Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Η Άγκυρα θα επιτρέψει την τέλεση της Θείας Λειτουργίας σε παλαιούς Ναούς


Το τουρκικό υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού προτίθεται να επιτρέψει τη λατρεία μια φορά το χρόνο σε διάφορους ναούς, που σήμερα είναι μουσεία, μεταξύ των οποίων και στο ναό της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα, αναφέρει δημοσίευμα του Vercihan Ziflioglu στην αγγλόφωνη Hurriyet Daily News με τίτλο «Akdamar, Sumela to open to worshippers».

Έπειτα από το γνωστό επεισόδιο που δημιουργήθηκε μετά από την παρέμβαση της διευθύντριας του Μουσείου Τραπεζούντας, όταν προσκυνητές από την Ελλάδα και της Ρωσία θέλησαν να ανάψουν κερί στο ναό, ο υπουργός Πολιτισμού Ερτουγρούλ Γκιουνάι δήλωσε ότι «σεβόμαστε όλες τις θρησκευτικές πεποιθήσεις» και εισήγαγε τις πρέπουσες νομικές τροποποιήσεις, οι οποίες βρίσκονται στο τελικό τους στάδιο.

Προβλέπεται, επίσης, να επιτραπεί η λειτουργία άπαξ του έτους του αρμενικού ναού της νησίδας Ακχταμάρ, στη λίμνη Βαν. Μάλιστα, το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού δήλωσε ότι στην κορυφή του πρόσφατα ανακαινισμένου ναού θα τοποθετηθεί ο σταυρός, όπως υπήρχε παλαιότερα.

Σχόλιο Amen.gr: Eυχόμαστε η Κυβέρνηση της Άγκυρας να μη μείνει στα λόγια και να μην δίνει υποσχέσεις ενόψει της απόφασης της Ε.Ε., τον ερχόμενο Δεκέμβριο, για την ενταξιακή πορεία και την πρόοδο της Τουρκίας που θα καθορίσει και την προοπτική μιας πιθανής μελλοντικής ένταξής της στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα ακολουθήσουν συγκεκριμένες αποφάσεις αναφορικά με τις θρησκευτικές ελευθερίες και πιο συγκεκριμένα για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τα δικαιώματά του καθώς επίσης και για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

Read more...

Διαδήλωση Κυπρίων φοιτητών για το ψευδοκράτος στο τουρκικό προξενείο


Τριήμερες θα είναι οι εκδηλώσεις που διοργανώνουν οι Κύπριοι φοιτητές Κομοτηνής και Ξάνθης για την επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους που από μόνη της καθιστά εξαιρετικά επίκαιρο ένα ουσιαστικό προβληματισμό γύρω από τα γεγονότα που οδήγησαν στη δημιουργία του παράνομου καθεστώτος στα κατεχόμενα. Ο προβληματισμός αυτός πρέπει να γίνει τόσο σε σχέση με τις διεθνείς εξελίξεις της εποχής και τις επιρροές που είχαν στην Τουρκία, όσο και σε σχέση με την τουρκοκυπριακή κοινότητα στην Κύπρο. Με αυτό τον τρόπο θα κατανοηθούν τα αίτια που οδήγησαν στην ανακήρυξη του ψευδοκράτους, ενώ την ίδια στιγμή θα φωτιστεί και μια λιγότερο γνωστή πτυχή του θέματος που είναι η κατάσταση στην τουρκοκυπριακή κοινότητα την συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Συμπληρώνονται 26 έτη από την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους στα υπό τουρκική κατοχή εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία μαζί με τον κατοχικό ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς προχώρησε σε αυτή την ενέργεια, σε πλήρη αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο και τη διεθνή έννομη τάξη γι’ αυτό η ανακήρυξη του ψευδοκράτους ουδέποτε περιεβλήθη με οποιαδήποτε διεθνή αναγνώριση και αποτελεί απλώς μια έμπρακτη επιβεβαίωση των διχοτομικών σχεδίων της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου».

ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ
ΣΑΒΒΑΤΟ - Σήμερα από τις 9 π.μ. έως και τις 3 μ.μ. γίνεται στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής διανομή υλικού για ενημέρωση.
ΚΥΡΙΑΚΗ - Στις 11 π.μ. πορεία από παλιά Νομική προς το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής για την επίδοση του ψηφίσματος για την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκρτάτους. Διοργάνωση εκδήλωσης από την «Φοιτητική Ένωση Κυπρίων Κομοτηνής» συμμετέχει και η «Φοιτητική Ένωση Κυπρίων Ξάνθης».
ΔΕΥΤΕΡΑ - Στις 21.00 στο Επαγγελματικό και Βιοτεχνικό Επιμελητήριο ομιλία του Ανδρέα Κυριάκου προέδρου της φοιτητικής Κίνησης Κυπρίων Κομοτηνής. Θα προβληθεί ταινία ντοκουμέντο, ενώ θα ακολουθήσει μουσικό πρόγραμμα με τραγούδια και κιθάρα.

ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΗΣ «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ» ΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ
Η «Χρυσή Αυγή», πυρήνας Ροδόπης σε ανακοίνωσή της αναφέρει τα εξής: «Η «Χρυσή Αυγή» καλεί τους ελεύθερους Έλληνες της Κομοτηνής να συμμετάσχουν στην εκδήλωση διαμαρτυρίας των Κυπρίων στο τουρκικό προξενείο Κομοτηνής που θα γίνει το πρωΐ της Κυριακής. Το ζήτημα είναι υπεράνω κομματικών αντιλήψεων και ο κάθε Έλληνας οφείλει να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση στην Κύπρο και να διαδηλώσει για τα αδέρφια μας, τους Κύπριους. Επίσης όλοι γνωρίζουμε τον επεκτατικό ρόλο του τουρκικού προξενείου και την δράση Τούρκων πρακτόρων. «Όχι στο νέο κυπριακό που ετοιμάζει η Άγκυρα και οι σύμμαχοί της. Απέλαση των πρακτόρων της Άγκυρας. Είναι ευκαιρία να αντιδράσουμε».
Ωστόσο η Χρυσή Αυγή πρέπει να τονίζεται ότι «δεν έχει καμία ιδεολογική σχέση με τις παρατάξεις που θα διοργανώσουν την πορεία διαμαρτυρίας. Η Χρυσή Αυγή είναι λαϊκό εθνικιστικό κίνημα. Ως εθνικιστές είμαστε υπερήφανοι και αμετανόητοι Έλληνες. Απλά αναγνωρίζουμε κάθε κίνηση που αγωνίζεται για τα εθνικά μας συμφέροντα. Η θέση της Χρυσής Αυγής είναι μια και ασυμβίβαστη: Συνδρομή με κάθε τρόπο στον αγώνα του κυπριακού Ελληνισμού για απελευθέρωση των Κατεχομένων. Η Κύπρος είναι ελληνική».

Read more...

Η Θράκη στον αστερισμό της συνδιοίκησης


Του Γιάννη Κουριαννίδη
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Τουρκία είναι ένας απειλητικός γείτονας, με υπερεκτιμημένη ίσως από πλευράς μας την στρατιωτική αποτελεσματικότητά του, αλλά σίγουρα προκλητικός και επικίνδυνος για την ειρήνη στην περιοχή μας.
Η επιβουλή της προς εδάφη της πατρίδας μας είναι διαρκής και απροκάλυπτη, με κυριώτερο χώρο δράσης της το Αιγαίο, όπου εξαιτίας τής ανεύθυνης πολιτικής και της ηττοπαθούς διαχειρίσεως των κρίσεων από την πλευρά της Ελλάδος, είναι αλήθεια ότι έχει καταγάγει σημαντικές διπλωματικές νίκες.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι ο πρωτεύων στόχος της δεν είναι το Αιγαίο, αλλά η Θράκη μας. Δεν χωρά βεβαίως αμφιβολία ότι η προκλητική παρεμβατικότητά της στον χώρο της ελλαδικής Θράκης πολλές φορές ξεπερνά τα «επιτρεπτά» όρια. Δεν είναι όμως η προτεραιότητά της η Θράκη. Η Άγκυρα γνωρίζει πολύ καλά ότι σε επίπεδο διπλωματίας δεν μπορεί να διεκδικήσει ―και πολύ περισσότερο να κερδίσει― κάτι ουσιώδες στην περιοχή αυτή. Γνωρίζει επίσης ότι μία στρατιωτική επέμβαση στην ελλαδική Θράκη θα αποβεί ολέθρια γι’ αυτήν. Στρέφει λοιπόν το κύριο ενδιαφέρον της στον χώρο του Αιγαίου, όπου έχει ήδη επιτύχει να περάσει διεθνώς τον όρο «γκρίζες ζώνες», ενώ είναι υπαρκτά τόσο το θέμα της οριοθετήσεως της υφαλοκρηπίδας, όσο και η απειλή του casus belli, στην περίπτωση που η χώρα μας ασκήσει το διεθνώς κατοχυρωμένο δικαίωμά της για επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 μίλια.

Στην Θράκη, το μεγάλο της όπλο είναι οι μουσουλμάνοι που ζουν εκεί και στους οποίους δυστυχώς, εξαιτίας της ελλαδικής αβελτηρίας, έχει κατορθώσει σε μεγάλο βαθμό να εμφυσήσει τουρκική συνείδηση ή, τουλάχιστον, να τους γοητεύσει ως η κρατική οντότητα που ενδιαφέρεται πραγματικά γι’ αυτούς! Το εθνοτικό μωσαϊκό που συνθέτει τον μουσουλμανικό πληθυσμό της Θράκης (Πομάκοι, Τσιγγάνοι, Τσερκέζοι, διάφορα τουρκογενή φύλα, εξισλαμισμένες μικρές πληθυσμιακές ομάδες που κατοίκησαν στην περιοχή κατά την βυζαντινή περίοδο, ακόμη και μαύροι από την Αφρική!), ουδόλως δείχνει να ενδιαφέρει την προπαγάνδα και τον σχεδιασμό της Άγκυρας. Γι’ αυτήν είναι όλοι ... Τούρκοι!
Υπό την θεώρηση αυτή η παρέμβαση της Άγκυρας στην Θράκη κινείται σ’ ένα πλαίσιο διαφυλάξεως «των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Τούρκων της Δυτικής Θράκης». Στόχος της, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, δεν είναι η απόσχιση της Θράκης μας από την Ελλάδα. Φρόντισαν εξάλλου να μας διαβεβαιώσουν γι’ αυτό στο πρόσφατο 3ο συνέδριο του «Κέντρου Σπουδών Τούρκων της Δυτικής Θράκης», που πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο (31/1-1/2/2009), όπου διά στόματος του προέδρου του, Οζκιάν Χουσεΐν, ακούστηκε ότι «εμείς δεν θέλουμε Θράκη χώρια από την Ελλάδα». Αυτό όμως που επιδιώκει να επιτύχει η Άγκυρα είναι η συνδιοίκηση στην περιοχή της Θράκης μας. Γνωρίζοντας τις αδυναμίες της ελλαδικής πλευράς, αλλά και την διαρκώς και ποικιλοτρόπως εκδηλωμένη υποχωρητικότητά της απέναντι σε κάθε πίεση και διεκδίκηση από πλευράς της, κινείται συστηματικά προς την κατεύθυνση αυτή.
Αυτό φυσικά δεν είναι ένας απλός στόχος. Χρειάζεται και μακροχρόνιο σχεδιασμό και τμηματική αποδόμηση των μηχανισμών του ελληνικού κράτους στην περιοχή, με παράλληλο χτίσιμο «τουρκικών» υποδομών και μηχανισμών. Στο πλαίσιο αυτό, έχει συγκροτηθεί και λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια η άτυπη «Συμβουλευτική Επιτροπή των Τούρκων της Δυτικής Θράκης», που δεν είναι τίποτε άλλο από μία λανθάνουσα μορφή «κοινοβουλίου». Σ’ αυτή συμμετέχουν όλοι οι επιφανείς τουρκόφρονες εκπρόσωποι της πολιτικής, θρησκευτικής, επιστημονικής και επαγγελματικής κοινωνίας των μουσουλμάνων της Θράκης μας.
Η πολιτική εκπροσώπηση των τουρκοφρόνων στοιχείων στον χώρο της Θράκης φυσικά δεν απουσιάζει. Εκτός από αυτούς που βρίσκονται μέσα στο πλήθος των μουσουλμάνων δημάρχων και δημοτικών και νομαρχιακών συμβούλων που εκλέγονται εδώ και δεκαετίες, τα τελευταία χρόνια είχαμε και την εκλογή ανεξάρτητων βουλευτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Το «πλαφόν» του 3% που θεσπίστηκε αργότερα, τάχα για να εμποδίσει την εκλογή ακραίων εξτρεμιστικών τουρκοφρόνων στοιχείων στην Βουλή, αποδείχθηκε προσχηματικό, αφού τα κόμματα εξουσίας (και όχι μόνο) διαγκωνίζονταν για να συμπεριλάβουν στους συνδυασμούς τους τα ίδια ακριβώς φανατισμένα και ακραία τουρκόφρονα άτομα! Όλα δηλαδή έγιναν, όχι για το συμφέρον της πατρίδας, αλλά για να μη τυχόν τους ξεφύγει καμία ψήφος!
Η διαχείριση της βακουφικής περιουσίας, των κληροδοτημάτων δηλαδή ευσεβών μουσουλμάνων σε τεμένη, σχολεία κ.λπ., αποτελούσε μέχρι πρότινος σοβαρότατο εμπόδιο στην υλοποίηση των τουρκικών σχεδιασμών στην περιοχή. Πάγιο αίτημα επί σειράν ετών της Άγκυρας και των εδώ εκφραστών της γραμμής της, ήταν οι διαχειριστικές επιτροπές των βακουφιών να μη διορίζονται από το ελληνικό κράτος, αλλά να εκλέγονται. Διά στόματος της κας Ντόρας Μπακογιάννη, στα τέλη του 2007, ανακοινώθηκε ότι ικανοποιείται η απαίτηση αυτή και λίγους μήνες αργότερα απετέλεσε νόμο του «κράτους»! Σήμερα, η διαχείριση της βακουφικής περιουσίας πέρασε σχεδόν απόλυτα στον έλεγχο των τουρκοφρόνων στοιχείων και όπου αυτό δεν έχει επιτευχθεί ακόμη, ασκούνται ισχυρές πιέσεις από τρίτους φορείς, που στόχο έχουν όσους μουσουλμάνους εξακολουθούν να αντιστέκονται στους τουρκικούς σχεδιασμούς. Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη περίπτωση της μετατροπής του Οικοτροφείου του Μειονοτικού Γυμνασίου Κομοτηνής, σε Οικοτροφείο και Διαπολιτισμικό Κέντρο, όπως απαίτησε από την αρμόδια Διαχειριστική Επιτροπή κάποια «Πολιτιστική Εκπαιδευτική Εταιρεία της Μειονότητας της Δυτικής Θράκης». Επειδή το αίτημά της δεν έγινε δεκτό, ασκήθηκαν απίστευτες πιέσεις και «τρομοκρατία» σε βάρος των μελών της Δ.Ε., με σκοπό να ανατραπεί η απόφασή τους.
Ο διορισμός των μουφτήδων, των θρησκευτικών ηγετών δηλαδή των μουσουλμάνων, από την ελληνική πολιτεία, όπως δηλαδή συμβαίνει σε όλες τις χώρες του κόσμου, μηδέ της Τουρκίας εξαιρουμένης, είναι ακόμη ένα εμπόδιο στην υλοποίηση των σχεδιασμών της Άγκυρας. Για να το ξεπεράσει προσωρινά, οι άνθρωποί της προχωρούν εδώ και μερικά χρόνια στην εκλογή «μουφτήδων – μαϊμού», διά ανατάσεως της χειρός σε τεμένη της Θράκης. Οι «μουφτήδες» αυτοί είναι οι μόνοι που αναγνωρίζονται επίσημα από την Άγκυρα ως τέτοιοι και φυσικά έχουν τον τρόπο να «δελεάζουν» τους μέχρι πρότινος άμισθους ιμάμηδες που πλαισίωναν τον νόμιμο μουφτή, ώστε να αποκτήσουν και «ιερατείο». Το ελληνικό κράτος μέχρι σήμερα δεν αναγνωρίζει τους «μουφτήδες» αυτούς, στο παρελθόν μάλιστα είχε σύρει στα δικαστήρια κάποιους από αυτούς, με την κατηγορία της αντιποίησης αρχής, τακτική που έχει όμως εγκαταλείψει τελευταία.
Τον τελευταίο καιρό, οι νόμιμοι μουφτήδες δέχονται έναν ύπουλο πόλεμο από διάφορους «εκσυγχρονιστές», που ουσιαστικά αλείφουν βούτυρο στο ψωμί των Τούρκων, κατακρίνοντας την πολιτεία που επιτρέπει στους νόμιμους μουφτήδες να εφαρμόζουν διατάξεις της «σαρίας», του ισλαμικού νόμου δηλαδή, σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου. «Αυτό», λένε, «δεν ταιριάζει σε μία πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα». Το ότι οι ίδιοι άνθρωποι υπεραμύνονται του «δικαιώματος» των εκατομμυρίων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών να υψώνουν τεμένη στις χώρες που επέλεξαν με το «έτσι θέλω» να εγκατασταθούν, προφανώς θεωρούν ότι αρμόζει σε «πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες»! Δυστυχώς, η θέση αυτή δείχνει να υιοθετείται και από κάποιους εκπροσώπους του πατριωτικού χώρου. Αυτό, όμως, που δεν γνωρίζουν ίσως, είναι ότι το μοναδικό επιχείρημα που έχει να αντιπαραβάλει η χώρα μας στα διάφορα διεθνή φόρα, όπου με αυθάδεια καλείται να δώσει εξηγήσεις, για ποιόν λόγο δεν επιτρέπει την εκλογή των μουφτήδων, είναι το ότι ένας άνθρωπος που έχει δικαστικές αρμοδιότητες δεν μπορεί να είναι αιρετός! Κι όμως, υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες ότι η κυβέρνηση προτίθεται σύντομα να καταργήσει τις δικαστικές αρμοδιότητες των μουφτήδων, με αποτέλεσμα να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την εκλογή τους!
Η δημιουργία συλλόγων και άλλων νομικών προσώπων, τόσο στην Θράκη όσο και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας, που να περιέχουν στην ονομασία τους τον όρο «τουρκικός» είναι από τις βασικές προτεραιότητες και επιδιώξεις της Τουρκίας. Η κατ’ αρχήν μη αναγνώρισή τους από το ελληνικό κράτος τους οδήγησε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, όπου «δικαιώθηκαν», και με την ψήφο Ελλήνων μάλιστα! Σήμερα έχουν ήδη αναβιώσει αρκετοί από τους συλλόγους αυτούς, ενώ μετά και την επικείμενη αναγνώρισή τους και από το ελληνικό κράτος (το εγχώριο δίκαιο κάμπτεται μπροστά στο ευρωπαϊκό!) είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει μία πλημμυρίδα αναλόγων νέων συλλογικοτήτων. Με τον τρόπο αυτό θα επιχειρηθεί η πλήρης ποδηγέτηση του πολιτισμικού και κοινωνικού γίγνεσθαι των Ελλήνων μουσουλμάνων.
Στον χώρο της Εκπαίδευσης είναι ιδιαιτέρως στραμμένη η προσοχή της Άγκυρας. Οι διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης αφορούν ουσιαστικά μόνο την Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Γι’ αυτό και είναι διαρκείς και πολυετείς οι πιέσεις της Τουρκίας για ίδρυση «μειονοτικών» νηπιαγωγείων και γυμνασίων – λυκείων στην Θράκη. Στον τομέα αυτό δεν θα λέγαμε ότι έχουν να παρουσιάσουν μέχρι σήμερα κάποιες αξιόλογες επιτυχίες. Η παρουσία μάλιστα στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας του Θρακιώτη Ευριπίδη Στυλιανίδη, αλλά κυρίως του Άγγελου Συρίγου ως Γ.Γ. Μειονοτικής Εκπαίδευσης μόνο αισιόδοξες προοπτικές δημιουργούσε μέχρι πρότινος, αφού το έργο που επιτελούσαν ήταν προς την σωστή κατεύθυνση. Δυστυχώς, μικροκομματικές σκοπιμότητες έκοψαν απότομα το έργο αυτό στην μέση αφήνοντάς το ημιτελές.
Η δημιουργία μιας αξιόλογης επιχειρηματικής τάξης στον χώρο των μουσουλμάνων της Θράκης αποτελεί επίσης σημαντική προτεραιότητα για την Άγκυρα. Προς την κατεύθυνση αυτή αναμένεται να παίξει καταλυτικό ρόλο η δραστηριότητα της κρατικής τουρκικής Τράπεζας Ziraat, που ήδη λειτουργεί στην Κομοτηνή. Εν τω μεταξύ είναι κοινό μυστικό ότι συγκεκριμένοι μουσουλμάνοι επιχειρηματίες παρουσίασαν μία ξαφνική και απότομη διόγκωση του κύκλου εργασιών τους και διεύρυνση των τομέων δραστηριοποιήσεώς των, που δεν δικαιολογείται με τίποτε από την οικονομική επιφάνεια και δυνατότητά τους. Κι εδώ φυσικά το κράτος με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του είναι επιδεικτικά απόν.
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό και με την χρηματοδότηση αθλητικών σωματείων, την ίδρυση ραδιοφωνικών σταθμών, την έκδοση εφημερίδων και περιοδικών, ακόμη και την ανάπτυξη φιλανθρωπικών δράσεων και παρεμβάσεων, δομούν και σφυρηλατούν το συνολικό πλαίσιο της κοινωνικής και οικονομικής παρέμβασης της Άγκυρας στην Θράκη. Οι μουσουλμάνοι της περιοχής χρησιμοποιούνται ως μοχλός πιέσεως από την Άγκυρα και ως φόβητρο προς τις συνήθως δειλές ελληνικές κυβερνήσεις, για να καταγάγει σημαντικές διπλωματικές νίκες τόσο στον χώρο του Αιγαίου όσο και της Θράκης.
Η αποφασιστική στάση της ελληνικής διοικήσεως, που πρέπει επιτέλους να μάθει να λειτουργεί ως κυρίαρχη και όχι ως υποτελής, αποτελεί μονόδρομο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων. Ως δικός μας μοχλός αντιστάσεως θα πρέπει να είναι η υποβοήθηση των νέων κυρίως εκπροσώπων των διαφόρων συνιστωσών των μουσουλμάνων της Θράκης (Πομάκοι κ.λπ.), να αναδείξουν την πολιτισμική τους ιδιαιτερότητα και διαφοροποίηση από αυτό που συνιστά την «τουρκική ταυτότητα». Για να μας εμπιστευθούν όμως οι καλοπροαίρετοι μουσουλμάνοι συμπατριώτες μας, πρέπει εμείς πρώτοι να δείξουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 16 (Μάρτιος 2009) του διμηνιαίου περιοδικού Patria.

Read more...

Τι σηματοδοτούν οι συναντήσεις Παπανδρέου με Ερντογάν, Μιλόσοσκι και Γκρούεφσκι


Tου Σταύρου Λυγερού
Μετά μία μακρά περίοδο διπλωματικής υποκινητικότητας, ο Γιώργος Παπανδρέου επιχειρεί με σειρά κινήσεων να δώσει άλλο στίγμα. Ο ίδιος, άλλωστε, έχει αποδείξει από τη θητεία του στο υπουργείο Εξωτερικών επί κυβέρνησης Σημίτη ότι είναι οπαδός της «διπλωματίας ανοιχτού πεδίου» και όχι της «διπλωματίας χαρακωμάτων».
Σ’ αυτό το πλαίσιο εγγράφονται οι συναντήσεις του με τον Ταγίπ Ερντογάν και με τον υπουργό Εξωτερικών της FYROM Αντόνιο Μιλόσοσκι στην Κωνσταντινούπολη. Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται η επίσκεψή του στην Κύπρο, καθώς και η σύντομη συνάντησή του με τον Νίκολα Γκρούεφσκι στις Βρυξέλλες.
Στο επίπεδο της μεθόδου πρόκειται αναμφισβήτητα για μια θετική αλλαγή. Αναφορικά με τον προσανατολισμό του Γιώργου Παπανδρέου, όμως, αιωρούνται ερωτήματα. Είναι διάχυτη η εντύπωση πως η ελληνική εξωτερική πολιτική θα μετατοπισθεί ακόμα περισσότερο προς την πλευρά των ΗΠΑ, γεγονός που θα αφυδατώσει τον ήδη συρρικνωμένο πολυδιάστατο χαρακτήρα της.

Ο αγωγός
Υπενθυμίζουμε ότι προεκλογικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε χαρακτηρίσει λεόντειο (υπέρ της Μόσχας) την συμφωνία για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και είχε ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευσή του. Η δήλωση εκείνη είχε θεωρηθεί προαναγγελία της στάσης που θα τηρήσει ως πρωθυπουργός στο μέτωπο των ελληνορωσικών σχέσεων. Είχε θεωρηθεί πως θα ακυρώσει την στενή συνεργασία, που ο Κώστας Καραμανλής είχε δρομολογήσει με τη Ρωσία στον ενεργειακό τομέα και την οποία από ένα σημείο και πέρα έπαψε να την προωθεί, λόγω των αμερικανικών πιέσεων.
Η συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον υφυπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Βλαντιμίρ Τίτοφ, προκειμένου να προετοιμασθεί η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, είναι μία αντίθετη ένδειξη. Για την ακρίβεια, ακόμα και εάν το ήθελε, ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν μπορεί να ακυρώσει μια συνεργασία, η οποία καταφανώς εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα και ως τέτοια την αντιλαμβάνεται η κοινή γνώμη.
Εάν πράγματι υπάρξει περαιτέρω μετατόπιση προς τις ΗΠΑ, αυτή θα έχει επιπτώσεις και στον ρόλο που διαδραματίζει η Ελλάδα και στο εσωτερικό της Ε.Ε. Η επίσκεψη Παπανδρέου στο Λονδίνο είναι μία σαφής ένδειξη προσανατολισμού. Η βρετανική διπλωματία είναι ο ενορχηστρωτής στο εσωτερικό της Ε.Ε. του φιλοαμερικανού μπλοκ, το οποίο και στηρίζει ουσιαστικά την άνευ όρων προώθηση της ενταξιακής πορείας των Τούρκων.
Οπως είναι γνωστό, στη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου, η Τουρκία θα αξιολογηθεί. Οπως είναι επίσης γνωστό, η Τουρκία αρνείται να εφαρμόσει το πρωτόκολλο τελωνειακής σύνδεσης με την Κυπριακή Δημοκρατία, το οποίο υπέγραψε για να αρχίσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της. Οταν, όμως, τις άρχισε, δήλωσε ευθέως ότι δεν θα το εφαρμόσει!
Εάν η Ε.Ε. είχε στοιχειώδη αυτοσεβασμό, θα έπρεπε να έχει παγώσει αυτές τις διαπραγματεύσεις μέχρι η υποψήφια χώρα να εκπληρώσει την συμβατική της υποχρέωση. Αντ’ αυτού, το 2006 επέβαλε μιαν ανώδυνη κύρωση και έδωσε τριετή προθεσμία. Η Αγκυρα ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να εφαρμόσει το πρωτόκολλο. Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει το φιλοαμερικανικό μπλοκ να προσπαθεί με κάθε τρόπο να την «ξελασπώσει».
Το άλλο ενδοευρωπαϊκό μπλοκ, με ηγέτη τον γαλλογερμανικό άξονα, αντιτίθεται στην προοπτική ένταξης της Τουρκίας, επικαλούμενο την γεωπολιτισμική ασυμβατότητά της με την Ευρώπη. Ούτε κι αυτή την φορά, όμως, το Βερολίνο και το Παρίσι θα θέσουν θέμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να εκτραπεί η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας προς την κατεύθυνση μιας ειδικής σχέσης.
Ανάμεσα στα δύο αυτά μπλοκ κινούνται θεωρητικά η Ελλάδα και η Κύπρος. Υποστηρίζουν την προοπτική ένταξης της Τουρκίας, αλλά θέτουν ως όρο την εκπλήρωση των συμβατικών υπιοχρεώσεών της. Από την στιγμή που η Αγκυρα αρνείται, θα έπρεπε να απαιτήσουν το πάγωμα (όχι διακοπή) των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και εάν υπάρξει αντίρρηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να μπλοκάρουν το άνοιγμα των κεφαλαίων, όπως έχουν θεσμικό δικαίωμα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου είπε ότι πρέπει να υπάρξει οδικός χάρτης για την τουρκική υποψηφιότητα, αλλά οδικός χάρτης υπάρχει. Απλώς, η Τουρκία δεν τον εφαρμόζει. Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση έχει περιέλθει σε αμηχανία. Από την μία πλευρά δεν θέλει να ασκήσει βέτο. Πρώτον, επειδή δεν θέλει να δυσαρεστήσει την Ουάσιγκτον και δεύτερον, επειδή δεν θέλει να χαλάσει το κλίμα που πάει να φτιάξει με τον Ταγίπ Ερντογάν. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν μπορεί να συμπεριφερθεί σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ο Δημήτρης Χριστόφιας, άλλωστε, δέχεται πιέσεις από την ελληνοκυπριακή κοινή γνώμη να τηρήσει αυστηρή στάση.
Φόρμουλα
Κατά πάσαν πιθανότητα, θα βρεθεί μια διπλωματική φόρμουλα, η οποία θα επιτρέψει τη συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, αλλά και θα της επιβάλει κάποια ανώδυνη κύρωση για να τηρηθούν στοιχειωδώς τα προσχήματα. Ολα, μάλιστα, δείχνουν ότι ο επίτροπος Ολι Ρεν άνοιξε δεύτερο μέτωπο στην ελληνική διπλωματία για να διευκολύνει μια τέτοια διέξοδο.
Υπενθυμίζουμε ότι η Κομισιόν εισηγείται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου να αποφασίσει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της FYROM. Ο Γιώργος Παπανδρέου θα αυτοκτονούσε πολιτικά εάν το δεχόταν. Θα προσπαθήσει να μην τεθεί προς συζήτηση το θέμα, αλλά εάν τεθεί θα υποχρεωθεί να το εμποδίσει, εάν χρειασθεί και με βέτο. Το πολιτικό πακετάρισμα που αιωρείται είναι το ελληνικό βέτο στο θέμα των Σκοπίων να επικαλύψει μιαν ευνοϊκή για την Αγκυρα απόφαση, που θα φέρει και την υπογραφή της Ελλάδας.
Η προώθηση της τουρκικής υποψηφιότητας, άλλωστε, είναι πολύ μεγαλύτερης σημασίας από την προώθηση της υποψηφιότητας των Σκοπίων και για τις ΗΠΑ και για τις ευρωπαϊκές χώρες. Κίνητρο για να κινηθεί προς την ίδια κατεύθυνση έχει και ο Γιώργος Παπανδρέου. Από την επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη και την επιστολή Ερντογάν επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες ότι οικοδομείται με τη συμμετοχή της αμερικανικής διπλωματίας ένας μηχανισμός εφ’ όλης της ύλης διμερούς διαπραγμάτευσης.
Η Ουάσιγκτον θεωρεί μεγάλη ευκαιρία το γεγονός ότι στην ηγεσία των δύο χωρών είναι ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ταγίπ Ερντογάν. Γι’ αυτό και τους παροτρύνει να προχωρήσουν γρήγορα, όσο ακόμα η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ διατηρεί μεγάλο απόθεμα πολιτικού κεφαλαίου.

Read more...

"Πόλεμο" προπαγάνδας στη Θράκη κήρυξε η Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δ. Θράκης


Η λεγόμενη «Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δ. Θράκης» καλεί τους ξένους διπλω­μάτες για επιτόπιους ελέγ­χους για να διαπιστωθούν οι «παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»
Σε μια πρωτοφανή προσπάθεια συκοφάντησης της χώρας η λεγόμενη «Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δ. Θράκης» απευθύνθηκε με επιστολή και σχετικό υπόμνημα στις ξένες πρεσβείες στην Αθήνα, ζητώντας να ενημερωθούν οι κυβερνήσεις τους και καλώντας τους ξένους διπλωμάτες για επιτόπιους έλεγχους στη Θράκη, προκειμένου να διαπιστωθούν οι «παραβιάσεις των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων».

Τις επιστολές υπογράφει ο πρόεδρος της «Συμβουλευτικής», ο ψευδομουφτής Ξάνθης Αχμέτ Μετέ, ενώ στην επιτροπή συμμετέχουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Α. Χατζηοσμάν και Τ. Μαντατζή και ο πρώην βουλευτής της ΝΔ Α. Ιλχάν.
Ο κ. Μετέ περιγράφει την Επιτροπή ως το ανώτατο συμβουλευτικό και αποφασιστικό Οργανο της μειονότητας και δικαιολογεί την πρωτοβουλία του, με το επιχείρημα ότι οι διεθνείς εκθέσεις οργανισμών και επιτροπών για τη Θράκη δεν αντανακλούν τα προβλήματα της μειονότητας σε όλες τις διαστάσεις τους..
Το κείμενο αποτυπώνει όλη την ατζέντα που προωθούν ακραία στοιχεία της μειονότητας με μοναδικό σκοπό να καταδείξουν την Ελλάδα ως χώρα παραβίασης ανθρώπινων δικαιωμάτων, να κατοχυρώσουν την γκετοποίηση της μειονότητας και συγχρόνως να νομιμοποιήσουν αιτήματα που οδηγούν σε άτυπη «συνδιοίκηση» στη Θράκη.
Η «Συμβουλευτική» καλεί τους «κρατικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους» να πάρουν τα ακόλουθα μέτρα με στόχο να «διασώσουν τη χώρα από τη δύσκολη κατάσταση την οποία αντιμετωπίζει στον διεθνή στίβο και να αποτρέψει τις παραβιάσεις των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων με τα οποία τώρα είναι αντιμέτωπη η μειονότητα»:
Το κείμενο έχει ως εξής:
«- Αμεση εφαρμογή των αποφάσεων του ΕΔΑΔ για την «ΤΕΞ» την «Πολιτιστική Ενωση Τούρκων γυναικών της Ροδόπης» και της «Μουσουλμανικης Ενωσης Νέων του Εβρου». Να επιτραπεί η ελεύθερη λειτουργία όχι μόνο των συγκεκριμένων αλλά και άλλων ιστορικών οργανώσεων.
Οι περιορισμοί στον τομέα των θρησκευτικών ελευθεριών και της ελευθερίας της συνείδησης (βάσει διμερών συνθηκών ή των Συνθηκών για τα ανθρώπινα δικαιώματα). Στο πλαίσιο αυτό να επιτραπεί η εκλογή των Μουφτήδων, να σταματήσει η υλοποίηση του νόμου 3536/2007 για διορισμό ιεροδιδασκάλων και να αρθούν οι περιορισμοί στους χώρους λατρείας όπως ο περιορισμός στο ύψος των μιναρέδων.
Η διαχείριση των βακουφικών περιουσιών πρέπει να επιστραφεί άμεσα σε ανθρώπους που εκλέγονται ελευθέρα από τη μειονότητα. Ο νέος νόμος για τη διοίκηση των ιδρυμάτων για τον οποίο δεν ζητήθηκε η γνώμη της μειονότητας πρέπει να τροποποιηθεί σύμφωνα με τις βουλήσεις της μειονότητας. Πρέπει να επιστραφούν ή να αποζημιωθούν οι περιουσίες που χάθηκαν από το 1967. Να διαγράφουν όλοι οι φόροι που έχουν επιβληθεί στα Βακούφια και να αρθούν οι περιορισμοί της ιδιοκτησίας ιδίως στην ορεινή περιοχή.
Πρέπει να αποδοθεί άμεσα η ιθαγένεια σε σχεδόν 60.000 μέλη της μειονότητας, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που ζουν στο εξωτερικό, που έχασαν την ιθαγένεια βάσει του άρθρου 19 στο διάστημα μεταξύ του 1955 - 1998.
Τα προβλήματα στη μειονοτική εκπαίδευση πρέπει άμεσα να λυθούν.
Μειονοτικά νηπιαγωγεία όπου η διδασκαλία θα γίνεται στην ελληνική και την τουρκική γλώσσα πρέπει να ανοίξουν για τους μειονοτικούς μαθητές. Πρέπει να βελτιωθεί το επίπεδο των αποφοίτων της ΕΠΑΘ και να επιλυθούν τα προβλήματα για το τουρκικό πρόγραμμα σπουδών. Πρέπει να ικανοποιηθούν τα αιτήματα για λειτουργία νέων μειονοτικών γυμνασίων στη Ροδόπη και στην Ξάνθη.
Ζητούν κατάργηση του 3%
Η Συμβουλευτική έχει άποψη για τη διοικητική διάρθρωση της χώρας και τον... εκλογικό νόμο και ζητά:
Οι κανονισμοί που περιορίζουν το δικαίωμα ελεύθερης συμμετοχής της μειονότητας στην ελληνική πολιτική ζωή πρέπει να αρθούν. Πρέπει να καταργηθεί το όριο του 3% για την είσοδο στη βουλή καθώς και το σύστημα των Διευρυμένων περιοχών που εφαρμόζονται στις Νομαρχίες Ξάνθης και Ροδόπης. ? Οι προβλέψεις για κάλυψη του 0,5 0/οο των διαγωνισμών στο δημόσιο από μειονοτικούς, πρέπει να εφαρμοσθεί στη Θράκη.(σ.σ. να διορίζονται στη Θράκη). ?Το μειονοτικό καθεστώς των Τούρκων που ζουν στα νησιά της Ρόδου και της Κω πρέπει να αναγνωρισθεί και πρέπει να τους αποδοθούν τα σχετικά δικαιώματα.»
Tο «καπέλωμα» στους άλλους μειονοτικούς
Στην επιστολή επιχειρείται να δοθεί απάντηση στις εκθέσεις και στις αναφορές που έχουν εκδοθεί για το πρόβλημα που συνιστά η ενδεχόμενη εκλογή μουφτήδων με δεδομένη τη δικαστική εξουσία που ασκούν, αλλά και για να αποκρουσθούν οι καταγγελίες για την καταπίεση άλλων μειονοτικών ομάδων από τους τουρκογενείς:
«-Οι εκθέσεις αναφέρουν ότι οι Μουφτήδες δεν μπορεί να εκλέγονται λόγω των ισλαμικών δικαστικών δικαιοδοσιών που έχουν. Τα μέλη της μειονότητας είναι απολύτως ελεύθερα να προσφύγουν είτε στις ισλαμικές νομικές προβλέψεις είτε στα πολιτικά δικαστήρια (με την εξαίρεση των διαζυγίων ζευγαριών που έχουν παντρευτεί σε θρησκευτικό γάμο). Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο, οι ισλαμικές αποφάσεις του μουφτή είναι παράνομες και χωρίς ισχύ εκτός εάν εγκριθούν από το αρμόδιο πολιτικό δικαστήριο, που εξετάζει τη συνταγματικότητα της απόφασης και εάν έχει υπάρξει υπέρβαση αρμοδιότητας από τον Μουφτή. Το πιο σημαντικό είναι ότι το αίτημα της μειονότητας για εκλογή Μουφτή προβλέπεται από τις διεθνείς συνθήκες τις οποίες έχει υπογράψει η Ελλάδα...
- Σε μερικές εκθέσεις αναφέρεται ότι διάφορες ομάδες εντός της μειονότητας αισθάνονται ότι βρίσκονται υπό πίεση και απειλή. Η Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης είναι μια ενιαία μειονοτική ομάδα το καθεστώς της οποίας, το στάτους και τα δικαιώματα της προβλέπονται από διάφορες διεθνείς συμφωνίες όπως η Συνθήκη της Λοζάννης του 1923.Οι δηλώσεις που γίνονται από μερικά μέλη της μειονότητας που υιοθετούν αντιμειονοτική ρητορική για τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή της Τουρκικής Μειονότητας της Δ. Θράκης καλωσορίζει κάθε απλό μέλος της μειονότητας που θέλει να συνδράμει τις προσπάθειές μας για τη διεύρυνση των μειονοτικών δικαιωμάτων μας. Ο στόχος αυτής της επιστολής είναι να καλέσει τη χώρα μας, την Ελλάδα, να συνεργασθεί για την επίλυση των προβλημάτων κάθε είδους, με την εγκαθίδρυση μηχανισμού διαλόγου με τις μειονοτικές οργανώσεις και θεσμούς. Σαν νομοταγείς και συμπατριώτες Ελληνες πολίτες πιστεύουμε ειλικρινά ότι ο διάλογος και η συνεργασία είναι εφικτοί...».
ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

Read more...

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η FRONTEX "πείθεται" από τις τουρκικές απειλές !


Προφανώς ένα από τα θέματα που θα συζητήσει με τον Ταγίπ Ερντογάν ο Γιώργος Παπανδρέου, αν αποδεχθεί την πρόσκληση "για να κλείσουν τα ανοικτά θέματα που υπάρχουν" όπως διατυπώθηκε στην επιστολή-πρόσκληση του Τούρκου πρωθυπουργού προς τον Έλληνας ομόλογό του, είναι και το θέμα του σε ποιά χώρα ανήκει το Φαρμακονήσι, το Αγαθονήσι και οι λοιπές - κατά της Άγκυρα - "γκρίζες ζώνες". Αφού είναι σαφές ότι η Τουρκία όχι απλώς δεν δέχεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Φαρμακονησίου, αλλά με την επιμονή της στην αναχαίτιση των αεροσκαφών της FRONTEX δηλώνει ότι τα νησιά της περιοχής είναι...τουρκικά!

Σήμερα τα ξημερώματα για άλλη μία φορά το εσθονικό αεροσκάφος αναχαιτίστηκε με κλήση ραντάρ από την τουρκική ακτή, πεώντας λίγα μέτρα μακριά από το Φαρμακονήσι με το αιτιολογικό ότι "κινείται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου".

Το περιστατικό έγινε στις 05:10 σήμερα, λίγα λεπτά αφ'ότου είχε απογειωθεί (04:51) από το αεροδρόμιο της Κω.

Βέβαια οι Τούρκοι δεν τολμάνε να υλοποιήσουν την απειλή τους και να σηκώσουν¨μαχητικά, αλλά το ανησυχητικό είναι άλλο: Όπως αναφέρουν πληροφορίες του defencenet.gr, τα αεροσκάφη της FRONTEX, μετά την κλήση που δέχονται όντως απομακρύνονται από την περιοχή ανατολικά του Φαρμακονησίου ή του Αγαθονησίου, ή άλλων περιοχών στις οποίες έχουν απειληθεί!

Και τα αεροσκάφη της FRONTEX, δεν έχουν επιχειρήσει σε κάποια σημεία π.χ. στην Σάμο όπου στις 2/8/2009 είχε αναχαιτιστεί πάλι εναέριο μέσο της FRONTEX. Άρα φαίνεται ότι "πιάνουν τόπο" οι τουρκικές απειλές. Το εσθονικό αεροσκάφος χθες το βράδυ, εκτέλεσε την αποστολή του, αλλά χωρίς να επιστρέψει στο σημείο όπου δέχθηκε την απειλή. Και σε ότι αφορά τον όρο "παρενόχληση" που χρησιμοποιεί το ΓΕΕΘΑ για τις απειλές που δέχονται τα αεροσκάφη της FRONTEX, είναι 100% λανθασμένος. Μια ματιά στα έγγραφα αποτύπωσης της αποστολής αρκεί για να γίνει αντιληπτό αυτό που λέμε.

Δεν πρόκειται για "παρενόχληση", αλλά για κανονικότατη αναγνώριση-αναχαίτιση, αφού οι χειριστές των αεροσκαφών ενημερώνονται ότι ίπτανται εντός τουρκικού ενάριου χώρου και τους ζητείται να απομακρυνθούν πριν την λύψη βίαιων μέτρων σε βάρος τους.

Η ορολογία που χρησιμοποιούν οι ελεγκτές του τουρκικού ραντάρ είναι πολύ οξύτερη από την πάγια ορολογία που χρησιμοποιούν οι πιλότοι των ελληνικών μαχητικών που αναχαιτίζουν τα τουρκικά, αφού δεν διατυπώνεται καν η απειλή βίαιης απομάκρυνσης.

Μία απάντηση οφείλει η FRONTEX κυρίως σε ότι αφορά το γιατί τα αεροσκάφη της απομακρύνονται από το σημείο που δέχονται το τουρκικό απειλητικό σήμα. Αλλά και το ΓΕΕΘΑ οφείλει να αναθεωρήσει τον ορολογία που χρησιμοποιεί...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Απομάκρυνση του Έλληνα Γενικού Πρόξενου στη Κωνσταντινούπολη ζητά η Άγκυρα


Απαράδεκτη παρέμβαση επιχειρεί η Άγκυρα όσον αφορά τη λειτουργία του ελληνικού Γενικού Προξενείου στην Κωνσταντινούπολη καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες τις εφημερίδας "Το Παρόν", ο E. Bagis στην πρόσφατη επίσκεψή του φέρεται να ζήτησε από τον ΑΝΥΠΕΞ Δ. Δρούτσα την απομάκρυνση του Έλληνα γενικού πρόξενου Β. Μπορνόβα.
Ο Έλληνας διπλωμάτης, ο οποίος έχει συμπληρώσει ένα χρόνο υπηρεσίας στη Κωνσταντινούπολη, έχει ενοχλήσει τη τουρκική πλευρά με τις δραστηριότητες του, όπως η επίσκεψη στην Ίμβρο χωρίς να ζητήσει προηγουμένως άδεια, όπως συνηθιζόταν, τις εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου με τη διοργάνωση έκθεσης της νεότερης ελληνικής ιστορίας αλλά και τη καταγραφή όλων των ελληνικών κτηρίων που έχουν κατασχεθεί τα τελευταία χρόνια από το τουρκικό δημόσιο.

Η αναγνώριση της αποσταθεροποιητικής δράσης του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής και οι ολοένα αυξανόμενες φωνές για τη κατάργησή του, ενόχλησαν την Άγκυρα που εκβιάζει με κλείσιμο του Γενικού Προξενείου Κων/πολης. Προ λίγων εβδομάδων, δικαστικός κλητήρας επέδωσε στο Β. Μπορνόβα, επίσημο έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο το 50% του κτηρίου όπου στεγάζεται το ελληνικό Γενικό Προξενείο είναι ιδιοκτησία του τουρκικού Δημοσίου. Μάλιστα για τον λόγο αυτό ζητείται το ποσό των περίπου €400.000 για τη μέχρι τώρα χρήση του κτηρίου.
O B. Μπορνόβας έχει θητεύσει στο Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων Αργυροκάστρου και Ξάνθης, ενώ σύμφωνα με παλαιότερα δημοσιεύμα του Τύπου δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις με τον Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα Φ. Ξυδά. Αιτία οι συνεχείς οχλήσεις "να προσαρμοστεί" και να μην αρνείται την έγκριση βίζας ακόμη και σε Τούρκους στρατιωτικούς, που θέλουν να επισκεφθούν την Ελλάδα, οι οποίοι μόνο για τουρισμό δεν έρχονται.

Read more...

Παραλαβή των τουρκικών αεροσκαφών AEW&C εντός του 2010;


Δημοσίευμα τουρκικής εφημερίδας αναφερόμενο στις δοκιμές του συστήματος ραντάρ Διάταξης Ηλεκτρονικής Σάρωσης Πολλαπλού ρόλου (MESA) της Αυστραλίας, το οποίο έχει επιλέξει και η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία (ΤΗΚ) για τα τέσσερα αεροσκάφη Εναέριας Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου (AEW&C) Boeing 737-700, τονίζει ότι είναι εφικτή η παραλαβή τους μέσα στο επόμενο έτος.
Το δημοσίευμα δεν αναφέρει αν έχουν επιλυθεί τα μείζονα τεχνικά προβλήματα που ταλαιπωρούν τη κεραία του ραντάρ, με αποτελέσμα να παρουσιάζεται 3ετής καθυστέρηση στο χρονοδιάγραμμα του προγράμματος Peace Eagle, ύψους $1.071,5 εκατ. και πιθανόν να έχει μειωμένη απόδοση του συστήματος όταν παραδοθεί. Με την αβεβαιότητα για τη τελική απόδοση του MESA σε συνδυασμό με την επιχειρησιακή αξιοποίηση των ελληνικών Erieye EMB-145H από τον Οκτώβριο του 2008, το ελληνικό προβάδισμα όχι απλά διατηρείται αλλά τείνει να επεκταθεί.


Read more...

Ξαφνική επίσκεψη Ερντογάν στην έδρα της 2ης Στρατιάς


Ο Τούρκος Π/Θ Ρ.Τ. Eρντογάν επίσκεφθηκε την 14 Νοε.09, τον Διοικητή της 2ης Στρατιάς (Μαλλάτεια), κατά τη διάκρεια σύντομης επίσκεψής του στην ευρύτερη περιοχή. Η συνάντηση που έγινε κεκλεισμένων των θυρών, διήρκησε 1 ώρα, χωρίς να υπάρξει επίσημη ανακοίνωση για το περιεχόμενο της συζήτησης.

ANF FIRAT NEWS


Read more...

Επιχειρήσεις των ΤΕΔ στο ΝΑ Τουρκία


Οι ΤΕΔ διεξήγαγαν στις 13 και 14 Νοε. 2009 επειχειρήσεις εναντίον Κούρδων μαχητών στο Όρος Τζούντι της επαρχίας Σεμντινλι του Νομού Χάκκαρι, στην ΝΑ Τουρκία, υποστηριζόμενες από πυρά οβιδοβόλων, όλμων και αεροπορίας. Η επιχείρηση ήταν διάρκειας 2 ωρών και δεν αναφέρθηκαν περισσότερες λεπτομέρειες. Μετά το πέρας της επιχείρησης οι Μονάδες των ΤΕΔ, επέστρεψαν στις αρχικές τους θέσεις.
ANF FIRAT NEWS



Read more...

"Έτσι θα πάρουμε Ελλάδα και Κύπρο"


To defencenet.gr αναδημοσίευσε πρόσφατα τις γνωστές χονδροειδείς απόψεις του Ali Kulebi, προέδρου του Kέντρου Στρατηγικών Mελετών Eθνικής Aσφάλειας (TUSAM), στις οποίες είχα αναφερθεί παλαιότερα. Πρόκειται για άρθρο που δημοσιεύτηκε το Φεβρουάριο του 2006 στην Cumhuriyet όπου καταγράφονται οι ευσεβείς πόθοι του ανδρός περί τουρκικής επίθεσης σε Κύπρο, Θράκη και Aιγαίο.
Εκτός αυτών, στο παρελθόν έχει εκφράσει ανάλογες απόψεις, που συμμερίζονται αρκετοί στην Άγκυρα, ενώ δηλώνει υπέρμαχος της πυρηνικοποίησης της Τουρκίας.

Σύμφωνα με τα γραφόμενά του, "η Ελληνική στρατηγική περικύκλωσης της Τουρκίας, από τη Λήμνο μέχρι τη Κύπρο άρχισε να ευθυγραμμίζεται με το καθεστώς της Κουρδικής Αυτόνομης Διοίκησης στο Βόρειο Ιράκ μετά το 2003. Τα κομμάτια που λείπουν στο puzzle της περικύκλωσης Ελλάδας – Κούρδων του Ιράκ – Αρμενίας είναι η Συρία και το Ιράν (...) Το Αιγαίο, η Κύπρος, ο Νότιος Καύκασος και η γραμμή Μοusul – Kirkuk – Telafer στο Βόρειο Ιράκ αποτελούν τις περιοχές επιβίωσης της Τουρκίας. Συγκεκριμένα, το Αιγαίο λόγω των ενεργειακών του πόρων και την επικοινωνία Μαύρης Θάλασσας – Μεσογείου. Η Κύπρος λόγω της Τουρκικής μειονότητας και των στρατηγικών συμφερόντων της Τουρκίας στη Ανατολική Μεσόγειο. Το Βόρειο Ιράκ λόγω των ενεργειακών αποθεμάτων και των αγωγών που διασχίζουν την περιοχή. Ο Νότιος Καύκασος λόγω των ενεργειακών αγωγών και τη διέξοδο στη τουρκόφωνη Κεντρική Ασία."
Ο Ali Kulebi υποστηρίζει επιπλέον την εγχώρια παραγωγή συστημάτων αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς καθώς "η οικονομική κατάσταση της Τουρκίας δεν επιτρέπει την εγχώρια παραγωγή αεροπλάνων -4ης και 5ης γενιάς- και ως εκ τούτου η χώρα οφείλει αντί να σπαταλάει πόρους στην αγορά αεροσκαφών από τρίτες χώρες να αναπτύξει εγχώρια συστήματα αεράμυνας" ενώ γράφει χαρακτηριστικά ότι "στο σημερινό κόσμο, η τήρηση διεθνών συμφωνιών που αντιτίθενται στα εθνικά συμφέροντα αποτελεί πρακτική των αδυνάτων!"
Πάντως το ΤUSAM δεν συγκαταλέγεται στα κορυφαία think tanks της Άγκυρας, τα οποία είναι: το Τurkish Centre for International Relations & Strategic Analysis (TURSAM), το Center for Strategic Research (SAM) που εποπτεύεται από το τουρκικό ΥΠΕΞ και το Ιnternational Strategic Researh Organization (USAK), τις νέες εγκαταστάσεις του οποίου εγκαινίασε πρόσφατα ο πρόεδρος Gul.

Read more...

ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΟ ΙΡΑΝ


Η Τουρκία έκανε γνωστό ότι είναι πρόθυμη να αποθηκεύσει ιρανικό εμπλουτισμένο ουράνιο στα εδάφη της, ώστε να εξομαλύνει τις διεθνείς ανησυχίες για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Ο Τουρκος υπουργός Ενέργειας Taner Yildiz δήλωσε χθες Παρασκευή ότι δεν υπάρχει ακόμη επίσημο αίτημα από το Ιράν, αλλά αν ζητηθεί η Τουρκία "δεν θα πει όχι".
Το Ιράν μέχρι στιγμής έχει απορρίψει προτάσεις από την Ρωσία και την Γαλλία. Ο ΟΗΕ από την πλευρά του πρότεινε την Τουρκία ως μια ουδέτερη χώρα, η οποία τους τελευταίους μήνες έχει αναπτύξει καλές σχέσεις με το Ιράν.


Read more...

Η Θράκη στο δρόμο που βάδισε η Κύπρος


Πως το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής χρησιμοποιεί τους Πομάκους για να εκτουρκίσει την Θράκη (ακομη και με τις τουρκικες μαντιλες, που υποχρεωνονται να φορανε οι νεαρες κοπελλες στις πομακικες ενδυμασιες τους)

Ίσως περιμένετε να διαβάσετε ένα πολιτικό ή εθνικο-πολιτικό άρθρο, με αντίστοιχες τεχνοκρατικές αναλύσεις και σχόλια. Σας πληροφορώ όμως από την αρχή ότι, παρ’ όλο που δεν λείπουν από το παρακάτω κείμενο τέτοιας υφής στοιχεία – βασισμένα σε βαθιά, σοβαρή έρευνα – πρόκειται κατ’ ουσίαν για μια ποιητική έκφραση από καρδιάς, στον απόηχο μιας πραγματικότητας που βίωσα και βιώνω και μιας πίκρας για την απώλεια (ελπίζω όχι οριστικής), της Μνήμης που μας κρατά στην Α-λήθεια.

«Οι άνθρωποι δυστυχώς είναι επιρρεπείς στη λήθη», είχε πει κάποτε μεταξύ άλλων η ποιήτρια Κική Δημουλά, σε σχόλιό της για τον Έρωτα, θέλοντας να σηματοδοτήσει την εύκολη απώλειά του. Φανταστείτε τις απώλειες, όταν η λήθη γίνεται σημαία και προπαγάνδα ενάντια στη ζωτική μνήμη. Τότε, ο υπαρκτικός θάνατος, ο προερχόμενος από την υπαρκτική αμνησία, είναι η μοιραία, νομοτελειακή κατάληξη.

«Η οικογένειά μας έπασχε από μιαν ανίατη ασθένεια: τις αναμνήσεις».
Μάνος Ελευθερίου
«Είμαστε ένας λαός με παλικαρίσια ψυχή, που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων. Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος μοιάζει να θέλει να μας κάνει τρόφιμους ενός οικουμενικού πανδοχείου, θα την απαρνηθούμε άραγε αυτή τη μνήμη; Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι…»

Γ. Σεφέρης
Δοκιμές
Προτείνω να «κρατήσουμε» μέχρι το τέλος του αναγνώσματος (και όχι μόνον!) αυτές τις ρήσεις των μεγάλων σύγχρονων ποιητών μας…

ΑΣΚΩΝΤΑΣ ΤΗΝ… ΟΡΑΣΗ
Λόγω παιδείας, ιδιοσυγκρασίας και καταγωγής, έμαθα να αγαπώ την έρευνα της Αλήθειας και να σέβομαι τις προσπάθειες των ανθρώπων να ζήσουν μέσα σ’ αυτήν. Συνακόλουθα, αποστρέφομαι κάθε προσπάθεια και σχέδιο που προσπαθεί να ισοπεδώσει τις ετερότητες των ανθρώπων (οι οποίες συνθέτουν τη Αλήθεια), εντάσσοντάς τους σε μονοκόμματα σχήματα.

Πίσω από τέτοιες προσπάθειες, διαπιστωμένα πάντα κρύβονται δόλιοι σκοποί χειραγώγησης, με εξουσιαστικό προσανατολισμό χρησιμοποίησης, ή υπαρκτικής εξόντωσης, ανθρώπων, ομάδων, λαών κ.ο.κ.

Αυτό ακριβώς (με πολλές συνακόλουθες παραμέτρους βέβαια) συνέβη στην περίπτωση της Κύπρου, το οποίο –σχεδόν πανομοιότυπα– βρίσκεται σήμερα σε δυναμική εξέλιξη στη Θράκη (με σκοπούς ταυτόσημους μ’ αυτούς για τη Μεγαλόνησο).

Και αν επέλεξα να σας παρουσιάσω το θέμα αυτό, δεν είναι λόγω της θρακικής καταγωγής μου, ούτε από κάποιον εθνικιστικό συναισθηματισμό (αντιπαθώ και του εθνικισμούς και τους συναισθηματισμούς).

Επέλεξα αυτό το θέμα, επειδή διαπιστώνω ότι είναι διαποτισμένο με πολλά «κλισέ» σκέψης και αντιμετώπισης, τα οποία θέλω να «σπάσω», επειδή από ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ διαπιστώνω καθημερινά ότι δεν ισχύουν στη θρακική (και όχι μόνο) πραγματικότητα. Ένας ακόμη σημαντικός λόγος είναι το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι μού εξέφρασαν την απόγνωση, τους φόβους αλλά και την αποφασιστικότητά τους αναφορικά με τις καταστάσεις που ζουν καθημερινά, κυριολεκτικά κάτω από τη μύτη μας, χωρίς εμείς να θέλουμε να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε…

Ασκείστε λοιπόν την όρασή σας και ελάτε να κοιτάξουμε μαζί εκείνη την Αλήθεια που βρίσκεται πίσω από προπαγάνδες, από τηλεοπτική «ενημέρωση», από κρατική αδιαφορία, από θρησκευτικό φανατισμό, από ισοπεδωτική άγνοια.

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΩΝ!
«Κοίταξα πίσω μου, είδα Ιστορία - ένιωσα τον προορισμό.
»Κοίταξα γύρω μου, είδα χάος - σκέφτηκα ότι χρειάζεται πρόσωπο.
»Κοίταξα μπροστά μου, είδα δρόμο - κατάλαβα ότι αξίζει να προσπαθήσω.
»Κοίταξα μέσα μου, είδα πίστη - ήξερα ότι θα φτάσω σίγουρα στη νίκη».
Ανώνυμος, Κύπρος 1955
(από το ιστολόγιο του Αντίβαρου)

«Βλέπω εδώ μια τουρκική κοινότητα που εργάζεται με ειλικρίνεια και αυταπάρνηση … Συνεχίζετε αυτόν τον αγώνα χωρίς να υποκύψετε και στηρίζετε τον τουρκισμό, χάρη σε σας θα επιβιώσει ο τουρκισμός της Δυτικής Θράκης, και θα συνεχίσει να ζει. Ξέρω ότι υπάρχουν προβλήματα. Όμως πρώτα ο Θεός, θα προσπαθήσουμε να τα λύσουμε βήμα βήμα. Η στήριξή σας είναι πολύ σημαντική. Και εμείς επίσης θα δώσουμε την απαραίτητη στήριξη…»
Όχι, δεν πρόκειται για of the record-κρυφά λόγια Τούρκων πρακτορίσκων που δρουν στη Δυτική Θράκη. Πρόκειται για απόσπασμα από ΕΠΙΣΗΜΟ, ΔΗΜΟΣΙΟ λόγο του Τούρκου Πρόξενου στην Κομοτηνή, Μουσταφά Σαρνίτς, που απηύθυνε στις 11 Ιουνίου, στο Πομακοχώρι Κέχρος της Ροδόπης, σε τελετή αποφοίτησης παιδιών από τα Κοράν Κουρσού (κάτι σαν Κατηχητικά).

Σχολιάζω: πηγαίνει σε χωριό Πομάκων και μιλάει για «τουρκισμό», τη στιγμή που οι Πομάκοι θεωρούν ύψιστη βρισιά το να τους αποκαλέσει κάποιος «Τούρκους» (αυτό είναι κοινώς γνωστό, το διαπίστωσα όμως και προσωπικά, σε συνομιλίες που είχα από κοντά με πολλούς Πομάκους της Θράκης).

Συνεχίζω να σχολιάζω: μιλάει για «προβλήματα», στη λύση των οποίων θα βοηθήσει. Με ποιον τρόπο; Και ποια είναι αυτά τα «προβλήματα»; Η «απάντηση» ίσως έρχεται από την τουρκική εφημερίδα Μιλλέτ, όπου αναφέρει στις 18/6/09: «Η τουρκική μειονότητα στη Θράκη δεν έχει τα δικαιώματά της, που θα έπρεπε να έχει. Και απαιτεί από τον σουλτάνο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν να ζητήσει από την Ελλάδα τη βελτίωση όλων των δικαιωμάτων της μειονότητας…»

Αφήνω τώρα κατά μέρος τα δικά μου σχόλια, και μεταφέρω τα σχόλια –και τις απαντήσεις– τού Σερήφ Μουσταφά, Πομάκου, κατοίκου Μελιβοίων του Νομού Ξάνθης:
«Εγώ λέω ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πάσχει εγκεφαλικά, γιατί απαιτεί δικαιώματα που ποτέ αυτός δεν θα επέτρεπε να έχουν οι μειονότητες στην Τουρκία (να θυμηθούμε τους Κούρδους, την εβραϊκή κοινότητα, την ελληνική, την αρμενική, την αραβική κλπ…).

»Ποια δικαιώματα δεν έχουν οι τουρκογενείς στην Ελλάδα; Δεν έχουν τουρκικά σχολεία; Δεν έχουν τουρκόγλωσσες εφημερίδες; Δεν έχουν τουρκόφωνα ραδιόφωνα; Δεν είναι ισότιμοι Έλληνες πολίτες; Δεν έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν και να ψηφιστούν; … Αλλά, σαν να μην τούς έφθαναν όλα αυτά, βρίσκουν και δικαίωμα στον εαυτό τους να προσδιορίσουν τους Πομάκους και τους Ρωμά ως Τούρκους. Και χωρίς να ντρέπονται, μας απειλούν και μας τρομοκρατούν, εάν τους φέρουμε αντίρρηση. Σε ποιο άλλο κράτος θα μπορούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο; Μήπως στην Τουρκία;… Στην Τουρκία οι μειονότητες ούτε ανάσα δεν μπορούν να πάρουν.

» Εγώ ως Έλληνας Πομάκος ποτέ δεν καταπιέστηκα από τις ελληνικές αρχές, πάντοτε μπορώ να εκπληρώνω τα θρησκευτικά μου καθήκοντα, μπορώ να σπουδάσω… έχω όλα τα δικαιώματα του Έλληνα πολίτη…
»… Καταπιέζομαι όμως και τρομοκρατούμαι από τουρκογενείς συμπολίτες μου: με αναγκάζουν με το ζόρι να μαθαίνω τη γλώσσα τους, τα ήθη και τα έθιμά τους, με αναγκάζουν να κακολογήσω την πατρίδα μου την Ελλάδα, με αναγκάζουν να ψηφίσω τον βουλευτή που κάνει την καλύτερη δουλειά στην Τουρκία, να δηλώσω –εάν έχω δική μου επιχείρηση– ότι είναι τουρκική επιχείρηση, με αναγκάζουν μέσα στο τζαμί να ακούω την τουρκική πολιτική προπαγάνδα, με αναγκάζουν να δηλώνω Τούρκος! …
»… Είμαι περήφανος που είμαι Πομάκος και εύχομαι στους τουρκογενείς συμπολίτες μου να καταφέρουν και αυτοί κάποτε να δείξουν σεβασμό στους συμπολίτες τους Πομάκους και Ρωμά».

Και μέσα σ’ όλα αυτά, ο Ερντογάν, σε πολλές δηλώσεις του δεν παραλείπει να θέτει θέμα «αυτοπροσδιορισμού» των Μουσουλμάνων της Θράκης, ενώ ταυτόχρονα τούς αποκαλεί «πολίτες της χώρας του». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Τούρκος Πρόξενος στην Κομοτηνή Μουσταφά Σαρνίτς, υπογραμμίζει σε δημόσιους λόγους του τα περί «τουρκικής μειονότητας», και «αδιαλείπτου ενδιαφέροντος της μητέρας-πατρίδας!»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ
Τι σημαίνουν λοιπόν όλα τα παραπάνω; Γιατί τα αναφέρω; Για να δείξω –εμπαθώς ίσως– τους «κακούς» Τούρκους, σε αντίθεση με τους «καλούς» Έλληνες; Δεν νομίζω ότι οποιαδήποτε τέτοια απαξίωση θα είχε κάποιο νόημα, δεν μου ταιριάζει άλλωστε...

Ο πραγματικός λόγος αναφοράς των παραπάνω (τα οποία είναι ένα ελάχιστο δείγμα, μέσα σε πληθώρα παρόμοιων αναφορών) είναι ότι βρίσκονται στη βάση του ίδιου μοντέλου με αυτό τού κυπριακού: τη δημιουργία μειονοτικού ζητήματος-προβλήματος.

Έχουν ήδη περάσει περισσότερα από 30 χρόνια (σε λίγο θα μιλάμε για σαρακονταετία!) από τότε που ολοκληρώθηκε στην Κύπρο ένα φαύλο σχέδιο δεκαετιών, μια εξόφθαλμη πρόκληση προς τη διεθνή κοινότητα, μια καταστροφή ανθρώπων και οικογενειών που «καλά κρατεί» ως σήμερα.

Γυναίκες με φωτογραφίες αγνοουμένων στα χέρια ακόμη περιμένουν, ενώ ομαδικοί τάφοι και κτηνώδη εγκλήματα έρχονται μέχρι και σήμερα στο φως, σηματοδοτώντας το ήθος αυτών που δεν μπορούν ούτε να πουν «συγνώμη».

Το θέμα μας βέβαια δεν είναι η Κύπρος. Μέρος του θέματός μας όμως είναι οι προκλητικές αναλογίες σε κινήσεις και τακτικές που ακολουθούνται (από την Τουρκία στην προκειμένη περίπτωση), σε βάρος κάποιων λαών, με ανάλογους επίσης απώτερους σκοπούς – και με την ίδια κατάληξη (μαθηματικώς διαπιστωμένο).

Ποιες ήταν όμως, στην περίπτωση της Κύπρου, οι βασικές παράμετροι αυτής της τακτικής;
• Κατ’ αρχήν, η Τουρκία είχε πετύχει την αναγνώριση μιας δίγλωσσης και μουσουλμανικής μειονότητας (σημ: με πολλά κρυπτοχριστιανικά στοιχεία, σύμφωνα με τον τέως πρέσβη κ. Θέμη Στοφορόπουλο) ως τουρκικής.
• Κατόπιν πέτυχε την «αναβάθμιση» της μειονότητας σε «κοινότητα», και της κοινότητας σε «έθνος».
• Επίσης, συγκέντρωσε τη μειονότητα αυτή σε συγκεκριμένα εδάφη.
• Φυσικά εκμεταλλεύτηκε δικά μας θανάσιμα λάθη, όταν πέσαμε στην παγίδα να στραφούμε εναντίον των Τουρκοκυπρίων, όπως επίσης και την ευήθη ευπιστία μας στους υποτιθέμενους συμμάχους μας.
Αυτά συνέβαιναν «τότε», στην Κύπρο («σηκώνουν» βέβαια μεγάλη ανάλυση, αλλά δεν είναι του παρόντος). Για να δούμε, τι συμβαίνει σήμερα, στη Θράκη:
• Η Άγκυρα προσπαθεί –και ως ένα μεγάλο βαθμό, το έχει πετύχει– να συνενώσει όλες τις μουσουλμανικές μειονότητες (μεταξύ αυτών, τους Πομάκους και τους Ρωμά) κάτω από ένα ενιαίο επιστέγασμα τουρκισμού.
• Κινείται, μέσω του Προξενείου στην Κομοτηνή, έτσι ώστε όλοι οι Μουσουλμάνοι να αποκτήσουν τουρκική εθνική συνείδηση, ταυτίζοντας τον Μουσουλμανισμό με τον Τουρκισμό.
• Άμεσος σκοπός των παραπάνω, να αναγνωριστεί στη Θράκη η ύπαρξη κάποιας «τουρκικής μειονότητας».
• «Σπάει» κάθε πρωτόκολλο συμπεριφοράς, παραβλέποντας τη Συνθήκη της Λωζάνης και τους όρους περί αμοιβαιότητας, με το ισοπεδωτικό ενδιαφέρον της για τις μειονότητες της Θράκης, ενώ παράλληλα κρατά σιγή ιχθύος για κάποιες άλλες μειονότητες – βλέπε Αρμένιοι, Κούρδοι, Πόντιοι, Μικρασιάτες, μειονότητες που υπέστησαν γενοκτονίες, αδικαίωτες μέχρι σήμερα.
• Ενισχύει με επιδοτήσεις κλπ. την πληθυσμιακή ενίσχυση των Μουσουλμάνων στην περιοχή της Θράκης, ειδικά στον Έβρο.
• Προωθεί την οικονομική εξάρτηση των Μουσουλμάνων από την μητέρα-πατρίδα Τουρκία, δαπανώντας μεγάλα ποσά, μέσω του τουρκικού Προξενείου.
• Εκμεταλλεύεται πλήρως, μέσα από μια έξυπνη εξωτερική πολιτική, τους μεγάλους συμμάχους, την ίδια στιγμή που εμείς ακολουθούμε την ραγιαδίστικη τακτική τού yes men.
• Συντονίζει έξυπνα τους δεσμούς των Μουσουλμάνων της Θράκης με τους Μουσουλμάνους της Βουλγαρίας – ο νοών νοείτω…
• Τέλος, στα επιτεύγματα της Τουρκίας προσθέτω αυτό που ομόφωνα μού είπαν όλοι, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι-Πομάκοι πολίτες της Θράκης, ότι η Τουρκία πέτυχε στην περιοχή μια συγκυριαρχία μέσω του Προξενείου, με πολιτιστικές αυθαιρεσίες, ανιστόρητες οικειοποιήσεις ηθών και εθίμων, ακόμη και με εξαγορές και υποδείξεις αγορών συγκεκριμένων ακινήτων σε συγκεκριμένες περιοχές.

Καλός φίλος, μόνιμος κάτοικος της Θράκης και γνώστης της κατάστασης, όταν του μίλησα για την έρευνά μου για το παρόν άρθρο, μού είπε: δεν ξέρω αν η Θράκη θα γίνει Κύπρος, ή αν έχει ήδη γίνει…


ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ
Όλα τα παραπάνω, ενταγμένα σε καλοδουλεμένο σχέδιο της Άγκυρας, ασκούνται κυρίως στο πεδίο που απαρτίζουν οι άνθρωποι εκείνοι της Θράκης που λέγονται Πομάκοι. Γι’ αυτό θεωρώ ότι, πριν προχωρήσουμε, θα ήταν καλό να εξετάσουμε το ποιοι είναι αυτοί, ποιες οι καταβολές τους και πώς έφθασαν να αποτελούν το κύριο αντικείμενο χειραγώγησης της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας σε βάρος της Θράκης.

Η αλήθεια είναι ότι η παρουσία τους στη Θράκη χάνεται στα βάθη των αιώνων, και τα ουσιαστικά στοιχεία που έχουμε γι’ αυτούς τα αντλούμε από την προφορική Παράδοσή τους και τα πολιτιστικά στοιχεία (ενδυμασίες, μουσικές, τραγούδια, γιορτές κλπ), τα οποία προσπαθούν να διασώσουν όσο πιο ακέραια γίνεται.

Οι Πομάκοι ζουν στα ορεινά της Θράκης από χιλιάδες χρόνια. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος αυτών ζουν στη βουλγαρική πλευρά της οροσειράς της Ροδόπης, ενώ οι λιγότεροι, στην ελληνική. Η ετυμολογία της λέξης Πομάκος προέρχεται –σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη των γλωσσολόγων και των ιστορικών– από την αρχαιοελληνική λέξη Ιππομάχος, που δηλώνει αυτόν που ανήκε στο ιππικό τού Μεγαλέξανδρου.

Πολλοί Πομάκοι επίσης αυτοαποκαλούνται και Αγριάνες ή Αγραίοι, από το όνομα της αρχαίας θρακικής φυλής που κατοικούσε στα άγονα βουνά της βοριοδυτικής Ροδόπης. Οι Πομάκοι θεωρούνται ακόμη πολύ επιδέξιοι ακοντιστές, όπως οι Αγραίοι Θράκες. Η γλώσσα τους είναι ένα κράμα σλαβικών, τουρκικών και ελληνικών στοιχείων, με ιδιαίτερα πολλά αρχαιοελληνικά στοιχεία, ενώ ήταν γλώσσα προφορική.

Μόλις στα τέλη του 20ου αιώνα, ο Πομάκος Ριτβάν Καραχότζα κάνει τις πρώτες προσπάθειες να καταγραφεί η γλώσσα τους, ενώ το 1996 εκδόθηκε με τη χορηγία του κ. Εμφιετζόγλου τρίτομο έργο (λεξικά και γραμματική) για την πομακική γλώσσα, με τη συμμετοχή του δασκάλου Πέτρου Θεοχαρίδη.

Ως προς τη θρησκεία τους, κάποιοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ήταν Βογόμιλοι (γνωστικιστικό παρακλάδι του Χριστιανισμού) ενώ άλλοι, ότι ήταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Πάντως, κανείς δεν αμφισβητεί ότι από το 16ο αιώνα (επί Σελίμ Α΄) άρχισε ο βίαιος εξισλαμισμός τους και ολοκληρώθηκε το 17ο αιώνα (επί Μεχμέτ Δ΄), όπως προκύπτει από τους Κώδικες της Μητρόπολης Φιλιππουπόλεως. Τότε, πλήθος εκκλησιών και ιερών καταστράφηκαν, ενώ αρκετά ερείπιά τους «ξεθάβονται» τυχαία από τα εδάφη τους μέχρι και σήμερα. Μόνον ο Μέγας Βεζύρης Μεχμέτ Κιοπρουλού κατεδάφισε 218 εκκλησίες και 336 παρεκκλήσια.

Στην Παράδοσή τους σήμερα διατηρούνται αρκετά στοιχεία που θυμίζουν τον απόηχο του μακρυνού (αλλά όχι νεκρού) παρελθόντος τους: σταυρώνουν τη ζύμη του ψωμιού, σταυρώνουν το παιδί πριν κοιμηθεί, σύνηθες όνομά τους είναι το Ηλίας, ευλαβούνται ιδιαίτερα τον άγιο Δημήτριο και τον επικαλούνται στις δυσκολίες, κόβουν βασιλόπιτα με νόμισμα, μιλούν με σεβασμό για το Ευαγγέλιο (το αποκαλούν Χρυσό Βιβλίο), ενώ είναι γνωστή στην περιοχή η περίπτωση του κρυπτοχριστιανού Πομάκου Γιουσούφ στον Κέχρο Ροδόπης, ο οποίος έκρυβε σε μπαούλο τα ράσα και τις εικόνες του ιερέα παππού του. Επίσης, οι ονομασίες των χωριών και συνοικισμών τους μαρτυρούν τη σχέση τους με την ελληνική Παράδοση: Ωραίον, Τεοτόκα (Θεοτόκος), Σταματέσκο, Μαρικόζ (Μαρία-Παναγία) κλπ.

Αυτοί λοιπόν οι αγέρωχοι Αγριάνες και φοβεροί Ιππομάχοι, σήμερα βρίσκονται σε καθεστώς άτυπης ομηρίας, από τον Τούρκο Πρόξενο στην Κομοτηνή και τους ανθρώπους του.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΣΑΡΝΙΤΣ
Ο Μουσταφά Σαρνίτς, ο Τούρκος Πρόξενος στην Κομοτηνή, δεν ανήκει στο διπλωματικό σώμα της Τουρκίας – παρ’ όλο που αυτό αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την κάλυψη της θέσης του Προξένου.

Πέρα όμως από το τι δεν είναι ο κ. Σαρνίτς, ας δούμε, τι είναι, ή μάλλον, τι ήταν πριν διοριστεί Πρόξενος. Ο Σαρνίτς λοιπόν μάς ήρθε από το Κόσσοβο, όπου είχε άκρως επιτυχημένη δράση, ως επίσημος πράκτορας της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ. Εκεί στάλθηκε με συγκεκριμένο σχέδιο, το οποίο εκτέλεσε θαυμάσια. Σε απόλυτη συνεργασία με τον εκεί Αμερικάνο Πρόξενο Yee Hoyt κατάφερε τη μεταφορά χιλιάδων φανατικών Ισλαμιστών από την Ασία, οι οποίοι ευθύνονται για μαζικές εκτοπίσεις σέρβικων πληθυσμών, για μαζικές δολοφονίες και καταστροφές ολόκληρων χωριών.

Έχοντας δώσει επιτυχημένες εξετάσεις στο Κόσσοβο, ο Σαρνίτς ήρθε στην Κομοτηνή και ανέλαβε το ρόλο τού Προξένου, όντας ικανότατος στην πρόκληση καταστάσεων αποδόμησης και εκφοβισμού. Έτσι, περιδιαβαίνει όλα τα μουσουλμανικά χωριά της περιοχής μιλώντας στους κατοίκους για τον τουρκισμό και την μητέρα-πατρίδα, η οποία βρίσκεται πάντα δίπλα τους, παραβιάζοντας έτσι ξώφθαλμα κάθε ίχνος διεθνούς νομιμότητας και κάθε αρχή της Συνθήκης της Λωζάνης.

Η Άγκυρα τον θεώρησε ιδανικό πρόσωπο για να χειριστεί το θέμα του εκτουρκισμού της Θράκης, και από τα μέχρι σήμερα δεδομένα, φαίνεται ότι έκανε τέλεια επιλογή. Το ελληνικό ΥΠ.ΕΞ. όμως, μπροστά στα δεδομένα αυτά, τι επιλογές έκανε; Η απάντηση είναι ότι δεν έκανε καμία επιλογή, απλώς παρακολουθεί (αν το κάνει και αυτό) τις καταστάσεις.

Αξίζει να σημειωθεί στο σημείο αυτό μια ανάλογη περίπτωση με Ουκρανό διπλωμάτη στη Ρωσία. Διαπιστώθηκε λοιπόν αντιρωσική δράση του Ουκρανού διπλωμάτη στη Μόσχα, και η Μόσχα ζήτησε αμέσως την απέλασή του. Η απόφαση δε αυτή θεωρήθηκε απόλυτα φυσική και νόμιμη, και κανείς δεν αντέδρασε. Αντιθέτως, στην ανθελληνική συμπεριφορά τού Σαρνίτς, αλλά και στις εκκλήσεις των Ελλήνων Πομάκων για προστασία από τις πιέσεις του Προξένου, σφυρίζουν αδιάφορα οι ιθύνοντες νόες του ελληνικού ΥΠ.ΕΞ.

Το «κερασάκι στην τούρτα»: το Καλοκαίρι που μας πέρασε, στις 15-16 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή το 8ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών. Την έναρξη του Συνεδρίου κήρυξε ο Πρωθυπουργός. Ο Τούρκος Πρόξενος εμφανίστηκε στο Συνέδριο, ενώ είναι άγνωστο το αν προσεκλήθη, από ποιους και με ποιο σκεπτικό. Ο δε κ. Καραμανλής, εμφανώς ξαφνιασμένος από την παρουσία του Σαρνίτς, δεν μίλησε για τις προειδοποιήσεις του προς την Τουρκία, στις οποίες άφησε να εννοηθεί κατά το προηγού ότι θα προέβαινε.

Προσωπικά, παρ’ όλο που θεωρώ άκομψο να παραβρίσκεται ο Πρόξενος του κράτους που ευθύνεται για την γενοκτονία του θρακικού ελληνισμού (γεγονός επιστημονικά τεκμηριωμένο και ιστορικά αναμφισβήτητο πλέον) σε σχετικό συνέδριο Θρακών, δεν καταλαβαίνω την απρόσωπη (αν μη τι άλλο) στάση του Πρωθυπουργού. Εκτός και αν θέλησε να εναρμονιστεί με την επίσης απρόσωπη (αν μη τι άλλο) στάση της Υπουργού του κ. Μπακογιάννη…

ΑΠΟΥΣΙΑ Ή ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ;
«Οποιαδήποτε κοινωνία παραχωρήσει λίγη ελευθερία για να κερδίσει λίγη ασφάλεια δεν αξίζει τίποτε από τα δύο και θα χάσει και τα δύο».
Βενιαμίν Φραγκλίνος

Ό,τι αποκόμισα κυρίως από τις επαφές μου με Πομάκους της Θράκης, εν όψει αυτής της έρευνας, ήταν η βαθιά αγωνία και παράκληση προς το ελληνικό κράτος: «προστατέψτε μας, κάντε σχολεία ελληνόφωνα στα χωριά μας για τα παιδιά μας, μην μας παρατάτε». Είναι χαρακτηριστικό ότι στο χωριό Εχίνος οργανώνεται από το τουρκικό κράτος –μέσω του Προξενείου– ίδρυση νοσοκομείου (πολύ έξυπνη κίνηση), ενώ τα δεκάδες αντίστοιχα αιτήματα προς την ελληνική κυβέρνηση έπεσαν στο κενό.

Η ελληνική πολιτεία λάμπει στην περιοχή διά της κραυγαλέας απουσίας της, ενώ η θρησκευτική, οικονομική και πολιτιστική εκμετάλλευση δυναμώνει από την Τουρκία. Στην περίοδο του Ραμαζανίου (θρησκευτική περίοδος μεγάλης νηστείας για τους Μουσουλμάνους), ο ψευδομουφτής Μετέ (άλλο «κεφάλαιο», με το οποίο θα ασχοληθούμε σε επόμενο τεύχος μας), ο Σαρνίτς και διάφοροι πράκτορες του Προξενείου εκμεταλλεύονται τις συνάξεις που γίνονται στα μουσουλμανικά σπίτια μετά τη Δύση του ήλιου, για να κάνουν την προπαγάνδα τους αλλά και να «εξετάσουν» ποιοι κρατούν τη νηστεία και διατηρούν δεσμούς με τη μητέρα-πατρίδα. Πρόκειται για χρόνια πρακτική, που ενοχλεί πολύ τους Πομάκους. Και η ελληνική πολιτεία αδιαφορεί για την κατάφορη καταπάτηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους, μέσα στην ελληνική επικράτεια…

Τελειώνω, με ένα περιστατικό που συνέβη στις 8 Αυγούστου 2009 στο πομακικό χωριό Κένταυρος, της Ξάνθης. Την ημέρα εκείνη οι νέοι Πομάκοι είχαν οργανώσει μια μεγάλη γιορτή, μια πολιτιστική βραδυά, για όλους τους Πομάκους των γύρω χωριών. Ήταν μια γιορτή, όπου η πομάκικη Παράδοση εκφράστηκε μέσα από τα τραγούδια, τους χορούς, τις ενδυμασίες, τον λόγο, ακόμη και μέσα από τον τρόπο που φλερτάρουν οι νέοι… ήταν ένα γεγονός που έδωσε οξυγόνο και χαρά στους Πομάκους της περιοχής, οι οποίοι έκαναν το «τρομερό»: να είναι οι εαυτοί τους!

Και ενώ όλα εξελίσσονταν με μια χαρούμενη, κινηματογραφική γραφικότητα, κατέφθασαν ξαφνικά και απρόσκλητοι, με πολυτελή αυτοκίνητα, άνθρωποι του τουρκικού Προξενείου. Αναμίχθηκαν με το πλήθος αυτοί οι «αφρόκρεμοι» (όπως τους αποκαλούν οι Πομάκοι), οι οποίοι, μετά τις χαιρετούρες, άρχισαν τις ερωτήσεις και τι καταγραφές. Τα μέλη των πολιτιστικών συλλόγων που οργάνωσαν τη γιορτή άρχισαν να δυσανασχετούν, ενώ πολλοί έφυγαν αμέσως από το χώρο, ή γύρισαν το κεφάλι και απαξίωσαν τους νεοφερθέντες. Με την παρουσία του «τίμησε» τη γιορτή και ο ψευδομουφτής Μετέ, στη θέα και μόνο τού οποίου, αποχώρησε το μεγαλύτερο ποσοστό το Πομάκων, και η γιορτή σχεδόν έληξε.

Τότε, εισέβαλαν στο χώρο, μια ομάδα μουσικών από την Τουρκία και μια τραγουδίστρια, οι οποίοι, χωρίς να ρωτήσουν, άρχισαν τους τουρκικούς αμανέδες και τα τσιφτετέλια, εις αντικατάσταση της μουσικής των Πομάκων που απολάμβαναν μέχρι τότε. Οι ελάχιστοι παρευρισκόμενοι γύρισαν την πλάτη στο «μουσικό σχήμα» και η γιορτή ουσιαστικά είχε λήξει. Αναρωτιέστε αν υπήρξαν εκεί άνθρωποι της ελληνικής πολιτείας; Νομίζω ότι η απάντηση είναι αυτονόητη (δυστυχώς).

Ο Τούρκος δημοσιογράφος Engin Ardic γράφει μεταξύ άλλων στην τουρκική εφημερίδα SABAH (3-7-2009): «Αντί να περηφανευόμαστε με τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε με αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι περιοχή με τη βία κατακτημένη…»

Δεν ξέρω αν μέσα σ’ αυτές τις περιοχές για τις οποίες περηφανεύονται οι Τούρκοι εντάσσεται ήδη και η Θράκη. Δεν θέλω να το σχολιάσω προσωπικά, θέλω να το αφήσω στην ώριμη και ανοιχτή κρίση σας…

ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΚΑΚΩΝ
Δύο Κόσμοι Αντίθετοι…
«… Διαφέρουμε σε όλα με τους Τούρκους εκτός από την κοινή θρησκεία. … Η ειλικρίνεια, η τιμιότητα, η εργατικότητα και η πραότητα είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα της φυλής μας. Όλες οι εγκυκλοπαίδειες του κόσμου το αναφέρουν… Στην περιοχή μας εδώ δεν γνωρίζουμε τι θα πει εγκληματικότητα. Δεν έχουμε ούτε μια ανθρωποκτονία, ούτε ένα φόνο, ούτε μια ληστεία. Στην Τουρκία τα κεντρικά δελτία ειδήσεων μόνο για φόνους και εγκλήματα αναφέρουν.

»… Απατεώνες, καταχραστές, εγκληματίες του κοινού ποινικού κώδικα εμείς δεν γνωρίζουμε μέχρι σήμερα… Εμείς, αιμομικτικούς γάμους μεταξύ συγγενών δεν έχουμε. Στην Τουρκία όμως, πριν λίγους μήνες, σκοτώθηκαν 43 άτομα από μια οικογένεια, επειδή η ξαδέρφη δεν παντρεύτηκε τον ξάδερφό της. Επίσης, επειδή μια κοπελίτσα έστειλε ένα μήνυμα στο αγόρι της, την έριξαν από τον έκτο όροφο. Και επειδή δεν πέθανε επί τόπου, την μαχαίρωσαν εννιά φορές μέσα στο ασθενοφόρο. Τέτοια πρωτόγνωρη βαρβαρότητα μόνο στην Τουρκία του 21ου αιώνα μπορείς να βρεις. …

»… Εμείς δεν πουλάμε τα κορίτσια μας, ούτε έχουμε το τιορέ, δηλ. δεν θανατώνουμε γυναίκα που έκανε δεσμό και παντρεύτηκε με ξένο χωρίς άδεια των συγγενών της. Στην Τουρκία το έχουν. Η πορνεία, η μαστροπεία και το εμπόριο λευκής σαρκός είναι άγνωστα στην περιοχή μας. Η πολυγαμία έχει εξαλειφθεί από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Όλα τα παραπάνω όμως ισχύουν στη σημερινή Τουρκία.

»… Διατηρούμε τα ήθη και τα έθιμά μας και τη θρησκεία μας, όπως τα έχουμε διδαχθεί. Οι αρετές της φυλής μας συμπίπτουν απόλυτα με τον πολιτισμένο κόσμο και τις ανθρώπινες αξίες. … Τελειώνω με το στίχο ενός ποιητή μας: "Δεν προσκυνώ ξενόχωρη κορώνα, γιατί είναι φτωχική μπροστά στον Παρθενώνα"».

Ιμάμ Αχμέτ, Πομάκος,
κάτοικος Άνω Θέρμων Ξάνθης
Βοηθείστε μας Γιατί Χανόμαστε!
«Νιώθω φόβο για τις πιέσεις που υφίσταμαι από τους ανθρώπους του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής … Δυστυχώς μια σκληρή ομάδα ανθρώπων που θέλουν να αποκαλούνται ηγέτες της μειονότητας, σε συνεργασία με άλλους παράγοντες της Τουρκίας, δεν μας αφήνουν να εκφράσουμε την εθνοτική μας συνείδηση, να μιλήσουμε τη γλώσσα μας και να τηρήσουμε τις Παραδόσεις μας. Τα πομάκικα τραγούδια έχουν ξεχαστεί στην ελληνική Θράκη…

»… Το τουρκικό Προξενείο, μέσα από ένα πολύ αποτελεσματικό δίκτυο ανθρώπων, απομονώνει τους Πομάκους που ενδιαφέρονται να εκφράσουν τη δική τους εθνοτική συνείδηση… Το περιοδικό Yeni Batu Trakya που εκδίδεται εδώ και 24 χρόνια στην Τουρκία, απειλεί τον άντρα μου, πρόεδρο του Πομακικού Συλλόγου, να του "ξεριζώσει τη γλώσσα", χαρακτηρίζοντάς τον "πράκτορα, προδότη και ανίκανο"…

» … Το 50% των αρθρογράφων του περιοδικού αυτού ασχολείται με την ελληνική Θράκη επαγγελματικά, είναι απόστρατοι της τουρκικής αστυνομίας και του στρατού. … ‘‘Δεν είμαστε Τούρκοι’’, δηλώνουν οι Πομάκοι της Θράκης. … Θα ήθελα να αναφερθώ στην τρομοκρατία και τις απειλές που τα μέλη του συλλόγου μας υφίστανται από τη στιγμή της ίδρυσής του, από τα άτομα που ανέφερα παραπάνω. …

"… Ζητώ εκ μέρους του Συλλόγου τη βοήθεια και την προστασία σας, για να μη χαθεί αυτή η μικρή μουσουλμανική εθνοτική ομάδα, που συνεισφέρει με την παρουσία της στην πολιπολιτισμικότητα της περιοχής …"

Εμινέ Μπουρουτζή,
εκπρόσωπος του πομακικού συλλόγου Ξάνθης
(από ομιλία της τον Απρίλιο του 2008 στις Βρυξέλες,
στη Σύνοδο για τις Μειονότητες)

Αξιοσημείωτα
1. Πομάκοι πηγαίνουν μόνοι τους για προσκύνημα στη Μέκκα, υψώνοντας την ελληνική σημαία. Σήμερα, εκβιαστικά, στο τουρκικό Προξενείο νοικιάζει πούλμαν και τους μεταφέρει.

2. Ο μεγαλοβιομήχανος της Τουρκίας Οσμάν Ορ αγόρασε ένα από τα μεγαλύτερα ακίνητα της Τουρκίας, το εξοχικό συγκρότημα Ερτζάν στην περιοχή του Βοσπόρου, έναντι 17,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Η τράπεζα Finasbank χρηματοδότησε την αγορά. Η αγορά όμως παραλίγο να ακυρωθεί, επειδή η τουρκική τράπεζα έχει αγοραστεί από τη δική μας Εθνική Τράπεζα – ξεσηκώθηκαν στην Τουρκία ακόμη και το Γενικό Επιτελείο Στρατού και η Διεύθυνση Ασφαλείας, μη τυχόν η περιοχή περάσει στους Έλληνες μέσω leasing! Τελικά, ο Τούρκος επιχειρηματίας αγόρασε το ακίνητο μέσω της τουρκικής τράπεζας Ziraat που εδρεύει στην Κομοτηνή (βλέπε ΑΒΑΤΟΝ 91) και είναι απόλυτα έμπιστη στην τουρκική κυβέρνηση. Μίλησε κανείς για οικονομική διείσδυση;

3. «Ελάτε να θαυμάσετε την τουρκική λεβεντιά», αναφέρεται σε αφίσα που αναρτήθηκε σε πολλά σημεία της Θράκης, για να διαφημίσει τους αγώνες τουρκικής πάλης που οργανώνονται κάθε χρόνο σε διάφορα χωριά της Ροδόπης και του Έβρου, με τη στήριξη του Προξενείου.

Η Ζαγάλισα, ο Μετέ, ο Σαρνίτς, το ΚΕ.ΠΟ.ΕΡ. και Άλλα Τινά…
Ο κύριος Μπίμπαση Σεντάτ είναι εκδότης και διευθυντής της πομακικής εφημερίδας Ζαγάλισα που εκδίδεται στην Κομοτηνή. Είναι επίσης ενεργό μέλος του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων. Μας μίλησε αφειδώς, μέσα από τις προσωπικές του εμπειρίες, για το θέμα μας, μέρος των οποίων παραθέτουμε εδώ:

• Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων ιδρύθηκε το 2009, από μια μεγάλη ομάδα Πομάκων με καταγωγή και από τους τρεις νομούς της ελληνικής Θράκης. Οι στόχοι του είναι πολιτικοί και πολιτιστικοί και αφορούν την ανάσχεση της πολιτιστικής γενοκτονίας που υφίστανται οι Πομάκοι από τον τουρκικό εθνικισμό που δρα ανενόχλητος και με την ανοχή της πολιτείας στην ελληνική Θράκη. Αυτοί οι σκοποί μάς οδήγησαν στην ίδρυση του Συλλόγου μας, καθώς και το γεγονός ότι θέλαμε να υπάρξει ένας σοβαρός και πολυπληθής σύλλογος που να εκφράζει πραγματικά τους Πομάκους.
• Η εφημερίδα Ζαγάλισα ιδρύθηκε το 1997, με στόχο να συμβάλλει στην αφύπνιση και διάσωση των Πομάκων. Η υποδοχή ήταν θετική από μεγάλο μέρος της κοινωνίας αλλά αρνητική από όσους θέλουν τους Πομάκους εκτουρκισμένους και απαλλαγμένους από την ιστορική τους μνήμη.
Η αλήθεια είναι ότι η εφημερίδα μας έχει ανάγκη να στηριχθεί και από τους Πομάκους αλλά και από τους Χριστιανούς συμπολίτες μας. Για αυτό, όποιος θέλει να μας βοηθήσει, το λιγότερο που μπορεί να κάνει είναι μία συνδρομή προς την εφημερίδα. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να συνεχίζουμε να στεκόμαστε στα πόδια μας και να αντιστεκόμαστε στον εκτουρκισμό των ανθρώπων μας.
• Για την καταγωγή των Πομάκων υπάρχουν πολλές και συγκρουόμενες επιστημονικές θεωρίες. Εμείς στηριζόμαστε σε όσα μας λένε οι παππούδες μας οι οποίοι, βασιζόμενοι στις προφορικές μαρτυρίες που πέρασαν από γενιά σε γενιά, πιστεύουν ακράδαντα ότι είμαστε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
• Ο Τούρκος πρόξενος έχει αναπτύξει μια έντονη δραστηριότητα με σκοπό τον εκτουρκισμό των Πομάκων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα πομακικά πανηγύρια του Ακρίτα και του Χίλια που έχουν πλέον εκτουρκιστεί πλήρως. Εν τω μεταξύ, οι Τούρκοι έχουν οικειοποιηθεί το σύνολο του λαϊκού πολιτισμού των Πομάκων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι παραδοσιακές πομακικές φορεσιές και η πομακική αρχιτεκτονική, που παρουσιάζονται σήμερα ως «τουρκικές».
• Οι Έλληνες Πομάκοι, μέσα στο ελληνικό κράτος, σήμερα, δεν έχουν τη δυνατότητα να αυτο-προσδιορίζονται ως Πομάκοι. Για την κατάσταση αυτή, δύο είναι οι αιτίες: η πρώτη έχει να κάνει με τον τουρκικό παράγοντα, και πιο συγκεκριμένα, με την καταπίεση και την πολιτισμική γενοκτονία που διεξάγει εις βάρος των ανθρώπων μας.
Η δεύτερη αιτία αφορά στον ελληνικό παράγοντα που, αφενός αδιαφορεί για τα παραπάνω, αφετέρου συμμετέχει εμμέσως σε αυτά, επειδή στηρίζει τον τουρκικό εθνικισμό μέσα από τους μηχανισμούς του πελατειακού-κομματικού συστήματος.
Ένα από τα πολλά παραδείγματα που μπορούμε να αναφέρουμε είναι ότι ποτέ κανένας Νομάρχης της Ξάνθης και της Ροδόπης δεν κάλεσε έναν πομακικό σύλλογο σε κάποια εκδήλωσή του, και ποτέ ο ίδιος δεν παρέστη σε εκδήλωση πομακικού συλλόγου.
• Ο τουρκοµουφτής Αχµέτ Μετέ στο ποµακικό χωριό Μελίβοια της ορεινής Ξάνθης, στις 19 Απριλίου, παρουσία του Τούρκου υποπροξένου Κοµοτηνής Ονούρ Εκρέν, είπε μεταξύ άλλων: «Πρέπει να είµαστε ενωµένοι έναντι των κινδύνων που µας περικυκλώνουν. Ακούµε ότι στα ορεινά χωριά πρόκειται να ιδρυθεί νέος ελληνοποµάκικος σύλλογος. Γιατί; Γιατί θέλουν να µας διαιρέσουν. Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους. Όµως ό,τι γίνεται, γίνεται και μέσα από µας. Κάποιοι από εµάς, κάποιοι πουληµένοι προδότες, γίνονται όργανά τους κι εµείς εξαιτίας τους γινόµαστε θύµατα καταπίεσης. Αυτοί οι σύλλογοι των ελληνοποµάκων προσπαθούν να δείξουν στους διπλωµάτες που έρχονται από την Αµερική και την Ευρώπη ότι είµαστε Ποµάκοι». Θέλω να επισημάνω ότι επειδή οι δηλώσεις αυτές έγιναν παρουσία του υποπροξένου, αυτός έπρεπε να είχε απελαθεί, γιατί αυτό που έγινε αποτελεί ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας μας. Οι απόψεις του Μετέ είναι απόψεις γενοκτόνων. Επειδή όμως δεν μπορεί να εξολοθρεύσει με φυσικό τρόπο τους Πομάκους, τους εξολοθρεύει πολιτισμικά. Είναι βέβαιο ότι αυτοί οι γενοκτόνοι ενοχλούνται από την αφύπνιση των Πομάκων.
• Υπάρχει το πάγιο και σταθερό αίτημα για δημιουργία δημόσιων «ελληνικών» σχολείων στα Πομακοχώρια, όμως το ελληνικό κράτος αδιαφορεί και συνεχίζει να σιγοντάρει τον εκτουρκισμό των Πομάκων.
• Μεγάλο σκάνδαλο αποτελεί η εκλογή των ψευδομουφτήδων. Αυτά κανονικά είναι καθορισμένα με νόμους του ελληνικού κράτους, αλλά η Τουρκία θέλει να επιβάλλει τους δικούς της ανθρώπους. Στην Τουρκία, οι μουφτήδες δεν εκλέγονται αλλά διορίζονται από το κράτος. Εδώ όμως θέλει να εκλέγονται. Πρόκειται για πολιτική αθλιότητα. Από το προξενείο, τρομοκρατούν χρησιμοποιώντας τη θρησκεία μας. Σε κοινωνικό επίπεδο χρησιμοποιούν τον κοινωνικό αποκλεισμό, την ψυχολογική βία, τον οικονομικό αποκλεισμό.
• Έχουμε πληροφορηθεί ότι ο Τούρκος πρόξενος σε εγκαίνια καταστημάτων χαρίζει κάδρα με προσωπογραφίες του Κεμάλ και άρα εγκαινιάζει και προωθεί αυτήν την πολιτική των αναρτήσεων του σφαγέα των λαών της Ανατολής Μουσταφά Κεμάλ.
• Κορυφαίες προσπάθειες στον αγώνα μας αποτελούν η ίδρυση του Κέντρου Πομακικών Ερευνών (ΚΕ.ΠΟ.ΕΡ.) το 1996, του πρώτου επίσημου θεσμού των Πομάκων από την εποχή που απελευθερώθηκε η ελληνική Θράκη, επίσης η έκδοση της εφημερίδας Ζαγάλισα και στη συνέχεια η ίδρυση συλλόγων όπως του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων.
Εμείς ζητάμε την αναγνώριση του δικαιώματός μας να μην υφιστάμεθα θεσμοθετημένη γενοκτονία μέσα στα μειονοτικά σχολεία, όπου υποχρεωτικά διδασκόμαστε την τουρκική γλώσσα. Επίσης, ζητάμε να μην ομαδοποιούμαστε θεσμικά μέσα στον απαράδεκτο όρο μειονότητα μαζί με τουρκόφρονες και Ρωμά.

• Ακόμα, ζητάμε το ποσοστό εισαγωγής 0,5 στα πανεπιστήμια ή στη δημόσια διοίκηση, που ισχύει για το σύνολο των Μουσουλμάνων, να εξειδικευτεί και να γίνει 0,3 για τους Πομάκους και το υπόλοιπο 0,2 για τουρκόφρονες και Ρωμά, ώστε να αντανακλάται στα ποσοστά αυτά η πραγματική πληθυσμιακή αναλογία των ετερογενών Μουσουλμάνων της ελληνικής Θράκης.

Πηγή: Περιοδικό "Άβατον" και http://kostasxan.blogspot.com/2009/11/blog-post_5295.html, 06.11.2009

* Η Μαρία Σταματιάδου γεννήθηκε στην Κομοτηνή και από 1987 ζει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και είναι δικηγόρος με ειδίκευση στο Ποινικό Δίκαιο. Στα φοιτητικά της χρόνια υπήρξε παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών και δημοσίευσε δοκίμια σε διάφορα εναλλακτικά έντυπα. Ακόμη σπούδασε θέατρο και συμμετείχε σε θεατρικά σχήματα. Παράλληλα με τις σπουδές της ασχολήθηκε με την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας, με τη θρησκειολογία και τη φιλοσοφία. Σήμερα, εκτός από τη δικηγορία, ασχολείται με τη συγγραφή και επιμέλεια βιβλίων.

της Μαρίας Σταματιάδου*

Read more...

Αλλαγή στίγματος στα εθνικά


Τι σηματοδοτούν οι συναντήσεις Παπανδρέου με Ερντογάν, Μιλόσοσκι και Γκρούεφσκι
Tου Σταυρου Λυγερου
Μετά μία μακρά περίοδο διπλωματικής υποκινητικότητας, ο Γιώργος Παπανδρέου επιχειρεί με σειρά κινήσεων να δώσει άλλο στίγμα. Ο ίδιος, άλλωστε, έχει αποδείξει από τη θητεία του στο υπουργείο Εξωτερικών επί κυβέρνησης Σημίτη ότι είναι οπαδός της «διπλωματίας ανοιχτού πεδίου» και όχι της «διπλωματίας χαρακωμάτων».

Σ’ αυτό το πλαίσιο εγγράφονται οι συναντήσεις του με τον Ταγίπ Ερντογάν και με τον υπουργό Εξωτερικών της FYROM Αντόνιο Μιλόσοσκι στην Κωνσταντινούπολη. Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται η επίσκεψή του στην Κύπρο, καθώς και η σύντομη συνάντησή του με τον Νίκολα Γκρούεφσκι στις Βρυξέλλες.

Στο επίπεδο της μεθόδου πρόκειται αναμφισβήτητα για μια θετική αλλαγή. Αναφορικά με τον προσανατολισμό του Γιώργου Παπανδρέου, όμως, αιωρούνται ερωτήματα. Είναι διάχυτη η εντύπωση πως η ελληνική εξωτερική πολιτική θα μετατοπισθεί ακόμα περισσότερο προς την πλευρά των ΗΠΑ, γεγονός που θα αφυδατώσει τον ήδη συρρικνωμένο πολυδιάστατο χαρακτήρα της.

Ο αγωγός

Υπενθυμίζουμε ότι προεκλογικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε χαρακτηρίσει λεόντειο (υπέρ της Μόσχας) την συμφωνία για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και είχε ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευσή του. Η δήλωση εκείνη είχε θεωρηθεί προαναγγελία της στάσης που θα τηρήσει ως πρωθυπουργός στο μέτωπο των ελληνορωσικών σχέσεων. Είχε θεωρηθεί πως θα ακυρώσει την στενή συνεργασία, που ο Κώστας Καραμανλής είχε δρομολογήσει με τη Ρωσία στον ενεργειακό τομέα και την οποία από ένα σημείο και πέρα έπαψε να την προωθεί, λόγω των αμερικανικών πιέσεων.

Η συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον υφυπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Βλαντιμίρ Τίτοφ, προκειμένου να προετοιμασθεί η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, είναι μία αντίθετη ένδειξη. Για την ακρίβεια, ακόμα και εάν το ήθελε, ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν μπορεί να ακυρώσει μια συνεργασία, η οποία καταφανώς εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα και ως τέτοια την αντιλαμβάνεται η κοινή γνώμη.

Εάν πράγματι υπάρξει περαιτέρω μετατόπιση προς τις ΗΠΑ, αυτή θα έχει επιπτώσεις και στον ρόλο που διαδραματίζει η Ελλάδα και στο εσωτερικό της Ε.Ε. Η επίσκεψη Παπανδρέου στο Λονδίνο είναι μία σαφής ένδειξη προσανατολισμού. Η βρετανική διπλωματία είναι ο ενορχηστρωτής στο εσωτερικό της Ε.Ε. του φιλοαμερικανού μπλοκ, το οποίο και στηρίζει ουσιαστικά την άνευ όρων προώθηση της ενταξιακής πορείας των Τούρκων.

Οπως είναι γνωστό, στη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου, η Τουρκία θα αξιολογηθεί. Οπως είναι επίσης γνωστό, η Τουρκία αρνείται να εφαρμόσει το πρωτόκολλο τελωνειακής σύνδεσης με την Κυπριακή Δημοκρατία, το οποίο υπέγραψε για να αρχίσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της. Οταν, όμως, τις άρχισε, δήλωσε ευθέως ότι δεν θα το εφαρμόσει!

Εάν η Ε.Ε. είχε στοιχειώδη αυτοσεβασμό, θα έπρεπε να έχει παγώσει αυτές τις διαπραγματεύσεις μέχρι η υποψήφια χώρα να εκπληρώσει την συμβατική της υποχρέωση. Αντ’ αυτού, το 2006 επέβαλε μιαν ανώδυνη κύρωση και έδωσε τριετή προθεσμία. Η Αγκυρα ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να εφαρμόσει το πρωτόκολλο. Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει το φιλοαμερικανικό μπλοκ να προσπαθεί με κάθε τρόπο να την «ξελασπώσει».

Το άλλο ενδοευρωπαϊκό μπλοκ, με ηγέτη τον γαλλογερμανικό άξονα, αντιτίθεται στην προοπτική ένταξης της Τουρκίας, επικαλούμενο την γεωπολιτισμική ασυμβατότητά της με την Ευρώπη. Ούτε κι αυτή την φορά, όμως, το Βερολίνο και το Παρίσι θα θέσουν θέμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να εκτραπεί η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας προς την κατεύθυνση μιας ειδικής σχέσης.

Ανάμεσα στα δύο αυτά μπλοκ κινούνται θεωρητικά η Ελλάδα και η Κύπρος. Υποστηρίζουν την προοπτική ένταξης της Τουρκίας, αλλά θέτουν ως όρο την εκπλήρωση των συμβατικών υπιοχρεώσεών της. Από την στιγμή που η Αγκυρα αρνείται, θα έπρεπε να απαιτήσουν το πάγωμα (όχι διακοπή) των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και εάν υπάρξει αντίρρηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να μπλοκάρουν το άνοιγμα των κεφαλαίων, όπως έχουν θεσμικό δικαίωμα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου είπε ότι πρέπει να υπάρξει οδικός χάρτης για την τουρκική υποψηφιότητα, αλλά οδικός χάρτης υπάρχει. Απλώς, η Τουρκία δεν τον εφαρμόζει. Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση έχει περιέλθει σε αμηχανία. Από την μία πλευρά δεν θέλει να ασκήσει βέτο. Πρώτον, επειδή δεν θέλει να δυσαρεστήσει την Ουάσιγκτον και δεύτερον, επειδή δεν θέλει να χαλάσει το κλίμα που πάει να φτιάξει με τον Ταγίπ Ερντογάν. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν μπορεί να συμπεριφερθεί σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ο Δημήτρης Χριστόφιας, άλλωστε, δέχεται πιέσεις από την ελληνοκυπριακή κοινή γνώμη να τηρήσει αυστηρή στάση.

Φόρμουλα

Κατά πάσαν πιθανότητα, θα βρεθεί μια διπλωματική φόρμουλα, η οποία θα επιτρέψει τη συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, αλλά και θα της επιβάλει κάποια ανώδυνη κύρωση για να τηρηθούν στοιχειωδώς τα προσχήματα. Ολα, μάλιστα, δείχνουν ότι ο επίτροπος Ολι Ρεν άνοιξε δεύτερο μέτωπο στην ελληνική διπλωματία για να διευκολύνει μια τέτοια διέξοδο.

Υπενθυμίζουμε ότι η Κομισιόν εισηγείται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου να αποφασίσει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της FYROM. Ο Γιώργος Παπανδρέου θα αυτοκτονούσε πολιτικά εάν το δεχόταν. Θα προσπαθήσει να μην τεθεί προς συζήτηση το θέμα, αλλά εάν τεθεί θα υποχρεωθεί να το εμποδίσει, εάν χρειασθεί και με βέτο. Το πολιτικό πακετάρισμα που αιωρείται είναι το ελληνικό βέτο στο θέμα των Σκοπίων να επικαλύψει μιαν ευνοϊκή για την Αγκυρα απόφαση, που θα φέρει και την υπογραφή της Ελλάδας.

Η προώθηση της τουρκικής υποψηφιότητας, άλλωστε, είναι πολύ μεγαλύτερης σημασίας από την προώθηση της υποψηφιότητας των Σκοπίων και για τις ΗΠΑ και για τις ευρωπαϊκές χώρες. Κίνητρο για να κινηθεί προς την ίδια κατεύθυνση έχει και ο Γιώργος Παπανδρέου. Από την επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη και την επιστολή Ερντογάν επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες ότι οικοδομείται με τη συμμετοχή της αμερικανικής διπλωματίας ένας μηχανισμός εφ’ όλης της ύλης διμερούς διαπραγμάτευσης.

Η Ουάσιγκτον θεωρεί μεγάλη ευκαιρία το γεγονός ότι στην ηγεσία των δύο χωρών είναι ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ταγίπ Ερντογάν. Γι’ αυτό και τους παροτρύνει να προχωρήσουν γρήγορα, όσο ακόμα η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ διατηρεί μεγάλο απόθεμα πολιτικού κεφαλαίου.

Read more...

Η ΘΡΑΚΗ ΥΠΑΡΧΕΙ;


Καλόν είναι όταν κρατάει κανείς αρχείο να το σκέπτεται κατά καιρούς. Βλέπεις τι άλλαξε, τι έπρεπε να είχε αλλάξει και δεν έγινε τίποτε, τι έγινε χειρότερο και πολλά άλλα χρήσιμα για το σήμερα με ρίζες το χθες.

Αυτό έκανα πρόσφατα και είπα να θυμίσω τις διαφορές που προέκυψαν σε ένα (για μένα και πολλούς άλλους που αποφάσισαν να ξοδέψουν λίγη φαιά ουσία και να δώσουν λίγη περισσότερη προσοχή σε μια περιοχή όπως η Θράκη) σοβαρό εθνικό θέμα που χρονίζει. Σοβαρό για μας, για άλλους αδιάφορο, για άλλους ανύπαρκτο και για μερικούς αποτέλεσμα προβοκάτσιας.

Πριν από 28 χρόνια περίπου που εγκαταστάθηκα βρήκα μια περιοχή χορτασμένη από υποσχέσεις και απογοητευμένη από τα αποτελέσματα των υποσχέσεων.

Για να φθάσει κανείς από τη Θεσσαλονίκη στην Ξάνθη (χειρότερα για πιο πέρα) έπρεπε να οδεύσει δρόμο, χαρακτηρισμένο Εθνική οδό, ο οποίος είχε μετρημένα 14 (δεκατέσσερα) σημεία με το σήμα απαγόρευσης συνάντησης στο ίδιο σημείο του δρόμου δύο αυτοκινήτων αντίθετα κινούμενων. Για δυνατότητα προσπέρασης ας μη συζητάμε.

Το τραίνο έκανε τον διπλάσιο σχεδόν χρόνο από ότι έκανε το αυτοκίνητο, καμιά επικοινωνία βέβαια προς Βορρά και μόνον προς την Τουρκία ως επέκταση αυτός ο δρόμος…

Να πούμε ότι ο σιδηρόδρομος μέχρι το 1975 που ανέβαινε από την Αλεξανδρούπολη προς τον Βορρά είχε γραμμές που περνούσαν κατά ένα μήκος της διαδρομής στο τουρκικό έδαφος και επέστρεφαν στην ελληνική γη και πάλι. Ίσως συμπληρώνει την εικόνα του ενδιαφέροντος τότε. Με τέτοιες δυνατότητες μεταφοράς φυσικά δεν θα μπορούσε να υπάρξει εκβιομηχάνιση της περιοχής, όπως και δεν είχε. Ελάχιστοι δοκίμασαν την τύχη τους να στήσουν βιομηχανικές μονάδες πραγματικές και οι περισσότερες έκλεισαν μετά από λίγα χρόνια λειτουργίας ( δε μιλάω για τα βιομηχανικά κουφάρια που άφησαν αετονύχηδες της από την αρχαιότητα, αποικιοκρατικής Αθήνας, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τους κατά καιρούς ψηφισμένους αναπτυξιακούς νόμους και ουδέποτε ελέγχθηκαν ούτε πως ούτε πόσα χρήματα «έφαγαν»

Είναι δύσκολο να ελπίζει κανείς σε κάτι και να απογοητεύεται διαρκώς από τη συνέχεια.

Η δημόσια διοίκηση ήταν πολύ κάτω από τον μέσο όρο που θα μπορούσε να συναντήσει κανείς στην ήδη τότε προβληματική γενικά δημόσια διοίκηση. Σήμερα η όποια βελτιωμένη κατάσταση υπάρχει, συνεχίζει να απέχει από τον σημερινό μέσο όρο πάλι. Βέβαια, το γελοίο φαινόμενο της άρνησης έγκρισης αγοράς π.χ. αυτοκινήτου από μουσουλμάνους της περιοχής που υπήρχε (ενώ μπορούσε να πάει στη Θεσσαλονίκη και να αγοράσει) αφενός έχει εκλείψει μετά τη δήλωση-ανακοίνωση της «ισονομίας και ισοπολιτείας» το 1991, και αφετέρου δείχνει το μέγεθος της επικρατούσης ανοησίας της τότε δημόσιας διοίκησης, μαζί με τις «μπάρες» των συνόρων.

Η ευαισθησία της κεντρικής διοίκησης αλλά και κυρίως των εκάστοτε κυβερνήσεων φαίνεται από τα αποτελέσματα των αποφάσεών τους. Παραδείγματα: πρώτο το γεγονός ότι προ 15-ετίας περίπου είχε γίνει διακομματική Επιτροπή της Βουλής, η οποία συνεστήθη από 80 βουλευτές και η οποία ανέλαβε να κάνει προτάσεις βελτίωσης των συνθηκών στις παραμεθόριες περιοχές (Θράκη, νησιά, ανατ. Αιγαίο).

Φανερή η καλή πρόθεση, επανειλημμένες επισκέψεις διασκέψεις, συσκέψεις και διαβουλεύσεις.

Αλλά και εδώ όταν δε θέλουμε να σκεπτόμαστε, συσκεπτόμαστε.

Αποτέλεσμα κανένα. Διαπιστώσεις πολλές. Πομπώδεις δηλώσεις και υποσχέσεις σε υψηλούς τόνους, πάμπολλες επίσης.

Δεύτερο και προσωπικό αυτό το δείγμα. Υπουργός που ήταν πρώτος στην τάξη τον καιρό εκείνο σε συζήτηση που είχα με την ιδιότητα του Πρύτανη του ζήτησα να κάνει κάτι ιδιαίτερο για την Θράκη για να βοηθηθεί η περιοχή, θέτοντας στη διάθεσή του το σύνολο του δυναμικού του ΔΠΘ για να βοηθηθεί (τότε υπήρχε τέτοιο δυναμικό στο ΔΠΘ) στις αποφάσεις του, μου είπε νομίζοντας ότι χαριτολογούσε:

«Ας βγάλει δικούς της υπουργούς η Θράκη και να την βοηθήσουν. Εγώ πρέπει να σκεφτώ τη δική μου περιοχή.»

Δεν θα καταγράψω την αντίδρασή μου γιατί αγγίζει τα όρια της ύβρεως. Τελευταία, η Θράκη αποκτά Υπουργούς δικούς της. Ας δείξουν ότι σκέφτονται και αυτοί, όπως ο τότε συνάδελφος τους και ας αποδείξουν έντονα, χωρίς ανάγκη τήρησης οποιονδήποτε ισορροπιών και προκλητικά το ενδιαφέρον τους. Γιατί οι ευκαιρίες είναι λίγες.

Το 1973 ιδρύθηκε το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρωτολειτούργησε το 1974. Είχε ξεκινήσει με πολύ καλές προοπτικές. Έδωσε μια ώθηση στην περιοχή και κυρίως είχε αναγνωρισμένο έργο να επιτελέσει, εκτός από το να μεταφέρει γνώση και να φέρει στην περιοχή μερικές χιλιάδες πελάτες σε μπαράκια, φαστ-φουντάδικα, ξενοδοχεία και ιδιοκτήτες μικρών διαμερισμάτων. Είχε την πρόσθετη υποχρέωση, επίσημα δηλωμένη, της επιτέλεσης και εθνικού έργου.

Όσοι επιχείρησαν να υπηρετήσουν και αυτή τη διάσταση βρήκαν αντιμέτωπο το Υπ. Εξωτερικών (!!) και πολλοί σύρθηκαν και σε δικαστικές αίθουσες, μεταξύ των οποίων και ο γράφων. Φυσικά και οι δικαιολογίες και οι μεθοδεύσεις δεν είχαν σχέση με τις κρυφές σκέψεις τους που ήταν, «πώς να τους σταματήσουμε αυτούς να ασχολούνται με τέτοια θέματα».

Σήμερα την εθνική διάσταση της ύπαρξης του ΔΠΘ στην περιοχή την έχουν ξεχάσει όλοι, ακόμη και η διοίκηση του ΔΠΘ όπως φαίνεται.

Ίσως από μια άποψη και γνωρίζοντάς το παρελθόν, να κάνει καλά, φυλάγοντας τα νώτα της. Αν αυτό κάνει, καλά θα κάνει να φύγει, αν δεν το κάνει πάλι, καλά θα κάνει να φύγει ως ανίκανη. Πάντως η Αθήνα νοιώθει ικανοποιημένη με το γεγονός ότι έχει άλλο ένα Ανώτατο Ίδρυμα που νομίζει ότι λειτουργεί. Όπως και όλα τα υπόλοιπα.

Σημαντική ήταν η πρόταση να εγκατασταθεί το Δ’ Σώμα Στρατού στην περιοχή και αποτελεί μια πραγματική εγγύηση ασφάλειας, αλλά μόνο σε περίπτωση πολέμου. Μα η Θράκη, αν ποτέ χαθεί, και με όποιον τρόπο, δεν θα χαθεί μετά από πόλεμο. Οι διαδικασίες και οι, χρόνο με το χρόνο, διαμορφούμενες συνθήκες θα βοηθήσουν σ’ αυτό.

Χρήσιμο θα ήταν να γίνει μια αναφορά και σε μερικά πράγματα που έχουν σχέση με το λεγόμενο μειονοτικό θέμα και κάποιες πτυχές του. Για ποιους όμως; Για τους ντόπιους; Αυτοί ξέρουν. Για τους εκτός Θράκης και κυρίως στην Αθήνα και ειδικότερα στο Υπ. Εξωτερικών; Αυτοί μάλλον δεν θέλουν να ξέρουν. Οι πρόσφατες εκλογές για πολλούς δεν αποτελεί βάση προβληματισμού για τους πιο πάνω αλλά ένα φυσιολογικό φαινόμενο, εξελίξιμο, όμως, προς άγνωστη κατεύθυνση. Μήπως θα ξανακούσουμε μουσουλμάνους βουλευτές να δηλώνουν «Τούρκοι» εντός των πρακτικών της Ελληνικής Βουλής όπως έγινε προ 15-ετίας περίπου;

Ο καινούργιος Υπουργός Εξωτερικών και Πρωθυπουργός ξέρει. Θα κάνει αυτό που πρέπει; Έχει τον τρόπο. Θα αποφύγει τις «καταπακτές» και γαλιφιές των από κάτω του; Είναι μια ελπίδα ακόμη. Ας μη σβήσει πάλι.

Σήμερα βέβαια υπάρχει η ολοκληρωμένη Εγνατία οδός. Ευλογία για όσους θέλουν να κινηθούν από Ανατολή σε Δύση και αντίθετα. Ποιοι είναι αυτοί; Διάφορες κατηγορίες όπως οι τουρίστες, οι Τούρκοι της Ευρώπης που πηγαίνουν (εποχικά) προς την Τουρκία, τα φορτηγά, κυρίως Τούρκικα που πηγαίνουν ευκολότερα τα προϊόντα της Τουρκίας στην Ευρώπη (και φθηνότερα) και οι ντόπιοι, οι οποίοι φθάνουν ευκολότερα στη Θεσσαλονίκη για δουλειές τους. Γιατί να μην έχουν λύσεις και δραστηριότητα μόνον στη Θράκη; Γιατί λείπουν οι μεταφορές προϊόντων παραγωγικής δραστηριότητας από Θράκη προς την υπόλοιπη Ελλάδα; Γιατί απλά τέτοια δεν υπάρχει. Ε! Πότε θα το φροντίζει κάποιος αυτό;
Ας μην παραλείψουμε και την αναφορά στον Αγωγό Πύργου – Αλεξανδρούπολης. Αλήθεια, θα προσφέρει τίποτα τοπικά; Κατά τις εκτιμήσεις των ίδιων των Αλεξανδρουπολιτών μάλλον πολύ λίγα; Εθνικά όμως; Φαίνεται ότι είναι πολλά. Τόσα πολλά που κάποιοι δεν το θέλουν γιατί δεν θέλουν να κερδίσουμε τόσο πολλά τόσο γρήγορα. Μακάρι τελικά να γίνει, αλλά φοβάμαι ότι και αυτό θα γίνει όταν δεν θα έχει να προσφέρει τίποτε παρά κινδύνους ρύπανσης στο καθαρό ακόμη Θρακικό πέλαγος.

Συμπέρασμα – απορία: τι κάνουμε, λοιπόν; Οι εκλογές τελείωσαν. Μάλλον τίποτε; Απλά θα ξαναελπίσουμε, θα ξαναευχηθούμε κάτι να γίνει στη Θράκη για τη Θράκη γιατί χωρίς να έχουμε ελπίδα δεν μπορούμε να έχουμε την απογοήτευση που τόσο συνηθίσαμε. Για την ώρα ξαναελπίζουμε. Από ότι μπορώ να γνωρίζω πάντως στην Αθήνα κάποιοι ανησυχούν. Μήπως ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε;

* του Ε. Γαλούση
* ο κος Ε. Γαλούσης είναι καθ. Δ.Π.Θ. και πρ. Πρύτανης

ΑΚΡΙΤΑΣ ΘΡΑΚΗΣ- ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ

Read more...

Το ΕΛΙΑΜΕΠ της Νέας Τάξης κατηγορεί την Ελλάδα


Όπου ΕΛΙΑΜΕΠ και Νέα Τάξη Πραγμάτων. Διαβάστε λοιπόν να φρίξετε: μελέτη σχετικά με την ΕΕ στην «παγκόσμια εποχή» (τι είναι τούτο πάλι, ακούγεται λίγο εθνομηδενιστικό), πραγματοποίησε σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο του βρετανικού πανεπιστημίου London School of Economics (LSE) και το ΕΛΙΑΜΕΠ, το βρετανικό ινστιτούτο διπλωματίας, Foreign Policy Network. Το project ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2008 και πραγματοποιήθηκε μετά από πρωτοβουλία του καθηγητή Λουκά Τσούκαλη. Καλώς τον... Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών (συνέδρια, συμπόσια και εργαστήρια), ακολούθησε η έκδοση των εργασιών των συμμετεχόντων. Και εδώ αρχίζουν τα «ωραία».

Ανθελληνικές αναφορές
Στην εργασία της Simona Milio, υποδιευθύντριας του εργαστηρίου Οικονομικής και Κοινωνικής Συνοχής του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου του LSE, με τίτλο «Επανεξετάζοντας την κοινωνική και περιφερειακή συνοχή: η ανάγκη για ανανεωμένη πολιτική» (Rethinking social and regional cohesion: the need for renewed policy), υπάρχει εκτεταμένη αναφορά στην ύπαρξη μειονοτήτων στην Ευρώπη. Η Simona Milio λοιπόν χαρακτηρίζει τη Γαλλία και την Ελλάδα «τα περιβόητα "μαύρα πρόβατα" της ΕΕ σε θέματα προστασίας των μειονοτήτων». Και όταν η κουβέντα έρχεται στη χώρα μας, αρχίζουν τα ωραία: «Μέχρι στιγμής και οι δύο χώρες αντιστέκονται στην αναγνώριση μειονοτήτων και στην παροχή συλλογικών δικαιωμάτων... Η τουρκόφωνη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, παραδοσιακά αντιμετωπίζεται καχύποπτα από το ελληνικό κράτος και έχει υποφέρει μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με το άρθρο 19 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, η ελληνική υπηκοότητα περίπου 60.000 πολιτών μη ελληνικής καταγωγής, αναιρέθηκε αυθαίρετα, μέχρι που η διεθνής πίεση που δέχθηκε η χώρα την οδήγησε στην πλήρη κατάργηση του το 1998. Παρά μερικά βήματα προόδου, η Ελλάδα συνεχίζει να αρνείται επίσημα την τουρκική ταυτότητα, η οποία συχνά διώκεται».

Να μας λείπουν...
Εμείς δεν μένει παρά να επισημάνουμε για άλλη μια φορά ότι οι «πρωτοβουλίες» του ΕΛΙΑΜΕΠ, καλό θα ήταν να μας λείπουν, καθώς δημιουργούν το υπόβαθρο για την άσκηση κακόβουλης προπαγάνδας κατά της χώρας μας, από επιστήμονες (με ή χωρίς εισαγωγικά). Εκτός αν οι κύριοι του ΕΛΙΑΜΕΠ συμφωνούν με τα όσα λέει η Simona Milio...
elkosmos.gr

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP