυλακής, ούτε της Ασφάλειας, ούτε της ΜΙΤ. Είναι μια ειδική οργάνωση που διείσδυσε σε αυτές τις υπηρεσίες. Είναι η οργάνωση της Γκλάντιο στην Τουρκία. Είναι η οργάνωση Gladio-Ergenekon. Αυτοί παίρνουν εντολές και πληρώνονται απευθείας από τις ΗΠΑ. Έτσι γίνονται αυτά τα εγκλήματα. Ο Abdulkadir Aygan (πρώην μέλος της JİTEM που ζήτησε πολιτικό άσυλο στην Ελβετία) τα λέει στις καταθέσεις του. Δεν ανήκαμε σε αυτές τις υπηρεσίες, αλλά τις ελέγχαμε.
Απ' ότι καταλαβαίνω τώρα, το ΝΑΤΟ ήταν αυτό που πολέμησε εναντίον μας και μεις αποκρούσαμε αυτόν τον πόλεμο. Εγώ μέχρι τώρα νόμιζα ότι η υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας ήταν αυτή που έστρεψε τις ΗΠΑ και την Ευρώπη εναντίον μας. Στη συνέχεια, όταν άρχισε το ξήλωμα της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ και όταν διάβασα τις ομολογίες του Veli Küçük και τις δηλώσεις του Tuncay Güney και του Aygan, άρχισα και γω να αντιλαμβάνομαι ορισμένα πράγματα. Κατάλαβα ότι όλα αυτά υποκινούνταν από έξω. Ελπίζω το δεύτερο κατηγορητήριο για την ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ να αναφέρεται σε αυτά."

Οι Άγγλοι άναψαν το πράσινο φως για τα εγκλήματα
"Τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Doğan Güreş, συνεννοήθηκε με την Αγγλία. Μετά τις συνομιλίες δήλωσε: "Η Αγγλία μας άναψε πράσινο φως". Αυτά που συμφωνήθηκαν μεταξύ Αγγλίας-Τουρκίας τα στήριξαν οι ΗΠΑ. Αμέσως μετά άρχισαν οι δολοφονίες των Κούρδων. Ο στρατηγός Güreş και η πρωθυπουργός Çiler ανέλαβαν αυτή την αποστολή. Έδωσαν απ' ευθείας ευρείες αρμοδιότητες στην Τσιλέρ. Τη διαταγή στην Tansu Çiler για τις δολοφονίες του Behçet Cantürk, του Savaş Buldan και των άλλων Κούρδων επιχειρηματιών που δολοφονήθηκαν τότε, την έδωσε η Αμερική.
Οι δολοφονίες σταμάτησαν μετά από σχετική απόφαση που πάρθηκε στις 5 Νομεβρίου του 2007. Αυτό γίνεται αντιληπτό από μια λέξη του Veli Küçük (βρίσκεται στη φυλακή κατηγορούμενος για επικεφαλής του επιχειρησιακού σκέλους της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ). Ο Veli Küçük λέει: "Στις 5 Νομεβρίου 2007 πήραν την απόφαση να μας εξουδετερώσουν". Είναι οι αποφάσεις που ελήφθησαν κατά τη συνάντηση Μπους-Ερντογάν, στις 5 Νομεβρίου 2007. Τότε ο Ερντογάν είπε στον Μπους: "Εμείς σταματάμε τις εκτελέσεις, διαλύστε όμως και σεις το ΡΚΚ". Από τότε σταμάτησαν οι εκτελέσεις των Κούρδων.
Κατά τα πρώτα πέντε χρόνια της εξουσίας του, το AKP ήταν συνένοχο και υπεύθυνο για αυτά τα εγκλήματα ενατνίον των Κούρδων.
Τί πήραν όμως οι ΗΠΑ ως αντάλλαγμα για να στηρίξουν την Τουρκία εναντίον μας;
Την αποδοχή από πλευράς της Άγκυρας της ύπαρξης του αυτόνομου κράτους του Κουρδιστάν.
Η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ που δικάζεται στο δικαστήριο της Συληβρίας δεν είναι η πραγματική οργάνωση. Είναι το μέρος εκείνο της οργάνωσης που αντιτάχτηκε στην απόφαση της 5ης Νοεμβρίου να σταματήσουν οι εκτελέσεις των Κούρδων. Γι' αυτό το εξάρθρωσαν.
Την ίδια περίοδο οι ΗΠΑ προετοίμασαν το σχέδιο για το "Μετριοπαθές Ισλάμ". Και η τουρκική Hizbullah είναι δημιούργημα των ΗΠΑ, όπως και τα ισλαμικά τάγματα των İlimciler Menzilciler. Χρησιμοποιώντας όλες αυτές τις οργανώσεις διέπραξαν πολλά εγκλήματα εναντίον των Κούρδων."

Προτείνω τη συγκρότηση Επιτροπής Ειλικρίνιας
"Για να αποκαλυφθούν όλα αυτά τα εγκλήματα, έχω προτείνει τη συγκρότηση Επιτροπής Διερεύνησης, Ειλικρίνιας και Δικαιοσύνης. Να συγκεντρωθεί όλο το υλικό που αφορά τα εγκλήματα αυτά, έγγραφα, πληροφορίες, μαρτυρίες, δημοσιεύματα, να γίνει ένα αρχείο. Αυτό πρέπει να αρχίσει από τώρα. Σε αυτή την επιτροπή πρέπει να έλθουν να καταθέσουν όλοι όσοι γνωρίζουν κάτι για το θέμα. Θα έλθει να καταθέσει και η Τανσού Τσιλέρ, ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, ο Μεσούτ Γιλμάζ, θα καταθέσω και γω. Να αποκαλυφθούν όσοι έχουν ευθύνες για τα εγκλήματα που έγιναν. Να διερευνηθούν επίσης ο ρόλος και οι ευθύνες της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Μόνον τότε ο λάος μας και ο λαός της Τουρκίας θα μάθουν την πραγματική αλήθεια για όλα όσα έγιναν.
Με βάση τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα, το κοινοβούλιο θα αποφασίσει για αμνηστία των υπευθύνων. Αν μιλάμε για αμνηστία, θα πρέπει να έχει αυτόν το χαρακτήρα. Όποιος έχει ευθύνες θα πρέπει να μιλήσει, να καταθέσει την αλήθεια. Και οι Κούρδοι πολιτοφύλακες μπορεί να συμπεριληφθούν στην αμνηστία, υπό τον όρο ότι θα καταθέσουν ό,τι ξέρουν για εκείνους που διέπραξαν εγκλήματα".

Το Πανκουρδικό Συνέδριο δεν είναι δυνατόν να είναι συνέδριο διάλυσης του ΡΚΚ
"Στις εφημερίδες αναφέρεται ότι το ΡΚΚ θα παραδώσει τα όπλα του στις ΗΠΑ. Αυτό έχει πει ο Ταλαμπανί. Σε αυτό δίνουμε την εξής απάντηση:
Κύριε Ταλαμπανί, κύριε Μπαρζανί, αν δεχτείτε εσείς να παραδώσετε τα όπλα σας στις ΗΠΑ, τότε θα δεχτούμε και μεις. Αν παραδώσουμε τα όπλα, να τα παραδώσουμε όλοι μαζί! Ό,τι συμβολίζουν και ό,τι σημαίνουν τα όπλα για τις δυνάμεις του Νοτίου Κουρδιστάν (Βορείου Ιράκ), τα ίδια ακριβώς σημαίνουν για μας.
Το Πανκουρδικό Συνέδριο δεν μπορεί να γίνει με κρυφά σχέδια που αποσκοπούν στη διάλυση του ΡΚΚ. Δεν θα γίνει τέτοιο συνέδριο.
Στο συνέδριο αυτό θα πρέπει να υπάρχει Εκτελεστική Επιτροπή ή μια Επιτροπή που θα φέρει σε πέρας τη διπλωματική της αποστολή. Είχα μιλήσει για Δημοκρατική Συνομοσπονδία, η ονομασία δεν είναι και τόσο σημαντικό θέμα. Αυτή η επιτροπή θα προετοιμάσει τα θέματα για το επόμενο συνέδριο και θα εξετάσει όλες τις πολιτικές συνιστώσες του Κουρδικού. Θα καθορίσει την κοινή στρατηγική των Κούρδων. Αυτή η Εκτελεστική Επιτροπή θα είναι η επιτροπή του ΚDP (Μπαρζανί), του YNK (Ταλαμπανί) και του PKK. Θα εξετάσει την κατάσταση όλων των Κούρδων, θα είναι η επιτροπή που εκπροσωπεί τους απανταχού Κούρδους.
Για παράδειγμα, θα εξετάσει το θέμα των Κούρδων του Ιράν και θα καθορίσει τις απαιτήσεις μας για το θέμα αυτό. Με τον ίδιο τρόπο θα εξετάσει το θέμα των Κούρδων της Τουρκίας, του Ιράκ, της Συρίας και θα καταλήξει σε συμπεράσματα: Τα προβλήματά μας είναι αυτά και θέλουμε αυτά και αυτά για να τα ικανοποιήσουμε. Θα κάνει σχετικές προτάσεις κατά περίπτωση προς τα κράτη που έχουν Κούρδους στην επικράτειά του και θα προσπαθήσει να τα πείσει για μια δημοκρατική λύση του Κουρδικού."

Δεν θα παραδοθούμε στις ΗΠΑ
"Δεν θα παραδοθούμε στις πολιτικές των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Αυτό που μας ζητούν είναι καθαρή παράδοση. Οι ΗΠΑ θέλουν να μας κάνουν να παραδοθούμε, όπως τους Ταλιμπάν, όπως έγινε στο παρελθόν και με την Άλ Φατάχ. Κοιτάξτε τώρα σε τί κατάσταση έχει περιέλθει η Φατάχ.
Σε περίπτωση που το τουρκικό κράτος ανοίξει έναν διάλογο με τους Κούρδους, τότε συζητιέται το θέμα των όπλων. Δεν μπορούμε να μιλάμε για παράδοση των όπλων, αν δεν εξασφαλιστούν απόλυτα τα δικαιώματα του λαού μας. Ακόμα και στην περίπτωση που θα ενώσουν τις δυνάμεις τους οι ΗΠΑ, η Ε.Ε., οι Κούρδοι του Νοτίου Κουρδιστάν (Β. Ιράκ) με την Τουρκία, ακόμη και αν μας επιτεθούν όλοι μαζί, δεν θα μπορέσουν να κάμψουν την αντίσταση και να νικήσουν το ΡΚΚ και το λαό του.
Εμείς δεν είμαστε εναντίον κανενός, όμως δεν θα δεχτούμε και από κανέναν εντολές για να παραδοθούμε. Αν αποπειραθούν να επιβάλλουν τις πολιτικές των ΗΠΑ μέσα από ένα Πανκουρδικό Συνέδριο, έμεις δεν θα συναινέσουμε, δεν θα συμμετέχουμε σ' αυτό.
Αν συμμετέχουν οι δικοί μας, να συμμετέχουν θέτοντας τους πέντε όρους που έχω πει στο παρελθόν. Αυτούς τους πέντε όρους θα τους συζητήσουν και θα τους αποδεχτούν όλοι οι Κούρδοι. Αν συμμετέχουμε στο Συνέδριο, δεν θα συζητήσουμε τον αφοπλισμό, αλλά τους όρους αποφυγής των συγκρούσεων".

Η θεωρία και πράξη της τρομοκρατίας είναι δημιούργημα των ΗΠΑ
"Προτείνω έναν δημοκρατικό συμβιβασμό. Στη Μέση Ανατολή είναι δυνατόν να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός πολιτισμών, μια λύση με βάση τον ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό, μια λύση που να στηρίζεται στον εκδημοκρατισμό. Έχω κάνει μια θεωρητική προσέγγιση και πλαισίωση για το θέμα σε άλλες μου αναφορές.
Απευθύνω έκκληση στον πρόεδρο της δημοκρατίας, στον πρωθυπουργό, τα κόμματα της αντιπολίτευσης:
-Ας εργαστούμε όλοι για να εξασφαλίσουμε ένα περιβάλλον που θα αποκλείει τις συγκρούσεις.
-Ας αποκλείσουμε τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. και ας βρούμε εμείς τη δική μας λύση.
-Ας συμβάλλουμε όλοι μας σ' αυτό.
Πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση ωθεί στο ΡΚΚ και το λαό στη συσπείρωση και τον αγώνα, στην αντίσταση. Θα χρησιμοποιήσουμε το νόμιμο δικαίωμα της αυτοάμυνας.
Εγώ από εδώ, από τη φυλακή, δεν μπορώ να κάνω τίποτε, δεν μπορώ να αναλάβω ευθύνες. Από το 1999 είμαι χωρίς εξουσίες. Οι ΗΠΑ και η Ελλάδα νόμισαν ότι θα κρατήσω σκληρή στάση από τη φυλακή. Άλλοι πάλι είπαν ότι τήρησα φοβική στάση. Εγώ δεν συμπεριφέρομαι με ηπιότητα επειδή φοβάμαι, αλλά επειδή δεν θέλω να ρίξω το λαό μας στην παγίδα της βρώμικης πολιτικής των ΗΠΑ και της Ε.Ε.
Μας λένε τρομορκάτες, έτσι μας έχουν χαρακτηρίσει. Όμως η θεωρία και η πράξη της τρομοκρατίας είναι δημιούργημα των ίδιων των ΗΠΑ. Και τη μεγαλύτερη τρομοκρατία των ΗΠΑ τη νοιώσαμε στο πετσί μας εμείς οι Κούρδοι. Ως αποτέλεσμα των βρώμικων πολιτικών των ΗΠΑ έχασαν τη ζωή τους 25 χιλιάδες Κούρδοι, διαπράχτηκαν φοβερά εγκλήματα. Δεν είναι κρίμα;
Αυτό που γίνεται τόσα χρόνια είναι ένα παιχνίδι που έει ο λαός μας: Στο λαγό λένε φύγε και στο κυνηγόσκυλο πιάστον.
Η Αγγλία εφαρμόζει πολιτική διαίρει και βασίλευε στη Μέση Ανατολή επό τετρακόσια χρόνια. Έχει μεγάλη εμπειρία σ' αυτό. Βάζουν δυο σκυλιά σε ένα σακί και τα αφήνουν να φάει το ένα το άλλο. Ας αποφύγουμε αυτά τα παιχνίδια. Απευθύνω έκκληση στον πρόεδρο της δημοκρατίας και στους υπεύθυνους της κυβέρνησης."

Απευθύνω έκκληση στο λαό μας
"Απευθύνω έκκληση στο λαό μας. Το ΑΚΡ έκανε εναντίον μας αυτόν τον βρώμικο πόλεμο από το 2002 που πήρε την εξουσία μέχρι τις 5 Νοεμβρίου 2007. Αυτή η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση ανορθοδόξου πολέμου. Σε καμμία περίπτωση οι Κούρδοι να μην δώσουν την ψήφο τους στα κόμματα του ανορθοδόξου πολέμου. Να τιμωρήσουν με την ψήφο τους τα κόμματα που συμμετείχαν στο βρώμικο πόλεμο εναντίον των Κούρδων. Το DTP, όλοι οι Κούρδοι, όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις πρέπει να εργαστούν μεθοδικά και με πάθος. Να βελτιώσουν τους εαυτούς τους.
Δεν μπόρεσαν να πάρουν, να εκπορθήσουν το Ντιγιαρμπακίρ, δεν θα μπορέσουν να το καταλάβουν, να το αποσπάσουν από μένα.
Γιατί δεν μπόρεσαν να το πετύχουν αυτό;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι πολύ σημαντική. Το γεγονός αυτό δεν είναι αποτέλεσμα δικής μου συστηματικής δουλειάς ή προπαγάνδας. Η αγάπη και η πίστη του λαού στο πρόσωπό μου και στο κίνημά μας έχει βαθειές ρίζες.
Εύχομαι σε όλο το λαό μας Καλό Νεβρόζ.
Ας στείλουμε σε όλο τον κόσμο το μήνυμα του δημοκρατικού έθνους και της δημοκρατικής κουρδικής συνομοσπονδίας."

Πηγή: ANF NEWS AGENCY

Read more...

Η τελευταία προθεσμία για την Κύπρο

Η τουρκική εφημερίδα Zaman με τίτλο «Το 2009 δεν θα είναι η τελευταία προθεσμία για την Κύπρο» καταχωρεί συνέντευξη της Σουηδής Υπουργού Cecilia Malmström, αρμόδιας για θέματα Ε.Ε., της οποίας η χώρα αναλαμβάνει την επόμενη εκ περιτροπής ευρωπαϊκή προεδρία, στο δημοσιογράφο της εφημερίδας Σελτσούκ Γκιούλτασλι και τονίζει ότι η Σουηδία πιστεύει πως η Ε.Ε. φέρει «μεγάλη ευθύνη» έναντιτης Τουρκίας.
Η Σουηδία ζητεί, εφόσον η Άγκυρα εκπληρώσει όλα τα κριτήρια ένταξης, να τηρηθεί και η υπόσχεση που έχει δοθεί στην Τουρκία για την ένταξή της στην Ε.Ε..

Η Ε.Ε. στο δεύτερο ήμισυ του 2009 πρέπει και πάλι να επανεξετάσει το θέμα του ανοίγματος των τουρκικών λιμένων και αερολιμένων στην Κύπρο. Ορισμένοι ειδήμονες χαρακτηρίζουν το 2009, όσον αφορά τις σχέσεις Τουρκίας – Ε.Ε., ως έτος «συνέχισης ή τέλους».
Η Cecilia Malmström, χωρίς να αναφερθεί σε ονόματα, χαρακτήρισε ως ατυχή τη στάση των ηγετών της Γερμανίας – Γαλλίας. Η ίδια επεσήμανε ότι στην Τουρκία δόθηκε ομόφωνα η υπόσχεση ένταξής της, επιμένοντας παράλληλα ότι το έτος 2009 δεν πρέπει επ` ουδενί να εκληφθεί ως μια προθεσμία.
Συγκεκριμένα, στην ερώτηση εάν το 2009 αποτελεί έτος προθεσμίας, η ανωτέρω είπε ότι «στο Κυπριακό δεν υπάρχει προθεσμία», επισημαίνοντας παράλληλα ότι «η χρονιά αυτή είναι σημαντική για την επίλυση του προβλήματος. Οι συνομιλίες διεξάγονται σε θετική ατμόσφαιρα. Επιθυμούμε σθεναρά να βρεθεί μια λύση. Ό,τι και αν συμβεί το 2009, οι σχέσεις μας με την Τουρκία θα συνεχιστούν και κατά τη δική μας προεδρία θα εργαστούμε προκειμένου να προχωρήσουμε παραπέρα τις σχέσεις αυτές. Ελπίζω ότι ίσως μπορέσουμε να ανοίξουμε και ορισμένα κεφάλαια ακόμη. Θα ήθελα, όμως, να επαναλάβω: Δεν υπάρχει προθεσμία. Πάντοτε υπάρχει ένα αύριο».
Στην ερώτηση «εάν δεν υπάρξει μια λύση στην Κύπρο, τότε μπορεί να υπάρξει πάγωμα νέων κεφαλαίων», η υπουργός απάντησε: «Εμείς δεν εργαζόμαστε με σκοπό να θέσουμε στο περιθώριο περισσότερα κεφάλαια. Θέλουμε και αυτά τα οποία έχουν τεθεί στο περιθώριο, να ανοίξουν. Όμως, γνωρίζετε ότι σε αυτό δεν μπορούμε να αποφασίσουμε μόνο εμείς. Πρέπει να υπάρξει συμφωνία όλων των μελών».

Ενέργεια και Κύπρος: Τους τελευταίους μήνες το θέμα της ενέργειας βρίσκεται στην κορυφή της ημερήσιας διάταξης της Ε.Ε.. Συμμερίζομαι απόλυτα την άποψη ότι το κεφάλαιο της Ενέργειας πρέπει να ανοίξει άμεσα. Παράλληλα δε, γνωρίζω ότι και αρκετοί συνάδελφοί μου σκέπτονται όπως εγώ.

Η αλλαγή της εικόνας της Τουρκίας στη Σουηδία: Πιστεύω ότι στην Τουρκία υπήρξαν σημαντικές αλλαγές. Η παρούσα τουρκική κυβέρνηση έθεσε την υπογραφή της σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις στη χώρα. Εγώ αυτό το αντικρίζω ως μια αλλαγή κατεύθυνσης. Το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση, είναι το εξής: «Αλλάζουμε τη χώρα και θέλουμε να την προσαρμόσουμε στην Ευρώπη και στις ευρωπαϊκές αξίες».

Κάποιοι υποστήριξαν ότι το ΑΚΡ, μετά την αντιδικία του Ερντογάν με τον Πέρες, παρέσυρε την Τουρκία προς τη Μ. Ανατολή: Από την αντιδικία Ερντογάν – Πέρες δεν πρέπει να εξαγάγουμε και πολλά «γεωστρατηγικά» συμπεράσματα. Όμως, γνωρίζω ότι λόγω των προηγούμενων συνταγματικών προβλημάτων που υπήρχαν, δεν κατέστη δυνατό να πραγματοποιηθούν πολλές μεταρρυθμίσεις. Ελπίζω ότι μετά τις δημοτικές εκλογές οι μεταρρυθμίσεις θα αποτελέσουν ένα νέο όραμα. Εάν η Τουρκία επιταχύνει το θέμα των μεταρρυθμίσεων, τότε και η Ε.Ε. θα αναλάβει μια μεγάλη υποχρέωση. Τότε θα μπορούμε να πούμε στην Τουρκία ότι «εμείς είμαστε εδώ» και ότι «σε καλωσορίζουμε, όπως είχαμε υποσχεθεί, στο κλαμπ, εφόσον βέβαια θα έχεις εκπληρώσει όλα τα κριτήρια, τα οποία απαιτούνται». Διότι είναι αρκετά σημαντικό και η Ε.Ε. να τηρεί τις υποσχέσεις της.

Το ΑΚΡ έστρεψε την κατεύθυνση της χώρας προς τη Μ. Ανατολή;

Εγώ δεν βρίσκω κάποια ένδειξη που να με κάνει να σκεφθώ κάτι τέτοιο.
Πέρσι, την απόπειρα απαγόρευσης λειτουργίας του ΑΚΡ την είχατε χαρακτηρίσει ως ένα συνταγματικό χτύπημα: Αυτό ήταν μια απόπειρα συνταγματικού κτυπήματος. Τελικά, όμως, το δικαστικό σύστημα απέδειξε την ωριμότητά του. Βεβαίως, η επιλογή της πολιτικής εξουσίας είναι δουλειά των Τούρκων. Αναφέροντας αυτό, δεν προβαίνω σε κανέναν σχολιασμό για κανένα κόμμα. Πάντως, παρά τις ανησυχίες μας, μείναμε ικανοποιημένοι, από το γεγονός ότι ένα κόμμα, το οποίο έχει λάβει τόσο υψηλό ποσοστό ψήφων από το λαό, δεν απαγορεύθηκε.

Παρακολουθείτε την υπόθεση Εργκενεκόν;

Όχι στις λεπτομέρειές της. Αποτελεί μια άκρως δραματική ιστορία. Προσπαθώ να την παρακολουθήσω μέσω του ευρωπαϊκού Τύπου. Όμως, δεν μπορώ να πω ότι κατέχω τις λεπτομέρειες. Όπως συμβαίνει και με πάρα πολλές άλλες χώρες, έτσι και η Τουρκία έχει ένα παρελθόν που πρέπει να συζητηθεί, να διαφωτιστεί και να επιλυθεί. Σύντομα, ο Τούρκος συνάδελφός μου θα έλθει στη Σουηδία. Είμαι βέβαιη ότι μαζί του θα συζητήσουμε και την υπόθεση Εργκενεκόν.

Τι λέτε για την κουρδική τηλεόραση;

Αποτελεί ένα άκρως θετικό βήμα, μια μεγάλη πρόοδο.
Παρόλη την ισχυρή υποστήριξη της Σουηδίας, ηγέτες όπως ο Σαρκοζύ και η Μέρκελ αντιτίθενται στην ένταξη της Τουρκίας… Εμείς σε όλες τις Πλατφόρμες αναφέρουμε τα πλεονεκτήματα της ένταξης της Τουρκίας. Είμαστε μια χώρα, η οποία υποστηρίζει σθεναρά την ένταξη της Τουρκίας. Άλλωστε, αυτό θα το δείτε και όταν ανακοινώσουμε το πρόγραμμα της προεδρίας μας. Όμως, όπως έχετε αναφέρει κι εσείς, ορισμένες πρωτεύουσες και κάποιοι πολιτικοί, όσον αφορά το θέμα της Τουρκίας, εξακολουθούν να είναι διστακτικοί. Αυτό είναι ατυχές. Διότι η Ευρώπη πρέπει να παραμείνει αξιόπιστη. Όλοι μαζί δώσαμε το λόγο μας στην Τουρκία. Και όλοι μαζί θα πρέπει να τον τηρήσουμε.
www.anixneuseis.gr

Read more...

Τι θα συζητήσει ο Ομπάμα στην Τουρκία

Aρμένιοι στην τουρκική αγχόνη, την περίοδο της Γενοκτονίας. Η επίσκεψη Ομπάμα απομακρύνει το ενδεχόμενο της δικαίωσης των θυμάτων, ενώ μάλλον θα συμβάλλει στη δικαίωση των θυτών.

Τα τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης αναφέρουν λεπτομέρειες απο το κοινωνικό και διπλωματικό πρόγραμμα του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στην Τουρκία.
Ο Ομπάμα θα είναι ο 5ος Αμερικανός Πρόεδρος, που θα επισκεφθεί την Τουρκία, στην οποία θα παραμείνει δύο ημέρες, στην Άγκυρα και στην Κων/πολη, αντίστοιχα.

Ο Ομπάμα, ο οποίος αναμένεται να βρίσκεται στην Άγκυρα το βράδυ της 5ης Απριλίου, θα πραγματοποιήσει την επόμενη μέρα σημαντικές επαφές στηντουρκική πρωτεύουσα. Ο Αμερικανός Πρόεδρος θα επισκεφθεί το Μαυσωλείο του Ατατούρκ, θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας και θα μιλήσει από το βήμα της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, από το οποίο θα στείλει σημαντικά μηνύματα.
Ο Ομπάμα, στη συνέχεια, θα συναντηθεί με τον Π/Θ Ερντογάν στην επίσημη πρωθυπουργική κατοικία, ενώ ταυτόχρονα θα πραγματοποιείται και η συνάντηση των πρώτων κυριών. Μετά τις επαφές αυτές, ο Αμερικανός Πρόεδρος και ο Π/Θ Ερντογάν θα μεταβούν στην Κων/πολη για να λάβουν μέρος στις εργασίες της Συνόδου για τη Συμμαχία των Πολιτισμών. Σχεδιάζεται οι δύο άνδρες να μεταβούν στην Κων/πολη με το ίδιο αεροπλάνο, αλλά δεν έχει διασαφηνισθεί ακόμη ποιας πλευράς το αεροσκάφος θα χρησιμοποιηθεί.
Ο Ομπάμα, στις 7 Απριλίου, θα παρακαθίσει στο γεύμα, που θα παραθέσει ο Π/Θ Ερντογάν προ τιμήν του και, στη συνέχεια, θα συμμετάσχει στην περιοδεία, που θα γίνει στο Βόσπορο. Ο Αμερικανός Πρόεδρος θα δώσει κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Π/Θ Ερντογάν και τα μηνύματα, που θα στείλει στο μουσουλμανικό κόσμο, αναμένονται με ανυπομονησία.
Στο μεταξύ, κατά την επίσκεψη Ομπάμα, τόσο στην Άγκυρα όσο και στην Κων/πολη θα ληφθούν δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Στην Άγκυρα θα ανασταλούν οι άδειες περισσότερων από 10.000 αστυνομικών. Ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν προβλέπεται να προβεί σε οποιαδήποτε δήλωση στο αεροδρόμιο Εσέμπογα της Άγκυρας. Ο Ομπάμα, που θα αναχωρήσει από το αεροδρόμιο συνοδευόμενος από αυτοκινητοπομπή, δεν είναι γνωστό ακόμη ποια πορεία θα ακολουθήσει προς το κέντρο της πόλης, ενώ κατά μήκος της διαδρομής θα τοποθετηθούν άνδρες των δυνάμεων ταχείας επέμβασης και των μονάδων ειδικών επιχειρήσεων.
Στο μεταξύ, άρχισε να διαφαίνεται ποια θέματα θα συζητηθούν κατά την επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου. Καταρχάς, θα συζητηθούν οι εξελίξεις σχετικά με το Ιράκ. Μεταξύ των θεμάτων που προκαλούν το ενδιαφέρον, είναι η αποχώρηση των αμερικανών στρατιωτών από το Ιράκ και τα τυχόν αιτήματα που θα ήθελε να θέσει η τουρκική πλευρά σχετικά με αυτό. Η συνεργασία όσον αφορά την τρομοκρατία και η τελευταία κατάσταση σχετικά με το Ιράκ αποτελούν σημαντικά θέματα σε μια περίοδο, κατά την οποία θα γίνουν εκκλήσεις στο ΡΚΚ να εγκαταλείψει τα όπλα.

Oι Τούρκοι επιδιώκουν την νομιμοποίηση του Μουσταφά Κεμάλ, που υπήρξε ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο, και λόγω της ενεργού ανάμειξής του στη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και μέσω αυτού όλων των εγκλημάτων που έχουν διαπραχτςί εναντίον των Χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολίας. Γι' αυτό το λόγο στην ουσία υποχρεώνουν τους ξένους ηγέτες πυο επισκέπτονται την Άγκυρα, να καταθέτουν στεφάνια στο μαυσωλείο του.
Ένα άλλο θέμα, που θα συζητηθεί, είναι οι ισχυρισμοί περί γενοκτονίας των Αρμενίων. Ως γνωστόν, δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη αν ο Ομπάμα, αναφερόμενος στα γεγονότα του 1915, θα χρησιμοποιήσει τον χαρακτηρισμό «γενοκτονία». Αναμένεται η αμερικανική κυβέρνηση να στείλει μηνύματα, όσον αφορά την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας, και ο Π/Θ Ερντογάν να αναφέρει απευθείας τις απόψεις της Τουρκίας.
Πέραν αυτών, κατά τις επαφές, θα συζητηθούν θέματα, όπως το Κυπριακό, το χρονοδιάγραμμα ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε., οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, η αύξηση του εμπορικού δυναμικού, η παγκόσμια οικονομική κρίση και οι σχέσεις με το ΔΝΤ. Μεταξύ των θεμάτων, που θα συζητηθούν, θα είναι επίσης το Μεσανατολικό, το Ιράν και η Συρία.
Έτσι, τα θέματα, που βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, έχουν ως εξής:

* Στρατηγικά θέματα.
* Θέματα ασφάλειας της περιοχής.
* Οι ισχυρισμοί περί γενοκτονίας των Αρμενίων.
* Τα θέματα του Ιράκ και της Μ. Ανατολής.
* Το Κυπριακό και η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
* Οι οικονομικές σχέσεις και η παγκόσμια κρίση.
* Η Cumhuriyet σε μονόστηλο της πρώτης σελίδας με τον τίτλο «Ο Ομπάμα θα ζητήσει στρατιώτες» και τον υπέρτιτλο «Στην ημερήσια διάταξη και το Αφγανιστάν» γράφει ότι οκτώ Αμερικανοί ειδικοί επί θεμάτων Μέσης Ανατολής, που πραγματοποίησαν επαφές στην Άγκυρα και στην Κων/πολη, είπαν ότι ο Ομπάμα, κατά την επίσκεψή του, θα ζητήσει από την Τουρκία να γίνει γέφυρα για τις απ΄ ευθείας συνομιλίες με το Ιράν και θα ζητήσει επίσης την αποστολή στρατιωτών στο Αφγανιστάν.
* Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Οppenheimer τόνισε ότι οι προτεραιότητες των ΗΠΑ είναι αυτά τα δύο θέματα και ότι η αποστολή επιπλέον στρατιωτών από την Τουρκία θα αποτελέσει παράδειγμα και για τις άλλες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ.
Οι Αμερικανοί ειδικοί-εμπειρογνώμονες, που πραγματοποίησαν επαφές στην Άγκυρα και στην Κων/πολη, προέρχονται, οι περισσότεροι, από το Κέντρο Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Οι εν λόγω εμπειρογνώμονες συναντήθηκαν χθες στο Πολιτιστικό Πανεπιστήμιο της Κων/πολης με επιφανείς πρώην διπλωμάτες της Τουρκίας και εκπροσώπους των ΜΚΟ. Στη συνάντηση έλαβε μέρος, ο αντιπρόεδρος του CHP Ονούρ Οϊμέν, ο βουλευτής του ΑΚΡ από την περιοχή Ντούζτζε, πρώην ΥΠΕΞ και νυν Πρόεδρος της Επιτροπής Προσαρμογής στην Ε.Ε. της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, Γιασάρ Γιακίς, ο Γεν. Πρόξενος του Ισραήλ στην Κων/πολη Μοrdehai Amihai και αρμόδιοι του Γενικού Προξενείου των ΗΠΑ στην Κων/πολη.
Στη συνάντηση συζητήθηκε ο ρόλος της Τουρκίας στο Ιράν, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Παλαιστίνη και γενικά στη Μέση Ανατολή.
Ο καθηγητής Οppenheimer, απαντώντας στις ερωτήσεις της Cumhuriyet, είπε ότι η προτεραιότητα της νέας αμερικανικής κυβέρνησης δεν είναι τα θέματα Ιράκ ή Ισραήλ – Παλαιστίνης, αλλά το θέμα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και η ανακοπή του, καθώς και η παρεμπόδιση της θρησκευτικής ηγεσίας των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Ο Οppenheimer είπε ότι στην Άγκυρα συνομίλησαν με ορισμένους αρμοδίους και με εκπροσώπους ΜΚΟ. Ακόμη, είπε ότι, πριν την επίσκεψη Ομπάμα, υπάρχουν κάποιες ασάφειες στη συμπεριφορά των δύο πλευρών. Ο Αμερικανός εμπειρογνώμονας τόνισε ότι η επίσκεψη αποτελεί σημαντική ευκαιρία για την Άγκυρα, λέγοντας: «Ο Ομπάμα έχει τη φήμη του καλού ακροατή και είναι ρεαλιστής. Πέραν αυτού, έχει ανάγκη από βοήθεια, διότι η ημερήσια διάταξή του στη Μέση Ανατολή είναι άκρως περίπλοκη». Ο ίδιος είπε ότι είναι άξιο απορίας το γεγονός ότι η κοινή γνώμη της Τουρκίας, από τη μια πλευρά φαίνεται ικανοποιημένη από την επίσκεψη, ενώ από την άλλη, ανησυχεί.
Σύμφωνα με τον Οppenheimer, οι προσδοκίες των ΗΠΑ από την Τουρκία, όσον αφορά το Αφγανιστάν, έχουν δύο διαστάσεις. Ο ίδιος υπενθύμισε ότι οι μισές περίπου ευρωπαϊκές χώρες αποφεύγουν να συμβάλουν σε μια ξένη στρατιωτική δύναμη, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Ο δε αμερικανικός στρατός, για να μπορέσει να παρεμποδίσει την αντίσταση των θρησκόληπτων εθνικιστών, χρειάζεται 15.000 επιπλέον στρατιώτες.
Στην ερώτηση εάν ο Ομπάμα ζητήσει περισσότερους στρατιώτες για το Αφγανιστάν, είπε: «Είναι βέβαιο ότι θα ζητήσει περισσότερους στρατιώτες». Στο Αφγανιστάν, ήδη υπάρχουν 800 περίπου Τούρκοι στρατιώτες και πολιτικό προσωπικό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Οppenheimer είπε ότι οι ΗΠΑ μπορούν να επωφεληθούν από τις σχέσεις της Άγκυρας και της κυβέρνησης του ΑΚΡ, όσον αφορά τη συνεννόηση με τα «ηπιότερα» στοιχεία των Ταλιμπάν.
Ο Οppenheimer έχει την άποψη ότι στην περίπτωση, που οι σχέσεις με το Ιράν βελτιωθούν, αυτό θα έχει θετικές συνέπειες και για την περιοχή και ότι η Τουρκία μπορεί να βοηθήσει τις ΗΠΑ να αντιληφθούν το Ιράν. Επίσης, τόνισε ότι η Τουρκία μπορεί να παίξει το ρόλο γέφυρας για την παρεμπόδιση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και ότι αυτό δεν θα έχει την έννοια της μεσολάβησης, αλλά της βοήθειας για το ξεκίνημα των απ΄ ευθείας συνομιλιών.
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται η Milliyet στις εσωτερικές της σελίδες, τονίζοντας ότι ο αντιπρόεδρος του CHP Oνούρ Οϊμέν, κατά την ομιλία του, επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ Κλίντον, κατά την επίσκεψή της στην Τουρκία, δεν συναντήθηκε με το CHP. O Οϊμέν είπε: «Νομίζω ότι η αξιότιμη Κλίντον δεν είχε διαθέσιμο χρόνο. Βρήκε την ευκαιρία να λάβει μέρος σε μια εκπομπή γυναικών σε τηλεοπτικό δίκτυο, αλλά δεν βρήκε χρόνο να έχει συνάντηση με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης».
Η Milliyet στις εσωτερικές της σελίδες με τον τίτλο «Οι σχέσεις μας σε περίοδο ιστορικής συνεννόησης» γράφει ότι ο πρώτος σύμβουλος του Π/Θ Ερντογάν, καθηγητής Αχμέτ Νταβούτογλου, τόνισε πως οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε μια ιστορική περίοδο συνεννόησης.
Ο Νταβούτογλου, στο πλαίσιο των επαφών του στην Ουάσιγκτον, συναντήθηκε με Αμερικανούς αρμοδίους ανωτάτου επιπέδου, μεταξύ των οποίων και ο σύμβουλος επί θεμάτων εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, James Jones. Ακολούθως, σε δηλώσεις του σε ξένους δημοσιογράφους, είπε: «Αισθάνομαι μεγάλη ικανοποίηση από το γεγονός ότι η πολιτική μας σε όλα τα θέματα σχεδόν ταυτίζεται με την πολιτική των ΗΠΑ και ότι βρισκόμαστε σε μια ιστορική περίοδο». Ο Νταβούτογλου υπογράμμισε ότι η απόφαση του Αμερικανού Προέδρου να επισκεφθεί την Τουρκία αποτελεί ένα είδος μηνύματος γι’ αυτή την ιστορική περίοδο, για την οποία είπε ότι είναι εποικοδομητική και βασίζεται στη συνεργασία.
Όσον αφορά την πρόταση ψηφίσματος για τα γεγονότα του 1915, ο Νταβούτογλου είπε ότι είναι πεπεισμένος πως η αμερικανική κυβέρνηση δεν θα επιτρέψει να εκτροχιαστεί η θετική πορεία των διμερών σχέσεων εξαιτίας αυτού του θέματος.
Ακόμη, τόνισε ότι το θέμα αυτό δεν πρέπει να επηρεάσει το στρατηγικό όραμα των αμερικανοτουρκικών σχέσεων ή των σχέσεων Τουρκίας – Αρμενίας.
Στη συνέχεια, είπε ότι το θέμα αυτό συζητήθηκε και κατά τη συνάντηση που είχε με τον Jones και ότι τίποτε δεν θα μπορέσει να επισκιάσει την επιτυχία της επίσκεψης Ομπάμα στην Τουρκία.
www.anixneuseis.gr

Read more...

Η «γενοκτονία» σκιάζει το ταξίδι Ομπάμα στην Αγκυρα

Οι Αρμένιοι, που είχαν στηρίξει μαζικά τον Ομπάμα προεκλογικά, τώρα τον πιέζουν να τηρήσει ως πρόεδρος ό,τι έχει πει στο παρελθόν
«Επί χρόνια, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δεν μασούσε τα λόγια του και αποκαλούσε «γενοκτονία» την σφαγή των Αρμενίων πριν από 90 χρόνια. Ομοίως και η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν» υπενθύμιζε, προχθές Παρασκευή, ο δημοσιογράφος Γκλεν Κέσλερ με άρθρο του στην εφημερίδα «Ουάσιγκτον Ποστ».
Ο κ. Κέσλερ αναφέρθηκε στις επιστολές που συστηματικά και οι τρεις υπέγραφαν ζητώντας από τον τότε πρόεδρο Μπους να αναγνωρίσει «τη μαζική σφαγή των Αρμενίων ως γενοκτονία», χαρακτηρίζοντας μια τέτοια αναγνώριση ως «υπερήφανο, αδιάψευστο και πρωτοπόρο κεφάλαιο της αμερικανικής διπλωματικής ιστορίας».

Στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο κ. Ομπάμα επαναλάμβανε ότι ως πρόεδρος θα αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων.
Προεκλογικά, η δέσμευση του Μπαράκ Ομπάμα μπορεί να ήταν επωφελής, σε αντίθεση με τη στάση του αντιπάλου του, Τζον Μακέιν, ο οποίος εξόργισε τους Αρμενίους αφού υποστήριζε ότι «η σημερινή Τουρκία δεν φέρει ευθύνη». Τώρα όμως που ο Μπαράκ Ομπάμα είναι πρόεδρος, αυτή η δέσμευση τον έφερε σε δύσκολη διπλωματική θέση. Το θέμα επανήλθε στην επικαιρότητα τη στιγμή που ο κ. Ομπάμα ετοιμάζεται να αναχωρήσει για επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία.

Πιέσεις στο Κογκρέσο
Ο δημοκρατικός βουλευτής από την Καλιφόρνια, Ανταμ Σιφ, κατέθεσε την περασμένη εβδομάδα στο Κογκρέσο ψήφισμα με το οποίο καλεί τον πρόεδρο των ΗΠΑ να αναγνωρίσει δημοσίως τη σφαγή των Αρμενίων ως γενοκτονία. «Οταν μιλάμε για μαζικές δολοφονίες, πρέπει να μιλάμε ανοικτά», τόνισε ο κ. Σιφ. Αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης δηλώνουν ότι ο Μπαράκ Ομπάμα έχει πραγματοποιήσει τεράστια βήματα για την εκπλήρωση των προεκλογικών του υποσχέσεων στην εξωτερική πολιτική, δρομολογώντας το κλείσιμο της φυλακής του Γκουαντάναμο, διατάσσοντας την αποχώρηση πολλών στρατευμάτων από το Ιράκ και προσεγγίζοντας χώρες με τις οποίες η κυβέρνηση Μπους είχε κακές σχέσεις, όπως η Συρία και η Ρωσία. Αλλά παραδέχονται ότι το θέμα της αρμενικής γενοκτονίας είναι λεπτό... «Αυτή τη στιγμή εστιάζουμε στο ζήτημα, πώς οι ΗΠΑ θα βοηθήσουν την Τουρκία και την Αρμενία να συμφιλιωθούν με το παρελθόν», υπογράμμισε εκπρόσωπος του αμερικανικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε θετική πορεία, μετά την πολύ δύσκολη περίοδο που ακολούθησε την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003.

Η τουρκική πλευρά
Ο κορυφαίος σύμβουλος του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, Αχμέτ Νταβούτογλου υπογράμμισε όλα τα παραπάνω στις συναντήσεις που είχε αυτή την εβδομάδα με κορυφαίους αξιωματούχους της αμερικανικής κυβέρνησης. Ο κ. Νταβούτογλου είπε επίσης ότι, μετά την επίσκεψη του Ερντογάν στην Αρμενία, οι σχέσεις Τουρκίας - Αρμενίας βελτιώνονται και ότι ένα ψήφισμα περί γενοκτονίας στο Κογκρέσο θα ακύρωνε αυτή την πρόοδο. Ο σύμβουλος του Τούρκου προέδρου δεν απάντησε όμως στην ερώτηση του τι θα συμβεί αν ο Ομπάμα εγείρει το «αρμενικό ζήτημα» πριν από την επίσκεψή του στην Τουρκία. «Η επίσκεψη θα είναι ιστορική για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις», αρκέστηκε να πει και «θεωρούμε ζωτικής σημασίας την επιτυχία της επίσκεψης αυτής».
Ομως, τα ανοίγματα προς την Τουρκία πρέπει να εξισορροπηθούν με τις αυξημένες προσδοκίες που έχει καλλιεργήσει ο Ομπάμα στους Αρμενίους της Αμερικής. Το ψήφισμα που κατατέθηκε στο Κογκρέσο καλεί τον Αμερικανό πρόεδρο «να χαρακτηρίσει τη συστηματική και εκούσια εξολόθρευση 1.500.000 Αρμενίων ως γενοκτονία».
KATHIMERINI

Read more...

Κρίσιμες εκλογές για τον Ερντογάν

Από τις κάλπες της επομένης Κυριακής για την τοπική αυτοδιοίκηση ο τούρκος πρωθυπουργός επιδιώκει να προκύψει σαφές μήνυμα επιδοκιμασίας των μεταρρυθμίσεων που προωθεί

Του ΑΛΚΗ ΚΟΥΡΚΟΥΛΑ
Ως «νέο γύρο» της αναμέτρησης των κατεστημένων δυνάμεων με τη νέα πολιτική πραγματικότητα την οποία ανέδειξε ο πρωθυπουργός κ. Ταγίπ Ερντογάν αντιμετωπίζουν δημοσκόποι, πολιτικοί και αναλυτές τις δημοτικές εκλογές που διοργανώνονται την ερχόμενη Κυριακή στην Τουρκία. Ολοι συμφωνούν ότιστις εκλογές αυτές δεν κρίνονται απλώς οι δημοτικές αρχές (που σε ορισμένες περιπτώσεις μεγάλων πόλεων, όπως σε Κωνσταντινούπολη, Αγκυρα, Σμύρνη και Αδανα, έχουν μεγάλες εξουσίες και τεράστιους προϋπολογισμούς δημόσιων έργων). Κρίνεται για μία ακόμη φορά η λαϊκή εντολή προς την κυβέρνηση του κ. Ερντογάν για την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων που έχουν ξεκινήσει από το 2002.

Οι μεταρρυθμίσεις αυτές, που ενθαρρύνονται με κάθε τρόπο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προσκρούουν στη συστηματική αντίδραση του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος CΗΡ της αντιπολίτευσης και άλλων δυνάμεων του συστήματος που υποστηρίζουν ότι η θέση και οι εξουσίες τους απειλούνται από τις μεταρρυθμίσεις.
▅ Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πάλι νίκη
Οι δημοσκοπήσεις προδικάζουν για μία ακόμη φορά πανηγυρική νίκη του κ. Ερντογάν. Η εντυπωσιακή επιμονή στην ανανέωση της λαϊκής εντολής για αλλαγές (τέταρτη φορά τα τελευταία τρία χρόνια) εξασφαλίζεται μέσα σε μια ιδιαίτερα αρνητική για την κυβέρνηση Ερντογάν συγκυρία. Η διεθνής οικονομική κρίση έχει γίνει ιδιαίτερα αισθητή στην Τουρκία, με κάθετη πτώση του ρυθμού ανάπτυξης, άνοδο της ανεργίας και μεγάλη υποτίμηση της τουρκικής λίρας.
Παρά τη βεβαιότητα της πολιτικής επιτυχίας της κυβέρνησης στις δημοτικές εκλογές, κανείς δεν είναι διατεθειμένος να προδικάσει ότι η νίκη αυτή θα εξασφαλίσει τη δυνατότητα των μεταρρυθμίσεων, έτσι όπως τις ανήγγειλε ο τούρκος πρωθυπουργός για πολλοστή φορά. Η αλλαγή του Συντάγματος, η κορυφαία πράξη της μεταρρύθμισης, έχει συζητηθεί εξαντλητικά και έχει συγκεντρώσει μια μεγάλη συναίνεση δυνάμεων που ξεπερνούν το κυβερνητικό στρατόπεδο. Η αντίσταση στην αλλαγή είναι ωστόσο ακόμη έντονη από την αντιπολίτευση του κ. Ντενίζ Μπαϊκάλ, η οποία διαμηνύει από τώρα ότι θα χρησιμοποιήσει όλες τις τεχνικές που της εξασφαλίζει το σημερινό Σύνταγμα (το Σύνταγμα του πραξικοπήματος Εβρέν) για να εμποδίσει τις αλλαγές. Ο κ. Μπαϊκάλ, ο οποίος ξέρει ότι το στρατόπεδο των αλλαγών εξασφαλίζει άνετες πλειοψηφίες στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, λέγεται ότι μελετά και πάλι την προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο για να εμποδίσει αυτές τις πλειοψηφίες να προχωρήσουν στην κωδικοποίηση ενός νέου Συντάγματος.
Από την ερμηνεία του αποτελέσματος των δημοτικών εκλογών θα εξαρτηθεί η πορεία που θα πάρουν οι μεταρρυθμίσεις, λένε οι περισσότεροι αναλυτές.

▅ Οι νέες συμμαχίες και ο στρατός
Το Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (ΑΚΡ), πέρα από τις ιστορικές επιδόσεις στη συγκέντρωση λαϊκής ψήφου που εξασφαλίζουν κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες οι οποίες ξεπερνούν τα συνήθη, εξασφαλίζει πλέον και τη συμμαχία άλλων σημαντικών πολιτικών δυνάμεων, ενώ είναι προφανές ότι έχει τουλάχιστον εξουδετερώσει την αντίσταση του Στρατού στην ιδέα της νέας πολιτικής εξουσίας. Αν, όπως όλα δείχνουν, το Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης επιβληθεί στις νοτιοανατολικές επαρχίες και ελέγξει τους μεγάλους δήμους των κουρδικών επαρχιών, θα έχει πετύχει στη στρατηγική του η οποία επιδιώκει να δώσει νέα νομιμότητα και δημοτικότητα στις λύσεις που θα δοθούν. Θα ενισχύσει ασφαλώς το κύρος του μεταξύ δυνάμεων όπως ο Στρατός, αφού θα βοηθήσει να δοθεί διέξοδος στο τέλμα της κουρδικής κρίσης που κατατρύχει την Τουρκία τα τελευταία 30 χρόνια.
Επιτυχία της κυβέρνησης θεωρείται και η υποχώρηση της αξιοπιστίας του φοβικού λόγου της αντιπολίτευσης που ήθελε να παρουσιάσει τον κ. Ερντογάν ως συνωμότη της ισλαμικής διείσδυσης! Στις μεγάλες πόλεις της Δυτικής Τουρκίας οι εκλογές στρέφονται γύρω από τοπικά ζητήματα και θέματα διαφθοράς στη διοίκηση. Στην ουσία δεν είναι παρά ένα πρόσχημα για το δημοψήφισμα που ζητεί ο πρωθυπουργός Ερντογάν.
Στον τομέα της επικοινωνίας το ΑΚΡ έχει ενισχύσει τη θέση του. Ο όμιλος Ντογάν, ο οποίος αποτελούσε ουσιαστικό μονοπώλιο στον τομέα της ενημέρωσης, έντυπης και ηλεκτρονικής, έχει πλέον σοβαρούς ανταγωνιστές. Κυρίως δεν έχει τη δυνατότητα να καθορίζει αυτός την πολιτική ατζέντα της Τουρκίας, όπως γίνονταν ως πρόσφατα. Ετσι, η προσπάθεια που έγινε παραμονή των δημοτικών εκλογών να εμφανιστεί η αντιδικία γύρω από τις φορολογικές υποχρεώσεις του ομίλου Ντογάν για τις εξαγορές μετοχών γερμανικών εταιρειών δεν μπόρεσε να καταγραφεί ως θέμα «ελευθερίας του Τύπου», όπως προσπάθησε επίμονα να επιβάλει το συγκρότημα Ντογάν.
▅ Στήριξη από ΜΜΕ
Εφημερίδες όπως η «Ζαμάν», η «Σαμπάχ» και η «Γενί Σαφάκ» έχουν οικονομική βιωσιμότητα και μεγάλες πλέον κυκλοφορίες, ενώ στον τηλεοπτικό χώρο υπάρχουν τώρα και μεγάλα κανάλια τα οποία δεν ανήκουν στο συγκρότημα Ντογάν. Η πρόσφατη προσπάθεια να εμφανιστεί η κυβέρνηση Ερντογάν ως «απειλή» για την ελευθερία του Τύπου είχε πολύ μικρότερη απήχηση, λένε στην Κωνσταντινούπολη αναλυτές της κοινής γνώμης οι οποίοι τη συγκρίνουν με προηγούμενες εκστρατείες εναντίον του κυβερνητικού κόμματος. Η εκλογή του προέδρου Αμπντουλάχ Γκιουλ έγινε εν μέσω μιας εκστρατείας που παρουσίαζε τον Στρατό στα πρόθυρα πραξικοπήματος. Ανάλογη εκστρατεία στήριζε την προσπάθεια να εμποδιστεί η εκλογή του κ. Γκιουλ από το Συνταγματικό Δικαστήριο, ενώ παράλληλη εκστρατεία παρουσίαζε το κυβερνητικό κόμμα ως «απειλή» για το «λαϊκό καθεστώς». (Οι διαδηλώσεις υπέρ του Ατατούρκ είχαν διοργανωθεί στο πλαίσιο μιας προσπάθειας να δημιουργηθεί αναταραχή και να επέμβει ο Στρατός. Αυτή η προσπάθεια αποκαλύφθηκε τώρα, με αφορμή την ανάκριση για το παρακρατικό δίκτυο Εργκενεκόν.)

Η Μέση Ανατολή και οι ΗΠΑ
OΙ ΜΕΓΑΛΕΣ κινήσεις που γίνονται στην εξωτερική πολιτική εξυπηρετούν άριστα και την εσωτερική στρατηγική της τουρκικής κυβέρνησης. Η ανάδειξη της Τουρκίας ως πρωταγωνιστικής δύναμης της Μέσης Ανατολής, η ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ιράκ, η εγκατάλειψη του φοβικού λόγου απέναντι στους Κούρδους του Βόρειου Ιράκ, οι επισκέψεις του Τζελάλ Ταλαμπανί στην Κωνσταντινούπολη και του προέδρου Γκιουλ στο Ιράκ ενισχύουν το κύρος και την αξιοπιστία του κυβερνητικού κόμματος στις κουρδικές επαρχίες, διευκολύνουν την ομαλότερη συνύπαρξη όλων των στοιχείων που συγκροτούν την Τουρκία και δεν οδηγούν στην εμφύλια σύγκρουση που παρήγαγαν ο φοβικός λόγος και η στρατιωτική λογική των συντηρητικών δυνάμεων οι οποίες ήλεγχαν την εξουσία ως το 2002. Ακόμη και η μεγάλη χειρονομία της αποδοκιμασίας της ισραηλινής εισβολής στη Γάζα έχει αυξήσει την επιρροή του ΑΚΡ και την καθολική αναγνώριση μεγάλων ηγετικών ικανοτήτων στον πρωθυπουργό Ερντογάν.
Η επίσκεψη της κυρίας Χίλαρι Κλίντον και η αναμενόμενη επίσκεψη Ομπάμα έδειξαν ότι η αμερικανική πολιτική δεν έχει καμία καχυποψία προς την τουρκική κυβέρνηση, όπως υποστήριζαν η αντιπολίτευση του κ. Μπαϊκάλ και τα ισραηλινά λόμπι στην Ουάσιγκτον. Αντιθέτως, η νέα αμερικανική διοίκηση βλέπει στην Τουρκία του κ. Ερντογάν μεγαλύτερες δυνατότητες και ευκαιρίες και κάτι που οδηγεί τη νέα πορεία στην αντιμετώπιση του προβλήματος της Μέσης Ανατολής.
ΒΗΜΑ

Read more...