Την ώρα που τα ειδησεογραφικά, αλλά και τα ‘ποικίλου περιεχομένου’ τουρκικά κανάλια δεν μετέδιδαν τίποτε άλλο από ειδήσεις και σχόλια για την εξέγερση στην Αίγυπτο με τις κάμερες σταθερά καρφωμένες στην Πλατεία Ταχρίρ, εμφανίστηκε στο κάτω μέρος της οθόνης το κρόουλ που προκάλεσε έκπληξη στην τουρκική κοινή γνώμη: «Βαριοπούλα: το δικαστήριο διέταξε 163 προφυλακίσεις». Ήταν την Παρασκευή (11/2) κατά τις 19.30.
Οι κατηγορούμενοι (134) που παρακολουθούσαν εκείνη την ημέρα τη δίκη, συνελήφθησαν επί τόπου , παραπέμφθηκαν σε ιατροδικαστικές υπηρεσίες για εξετάσεις και στάλθηκαν στις φυλακές Σηλυβρίας οι απόστρατοι και στις στρατιωτικές φυλακές ‘Χάσνταλ’ οι εν ενεργεία. Για τους υπόλοιπους 29 εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης και μέχρι σήμερα έχουν προφυλακιστεί όλοι εκτός από 5 αξιωματικούς που βρίσκονται σε υπηρεσία εξωτερικού και θα συλληφθούν, κατά πάσα πιθανότητα, στο αεροδρόμιο που θα καταφθάσουν.
Στη ‘Βαριοπούλα’ υπάρχουν συνολικά 196 κατηγορούμενοι, εκ των οποίων οι 102 είναι εν ενεργεία αξιωματικοί του στρατού, του ναυτικού και της αεροπορίας και μεταξύ αυτών 29 εν ενεργεία στρατηγοί/ναύαρχοι/πτέραρχοι –που αν σκεφτεί κανείς ότι στις τ/ένοπλες δυνάμεις υπηρετούν 349 (κατά άλλες δημοσιογραφικές πληροφορίες 345) ‘στρατηγοί’ (general), αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη φυλακή περίπου ο 1 στους 9.
Η δίκη ‘Βαριοπούλα’ έχει πάρει το όνομά της από το ομώνυμο ‘σχέδιο στρατιωτικού πραξικοπήματος’ που αποκάλυψε η εφημερίδα ‘Ταράφ’ στις 20.1.2010 και ο στρατός δήλωσε ότι ήταν ‘άσκηση επί χάρτου’. Στον δημοσιογράφο της εφημερίδας Μεχμέτ Μπαράνσου παραδόθηκαν (από πηγή που βεβαίως δεν αποκαλύπτει, λέει όμως ότι ‘είναι απόστρατος που είχε υπηρετήσει στο 1ο Σώμα Στρατού’ που είναι αυτό που έκανε την εν λόγω άσκηση επί χάρτου), μέσα σε βαλίτσα, τα 5.000 σχετικά έγγραφα, που αποτέλεσαν τη βάση του κατηγορητηρίου, που συνέταξε, τον Ιούλιο 2010, η εισαγγελία του 14ου Κακουργιοδικείου Κωνσταντινούπολης, το οποίο εκδικάζει την υπόθεση. Στα έγγραφα αυτά ήρθαν προ δύο μηνών να προστεθούν άλλα που βρέθηκαν σε ‘κρυψώνα’ στο πάτωμα των γραφείων της Δ/νσης Αντικατασκοπίας της Διοίκησης του Στόλου στην Τούζλα. Λέγεται ότι τα νέα έγγραφα και στοιχεία ‘επιβεβαιώνουν τα ήδη υπάρχοντα’ και το δικαστήριο διέταξε την προφυλάκιση των κατηγορουμένων έναντι του ‘κινδύνου συσκότισης των αποδείξεων’. Η ‘έκπληξη’ της κοινής γνώμης οφείλεται στο γεγονός ότι ποτέ πριν δεν έχει δει να συλλαμβάνονται τόσο μαζικά μέλη του στρατού και, ίσως, επίσης, ότι όλοι περίμεναν ότι τόσο υψηλόβαθμοι και εν ενεργεία αξιωματικοί δεν επρόκειτο να προφυλακιστούν. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι συλλήψεις συνεχίστηκαν κανονικά και μετά τη συνάντηση που ζήτησε και είχε ο Επιτελάρχης Ισίκ Κοσάνερ με τον Πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν (Σάββατο, 12/2).
Τη Δευτέρα (14/2) η αστυνομία έκανε έφοδο στα γραφεία του ιστοχώρου «odatv», κατάσχεσε σκληρούς δίσκους και όλο το αρχείο και συνέλαβε τον διευθυντή Soner Yalçın και τρεις εργαζόμενους δημοσιογράφους. Με τα αντανακλαστικά αμβλυμμένα ακόμα από τις δεκαετίες της ‘αυτολογοκρισίας’ (για να πούμε το ελαφρύτερο), ο δημοσιογραφικός κόσμος –πλην των ομοϊδεατών του Γιαλτσίν (που γράφει, επίσης, κάθε Κυριακή στη ‘Χουριέτ’)- δεν αντέδρασε αυτοστιγμεί. Την επόμενη ημέρα όμως, πρέπει να πούμε ότι όλοι, συμπεριλαμβανομένων και αυτών με τους οποίους ‘ασχολείτο’ το odatv: Χασάν Τζεμάλ, Ρουσέν Τσακίρ, Μπιράντ, Ισμέτ Μπερκάν και άλλοι πολλοί, σχεδόν βροντοφώναξαν το ‘ελευθερία είναι η ελευθερία των αντιφρονούντων/αυτών που σκέφτονται διαφορετικά’.
Οι σύλληψη των τεσσάρων δημοσιογράφων έγινε στα πλαίσια των ερευνών και ανακρίσεων για την άλλη μεγάλη δίκη, την ‘Εργκενέκον’. Ο ιστοχώρος «odatv», που σύμφωνα με τη δήλωση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης –και αυτόκλητου ‘δικηγόρου’ της Εργκενέκον- Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ‘γράφει αυτά που δεν γράφονται / γράφει τις αλήθειες’, είναι η αλήθεια ότι είναι μάλλον ένας χώρος παραπληροφόρησης, συκοφαντίας και ακραιφνούς κεμαλισμού…
Την επομένη των εν λόγω συλλήψεων, ο νέος πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα Φράνσις Ριτσαρντόνε (Francis Ricciardone), έδινε δεξίωση γνωριμίας με προσκεκλημένους και δημοσιογράφους και από την πρώτη κιόλας δεξίωσή του και τις πρώτες απαντήσεις σε δημοσιογράφους, ‘εξόργισε’ την τουρκική κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα. Αυτά που είπε, «σε χαλαρή ατμόσφαιρα και ως σύντομες απαντήσεις σε καταιγισμό ερωτήσεων», όπως γράφει ο Μουράτ Γετκίν στη ‘Ραντικάλ (17/2), συγκεφαλαιώθηκαν στις εφημερίδες ως εξής: «[ο Ριτσαρντόνε λέει] πρώτη προϋπόθεση της δημοκρατίας είναι η ελευθερία του Τύπου… Οι τούρκοι, όπως και εμείς, απαιτούν την ελευθερία του Τύπου… Προσπαθούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει το να γίνεται λόγος για την ελευθερία έκφρασης απ’ τη μια και να συλλαμβάνονται δημοσιογράφοι από την άλλη (…) Η άλλη προϋπόθεση της δημοκρατίας είναι η ελεύθερη και ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Αναμένουμε μια διαφανή πορεία των δικών’.
Κατόπιν αυτών, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς και ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΡ Χουσεϊν Τσελίκ έπνευσαν τα μένεα: «Ο κ. πρέσβης είναι πολύ ‘φρέσκος’, θα πρέπει ίσως να μείνει λίγο καιρό ακόμα στο πόστο του για να καταλάβει ότι άλλο η ελευθερία σκέψης και έκφρασης των δημοσιογράφων και άλλο οι δραστηριότητες τους που μπορεί να συνιστούν αδίκημα, πράγμα που αφορά τη δικαιοσύνη» δήλωσε ο Αρίντς, ενώ ο Τσελίκ ήταν πιο κοφτός «οι πρέσβεις δεν μπορούν να αναμειγνύονται στα εσωτερικά μας» -ξεχνώντας, ο δεύτερος, ότι στα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, δεν ισχύει πλέον το ‘κάνω ό,τι θέλω στους πολίτες μου’.
Milliyet, Cumhuriyet, Radikal, Taraf, Zaman, Yeni Çağ
Read more...
