Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Τί δεν πρέπει να ξεχνά η Θάλεια Δραγώνα


Η άριστη εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας συμβάλει στην αμοιβαία κατανόηση στην ειρηνική συνύπαρξη και αποτελεί παράγοντα ένταξης της μειονότητας λειτουργώντας ως αντίδοτο στον ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Να μην ξεχνά τι είναι Θράκη, άλλωστε η Θάλεια ήταν μια από τις εννέα μούσες, μούσα για την παραδοσιακή βουκολική ποίηση, κόρη της Μνημοσύνης και του Δία, άρα δεν δικαιολογείται ίχνος λήθης.
Να μην παραβλέπει ότι είναι υπεύθυνη της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων της χώρας.
Να μην αγνοεί ότι σκοπός της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης είναι η εκπαίδευση και επιμόρφωση των Ελλήνων μουσουλμάνων δασκάλων της ελληνικής Θράκης

Η Κομοτηνή υποδέχεται με πολύ καλές προθέσεις την γραμματέα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης Θάλεια Δραγώνα την οποία εξ’ άλλου την έχουμε γνωρίσει από το παρελθόν πριν αναλάβει αυτή την ηγετική θέση στο υπουργείο Παιδείας και πριν ακόμη εκλεγεί βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, όταν σαν ανήσυχος άνθρωπος κι ενεργός πολίτης ήρθε με την πανεπιστημιακή της ιδιότητα να εισπνεύσει τον αέρα το άρωμα της Θράκης και των ανθρώπων της κι έζησε καταστάσεις μέσα στον χώρο της μειονότητας που σίγουρα της έμειναν ανεξίτηλες μέσα της. Είδε από πολύ κοντά αυλές και τζάκια προνομιούχων, γοητεύτηκε από την θέληση των απλών ανθρώπων να κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση να μάθουν ελληνικά και δημιούργησε πεποίθηση για το τί είναι η Θράκη. Σήμερα βλέπουμε η επικαιρότητα να αδικεί την κ. Δραγώνα με το να την πετροβολούν κάποιοι κύκλοι και να την ισοπεδώνουν άλλωστε το ακαδημαϊκό της έργο σε θέματα εθνοκεντρισμού, ρατσισμού και ένταξης του μειονοτικού είναι γνωστά. Αποτελεί σημείο αναφοράς το βιβλίο της «τι είναι η πατρίδα μας. Ο εθνοκεντρισμός στην εκπαίδευση» εκδόσεις Αλεξάνδρεια 1997 το οποίο έχει απασχολήσει την ελληνική διανόηση, έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων και αντικρουόμενων σχολίων υπερασπιστών και επικριτών με στόχο πάντα το πρόσωπο της κ. Δραγώνα.


Εμείς όμως ως μέσο κι ως χώρος της Θράκης την υποδεχόμαστε σήμερα με την επίσημη ιδιότητά της επιλεγμένη από τον πρωθυπουργό της χώρας τιμώντας τον θεσμικό της ρόλο για να υπογραμμίσουμε το αυτονόητο που την χαρακτηρίζει.
Ότι είναι υπεύθυνη διαπολιτισμικής εκπαίδευσης των ελληνοπαίδων της χώρας.


Ο πολιτισμικός διάλογος και η διαθρησκειακή ελευθερία στην Θράκη δεν είναι ζητούμενα αλλά καθημερινή πράξη όπως αυτή προκύπτει από την ζωή. Είναι κεκτημένα των κατοίκων κι όχι καθ υπαγόρευση κάποιων συμπλεγματικών που περιστασιακά προσπαθούν να καλύψουν τις προσωπικές τους ενοχές εμφανιζόμενοι βασιλικότεροι του βασιλέως, αλλά μια κοινωνία ανοικτή δημοκρατική και ενδιαφέρουσα που θα πρέπει να την απομακρύνουμε από κέντρα που τορπιλίζουν αυτή την μοναδική συνεύρεση. Επειδή ο εχθρός της Θράκης είναι η αντιμετώπιση των ζητημάτων της με μυωπικούς φακούς του καρεκλοκένταυρου κέντρου, θα πρέπει η κ. Δραγώνα να έρθει με την απλότητα που την διακρίνει και να μιλήσει κάτω από συγκεκριμένη βάση για την αναβάθμιση της ΕΠΑΘ .


Θα υποστηρίξουμε όλες αυτές τις υγιείς πρωτοβουλίες της κ. Δραγώνα αφού το κράτος έχει την ευθύνη της παιδείας για τον πληθυσμό του και την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας στα μέλη της μειονότητας. Η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας συμβάλει στην αμοιβαία κατανόηση στην ειρηνική συνύπαρξη και αποτελεί παράγοντα ένταξης της μειονότητας και λειτουργεί ως αντίδοτο στον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Να μάθουν πολύ καλά ελληνικά οι δάσκαλοι να εκπαιδευτούν σε υψηλό επίπεδο τόσο στην ελληνική παιδεία όσο και στην γνώση σε βάθος της τουρκικής γλώσσας ώστε οι απόφοιτοί της να έχουν την κατάλληλη κατάρτιση που θα τους βοηθήσει στο έργο τους στα σχολεία της μουσουλμανικής μειονότητας.

ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΝΕΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Στην εποχή μας στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα να απαράδεκτες οι προσπάθειες διαφόρων κύκλων να επιβάλουν μια νέα ταυτότητα πέρα από αυτή που αισθάνονται οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της περιοχής όπως προκύπτει και απ την σε βάθος αιώνων ιστορία τους. Η Χαρά Νικοπούλου αυτό ακριβώς έκανε. Βοήθησε του Πομάκους να υπερηφανεύονται για την καταγωγή τους να αποκτήσουν υψηλή ελληνική παιδεία να έχουν κουλτούρα και αγάπη για την πατρίδα τους να μιλούν άπταιστα ελληνικά που αποτελεί το βασικό προσόν για την φοίτησή τους στα σχολεία την εξέλιξή τους στα πανεπιστήμια και την μετέπειτα απορρόφησή τους στην διοικητική κρατική μηχανή ως καταξιωμένων ανθρώπων.


Σε αυτό το έργο της, ήρθε αντιμέτωπη με τα μίσθαρνα όργανα του προξενείου. Με έντυπα γνωστών κατευθύνσεων και απόψεων. Έπεσε θύμα επιθέσεων. Ενεπλάκη σε δικαστικές περιπέτειες από τις οποίες βγήκε αλώβητη ενώ καταδικάστηκαν όσοι την έβλαψαν. Αυτοί που καλλιέργησαν τον νόμο του μίσους ή υπαναχώρησαν ζητώντας δημοσίως συγνώμη (εφημερίδα Μπιρλίκ ) ή σκέφτονται άλλες μεθόδους για να το κάνουν αντιμετωπίζοντας τις βαριές έννομες συνέπειες, των πράξεών τους.
Αυτό που αιωρείται όμως κ. Δραγώνα είναι ότι η εκπαιδευτικός αυτή αλλά δεν υποστηρίχθηκε από σας ως εκπρόσωπο του συντεταγμένου κράτους...


Είμαστε απολύτως πεπεισμένοι ότι αν την γνωρίζατε κάτω από τις συνθήκες που δουλεύει και ζει στο Δέρειο, αν την ακούγατε ως δασκάλα θα απορούσατε ότι υπάρχουν και άλλης στόφας νέοι άνθρωποι. Δεν είναι κρίμα να μην αναγνωρίζετε από σας από την χώρα της όταν το έργο της συγκινήσει πανελληνίως όταν την βραβεύουν σύλλογοι αυτοδιοικήσεις, διεθνείς οργανώσεις Unesco, Unisef και το υπουργείο σας;


Στο πρόσωπο της Χαράς τιμάται ο Έλληνας δάσκαλος που αγωνίζεται με συνέπεια ταγμένος το καθήκον. Που λιθοβολείται όταν ενοχλεί την προσπάθεια επιβολής σκοταδισμού των μισαλλόδοξων κύκλων. Που δεν πρέπει να μένει μόνος κι αβοήθητος, που εσείς κ. Θάλεια Δραγώνα οφείλετε ως κόρη της Μνημοσύνης και ως υπεύθυνη της εκπαίδευσης των ελληνοπαίδων, να κρατήσετε χαρακτήρα σε όσα σας πουν, χωρίς να ξεχνάτε ότι κάποιοι πίσω από τα ωραία λόγια και την πρόφαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χαράσσουν πρακτικές διχασμού κι ονειρεύονται να κυματίζουν εδώ άλλες σημαίες, να επικρατούν άλλες λογικές πιστεύοντας ότι ο τόπος αυτός είναι βιλαέτι τους.


Το μεγαλείο θα ήταν να ακούσετε εκείνες τις μανάδες στο Δέρειο κι εκείνους τους πατεράδες που είμαστε σίγουροι ότι θα σας άλλαζαν όλη την οπτική σας. Θα ήταν ωφέλιμο να το κάνετε ξαφνικά σαν μια απλή πολίτης ανηφορίζοντας αθόρυβα και χωρίς να το ξέρει κανείς στην Θράκη.


Εσείς όμως θα ακούσετε τους εισηγητές που προκαθορίστηκαν στην ημερίδα που είναι οι Τσετίν Μάντατζη, βουλευτής Ξάνθης, Αχμέτ Χατζή Οσμάν, βουλευτής Ροδόπης, Νουρεδήν Κιγιτζή, πρόεδρος συλλόγου Δασκάλων Αποφοίτων της Ε.Π.Α.Θ. Ν. Ξάνθης, Μεχμέτ Δερντιμάν, πρόεδρος συλλόγου Δασκάλων Αποφοίτων Ε.Π.Α.Θ. Ν. Ροδόπης-Ν. Έβρου, Μουσταφά Κατραντζή και καλά θα κάνετε αλλά προσέξτε τους… Μην υποτιμάτε όμως τη νοημοσύνη των Θρακών τους οποίους εκφράζει αυτή η εφημερίδα 45 χρόνια τώρα..

Read more...

Η προβοκάτσια του Νταβούτογλου και οι επιπτώσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο


Του Ιωάννη Μάζη*
«Στη Μέση Ανατολή πρέπει να μην πιστεύεις τίποτα από όσα ακούς και τα μισά από όσα βλέπεις». Αυτή είναι μια ρήση του Ουαλίντ Τζουμπλάντ, ο οποίος την είπε για τον Λίβανο και εγώ την προσάρμοσα για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.

Είναι μια πολύπλοκη υπόθεση, η οποία από πλευράς των συμμετεχόντων πολιτών των λοιπών χωρών που μετείχαν σε αυτή ήταν απολύτως καθαρή και ανθρωπιστικών προθέσεων, δεν συνέβαινε όμως το ίδιο και από την πλευρά της Τουρκίας. Και για να μην βασανίζουμε τον αναγνώστη, να ξεκαθαρίσουμε εξαρχής ότι πρόκειται για εκμετάλλευση των ανθρωπιστικών και δημοκρατικών αισθημάτων πολλών ανύποπτων και εγνωσμένης εντιμότητας πολιτών από την τουρκική εξωτερική πολιτική, και συγκεκριμένα τους κυρίους Νταβούτογλου και Ερντογάν. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:

Την Τρίτη (25 Μαΐου) έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη ένα συμβάν, το οποίο θα μπορούσε από μόνο του να χαρακτηριστεί ήσσονος σημασίας αλλά με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου κάλεσε το Ισραήλ να άρει τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας και να επιτρέψει σε ένα στολίσκο του Insani Yardim Vakfi/ΙΗΗ (Οργάνωση Ανθρωπιστικής Βοήθειας), μιας τουρκικής θρησκευτικής ΜΚΟ, η οποία κατά το Ινστιτούτο Stratfor συνδέεται με το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) της Τουρκίας, να φέρει σε πέρας την αποστολή του, δηλαδή τον εφοδιασμό των Παλαιστινίων με ανθρωπιστική βοήθεια. Το τουρκικό πλοίο στο οποίο έγιναν τα επεισόδια ανήκε σε αυτή την τουρκική Μη Κυβερνητική Οργάνωση, την IHH.
Η οργάνωση όμως αυτή, σύμφωνα με μελέτη του Danish Institute for International Strategy του 2006, με συγγραφέα τον Evan F. Kohlman, χαρακτηρίστηκε ως ισλαμική οργάνωση που εκτός από ανθρωπιστική βοήθεια έχει διατελέσει και «βιτρίνα» για τρομοκρατικές οργανώσεις (The Role of Islamic Charities in International Terrorist Recruitment and Financing)1. Το 2008 το Ισραήλ τη χαρακτήρισε επίσης τρομοκρατική οργάνωση. Νωρίτερα, η οργάνωση ΙΗΗ είχε απορρίψει την πρόταση του Ισραήλ να διοχετεύσει τα εφόδια μέσω ισραηλινού εδάφους, από τον ισραηλινό λιμένα Ασντόντ.
Η κυβέρνηση Νετανιάχου αντέδρασε –κατόπιν προειδοποίησης πάντως– σπασμωδικά και έπαιξε ουσιαστικά το παιχνίδι της τουρκικής προβοκάτσιας κάνοντας υπερβολική και απαράδεκτη χρήση βίας, προκαλώντας 9 νεκρούς Τούρκους πολίτες πάνω στο τουρκικό σκάφος «Μαβί Μαρμαρά», της ισλαμιστικής οργάνωσης ΙΗΗ.
Η σπασμωδική αντίδραση όμως της κυβέρνησης Νετανιάχου απέναντι στους ακτιβιστές θα θέσει το Τελ Αβίβ υπό καθεστώς διεθνών πιέσεων, οι οποίες δεν ωφελούν τη διεθνή του θέση και την εικόνα του. Η προβοκατόρικη ενέργεια του διδύμου Ερντογάν – Νταβούτογλου κατάφερε να οδηγήσει σε διακοπή τις ισραηλινοπαλαιστινιακές συνομιλίες ειρήνευσης, όπως ανάγκασε τον Μαχμούντ Αμπάς, καταγγέλλοντας την επίθεση των κομάντος της κυβέρνησης Νετανιάχου, να… συστρατευτεί εκ των πραγμάτων, προσωρινά τουλάχιστον, με τη… Χαμάς! Πάντως, πέραν του απολύτως καταδικαστέου αυτού γεγονότος, πρέπει να δούμε και το γεωστρατηγικό παιχνίδι της Τουρκίας και να το αναλύσουμε.
Σύμφωνα και με το αμερικανικό Ινστιτούτο Stratfor –έχει σημασία να τονίσουμε την προέλευση του Ινστιτούτου–, η Τουρκία προσπαθεί να επανακάμψει στη διεθνή σκηνή ως μεγάλη δύναμη και η επιδίωξή της αυτή έχει τεράστια επίπτωση στην πάλαι ποτέ συμμαχία της με το Ισραήλ, που διήρκεσε περισσότερο από έξι δεκαετίες.
Το αμερικανικό αυτό Ινστιτούτο προέβλεπε, ήδη από την 25η Μαΐου 2010, σε σχετικό του policy paper, με εξαιρετική ακρίβεια τα εξής:
«Η Τουρκία προσπαθεί να επανακάμψει στη διεθνή σκηνή ως μεγάλη δύναμη και η επιδίωξή της αυτή έχει τεράστια επίπτωση στην πάλαι ποτέ συμμαχία της με το Ισραήλ, που διήρκεσε περισσότερο από έξι δεκαετίες. Πράγματι, η Τουρκία, διανύοντας το στάδιο της επανάκαμψής της, πρέπει να σταθεί κριτικά απέναντι στο Ισραήλ. Και τούτο γιατί η Άγκυρα πρέπει να αναλάβει ηγεμονικό ρόλο στη Μέση Ανατολή και να αναδειχτεί ως ηγέτιδα δύναμη του ευρύτερου ισλαμικού κόσμου. Τούτο μπορεί να εξηγήσει τη δηκτική στάση του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν και την άσκηση ηχηρής κριτικής έναντι του Ισραήλ στο Νταβός, έπειτα από την τελευταία στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, η οποία οδήγησε σε σοβαρή επιδείνωση τις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις.
»Οι Τούρκοι διαισθάνονται προφανώς μια ευκαιρία να προσπαθήσουν να φέρουν το Ισραήλ σε δύσκολη θέση. Ταυτόχρονα, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν υπέρ τους τις επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα. Αν και η ΜΚΟ μπορεί να έχει δεσμούς με το κυβερνών AKP, δεν υπάρχει ένδειξη ότι η κίνηση για άρση του αποκλεισμού έχει οργανωθεί από την κυβέρνηση. Το νέο σενάριο, πάντως, προβλέπει ένα δυνητικά τεράστιο διεθνές σκηνικό το οποίο, ανεξάρτητα από την έκβασή του, θα είναι επ’ ωφελεία της Τουρκίας. Οι Τούρκοι διαισθάνονται προφανώς μια ευκαιρία να προσπαθήσουν να φέρουν το Ισραήλ σε δύσκολη θέση.
»Εάν οι ισραηλινές δυνάμεις απαγορεύσουν τον πλου του σκάφους, η Τουρκία μπορεί να στρέψει τα διπλωματικά της βέλη κατά του Ισραήλ και να προκαλέσει γενικευμένη καταδίκη του. Η αύξηση της έντασης θα προκαλούσε την ανάμειξη των ΗΠΑ. Δεδομένης της εξάρτησης των ΗΠΑ από την Τουρκία, η τελευταία θα μπορούσε να αναγκάσει την Ουάσιγκτον να τοποθετηθεί ως προς το ζήτημα. Φυσικά, η Ουάσιγκτον δεν θα μπορούσε να αντιταχτεί στην Άγκυρα. Εναλλακτικά, εάν οι Ισραηλινοί αναγκάζονταν να επιτρέψουν στο στολίσκο να ολοκληρώσει την αποστολή του, η Τουρκία θα κατέγραφε μια μείζονα νίκη. Θα ενισχυόταν ο διεθνής ρόλος της Τουρκίας ως ανερχόμενης δύναμης, ειδικότερα στη Μέση Ανατολή και στον ευρύτερο ισλαμικό κόσμο, την ηγεσία του οποίου επιζητούν οι Τούρκοι. Αν και η κατάσταση, ανεξαρτήτως έκβασης, μόνον επικερδής μπορεί να είναι για την Τουρκία (win-win), βάζει το Ισραήλ σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, ανεξαρτήτως του πώς θα χειριστεί το ζήτημα του στολίσκου. Εάν οι Ισραηλινοί αποφασίσουν να απαγορεύσουν στο σκάφος να παραδώσει τα εφόδια, διακινδυνεύουν να δεχτούν παγκόσμια κριτική και να χειροτερεύσουν περαιτέρω τις σχέσεις τους με τη σύμμαχο Τουρκία. Διακινδυνεύουν, επίσης, περαιτέρω περιπλοκή της κατάστασης με τις ΗΠΑ και τούτο γιατί, σε μια δύσκολη περίοδο για τις σχέσεις των ΗΠΑ με το Ισραήλ, η Ουάσιγκτον χρειάζεται την Άγκυρα για την επίλυση πολλαπλών περιφερειακών ζητημάτων. Από την άλλη πλευρά, εάν προσπαθήσουν να αποφύγουν τη διπλωματική αποτυχία και επιτρέψουν στο σκάφος να πλεύσει προς τον προορισμό του, θα έχουν λάβει αμυντική στάση απέναντι στην εθνική τους ασφάλεια. Κι αυτό είναι κάτι που το Ισραήλ δεν έχει κάνει ποτέ στο παρελθόν. Σε μια δύσκολη περίοδο για τις σχέσεις ΗΠΑ – Ισραήλ, με δεδομένη την απόκλιση των περιφερειακών συμφερόντων μεταξύ Ιράν και Παλαιστινίων, η ισραηλινή κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε περαιτέρω ενέργειες που θα αύξαναν την ένταση με την κυβέρνηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Πέραν τούτου, το τουρκικό σκάφος, το οποίο έχει ήδη αποπλεύσει για τις ακτές της Γάζας, δημιουργεί μια κατάσταση στην οποία το Ισραήλ δεν έχει την επιλογή των κινήσεων. Το σενάριο αυτό έχει αποκτήσει τη δική του δυναμική – πολύ μεγαλύτερη από την αρχική πρόθεση των εμπλεκόμενων μερών».
Το αποτέλεσμα είναι όμως, όπως ο καθείς αντιλαμβάνεται πλέον, αυτό που περιγράφει το κείμενο του αμερικανικού think tank. Εκπληκτικό; Σίγουρα όχι για τους παροικούντες τη διεθνολογική Ιερουσαλήμ!
Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι οι τυχοδιωκτικές αυτές κινήσεις της Τουρκίας θέτουν σε τεράστιο κίνδυνο την ασφάλεια της περιοχής εξωθώντας στα άκρα ισχυρούς γεωστρατηγικά πόλους ισχύος στη Μέση Ανατολή.
Και ας μου επιτραπεί και μια πρόβλεψη: οι εξελίξεις αυτές δεν θα αφήσουν τα εσωτερικά μέτωπα στην Τουρκία (Κούρδοι της Τουρκίας) αλλά και τις εξελίξεις στο Ιράκ (Κούρδοι του ιρακινού Κουρδιστάν) χωρίς αναταραχές και αλυσιδωτές εκρήξεις θερμών κρίσεων. Τα νεοοθωμανικά παίγνια του κ. Νταβούτογλου και του «μοιραίου» πρωθυπουργού του, ο οποίος προσπαθεί να ενδυθεί ρόλο σουλτάνου, δεν θα καταλήξουν προς το συμφέρον της Τουρκίας. Και να σκεφτεί κανείς ότι μόλις χθες τα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ παρέδωσαν την «Πράσινη Ζώνη» στον ιρακινό Στρατό και έγινε δύο ημέρες πριν τη συνάντηση Ομπάμα με τον Μαχμούντ Αμπάς και τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Ίσως αυτό να έκανε και τον κ. Νταβούτογλου να «κινητοποιηθεί ανθρωπιστικά» μέσω αναγνωρισμένων τρομοκρατικών οργανώσεων, για να προλάβει την επισφαλή γι’ αυτόν επόμενη ημέρα…
Αναφορικά, τώρα, με τον αποκλεισμό της Γάζας, θεωρώ ότι πρέπει να αναθεωρηθεί τάχιστα από ισραηλινής πλευράς. Δεν συνάδει με τις στοιχειώδεις αρχές του ανθρωπισμού και τυραννάει άδικα έναν πληθυσμό ανθρώπων που, ούτως ή άλλως, υποφέρουν και από την ίδια τη Χαμάς. Δεν αποτελεί πολιτική λογική ούτε επιδεικνύει διπλωματική ευφυΐα το «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά»! Εφόσον υπάρχει ζήτημα ασφάλειας του Ισραήλ, ας κλείσει απολύτως τα σύνορά του με τη Λωρίδα της Γάζας κι ας της αφήσει απολύτως ελεύθερη την επικοινωνία μέσω θαλάσσης και αέρος, αλλά και διά ξηράς από την Αίγυπτο. Δεν μπορεί η κυβέρνηση του κ. Νετανιάχου, όπως και αυτή του κ. Όλμερτ, να τιμωρούν έναν ολόκληρο λαό, επειδή βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Χαμάς.
Επίσης, μια τέτοια πράξη θα εκτιμηθεί δεόντως από τη διεθνή κοινότητα, αλλά και θα ανακουφίσει το χειμαζόμενο παλαιστινιακό πληθυσμό της περιοχής με ευεργετικά αποτελέσματα για την πρόοδο των ειρηνευτικών διαδικασιών.
Ας βοηθήσουμε όλοι μας προς μια τέτοια κατεύθυνση. Δεν είναι άστοχο…
1. Evan F. Kohlman, The Role of Islamic Charities in International Terrorist Recruitment and Financing, DIIS Working Paper no 2006/7, Copenhagen 2006.

* Ο Ιωάννης Θ. Μάζης είναι καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Read more...

Καταστρέφει κουρδικά χωριά στην Ν. Αν. Τουρκία ο τουρκικός Στρατός


Επιστροφή του τουρκικού Στρατού στις παλαιές παραδοσιακές του τακτικές αντιμετώπισης του κουρδικού αντάρτικου είχαμε τις ημέρες αυτές, με την καταστροφή δύο χωριών στην περιοχή πλησίον της πόλης Hasankeyf, στην επαρχία Batman.

Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με πληροφορίες από το κουρδικό πρακτορείο Firat News Agency, το οποίο επικαλείται πηγές από την περιοχή, ο τουρκικός Στρατός πυρπόλησε δύο χωριά στην περιοχή πλησίον της πόλης Hasankeyf, τα χωριά Keçeli και Palamutlu τα οποία κατοικούνται από Κούδους.

Όπως αναμεταδίδει το πρακτορείο οι κάτοικοι προσπάθησαν να σβήσουν τις φωτιές και εμποδίστηκαν από στρατιώτες του τουρκικού Στρατού.

Υπενθυμίζεται ότιο στη δεκαετία του 1990 ο τουρκικός Στρατός είχε εκκενώσει χιλιάδες χωριά που κατοικούσαν Κούρδοι στην Ν.Αν. Τουρκία με στόχο την αποκοπή του τοπικού πληθυσμού από τους μαχητές του PKK. Φαίνεται ότι κάποιοι στον τουρκικό Στρατό αναπολούν τις ημέρες εκείνες.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Συμπλοκή Κούρδων μαχητών και τουρκικών δυνάμεων στην επαρχία Erzincan


Συμπλοκή μεταξύ των τουρκικών ειδικών δυνάμεων και μαχητών του PKK πλησίον της πόλης Erzincan είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο δύο Κούρδων μαχητών. Το σημείο της συμπλοκής βρίσκεται δυτικά της πόλης στην περιοχή Hurrem Palangasi, 13 χλμ από το κέντρο της πόλης, η οποία υπενθυμίζεται ότι βρίσκεται στην κεντρική βόρεια Τουρκία, 410 χλμ από τα σύνορα της Τουρκίας με το Ιράκ και μόλις 145 χλμ από τις ακτές της Μαύρης θάλασσας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι επιχειρήσεις των μαχητών του PKK έχουν επεκταθεί σε περιοχές που απέχουν εκατοντάδες χιλιόμετρα από τα σύνορα με το Ιράκ όπου βρίσκονται και οι βάσεις εξόρμησης τους, ενώ σχεδόν κάθε μέρα πραγματοποιείται και μία ή και δύο επιχειρήσεις κατά στρατιωτικών στόχων.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Νέο εργοστάσιο ανάπτυξης και κατασκευής Radar από την Aselsan


Η κρατική εταιρεία Aselsan ανακοίνωσε την κατασκευή ενός νέου εργοστασίου ανάπτυξης και κατασκευής συστημάτων Radar και ηλεκτρονικού πολέμου στο προάστιο της Άγκυρας, Golbasi 13 χλμ νότια της τουρκικής πρωτεύουσας.

Το κόστος του έργου πρόκειται να φτάσει τα 205 εκατ. δολάρια (166 εκατ. ευρώ) και θα χρηματοδοτηθεί από το δημόσιο. Στο νέο εργοστάσιο θα διεξάγεται έρευνα για νέα συστήματα αισθητήρων για την ξηρά, τη θάλασσα, τον αέρα και το διάστημα. Παράλληλα στις νέες εγκαταστάσεις θα αναπτύσσεται το απαραίτητο λογισμικό για τα συστήματα που η εταιρεία θα παράγει.

Τα προϊόντα θα απευθύνονται τόσο για τις ανάγκες των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων όσο και για εξαγωγές. Συνολικά 400 μηχανικοί και ερευνητικό προσωπικό θα απασχολείται στο νέο εργοστάσιο όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή του.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Όταν κλαίνε οι Τούρκοι στρατηγοί


Toυ Σάββα Καλεντερίδη

Προχθές, 350-400 αντάρτες του ΡΚΚ διείσδυσαν στο τουρκικό έδαφος, κοντά στο τριεθνές Ιράν-Ιράκ-Τουρκίας και επιτέθηκαν σε βάση του τουρκικού στρατού, όπου έχει την έδρα του ένα τάγμα ορεινών καταδρομών της Ταξιαρχίας του Χακιάρι, ενισχυμένο με ελικοδρόμιο, πυροβολικό και άλλα τμήματα και μέσα υποστήριξης.
Οι Τούρκοι στρατιώτες, αν και ήταν εξοπλισμένοι με θερμικές κάμερες και ενώ διέθεταν κάθε απαραίτητη πληροφορία από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ΧΕΡΟΝ που πετούσαν στην περιοχή, δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν τους Κούρδους αντάρτες, οι οποίοι επιτέθηκαν με βαριά και ατομικά όπλα εναντίον του στρατοπέδου, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 12 Τούρκοι στρατιώτες και να τραυματιστούν άλλοι 19, ενώ από την πλευρά των ανταρτών υπήρχαν τρεις νεκροί και άγνωστος αριθμός τραυματιών.


Να σημειωθεί ότι η επίθεση των ανταρτών διήρκεσε από τις 02:00 μέχρι το πρώτο φως, στις 07:00, με τη μονάδα να είναι συνεχώς σε κατάσταση άμυνας και τους αντάρτες να σφυροκοπούν το σύνολο των θέσεων της μονάδας επί πέντε ώρες.

Το γεγονός, που ήλθε μετά την απόφαση του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν να αποσυρθεί και να σταματήσει τις προσπάθειες για την επίλυση του Κουρδικού, προκάλεσε σοκ στην τουρκική κυβέρνηση, στην τουρκική στρατιωτική ηγεσία και στην τουρκική κοινή γνώμη, η οποία τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια αποκοιμίζεται από το τουρκικό κράτος, το οποίο τη διαβεβαιώνει ότι από μέρα σε μέρα τελειώνει το πρόβλημα τρομοκρατίας που αντιμετωπίζει η χώρα, χωρίς ποτέ να κάνει κάποιο βήμα για την επίλυση του Κουρδικού.

Να σημειωθεί ότι μια μέρα μετά την επίθεση ο Τούρκος πρωθυπουργός, συνοδευόμενος από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ και από το σύνολο της στρατιωτικής ιεραρχίας, πήγε πάνω στα υψώματα που δέχτηκαν την επίθεση των ανταρτών και εμψύχωσε τους Τούρκους στρατιώτες, των οποίων το ηθικό είναι σε άσχημη κατάσταση. Να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης του πρωθυπουργού Ερντογάν από τον στρατιωτικό διοικητή της περιοχής, υποστρατήγο Gürbüz Kaya, ο τελευταίος έβαλε τα κλάματα (φώτο), δηλωτικό της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει το στρατιωτικό προσωπικό της γειτονικής χώρας.

Ασφαλώς, όλα αυτά είναι ενδείξεις, όμως, πιστεύουμε ότι προσφέρονται για εξαγωγή συμπερασμάτων, για να καταλάβουμε επιτέλους από τη μια πλευρά σε ποια χώρα υποχωρούμε εδώ και δεκαετίες και από την άλλη, πώς ένας λαός που αγωνίζεται κερδίζει την ελευθερία του.

Read more...

Η γεωπολιτική ταυτότητα του Αιγαίου και ο «συναισθηματικός ιμπεριαλισμός» της Τουρκίας


του Δρ. Κωνσταντίνου Γρίβα

Η επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα οδήγησε σε νέα ύψη τη γεωπολιτική του ωμού συναισθηματισμού, που βασίζεται σε διακηρύξεις αγαθών προθέσεων και φιλικών συναισθημάτων. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό δεν είναι παρά το βελούδινο γάντι της σιδερένιας γροθιάς του τουρκικού ιμπεριαλισμού.

Σημειολογικός πυρήνας αυτού που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «συναισθηματικό ιμπεριαλισμό» θα μπορούσε να είναι η δήλωση του Τούρκου πρωθυπουργού ότι «το Αιγαίο θα πρέπει να μας ενώνει και όχι να μας χωρίζει». Αυτή η τόσο ωραία δήλωση, όμως, θα είχε κάποιο νόημα αν το Αιγαίο ήταν ένα θαλάσσιο σύνορο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, μια «αδρανής» θαλάσσια έκταση χωρίς νησιά.


Το Αιγαίο, όμως, είναι μια σύνθετη αρχιπελαγική δομή, αποτελούμενη από πολλά επιμέρους νησιωτικά συμπλέγματα, τα οποία ανήκουν στην Ελλάδα. Δεδομένου δε ότι στην ανθρωπογεωγραφική ανάλυση η στεριά «κυριαρχεί» της θάλασσας, μια και στη στεριά κατοικούν οι άνθρωποι, τα αρχιπελάγη θεωρούνται στεριανές εκτάσεις και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να θεωρηθούν σύνορο που «ενώνει» ή «χωρίζει». Είτε ανήκουν κάπου είτε όχι. Αφού λοιπόν το αρχιπελαγικό σύμπλοκο του Αιγαίου ανήκει στο ελληνικό κράτος και κατοικείται από Έλληνες είναι τόσο απόλυτα, αναντίρρητα και αναμφισβήτητα ελληνικό όσο οποιοδήποτε άλλο σημείο της ελληνικής επικράτειας. Τόσο απλά. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.

Με άλλα λόγια, η φράση «το Αιγαίο πρέπει να μας ενώνει και όχι να μας χωρίζει» κρύβει τόσο φιλική διάθεση από πλευράς Τουρκίας όσο αν η Αλβανία εξέφραζε την άποψη ότι «ο νομός Ιωαννίνων πρέπει να μας ενώνει και όχι να μας χωρίζει». Άρα, όταν ο Τούρκος πρωθυπουργός αναφέρεται σε «Αιγαίο που μας ενώνει» όχι μόνο δεν εκφέρει λόγο «ειρήνης και φιλίας», αντιθέτως απειλεί άμεσα την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας και δεν αμφισβητεί απλώς ορισμένα κυριαρχικά δικαιώματά της.

Το ίδιο, φυσικά, πράττουν και τα τουρκικά πολεμικά πλοία που κατά καιρούς, διεξάγοντας αβλαβείς –ή όχι και τόσο αβλαβείς– διελεύσεις, φτάνουν έξω από τις ακτές της Αττικής. Αν και με το γράμμα του νόμου μπορεί να είναι νόμιμες ή περίπου νόμιμες, από γεωπολιτικής άποψης παρόμοιες ενέργειες είναι τόσο φιλικές όσο αν μια επιλαρχία βουλγαρικών ή σκοπιανών τεθωρακισμένων έμπαινε στο ελληνικό έδαφος και έφτανε έξω από τη Θεσσαλονίκη.

Η αυτονόητη αυτή πραγματικότητα περί απόλυτης, αναντίρρητης και πλήρους κυριότητας του Αιγαίου από την Ελλάδα ήταν κάποτε κοινός τόπος για όλους τους Έλληνες. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και μετά, όμως, έχει τεθεί στο στόχαστρο από έναν πανίσχυρο εσωτερικό μηχανισμό αποτελούμενο από ειδικούς στο διεθνές δίκαιο –απλά εξετάζουν το θέμα νομικίστικα, αδιαφορώντας για τα ανθρωπογεωγραφικά δεδομένα του Αιγαίου– μέχρι «ρεαλιστές» διεθνολόγους – ωρύονται ότι η Τουρκία έχει «ζωτικά συμφέροντα» στο Αιγαίο. Οι τελευταίοι υποστηρίζουν περιπαθώς ότι δεν μπορεί μια χώρα που έχει εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής στο Αιγαίο να είναι «εγκλωβισμένη» από τα ελληνικά νησιά.

Με βάση αυτή τη λογική, βέβαια, κάθε περίκλειστη χώρα που δεν έχει έξοδο στη θάλασσα δικαιούται να αμφισβητεί την ίδια την ύπαρξη της χώρας ή των χωρών που της κλείνουν την έξοδο αυτή. Παρεμπιπτόντως, άρα και τα Σκόπια έχουν δίκιο να αμφισβητούν την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας, αφού η Μακεδονία τούς κλείνει την έξοδο προς το Αιγαίο… Με άλλα λόγια, όλες αυτές οι θεωρίες στην πραγματικότητα εκφράζουν μηδενιστικό μίσος κατά της Ελλάδας και νομιμοποιούν κάθε είδους ιμπεριαλιστική διάθεση.

Όλες αυτές οι απόψεις, όμως, έχουν κυριαρχήσει στον εσωτερικό μηχανισμό εξουσίας και, δυστυχώς, τείνουν να κυριαρχήσουν και στην κοινή γνώμη. Οι συναισθηματικές κορόνες περί «Αιγαίου που μας ενώνει και δεν μας χωρίζει» είναι απλώς το τελευταίο στάδιο σε αυτό τον πολυδιάστατο μηχανισμό εθελοδουλίας, η οποία συνεπάγεται την αποδόμηση της ίδιας της εθνικής ταυτότητας. Και η εθνική ταυτότητα έχει ΚΑΙ γεωγραφική διάσταση.

Όποιοι έχουν διαβάσει το 1984 του Τζορτζ Όργουελ θα θυμούνται ότι το τελικό στάδιο του μηχανισμού ελέγχου του πανίσχυρου αστυνομικού κράτους που περιγράφεται σε αυτή την αντιουτοπία ήταν να κάνει τους αντιφρονούντες να αγαπήσουν το «Μεγάλο Αδελφό». Τηρουμένων των αναλογιών, αυτό συμβαίνει σήμερα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο πλαίσιο των οποίων δεν επιδιώκεται πλέον απλώς η ελληνική υποχωρητικότητα, αλλά η αποδοχή εκ μέρους μας ότι οι Τούρκοι έχουν δίκιο. Ή, έστω, κάποιο δίκιο.

Αν λοιπόν, η Τουρκία όχι μόνο έχει δίκιο στο Αιγαίο, αλλά το χρησιμοποιεί και με αγαθούς σκοπούς, για «να μας ενώσει», τότε πρέπει ακόμη περισσότερο να δώσουμε βάση στο «δίκιο» της. Με άλλα λόγια, να αγαπήσουμε το «Μεγάλο Αδελφό»…

Read more...

Ο Γκιούλ κατά της λογοκρισίας ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ YOU TUBE


Στις φωνές όσων προειδοποιούν για καταστολή της ελευθερίας της έκφρασης προστίθεται τώρα ο πρόεδρος Αμντουλάχ Γκιούλ.
«Δεν μπορώ να αποδεχθώ το γεγονός ότι η Τουρκία βρίσκεται στην κατηγορία των χωρών που απαγορεύουν το YouTube και εμποδίζει την πρόσβαση στο Google» έγραψε ο Γκιουλ στο λογαριασμό του στο Twitter. Προειδοποίησε ότι η διαδικτυακή φραγή «εμποδίζει την Τουρκία από να ενταχθεί στον κόσμο».

Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο υπουργός Συγκοινωνιών και Επικοινωνιών Μπιναλί Γιλντιρίμ κατηγόρησε την υπηρεσία YouTube -η οποία ανήκει στη Google- ότι επιδίδεται σε «πόλεμο κατά της Τουρκικής Δημοκρατίας», λόγω διαφόρων βίντεο που σχολιάζουν τον Κεμάλ Ατατούρκ και άλλου «προσβλητικού περιεχομένου».



Η αρχή της υπόθεσης πάει πίσω στο 2007, όταν η Τουρκία ψήφισε νόμο κατά του κυβερνοεγκλήματος σε μια προσπάθεια να πατάξει την παιδική πορνογραφία, τον ηλεκτρονικό τζόγο και την τρομοκρατική προπαγάνδα.

Ο νόμος ενεργοποιήθηκε το 2008 όταν η Άγκυρα επέβαλε φραγή στο YouTube λόγω βίντεο που ανέβαζαν οι χρήστες για να σατυρίσουν τον Κεμάλ Ατατούρκ, ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας.



Φέτος τον Ιούνιο η Τουρκία επέκτεινε την απαγόρευση και σε άλλες υπηρεσίες της Google που χρησιμοποιούν τις ίδιες διαδικτυακές διευθύνσεις (IP) με το YouTube, αναφέρει το Associated Press.


Σε άρθρο του στην εφημερίδα Radikal, ο καθηγητής Επικοινωνίας Χαλούκ Σαχίν προειδοποίησε ότι «αν η κυβέρνηση δεν βάλει τέρμα στην απαγόρευση που επεκτάθηκε και σε άλλες υπηρεσίες της Google [...] το όνομα του [πρωθυπουργού] Ταγίπ Ερντογάν θα μείνει στην ιστορία δίπλα στο όνομα του εχθρού του Διαδικτύου Αχμαντινετζάν [του προέδρου του Ιράν]».



Το θέμα έφερε στο τουρκικό Κοινοβούλιο το Δημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Ολόκληρη η Τουρκία έχει αναστατωθεί. Οι αντιδράσεις, η κριτική, οι διαδηλώσεις αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Δυστυχώς, βρισκόμαστε και πάλι αντιμέτωποι με τη λογοκρισία στη χώρα μας» είπε ο βουλευτής Εμ.Χαλιτζί.

Η κυβέρνηση κατηγορεί όμως τη Google όχι μόνο για διασπορά προσβλητικού και ακατάλληλου περιεχομένου αλλά και για φοροδιαφυγή.

Σύμφωνα με τον υπουργό Συγκοινωνιών Μπιναλί Γιλντιρίμ, ο κολοσσός του Διαδικτύου χρωστάει στο τουρκικό δημόσιο 30 εκατ. λίρες (16 εκατ. ευρώ) από φόρους σε διαφημιστικές καταχωρήσεις.

Από την πλευρά της, η Google εξέφρασε την απογοήτευσή της για το διαδικτυακό μπλόκο και διαβεβαίωσε ότι δεν χρωστάει χρήματα στην Τουρκία.

Read more...

ΤΟΥΡΚΙΑ: 3 ΝΕΚΡΟΙ ΑΠΟ ΚΟΥΡΔΟΥΣ


Δύο στρατιώτες και ένας πολίτης έχασαν τη ζωή τους ενώ άλλα έξι άτομα τραυματίστηκαν από επίθεση Κούρδων ανταρτών που σημειώθηκε απόψε εναντίον ενός στρατιωτικού φυλακίου στην ανατολική Τουρκία. Σύμφωνα με το πρακτορείο «Ανατολή» και το τηλεοπτικό κανάλι NTV η επίθεση έγινε κοντά στο χωριό Γιογκούναγακτς, στην επαρχία Ελαζίγκ. Από τους έξι τραυματίες οι τρεις είναι πολίτες.

Read more...

Παραβιάσεις και χτες, του Εθνικού Εναέριου Χώρου, από τουρκικά μαχητικά


Δύο σχηματισμοί, αποτελούμενοι από 16 τουρκικά μαχητικά, εκ των οποίων τα 8 έφεραν οπλισμό, προχώρησαν και χτες σε...Δύο σχηματισμοί, αποτελούμενοι από 16 τουρκικά μαχητικά, εκ των οποίων τα 8 έφεραν οπλισμό, προχώρησαν και χτες σε παραβάσεις του FIR Αθηνών, και παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου των 10 μιλίων. Οι τουρκικοί σχηματισμοί, σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ, αναγνωρίστηκαν από ελληνικά μαχητικά και αναχαιτίστηκαν. Ωστόσο, μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες, αναφέρουν ότι τα ελληνικά μαχητικά δεν προχώρησαν σε αναχαιτίσεις, καθώς έχουν εντολές, να παρακολουθούν απλώς τους Τούρκους.

Read more...

«Τούρκοι» στην Θράκη, «τούρκοι» στην Κρήτη τώρα και στα... Γιάννενα


Μετά την επίσκεψη εδώ του Ερντογάν και τα γελοία στιγμιότυπα με τους εναγκαλισμούς στην Κωνσταντινούπολη, την ώρα που τα τουρκικά μαχητικά προέβαιναν σε σωρεία παραβάσεων και παραβιάσεων στο Αιγαίο, άρχισαν και τα σούρτα-φέρτα τούρκων σε διάφορα μέρη της Ελλάδος όπου κατοικούσαν πρόγονοί τους πριν το 1922 και πριν το 1912. Στα Ιωάννινα, έφτασαν τούρκοι (αναφέρονται στον τύπο ως «τουρκογιαννιώτες»...) «στα χνάρια των προγόνων τους». Η επίσκεψη τράβηξε την προσοχή των τοπικών εφημερίδων. Τα ίδια και στην Κρήτη, όπου κάποιοι επιτήδειοι τούρκοι, επισκέπτονται το Ηράκλειο, το Ρέθυμνο και τα Χανιά, συνοδευόμενοι από δικηγόρους, αναζητώντας στα οθωμανικά αρχεία κυρίως συμβόλαια, ώστε να μπορέσουν να θεμελιώσουν τις όποιες διεκδικήσεις τους.

Μια απορία: οι απόγονοι 1.200.000 Μικρασιατών προσφύγων που ζουν στην Ελλάδα, αλλά και οι απόγονοι των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων, τι θα έπρεπε να ζητήσουν;

Read more...

Η Τουρκία στέλνει,.. μήνυμα από το Ιόνιο


Έφτασε και στο ιόνιο αξιοποιώντας τη συνεργασία της με την Αλβανία η Τουρκία, με ασκήσεις πολεμικών σκαφών στην Αδριατική. Ο κ. Ερντογάν την ίδια ώρα υπόσχεται και πάλι αορίστως στον Γ. Παπανδρέου ότι επιθυμεί τις καλύτερες σχέσεις με την Ελλάδα.
Πρόσθεσε μάλιστα, στη συνάντηση που είχε προχθές με τον πρωθυπουργό στην Κωνσταντινούπολη, ότι θα σεβαστεί την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θα παραχωρήσει το Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. O Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε στον Γιώργο Παπανδρέου την επιστροφή του ορφανοτροφείου στην Πρίγκηπο κατά τη διάρκεια της κατ’ ιδίας συνάντησης τους στο περιθώριο της Διάβαλκανικής Συνεργασίας.

Ασκήσεις στο Ιόνιο
Η Άγκυρα αποφάσισε τη διεξαγωγή ανθυποβρυχιακής άσκησης στα δυτικά της Κεφαλονιάς (σε διεθνή ύδατα αλλά εντός του FIR Αθηνών). Η ανθυποβρυχιακή άσκηση θα γίνει από 26 ως 28 Ιουνίου. Στην άσκηση θα συμμετάσχουν επίσης δύο αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, ένα ιταλικό και ένα αμερικανικό, από τη ΝΑΤΟϊκή βάση του Αβιάνο. Από τις αρχές Μαΐου βρίσκονται στην περιοχής τουρκικά πολεμικά πλοία. Τέσσερις τουρκικές φρεγάτες και ένα πετρελαιοφόρο βρίσκονται στα λιμάνια Δυρραχίου και Αυλώνα της Αλβανίας. Ήδη, από τις 17 Ιουνίου, βρίσκεται στο λιμάνι του Τάραντα, όπου εδρεύει ο ναύσταθμος του ιταλικού στόλου, το τουρκικό υποβρύχιο «Iνονού·. Φαίνεται έτσι τώρα και το παρασκήνιο της απόφασης της
Αλβανίας να πάρει πίσω την υπογραφή της από τη συμφωνία για τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Η κίνηση αυτή αποτελεί επίσης πρακτική επιβεβαίωση της σύσφιγξης της στρατιωτικής συνεργασίας Τουρκίας και Αλβανίας.
Εφαλτήριο για τη συνεργασία αυτή είναι οι ναυτικές βάσεις στο Δυρράχιο και στον Αυλώνα της Αλβανίας που χρηματοδότησε η Άγκυρα.
Στην κατεύθυνση αυτή πριν από μερικές ημέρες εγκρίθηκε άλλωστε από το Κοινοβούλιο των Τιράνων ο νόμος που επιτρέπει την είσοδο και παραμονή επί των αλβανικών εδαφών των τουρκικών ναυτικών μονάδων.
Η Άγκυρα δείχνει με τον τρόπο αυτόν ότι αποτελεί σημαντική ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο, ενώ στέλνει μήνυμα στο NATO ότι, ακόμη και σε περιόδους δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, η ίδια είναι αξιόπιστος σύμμαχος που μπορεί να αναλάβει κρίσιμες αποστολές.

Read more...

Έτοιμοι να ανακηρύξουν της αυτονομία τους οι Κούρδοι?


Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Taraf η οποία αναπαράχθηκε από τον ιστοτόπο infognomonpolitics και τον Σάββα Καλεντερίδη, βαθύ γνώστη του Κουρδικού ζητήματος, ενεννήντα εννέα Κούρδοι δήμαρχοι του τουρκικού Κουρδιστάν αποφάσισαν να ανακηρύξουν τη δημοκρατική τους αυτονομία.
Η είδηση λόγο της σπουδαιότητάς της παρουσιάζεται αυτούσια:
«Σημαντικές εξελίξεις κυοφορούνται στο Κουρδικό Ζήτημα, μετά το πέρας της άτυπης εκεχειρίας την 13 Μαΐου 2010, ημερομηνία που συμπίπτει με τη δήλωση του έγκλειστου στη φυλακή του Ιμραλί ηγέτη των Κούρδων, Αμντουλλάχ Οτζαλάν, ότι αποσύρεται και διακόπτει τις προσπάθειες για επίλυση του Κουρδικού.

Οι δήμαρχοι και τα στελέχη που ανήκουν στο κουρδικό κόμμα BDP, αποφάσισαν να ανακηρύξουν επίσημα την “δημοκρατική τους αυτονομία”. Σύμφωνα με την εφημερίδα Taraf, που έχει πρωτοσέλιδο τίτλο το “Οι Κούρδοι θα ανακηρύξουν την αυτονομία τους”, αναφέρει ότι σύντομα οι 99 Κούρδοι δήμαρχοι, ανάμεσα στους οποίους και ο δήμαρχος του Ντιγιαρμπακίρ, θα ανακηρύξουν την αυτονομία τους, απόφαση που στήριξε με δηλώσεις του και ο Τζεμίλ Μπαγίκ, ηγετικό στέλεχος του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος και από τα ελάχιστα ιδρυτικά μέλη του ΡΚΚ που είναι εν ζωή, μαζί με τον Οτζαλάν.
Την απόφαση αυτή πήραν οι 99 δήμαρχοι και οι πρόεδροι των νομαρχιακών επιτροπών του κουρδικού κόμματος BDΡ. Ανάμεσα σε αυτά που αποφάσισαν οι δήμαρχοι είναι να αρχίσουν αγώνα για την απόλυτη ανεξαρτητοποίηση των δήμων από την κεντρική κυβέρνηση και από το κράτος. Η συγκεκριμένη απόφαση των δημάρχων και των στελεχών του κόμματος BDP για την ανεξαρτητοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης και των δήμων, που θα προκαλέσει πολλές συζητήσεις, ήταν ένας από τους όρους που έθεσε η Ε.Ε. για να προχωρήσει η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Να σημειωθεί ότι το BDP έχει εκλέξει δημάρχους σε επτά πρωτεύουσες νομών, 51 πρωτεύουσες επαρχιών και 40 δημαρχίες κωμοπόλεων.
Πάντα με βάση το συγκεκριμένο δημοσίευμα, τη λύση αυτή υποστηρίζει και το υψηλόβαθμο στέλεχος του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, Τζεμίλ Μπαγίκ, ο οποίος, μιλώντας σε κουρδικό ειδησεογραφικό όργανο είπε:
«Θέλουμε να λύσουμε το Κουρδικό Ζήτημα σε αυτή τη βάση. Αν το τουρκικό κράτος το αποδεχτεί, τότε θα συνεργαστούμε μαζί του για τη δημοκρατική αυτονομία. Έτσι, θα λύσουμε το πρόβλημα σ’ αυτή τη βάση διαπραγματευόμενοι με το τουρκικό κράτος. Σε περίπτωση, όμως, που το τουρκικό κράτος δεν αποδεχτεί κάτι τέτοιο, θα λύσουμε εμείς το κουρδικό στη βάση της δημοκρατικής αυτονομίας. Προς στιγμήν αυτά έχουμε να πούμε. Σύντομα θα ανακηρύξουμε επίσημα την αυτονομία μας».
Με βάση τα αιτήματα της κουρδικής πλευράς, θα επιδιωχθεί η διαχείριση των πόρων και των φόρων από την τοπική αυτοδιοίκηση, καθώς και η διαχείριση των τομέων της υγείας, της παιδείας και της τοπικής ασφάλειας.»

Read more...

Ερντογάν: «Ξέρουμε τους υπερεργολάβους του ΡΚΚ»


Πληθαίνουν στην Τουρκία οι ακραίες φωνές από διάφορες πανισλαμικές οργανώσεις, με προεξάρχουσα βέβαια την ηγεσία του ΑΚΡ, οι οποίες θεωρούν ότι η έξαρση των επιθέσεων από Κούρδους αντάρτες κατά στρατιωτικών στόχων, αποτελεί απόδειξη (!) της συνεργασίας των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών με το ΡΚΚ.
Δεν είναι τυχαίο που ο Τούρκος πρωθυπουργός ουσιαστικά αποτελεί τον κινητήριο μοχλό της συγκεκριμένης ρητορικής αφού χωρίς καμία επιφύλαξη κάνει δημόσιες αναφορές για «υπερεργολάβους» του PKK, υπονοώντας το Ισραήλ, τους οποίους η κυβέρνηση τους ξέρει.

Σύμφωνα με την ίδια λαϊκίστικη λογική της δαιμονοποίησης, η οποία κάποτε έβλεπε στρατόπεδα εκπαίδευσης Κούρδων στην Ελλάδα, το Τελ Αβίβ, ο διεθνής σιωνισμός μαζί με τους Αρμένιους κι άλλους, απεργάζονται νέα σχέδια διαμελισμού της Τουρκίας.
Μάλιστα ορισμένοι φθάνουν να συνδέουν ακόμη και την 10η Αυγούστου, κατά την οποία συμπληρώνονται 90 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών (1920), προκειμένου να στηρίξουν τα συνομωσιολογικά τους σενάρια με συμβολικές ημερομηνίες, επενδύοντας στο συναίσθημα του φόβου.
Οι ακραίοι αυτοί ισλαμιστικοί κύκλοι διεγείρουν το κοινό αίσθημα εκτοξεύοντας γενικόλογες κατηγορίες κατά του Ισραήλ, των Κούρδων ενώ στοχοποιούν και τους Αλεβήδες, τους οποίους θεωρούν δυνητικούς συνεργάτες των «σκοτεινών» δυνάμεων.
Το defence-point.gr υπογραμμίζει πως η τουρκική κυβέρνηση μετά το επεισόδιο στη Γάζα έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου από τον οποίο εξέρχονται απίστευτες θεωρίες συνωμοσίας, ενώ μέσω αυτών επιχειρείται αρχικά ο εκφοβισμός του αμαθούς πλήθους και στη συνέχεια η τυφλή συστράτευσή του με τους υποκινητές και διασπορείς αυτών των φημών.
Κάπως έτσι ξεκινούσαν τα πογκρόμ και οι σφαγές αλλοθρήσκων επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει ή να αρνηθεί ότι δεν θα εμφανιστούν στο εγγύς μέλλον ανάλογα φαινόμενα, απόρροια φανατισμού ή απλώς μιας καλοσχεδιασμένης προβοκάτσιας, όμοια με αυτές που προέβλεπε το σχέδιο «Κλωβός»…

Read more...

Αλλαγή ηγεσίας στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα


Η αλλαγή στην ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης πριν από λίγο διάστημα στην Τουρκία, έδωσε ελπίδες για ανανέωση του τουρκικού πολιτικού συστήματος. Ωστόσο, τα μηνύματα που στέλνει ο νέος πρόεδρος κάθε άλλο από ελπιδοφόρα είναι.

Πριν από λίγες εβδομάδες ο Ντενίζ Μπαϊκάλ αναγκάστηκε σε παραίτηση από την ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, εξαιτίας της αποκάλυψης σκανδάλου στο οποίο φερόταν να έχει εμπλακεί. Η ομόφωνη εκλογή του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου στη θέση του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στα τέλη Μαΐου, μπορεί να πει κανείς ότι ήταν «έκπληξη». Κι αυτό γιατί εκ πρώτης όψεως ο νεοεκλεγείς πρόεδρος έχει ορισμένες ιδιαιτερότητες που τον διακρίνουν: τη σταδιοδρομία του και τις εθνικοθρησκευτικές καταβολές του.


Ο Κιλιτσντάρογλου είναι ένα σχετικά νέο και «άφθαρτο» πρόσωπο στην πολιτική σκηνή της γείτονος. Φαίνεται ότι είχε στενές σχέσεις με το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς του Μπουλέντ Ετζεβίτ, ωστόσο εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα το 2002, ενώ πέτυχε την επανεκλογή του στις εκλογές του 2007. Μολονότι νέος στην πολιτική, έχει σχετικά πλούσια σταδιοδρομία ως γραφειοκράτης. Το 1971, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, διορίστηκε στο υπουργείο Οικονομικών ως εφοριακός. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 μπήκε στη Γενική Διεύθυνση Εσόδων και εξελίχθηκε ως τη βαθμίδα του υποδιευθυντή. Την επόμενη δεκαετία διορίστηκε αρχικά διευθυντής στο Ταμείο των Ελεύθερων Επαγγελμάτων (Bag-Kur) και λίγο μετά στον μεγαλύτερο οργανισμό κρατικών ασφαλίσεων της χώρας (SSK). Επόμενος σταθμός στη σταδιοδρομία του ήταν το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλειας, όπου εργάστηκε ως αναπληρωτής γενικός γραμματέας. Μετά τη συνταξιοδότησή του το 1999, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Χατζέτεπε, στην Άγκυρα, και διετέλεσε μέλος του ΔΣ της τουρκικής Τράπεζας Εργασίας.

Η επαγγελματική εξέλιξη του Κιλιτσντάρογλου φαινομενικά μπορεί να μη διαφέρει από εκείνη ενός οποιουδήποτε γραφειοκράτη. Ενδιαφέρον προκαλεί, ωστόσο, η ανοδική του πορεία, δεδομένων των καταβολών του. Γεννήθηκε το 1948 σε μια κωμόπολη του νομού Τουντζελί (Ντερσίμ) της κεντρικής Μικράς Ασίας. Χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της περιοχής είναι το ισχυρό κουρδικό στοιχείο (Ζαζά), το οποίο ταυτόχρονα είναι και Αλεβίδες - «κλάδος» του σιιτικού (μη-ορθόδοξου) Ισλάμ. Τη δεκαετία του 1930, μάλιστα, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα είχε καταστείλει κουρδική εξέγερση στην περιοχή και είχε επιβάλει τη βίαιη τουρκοποίηση της περιοχής.

Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, θα συλλογιζόταν κανείς ότι πρόκειται για «παιχνίδι της μοίρας» η άνοδος στην ηγεσία του κόμματος ενός γόνου των θυμάτων που έπεσαν στις αιματηρές διώξεις του Ντερσίμ. Ωστόσο, τα φαινόμενα πολλές φορές εξαπατούν. Η περίπτωση του Κιλιτσντάρογλου θέλει προσοχή, καθώς, όπως αποκάλυψε ο Γιαλτσίν Σονέρ στην ημερήσια «Χουριέτ» στα τέλη Μαΐου, το εν λόγω πρόσωπο φαίνεται ότι απορρίπτει -όπως και άλλοι πολλοί που βρέθηκαν πριν από αυτόν στην ίδια θέση- τις κουρδικές-αλεβιδικές καταβολές του. Με έγγραφα και μελέτες που απέστειλε στον δημοσιογράφο, επιχείρησε να υποστηρίξει ότι η φυλή στην οποία ανήκει, εκείνη των Κουρεϊσάν, έχει τουρκικές καταβολές και προέρχεται από την Υπερωξιανή. Εξάλλου, στις ομιλίες του στα όργανα του κόμματος φάνηκε ότι αποδίδει το Κουρδικό ζήτημα σε πρόβλημα οικονομικής ανέχειας και υπανάπτυξης, παραβλέποντας τα πραγματικά αίτια και την ανάγκη ανεύρεσης πολιτικής λύσης. Η στάση του αυτή μάλιστα θεωρήθηκε και ως μια προσπάθεια να παραμείνει πιστός στην παραδοσιακή κρατικιστική γραμμή του κόμματος, το οποίο, ωστόσο, από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έχει να επιδείξει «προοδευτικότερες» προσεγγίσεις στις ειδικές εκθέσεις του για το εν λόγω ζήτημα. Εκτός κι αν η κίνηση του Κιλιτσντάρογλου αποσκοπούσε στην προσέλκυση ψηφοφόρων από τους συντηρητικούς και ακροδεξιούς κύκλους της χώρας!

Κάθε εκλογή νέου προέδρου στην ηγεσία πολιτικού κόμματος προμηνύει αλλαγές. Η αισιοδοξία, όμως, που εκφράστηκε από την εκλογή του Κιλιτσντάρογλου στην προεδρία του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος ίσως να μην έχει και τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Κι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα ισχυρά εθνικά και θρησκευτικά στερεότυπα που εξακολουθούν να παίζουν ρυθμιστικό ρόλο στην κοινωνική και πολιτική ζωή της σύγχρονης Τουρκίας. Τι κι αν το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα «επεδίωξε» τον εκσυγχρονισμό και εξευρωπαϊσμό της χώρας; Η πολιτική δράση, η πολιτική και κοινωνική εξέλιξη και η πολιτική επιτυχία και πρόοδος εξαρτώνται ακόμη από την εθνική ταυτότητα του ατόμου. Υπ' αυτές τις συνθήκες, το κεμαλικό κόμμα φαίνεται δύσκολο να πετύχει τις απαραίτητες τομές στο τουρκικό κομματικό και πολιτικό σύστημα.


Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος

Read more...

Η Άγκυρα οδεύει προς ολοκλήρωση με τον αραβικό κόσμο


Ολοκλήρωση με τον ισλαμικό κόσμο φαίνεται πως σχεδιάζει η Τουρκία μετά τις αλλεπάλληλες εντάσεις που προέκυψαν τόσο στο θέμα του Ιράν όσο και της Παλαιστίνης. Ωστόσο, η προσπάθεια απομάκρυνσης από τη Δύση και προσέγγισης με τις χώρες της Ασίας και του αραβικού κόσμου, ενέχει κινδύνους και δεν προβλέπεται να είναι ανώδυνη.

Η τουρκική εξωτερική πολιτική δίνει ολοένα και πιο συχνά αδιαμφισβήτητα σημάδια ανεξαρτητοποίησης από τη Δύση και προσέγγισης με την Ανατολή. Πράγματι η προπετής και σχεδόν αυθαίρετη ανάμειξη της Τουρκίας στις πρόσφατες κρίσεις που έλαβαν χώρα στη Μέση Ανατολή, με πρόσχημα την προσφορά «καλών υπηρεσιών» (μεσολάβηση) και τη «διασφάλιση» της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή, αποτελούν ενδείξεις για τον ρόλο που επιδιώκει να διαδραματίσει η Άγκυρα στο διεθνές και περιφερειακό σύστημα.


Μία ενδιαφέρουσα πτυχή της αλλαγής στάσης στην τουρκική εξωτερική πολιτική αποτελεί η προτίμηση της Άγκυρας προς τη σύσφιξη των σχέσεων με τις ισλαμικές και αραβικές χώρες της περιφέρειάς της, με τις οποίες έχει ένα κοινό πολιτισμικό παρελθόν - και απ’ ό,τι φαίνεται, και μέλλον. Η αντιπαράθεσή της με τις ΗΠΑ στα πλαίσια του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το θέμα των κυρώσεων κατά του Ιράν και η ρήξη με το Ισραήλ για την άρση του αποκλεισμού της Γάζας, αποτελούν απτές αποδείξεις της προσπάθειας που καταβάλει η ισλαμική ηγεσία της Τουρκίας να πάρει αποστάσεις από τη Δύση, με την οποία έχει σαφώς λιγότερα κοινά σημεία – και όσα υπάρχουν μάλλον επιβλήθηκαν από την ηγεσία παρά υιοθετήθηκαν από τη βάση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συμπεριφορά της Άγκυρας ενόχλησε την Ουάσιγκτον, υψηλόβαθμο στέλεχος της οποίας δήλωσε ότι οι ΗΠΑ είναι απογοητευμένες από τη στάση που τήρησε η Τουρκία στο Συμβούλιο Ασφαλείας εναντίον των δυτικών συμμάχων της. Εξάλλου, η Ουάσιγκτον πρέπει να ανησυχεί για την αλλαγή των συσχετισμών που έχουν επέλθει στη Μέση Ανατολή μετά και την τελευταία ένταση μεταξύ των δύο συμμάχων της στην περιοχή, της Τουρκίας και του Ισραήλ. Το τελευταίο έχει ήδη αρχίσει να ανταποδίδει τις «κυρώσεις» που έντεχνα προωθεί η Άγκυρα σε συνεννόηση με τη Μόσχα αναφορικά με το θέμα των φυσικών πηγών ενέργειας (αγωγός φυσικού αερίου «Γαλάζιο Ρεύμα Β΄»). Συγκεκριμένα το Ισραήλ διέταξε την επιστροφή του τεχνικού προσωπικού που είχε θέσει στη διάθεση της Τουρκίας για την εκπαίδευση στελεχών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στη χρήση οπλικών συστημάτων, όπως τα μη επανδρωμένα κατασκοπευτικά ισραηλινής κατασκευής.

Η ένταση στις σχέσεις Τουρκίας-Δύσης - όσο επιφανειακή κι’ αν φαίνεται - είναι σοβαρή και αφορά εμμέσως και την Ευρώπη. Κι’ αυτό γιατί η ισλαμική κυβέρνηση ΑΚΡ, ενώ δηλώνει ότι επιθυμεί την ένταξη και την ολοκλήρωσή της με την ΕΕ, προχωράει στη σύσταση δομών και μηχανισμών που θα εξασφαλίσουν ένα υψηλότερο επίπεδο συνεργασίας και προσέγγισης με τον ισλαμικό και αραβικό κόσμο. Την εβδομάδα που κύλησε «παρέλασαν» από τη γείτονα σχεδόν όλοι οι ηγέτες της Ασίας και της Β. Αφρικής. Η Τουρκία διοργάνωσε, πέραν των άλλων, και το Τουρκοαραβικό Φόρουμ Συνεργασίας, που αποσκοπούσε στην ενίσχυση των πολιτικών και οικονομικών δεσμών μεταξύ Άγκυρας και ισλαμικού κόσμου.

Στα πλαίσια του Τουρκοαραβικού Φόρουμ Συνεργασίας, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Α. Νταβούτογλου ανακοίνωσε τη σύσταση ενός ακόμη ανώτατου Στρατηγικού Συμβουλίου Συνεργασίας μεταξύ της Άγκυρας, της Δαμασκού, της Βηρυττού και του Αμμάν. Στα πλαίσια της συνεργασίας με τις εν λόγω γειτονικές πρωτεύουσες προβλέπεται, όπως ανακοίνωσε ο Νταβούτογλου, να αρθούν τα εμπόδια εκείνα που δεν επέτρεπαν μέχρι πρότινος την ελεύθερη διακίνηση των αγαθών και των επιχειρηματιών μεταξύ των γειτονικών αραβικών κρατών και της Τουρκίας.

Όλα αυτά τα «πρωτάκουστα» που συμβαίνουν στην περιοχή μας με πρωταγωνίστρια χώρα τη γείτονα, δεν είναι βεβαίως αποτέλεσμα του παράγοντα «τύχη», αλλά προσχεδιασμένων και καλομελετημένων κινήσεων τακτικής. Ο στόχος της ισλαμικής κυβέρνησης δεν είναι άλλος από το να εκβιάσει τόσο την Ουάσιγκτον όσο και τις Βρυξέλλες να αποδεχτούν την αναβάθμισή της Άγκυρας στο διεθνές στερέωμα. Για να πετύχει το σκοπό της η Τουρκία επιχειρεί να κάνει την υπέρβαση χρησιμοποιώντας κάθε διαθέσιμο μέσο και δεν διστάζει να διακινδυνεύσει ακόμη και τις σχέσεις της με την ηγεσία του διεθνούς συστήματος. Μέλλει να δούμε τι αποτελέσματα θα έχει βραχυπρόθεσμα το παράτολμο και ριψοκίνδυνο αυτό εγχείρημα της Τουρκίας.

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος

Read more...

Θα γίνει η λειτουργία στην Παναγία Σουμελά;


Θα λάβει τελικά χώρα η λειτουργία στη μονή της Παναγίας Σουμελά το Δεκαπενταύγουστο, χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχη, για την οποία δόθηκε η άδεια του Υπουργού Πολιτισμού Ερτουγρούλ Γκιουνάι; Το ζήτημα έχει προκαλέσει αντιπαραθέσεις και απασχολήσει τη δημόσια συζήτηση στην Τουρκία.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έλαβε άδεια για την τέλεση θείας λειτουργίας στο χώρο της μονής μία φορά το χρόνο, ανήμερα το Δεκαπενταύγουστο. Εάν η λειτουργία τελεσθεί φέτος θα αποτελέσει την πρώτη, μετά την Ανταλλαγή, στο χώρο της Παναγίας Σουμελά, που – όπως και η Αγία Σοφία και η Μονή της Χώρας στην Πόλη και η Αγία Σοφία στην Τραπεζούντα λειτουργεί σήμερα ως μουσείο. Ο δήμαρχος της Μάτσκα, όπου βρίσκεται η μονή, επισκέφθηκε το Οικουμενικό Πατριαρχείο Φανάρι για να προσκαλέσει τον Οικουμενικό Πατριάρχη επισήμως στην περιοχή.

Ωστόσο, ο πρώην γραμματέας της νομαρχίας Τραπεζούντος Χασάν Καμπέρ υπέβαλε αγωγή στη γενική εισαγγελία Τραπεζούντος κατά του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού Ερτογρούλ Γκιουνάι, του νομάρχη Τραπεζούντας Ρετζέπ Κιζιλτζίκ και του υποδιευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Μουσείων, ισχυριζόμενος ότι η παραχώρηση άδειας στο Πατριαρχείο για την τέλεση ετήσιας λειτουργίας στη Μονή Παναγίας Σουμελά αποτελεί κατάχρηση εξουσίας και ταυτόχρονα παράβαση καθήκοντος. Ο ενάγων υποστηρίζει πως η διοικητική πράξη της παραχώρησης άδειας αντίκειται στην τουρκική νομοθεσία. Η τελευταία προβλέπει πως η Μονή έχει το status του μουσείου, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η τέλεση θρησκευτικών τελετών στο χώρο της. Παράλληλα, ισχυρίσθηκε πως ενώ συνεχίζονται οι εργασίες αναστήλωσης της μονής, οποιαδήποτε ενέργεια πέραν της απλής επισκέψεως θα έβλαπτε το χώρο.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, ο Καμπέρ, που διετέλεσε γραμματέας της νομαρχίας Τραπεζούντας επί εικοσιπέντε έτη, είναι εθνικιστικών και αντιδημοκρατικών πεποιθήσεων. Αντίστοιχων πεποιθήσεων θεωρείται και η Γενική Διευθύντρια του Μουσείου Τραπεζούντος, Νιλγκιούν Γιλμαζέρ Σαλίχογλου. Το Δεκαπενταύγουστο πέρσι, η εν λόγω διευθύντρια είχε επέμβει, συντονίζοντας τους φρουρούς του μουσείου Σουμελά, για να εμποδίσει ομάδα Ρώσων, Γεωργιανών και Ελλήνων προσκυνητών από το να τελέσουν λειτουργία και στον προαύλιο χώρο της μονής. Η νομαρχία Τραπεζούντος είχε τότε αρνηθεί να δώσει άδεια τέλεσης λειτουργίας στη μονή στην ομάδα των προσκυνητών, επικεφαλής της οποίας βρίσκονταν ο Ποντιακής καταγωγής νομάρχης Θεσσαλονίκης Π. Ψωμιάδης, γνωστός για τις εθνικιστικές του πεποιθήσεις, και ο επίσης Ποντιακής καταγωγής βουλευτής της Ρωσικής Δούμας Ιβάν Σαββίδης. Η Γιλμαζέρ επέδειξε ιδιαίτερο ζήλο και έφθασε πέρσι να σβήσει μέχρι και τα κεριά που άναψαν οι προσκυνητές και άφησαν στα βράχια στη βάση του μοναστικού συγκροτήματος. Η αρχαιολόγος δήλωσε στους επισκέπτες πως «υπάρχουν εκκλησίες κάτω στην Τραπεζούντα» εάν θέλουν να τελέσουν λειτουργία, και τους κατηγόρησε ότι επιχειρούν ένα «σόου» για τα μέσα ενημέρωσης. Λίγο έλειψε να γίνει συμπλοκή ανάμεσα στην ίδια, τους φρουρούς και τους προσκυνητές, ενώ ανταλλάχθησαν προσβολές και ειρωνείες.

Για τους εθνικιστικούς κύκλους – τόσο κεμαλικών όσο και φασιστικών ή και εθνο-ισλαμιστικών αναφορών – η πιθανότητα τέλεσης λειτουργίας στη μονή γίνεται αντιληπτή ως προσβολή και «πρόκληση». Οι περισσότεροι δε αναλυτές του ακροδεξιού και νεοφασιστικού χώρου, αλλά και ακραίων ισλαμιστών, πνέουν μένεα για το περσινό συμβάν, ισχυριζόμενοι πως η επίσκεψη υπό τον Ψωμιάδη και το Σαββίδη δεν ήταν μία τουριστική επίσκεψη, αλλά μία πολιτική κίνηση με στόχο την «οικειοποίηση» της μονής και την πρόκληση πολιτικής έντασης.

Με ελλιπή όπως πάντα πληροφόρηση και ανακριβείς και κακοήθεις ισχυρισμούς, ο εθνικιστικός τύπος της χώρας εντάσσει την πιθανότητα τέλεσης λειτουργίας στη Μονή στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων και των δικαιωμάτων των χριστιανικών μειονοτήτων της Τουρκίας. Πλην όμως, για το ζήτημα έχει επιδείξει ζωηρό ενδιαφέρον και η Ρωσική πλευρά. Ο Ρώσος Γενικός Πρόξενος στην Τραπεζούντα Κύριλλος Φεοντόροφ δήλωσε σε συνάντησή του με το νομάρχη της περιοχής πως η χώρα του δίδει μεγάλη σημασία στην τέλεση της ετήσιας λειτουργίας στην Παναγία Σουμελά. Σημειωτέον ότι στην περιοχή της Τραπεζούντας ζουν πολλές χιλιάδες Ορθόδοξοι μετανάστες από τη Ρωσία και το Ρωσικό Καύκασο, την Ουκρανία, τη Γεωργία και την Αρμενία. Σύμφωνα με δηλώσεις του Φεοντόροφ, τουλάχιστον τριακόσια άτομα αναμένεται να καταφθάσουν από τη Ρωσία για τη λειτουργία του Δεκαπενταυγούστου, ενώ σημείωσε πως επιβάλλεται η συνεργασία όλων των φορέων ώστε να μην υπάρξουν προβλήματα.

Στο μεταξύ, στο τουρκικό διαδίκτυο επαναλαμβάνονται τα επίμονα αιτήματα εθνικιστικών και ισλαμιστικών κύκλων να επιτραπεί ξανά η ισλαμική λατρεία στην Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως. Μουσείο σήμερα, η Αγία Σοφία είχε μετατραπεί σε τέμενος από το 1453 ως το 1934, οπότε ο ίδιος ο Ατατούρκ ζήτησε τη μετατροπή της σε μουσείο. Οι κύκλοι αυτοί εξισώνουν το αίτημα των Χριστιανών προσκυνητών για τέλεση λειτουργίας στην Παναγία Σουμελά μία φορά το χρόνο με το δικό τους αίτημα για επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας ως τεμένους. Πολλοί δε αναλυτές ανησυχούν ότι έαν ικανοποιηθεί το αίτημα των προσκυνητών για λειτουργία στην Παναγία Σουμελά, θα ενταθεί η επιμονή των εθνικιστών και των ισλαμιστών προς την κατεύθυνση «επανισλαμοποίησης» της Αγίας Σοφίας, ένα ενδεχόμενο που προκαλεί απελπισία σε κεμαλιστές και φιλελεύθερους.

Read more...

Αμυντικές δαπάνες Ελλάδας – Τουρκίας και η παγίδα


Η κυπριακή εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ» σε άρθρο γνώμης του Αρίστου Αριστοτέλους (βουλευτής ΑΚΕΛ Λεμεσού) με τίτλο «Προοπτικές μείωσης αμυντικών δαπανών Ελλάδας-Τουρκίας», αναφέρει τα εξής: «Η πρόταση Παπανδρέου για μείωση των αμυντικών δαπανών Ελλάδας – Τουρκίας κατά 25% κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου ομολόγου του στην Αθήνα, εν μέσω και της οικονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα, έχει προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση, όπως προκύπτει και από τη δημοσιότητα που της έχει δοθεί. Ωστόσο, τα οικονομικά δεδομένα και μεγέθη και οι διαφορετικές προτεραιότητες και προσανατολισμοί στην κάθε χώρα μάλλον αφήνουν αυτή την απόφαση περισσότερο ως ελληνική παρά τουρκική επιλογή.

Οι συνθήκες ανασφάλειας και οι αντιλήψεις περί απειλής, που προέρχονται κυρίως από την πλευρά της πολύ μεγαλύτερης Τουρκίας, έχουν επιβάλει στην Ελλάδα την ανάγκη να εξοπλίζεται και να διατηρεί σημαντικές στρατιωτικές ικανότητες, ιδίως στον τομέα της αεροπορίας. Επιδίωξη της Ελλάδας είναι η σμίκρυνση του ανισοζυγίου δυνάμεων ιδιαίτερα στο χώρο του Αιγαίου όπου επικεντρώνεται βασικά η διαφορά και η στρατιωτική ένταση με τη γείτονα χώρα.

Συνεπακόλουθο των αναγκών αυτών είναι η διάθεση τεράστιων οικονομικών πόρων για την επίτευξη αυτού του στόχου. Ένα τεράστιο ποσό δισεκατομμυρίων δολαρίων από τον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό ($10,3 δις ή 2,8% επί του ΑΕΠ 2008, το μεγαλύτερο στο ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ), διατίθεται κάθε χρόνο για το σκοπό αυτό. Πρόκειται για ένα βάρος που καθίσταται δυσβάστακτο υπό συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης και περισυλλογής, γεγονός που οδήγησε τον υπουργό Εθνικής Άμυνας της χώρας, τον περασμένο Μάρτιο, να δηλώνει την πρόθεση της κυβέρνησης για ‘κολοσσιαίες’ στρατιωτικές περικοπές, χωρίς όμως από την άλλη -όπως είπε- να επηρεάζεται ο συσχετισμός δυνάμεων με την Τουρκία.

Αυτό βέβαια είναι δύσκολο να συγκεραστεί εκτός αν ληφθούν ταυτόχρονα αμοιβαία μέτρα και από τη γείτονα χώρα. Γι’ αυτό και έγιναν δεχτές με ικανοποίηση οι δηλώσεις του Τούρκου επικεφαλής στις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, Εγκεμέν Μπαγίς, πριν την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, ότι ‘αν η Ελλάδα μειώσει τις αμυντικές δαπάνες της, η Άγκυρα θα απαντήσει με τον ίδιο τρόπο’ και ότι οι δύο πρωθυπουργοί στη συνάντησή τους ‘θα τονίσουν από κοινού τη μείωση των αμυντικών δαπανών’.

Στην πράξη όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Παρά το μήνυμα που μετέφερε ο Ερντογάν στους Έλληνες, πως ‘η Τουρκία δεν είναι μια χώρα την οποία πρέπει να φοβάστε, αλλά μια χώρα στην οποία μπορείτε να στηρίζεστε’, την ίδια ώρα οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις επιδίδονταν σε προκλητική συμπεριφορά στο ανατολικό Αιγαίο. Οι Τούρκοι στρατιωτικοί δήλωναν έτσι ότι έχουν και αυτοί ρόλο να διαδραματίσουν στο όλο σκηνικό. Επίσης, παρά τις δηλώσεις Μπαγίς και παρόλο που υπεγράφησαν 21 συμφωνίες μεταξύ των δύο χωρών, ωστόσο εκτός από γενικότητες δεν υπήρξε καμία συγκεκριμένη δέσμευση μείωσης των εξοπλισμών.

Ασφαλώς, όπως ανέφερε και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, εμπνευστής της πολιτικής των μηδενικών διαφορών με τους γείτονες, πρωταρχικός σκοπός της επίσκεψης Ερντογάν ήταν ‘να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα ψυχολογικής αλλαγής στις σχέσεις των δύο χωρών. Να αλλάξει την αντίληψη ότι οι δύο χώρες είναι αντίπαλες’, δείχνοντας βασικά ότι η Άγκυρα έχει ξεπεράσει το σύνδρομο ανασφάλειας από την Ελλάδα. Αυτό όμως δεν ακυρώνει τις γενικότερες στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας προς άλλες κατευθύνσεις και το γεγονός ότι ως αναπτυσσόμενη περιφερειακή δύναμη επεκτείνει τη γεωπολιτική της ισχύ και ότι για την κατοχύρωση της ασφάλειάς της προσβλέπει στο χώρο του Καυκάσου, της Μαύρης Θάλασσας και της Μέσης Ανατολής. Ούτε μπορεί να παραγνωρισθεί το γεγονός ότι για να επιτύχει η Άγκυρα στο στόχο αυτό επιβάλλεται να εξασφαλίζει και διατηρεί τις αναγκαίες στρατιωτικές ικανότητες και υψηλό επίπεδο αμυντικών δαπανών. Ήδη διαθέτει μεγάλα ποσά κάθε χρόνο για την άμυνά της ($13,5 δις για το 2008 ή 1,8% επί του ΑΕΠ) και συνεχίζει, χωρίς ένδειξη για ουσιαστικές περικοπές, να υλοποιεί τα εξοπλιστικά της προγράμματα.

Συνεπώς, οι πιθανότητες σημαντικής μείωσης των τουρκικών αμυντικών δαπανών είναι περιορισμένες, όπως κατ’ επέκταση περιορισμένες είναι και οι προσδοκίες της Ελλάδας για δραστική μείωση των εκατέρωθεν εξοπλισμών. Γι’ αυτό και η Αθήνα κάτω από την πίεση των οικονομικών βαρών ενδεχόμενα να μην έχει άλλη επιλογή παρά να προχωρήσει μονομερώς σε περικοπές στον αμυντικό τομέα, έχοντας ως μόνο αντίκρισμα από την άλλη πλευρά κάποια μικρής κλίμακας μέτρα που θα μπορούσαν ίσως να ληφθούν, καθώς και τις δηλώσεις Ερντογάν ότι η Τουρκία δεν είναι εχθρός – διαβεβαιώσεις όμως των οποίων η αξιοπιστία δοκιμάζεται καθημερινά στο Αιγαίο και στο Κυπριακό».

Read more...

Ισχυρούς πυραύλους πουλά η Μόσχα στην Άγκυρα!


Η ιστοσελίδα του τηλεοπτικού σταθμού Russia Today έχει αναρτήσει την εξής είδηση που μετέδωσε το πρακτορείο ΡΙΑ Νόβοστι (16/6), με τίτλο: «Η Ρωσία προσφέρει στην Τουρκία προηγμένης τεχνολογίας πυραύλους εδάφους – αέρος».
Σύμφωνα με το τηλεγράφημα του , η Ρωσία είναι έτοιμη να συμμετάσχει σε διαγωνισμό για να προμηθεύσει την Τουρκία με πυραυλικά συστήματα εδάφους – αέρος S-300 και S-400.
Σύμφωνα με δηλώσεις του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου της ρωσικής εταιρείας εξοπλισμών Ροσομπορονέξπορτ, Ανατόλι Ισάικιν, «ο τουρκικός στρατός έχει μεγάλη ανάγκη να προμηθευθεί μεγάλου βεληνεκούς, αμυντικά, πυραυλικά συστήματα S-300 και S-400» και «η Ρωσία έχει εκφράσει την ετοιμότητά της να συμμετάσχει στην υποβολή προσφορών για την προμήθεια τέτοιων συστημάτων».

Τούρκοι εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι η Άγκυρα ενδιαφέρεται για τους ρωσικούς πυραύλους για την αποτελεσματική προστασία των νοτίων συνόρων της.
– Ο προηγμένος τύπος του πυραυλικού συστήματος S-300, ο S-300PMU1 καλύπτει ακτίνα 150 χλμ. εντός της οποίας έχει τη δυνατότητα να εξουδετερώσει βαλλιστικούς πυραύλους και αεροσκάφη που ίπτανται είτε σε χαμηλό είτε σε μεγάλο ύψος.
– Το πυραυλικό σύστημα S-300/ Antey 2500 (SA-12 Gladiator/Giant) διαθέτει: νέο όχημα διοίκησης, σειρά προηγμένης τεχνολογίας ραντάρ και μέχρι έξι οχήματα φορτίων για τη κάλυψη των αναγκών κάθε εκτοξευτή.
– Το πυραυλικό σύστημα S-400 (SA-21 Growler) έχει τη δυνατότητα να εξουδετερώνει έξι στόχους, ταυτόχρονα εντός ακτίνας 400 χλμ. που ίπτανται σε ύψος μέχρι 30 χλμ., είτε αυτοί είναι αεροσκάφη, πύραυλοι “τύπου cruise” ή και βαλλιστικοί πύραυλοι.

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP