Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Τουρκικός Τύπος 23.03.2010


Ξεκινάμε την σύντομη επισκόπηση του Τουρκικού Τύπου με την εφημερίδα Zaman η οποία μας ενημερώνει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε ομόφωνα στη χτεσινή του συνεδρίαση το σχέδιο απόφασης που ετοιμάστηκε από την Τουρκία η οποία φέτος διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στο θέμα του Αφγανιστάν. Η εφημερίδα γράφει ότι με την απόφαση που λήφθηκε η θητεία της αποστολής αρωγής του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν UNAMA θα παραταθεί για ένα χρόνο ακόμα μέχρι τις 23 Μαρτίου 2011.

Σύμφωνα με την είδηση η έγκριση της απόφασης ομόφωνα έχει πολύ μεγάλη σημασία και για την Τουρκία αλλά και για τη διεθνή κοινότητα και το Αφγανιστάν. Διαβάζουμε επίσης ότι η Τουρκία συνέχισε με τον καλύτερο τρόπο την μακρά περίοδο συνομιλιών από την προετοιμασία του σχεδίου απόφασης μέχρι την έγκριση του και έτυχε μεγάλης εκτίμησης από τα μέλη του Συμβουλίου.

Η Yeni Şafak μας ενημερώνει σχετικά με τις δηλώσεις του Υπουργού Άνευ Χαρτοφυλακίου αρμοδίου για το εξωτερικό εμπόριο Zafer Çağlayan ότι συνεχίζονται οι εργασίες για την δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Τουρκίας-Ιράκ.

Στην είδηση διαβάζουμε ότι ο υπουργός Çağlayan έκανε νύξη στο ότι πρέπει να ανοίξουν νέες συνοριακές πύλες και ότι συνεχίζονται οι συνομιλίες για το άνοιγμα συνοριακής πύλης στο Αρμπίλ.

Ο Τούρκος υπουργός αφού σημείωσε ότι αυξάνονται ραγδαία τα έργα που υλοποιούν οι Τούρκοι εργολάβοι δήλωσε ότι ελπίζει πως οι Τούρκοι εργολάβοι θα κάνουν ακόμα πολλά στο θέμα της ανοικοδόμησης του Ιράκ.

Μια ματιά στη Star η οποία μας πληροφορεί ότι στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας αναφορικά με τους πρόσφυγες αναφέρεται παρόλο που το καταστατικό Δουβλίνο ΙΙ προβλέπει ότι όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ θα παρέχουν προστασία στους πρόσφυγες σε παρόμοιες προδιαγραφές, απειλείται η ασφάλεια των προσφύγων στην Ελλάδα και παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η Sabah γράφει ότι οι χώρες της Κοινότητας έχουν χωριστεί σε δυο αναφορικά με τη συζήτηση ή όχι του θέματος οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα στη Σύνοδο Κορυφής αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ η οποία θα διοργανωθεί στις 25-26 Μαρτίου στις Βρυξέλλες.

Σύμφωνα με την είδηση η Καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ επανέλαβε ακόμα μια φορά ότι δεν χρειάζεται να συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ το θέμα της βοήθειας στην Αθήνα διότι η χώρα δεν έχει ζητήσει βοήθεια.

Η τελευταία μας εφημερίδα για σήμερα είναι η Haber Türk η οποία μας ενημερώνει ότι η Πρόεδρος της Ιρλανδίας Μάρι ΜακΑλέσι χτες ήρθε στην Τουρκία ως επίσημη προσκεκλημένη του Προέδρου Abdullah Gül.

Στην είδηση διαβάζουμε ότι την Ιρλανδή Πρόεδρο υποδέχθηκε στο Αεροδρόμιο Atatürk η υπουργός Παιδείας Nimet Çubukçu. Η εφημερίδα γράφει ότι αυτή ήταν η πρώτη η επίσκεψη σε επίπεδο προέδρου από την Ιρλανδία προς την Τουρκία.


Read more...

Ξεκινάει η προεδρική εκστρατεία στη ΤΔΒΚ


Σε εξέλιξη το χρονοδιάγραμμα σχετικά με τις εκλογές που θα διεξαχθούν στις 18 Απριλίου στην Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου.

Στις εκλογές θα ανταγωνιστούν επτά υποψήφιοι.

Το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο ανακοίνωσε τη λίστα με τα ονόματα των υποψήφιων που θα ανταγωνιστούν στις προεδρικές εκλογές.

Η σειρά των ονομάτων που θα εμφανιστούν στον εκλογικό κατάλογο θα καθοριστεί στις 24 Μαρτίου με την κλήρωση που θα διεξαχθεί στο Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο.

Η περίοδος για την προεκλογική εκστρατεία η οποία ξεκινάει αύριο θα λήξη μια μέρα πριν από τις εκλογές δηλαδή στις 17 Απριλίου.


Read more...

Η Γεωπολιτική των Γενοκτονιών και η Εκκωφαντική Ένοχη Σιωπή στην Ελλάδα


του Σάββα Καλεντερίδη
Την Πέμπτη, 4 Μαρτίου 2010 η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, ψήφισε με το οριακό 23-22 την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και την προώθηση του θέματος στην ολομέλεια, για συζήτηση και ψήφιση, κάτι που επαφίεται στην πρωτοβουλία της προέδρου της βουλής Νάνσι Πελόσι. Η αμερικανική διοίκηση στην αρχή κράτησε αποστάσεις από το θέμα, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος Ομπάμα και η υπουργός εξωτερικών Χίλαρυ Κλίντον, την παραμονή της ψηφοφορίας επιχείρησαν να αποτρέψουν την έγκριση, τη στιγμή που ο Ομπάμα προεκλογικά είχε δεσμευτεί δημόσια να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Ο λόγος; Τον έπεισαν οι αρμόδιες υπηρεσίες ότι ενδεχόμενη αναγνώριση της Γενοκτονίας, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις γεωπολιτικές ανάγκες και συμφέροντα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, το Ιράν, το Ιράκ-Κουρδιστάν, τη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο, αφού είναι δεδομένος ο κομβικός ρόλος της Τουρκίας στην εξυπηρέτησή τους.


Η Τουρκία από την πλευρά της δήλωσε ότι ανακαλεί τον πρέσβη της από την Ουάσιγκτον και δεν προτίθεται να τον επαναφέρει στη θέση του, εάν δεν ξεκαθαρίσει το ζήτημα της συζήτησης του θέματος στην ολομέλεια της αμερικανικής βουλής. Ο υπουργός εξωτερικών κ. Νταβούτογλου, μάλιστα, ως απάντηση στις αιτιάσεις της αμερικανικής διοίκησης για αδυναμία παρέμβασης στις διεργασίες και αποφάσεις της βουλής, η οποία είναι ανεξάρτητη, δήλωσε ότι και η Τουρκία έχει κοινοβούλιο που δρα ανεξάρτητα από την τουρκική κυβέρνηση. Σημείωσε μάλιστα ότι την ίδια μέρα που θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί το θέμα της αναγνώρισης της Αρμενικής Γενοκτονίας στην αμερικανική βουλή, και το τουρκικό κοινοβούλιο μπορεί να φέρει προς συζήτηση και ψήφιση το θέμα της χρήσης της βάσης του Ιντζιρλίκ από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, καθώς και το θέμα της παρουσίας τουρκικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (15 Μαρτίου 2010) οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις παραμένουν στο επίπεδο που ήταν την επομένη της έγκρισης του ψηφίσματος στην επιτροπή της βουλής, ενώ στα διεθνή ΜΜΕ και στον τύπο του Ισραήλ υπάρχουν αναφορές για 'στρατηγική ουδετερότητα' του εβραϊκού παράγοντα στις ΗΠΑ και αλλού, που μέχρι τώρα ήταν συνοδοιπόρος και συμμαχητής της Τουρκίας στο ζήτημα αυτό και όχι μόνο. Ο σκεπτικισμός και στάση του εβραϊκού παράγοντα στο ζήτημα της Αρμενικής Γενοκτονίας σχετίζεται με τον έντονο προβληματισμό που έχει αναπτυχθεί, μετά την ηγεμονική πολιτική που αποπειράται να ασκήσει η Τουρκία και στη Μέση Ανατολή, όπου, ούτως ή άλλως, δυο ηγεμόνες παραείναι πολλοί.
Ενώ η Τουρκία προσπαθεί να διαχειριστεί το θέμα και αφού η επιτροπή του κοινοβουλίου της κυβέρνησης της Καταλονίας, μία από τις 17 αυτόνομες περιοχές που συναπαρτίζουν το Βασίλειο της Ισπανίας, ψήφισε ομόφωνα την αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας, με τους βουλευτές των κομμάτων της αριστεράς να δηλώνουν ότι ξεκίνησαν πρωτοβουλία ώστε να συζητηθεί αντίστοιχο ψήφισμα και στην κεντρική βουλή της Ισπανίας, έρχεται το ψήφισμα της βουλής της Σουηδίας, όπου η Τουρκία αντιμετωπίζει πλέον μια ποιοτικά διαφοροποιημένη 'απειλή', σύμφωνα πάντα με τη δική της λογική.
Εκεί, Αρμένιοι, Ασσύριοι και Έλληνες, με την ηρωική βοήθεια μιας Κούρδισσας, όπως θα δούμε σε σχετικό ρεπορτάζ, έχοντας την υποστήριξη της σουηδικής Κεντρο-Αριστεράς και κόντρα στα κόμματα που απαρτίζουν τον κεντροδεξιό κυβερνητικό συνασπισμό, κατορθώνουν να περάσουν οριακά (131 ψήφοι υπέρ, 130 κατά) το ψήφισμα της Αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των Ελλήνων του Πόντου και των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής.
Σύμφωνα με δικές μας πληροφορίες από την Άγκυρα και τις Βρυξέλλες, η εξέλιξη αυτή, το γεγονός δηλαδή του συνασπισμού Αρμενίων-Ασσυρίων-Ελλήνων και της υποστήριξης των Κούρδων στο ζήτημα αυτό, που μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη χάραξη μια κοινής στρατηγικής των ιστορικών αυτών λαών της Ανατολής απέναντι στη συνεχιζόμενη τουρκική βαρβαρότητα, μέρος της οποίας είναι η άρνηση της Γενοκτονίας, προβληματίζει έντονα την τουρκική διπλωματία και την τουρκική κυβέρνηση και όχι μόνο.
Τη στιγμή που συμβαίνουν αυτά, που στην ουσία συνιστούν μια νέα γεωπολιτική, αυτή των Γενοκτονιών (να θυμηθούμε και τον τρόπο που χρησιμοποιείται γεωπολιτικά το Νταρφούρ), και η Τουρκία αναγκάζεται να ανακαλέσει και δεύτερο πρέσβη για διαβουλεύσεις λόγω αρνητικών εξελίξεων στο θέμα της Γενοκτονίας, και ενώ έχει προηγηθεί μια εξαιρετικά άθλια πράξη στο ιστορικό Εθνικό και Καποδιαστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου Έλληνες βουλευτές και καθηγητές πανεπιστημίων, παρουσία του Τούρκου πρέσβη-τοποτηρητή, αγιοποιούν τον Μουσταφά Κεμάλ στην καρδιά της Αθήνας, τα ελληνικά κόμματα και ο πολιτικός κόσμος τηρεί μια εκκωφαντική ένοχη σιωπή για το θέμα. Από την πλευρά τους, τα ελληνικά ΜΜΕ και οι γνωστοί διαμορφωτές της κοινής γνώμης μεταδίδουν την είδηση αναφέροντας κυρίως την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων και παρεμπιπτόντως -όσοι το κάνουν- τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής, με έναν τρόπο που παρομοιάζει κι αυτός με μια εκκωφαντική ένοχη σιωπή.
Αν αναρωτηθούμε να βρούμε το γιατί, θα πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες αυτής της εκκωφαντικής ένοχης σιωπής στα στεφάνια τιμής Ελλήνων επισήμων στο μαυσωλείο του σφαγέα Μουσταφά Κεμάλ, στις δηλώσεις αναγνώρισης του μεγαλείου του πνεύματος του σφαγέα Μουσταφά Κεμάλ, στη συνοδοιπορία των κεμαλιστών δημοσιογράφων και διανοουμένων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με τους κεμαλιστές της Τουρκίας και στην ολοκληρωτική απουσία από τους αγώνες για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης, της Πόλης και της Ανατολής και την ιστορική δικαίωση.
Άς ελπίσουμε ότι τουλάχιστον τώρα, που ξένοι λαοί, πολιτικοί και διανοούμενοι καταδικάζουν τον Κεμάλ και τον κεμαλισμό και αγωνίζονται για την καταπολέμηση της κεμαλικής-τουρκικής βαρβαρότητας με όπλο όχι τους αμαρτωλούς* εξοπλισμούς, αλλά την αναγνώριση της Γενοκτονίας, θα ευαισθητοποιηθούν επιτέλους και οι Έλληνες πολιτικοί, καθηγητές, διανοούμενοι και δημοσιογράφοι και θα συστρατευθούν σε αυτόν τον άγιο αγώνα, διακρίνοντας επιτέλους το «ποιος είναι ο εχτρός και ποιος ο φίλος» στο διεθνές σκηνικό.
Γιατί, μετά τον παγκόσμιο διασυρμό για την κατάντια μας στον οικονομικό τομέα, είναι κρίμα να βλέπεις τη χώρα σου παγκόσμιο ουραγό και στον αγώνα της ηθικής και ιστορικής δικαίωσης και τα κόμματα, τους διπλωμάτες, τους πολιτικούς και τους διανοούμενους της χώρας σου ουραγούς και μακράν πίσω από την ιστορία και την ίδια την ελληνική κοινωνία.

*Αμαρτωλοί υπό την έννοια ότι ο τομέας των εξοπλισμών αποτελεί την κύρια αιτία της διαφθοράς και της διαπλοκής στην Ελλάδα.

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/03/blog-post_3831.html#ixzz0j25ZIl8i

Read more...

Η αναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας και τα αδιέξοδα της Τουρκίας


Η Ισπανική κυβέρνηση κάνει κάθε δυνατή ενέργεια προκειμένου να μην εγκριθεί το νομοσχέδιο για της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων όπως επισημαίνει η ισπανική εφημερίδα ABC.Σύμφωνα με την εφημερίδα η Ισπανική κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι τυχόν αναγνώριση της Γενοκτονίας θα προκαλέσει αρνητική αντίδραση της Τουρκίας που είναι ένα από τους βασικούς συμμάχους της Ισπανίας στο ΝΑΤΟ.

Η ABC σημειώνει επίσης ότι η υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας κ. Miguel Angel Moratinos ενημέρωσε τον Jose Bono, Πρόεδρος του Κογκρέσου των Αντιπροσώπων για να εμποδίσει την πρωτοβουλία. Το κοινοβούλιο της Καταλανίας ενέκρινε ήδη το νομοσχέδιο που αναγνωρίζει την Γενοκτονία των Αρμενίων, έτσι εύλογα η ισπανική κυβέρνηση ανησυχεί ότι αυτό μπορεί να συμβεί και στη Μαδρίτη.


Η Ισπανική κυβέρνηση φοβάται ότι η Ισπανία θα μπορούσε επίσης να αντιμετωπίσει την επιδείνωση των σχέσεων με την Τουρκία, όπως συνέβη με τις ΗΠΑ και την Σουηδία μετά την έγκριση του ψηφίσματος γενοκτονίας απο τα κοινοβούλια των χωρών τους.

Ο Ομπάμα θα ζητήσει συγνώμη απο την Τουρκία;

Η Τουρκία αναμένει την "έγγραφη συγνώμη" από τον Ομπάμα λόγω της υιοθέτησης του ψηφίσματος από τη Βουλή Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων που αναγνωρίζει τα γεγονότα του 1915 ως γενοκτονία των Αρμενίων.

Κάτι τέτοιο θα είναι επίσης μια εγγύηση ότι ο Πρόεδρος Barack Obama δεν θα αναφέρει την λέξη "γενοκτονία" στην ετήσια δήλωσή του στις 24 Απριλίου. Η «επιστολής που πρέπει να γραφτεί από τον Ομπάμα προς τον Τούρκο ομόλογό του θα πρέπει να αναφέρει οτι η ηγεσία της Ουάσιγκτον εκφράζει τη λύπη της για την υιοθέτηση του ψηφίσματος αναγνώρισης της Αρμενικής γενοκτονίας απο την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Αμερικανικής Βουλής και οτι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν την κυβέρνηση της Τουρκίας κατά των ισχυρισμών οτι η αναγνώριση της γενοκτονίας είναι ζωτικής σημασίας.

Ο Ομπάμα αναγνώρισε τις "δολοφονίες" των Αρμενίων το 1915 ως γενοκτονία κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του. Αλλά απέφυγε να χρησιμοποιήσει τη λέξη γενοκτονία κατά την ομιλία του προς το Εθνος πέρυσι στις 24 Απριλίου με το αιτιολογικό ότι πρέπει να δώσουμε μια ευκαιρία για την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ της Τουρκίας και της Αρμενίας, καθώς οι δύο χώρες υπέγραψαν τα πρωτόκολλα για σύναψη διπλωματικών σχέσεων και συνεργασίας. Όμως, τα πρωτόκολλα αυτά δεν έχουν τεθεί σε ισχύ, καθώς η Τουρκία θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έγκριση τους απο το Τουρκικό κοινοβούλιο την επίλυση του ζητήματος του Ναγκόρνο Καραμπάχ .

Η αποτυχία των πρωτοκόλλων για την σύναψη διπλωματικών σχέσεων και συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας (στα οποία σθεναρά είχε αντιδράσει η αρμενική διασπορά) πιστοποιείται με την έκδοση, στις 4 Μαρτίου του ψηφίσματος από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Αμερικανικής Βουλής στο οποίο αναγνώρισε τα γεγονότα του 1915 ως γενοκτονία.Για την έκδοση του ψηφίσματος αυτού το αρμενικό λόμπυ των ΗΠΑ είχε εργαστεί σκληρά.

Το γεγονός αυτό ότι τα πρωτόκολλα δεν έχουν τεθεί σε ισχύ μέχρι σήμερα ίσως υποχρεώσουν τον πρόεδρο Ομπάμα να αναφερθεί ρητά σε «Αρμενική Γενοκτονία» στον λόγο του προς το έθνος, στις 24 Απριλίου, κάτι που πέρυσι απέφυγε ύστερα από έντονες τουρκικές πιέσεις.Η χρήση απο τον Πρόεδρο Ομπάμα της λέξης "γενοκτονία" θα είναι πιο επιζήμια και από την υιοθέτηση ενός ψηφίσματος από το Σώμα δήλωσε ανώτερη διπλωμάτης των ΗΠΑ, και επισημαίνει ότι κάτι τέτοιο θα αποτελέσει σημαντικό πλήγμα στις σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ.

Οι συνέπειες για την Τουρκία θα είναι οτι θα απωλέσει την σημαντική στήριξη των ΗΠΑ στον αγώνα της κατά της "τρομοκρατίας". Υπάλληλοι του υπουργείου εξωτερικών της Τουρκίας επιβεβαίωσαν πρόσφατα ότι οι μαζική επιχειρήσεις εναντίον του εκτός νόμου Κουρδικό Εργατικού Κόμματος (PKK) στην Ευρώπη είναι αποτέλεσμα μιας αμερικανικής διπλωματικής πρωτοβουλία που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια.

Η υποστήριξη της Τουρκίας στον αγώνα της κατά του PKK απο την πλευρά των ΗΠΑ οφείλεται στο γεγονός ότι η Ουάσιγκτον χρειάζεται έναν αξιόπιστο σύμμαχο σε αυτή την προβληματική περιοχή. Μια πιο σταθερή Τουρκία θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή, ενώ η σταθερότητα θα είναι ιδιαίτερα επωφελής και για την ίδια την Τουρκία.

Ο Οbama έχει μια δύσκολη επιλογή η οποία θυμίζει παγίδα. Από τη μία πλευρά, δεν μπορεί να χάσει την Τουρκίας η οποία είναι μια χώρα σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να αντισταθεί στον ισχυρό αρμενικό λόμπι καθώς πλησιάζουν οι εκλογές του Νοεμβρίου για το Αμερικανικό Κογκρέσσο. Η τουρκική κυβέρνηση όμως και αυτή θα πρέπει να εργαστεί σκληρότερα για την έγκριση απο το Τουρκικό Κοινοβούλιο των πρωτοκόλλων ( σύναψη διπλωματικών σχέσεων και συνεργασία με την Αρμενία) ώστε να αυξήσει την διπλωματική της ισχύ εναντι των Αρμενίων της διασποράς (αρμενικό λόμπυ στις ΗΠΑ.

*** Σύμφωνα με πληροφορίες, η τουρκική κυβέρνηση υποπτεύεται ότι η απόφαση της Επιτροπής της Βουλής υποστηρίχθηκε παρασκηνιακά από τον Λευκό Οίκο και το Εβραϊκό Λόμπι για να τιμωρηθεί ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, ο οποίος έχει ταχθεί ανοικτά εναντίον του Ισραήλ και υπέρ του Ιράν. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η τελευταία δήλωση του κ. Ερντογαν για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν όταν έθεσε θέμα και για το αντίστοιχο του Ισραήλ ζητώντας από τις ΗΠΑ, την Ρωσία και άλλες χώρες να αντιμετωπιστούν με τον ίδιο τρόπο. Η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί την δήλωση Ερντογάν απαράδεκτη.

***Την επομένη της απόφασης της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Βουλής για αναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας στην ενημέρωση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ο κ. Κρόλι δεν συμφώνησε με την απόφαση των αντιπροσώπων του αμερικανικού λαού και δεν το έκρυψε. Μετά την επίσημη ενημέρωση και κατά την διάρκεια της ανεπίσημης ο αξιωματούχος ήταν κατηγορηματικός ότι η κ. Κλίντον συμφώνησε με την πρόεδρο της Βουλής Νάνσι Πελόσι να μη συζητηθεί το Αρμενικό στην Ολομέλεια. Τις τελευταίες ημέρες όμως η πληροφορία κυκλοφορεί ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν έχει αντίρρηση να συζητηθεί η γενοκτονία στην Ολομέλεια.
ZAMAN,ΗΜΕΡΗΣΙΑ,http://news.am/en

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/03/blog-post_8321.html#ixzz0j24qnigG

Read more...

"Επίθεση" με πλήρη χαρακτηριστικά τουρκικής προβοκάτσιας στην Κομοτηνή


Πολλές φορές επισημάναμε την βεβαιότητα πως διανύουμε καιρούς πονηρούς και πως το πλήθος των εργαζομένων πρακτόρων της Άγκυρας που δρουν στην Θράκη σχεδιάζει αναβάθμιση ποιοτική και ποσοτική προβοκατόρικων χτυπημάτων, για να "εγείρει τα πνεύματα" και να ανακινήσει την μέχρι στιγμής υφέρπουσα τάση ανθελληνισμού και αφελληνισμού της Θράκης.
Οι φωνές των Θρακών δυστυχώς δεν ακούγονται από τους άρχοντες των Αθηνών, ενώ σε πλείστες όσες των περιπτώσεων "θάβονται" από τους τοπικούς καρεκλοκένταυρους τουρκοτσολιάδες που στο κυνήγι της ψήφου έχουν χάσει το νόημα της ελληνικής οντότητας της Θράκης.

Οι ευθύνες δεν βρίσκονται στην αναμενόμενη προβοκατόρικη δράση των ανθελληνικών κέντρων που δρούνε ανεξέλεγκτα (ιδιαίτερα στο νομό Ροδόπης, που χαρακτηρίζεται και ως "πυρήνας" του Τουρκικού προξενείου), αλλά στην πλευρά εκείνων των ελλήνων που κυβέρνησαν και που κυβερνούν την χώρα. Η συνεχιζόμενη τάση παραχωρητικότητας έχει πλέον εδραιωθεί στην "λησμονιά" των ελληνικών δικαιωμάτων τόσο των γηγενών ελλήνων πολιτών της Θράκης, όσο και του ίδιου του ελληνισμού στην ακριτική αυτή περιοχή της Ελλάδας.
Η Θράκη έχει εγκαταλειφθεί στα άνομα σχέδια πρακτόρων και συμφερόντων που εδράζονται εκτός Ελλάδος, αλλά λειτουργούν με πλήρη ελευθερία εντός της χώρας μας. Η ΜΙΤ έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ένα μεγάλο δίκτυο 3.000 έμμισθων πρακτόρων στην Θράκη, ενώ η τουρκική προπαγάνδα, συνεπικουρούμενη από την τουρκική διπλωματία, καταφέρνουν να κερδίζουν στα διεθνή φόρα τις εντυπώσεις -και πολύ σύντομα θα έχουν καταφέρει να κερδίσουν και την στήριξη πολιτικών και κρατών- στα παράλογα αιτήματά τους. Η απουσία δυναμικής ελληνικής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, οπλίζει τα χέρια των προβοκατόρων που συστηματικά επιτίθενται κατά των δικαιωμάτων των ελλήνων της Θράκης, αλλά και των "εκπαιδευμένων" τουρκοτσολιάδων που έχουν τοποθετηθεί από ξένες υπηρεσίες στην περιοχή, προκειμένου να αλλοιώσουν και να εξασθενήσουν το δυνατόν περισσότερο τις μέχρι σήμερα αντιστάσεις που συναντά ο τουρκικός επεκτατισμός.
Η ανάρτηση αυτή αφιερώνεται στους:
1)"Αφελείς" νεροκουβαλητές του κεμαλισμού, και φορείς της ιδεολογίας του "Σφάξε μου Γκαζί μου ν' αγιάσω"
2)Σε αυτούς που έγραψαν οτι "Οι Ελληνοκύπριοι δημοσιογράφοι θαύμασαν τον Ερντογάν",
και ότι είναι "Τυφλωμένοι από εθνικισμό όσοι επικρίνουν τον Ερντογάν!
3)Στον Μακάριο Δρουσιώτη που στο φύλλο της Ελευθεροτυπίας φιλοξένησε την δήλωση «Οταν μιλώ δυνατά από εδώ, μπορούν να με ακούσουν στην ελληνική πλευρά. Εάν η ελληνική πλευρά μιλάει από εκεί, μπορώ να τους ακούσω. Αρα, είμαστε πολύ κοντά, και άμα έχουμε ένα πρόβλημα, θα πρέπει να μπορούμε να χτυπήσουμε την πόρτα ο ένας του άλλου και να το συζητήσουμε», είπε ο Ταγίπ Ερντογάν.
Το κείμενο παρατίθεται ακριβώς όπως το αναφέρει ο τουρκικός ιστότοπος
Άγνωστοι δράστες επιτέθηκαν στην Ένωση της" τουρκικής" νεολαίας στην Κομοτηνή, πόλη της Δυτικής Θράκης. Η επίθεση πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Κυριακής και έγινε αντιληπτή από τα στελέχη της Ένωσης, τη Δευτέρα το πρωί. Οι δράστες έσπασαν τα παράθυρα της Ένωσης και προσπάθησαν αν παραβιάσουν την πόρτα της εισόδου.Οι τοπικές αστυνομικές δυνάμεις κατέφτασαν στον τόπο της επίθεσης μετά από αίτηση του προέδρου της Ένωσης, Koray Hasan.Σε μια αποκλειστική συνέντευξη με την ΑΑ, ο Χασάν καταδίκασε έντονα την επίθεση αυτή και ανέφερε οτι απαιτούμε να ληφθούν όλες οι αναγκαίες προφυλάξεις ώστε οι δράστες να συλληφθούν προκειμένου να διασφαλιστεί η ειρήνη στην περιοχή και η "τουρκική μειονότητα" να είναι ασφαλής.


Read more...

Σύμβουλος του ψευδοκράτους o πρώην πρέσβης των ΗΠΑ Τόμας Μίλερ;


Του Αποστόλη Ζουπανιώτη

Ένας παλαιός γνώριμος της Κύπρου και της Ελλάδας, ο πρέσβης Τόμας Μίλερ, έχει ενταχθεί επίσημα στους συμβούλους του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, αναλαμβάνοντας καθήκοντα διευθυντή του γραφείου της Ουάσινγκτον, του οργανισμού Independent Diplomat, ο οποίος – μεταξύ άλλων – προσφέρει επί πληρωμή «συμβουλές και υποστήριξη στην εξωτερική πολιτική του γραφείου του προέδρου της "Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου", αλλά και σε άλλες υπηρεσίες του ψευδοκράτους». Η ένταξη του κ. Μίλερ ανακοινώθηκε την Τρίτη από τον οργανισμό Independent Diplomat, ο οποίος δηλώνει «μη κερδοσκοπικός» και ότι «εξοπλίζει κυβερνήσεις και πολιτικές ομάδες, οι οποίες θα ήταν περιθωριοποιημένες, για να συμμετέχουν αποτελεσματικά στις διεθνείς διαδικασίες λήψης αποφάσεων, με διπλωματικές δυνατότητες, ειδικεύσεις και πόρους».

Ο Τόμας Μίλερ υπηρέτησε ως ειδικός συντονιστής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το Κυπριακό από το 1997-1999 και πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα από το 2001-2004. Έχει επίσης υπηρετήσει ως πρέσβης των ΗΠΑ στη Βοσνία και επιτετραμμένος της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Διπλωματικές πηγές στην αμερικανική πρωτεύουσα υποστήριζαν ότι πιθανόν η ανακοίνωση του διορισμού του κ. Μίλερ να επισπεύσθηκε από την επικείμενη επίσκεψη του Τουρκοκύπριου ηγέτη, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, στην αμερικανική πρωτεύουσα, η οποία για την ώρα δεν έχει οριστικοποιηθεί, αλλά το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει ορίσει για την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου.Στην ανακοίνωση Τύπου, ο Τόμας Μίλερ δηλώνει ότι προσβλέπει να ενταχθεί στον Independent Diplomat, καθώς από καιρό ένιωθε «πόσο σημαντικό είναι να βοηθάς εκείνους τους παίκτες που χρειάζονται περισσότερο ίσους όρους ανταγωνισμού. Κι αυτό κανείς οργανισμός δεν το κάνει καλύτερα από τον Independent Diplomat».
Ο εκτελεστικός διευθυντής του οργανισμού – με έδρα τη Νέα Υόρκη – Κάρνε Ρόουζ δηλώνει ευτυχής, γιατί ένας διπλωμάτης με την εμπειρία και τη φήμη του Τόμας Μίλερ εντάσσεται στον οργανισμό και εκφράζει την πεποίθησή του ότι «θα προσθέσει σημαντικά στην κατανόηση από τον οργανισμό και τους πελάτες του, του σύνθετου και μεταβαλλόμενου μηχανισμού της αμερικανικής πολιτικής, όπως και του παγκόσμιου διπλωματικού συστήματος». Στο συμβουλευτικό συμβούλιο του Independent Diplomat βρίσκονται πρώην διπλωμάτες (στην πλειοψηφία τους Βρετανοί, Αυστραλοί και Αμερικανοί), όπως ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αυστραλίας, Γκάρεθ Έβανς, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τόμας Πίκερινγκ, καθώς και ο πρώην βοηθός γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Σερ Κίραν Πρέντεργκαστ.Στο πελατολόγιο υπάρχει μία μόλις κυβέρνηση (Νήσοι Μάρσαλ) και σειρά μη αναγνωρισμένων (έως παρανόμων) κρατών, όπως το ψευδοκράτος της κατεχόμενης Κύπρου, η κυβέρνηση του Νοτίου Σουδάν, η εξόριστη κυβέρνηση της Μπούρμα, το Πολισάριο της Δυτικής Σαχάρας κι η πρώην βρετανική αποικία στη Σομαλία.Πέραν των καθηκόντων του κ. Μίλερ ως διευθυντή του γραφείου της Ουάσινγκτον, ο οργανισμός διαφημίζει τις ειδικότητές του στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στη Βόρειο Αφρική, στη Νοτιοανατολική Ασία, στην Κύπρο, στη Βοσνία, τη μεταπολεμική πολιτική και οικονομική ανοικοδόμηση, την καταπολέμηση τρομοκρατίας κ.ά. Ο οργανισμός Independent Diplomat μπήκε στην εικόνα του Κυπριακού αρκετά μετά την ανάληψη του συμβολαίου από το ψευδοκράτος, όταν στα έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών που διέρρευσαν, το όνομα του εκτελεστικού διευθυντή του, Κάρνε Ρος, όπως και του τότε υπευθύνου για τις σχέσεις με το ψευδοκράτος, Ντιν Μπίαλεκ, συμπεριλαμβάνονταν σε επικοινωνία του ειδικού συμβούλου του γενικού γραμματέα για το Κυπριακό, Αλεξάντερ Ντάουνερ, με τον Αμερικανό δικηγόρο (και εμπειρογνώμονα σήμερα του ΟΗΕ για το Περιουσιακό) Τζεφ Μπέιτς. Παρότι δεν χρησιμοποιεί τον όρο «λόμπι», ο οργανισμός προσφέρει περίπου τις ίδιες υπηρεσίες στους πελάτες του και μάλιστα ισχύουν και γι’ αυτόν οι ίδιες ακριβώς πρόνοιες της αμερικανικής νομοθεσίας που ισχύουν για τις εταιρείες λόμπι. Στο συμβόλαιο που έχει υπογράψει ο οργανισμός με το ψευδοκράτος (το υπογράφουν ο υπεύθυνος του γραφείου Λονδίνου του Independent Diplomat με τον κ. Ταλάτ), πέραν των υπηρεσιών που προαναφέραμε, διευκρινίζεται ότι η συμβουλή και υποστήριξη που θα προσφέρεται θα καλύπτει το Κυπριακό και τις συνομιλίες, συμπεριλαμβανομένων και επαφών με τα Ηνωμένα Έθνη και Υπουργεία Εξωτερικών σημαντικών παικτών. Επίσης, θα καλύπτει τη διπλωματική στρατηγική στις σχέσεις της «ΤΔΒΚ» με την Ε.Ε., διπλωματικές επαφές, συμπεριλαμβανομένης της προετοιμασίας διεθνών συναντήσεων, ομιλιών, επιστολών, θέσεων, μελετών στρατηγικής, συνεντεύξεων και διεθνών συναντήσεων. Επιπλέον, θα αφορά και την υποστήριξη στην προετοιμασία διαπραγματευτικών θέσεων και διαπραγματεύσεων, συμβουλές σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και διπλωματικής δικτύωσης, επισκέψεις στο ψευδοκράτος κι άλλα «λογικά αιτήματα».Τόσο στις αρχές του οργανισμού όσο και στο συμβόλαιο με το ψευδοκράτος, τονίζεται ότι αναλαμβάνει μόνο δημοκρατικές κυβερνήσεις που προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο. Ωστόσο, το γεγονός και μόνο ότι προσφέρονται υπηρεσίες σε οντότητες που θεωρούνται παράνομες (όπως καθορίζει το ψήφισμα 541/83 του Σ.Α. του ΟΗΕ για την ανακήρυξη του ψευδοκράτους) αποδεικνύει το αντίθετο. Οι μετοχές του Τόμας Μίλερ ως διπλωμάτη «ανέβηκαν» στην ηγεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τον άμεσα προϊστάμενό του, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, όταν, εκτελώντας χρέη επιτετραμμένου της Πρεσβείας στην Αθήνα (τον Σεπτέμβριο του 1995 λόγω της απουσίας του Τόμας Νάιλς), ενεπλάκη ενεργά στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, οι οποίες οδήγησαν στην υπογραφή της ενδιάμεσης συμφωνίας Ελλάδας-Σκοπίων (13/9/1995). Τότε έλαβε από τον ελληνικό Τύπο και την προσωνυμία «ανθύπατος». Ως ειδικός συντονιστής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (αμέσως μετά την αποτυχία των συνομιλιών σε Τράουτμπεπ και Μοντρέ) άφησε το στίγμα του ως «αδίστακτος» κι ενίοτε αντιδιπλωματικός. Κάποτε δέχθηκε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ως συντονιστής την τότε πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας (και σημερινή υπουργό Συγκοινωνιών), Ερατώ Μαρκουλλή, και όταν χρησιμοποίησε «απρεπή λέξη», η Κύπρια πρέσβης τον εγκάλεσε. Κάποια άλλη φορά, όταν ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλαύκος Κληρίδης, διοργάνωνε στην έδρα του ΟΗΕ το καθιερωμένο γεύμα προς τα πέντε μόνιμα μέλη του Σ.Α., ο κ. Μίλερ επιθυμούσε να συμπεριληφθεί ετσιθελικά στον κατάλογο, παρότι, όπως του εξηγήθηκε, θα υπήρχαν εκπρόσωποι της αμερικανικής μόνιμης αντιπροσωπίας. Μάλιστα παρ’ ολίγο να δημιουργηθεί διπλωματικό επεισόδιο, αφού στο τελεσίγραφο του Μίλερ «έρχομαι κι αν θέλετε σταματήστε με», ο Πρόεδρος Κληρίδης έδωσε εντολή στον μόνιμο αντιπρόσωπο, πρέσβη Σώτο Ζακχαίο, να ενημερώσει σχετικά τη μυστική αστυνομία που φρουρούσε τον Πρόεδρο και να τον συλλάβει, αν επέμενε. Προφανώς, ενημερωθείς από τους αμερικανούς της μυστικής αστυνομίας, ο κ. Μίλερ δεν εμφανίστηκε. Στη διάρκεια της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ, ως πρέσβης στην Αθήνα παρενέβαινε σε στελέχη της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας, ζητώντας τους να κάνουν διαβήματα στην Αθήνα, για να σταματήσει το «αντιπολεμικό κίνημα κι ο αντιαμερικανισμός». Ωστόσο, μετά το τέλος του πολέμου, σε δηλώσεις του – κι αφού είχε προηγηθεί η εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη κι η επιτυχής διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων – τόνιζε σε συνεντεύξεις ότι οι αντιπολεμικές εκδηλώσεις δεν αποτελούσαν εκδήλωση αντιαμερικανισμού.Μετά τη συνταξιοδότησή του, διατήρησε τις επαφές με την Ελληνοαμερικανική Κοινότητα και μάλιστα πέρυσι είχε παρευρεθεί σε εκδηλώσεις του συνεδρίου της ΠΣΕΚΑ.

Read more...

Το ρήγμα μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας βαθαίνει


The Economist

Για μια ακόμη φορά οι Αρμένιοι διαισθάνονται ότι έρχεται η στιγμή της δικαίωσης για την αναγνώριση της τραγωδίας που έζησαν οι προπάτορές τους στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Τουρκία έχει θυμώσει. Και η αμερικανική κυβέρνηση προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει τη ζημιά.

Το τελευταίο ρήγμα στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις με αιτία το αρμενικό ζήτημα -και αφορμή την αναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας του 1915 από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 4 Μαρτίου- μοιάζει βαθύτερο από άλλα προγενέστερα. Συμπίπτει με μια γενικευμένη οξύτητα ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη σύμμαχό της. Η Τουρκία διστάζει όταν συζητούνται σκληρές κυρώσεις εις βάρος του Ιράν, οι Τούρκοι πολίτες διακατέχονται από σφοδρό αντιαμερικανισμό. Και κάποιοι υποψιάζονται ότι ο Μπαράκ Ομπάμα εμμένει στην παγιωμένη από το 2008 θέση του ότι η γενοκτονία των Αρμενίων δεν είναι θεωρητική, αλλά ιστορικό γεγονός πλήρως τεκμηριωμένο.

Παρά ταύτα, το πιθανότερο είναι ο Τούρκος πρέσβης να επιστρέψει στην Ουάσιγκτον και η κυβέρνηση Ομπάμα να πείσει τους νομοθέτες να αποφύγουν την ψηφοφορία στη Βουλή των Αντιπροσώπων, για να διασωθεί μια πολύτιμη φιλία - και να μην εκλείψει η προοπτική της συμφιλίωσης Τουρκίας και Αρμενίας. Ενα απονευρωμένο κουραστικό διπλωματικό τελετουργικό θα επαναληφθεί.

Μπορεί κάποιος από τους πρωταγωνιστές του δράματος να αλλάξει την πλοκή; Κάποια μέρα θα βρεθεί ένας Τούρκος ηγέτης ικανός να αντιληφθεί ότι η εθνική αξιοπρέπεια είναι ταυτόσημη με την ομολογία και παραδοχή των ανομημάτων που διαπότισαν τα χώματα της Μικράς Ασίας, και όχι με τη σίγαση της ελεύθερης συζήτησης και με την τιμωρία όσων λένε αλήθεια; Ο ηγέτης αυτός θα λυτρώσει τη σχέση της Τουρκίας με την Αρμενία από τα ακατάλυτα δεσμά της Ιστορίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. (Αλλωστε, σήμερα το κυρίως μέλημα της Τουρκίας είναι μάλλον τα επακόλουθα του πολέμου στο Ναγκόρνο - Καραμπάχ το 1990, και όχι το 1915.)

Επιστημονική διερεύνηση

Υπάρχουν άνθρωποι στην Τουρκία που έχουν πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας. Οπως ο Τούρκος αρθρογράφος που πιστεύει ότι η υπερβολική ευθιξία, όταν πρόκειται για σχολαστικισμούς μιας ψηφοφορίας στο Κογκρέσο, μαρτυρεί αδυναμία και όχι δύναμη. Οι υπονομευτές και συκοφάντες της Τουρκίας θα έμεναν άφωνοι μπροστά στην ειλικρινή και απελευθερωμένη από φραγμούς επιστημονική διερεύνηση των γεγονότων του 1915. Οι εκτοπίσεις των Αρμενίων είχαν μια φριχτή κατάληξη, που κανείς δεν αμφισβητεί. Εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, πέθαναν. Ομως υπάρχουν περιθώρια επιστημονικής διερεύνησης των θολών μηχανισμών που οδήγησαν στο αποτρόπαιο αποτέλεσμα - δηλαδή να αποδειχθεί η ηθική αυτουργία πίσω από την τραγωδία ή η ένοχη αμέλεια. Εάν η Τουρκία καλούσε τους ερευνητές να ξεφυλλίσουν τα αρχεία της, πράγμα που έκανε με μοναδική φειδώ μέχρι τώρα, θα αφόπλιζε τους επικριτές της.

Για τους Αρμένιους η αναγνώριση των παθών των προγόνων τους είναι ιερός σκοπός. Δεν πρόκειται να ρίξουν στη λήθη τις πικρές τους μνήμες επειδή κινδυνεύουν οι εξαγωγές όπλων της Αμερικής (ήδη πέντε μεγάλες εταιρίες έχουν παραπονεθεί σχετικώς). Οι Αρμένιοι δεν πρόκειται ποτέ να παραδεχθούν ότι η πιστοποίηση της σφαγής του 1915 είναι δουλειά πανεπιστημιακών και όχι της πολιτικής εξουσίας, εκτελεστικής ή δικαστικής. Οπως αποδεικνύουν οι καταγραφές του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η αμερικανική κυβέρνηση το 1915 ανέλυσε τα γεγονότα και δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία ότι στόχος ήταν η «εξολόθρευση».

Παρά ταύτα, εάν οι Αρμένιοι θέλουν να φωτιστεί ένα από τα σκοτεινότερα γεγονότα του 20ού αιώνα με τη συναίνεση των αρχών στην Αγκυρα, ας συνυπολογίσουν στην εκστρατεία τους στο Κογκρέσο έναν ακόμη παράγοντα, ότι δηλαδή για πρώτη φορά μετά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923 η τουρκική κοινωνία αμφισβητεί τόσο έντονα τα ιστορικά θέσφατα του τόπου της. Αυτό συμβαίνει χάρη σε συγγραφείς, δημοσιογράφους και πολίτες που παίζουν το κεφάλι τους στην προσπάθεια να προσεγγίσουν με εντιμότητα την Ιστορία. Με πρώτο τον Χραντ Ντινκ, τον Αρμένιο εκδότη της εφημερίδας Agos, που δολοφονήθηκε τον Ιανουάριο του 2007. Εργάστηκε για τη συμφιλίωση Τούρκων και Αρμενίων και για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Δεν εγκλωβίστηκε σε ατραπούς. Η ψήφος στο Κογκρέσο ίσως να δώσει τα προσχήματα στους κύκλους των Τούρκων εθνικιστών, εις βάρος όλων εκείνων στην Τουρκία που πιστεύουν ότι η σφαγή των Αρμενίων ήταν γενοκτονία.

Read more...

Τουρκο-αλβανική στρατιωτική συνεργασία : Πρόκληση για την Ελληνική ασφάλεια


Όπως γράφαμε σε προηγούμενο άρθρο (Η κινητικότητα στα Βόρεια σύνορα μας) μετά από ένα σύντομο και αφύσικο διάλειμμα η ιστορική αστάθεια της Χερσονήσου του Αίμου επανέρχεται φυσιολογικά. Οι εθνικοί ανταγωνισμοί, οξυνόμενοι από την έλλειψη αρχιτεκτονική ασφαλείας , τα έντονα εθνοτικά προβλήματα και τις δημογραφικές ανισορροπίες, δημιουργούν το ίδιο γνώριμο σκηνικό έντασης που χαρακτηρίζει την περιοχή εδώ και αιώνες.

Η Τουρκία, στο πλαίσιο της φιλοδοξίας της για ηγεμονική παρουσία στην περιοχή, επιδιώκει τη στρατηγική επιρροή επί των χωρών αυτών, ιδίως με την Αλβανία, και μάλλον πιο συγκυριακά με τα Σκόπια, αφού και ιστορικά θεωρεί το χώρο δικό της πεδίο δράσεως, και θεωρεί ότι η επιρροή σε Αλβανία-Σκόπια-Βουλγαρία αποτελεί σημαντικό μοχλό πιέσεως στον μέχρι πρότινος στρατηγικό της αντίπαλο, τηνΕλλάδα.

Η τουρκική αυτή προσπάθεια ,με την οποία θα ασχοληθούμε σήμερα είναι πολυεπίπεδη και μεθοδική. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 η οικονομική και πολιτική καχεξία του αλβανικού κράτους, καθώς και η ανάγκη του για ανασυγκρότηση σε όλους τους τομείς, προσέφερε στην Τουρκία μια μοναδική ευκαιρία παρέμβασης στην περιοχή, βοηθώντας μεσοπρόθεσμα στην ανάπτυξη ενός νέου παράγοντα, εχθρικού προς την Ελλάδα (του αλβανικού) και τη στρατηγική του σύζευξη μαζί του..Με απλά λόγια: οι Τούρκοι θέλουν τους δικούς τους Κούρδους στα δυτικά μας.. Πριν μπούμε σε λεπτομέρειες, ας ανατρέξουμε σε μερικά πρόχειρα στοιχεία:

- Ο αλβανικός πληθυσμός ανέρχεται σήμερα σε 3,5 εκατομμύρια περίπου, αλλά είναι εξαιρετικά δυναμικός δημογραφικά (αύξηση 0,5% ετησίως, μέσος όρος ηλικίας τα 29 χρόνια), και σε 20-25 χρόνια θα είναι συγκρίσιμος αριθμητικά με τον ελληνικό, και μάλιστα σαφώς νεώτερος.

- Η Αλβανία διατηρεί επισήμως αξιώσεις κατά της Ελλάδας για την επιστροφή των "Τσάμηδων" στην Ελλάδα, ενώ σε ανεπίσημους χάρτες εμφανίζεται η Θεσπρωτία ("Τσαμουριά") ως τμήμα της "Μεγάλης Αλβανίας" και έχουν εμφανιστεί πυρήνες "Απελευθερωτικού Στρατού Τσαμουριάς" (UCC). Επιπλέον, η ερήμωση των χωριών της γειτονικής Πίνδου και η εποίκηση τους από Αλβανούς μετανάστες δημιουργεί συνθήκες προβολής μειονοτικού θέματος σε βάθος χρόνου, σε μια ευρεία και αρκετά δυσπρόσιτη γεωγραφική περιοχή της χώρας μας. Μια περιοχή στα "νώτα" της ελληνοτουρκικής γραμμής αντιπαράθεσης - όπως π.χ. είναι και το Κουρδιστάν...

- Στην Ελλάδα ζουν σήμερα επισήμως (βάσει της απογραφής του 2001) 443.550 Αλβανοί πολίτες (ενδεχομένως πολύ περισσότεροι αν προστεθούν οι μη καταγεγραμμένοι και τα παιδιά που γεννήθηκαν έκτοτε), η μεγάλη πλειονότητα των οποίων θα λάβει την ελληνική ιθαγένεια, σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ. Το αποτέλεσμα θα είναι η δημιουργία ενός συμπαγούς εθνικού "μπλοκ" ψηφοφόρων, ικανού να καθορίζει πλειοψηφίες και να εκβιάζει καταστάσεις...

- Οι δυνατότητες που παρέχει στην Τουρκία η στρατηγική συνεργασία με την Αλβανία δεν περιορίζονται στη χρήση κρίσιμων εγκαταστάσεων όπως η βάση υποβρυχίων (βλέπε παρακάτω).. Έχουν επεκταθεί εξ αρχής σε κεκαλυμμένες επιχειρήσεις κατά της Ελλάδας, όπως ήταν οι αλβανικές επιδρομές στην Κέρκυρα με σφραγίδα ξένης μυστικής υπηρεσίας. Ανάλογες υπόνοιες προκάλεσε και η εμπλοκή Αλβανών υπηκόων στις πυρκαγιές του 2007/2009 και στα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008.


Τα θεμέλια μιας στενής συνεργασίας

Η πρώτη επίσκεψη Τούρκου Α/ΓΕΕΘΑ στη γειτονική χώρα έλαβε χώρα στα Τίρανα τον Νοέμβρη του 1991 και σηματοδότησε την έναρξη επαφών υψηλόβαθμων αξιωματούχων τον δύο χωρών, με σκοπό την διεύρυνση της διμερούς συνεργασίας -και- στον στρατιωτικό τομέα. Την επίσκεψη ακολούθησε η υπογραφή της πρώτης σημαντικής συμφωνίας στην Άγκυρα στις 24 Ιουλίου 1992, η οποία και έθεσε τις βάσεις για τις περαιτέρω εξελίξεις. Κατά την επίσκεψη του τότε Αλβανού ΥΠΑΜ Σαφέτ Ζουλάλι στην Τουρκία, του επετράπη η είσοδος σε στρατιωτικά εργοστάσια, κέντρα διοίκηση και στρατόπεδα (ακόμα και σε Νατοικές εγκαταστάσεις) παρά το γεγονός ότι η Αλβανία δεν ήταν ακόμα μέλος του ΝΑΤΟ, με την σημειολογία της κίνησης να είναι προφανής.. Ως επισφράγισμα της συμφωνίας, ένα μήνα αργότερα το τουρκικό αντιτορπιλικό FRAM Ι Maresal Fevzi Cakmak (πρώην USS Charles H. Roan ) επισκέφτηκε το λιμάνι του Δυρραχίου (28/8/92). Το γεγονός θεωρήθηκε από την Αλβανική κοινή γνώμη ως σημαντικό δείγμα της δέσμευσης της Τουρκίας σε ότι αφορά την ασφάλεια του Αλβανικού κράτους και ως τέτοιο έγινε δεκτό με πανηγυρικό κλίμα . Επρόκειτο για την "πρώτη επίσκεψη Τουρκικού πολεμικού πλοίου στην Αλβανία από την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας" όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά τα Αλβανικά ΜΜΕ.

Στις 18 Νοεμβρίου του ιδίου έτους, ξεκίνησε επίσημα η παρουσία Τούρκων αξιωματικών στο Αλβανικό ΥΠΑΜ οι οποίοι άρχισαν να οργανώνουν το Αλβανικό στράτευμα με βάση τα Νατοϊκά πρότυπα. Στις αρχικές φάσεις της συνεργασίας το μεγαλύτερο βάρος, όπως ήταν φυσικό, δόθηκε σε θέματα εκπαίδευσης με Τούρκους αξιωματικούς να αναλαμβάνουν την εκπαίδευση Αλβανικών μονάδων και το Τουρκικό ΥΠΑΜ να προσφέρει απλόχερα υποτροφίες φοίτησης Αλβανών στρατιωτικών σε Τουρκικές στρατιωτικές ακαδημίες. Παράλληλα ξεκίνησε και η παροχή οικονομικής βοήθειας για το εκσυγχρονισμό των Αλβανικών ενόπλων δυνάμεων, η οποία την περίοδο των ταραχών του 1997 είχε φτάσει στα επίπεδα των 70-80 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως για να εκτιναχθεί στα 120 εκατομμύρια δολάρια το 2001.

Η κατάρρευση των “πυραμίδων” το 1997 αποδείχθηκε κομβικό σημείο για την τουρκική παρέμβαση στην Αλβανία. Οι εκτεταμένες ταραχές που ακολούθησαν έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα στις ήδη παραπαίουσας Αλβανικές κρατικές δομές, ενώ εκατοντάδες στρατιωτικές εγκαταστάσεις ανα την χώρα λεηλατήθηκαν και άλλες καταστράφηκαν ολοσχερώς. Αυτή ήταν και η ευκαιρία που περίμεναν οι Τούρκοι για να εδραιώσουν την ήδη έντονη παρουσία τους στην γειτονική χώρα.


Αλβανικές βάσεις για πλοία του Τουρκικού Ναυτικού

Ένας από τους πρώτους τομείς στους οποίους έσπευσε να "εξαργυρώσει" την υποστήριξη της η Άγκυρα ήταν η εξασφάλιση ασφαλούς αγκυροβολίου για τα σκάφη του Τουρκικού Ναυτικού και μάλιστα σε προνομιακές θέσεις σε μικρή απόσταση από το στρατηγικής σημασίας στενό του Οτραντο, μόλις βορείως ναυτικών δρόμων εξαιρετικά σημαντικών για τα ελληνικά συμφέροντα.


Με τις ταραχές του 1997 το μεγαλύτερο μέρος των εγκαταστάσεων των Αλβανικών ενόπλων δυνάμεων λεηλατήθηκε ή καταστράφηκε ολοσχερώς. Την ίδια τύχη είχε και μια εκ των κύριων ναυτικών βάσεων του Αλβανικού Ναυτικού -η βάση του Αυλώνα ή Πασά λιμάνι- η οποία καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό και πολλά από τα σκουριασμένα σκάφη που ελλιμενίζονταν εκεί βυθίστηκαν. Η ναυτική βάση Αυλώνα (Πασαλιμάνι) κατασκευάστηκε το 1957 αρχικά ως βάση υποβρυχίων με σοβιετική βοήθεια με σκοπό να φιλοξενήσει 12 υποβρύχια και έχοντας μικτό αλβανικό/σοβιετικό προσωπικό υπό την διοίκηση της Μόσχας. Με την απομάκρυνση του Χότζα από τους Σοβιετικούς το 1961 η σοβιετική βοήθεια έπαψε να υφίσταται. Την ίδια περίοδο με την κατασκευή της κύριας βάσης του Πασαλιμάνι, οι σοβιετικοί κατασκεύασαν περίπου 40 χμ νοτιότερα στην περιοχή της Χειμάρας, την υπόγεια βάση υποβρυχίων του Πόρτο Παλέρμο η οποία πολλές φορές συγχέεται με το Πασαλιμάνι.

Δράττοντας την ευκαιρία η Τούρκοι προσφέρθηκαν να επισκευάσουν την ναυτική βάση ,την μικρή ναυπηγική μονάδα που φιλοξενεί καθώς και την Ναυτική ακαδημία που καταστράφηκε ολοσχερώς την άνοιξη του 1997, απελευθερώνοντας άμεσα για αυτό τον σκοπό το ποσό των 7 εκ δολλαρίων. Η επίσημη συμφωνία υπεγράφη τον Μάρτη του 1998 ανάμεσα στον Αλβανό Α/ΓΕΝ Ρόμπερτ Μπάλι και τον Τούρκο ομόλογο του Σαλίμ Δερβίσογλου, κατά την επίσκεψη Αλβανικής αντιπροσωπίας στην Άγκυρα. Μετά το πέρας των συνομιλιών ο Αλβανός Α/ΓΕΝ είχε ξεχωριστές συναντήσεις με τον Τούρκο υπουργό Άμυνας, όσο και με τον υπαρχηγό ΓΕΕΘΑ Τσεβίκ Μπίρ με της γνωστές παράτες και εγκάρδιους λόγους.

Οι εργασίες αποκατάστασης ξεκίνησαν άμεσα από τουρκικό απόσπασμα 60 περίπου ατόμων και μετά από διάστημα 2 μηνών αντιπροσωπία Τούρκων αξιωματικών συνοδευόμενη από τον πρέσβη στα Τίρανα Αχμέτ Ρεφάχ Οκτσούν, παρέδωσε υλική βοήθεια και επισκέφτηκε την ανακατασκευαζόμενη βάση. Το εγχείρημα κόστισε τελικά περισσότερα από 10 εκ δολάρια, , πόσο αρκετά μικρό αν αναλογιστούμε τα οφέλη -άμεσα και μεσοπρόθεσμα- για την Άγκυρα..Η μικρή ναυπηγική μονάδα στο Πασαλιμάνι αγοράστηκε προσφάτως από την ολλανδική Damen Shipyards ,στα πλαίσια της συμφωνίας αγοράς 4 περιπολικών Damen Stan patrol 4207 απο το Αλβανικό Ναυτικό, το οποίο εξετάζει και τουρκικές σχεδιάσεις όπως τα MRTP-33 για τον ίδιο σκοπό.


Τα πλοία του τουρκικού ναυτικού απολαμβάνουν ανάλογων διευκολύνσεων και στα υπόλοιπα λιμάνια των Αλβανών, όπως αυτό του Δυρραχίου το οποίο επισκέφτηκε προσφάτως το τουρκικό υποβρύχιοΤCG Dolunay (S-352) τύπου U-209/1200 (Τουρκικό υποβρύχιο στο Δυρράχιο) , μετά το πέρας της ανθυποβρυχιακής άσκησης του ΝΑΤΟ Noble Manta 2010. Όπως είχαμε αναφέρει και στο παρελθόν η Άγκυρα φέρεται να εξετάζει το ενδεχόμενο πώλησης 1-2 υ/β της κλάσης αυτής σε "μη-κατονομαζόμενη χώρα" αξιωματικοί της οποίας έχουν λάβει κατάλληλη ναυτική εκπαίδευση στην Τουρκία..


45 χμ νοτιότερα της βάσης του Πασαλιμάνι βρίσκεται η υπόγεια βάση υποβρυχίων της Χειμάρας (Πόρτο Παλέρμο) η οποία κατασκευάστηκε από τους σοβιετικούς την δεκαετία του ΄50. Η συγκεκριμένη βάση σήμερα έχει αφεθεί στην τύχη της, καθώς οι κτιριακές εγκαταστάσεις χορταριάζουν και δεν υπάρχει καμία σοβαρή περίφραξη. Φιλοξενούνται επι μονίμου βάσεως 1-2 μικρά περιπολικά του αλβανικού ναυτικού, ενώ εκτιμάται ότι το εσωτερικό της υπόγειας βάσης είναι στην ίδια άσχημη κατάσταση. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Αλβανικού τύπου η κυβέρνηση εξετάζει την μετατροπή της σε τουριστικό αξιοθέατο καθώς τα απαιτούμενα ποσά για την αποκατάσταση της καθιστούν ένα τέτοιο εγχείρημα απαγορευτικό. Πάντως ακόμα και υπο τις παρούσες συνθήκες θεωρητικά η υπόγεια σήραγγα θα μπορούσε να φιλοξενήσει υποβρύχιο των διαστάσεων ενός U-209, κρατώντας το μακρυά απο αδιάκριτα μάτια..


Ο παράγοντας Αεροπορία

Στον αεροπορικό τομέα η τουρκική εμπλοκή στην “αναγέννηση” της ανύπαρκτης Αλβανικής αεροπορίας υπήρξε -και είναι ακόμα- καθοριστικής σημασίας. Μπορεί να αποτελέσματα να μην είναι εμφανή ακόμα όμως οι βάσεις έχουν τεθεί απο πολύ νωρίς με την ενεργή εμπλοκή αξιωματικών της τουρκικής αεροπορίας οι οποίοι συμβάλλουν τα μέγιστα στον τομέα εκπαίδευση προωθώντας την μετατροπή της μουσειακής Αλβανικής αεροπορίας σε μια μικρή μεν – νατοικών στάνταρ δε – αεροπορική δύναμη, η οποία σταδιακά θα αποκτήσει αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας και να επεκτείνει τον στόλο ελικοπτέρων με τον οποίο επιχειρεί αυτή την στιγμή.

Ακριβώς όπως και στον τομέα των ναυτικών εγκαταστάσεων η τουρκική πλευρά επιδίωξε απο πολύ νωρίς να “βάλει πόδι” κατα το κοινώς λεγόμενο στα αεροπορικά πράγματα, προσφέρωντας στην πρόθυμη αλβανική κυβέρνηση την ανακατασκεύη και αναβάθμιση της αεροπορικής βάσης του Κucove 110 χιλιόμετρα νοτίως της πρωτεύουσας των Τιράνων (ανάλογες διευκολύνσεις προσέφερε και η Γερμανία η οποία ανέλαβε την αεροπορική βάση της Zadrima). Οι εργασίες αφορούσαν κατασκεύη κτιρίου τέρμιναλ κτίριου διοίκησης και ελέγχου, ανακατασκευή των 2 διαδρόμων αποπροσγείωσης, πύργου ελέγχου, πίστα άπρον, τηλεπικοινωνιακών εγκαταστάσεων, εγκατάσταση νέας περίφραξηςκ.α , σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ. H ολοκλήρωση των εργασιών αναβάθμισης της βάσης ανακοινώθηκε στα Τουρκικά ΜΜΕ to 2005 παρά το γεγονός ότι η τουρκική εταιρία Biltec S.a είχε ολοκληρώσει τις σχετικές εργασίες ήδη απο τα τέλη του 2002..


Τα εγκαίνια της καινούργιας βάσης έκανε ο ΑλβανόςΥΠΑΜ Παντελής Μάικο συνοδευόμενος απο τον τότε Τούρκο Α/ΓΕΑ Ιμπραίμ Φιρτίνα ο οποίος προσφάτως συνελήθφη στα πλαίσια ερευνών για την προσπάθεια πραξικοπήματος εναντίον της τουρκικής κυβέρνησης. Ο Φιρτίνα θεωρείται απο τους σκληροπυρηνικούς του στρατιωτικού κατεστημένου και είχε έρθει στο προσκήνιο στο παρελθόν λόγω των εμπρηστικών του δηλώσεων περι κατάριψης ελληνικών μαχητικών που θα “εμποδίσουν” τις βόλτες των τούρκων στο Αιγαίο. Κατα την επίσκεψη εκείνη έγιναν δηλώσεις για την πιθανή τουρκική βοήθεια στην κατασκευή υποδομών επισκευής αεροσκαφών και της αναβάθμησης του “στρατιωτικού πανεπιστημίου Σκεντέρμπεη”

Ξεχωριστή μνεία θα έπρεπε να γίνει και στο Εργοστάσιο Αεροπλάνων της Kucova το οποίο κατασκεύαζε ανταλλακτικά και κινητήρες για τις Κινέζικες εκδόσεις των MiG στις αρχές της δεκαετίας του 80, καθώς το καθεστώς Χότζα σε μια προσπάθεια να το διατηρήσει σε λειτουργία είχε αποκτήσει μηχανήματα από την Σουηδία για αυτόν τον σκοπό. Τελικώς περιήλθε ουσιαστικά σε απραξία μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 00, όταν η Βell ανέλαβε να το διαμορφώσει ώς επισκευαστικό κέντρο ελικοπτέρων. (Απο το αεροδρόμιο επιχειρούν ΑΒ-205 της Αλβανικής αεροπορίας) Αυτό σημαίνει ό,τι το ΝΑΤΟ και ειδικότερα η Τουρκία, έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τις υποδομές αυτές για μετασταθμεύσεις α/φων και προσωπικού, τόσο σε ασκήσεις όσο και σε περιόδους κρίσεων.

Το έτος 2005 ενω αμέσως πριν την απόσυρση των λιγοστών Αλβανικών MiG-15/17/19/21 (των Κινεζικών τους αντιτύπων για την ακρίβεια) η Τουρκία προσέφερε με την μορφή leasing 26 μαχητικά F-5 με κόστος ενοικίασης 100 δολάρια ΗΠΑ το μήνα έκαστο, με την προϋπόθεση να εκσυχρονιστούν από την ΤΑΙ σε επίπεδο F-52000. To κόστος της αναβάθμισης αυτής θα ήταν χρήματα της Τουρκικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Αλβανία, γεγονός που οδήγησε την Αλβανία στο να απορρίψει την πρόταση αυτή. Η Αλβανική αεροπορία είχει δεχθεί επίσης πρόταση από την Γερμανία για παραχώρηση προκεχωρημένων εκπαιδευτικών Alpha Jet τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως ελαφρά μαχητικά. Ούτε και αυτή η πρόταση προχώρησε, επίσης για οικονομικούς λόγους.

Καλλιεργώντας τις διμερείς σχέσεις της με την Αλβανική αεροπορία (Αλβανική Ταξιαρχία Αέρος) η Τουρκία εκπαιδεύει κάθε χρόνο τόσο Αλβανούς δόκιμους χειριστες, όσο και ιπτάμενους αξιωματικούς σε όλους τους τύπους α/φων που διαθέτει, συμπεριλαμβανομένων και F-16 σε μια προσπάθεια να διατηρήσει τόσο μια φιλική προδιάθεση προς την πλευρά της, όσο και να προωθήσει την πώληση/εκμίσθωση F-16 Block30, αναλαμβάνοντας φυσικά την αναβάθμισή τους. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο ίσως φαντάζει μακρινό, το έδαφος όμως για τέτοιου είδους καταστάσεις καλλιεργείται συστηματικά από το 1998.

Η έστω και μικρή πιθανότητα παρουσίας τουρκικών αεροπορικών δυνάμεων σε αλβανικά αεροδρόμια θα μπορούσε να δώσει την δυνατότητα στην Τουρκία στην καλύτερη περίπτωση να διασπάσει τον αποκλειστικά ανατολικό προσανατολισμό της ΠΑ και στην χειρότερη να καταφέρει αιφνιδιαστική ενέργεια από Βορειοδυτικά. Αφού τονίσουμε ότι το δεύτερο ενδεχόμενο είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί υπο της παρούσες συνθήκες (μιας και η Ελλάδα συμμετέχει στην επιτήρηση του Αλβανικού εναερίου χώρου..), ωστόσο δεν θα ήταν αφελές να αποκλειστεί η πιθανότητα η σταδιακή πολιτική ευθυγράμιση Τουρκίας-Αλβανίας να αποκτήσει και τέτοιου είδους στρατιωτικές προεκτάσεις. Η στρατηγική σημασία της 113ΠΜ καθίσταται προφανής και ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον ξαναδούμε μαχητικά της ΠΑ να σταθμεύουν εκεί μόνιμα.


Ενδυματολογικές και λοιπές "ανησυχίες"

Ένας απο τους τομείς στους οποίους έδωσε μεγαλύτερη έμφαση η ηγεσία των Αλβανικών ενόπλων δυνάμεων μετά το 1997 ήταν αυτός των ειδικών δυνάμεων. H Aλβανική Ταξιαρχία ειδικών δυνάμεων που εδρεύει στην περιοχή Zall-Herr των Τιράνων δεν είναι άγνωστη στους αξιωματικούς του Αμερικανικού Στρατού και στους Τούρκους συναδέλφους τους που έχουν αναλάβει την εκπαίδευση των ειδικών δυνάμεων του νεώτερου μέλους της βορειοατλαντικής συμμαχίας...


Οι Αλβανοί έσπευσαν φυσικά να συμμετάσχουν σε διάφορες αποστολές του ΝΑΤΟ ανα την υφήλιο, ξεκινώντας απο το αφιλόξενο Αφγανιστάν. Το πρώτο τμήμα Αλβανών ανδρών των ειδικών δυνάμεων που έφτασε στην χώρα τέθηκε υπο Τουρκική διοίκηση, με τον λόχο του Αλβανικού στρατού που κατέφτασε σε δεύτερο χρόνο να τίθεται υπο την διοίκηση των Ιταλών. Στους συνολικά 250 Αλβανούς σε υπηρεσία στο Αφγανιστάν, προσφάτως προστέθηκαν ακόμα 110 στρατιώτες που προωθήθηκαν στην επαρχία Χεράτ.


Παράλληλα με το αμιγώς στρατιωτικό σκέλος συμφωνία του 1994 προέβλεπε και την συνεργασία σε επίπεδο ανταλαγής πληροφοριών, με την εμπλοκή της ΜΙΤ και των υπηρεσιών πληροφοριών του τουρκικού γενικού επιτελείου. Ήδη απο το 1994 διαπιστώθηκε απο τις Ελληνικές υπηρεσίες η εγκατάσταση σε 3 περιοχές της Βόρειας Ηπείρου (Κορυτσά, Αργυρόκαστρο και Αυλώνα) κέντρων ακροάσεως με σκοπό την υποκλοπή Ελληνικών στρατιωτικών επικοινωνιών, με το υλικό και εκπαίδευση των Αλβανών χειριστών να παρέχεται απο την Άγκυρα. Μετά τις ταραχές του 1997 και την αποδιάρθρωση των Αλβανικών κρατικών υπηρεσιών οι τουρκικές υπηρεσίες απώλεσαν προσωρινά το προνομιακό καθεστώς της δράσης τους στην γειτονική χώρα. Εκείνη την περίοδο η απουσία της "συμμαχικής" Shiq λίγο έλειψε να κοστίσει ακριβά σε ομάδα απρόσεκτων Τούρκων πρακτόρων, τους οποίους κόντεψαν να λυτσάρουν πολίτες της Επιτροπής Σωτηρίας Αργυροκάστρου στο χωριό Λιβαδειά. Συνελήφθησαν απο τους κατοίκους του χωριού και όπως αποδείχτηκε παρακολουθούσαν και κατέγραφαν τις κινήσεις των επιτροπών σωτηρίας που ιδρύθηκαν μετά τις ταραχές.

Την ίδια περίοδο που οι ανωτέρω σκηνές εξελίσονταν στην γειτονική Αλβανία, ένα περίεργο φαινόμενο ελάμβανε χώρα στην κοντινή Κέρκυρα. Όπως έγινε αντιληπτό στις Ελληνικές αρχές υπήρχε έντονη δυσαναλογία εισερχομένων και εξερχομένων Τούρκων τουριστών στο νησί (εγκριθείσες βίζες – εξερχόμενα θεωρημένα διαβατήρια) γεγονός που γέννησε βάσιμες υποψίες ότι υπήρχε προσπάθεια δημιουργιας δικτύου. Οι υποψίες αυτές έγιναν εντονότερες με τις συνεχείς ένοπλες επιθέσεις αλβανών μαφιόζων στον νησί, που σταμάτησαν μόνο μετά απο την αποφασιστική παρέμβαση των ειδικών δυνάμεων του Λιμενικού αλλά και του Πολεμικού Ναυτικού. (Οι ελληνοαλβανικές "ναυμαχίες" του 1997)


Τι μέλλει γενέσθαι;

Μετά απο μια αναδρομή στην σχεδόν 20ετή ιστορία της διμερούς στρατιωτική συνεργασίας Αλβανίας-Τουρκίας ανακύπτουν δύο -πολύ-κρίσιμα ερωτήματα :

1. Ποιοί είναι οι κίνδυνοι που προκύπτουν για την ελληνική ασφάλεια από την αναπτυσσόμενη στρατιωτική συνεργασία Τουρκίας - Αλβανίας;
2. Τι μπορεί να κάνει η Ελληνική Δημοκρατία, σε όλα τα επίπεδα, αν αποφασίσει να αντιμετωπίσεi την αναδυόμενη απειλή - γιατί είναι σαφές ότι μέχρι σήμερα η μέθοδός της είναι η ελπίδα;

Σε ότι αφορά τη στρατιωτική συνεργασία, η Τουρκία προσβλέπει περισσότερο στα κρίσιμα στρατηγικά πλεονεκτήματα που μπορεί να αποκομίσει απο την συνεργασία με την Αλβανία, κάτι που θα επιτρέψει στα δύο μέρη να πιέζουν από κοινού την Ελλάδα σε περιόδους εντάσεως. Παρά την φρενήρη τουρκική δραστηριότητα στην γείτονα χώρα το Ελληνικό πρόβλημα προς το παρόν δεν είναι άμεσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο, καθώς οι τουρκικοί στόχοι φαίνεται να είναι περισσότερο στρατηγικοί. Να θυμίσουμε ότι στην κρίση του '87, ένα κρίσιμο στοιχείο υπεροχής μας, που μας επέτρεψε να “επικρατήσουμε” ήταν η εξασφάλιση της υποστήριξης του Βουλγαρικού παράγοντα (προφανώς με την επίνευση της ΕΣΣΔ). Η κινητοποίηση των Βουλγάρων, στα νοτιοανατολικά τους σύνορα "τελείωσε" στρατηγικά τους Τούρκους. Δευτερευόντως η Άγκυρα προσβλέπει μελοντικά και σε τυχον επιχειρησιακά οφέλη στον αεροπορικό, στον ναυτικό και -ειδικά- στον κρίσιμο τομέα των Ειδικών επιχειρήσεων..

Μπορεί η Ελληνική Δημοκρατία να αντιδράσει στην διαμορφούμενη κατάσταση;

Αν το θελήσει, η απάντηση είναι κατηγορηματικά ναι. Κι αυτό, διότι ακόμη και στη σημερινή εξαιρετικά δυσχερή οικονομική της θέση, έχει κρίσιμους παράγοντες άμεσης επιρροής επί της Αλβανίας:

- την κυριαρχική οικονομική επιρροή της
- την άμεση γεωγραφική της εγγύτητα με την χώρα
- την εθνική ανομοιογένεια των Αλβανών
- την αλληλεξάρτηση όλων των εστιών έντασης του Χερσονήσου του Αίμου, έναντι των οποίων δεν έχουμε πάντα κατ' ανάγκην αντικρουόμενα συμφέροντα με την Αλβανία.

Αλλά όλα αυτά είναι μια άλλη, εκτενής συζήτηση...

Read more...

Συνετρίβη το πρωτότυπο του τουρκικού ελικοπτέρου Τ-129 ΑΤΑΚ


Όνειρο απατηλό η παράδοση του πρώτου τουρκικού επιθετικού ελικοπτέρου Τ-129 ΑΤΑΚ το 2013 μετά την καταστροφή του πρώτου πρωτοτύπου στην Ιταλία. Πιο συγκεκριμένα το εν λόγω ελικόπτερο συνετρίβη και καταστράφηκε ολοσχερώς κατά τη διάρκεια δοκιμών. Το συμβάν έλαβε χώρα την περασμένη Παρασκευή και ώρα 16.30 κοντά στην ιταλική πόλη Preglia di Crevoladossola στη βορειοδυτική Ιταλία 130 χλμ. βόρεια του Τορίνο.Το ελικόπτερο με νηολόγιο CSX81723 αποτελούσε το πρώτο ελικόπτερο δοκιμών P1 του υπό ανάπτυξη προγράμματος και εκτελούσε δοκιμές. Η αιτία της πτώσης του ήταν η απώλεια του ουραίου στροφείου με αποτέλεσμα το ελικόπτερο να πέσει από ύψος 15.000 ποδών.
Το διμελές πλήρωμα τραυματίστηκε σοβαρά και διακομίστηκε στο νοσοκομείο. Το συγκεκριμένο ατύχημα πιθανώς να καθυστερήσει την εξέλιξη του προγράμματος ανάπτυξης του Τ-129 ΑΤΑΚ καθότι η έναρξη της τελικής συναρμολόγησης για τα πρωτότυπα P2 και P3 θα ξεκινήσει τον Ιούλιο του 2010 και τον Μάρτιο του 2010 αντίστοιχα.


Read more...

Πάλι προς το Σούνιο κατευθύνεται τουρκική Κορβέτα!


Η τουρκική κορβέτα TCG BAFRA (F-505) κλάσης D’Estienne d’Orves που είχε αποπλεύσει από τον κόλπο της Σμύρνης στις 13:00 το μεσημέρι εχθές 22 Μαρτίου βρίσκεται σήμερα (και περί την ώρα 15:55) Βόρεια και Δυτικά της Σαντορίνης ακολουθώντας πορεία δυτική βόρεια δυτική. Πιο συγκεκριμένα η τουρκική κορβέτα ακολούθησε αρχικά πορεία με βόρεια κατεύθυνση κινούμενη στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο. Στη συνέχεια κινήθηκε νότια κατά μήκος των τουρκικών ακτών ενώ αλλάζοντας και πάλι πορεία προς δυτικά στις 08:15 το πρωί σήμερα άρχισε να πλέει στο νότιο Αιγαίο. Η κορβέτα βρίσκεται τώρα Βόρεια και Δυτικά της Σαντορίνης ακολουθώντας δυτική πορεία και παρακολουθούμενη από την κανονιοφόρο Ναυμάχος.

Γενικά Χαρακτηριστικά της Κορβέτας κλάσης Β (πρώην γαλλική κορβέτα κλάση D’Estienne d’Orves, A-69 Aviso)
Εκτόπισμα

1325 τόνοι
Μήκος

80,52 μέτρα
Πλάτος

10,2 μέτρα
Βύθισμα

3,42 μέτρα
Προώθηση

2 κινητήρες ντίζελ SEMT-Pielstick 12PC2V400 (12.000 ίππους)
Ταχύτητα

23 κόμβοι (43 χλμ/ώρα)
Εμβέλεια

4500 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 15 κόμβοι (28 χλμ/ώρα)
Πλήρωμα

90 άτομα
Οπλισμός

1 κύριο πυροβόλο των 100 χλστ


4 πύραυλοι Exocet SSM


2 πυροβόλα των 20 χλστ και 4 πολυβόλα των 12,7 χλστ


4 τορπίλες L5


1 εξαπλό εκτοξευτή ανθυποβρυχιακό ολμοβόλο των 375 χλστ
Ραντάρ έρευνας επιφανείας/αέρος

1 DRBV 51A
Ραντάρ Ελέγχου Πυρός

1 DRBC 32E
Ραντάρ Ναυσιπλοΐας

1 DECCA 1226
Sonar

1 DUBA 25
ESM

1 ARBR 16
Αναλώσιμα

2 εκτοξευτές Dagaie
Ρυμουλκούμενο αντίμετρο τορπιλών

1 AN/SLQ-25 Nixie

Read more...

Συνετρίβη Τουρκικό ελικόπτερο στο Αφγανιστάν


Ένα Τουρκικό ελικόπτερο το οποίο ανήκε στην δύναμη του ΝΑΤΟ συνετρίβη στο νότιο Αφγανιστάν την Τρίτη με Τούρκους στρατιώτες επί του σκάφους, αλλά η στρατιωτική συμμαχία αρνήθηκε ότι κάποιος απο αυτούς έχει σκοτωθεί.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δόθηκαν από τις αφγανικές αρχές, η πτώση του τουρκικού ελικοπτέρου έγινε στις παρυφές της πόλης Βαρντάκ, πρωτεύουσα της επαρχίας Βαρντάκ νοτιοδυτικά της Καμπούλ, γύρω στις 10:30 π.μ. τοπική ώρα. Παρά την διάψευση απο μέρους του ΝΑΤΟ πληροφορίες φέρουν να έχει σκοτωθεί ένας Τούρκος στρατιώτης και να έχουν τραυματιστεί άλλοι τέσσερις ή πέντε στρατιώτες.Οι τραυματίες βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση και έχουν διακομιστεί σε νοσοκομείο με ελικόπτερο στην πρωτεύουσα Καμπούλ.

Ένας αυτόπτης μάρτυρας ανέφερε οτι δύο ελικόπτερα ήταν έτοιμα να προσγειωθούν όμως ο έλικας του ενός βρήκε στο έδαφος λίγο πριν την προσγείωση του με αποτέλεσμα να τεθεί εκτός ελέγχου και να συντριβεί.
Αλλες πληροφορίες θέλουν το ελικόπτερο να αντιμετώπισε τεχνικά προβλήματα πριν την πτώση του.Δεν υπάρχουν ενδείξεις για εχθρική δραστηριότητα η οποία και να προκάλεσε το περιστατικό όμως όλα τα ενδεχόμενα είναι υπό διερεύνηση αναφέρει το Reuters
miamiherald.com,AFP,reuters
Συντριβή ελικοπτέρου νοτιοδυτικά της Καμπούλ.
Ένας Τούρκος στρατιώτης της ISAF σκοτώθηκε και τρεις τραυματίστηκαν. Ελικόπτερο συνετρίβη σήμερα νοτιοδυτικά της Καμπούλ, ανακοίνωσε τοπικός αξιωματούχος. Ο Σαχιντουλάχ Σαχίντ, εκπρόσωπος του κυβερνήτη της επαρχίας Μαϊντάν Ουαρντάκ δήλωσε πως το ελικόπτερο μετέφερε προμήθειες για λογαριασμό των τουρκικών στρατευμάτων της ISAF, τα οποία έχουν τη βάση τους στην επαρχία αυτή.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως ένας Τούρκος στρατιώτης σκοτώθηκε και τρεις τραυματίστηκαν όταν το ελικόπτερο συνετρίβη σε βουνό της περιοχής.
Μέχρι τώρα η ISAF δεν έχει επιβεβαιώσει το συμβάν.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Read more...

Αερομαχίες στο Αιγαίο.


Ο Τούρκος δημοσιογράφος Fatih Çekirge σε άρθρο του στην εφημερίδα Hurriyet στις 23 Μαρτίου 2010 με τίτλο: «Να γίνονται ή όχι αερομαχίες» γνωστοποιεί ότι η εφημερίδα του πραγματοποιεί ηλεκτρονική δημοσκόπηση όπου οι αναγνώστες καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα:

Να γίνονται αερομαχίες στο Αιγαίο;

Παράλληλα ο παραπάνω δημοσιογράφος καταθέτει τις ακόλουθες σκέψεις του:

*
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πουλούν στην Τουρκία. Η Γαλλία πουλά στην Ελλάδα Mirage-2000.
*
Η Αγγλία πουλά στην Ελλάδα πυραυλακάτους. Η Γερμανία πουλά στην Τουρκία υποβρύχια.
*
Δύο κράτη που έχουν τόσο ακριβά οπλικά συστήματα…
*
Οι κακόμοιροι οι λαοί πληρώνουν τα σπασμένα…
*
Φυσικά μερικοί από εσάς έχετε τη δίκαιη άποψη:

«Για όλα αυτά υπεύθυνη είναι η Ελλάδα, η οποία έχει τα νησιά του Αιγαίου εξοπλισμένα και η οποία, επεκτείνοντας τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, έχει σαν στόχο να μετατρέψει το Αιγαίο σε μία ελληνική λίμνη. Τώρα λόγω της οικονομικής κρίσης η Ελλάδα θέλει να περικόψει τις αμυντικές της δαπάνες. Άραγε εάν εμείς ήμασταν στη θέση της Ελλάδας, οι Έλληνες θα σταματούσαν τις αερομαχίες;» Φυσικά την άποψη αυτή την καταλαβαίνω ολόψυχα.
Οι υπουργοί Εξωτερικών θα πρέπει να συναντηθούν και να δώσουν ένα τέλος σ’ αυτό το φρικτό εμπόριο όπλων που γίνεται πάνω στον ιδρώτα των δύο λαών.
Για τον κάθε Έλληνα αναγνώστη που φυσικά έχει επίγνωση της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί και ο οποίος παραμερίζοντας τα τυχόν αισθήματα που πιθανόν να τρέφει για τους γείτονές μας, το άρθρο του Fatih Çekirge, παρά τις όποιες «καλές του προθέσεις», το λιγότερο που προκαλεί είναι αγανάκτηση διότι αισθάνεται ότι οι Τούρκοι τον θεωρούν μάλλον αφελή και ανενημέρωτο για την πραγματικότητα που υπάρχει σχετικά με τις στρατιωτικές ισορροπίες στην περιοχή. Οι Τούρκοι κατηγορούν την Ελλάδα για στρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, αλλά διερωτάται κανείς τι απάντηση θα έδιναν στο ερώτημα: «Τι θα έκανε η Τουρκία εάν ήταν στη θέση της Ελλάδος και είχε απέναντί της μία στρατιά και εν προκειμένω τη Στρατιά Αιγαίου, με δύναμη 40.000 άτομα, η οποία διαθέτει 3 μηχανοποιημένες ταξιαρχίες, 1 ταξιαρχία πεζοναυτών, 1 ταξιαρχία πυροβολικού και 1 σύνταγμα αεροπορίας στρατού με 60 ελικόπτερα (μεταφορικά και επιθετικά);» Η απάντηση είναι γνωστή εάν φυσικά λάβουμε υπόψη ότι, στην ανατολική και νοτιανατολική Τουρκία υπάρχει μία τουρκική στρατιωτική δύναμη 100.000 ατόμων περίπου προκειμένου να αντιμετωπίσει το ΡΚΚ, του οποίου η δύναμη σύμφωνα με τις τουρκικές εκτιμήσεις δεν υπερβαίνει τα 3.500 άτομα (εντός της Τουρκίας και εντός του βορείου Ιράκ).
Στο χάρτη 1.1 που ακολουθεί απεικονίζεται η τουρκική στρατιωτική απειλή στο Αιγαίο, η οποία καθίσταται ακόμη πιο επικίνδυνη εάν συμπεριλάβουμε τις ναυτικές βάσεις Σμύρνης και Aksaz, καθώς επίσης και το μεγάλο αριθμό αεροδρομίων από τα οποία κάθε μέρα απογειώνονται τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, τα οποία με τις παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου και την προκλητική τους στάση αμφισβητούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο.

Συνεκτιμώντας όλα τα παραπάνω, διαπιστώνεται ότι το άρθρο του Τούρκου δημοσιογράφου Fatih Çekirge είναι συνέχεια της πρότασης του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για μείωση των κονδυλίων που διατίθενται από την Ελλάδα και την Τουρκία για τους εξοπλισμούς, η οποία αποτελεί ακόμη ένα τούρκικο επικοινωνιακό τέχνασμα που υποκρύπτει άλλες σκοπιμότητες;
Χρήστος Μηνάγιας

Read more...

Το Στρατηγικό Βάθος του Νταβούτογλου και τα Αδιέξοδα της Τουρκικής Εξωτερικής Πολιτικής.


Του Χρήστου Μηνάγια

Ο αντιπρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος (DP) της Τουρκίας και πρώην διπλωμάτης Sinan Ülgen έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Η τουρκική εξωτερική πολιτική και η διολίσθηση της στο στρατηγικό βάθος». Με αφορμή τον τίτλο του παραπάνω βιβλίου κρίναμε σκόπιμο να αξιολογήσουμε την τουρκική εξωτερική πολιτική όπως αυτή έχει διαμορφωθεί το τελευταίο διάστημα και να απαριθμήσουμε τα ακόλουθα αδιέξοδα στα οποία έχει φθάσει:

*
Η εμμονή της Τουρκίας να εμποδίσει την επίλυση του κυπριακού προβλήματος σύμφωνα με τις αρχές του Ο.Η.Ε. και της Ευρωπαϊκής Ένωσης την απομακρύνει από την Ευρώπη.
*
Η αρνητική στάση της Άγκυρας στην επίλυση των προβλημάτων της με την Αρμενία την απομακρύνει από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

*
Η ψυχρότητα που υπάρχει μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί μία αρνητική εξέλιξη για την Τουρκία διότι έτσι μειώνεται η επιρροή των Αμερικανών προς την Ευρώπη σχετικά με την Τουρκία.
*
Η διατάραξη των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ ενοχλεί τις Ηνωμένες Πολιτείες διότι δυσχεραίνονται οι στρατηγικοί σχεδιασμοί των Αμερικανών για τη Μέση Ανατολή.
*
Η μη επίλυση του κουρδικού προβλήματος ενοχλεί του Αμερικανούς διότι αυτό έχει αντίκτυπο στις σχέσεις τους με τους Κούρδους του βορείου Ιράκ. Άλλωστε δεν είναι τυχαία η οδηγία που εξέδωσε το υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών με την οποία καλεί τους Αμερικανούς πολίτες να μην επισκεφθούν την Τουρκία από 19 Μαρτίου έως 30 Απριλίου λόγω εορτασμού του Nevruz (εορτασμός της άνοιξης από τους Κούρδους).
*
Η Τουρκία στα πλαίσια της στρατηγικής «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες» υποστηρίζει το Ιράν και αναβαθμίζει τη συνεργασία της σε πολλούς τομείς όπως στον τομέα της ενέργειας και του πυρηνικού του προγράμματος, με αποτέλεσμα να προκαλεί τη δυσανασχέτηση τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και άλλων σημαντικών παραγόντων της διεθνούς κοινότητας.
*
Το άνοιγμα των Τούρκων στα τουρκόφωνα κράτη του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας δημιουργεί ανησυχία στη Ρωσία άσχετα με την προσέγγιση που υπάρχει το τελευταίο χρονικό διάστημα στις τουρκο-ρωσικές σχέσεις στους τομείς της ενέργειας και της πυρηνικής τεχνολογίας.
*
Τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία, ειδικά στις σχέσεις κυβέρνηση ΑΚΡ-Δικαιοσύνη και κυβέρνηση ΑΚΡ-Στρατός, ωθούν τον Τούρκο πρωθυπουργό να προβαίνει σε δηλώσεις και κινήσεις στην εξωτερική πολιτική, οι οποίες έχουν αποδέκτη την κοινή γνώμη της χώρας του αδιαφορώντας για τα προβλήματα που δημιουργούνται με μερικά κέντρα αποφάσεων της διεθνούς κοινότητας.

Ο Τούρκος δημοσιογράφος Güngör Uras της εφημερίδος Milliyet παρομοιάζει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Ντεγκώλ, τονίζοντας ότι η εξωτερική πολιτική που εφάρμοσε απομάκρυνε τη Γαλλία από τις φιλικές της χώρες και έκοψε του δεσμούς της με τους διεθνείς οργανισμούς.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν μία αδυναμία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής ή έχουν βαθύτερα αίτια;
Η Τουρκία επαναξιολόγησε το γεωπολιτικό της ρόλο και αποφάσισε να εφαρμόσει μία επιθετική πολιτική, της οποίας ο κύριος στόχος είναι η αναβάθμιση της περιφερειακής της ισχύος και εν μέρει του παγκόσμιου προφίλ της. ‘Άλλωστε, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι Τούρκοι μονίμως απαιτούν και λαμβάνουν, χωρίς να δίνουν το αντάλλαγμα που τους ζητείται ή που έχει συμφωνηθεί, παρά μόνον όταν το επιβάλλουν τα συμφέροντά τους.
Επίσης, η Άγκυρα για να μπορέσει να στηρίξει την εν λόγω πολιτική της δίδει μεγάλη βαρύτητα στη μείωση της εξάρτησής της από το εξωτερικό στο ελάχιστο δυνατόν. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα αλματώδη βήματά της στην αμυντική βιομηχανία, αναβαθμίζοντας τη στρατιωτική της ισχύ από την εγχώρια αγορά, και η προσπάθεια επίλυσης των ενεργειακών της προβλημάτων με την ανάπτυξη πυρηνικής τεχνολογίας σε συνεργασία με τη Ρωσία και τη Νότιο Κορέα.
H ελληνική πλευρά πρέπει να εντείνει τη στενή παρακολούθηση όλων των κινήσεων της Άγκυρας, να τις αποκωδικοποιεί και θα πρέπει να έχει τη διορατικότητα και ετοιμότητα να πραγματοποιεί άμεσα συνεργασίες και συμμαχίες εκεί που η τουρκική πλευρά δημιουργεί κενά, είτε λόγω μη εξυπηρέτησης των συμφερόντων της είτε λόγω της συμπεριφοράς της, η οποία πολλές φορές δημιουργεί αμηχανία ακόμη και στους πιο στενούς της συμμάχους.

Read more...

«Μαλακώνουν» τη στάση τους στο Αιγαίο οι Τούρκοι


Φαίνεται να εγκαταλείπουν την πρακτική των αναχαιτίσεων των αεροσκαφών της Frontex οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, μετά τις δύο μέρες συνεχών αναχαιτίσεων. Το ελικόπτερο που πετούσε στην περιοχή Φαρμακονησίου – Αγαθονησίου, χθες, η τουρκική αεροπορία έμεινε μόνο σε φραστικές απειλές.Όταν το ελληνικό ελικόπτερο του Λιμενικού που μετέχει στη Frontex πλησίασε την περιοχή του Φαρμακονησίου, κι ενώ πετούσε εντός ελληνικού εναέριου χώρου, ειδοποιήθηκε από τουρκικό ραντάρ στη συχνότητα κινδύνου, να αποχωρήσει, “διότι πετούσε εντός τουρκικού εναέριου χώρου”.
Όπως φαίνεται το τουρκικό επιτελείο αεροπορίας επέστρεψε στην προηγούμενη τακτική του – φραστικές απειλές και όχι αναχαιτίσεις-, αποκλιμακώνοντας σε πρώτη φάση τουλάχιστον την ένταση που είχε δημιουργηθεί τις δύο τελευταίες ημέρες.


Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP