Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Πού οδηγείται η τουρκική πραγματικότητα από την πολιτική του Ερντογάν;


Οι Τούρκοι ομολογούν ότι βλέπουν τον Στρατό σαν τη μητέρα τους. Οσο κι αν δυσαρεστούνται μαζί της, όσο και αν της φωνάξουν, ξέρουν ότι όταν θα τη χρειαστούν εκείνη θα είναι εκεί. Αυτή η αντίληψη έχει επιτρέψει στον Στρατό να ανατρέψει τέσσερις κυβερνήσεις από τη δεκαετία του '60 ώς σήμερα. Οι πρόσφατες συλλήψεις στρατιωτικών για την υπόθεση «Βαριοπούλα» και οι επικείμενες δίκες για την υπόθεση «Εργκενεκόν» έχουν φέρει τον Τούρκο πολίτη στη δύσκολη θέση να βλέπει με μισό μάτι την ίδια του τη μάνα.
Η διελκυστίνδα κυβέρνησης - πολιτικών ενοχλεί μερίδα των πολιτών στην Τουρκία, όπου ο Στρατός είναι ο πυρήνας της ζωής, με τους στρατώνες να είναι στο κέντρο μεγάλων πόλεων και με τον κόσμο να θεωρεί την υποχρεωτική θητεία ανδρική ωρίμανση. Ο Στρατός κάποτε ήταν το άπαν. Τώρα στελέχη του σύρονται σε φυλακές και σε δικαστήρια.

Ο πρωθυπουργός Ερντογάν λέει ότι αυτό είναι μια επώδυνη αλλά αναγκαία διαδικασία. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ ώς τώρα δεν είχαν αμφισβητηθεί τόσο σοβαρά το κύρος και η εξουσία του Στρατού. Ο Στρατός δεν λογοδοτούσε ποτέ για ό,τι έκανε. Τώρα αρχίζει να λογοδοτεί στη Δικαιοσύνη. Κι έτσι επιστρέφουμε στο θέμα της ταυτότητας. Ο Στρατός και η Δικαιοσύνη, κυρίως τα ανώτερα στελέχη της, αποτελούν το κατεστημένο του κοσμικού κράτους της Τουρκίας. Πόσο διατεθειμένοι είναι να χάσουν έδαφος εξουσίας απέναντι σε μια συνεχώς ανερχόμενη μεσαία πολιτική τάξη συντηρητικών μουσουλμάνων, όπως την εκπροσωπεί τώρα το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ταγίπ Ερντογάν; Οι Τούρκοι είναι ανάμεσα στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη. Θεωρούν ότι ο Στρατός δεν θα θελήσει να πάει κόντρα στο κυβερνών κόμμα και την τεράστια κοινοβουλευτική του πλειοψηφία. Από την άλλη, φοβούνται ότι η κυβέρνηση έχει κρυφή ισλαμική ατζέντα και αν καταφέρει να αποδυναμώσει τον Στρατό και τη Δικαιοσύνη, θα την επιβάλει.
Και έξω από την Τουρκία είναι η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Θέλουν να ξέρουν ποιος κυβερνά σε μια χώρα που επιδιώκει να αναδειχτεί σε περιφερειακή υπερδύναμη, με κεντρικό διπλωματικό ρόλο στη Μέση Ανατολή, προσπαθώντας να παγιώσει τη θέση της ως μεσολαβητή ανάμεσα σε Αραβες και μουσουλμάνους. Σε αυτό το κλίμα υπάρχει ένα κυρίαρχο συναίσθημα: δυσπιστία. Πράγματι ο Στρατός (η εθνική υπερηφάνεια που θα δώσει λύσεις σε θέματα όπως η εξέγερση των Κούρδων, το Κυπριακό και ο θρησκευτικός φανατισμός) επιχειρεί να καταλύσει την νεοπαγή δημοκρατία; Κι αν η «Εργκενεκόν» είναι συνωμοσία των πολιτικών για να ξεδοντιάσουν τους στρατιωτικούς; Οι ισορροπίες είναι λεπτές και οι έρευνες στις υποθέσεις «Βαριοπούλα» και «Εργκενεκόν» όπως και οποιαδήποτε προσπάθεια μεταρρύθμισης του Συντάγματος πρέπει να γίνουν με προσεκτικούς χειρισμούς για να μην προκαλέσουν κοινωνική αναταραχή, κυρίως αν φανεί με κάποιο τρόπο ότι πρόκειται για προσπάθεια της πολιτικής εξουσίας να επιβληθεί της στρατιωτικής.
«Και οι δύο πλευρές προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τον νόμο για τους σκοπούς τους, αλλά έτσι ο νόμος δεν έχει νόημα. Ολοι οι θεσμοί είναι διασπασμένοι και ιδεολογικά διχασμένοι», δήλωσε στους «Financial Times», ο Σολί Οζέλ, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μπιλτζί. «Η κυβέρνηση πρέπει να παρέμβει και να μειώσει την πόλωση», δήλωσε στο πρακτορείο Ρόιτερ ο Χαγκ Ποπ, της Ομάδας Διεθνών Κρίσεων.
Η μέχρι στιγμής μετριοπαθής στάση του Στρατού δεν πρέπει να ερμηνευτεί ως ηττοπάθεια. Οφείλεται μάλλον στον φωτισμένο αρχηγό του. Ο στρατηγός Μπασμπούγ, με πείρα από το πραξικόπημα του 1960, συνειδητοποιεί γιατί είναι μειωμένη η λαϊκή υποστήριξη στο στράτευμα. Ο κόσμος θέλει ομαλότητα και του αρέσει η οικονομική ανάπτυξη. Ομως ο μετριοπαθής στρατηγός αφενός έχει προειδοποιήσει ότι ο στρατός έχει και όρια, αφετέρου παραιτείται το καλοκαίρι. Και αν διαβάζει καλά τις δημοσκοπήσεις αυτός, ο πρωθυπουργός Ερντογάν θα πρέπει να τις διαβάζει το ίδιο καλά, αν όχι καλύτερα. Και να αντιλαμβάνεται ότι το προβάδισμά του μειώνεται γιατί η οικονομική ανάπτυξη δεν πέτυχε να μειώσει την ανεργία, η οποία πέρυσι ήταν 14%, όπως γράφουν οι «Financial Times». Εχουν πολύ μεγάλη σημασία λοιπόν οι πολιτικές μεταρρυθμίσεις και κυρίως η συνταγματική, που ετοιμάζει ο πρωθυπουργός.
Η χώρα χρειάζεται ένα Σύνταγμα που θα προβλέπει ισότητα και ισονομία για όλους και κυρίως για τους Κούρδους και τις άλλες μειονότητες. Θα προβλέπει θρησκευτικές ελευθερίες για τις μειονότητες, ελευθερία του Τύπου, ανεξάρτητη Δικαιοσύνη που θα βασίζεται στην εφαρμογή του νόμου και όχι σε δοτούς ελεγκτικούς μηχανισμούς. Η χώρα χρειάζεται κράτος δικαίου με νόμους που θα εφαρμόζονται. Πάνω από όλα χρειάζεται κράτος κοσμικό και όχι θεοκρατικό. Η Δύση δεν θα έχει έτσι άλλο δρόμο από το να στηρίξει την πολιτική ηγεσία που θα πάρει τέτοια τολμηρά μέτρα.
Tο πακέτο της Συνταγματικής Mεταρρύθμισης του Eρντογάν δόθηκε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα 22.3 και ο πρόεδρος του Aκυρωτικού Δικαστηρίου (Aρείου Πάγου) έσπευσε να το καταγγείλει ως αντισυνταγματικό, προαναγγέλλοντας έτσι σκληρή σύγκρουση. Tρεις είναι οι βασικοί άξονές του:
- Περιορίζει, αν δεν εκμηδενίζει, τη δυνατότητα του Συνταγματικού Δικαστηρίου να διαλύει πολιτικά κόμματα με δίκη προθέσεων. Mε άλλα λόγια, καταργεί τη δυνατότητα νομιμοφανούς δικαστικού πραξικοπήματος. Mέχρι σήμερα, αρκούσε η πρωτοβουλία του εισαγγελέα του Aκυρωτικού Δικαστηρίου για να ανοίξει η διαδικασία. Mε τη νέα φόρμουλα χρειάζεται η έγκριση κοινοβουλευτικής επιτροπής, όπου εκπροσωπούνται ισότιμα όλα τα κόμματα της Bουλής.
- Kαταργούνται τα στεγανά στη Δικαιοσύνη και τις Ένοπλες Δυνάμεις, που μέχρι στιγμής ήταν μηχανισμοί ανεξέλεγκτοι που αυτοκαθόριζαν τη διαμόρφωση της ηγεσίας τους, χωρίς ουσιαστική δυνατότητα παρέμβασης της εκτελεστικής και ελέγχου της νομοθετικής εξουσίας.
Πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που σημαίνουν την πλήρη κατεδάφιση του θεσμικού πλαισίου που είχε διαμορφώσει η Δικτατορία του Eβρέν το 1982, μια μεταρρύθμιση που όχι μόνον χειραφετεί την πολιτική από ανεξέλεγκτα κέντρα, αλλά ταυτόχρονα συνιστά ένα μεγάλης σημασίας βήμα εναρμόνισης προς το δημοκρατικό μοντέλο της E.E.
Eίναι βέβαιο ότι ο Eρντογάν δεν διαθέτει την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων στη Bουλή για την επικύρωση της Mεταρρύθμισης, με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος να φαίνεται ως αναπόφευκτη. Aν η κυβέρνηση συναντήσει εμπόδια από το Συνταγματικό Δικαστήριο, τότε είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει πρόωρες εκλογές για να διεκδικήσει την τρίτη κατά σειρά εκλογική νίκη με το δίλημμα «ποιος κυβερνά ο λαός ή οι στρατηγοί;».
H Συνταγματική Mεταρρύθμιση έρχεται με καθυστέρηση δυόμισι και πλέον χρόνων, καθώς αποτελούσε προεκλογική δέσμευση του Eρντογάν από τις παραμονές των πρόωρων εκλογών του Iουλίου του 2007. Bραχυκυκλώθηκε από την προσπάθεια διάλυσης του κυβερνώντος κόμματος το 2008, σκιάστηκε από το συνεχές ξήλωμα των παρακρατικών μηχανισμών που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την προώθηση του σήμερα.
H προώθηση της συνταγματικής μεταρρύθμισης θα είναι μια εξαιρετικά ευαίσθητη χρονική περίοδος, καθώς αποτελεί την τελευταία ευκαιρία του Kεμαλικού Kατεστημένου να προσπαθήσει να βραχυκυκλώσει νομιμοφανώς τον θεσμικό εκδημοκρατισμό. Oι προκλήσεις εντός και εκτός συνόρων - όπως το πιστοποιούν και τα όσα εκτυλίχθηκαν πάνω από το Φαρμακονήσι στις αρχές της βδομάδας - θα είναι στην ημερήσια διάταξη.
Eυτυχώς έχει προηγηθεί η δημοσιοποίηση του σχεδίου «Bαριοπούλα» και έτσι κάθε πρόκληση αποσταθεροποίησης στο εσωτερικό και έντασης στο Aιγαίο χρεώνεται αυτεπαγγέλτως σε ένα κατεστημένο που δίνει την ύστατη μάχη οπισθοφυλακής.

Read more...

Ο κύριος Πεταλωτής ικανοποιεί τα "γούστα" του Τουρκικού Προξενείου;


Η περιθωριοποίηση της Ζαγάλισα εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής, το οποίο μάχεται την Πομακική εφημερίδα, έχοντας κηρύξει "πόλεμο" εναντίον της φωνής των Πομάκων που με επιχειρήματα -και τραγικά μόνοι- αντιπαλεύουν τον εκτουρκισμό τους

Γιατί αυτός ο «ΤΙΜΗΤΙΚΟΣ» ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΖΑΓΑΛΙΣΑ, απ’ όλες τις εφημερίδες της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, από την Ημερίδα «Ελληνική Επικαιρότητα – Στοχευμένες Δράσεις» που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 16 Μαρτίου 2010.
Πότε θα βάλουμε μυαλό και πότε θ’ ακολουθήσουμε μια Εθνική πολιτική στη Θράκη;
Πότε θα καταλάβουμε ότι ήταν λάθος η πολιτική που ακολουθήσαμε στα Πομακοχώρια;
Σας αφιερώνουμε την φωτογραφία, από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου, από την ανάρτηση μας: Δεν θέλουμε να μάθουμε τουρκικά κύριε πρωθυπουργέ!
Και αυτούς τους Έλληνες αποκλείσατε!
Συγχαρητήρια!
Δεν καταλάβατε τι συνέβη!
Διαβάστε το κείμενο από την Πομάκικη Εφημερίδα Ζαγάλισα:
«Τουρκικοί λεονταρισμοί καταγράφηκαν στην Κομοτηνή, όπου κάποιοι κομπάζουν, ότι... υποχρέωσαν τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Γιώργο Πεταλωτή, να διαγράψει την Ζαγάλισα και ΜΟΝΟ ΑΥΤΗΝ από όλα τα έντυπα της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, προκειμένου να μην συμμετάσχει στην Ημερίδα με θέμα «Ελληνική Επικαιρότητα-Στοχευμένες Δράσεις», η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα την Τρίτη 16 Μαρτίου 2010.
Για την ΖΑΓΑΛΙΣΑ είναι βέβαια τιμή να την ξεχωρίζουν οι τουρκόφρονες ως μοναδική απειλή για τον Τουρκικό εθνικισμό, σε σχέση με τις υπόλοιπες εφημερίδες της περιοχής.
Για την Ελλάδα όμως είναι ντροπή και για άλλη μια φορά τίθεται το ερώτημα «ποιός πραγματικά έχει τον πρώτο ρόλο σε αυτά τα θέματα στην περιοχή, η Ελλάδα ή η Τουρκία;»
Εάν το ερώτημα σας φαίνεται υπερβολικό, τότε απαντήστε μας γιατί ακολουθήθηκε μεθόδευση με στόχο να αποκλειστεί η μοναδική Πομάκικη εφημερίδα;
Ποιό μήνυμα τελικά στέλνει μια τέτοια κίνηση στους Πομάκους της Ελληνικής Θράκης και ποιό μήνυμα στους καταπιεστές τους;»
Αγαπητοι πατριώτες,
Πρέπει όλοι να στηρίξουμε την Πομάκικη εφημερίδα των αδελφών μας Πομάκων!
Για όσους δεν γνωρίζουν η Ζαγάλισα (Αγάπη) υπήρξε η πρώτη εφημερίδα των Πομάκων.
Η φωνή όλων αυτών που αντιστέκονται στον τουρκικό επεκτατισμό.
Πολεμήθηκε με οργή και φανατισμό από τους τουρκόφρονες μουσουλμάνους.
Ενέδρες στους ταχυδρόμους που την μοίραζαν στα χωριά της Θράκης, δημόσια καταστροφή της εφημερίδας, ύβρεις και απειλές στους συντελεστές της εφημερίδας.
Υπήρχαν όμως και αυτοί που δεν υποχώρησαν και συνέχισαν να διαδίδουν την εφημερίδα χέρι με χέρι.
Η πολεμική ενάντια στην εφημερίδα ανάγκασε τους συντάκτες της να διακόψουν την κυκλοφορία το 2001.
Όμως το πνεύμα της παράδοσης, της αντίστασης και του αγώνα ενάντια στον τουρκικό επεκτατισμό συνεχίζεται σήμερα με την νέα έκδοση της εφημερίδας μετά από αρκετά χρόνια.
Φέρνει το μήνυμα της ελπίδας σε όλους εκείνους που αντιστέκονται στην Νέα Τάξη.
Στηρίξτε την Πομακική εφημερίδα διαδώστε την φωνή των αδερφών μας Πομάκων ενισχύστε το μέτωπο της αντίστασης στον τουρκικό επεκτατισμό.
Για επικοινωνία με την εφημερίδα Ζαγάλισα Email: kepoer@yahoo.gr

Read more...

Αμφισβητείται ανοιχτά πλέον από την Άγκυρα η ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο


Ο περίπλους των ελληνικών νησιών από την τουρκική κορβέτα TCG BAFRA και η επεισοδιακή διέλευσή της από το στενό του Καφηρέα, οι συνεχείς παρενοχλήσεις του ελληνικού αεροσκάφους του Λιμενικού που επιτηρεί στην περιοχή του Φαρμακονησίου και η ρητή πλέον αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί του συγκεκριμένου νησιού δυσκολεύουν τις προσπάθειες της Αθήνας που έχει επενδύσει πολλά στην επαναπροσέγγιση με την Αγκυρα.
Το γεγονός ότι αρκούσε η έστω και λανθασμένη πληροφόρηση σχετικά με το περιστατικό της παρενόχλησης του ελληνικού εμπορικού σκάφους «Αρχάγγελος» από την τουρκική κορβέτα ώστε να προκληθεί μίνι κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών και να οδηγηθούμε στην ακύρωση των επισκέψεων δύο Ελλήνων υπουργών στην Αγκυρα, αποδεικνύει πόσο λεπτό είναι το σκοινί στο οποίο ισορροπούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Η Αθήνα συνεχίζει παρ’ όλα αυτά να στέλνει αντιφατικά μηνύματα, καθώς το πρωί της Τετάρτης ο μεν κ. Χρυσοχοΐδης ανακοίνωνε επίσημα ότι ακυρώνει τη μετάβασή του στην Αγκυρα, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας ανέβαλε την επίσκεψή του στην τουρκική πρωτεύουσα και την επομένη ακριβώς, έπειτα από συνάντηση του υπουργού επικρατείας Χ. Παμπούκη με τον Τούρκο ομόλογό του Ε. Μπαγίς γίνεται γνωστό ότι όλα «βαίνουν καλώς» και συνεχίζεται κανονικά η προετοιμασία της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα τον Ιούνιο.

Τεστ αντοχών
Με τη στάση της, όμως, η ελληνική κυβέρνηση δίνει την ευκαιρία στην Αγκυρα να συνεχίσει να δοκιμάζει τις αντοχές της, είτε στο στρατιωτικό επίπεδο στο Αιγαίο είτε στο διπλωματικό.
Στο Αιγαίο η ελληνική πλευρά δείχνει ανέτοιμη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την προσπάθεια της Αγκυρας να δημιουργήσει διαπραγματευτικό «κεκτημένο» με την έμπρακτη αμφισβήτηση της εδαφικής κυριαρχίας σε νησιά όπως το Φαρμακονήσι (σε μια προσπάθεια ανανέωσης της θεωρίας των γκρίζων ζωνών),του εναέριου χώρου, της δικαιοδοσίας εντός του FIR Αθηνών, αλλά και της προβολής της διεκδίκησης αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου.
Αλλά και σε διπλωματικό επίπεδο η τουρκική κυβέρνηση τεστάρει την Αθήνα ακόμη και με συμβολικές κινήσεις και δεν είναι τυχαίο ότι ενώ είχε κανονιστεί η επίσκεψη του κ. Δρούτσα στην Αγκυρα την Μεγάλη Τετάρτη, ο κ. Νταβούτογλου είχε προγραμματίσει να επισκεφθεί την Πέμπτη και την Παρασκευή τα Σκόπια, που επιδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία προβολής των... «δικαίων» της «Μακεδονίας».
Μέσα σε αυτό το απολύτως προβληματικό κλίμα δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά για την εμμονή της Αθήνας να ξεκινήσει τον εφ’ όλης της ύλης διάλογο τον οποίο έχει προτείνει ο Τούρκος πρωθυπουργός, με δεδομένο μάλιστα ότι η διαπραγματευτική ισχύς της χώρας είναι πλήρως περιορισμένη λόγω της οικονομικής κρίσης.
Εξάλλου βασική προϋπόθεση για να υπάρξει στοιχειώδης σύγκλιση μεταξύ των δύο χωρών ώστε να συνταχθεί συνυποσχετικό και να παραπεμφθεί στη Χάγη η διαφορά της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, είναι να υπάρχει συμφωνημένο εδαφικό-συνοριακό καθεστώς μεταξύ των δύο χωρών. Διαφορετικά, μάλλον θα είναι δύσκολο για την οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση να ανακοινώσει ότι εναποθέτει τον καθορισμό της εθνικής κυριαρχίας σε ένα δικαστικό όργανο, ακόμη και του κύρους του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
Μέχρι στιγμής πάντως η Αγκυρα κάθε άλλο παρά δείχνει διατεθειμένη να αποδεχθεί το στάτους κβο του Αιγαίου, οδηγώντας έτσι εν τη γενέσει της σε αδιέξοδο κάθε ειλικρινή προσπάθεια εξομάλυνσης των Ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Read more...

Η ασφαλής τακτική της Άγκυρας


Επικίνδυνη διολίσθηση των σχέσεων Αθηνών - Αγκύρας παρατηρείται εδώ και αρκετό καιρό, με αποτέλεσμα να διερωτώνται κάποιοι μήπως υπάρχει κίνδυνος μετατροπής μίας πολυετούς ελεγχομένης εντάσεως σε κρίση σοβαρότατη, όπως συνέβη στο παρελθόν - τον Μάρτιο του 1987 με τις έρευνες πετρελαίου στο Αιγαίο, το 1996 με τα Ιμια και τρία χρόνια αργότερα με την υπόθεση του Κούρδου ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
Οι τρεις προαναφερθείσες κρίσεις είχαν ως συνέπεια την εκδήλωση στο διπλωματικό επίπεδο μιας βίαιης κινητικότητος, βλαπτικής των ελληνικών συμφερόντων, σε ορισμένες περιπτώσεις. Η κρίση του 1987 είχε ως συνέπεια την αποχή της Ελλάδος από έρευνες πετρελαίου σε όλο το Αιγαίο, αλλά ταυτόχρονα και μία παραγωγική προσέγγιση των δύο κρατών, που κατέληξε στην υπογραφή Μέτρων Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης, τα οποία ενίοτε τηρούνται και συχνότατα παραβιάζονται από την τουρκική πλευρά.

Η κρίση των Ιμίων οδήγησε στην εισαγωγή των «γκρίζων ζωνών» στο πακέτο των ελληνοτουρκικών διαφορών και κυρίως στην υπογραφή της ούτως ειπείν «συμφωνίας» της Μαδρίτης του 1997, με την οποία αναγνωρίζονταν «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Η υπόθεση Οτσαλάν το 1999 τραυμάτισε μεν ηθικά την Ελλάδα, αλλά έδωσε τη δυνατότητα στον τότε υπουργό Εξωτερικών κ. Γιώργο Παπανδρέου να αναστρέψει πλήρως την πολιτική του ΠΑΣΟΚ έναντι της Τουρκίας. Η συγκυρία της εποχή εκείνης ώθησε την ελληνική κυβέρνηση στην απόφαση να στηρίξει πλήρως τον εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας, με την ελπίδα ότι η προοπτική αυτή θα αλλοίωνε την εξωτερική πολιτική της Αγκυρας έναντι της Ελλάδος. Οι προσδοκίες φυσικά διαψεύσθηκαν. Παρά ταύτα, στη σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι του 1999, η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε την ύπαρξη «συνοριακών» διαφορών με την Τουρκία.
Συνοψίζοντας -και φυσικά απλοποιώντας- η Τουρκία ικανοποίησε κάποιες από τις βασικές επιδιώξεις της δίχως να διακινδυνεύσει δυναμικές ενέργειες. Από τη στιγμή, λόγου χάριν, που η κυβέρνηση του κ. Κώστα Σημίτη αναγνώρισε το 1997 την ύπαρξη «ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας στο Αιγαίο, η Αγκυρα κάλλιστα θεωρεί ότι τα πολεμικά της πλοία μπορεί να διαπλέουν τα διεθνή χωρικά ύδατα έξω από την Κέα και το Σούνιο.
Εάν επιχειρούσε να εντοπίσει κάποιος μία σημαντική διαφορά στην πολιτική συμπεριφορά της Αθήνας και της Αγκυρας θα έλεγε ότι η ελληνική πλευρά αντιμετωπίζει κάθε ρύθμιση που γίνεται υπό πίεση ως μία παροδική εξέλιξη, που δημιουργεί στιγμιαίο αίσθημα ανακουφίσεως. Αντίθετα, η τουρκική πλευρά οικοδομεί και εφαρμόζει πολιτική επί των αποφάσεων ή ρυθμίσεων που διαμορφώνονται υπό πίεση.
Οι εξελίξεις που διαγραμματικά αναφέρθηκαν προηγουμένως, έχουν οδηγήσει σε μία de facto εδραίωση των θέσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο· από την άποψη αυτή η Αγκυρα δεν έχει κανέναν λόγο να σπεύσει να «εκμεταλλευθεί» με βίαια μέσα την οικονομική κρίση στην οποία βυθίσθηκε η Ελλάδα, προς εξασφάλιση νέου πλεονεκτήματος. Απλώς η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει, παρακάμπτοντας τα επιφαινόμενα που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, να επικεντρώσει την προσοχή της στην ουσία των προβλημάτων της χώρας μας με την Τουρκία.

Read more...

Τουρκικό πρόγραμμα "Μακρινός Ορίζων" και κοντόφθαλμη ελληνική πολιτική


Mία διαφορετική εκδοχή για τις συνεχιζόμενες διελεύσεις σκαφών του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού (TDK) στη καρδιά του Αιγαίου, δίνει σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας Realnews. Σύμφωνα με αυτό, η Άγκυρα αξιοποιεί τα πολεμικά της πλοία ως δυνητικούς στόχους για τη δοκιμή του νέου Κέντρου Ελέγχου Ναυτικής Επιτήρησης και Παρακολούθησης Πλοίων "Μεγάλος Ορίζοντας" (Uzun Ufuk), η πρώτη φάση του οποίου ολοκληρώθηκε πρόσφατα. Το προηγμένο σύστημα ναυτικής επιτήρησης αποτελείται από σειρά επίγειων και εναέριων αισθητήρων και συγκεκριμένα από δίκτυο επίγειων ραντάρ έρευνας επιφανείας και συστημάτων ηλεκτρονικών μέτρων υποστήριξης (ESM), διάταξη οπτικών μέσων επιτήρησης (LLTV/IR) καθώς και ολοκληρωμένο σύστημα επικοινωνιών και ζεύξης δεδομένων με σκάφη επιφανείας του ΤDK και της Toυρκικής Ακτοφυλακής (SG), παρέχοντας τη δυνατότητα στην Άγκυρα να έχει επί 24ωρου βάσης ενιαία τακτική εικόνα για ολόκληρο το Αιγαίο. Σε δεύτερη φάση αναμένεται βέβαια περαιτέρω αναβάθμιση της τουρκικής ικανότητας επιτήρησης, αναγνώρισης και συλλογής πληροφοριών με την απόκτηση Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (UAV) και αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας CN-235MPA ή την εκτόξευση του κατασκοπευτικού δορυφόρου Gokturk.


Προτάσσοντας τη τεχνολογική υπεροχή της έναντι της Ελλάδας, η Τουρκία θα διεκδικήσει μεγαλύτερη εμπλοκή στον ευαίσθητο τομέα της Έρευνας & Διάσωσης (SAR), ανακτώντας τον έλεγχο του εναέριου και θαλάσσιου χώρου του Αιγαίου μέχρι τον 25ο Μεσημβρινό. Υπενθυμίζεται ότι αυτή τη περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη η διαπραγματευση για τον καθορισμό των περιοχών ευθύνης των ελληνικών και τουρκικών ραντάρ στο πλαίσιο της νέας Δομής του ΝΑΤΟ.
Αντιθέτως, η ελληνική πλευρά κατάφερε να απωλέσει όλα τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας (ΑΦΝΣ) του Πολεμικού Ναυτικού και να οδηγήσει το Λιμενικό Σώμα (ΛΣ) στα πρόθυρα της διάλυσης. Αν και έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση από το Γ΄ ΚΠΣ, καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει στην προκήρυξη του διεθνούς διαγωνισμού για την υλοποίηση τη Β΄ φάσης εγκατάστασης του VTMIS σε ολόκληρο το Αιγαίο, την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα! Το ηλεκτρονικό πληροφοριακό σύστημα ελέγχου της θαλάσσιας κυκλοφορίας VTMIS (Vessel Traffic Management Information Services), που από το 2004 είναι εγκατεστημένο στον Πειραιά, την Πάτρα, την Κέρκυρα και την Ηγουμενίτσα δίνει εικόνα στο Εθνικό Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου Θαλάσσιας Κυκλοφορίας, που λειτουργεί καθ' όλη τη διάρκεια του 24ώρου, μέσω μικροκυματικών ζεύξεων από 11 μη επανδρωμένους σταθμούς αισθητήρων, 5 περιπολικά σκάφη του ΛΣ και 7 περιφερειακά λιμεναρχεία της χώρας. Με απλά λόγια, το ΛΣ έχει ολοκληρωμένη εικόνα για τις ρότες μεγάλων εμπορικών πλοίων σε περιοχές πλησίον της ηπειρωτικής, όχι όμως και για τα νησιά Λήμνο, Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω, Ρόδο, στη Σητεία και στη Νεάπολη Βοιών.

Read more...

Εγκύκλιος τουρκικού υπουργείου Παιδείας για μειονοτικά σχολεία


Σημαντική αλλαγή στις υπηρεσιακές υποθέσεις των μειονοτικών σχολείων στην Τουρκία περιλαμβάνει εγκύκλιος του τουρκικού υπουργείου παιδείας, με την οποία περιορίζονται αισθητά οι εξουσίες του Tούρκου υποδιευθυντή, ο οποίος μέχρι σήμερα είχε περισσότερες υπηρεσιακές εξουσίες σε σχέση με τον - μειονοτικό - διευθυντή της κάθε σχολής.

Με εγκύκλιό του που φέρει την ημερομηνία 24 Μαρτίου 2010, η διεύθυνση ιδιωτικών σχολών του τουρκικού υπουργείου παιδείας αλλάζει το τμήμα εκείνο της «οδηγίας περί υπηρεσιακών και πειθαρχικών ζητημάτων» των συγκεκριμένων μειονοτικών σχολείων.

Με βάση την οδηγία αυτή, μέχρι σήμερα ο υπ' αριθμόν 1 υπηρεσιακός προϊστάμενος ήταν ο υποδιευθυντής, όπως επίσης ήταν υπηρεσιακός προϊστάμενος των τουρκικής καταγωγής εκπαιδευτικών τουρκικών μαθημάτων αλλά και των μειονοτικών εκπαιδευτικών.

Με τη νέα ρύθμιση, άμεσος υπηρεσιακός προϊστάμενος του Τούρκου υποδιευθυντή έγινε ο μειονοτικός διευθυντής, ο οποίος έγινε δεύτερος στη σειρά υπηρεσιακός προϊστάμενος των τουρκικής καταγωγής εκπαιδευτικών, κατάσταση η οποία δεν υπήρχε στο προηγούμενο καθεστώς.

Τέλος, ο μειονοτικός διευθυντής έγινε πρώτος στη σειρά προϊστάμενος των μειονοτικών εκπαιδευτικών, ενώ ο υποδιευθυντής ορίστηκε δεύτερος. Ο θεσμός όμως του Τούρκου υποδιευθυντή παραμένει.

Σημειώνεται ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, σε επιστολή που είχε επιδώσει στον Τούρκο υπουργό παιδείας Χουσεΐν Τσελίκ στις 30 Οκτωβρίου 2003 σχετικά με τα ελληνικά μειονοτικά σχολεία, είχε αναφερθεί και στα προβλήματα που προκαλεί ο εν λόγω θεσμός.

Ο διορισμός Τούρκου υποδιευθυντή στα (ελληνικά, αρμενικά και εβραϊκά) μειονοτικά σχολεία στην Κωνσταντινούπολη είχε θεσμοθετηθεί το 1937, για να καταργηθεί το 1949 και να επανέλθει το 1962 με σχετικές εγκυκλίους της διεύθυνσης ιδιωτικών σχολών.

Read more...

Νέα Διεύθυνση "Αποδήμων Τούρκων" και για τη Θράκη;


Νομοσχέδιο που προβλέπει τη σύσταση Διεύθυνσης Αποδήμων Τούρκων και Συγγενικών Ομάδων» υπερψήφισε χθες η Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Η διεύθυνση θα ασχολείται με τα ζητήματα των Τούρκων υπηκόων που ζουν στο εξωτερικό, αλλά και θα καλλιεργεί τις σχέσεις με τις ομάδες που θεωρούνται «ομοεθνείς» και «συγγενικές» προς το τουρκικό έθνος (όπως και εάν θεωρηθεί πως καθορίζεται η εν λόγω συγγένεια).

Η διεύθυνση θα επιχειρεί, μέσω δικτύου επαφών με τις εν λόγω ομάδες, να προσφέρει λύσεις στα προβλήματά τους, ενώ θα ενεργεί για να προωθεί τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές τους σχέσεις με την Τουρκία. Θα μεριμνά παράλληλα ώστε οι φοιτητές από τις εν λόγω κοινότητες να συνεχίζουν, εφόσον επιθυμούν, τις σπουδές τους στα δημόσια πανεπιστήμια της Τουρκίας, παρέχοντάς τους υποτροφίες και στέγη.

Η νέα διεύθυνση θα λειτουργεί υπό το πρωθυπουργικό γραφείο, ενώ θα αποτελεί ιδιαίτερο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, θα διαθέτει ιδιαίτερο προϋπολογισμό και θα απασχολήσει 101 άτομα, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου. Ο νόμος προβλέπει τη δυνατότητα η διεύθυνση να ανοίξει τοπικά γραφεία στην αλλοδαπή, τα οποία θα συντονίζουν τις δράσεις της και θα παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τις ανάγκες και τα προβλήματα της τοπικής τουρκικής ή «συγγενικής» κοινότητας.

Το νομοσχέδιο για τη σύσταση της διεύθυνσης στήριξε το Κίνημα Εθνικιστικής Δράσης, αλλά και πολλοί βουλευτές της κεμαλικής αντιπολίτευσης. Πέραν του εύλογου ενδιαφέροντος για τα εκατομμύρια των Τούρκων μεταναστών στην Ευρώπη, θεωρείται από τώρα βέβαιο ότι η διεύθυνση θα αναπτύξει ιδιαίτερη δραστηριότητα μεταξύ των Τουρκοκυπρίων και των Αζέρων, ενώ ανάμεσα στις «συγγενικές» κοινότητες που θα περιέλθουν στο πεδίο δράσης της συγκαταλέγονται, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, οι μουσουλμανικές κοινότητες των Βαλκανίων, οι τουρκόφωνοι της Κεντρικής Ασίας και οι Τουρκμένοι του Ιράκ.

Η σύσταση της επιτροπής αποτελεί άλλη μία εκδήλωση της «νεο-Οθωμανικής» πολιτικής της κυβέρνησης Έρντογαν. Ένα από τα ζητήματα που προκαλεί νευρικότητα στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία είναι το κατά πόσον η κυβέρνηση Έρντογαν σκοπεύει να «χρησιμοποιήσει» τις μουσουλμανικές κοινότητες των Βαλκανίων, τουρκόφωνες και μη, για να αυξήσει την πολιτική της επιρροή στο εσωτερικό των χωρών όπου διαμένουν.

Ελληνική διπλωματική πηγή ήδη εξέφρασε στο newstime.gr την ανησυχία της για την εξέλιξη. «Δεν αποτελεί καλό νέο για την Ελλάδα, καθώς αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο η προσπάθεια της Τουρκίας να θέσει υπό τον ολοκληρωτικό της έλεγχο τη μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης» εκτίμησε η εν λόγω πηγή. Ταυτόχρονα, ισχυρίσθηκε πως οι συνεχείς παρεμβάσεις της διεύθυνσης στον κυπριακό βορρά θα έθεταν ένα ακόμη εμπόδιο στην όρθωση ανεξάρτητης τουρκοκυπριακής φωνής.

Το ενδεχόμενο η διεύθυνση να εστιάσει την προσοχή της στους μουσουλμάνους των Βαλκανίων, τους Τουρκοκυπρίους και Αζέρους και τους Τουρκμένους του Ιράκ ενισχύεται και από το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει κατορθώσει να οικοδομήσει στις τουρκόφωνες δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας όσο ισχυρά πολιτικά και οικονομικά ερείσματα όσο θα επιθυμούσε. Παρά τη σχετική φιλοδοξία και τις προσπάθειες της περιόδου Οζάλ, η περιοχή παραμένει υπό την ακλόνητη επιρροή της Μόσχας.

Read more...

Αναγνώριση του Ιρακινού Κουρδιστάν απο την Άγκυρα


Σημαντική είδηση, πλην όμως πέρασε «στα ψιλά γράμματα» των τουρκικών εφημερίδων: η Άγκυρα αναγνώρισε επίσημα την αυτόνομη Κουρδική οντότητα στο Βόρειο Ιράκ και απέστειλε πρόξενο στην Αρμπίλ, την πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν. Πρώτος πρόξενος τοποθετήθηκε ο Αϊντίν Σελτζέν, που είχε υπηρετήσει στην πρεσβεία της Ουάσιγκτον.

Το άνοιγμα του προξενείου αποτέλεσε πρώτο βήμα προς την εφαρμογή απόφασης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, που στοχεύει στην «καλλιέργεια στενότερων και καλύτερων σχέσεων» με την αυτόνομη κουρδική κυβέρνηση. Ο φιλοκυβερνητικός τύπος το χαρακτήρισε άλλο ένα βήμα στη θέση του Τούρκου υπουργού εξωτερικών Νταβούτογλου «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες».

Στο άνοιγμα του προξενείου συναίνεσε και την κίνηση ενθάρρυνε και η κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ. Η θητεία του Σελτζέν ξεκίνησε στις 15 Μαρτίου, μία εβδομάδα μετά τις εκλογές στο Ιράκ, και ο νεαρός διπλωμάτης είχε σειρά επαφών με τον πρόεδρο της αυτόνομης κουρδικής οντότητας Μασούντ Μπαρζανί και κυβερνητικά στελέχη.

Ο Σελτζέν δήλωσε πως η παρουσία του στοχεύει να διευκολύνει την καλλιέργεια ακόμη στενότερων οικονομικών και πολιτικών σχέσεων ανάμεσα στην Κουρδικής και Τουρκική πλευρά. «Και οι δύο πλευρές έχουμε την απαραίτητη πολιτική βούληση για να εντείνουμε τη συνεργασία μας σε όλα τα επίπεδα» σημείωσε κατά τη συνάντησή του με το Μπαρζανί. Ο Τουρκικός τύπος σημειώνει πως η οικονομία της κουρδικής περιοχής βρίσκεται στα χέρια τουρκικών επιχειρήσεων, που εδώ και καιρό πίεζαν για την εξομάλυνση και επισημοποίηση των διμερών σχέσεων. Ευχή του τουρκικού εμπορικού κόσμου, που βλέπει την κουρδική περιοχή ως «χώρα ευκαιριών», είναι η αύξηση του όγκου των συναλλαγών. Οι Τούρκοι εξαγωγείς στοχεύουν να χρησιμοποιήσουν το Κουρδιστάν ως βάση για την εμπορική διείσδυση στο υπόλοιπο Ιράκ, όπου όμως ελλείπει το κλίμα ασφάλειας του κουρδικού θύλακα.

Ο Σελτζέν δήλωνε πως ο Ταγίπ Έρντογαν υπέγραψε μνημόνιο 40 σημείων κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Ιράκ, τα οποία στοχεύουν στην «πλήρη οικονομική και πολιτική αφομοίωση» των δύο χωρών.

Read more...

Μπαγίς: Κατηγορηματικά όχι σε "ειδική σχέση" με ΕΕ


Η τουρκική κυβέρνηση απορρίπτει με κατηγορηματικό τρόπο κάθε συζήτηση για τη δημιουργία «ειδικής σχέσης» με την ΕΕ, δήλωσε χτες, παραμονή της άφιξης στην Τουρκία της Γερμανίδας Καγκελαρίου Αγγελας Μέρκελ, ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας, επικεφαλής των διαπραγματεύσεων με την ΕΕ Εγκεμέν Μπαγίς. «Η έννοια της ειδικής αυτής σχέσης δεν υπάρχει πουθενά, δεν έχει νομική υπόσταση» τόνισε ο Τούρκος αξιωματούχος. Οπως σημείωσε μπορεί η κ. Μερκελ να έχει ήδη προαναγγείλει ότι η «ειδική σχέση» θα είναι ένα από τα θέματα που θα συζητήσει στην Τουρκία, ωστόσο, όπως ανέφερε, αυτό που θα μπορούσε να συζητηθεί είναι «η δημιουργία ειδικής σχέσης σε διμερές επίπεδο», υπογραμμίζοντας παράλληλα τις ιδιαίτερα σημαντικές οικονομικές σχέσεις Τουρκίας - Γερμανίας και την παρουσία στη Γερμανία μεγάλης ομάδας Τούρκων πολιτών με διπλή υπηκοότητα (τουρκική και γερμανική), καθώς και τον μεγάλο αριθμό Γερμανών πολιτών που επισκέπτονται και ζουν στην Τουρκία.

Πρόσθεσε δε ότι «στις 120 σελίδες του ευρωπαϊκού κεκτημένου δεν υπάρχει πουθενά η έννοια της ειδικής σχέσης», και ανέφερε ότι η ΕΕ αναγνωρίζει τρεις ομάδες κρατών, τις υποψήφιες χώρες, τις υπό διαπραγμάτευση χώρες και τις χώρες μέλη. «Δεν υπάρχει καμιά άλλη κατηγορία χώρων. Αν στο μέλλον οι χώρες-μέλη της ΕΕ αποφασίσουν να δημιουργήσουν μια καινούργια κατηγορία που θα ονομάζεται ‘χώρες ειδικής σχέσης’ και ορισμένες από αυτές ενταχθούν σε αυτή την κατηγορία, τότε θα έχουμε κάτι να συζητήσουμε'', σημείωσε ο κ. Μπαγίς.
«Μας ενοχλεί και μας προσβάλλει να τίθενται σε συζήτηση θέματα που δεν υπάρχουν»,κατέληξε.

Read more...

Διπλωματία, όχι κυρώσεις


Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας απέρριψε κατηγορηματικά την ιδέα της επιβολής νέων κυρώσεων σε βάρος του Ιράν. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αντιτίθεται ανοικτά στην Άγγελα Μέρκελ, όσον αφορά στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, τονίζοντας ότι "πρώτα οφείλουμε να προσπαθήσουμε να βρούμε μια διπλωματική λύση". Από την πλευρά της η Μέρκελ επανέλαβε τη θέση της χώρας της: "Αν το Ιράν δεν επιδείξει διαφάνεια στα θέματα της πυρηνικής ενέργειας, πρέπει επίσης να σκεφτούμε την πιθανότητα των κυρώσεων". Στο μεταξύ, ο Ερντογάν απέρριψε για άλλη μια φορά ότι οι σφαγές Αρμενίων επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στις αρχές του 20ου αιώνα, ήταν "γενοκτονία," λέγοντας ότι επρόκειτο για μια "μάχη" μεταξύ Αρμενίων και Τούρκων και επανέλαβε έμμεσα την απειλή να απελαθούν χιλιάδες Αρμένιοι που εργάζονται παράνομα στην Τουρκία.Το Παρίσι, η Οτάβα και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνωρίζουν τη "γενοκτονία" των Αρμενίων. Στις αρχές Μαρτίου η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του αμερικανικού Κογκρέσου όπως και το κοινοβούλιο της Σουηδίας ενέκριναν το παραπάνω ψήφισμα.



Read more...

Ο Ερντογάν και το νέο παιχνίδι με τη φωτιά...


Η τουρκική δικαιοσύνη ανάμεσα στον εκδημοκρατισμό και τη χειραγώγηση - Η Τουρκία είναι (πάλι) χωρισμένη στα δύο. Πάντα αυτή η χώρα διχαζόταν με το παραμικρό. Τώρα, όμως, ο διχασμός είναι πιο ακραίος. Οι απόψεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1982, γνωστού και ως «Σύνταγμα των πραξικοπηματιών», που επιδιώκει η κυβέρνηση Ερντογάν, είναι τόσο αντίθετες, που θεωρείται απίθανο να υπάρξει συμβιβασμός.

Σύμφωνα με τη μια πλευρά (κυβέρνηση), η συνταγματική αναθεώρηση θα οδηγήσει στον εκδημοκρατισμό της χώρας. Υπογραμμίζει ότι η καλή αρχή που έγινε με τις ένοπλες δυνάμεις, να περιοριστεί ο λόγος τους στην πολιτική, μπορεί να εφαρμοστεί και στη δικαιοσύνη κι ότι εν πάση περιπτώσει οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες για την εναρμόνιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την άλλη πλευρά (αντιπολίτευση), η συνταγματική αναθεώρηση οδηγεί την Τουρκία στην καταστροφή. Η δικαιοσύνη γίνεται όμηρος του ΑΚΡ που προσπαθεί να δημιουργήσει το δικό του θεσμό. Το κυβερνών κόμμα προστατεύει τον εαυτό του από μία πιθανή εκστρατεία εναντίον του στο μέλλον και από ένα «κυνήγι κλεισίματος» εκ μέρους του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Ενώ η μία πλευρά πιστεύει ότι το πακέτο μεταρρυθμίσεων πάει να «αφοπλίσει» το Συνταγματικό Δικαστήριο, η άλλη προειδοποιεί ότι θα ζητήσει από το λαό να αποφασίσει. Η εκατέρωθεν επιχειρηματολογία είναι τόσο περίπλοκη και αντιφατική, που ο νους του μέσου Τούρκου έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Το μήλον της Έριδος
Η θύελλα, που σαρώνει τη γειτονική χώρα μία ημέρα πριν από την κατάθεση από την κυβέρνηση του ΑΚΡ τού πακέτου με τα 23 προς αναθεώρηση άρθρα του συντάγματος στην τουρκική εθνοσυνέλευση, δεν τρομάζει καμιάν από τις πλευρές, γιατί πολύ απλά αυτό επιδίωκαν.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός για να κερδίσει τον τίτλο του μεταρρυθμιστή και η αντιπολίτευση τον τίτλο του προασπιστή των θεσμών. Το πακέτο συνταγματικών μεταρρυθμίσεων του κυβερνώντος κόμματος στοχεύει πρώτα απ' όλα στο να οικοδομήσει επαρκή όρια ασφαλείας, που θα του επιτρέψουν να εμποδίσει μία νέα υπόθεση κλεισίματος εναντίον του και, δεύτερον, στη μεταρρύθμιση εξολοκλήρου της δικαιοσύνης, αλλάζοντας τη δομή της και περιορίζοντας τη δικαιοδοσία της μόνο σε αυτή στην οποία ετάχθη, δηλαδή τη δικαστική. Το ΑΚΡ προσπαθεί να αλλάξει τη σύνθεση συγκεκριμένα των ανώτατων δικαστικών οργάνων. Αφενός μεν του Συνταγματικού Δικαστηρίου, αυξάνοντας τα μέλη του από 11 σε 19, και αφετέρου δε του Ανώτατου Συμβουλίου Δικαστών και Εισαγγελέων (ΑΣΔΕ), από 5 σε 21.

Συνταγματικό Δικαστήριο
Σύμφωνα με την υπάρχουσα σύνθεση, από τα 11 μέλη του Συνταγματικού Δικαστηρίου, τα τέσσερα προέρχονται από τον Άρειο Πάγο και το Συμβούλιο της Επικρατείας (δύο από το κάθε δικαστήριο). Στο πακέτο του ΑΚΡ το Συμβούλιο της Επικρατείας θα συνεχίσει να στέλνει δύο μέλη, αλλά ο Άρειος Πάγος τρία. Το Ανώτατο Στρατοδικείο διαθέτει προς το παρόν μία έδρα στο Συνταγματικό, αλλά με το νέο νόμο δεν θα υπάρχει κανένας στρατοδίκης. Το Λογιστήριο του Κράτους διαθέτει επίσης δύο έδρες, αλλά προτείνεται μία. Η μοναδική έδρα του Ανώτατου Συμβουλίου Εκπαίδευσης θα αυξηθεί σε τρεις. Οι τρεις έδρες των δικηγόρων και των εισηγητών του Συνταγματικού Δικαστηρίου θα αυξηθούν σε πέντε. Οι δικηγορικοί σύλλογοι προς το παρόν δεν διαθέτουν καμία έδρα, αλλά σύμφωνα με το σχέδιο του ΑΚΡ, θα αποκτήσουν μία. Επιπλέον, σύμφωνα με το σχέδιο, δύο έδρες θα δοθούν σε «πολίτες» (ακαδημαϊκούς κ.λπ.), που θα επιλέγονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σύμφωνα, επομένως, με τη μεταρρύθμιση που ετοιμάζει το ΑΚΡ, από τα 19 μέλη, τα 16 θα διορίζονται από σχετικά με τη δικαιοσύνη όργανα (όχι μόνο δικαστές), από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τρία θα διορίζονται από τη Βουλή. Ενισχύεται κατά πολύ ο αριθμός των μη δικαστών-μελών και αυτό άλλωστε είναι η βασική κατηγορία κατά της κυβέρνησης Ερντογάν, ότι δηλαδή τοποθετεί εξωδικαστικά μέλη, που υπάρχουν υποψίες ότι θα είναι «δικοί» της άνθρωποι. Επίσης, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας θα αποτελείται από τρία τμήματα. Το σημαντικό είναι ότι οι πολίτες θα έχουν το δικαίωμα να απευθύνονται κατευθείαν στο Συνταγματικό Δικαστήριο για υποθέσεις τους, αφού όμως έχουν εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα. Καταδίκες εναντίον υπουργών, πρωθυπουργού και ανώτατων κυβερνητικών στελεχών θα μπορούν να εφεσιβάλλονται. Για την ακύρωση συνταγματικών μεταρρυθμίσεων, αποφάσεων περί κλεισίματος πολιτικών κομμάτων ή επιβολής προστίμων σε κόμματα θα απαιτείται ενισχυμένη πλειοψηφία, δηλαδή ψήφος από τα 2/3 των μελών του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Επιπλέον, αν υιοθετηθεί το σχέδιο, το Συνταγματικό Δικαστήριο δεν θα διαθέτει αντιπρόεδρο. Οι δικαστές θα είναι όλοι τους ισότιμα μέλη.


Η σύνθεση του Ανώτατου Συμβουλίου Δικαστών και Εισαγγελέων
ΑΝ ΚΑΙ οι μεταρρυθμίσεις που προτείνονται είναι πολλές, ωστόσο εκείνη που -σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Μεχμέτ Αλί Μπιράντ- «πρόκειται να χυθεί αίμα τους επόμενους μήνες», είναι εκείνη που αφορά στη σύνθεση του Ανώτατου Συμβουλίου Δικαστών και Εισαγγελέων (ΑΣΔΕ). Με βάση το Σύνταγμα του ’82, τα μέλη του ΑΣΔΕ είναι 7, πέντε δικαστές και δύο μέλη της κυβέρνησης, ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο γενικός γραμματέας. Η κυβέρνηση θέλει να αυξήσει τον αριθμό των μελών σε 21, προκειμένου να συμμετέχουν στο ανώτατο δικαστικό όργανο περισσότερα «λαϊκά» μέλη, όχι μόνο δικαστές, δηλαδή, αλλά δικηγόροι, ακαδημαϊκοί κ.λπ. Σύμφωνα με την υπάρχουσα δομή, οι πέντε δικαστές του ΑΣΔΕ αποφασίζουν και διορίζουν όλα τα μέλη των δικαστηρίων της Τουρκίας, με αποτέλεσμα η δικαιοσύνη να ελέγχεται -κατά την κυβέρνηση- από μία «κλίκα» ανθρώπων της παλαιάς σχολής ή άλλως κεμαλικής νοοτροπίας. Ο Τούρκος υπουργός Δικαιοσύνης, Σεντάτ Εργκίν, σε συνέντευξή του προς τους ξένους ανταποκριτές πριν από μια εβδομάδα στην Κωνσταντινούπολη, δεν δίστασε, μάλιστα, να κάνει λόγο για «Κράτος Δικαστών», που ελέγχει μέχρι και την πολιτική ζωή της χώρας, έχοντας τη δικαιοδοσία να καταργεί νόμους της Βουλής και να κλείνει κόμματα. Στο νέο τουρκικό σύνταγμα υπάρχει ελάχιστη, όμως, πρόνοια για τα κοινωνικά δικαιώματα. Το δικαίωμα της απεργίας δεν επιτρέπεται και πάλι, παρά τις διακηρύξεις της κυβέρνησης περί προσπάθειας συμμόρφωσής της με τα ευρωπαϊκά στάνταρντς, ενώ παρέχεται το δικαίωμα της συλλογικής σύμβασης στους δημόσιους υπαλλήλους, με τον όρο όμως τον τελικό λόγο στις διαπραγματεύσεις να τον έχει ένα κυβερνητικό όργανο, η «Επιτροπή Διαιτησίας».


Αναθεώρηση ή εκλογές
Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ δεν σκοπεύει να συμβιβαστεί, ίσα-ίσα θα ήθελε να τινάξει στον αέρα σχεδόν όλο το εγχείρημα της κυβέρνησης, κατηγορώντας το ΑΚΡ ότι δημιουργεί μία νέα δικαιοσύνη «κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του». Αντίστοιχα η κυβέρνηση Ερντογάν, με «σημαία» την εναρμόνιση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, προσπαθεί να αφαιρέσει από τη δικαιοσύνη την αρμοδιότητα της προστασίας της αρχής της κοσμικότητας, ουσιαστικά της ανάμειξής της στη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία.
Το θέμα, βέβαια, είναι ότι ο κοσμικός χαρακτήρας της τουρκικού κράτους προσπαθεί να αλλάξει εδώ και χρόνια και στο πακέτο διαφαίνονται κάποιες τέτοιες προσπάθειες, όπως είναι η θεσμοθέτηση της παραπομπής των πραξικοπηματιών στη δικαιοσύνη, που απαγορεύει ρητά το ισχύον Σύνταγμα, αλλά οι υπόνοιες για το ποιος καθοδηγεί τα νήματα και σε τι αποσκοπεί αυτή η συνταγματική αναθεώρηση δημιουργεί φόβους και καχυποψία στα ευρύτερα στρώματα της τουρκικής κοινωνίας. Το δημοψήφισμα ή οι πρόωρες εκλογές, αν δεν υπάρξει συναίνεση, θα λύσει άραγε το δίλημμα του τουρκικού λαού;

Read more...

Έκρυψαν μυστική συνάντηση Παμπούκη - Μπαγίς!


Και ξαφνικά προέκυψε ελληνοτουρκική συνάντηση υψηλού επιπέδου, και μάλιστα μεταμεσονύχτια, στις Βρυξέλλες. Η συνάντηση αυτή έγινε γνωστή από την τουρκική πλευρά στην ενημέρωση των τούρκων δημοσιογράφων. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 25ης Μαρτίου στις Βρυξέλλες και λίγη μόνο ώρα μετά την ολοκλήρωση της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης, με το ελληνικό θρίλερ για οικονομική βοήθεια, υπήρξε συνάντηση του έλληνα υπουργού Επικρατείας Χάρη Παμπούκη (ο οποίος μετείχε στην αποστολή που συνόδευε τον πρωθυπουργό στις Βρυξέλλες) με τον τούρκο υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων κ. Μπαγίς. Σύμφωνα μάλιστα με την τουρκική πλευρά, προς το τέλος της συνάντησης παρευρέθη και ο έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Όπως μετέφερε στους τούρκους δημοσιογράφους ο κ. Μπαγίς, συζητήθηκαν μεταξύ άλλων το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά.

Σύμφωνα με όσα είπε ο τούρκος υπουργός στους συμπατριώτες του δημοσιογράφους αναφορικά με το Κυπριακό: «Την Τρίτη 30 Μαρτίου αναμένουμε κοινό ανακοινωθέν Χριστόφια - Ταλάτ, το οποίο θα είναι θετικό και γενναίο και στηρίζεται από τέσσερις γενναίους άνδρες» (προφανώς υπονοεί τους κ. Χριστόφια, Ταλάτ, Παπανδρέου, Ερντογάν).
Σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά, ο κ. Μπαγίς ανακοίνωσε πως η επίσκεψη του τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα θα πραγματοποιηθεί τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου. Είπε ακόμα πως «περιμένουμε θεαματικά αποτελέσματα από αυτήν τη συνάντηση. Αφού η Ελλάδα ξεπέρασε τον σκόπελο στην ΕΕ για το οικονομικό της πρόβλημα, είναι ώρα να διευθετήσουμε τις διαφορές μας. Η περιοχή μας είναι μια περιοχή ειρηνική…».

Read more...

Η Τουρκία ικανοποίησε κάποιες από τις βασικές επιδιώξεις της δίχως να διακινδυνεύσει δυναμικές ενέργειες.


Tου Κωστα Ιορδανιδη

Επικίνδυνη διολίσθηση των σχέσεων Αθηνών – Αγκύρας παρατηρείται εδώ και αρκετό καιρό, με αποτέλεσμα να διερωτώνται κάποιοι μήπως υπάρχει κίνδυνος μετατροπής μίας πολυετούς ελεγχομένης εντάσεως σε κρίση σοβαρότατη, όπως συνέβη στο παρελθόν – τον Μάρτιο του 1987 με τις έρευνες πετρελαίου στο Αιγαίο, το 1996 με τα Ιμια και τρία χρόνια αργότερα με την υπόθεση του Κούρδου ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

Οι τρεις προαναφερθείσες κρίσεις είχαν ως συνέπεια την εκδήλωση στο διπλωματικό επίπεδο μιας βίαιης κινητικότητος, βλαπτικής των ελληνικών συμφερόντων, σε ορισμένες περιπτώσεις. Η κρίση του 1987 είχε ως συνέπεια την αποχή της Ελλάδος από έρευνες πετρελαίου σε όλο το Αιγαίο, αλλά ταυτόχρονα και μία παραγωγική προσέγγιση των δύο κρατών, που κατέληξε στην υπογραφή Μέτρων Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης, τα οποία ενίοτε τηρούνται και συχνότατα παραβιάζονται από την τουρκική πλευρά.

Η κρίση των Ιμίων οδήγησε στην εισαγωγή των «γκρίζων ζωνών» στο πακέτο των ελληνοτουρκικών διαφορών και κυρίως στην υπογραφή της ούτως ειπείν «συμφωνίας» της Μαδρίτης του 1997, με την οποία αναγνωρίζονταν «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Η υπόθεση Οτσαλάν το 1999 τραυμάτισε μεν ηθικά την Ελλάδα, αλλά έδωσε τη δυνατότητα στον τότε υπουργό Εξωτερικών κ. Γιώργο Παπανδρέου να αναστρέψει πλήρως την πολιτική του ΠΑΣΟΚ έναντι της Τουρκίας. Η συγκυρία της εποχή εκείνης ώθησε την ελληνική κυβέρνηση στην απόφαση να στηρίξει πλήρως τον εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας, με την ελπίδα ότι η προοπτική αυτή θα αλλοίωνε την εξωτερική πολιτική της Αγκυρας έναντι της Ελλάδος. Οι προσδοκίες φυσικά διαψεύσθηκαν. Παρά ταύτα, στη σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι του 1999, η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε την ύπαρξη «συνοριακών» διαφορών με την Τουρκία.
Συνοψίζοντας -και φυσικά απλοποιώντας- η Τουρκία ικανοποίησε κάποιες από τις βασικές επιδιώξεις της δίχως να διακινδυνεύσει δυναμικές ενέργειες. Από τη στιγμή, λόγου χάριν, που η κυβέρνηση του κ. Κώστα Σημίτη αναγνώρισε το 1997 την ύπαρξη «ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας στο Αιγαίο, η Αγκυρα κάλλιστα θεωρεί ότι τα πολεμικά της πλοία μπορεί να διαπλέουν τα διεθνή χωρικά ύδατα έξω από την Κέα και το Σούνιο.
Εάν επιχειρούσε να εντοπίσει κάποιος μία σημαντική διαφορά στην πολιτική συμπεριφορά της Αθήνας και της Αγκυρας θα έλεγε ότι η ελληνική πλευρά αντιμετωπίζει κάθε ρύθμιση που γίνεται υπό πίεση ως μία παροδική εξέλιξη, που δημιουργεί στιγμιαίο αίσθημα ανακουφίσεως. Αντίθετα, η τουρκική πλευρά οικοδομεί και εφαρμόζει πολιτική επί των αποφάσεων ή ρυθμίσεων που διαμορφώνονται υπό πίεση.
Οι εξελίξεις που διαγραμματικά αναφέρθηκαν προηγουμένως, έχουν οδηγήσει σε μία de facto εδραίωση των θέσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο· από την άποψη αυτή η Αγκυρα δεν έχει κανέναν λόγο να σπεύσει να «εκμεταλλευθεί» με βίαια μέσα την οικονομική κρίση στην οποία βυθίσθηκε η Ελλάδα, προς εξασφάλιση νέου πλεονεκτήματος. Απλώς η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει, παρακάμπτοντας τα επιφαινόμενα που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, να επικεντρώσει την προσοχή της στην ουσία των προβλημάτων της χώρας μας με την Τουρκία.

Read more...

Αναζητώντας «αβλαβή διέλευση» στα Ελληνοτουρκικά.


Εντονο προβληματισμό προκαλεί στην Αθήνα η πρόσφατη έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο. Η περιπλάνηση σκαφών του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού ως τα ανοιχτά του Σουνίου και οι παρενοχλήσεις ελικοπτέρων του Λιμενικού Σώματος από τουρκικά μαχητικά ενώ περιπολούν για λαθρομετανάστες δείχνουν ότι η Αγκυρα θέλει να υπενθυμίσει τις πάγιες αναθεωρητικές διεκδικήσεις της.

Η ελληνική κυβέρνηση «είναι ειλικρινής όταν επιδιώκει την επαφή με την τουρκική πλευρά. Αλλιώς, θα διαιωνίζεται ο φαύλος κύκλος της αντιπαράθεσης» σημειώνουν διπλωματικές πηγές. Αυτό αποδεικνύεται και από τη συνάντηση των κκ. Γ. Παπανδρέου και Χ. Παμπούκη με τον τούρκο υπουργό Επικρατείας Εγκεμέν Μπαγίς στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες, όπου φαίνεται ότι συμφωνήθηκε η έλευση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα περί τα τέλη Μαΐου - αρχές Ιουνίου. Δύο παράγοντες όμως λειτουργούν επιβαρυντικά ώστε οι δύο χώρες «να πιάσουν το νήμα από εκεί που το άφησαν τον 2004», όπως έχει πει ο κ. Γ. Παπανδρέου:

Ο πρώτος είναι ο φόβος ενός θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Ο δεύτερος αφορά τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τόσο ο κ. Παπανδρέου όσο και ο κ. Ερντογάν. Οι τουρκικές προκλήσεις «έχουν χτυπήσει κόκκινο τις τελευταίες δυο- τρεις εβδομάδες» όπως λέει υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έπειτα από αυτές αναβλήθηκε τόσο η επίσκεψη του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Μ. Χρυσοχοΐδη στην Αγκυρα όσο και εκείνη του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα.
Υστερα από μια περίοδο ηρεμίας, που ακολούθησε και την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ των πρωθυπουργών των δύο χωρών, η Αγκυρα επέστρεψε στην αναθεωρητική τακτική της. «Προς το παρόνδεν έχουμε υπερπτήσεις, όπως είχαμε πέρυσι. Εφέτοςτο βασικό όπλο των Τούρκων είναι οι…κρουαζιέρες των πολεμικών τους πλοίων» σημειώνουν διπλωματικές και στρατιωτικές πηγές.
Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι η εσωτερική αντιπαράθεση κυβέρνησηςκεμαλιστών έχει δώσει την ευκαιρία «σε διαφόρους κύκλους εντός του στρατεύματος να προκαλέσουν τον Ερντογάν. Ας μην ξεχνάμε τις πρόσφατες αποκαλύψεις του τουρκικού Τύπου για σχέδια πρόκλησης θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο με σκοπό την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησής του» σημειώνουν.
Σοβαρές δυσκολίες αντιμετωπίζει όμως και ο κ. Ερντογάν. Οι συνεχιζόμενες αποκαλύψεις για σχέδια ανατροπής της κυβέρνησης, αλλά και η προσπάθεια της τελευταίας να προωθήσει κρίσιμες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, «θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη και σε πολιτική αστάθεια.Επίσης, ο Ερντογάν έχει εκλογές το 2011.Δεν θα του είναι εύκολο να εμπλακεί σε εις βάθος συζητήσεις με την Ελλάδα» υπογραμμίζει τουρκική διπλωματική πηγή.
Πιέσεις για να προχωρήσει η ελληνοτουρκική προσέγγιση ασκεί και η Ουάσιγκτον. Ο πλέον άμεσος είναι η λύση του Κυπριακού. Πολύ αξιόπιστες πηγές ανέφεραν προς «Το Βήμα» ότι το πρώτο πράγμα που επεσήμανε στον κ. Παπανδρέου η αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ήταν η σημασία των δηλώσεων Ερντογάν για αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο σε περίπτωση εξεύρεσης λύσης.
Τους Αμερικανούς απασχολεί και το Αιγαίο, για λόγους που σχετίζονται τόσο με την εύρυθμη λειτουργία του ΝΑΤΟ όσο και με άλλους σχεδιασμούς, όπως η εγκατάσταση πλωτών αντιπυραυλικών συστημάτων στην Ανατολική Μεσόγειο από το 2011. Σύμφωνα μάλιστα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Βήματος», την προπερασμένη εβδομάδα βρέθηκε στην Αθήνα απόστρατος αξιωματικός του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού με ειδίκευση σε θέματα Δικαίου της Θάλασσας.
Είχε συναντήσεις σε πολύ στενό κύκλο και έδωσε έμφαση σε θέματα όπως η διαφορά 6 και 10 ν.μ. μεταξύ χωρικών υδάτων και εναέριου χώρου, καθώς και οι αναχαιτίσεις τουρκικών μαχητικών εντός FΙR Αθηνών.

Read more...

Τι πιστεύουν οι Τούρκοι δημοσιογράφοι για τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.


«Κλειδί το Κυπριακό»
«Η επίλυση του Κυπριακού είναι το κλειδί για να ανοίξει ο δρόμος της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Χάθηκε σημαντική ευκαιρία το 2004 με το Σχέδιο Αναν. Δεύτερο κρίσιμο θέμα είναι η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, όπου και πάλι στον δρόμο της Τουρκίας στέκεται το Κυπριακό. Η προσέγγιση που ξεκίνησε το 2000 έχει υπάρξει πολύ αποδοτική ως σήμερα. Επίσης, η τουρκική κοινή γνώμη συμπαθεί πολύ τον Παπανδρέου και πιστεύει ότι αν μπορούσε θα αναλάμβανε το ρίσκο της επίλυσης των δύσκολων ζητημάτων, αλλά προς το παρόν η οικονομική κρίση του δένει τα χέρια».

ΝΟΥΡ ΜΠΑΤΟΥΡ / Δημοσιογράφος της «Σαμπάχ», πρώην ανταποκρίτρια στην Αθήνα.

«Ο Στρατός θέλει την κάθαρση»
«Πολλά από όσα έχουν συμβεί τα τελευταία δύο χρόνια στις σχέσεις κυβέρνησης και στρατού έγιναν επειδή υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί συνεργάστηκαν σιωπηρά σε αρκετές υποθέσεις. Πρόκειται άλλωστε για ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών στους κόλπους των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα εναντίον των στελεχών που ενεπλάκησαν σε παράνομες δραστηριότητες με οποιονδήποτε τρόπο. Υπάρχει μια αίσθηση ρεβανσισμού στον τρόπο που διεξάγονται οι έρευνες επί σκανδάλων όπως η Εργκενεκόν ή το Σχέδιο Βαριοπούλα, αλλά πρέπει να περιμένουμε ώσπου αυτές να ολοκληρωθούν, ώστε να δούμε πώς θα εξελιχθούν οι σχέσεις ΑΚΡ Ενόπλων Δυνάμεων».

ΣΟΛΙ ΟΖΕΛ / Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Μπιλγκί.

«Η εμπιστοσύνη δεν είναι δεδομένη»
«Θα ήμουν διστακτικός στη σύνδεση της εσωτερικής πολιτικής αναταραχής στην Τουρκία με αλλαγή της στρατιωτικής συμπεριφοράς της στο Αιγαίο. Ωστόσο είναι σαφές ότι η πρόσφατη εντυπωσιακή πρόοδος στη διαχείριση κρίσεων και στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης δεν είναι δεδομένη. Η ελληνοτουρκική ύφεση απαιτεί φροντίδα και ανανέωση. Οσο για την εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία, πιστεύω ότι υπάρχει ένας ανταγωνισμός δύο παράλληλων ελίτ. Το σκηνικό είναι περίπλοκο και η Ελλάδα πρέπει να καταλάβει ότι ίσως χρειαστεί να συνομιλεί με περισσότερα του ενός κέντρα εξουσίας στην Τουρκία».

ΙΑΝ ΛΕΣΕΡ / Αναλυτής του German Μarshall Fund για την Τουρκία.


Read more...

Θ. Δραγώνα: Τα πομακικά, μητρική γλώσσα στη μειονοτική εκπαίδευση.


Το θέμα της διδασκαλίας της πομακικής γλώσσας ως μητρικής άνοιξε για πρώτη φορά επίσημα από την Ξάνθη η Γενική Γραμματέας Διαπολιτισμικής εκπαίδευσης Θάλεια Δραγώνα στις δηλώσεις στο περιθώριο του εορτασμού της 25ης Μαρτίου.
Αν και η Γενική Γραμματέας έχει κατηγορηθεί αρκετές φορές από συγκεκριμένους κύκλους για τις θέσεις σε παρόμοια ζητήματα, είναι τελικά η πρώτη θεσμική παράγων που έθεσε επίσημα το θέμα της διδασκαλίας της πομακικής γλώσσας στο σχολείο και μάλιστα ισότιμα με την τουρκική κάνοντας λόγο για «μητρική γλώσσα» η οποία σημείωσε ότι καθορίζεται από τους κατοίκους κάθε περιοχής που τη ζητούν.

Πιο συγκεκριμένα η Θάλεια Δραγώνα δήλωσε, αρχικά για τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία: «Το θέμα της μητρικής γλώσσας στο νηπιαγωγείο είναι ένα αίτημα της μειονότητας εδώ και καιρό αλλά αποτελεί και μια επιστημονική θέση ότι τα μικρά παιδιά που ξεκινούν το σχολείο σε ένα χώρο που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν λόγω γλώσσας, η στήριξη της διαδικασίας με τη μητρική τους γλώσσα είναι βοηθητική για το πέρασμα στο Δημοτικό Σχολείο. Η κυβέρνηση ακούει το αίτημα της μειονότητας και όπου ζητηθεί θα το εξετάσει κατά περίπτωση.» Διευκρίνισε πάντως ότι η πολιτεία προσανατολίζεται σε ένα ελληνόφωνο νηπιαγωγείο με ενιαίο πρόγραμμα και δεν σχεδιάζει να κατεβάζει το μειονοτικό δημοτικό στο επίπεδο του νηπιαγωγείου.
Ερωτώμενη για τη λειτουργία των αμιγώς ελληνόφωνων δημοτικών σχολείων στην ορεινή περιοχή σημείωσε: «Εμείς πιστεύουμε στις επιλογές, Και πιστεύουμε ότι η όλα τα παιδιά και η οικογένειά τους πρέπει να έχουν τις περισσότερες δυνατές επιλογές για να επιλέξουν ενώ πρόθεση της πολιτείας είναι να πολλαπλασιάσει αυτές τις επιλογές. Η μειονότητα χρειάζεται το σχολείο, οι συνθήκες το προστατεύουν, καθήκον μας είναι να το κάνουμε όσο καλύτερο μπορούμε και να πολλαπλασιάσουμε τις επιλογές των παιδιών. Αν ζητηθεί η μητρική γλώσσα θα ακούσουμε αυτό το αίτημα για ένα ελληνόφωνο σχολείο με μια γλώσσα στήριξης που θα είναι η μητρική, κάθε φορά κατά περίπτωση.»
Ειδικότερα για το θέμα της πομακικής γλώσσας όταν ερωτήθηκε εξήγησε με νόημα: «Μίλησα για μητρική γλώσσα, όπου αυτή ζητηθεί. Δεν προσδιορίζω εγώ την γλώσσα αλλά οι άνθρωποι που τη μιλούν» επισημοποιώντας το ενδεχόμενο η πομακική να διδάσκεται ως μητρική , όταν οι κάτοικοι των περιοχών το ζητούν.

Read more...

Στόχος η αλλαγή συνόρων στο Αιγαίο.


Οι εντεινόμενες τουρκικές προκλήσεις είναι πρόδρομα φαινόμενα όσων έχουν δρομολογηθεί στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, με ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ.
Πρόδρομα φαινόμενα, που οι πρωταγωνιστές τους επιδιώκουν να οδηγήσουν σε διευθετήσεις στο Αιγαίο τέτοιες που θα διευκολύνουν την εύρυθμη λειτουργία του ΝΑΤΟ και θα δημιουργούν ένα καθεστώς ελληνοτουρκικής συνδιαχείρισης σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και της άμυνας της χώρας, αποτελούν οι τελευταίες τουρκικές προκλήσεις.

Αυτό που στην πραγματικότητα επιχειρείται, είναι η επιτάχυνση των εξελίξεων για ΝΑΤΟικού χαρακτήρα ρυθμίσεις στο Αιγαίο, καθώς εδραιώνεται μια συνολική αμφισβήτηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και προωθούνται τα σχέδια για «αποστρατιωτικοποίηση» των ελληνικών νησιών και διχοτόμησης του Αιγαίου με ΝΑΤΟική βούλα.
Το πλαίσιο αυτό της ΝΑΤΟικών προδιαγραφών αποστρατιωτικοποίησης του Αιγαίου, επιβεβαιώνεται και με όσα είπε την Παρασκευή στις Βρυξέλλες ο Τούρκος υπουργός αρμόδιος για θέματα της ΕΕ, Εγκεμέν Μπαγίς, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους της χώρας του, προανήγγειλε «θεαματικά αποτελέσματα» κατά τη διάρκεια της συνάντησης των δυο πρωθυπουργών στα τέλη Μάη – αρχές Ιούνη και έσπευσε να χαιρετίσει την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης «να αποκλείσει από τις στρατιωτικές παρελάσεις τα άρματα μάχης και τα βαρέα όπλα» συνδέοντας την πρωτοβουλία αυτή με την αποστρατιωτικοποίηση του Αιγαίου! «Αποκλεισμός – είπε – των βαρέων όπλων πρέπει να γίνει και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο γιατί είναι περιοχές ειρήνης».
Είχε προηγηθεί τις προηγούμενες μέρες, την Τρίτη μέχρι και τα ξημερώματα της Τετάρτης, η πορεία της τουρκικής κορβέτες «Bafra», στο Αιγαίο, που έπλευσε έως τη Μακρόνησο και το Σούνιο, προβαίνοντας μάλιστα στην πρωτοφανή πρόκληση να ασκήσει εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων έλεγχο σε διερχόμενο ελληνικό εμπορικό πλοίο.
Στοχευμένες κινήσεις.
Οι κινήσεις αυτές των τουρκικών πολεμικών πλοίων έχουν όπως δείχνουν τα πράγματα τριπλή στόχευση:
- Η πρώτη σχετίζεται με την πάγια επιδίωξη της Αγκυρας για σταδιακή αποδυνάμωση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο θαλάσσιο και στον εναέριο χώρο του Αιγαίου, αλλά και επί των ελληνικών νησιών και νησίδων. Αυτό επιδιώκεται μέσω των θεωριών περί «γκρίζων ζωνών» και «αποστρατιωτικοποίησης» των νησιών, με απώτερο στόχο την προώθηση των αναθεωρητικών της σχεδίων, που οδηγούν μέχρι την αλλαγή συνόρων. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η συμφωνία του Ελσίνκι στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ το 1999 κάνει λόγο για «συνοριακές διαφορές» που πρέπει να επιλυθούν.
- Δεύτερη, είναι η στόχευση σε τακτικό – διπλωματικό επίπεδο. Με την είσοδο τουρκικών πολεμικών πλοίων μέχρι τα εσωτερικά ελληνικά χωρικά ύδατα, σε απόσταση βολής από την Αθήνα, η τουρκική πλευρά θέτει επί τάπητος και πιεστικά το όλο ζήτημα του επιχειρησιακού ελέγχου στο σύνολο του αιγιακού χώρου. Με τις τελευταίες προκλήσεις της, η τουρκική πλευρά στέλνει μήνυμα, πως όλο το Αιγαίο μέχρι τις ανατολικές ακτές της Εύβοιας, της Αττικής και της Πελοποννήσου τελεί υπό αμφισβήτηση. Επιδιώκει έτσι διαπραγμάτευση, βλέποντας στο βάθος τον 25ο Μεσημβρινό, τη νοητή γραμμή που διασχίζει στο μέσον το Αιγαίο, από Βορά προς Νότο, η οποία έχει οριστεί αυθαίρετα από την τουρκική πλευρά σαν γραμμή διχοτόμησης του Αιγαίου. Ανατολικά της γραμμής αυτής και εντός περιοχής ευθύνης της Τουρκίας θα βρίσκονται τα ελληνικά νησιά Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Δωδεκάνησα κλπ., τα οποία θα είναι εγκλωβισμένα εντός τουρκικού χώρου ευθύνης. Εδώ να θυμίσουμε τη συμφωνία της Μαδρίτης, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Ιούλη του 1997, όπου η Ελλάδα αναγνώριζε τα «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο.
- Η τρίτη στόχευση της τουρκικής πλευράς, είναι σε επιχειρησιακό επίπεδο. Με τα «ταξίδια» τους αυτά τα τουρκικά πολεμικά πλοία συγκεντρώνουν και μια σειρά χρήσιμα για τους τουρκικούς στρατιωτικούς σχεδιασμούς στοιχεία. Δοκιμάζουν τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, αποκομίζουν στοιχεία για τα ελληνικά ραντάρ ελέγχου του θαλάσσιου χώρου στην εσωτερική γραμμή άμυνας του ελλαδικού χώρου που είναι η ηπειρωτική Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι το πέρασμα του Καφηρέα, το στενό μεταξύ νότιας Εύβοιας και Ανδρου είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός τους. Το πέρασμα αυτό έχει στρατηγική σημασία για την έξοδο του ελληνικού στόλου προς το κεντρικό και το βόρειο Αιγαίο, τόσο για τα πλοία επιφανείας όσο και για τα υποβρύχια. Αποτελεί περιοχή υψηλού ενδιαφέροντος για τα τουρκικά υποβρύχια και έτσι δεν αποκλείεται τα τουρκικά πλοία σε αυτές τις «βόλτες» να συνοδεύονται και από υποβρύχια. Κατά το παρελθόν, στη διάρκεια των Παγκόσμιων Πολέμων, το στενό του Καφηρέα ήταν το θέατρο δράσης υποβρυχίων και πολεμικών πλοίων των εμπολέμων.
Με την μπαγκέτα του ΝΑΤΟ.
Να σημειωθεί ότι ο έλεγχος που επιχείρησε να κάνει εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων σε ελληνικό εμπορικό πλοίο, για τα ΝΑΤΟικά δεδομένα είναι μια καθημερινότητα στο πλαίσιο της δράσης των «συμμαχικών» δυνάμεων στον ενιαίο χώρο δράσης που κινούνται. Με βάση τη ΝΑΤΟική λογική, δεν μπορεί να θεωρηθεί πρόκληση, αφού το πλοίο κινούνταν στον ενιαίο επιχειρησιακά χώρο, όπου αναπτύσσονται οι ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις «αντιτρομοκρατικού πολέμου».
Επρόκειτο για μια επιχείρηση κατά τα πρότυπα των νηοψιών που κάνουν τα ΝΑΤΟικά πλοία, από κοινού ελληνικά και τουρκικά, στα πλαίσια της επιχείρησης «καταπολέμησης της τρομοκρατίας». Το τουρκικό πολεμικό πλοίο ζήτησε από το εμπορικό πλοίο στοιχεία δρομολογίου (λιμένα κατάπλου, απόπλου, όνομα), δηλαδή όλα όσα προηγούνται μιας νηοψίας.

Read more...

Η Θάλεια Δραγώνα απειλεί να διώξει την ηρωική δασκάλα του Εβρου!


ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας κυρίας Θάλειας Δραγώνα βρίσκεται η δασκάλα του μειονοτικού σχολείου Μεγάλου Δερείου Εβρου κυρία Χαρά Νικοπούλου, επειδή υποστηρίζει με σθένος πως οι Πομάκοι μαθητές της δεν είναι Τούρκοι.
Η κυρία Δραγώνα επιτέθηκε φραστικά κατά της εκπαιδευτικού, κόρης του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου, προειδοποιώντας τη με «επίσπευση» της μετάθεσής της από τον Εβρο. Τα τελευταία πέντε χρόνια η κυρία Νικοπούλου έχει γίνει κόκκινο πανί για τους εγκάθετους της Αγκυρας στη Θράκη, οι οποίοι θεωρούν πως η εκπαίδευση των μαθητών της μειονότητας θα πρέπει να έχει τουρκική σφραγίδα, ακόμη και αν αυτοπροσδιορίζονται ως Πομάκοι, όπως στην περίπτωση των μουσουλμάνων στο Μεγάλο Δέρειο.

Πριν από τρεις εβδομάδες περίπου η κυρία Νικοπούλου βρέθηκε στην Αθήνα, όπου παρέλαβε από τα χέρια της υπουργού Παιδείας κυρίας Αννας Διαμαντοπούλου το δεύτερο βραβείο του διαγωνισμού «Αριστεία και Καινοτομία στην Εκπαίδευση 2010» για την έκδοση της μαθητικής εφημερίδας «Δέρειο στη γνώση».

Από το βήμα της εκδήλωσης η εκπαιδευτικός επεσήμανε πως τόσο στο Μεγάλο Δέρειο όσο και στην υπόλοιπη Θράκη υπάρχουν μαθητές Πομάκοι οι οποίοι είναι και αισθάνονται Ελληνες και ζητούν τα δικαιώματά τους στην εκπαίδευση. Μετά τη βράβευση η κυρία Νικοπούλου παρουσίασε την εργασία της για το μειονοτικό σχολείο του Μεγάλου Δερείου, που παρακολούθησε και η υπουργός Παιδείας, η οποία στο τέλος τη συνεχάρη.
«ΜΑΖΕΨΟΥ…»
Στο διάλειμμα της εκδήλωσης η κυρία Νικοπούλου δέχτηκε την απρόκλητη επίθεση της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας για τα όσα δημόσια δήλωσε για την εκπαίδευση των Πομάκων από το βήμα. Οπως δήλωσαν στο «ΘΕΜΑ» αυτόπτες μάρτυρες του επεισοδίου, η κυρία Δραγώνα επέπληξε την εκπαιδευτικό κατηγορώντας τη για «άσκηση εξωτερικής πολιτικής στον χώρο του σχολείου», ενώ την απείλη σε ευθέως πως θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μετατεθεί μια ώρα αρχύτερα από τον Εβρο όπως η ίδια έχει ζητήσει. «Δεν είσαι σωστή δασκάλα», της είπε, προκαλώντας την άμεση αντίδραση της κυρίας Νικοπούλου, η οποία της υπενθύμισε πως λίγο νωρίτερα βραβεύτηκε για το έργο της από την ίδια την υπουργό Παιδείας. Το επεισόδιο είχε συνέχεια, αφού η ειδική γραμματέας του υπουργείου, σε έντονο ύφος και κουνώντας τον δείκτη του χεριού της, κατηγόρησε την εκπαιδευτικό πως γίνεται… «υποχείριο» των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που προσπαθούν να «στριμώξουν» την κυβέρνηση με ερωτήσεις στη Βουλή για τα όσα συμβαίνουν στη Θράκη και στον χώρο της μειονότητας.
Ακόμη και ο πρόσφατος εορτασμός της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου βρέθηκε στο στόχαστρο της κυρίας Δραγώνα, η οποία ζήτησε από την κυρία Νικοπούλου να «μαζευτεί» και να μη διανοηθεί να ντύσει τους Πομάκους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου με εθνικές παραδοσιακές στολές, αν και ήταν επιθυμία πολλών γονέων του χωριού.
Το «ΘΕΜΑ» επικοινώνησε με την κυρία Νικοπούλου, ζητώντας της να σχολιάσει τη συμπεριφορά της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας προς το πρόσωπό της. Η ίδια αρνήθηκε κάθε σχόλιο και δήλωση, επικαλούμενη τη θέση της ως δημοσίου υπαλλήλου, επιβεβαιώνοντας ωστόσο το φραστικό επεισόδιο με την κυρία Δραγώνα στους χώρους του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού στις 13 Μαρτίου.
ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ «ΤΟΥΡΚΟΦΡΟΝΩΝ»
Κόκκινο πανί γιατί καλλιεργεί την ελληνική συνείδηση στους μαθητές.
Κόρη του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Βασίλη Νικόπουλου, η νεαρή εκπαιδευτικός δεν χρησιμοποίησε το αξίωμα του πατέρα της για να πετύχει έναν «καλό» διορισμό στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζήτησε να διοριστεί το 2004 στο Μεγάλο Δέρειο του Νομού Εβρου, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα μαζί με τον σύζυγό της, μεταφέροντας εκεί και τα πολιτικά τους δικαιώματα.
Η παρουσία της στο απομακρυσμένο χωριό γρήγορα θορύβησε τους σκληροπυρηνικούς κύκλους της μειονότητας, αφού η εκπαιδευτικός αρνήθηκε να συναινέσει στη γραμμή τουρκοποίησης των Πομάκων μαθητών της, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν για την ίδια τα προβλήματα.
Ηταν η πρώτη εκπαιδευτικός στο χωριό που πραγματοποίησε εκδηλώσεις και παρελάσεις στις εθνικές επετείους. Που μίλησε στους μαθητές της για την Ελληνική Ιστορία, τους έμαθε ποιήματα και τραγούδια για το 1821 και το 1940, τα οποία τα παιδιά απήγγελλαν και στη συνέχεια τραγουδούσαν εξοργίζοντας τους εγκάθετους της Αγκυρας, οι οποίοι θεωρούν τουρκικό έδαφος την περιοχή! «Υπάρχουν κύκλοι του τουρκικού προξενείου που δεν επιθυμούν την παρουσία μου γιατί θεωρούν την περιοχή τουρκική. Φαίνεται ότι τους χαλάω τα σχέδια με το να κάνω απλώς τη δουλειά μου. Να διδάσκω δηλαδή τους μαθητές μου και να προσπαθώ να τους δημιουργήσω ελληνική συνείδηση», είχε δηλώσει στις 17/2/2009 η κυρία Νικοπούλου σε συνέντευξή της στο «ΘΕΜΑ».
Αρχικά επιχειρήθηκε η εκδίωξή της από το χωριό με συγκέντρωση υπογραφών, η οποία όμως εξελίχθηκε σε φιάσκο, αφού η πλειοψηφία των γονέων, των μαθητών και των μαθητριών του σχολείου αρνήθηκε να υπογράψει. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο σε βάρος της, που μάλιστα καλύφθηκε τηλεοπτικά οπό το τουρκικό κανάλι TRT1, το οποίο πάλι δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα. Ακολούθησε ο ξυλοδαρμός της (8/2/2008) από μουσουλμάνο «τουρκόφρονα» κάτοικο του χωριού, που είχε ως αποτέλεσμα να τοποθετήσει νάρθηκα στο χέρι της.
Πρόσφατα εφημερίδες της μειονότητας αναπαρήγαγαν την ψευδή είδηση πως η εκπαιδευτικός προσέβαλε τη θρησκεία του Ισλάμ ζητώντας από τους μαθητές της να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ.
Ηταν μια είδηση καθαρά στημένη, που σκοπό είχε να στοχοποιήσει στον μουσουλμανικό κόσμο την κυρία Νικοπούλου, η οποία ήδη έχει προσφύγει στη Δικαιοσύνη.

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP