Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΩΝ !


Ανάμεσα στα 10 τσουβάλια με έγγραφα που κατασχέθηκαν κατά την διάρκεια των ερευνών στην Διοίκηση του στόλου στο Γκιόλτζουκ, βρέθηκε και ανανεωμένη έκδοση του σχεδίου Βαριοπούλα. Αναφέρεται πως φαίνεται από τα έγγραφα πως το σχέδιο Βαριοπούλα ανανεώθηκε από το 2003 και μετά. Τα έγγραφα συνοδεία στρατού μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, όπου λόγω της αλλαγής φρουράς των στρατιωτών , ανοίχτηκαν παρουσία εισαγγελέως. Η διαδικασία ταξινόμησης των εγγράφων ολοκληρώθηκε την περασμένη εβδομάδα, και 43 φάκελοι σχετικοί με το Σχέδιο Πραξικοπήματος Βαριοπούλα στάλθηκαν στο 10ο Κακουργιοδικείο. Η εφημερίδα Ταράφ έφτασε σε κάποιες πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο των 43 φακέλων. Ανάμεσα στις νέες πληροφορίες και έγγραφα που βρέθηκαν στο Γκιόλτζουκ σχετικά με τους 196 κατηγορούμενους, βρέθηκαν επίσης στοιχεία από βίντεο και ηχητικά ντοκουμέντα. Μέσα στα 10 τσουβάλια φέρεται να υπάρχουν σχέδια για νέες δράσεις και πραξικοπήματα. Στα έγγραφα αυτά, φορείς, υπηρεσίες και νοσοκομεία φαίνονται με την ανανεωμένη τους κατάσταση.

Εφ. Ταράφ 14-1-2011

Read more...

ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ


Η θητεία του διορισμένου μουφτή Κομοτηνής Μέτσο Τζεμαλή για μια ακόμη φορά επεκτάθηκε. Η τροπολογία που προβλέπει την επιμήκυνση, υπογράφηκε στις 17-12-2010 από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και από την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, και ανακοινώθηκε μέσω ίντερνετ στις 29-12-2010. Δεν είναι σαφές το πόση θα είναι η διάρκεια της θητείας. Κάποιες εφημερίδες κάνουνε λόγο για 10 χρόνια.

Τι κρίμα που οι προσδοκίες για επίλυση κάποιων μειονοτικών θεμάτων (μεταξύ αυτών κου του μουφτή) βγήκαν φρούδες. Τουλάχιστον προς το παρόν. Η κυβέρνηση έως τώρα δεν βρήκε το θάρρος να απαντήσει στα προβλήματα και στα αιτήματα της μειονότητας. Έτσι γίνεται αντιληπτό πως στη διοίκηση υπάρχει ένα σοβαρό έλλειμμα θέλησης στην επίλυση αυτών που ονομάζουμε ως μειονοτικά θέματα και πηγάζουν από τις διεθνείς συνθήκες. Δεν αποτελεί πρόθεση μου να θέσω θέμα αμοιβαιότητας (κάτι συζητήσιμο) αλλά επιθυμώ να υπενθυμίσω τα θετικά βήματα που έκανε η Τουρκία (που δεν είναι και μέλος της Ε.Ε.) προς όφελος της μειονότητας των Ρωμιών στην Τουρκία. Γιατί να μην επιδείξει το ίδιο θάρρος και η Ελλάδα ;

Όμως στην επίλυση των θεμάτων μας, υπάρχει μια σοβαρή κατάσταση που επηρεάζει αρνητικά την αισιοδοξία και τις προσδοκίες μας. Οι διοικούντες της πατρίδας μας εδώ και καιρό, για την επίλυση των μειονοτικών θεμάτων , θέτουν μια σειρά από όρους. Και μάλιστα τέτοιους όρους που αυτοί που τους θέτουν και παραβιάζουν το στάτους της μειονότητας, και θέτουν εμπόδια στο να μπορέσει η ίδια η Τουρκομουσουλμανική κοινότητα της Δυτικής Θράκης να διαφυλάξει και να αναπτύξει την ταυτότητα της.

Ας δώσουμε παράδειγμα. Τα τελευταία 10 χρόνια λέγεται πως ¨λύνουμε το θέμα του μουφτή αλλά να καταργηθούνε οι δικαστικές του αρμοδιότητες¨. Σε αυτό το θέμα νομικοί όχι μόνο από την περιοχή μας, αλλά και πανελληνίως γνωστοί διαμόρφωσαν έτσι την κοινή γνώμη. Σε αυτό το σημείο θέλω να ρωτήσω το εξής. Σε μια χώρα όπου είναι δύσκολη ακόμη και η συζήτηση για τον διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας, πως γίνεται και ζητείται κάτι τέτοιο από την μειονότητα ;

Ένα άλλο θέμα. Η εκπαίδευση και η Ε.Π.Α.Θ. Τι λέει το κράτος ; Θα λύσω το θέμα λέει, αλλά στην νέα σχολή που θα πάρει τη θέση της, δεν θα μπαίνουν μόνο φοιτητές από την μειονότητα, αλλά όλοι. Η μειονότητα το δέχεται αυτό ; Όχι βέβαια.

Σχόλιο : Καλά ας μη θέτει θέμα αμοιβαιότητας γιατί σίγουρα είναι κάτι που δεν συμφέρει τη τουρκική πλευρά. Και για το θέμα των φοιτητών, καλεί την κυβέρνηση να θεσμοθετήσει κάτι ολοφάνερα αντισυνταγματικό. Να μπαίνουν λέει μόνο από την μειονότητα…

Read more...

Τουρκόφρονες και μειονοτική εκπαίδευση


Απόλυτα σύμφωνος βεβαίως με τη γραμμή του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής πάνω σε εκπαιδευτικά θέματα της μειονότητας εμφανίστηκε προ ημερών (23/12/2010) σε συνέντευξή του στη «Μπιρλίκ» ο Μεχμέτ Ντερντιμάν, πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων της ΕΠΑΘ Ροδόπης-Έβρου, γνωστό στέλεχος του σκληρού πυρήνα των τουρκοφρόνων της Θράκης και (για να μην ξεχνιόμαστε) υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές με τον «εκλεκτό» της ΝΔ Παυλίδη. Διαβάζουμε το σχετικό δημοσίευμα της «Μπιρλίκ»:

Ο πρόεδρος του Συλλόγου αποφοίτων της ΕΠΑΘ Ροδόπης-Έβρου Μεχμέτ Ντερντιμάν αναφέρθηκε στις δηλώσεις που έκανε τις τελευταίες μέρες ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ξάνθης Τσετίν Μάνταντζη πως ¨Στηρίζω μέχρι τέλους το μεικτό μοντέλο λειτουργίας στην ΕΠΑΘ¨. Με το μάτι ενός εκπαιδευτικού, με την εμπειρία χρόνων και χωρίς να κατηγορεί κανέναν, αξιολόγησε το γεγονός στην εφημερίδα Μπιρλίκ. Ο Ντερντιμάν κάνει έκκληση προς τους βουλευτές να λάβουν υπ’ όψιν τους τις ευαισθησίες της μειονότητας στο θέμα της εκπαίδευσης, ενώ αναφέρει πως είναι ανάγκη οι βουλευτές να έρθουν σε διαβούλευση με τους φορείς, με τους πρόεδρους τους συλλόγων και εκπροσώπους της μειονότητας, και να κινηθούνε ανάλογα.

Κύριε Ντερντιμάν, η μειονοτική εκπαίδευση για χρόνια συζητούνταν και ακόμη συζητείται. Εσείς τι λέτε; Ποια απάντηση θα δίνατε;

Για χρόνια είχαμε τα σχετικά με την ΕΠΑΘ (Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης) αιτήματα μας. Εδώ και 15 χρόνια συνεχώς, λέμε στο Υπουργείο Παιδείας πως πρέπει να είναι η ΕΠΑΘ. Μεταξύ των αιτημάτων μας είναι και η μετατροπή της ΕΠΑΘ σε πανεπιστημιακή σχολή 4ετούς φοίτησης. Να αποτελεί μια αυτόνομη σχολή. Να μπαίνουν σε αυτήν μόνο τα παιδιά της μειονότητας. Οι ακαδημαϊκοί που θα διδάσκουν την τουρκική γλώσσα και το Ισλάμ, να έρχονται από την Τουρκία. Δηλαδή όταν λέμε από την Τουρκία, εννοούμε να έρθουν Τούρκοι καθηγητές και να κάνουνε αυτά τα μαθήματα. Όμως το Υπουργείο Παιδείας επί χρόνια δεν ενέσκηψε με ευαισθησία στο θέμα. Τον τελευταίο καιρό εμείς ως συνδικάτο μεταφέραμε διαρκώς στο Υπουργείο Παιδείας την άποψη πως η ΕΠΑΘ πλέον πρέπει να προστεθεί σε ένα πανεπιστήμιο. Εντέλει κατά τους θερινούς μήνες πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή μια εκδήλωση με θέμα το χτες, το σήμερα και το αύριο της ΕΠΑΘ. Στην εκδήλωση φυσικά ο καθένας εξέφρασε την άποψη του. Δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι εμείς πριν την εκδήλωση ως συνδικάτο προβήκαμε σε κάποιες κινήσεις και κάναμε κάποιες επισκέψεις σε μειονοτικούς φορείς και συλλόγους. Σε αυτές τις επισκέψεις συζητήσαμε για το πώς πρέπει να είναι η ΕΠΑΘ, και καταλήξαμε σε συμφωνία. Σε αυτές τις επισκέψεις μας επισκεφτήκαμε τους συλλόγους μας και πήραμε τις απόψεις τους. Φυσικά και σε αυτή τη συμφωνία με τους φορείς και τα άτομα συμπεριλαμβάνονταν και οι βουλευτές μας. Καθίσαμε και γράψαμε το πώς πρέπει να είναι η ΕΠΑΘ, το πώς πρέπει να είναι η μειονοτική εκπαίδευση, και υπό την μορφή υπομνήματος και με την υπογραφή των βουλευτών μας την παρουσιάσαμε στην Θάλεια Δραγώνα.

Κύριε πρόεδρε, τι έγραφε αυτή η αναφορά, ποια ήταν τα αιτήματα σας ;

Έγραφε το πώς πρέπει να είναι η ΕΠΑΘ στο επόμενο διάστημα. Όπως ανέφερα λίγο πριν πρέπει να είναι μια πανεπιστημιακή σχολή 4ετούς φοιτήσεως. Πρέπει να ενταχθεί στο πανεπιστήμιο. Στην ΕΠΑΘ θα μπορούνε να μπαίνουν μόνο φοιτητές από την μειονότητα. Οι ακαδημαϊκοί που θα διδάξουν την τουρκική γλώσσα και την Ισλαμική θρησκεία θα έρθουν από την Τουρκία. Μάλιστα εγώ στην ομιλία μου είχα υπογραμμίσει πως θα πρέπει και τα βιβλία που θα διδάσκονται στην ΕΠΑΘ να έρχονται από την Τουρκία. Μάλιστα αν είναι δυνατόν να ενταχθεί και η σχολή στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Αυτό το είχαμε ζητήσει, για να μπορούνε οι τελειόφοιτοι να κάνουν την πρακτική τους στα μειονοτικά σχολεία. Βλέπετε ότι η εκπαίδευση είναι μια δουλειά που καταρχάς απαιτεί υπευθυνότητα. Όταν λοιπόν μιλά για την εκπαίδευση κάποιος που δεν αντιλαμβάνεται από εκπαίδευση, τότε προκαλείται χάος στην μειονοτική εκπαίδευση. Για αυτό εμείς πάντα λέγαμε το εξής. Αν το κράτος μας επιθυμεί να συμβάλει πραγματικά στην μειονοτική εκπαίδευση, αν θέλει να την βελτιώσει, πρέπει οπωσδήποτε να λάβει υπόψιν του τα θέματα που παρέθεσα παραπάνω. Διαφορετικά μιλάμε συνέχεια, χωρίς όμως να μπορούμε να φτάσουμε σε αποτέλεσμα. Στο σημείο που έχουμε φτάσει σήμερα πρέπει να αναφέρω το εξής. Στην αναφορά που είχαμε συμφωνήσει, υπήρχαν οι υπογραφές όλων. Υπήρχαν και οι υπογραφές των βουλευτών μας. Όλοι είχαν συμφωνήσει σε αυτά . Αν σήμερα οι βουλευτές βγαίνουν και ισχυρίζονται τα αντίθετα, τότε γιατί υπέγραψαν την αναφορά που είχαμε παραδώσει;

Κύριε πρόεδρε, αυτήν την αναφορά στην οποία όλοι συμφώνησαν και υπέγραψαν, ζητήσατε από τους βουλευτές να την μεταφέρουν στην κυβέρνηση και στο σχετικό υπουργείο ;

Πολλές φορές το ζητήσαμε. Εμείς πάντα συνεργαζόμασταν με τους βουλευτές. Εγώ προσωπικά συνέχεια ενοχλούσα τους βουλευτές μας. Και εμείς στέλναμε τα αιτήματα μας, αλλά και μέσω αυτών τους παραδίδαμε προφορικές και γραπτές αναφορές για να τις μεταφέρουν στις αρμόδιες αρχές. Και από εκείνους, ζητούσαμε ως βουλευτές να μεταφέρουν τα αιτήματα μας στις αρμόδιες αρχές.

Μπορέσατε να πάρετε απάντηση;

Δεν μπορέσαμε να πάρουμε κάποια απάντηση με αυτόν τον τρόπο, ούτε υπάρχει βέβαια καμία γραπτή απάντηση. Εγώ, ως Μεχμέτ Ντερντιμάν, επειδή παρακολουθώ αδιάκοπα τις εξελίξεις στα θέματα της μειονοτικής εκπαίδευσης, ένιωθα ότι στο χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Παιδείας υπάρχει ένα μοντέλο για την μειονοτική εκπαίδευση και την ΕΠΑΘ. Γι’ αυτό πάντα τους έλεγα: «έχετε στο χαρτοφυλάκιό σας ένα νέο εκπαιδευτικό πρότυπο. Εντάξει είναι ωραίο, αλλά δεν θα το δεχθούν τα μέλη της μειονότητας».

Την ΕΠΑΘ θα πρέπει να δούμε από αυτήν την οπτική γωνία: Το 1968 κάνεις ένα λάθος. Ιδρύεις δηλαδή την ΕΠΑΘ με λανθασμένη μορφή με την οποία απασχολείς τη μειονότητα επί 42 χρόνια. Το 1987 δεν κλείνεις τις Ακαδημίες αλλά τις ενσωματώνεις στα πανεπιστήμια αφήνοντας τελικά την ΕΠΑΘ εκτός. Αν τώρα έρθεις το 2010 και κάνεις τρίτο λάθος, θα διαλύσεις την ΕΠΑΘ. Αυτό που λέω δηλαδή είναι ότι αν το κράτος βγάλει κάποια απόφαση σχετικά με την ΕΠΑΘ θα πρέπει να σκύψει πάνω στο θέμα αυτό με ευαισθησία. Εννοείται ότι, εφόσον το θέμα αυτό αφορά στη μειονότητα, θα πρέπει φυσικά το κράτος να ακούσει τη μειονότητα. Η σωστή πρακτική θα ήτανε νε ληφθούν υπόψη όλα τα αιτήματα της μειονότητας και να ληφθεί απόφαση με βάση αυτά. Η απόφαση δεν πρέπει να βγει μόνο βάσει αυτών που λένε οι βουλευτές μας διότι δεν είναι αυτοί υπεύθυνοι για την εκπαίδευση. Οι βουλευτές είναι υποχρεωμένοι μόνο να προωθούν τα αιτήματα της μειονότητας στις αρμόδιες Αρχές. Διότι, όταν γίνεται ένα λάθος είναι πολύ δύσκολο μετά να το διορθώσεις.

Ο βουλευτής κύριος Μάντατζη δήλωσε σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό: «Εγώ προσωπικά είμαι σύμφωνος και υποστηρίζω την είσοδο και Ελλήνων σπουδαστών στην ΕΠΑΘ». Αυτή η δήλωση και η επιθυμία που εξέφρασε δεν είναι αντίθετες με τα δικά σας αιτήματα;

Αυτό το μεικτό μοντέλο είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με τα δικά μας αιτήματα. Δεν μπόρεσα ακόμα να καταλάβω ποιος είναι ο λόγος που ξεκίνησε να συζητιέται αυτό το μοντέλο που υποστηρίζει ο βουλευτής μας. Εμείς ως μειονότητα έχουμε κάποιο δικαίωμα. Εάν το κράτος έχει όντως καλές προθέσεις η σχολή που θα ιδρυθεί θα είναι αυτόνομη. Εάν ληφθούν υπόψη η συνθήκη της Λοζάννης, καθώς και άλλες συμφωνίες επί πολιτισμικών θεμάτων και πρωτόκολλα, η σχολή θα έχει μια μορφή αποδεκτή και από τις δύο πλευρές. Πιστέψτε με, ακόμα δεν έχω καταλάβει το λόγο που σηκώνονται σήμερα και εκφράζουν την ανάγκη να ιδρυθεί ένα μεικτό μοντέλο. Έχω μια μεγάλη περιέργεια: εάν υποθέσουμε ότι εφαρμόζεται αυτό το μεικτό μοντέλο, οι Έλληνες απόφοιτοι αυτού πού και σε ποια σχολεία θα διοριστούν; Καταλαβαίνουμε ότι οι απόφοιτοι της μειονότητας θα διοριστούν, όπως είπε και ο Τσετίν Μάντατζη, στα σχολεία της μειονότητας. Οι απόφοιτοι της πλειονότητας που θα διοριστούν; Αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα; Πού και σε ποια σχολεία θα διορισθούν;

Εάν τεθεί εμπόδιο στο διορισμό τους, αυτό δεν αποτελεί καταπάτηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων; Οι Έλληνες δάσκαλοι που θα αποφοιτήσουν από τη σχολή, όπως είναι λογικό, θα καταφύγουν στη δικαιοσύνη κάνοντας χρήση των δικαιωμάτων τους. Φοίτησα και αποφοίτησα από τη συγκεκριμένη σχολή, άρα όπως κάθε Έλληνας πολίτης, θέλω κι εγώ να διοριστώ. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι τα ελληνικά δικαστήρια θα το λάβουν οπωσδήποτε αυτό υπόψη τους και θα αποφανθούν υπέρ του αιτήματος αυτού. Ο Νίκος και η Μαρία θα διορισθούν σε μειονοτικό σχολείο για να διδάξουν την τουρκική διδακτέα ύλη. Το γεγονός αυτό είναι λάθος σύμφωνα με τις δικές μας απόψεις για την εκπαίδευση. Προσέξτε, το τονίζω αυτό. Οι δάσκαλοι που θα διδάξουν τούρκικα θα πρέπει να έχουν αυτή τη γλώσσα ως μητρική και να τη γνωρίζουν καλά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί θα πρέπει οπωσδήποτε να προέρχονται από τη μειονότητα.

Συνεπώς, δεν μπορώ να ξέρω ούτε και καταλαβαίνω γιατί ο βουλευτής μας υποστηρίζει αυτό το μοντέλο. Συναντηθήκαμε αμέτρητες φορές με τους βουλευτές. Ποτέ δεν αποδέχθηκαν αυτό το μοντέλο. Πώς τώρα αυτό εμφανίστηκε, δυσκολεύομαι να το καταλάβω. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεών μας, εμείς αναφερόμασταν σε αυτό το μεικτό μοντέλο γιατί ήταν κάτι στο οποίο αναφέρονταν συχνά οι αρμόδιοι. Εμείς και οι βουλευτές μας πάντα λέγαμε ότι αυτό το μοντέλο δεν θα γίνει αποδεκτό. Τώρα τι συνέβη και οι βουλευτές το υποστηρίζουν δυσκολεύομαι να το καταλάβω.

Κλείνοντας αγαπητέ πρόεδρε τι θα προτείνατε;

Προτείνω το εξής. Το θέμα της εκπαίδευσης δεν είναι δουλειά που θα την κάνουν οι βουλευτές μόνοι τους. Το ζήτημα της εκπαίδευσης είναι πολύ ευαίσθητο. Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να ιδρυθούν επιτροπές και έπειτα να ορισθεί μια διαδικασία κατά την οποία θα συζητηθεί το θέμα και θα φτάσει στη Συμβουλευτική επιτροπή της τουρκικής μειονότητας δυτικής Θράκης. Εκεί θα συζητηθεί με τους αντιπροσώπους άλλων οργανώσεων και μετά από διαβουλεύσεις θα ενημερωθούν οι βουλευτές μας για τις θέσεις μας και θα τις μεταφέρουν στα αρμόδια υπουργεία. Εγώ, ως πρόεδρος σωματείου, προτίθεμαι αυτό να το κάνω αμέσως. Εξάλλου το θέμα θα το θέσουμε στη συνεδρίαση της Συμβουλευτικής επιτροπής. Στην επόμενη συνεδρίαση της Συμβουλευτικής επιτροπής το πρώτο θέμα είναι νομίζω αυτό των μουφτήδων και δεύτερο είναι της ΕΠΑΘ διότι είναι δύο θέματα πολύ σημαντικά για τη μειονότητα. Τα ζητήματα αυτά αποτελούν για εμάς κόκκινη γραμμή και τα θεωρούμε πολύ ουσιώδη. Θα πρέπει να σκύψουμε πάνω τους με ευαισθησία.

Κλείνοντας, οι εκπαιδευτικοί που έχουν αποφοιτήσει από την ΕΠΑΘ θα ζητήσουμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα ραντεβού με τον διευθυντή του υπουργείου. Εμείς δεν καθόμαστε άπραγοι στο θέμα της μειονοτικής εκπαίδευσης. Ως σωματείο κάνουμε ό, τι περνά από το χέρι μας. Θα συναντηθούμε πάλι με άλλους οργανισμούς και θα αποφασίσουμε για το πώς θα πρέπει να διαμορφωθεί η κατάσταση από εδώ και στο εξής. Σε καμία περίπτωση δεν θα ξοδέψουμε άσκοπα το χρόνο μας. Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε αυτό που πρέπει για τη μειονοτική εκπαίδευση και να μην αμφιβάλλει κανείς ότι θα το κάνουμε. Είμαστε αποφασισμένοι να ψάξουμε το δίκιο μας μέσω διαφόρων οδών εντός συνόρων και σε διεθνές επίπεδο για να ικανοποιήσουμε τα αιτήματά μας. Μιλάνε για καταπάτηση του Συντάγματος. Κι εγώ όμως έχω κάποια δικαιώματα που μου παραχωρήθηκαν από τη συνθήκη της Λοζάννης. Το σχολείο μου θα πρέπει να είναι αυτόνομο. Θα πρέπει να απευθύνεται ακριβώς σε εμένα. Δεν ήμουν εγώ αυτός που υπέγραψε την συνθήκη της Λοζάννης. Αυτοί την υπέγραψαν. Συνεπώς έχω αυτό το δικαίωμα. Ζητώ το δικαίωμά μου. Αυτό πρέπει να γίνει οπωσδήποτε. Η μορφή της ΕΠΑΘ μέχρι σήμερα δεν αποτελούσε παράβαση του Συντάγματος; Τότε πώς λειτουργούσε; Βέβαια, αυτή τη στιγμή μιλάνε για ένα μικτό μοντέλο που δεν έχει επισημοποιηθεί. Αυτό το μικτό μοντέλο δεν αποτελεί καταπάτηση του Συντάγματος; Δεν αποτελεί καταπάτηση της συνθήκης της Λοζάννης; Ναι, αποτελεί καταπάτηση και της συνθήκης της Λοζάννης και του Συντάγματος. Δεν καταλαβαίνω πώς ένα βουλευτής υποστηρίζει ένα τέτοιο μοντέλο. Κι αν πρέπει θα ρωτήσω για ακόμα μια φορά: πώς προέκυψε αυτή η ανάγκη για ένα μικτό μοντέλο;

Τελειώνοντας, θα ήθελα από εδώ να πω στους βουλευτές μας το εξής: Ας έρθουν πάλι να καθίσουν μαζί μας σε ένα τραπέζι να συζητήσουμε με την πρέπουσα ευαισθησία και να αποφασίσουμε όλοι μαζί για τις κινήσεις μας από εδώ και πέρα. Να πάμε έπειτα στο υπουργείο Παιδείας και να πούμε «ορίστε, εμείς πήραμε τη συγκεκριμένη απόφαση και έτσι θέλουμε να γίνουν τα πράγματα». Όχι μόνο με εμάς, να συζητήσουν με όλους τους συλλόγους και με όλα τα ιδρύματα της μειονότητας και μετά να αποφασίσουν. Είναι λάθος να βγαίνεις και να λες ότι υποστηρίζεις το συγκεκριμένο μοντέλο χωρίς να ξέρεις καλά τι περιλαμβάνει. Οι βουλευτές μας θα πρέπει να εγκαταλείψουν αυτές τις λανθασμένες θέσεις γιατί η εκπαίδευση είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα.

Read more...

Χαμένη και επικίνδυνη


Το τουρκικό κράτος είναι οικοδομημένο σε παλαιο-οθωμανικές δομές και λειτουργεί στη βάση εκείνων των απάνθρωπων και αντιδημοκρατικών νοοτροπιών και κληροδοτημάτων. Αποκλείεται, με τις υπάρχουσες δομές, να μετεξελιχθεί σε σύγχρονο, δημοκρατικό και φιλειρηνικό κράτος. Για να γίνει αυτό, πρέπει να κατεδαφιστεί και να ξανακτιστεί. Αλλά και αυτό το πολιτικό θαύμα να συμβεί, οι Τούρκοι ηγέτες γνωρίζουν ότι οι δημοκρατικές ελευθερίες και οι ευρωπαϊκές αξίες που θα ισχύσουν, θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου σε εθνικές μειονότητες, αλλά και στους δημοκρατικούς Τούρκους πολίτες. Και τέτοιες κοσμοϊστορικές αλλαγές θα έχουν σεισμικές προεκτάσεις στο τουρκικό κράτος.

Συνεπώς, οι Τούρκοι ηγέτες ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να εξευρωπαΐσουν το κράτος τους, και επίσης γνωρίζουν ότι οι ελάχιστες αλλαγές, υπό τύπο «λίφτιγκ», που θα επιτρέψουν να γίνουν στις σημερινές δομές, δεν μπορούν να τους εξασφαλίσουν είσοδο στην πολιτισμένη και δημοκρατική Ευρώπη.
Γνωρίζουν από τώρα, οι ηγέτες της Τουρκίας, ότι δεν μπαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όχι εξαιτίας του Κυπριακού, αλλά εξαιτίας του ότι ούτε θέλουν, ούτε μπορούν, ούτε συμφέρει στο νεο-οθωμανικό τους όραμα να κτίσουν κράτος σύγχρονο, ευρωπαϊκό και δημοκρατικό.

Η άτεγκτη και αλαζονική συμπεριφορά τους έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και η αδιάλλακτη στάση τους στο Κυπριακό, είναι ακριβώς αποτέλεσμα της γνώσης ότι η Τουρκία δεν πρόκειται γίνει μέλος της πολιτισμένης Ευρώπης. Και αφού το δήθεν ευρωπαϊκό όνειρο της Τουρκίας δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί, προς τι να κάνουν παραχωρήσεις στο Κυπριακό; Προς τι να δώσουν, χωρίς να πάρουν ως πεσκέσι την ένταξη; Και γιατί να μεταλλάξουν το νεο-οθωμανικό κράτος τους σε δημοκρατικό, αφού η ένταξη δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί;

Όλες οι τελευταίες θρασύτατες δηλώσεις των Τούρκων ηγετών υποκρύπτουν πανικό, απώλεια ψυχραιμίας και ανησυχία. Όταν λέγουν πως δεν θα θυσιάσουν την Κύπρο χάριν της Ευρώπης, γνωρίζουν ότι δεν θα χρειαστεί να το πράξουν, επειδή δεν θα εισέλθουν στην Ευρώπη. Όταν μας λέγουν ότι η μη ένταξη της Τουρκίας θα καταστεί εφιάλτης για την Κύπρο, προσπαθούν να εκβιάσουν, να εκφοβίσουν και να τρομοκρατήσουν και την Κύπρο και την Ε.Ε., ώστε να επιτρέψουν την ένταξη της Τουρκίας αβρόχοις ποσί, να δεχθούν ένα νεο-οθωμανικό κράτος με εικονικές αλλαγές. Όταν λέγουν ότι επιδιώκουν «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες» είναι για να αποκρύψουν από την Ε.Ε. τις πάγιες επιδρομικές διαθέσεις τους εναντίον των γειτόνων τους και κυρίως της Ελλάδας.

Η Τουρκία είναι χαμένη από χέρι στο ταξίδι της προς την Ευρώπη. Και το γνωρίζει. Αλλά ακριβώς, επειδή είναι χαμένη, καθίσταται και περισσότερο επικίνδυνη. Και πιο επικίνδυνη ακόμη είναι η ψευδαίσθηση και η ιστορική αμάθεια που επικρατεί σε ελλαδικούς και κυπριακούς κύκλους, ότι η Τουρκία θα αλλάξει, θα εισέλθει στην Ε.Ε. και θα καταστεί σύγχρονο και δημοκρατικό κράτος...

http://www.sigmalive.com/

Read more...

Η νέα γεωπολιτική στρατηγική της Τουρκίας και τα εθνικά μας συμφέροντα


του Σάββα Καλεντερίδη

Η Τουρκία το τελευταίο διάστημα, που φαινομενικά συμπίπτει με την άνοδο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στην εξουσία, τροποποιεί την εξωτερική της πολιτική και από την κεμαλική εσωστρέφεια και τη νατοϊκή νομιμοφροσύνη που ίσχυε μέχρι τώρα εφαρμόζει μια πολιτική με πολλαπλούς γεωπολιτικούς στόχους, αποσκοπώντας να αναχθεί σε μια από τις δέκα μεγαλύτερες πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο μέχρι το 2023, έτος που η Τουρκική Δημοκρατία συμπληρώνει εκατό χρόνια ζωής.


Μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λοζάνης, που θεωρείται κάτι σαν ληξιαρχική πράξη γέννησης της Τουρκικής Δημοκρατίας, η Άγκυρα ακολούθησε μια εξαιρετικά εσωστρεφή εξωτερική πολιτική. Μέχρι το 1930 υπέγραψε ελάχιστες διμερείς ή διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες, ενώ μέλος της Κοινωνίας των Εθνών έγινε μόλις το 1932. Χαρακτηριστικό της εσωστρέφειας αυτής είναι το γεγονός ότι ο ηγέτης της Τουρκίας Μουσταφά Κεμάλ μέχρι το θάνατό του, το 1938, δεν συμμετείχε σε καμία διεθνή διαδικασία και δεν ταξίδεψε ποτέ στο εξωτερικό, ούτε καν για ιδιωτικούς λόγους. Μετά το θάνατο του Μουσταφά Κεμάλ και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950 συνεχίστηκε η εσωστρέφεια της Τουρκίας, εσωστρέφεια που τερματίζεται με την είσοδό της στο ΝΑΤΟ, το 1952. Από το 1952 και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 η τουρκική εξωτερική πολιτική είναι προσαρμοσμένη περίπου απόλυτα στις απαιτήσεις που επιβάλλουν το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι και την περίοδο αυτή η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας παραμένει φοβική και εσωστρεφής και επιδεικνύει εξωστρέφεια εκεί όπου υπάρχει στήριξη ή ταύτιση με την πολιτική και τις επιδιώξεις των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον.
Την περίοδο αυτή η Τουρκία διατηρεί περιορισμένες σχέσεις με τον ισλαμικό και τον αραβικό κόσμο, τη Ρωσία και τις λεγόμενες Τρίτες Χώρες. Με τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της Σοβιετικής Ένωσης, περίοδος που συμπίπτει με την επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου» στο Κουβέιτ και το Ιράκ, αρχίζουν να διαφαίνονται τα αδιέξοδα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Είναι η περίοδος που οι ΗΠΑ φαίνονται αποφασισμένες να αναδείξουν το Κουρδικό και να δημιουργήσουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις που θα επέτρεπαν τη δημιουργία ενός στην αρχή αυτόνομου και μετά ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στο Βόρειο Ιράκ.

Τα αδιέξοδα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, ο Στρατός και το ΑΚΡ
Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ εξασφάλιζαν τη νομιμοφροσύνη της Τουρκίας στα θέματα της εξωτερικής της πολιτικής και του γεωπολιτικού της προσανατολισμού κυρίως μέσα από τις σχέσεις που διατηρούσαν με τα στελέχη των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ). Σε περιπτώσεις δε που οι πολιτικοί επιχείρησαν να αλλάξουν τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της Τουρκίας, όπως για παράδειγμα ο Μεντερές, ο στρατός επενέβη με πραξικοπήματα (1960, 1971, 1980) και η Τουρκία παρέμεινε νομιμόφρων και νομοταγής στις επιταγές του ΝΑΤΟ και της Ουάσινγκτον.
Με την επιχείρηση «Αλεπού της Ερήμου», οι ΗΠΑ επιχείρησαν να εμπλέξουν την Τουρκία στο Κουρδικό, προτείνοντας στον Τουρκικό Στρατό να εισβάλει και να καταλάβει το Βόρειο Ιράκ. Ήταν η πρώτη φορά που οι Τούρκοι στρατηγοί άρχισαν να υποπτεύονται ότι η σχέση τους με τις ΗΠΑ τούς οδηγεί σε δύσβατα μονοπάτια, τα οποία θα οδηγούσαν στη διάλυση της ίδιας τους της χώρας. Και αυτό γιατί η Ουάσινγκτον πρότεινε στην Άγκυρα να καταλάβει τα παλιά οθωμανικά σαντζάκια του Κιρκούκ και της Μοσούλης, που κατοικούνται στην πλειοψηφία τους από Κούρδους, ανοίγοντας ένα κεφάλαιο που σε κάθε περίπτωση δεν θα έκλεινε ανώδυνα για την Τουρκία.
Οι ενστάσεις αυτές οδήγησαν τους Τούρκους στρατηγούς στην απόφαση να αρνηθούν την αμερικανική πρόταση. Όταν δε ο Οζάλ πίεσε τον τότε αρχηγό ΓΕΕΘΑ Τορουμτάι, εκείνος υπέβαλε την παραίτησή του. Η δεκαετία του 1990 πέρασε με αντεγκλήσεις μεταξύ παραγόντων των ΗΠΑ και Τούρκων στρατιωτικών πάνω συγκεκριμένο ζήτημα. Οι ΗΠΑ ζητούσαν επίμονα από την Τουρκία να συμμετέχει ενεργά σε μια ενδεχόμενη επιχείρηση ανατροπής του Σαντάμ Χουσεΐν και να αναγνωρίσει de facto το αυτόνομο κουρδικό κράτος του Βορείου Ιράκ, το οποίο, μετά τη Συμφωνία της Ουάσινγκτον που υπέγραψαν οι Μπαρζανί, Ταλαμπανί και Μαντλίν Ολπμπράιτ, τον Σεπτέμβριο του 1998, άρχισε να ισχυροποιείται και να αποκτά τις βασικές δομές για την αυτόνομη λειτουργία του.
Η κατάσταση αυτή αύξησε ακόμα περισσότερο την καχυποψία των Τούρκων στρατηγών απέναντι στην Ουάσινγκτον, η οποία ήδη άρχισε να αναζητεί εναλλακτικές λύσεις ανάμεσα στους πολιτικούς αυτήν τη φορά, αφού οι στρατηγοί δεν ήταν πλέον αξιόπιστοι συνομιλητές τους. Η εναλλακτική λύση βρέθηκε στο πρόσωπο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος δήλωνε στους Αμερικανούς συνομιλητές του αποφασισμένος να αποσκιρτήσει από την επιρροή του ριζοσπαστικού ισλαμιστή Νετζμετίν Ερμπακάν και να ιδρύσει δικό του κόμμα, πιο μετριοπαθές και πολύ κοντά στις θέσεις του θρησκευτικού ηγέτη Φετουλάχ Γκιουλέν, που κατέφυγε στις ΗΠΑ από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 «διά λόγους υγείας». Έτσι γεννήθηκε το ΑΚΡ.

Οι απόπειρες αλλαγής γεωπολιτικού προσανατολισμού της Τουρκίας
Στις αρχές της νέας χιλιετίας και όσο προχωρούσαν τα σχέδια των ΗΠΑ για ανατροπή του Σαντάμ και αναβάθμιση του αυτόνομου κουρδικού κράτους στο Βόρειο Ιράκ, το στρατιωτικό κατεστημένο της Άγκυρας άρχισε να μιλά για ανάγκη αλλαγής γεωπολιτικού προσανατολισμού Τουρκίας, αφού ο μονομερής εναγκαλισμός με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, σύμφωνα με την άποψή τους, θα οδηγούσε την Τουρκία νομοτελειακά στο διαμελισμό.
Ο προβληματισμός αυτός εκφράστηκε πολλές φορές με δηλώσεις, με αποκορύφωμα τη δήλωση του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ), στρατηγού Τουνσέρ Κιλίντς, σε Συμπόσιο της Διοίκησης Ακαδημιών Πολέμου (2002), όπου ο πανίσχυρος στρατηγός είπε τα εξής: «Και η Ρωσία είναι απομονωμένη. Πιστεύω ότι ανεξάρτητα από τις αντιδράσεις των ΗΠΑ θα πρέπει να προβούμε σε νέες αναζητήσεις για συμμαχίες σε μια περιοχή, στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται η Ρωσία και το Ιράν» (Συμπόσιο Διοίκησης Ακαδημιών Πολέμου, 7 Μαρτίου 2002).
Ήταν πλέον προφανές ότι ήταν σε εξέλιξη ένας υπόγειος πόλεμος μεταξύ των παλαιών καλών φίλων στην Ουάσινγκτον και την Άγκυρα. Οι Τούρκοι στρατηγοί είχαν μπει σε ένα δρόμο αναζήτησης νέων γεωπολιτικών φίλων και επιλογών.
Λίγους μήνες μετά τη δήλωση του στρατηγού Κιλίντς, το Νοέμβριο του ιδίου έτους, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης κατήγαγε σημαντικότατη νίκη στις εκλογές και σχημάτισε την κυβέρνηση Γκιουλ, αφού ο Ερντογάν δεν εξελέγη βουλευτής, λόγω υφιστάμενης απαγόρευσης.
Τον Μάρτιο του 2003 οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας έφθασαν σε σημείο ρήξης, όταν το τουρκικό Κοινοβούλιο, έπειτα από ανοιχτή παρέμβαση του Τούρκου ΓΕΕΘΑ, δεν ενέκρινε τη συμφωνία με βάση την οποία ο στρατός των ΗΠΑ θα χρησιμοποιούσε το έδαφος της Τουρκίας για να ανοίξει το βόρειο μέτωπο στο Ιράκ. Λίγες μέρες μετά, μέσω κάποιας νομικίστικης φόρμουλας που εφευρέθηκε, εκλέγεται βουλευτής ο Ερντογάν και στις 14 Μαρτίου αναλαμβάνει τα ηνία της κυβέρνησης, ανοίγοντας μια νέα σελίδα στις γεωπολιτικές αναζητήσεις της Άγκυρας.

Η νέα γεωπολιτική στρατηγική της Τουρκίας
Όπως εξηγήσαμε παραπάνω, ο κύριος λόγος για τον οποίο διερράγησαν οι σχέσεις ΗΠΑ-Στρατηγών και ενισχύθηκαν οι σχέσεις ΗΠΑ-Ερντογάν είναι η εμμονή της Ουάσινγκτον να εμπλέξει την Τουρκία στο Βόρειο Ιράκ και να την αναγκάσει να αναγνωρίσει το αυτόνομο κουρδικό κράτος του προέδρου Μεσούτ Μπαρζανί, το οποίο, σημειωτέον, δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς διέξοδο στη θάλασσα. Άρα, ένα από τα κύρια μελήματα της νέας κυβέρνησης Ερντογάν ήταν από τη μια πλευρά να εξουδετερωθούν οι αντιστάσεις των στρατηγών στην προσέγγιση με το κουρδικό κράτος του Βορείου Ιράκ και από την άλλη να εξουδετερωθεί το εσωτερικό κουρδικό μέτωπο που απειλεί τη συνοχή και την ενότητα της Τουρκίας. Το τελικό ζητούμενο ήταν –και συνεχίζει να είναι– το εξής:
Να υλοποιήσει τις υποσχέσεις που έδωσε ο Ερντογάν και το ΑΚΡ στις ΗΠΑ για το Βόρειο Ιράκ, χωρίς να κινδυνεύει η εσωτερική συνοχή και η ακεραιότητα της Τουρκίας.
Με βάση το ζητούμενο αυτό χάραξε η Τουρκία τη νέα γεωπολιτική της στρατηγική, η οποία συνίσταται σε γενικές γραμμές στα εξής:
Ενίσχυση των δεσμών με τον μουσουλμανικό κόσμο, με σκοπό την ενίσχυση του πολιτικού βάρους και της διεθνούς θέσης της χώρας.
Ενίσχυση των σχέσεων με τον αραβικό κόσμο, με σκοπό τη δημιουργία οικονομικών δεσμών που θα ισχυροποιήσουν την τουρκική οικονομία.
Ενίσχυση των εμπορικών σχέσεων της Τουρκίας με τη Ρωσία και με άλλες χώρες που διαθέτουν μεγάλες αγορές, με σκοπό τη δημιουργία οικονομικών δεσμών που θα ισχυροποιήσουν την τουρκική οικονομία.
Ενίσχυση της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας με τελικό στόχο την είσοδό της στην ΕΕ, χωρίς να αποδεχτεί η Άγκυρα το ευρωπαϊκό κεκτημένο σε τομείς που θίγουν το εθνικό κράτος και τα «ζωτικά» συμφέροντα της Τουρκίας, με σκοπό να αφαιρεθεί από Ελλάδα και Κύπρο το στρατηγικό πλεονέκτημα της συμμετοχής σε έναν πανίσχυρο διεθνή οργανισμό που δεν συμμετέχει η ίδια.
Υιοθέτηση πολιτικής μηδενικών προβλημάτων με τις γειτονικές προς την Τουρκία χώρες, χωρίς την παραμικρή υποχώρηση από τις παραδοσιακές θέσεις της απέναντι στις χώρες αυτές.

Το σκεπτικό της πολιτικής των μηδενικών προβλημάτων
Αυτό έχει δυο βασικά σκέλη:
Το πρώτο αφορά το ρόλο του στρατού. Τα προβλήματα στις σχέσεις της Τουρκίας με τις περισσότερες γειτονικές χώρες είναι προβλήματα εθνικής ασφάλειας, τα οποία όσο υφίστανται και βρίσκονται στην επιφάνεια αναδεικνύουν το ρόλο του στρατού. Η πολιτική μηδενικών προβλημάτων καθιστά πιο εύκολο τον εγκλεισμό του στρατού στα στρατόπεδα και την αποκλειστική ενασχόλησή του με τα υπηρεσιακά καθήκοντα, βασική επιδίωξη του Ερντογάν και του ΑΚΡ στον αγώνα εξουσίας που δίνει με τους στρατηγούς.
Το δεύτερο σκέλος σχετίζεται με το Κουρδικό. Η πολιτική μηδενικών προβλημάτων, αν μη τι άλλο, δημιουργεί ένα καλό κλίμα με τις γειτονικές χώρες, οι οποίες, για να μην το διαταράξουν, κρατούν αποστάσεις από το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, αφήνοντας απερίσπαστη την Τουρκία στην αντιμετώπισή του με τα «παραδοσιακά» τουρκικά μέσα. Επίσης, η πολιτική αυτή, δίνει τη δυνατότητα στην Άγκυρα να συνεργαστεί πάνω στην αντιμετώπιση του Κουρδικού με την Τεχεράνη και τη Δαμασκό, οι οποίες έχουν και αυτές με τη σειρά τους το δικό τους πρόβλημα με τους κουρδικούς πληθυσμούς που κατοικούν στα εδάφη τους.

Συμπεράσματα
Η Τουρκία βιώνει μια πολύ σημαντική αλλαγή στο εσωτερικό της, αφού η ευθύνη του σχεδιασμού και της άσκησης της πολιτικής φεύγει από τα χέρια των στρατηγών και περνάει σταδιακά στα χέρια των πολιτικών και συγκεκριμένα των «μετριοπαθών» ισλαμιστών του Ερντογάν και του ΑΚΡ. Ο βασικός γεωπολιτικός προσανατολισμός της Τουρκίας παραμένει προσηλωμένος στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ, παρά τα ανοίγματα που επιχειρεί η Τουρκία προς άλλες κατευθύνσεις, τα οποία κατά την άποψή μας δεν είναι στρατηγικού χαρακτήρα. Η Τουρκία ασκεί μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, δίνοντας βαρύτητα στην ισλαμική της ταυτότητα και την ενίσχυση των εξαγωγών και των οικονομικών της δραστηριοτήτων στο εξωτερικό. Και οι δυο παράγοντες, το Ισλάμ και το αυξανόμενο οικονομικό μέγεθος της Τουρκίας, αξίζουν της συνεχούς προσοχής και ανάλυσης από την πλευρά της Ελλάδας, αφού οι παράγοντες αυτοί είναι σε θέση να επηρεάσουν ζητήματα που άπτονται των εθνικών μας συμφερόντων (Κύπρος, Θράκη, Αιγαίο κ.λπ.). Η εξωστρέφεια και η πολυμέρεια που χαρακτηρίζει τη νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, αυτό που επιχειρείται να παρουσιαστεί ως νέα γεωπολιτική στρατηγική της Άγκυρας, έχει μια πολύ σημαντική πτυχή: προσπαθεί να δημιουργήσει συνθήκες για να ξεπεράσει όσο γίνεται πιο ανώδυνα τη σκόπελο του κουρδικού ζητήματος, ενώ ταυτόχρονα γίνεται προσπάθεια να μη θιγούν τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ουάσινγκτον.
Τέλος, η αποδοχή από την πλευρά της κυβέρνησης Ερντογάν της πολιτικής των ΗΠΑ στο Βόρειο Ιράκ και το Κουρδικό δίνει στην Τουρκία τη δυνατότητα, τουλάχιστον θεωρητικά, να ζητήσει αντιπαροχές στην Κύπρο, τη Θράκη και στο Αιγαίο. Και στο σημείο αυτό ακριβώς απαιτείται πολύ προσεκτικός σχεδιασμός και ετοιμότητα από την πλευρά της Αθήνας και της Λευκωσίας και εθνική εγρήγορση σε επίπεδο λαού, σε Ελλάδα και Κύπρο.

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Στρατιωτική Ισορροπία και Γεωπολιτική, Δεκέμβριος 2010

Read more...

Το ζήτημα της αποστρατικοποίησης των νήσων του Αιγαίου και η τουρκική απειλή


Μία προσεκτική παρατήρηση στον χάρτη της γεωγραφικής θέσης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, αλλά και γενικότερα της γεωπολιτικής θέσης των δύο χωρών, είναι κάτι παραπάνω από επαρκής για να κατανοήσουμε τους λόγους που η τουρκική διπλωματία διεκδικεί την αποστρατικοποίηση των νησιών, αλλά κυρίως να αντιληφθούμε την στρατιωτική απειλή που ελλοχεύει για τα νησιά μας και ακολούθως για την ενδοχώρα. Σε ενδεχόμενη ελληνοτουρκική σύρραξη, το κύριο θέατρο των επιχειρήσεων θα είναι ο ευρύτερος χώρος του Αιγαίου και δευτερευόντως η Θράκη και η Κύπρος. Και αυτό, διότι η γεωγραφική θέση εν προκειμένω, ορίζει αναπόφευκτα το πεδίο όπου θα κριθεί ο πόλεμος, ακόμα κι αν η Ελλάδα είχε αποφασίσει να κρατήσει για τον εαυτό της τον ρόλο του επιτιθέμενου. Επίσης, η περιορισμένη διάρκεια των εχθροπραξιών που επιτείνει τον στόχο για την όσο το δυνατόν ταχύτερη δημιουργία τετελεσμένων, καθώς και η στρατηγική σημασία του Αιγαίου Πελάγους για την Τουρκία, προεξοφλούν το πεδίο όπου θα διεξαχθεί και κριθεί η έκβαση του ελληνοτουρκικού πολέμου.

Γεωστρατηγικά, η Ελλάς έχει να αντιμετωπίσει ένα σημαντικό συγκριτικό μειονέκτημα. Η Τουρκία αποτελείται κατά 97% από μία συμπαγή γεωγραφική ενότητα μήκους έως και 1500 χλμ, ενώ μόλις 3% της συνολικής της επικράτειας διαχωρίζεται από τον γεωγραφικό αυτό κορμό (Αν. Θράκη, Ίμβρος, Τένεδος). Απέναντι σ’ αυτόν τον ολότμητο όγκο, η Ελλάδα αντιπαραβάλλει το Αν. Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα, δηλαδή, χιλιάδες νησιά (κατοικημένα και μη), νησίδες και βραχονησίδες όπου απέχουν κυριολεκτικά ελάχιστα από τη μικρασιατική ακτή και εκατοντάδες χλμ από την ελληνική ενδοχώρα. Το συγκριτικό μειονέκτημα της Ελλάδας έγκειται σ’ αυτήν ακριβώς την κατάτμηση της επικράτειάς της και στην αναγκαιότητα να υπερασπίσει αποτελεσματικά χιλιάδες «κομμάτια γης» με περιορισμένο έως ελάχιστο στρατηγικό βάθος και δυνατότητα ελιγμών. Επιπροσθέτως, η μορφή του σύγχρονου πολέμου -δικτυοκεντρικές, πληροφοριακές, ηλεκτρονικές και ταχυκίνητες-αεροναυτικές επιχειρήσεις-, και δη του επαπειλούμενου ελληνοτουρκικού, επιτείνει ως επί το πλείστον αυτό το γεωγραφικό μειονέκτημα.

Η γεωγραφική συνιστώσα, όμως, επιδράει καθοριστικά και στα επιτελικά σχέδια των δύο χωρών. Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη το τακτικό της πλεονέκτημα -εγγύτητα στους στόχους, κατάτμηση των εχθρικών δυνάμεων και ασφαλής υποστήριξη από την ενδοχώρα- και πιθανότατα την πρωτοβουλία του πρώτου μαζικού πλήγματος, θα προσπαθήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα καθ’ όλο το μήκος του Αιγαίου, επιδιώκοντας αρχικά τον κατακερματισμό των ελληνικών δυνάμεων και κατόπιν τη συγκέντρωση μεγάλου όγκου και ισχύς πυρός στα σημεία-στόχους, ώστε να καταστεί ιδιαίτερα πιθανή και ταχεία η κατάληψη ελληνικών νησιών.

Πρώτα απ’ όλα, όμως, οι τουρκικές Ε.Δ. θα φροντίσουν να αμβλύνουν το δικό τους τακτικό μειονέκτημα, που δεν είναι άλλο από την έγκαιρη έξοδο του στόλου τους από τους ναυστάθμους και την πλεονεκτική ανάπτυξή του στις θαλάσσιες οδούς του Αιγαίου. Το ιδιότυπο καθεστώς του Αιγαίου με την ύπαρξη διεθνών χωρικών υδάτων ανάμεσα στα ελληνικά νησιά επιτρέπει στο TDK την έξοδό του στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο και το ναυτικό αποκλεισμό ελληνικών νησιών, καθοριστικής σημασίας παράγοντα για την απομόνωση νησιών και θαλάσσιων χώρων (εδώ ακριβώς έγκειται και η κύρια αμυντική συνδρομή της άσκησης του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ.).

Ο αποκλεισμός των νησιών, όμως, προϋποθέτει πέραν του ελέγχου των θαλάσσιων οδών, την αεροπορική υπεροχή στην περιοχή-στόχο, καθώς και τον τοπικό αποκλεισμό των επικοινωνιών, ώστε να νεκρώσει η παροχή υποστήριξης και πληροφοριών προς και από τη στοχευθείσα περιοχή. Ακόμα κι αν η μάχη στους αιθέρες για την αεροπορική υπεροχή παραμένει αμφίβολη, η ΤΗΚ θα επιδιώξει την τοπική αεροπορική υπεροχή στις επιλεχθείσες περιοχές εμπλέκοντας αυξημένο αριθμό μαχητικών.

Την απομόνωση των νησιών θα ακολουθήσουν σφοδροί αεροπορικοί βομβαρδισμοί και εκτεταμένη χρήση Πυροβολικού από τα τουρκικά παράλια, ώστε ν’ ανοίξει ο δρόμος για συνδυασμένες αποβατικές επιχειρήσεις δια αέρος και θαλάσσης. Ο Τoυρκικός Στρατός έχει καταβάλλει φιλόδοξες προσπάθειες τα τελευταία χρόνια για τη δημιουργία ενός πολύ ισχυρού Πυροβολικού Μάχης. Θανάσιμη απειλή για τα νησιά μας αποτελούν οι κινεζικής κατασκευής πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών WS-1, ο τακτικός βαλλιστικός πύραυλος επιφανείας-επιφανείας B611 βεληνεκούς 150 χλμ., oι Πολλαπλοί Εκτοξευτές Πυραύλων (ΠΕΠ) MLRS με τους πυραύλους ATACMS, αλλά και οι τουρκικής κατασκευής ΠΕΠ T-122 και TR-107.

Καθοριστικό ρόλο στις επιχειρήσεις κατάληψης των νησιών θα διαδραματίσουν τα ελικόπτερα -επιθετικά και μεταφορικά- και οι ειδικές δυνάμεις. Το περιβάλλον του Αιγαίου είναι ιδανικό για τη διεξαγωγή αεροκίνητων και αεραποβατικών επιχειρήσεων με τη χρήση επίλεκτων δυνάμεων, σκοπός των οποίων θα είναι η δημιουργία αεροπρογεφυρωμάτων στα μετόπισθεν της νησιωτικής άμυνας, ενώ αν πρόκειται για κάποιο μικρό νησί η αεραποβατική επιχείρηση μπορεί να στοχεύει και στην κατάληψή του. Η δυνατότητα του κάθετου ελιγμού που προσφέρει η χρήση των ελικοπτέρων καθίσταται ιδιαίτερα αποτελεσματική στα νησιωτικά περιβάλλοντα, κάτι που θα εκμεταλλευθεί φυσικά ο αντίπαλος. Προς αυτόν τον σκοπό, οι τουρκικές Ε.Δ. διαθέτουν έναν μεγάλο και σύγχρονο στόλο μεταφορικών και επιθετικών που αναμένεται να χρησιμοποιηθούν κατά κόρον σε όλα τα στάδια της εισβολής.

Κρίσιμος αναμένεται να είναι και ο ρόλος των Ειδικών Δυνάμεων στο θέατρο του Αιγαίου. Η εγγύτητα των τουρκικών ακτών επιτρέπει τη διενέργεια ειδικών επιχειρήσεων δια αέρος και θαλάσσης και μάλιστα με την ευχέρεια πολλαπλών εναλλακτικών τρόπων κρούσης. Βασικοί στόχοι των τουρκικών ειδικών δυνάμεων θα είναι η προετοιμασία του εδάφους πριν την απόβαση, η διενέργεια δολιοφθορών σε σημαντικούς στόχους όπως σταθμούς επικοινωνίας και ραντάρ, μονάδες Πυροβολικού, αεροδρόμια, λιμένες, οδικές αρτηρίες, καθώς και η διενέργεια ψυχολογικών επιχειρήσεων ώστε να δημιουργηθεί μία ζοφερή κατάσταση για τους αμυνόμενους.

EΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΤΡΟΠΗ

Ποια, όμως πρέπει να είναι η ελληνική αντίδραση; Θα αποτελούσε μέγα στρατηγικό λάθος η αυτοπαγίδευση των ελληνικών δυνάμεων στα γεωστρατηγικά μειονεκτήματα της περιοχής, επιδιώκοντας μόνο την «άμυνα επί του πατρίου εδάφους». Η κρίση των Ιμίων κατέδειξε δραματικά ότι η πολιτική ηγεσία συγχέει τον «αμυντικό χαρακτήρα» του πολέμου με την «αμυντική διεξαγωγή» του. Άλλο η αμυντική στρατηγική ως πολιτική επιλογή και άλλο η αμυντική στρατηγική ως πολεμική επιλογή. Το πρώτο δεν συνεπάγεται το δεύτερο, ενώ η υιοθέτηση του δευτέρου οδηγεί επ’ ακριβώς σε συντριπτική ήττα.

Η Ελλάδα πρέπει να απαγκιστρωθεί από αμυντικοπαθείς λογικές και «ισοδύναμα τετελεσμένα». Ο μόνος τρόπος να κερδιθεί ο πόλεμος από τον αμυνόμενο είναι η επίθεση. Επίθεση σφοδρή, ενιαία και ολοκληρωτική. Η άμυνα επί των σημείων, προϋποθέτει σαφή ποιοτική και ποσοτική υπεροχή, κάτι που φυσικά δεν ισχύει στην περίπτωσή μας. Ο στόχος των ελληνικών Ε.Δ. πρέπει να είναι η έγκαιρη συντριβή του στρατιωτικού δυναμικού του εχθρού, το καίριο πλήγμα στις παραγωγικές δυνατότητές του που ως επί το πλείστον συγκεντρώνονται στη δυτική Τουρκία και που θα παραλύσει την χώρα για πολλά χρόνια και τέλος η κατάκτηση εδαφών στο ευνοϊκό για ‘μας μέτωπο της Θράκης ως αντιστάθμισμα της πιθανής απώλειας ελληνικών νησιών. Η προάσπιση ακατοίκητων νησιών και βραχονησίδων πρέπει να περάσει σε δευτερεύουσα μοίρα.

Ωστόσο, η χώρα μας πρέπει πάση θυσία να προασπίσει τα νησιά του Αν. Αιγαίου που έχουν τεράστια στρατηγική αξία. Και επειδή ο καλύτερος τρόπος να υπερασπιστείς έναν χώρο είναι να μην πολεμήσεις πάνω σ’ αυτόν, πρέπει οπωσδήποτε να αποφευχθεί κάθε σκέψη περί αμυντικής τακτικής. Οι ΕΕΔ οφείλουν να αντιληφθούν έγκαιρα την απειλή μέσω της δημιουργίας ενός εκτεταμένου και ισχυρού δικτύου πληροφοριών (δορυφόροι, επίγεια και εναέρια ραντάρ, μυστικές υπηρεσίες) και να αντιμετωπίσουν κάθε αποβατική επιχείρηση εν τη γενέση της. Προς αυτόν τον σκοπό πρέπει να ενισχυθούν περαιτέρω οι δυνάμεις Πυροβολικού με σύγχρονα ραντάρ, πυραύλους επιφανείας-επιφανείας μεγάλου βεληνεκούς για καταστροφικά πλήγματα στην τουρκική ενδοχώρα, σύγχρονα ΠΕΠ και αυτοκινούμενα πυροβόλα. Επίσης, καθοριστικό ρόλο θα διαδραματίσουν τα επιθετικά ελικόπτερα για την προσβολή της αποβατικής επιχείρησης εν πλω, αλλά και τα μεταφορικά ελικόπτερα για την ενίσχυση των αμυνομένων. Η συμβολή της Π.Α. είναι το κλειδί για την αποτροπή της εισβολής, όμως, τις πρώτες ώρες των εχθροπραξιών δεν είναι καθόλου βέβαιη η επαρκής συνδρομή της στις επίγειες και ναυτικές δυνάμεις. Έτσι προκύπτει η ανάγκη δημιουργίας ναυτικής αεροπορίας, αλλά και ανάγκη εφαρμογής παλλαϊκής άμυνας.

Η επιτυχής διεξαγωγή του πολέμου στο δύσκολο περιβάλλον του Αιγαίου έναντι ενός ισχυρού και αποφασισμένου αντιπάλου αποτελεί πραγματικά ηράκλειο άθλο για τις ΕΔ. Η ενδελεχής μελέτη της απειλής και η σοβαρή προετοιμασία εν καιρώ ειρήνης, καθώς και η ευφυής στρατηγική εν καιρώ πολέμου είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να μην ξαναζήσει ο Ελληνισμός μία νέα εθνική τραγωδία.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Το ζήτημα της αποστρατικοποίησης των νήσων του Αιγαίου, αποτελεί άλλη μία ψηφίδα στο μωσαϊκό, άλλο ένα βήμα προς τον στρατηγικό στόχο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Ο στόχος δεν είναι άλλος παρά η κατάκτηση του μισού Αιγαίου από τους «προαιώνιους» εχθρούς και η οικονομική και ενεργειακή εκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων, του φυσικού αερίου και των πολύτιμων μεταλλευμάτων που κρύβει το Αιγαίο Πέλαγος. Η ολική αμφισβήτηση του παρόντος status quo μέσω της αμφισβήτησης εναέριου, θαλάσσιου και χερσαίου χώρου για το σχηματισμό μιας ουδέτερης ζώνης (no man’s buffer zone) είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για την επίτευξη του αντικειμενικού σκοπού.

Κάθε διεκδίκηση της Άγκυρας πρέπει να λογίζεται ως άλλος ένας επιμέρους στόχος και κάθε νίκη της στη διπλωματική σκακιέρα ως άλλη μία αφορμή για εντατικοποίηση της τουρκικής επεκτατικότητας εις βάρος της Ελλάδας.

Η αποδοχή εκ μέρους μας «εκκρεμουσών συνοριακών διαφορών» με την Τουρκία αποτελεί στρατηγικό σφάλμα της εξωτερικής μας πολιτικής, ακριβώς επειδή προσφέραμε έτσι τη δυνατότητα στην τουρκική διπλωματία να νομιμοποιήσει τις διεκδικήσεις της στα μάτια της διεθνούς κοινότητας.

Μία διαπραγμάτευση για το στρατιωτικό καθεστώς των νήσων θα αποτελέσει άλλο ένα στρατηγικό σφάλμα της ελληνικής διπλωματίας, ενώ το ενδεχόμενο μερικής ή ολικής αποστρατικοποίησης των ακριτικών νησιών μας θα ανοίξει ουσιαστικά τη σύγχρονη κερκόπορτα του Ελληνισμού, αυτήν τη φορά για την άλωση του Αιγαίου.

Εν κατακλείδι, κάθε εξέταση του ζητήματος της αποστρατικοποίησης των νήσων, οφείλει να λαμβάνει υπ’ όψιν δύο κρίσιμους παραμέτρους: πρώτον, την επιδίωξη των διεθνών συμφερόντων και της Άγκυρας για την εκμετάλλευση του πλούτου του Αιγαίου και τον γεωπολιτικό έλεγχό του, δεύτερον, την ικανότητα και αποφασιστικότητα της Τουρκίας για στρατιωτική επέμβαση και κατάληψη ελληνικών νησιών.

Ο ελληνικός λαός και η ηγεσία του, λοιπόν, οφείλουν να αποφασίσουν εάν επιθυμούν οι επόμενες γενεές να απολαμβάνουν ένα Αιγαίο ελληνικό και εκμεταλλεύσιμο οικονομικά από την πατρίδα μας ή εάν προτιμούν το μοίρασμα και τη συνεκμετάλλευση.

Δημήτριος Κουλουμπής

Read more...

Ελικόπτερα του ΠΝ κυνηγούσαν επί 7 ώρες "άγνωστο" υποβρύχιο βόρεια της Κέας;


Υποβρύχιο αγνώστου ταυτότητος, το οποίο εικάζεται ότι ήταν ένα από τα δύο τουρκικά που επί τρεις ημέρες "κυκλοφορούν" βόρεια της Άνδρου και νότια της Σκύρου ( το ένα μάλλον είναι το 209/1200 S-352 TCG DOLUNAY) , "αναχαίτισαν" σήμερα τα ξημερώματα με συνδυασμένη επιχείρηση τέσσερα ελικόπτερα S-70, σύμφωνα με πληροφορίες του defencenet.gr από πηγές του ΓΕΝ, 5 μίλια βόρεια της Άνδρου. Το ΓΕΕΘΑ επιβεβαιώνει την ύπαρξη των τουρκικών υποβρυχίων στην περιοχή βόρεια της Άνδρου, αλλά δεν επιβεβαιώνει το συμβάν στην Κέα. Οι πηγές πάντως που μεταδίδουν την σχετική πληροφορία είναι έγκυρες, αλλά όπως προείπαμε δεν υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση. Το κυνήγι του άγνωστου υποβρυχίου ξεκίνησε χθες το πρωί και διήρκεσε μέχρι το απόγευμα.

Πιο συγκεκριμένα δύο ελικόπτερα S-70 B-6 Aegean Hawk τα οποία βρίσκονταν σε αποστολή ρουτίνας συντήρησης επιχειρησιακής εκπαίδευσης εντόπισαν τυχαία με το ραντάρ τους το ίχνος του περισκοπίου αγνώστου υποβρυχίου. Όντως επιβεβαιώθηκε ότι χθες τις ίδιες ώρες πέταξαν δύο τέτοια ελικόπτερα σε ανάλογη αποστολή τις ίδιες ακριβώς ώρες που ανεφέρεται ότι έγινε το συμβάν σε αυτή την περιοχή.

Στη συνέχεια μόλις το υποβρύχιο αντελήφθη την παρουσία των ελληνικών ελικοπτέρων καταδύθηκε προσπαθώντας να διαφύγει από την περιοχή με αποτέλεσμα τα ελικόπτερα να ρίξουν το ποντιζόμενο σόναρ έτσι ώστε να συνεχίσουν την παρακολούθηση του στίγματος.

Το κυνηγητό αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα και στην περιοχή έσπευσαν τα δύο ιδίου τύπου ελικόπτερα επιφυλακής από την βάση στο Κοτρώνι για να αντικαταστήσουν τα δύο πρώτα που ήδη επιχειρούσαν. Η καταδίωξη συνεχίστηκε μέχρι τα χαράματα με συνολική διάρκεια τεσσάρων ωρών.

Το συγκεκριμένο γεγονός, αν όντως υπήρξε στην έκταση που αναφέρεται, κάθε άλλο παρά θεωρείται σύνηθες ενώ θα μπορούσε να θεωρηθεί ως επιθετική ενέργεια καθότι το υποβρύχιο βρισκόταν σε κατάδυση ενώ οι διεθνείς κανονισμοί προβλέπουν να είναι σε ανάδυση.

Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχει αναγνωριστεί η εθνικότητα του υποβρυχίου.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Η Havelsan παρέδωσε στο Πακιστάν το πρώτο σύστημα δοκιμών και εκπαιδεύσης ηλεκτρονικού πολέμου


Η τουρκική εταιρεία Havelsan παρέδωσε σε επίσημη τελετή στο Πακιστάν το πρώτο σύστημα δοκιμών ηλεκτρονικού πολέμου και εκπαιδεύσεως (EWTTR) το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση των πιλότων της Αεροπορίας της χώρας. Αν και το σύστημα είχε παραδοθεί στις αρχές Ιουλίου του 2010, χρειάστηκαν αρκετοί μήνες δοκιμών για να μπορέσει το σύστημα να γίνει αποδεκτό από τις Ένοπλες Δυνάμεις του Πακιστάν.

Μετά από την επίσημη αποδοχή του συστήματος ξεκίνησε ουσιαστικά και η περίοδος της εγγύησης που δίνει η εταιρεία για το σύστημα. Το EWTTR παρέχει τη δυνατότητα διαμόρφωσης υπό ρεαλιστικές συνθήκες του κατάλληλου επιχειρησιακού περιβάλλοντος για απειλές ηλεκτρονικού πολέμου.

Το προϊόν αποτελεί καθαρά τουρκική σχεδίαση και κατασκευή, χωρίς περιορισμούς από άλλους προμηθευτές. Το σύστημα έχει παραδοθεί στη τουρκική Αεροπορία από το 1999 και χρησιμοποιείται έκτοτε για την εκπαίδευση των πιλότων.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Ξεκίνησε τις θαλάσσιες δοκιμές η νέα κορβέτα της τουρκικής Ακτοφυλακής TCSG Dost SG-701


Τις θαλάσσιες δοκιμές ξεκίνησε η νέα κορβέτα της τουρκικής Ακτοφυλακής TCSG Dost SG-701 η οποία είχε καθελκυστεί στις αρχές του περασμένου Ιουνίου ενώπιον του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν. Το συγκεκριμένο πλοίο μαζί με άλλα τρία ναυπηγούνται στα ναυπηγεία RMK Marine του ομίλου Koc Group, γνωστού για τις θέσεις του περί ελληνοτουρκικής επιχειρηματικής συνεργασίας. Το πλοίο είχε παραδοθεί στην τουρκική Ακτοφυλακή το Σεπτέμβριο του 2011.

Τα τέσσερα αυτά πλοία ναυπηγούνται με στόχο η Τουρκία να αποκτήσει δυνατότητες Έρευνας και Διάσωσης ακόμα και στη μέση του Αιγαίου, όχι μόνο λόγω του μεγάλου μεγέθους και εκτοπίσματος του πλοίου (89 μέτρα μήκος, 12 μέτρα πλάτος και 1900 τόνους εκτόπισμα) αλλά κυρίως λόγω του οργανικού ελικοπτέρου ΑΒ-412 που αυτό διαθέτει.

Το πλοίο θα διαθέτει ένα πυροβόλο (δύο κάνες) των 40/70 χλστ OTOBREDA Fast Forty και δύο τηλεχειριζόμενες σταθεροποιημένες πλατφόρμες εξοπλισμένες με. πολυβόλα των 12,7 χλστ. και ηλεκτροπτικό αισθητήρα ημέρας/νύκτας. Επιπρόσθετα το πλοίο διαθέτει Σύστημα Διαχείρισης Μάχης εγχώριας κατασκευής, Σύστημα Ελέχγου Πυρός, Ηλεκτροπτικό Σύστημα εγχώριας κατασκευής, Radar έρευνας, Ολοκληρωμένο Σύστημα Επικοινωνιών, ενώ το λογισμικό των συστημάτων που το εξοπλίζουν αναπτύχθηκε από τουρκικές εταιρείες. Το πλήρωμα του αποτελείται από 72 άτομα ενώ μπορεί να φιλοξενήσει 20 ακόμα άτομα.

Το προωστικό σκεύος του νέου πλοίου αποτελείται από δύο κινητήρες ντίζελ MTU 16V1163TB73L συνολικής ισχύος 10400, θα μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα 22 κόμβων, η αυτονομία του φτάνει τα 3000 ν.μ με ταχύτητα 15 κόμβων, ενώ τα εφόδια του φτάνουν για αποστολές διάρκειας 10 ημερών.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read more...

Τα μυστήρια του Ερζερούμ


Του Σταυρου Λυγερου

Για πρώτη φορά επίσκεψη Ελληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία προκάλεσε τόσο αντιφατικές αντιδράσεις. Οσοι είναι θετικά προκατειλημμένοι έναντι του Γιώργου Παπανδρέου επικαλούνται τη στάση του ενώπιον του Ταγίπ Ερντογάν και των Τούρκων πρέσβεων για να αποδείξουν ότι είναι αποτελεσματικός υπερασπιστής των εθνικών συμφερόντων. Αντιθέτως, όσοι είναι αρνητικά προκατειλημμένοι έναντί του, εκφράζουν φόβους για δρομολόγηση μυστικών συμφωνιών. Επικαλούνται αφενός ενδείξεις για ελληνικές υποχωρήσεις στις διεξαγόμενες διαπραγματεύσεις και αφετέρου δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων περί συνεκμετάλλευσης κ.λπ.

Οι ανωτέρω αντιδιαμετρικές θεωρήσεις πηγάζουν βασικά από την ύπαρξη ή μη πολιτικής εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του Παπανδρέου. Στην πραγματικότητα, είναι αδύνατη μια τεκμηριωμένη αξιολόγηση, επειδή μόνο ένας πολύ στενός κύκλος συνεργατών του πρωθυπουργού γνωρίζει το περιεχόμενο των συνομιλιών. Οι δημόσιες δηλώσεις έχουν τη σημασία τους, αλλά μέχρις ενός σημείου.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι δύο ηγέτες έχουν επιλέξει -για τους δικούς του λόγους ο καθένας- να καλλιεργούν τις σχέσεις με συχνές συναντήσεις. Ο Παπανδρέου πιστεύει στην προσωπική διπλωματία και θεωρεί σημαντικό να κρατιέται χαμηλά η θερμοκρασία στο Αιγαίο. Επίσης, είναι διατεθειμένος να προβεί σε κάποιες υποχωρήσεις για να επιλύσει τα υφιστάμενα προβλήματα και να διαμορφώσει φιλικές σχέσεις με την Αγκυρα.

Από την πλευρά του, ο Τούρκος πρωθυπουργός προωθεί την ηγεμονικού χαρακτήρα νεοοθωμανική στρατηγική του με ανοίγματα και τακτικές ήπιας ισχύος. Αποφεύγει τις στρατιωτικού τύπου πιέσεις, κυρίως επειδή αυτό είναι το προνομιακό γήπεδο της κεμαλικής στρατογραφειοκρατίας. Δεν θέλει εντάσεις με την Ελλάδα, επειδή δίνουν πλεονέκτημα στους εσωτερικούς αντιπάλους του. Οπως έχουν αποδείξει τα γεγονότα, όμως, αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι είναι διατεθειμένος να κάνει βήμα πίσω επί της ουσίας των τουρκικών διεκδικήσεων. Επιπροσθέτως, η επίσκεψη Παπανδρέου εξυπηρέτησε και προεκλογικές σκοπιμότητες του Ερντογάν εν όψει των κρίσιμων εκλογών του Ιουνίου στην Τουρκία.

Οπως είναι γνωστό, η επίσκεψη Παπανδρέου παραλίγο να ματαιωθεί την τελευταία στιγμή, λόγω των πτήσεων της τουρκικής αεροπορίας πάνω από ελληνικά νησιά. Υπενθυμίζουμε ότι η Αγκυρα συνήθιζε τέτοιου τύπου προκλήσεις πριν ή και κατά τη διάρκεια ελληνοτουρκικών συναντήσεων υψηλού επιπέδου. Οι προκλήσεις ήταν ένας τρόπος για να δηλώσει την αποφασιστικότητά της, να υπογραμμίσει τις διεκδικήσεις της και να αποκτήσει πολιτικοψυχολογικό πλεονέκτημα.

Επί κυβερνήσεων Ερντογάν, οι παραβιάσεις και άλλες στρατιωτικού τύπου προκλήσεις έχουν αποκτήσει και πρόσθετο σκοπό. Το Γενικό Επιτελείο επιχειρεί εμμέσως να βάλει τρικλοποδιές στη νεοοθωμανική διπλωματία. Από την πλευρά του, ο Παπανδρέου αντέδρασε σωστά στις υπερπτήσεις. Απειλώντας με ματαίωση της επίσκεψής του στο Ερζερούμ, κέρδισε το πολιτικό περιθώριο να πει αυτά που είπε, χωρίς να δυναμιτίσει τις σχέσεις με τον Τούρκο ομόλογό του. Και, βεβαίως, φρόντισε να πουλήσει ακριβά στην ελληνική κοινή γνώμη τη στάση του σε μία περίοδο που έχει ζωτική ανάγκη από πολιτικό κεφάλαιο.

www.kathimerini.gr

Read more...

Η Χίλαρι Κλίντον στη Τουρκία.


Επίσκεψη στην Τουρκία θα πραγματοποιήσει η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Hilary Clinton μέσα στον Φεβρουάριο, σύμφωνα με τη εφημερίδα Zaman. Η Αμερικανίδα υπουργός θα έχει συνομιλίες με τον ομόλογό της Davutoğlu, τον πρόεδρο Gül και τον πρωθυπουργό Erdoğan.
Οι συνομιλίες - κατά την εφημερίδα - θα επικεντρωθούν στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, τις τουρκοισραηλινές σχέσεις το Κυπριακό και τη Μέση Ανατολή. Διπλωματικές πηγές τονίζουν, σύμφωνα με την εφημερίδα, ότι η κ. Clinton αναμένεται να παει στην Τουρκία το πρώτο μισό του Φεβρουαρίου. Θα επισκεφθεί και την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές σκοπός της επίσκεψης είναι η επίλυση των παρεξηγήσεων και η αύξηση των διμερών επαφών.

Read more...

Ερντογάν:"Δεν θα πάρετε ούτε ένα γραμμάριο από τη Κύπρο"!


“Η κ. Μέρκελ πρέπει να ζητήσει συγνώμη από τους Τουρκοκυπρίους” σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έδωσε σήμερα συνέχεια στην ένταση που έχει ανακύψει μεταξύ Άγκυρας και Βερολίνου σχετικά με το Κυπριακό.



Σε ομιλία που έκανε σήμερα στην Άγκυρα, ο Ερντογάν απάντησε για άλλη μια φορά στη Μέρκελ, ενώ έκανε εκτενείς αναφορές στο Κυπριακό με ευθείες βολές εναντίον της ΕΕ, τονίζοντας ότι η καγκελάριος “πρέπει να επανεξετάσει τις ιστορικές της γνώσεις”. 



“Η κ. Μέρκελ εάν κάνει τον κόπο να διαβάσει το βιβλίο του προκατόχου της Γκέρχαρντ Σρέντερ, θα δει ότι ο Σρέντερ διατυπώνει τον ανήθικο τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκαν εναντίον των Τούρκων” είπε και τόνισε ότι “ο Σρέντερ γράφει με ποιο τρόπο δεν τηρήθηκαν οι υποσχέσεις που δόθηκαν στους Τουρκοκύπριους”.



Ο τούρκος πρωθυπουργός είπε ότι μετά τη συνάντηση στο Μπούργκεντσοκ “η ελληνική πλευρά ζήτησε αναβληθεί και τότε είπα στον ΓΓ του ΟΗΕ ότι εμείς θα τηρήσουμε το λόγο μας και τότε ο ΓΓ είπε ότι θα υπογραφεί η συμφωνία”.



“Τα πάντα υπήρχαν στο σχέδιο εκείνο, συμπεριλαμβανομένου το θέματος της αποχώρησης των στρατευμάτων των τουρκικών και των ελληνικών”, είπε ο Ερντογάν και αναφερόμενος στα δημοψηφίσματα του 2004 είπε τα εξής: “η τουρκική πλευρά είπε ναι με 65% και η Ελληνοκυπριακή πλευρά όχι με 75%. Ποιοι τήρησαν το λόγο τους; Οι Τουρκοκύπριοι. Ποιοι δεν τον τήρησαν; Οι Ελληνοκύπριοι. Ποιοι επιβραβεύτηκαν; Οι Ελληνοκύπριοι. Η ΕΕ ακόμη δεν τηρεί την υπόσχεσή της”.



Ο Ερντογάν είπε ότι σχετικά με το όλο θέμα “η έκθεση του Κόφι Ανάν δεν έχει ακόμη δημοσιοποιηθεί. Για ποιο λόγο δεν έχει δημοσιοποιηθεί. Διότι θα υπάρξει κόστος για τους Ελληνοκυπρίους. Στο θέμα αυτό η ΕΕ είναι υπεύθυνη, όπως και ο ΟΗΕ. Επειδή δεν την έχει δημοσιοποιήσει”.



Ο τούρκος πρωθυπουργός κατέληξε λέγοντας τα εξής:



“Εάν μας ζητηθούν πράγματα που δεν περιλαμβάνονται στις συμφωνίες, δεν θα το βρουν. Δεν μπορείτε να πάρετε από μας ούτε ένα γραμμάριο από τη Βόρεια Κύπρο. Εάν λέτε να δεχθούμε ως μέλος την Τουρκία και ως αντάλλαγμα να πάρουμε κάτι από την Κύπρο, δεν θα μπορέσετε. Διότι πάντα λέμε ότι δεν κάνουμε και δεν επιτρέπουμε να γίνει η υπόθεση της Κύπρου αντικείμενο για πολιτική εκμετάλλευση. Αλλά δυστυχώς η ΕΕ, με τη στάση της στο άνοιγμα και το κλείσιμο της κεφαλαίων στις διαπραγματεύσεις, δεν έχει τηρήσει το λόγο της. Προσπαθεί να μας δοκιμάσει με πράγματα που δεν περιλαμβάνονται στο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και προσπαθεί να μας στριμώξει στη γωνία. Κάνετε λάθος”.


Read more...

Ενδεχόμενος Ρωσοτουρκικός πόλεμος με εμπλοκή της Ελλάδας και άλλα...πολεμικά σενάρια


Για ενδεχόμενο Ρωσοτουρκικό πόλεμο και μάλιστα με την αμέριστη εμπλοκή της Ελλάδας, κάνει λόγο η, ευρείας κυκλοφορίας, Ρωσική εφημερίδα» ΠΡΑΒΔΑ». Πρόκειται για έντυπο το οποίο εκφράζει πλήρως το κατεστημένο του «Κρεμλίνου», ενώ σύμφωνα με Ρώσους δημοσιογράφους, «μήλον της έριδος» θα αποτελέσει η Μαύρη Θάλασσα, μέσω της οποίας η Τουρκία εφοδιάζεται με φυσικό αέριο από την Ρωσία. Η ρωσική κυβέρνηση, φαίνεται να δυσανασχετεί από τον τρόπο με τον οποίο κινείται η Άγκυρα στην περιοχή, ενώ «η επιθυμία της Τουρκίας να αυξήσει την επιρροή της είναι έκδηλη». Ο επιθετικός τρόπος με τον οποίο οι Τούρκοι προωθούν τα ενεργειακά τους συμφέροντα, φαίνεται να θορυβεί και να ανησυχεί την Ρωσία και αυτό πάρα τις διμερείς συμφωνίες για αγωγούς.

Οι Ρώσοι έχουν αρχίσει να υποπτεύονται την Τουρκία, η οποία, παραδοσιακά, δεν τηρεί τις υποσχέσεις και τις συμφωνίες της.

Έκπληκτη εμφανίζεται η Ρωσία από τα προαναφερθέντα γεγονότα, αφού κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στη Γεωργία, η Τουρκία τήρησε φιλορωσική στάση, όταν δεν επέτρεψε σε δύο αμερικανικά πλοία με «ανθρωπιστική βοήθεια», να περάσουν τα Στενά.
«Κακό χαμό» προβλέπει η ρωσική εφημερίδα. Πλην του ρωσοτουρκικού πολέμου, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα «θέλει» θερμά επεισόδια μεταξύ Τουρκίας – Βουλγαρίας, δεδομένου του ότι ο Βούλγαρος πρωθυπουργός, Μπόικο Μπορίσοφ, τηρεί «αντιτουρκική» στάση.

Εξάλλου, τα σενάρια μιλούν και για ενδεχόμενο πόλεμο μεταξύ Τουρκίας – Ισραήλ, (σενάρια το οποίο προωθούν και ισλαμικοί κύκλοι στην Τουρκία), στο Λίβανο με εμπλοκή της Συρίας. Παρόλο που η Συρία βρίσκεται σε φάση επαναπροσέγγισης με την Τουρκία, φαίνεται να μπαίνει και αυτή μέσα στη σύγκρουση. Οι Ρώσοι φαίνεται ότι δεν εξαιρούν την Κύπρο, από την γενικότερη ανάφλεξη, την οποία προβλέπουν.

Ο Βλαντιμιρ Πούτιν, από την πλευρά του, αποκαλεί το 2011 ως «μαύρο έτος». Αυτό το στηρίζει στην πρόβλεψη του, για εμφύλιο πόλεμο και εξεγέρσεις στις ΗΠΑ (ίσως να έχει δίκαιο, εάν ληφθεί υπόψη, το αιματηρό γεγονός στην Αριζόνα, που σηματοδότησε τη ριζοσπαστικοποίηση ακραίων συντηρητικών στοιχείων). Η Ρωσία θα επιθυμούσε -και θα βολευόταν, όπως όλα δείχνουν- βεβαίως, οικονομικό κραχ στην Κίνα, δεδομένου του πλεονασματικού εμπορικού ισοζυγίου της χώρας και του χαμηλού κόστους βιομηχανικής παραγωγής.

Παράλληλα με τις ανησυχίες που εκφράζει η «ΠΡΑΒΝΤΑ» για την πολιτική της Άγκυρας, στο προσκήνιο προβάλλει και το θέμα της γενοκτονίας των Αρμενίων του 1915, υπενθυμίζοντας την πολύ στενή σχέση Μόσχας – Ερεβάν. Σε άλλες ρωσικές εφημερίδες εκφράζονται οι φόβοι της Αρμενίας για ενδεχόμενη απώλεια εδαφών, ενώ είναι σαφής η ανησυχία για τον θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ, που έχει, μονομερώς, ανακηρύξει την ανεξαρτησία του.


sigmalive

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Τα πραγματα αγριεύουν ακόμα περισσότερο. Οι Τούρκοι με την δική μας ανοχή έχουν αποθρασυνθεί και πλέον απροκάλυπτα αποκαλούν τις υπερπτήσεις "διεθνές δίκαιο", πουλούν τσαμπουκά σε γειτονικές χώρες σε θέματα μειονοτήτων και ενεγειακής πολιτικής, εξακολουθούν να προάγουν το νεοθωμανισμό, να φανατίζουν και να ανακατεύονται στα εσωτερικά της μειονότητας, να επιχειρούν διείσδυση στη Θράκη με όχημα την ZIRAAT BANK.

Δεν έχουμε ως ιστολόγιο κανένα λόγο, ούτε να αμφισβητήσουμε αλλά, ούτε και να αποδεχτούμε πλήρως το κείμενο της κατά τα άλλα έγκυρης εφημερίδας ΠΡΑΒΔΑ. Το αν τώρα η ρωσική εφημερίδα με το παραπάνω δημοσίευμα επιχειρεί κατ' εντολή του Κρεμλίνου να πιέσει χώρες, όπως η Βουλγαρία και η Ελλάδα για επίσπευση της υλοποίησης της συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξ/πολη, προβάλλοντας τον "μπαμπούλα" της Τουρκίας, δεν είμασε σε θέση να το γνωρίζουμε.

Βέβαια αυτό αποτελεί για εμάς μια πρόκληση, για περαιτέρω έρευνα. Εξ' άλλου όπως έχουμε τονίσει και άλλες φορές είναι και θέμα αξιοπιστίας.

Read more...

Η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας «επηρεάζει» ακόμη το Ισραήλ


Μπορεί οι σχέσεις Ισραήλ – Ελλάδας σε σειρά από τομείς να συσφίγγονται με τρόπο συστηματικό τους τελευταίους μήνες στους τομείς της οικονομία, της τεχνολογίας, της βιομηχανίας και των υποδομών, όπως επίσης και στον στρατιωτικό τομέα, αλλά στο Ισραήλ κύκλοι που δραστηριοποιούνται στον κρίσιμο τομέα της Εθνικής Ασφάλειας της χώρας εκφράζουν τον προβληματισμό τους για την στρατιωτική συνεργασία των δύο κρατών. Πριν από λίγες ημέρες εξάλλου έλαβε χώρα η κοινή Ελληνο-ισραηλινή στρατιωτική άσκηση CSAR στην οποία συμμετείχαν οι αεροπορίες των δύο κρατών.

Συγκεκριμένα η ερευνήτρια του Ινστιτούτου Ερευνών Εθνικής Ασφάλειας Dr. Galia Lindenstrauss εκδηλώνει τον σκεπτικισμό και τον προβληματισμό της για τη διάρρηξη των σχέσεων του Ισραήλ με την Τουρκία και την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων από την πλευρά του Ισραήλ στην Αθήνα. Συγκεκριμένα στο πλαίσιο του προγράμματος «Λωρίδας Ασφαλείας» η Dr. Galia Lindenstrauss σημείωσε ότι «η Τουρκία με 75 εκατομμύρια κατοίκους έναντι μόνο 10 εκατομμυρίων της Ελλάδας είναι μια χώρα πολύ πιο δυνατή από στρατιωτικής πλευράς. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποτελέσει ποτέ πλήρες υποκατάστατο της Τουρκίας». Ωστόσο πρόσθεσε ότι «είναι πολύ φυσικό να απευθυνθεί το Ισραήλ στην Ελλάδα, εφόσον στις εξωτερικές σχέσεις του Ισραήλ δημιουργήθηκε μεγάλο κενό, του οποίου η Ελλάδα θα καλύψει μόνο μέρος» και αλλά εξέφρασε τον προβληματισμό της σημειώνοντας ότι «Ο ελληνικός στρατός δεν έχει συμμετάσχει εδώ και πολλά χρόνια σε ένοπλη σύρραξη και δεν θα έχει ιδιαίτερα πολλά να προσφέρει στις Ισραηλινές Δυνάμεις». Εντούτοις όπως λέει η ίδια «κάθε συνεργασία μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων στρατών έχει να προσφέρει και στις δύο πλευρές».

newscode

Read more...

Δεκατέσσερα αεροσκάφη της τουρκικής Αεροπορίας πραγματοποίησαν σήμερα 5 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ) και 6 παραβάσεις του FIR Αθηνών


Δεκατέσσερα αεροσκάφη της τουρκικής Αεροπορίας πραγματοποίησαν σήμερα 5 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ) και 6 παραβάσεις του FIR Αθηνών. Τα 14 τουρκικά μαχητικά ήταν μοιρασμένα σε δύο σχηματισμούς εκ των οποίων τα 6 έφεραν οπλισμό. Εκτός από τα 14 μαχητικά την παρουσία τους έκαναν και σε δύο μεμονωμένες περιπτώσεις και δύο ελικόπτερα. Η όλη δραστηριότητα εξελίχθηκε στο βόρειο και κεντρικό Αιγαίο.

defencenet

Read more...

Με το δάχτυλο στη σκανδάλη οι Ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις – Οι συγκυρίες στη Τουρκία και οι επερχόμενες εκλογές ευνοούν θερμό επεισόδιο


Του Κώστα Παπαδόπουλου

- Σε κατάσταση αυξημένης ετοιμότητας βρίσκονται οι μονάδες πρώτης γραμμής του Ελληνικού Στρατού σε Εβρο και ανατολικό Αιγαίο, μετά από σχετική απόφαση του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου, υπό το φόβο θερμού επεισοδίου. Η κατάσταση στην Τουρκία τις τε­λευταίες ημέρες είναι τουλάχιστον συγκεχυμένη, καθώς οι στρατηγοί -γνωστοί και ως «γεράκια της Αγκυ­ρας»- πνέουν τα μένεα κατά του Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν μετά την «εντός έδρας» λεκτική επίθεση του Γιώργου Παπανδρέου. Παράλληλα, η σύγκρουση ανάμεσα σε ισλαμιστές και κεμαλιστές έχει κο­ρυφωθεί, ενώ οι εκλογές του προσεχούς Ιουνίου βρίσκονται από τώρα στην επικαιρότητα.


Αποτελεί κοινό μυστικό και δόγμα της γείτονως, πως τα «εσωτερικά προβλήματα, εξάγον­ται με κρίση στο Αιγαίο» και αυτό ακριβώς θέλει να προλάβει η ελληνι­κή στρατιωτική ηγεσία.

Αλλωστε, τα διδάγματα από το περιβόητο σχέδιο «Βαριοπούλα», είναι ακόμα φρέσκα κι αυτό γιατί αποδείχθηκε περίτρανα πως οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις έχουν μελετήσει άριστα την αμυντι­κή διάταξη μας και γνωρίζουν που και πότε να χτυπήσουν.

Ταυτόχρονα το γεγονός πως η Ελλάδα και Ισραήλ έχουν έρθει πιο κοντά το τελευταίο διάστημα με αφορμή τα ενεργειακά ζητήματα στη Μεσόγειο, ενοχλεί ιδιαίτερα την Αγκυρα. Πολιτι­κοί και γεωστρατηγικοί αναλυτές σημειώνουν πως το 2011 είναι μια άκρως επικίνδυνη χρονιά για την ασφάλεια της χώρας σε σχέση με την εξ’ Ανατολών απειλή. Είναι χαρακτη­ριστικό μάλιστα πως κάνουν αναφο­ρές στην κατάσταση που υπήρχε το 2003 στην Τουρκία, καθώς και στην τακτική των στρατιωτικών «τσαμ­πουκάδων», ενώ την ίδια ώρα κυο­φορούνται σημαντικές πολιτικές εξε­λίξεις. Ταυτόχρονα, οι προκλήσεις στον αέρα είναι καθημερινό φαινόμε­νο, ενώ πλέον τείνουν να γίνουν… κα­νόνας και οι βόλτες των «τουρκικών» φρεγατών στο Αιγαίο.

Ειδικές Δυνάμεις

Στο πλαίσιο της κινητοποίησης των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων πρώτης γραμμής, αποφασίστη­κε η αποστολή σε Εβρο και ανατολι­κό Αιγαίο «κάθε μονάδας των Ειδι­κών Δυνάμεων που είναι διαθέσιμη, με εξαίρεση τις μονάδες αλεξιπτωτι­στών που θα διατηρηθούν ως στρα­τηγική εφεδρεία». Οι ειδικοδυναμίτες του Ελληνικού Στρατού βρίσκονται πλέον -ή θα βρεθούν σε λίγα εικοσι­τετράωρα- σε κάθε νησί, νησίδα και βραχονησίδα που θα μπορούσε να μπει στο τουρκικό στόχαστρο. Μάλι­στα, τις προσεχείς ημέρες θα προ­ωθηθούν, σύμφωνα με πληροφορίες της «Ν», μονάδες αρμάδων μάχης και πυροβολικού κοντά στα σύνορα με τον Εβρο.

Αξίζει εδώ να σημειώσουμε, πως το παλαιά αμυντικά σχέδια του στρατεύματος σε περίπτωση θερμού επεισοδίου έχουν… πεταχτεί στον κά­λαθο των αχρήστων μετά τη δημοσί­ευση του σχεδίου «Βαριοπούλα», κα­θώς καταδείχθηκαν εγγενείς αδυνα­μίες της ελλη\ιικής πλευράς. Εδώ, βέ­βαια, πρέπει να καταστήσουμε σαφές πως όποια ενέργεια γίνει -αν γίνει-θα λάβει χώρα σε μικρό εύρος χώρου και μέσα σε ελάχιστες ώρες, ενώ αστάθμητος είναι ο πολιτκός παρά­γοντας.

Σε επιχειρησιακό επίπεδο, πάντως, ο αριθμός των ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων που μεταφέρονται στα νησιά σίγουρα δεν είναι μεγάλος (μερι­κές εκατοντάδες), λύνει όμως σε με­γάλο βαθμό τα προβλήματα επάν­δρωσης των περισσοτέρων στρατιω­τικών μονάδων. Ταυτόχρονα, αποτε­λεί σημαντική τονωτική ένεση όσον αφορά στη ψυχολογία του στρατεύματος. Κανείς, άλλωστε, δεν έχει ξε­χάσει τις διδαχές του 1996 και των Ιμίων, ενώ ακόμα και η φαινομενικά ακίνδυνη τοποθέτηση μίας τουρκι­κής κεραίας κινητής τηλεφωνίας σε κάποια νησίδα ή βραχονησίδα αρκεί για να ανάψει η… σπίθα.


Μνήμες 2009

Επειδή σκοπός του δημοσιεύματος δεν είναι η κινδυνολογία, αλλά η αποτύπωση της κατάστασης να θυμί­σουμε πως αντίστοιχη κίνηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων είχα­με και τον Ιούλιο του 2009. Τότε πε­ρίπου 300 ειδικοδυναμίτες είχαν σταλεί σε νησιά του ανατολικού Αι­γαίου, μετά από πληροφόρηση για πιθανό «θερμό επεισόδιο» από την Τουρκία, η οποία είχε χρησιμοποι­ηθεί ως αφορμή για να ανεβάσουν το θερμόμετρο οι Τούρκοι. Ευτυχώς τό­τε, η ελληνική πλευρά επέδειξε σύνε­ση -οι Τούρκοι είχαν στείλει σε ένα μικρό νησί των Δωδεκανήσων τηλε­οπτικό συνεργείο να καταγράψει την αλλαγή φρουράς του νησιού με τη «λεζάντα» της μεταφοράς στρατιωτικών δυνάμεων από την Ελλάδα σε αμφισβητούμενης κυριότητας νησιά- και αποτράπηκαν τα χειρότερα. Να σημειώσουμε, τέλος, πως εκτός από τη μεταφορά ανδρών έχουμε και ενίσχυση υλικών και αποθεμάτων των στρατιωτικών μονάδων πρώτης γραμμής και ιδιαίτερα αυτών που βρίσκονται στα νησιά.

gdailynews

Εφημερίδα: ΝΙΚΗ – ΣΕΛ.16 (13.01.2011)

Read more...

Τουρκικό ενδιαφέρον για το αντιτορπιλικό αεράμυνας Type 45


Η βρετανική BAE Systems Surface Ships δείχνει πολύ έντονο ενδιαφέρον για την εμπορική προώθηση του πλοίου αεράμυνας Type 45, στο σύνολό του ή ως συστατικό, για το τουρκικό πρόγραμμα των φρεγατών TF-2000. Το αντιτορπιλικό Type 45, εκτοπίσματος 7500 τόνων και μήκους 152,4 μέτρων, θεωρείται ότι αποτελεί σε παγκόσμια κλίμακα ίσως την καλύτερη ναυτική πλατφόρμα σε ρόλο παράκτιας αεράμυνας. Το Βασιλικό Ναυτικό έχει συνολικά έξι πλοία της κατηγορίας υπό προμήθεια, με τα πρώτα δύο να είναι ήδη επιχειρησιακά.


Τις προσεχείς βδομάδες, μια σειρά εκδηλώσεων μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Τουρκίας, αποσκοπεί στην προώθηση των επιχειρηματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Εντός του συγκεκριμένου πλαισίου, η ναυπηγική βρετανική βιομηχναία αναμένεται να προωθήσει στο σύνολο της στενότερες σχέσεις με την Τουρκία, για μια σειρά εξοπλιστικών προγραμμάτων του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού.

Εκτός του ενδιαφέροντος της BAE Systems Surface Ships για την πώληση αντιτορπιλικών Type 45 στην Τουρκία, η εταιρία Rolls-Royce ενδιαφέρεται για τον κύριo σύστημα πρόωσης για το πρόγραμμα TF-2000, ανεξατήτως της προσφοράς της BAE Systems.
Μια πολύ πιθανή συνεργασία, ίσως, είναι και το πρόγραμμα για αμφίβιο πλοίο LPD. Το Βασιλικό Ναυτικό συμμετείχε σε συνεργασία με του Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό στην αμφίβια άσκηση "Egemen 2009", η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως μια βιτρίνα παρουσίασης των διαφόρων βρετανικών αμφίβιων σκαφών, με την κλάσση Ocean για πλοία LPH, την κλάσση Albion για πλοία LPD και την κλάσση Bay για πλοία LSD.

Με τις πρόσφατα ανακοινωθείσες μεγάλες περικοπἐς και μειώσεις στο Βασιλικό Ναυτικό, η Βρετανία για να ενισχύσει την εγχώρια ναυπηγική βιομηχανία, μπορεί να προμηθευτεί ένα νέο LPD και να προσφέρει για πώληση ένα μεταγχειρσμένο, σε μειωμένη τιμή, αναφέρουν τουρκικές πηγές.


fox2e-mag

Read more...

Βαριά προσγείωση για το UAV Anka, μέχρι τον Αύγουστο ο εξοπλισμός του με FLIR και ραντάρ SAR


Το τουρκικό MALE UAV Anka πραγματοποίησε στις 30 Δεκεμβρίου 2010 την πρώτη του πτητική δοκιμή στην αεροπορική βάση του Sivrihisar στα 960 μέτρα υψόμετρο, στο οροπέδιο της κεντρικής Ανατολίας. Η διάρκεια της πτήσης κράτησε 14 λεπτά και δυστυχώς για τους Τούρκους μηχανικούς είχε μία ατυχή κατάληξη. Το αερόχημα ενώ ετοιμαζόταν να προσγειωθεί έχασε ξαφνικά την πρόωση του κινητήρα του με αποτέλεσμα να υποστεί βαριά προσγείωση. Η απότομη προσγείωση του UAV Anka προκάλεσε μικρές ζημιές όπως ισχυρίστηκαν οι Τούρκοι μηχανικοί.

Οι τελευταίοι κατέγραψαν την συγκεκριμένη πτήση ως επιτυχημένη, καθώς η συνολική πτήση έγινε χωρίς άλλα προβλήματα, ενώ η βαριά προσγείωση πραγματοποιήθηκε μέσα στα πλαίσια του προβλεπόμενου ρυθμού καθόδου του αεροχήματος.

Σύμφωνα με τις αναφορές των μηχανικών η άτρακτος του αεροχήματος δεν έπαθε ζημιά, ενώ δεν υπήρξαν ζημιές στα κρίσιμα τμήματα του αεροχήματος. Το αερόχημα σύμφωνα με τους μηχανικούς της ΤΑΙ μπορεί να ξαναπετάξει, ενώ το συγκεκριμένο ατύχημα φέρνει στην επιφάνεια την προσπάθεια της τουρκικής κρατικής εταιρείας ΤΕΙ να κατασκευάσει ένα νέο κινητήρα για το UAV Anka που θα αντικαταστήσει το γερμανικό με τον οποίο είναι εφοδιασμένο το αερόχημα.

Η ΤΑΙ πρόκειται να εξοπλίσει μέχρι τον Αύγουστο του 2011 τα αερόχημα με το σύστημα AselFLIR 300T καθώς και με ένα ραντάρ SAR της Aselsan. Το πρώτο επιχειρησιακό σύστημα θα παραδοθεί στις τουρκικές Ένοπλές Δυνάμεις το πρώτο τέταρτο του 2012 ενώ η ΤΑΙ προσανατολίζεται στην εξαγωγή του σε συγκεκριμένες χώρες της Κασπίας και της Μέσης Ανατολής.


defencenet

Read more...

Συνεχίζονται οι κραδασμοί...Αλλάζουν τροπάριο οι Τούρκοι και ζητούν σφαιρική ενημέρωση Μέρκελ στο Κυπριακό


Ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Αχμέτ Νταβούτογλου, σχολιάζοντας τις δηλώσεις Μέρκελ στην Κύπρο, εξέφρασε την άποψη ότι η Γερμανία μπορεί να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στο Κυπριακό. «Όμως», είπε, «αυτός ο σημαντικός ρόλος δεν μπορεί να παιχθεί ακούγοντας μόνο τη μία πλευρά. Θα πρέπει να ακουστούν και οι δύο πλευρές». Ο κ. Νταβούτογλου ανέφερε ότι την προσεχή περίοδο θα ξεκινήσει ένα σημαντικό χρονοδιάγραμμα για το Κυπριακό και τις σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε.

Εξάλλου, όπως μεταδόθηκε από τουρκικά ΜΜΕ, σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Σαουδάραβα ομόλογό του, ο Νταβούτογλου είπε πως η Γερμανία είναι μία σύμμαχος της Τουρκίας, στην οποία αποδίδει μεγάλη σημασία, μία από τις πιο σημαντικές χώρες της διεθνούς κοινότητας και μία σημαντική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημειώνοντας ότι «οι απόψεις της Γερμανίας έχουν σημασία, όπως σημασία έχει επίσης και η στάση που θα τηρήσει η χώρα αυτή».

«Η Τουρκία», συνέχισε, «επιθυμεί πάντα να παίξει η Γερμανία έναν περισσότερο ενεργό ρόλο στο Κυπριακό». «Πάντα είχαμε την άποψη ότι η Γερμανία μπορεί να συμβάλει θετικά στο θέμα αυτό. Όμως η αξιότιμη Μέρκελ με τις τελευταίες δηλώσεις της μας προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση». Ο Τούρκος ΥΠΕΞ είπε ότι «αν εξεταστούν καλά τα όσα βιώθηκαν τα τελευταία εφτά, οκτώ χρόνια, θα παρατηρηθεί πως η ε/κ πλευρά ήταν αρνητική στο σχέδιο Ανάν».

«Κατά την ίδια περίοδο», πρόσθεσε, «η τουρκική πλευρά κατέβαλε προσπάθεια ώστε να δοθεί θετική απάντηση στο σχέδιο. Δεν θεωρούμε ότι αρμόζει σε έναν σημαντικό ηγέτη μιας ισχυρής χώρας όπως η Γερμανία να απέχει τόσο πολύ από τη δικαιοσύνη. Κατά τα τελευταία δύο χρόνια, όμως, όλες οι θετικές εξελίξεις προήλθαν από την τουρκική πλευρά. Η αξιότιμη κυρία Μέρκελ, αν είχε ακούσει και τις δύο πλευρές, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα προέβαινε σε μία τέτοια δήλωση». Εξέφρασε δε την ελπίδα πως την προσεχή περίοδο η Γερμανίδα Καγκελάριος θα ακούσει και την τ/κ πλευρά και θα τηρήσει μια περισσότερο δίκαιη και αντικειμενική στάση στο θέμα.

«Λανθασμένη ενημέρωση»

Οι διατυπώσεις της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ, που είχαν απήχηση στον Τύπο, πηγάζουν από μια λανθασμένη ενημέρωση ή από μια λανθασμένη εντύπωση, αναφέρει ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ, σχολιάζοντας τις δηλώσεις Μέρκελ κατά την επίσκεψή της στην Κύπρο.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η τουρκική πλευρά κατέβαλε την ανώτατη δυνατή προσπάθεια για μια ουσιαστική λύση στο συνεχιζόμενο χρονοδιάγραμμα και συνεχίζει να καταβάλλει.
Στην ανακοίνωσή του το τουρκικό ΥΠΕΞ θεωρεί ότι η κ. Μέρκελ «θα είναι ωφέλιμο το ταχύτερο δυνατό να ενημερωθεί σχετικά με το χρονοδιάγραμμα διαπραγματεύσεων Κύπρου, από τις ενδιαφερόμενες πηγές και πρώτα από τα ΗΕ».


Συνεχίζονται τα δημοσιεύματα

Ο τουρκικός Τύπος ασχολείτο και χθες εκτεταμένα με τον απόηχο της επίσκεψης της Γερμανίδας Καγκελαρίου στην Κύπρο, τις αντιδράσεις από την πλευρά της Άγκυρας, αλλά και τη δήλωση του Γερμανού εκπροσώπου Τύπου της Καγκελαρίας Στέφεν Σέιμπερτ, ότι η κ. Μέρκελ «δεν έχει ανάγκη μαθήματα Ιστορίας».

* Η εφημερίδα «Σαμπάχ», σε ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες με τίτλο «Προ των πυλών κρίση εμπιστοσύνης με την Ευρώπη», γράφει ότι στην ιστορική της επίσκεψη στην Κύπρο, η Γερμανίδα Καγκελάριος είχε επαφές μόνο με το «Νότο», δεικνύοντας ότι δεν έχει σκοπό να κάνει σημαντικά βήματα για την επίλυση του Κυπριακού. Στην πραγματικότητα, σχολιάζει η αρθρογράφος του κειμένου, η συμπεριφορά της κ. Μέρκελ ήλθε ως υποστήριξη στο κρύο ντους του Γιώργου Παπανδρέου προς την τουρκική πλευρά με τις δηλώσεις του ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να εισέλθει στην Ε.Ε. όσο εξακολουθεί η κατοχή στην Κύπρο. Επιπρόσθετα αναφέρεται ότι αν δεν επιτευχθεί πρόοδος στη νέα συνάντηση Χριστόφια - Έρογλου στις 25 Ιανουαρίου (πιθανόν να αναφέρεται στη συνάντηση της 26ης Ιανουαρίου), η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας θα παγώσει. Σχολιάζεται, επίσης, αναφέρει, ότι η δυσαρέσκεια της Τουρκίας προς την Ε.Ε. αυξάνεται διαρκώς.

* Η εφημερίδα Today’s Zaman, με τίτλο «Ελληνική Κύπρος στην Τουρκία: Εγκαταλείψτε τη διπλωματία των κανονιοφόρων», εστιάζει στις δηλώσεις του Προέδρου Χριστόφια κατά τη συνάντησή του με την Καγκελάριο Μέρκελ, με τις οποίες επιτέθηκε στην Τουρκία επειδή παρενοχλεί τα πλοία που διεξάγουν έρευνες για λογαριασμό της Κύπρου στον τομέα της ενέργειας.

Στην ίδια εφημερίδα, δύο γνωστοί αρθρογράφοι, οι Μουράτ Χασγκιουλέρ και Μουράτ Οζκαελί, μεταξύ άλλων γράφουν ότι διακρίνουν τη δημιουργία μιας κοινής στάσης Μέρκελ - Σαρκοζί, οι οποίοι χρησιμοποιούν το Κυπριακό προκειμένου να αντιμετωπίσουν την Τουρκία, αλλά και τη σύμπηξη μιας συμμαχίας Κύπρου - Ισραήλ.

* Εξάλλου, σε άρθρο του στην αγγλόφωνη «Χουριέτ», o Γιουσούφ Κανλί κατηγορεί τη Γερμανίδα Καγκελάριο ότι ψεύδεται συνειδητά σε ό,τι αφορά το Κυπριακό και ότι πραγματική της επιθυμία είναι να «στριμώξει» την Τουρκία ώστε να την αναγκάσει να επιλέξει μεταξύ Ε.Ε. και Κύπρου.

* Οι εφημερίδες «Γενί Σαφάκ» και «Τούρκιγιε» εστιάζουν στις δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού και αρχιδιαπραγματευτή Εγκεμέν Μπαγίς περί «ιστορικής γκάφας» της κ. Μέρκελ.

Συνέχεια αντιδράσεων και στα κατεχόμενα

Με την επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ στην Κύπρο, ασχολείται και σήμερα και ο τουρκοκυπριακός Τύπος.

* Η τ/κ εφημερίδα «Κίπρις», με τίτλο «Διέπραξε μεγάλο λάθος», αναφέρεται στις δηλώσεις του Ντερβίς Έρογλου, που σχολίαζε τα όσα είπε η Καγκελάριος Μέρκελ.

* Η τ/κ εφημερίδα «Σταρ» αφιερώνει το σύνολο της πρώτης σελίδας της στην επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου με τον τίτλο «Είναι εύκολο να μιλάς από παρατηρητήριο», ενώ δημοσιεύει φωτογραφία της Μέρκελ σε παρατηρητήριο. Σε υπότιτλο γράφει ότι τα σχόλια της κ. Μέρκελ, που δεν συνάδουν, όπως υποστηρίζει το δημοσίευμα, με την πραγματικότητα, δημιούργησαν διπλωματική κρίση.

Σημερινή

Read more...

Η ''κόντρα'' Αρχιεπισκόπου και θρησκευτικής ηγεσίας των Τουρκοκυπρίων ''καλά κρατεί''


Η «κόντρα» μεταξύ του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου και της θρησκευτικής ηγεσίας των Τουρκοκυπρίων «καλά κρατεί». Είπε ο Αρχιεπίσκοπος να συντηρηθεί η Ιερά Μονή του Αποστόλου Ανδρέα, επεμβαίνει το Εβκάφ και ισχυρίζεται ότι ο χώρος εκεί είναι ιερός για τους μουσουλμάνους, γιατί θάφτηκε ένας από τους τρεις συνοδούς του Μωάμεθ. Ενώ το αγίασμα του Αποστόλου Ανδρέα ανήκει στον συνοδό του Μωάμεθ, γιατί αυτός το βρήκε … θαυματουργικά! Είπε ο Αρχιεπίσκοπος να κτίσει μεγαλοπρεπή Καθεδρικό ναό στη Λευκωσία, «ζήλεψε» η θρησκευτική ηγεσία των Τουρκοκυπρίων και θέλει να κτίσει το μεγαλύτερο τζαμί στην κατεχόμενη Λευκωσία. Να δούμε, τι άλλο έργο θα ανακοινώσει ο Μακαριώτατος και δεν θα ζηλέψουν οι «Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας»!

Ρωμηοσύνη

Read more...

Πυρηνική ενέργεια και πυρηνικά όπλα στην Τουρκία


Η Τουρκία επιδιώκει να αποκτήσει μια θέση μεταξύ των πλουσιοτέρων χωρών του κόσμου πολλαπλασιάζοντας τις πηγές ενέργειας και μειώνοντας ταυτόχρονα την εξάρτησή της από το εξωτερικό. Με δεδομένο λοιπόν ότι οι Τούρκοι δεν διαθέτουν ούτε φυσικό αέριο ούτε πετρέλαιο, η απόκτηση πυρηνικής ενέργειας αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα αναβάθμισης της οικονομίας τους. Η στρατηγική της Άγκυρας στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας, όπως αυτή καθορίζεται σε επίσημα έγγραφα, στηρίζεται στις ακόλουθες αρχές:

• Ανάπτυξη πυρηνικής τεχνολογίας.
• Εξασφάλιση της προστασίας και της ασφάλειας από την πυρηνική ενέργεια.
• Προώθηση πυρηνικών προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης.
• Ανάπτυξη της αναγκαίας υποδομής και εκσυγχρονισμός της υπάρχουσας.
• Συνεργασία με φορείς σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Στα πλαίσια των παραπάνω αρχών εντάσσονται τα εξής:

• Ο Τουρκικός Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΤΑΕΚ), που υπάγεται απ’ ευθείας στον πρωθυπουργό και απασχολεί 715 εργαζομένους, υπέγραψε πρωτόκολλα συνεργασίας με 36 καθηγητές των 16 πανεπιστημίων της χώρας που ακολουθούν: πανεπιστήμιο Kafkas, Ondokuz Mayis, Rize, Harran, Gaziantep, Cukurova, Mersin, Akdeniz (Mεσογείου), Uludag, Trakya (Θράκης), Mugla, Kocaeli, Onsekiz Mart, Selcuk, Άγκυρας και Ege (Αιγαίου).

• Η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας της Τουρκίας (ΑΕΚ) αποτελείται από τον πρόεδρο του ΤΑΕΚ και τους 3 αντιπροέδρους, καθώς επίσης και από ένα μέλος από τα υπουργεία Άμυνας, Εξωτερικών και Ενέργειας-Φυσικών Πόρων.

• Στις 17-10-2008 συγκροτήθηκε η Διεύθυνση Συνεργασίας στους Τομείς Πυρηνικής Συνεργασίας και Εκπαίδευσης με τα Τουρκόφωνα Κράτη (TUDNAEM), όπως Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Κιργιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν και «ψευδοκράτος της Βόρειας Κύπρου».

• Το 2013 θα αρχίσει η κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Αkkuyu της Μερσίνης, κατόπιν διακρατικής συμφωνίας που υπέγραψαν οι πρωθυπουργοί της Τουρκίας και Ρωσίας στις 10-1-2010 στη Μόσχα. Μάλιστα, η τουρκική εφημερίδα Ζaman/14-12-2010 επικαλείται δήλωση του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα Vladimir İvanovski, ο οποίος γνωστοποίησε ότι o πρώτος αντιδραστήρας θα τεθεί σε λειτουργία το 2018, ο 2ος το 2019, ο 3ος το 2020 και ο 4ος το 2021.

• Στις 24-12-2010 υπογράφηκε συμφωνία συνεργασίας μεταξύ Τουρκίας και Ιαπωνίας για την κατασκευή ενός πυρηνικού εργοστασίου στη Sinop της Τουρκίας, τη μεταφορά τεχνογνωσίας κατασκευής υλικών παραγωγής πυρηνικής ενέργειας και τη δημιουργία πανεπιστημίου πυρηνικών τεχνολογιών στην Τουρκία.

Κατά τα λοιπά, στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας, η Τουρκία συνεργάζεται με τους Ρώσους στην Ανατολική Μεσόγειο, τους Ιάπωνες στη Μαύρη Θάλασσα και τα τουρκόφωνα κράτη στο Καύκασο και στην Κεντρική Ασία, καταδεικνύοντας ότι είναι μια χώρα που εξελίσσεται, αναπτύσσεται και αποτελεί πόλο προσέλκυσης διεθνών κεφαλαίων.
Σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Μεχμέτ Αλί Μπιράντ σε άρθρο του στην εφημερίδα Milliyet/29-12-2010 υπάρχουν 4 κατηγορίες χωρών σχετικά με την πυρηνικά ενέργεια: η 1η κατηγορία περιλαμβάνει το «κλαμπ» των χωρών, όπως οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία, η Γαλλία, η Ρωσία και η Κίνα, που διαθέτουν πυρηνικά όπλα, παράγουν πυρηνικά καύσιμα και ασκούν τον παγκόσμιο έλεγχο για τη μη εξάπλωση των πυρηνικών όπλων. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Μπιράντ αποκαλεί τις εν λόγω χώρες ως «5μελή συμμορία». Στη 2η κατηγορία ανήκουν χώρες όπως το Πακιστάν, η Ινδία, η Βόρειος Κορέα και το Ισραήλ, οι οποίες κατασκεύασαν αυθαίρετα πυρηνική βόμβα με την ανοχή των χωρών της 1ης κατηγορίας και μπορούν να παράγουν πυρηνική ενέργεια για τις δικές τους ανάγκες, χωρίς όμως να μπορούν να διαθέτουν πυρηνικό καύσιμο σε άλλα κράτη. Στην 3η κατηγορία ανήκουν οι χώρες που δεν διαθέτουν πυρηνικά όπλα αλλά μπορούν να παράγουν πυρηνικό καύσιμο για τα πυρηνικά εργοστάσια που διαθέτουν, όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Ιαπωνία, η Ελβετία, το Βέλγιο, το Καζακστάν, η Ισπανία, η Νότιος Κορέα και το Ιράν.

Τέλος, στην 4η κατηγορία ανήκουν οι χώρες που δεν διαθέτουν ούτε πυρηνικά όπλα ούτε προγράμματα ανάπτυξης πυρηνικής ενέργειας. Ο Μπιράντ καταλήγει τονίζοντας, ότι η Τουρκία σχεδιάζει να κατασκευάσει εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας και να παράγει πυρηνικό καύσιμο, αφενός για να ενταχθεί μεταξύ των χωρών της προαναφερόμενης 3ης κατηγορίας, αφετέρου για να απαλλαχθεί από την «5μελή συμμορία» των χωρών της 1ης κατηγορίας, με ότι αυτό συνεπάγεται, υπονοώντας φυσικά ότι το επόμενο βήμα της πατρίδας του θα είναι να μεταπηδήσει στην κατηγορία των χωρών που διαθέτουν πυρηνικά όπλα.

Η πρώτη επαφή των Τούρκων με τα πυρηνικά όπλα υπήρξε το 1961 που οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέδωσαν στους Τούρκους 15 βαλλιστικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς που έφεραν πυρηνικές κεφαλές, στους οποίους δόθηκε η ονομασία «Ibrahim II». Οι πύραυλοι αυτοί εγκαταστάθηκαν στην αεροπορική βάση του Cigli της Σμύρνης και το στρατιωτικό-πολιτικό προσωπικό που υπηρετούσε στην εν λόγω μονάδα πυραύλων, της οποίας ο διοικητής ήταν Τούρκος, ανερχόταν σε 2.000 άτομα. Επισημαίνεται ότι οι Τούρκοι αξιωματικοί είχαν εκπαιδευθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και το 1962 πραγματοποίησαν εκπαιδευτική βολή πυραύλων. Επειδή οι «Ibrahim II» ήταν εγκατεστημένοι σε 5 ράμπες εκτοξεύσεως χωρίς κάποιο είδος παραλλαγής, οι κάτοικοι των πέριξ χωριών πίστευαν ότι επρόκειτο για μιναρέδες, δεδομένου ότι αυτοί είχαν μήκος 18 μ. και διάμετρο 2,74 μ. Έφεραν μάλιστα πυρηνική κεφαλή 1,44 μεγατόνων. Στις 22-10-1962 οι πύραυλοι «Ibrahim II» παρεδόθησαν εξ ολοκλήρου στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, ωστόσο μετά την κρίση της Κούβας και κατόπιν αμερικανο-ρωσικής συμφωνίας αυτοί αποσύρθηκαν και οι Αμερικανοί, σε αντάλλαγμα, δεσμεύτηκαν να προμηθεύσουν στην Τουρκία σύγχρονα οπλικά συστήματα.

Μετά το 1962 υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις εμπλοκής των Τούρκων σε λαθραία διακίνηση υλικών πυρηνικής τεχνολογίας. Συγκεκριμένα:

• Το 1981, αναφέρθηκε εμπλοκή της τουρκικής εταιρείας ΜΚΕΚ στο πυρηνικό πρόγραμμα του Πακιστάν για την κεκαλυμμένη προμήθεια συγκεκριμένων υλικών, κατόπιν μίας μυστικής συμφωνίας μεταξύ του τότε προέδρου της τουρκικής χούντας Κενάν Εβρέν και του Πακιστανού ομολόγου του Ζία Ουλ Χακ. Η συμφωνία αυτή προέβλεπε την παροχή «διευκολύνσεων» εκ μέρους της Τουρκίας προς το Πακιστάν για την προμήθεια ορισμένων ευαίσθητων υλικών που απαιτούντο για το πυρηνικό πρόγραμμα του τελευταίου, δια της παρεμβολής τουρκικών εταιρειών (μεταξύ των οποίων κύριο ρόλο είχε η ΜΚΕΚ), με αντάλλαγμα την παροχή πυρηνικής τεχνολογίας προς την Τουρκία. (εφημερίδα Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ, Μάνος Ηλιάδης)

• Τούρκοι πράκτορες μεσολάβησαν για την κλοπή απορρήτων πληροφοριών για θέματα πυρηνικής ενέργειας από τις Ηνωμένες Πολιτείες. (τουρκική εφημερίδα Hurriyet/6-1-2008)

• Δύο τουρκικές εταιρείες ηλεκτρονικών συστημάτων κατηγορήθηκαν από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών για πιθανή εμπλοκή τους σε λαθρεμπόριο πυρηνικών υλικών. (CNN TURK/13-1-2009)

Στο ερώτημα εάν η Άγκυρα προτίθεται ή δύναται να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα κρίνεται σκόπιμο να παραθέσουμε τις ακόλουθες τουρκικές απόψεις:

• Στο βιβλίο με τίτλο: «ΝΑΤΟ-Κωνσταντινούπολη και Ευρεία Στρατηγική της Μέσης Ανατολής» ο συγγραφέας ταγματάρχης ε.α. Erol Bilbilik σχετικά με τη δυνατότητα της Τουρκίας να κατασκευάσει πυρηνική βόμβα αναφέρει το εξής: «Διαθέτουμε τα άτομα που θα κατασκευάσουν όπλα. Εάν αναλογισθούμε ότι ακόμη και το Πακιστάν έχει τη δύναμη να κατασκευάσει ατομική βόμβα, εμείς γιατί να μην την έχουμε;»

• Ο αντιπτέραρχος ε.α. Orhan Köse, πρώην διοικητής της 2ης Τακτικής Αεροπορικής Δύναμης δήλωσε: «Η Τουρκία πλέον διαθέτει τη γνώση, την τεχνολογία και τη δυνατότητα να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, αυτό θα προκαλέσει την αντίδραση άλλων χωρών. Εμείς δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε σε μια τέτοια αντίδραση.»

• Η τουρκική εφημερίδα Milliyet σε δημοσίευμα της στις 23-11-2009 αναγράφει τα ακόλουθα: «Η Τουρκία είναι μία μουσουλμανική χώρα. Η πρώτη μουσουλμανική χώρα παγκοσμίως που κατασκεύασε εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι το Πακιστάν, το οποίο αμέσως μετά κατασκεύασε ατομική βόμβα. Η δεύτερη μουσουλμανική χώρα που κατασκεύασε εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι το Ιράν, το οποίο εισήλθε στη διαδικασία κατασκευής ατομικής βόμβας. Η Τουρκία, η οποία αποτελεί μία χώρα κλειδί στη Μέση Ανατολή, αν κατασκευάσει εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, είναι σαφές ότι θα επιχειρήσει να κατασκευάσει ατομική βόμβα.»

• Το τουρκικό Κέντρο Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Αναλύσεων TURKSAM σε μελέτη του με τίτλο: «Η Τουρκία Γίνεται Πυρηνική Δύναμη», επισημαίνει τα εξής: «Στο εγγύς μέλλον η Τουρκία θα αναγγείλει ότι θα γίνει πυρηνική δύναμη, δεδομένου ότι έχει την τεχνολογία να παράγει πυρηνικά όπλα. Την τελευταία δεκαετία η Τουρκία επενδύει στην τεχνολογία πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς. Ωστόσο η διεθνής κοινότητα, η οποία ενδιαφέρεται περισσότερο για την πυρηνική τεχνολογία και λιγότερο για την πυραυλική, παρακολουθεί με προσοχή την Τουρκία.»

Παρακολουθώντας τη στρατηγική της Άγκυρας στους τομείς των επιστημών, της τεχνολογίας και της άμυνας, διαπιστώνεται ότι οι Τούρκοι προσαρμόζουν το ναυτικό τους δόγμα σύμφωνα με τα γεωπολιτικά τους δεδομένα του 21ου αιώνα, δίδοντας παράλληλα μεγάλη βαρύτητα στην πληροφορική-κυβερνοπόλεμο, στο διάστημα-αεροπορία, στην πυρηνική ενέργεια και στα πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς. Σημειώνεται ότι η ανάπτυξη πυραύλων με μεγάλα βεληνεκή αποτελεί σοβαρότατη ένδειξη περί αναπτύξεως πυρηνικών όπλων, διότι πύραυλοι συμβατικής γομώσεως με αυτά τα βεληνεκή έχουν περιορισμένη στρατιωτική αξία σε σύγκριση με το κόστος ανάπτυξης και κατασκευής τους.

Συνεκτιμώντας όλα τα παραπάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να υποτιμηθεί η πιθανότητα ανάπτυξης από την Τουρκία πυρηνικών όπλων, ένα ενδεχόμενο για το οποίο υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις, που πιθανόν θα αποτελέσει πεδίο αντιπαράθεσής της με τη διεθνή κοινότητα στο μέλλον. Τούτο συνάδει αφενός με την επιδίωξή της να ενταχθεί στο «κλαμπ» των πυρηνικών χωρών λόγω της στρατηγικής της θέσης, αφετέρου με τον παγκόσμιο ρόλο που φιλοδοξεί να διαδραματίσει στο μέλλον και τη συνεχιζόμενη προσπάθεια ανάπτυξης όλο και μεγαλύτερης στρατιωτικής ισχύος.


strategyreport

Read more...

Αναγνώστες

About This Blog

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP