Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες και εθνική ασφάλεια


Tου Ιωάννη Θεοδωράτου*

H εικόνα των ωρυομένων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών έξω από τη Βουλή, οι οποίοι είχαν βγάλει τις ζώνες από τα παντελόνια τους και τις έσειαν στον αέρα κραυγάζοντας τη γνωστή ιαχή «Ο θεός είναι μεγάλος», ήταν ακόμη μια απόδειξη της πρώιμης μεν αλλά οργανωμένης κινητοποίησής τους. Για πρώτη φορά οι δυνάμεις ασφαλείας βρέθηκαν μπροστά σε μια μικρή «έκρηξη» διαμαρτυρίας τμημάτων λαθρομεταναστών, μουσουλμάνων στο θρήσκευμα, η ύπαρξη των οποίων δεν μνημονεύεται από καμία συνθήκη αλλά οφείλεται στην ανικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει τα προβλεπόμενα από τον νόμο και να προστατεύσει τη δημόσια και την εθνική ασφάλεια από την αθρόα είσοδο δεκάδων χιλιάδων μουσουλμάνων. Τα αρμόδια υπουργεία και συνολικά η κυβέρνηση διαδηλώνουν την αδυναμία τους να αντιμετωπίσουν ένα φαινόμενο το οποίο αποτελεί πρόβλημα συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι (όπως ισχυρίζονται) ελληνικό.

Η Ελλάδα στερείται ενός αξιόπιστου συστήματος ελέγχου των θαλασσίων συνόρων της, με συνέπεια να αδυνατεί να ελέγξει την είσοδο λαθρομεταναστών. Αν και υφίσταται συμφωνία της Ελλάδας με την Τουρκία για την επαναπροώθηση όσων περνούν παράνομα τα σύνορα, η Αγκυρα αρνείται να τους δεχθεί πίσω και η Αθήνα απλώς επιβεβαιώνει το αδιέξοδο και, το κυριότερο, δεν ασκεί καμία απολύτως πίεση σε βάρος της πρώτης! Πρόκειται για μια περίτρανη απόδειξη της συνολικής αδυναμίας της χώρας μας να προασπίσει τα στοιχειώδη εθνικά της συμφέροντα. Αλλο ένα πρόσφατο παράδειγμα της «φινλανδοποιημένης» ελληνικής πολιτικής σημειώθηκε στις 4 Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του Α/ΓΕΝ στην Τουρκία (με σκοπό την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων…), όταν πραγματοποιήθηκαν πτήσεις μαχητικών πάνω από το Αγαθονήσι. Η Αγκυρα έχει στη «φαρέτρα» της, εκτός από την άσκηση στρατιωτικής πίεσης, και την επιλεκτική προώθηση μουσουλμάνων λαθρομεταναστών σε συγκεκριμένα νησιά στο Αιγαίο.
Αραγε γιατί οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες θα πρέπει να μας απασχολούν περισσότερο από ότι οι υπόλοιποι και με ποιόν τρόπο η αυξανόμενη ροή τους συνιστά απειλή για την εθνική ασφάλεια; Πριν απαντήσουμε, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι αντίπαλός μας δεν είναι η ισλαμική θρησκεία, μια από τις μεγαλύτερες του κόσμου, αλλά η πολιτική χρησιμοποίηση των Μουσουλμάνων στην παρούσα συγκυρία από χώρες των οποίων τα στρατηγικά συμφέροντα συγκρούονται με τα ελληνικά. Η Αγκυρα παρακολουθεί με ευχαρίστηση τα τελευταία πέντε χρόνια να δημιουργείται στο εσωτερικό της Ελλάδας ένα «παράθυρο ευκαιρίας», μέσω του οποίου μπορεί να παρεμβαίνει ακόμη περισσότερο, επηρεάζοντας έμμεσα την πολιτική σκηνή. Το πρώτο δείγμα της νέας τακτικής το διαπιστώσαμε κατά τη διάρκεια των ευρωεκλογών. Επειτα από τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας σχετικά με το κοράνι, η Συμβουλευτική Επιτροπή της Θράκης, ένα όργανο της μουσουλμανικής μειονότητας, προέτρεψε τους μουσουλμάνους της περιοχής να ψηφίσουν λευκό, επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να καταγράψει, να χειραγωγήσει και κυρίως να κατευθύνει τη μειονότητα. Ηταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να χρησιμοποιηθεί το επεισόδιο στην Αθήνα για να συστρατευθούν οι μουσουλμάνοι στη Θράκη σε μια μαζική εκδήλωση διαμαρτυρίας με επίκεντρο τις ευρωεκλογές. Η αποχή στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης ήταν σημαντική (εντός του ευρύτερου εθνικού πλαισίου), περί το 48-49%. Παράλληλα σημειώθηκε μια εξέλιξη που αξίζει να αναφέρουμε. Κάποιοι, προφανώς ελλιπώς ενημερωμένοι, εξέλαβαν την υπόδειξη της παραπάνω επιτροπής «κυριολεκτικά» και ψήφισαν το κόμμα «Λευκό», το οποίο περιέργως στον νομό Ροδόπης ήλθε τέταρτο, λαμβάνοντας 2.591 ψήφους ή 4,84%!
Η Τουρκία των Ερντογάν και Νταβούτογλου έχει ήδη προδιαγράψει την πολιτική που θα ακολουθήσει στα Βαλκάνια με αιχμή την προστασία των θρησκευτικών μειονοτήτων. Μάλιστα ο Νταβούτογλου στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος» έχει επισημάνει ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί νομικό έρεισμα που να δικαιολογεί την επέμβαση της Τουρκίας, φέροντας ως παράδειγμα την επιχείρηση στην Κύπρο. Αφού οι προθέσεις της τουρκικής ηγεσίας είναι σαφείς, καλό θα είναι να προετοιμαστούμε για τα επόμενα στάδια υλοποίησής τους. Στην Ελλάδα υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες προερχόμενοι από τα Βαλκάνια, την Ασία και την Αφρική. Με την πάροδο του χρόνου τους δίδεται η ευκαιρία καλύτερης οργάνωσης, η οποία θα περάσει από το στάδιο των ενώσεων, των συλλόγων και των επιτροπών» σε αυτό της χρηματοδότησής τους από ξένα κέντρα (π.χ. από την πανταχού παρούσα Σαουδική Αραβία) και κατ’επέκταση του ασφυκτικότερου ελέγχου τους. Τα ανθρώπινα δικαιώματα χρησιμοποιούνται πολιτικά από τις ισχυρές περιφερειακές/παγκόσμιες δυνάμεις για την προώθηση ευρύτερων γεωπολιτικών σχεδίων, όπως έχει αποδειχθεί από την ιστορία. Ετσι και στην περίπτωση των μουσουλμάνων προτάσσονται τα δικαιώματά τους σε βάρος της εθνικής ασφάλειας, σε μια περίοδο αναθέρμανσης του αμερικανικού ενδιαφέροντος για τον ισλαμικό κόσμο. Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ προωθούν πιέζοντας το «δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού» σε συνδυασμό με την υποχρέωση αποδοχής ενός πολυφυλετικού-πολυθρησκευτικού μέλλοντος.
Παρατηρούμε μια πορεία σύγκλισης των αμερικανο-τουρκικών συμφερόντων, που φθάνει μέχρι την ταύτιση όσον αφορά την Ελλάδα και το πρόβλημα των λαθρομεταναστών, που δεν πρέπει να αγνοηθεί από τους Ελληνες επιτελείς. Η σύγκλιση αυτή λαμβάνει σταδιακά μεγαλύτερες διαστάσεις και αναμένεται να κλιμακωθεί σε μεγαλύτερες πιέσεις τους αμέσως επόμενους μήνες, με αφορμή και άλλα ζητήματα (Κυπριακό, Αιγαίο, Ζώνη Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης κλπ.).
Στον επικοινωνιακό τομέα η Αγκυρα απολαμβάνει την υποστήριξη επιφανών Αμερικανών, που φαίνεται ότι είτε αγνοούν την Ιστορία είτε προχωρούν εσκεμμένα στην παραποίησή της, προκειμένου να υποστηρίξουν τον σημαντικό γεωστρατηγικό ρόλο της Τουρκίας. Στις 2 Ιουνίου ο αρχηγός του μικτού επιτελείου των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, ναύαρχος Μιούλεν, μιλώντας σε εκδήλωση της 28ης Ετήσιας Συνόδου για τις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις, ανέφερε ότι η Τουρκία πολέμησε μαζί με τις ΗΠΑ στην πλευρά των Συμμάχων κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ!! Το αναφέρουμε διότι στο μέλλον θα πρέπει να αναμένουμε και άλλες τέτοιες «αθώες» δηλώσεις, οι οποίες σε συνδυασμό με την πολιτική εκμετάλλευση και την καθοδήγηση των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών θα έχουν ακόμη πιο σαφείς στόχους. Ηδη έχει καταγραφεί προσπάθεια παρουσίασης αλβανικής μουσουλμανικής μειονότητας, η οποία θα πρέπει να αποκτήσει περισσότερη «έκφραση» μέσω της απόδοσης πλήρων πολιτικών δικαιωμάτων.
Συμπερασματικά διαπιστώνουμε ότι η πατρίδα μας έχει αποκτήσει ακόμη ένα πρόβλημα εθνικής ασφαλείας, αυτό το μουσουλμάνων, το οποίο τα επόμενα χρόνια θα διογκωθεί, ανάλογα με τις αφίξεις νέων λαθρομεταναστών.

Read more...

Νέα τουρκική απειλή στον Έβρο


Μετά την απόκτηση της επιχειρησιακής ικανότητας για διεξαγωγή αποβατικών ενεργειών μεγάλης κλίμακας στο Αιγαίο, η Τουρκία προχωρά σε μια κίνηση η οποία αναβαθμίζει τις αντίστοιχες δυνατότητες στη Θράκη που αποτελεί συνάμα μια απροκάλυπτη εκδήλωση επιθετικότητας.
Η προμήθεια 36 γεφυροφόρων αρμάτων Leguan, με βάση το όχημα του άρματος Leopard 1, συνιστά ακόμη μια απόδειξη περί των πραγματικών προθέσεων της Άγκυρας με στόχο την ταχεία διάβαση του ποταμού Εβρου. Το Τεθωρακισμένο Όχημα Καθέλκυσης Γέφυρας (Armored Vehicle Launcing Bridge/AVLB) Leguan αναπτύσσει γέφυρα Στρατιωτικής Κατηγορίας Βάρους 80 (MLC 80) μήκους 26m, εντός 5 λεπτών με χρήση ενός ηλεκτρονικού συστήματος ελέγχου. Ο αριθμός των 36 γεφυροφόρων αρμάτων για την υποστήριξη των 298 αρμάτων μάχης Leopard 2A4 τα οποία αποκτήθηκαν από τα γερμανικά πλεονάσματα δημιουργεί εύλογες απορίες όταν, συγκριτικά, ο Ελληνικός Στρατός για 170 Leopard 2HEL και 183 Leopard 2A4, απέκτησε μόλις 8 Leopard 1 Leguan.

Το μέτωπο μιας ελληνοτουρκικής σύρραξης στη Θράκη θα έχει κατά την έναρξη των επιχειρήσεων ένα ανάπτυγμα 150 χιλιομέτρων, όσο περίπου το μήκος των σημερινών ελληνοτουρκικών συνόρων, που διαμορφώνονται από την κοίτη του ποταμού Έβρου. H Δυτική Θράκη, είναι περιοχή περιορισμένου πλάτους και έκτασης, που λόγω της φύσεως του ημιορεινού εδάφους της και του περιορισμένου οδικού δικτύου θεωρείται ότι γενικά ευνοεί την άμυνα, ή διαφορετικά, ότι μπορεί να κρατηθεί με μικρές σχετικά ελληνικές δυνάμεις. Αντίθετα, η Ανατολική Θράκη, είναι γενικά πεδινή, ενώ μεταξύ των ελληνοτουρκικών συνόρων και της Κων/πολης, βρίσκονται δύο κύριοι οδικοί άξονες, ένας βόρειος Αδριανούπολη-Λουλεμπουργαζ-Κων/πολη, κι ένας νότιος Γέφυρα Κήπων-Κεσανη-Σιλιβρία-Κων/πολη. Ο Τουρκικός Στρατός έχει τοποθετήσει με μέτωπο προς την Ελλάδα το 2ο Σώμα Στρατού (Τσανάκαλε) και 5ο Σώμα Στρατού (Τεκιρταγκ). Πίσω από τα δύο αυτά Σώματα Στρατού υπάρχουν η 1η Στρατιά και το 3ο ΣΣ (Κωνσταντινούπολη).

Read more...

Μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας αναζητά η Άγκυρα την ενδιάμεση λύση για τα επιθετικά ελικόπτερα


Δημοσίευμα της τουρκικής "Ζaman" αναφέρει ότι στις τάξεις του Τουρκικού Στρατού απομένουν πλέον πέντε ή έξι επιχειρησιακά ελικόπτερα AH-1W Super Cobra, τα μόνα ικανά να διεξάγουν νυχτερινές επιχειρήσεις από τις προωθημένες βάσεις του στη Νοτιανατολική Τουρκία.
Παρά τις προσπάθειες του επικεφαλής της Γραμματείας Αμυντικής Βιομηχανίας (Savunma Sanayi Mustesari/SSM) Murad Bayar για παραχώρηση τουλάχιστον 12 επιθετικών ελικοπτέρων του τύπου από τα αμερικανικά αποθέματα, η Ουάσιγκτον αρνείται σταθερά την ικανοποίηση του τουρκικού αιτήματος λόγω των αυξημένων αναγκών σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Την αναγκαιότητα για προμήθεια επιπλέον επιθετικών ελικοπτέρων μέχρι την έλευση των Τ-129, επεσήμανε και ο Αρχηγός των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων Ilker Basbug κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο γνωστό Αμερικανο-Τουρκικό Συμβούλιο (ATC) της Ουάσινγκτον την 1η Ιουνίου.

Οι πιεστικές ανάγκες καταπολέμησης της "τρομοκρατίας" (βλ. Κούρδοι αυτονομιστές) οδήγησαν, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, στην αποστολή τουρκικής αντιπροσωπείας στην Μόσχα προκειμένου να εξετάσει την πιθανότητα αγοράς μικρού αριθμού Μi-28 Havoc ως ενδιάμεση λύση μέχρι την παραλαβή των 51 Τακτικών Επιθετικών και Αναγνωριστικών Ελικοπτέρων (ΑΤΑΚ) Τ-129. Υπενθυμίζεται ότι η σχετική σύμβαση υπεγράφη στις 7 Σεπτεμβρίου 2007 και τα οπλικά συστήματα του Τ-129 θα περιλαμβάνουν πυροβόλο TM197B τύπου Gatling τριών κανών διαμετρήματος 20mm, ρουκέτες των 2,75in (70mm) καθοδήγησης λέιζερ, βλήματα Stinger αέρος-αέρος και αντιαρματικά βλήματα, πιθανόν τα εγχώριας ανάπτυξης και κατασκευής Cirit της Roketsan.

Read more...

Τρικλοποδιά ετοιμάζει ο Ερντογάν στον Καραμανλή


Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Τουρκίας κ.κ. Κ. Καραμανλής και Ρ. Τ. Ερντογάν τα τελευταία πέντε χρόνια συναντιούνται όταν θέλουν να υποδηλώσουν ότι είναι φίλοι.

Το επόμενο Σάββατο θα συναντηθούν για να πείσουν ότι δεν είναι εχθροί.

Το άγχος της κυβέρνησης να υποχρεωθεί η Αγκυρα σε εφαρμογή του πρωτοκόλλου για την επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών θα εκφραστεί προς έναν ηγέτη ο οποίος ζητά αναγνώριση των τουρκικών αξιώσεων στη Θράκη για να λειτουργήσει ξανά η Χάλκη, ενώ αρνείται να εκπληρώσει την υποχρέωση για άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων για τα κυπριακά πλοία και σκάφη, παρά την εκπνοή της σχετικής προθεσμίας που έχει θέσει η Ε.Ε.

Η Αθήνα αιφνιδιάστηκε ευχάριστα (!!!) όταν ενημερώθηκε για την ανταπόκριση του κ. Ερντογάν στην πρόσκληση να παραστεί στα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης το επόμενο Σάββατο.

Η αισιοδοξία ενισχύθηκε όταν ο Τούρκος πρωθυπουργός έκανε δημόσια αυτοκριτική για τις εθνικές εκκαθαρίσεις που έγιναν στη χώρα του.

Πριν από τρεις μέρες, όμως, τα χαμόγελα "πάγωσαν":

Μιλώντας σε τουρκικό κανάλι επιτέθηκε στην ελληνική κυβέρνηση λέγοντας ότι "...δεν αντέχει να ακούει τη λέξη Τούρκος στη Δυτική Θράκη..." και ότι "...δεν επιτρέπει την εκλογή των μουφτήδων γιατί πιέζεται από τα ΜΜΕ…".

"Οι πολίτες μου στη Θράκη" ήταν η φράση του κ. Ερντογάν που ανάγκασε την υπ. Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη να απαντήσει ότι "...οι μουσουλμάνοι στη Θράκη είναι Ελληνες πολίτες και είναι περήφανοι γι’ αυτό...".

Οι κ.κ. Καραμανλής και Ερντογάν θα ανταλλάξουν χαμόγελα και αβροφροσύνες πάνω στο βράχο της Ακρόπολης, αλλά όταν συναντηθούν κεκλεισμένων των θυρών στο Μέγαρο Μαξίμου θα έχουν, όπως όλα δείχνουν, μια δύσκολη συζήτηση.

Επειδή όμως η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας είναι παγίως γνωστή και δεν αλλάζει, γι' αυτό και κάνουμε λόγο για σίγουρη τρικλοποδιά Ερντογάν στον Έλληνα πρωθυπουργό.

Εκτός και αν ξεχάσει την ...κουμπαριά και μιλήσει ως Έλληνας Πρωθυπουργός.!

Λέτε;

Read more...

Η ατζέντα του Φθινοπώρου


Hürriyet Daily News
(11/6/2009)

Του Yusuf Kanlı

Η Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισε την αποστολή κάποιων ισχυρών μηνυμάτων προς την Άγκυρα, ότι η Έκθεση Αξιολόγησης του τέλους του έτους ενδεχομένως να περιλαμβάνει δυσάρεστες προτάσεις και ότι η Τουρκία έχει περιορισμένο χρόνο να πραγματοποιήσει «συγκεκριμένα μεταρρυθμιστικά βήματα», ώστε να βελτιώσει την κατάσταση.

Παρά την όχι τόσο γεμάτη υποσχέσεις στάση κάποιων χωρών της Ε.Ε., με επικεφαλής Γερμανία και Γαλλία, η Τουρκία διαθέτει την Ιταλία, τη Βρετανία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Σουηδία, τη Φινλανδία, την Τσεχία, την Πολωνία και πολλούς άλλους, ως «φίλους» εντός της Ε.Ε., που δεν θα ασπαστούν μια τέτοια δραστική εξέλιξη.

Η ηγεσία των Ελληνοκυπρίων μιλούσε αρχικά για τη χρήση του δικαιώματός της του veto εναντίον της Τουρκίας, εάν η Άγκυρα δεν συμμορφωνόταν με την, από το 2006, δέσμευσή της να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια στη “νότια Κύπρο” – μια κίνηση που θα σήμαινε αναγνώριση του κράτους των Ελληνοκυπρίων, εκ μέρους της Άγκυρας, ως της «μόνης νόμιμης κυβέρνησης» της νήσου, εγκαταλείποντας έτσι το τουρκοκυπριακό “κράτος” και τους ανθρώπους του.


Σήμερα, η κυβέρνηση του Δημήτρη Χριστόφια ισχυρίζεται ότι δεν θα χρησιμοποιήσει την ισχύ του veto, αλλά αναμένει οι σύμμαχοί της εντός της Ε.Ε. να χρησιμοποιήσουν την πειθώ τους, ώστε να ασκήσουν πιέσεις στην Άγκυρα να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της.

Δυστυχώς, η υπόθεση συμπερίληψης του Κυπριακού στη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. είναι ένα άμεσο προϊόν της υποκριτικής πολιτικής νοοτροπίας του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ.

Παρότι η κυβέρνηση γνώριζε ότι μια τέτοια δέσμευση δεν θα μπορούσε να μακροημερεύσει, εν τούτοις δεσμεύθηκε προς την Ε.Ε. ότι θα μπορούσε να υπογράψει και να θέσει σε ισχύ ένα πρόσθετο πρωτόκολλο, στη Συμφωνία Σύνδεσης του 1964 – ενισχύοντας κατ’ αυτό τον τρόπο το στόχο της Συμφωνίας για την Τελωνειακή Ένωση, κατά τρόπο που να καλύπτει όλα τα νέα μέλη της Ε.Ε., των Ελληνοκυπρίων συμπεριλαμβανομένων – προκειμένου να λάβει ημερομηνία έναρξης των διαπραγματεύσεων.

Σήμερα, δεν αποτελεί δικαιολογία η επίκληση της Τουρκίας πως, αφού η Ε.Ε. δεν ήρε την “απομόνωση” των Τουρκοκυπρίων σε αντίθεση με τις δεσμεύσεις της κατά το 2004, ή αφού απέτυχε να τεθούν σε ισχύ η Πράσινη Γραμμή της 29ης Απριλίου 2004, η οικονομική βοήθεια και οι ρυθμίσεις του απευθείας εμπορίου, η Τουρκία θα μπορούσε να μην συμφωνήσει να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια στους Ελληνοκύπριους.

Παρότι εκτιμώ πάρα πολύ – αναφέρει ο Kanlı – το ότι δεν έχουν ανοίξει τα τουρκικά λιμάνια στους Ελληνοκύπριους, είναι προφανές πως η κυβέρνηση του ΑΚΡ εξαπάτησε την Ε.Ε..

Επιπλέον, στο έγγραφο του πλαισίου των διαπραγματεύσεων, που απεδέχθη η Τουρκία, υπογραμμίζεται η ανάγκη «ομαλοποίησης» των σχέσεών της με όλες τις χώρες της Ε.Ε.. Αφού η Τουρκία δεν διαθέτει «κανονικές σχέσεις» αποκλειστικά και μόνο με την Κυπριακή Δημοκρατία, που «διοικείται» από τους Ελληνοκύπριους, η υποχρέωση που ανέλαβε αποδεχόμενη το διαπραγματευτικό πλαίσιο είναι προφανής.

«Έχει η Τουρκία τη δυνατότητα να αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία, μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, προτού οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών ολοκληρώσουν τη σύνταξη της Έκθεσης Αξιολόγησης για την Τουρκία;», διερωτάται ο κ. Kanlı.

Read more...

Η αξιοζήλευτη υπερδραστηριότητα της Τουρκίας


Η Μαύρη Θάλασσα και ο Καύκασος αποτελούν πεδία μάχης για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου τους. Η Δύση (Ευρώπη/ ΗΠΑ) ανταγωνίζεται με την Ανατολή (Ρωσία), ενώ η Τουρκία, ως συνήθως, συμπαρατάσσεται και με τις δύο. Μολονότι πρόκειται για διπλωματική μάχη, απώτερος στόχος είναι η αυξημένη δύναμη μέσω πλουτισμού.



1. Το γενικό πλαίσιο
Η Μαύρη Θάλασσα και ο Καύκασος αποτελούν πεδία μάχης για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου τους. Η Δύση (Ευρώπη/ ΗΠΑ) ανταγωνίζεται με την Ανατολή (Ρωσία), ενώ η Τουρκία, ως συνήθως, συμπαρατάσσεται και με τις δύο. Μολονότι πρόκειται για διπλωματική μάχη, απώτερος στόχος είναι η αυξημένη δύναμη μέσω πλουτισμού.

Οι μέχρι τώρα συμφωνίες, όμως, δεν έχουν μόνον οικονομικούς στόχους.

Μερικές από αυτές, όπως το πρόσφατο ρωσικό πρόγραμμα γεωτρήσεων στα ανοικτά των ακτών της Αμπχαζίας, αποτελούν πιθανότατα μέρος του ρωσικού πολέμου φθοράς κατά του κ. Σαακασβίλι: η ΝΑ πλευρά της Μαύρης Θάλασσας έχει μεγάλο βάθος και δεν προσφέρεται για γεωτρήσεις, ενώ η ανάδοχος ρωσική εταιρεία έχει ελάχιστη πείρα σε αυτόν τον τομέα.

Κάποιες άλλες συμφωνίες, όπως η άρτι ανακοινωθείσα μεταξύ της Τουρκικής Πετρελαϊκής Εταιρείας και του βραζιλιάνικου κολοσσού Ρetroleo Βrasiliero, για γεωτρήσεις στα ανοικτά των τουρκικών ακτών της Μαύρης Θάλασσας, δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα τεχνογνωσίας, καθώς οι Βραζιλιάνοι έχουν μεγάλη πείρα σε αυτόν τον τύπο γεωτρήσεων. Επί του παρόντος, όμως, καμία από τις δύο χώρες δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα, οπότε τα άμεσα οφέλη της Τουρκίας θα είναι η ενίσχυση του διεθνούς της προφίλ και η πρόσβαση στην ειδικότητα των Βραζιλιάνων, η οποία, κάποια μέρα, θα μπορούσε να της φανεί χρήσιμη στο Αιγαίο.

Υπάρχουν όμως και συμφωνίες που αποτελούν επιχειρηματικές προτάσεις με σοβαρά γεωπολιτικά επακόλουθα: στις πιο πρόσφατες συγκαταλέγεται η ρωσοτουρκική συμφωνία για την κατασκευή του Clear Stream 2, η σκοπιμότητα του οποίου ενδέχεται να ξεπεράσει κατά πολύ την απλή παροχή περισσότερου αερίου στην Τουρκία.


2. Η Τουρκία ξαναχτυπά
Η αξιολόγηση της κινητικότητας για τους αγωγούς αναδεικνύει κάποια ευρύτερα ζητήματα. Επισημαίνουμε τα εξής:

(α) την αποφασιστική επιδίωξη της Ρωσίας να κυριαρχήσει στην ενεργειακή αγορά, κρατώντας σε απόσταση τους κοντινούς γείτονές της· (β) τη μέχρι στιγμής αδυναμία της Ευρώπης να περιορίσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία· (γ) την υπερδραστηριότητα της Τουρκίας, που βασίζεται στην αυτοαντίληψή της ως ευρύτατης περιφερειακής δύναμης.

Καθώς η πρόσφατη συμφωνία με τη Ρωσία, για την προσθήκη ενός επιπλέον αγωγού στο Clear Stream, αποτελεί πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα, αξίζει να την εξετάσουμε διεξοδικότερα.

Ως προς την εμβέλειά του, το Clear Stream 2 είναι λιγότερο φιλόδοξο από τον Νabucco ή το South Stream. Το κόστος του, επίσης, είναι τουλάχιστον κατά 75% χαμηλότερο. Εν τούτοις, το πρόγραμμα αυτό ενδέχεται να μη βρει χρηματοδότηση καθώς, αφενός, ούτε η Ρωσία ούτε η Τουρκία δεν μπορούν να καλύψουν το κόστος του, και, αφετέρου, η Ρωσία μπορεί να μη διαθέτει το απαιτούμενο αέριο για να εξυπηρετήσει τις συμφωνίες ώσπου να εξασφαλίσει τη ροή αερίου από τις εγκαταστάσεις της στη χερσόνησο Γιαμάλ στην Αρκτική.

Ωστόσο το Clear Stream 2 είναι πλήρες συμβολικής αξίας.

Κατά πρώτο λόγο, εμφανιζόμενο τόσο σύντομα μετά την επικύρωση του Νabucco εκ μέρους της Τουρκίας, υποδηλώνει αμφιβολίες για τη δυνατότητα εξασφάλισης αερίου. Μολονότι όμως η Ευρώπη θέλει να αποφύγει τις δοσοληψίες με τους Ρώσους, οι Τούρκοι δεν έχουν ανάλογους ενδοιασμούς.

Κατά δεύτερο λόγο, όποιο και αν είναι το άμεσο μέλλον του, το Clear Stream 2 θα μπορούσε, επεκτεινόμενο, να μεταφέρει μέχρι και 10 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως. Κάτι τέτοιο θα έδινε στη Ρωσία και στην Τουρκία έναν ακόμη τρόπο διανομής αερίου και μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη.

Ποιο είναι λοιπόν το πρώτο συμπέρασμα;

Ο κ. Πούτιν αναδεικνύεται νικητής, σφίγγοντας όλο και περισσότερο τη θηλιά γύρω από τον λαιμό της Ουκρανίας και της Γεωργίας, αλλά και εμποδίζοντας τον κ. Ερντογάν να έλθει υπερβολικά κοντά με τον κ. Ομπάμα. Ο τούρκος πρωθυπουργός, από τη μεριά του, δηλώνει απρόθυμος να επιτρέψει στη νέα του προσέγγιση με τις ΗΠΑ να θέσει σε κίνδυνο τις υγιείς συναλλαγές του με τη Ρωσία.


3. Αυτοπρόκλητη παράλυση στην Ελλάδα
Ο τουρκικός χειρισμός της ενεργειακής αγοράς απαιτεί μια ευρύτερη σύγκριση με την αντίστοιχη ελληνική εξωτερική πολιτική.

Το παρόν άρθρο, όπως και κάθε κείμενό μου, δεν έχει κομματικό προσανατολισμό. Αναφέρεται όμως σε ζητήματα γεωπολιτικής και, άρα, είναι πιθανόν να προκαλέσει σκόπιμες ή τυχαίες παρερμηνείες. Αφήνοντας κατά μέρος την ελληνική επιτυχία αναφορικά με την απόρριψη του Σχεδίου Αναν και την τελική υπογραφή του σχεδίου για το Clear Stream, διαπιστώνω πως η εξωτερική μας πολιτική δίνει την εντύπωση ότι είναι παθητική και πεζή. Αποδίδω αυτή την εντύπωση στους εξής παράγοντες:

(α) στις διιστάμενες πολιτικές απόψεις, οι οποίες είναι άκρως επιζήμιες όταν αφορούν μια κυβέρνηση που, εντελώς αυτοκαταστροφικά, επιλέγει να αναλίσκεται σε απροκάλυπτες φιλοδοξίες πολιτικής διαδοχής· (β) στην (παρασκηνιακή) αμερικανική εκμετάλλευση αυτής της διάστασης απόψεων· (γ) στην προτίμηση των πολιτικών μας για στρατηγικές που επιδιώκουν τον επικοινωνιακό εντυπωσιασμό, αλλά όχι για στρατηγικές που επικεντρώνονται σε κρίσιμα ζητήματα· (δ) στη νοοτροπία των συμβούλων του υπουργείου Εξωτερικών, οι οποίοι- μέλη, λίγο-πολύ, της δικής μου γενιάς- υπέστησαν επί δεκαετίες (όπως και εγώ) την προπαγανδιστική πλύση εγκεφάλου των Αμερικανών. Ως αποτέλεσμα, δυσκολεύονται ακόμη και σήμερα να παρεκκλίνουν από την πεπατημένη.


4. Σύγκριση Ελλάδας και Τουρκίας
Σε κάθε απόπειρα σύγκρισης, πρέπει να αναφέρεται το στοιχείο που ξεχωρίζει περισσότερο. Ετσι, εν προκειμένω, θεωρώ ότι το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι η αυτοπεποίθηση με την οποία η Τουρκία αντιλαμβάνεται τον ρόλο της. Στο κυβερνητικό ντουέτο αυτής της χώρας- τον Γκιουλ και τον Ερντογάν- έχει σήμερα προστεθεί ένας τρίτος πρωταγωνιστής: ένας ικανός πολιτικός, αλλά και σοβαρός διανοούμενος. Τα κείμενα του υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου μόλις πρόσφατα άρχισαν να προσελκύουν το ενδιαφέρον των ελλήνων παρατηρητών. Αξιοσημείωτες ιδιότητες αυτών των κειμένων είναι (α) η ευρύτατη γεωγραφική αντίληψή τους για τον ρόλο της Τουρκίας και (β) η στήριξή τους στη λογική και την ιστορία, και όχι στο συναίσθημα.

Η συγκεκριμένη αυτοαντίληψη επιτρέπει στην Τουρκία να διεκδικεί το δικαίωμα εκπροσώπησης, αν όχι και προστασίας, των μουσουλμάνων όλων των Βαλκανίων (και ίσως, κάποτε, όλης της Ευρώπης), αλλά και το δικαίωμα να εμφανίζεται ως διαμεσολαβήτρια υπέρ του θρησκευτικού, ή ακόμη και φονταμενταλιστικού, μουσουλμανικού κόσμου, διατηρώντας παράλληλα το δικό της κοσμικό μοντέλο διακυβέρνησης. Οι απόψεις του Νταβούτογλου για το Αιγαίο διαγράφονται επίσης δυσοίωνες.

Ας σημειωθεί ότιη τουρκική αυτοαντίληψη δεν απορρέει μόνον από την επίγνωση της χώρας για την κρίσιμη γεωγραφική της θέση. Οι περισσότεροι Ελληνες στηρίζονται στο συγκεκριμένο επιχείρημα για να δικαιολογήσουν τη δική τους αναποτελεσματικότητα, πιστεύοντας, σχεδόν μοιρολατρικά, ότι δεν έχουν καμία επιλογή. Η στάση τους μόνον εν μέρει μπορεί να γίνει αποδεκτή.

Το ελληνικό πρόβλημα, θεωρώ, είναι ότι έχουμε χάσει την αυτοπεποίθησή μας,την ενότητά μας, αλλά και την αίσθηση προσανατολισμού μας. Πολύ καταστροφικά, στο εξωτερικό, εμείς οι ίδιοι υποβιβάζουμε τη χώρα μας, ενώ, στο εσωτερικό, αναλίσκουμε τον χρόνο μας σε «πολέμους πρωθυπουργικής διαδοχής», πραγματικά ή φανταστικά σκάνδαλα, ή ακόμη και αναζωπυρώσεις παλαιών διενέξεων για τον Εμφύλιο! Από τη σύγχρονη Ελλάδα απουσιάζει επίσης ένα ιδανικό: ένας στόχος προς τον οποίο θα τείνουν οι ελπίδες και οι προσπάθειες των πολιτών. Ο πολιτικός που θα προσφέρει στον λαό ένα τέτοιο ιδανικό, μια πηγή ελπίδας και περηφάνιας, θα γίνει ο λυτρωτής της σημερινής «χαμένης» γενιάς. Ωσπου όμως να συμβεί αυτό, οι Ελληνες θα παραμείνουν απελπισμένοι, αποπροσανατολισμένοι, εσωστρεφείς και ανίσχυροι.

Ας μελετήσουμε, λοιπόν, τις εμπορικές μάχες της Μαύρης Θάλασσας από διάφορες σκοπιές, και όχι μόνον από τη σκοπιά της ενέργειας. Και ας μάθουμε από τους αντιπάλους μας ότι μπορεί μεν ο πλούτος να βοηθά τη διπλωματία, αλλά και η αποφασιστική διπλωματία μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία πλούτου. Τούτο, όμως, θα επιτευχθεί μόνον εάν έχουμε τη βούληση να επιδιώξουμε νέες ιδέες και την αυτοπεποίθηση να τις δηλώσουμε ανοιχτά και να πολεμήσουμε για αυτές- κυρίως, όμως, μόνον εάν σταματήσουμε να αφήνουμε τον κόσμο τού χθες να καθορίζει τον κόσμο τού αύριο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ ΒΗΜΑ

Read more...

Η ατζέντα του Ερντογάν στην Αθήνα


Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Τουρκίας κ.κ. Κ. Καραμανλής και Ρ. Τ. Ερντογάν τα τελευταία πέντε χρόνια συναντιούνται όταν θέλουν να υποδηλώσουν ότι είναι φίλοι. Το επόμενο Σάββατο θα συναντηθούν για να πείσουν ότι δεν είναι εχθροί.
Το άγχος της κυβέρνησης να υποχρεωθεί η Αγκυρα σε εφαρμογή του πρωτοκόλλου για την επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών θα εκφραστεί προς έναν ηγέτη ο οποίος ζητά αναγνώριση των τουρκικών αξιώσεων στη Θράκη για να λειτουργήσει ξανά η Χάλκη, ενώ αρνείται να εκπληρώσει την υποχρέωση για άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων για τα κυπριακά πλοία και σκάφη, παρά την εκπνοή της σχετικής προθεσμίας που έχει θέσει η Ε.Ε.
Η Αθήνα αιφνιδιάστηκε ευχάριστα όταν ενημερώθηκε για την ανταπόκριση του κ. Ερντογάν στην πρόσκληση να παραστεί στα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης το επόμενο Σάββατο. Η αισιοδοξία ενισχύθηκε όταν ο Τούρκος πρωθυπουργός έκανε δημόσια αυτοκριτική για τις εθνικές εκκαθαρίσεις που έγιναν στη χώρα του.

Πριν από τρεις μέρες, όμως, τα χαμόγελα «πάγωσαν»: Μιλώντας σε τουρκικό κανάλι επιτέθηκε στην ελληνική κυβέρνηση λέγοντας ότι «δεν αντέχει να ακούει τη λέξη Τούρκος στη Δυτική Θράκη» και ότι «δεν επιτρέπει την εκλογή των μουφτήδων γιατί πιέζεται από τα ΜΜΕ…». «Οι πολίτες μου στη Θράκη» ήταν η φράση του κ. Ερντογάν που ανάγκασε την υπ. Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη να απαντήσει ότι «οι μουσουλμάνοι στη Θράκη είναι Ελληνες πολίτες και είναι περήφανοι γι’ αυτό». Οι κ.κ. Καραμανλής και Ερντογάν θα ανταλλάξουν χαμόγελα και αβροφροσύνες πάνω στο βράχο της Ακρόπολης, αλλά όταν συναντηθούν κεκλεισμένων των θυρών στο Μέγαρο Μαξίμου θα έχουν, όπως όλα δείχνουν, μια δύσκολη συζήτηση.
Αιτήματα και ανταλλάγματα
Ο πρωθυπουργός «καίγεται» για την απόκρουση των φουσκωτών που έρχονται από την Τουρκία γεμάτα λαθρομετανάστες και για την ηρεμία στο Αιγαίο που θα τον απαλλάξει από τον κίνδυνο διαχείρισης εθνικής κρίσης πριν από τις εκλογές. Ο Τούρκος ομόλογός του διεκδικεί απόλυτη στήριξη της ενταξιακής πορείας της χώρας του και ανταλλάγματα για τη διαφαινόμενη αλλαγή της πολιτικής του απέναντι στο Φανάρι. Βέβαιο είναι ότι θα ικανοποιηθεί από την απόφαση για δημιουργία τζαμιού και μουσουλμανικού νεκροταφείου στην Αττική, αφού -όπως τονίζουν διπλωματικές πηγές- πρόθεσή του είναι να εμφανιστεί ως «πατέρας» όλων των ομοδόξων του εδώ.
Από το φθινόπωρο και μέχρι το τέλος του έτους η ελληνική διπλωματία θα τα δει όλα: Το ορόσημο του Δεκεμβρίου, η ώρα της κρίσης για τις σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε., δημιουργεί τις συνθήκες για εξελίξεις στο Κυπριακό. Η Αγκυρα φαίνεται ότι έχει λάβει διαβεβαιώσεις από τις Βρυξέλλες ότι, αν προχωρήσει σε μια κίνηση καλής θέλησης προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα ξεπεράσει εύκολα το σκόπελο της μη επέκτασης της τελωνειακής σύνδεσης στην Κυπριακή Δημοκρατία, εξασφαλίζοντας νέα παράταση. Η τουρκική διπλωματία ενθαρρύνει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης με καθεστώς λυκείου και υπό την εποπτεία του τουρκικού υπ. Παιδείας. Θέτει μάλιστα ως προϋπόθεση την ικανοποίηση των τουρκικών απαιτήσεων στη Θράκη. Με αυτά τα δεδομένα, υπάρχει ορατός κίνδυνος να στραφεί η πίεση της Ε.Ε. προς την Αθήνα, που θα καλείται να ανταποδώσει, και στη Λευκωσία, που θα ενθαρρύνεται να ξεχάσει το θέμα της de facto αναγνώρισής της με το επιχείρημα ότι θα επηρεαστούν οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό.
Τα διλήμματα θα είναι οδυνηρά και η διαχείριση δύσκολη, ειδικά όταν, παράλληλα, θα βρίσκεται σε εξέλιξη νέα πρωτοβουλία για το Σκοπιανό με όρους blame game. Πολύ περισσότερο, όταν η άνοδος του ΛΑΟΣ (7,1%) συνδέεται ευθέως με την επιδοκιμασία σκληρών θέσεων στα εθνικά θέματα.

Read more...

Τουρκία: Αλλάζουμε προσέγγιση προς την Ευρώπη Ακολουθεί σκληρό "παζάρι"...


«Μην πανικοβάλλεστε!» Αντανακλώντας το πολιτικό σοκ που υπέστη η Τουρκία εξαιτίας της έκβασης των ευρωπαϊκών εκλογών, η εφημερίδα «Ζαμάν» στην Αγκυρα, μεταφέρει αυτή τη λακωνική προτροπή για ψυχραιμία που διατύπωσε ο γερμανός, τουρκικής καταγωγής, ευρωβουλευτής Βουράλ Ογκέρ.
Ο οποίος έσπευσε να καθησυχάσει τους ομογενείς του για το μέλλον της ενταξιακής τους προοπτικής, μια και η επιτυχία της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς «διαβάζεται» στα τουρκικά ως ενίσχυση της αντι-τουρκικής τάσης στους κόλπους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η αλήθεια είναι ότι από το 2005 -που ξεκίνησε η διαδικασία ένταξης της Τουρκίας- μέχρι σήμερα, λίγα έχουν γίνει και αιτία είναι οι ισχυρές αντιρρήσεις κυρίως της Γαλλίας και της Γερμανίας για την τουρκική εισδοχή στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Με εξαίρεση τα συντηρητικά κόμματα της Βρετανίας και της Πορτογαλίας, που υποστηρίζουν φανατικά την τουρκική υποψηφιότητα, η υπόλοιπη ευρωπαϊκή κεντροδεξιά έμμεσα ή άμεσα συντάσσεται με την άποψη των Σαρκοζί-Μέρκελ για σύναψη μιας προνομιακής σχέσης Τουρκίας-Ε.Ε., αντί της πλήρους ένταξής της. Ολα αυτά συνθέτουν μια σκληρή πραγματικότητα για την Άγκυρα, που δικαιολογημένα ενοχλείται από την εκλογική νίκη της κεντροδεξιάς και την υποχώρηση του φιλοτουρκικού ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού πόλου.
Σε πρόσφατες δηλώσεις τους, τόσο ο πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν όσο και ο πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ «απάντησαν» στην κεντροδεξιά επικράτηση προαναγγέλλοντας μια νέα πολιτική προσέγγισης του ευρωπαϊκού «ακροατηρίου», έτσι ώστε να ενισχυθεί η τουρκική υπόθεση στη συνείδηση των λαών της Ε.Ε. Κι αυτό επειδή η αντι-τουρκική τάση αποδίδεται στα πρόσωπα των συγκεκριμένων ηγετών της Γαλλίας και της Γερμανίας και όχι στους λαούς των χωρών αυτών.
Με ρητορική διάθεση ο Ερντογάν σχολίασε ότι «όσοι νοιάζονται να σώσουν την καρέκλα τους σήμερα, θα λογοδοτήσουν στην Ιστορία αύριο» -καυτηριάζοντας το γεγονός ότι ο Σαρκοζί ανέδειξε το θέμα της τουρκικής ένταξης σε βασικό προεκλογικό ζήτημα στην Γαλλία.
Αντίθετα, συναινετικός ήταν ο πρόεδρος Γκιουλ που, αντίθετα με τη σκληρή γλώσσα που συνήθως χρησιμοποιούσε επικρίνοντας την Ευρώπη για την καθυστέρηση των διαδικασιών ένταξης, προτίμησε τώρα να αναγγείλει ένα νέο ξεκίνημα στις γαλλοτουρκικές σχέσεις, προκειμένου να καμφθεί το γαλλικό εμπόδιο, το βασικότερο που συναντά η Τουρκία στο δρόμο της προς την Ε.Ε.
Πρόκειται για μια «πολιτιστική επίθεση» της Τουρκίας σε 40 πόλεις της Γαλλίας, όπου θα ξεδιπλωθούν πάνω από 400 προγράμματα επίδειξης της τουρκικής κουλτούρας, ξεκινώντας από την 1η Ιουλίου. Ο ίδιος ο Γκιουλ θα πάει στην Γαλλία για να κόψει τις κορδέλες της εκκίνησης της «Τουρκικής εποχής στη Γαλλία» -όπως ονομάστηκε το πρόγραμμα αυτό- διότι, όπως είπε ο ίδιος, «εκείνο που ενδιαφέρει είναι η γνώμη των λαών μας».
Η εικόνα ενός Ευρωκοινοβουλίου με ενισχυμένη την αντι-τουρκική κεντροδεξιά δεν είναι ο μοναδικός εφιάλτης για την Αγκυρα. Υπάρχει ίσως και κάτι ακόμη πιο δύσκολο: η ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. από την Κύπρο κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2012, γεγονός που «θα κάνει πολύ δύσκολο να βρεθούν ευήκοα ώτα στις Βρυξέλλες».
Μοναδική ελπίδα για τέτοια ώτα εναποτίθεται πλέον στην επανεκλογή του προέδρου της Κομισιόν, Μανουέλ Μπαρόζο, φανατικού υποστηριχτή της τουρκικής υποψηφιότητας. Αν και η αντι-τουρκική ευρωπαϊκή κεντροδεξιά... θέλει τον Μπαρόζο ώστε να προχωρήσει η συνολικότερη πολιτική της ατζέντα, τώρα είναι οι ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες και οικολόγοι που, θεωρώντας τον «ακατάλληλο για την θέση», δηλώνουν ότι θα κάνουν τα πάντα να μην ξαναγίνει πρόεδρος, με αποτέλεσμα να μην είναι καθόλου σίγουρη η επανεκλογή του.
Αντίθετα με τις Βρυξέλλες που ακόμη μελετούν το θολό μήνυμα της ευρωκάλπης, η Αγκυρα το πήρε ξεκάθαρα: το παζάρι στην επόμενη πενταετία θα είναι σκληρό.

Read more...

Τουρκία: Ερευνάται συνταγματάρχης για σχέσεις με την Εργκένεκον


Τη διενέργεια «εξαντλητικής» έρευνας, για να διαπιστωθεί αν πράγματι συνταγματάρχης του στρατού είχε εκπονήσει σχέδια υπονόμευσης της κυβέρνησης Ερντογάν, ως απάντηση στη συνεχιζόμενη επιχείρηση κατά της Εργκένεκον, ανακοίνωσαν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.
Η εφημερίδα «Ταράφ», που συχνά φιλοξενεί άρθρα κατά του στρατού, έγραψε την Πέμπτη ότι περιήλθε στα χέρια της αντίγραφο σχεδίου που είχε ετοιμάσει συνταγματάρχης του στρατού τον Απρίλιο, «για να υπονομεύσει τη λαϊκή υποστήριξη» προς το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και την ισχυρή αδελφότητα του θρησκευτικού ηγέτη Φεϊτουλάχ Γκιουλέν, που το στηρίζει.

Το σχέδιο, που κατά την «Ταράφ» εκπονήθηκε σε απάντηση του ανηλεούς πολέμου που έχουν εξαπολύσει οι αρχές για την εξάρθρωση του δικτύου της Εργκένεκον, προβλέπει σειρά δράσεων -κυρίως προπαγάνδα μέσω των ΜΜΕ- για να υπονομευτεί το ΑΚΡ και να επέλθει διάσπαση εκ των έσω. Μεταξύ των «δράσεων» προτείνει εφόδους σε φοιτητικές εστίες της κοινότητας του Γκιουλέν, από τις οποίες «είναι βέβαιο ότι θα ανακαλυφθούν όπλα και πυρομαχικά». Μια τέτοια έκβαση θα οδηγήσει στην κήρυξη της αδελφότητας ως τρομοκρατικής οργάνωσης, έγραψε η «Ταράφ».
Ερωτηθείς σχετικά χθες ο εκπρόσωπος του γενικού επιτελείου της Τουρκίας Μετίν Γκιουράκ δήλωσε ότι «δόθηκε ήδη διαταγή για εξαντλητική έρευνα επί του θέματος».
Για την υπόθεση Εργκένεκον έχουν καταδικαστεί πολλοί αξιωματικοί και απόστρατοι, ενώ δεκάδες άλλοι περιμένουν δίκη. Το δίκτυο εθνικιστών, σύμφωνα με τα κατηγορητήρια, στόχο είχε με προβοκάτσιες να επιφέρει ένταση στην τουρκική κοινωνία ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις στρατιωτικού πραξικοπήματος.

Read more...

Oι Τουρκοκύπριοι ήδη είναι μειοψηφία στα Κατεχόμενα


To όριο των 50 χιλιάδων εποίκων, την παραμονή των οποίων έχει δηλώσει ότι θα δεχθεί ο πρόεδρος Χιστόφιας σε μια ενδεχόμενη λύση του κυπριακού, «έχει ξεπεραστεί προ πολλού», επισημαίνει ο κοινωνιολόγος Μουχαρέμ Φαϊζ, διευθυντής της τουρκοκυπριακής εταιρείας ερευνών ΚADEM. Σύμφωνα με έρευνα του ΚADEM ο πληθυσμός στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου τη στιγμή αυτή είναι 320.000 άτομα. Εξ αυτών, οι 190 χιλιάδες είναι «πολίτες» της ούτω καλούμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου (ΤΔΒΚ)». Από τους τελευταίους, οι 70 χιλιάδες είναι Τούρκοι υπήκοοι, 7 χιλιάδες είναι υπήκοοι Τουρκίας και «ΤΔΒΚ», και 5,5 χιλιάδες είναι Βρετανοί υπήκοοι. Ο Φαΐζ υποστηρίζει πως η ύπαρξη 190 χιλιάδων «πολιτών» σε σύνολο 320 χιλιάδων ατόμων de jure πληθυσμού των κατεχομένων είναι γεγονός «μη φυσιολογικό», το οποίο «δεν απαντάται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου». Παράλληλα, επισημαίνει τους σοβαρούς κινδύνους από τις υπόλοιπες 130 χιλιάδες άτομα (εκ των οποίων οι 40 χιλιάδες είναι «φοιτητές»), που διαμένουν στα κατεχόμενα και λαμβάνουν διαρκώς «άδεια παραμονής». Ο Φαΐζ σημειώνει ότι σε περίπτωση που και αυτοί ζητήσουν «υπηκοότητα», τότε οι Τουρκοκύπριοι θα βρεθούν στη μειοψηφία.

Η δημοσιογράφος Αϊσού Μπασρί Ακτέρ σε άρθρο της στην εφημερίδα «ΓΕΝΙ ΝΤΟΥΖΕΝ», στηριζόμενη στα στοιχεία της έρευνας του ΚADEM, αφαιρεί από τους 190 χιλιάδες «πολίτες» όσους έχουν μεικτή ή ξένη υπηκοότητα, και καταλήγει στον αριθμό 107.500, που είναι, όπως υποστηρίζει, και ο αριθμός των Τουρκοκυπρίων. Επικαλούμενη τα στοιχεία του Φαΐζ, αναφέρει ότι τη στιγμή αυτή το 26% των εκλογέων αποτελείται από Τούρκους εκ Τουρκίας. Όπως τονίζει η Ακτέρ, «οι πληθυσμοί που μεταφέρθηκαν εδώ χωρίς σχέδιο και χωρίς πρόγραμμα, ως αποτέλεσμα πολιτικών μεταφοράς πληθυσμού, που αναπτύχθηκαν καθώς περνούσαν τα χρόνια, δεν μπόρεσαν να ενσωματωθούν κοινωνικά, δεν κατόρθωσαν να αναπτυχθούν οικονομικά και κοινωνικά και να συμβαδίσουν με την κοινωνία. Η τελευταία δεν μπόρεσε να χωνέψει το κομμάτι αυτό που ως επί το πλείστον ήρθε από το εξωτερικό. Έτσι καταλήξαμε σε μια κατάσταση που μοιάζει με χιονοστιβάδα, η οποία χρόνο με το χρόνο μεγάλωνε και δημιουργούσε και άλλα προβλήματα». Η ίδια δημοσιογράφος εκτιμά πως η έρευνα του KADEM καταγράφει τη μεταβαλλόμενη πληθυσμιακή ισορροπία των κατεχομένων και επισημαίνει τους άθλιους όρους διαβίωσης πολλών παιδιών, τα οποία προέρχονται από οικογένειες που ήρθαν στα κατεχόμενα από την Τουρκία. Η δημοσιογράφος επιμένει ότι τα παιδιά αυτά «τα οποία κακοποιούνται ή εξαναγκάζονται να εργαστούν ή είναι εξαρτημένα από το αλκοόλ και τις ναρκωτικές ουσίες» διαφέρουν αισθητά από τα παιδιά των Τουρκοκυπρίων, τα οποία έχουν πολύ πιο αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Read more...

Λαθρομετανάστευση-Ναρκωτικά, ένα πονηρό σχέδιο της Τουρκίας


ου Όμηρου Φωτιάδη
Δόγμα Οζάλ: “Για να τελειώνουμε με την Ελλάδα αρκεί να στείλουμε μερικά εκατομμύρια ανθρώπους από εδώ”.-
Στις 2 Ιουνίου 2009, είδαμε στα ΜΜΕ της Τουρκίας, εκτενείς αναφορές για την σύλληψη 85 λαθρομεταναστών, στην πόλη Ακσαράι (Aksaray) σε φορτηγό που ερχόταν από Βαν (Van), προερχόμενοι από το Πακιστάν και το Αφγανιστάν. Είχε προηγηθεί στις 17 Μαρτίου 2009, η σύλληψη, 67 λαθρομεταναστών από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας, σε ξεχωριστές επιχειρήσεις στις επαρχίες Μούγλα (δυτική Τουρκία), Μπίτλις και Βαν (ανατολική Τουρκία). Οι λαθρομετανάστες προέρχονται από τη Μυανμάρ, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τα υπό παλαιστινιακή διοίκηση εδάφη της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας.
Οι δύο επιχειρήσεις αυτές, αποτελούν τις μοναδικές συλλήψεις της Τουρκίας, από αρχές του έτους 2009. Προηγήθηκαν, αναφορές και καταγγελίες εις βάρος της Τουρκίας και στις δύο περιπτώσεις, από όργανα της ΕΕ για την διακίνηση των λαθρομεταναστών.

Στις 5 Μαίου 2009, εφημερίδα Zaman, αναφέρεται στο «καυτό» περιεχόμενο του ημερολογίου του ναυάρχου Οζντέν Ορνέκ, ο οποίος περιλαμβάνεται στο κατηγορητήριο της υπόθεσης Εργκενεκόν. Εκεί αναγράφεται ότι στις 21 Οκτωβρίου 2004, ένας αξιωματικός του πλοίου Ερτουρούλ «πήγε στην Ιταλία για άσκηση και μετέφερε 5 κιλά ηρωίνης». Ο Ορνέκ συνεχίζει λέγοντας ότι το παράνομο «πακέτο» παραδόθηκε σε συνεργάτη του αξιωματικού στη Σαρδηνία και μάλιστα ότι αυτό έγινε εν γνώσει του καπετάνιου του πολεμικού καραβιού. Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν αξιωματικός και καπετάνιος επέστρεψαν, άνοιξαν δύο μεγάλους τραπεζικούς λογαριασμούς. Το Τουρκικό πλοίο συμμετείχε στη νατοϊκή άσκηση που έγινε μεταξύ 30/9 και 16/10 του 2004 στη Σαρδηνία.
Στις 8 Μαΐου 2009, Αλβανός διπλωμάτης συνελήφθη στην Τουρκία κατηγορούμενος για λαθρεμπόριο ναρκωτικών, ανακοίνωσαν την Παρασκευή οι αλβανικές αρχές, επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες ότι συνελήφθη καθώς μετέφερε 65 κιλά ηρωίνης. Η σύλληψη του Αγκίμ Χατζίου, δεύτερου γραμματέα της αλβανικής πρεσβείας στην ΠΓΔΜ, συνιστά το δεύτερο περιστατικό αυτού του τύπου, μετά τη σύλληψη πέρυσι στην Ιταλία οδηγού της αλβανικής πρεσβείας, ο οποίος μετέφερε ένα κιλό κοκαΐνης.
Στις 24 Μαΐου 2009, δεσμεύθηκαν να συνεργαστούν κατά της τρομοκρατίας και του εμπορίου ναρκωτικών σε συνάντησή τους στην Τεχεράνη, οι πρόεδροι του Ιράν, του Αφγανιστάν και του Πακιστάν. Ο τελικός αποδέκτης όλων αυτών των «προϊόντων» η Τουρκία, απουσίαζε από την συνάντηση αυτή.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου 2008,στα πλαίσια των ερευνών για την ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, συνελήφθη ο πρώην αστυνομικού διευθυντού, Σερντάρ Σατσάν (Serdar Saçan), και αποκαλύφθηκε ότι η υπηρεσία πληροφοριών της τουρκικής στρατοχωροφυλακής (JİTEM) ήταν ο συντονιστής της διακίνησης ηρωίνης από το Ιράν προς την Ευρώπη.
Σε φάκελο που βρέθηκε σε αποθήκη του συλληφθέντος πρώην αστυνομικού, βρέθηκαν στοιχεία για τη δολοφονία δυο Ιρανών το 1995 στην Κωνσταντινούπολη, του Asker Simko και του Zeya Nazım, οι οποίοι θεωρούνταν ως πράκτορες της MOD, που είναι η αντίστοιχη με τη JİTEM υπηρεσία του Ιράν. Σύμφωνα με τα στοιχεία που βρέθηκαν στο φάκελο, αλλά και με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου της εποχής, οι δυο δολοφονηθέντες ήταν οι σύνδεσμοι της ιρανικής υπηρεσίας πληροφοριών, οι οποίοι εξασφάλιζαν τον απαραίτητο συντονισμό με την JİTEM στο θέμα της διακίνησης της ηρωίνης που είχε προορισμό την Ευρώπη.
Ο Σίμκο και ο Ναζίμ κατοικούσαν μόνιμα σε πανάκριβες βίλες στην Κωνσταντινούπολη και συνεργάζονταν με τα στελέχη της JİTEM και της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ στη διακίνηση της ηρωίνης, εξασφαλίζοντας τεράστια οικονομικά ανταλλάγματα για τους ίδιους και για τους ανωτέρους τους.
Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ‘90 η Τουρκία επέτρεψε τη δημιουργία στρατοπέδου εκπαίδευσης σε μέλη της οργάνωσης “Μουτζαχεντίν του Λαού“, που έκανε αντιπολίτευση στο καθεστώς του Αγιατολλάχ Χομεϊνί. Το στρατόπεδο αυτό, που βρισκόταν στο Βαν, λειτουργούσε υπό την ευθύνη της JİTEM. Η κίνηση αυτή της Τουρκίας προκάλεσε την αντίδραση του Ιράν, το οποίο με τη σειρά του επέτρεψε στο ΡΚΚ να ιδρύσει στρατόπεδο στο ιρανικό έδαφος, στο οποίο δραστηριοποιούνταν ο αδελφός του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, Οσμάν, με 500 αντάρτες. Η κατάσταση αυτή οδήγησε σε ψύχρανση των σχέσεων και της συνεργασίας μεταξύ JİTEM και MOD στον τομέα της διακίνησης της ηρωίνης που προοριζόταν για τις χώρες της Ευρώπης.
Τελικά, την ψύχρανση των σχέσεων των δυο υπηρεσιών την πλήρωσαν οι σύνδεσμοι, Σίμκο και Ναζίμ, οι οποίοι απήχθησαν από μέλη της JİTEM, υπό την καθοδήγηση του στελέχους της, ταγματάρχη Ερσεβέρ, και δολοφονήθηκαν, αφού έχασαν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία και χρήματα (μετά από δυο χρόνια βρέθηκε δολοφονημένος στο ίδιο σημείο και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ο Ερσεβέρ, ο οποίος είχε διαφωνήσει με τον ισχυρό άνδρα της JİTEM, προφυλακισμένο σήμερα, στρατηγό ε.α. Βελή Κιουτσούκ).
Όταν έγινε η δολοφονία των Ιρανών πρακτόρων (15 Ιανουαρίου 1995), η JİTEM είχε διαρρεύσει στον τουρκικό τύπο το σενάριο ότι οι δυο Ιρανοί είχαν δολοφονηθεί από το ΡΚΚ, επειδή “δεν τα βρήκαν στη μοιρασιά των εσόδων από τη διακίνηση της ηρωίνης”. Όπως προκύπτει τώρα από τα στοιχεία που βρέθηκαν στο φάκελο, το σενάριο αυτό είχε διαρρεύσει σκόπιμα από τη JİTEM στον τουρκικό τύπο, αφ’ ενός για να παραπλανηθεί η κοινή γνώμη σε σχέση με τους πραγατικούς ενόχους και αφ’ εταίρου να αμαυρωθεί έτι περαιτέρω η εικόνα του ΡΚΚ στην τουρκική κοινή γνώμη. Να σημειωθεί ότι το σενάριο αυτό είχε προβάλλει και το πρώην ανώτατο στέλεχος της ΜΙΤ, Mehmet Eymür, στην ιστοσελίδα που είχε στο διαδίκτυο (www.atin.org).
Να σημειωθεί ότι η εμπλοκή των υπηρεσιών του τουρκικού επίσημου κράτους στη διακίνηση ναρκωτικών προς τις χώρες της Ευρώπης είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει αλλεπάλληλες φορές τον τουρκικό και το διεθνή τύπο, ενώ πρόσφατα έχει γραφεί επίσης στον τουρκικό τύπο ότι πίσω από τη διακίνηση λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα κρύβεται και πάλι η τουρκική στρατοχωροφυλακή (Jandarma).
Τον αριθμό-ρεκόρ συλλήψεων 146.337 λαθρομεταναστών κατέγραψαν πέρυσι, οι αρχές ασφαλείας της χώρας . Συνελήφθησαν 2.211 άτομα ελληνικής, τουρκικής, αλβανικής και βουλγαρικής υπηκοότητας, ως διακινητές των Λαθρομεταναστών.
Στις διαστάσεις αυτής της μάχης έρχεται να προστεθεί -σύμφωνα με την ελληνική έκθεση- και η συστηματική άρνηση της Τουρκίας να εκπληρώσει τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Έτσι, ενώ μέχρι τον περασμένο Φεβρουάριο η Ελλάδα είχε ζητήσει από τους γείτονες να δεχθούν πίσω 60.875 λαθρομετανάστες, η Τουρκία συμφώνησε μόλις για 7.472, και τελικά δέχθηκε μόνο 2.206. Την ίδια στιγμή οι ελληνικές αρχές καταλογίζουν στις αντίστοιχες τουρκικές πως όχι μόνο αρνούνται την επανείσοδο λαθρομεταναστών, αλλά και ότι ανέχονται (αν δεν ενθαρρύνουν) τη διοχέτευση μουσουλμάνων μεταναστών στην Ελλάδα. Προς τούτο, το Λιμενικό έχει καταγράψει σε βίντεο σκάφη του τουρκικού Λιμενικού να μεταφέρουν λαθρομετανάστες στα ελληνικά χωρικά ύδατα.
Το εμπόριο ναρκωτικών, είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την λαθρομετανάστευση.
Το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, σύμφωνα με τις διεθνείς εκθέσεις, παράγουν το 90% του οπίου παγκοσμίως.
Τα ναρκωτικά αυτά, διακινούνται μέσω των εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών οι οποίοι προέρχονται από τις χώρες αυτές.
Αφγανοί και Πακιστανοί, προωθούνται κυρίως στο Ιράν και την Συρία, φορτωμένοι με ικανές ποσότητες ναρκωτικών, προς την Νοτιοανατολική Τουρκία, όπου με την απόλυτη συνεργασία του Τουρκικού κράτους και των υπηρεσιών του, λειτουργούν, «συνεργεία υποδοχής». Τα «συνεργεία υποδοχής» παραλαμβάνουν τα ναρκωτικά και τα προωθούν στους Τούρκους μεγαλέμπορους ναρκωτικών. Ο κάθε λαθρομετανάστης, λαμβάνει ως αμοιβή, ένα μεγάλο ποσό, που συνήθως ανταποκρίνεται στα έξοδα μεταφοράς του στις ακτές του Αιγαίου και στην «διεκπεραίωσή απέναντι», δηλ. στην Ελλάδα.
Οι μεγαλέμποροι ναρκωτικών, σε συνεργασία με το Τουρκικό κράτος, είναι συνδεδεμένοι με τα δίκτυα διακίνησης των λαθρομεταναστών (ουσιαστικά είναι οι ίδιοι).
Το «κύκλωμα» είναι απόλυτα ελεγχόμενο από την Τουρκία.
Ο υποψήφιος Αφγανός, Πακιστανός κλπ, λαθρομετανάστης, έρχεται σε επαφή με τα δεκάδες και εμφανώς εγκατεστημένα «κέντρα διακίνησης» που υπάρχουν στις χώρες αυτές. Του γνωστοποιείται το κόστος μεταφοράς του, μέχρι τις ακτές του Αιγαίου και της μεταφοράς του στην Ελλάδα. Τα ποσά αυτά είναι παντελώς απαγορευτικά για τους πάμφτωχους υποψηφίους, που λιμοκτονούν στις χώρες αυτές. Τα 2-3 χιλιάδες δολάρια, που συνήθως απαιτούνται, είναι ασύλληπτο σε μέγεθος ποσό για τους ανθρώπους αυτούς. Την απογοήτευσή τους, ακολουθεί η πρόταση των «κέντρων διακίνησης», για μεταφορά ναρκωτικών και την αντίστοιχη αμοιβή τους. Συνήθως όλοι δέχονται την πρόταση. Κατόπιν ξεκινούν τα καραβάνια των λαθρομεταναστών, προς τις ακτές του Αιγαίου, φορτωμένα με ναρκωτικά.
Τα Τουρκικά δίκτυα της ΜΙΤ, της JITEM, και των λοιπών κρατικών υπηρεσιών της Τουρκίας, σε συνεργασία με τα αντίστοιχα δίκτυα της Πακιστανικής ISI, της Ιρανικής SAVAK και VEVAK, των Τουρκομάνων του Ιράκ, κλπ, εξασφαλίζουν την ασφαλή μεταφορά τους στην Τουρκία. Κύριος προορισμός τους, οι στρατοκρατούμενες περιοχές της Νοτιοανατολικής Τουρκίας. Οι συνθήκες στην Νοτιοανατολικές περιοχές της Τουρκίας, εξασφαλίζουν απόλυτα το «ξεφόρτωμα» των διακινητών-λαθρομεταναστών, στα κέντρα διαχείρισης ναρκωτικών.
Οι λαθρομετανάστες, αναλόγως των προθέσεών τους, γίνονται κατόπιν αντικείμενα περαιτέρω εκμετάλλευσης από τους Τούρκους. Το μεγαλύτερο ποσοστό, αμείβεται για την μεταφορά των ναρκωτικών και κατόπιν, τα ίδια κυκλώματα, παίρνουν πίσω τα χρήματα που τους έδωσαν, για την προώθησή τους στο Αιγαίο! Δηλαδή, η μεταφορά ναρκωτικών από τα κέντρα παραγωγής τους, γίνεται δωρεάν, καθώς οι αμοιβές των διακινητών-μεταφορέων, επιστρέφουν ξανά στα ίδια πρόσωπα, μέσω των δικτύων που προαναφέρθηκαν. Είναι σύνηθες φαινόμενο τα τελευταία 2 χρόνια, οι αμοιβές αυτές να γίνονται σε πλαστά χαρτονομίσματα, για μην υπάρχουν «απώλειες», καθώς σε κάποιες περιπτώσεις χάνεται ο έλεγχος μερικών λαθρομεταναστών.
Σε αρκετές περιπτώσεις, πολλοί λαθρομετανάστες, χρησιμοποιούνται κατόπιν και σε παράνομη εργασία στην Τουρκία, με αντάλλαγμα, την μεταφορά τους στα παράλια του Αιγαίου. Τα κέρδη από τις παράνομες αυτές δραστηριότητες των Τουρκικών Υπηρεσιών, είναι τεράστια.
Η Τουρκία, είναι ο διοργανωτής ολόκληρου αυτού του τεράστιου κυκλώματος διακίνησης λαθρομεταναστών και ναρκωτικών από την Κεντρική Ασία.
Παρόμοιες μεθόδους χρησιμοποιεί και για τις χώρες του Καυκάσου.
Κατόπιν, τα ναρκωτικά επεξεργάζονται στα εκατοντάδες, εργαστήρια της Τουρκίας και λαμβάνουν «μορφή κατανάλωσης». Μέσο της Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Ουκρανίας, διακινούνται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι χώρες της Μαύρης Θάλασσας, στερούνται σοβαρών μέσων Λιμενικής Αστυνομίας και Ακτοφυλακής, γεγονός που δίνει την δυνατότητα στην Τουρκία, να διακινεί τόνους ναρκωτικών με ασφάλεια. Εκατοντάδες μεγάλα και μικρά εμπορικά πλοία, που διακινούν το εμπόριο, μεταξύ των χωρών της Μαύρης Θάλασσας, μεταφέρουν τόνους ναρκωτικών, στην Οδησσό, την Κωνστάντζα, το Μπουργκάς, την Βάρνα και άλλα λιμάνια.
Η Τουρκική μαφία που είναι πανίσχυρη και διάσπαρτη σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης, και ηγείται του εμπορίου ναρκωτικών, είναι ο τελικός αποδέκτης των προϊόντων της λαθρομετανάστευσης.
Η Τουρκική μαφία, ηγείται του εμπορίου ναρκωτικών στην Ευρώπη, για δεκαετίες τώρα, έχοντας ως εκτελεστικά της όργανα, την Αλβανική και Τσετσένικη μαφία.
Ανατριχιαστικά στοιχεία φέρνει στη δημοσιότητα έρευνα του Συμβουλίου της Ευρώπης: Περισσότερες από 5.000 εγκληματικές οργανώσεις έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους σε όλη την Ευρώπη.
Εκατομμύρια μέλη αριθμούν πλέον οι οργανώσεις που έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους σε όλη την Ευρώπη και έχουν θέσει εαυτές στην υπηρεσία του εγκλήματος, που, σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες του Συμβουλίου της Ευρώπης αλλά και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αποτελεί, πλέον, μία παγκόσμια υπερδύναμη.
Εξειδικευμένοι νομικοί και εγκληματολόγοι, που επιχείρησαν να συνθέσουν το «παζλ» της δράσης του οργανωμένου εγκλήματος στον κόσμο και ειδικότερα στην Ευρώπη, εμφανίζονται ιδιαίτερα ανήσυχοι, από δύο, τουλάχιστον, σοβαρές διαπιστώσεις.
-Τα κεφάλαια και οι άνθρωποι του οργανωμένου εγκλήματος, ανά τον κόσμο, βρίσκονται παντού: από τα ανώτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μέχρι τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών, από την εξάλειψη των αποβλήτων μέχρι τον κλάδο των οικοδομών και, βεβαίως, εκεί όπου υπάρχουν δυνατότητες είσπραξης μεγάλων δημόσιων κονδυλίων.
-Η δράση τους, που, πολλές φορές, συνδέεται και με τη δράση τρομοκρατικών οργανώσεων, έχει τραγικές συνέπειες σε ανθρώπινο και κοινωνικό επίπεδο (λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων, εμπορία ανθρώπων και οργάνων, βία, διαφθορά κ.ά.) και προκαλεί σοβαρές αναταράξεις όχι μόνον στην ελεύθερη αγορά και τον υγιή ανταγωνισμό, αλλά και στους ίδιους τους κανόνες της πολιτικής.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την έκταση και τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος στη Γηραιά Ήπειρο, οι ευρωπαϊκές χώρες μπορούν να χωριστούν σε πέντε κατηγορίες, ανάλογα με το πόσο «διαβρωμένες» είναι από τις εγκληματικές οργανώσεις.
-Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν η Γερμανία, η Ιταλία, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Ρωσία και η Ουκρανία, όπου, σε κάθε μία από αυτές, έχει υπολογιστεί ότι δραστηριοποιούνται 500 περίπου εγκληματικές οργανώσεις.
-Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν το Βέλγιο, η Γαλλία και η Αγγλία, όπου, σε κάθε μία απ’ αυτές, διαπιστώθηκε ότι αλωνίζουν από 200 μέχρι και 500 οργανώσεις.
-Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Λιθουανία, η Μολδαβία, η Ολλανδία, η Ισπανία και η ΠΓΔΜ, όπου στην κάθε μία δραστηριοποιούνται από 100 έως 200 οργανώσεις.
-Στην τέταρτη κατηγορία ανήκουν η Δανία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Σλοβακία, η Σλοβενία, η Σουηδία και η Τουρκία και στην κάθε μία από αυτές εντοπίζεται οργανωμένη δράση από 25 μέχρι και 100 εγκληματικών οργανώσεων.
Στην πέμπτη κατηγορία, τέλος, στην οποία συμπεριλαμβάνονται η Ελλάδα και η Κύπρος, μαζί με την Ανδόρα, την Αυστρία, την Κροατία, την Εσθονία, τη Φινλανδία, την Ισλανδία, τη Μάλτα, τη Νορβηγία και το Λουξεμβούργο, εντοπίζεται οργανωμένη δράση 25 τουλάχιστον εγκληματικών οργανώσεων.
Όπως προκύπτει από τη μελέτη των στοιχείων της πολυσέλιδης έκθεσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, οι εγκληματικές αυτές οργανώσεις ξεπερνούν τις 5.000 στις 46 χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, έχουν στις τάξεις τους στρατολογημένους εκατομμύρια ανθρώπους και, βέβαια, η δράση τους δεν είναι κατά ανάγκην ανταγωνιστική μεταξύ τους: δείχνουν να έχουν μοιράσει μεταξύ τους τόσο την επικράτεια των χωρών όπου δραστηριοποιούνται, εγκληματικά, ανά τον κόσμο όσον και το αντικείμενο της δραστηριότητάς τους. Μέσα σε αυτήν συμπεριλαμβάνονται:
α. Εισαγωγές ηρωίνης από το Αφγανιστάν, κοκαΐνης από την Κολομβία και εξαγωγές «έκσταση» από την Ευρώπη.
β. Λαθρεμπόριο προϊόντων απομίμησης, που παράγονται φθηνά και είναι χαμηλής ποιότητας, όπως cd, dvd, απομιμήσεις τζιν και αρωμάτων, πλαστά προφυλακτικά, ανταλλακτικά αεροσκαφών, φρένα αυτοκινήτων, φάρμακα, παιδικές τροφές και πολλά άλλα.
γ. Κλοπές ταυτοτήτων, μέσω του Διαδικτύου, όπου πείθουν αφελείς ευρωπαίους να αποκαλύψουν, οικειοθελώς, τα τραπεζικά τους στοιχεία ή τον αριθμό της κοινωνικής τους ασφάλισης για να μπορέσουν να κλέψουν τα χρήματά τους.
δ. Παράνομο εμπόριο γυναικών για πορνεία, παιδιών για παιδεραστία και εκμετάλλευση της παράνομης μετανάστευσης.
ε. Παραχαράξεις νομισμάτων, λαθρεμπόριο τσιγάρων και οινοπνεύματος και ένοπλες ληστείες πολυτελών οχημάτων, τα οποία πουλάνε στη συνέχεια στην Aνατολική Ευρώπη.
στ. Ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, για τη συγκάλυψη της εγκληματικής του προέλευσης, όπως η περίπτωση της μαφίας, που εξαγόρασε τράπεζες στη Λετονία.
Ιδιαίτερα βίαια και με την ιστορία τους να αρχίζει από τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είναι τα μέλη των τούρκικων δικτύων που, όπως τονίζεται στην έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, έχουν σχεδόν μονοπωλήσει το εμπόριο ηρωίνης μεταξύ της Kεντρικής Ασίας και της Ευρώπης, ενώ ασχολούνται, παράλληλα, με τις απομιμήσεις ηλεκτρονικών, την πορνεία και την εμπορία ανθρώπων.
(Ολόκληρη η έκθεση-http://ar2006.emcdda.europa.eu/download/ar2006-el.pdf)
Η εμπλοκή των Διπλωματικών αντιπροσωπειών της Τουρκίας, στο εμπόριο ναρκωτικών έχει αναφερθεί και απασχολήσει πολλές φορές τις αρχές ασφαλείας της Ευρώπης.
Το 2006, ο Αστυνομικός Διευθυντής του Λονδίνου, σε έκθεσή του, επισημαίνει την εμπλοκή στελεχών της Τουρκικής Στρατιωτικής Αποστολής, με έδρα την Τουρκική Πρεσβεία, ως μεγαλέμπορους και διακινητές μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών ακόμη και με διπλωματικούς σάκους!
Ένα τεράστιο πανευρωπαϊκό κύκλωμα, αποτελούμενο από Τούρκους πράκτορες, Τούρκους Στρατιωτικούς και Διπλωμάτες, «Γκρίζους Λύκους» και χιλιάδες χιλιάδων Τούρκων μεταναστών εμπλέκεται στην διακίνηση και διάθεση ναρκωτικών στην Ευρώπη, γεγονός που σχετίζεται άμεσα με το καταστροφικό γεγονός της λαθρομετανάστευσης στην Ελλάδα.
Πέρυσι τον Απρίλιο συνελήφθη για διακίνηση λαθρομεταναστών, ο 38χρονος Τούρκος Αρχιλοχίας των Ειδικών Δυνάμεων και στέλεχος της ΜΙΤ, SARKAN KAYA, στην Μυτιλήνη από άνδρες του Λιμενικού Σώματος. Αν και μεμονωμένο το περιστατικό, αποδεικνύει και την «εκτελεστική εμπλοκή» της ΜΙΤ στην λαθρομετανάστευση και τα Τουρκικά σχέδια εις βάρος της Ελλάδος.
Τα τεράστια κυκλώματα της ΜΙΤ στην Τουρκία, εκτελούν τα σχέδιά τους απροκάλυπτα πλέον.
Οι Τούρκοι δουλέμποροι τους παραλαμβάνουν στην πόλη Hakkari. Από εκεί, με λεωφορεία και φορτηγά τους οδηγούν από τις πόλεις Elazig και Adapazari στην Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη. Στην Κωνσταντινούπολη, οι δουλέμποροι τους «στοιβάζουν» σε φθηνά ξενοδοχεία, στην συνοικία Aksaray, όπου είναι εγκατεστημένο όλο το κύκλωμα: Τουριστικά πρακτορεία που στην πραγματικότητα ασχολούνται μόνο με την προώθηση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, γραφεία παραχαρακτών για διαβατήρια και ταυτότητες, και βεβαίως οι «πιάτσες» όσων θησαυρίζουν από την «δουλειά».
Τα τελευταία χρόνια λόγω του μεγάλου αριθμού λαθρομεταναστών, έχουν δημιουργηθεί «στρατόπεδα» συγκέντρωσης σε αρκετές πόλεις των μικρασιατικών παραλίων (Σμύρνη, Μάρμαρις, Αλικαρνασσός, Turgut Reis) με την ανοχή των τουρκικών αρχών. Όλα αυτά τα καραβάνια, εκατοντάδες εξαθλιωμένοι, περιμένουν ως και δύο μήνες για να βρεθεί το σαπιοκάραβο και οι βάρκες προς την Ελλάδα.
Τέτοιας έκτασης επιχείρηση, καθιστά βεβαιότητα το ότι οι αρχές της Τουρκίας γνωρίζουν τα πάντα και υποθάλπτουν την κατάσταση. Οι τουρκικές αρχές γνωρίζουν πολύ καλά ποιοί είναι οι δουλέμποροι, αλλά δεν συλλαμβάνουν κανέναν διότι πολύ απλά θέλουν να ξεφορτωθούν τους μετανάστες, αφού πρώτα τους απομυζήσουν. Ένα πλαστό διαβατήριο κοστίζει από 500-1.000 δολλάρια, και από αυτά 10% ως 20% παίρνει ως προμήθεια η τουρκική αστυνομία, όπως βεβαιώνει ο Halil Nebiler, συγγραφέας του έργου «Η πολιτική οικονομία της τουρκικής μαφίας». Το τουρκικό λιμενικό τους συνοδεύει από απόσταση μέχρι τα ελληνικά χωρικά ύδατα, ως προπομπός-ανιχνευτής και αφ’ ετέρου για να σιγουρευτεί ότι έφυγαν.
Οι αμοιβές των Τούρκων δουλεμπόρων ποικίλλουν αναλόγως της χώρας προέλευσης των μεταναστών. Οι τιμές αρχίζουν από 1.000 ευρώ και φθάνουν τις 3.000 το άτομο. Αν σε ένα σαπιοκάραβο μαζευτούν για την Ελλάδα 50 ή 30 λαθρομετανάστες, καταλαβαίνουμε για τι ποσά μιλάμε. Οι Toύρκοι δουλέμποροι, στις περιπτώσεις μαζικών μεταφορών χρησιμοποιούν παλιά και σάπια πλοιάρια για την μεταφορά των λαθρομεταναστών στα ελληνικά νησιά, ένα ταξίδι 5 ή 10 το πολύ μιλίων. Αν υπολογιστεί ότι το σύνηθες κόμιστρο που πληρώνουν οι λαθρομετανάστες είναι 1.500 δολάρια και σε ένα τέτοιο καρυδότσουφλο στοιβάζονται 30 ή και 50 άτομα, τότε από ένα τέτοιο ταξίδι μίας ή δύο ωρών, οι δουλέμποροι βγάζουν 45.000 ή 75.000 δολάρια αντίστοιχα.
Oι καταθέσεις Ελλήνων αξιωματικών του Λιμενικού, είναι αποκαλυπτικές, θάβονται όμως για να μην ενοχληθούν οι αντιρατσιστές, προοδευτικοί, πλασιέ της πολυφυλετικής κοινωνίας και λοιπές «δημοκρατικές» δυνάμεις. Καταθέτει σχετικά τέως λιμενάρχης μεγάλου νησιού μας: «Η διακίνησή των λαθρομεταναστών γίνεται με την βοήθεια Τούρκων λιμενικών. Τα τουρκικά περιπολικά σκάφη λειτουργούν ως ανιχνευτές των παράνομων σκαφών που μεταφέρουν λαθρομετανάστες, παραβιάζοντας σε πολλές περιπτώσεις τα ελληνικά χωρικά ύδατα. Συχνά, τουρκικά αλιευτικά σκάφη λειτουργούν ως ανιχνευτές της κίνησης γύρω από ελληνικά λιμάνια, δίνοντας σήμα την κατάλληλη στιγμή στα σκάφη που μεταφέρουν λαθρομετανάστες να ξεκινήσουν την διαδρομή τους. Διεξάγουμε πόλεμο με απίστευτες διαστάσεις, η κατάσταση είναι δραματική. Άνθρωποι των τουρκικών αρχών ασφαλείας (αστυνομία, MIT) είναι αναμεμειγμένοι σε αυτή την ιστορία παρέχοντας σχετική πληροφόρηση στους δουλέμπορους».
Η βιομηχανία της λαθρομετανάστευσης υπολογίζεται σε τουλάχιστον 8 δις. Δολάρια το έτος στη Τουρκία σύμφωνα με έκθεση της Τουρκικής αστυνομίας που είδε το φως πριν από μερικούς μήνες. Μάλιστα οι ίδιες εγκληματικές ομάδες που δραστηριοποιούνται σε αυτό το τομέα κατέχουν και τη διακίνηση των ναρκωτικών ουσιών και στην ουσία το οργανωμένο έγκλημα σε αυτή τη χώρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολυσυλλεκτικό, πολυπλόκαμο και κατά βάση ενιαίο ως προς τη δομή του και τις λειτουργίες του.
Οι «Τιμές» διάβασης του Αιγαίου από τις Μικρασιατικές ακτές, συχνά ένα ταξίδι μερικών λεπτών κοστίζει από 2.000 έως 5.000 Δολάρια, ενώ για διαδρομές από τη Τουρκία στην Βόρεια Ευρώπη αγγίζει μέχρι και τα 15.000 Δολάρια.
Οι μετανάστες που προέρχονται από τις Αφρικανικές χώρες, φθάνουν στη Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη και Μερσίνα μέσω πλοίων ή και αεροπλάνων. Οι Άραβες περνούν τα σύνορα με τη Συρία και οι Ιρανοί , Αφγανοί και Πακιστανοί μέσω των Ιρανικών συνόρων. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Τουρκία και το Ιράν δεν έχουν καθεστώς βίζας μεταξύ τους, διευκολύνοντας κατά αυτό τον τρόπο τη μεταφορά ανθρώπων…
Άμα την άφιξη τους στο Τουρκικό έδαφος, οι λαθρομετανάστες οδηγούνται σε κατάλληλα διαμορφωμένες παράνομες αποθήκες ή κτίσματα, στα προάστια των προαναφερθέντων πόλεων. Σε πολλές περιπτώσεις δουλεύουν έναντι ελαχίστων χρημάτων σε μικρές βιοτεχνίες ή στο τουριστικό τομέα έως ότου προετοιμαστεί το ταξίδι προς την Ελλάδα και Ευρώπη. Το μεσοδιάστημα αυτό διαρκεί μέχρι 2 έτη και κατά αυτό τον τρόπο οι μικρομεσαίες Τουρκικές επιχειρήσεις εξασφαλίζουν μεγάλη μείωση του εργατικού κόστους.
Σύμφωνα με τις απόρρητες εκθέσεις των ελληνικών και ευρωπαϊκών αρχών ασφαλείας, τα βασικά σημεία αναχώρησης σκαφών με λαθρομετανάστες από Τουρκία είναι τα εξής: Ayvalik, Ayvacik, Izmir, Kusadasi, Foca, Alacati, Sigacik, Didim, Bodrum, Datca, Marmaris, Bozburuk. Οι σύγχρονοι δουλέμποροι συνεχίζουν τη χρυσοφόρα επιχείρηση που έχουν στήσει στο Αιγαίο μεταφέροντας μαζικά χιλιάδες πρόσφυγες έναντι αδράς αμοιβής, αφού έχουν εξασφαλισμένη την ανοχή, αν όχι και τις ευλογίες των τουρκικών αρχών.
Το κύκλωμα διακίνησης λαθρομεταναστών προς τη Λέσβο δρα στην περιοχή Μπαλικεσίρ, υπογραμμίζεται στις απόρρητες εκθέσεις των διωκτικών αρχών. Και σημειώνεται πως η «μίζα» για τους Τούρκους λιμενικούς ανέρχεται στο 30% με 40% επί του συνόλου των 3.000 δολαρίων ΗΠΑ που δίνει κάθε μετανάστης στους δουλεμπόρους για να τους περάσει από την Τουρκία στην Ελλάδα… H Ελλάδα και η Ιταλία, όπως διαπιστώνεται σε εκθέσεις των ελληνικών και ευρωπαϊκών Αρχών Ασφαλείας, αποτελούν τα σημαντικότερα διαμετακομιστικά κέντρα για τους λαθρομετανάστες που φθάνουν από τη Μέση Ανατολή, την Ασία και σε αρκετές περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια από χώρες της Αφρικής. Οι «καραβιές» των προσφύγων ξεκινούν συνήθως από τα τουρκικά παράλια και τις χώρες της M. Ανατολής, ενώ αρκετούς από τους λαθρομετανάστες «αδειάζουν» στα ελληνικά νησιά. Όσοι θέλουν να φθάσουν σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και κυρίως στη Γερμανία κρύβονται σε νταλίκες που ταξιδεύουν με πλοία της γραμμής από Πάτρα και Ηγουμενίτσα στην Ιταλία.
Την «πολυεθνική του σύγχρονου δουλεμπορίου» αποτελούν δύο μεγάλα τουρκικά δίκτυα με βάση την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη, ενώ οι «εγκέφαλοι» κινούν τα νήματα από την Άγκυρα και προωθούν μαζικά τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Στην Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, οι λαθρομετανάστες συγκεντρώνονται στην περιοχή Κουμ Καπί και από εκεί μεταφέρονται στην περιοχή Γεσίλκιοι. Στην Κωνσταντινούπολη μένουν σε ενοικιαζόμενα σπίτια 40 με 50 άτομα μαζί (συνήθως λευκοί) έως ότου βρεθεί το μέσο να φύγουν για την Ευρώπη, κυρίως για Γερμανία, πληρώνοντας 3.000-4.000 δολάρια. Στη Σμύρνη οι λαθρομετανάστες συγκεντρώνονται στην περιοχή Μπασμάν, κοντά στο ζωολογικό κήπο, και μένουν σε δύο ξενοδοχεία. Όπως τονίζει αξιωματικός του Λιμενικού, «οι δουλέμποροι περνούν όσους έχουν χρήματα με ταχύπλοα ή αλιευτικά σε κάποιο ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου (συνήθως στη Λέσβο, στη Χίο, στη Σάμο, στο Αγαθονήσι, στο Φαρμακονήσι, στην Κω και στη Σύμη).

Το Τουρκικό κράτος μεγαλέμπορος ναρκωτικών
Γι’ αυτήν την όψη μιλάει ο Χουσεΐν Μπαΐμπασίν, μεγαλομαφιόζος της Τουρκίας, κουρδικής καταγωγής:
«Τα πρώτα χρόνια μετά το 1980, την περίοδο της ρωσικής εισβολής, τα πράγματα πήγαιναν άσχημα στο Αφγανιστάν. Η παραγωγή ηρωίνης είχε πέσει αλλά, όταν αποσύρθηκαν οι Ρώσοι, ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε. Το προϊόν έφτανε [στην Τουρκία] πρώτα μέσω Ιράν στην περιοχή του τουρκικού Κουρδιστάν. Στα σύνορα, τη μεταφορά αναλάμβανε ο τουρκικός στρατός… Υπάρχουν αεροπορικές εταιρείες που ελέγχονται από το τουρκικό κράτος, όπως στο παρελθόν η Turkish Airlines, των οποίων τα αεροπλάνα χρησιμοποιούνται ειδικά γι’ αυτό το σκοπό… Από τότε [μετά το 1991] η ηρωίνη διακινείται από μία πύλη εξόδου στη θέση Μαζάρ ι Σαρίφ και φθάνει στα σύνορα με το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν μέσω της περιοχής του στρατιωτικού διοικητή Ντοστούμ, ο οποίος συνεργάζεται με την Τουρκία. Από ‘κει το προϊόν πετάει προς την Τουρκία ή τη Ρωσία. Η Τουρκία στέλνει στον Ντοστούμ μεγάλα αεροπλάνα με αγαθά που έχει ανάγκη… Για να παρασκευαστεί ένας τόνος ναρκωτικών χρειάζονται είκοσι τόνοι άλλων υλών, νερό, ασβέστιο κ.λπ. Εάν υπολογίσουμε το σύνολο, τότε μιλάμε για υλικά πολλών χιλιάδων τόνων. Από την Τουρκία φεύγουν μεγάλα αεροπλάνα που τα μεταφέρουν στο Αφγανιστάν…»
Αυτά και άλλα πολλά αναφέρει ο για τις δραστηριότητες του πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου της Τουρκίας.
Άντλησα τις πληροφορίες από το βιβλίο, των Φρανκ Μπόφενκερκ – Γιουτζέλ Γεσιλγκόζ, Η Τουρκική Μαφία, μετάφραση από τα ολλανδικά: Μαρία Ιωσηφίδου, Μαργαρίτα Μπονάτσου, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 1999.
Το εξαιρετικό αυτό βιβλίο πέρασε μάλλον απαρατήρητο στην Ελλάδα (δεν αναφέρεται καν στον διαδικτυακό τόπο του εκδοτικού οίκου!), ίσως λόγω της μονομερούς ελληνικής φιλίας προς το μαφιόζικο– πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας. Γραμμένο από τον Frank Bovenkerk, που είναι καθηγητής της Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, και τον Yesilgoz, που είναι συνεργάτης του Εγκληματολογικού Ινστιτούτου Willem Pompe της Ουτρέχτης, εκδόθηκε στην Ολλανδία το 1998. Οι συγγραφείς αναλύουν τις παραδοσιακές σχέσεις του τουρκικού κράτους με τον υπόκοσμο, ήδη από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και φτάνουν μέχρι σήμερα.
Ο Χουσεΐν Μπαϊμπασίν (γεννημένος το 1956 στην επαρχία του Ντιαρμπακίρ) καταγόταν από οικογένεια μεγαλοκτηματιών που είχε πλουτίσει από το εμπόριο οπίου, το οποίο μετέφεραν από το Αφιόν στο Ιράν και το αντάλλασσαν εκεί με χρυσό και σκληρό συνάλλαγμα. Έτσι δεν είναι καθόλου τυχαίο που συνήψε στενές σχέσεις με τον τουρκικό υπόκοσμο και εξελίχτηκε, συν τω χρόνω, σε νονό της τουρκικής μαφίας.
Τα προβλήματα άρχισαν όταν αντιλήφθηκε ότι δεν ήταν οι μεγαλονονοί εκείνοι που ήλεγχαν τις εγκληματικές δραστηριότητες στην Τουρκία, αλλά το τουρκικό πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο. [Ο Μπαϊμπασίν αναφέρει συχνά ονόματα όπως εκείνα του σημερινού προέδρου Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, του πρωθυπουργού Μπουλέντ Ετσεβίτ, του υπουργού Εξωτερικών Ισμαήλ αλλά και της τέως πρωθυπουργού Τανσού Τσιλέρ, σε σχέση με εγκληματικές δραστηριότητες, για να μην μιλήσουμε για υπουργούς, βουλευτές, αστυνομικούς, στρατιωτικούς…] Μία άλλη πηγή προβλημάτων για τον Μπαϊμπασίν αποτέλεσε η από πλευράς του συνειδητοποίηση του κουρδικού προβλήματος και η βοήθεια που προσέφερε σε κουρδικές οργανώσεις. Γι’ αυτό το λόγο, όπως ισχυρίζεται, κυνηγήθηκε από το τουρκικό κράτος.
Ο Μπαϊμπασίν έχει συλληφθεί αρκετές φορές και εκτός Τουρκίας – στην Αγγλία παρέμεινε φυλακισμένος για τέσσερα χρόνια, ενώ συνελήφθη και στην Ολλανδία, αφέθηκε ελεύθερος και αργότερα συνελήφθη ξανά. Οι συγγραφείς του βιβλίου τον συνάντησαν στις ολλανδικές φυλακές και συζήτησαν μαζί του για 40 συνολικά ώρες.
Πόσο αξιόπιστες, όμως, είναι οι πληροφορίες που έδωσε στους συγγραφείς ο Μπαϊμπασίν; Όπως αναφέρουν οι ίδιοι, «… η εξιστόρηση των γεγονότων [από τον Μπαϊμπασίν] συμπίπτει με εκπληκτικό τρόπο με την εξέλιξη του οργανωμένου εγκλήματος στην Τουρκία… του οποίου αποτελεί αναμφίβολα τη ζωντανή έκφραση. Το καλύτερο κριτήριο για να εκτιμήσουμε την αξιοπιστία ενός μάρτυρα είναι να διασταυρώσουμε τα γεγονότα, στα οποία αναφέρεται, και την ερμηνεία τους, με πληροφορίες από άλλες πηγές, πράγμα που ισχύει στην περίπτωση αυτή».
Το «Δόγμα Οζάλ» φαίνεται πως βρίσκεται σε πλήρη εκτέλεση με δραματικές και ολέθριες συνέπειες, για το μέλλον της Πατρίδος μας.

Read more...

Τουρκία: Εγγραφο προκαλεί νέα ένταση στις σχέσεις στρατού-κυβέρνησης


Νέα ένταση στις σχέσεις στρατού - κυβέρνησης Ερντογάν προκαλεί στην Τουρκία έγγραφο που είδε το φως της δημοσιότητας, σύμφωνα με το οποίο ο στρατός προετοίμαζε σχέδιο δυσφήμησης του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AK).

Η εφημερίδα Taraf (φιλευθέρη) δημοσίευσε στην έκδοση της Παρασκευής το τετρασέλιδο σχέδιο, το οποίο φέρει την υπογραφή ανώτερου αξιωματικού του Ναυτικού και φέρεται να ετοιμάστηκε τον Απρίλιο. Στόχος του, να εμποδιστεί η «καταστροφή του κοσμικού καθεστώτος της Τουρκίας» από το ΑΚ και το θρησκευτικό κίνημα του μουσουλμάνου ιερωμένου Φετουλάχ Γκιουλέν και «η αντικατάστασή του από ένα ισλαμικό κράτος».

Η τουρκική κυβέρνηση ζήτησε σήμερα εξηγήσεις από τις ένοπλες δυνάμεις σχετικά με το στρατιωτικό σχέδιο, την ώρα που ο στρατός δέχεται πιέσεις σχετικά με μία έρευνα για ύποπτο δεξιό δίκτυο το οποίο κατηγορείται για συνωμοσία με στόχο ανατροπή της κυβέρνησης.

«Noμίζουμε ότι είναι σημαντικό και σοβαρό και πρέπει να μας δώσει μία εξήγηση (ο στρατός)», παρατήρησε μιλώντας στο το πρακτορείο Reuters ανώτερη κυβερνητική πηγή. «Εάν είναι αυθεντικό θα αντιδράσουμε», πρόσθεσε.

Από την πλευρά του, ο στρατός ανακοίνωσε ότι εξετάζει το δημοσίευμα. «Το σημαντικό είναι να διαπιστώσουν στρατιωτικοί εισαγγελείς εάν το έγγραφο είναι αυθεντικό η όχι το συντομότερο δυνατό. Εχουμε πλήρη εμπιστοσύνη ότι εάν αποδειχθεί η αυθεντικότητα του εγγράφου,οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν από τα αρμόδια δικαστικά σώματα», τονίζεται στην ανακοίνωση τουη επιτελείου ενόπλων δυνάμεων

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι η κυβέρνηση του θα ζητήσει να διερευνηθεί δικαστικά η συνομωσία που λέγεται ότι εξυφαίνονταν από το Γενικό Επιτελείο για την ανατροπή της κυβέρνησης του κόμματος της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και την ενοχοποίηση του κινήματος του Φετουλάχ Γκιουλέν.
«Δεν μπορούμε να παραμένουμε θεατές σε μία τέτοια κίνηση εναντίον του ΑΚΡ και της Δημοκρατίας», δήλωσε ο τούρκος πρωθυπουργός.

Ο αντιπρόεδρος του κυβερνητικού κόμματος Μπεκίρ Μποζντάγ χαρακτήρισε ανεπαρκείς τις εξηγήσεις που έδωσε το γραφείο του εισαγγελέα για τις ενδείξεις που υπάρχουν γύρω από την συνωμοσία που αποκάλυψε η εφημερίδα Ταράφ.«Η δήλωση του εισαγγελέα έπρεπε να λέει ρητά ότι το έγγραφο που αποκάλυψε η εφημερίδα δεν υπάρχει και ότι είναι πλαστό», είπε ο κ. Μποζντάγ και σχολίασε ότι οι δηλώσεις του εισαγγελέα αυξάνουν τις υποψίες για την έκταση της συνωμοσίας.

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ,ΕΞΠΡΕΣΣ

Read more...

140.000 πρόσφυγες στην Τουρκία έτοιμοι να εισβάλουν στην Ελλάδα


Μεγάλο «κύμα» μεταναστών βρίσκεται συγκεντρωμένο στα παράλια της Τουρκίας περιμένοντας να περάσουν στη χώρα μας και στη συνέχεια προς άλλα ευρωπαϊκά κράτη.Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν οι ελληνικές διωκτικές αρχές, οι μετανάστες, κυρίως από Αφγανιστάν, Ιράκ και Σομαλία, που βρίσκονται συγκεντρωμένοι στα παράλια της γειτονικής χώρας, προσεγγίζουν τους 140.000.
Πρόκειται για μία ιδιότυπη «λίστα αναμονής» στην παράνομη διακίνηση μεταναστών προς την Ευρώπη, που ελέγχεται από οργανωμένα πολυεθνικά «κυκλώματα», με παρακλάδια σε όλα τα κράτη-περάσματα και ετήσιο τζίρο δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
140.000 πρόσφυγες στην Τουρκία έτοιμοι να εισβάλουν στην Ελλάδα

Η Διεύθυνση Ασφαλείας του υπουργείου Ναυτιλίας, με συστηματική δουλειά τα τελευταία χρόνια, έχει «χαρτογραφήσει» τους «δρόμους» της παράνομης διακίνησης, αλλά και τη «δράση» των «κυκλωμάτων», καταφέρνοντας καίρια «χτυπήματα» τόσο σε επίπεδο συλλήψεων όσο και στην εξασφάλιση κρίσιμων στοιχείων, που διατίθενται και στις άλλες συναρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές στο πλαίσιο των διακρατικών συνεργασιών.

«Χτύπημα»
«Μία σύλληψη ενός σκάφους ή ακόμα περισσότερο ενός σημαντικού για τα κυκλώματα προσώπου, μπορεί να αποτελέσει καίριο χτύπημα, διότι τα κυκλώματα εξασφαλίζουν την πελατεία τους βασιζόμενα στην αξιοπιστία», εξηγεί έμπειρος αξιωματικός του Λιμενικού.

Πραγματικά, φαίνεται ότι η οργάνωσή τους δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πιο οργανωμένο ταξιδιωτικό πρακτορείο.

Με εξασφαλισμένη «πελατεία» από κράτη που έχουν δεχθεί βίαιες επεμβάσεις από ξένες δυνάμεις, όπως το Ιράκ ή το Αφγανιστάν, ή μαστίζονται από εμφύλιες συρράξεις, όπως η Σομαλία, οι τοπικοί ανταποκριτές εμπορεύονται το όνειρο για μία καλύτερη ζωή.

Το κόστος του ταξιδιού διαφέρει ανάλογα με τον προορισμό και τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν. Ομως, από στοιχεία που έχουν οι ελληνικές διωκτικές αρχές φαίνεται ότι ένα «ταξίδι» από Πακιστάν προς Αγγλία μπορεί να κοστίζει 30.000- 40.000 ευρώ, ενώ για τη Γερμανία κυμαίνεται μεταξύ 12.000-15.000 ευρώ.

Ο «δρόμος» που ακολουθείται από τους μετανάστες από το Ιράκ, το Αφγανιστάν ή τη Σομαλία είναι διαφορετικός για τον καθένα. Ομως, φαίνεται ότι έχουν τελικό σημείο συνάντησης πριν την Ελλάδα, την Κωνσταντινούπολη ή τη Σμύρνη.

Εάν ο μετανάστης φύγει από Τουρκία με μεγάλο καράβι για Ιταλία ή με ταχύπλοο ή ιστιοπλοϊκό για Εύβοια, η τιμή είναι διαφορετική.

Για τους ασθενέστερους οικονομικά υπάρχει η δυνατότητα με 400-500 ευρώ να ενταχθούν σε μία ομάδα, στην οποία θα διατεθεί πλαστική βάρκα με προορισμό τα κοντινά προς τα τουρκικά παράλια νησιά. Ομως, έχουν καταγραφεί και μεταφορές «Vip» με τη χρήση αεροπλάνων ή πλοίων της γραμμής ως συνηθισμένοι τουρίστες...

«Σε καμία περίπτωση δεν ταξιδεύει κάποιος στην... τύχη», μας έλεγαν έγκυρες πηγές.

Σε τρεις δόσεις
Το τίμημα, που οι περισσότεροι εξασφαλίζουν πουλώντας χωράφια, σπίτια και πολύτιμα αντικείμενα στις πατρίδες τους, καταβάλλεται συνήθως σε τρεις δόσεις.

Η πρώτη όταν φθάσουν στην Τουρκία, η δεύτερη όταν περάσουν στην Ελλάδα και η τελευταία στον τόπο προορισμού. «Εφτασα καλά. Το ταξίδι κράτησε πέντε μήνες. Ο Αχμέτ ήταν εντάξει», είναι μια συνήθης επικοινωνία του μετανάστη με τους συγγενείς στο χωριό του Πακιστάν απ όπου ξεκίνησε, δίνοντας «σήμα» για την εξόφληση.

Γενικά, εκτιμάται ότι ένας μέσος όρος κόστους του ταξιδιού για έναν μετανάστη είναι της τάξης των 20.000 ευρώ.

Πέρυσι, οι άνδρες του Λιμενικού συνέλαβαν περίπου 15.300 παράνομους μετανάστες που προσπάθησαν να εισέλθουν στη χώρα μας διά θαλάσσης. Αυτός ο αριθμός εκτιμάται από τις ελληνικές διωκτικές αρχές ότι αντιστοιχεί περίπου στο 70% των συνολικά διακινηθέντων από τη γειτονική χώρα.

Με πρόχειρο υπολογισμό προκύπτει ότι μόνο από αυτόν τον «δρόμο» τα «κυκλώματα» έχουν ετήσιο τζίρο της τάξης των 500 εκατομμυρίων ευρώ.

Εάν αναλογιστούμε πως, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, κάθε χρόνο περνάνε, παράνομα, συνολικά 92.000 μετανάστες από όλα τα σημεία εισόδου (Αλβανία, Βουλγαρία, Εβρο κ.α.), γίνεται αντιληπτό ότι ο «τζίρος» των κυκλωμάτων φτάνει σε ασύλληπτα μεγέθη...

ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΛΑΓΚΟΝΙΑΡΗΣ-ΕΘΝΟΣ

Read more...

ΘΡΑΚΗ Πώς το "λευκό" έγινε "πράσινο"


Όσο και εάν εντέλει ο στόχος δεν επιτεύχθηκε και τα πολιτικά κέντρα κυριάρχησαν των εξωθεσμικών, αποδείχθηκε για άλλη μια φορά πως ο παρασκηνιακός ρόλος του προξενείου, της Συμβουλευτικής και του ψευδομουφτή στην πολιτική κατεύθυνση της μειονότητας παραμένει ισχυρός.
Να μετατρέψουν τις ευρωεκλογές σε δημοψήφισμα καταγραφής των δυνάμεών τους, μεταφέροντας ουσιαστικά διά μέσου του αποτελέσματος μήνυμα της Άγκυρας προς την ελληνική πολιτεία, επιχείρησαν τα κέντρα που επηρεάζουν τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.

Η Συμβουλευτική Επιτροπή, με υποβολέα το τουρκικό προξενείο Ροδόπης, είχε δώσει γραμμή στη μειονότητα για λευκό, διαμαρτυρόμενη δήθεν για τη μη συμμετοχή μουσουλμάνων σε εκλόγιμες θέσεις στα ευρωψηφοδέλτια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τη “μη επίλυση των προβλημάτων της μειονότητας”.
Η προσπάθεια αυτή, ωστόσο, απέτυχε, καθώς δεν αποτυπώθηκε στην κάλπη. Το κόμμα “Λευκό” και τα λευκά ψηφοδέλτια, ακόμη και αν θεωρηθεί πως στο σύνολό τους προήλθαν από μουσουλμάνους, που δεν μπορεί βεβαίως να ισχύει, αθροιστικά σε Ροδόπη και Ξάνθη αντιπροσωπεύουν ένα ιδιαίτερα μικρό τμήμα των μουσουλμάνων ψηφοφόρων, που εκτιμώνται σε περίπου 70.000. Χαρακτηριστικά για την ερμηνεία του αποτελέσματος και την αποτυχία της προσπάθειας της Συμβουλευτικής είναι τα μετεκλογικά ρεπορτάζ των τοπικών εφημερίδων. “Δεν της βγήκε της άτυπης Συμβουλευτικής Επιτροπής η προσπάθεια για το λευκό στη μειονότητα”, γράφει “Ο Χρόνος”, “Οι μουσουλμάνοι που ‘υπάκουσαν’... κατάφεραν να βγάλουν το κόμμα ‘Λευκό’ μόλις τέταρτο”, επισημαίνει το “Ελεύθερο Βήμα”, ενώ “Η Φωνή της Ροδόπης” στην ηλεκτρονική της έκδοσης εκτιμά πως “Έσπασε τα μούτρα της η Συμβουλευτική Επιτροπής της μειονότητας”.
Μπροστά στη διαφωνία μέρους της μειονότητας για το χαρακτήρα που η Συμβουλευτική επιχείρησε να προσδώσει στις ευρωεκλογές αλλά και λόγω των πιέσεων των μειονοτικών στελεχών των κομμάτων (κυρίως των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ Χατζηοσμάν της Ροδόπης και Μεντετζή της Ξάνθης και της υποψήφιας ευρωβουλευτή Σιμπέλ Μουσταφάογλου), άλλαξαν τακτική την ύστατη στιγμή και άλλαξαν γραμμή, την οποία μετέφεραν λίγο πριν από το άνοιγμα της κάλπης. Υπό τις συνθήκες αυτές η μειονότητα στράφηκε προς το ΠΑΣΟΚ, κάτι που συνέβαλε στην αύξηση των ποσοστών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όσο και εάν εντέλει ο στόχος δεν επιτεύχθηκε και τα πολιτικά κέντρα κυριάρχησαν των εξωθεσμικών, αποδείχθηκε για άλλη μια φορά πως ο παρασκηνιακός ρόλος του προξενείου, της Συμβουλευτικής και του ψευδομουφτή στην πολιτική κατεύθυνση της μειονότητας παραμένει ισχυρός.
makthes.gr

Read more...

Τουρκική "διπλωματία"


Της Ελίνας Γαληνού
Ανάμεσα στους ήρωες της Πολεμικής Αεροπορίας που τίμησε το υπουργείο Αμύνης, συμπεριλήφθηκε και ο σμηναγός Ηλιάκης. Ηταν και αυτός ένα ακόμα θύμα της τουρκικής προκλητικότητας που επιδεικνύεται σχεδόν επί καθημερινής βάσης στον εναέριο χώρο μας. Η προσπάθειά του να αναχαιτίσει το τουρκικό αεροσκάφος που είχε εισέλθει στον FIR μας με το "έτσι θέλω" και υπό το πρόσχημα "ασκήσεων", του κόστισε τη ζωή του. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και με τους 3 Ελληνες πιλότους την τραγική νύχτα των Ιμια...Ολα αυτά η Τουρκία τα θεώρησε "συνήθη ατυχήματα"και εάν της ζητήσουμε επιπλέον ευθύνες, είναι έτοιμη για casus belli...

Η Τουρκία, δεν αλλάζει τακτική και δεν συγκινείται από ήρωες και ατυχήματα. Συνεχίζει αδιάλλακτη την ίδια στάση, παραβιάζοντας συνεχώς τον εναέριο και υδάτινο χώρο μας και παίζει με τα όρια της αντοχής μας. Ας μην θεωρήσουμε όμως ότι η συμπεριφορά της αυτή αφορά μονάχα εμάς. Αρκεί να ρίξει κανείς μια πρόχειρη ματιά σε γεγονότα του τελευταίου καιρού και θα καταλάβει. Η μάλλον θα αξιολογήσει την "διπλωματική" της παρουσία, την εντελώς αταίριαστη με τις παρουσίες κρατών που επιδιώκει να γίνει εταίρος τους...
Κάθε φορά που θα της δοθεί "βήμα" διαπραγμάτευσης, θα προσφύγει αμέσως στους εκβιασμούς, θα προτάξει την υπεροπλία της, ή θα ζητήσει αδρά ανταλλάγματα αν η τύχη το φέρνει να έχει θέση-κλειδί σε κάποια συμφωνία. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας, αρνείται να απομακρύνει τον τουρκικό στρατό απο την Β. Κύπρο ενώ κρίνει τις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ "αχρείαστες". Στη Σύνοδο Κορυφής για την Ενέργεια, σπεύδει να εκβιάσει τις άλλες χώρες να δεχτούν τους όρους της όσον αφορά την νομή και διάθεση φυσικού αερίου, "γιατί εκείνη αν θέλει, μπορεί να κλείσει τις στρόφιγγες". Πριν δηλαδή ολοκληρωθεί η κατασκευή του αγωγού Nabucco, η Τουρκία έχει έτοιμο το προσχέδιο εκβιασμού...
Η Ελλάδα έχει δυστυχώς πικρή πείρα από την συμπεριφορά της Τουρκίας, καθώς έχει δοκιμάσει όλες τις γεύσεις της λυκο-φιλίας της. Δεν το λέμε αυτό για λόγους παρελθοντολαγνείας ούτε επικαλούμαστε τα δεινά μας για να "ηρωποιούμε εαυτούς". Το λέμε για να επισημάνουμε σε άλλους ότι με τέτοια δεδομένα η "διπλωματική" παρουσία της Τουρκίας, η οποία φιλοδοξεί να γίνει κράτος-μέλος της ΕΕ, είναι απαράδεκτη...Οταν μια χώρα καταφεύγει στους εκβιασμούς με το "καλημέρα", αυτό και μόνο θα έπρεπε να μειώνει πολύ τη θέση της στο διπλωματικό σκηνικό. Επιτέλους, η διπλωματία αναπτύχθηκε για να μην καταφεύγουν οι χώρες αμέσως στο casus belli.

Read more...

ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΝ... ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΟΥΝ... ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ!


Ο Σύλλογος έγινε για να ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ επιτέλους να φοβόμαστε, να κρυβόμαστε, να ντρεπόμαστε να πούμε την αλήθεια, να ντρεπόμαστε να πούμε ότι είμαστε Πομάκοι. Όλοι αυτοί που μας λένε "μη μιλάτε πομάκικα είναι μια άχρηστη γλώσσα", σε αυτούς εμείς απαντάμε: "η γλώσσα μας είναι η ψυχή μας είναι ο εαυτός μας, πως είναι δυνατόν να μην αγαπάμε και να μην σεβόμαστε τον εαυτό μας;"

Ομιλία της Ελληνίδας Πομάκας Νουρσέλ Μολά
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων είναι μια πραγματικότητα. Τι θέλουμε όμως να πετύχουμε μέσα από τον Σύλλογο; Ο Σύλλογος έγινε για να ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ επιτέλους να φοβόμαστε, να κρυβόμαστε, να ντρεπόμαστε να πούμε την αλήθεια, να ντρεπόμαστε να πούμε ότι είμαστε Πομάκοι. Όλοι αυτοί που μας λένε "μη μιλάτε πομάκικα είναι μια άχρηστη γλώσσα", σε αυτούς εμείς απαντάμε: "η γλώσσα μας είναι η ψυχή μας είναι ο εαυτός μας, πως είναι δυνατόν να μην αγαπάμε και να μην σεβόμαστε τον εαυτό μας;"

Ποιοι είναι αυτοί που παίζουν με τον εαυτό μας και δεν μας δίνουν το δικαίωμα να μάθουμε τη γλώσσα που ακούμε μόλις γεννιόμαστε; Ποιοι είναι αυτοί που ούτε καν τα ελληνικά δεν μας μαθαίνουν σωστά; Ποιοι είναι αυτοί που μας μαθαίνουν τα τουρκικά με το ζόρι; Γιατί είναι χρήσιμη αυτή η γλώσσα σε εμάς; Εμείς δεν έχουμε ανθρώπινα δικαιώματα; Μόνο όσοι μιλούν τουρκικά έχουν ανθρώπινα δικαιώματα σε αυτή την χώρα;

Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή για να αλλάξουν τα πράγματα
Αυτή τη νέα αρχή θέλουμε να κάνουμε με τον Σύλλογο Ξέρουμε ότι τα τελευταία 15 χρόνια έγιναν πολλές προσπάθειες. Και εμείς θα συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα. Θα μπούμε στη γραμμή για να παλαίψουμε όλοι μαζί. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά μας, είναι τα μειονοτικά σχολεία. Δεν μας παρέχουν την απαραίτητη γνώση και το πρώτο που μαθαίνουμε σε αυτά είναι τα ΤΟΥΡΚΙΚΑ, μια άγνωστη γλώσσα για εμάς. Όταν φθάσουμε στο Γυμνάσιο και το Λύκειο αισθανόμαστε άσχημα, γιατί εκεί δεν γνωρίζουμε καλά τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Εγώ αισθανόμουν πολύ άσχημα, δίπλα στα άλλα παιδιά, όταν δεν μπορούσα να μιλήσω καλά τη γλώσσα της πατρίδας μου. Δυστυχώς όταν μεγαλώνεις είναι δύσκολο να αλλάξουν τα πράγματα. Το παιδί όταν είναι μικρό είναι σαν το μικρό δένδρο, λυγίζει εύκολα. Εάν μεγαλώσει γίνεται σαν το σκληρό δένδρο, δεν αλλάζει και δεν λυγίζει εύκολα. Στα νοσοκομεία και στις υπηρεσίες κάποιοι μας ντροπιάζουν.

Όταν ήρθα στην Κομοτηνή δεν ήξερα ούτε ελληνικά ούτε τουρκικά. Μπήκα σε ένα άλλο κόσμο. Στο χωριό μου μιλούσαμε μόνο πομάκικα Στην πόλη, μας κορόιδευαν ακόμα και για τα φτωχικά παιδικά μας ρούχα. Όταν δεν ξέρεις καλά την γλώσσα ακόμα και όταν σε βρίζουν κάθεσαι ντροπιασμένος, ακίνητος και ακούς, χωρίς να μπορείς να αντιδράσεις. Και στις εργασίες μας αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα με τη γλώσσα. Αντί να μιλάμε καθαρά ελληνικά, εμείς μιλάμε καθαρά τουρκικά. Τα πομάκικα ούτε καν τα σκεφτόμαστε. Βέβαια δεν πρέπει να ντρεπόμαστε εμείς. Πρέπει να ντρέπονται αυτοί που δεν μας έμαθαν καλά τη γλώσσα της πατρίδας μας. Φταίνε αυτοί που θέλουν να μας αναγκάσουν με τη βία να ξεχάσουμε τα Πομάκικα. Αυτοί πρέπει να ντρέπονται.

Ξέρετε ότι από αύριο το πρωί θα με κυνηγήσουν εμένα και την οικογένειά μου, επειδή τόλμησα να γίνω μέλος αυτού του συλλόγου. Θα προσπαθήσουν να με τρομοκρατήσουν. Δεν φοβάμαι. Ξέρω τι κάνω και είμαι σίγουρη για αυτό που κάνω. Παλεύω για τις ρίζες μου, για την ιστορία μου. Καμία δύναμη δεν μπορεί να με κάνει αλλάξω τις ιδέες μου. Δεν θα λυγίσω. Αν λυγίσω εγώ, θα δώσω το κακό παράδειγμα και σε άλλους. Χρειαζόμαστε όμως και τη δική σας υποστήριξη. Μετά από την εκδήλωση αυτή, οι πιο πολλοί από αύριο το πρωί θα επιστρέψετε στην καθημερινή σας ζωή. Για εμάς όμως θα αρχίσει μία κόλαση και για αυτό σας θέλουμε δίπλα μας. Με εσάς δίπλα μας, αισθανόμαστε πιο δυνατοί. Είμαι περήφανη που έγινα μέλος τους Συλλόγου, είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα Πομάκα.
Σας ευχαριστώ

Read more...

Και την Eγνατία Oδό θέλει να «αλώσει» η Αγκυρα...


Mε πρόσχημα τη Σύνοδο του OAΣE στην Kέρκυρα, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών θέλει να περιοδεύσει στη μισή Eλλάδα.Την ίδια ώρα Mήνυμα απόλυτης σκλήρυνσης σε όλα τα μέτωπα, με την προβολή ακόμη και ακραίων ζητημάτων που αφορούν τη Θράκη, έστειλε ο Tούρκος πρωθυπουργός T. Eρντογάν, μία εβδομάδα πριν έρθει στην Aθηνά, επιδιώκοντας να δημιουργήσει τετελεσμένα.

H Aθήνα δεν έχει ακόμη καταλήξει εάν τα δείγματα γραφής των τελευταίων ημερών είναι η αφετηρία μιας νέας προσέγγισης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, που σηματοδότησε η ανάληψη της τουρκικής διπλωματίας από τον Aχμέτ Nταβούτογλου, θεωρητικό της αναβίωσης του νεοοθωμανισμού ή απλώς η Tουρκία θέλει να εκβιάσει ανταλλάγματα σε σχέση με την ευρωπαϊκή πορεία της.
Νέος πονοκέφαλος. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Nταβούτογλου έχει προκαλέσει νέο πονοκέφαλο στο υπουργείο Eξωτερικών, καθώς έχει εκφράσει διά της διπλωματικής οδού, τη βούληση να μεταβεί στην Kέρκυρα (όπου θα γίνει η Σύνοδος του OAΣE), οδικώς, μέσω της Eγνατίας Oδού. O στόχος δεν είναι, βεβαίως, να θαυμάσει τον νέο οδικό άξονα, αλλά να περιοδεύσει στην Kομοτηνή και την Ξάνθη, να περάσει από Θεσσαλονίκη, να διασχίσει τη Δυτική Mακεδονία και να καταλήξει στην Hπειρο, σε μια διαδρομή με πολλούς συμβολισμούς.
H τουρκική πλευρά, πάντως, δεν ενδιαφέρεται να κρατήσει ούτε τα προσχήματα και να διαφυλάξει το κλίμα εν όψει αυτού του κύκλου διμερών συναντήσεων υψηλού επιπέδου (καθώς εκκρεμεί και η επίσκεψη της κ. Mπακογιάννη στην Aγκυρα πιθανότατα εντός του Iουλίου) και έτσι σπεύδει να διαμορφώσει ντε φάκτο την ατζέντα που την ενδιαφέρει. O κ. Nταβούτογλου μάλιστα περιέλαβε στην ατζέντα του και τη Pόδο και την Kω, λέγοντας ότι δεν τους αναγνωρίζεται το μειονοτικό καθεστώς.
Στο Aιγαίο με αμείωτο ρυθμό συνεχίζεται η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, καθώς πλέον οι «συνήθεις» παραβιάσεις του Eθνικού Eναέριου Xώρου δεν αφορούν καν την περιοχή μεταξύ 6-10 ν.μ. που αμφισβητεί η Tουρκία, αλλά εστιάζονται στις υπερπτήσεις σε κατοικημένα νησιά .
Aυτό το «εκρηκτικό μείγμα» που έχει διαμορφωθεί περιορίζει απολύτως τις δυνατότητες επιλογών της ελληνικής κυβέρνησης. O κ. Kαραμανλής δεν θα είναι εύκολο να συναινέσει στις προσπάθειες των υποστηρικτών της Aγκυρας να παρακαμφθούν οι ανεκπλήρωτες δεσμεύσεις της προς την E.E. στην επαναξιολόγηση της ενταξιακής πορείας της.
Λαθρομετανάστες. Συγχρόνως με την πίεση που έχει αναπτυχθεί στο εσωτερικό, ο κ. Kαραμανλής και η Nτ. Mπακογιάννη θα πρέπει να τολμήσουν να είναι ίσως και δυσάρεστοι προς την τουρκική κυβέρνηση, ζητώντας την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου για την επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών και κυρίως στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των κυκλωμάτων δουλεμπόρων που στέλνουν εκατοντάδες λαθρομετανάστες κάθε μέρα στα νησιά μας. Kάτι που θα έπρεπε από ετών να έχει θέσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο η Aθήνα και να το έχει συνδέσει, μάλιστα, με την ευρωπαϊκή πορεία της Tουρκίας, καθώς η απειλή της παράνομης μετανάστευσης δεν αφορά μόνο την Eλλάδα ως πρώτη χώρα εισόδου αλλά ολόκληρο τον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο.

Read more...

Ο απόηχος στην Τουρκία για την ομιλία Ομπάμα στο Κάιρο


Της Δέσποινας Συριοπούλου

obama-at-cairo.pngΗ ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα στο Κάιρο απευθυνόμενος προς τον μουσουλμανικό κόσμο, πραγματοποιώντας έτσι την δέσμευση που είχε κάνει λίγο μετά αφότου εξελέγη, έδωσε σε αδρές γραμμές τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνησή του σκοπεύει να αλλάξει την πολιτική που μέχρι πρότινος ακολουθούσε ο G.W.Bush. Θέλοντας να δημιουργήσει μια καινούργια σχέση με την μουσουλμανική κοινότητα, η προσέγγιση του Μπαράκ Ομπάμα προς τον μουσουλμανικό κόσμο ανοίγει το δρόμο της σταδιακής «αποδαιμονοποίησης» του Ισλάμ –σε σχέση πάντα με τα όσα η προκάτοχη κυβέρνηση Μπους ακολουθούσε είτε σε επίπεδο ρητορικής, είτε σε καθαρά πρακτικής-, ακολουθώντας το νέο δόγμα Ομπάμα περί διπλωματικής προσέγγισης και συνεργασίας.

Στο Κάιρο ο Μπαράκ Ομπάμα έθεσε προς το μουσουλμανικό κόσμο τα επτά (7) βασικά αλληλένδετα μεταξύ τους θέματα που πρέπει να τεθούν στο τραπέζι και εν συνεχεία να αντιμετωπιστούν. Ο εξτρεμισμός σε όλες του τις μορφές, η κατάσταση μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων και ο αραβικός κόσμος, τα πυρηνικά όπλα, η δημοκρατία, η θρησκευτική ελευθερία, τα δικαιώματα των γυναικών και τέλος η οικονομική ανάπτυξη.

Τα σχόλια για την ομιλία του αμερικανού προέδρου για το άνοιγμα που εκανε προς τον μουσουλμανικό κόσμο ήταν ποικίλα. Πολλές από τις μουσουλμανικές εφημερίδες είδαν με θετικό βλέμμα την κίνηση αυτή του αμερικανού προέδρου, κάποιες άλλες εξέφρασαν έναν σκεπτικισμό, διατυπώνοντας την άποψη ότι αυτό που περιμένουν είναι πράξεις και όχι λόγια. Πριν μέρες το Greek American News Agency δημοσίευσε το πώς είδαν οι μεγάλες μουσουλμανικές εφημερίδες την ομιλία Ομπάμα στο Κάιρο.

Σήμερα, έχοντας συγκεντρώσει απόψεις από μεγάλες τουρκικές εφημερίδες, αλλά και διανοούμενους, θα δούμε πώς η γειτονική χώρα εισέπραξε τα μήνυματα Ομπάμα. Και έχει σημασία να δούμε την Τουρκία, σε μια περίοδο που η σχέση των δυο χωρών αναθερμάνθηκε σε τέτοιο βαθμό που ο νέος υπουργός των εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου την χαρακτήρισε ως «μοναδική», αφήνοντας κατά μερος το επίθετο «στρατηγική» συμμαχία στην ομιλία του στο 28 συνέδριο του Αμερικανο-τουρκικού Συμβούλιου που εγινε στην Ουάσιγκτον πριν από λίγες μέρες. «Μοναδική εξαιτίας της μοναδικότητας των μερών αυτής της σχέσης».

obama-and-muslim-women1.jpgΣτην Τουρκία, λοιπόν, η πλειοψηφία των media αλλά και των μετριοπαθών ισλαμιστών είδε αρκετά θετικά τα όσα είπε ο αμερικανος πρόεδρος. Ο πρόεδρος Γκιουλ σε δηλώσεις του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Anadolu Ajansi την επομένη της ομιλίας Ομπάμα την χαρακτήρισε θετική και προοδευτική. Στο ίδια περίπου μήκος κύματος κινήθηκαν και οι περισσότερες τουρκικές εφημεριδες με αντίστοιχους θετικούς τίτλους. Η φιλελεύθερη Taraf και η Star χρησιμοποίησαν εκφράσεις παρεμφερείς με το Assalamu Aleykum του Μπαράκ Ομπάμα κατά την έναρξη της ομιλίας του, επαινώντας τα όσα ειπε ο αμερικανός πρόεδρος

Ωστόσο οι νεο-εθνικιστές της Τουρκίας, η βασική ομάδα που προωθεί τον αντι-αμερικανισμό στην χώρα, κατηγόρησε τον αμερικανό πρόεδρο ότι επιδιώκει να εφαρμόσει πολιτικές εκχριστιανισμού του Βατικανού. Ο Aslan Bulut στην νεο-εθνικιστική καθημερινή εφημερίδα Yeni Cag, διατύπωσε την άποψη ότι «ο Ομπάμα στην ομιλία του εκανε το καθήκον του να προβάλει τον διαθρησκειακό διάλογο, που άνοιξε από το Βατικανό το 1991 με σκοπό να προωθήσει ιερααποστολικές δραστηριότητες σε κοινότητες που δεν γνωρίζουν τον Ιησού και την βίβλο». (Yeni Cag, June 6).

obama-notre-dame_1409553a.jpgΣτην μετριοπαθή ισλαμική καθημερινή εφημεριδα Yeni Safak, ο νεο-εθνικιστής αρθρογράφος Ibrahim Karagul σε άρθρο του στις 5 Ιουνίου εξέφρασε τον σκεπτικισμό του για τον Ομπάμα, επισημαίνοντας ότι ο αμερικανός πρόεδρος έγινε αποδεκτός σε τέτοιο βαθμός, διότι είπε πράγματα που κανένας μουσουλμάνος ηγέτης δεν θα έλεγε ποτέ. «Στην ομιλία του αναφέρθηκε στην κακή εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειων και προσπάθησε να μας κάνει χαρούμενους. Θέλουμε να τον πιστέψουμε. Μας έπεισε; Αν όλα όσα είπε είναι αλήθεια, τότε είναι ένας γνήσιος επαναστάτης. Προτείνω να είμαστε ρεαλιστές. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε με σκεπτικισμό το γεγονός ότι η Αμερική θα αλλάξει τόσο γρήγορα. Από έναν πρόεδρο που κήρυξε τον πόλεμο στους μουσουλμάνους σε έναν πρόεδρο που άνοιξε την αγκαλιά του στον μουσουλμανικό κόσμο».

Απο την πλευρά τώρα των μετριοπαθών ισλαμιστών, η ομιλία Ομπάμα προκάλεσε θετικά σχόλια. Ο Ahmet Tasgetiren, τούρκος διανοούμενος σε άρθρο του στην εφημερίδα Bugun, επεσήμανε ότι ο προεδρος Ομπάμα «είχε την ευκαιρία να εγκαταστήσει μια υγιή γέφυρα με τον έξω κόσμο, γεγονός που ίσως δημιουργήσει μια νέα σχέση της Δύσης με τον μουσουλμανικό κόσμο, βάσει όχι μιας αποικιοκρατικής προοπτικής αλλά μιας προοπτικής που θέτει τον άνθρωπο επίκεντρο. Ο άποψη του Ομπάμα για το Ισλάμ αποτελεί πρόκληση για πολλές κοινωνίες, που έχουν αρνητική συμπεριφορά για το Ισλάμ. Αποτελεί ένα νέο ξεκίνημα και είναι καλό για τον κοσμο».



obama-turkey.pngΈνας ακόμα αρθρογράφος ισλαμιστής, ο Fehmi Koru στο άρθρο του στην εφημερίδα Yeni Safak ανέφερε ότι «η ομιλία Ομπάμα στο Κάιρο ήταν πολύ περισσότερο περιεκτική, από ό,τι περίμενα. Απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι η προεδρία του θα ειναι διαφορετική, συγκριτικά με τους προκατόχους του. Αν συνεχίσει αυτή την προσπάθεια, ότι δηλαδή θέλει να δημιουργήσει έναν δίκαιο κόσμο, δεν θα περιμένει πολύ για να λάβει την στήριξη από τον μουσουλμανικό κόσμο».

Αναμεσα στους μετριοπαθείς ισλαμιστές αρθρογράφους, ο μόνος που εξέφρασε σκεπτικισμό στα όσα είπε ο αμερικανός πρόεδρος είναι ο Ali Bulac της φιλοκυβερνητικής Zaman, ο οποίος προσπάθησε να δημιουργήσει ένα παράλληλο ανάμεσα στην ομιλία του Ομπάμα και του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο, οταν την κατέκτησε δυο περίπου αιώνες πριν. Ο Bulac επεσήμανε ότι ο Ναπολέων στην ομιλία του εξέφρασε τον σεβασμό του προς το Ισλάμ. «Ωστόσο ο στόχος του ήταν να δημιουργήσει μια μεγάλη γαλλική αυτοκρατορία, η οποία να εκτείνεται από την Ευρώπη μέχρι την Ινδία. Ο Ναπολέων κατηγορούσε του μαμελούκους, που έφερναν αντίσταση στον οθωμανό σουλτάνο, ο Ομπάμα κατηγόρησε τους εξτρεμιστές ισλαμιστές. Η ομιλία του Ομπάμα αποδεικνύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα νέο αποικιακό μοντέλο που εμπεριέχεται στην κατηγορία της “παραδοσιακής νεωτερικότητας” και της “παγκόσμιας νεωτερικότητας”. Είναι μια μορφή αποκιοκρατίας μεταξύ της γαλλικής και της βρετανικής».

Και ο Akif Emre σε άρθρο του στην εφημερίδα Yeni Safak στην 5 Ιουνίου, συνέδεσε το Ομπάμα με τον Ναπολέοντα, υποστηρίζοντας ότι η ομιλία του αμερικανού προέδρου στην Αίγυπτο απέδειξε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επιζητούν να εγκαταστήσουν μια νέα τάξη πραγμάτων στην Μέση Ανατολή, ενώ την ίδια στιγμή άφησε να εννοηθεί ο τούρκος διανοούμενος ότι τίποτε δεν έχει επί της ουσίας αλλάξει.

Το ίδιο ανάμικτες απόψεις κυριάρχησαν μεταξύ των λεγόμενων φιλελεύθερων αρθρογράφων της Τουρκιας. Η Nuray Mert σε άρθρο της στην εφημερίδα Radical επεσήμανε οτι η ομιλία ηταν κλισέ, χωρίς να παρουσιάσει τίποτε το καινούργιο.

Ο Nagehan Alci σε άρθρο του στις 6 Ιουνίου στην Aksam ανέφερε ότι και ο πρώην πρόεδρος George W. Bush είχε κάνει παρόμοιες δηλώσεις. Στις 20 Απριλίου του 2001, ο G. Bush είχε πει τα εξής: «Εμείς ως αμερικανοί σεβόμαστε την θρησκεία σας. Το Ισλάμ είναι θρησκεία της ειρήνης. Αυτοί που χρησιοποιούν το όνομα του Αλάχ για βίαιες ενέργειες, κάνουν κακό στο όνομα του Αλάχ. Οι Ηνωμενες Πολιτείες δεν είναι εχθρός των μουσουλμάνων». Κάνοντας χρήση των όσων είχε πει ο πρώην αμερικανός πρόεδρος, ο τούρκος Nagehan Alci προτείνει μια προσεκτική προσέγγιση του του θέματος, αφήνοντας τις κρίσεις ωσότου είναι ξεκάθαρο τι σκοπεύει να κανει ο Μπαράκ Ομπάμα στην πράξη.

Στην Taraf πάλι η Yasemin Congar στο άρθρο της θεωρεί ότι «η ομιλία Ομπάμα ήταν σημαντική σε μια προσπάθεια να δημιουργεί ένα νέο ξεκίνημα με τον μουσουλμανικό κόσμο. Ίσως αυτό να υποδεικνύει έναν νέο κόσμο, νέο αιώνα...», ενώ ο Sedat Ergi έγραψε στη Milliyet ότι ήταν μια από τις πιο δυνατές δηλώσεις που έκανε ποτέ αμερικανός πρόεδρος. Τέλος, άλλος ένας αρθρογράφος της Milliyet, ο Taha Akyol επισημαίνει, όπως και άλλοι, οτι «η ομιλία Ομπάμα σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα, το οποίο θα προωθήσει το διάλογο και την διπλωματία στις διεθνείς σχέσεις».

Η ομιλία Ομπάμα σε γενικές γραμμές προκάλεσε αισιοδοξία, χωρίς φυσικά να λείπουν και οι φωνές που εκφράζουν σκεπτικισμό. Όλες οι καταγεγραμμένες αυτές απόψεις άνοιξαν την συζήτηση για το αν τελικά οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αλλάξει πολιτική προς τον μουσουλμανικό κόσμο. Η συζήτηση αυτή και μόνο, όπως κρίνουν αναλυτές, αποτελεί από μόνη της μια επιτυχία της κυβέρνησης Ομπάμα.



obama_turkey_0406.jpgΑρκετά νωρίς αφότου ο Μπαράκ Ομπάμα ανέλαβε την προεδρία, η αποκατάσταση των διμερών σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας βρέθηκε ανάμεσα στις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης. Το είχε αναφέρει μάλιστα στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε τόσο με τον τούρκο πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ, όσο και με τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις 16 Φεβρουαρίου. Τότε είχε ανακοινωθεί από το Λευκό Οίκο ότι ο Μπαράκ Ομπάμα είχε “μια θερμή αλλά και παραγωγική συζήτηση” και με τους δυο τούρκους ηγέτες, για θέματα κοινού στρατηγικού ενδιαφέροντος, δίνοντας έμφαση στην επιθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών να ενισχυθούν οι αμερικανο-τουρκικές σχέσεις. Δυο μέρες μετά, ο αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα Τζέιμς Τζέφρι διατύπωσε την άποψη ότι οι αμερικανο-τουρκικές σχέσεις πρέπει οπωσδήποτε να συνεχιστούν κατά την διάρκεια της θητείας Ομπάμα, επισημαίνοντας μάλιστα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι υπερήφανες που είναι εταίροι της Τουρκίας. Ο Τζέφρι με αφορμή εκδήλωση προς τιμήν του από την ένωση τουρκο-αμερικανών επιχειρηματιών στην Άγκυρα, υπογράμμισε την σημασία της συνεργασίας, ειδικά την περίοδο της οικονομικής κρίσης με τον δείκτη της ανεργείας να ανεβαίνει στην Τουρκία και την παραγωγή να πέφτει. Η συνεργασία, όπως είχε πεί τότε ο αμερικανός πρέσβης, είναι υποχρεωτική προκειμένου να δοθεί τέλος στην κρίση στην οικονομία, δεδομένου ότι η Τουρκία αποτελεί έναν ιδιαίτερα ελκυστικό τόπο για ξένες επενδύσεις. Την ίδια στιγμή ο αμερικανός αξιωματούχος τόνιζε την σημασία της συνεργασίας στο κομμάτι της ενέργειας, εκτιμώντας ότι η μεταφορά των ενεργειακών (κοιτασμάτων) μέσω της Τουρκίας θα οφελήσει όχι μόνο την Τουρκία αλλά και την ευρύτερη περιοχή. Εκείνη την περίοδο δεν ήταν λίγοι οι αναλυτές που αντιμετώπιζαν την Τουρκία, εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης, ως χώρα κλειδί που έχει την δυνατότητα να ανακόψει την επανεμφάνιση της Ρωσίας, αλλά και ως πιθανή δίοδο για τους αγωγούς πετρελαίου της Κεντρικής Ασίας και της Κασπίας. Άλλωστε αν κρίνει κανείς ότι το τηλεφώνημα Ομπάμα στην τουρκική ηγεσία έγινε λίγες μέρες μετά την επίσκεψη Γκιουλ στην Μόσχα, σε μια προσπάθεια αναθέρμανσης των ψυχρών σχέσεων και συνεργασίας με το Κρεμλίνο, θα μπορέσει να βγάλει σημαντικά συμπεράσματα.

Ύστερα από μια περίοδο ψυχρών σχέσεων με την Τουρκία, οι Ηνωμένες Πολιτείες εστίασαν στην αναθέρμανση των σχέσεων, δίνοντας μεγάλη σημασία στην στρατηγικού ενδοαφέροντος διμερή συνεργασία. Τα μεγάλα Think Tanks, αυτά που καθορίζουν και χαράσσουν την εξωτερική πολιτική, ασχολήθηκαν και συνεχίζουν να ασχολούνται με την Τουρκία, σημειώνοντας την μεγάλη σημασία που έχουν για τα συμφέροντα των ΗΠΑ οι καλές διμερείς σχέσεις. Σίγουρα όμως η ενίσχυση της Τουρκίας εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτείων, με την σημειολογία των κινήσεων να δημιουργούν ένα ισχυρό πλεονέκτημα για την πορεία περαιτέρω βελτίωσης των αμερικαν-τουρκικών σχέσων –έστω και αν βασίζεται στην λογική των αμοιβαίων συμφερόντων- δεν μπορεί παρά να δημιουργεί ανησυχία στην ελληνική πλευρά. Όσο η παρουσία–θεωρητική ή πρακτική-της Άγκυρας στην ευρύτερη περιοχή ενισχύεται, τόσο πιθανόν και να αυξάνονται οι τουρκικές επιδιώξεις (αλλά και προκλητικές συμπεριφορές) στα θέματα που αφορούν την Ελλάδα.

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP