Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Κυπριακό: Αμοιβαία ακύρωση στρατιωτικών ασκήσεων


Ακυρώνονται στην Κύπρο οι ετήσιες στρατιωτικές ασκήσεις της Εθνικής Φρουράς «Νικηφόρος» και των κατοχικών δυνάμεων «Ταύρος», προκειμένου να διατηρηθεί το κλίμα ύφεσης μέσα στο οποίο διεξάγονται οι συνομιλίες για το Κυπριακό.

Η τουρκοκυπριακή πλευρά ανακοίνωσε ότι σε διαβούλευση με την Τουρκία ακυρώθηκε η στρατιωτική άσκηση «Ταύρος» στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου.

«Το Γενικό Επιτελείο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και το αρχηγείο των Δυνάμεων Ασφαλείας αποφάσισαν όπως μην πραγματοποιήσουν φέτος την άσκηση», δήλωσε ο Χασάν Ερτσάκιτζα, εκπρόσωπος του Τουρκοκύπριου ηγέτη, κατά την καθιερωμένη συνάντησή του με τους Τουρκοκύπριους δημοσιογράφους στα κατεχόμενα.

Ο εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων πρόσθεσε ότι η τουρκική πλευρά επιθυμεί να εκφράσει την αποφασιστικότητά της για τη βελτίωση της πολιτικής ατμόσφαιρας, ενώ συνεχίζονται οι συνομιλίες.

Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ είχε δηλώσει προ ημερών ότι η τουρκική πλευρά θα ακύρωνε τη στρατιωτική άσκηση αν ματαιωνόταν η άσκηση «Νικηφόρος», ενώ η κυπριακή κυβέρνηση διευκρίνισε ότι η πρόταση για αμοιβαία ακύρωση των στρατιωτικών ασκήσεων είχε υποβληθεί από τον Πρόεδρο Χριστόφια στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και αναμενόταν η τουρκική απάντηση.

Μετά την Τουρκοκυπριακή ανακοίνωση αναμένεται ότι θα εκδοθεί ανακοίνωση και από την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενδεχομένως μετά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου σήμερα το απόγευμα.

ΑΠΕ-ΜΠΕ-ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

Read more...

Με ευρεία ατζέντα η συνάντηση Ερντογάν - Αλ Μαλίκι


Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν θα μεταβεί την Πέμπτη στη Βαγδάτη για να υπογράψει με τον ομόλογό του Νούρι αλ Μάλικι μία σειρά συμφωνιών για την ενίσχυση της συνεργασίας, κυρίως στον πολιτικό και εμπορικό τομέα μεταξύ των δύο γειτονικών χωρών, ανέφερε επίσημη τουρκική πηγή.

"Ένας αριθμός σημαντικών συμφωνιών,στην πλειοψηφία τους στον οικονομικό τομέα,θα υπογραφούν"κατά την διάρκεια της επίσκεψης,δήλωσε προς το Γαλλικό Πρακτορείο, συνεργάτης του τούρκου πρωθυπουργού, ενώ ο ιρακινός Τύπος κάνει λόγο για καμιά πενηνταριά έγγραφα.

Ο Ερντογάν θα συνοδεύεται από πολλούς υπουργούς,κυρίως αυτών των Εσωτερικών, Εξωτερικών και Εμπορίου και Ενέργειας που θα έχουν συνομιλίες με τους ομολόγους τους.

Σε δηλώσεις του στο κοινοβούλιο,ο Ερντογάν ανέφερε ότι το θέμα του αγώνα κατά των κούρδων ανταρτών της Τουρκίας θα αποτελέσει από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης των συνομιλιών του στην ιρακινή πρωτεύουσα.

NOOZ.GR


Read more...

Τουρκική πρόθεση αγοράς 120 μαχητικών αεροσκαφών F-35 Lighting II


Η τουρκική Hürriyet Daily News & Economic Review ανέφερε χθες 7 Οκτωβρίου πως ο επικεφαλής της Γραμματείας Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) Μουράτ Μπαγιάρ, δήλωσε: «Ίσως αγοράσουμε 120 αεροσκάφη JSF αντί για 100».
Πάντα κατά την τουρκική πηγή, η απόφαση προμήθειας 120 Διακλαδικών Μαχητικών Κρούσης (JSF) F-35 Lightning II θα ανεβάσει το κόστος προγράμματος για την Άγκυρα σε τουλάχιστον $13 δισ, από $11 δισ. για 100 αεροσκάφη. Σε αξιωματούχο προμηθειών εξοικειωμένο με το πρόγραμμα αποδίδεται η εκτίμηση πως η τελική απόφαση θα εξαρτηθεί από το ποσό διαθέσιμης χρηματοδότησης τα επόμενα έτη. Αξιωματούχοι προμηθειών ανέφεραν επίσης πως η Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία (ΤΑΙ) και λοιπές εταιρείες εξασφάλισαν συμβάσεις παραγωγής εξαρτημάτων και τμημάτων του F-35, αξίας μεγαλύτερης των $4 δισ.

Η τουρκική κυβέρνηση υπέγραψε στις 25 Ιανουαρίου 2007 το Μνημόνιο Κατανόησης (MoU) για την Παραγωγή, Διατήρηση και Επακόλουθη Ανάπτυξη (PSFD) του F-35, αναλαμβάνοντας την υποχρέωση καταβολής $690 εκατ. επιπρόσθετα των $175 εκατ. του MoU της φάσης Ανάπτυξης και Επίδειξης Συστήματος (SDD). Το PSFD MoU δεσμεύει τους διεθνείς εταίρους για την απόκτηση συγκεκριμένου αριθμού F-35 -100 στην περίπτωση της Τουρκίας- με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ενώ προβλέπει καταβολή ρήτρας σε περίπτωση ακύρωσης της προμήθειας. Προβλέπει επίσης πληρωμές κατανεμημένες επί σειρά ετών, για να διατηρηθεί η υπόσταση των εταίρων στο πρόγραμμα. Οι πληρωμές αυτές προσδιορίσθηκαν από το πρόσθετο κόστος του προγράμματος για την κάλυψη των εξαγωγών, περιλαμβανόμενων των απαιτήσεων εξοπλισμού παραγωγής, με βάση υπολογισμούς των ΗΠΑ. Οι πληρωμές κάθε κράτους-εταίρου προσδιορίζονται από τον αριθμό αεροσκαφών που σχεδιάζει να αποκτήσει, σε σχέση με το σύνολο των εξαγωγικών F-35 τα οποία καλύπτονται από το MoU. Σε αντάλλαγμα, οι εταίροι διασφαλίζουν θέσεις παράδοσης αεροσκαφών ολοκληρωμένες στο βασικό πρόγραμμα παραγωγής, αντιπροσώπευση στο Διακλαδικό Γραφείο Προγράμματος (JPO) και δυνατότητα υποβολής προσφορών για κατασκευαστικές δραστηριότητες του JSF, στο πλαίσιο του σχεδιασμού Βιομηχανικής Συμμετοχής (IP). Το 2009 ψηφίσθηκε νόμος στο τουρκικό κοινοβούλιο, κατά τον οποίο η τουρκική βιομηχανία θα μετάσχει στην παραγωγή του F-35 υπό την ηγεσία της Lockheed Martin. Το 2010 η Άγκυρα θα πρέπει να δεσμευθεί επίσημα για την απόκτηση συγκεκριμένου αριθμού F-35.
Κατά το Παράρτημα Α του PFSD MoU και με την προϋπόθεση της έγκαιρης υπογραφής σύμβασης προμήθειας από την Τουρκία, οι παραδόσεις 10 αεροσκαφών F-35A της 6ης ετήσιας σύμβασης Αρχικής Παραγωγής Χαμηλού Ρυθμού (LRIP) προβλέπεται να αρχίσουν το 2014 στις ΗΠΑ, για να ακολουθήσουν 10 της 7ης σύμβασης LRIP το 2015. Τα υπόλοιπα 80 αεροσκάφη θα ανήκουν σε πολυετείς συμβάσεις πλήρους ρυθμού παραγωγής. Προβλέπεται συγκεκριμένα να παραδοθούν 10 αεροσκάφη το 2016, από 12 το 2017 και 2018, από 10 σε καθένα από τα επόμενα 4 έτη και τα 6 τελευταία το 2023.
Η προαναφερόμενη τουρκική πηγή αναφέρει επίσης δήλωση του Μπαγιάρ, κατά την οποία δεν προβλέπεται προμήθεια του Eurofighter Typhoon στο εγγύς μέλλον: «Ίσως εξετάσουμε την αγορά μερικών Eurofighter μετά το 2020. Δεν αποκλείουμε την επιλογή αυτή μετά από εκείνο το έτος».
Τέλος, η τουρκική πηγή αποδίδει στον Μπαγιάρ δήλωση για ολοκλήρωση του προγράμματος εκσυγχρονισμού των 209 F-16 της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, ύψους $1,1 δισ. κατά προσέγγιση, το 2011. Στα τέλη του 2011 ή στις αρχές του 2012 τοποθέτησε επικεφαλής της SSM την έναρξη παράδοσης των 30 F-16 Block 50+ υπό παραγγελία, αξίας $1,78 δισ.

Read more...

Κίνδυνος μπροστά μας: Τουρκία, Ευρώπη και Ελλάδα


Tου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Ξανά στο επίκεντρο ευρωπαϊκής και διεθνούς πολιτικής, οι σχέσεις ΕΕ και Τουρκίας συνιστούν ταυτόχρονα μεγάλη ευκαιρία και μεγάλο κίνδυνο για Ελλάδα-Κύπρο, με αφορμή και την αξιολόγηση του Δεκεμβρίου, όταν λήγει η τριετής παράταση που είχε δοθεί στην ‘Αγκυρα για το άνοιγμα λιμανιών και αεροδρομίων σε κυπριακά σκάφη.
Μεγάλη ευκαιρία είτε για μια πραγματική λύση των σοβαρότατων προβλημάτων που Ελλάδα/Κύπρος έχουν με την γείτονα, είτε για σύμπηξη στρατηγικών συμμαχιών με την καρδιά της μητροπολιτικής Ευρώπης. Ισχυρές πολιτικές δυνάμεις στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστρία, επιδιώκουν να αναστείλουν, επιβραδύνουν ή και ματαιώσουν οριστικά την τουρκική ένταξη. Πολύ εχθρική είναι και η στάση της πλειοψηφίας των Ευρωπαίων πολιτών. Ο λόγος αυτός οδηγεί αυτές τις δυνάμεις στο να συμπαρασταθούν ενεργά, για πρώτη φορά, σε ελληνικά-κυπριακά αιτήματα, εάν και εφόσον διατυπωθούν τέτοια αιτήματα και συνδεθούν με την ενταξιακή πορεία (πόσο μάλλον που μπορούν να είναι αιτήματα αυτονόητα, από την άποψη διεθνούς δικαίου, ευρωπαϊκής τάξης και κοινής λογικής).

Η ελληνική στάση τώρα μπορεί να καθορίσει αποφασιστικά τη διεθνή θέση της χώρας, αλλά και την πιθανότητα να δούμε μελλοντικά μια ευρωπαϊκή στρατηγική επέκταση στην Αν. Μεσόγειο. Που παραμένει, παρά την ένταξη Ελλάδας-Κύπρου στην ΕΕ, υπό ασφυκτική αγγλοαμερικανική «στρατηγική επίβλεψη».
Αν η συγκυρία συνιστά μεγάλη ευκαιρία, συνιστά και τεράστιο κίνδυνο. Το αμερικανικό ενδιαφέρον για την τουρκική ένταξη είναι τεράστιο. Η Ουάσιγκτον θεωρεί την ένταξη της Τουρκίας προνομιακό εργαλείο για την εξάρτηση εις το διηνεκές της Ευρώπης από τις ΗΠΑ και την αποτροπή οποιασδήποτε δυνατότητας μελλοντικής προσέγγισής της με τη Ρωσία. ‘Οπως υπογραμμίζουν διπλωμάτες στην αμερικανική πρωτεύουσα, πρέπει να θεωρείται δεδομένη η άσκηση ισχυρότατων πιέσεων σε Λευκωσία-Αθήνα, για να «παραμερίσουν» από τον δρόμο της ‘Αγκυρας, «βγάζοντας» από αυτόν κυπριακό και ελληνοτουρκικά. Αποδεχόμενες θολές, επικίνδυνες ρυθμίσεις, παραχωρώντας κυριαρχία, συνομολογώντας τη διάλυση του κυπριακού κράτους σε ιδιόμορφο μόρφωμα, μέσω μιας παραλλαγής του διαβόητου σχεδίου Ανάν. «Καρδιά» της ελληνοτουρκικής στρατηγικής αντιπαράθεσης, το κυπριακό δεν συνιστά το μόνο, συνιστά όμως το δυσκολότερο εμπόδιο για την τουρκική ένταξη.
Γι’ αυτό άλλωστε έχουν κινητοποιήσει όποιον Ευρωπαίο πολιτικό κατάφεραν να βρουν υπέρ της τουρκικής ένταξης, «νεκρανασταίνοντας» και διάφορους «απόστρατους», όπως ο Γάλλος Μισέλ Ροκάρ, στα πλαίσια της Επιτροπής Αχτισάαρι. Θέλουν να δημιουργήσουν πολιτικό αντίβαρο στον Νικολά Σαρκοζί και την ‘Αγκελα Μέρκελ. Σε επίπεδο κυβερνήσεων, ο συσχετισμός δυνάμεων ευνοεί τον ατλαντικό άξονα, όπως όμως συνέβη και στη διάσπαση της ΕΕ για το Ιράκ, το 2003, σε «Παλαιά» (κάπως ανεξάρτητη) και «Νέα» (ατλαντική) Ευρώπη, οι Σαρκοζί και Μέρκελ φέρουν αφενός το ιστορικό βάρος των δύο χωρών που ίδρυσαν την ‘Ενωση, αφετέρου εκφράζουν τη βούληση των ευρωπαϊκών λαών.
Ο Αχτισάαρι είναι «άνθρωπος ειδικών αποστολών». ‘Οταν το Συμβούλιο Ασφαλείας τον έστειλε να διερευνήσει την σφαγή των Παλαιστινίων στη Τζενίν, αυτός πήρε την εντολή, δεν πήγε όμως ποτέ να κάνει την έρευνα! ‘Ηταν επίσης ο άνθρωπος που μετέφερε στον Μιλόσεβιτς το τελεσίγραφο ότι θα του διαλύσουν τη χώρα από αέρος αν δεν συμφωνήσει στο Κόσοβο. Τώρα τριγυρνάει τον κόσμο, σε στενή συνεργασία με τον ανθέλληνα Σουηδό Υπουργό Εξωτερικών Καρλ Μπιλντ, εξηγώντας γιατί θα ζημιωθεί η Ευρώπη, αν δεν εντάξει την Τουρκία στους κόλπους της και πόσο χαρούμενος θα είναι αν μια μέρα προεδρεύει της ΕΕ ο κ. Γκιουλ. Ενθαρρύνοντας την τουρκική ηγεσία να κάνει όλο και πιο αμετροεπείς δηλώσεις, όπως η τελευταία του Αχμέτ Νταβούτογλου, σύμφωνα με τον οποίο «η ΕΕ έχει μέλλον μόνον καθιστάμενη δύναμη παγκόσμιου διαμετρήματος», κάτι που θα πετύχει μόνο εντάσσοντας την Τουρκία. ‘Η του Ταγίπ Ερντογάν που, όχι μόνο δεν σκέφτεται να κάνει οποιαδήποτε «παραχώρηση» στο κυπριακό, αλλά και επαίρεται δηλώνοντας:
«Καταφέραμε να αλλάξουμε τις ισορροπίες (στην Κύπρο), χωρίς να αποσύρουμε ούτε έναν Τούρκο στρατιώτη. Μας ζητούσαν να αποσυρθούν τα τουρκικά στρατεύματα, αλλά εμείς δεν αποσύραμε ούτε έναν».
Ο Νταβούτογλου είναι σαφέστερος, δηλώνοντας: «Θα συνεχίσουμε να πιέζουμε την Ελλάδα για να λυθεί το κυπριακό». Και ο Νταβούτογλου, και ο σημερινός Πρόεδρος Γκιουλ (με παλαιότερη δήλωσή του στον «Κ.τ.Ε.») θεωρούν ότι το κυπριακό είναι θέμα των «μητέρων-πατρίδων», που πρέπει να πιέσουν αποτελεσματικά τα «παιδιά» τους και αποβλέπουν σε πίεση Αθήνας στους Ελληνοκύπριους. Και επειδή, εκτός της Κύπρου, υπάρχει και το Αιγαίο, η Τουρκία δεν περίμενε ούτε 48 ώρες από τις εκλογές προτού παρενοχλήσει ένα σουηδικό αεροσκάφος της Frontex, που πετούσε πάνω από ελληνικό νησί.
Με δεδομένη την εμπειρία της τελευταίας δεκαετίας, δηλαδή την αξιοσημείωτη σκλήρυνση της τουρκικής στάσης απέναντι σε Ελλάδα/Κύπρο, μετά την άρση του ελληνικού βέτο στην ένταξη, υψηλά ιστάμενα στελέχη του ελληνικού ΥΠΕΞ εκτιμούν (σχετικές εισηγήσεις είχαν γίνει και προς τον κ.Καραμανλή) ότι επιβάλλεται μια στρατηγική επανεξέταση και αναθεώρηση της ελληνικής στρατηγικής υποστήριξης της τουρκικής ένταξης. Μια τέτοια άποψη παραμένει όμως εξαιρετικά μειοψηφική στην ελληνική ελίτ (μόνον Σημίτης, Αλαβάνος και Βερέμης την υποστήριξαν δημόσια). Οπωσδήποτε δεν είναι η άποψη του νέου Πρωθυπουργού. Ο οποίος θα κληθεί επομένως να καθορίσει νέο, «επικαιροποιημένο», οδικό χάρτη «υποχρεώσεων» για την Τουρκία.
‘Εως τώρα, η Ελλάδα ζητούσε την παραπομπή της διαφοράς για την υφαλοκρηπίδα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η θέση αυτή δεν είναι «πλήρης», γιατί μια τέτοια «παραπομπή», «συμπαρασύρει» αναπόφευκτα και το εύρος των χωρικών υδάτων και το ζήτημα των εδαφικών διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Αρχιπέλαγος. Με δεδομένη την κατηγορηματική δήλωση του νέου Πρωθυπουργού ότι δεν τίθεται ζήτημα μεταβολής του στάτους κβο στο Αιγαίο και παραχωρήσεων κυριαρχικών δικαιωμάτων, δεν νοείται παραπομπή στη Χάγη χωρίς προηγούμενη άρση των τουρκικών διεκδικήσεων (μόνο άλλωστε έτσι έχει νόημα, όπως και με άρση του casus belli και του μέσου του, των αποβατικών δυνάμεων απέναντι από τα ελληνικά νησιά). Μέχρι τώρα, η ‘Αγκυρα όχι μόνο δεν φαίνεται διατεθειμένη να πράξει κάτι τέτοιο, αλλά και προσθέτει συστηματικά νέες διεκδικήσεις, που τις υποστηρίζει μάλιστα εμπράκτως με τη δράση της αεροπορίας και του ναυτικιού της.
Aκόμα πιο μπερδεμένα είναι τα πράγματα στην Κύπρο, όπου συνεχίζονται μεν οι διαπραγματεύσεις Χριστόφια-Ταλάτ, σε περιβάλλον όμως μεγάλης σύγχυσης για το τι επιδιώκει η ελληνική πλευρά και αν οι επιδιώξεις της είναι συμβατές με τις παγκοσμίως καθιερωμένες αρχές κρατικής συγκρότησης. Πολλοί διερωτώνται αν από αυτές τις συνομιλίες θα προκύψει κάπως «φυσιολογικό» κράτος ή ένας «ζουρλομανδύας», συνταγή για να «ξανανοίξει» σύντομα με αιματηρή μορφή το κυπριακό, όπως συνέβη στο παρελθόν με τις συνθήκες του 1960. Υποχρεωτικές εκ περιτροπής προεδρίες (πότε ‘Ελληνας, πότε Τούρκος), στάθμιση ψήφων ανάλογα με την εθνικότητα των κατοίκων (πρωτοφανής παγκοσμίως ρύθμιση), εναλασσόμενες πλειοψηφίες στα όργανα διαιτησίας, ξένοι δικαστές που παρεμβαίνουν στις εσωτερικές διαδικασίες του κράτους, κατάργηση του δικαιώματος αυτοάμυνας και του μέσου του (στρατός), είναι μερικές από τις συζητούμενες ρυθμίσεις, που μοιάζουν να περιγράφουν «δύο κράτη σε συσκευασία ενός». Σε αντίθεση με το 2004, όλα τα κόμματα της Ελλάδας έχουν προτιμήσει να μην τοποθετηθούν επί της ουσίας της συζητούμενης ρύθμισης. Αν όμως η Κύπρος μετατραπεί σε γιγαντιαία ‘Ιμβρο ή Τένεδο, θα απειληθεί ζωτικά και η εθνική ασφάλεια, κυριαρχία και ακεραιότητα της μητροπολιτικής Ελλάδας. Δύσκολη και επείγουσα δουλειά περιμένει τον κ. Παπανδρέου, όχι μόνο στην εσωτερική, αλλά, ακόμα περισσότερο, στην εξωτερική πολιτική τις βδομάδες και τους μήνες που ακολουθούν.

Read more...

Διεργασίες για την επιλογή νέου διοικητή της ΜΙΤ


Κορυφώνονται οι διεργασίες στην Άγκυρα για την αναζήτηση του νέου διοικητή της Τουρκικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Μilli Istihbarat Teskilati/ΜΙΤ) καθώς ολοκληρώνεται η εξάμηνη παράταση θητείας του απερχόμενου αρχηγού της, Emre Taner. Υπενθυμίζεται ότι η τουρκική κυβέρνηση έκανε το περασμένο Μάιο χρήση των ειδικών διατάξεων του εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας της ΜΙΤ, ανανεώνοντας τη θητεία του Taner για ένα εξάμηνο, ο οποίος θα έπρεπε να αντικατασταθεί λόγω συμπλήρωσης του προβλεπόμενου ορίου ηλικίας που έχει οριστεί στα 68 έτη.

Ο Emre Taner γεννήθηκε το 1942 στη πόλη Lice του Diyarbakir και μετά την αποφοίτησή του από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Άγκυρας εντάχθηκε στις τάξεις της μεγαλύτερης τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών. Στις 15 Ιουνίου 2005 διαδέχθηκε τον Senkal Atasagun στην ηγεσία των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, αν και πολύ νωρίτερα, το 1992, είχε διεκδικήσει το ίδιο αξίωμα (όταν επελέγη ο διπλωμάτης Sonmez Koksal).
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Taner εργάστηκε μεθοδικά για την επίλυση του Κουρδικού ζητήματος (είναι άριστος γνώστης της κουρδικής γλώσσας), επιχείρησε αλλαγές στην οργάνωση και την εν γένει δομή της ΜΙΤ, με προσλήψεις περισσοτέρων γλωσσομαθών στελεχών και παράλληλη στροφή του ενδιαφέροντος και της δράσης στο εξωτερικό καθώς και την απόκτηση σύγχρονου τεχνολογικού εξοπλισμού για τη συλλογή πληροφοριών.

Read more...

Πλήρως επαγγελματικές οι τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις


Προχωράει με γρήγορους ρυθμούς η επαγγελματοποίηση των τουρκικών Eιδικών Δυνάμεων που είχε εξαγγελθεί το 2007. Σε παλαιότερες δηλώσεις τους, Τούρκοι επιτελείς είχαν προσδιορίσει ως στόχο των ΤΕΔ την πλήρη επαγγελματοποίηση έξι Ταξιαρχιών Ειδικών δυνάμεων μέχρι τα τέλη του 2010. Πιο συγκεκριμένα οι μονάδες τις οποίες θα επανδρώνουν μόνο επαγγελματίες απο το 2010 είναι:

* H 5η Ταξιαρχία Ορεινών Καταδρομών(Χακαρί), η οποία και σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος της αντιμετώπισης των Κούρδων ανταρτών.
* Η Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών που εδρεύει στην Καισάρεια
* Η 2η Ταξιαρχία Καταδρομών (Μπολού)
* H 3η Ταξιαρχία Καταδρομών (Σιίρτ)
* H 4η Tαξιαρχία Καταδρομών (Τουντσελί)
* Η ΤΞ Καταδρομών της τουρκικής Στρατοχωροφυλακής μετατρέπεται σε πλήρως επαγγελματική με την είσοδο 872 στελεχών στις τάξεις της, το 2008 και 2009.

Το ποσοστό των επαγγελματιών στις παραπάνω μονάδες φτάνει το 70% (περίπου 2.750 άνδρες). Στα τέλη Δεκεμβρίου στους παραπάνω θα προστεθούν ακόμα 650 (οι οποίοι εκπαιδεύονται αυτή την στιγμή) ανεβάζοντας το ποσοστό στο 86%, με στόχο να πλησιάσουν το 100% και στις πέντε Ταξιαρχίες Καταδρομών εντός του 2010. Ήδη απο τα μέσα του 2008 σταμάτησαν να υπηρετούν δόκιμοι αξιωματικοί στις εν λόγω μονάδες και απο τις αρχές του 2010, κανένας στρατεύσιμος δεν θα καλείται σε αυτές καθώς θα υπηρετούν μονάχα αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, μόνιμοι λοχίες και οι νέοι επαγγελματίες καταδρομείς. Ο νέος θεσμός αφορά στην ουσία μια ειδική κατηγορία μόνιμων δεκανέων οι οποίοι αφού περάσουν ένα εντατικό πρόγραμμα εκπαίδευσης 155 ημερών στο κέντρο εκπαίδευσης καταδρομών του Egridig θα προωθούνται στις μονάδες καταδρομών ως επαγγελματίες πλέον, με αρχικό μισθό 1200 τουρκικές λίρες μηνιαίως. Η κίνηση προς ένα αμιγώς επαγγελματικό σχήμα ισοδυναμεί ουσιαστικά με παραδοχή απο μέρους του τουρκικού Γενικού Επιτελείου ότι αδυνατούν να ελέγξουν αποτελεσματικά τις επιχειρήσεις του ΡΚΚ εντός της τουρκικής επικράτειας. Όμως παρά την διακήρυξη ότι η μετάβαση σε επαγγελματικό σχήμα γίνεται για να αντιμετωπισθεί το επιτυχημένο Κουρδικό αντάρτικο, η εξέλιξη αυτή αφορά και εμάς άμεσα και αυτό γιατί ορισμένες από τις παραπάνω μονάδες θα παίξουν κεντρικό ρόλο σε περίπτωση ένοπλης αντιπαράθεσης στον χώρο ευθύνης της ΑΣΔΕΝ.

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP