Τούρκος πολιτικός προτείνει αμνηστία για μέλη του PΚΚ

Ανώτατο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος δικαιοσύνης και ανάπτυξης (ΚΔΑ) πρότεινε την Τετάρτη (12 Αυγούστου) την εξορία των ηγετών κούρδων ανταρτών και την παροχή αμνηστίας στους υπόλοιπους μαχητές ως μέρος της κυβερνητικής πρωτοβουλίας για τον τερματισμό της 25ετούς κουρδικής επανάστασης.
ΑΓΚΥΡΑ, Τουρκία –
Σε σχόλια τα οποία δημοσίευσε η εφημερίδα Μιλιέτ, ο Ντενγκίρ Μιρ Μεχμέτ Φιράτ, κούρδος που διετέλεσε αναπληρωτής ηγέτης του ΚΔΑ, σημειώνει ότι η λίστα των στελεχών του κόμματος εργαζομένων του Κουρδιστάν (ΠΚΚ) που κατάρτισε η Άγκυρα περιλαμβάνει περί τα 200 ονόματα ατόμων που χρησιμοποιούν ως βάση τους το βόρειο Ιράκ. (AFP, Turkish Weekly - 13/08/09; Milliyet - 12/08/09)

Read more...

Η επίσκεψη του Πούτιν στην Άγκυρα και οι στρατηγικές συμφωνίες ενέργειας

Η πρόσφατη επίσκεψη του Πούτιν στην Τουρκία είχε ως κύριο αντικείμενο την προώθηση της ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ της Άγκυρας και της Μόσχας. Οι πολυάριθμες συμφωνίες, που υπογράφηκαν μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, ενισχύουν ακόμη περισσότερο τη στρατηγική θέση της Τουρκίας ως διαμετακομιστικής χώρας υδρογονανθράκων στη διεθνή ενεργειακή σκακιέρα.

Η σύντομη επίσκεψη εργασίας, που πραγματοποίησε ο ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν την περασμένη Πέμπτη (6/8) στην Άγκυρα, κατέληξε στην υπογραφή πολυσήμαντων συμφωνιών στον ενεργειακό τομέα μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας. Στην τελετή υπογραφής των πρωτοκόλλων για τους αγωγούς και την πυρηνική ενέργεια, καθώς και στη συνάντηση κορυφής, που πραγματοποιήθηκε νωρίτερα, παρευρέθηκε και ο ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι, εκπροσωπώντας τα ιταλικά συμφέροντα.

Στη συνάντηση που είχε ο ρώσος ηγέτης με τον τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, συζητήθηκαν λεπτομέρειες για την περαιτέρω συνεργασία των δύο χωρών σε θέματα που άπτονται των υφιστάμενων ή σχεδιαζόμενων αγωγών αερίου και πετρελαίου, της πυρηνικής ενέργειας, του διμερούς εμπορίου, των πολιτισμικών σχέσεων και, τέλος, των περιφερειακών ζητημάτων. Τα δύο μέρη υπέγραψαν 12 διακρατικές συμφωνίες, ωστόσο πρέπει κανείς να υπολογίσει ακόμη και τις συμφωνίες που υπέγραψαν κρατικές και ιδιωτικές εταιρείες με αντίστοιχες της Ρωσίας, γεγονός που ανεβάζει τον συνολικό αριθμό των συμφωνιών σε 20.

Στο θέμα των αγωγών, η πρώτη προτεραιότητα της Τουρκίας ήταν να εξασφαλίσει την ανανέωση της υφιστάμενης συμφωνίας αγοράς φυσικού αερίου από τη Ρωσία, που λήγει το 2011, στόχος που πραγματοποιήθηκε χωρίς προσκόμματα. Στη συνέχεια, οι δύο ηγέτες ασχολήθηκαν με την περίπτωση του «Νότιου Ρεύματος» (South Stream), που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στις ευρωπαϊκές αγορές. Η Μόσχα ζήτησε ο αγωγός, που θα ξεκινάει από το Νοβοροσίσκ και θα καταλήγει υπογείως του Ευξείνου Πόντου στη Βάρνα για να επεκταθεί από εκεί προς τη Δύση, να διασχίσει μέρος της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Τουρκίας στη Μαύρη Θάλασσα, προφανώς για να παρακάμψει την αντίστοιχη ουκρανική, αλλά κυρίως για να στείλει το απαραίτητο μήνυμα στη Βουλγαρία, η νέα κυβέρνηση της οποίας φαίνεται διστακτική στην υλοποίηση του σχεδίου. Αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά το διπλωματικό τους δαιμόνιο, οι Τούρκοι ζήτησαν και πέτυχαν ως αντάλλαγμα την παροχή εκ μέρους της Ρωσίας πετρελαίου ούτως ώστε να λειτουργήσει ο αγωγός Σαμψούντας-Τζεϊχάν που διασχίζει κάθετα την κεντρική Μικρά Ασία. Ο αγωγός αυτός, που προτάθηκε από τους Τούρκους ως εναλλακτική πορεία για τα ρωσικά δεξαμενόπλοια που διαπλέουν τα Στενά, τελεί υπό κατασκευή από το 2006 εξαιτίας έλλειψης χρηματοδότησης και συμβολαίων παροχής πετρελαίου. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο, όμως, είναι ότι στον συνεταιρισμό που έχει αναλάβει την κατασκευή του αγωγού συμμετέχει, αφενός, η ιταλική κρατική πετρελαϊκή εταιρεία ΕΝΙ, τα συμφέροντα της οποίας υπερασπίστηκε αυτοπροσώπως ο Μπερλουσκόνι, και αφετέρου ο τουρκικός όμιλος Τσαλίκ, με τον οποίο ο τούρκος πρωθυπουργός συνδέεται οικογενειακώς. Για την ειδική σχέση του αυτή, ο Ερντογάν δέχθηκε ήδη τις επικρίσεις μερίδας της τουρκικής κοινής γνώμης. Συζητήθηκε ακόμη η περίπτωση της επέκτασης του υφιστάμενου αγωγού φυσικού αερίου «Μπλε Ρεύμα» (Blue Stream) προς τις αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής, το Ισραήλ και τα κατεχόμενα! Ως αποτέλεσμα της αίσιας έκβασης των συνομιλιών, τα δύο μέρη υπέγραψαν πρωτόκολλα συνεργασίας στον τομέα «του φυσικού αερίου» και «του πετρελαίου».

Στο θέμα της πυρηνικής ενέργειας, υπεγράφησαν δύο συμφωνίες μεταξύ του τουρκικού ιδρύματος ατομικής ενέργειας και του αντίστοιχου ρωσικού (Ρουσατόμ): Η «συμφωνία συνεργασίας για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς» και η «συμφωνία για την έγκυρη δήλωση των πυρηνικών ατυχημάτων και την ανταλλαγή πληροφοριών για τις πυρηνικές εγκαταστάσεις». Στη συνάντηση των δύο ηγετών συμφωνήθηκε ότι η Μόσχα θα κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε η ρωσοτουρκική κοινοπραξία, που κέρδισε τον διαγωνισμό για την κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού της Μερσίνας, να επανεξετάσει την προτεινόμενη τιμή πώλησης της κιλοβατώρας, που άγγιζε τα 21 λεπτά, ώστε το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο να ανάψει το πράσινο φως για τις εργασίες κατασκευής του. Η καταρχήν δέσμευση της Μόσχας, τελικά, συνέβαλε στην υπογραφή των συμφωνιών, επιτρέποντας στην Άγκυρα να ευελπιστεί ότι θα κάνει ακόμη ένα βήμα προς την υλοποίηση των σχεδίων της για την απόκτηση πυρηνικής ενέργειας.

Τα υπόλοιπα θέματα που συζητήθηκαν είχαν να κάνουν κυρίως με τη βελτίωση των εμπορικών και πολιτισμικών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, γεγονός που αντανακλάται και στις υπόλοιπες συμφωνίες που υπέγραψαν μέλη των δύο κυβερνήσεων. Όσον αφορά τα περιφερειακά ζητήματα, η Άγκυρα φαινόταν διατεθειμένη να επιχειρήσει να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της Μόσχας στο σχέδιο της «Πλατφόρμας Συνεργασίας και Σταθερότητας για τον Καύκασο», που είχε προτείνει ο ισλαμιστής τούρκος πρωθυπουργός κατά την κρίση της Νότιας Οσετίας, χωρίς όμως να προκύψει κάτι χειροπιαστό. Στη συνέντευξη Τύπου πάντως ο ρώσος πρωθυπουργός όχι μόνο τάχθηκε υπέρ μιας λύσης στην αζεροαρμενική διένεξη στο Καραμπάχ, αλλά εξέφρασε και την -ανησυχητική για μας- άποψη ότι πρέπει να υπάρξει άμεση λύση στο Κυπριακό, συμπεριλαμβανομένης του ληστρικού Σχεδίου Ανάν, που να ικανοποιεί απόλυτα και τις δύο κοινότητες!

Λίγες μόνο ημέρες μετά την υπογραφή του αγωγού Ναμπούκο, ο οποίος υποστηρίζεται από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, η Τουρκία πέτυχε ακόμη μία παρόμοια συμφωνία, διακρατική αυτήν τη φορά, με τη Ρωσία. Ο ισχυρισμός του Ερντογάν ότι οι δύο αγωγοί, Ναμπούκο και Νότιο Ρεύμα, δεν πρέπει να λαμβάνονται ως ανταγωνιστικοί, αλλά ως ένδειξη «ποικιλίας», έχει κάποια βάση εάν προσεγγισθεί από τη σκοπιά της προώθησης των τουρκικών στρατηγικών συμφερόντων. Είναι εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο στις διεθνείς σχέσεις μια χώρα μεσαίας εμβέλειας να εκμεταλλεύεται με τέτοια δεξιοτεχνία τα αντικρουόμενα συμφέροντα των δύο υπερδυνάμεων, όπως στον ευαίσθητο αυτόν τομέα των αγωγών υδρογονανθράκων, και παρ' όλες τις ιδεολογικές διαφορές με τα καθεστώτα αυτά, να μετατρέπει τα μειονεκτήματά της σε στρατηγικό πλεονέκτημα και, τελικά, να εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον της.

Λαμβάνοντας υπόψη και τις εξελίξεις, τόσο στο Κυπριακό όσο και τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις και ενοχλήσεις στο Αιγαίο και τη Θράκη, όλα δείχνουν πως σύντομα, προτού γείρει η πλάστιγγα τελείως προς την άλλη μεριά, θα αναγκαστούμε να επανεξετάσουμε άμεσα την πολιτική μας έναντι της Άγκυρας και να μελετήσουμε σοβαρότερα τους τρόπους αποτελεσματικής αντιμετώπισης της προκλητικότητάς της.

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος

Read more...

Αλλαγή του status quo στο Αιγαίο επιδιώκει η Άγκυρα

Την ίδια στιγμή και κάτω από αυτή την πίεση, που προέρχεται από την επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και της λεγόμενης «στρατιωτικής διπλωματίας», οι Τούρκοι στρατηγοί χάνοντας κάθε έλεγχο επιλέγουν να θέτουν ζητήματα ελληνικής κυριαρχίας ακόμη και για νησιά όπως το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι.
Με αμείωτη ένταση και προκλητικό τρόπο συνεχίζεται το τελευταίο χρονικό διάστημα ο ακήρυχτος πόλεμος του Αιγαίου και το σκηνικό έντασης που επιχειρούν να στήσουν εκ νέου οι στρατοκράτες της Αγκυρας, κυρίως πάνω από το Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι και τη Ρω. Αντιμετωπίζοντας διαρκώς σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, τα οποία δεν είναι ανεξάρτητα της διαρκούς σύγκρουσης πολιτικών και στρατιωτικών, η πολιτική της Αγκυρας σκληραίνει.

Η ατμόσφαιρα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις βαραίνει συνεχώς δημιουργώντας προβληματισμό στα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας. Οι τουρκικές προκλήσεις, στις οποίες αναμένεται να προστεθεί και η έγερση ζητήματος με τους μουσουλμάνους που ζουν στην Κω και τη Ρόδο, όπως είχε γίνει και στο παρελθόν, θα τεθούν επί τάπητος από την ελληνική πλευρά στις 26 Αυγούστου, όταν θα βρεθεί στην Αθήνα ο νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ κ. Ράσμουσεν.
Το σκηνικό έντασης που στήνουν οι Τούρκοι, κυρίως γύρω από τα συγκεκριμένα νησιά, δεν είναι αποκομμένο από τη σχετικά πρόσφατη απόφαση του ΝΑΤΟ να συμπεριλάβει, ύστερα από πολλά χρόνια, σε άσκηση τον Αγιο Ευστράτιο. Επιπλέον δεν είναι αποκομμένη από το γεγονός ότι η τουρκική κυβέρνηση έχει αντιληφθεί πως οι αναλυτικές παρουσιάσεις και παραστάσεις των υπουργών Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας, Ντόρας Μπακογιάννη και Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στους ομολόγους τους τόσο της Ατλαντικής Συμμαχίας όσο και της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν αρχίσει και βρίσκουν συμμάχους, οι οποίοι πλέον -έστω και με σημαντική καθυστέρηση- αντιλαμβάνονται την προκλητικότητα και κυρίως τους λόγους που αυτή υπάρχει από την πλευρά της Αγκυρας.
Την ίδια στιγμή και κάτω από αυτή την πίεση, που προέρχεται από την επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και της λεγόμενης «στρατιωτικής διπλωματίας», οι Τούρκοι στρατηγοί χάνοντας κάθε έλεγχο επιλέγουν να θέτουν ζητήματα ελληνικής κυριαρχίας ακόμη και για νησιά όπως το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι.
Με τη συνεχή, σταθερή και επίμονη τακτική της να χρησιμοποιεί τα μαχητικά της αεροσκάφη για αποστολές στο Αιγαίο, η Τουρκία προσπαθεί έμπρακτα να παγιώσει την παρουσία της στο χώρο αυτό, επιδιώκοντας την de facto ανατροπή του νομικού καθεστώτος του αρχιπελάγους. Ετσι κατορθώνει να διατηρεί τις ελληνοτουρκικές διαφορές στα θέματα του Αιγαίου ανοιχτές και να δίνει διεθνώς την εντύπωση ότι το Αιγαίο είναι μια αμφισβητούμενη περιοχή, ώστε να κάνει ανάλογη εκμετάλλευση αυτής της εντύπωσης στο μέλλον.
Στο πλαίσιο αυτής της τακτικής η έμπρακτη μέθοδος της Τουρκίας για αλλαγή του υπάρχοντος status quo στο Αιγαίο έχει ανατεθεί κυρίως στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Κατ’ αναλογία φυσικά, τη ματαίωση αυτών των σχεδίων, επίσης στην πράξη, έχει αναλάβει από το 1974 και μετά πρωτίστως η Πολεμική Αεροπορία και οι πιλότοι των μαχητικών μας αεροσκαφών, οι οποίοι καθημερινά δίνουν ακόμη και τη ζωή τους για την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Πεδίο εφαρμογής της αναθεωρητικής πολιτικής της Αγκυρας είναι πιθανό να αποτελέσουν: το ιδιοκτησιακό καθεστώς και η δήθεν οικιστική αλλοίωση των μικρών νησιών, νησίδων και βραχονησίδων, ο εξοπλισμός των νησιών του ανατολικού Αιγαίου - Δωδεκανήσου με εξελιγμένα αντιαεροπορικά συστήματα, το θέμα της υφαλοκρηπίδας σε συνάρτηση με τις περιοχές ευθύνης για έρευνα και διάσωση, καθώς και οι εξοπλισμοί της Εθνικής Φρουράς.

Read more...

Σε κομβικό σημείο οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις.....Η Τουρκία θέλει να πάρει 165 Ελληνικά νησιά!

Η Ελληνική κυβέρνηση είναι πολύ πιθανόν να αναμετρηθεί με ιστορικά διλήμματα και να υποχρεωθεί να πάρει αποφάσεις καθοριστικές για την πορεία του Ελληνισμού. Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε φάση περιδίνησης επειδή η Τουρκία, με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας, επιχειρεί την αναθεώρηση του υφιστάμενου κυριαρχικού και νομικού καθεστώτος του Αιγαίου, σε βάρος της Ελλάδας.
Η Τουρκία εγείρει αξιώσεις επί της Ελληνικής κυριαρχίας σε δεκάδες νησιά του Αιγαίου (165 συνολικά, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Τουρκικού ΓΕΕΘΑ) και μεθοδεύει την αναγνώριση της μουσουλμανικής (θρησκευτικής) μειονότητας της Θράκης σε τουρκική κοινότητα.
Την ίδια επιθετική και διεκδικητική πολιτική η Τουρκία την εφαρμόζει και στην Κύπρο, με εμφανή στόχο τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ακολούθως την πολιτικοστρατιωτική ομηρία της Μεγαλονήσου, μέσω ενός σχεδίου παρεμφερούς με το αλήστου μνήμης σχεδίου Ανάν.

Περιφερειακή δύναμη
Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας και διακεκριμένος πανεπιστημιακός Αχμέτ Νταβούτογλου , είναι ο θεμελιωτής της θεωρίας των «μηδενικών προβλημάτων» με τα γειτονικά κράτη. Εξαιρεί όμως την Ελλάδα και την Κύπρο. Υποστηρίζει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών ότι η διασφάλιση των τουρκικών συμφερόντων σε Αιγαίο, Θράκη και Κύπρο, είναι ζωτικής σημασίας στόχος για την τουρκική διπλωματία, αφού αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για την κατοχύρωση του γεωπολιτικού ρόλου της Τουρκίας, ως περιφερειακής δύναμης.
Μηδενισμός προβλημάτων
Η Ελλάδα, σύμφωνα με το σχέδιο Ερντογάν – Νταβούτογλου, θα υποχρεωθεί πιεζόμενη διπλωματικά και στρατιωτικά, να καταβάλει μέσω «διαλόγου», το πολιτικό αντίτιμο μίας στρατιωτικής ήττας. Είναι η διπλωματική μέθοδος που οδηγεί στη διαμόρφωση σχέσεων υποτέλειας της Ελλάδας προς την Τουρκία και τελικά στην «επίλυση» των διμερών Ελληνοτουρκικών προβλημάτων, δηλαδή, σύμφωνα με τη θεωρία Νταβούτογλου, στο «μηδενισμό των προβλημάτων» με τα γειτονικά κράτη. Μόνο που διαφεύγει της προσοχής του κυρίου Νταβούτογλου, πως σε καμία περίπτωση η Ελλάδα δεν θα ακολουθήσει τον δρόμο της ήττας χωρίς πόλεμο. Και ένας πόλεμος της Τουρκίας με την Ελλάδα, στην καλύτερη περίπτωση για την Τουρκία, θα σημάνει την οπισθοδρόμηση της «περιφερειακής υπερδύναμης» σε τουλάχιστον 100 χρόνια (εάν καταφέρει να νικήσει στρατιωτικά την Ελλάδα)!!!
Ανατρέποντας όμως άρδην τα τουρκικά σχέδια, εφόσον η Ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει να αντιδράσει, καταρχάς σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο, χωρίς όμως να αποκλείει ακόμη και την αξιοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων, ως έσχατο μέσο για την κατοχύρωση της εθνικής μας κυριαρχίας. Πρωτίστως όμως η κυβέρνηση της Ελλάδας θα πρέπει να βελτιώσει την διεθνή εικόνα της Ελλάδας. Στο σημερινό ασταθές και έντονα συγκρουσιακό περιβάλλον, μόνο τα ισχυρά κράτη μπορούν να επιβιώσουν. Και η Ελλάδα δέχεται την πρόκληση για την «μονομαχία» από τον «ισχυρό ελέω Ομπάμα» και πρέπει να αποδείξει την δική της δύναμη και ισχύ.
Παρεπιμπτόντως, τι φοβάται η Ελλάδα και δεν προχωράει στην οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) με την Κυπριακή Δημοκρατία;
Η Εξωτερική πολιτική
Πάντως, η χειρότερη επιλογή για την κυβέρνηση Καραμανλή θα είναι να συμπεριλάβει τα εθνικά θέματα στο πεδίο της προεκλογικής αντιπαράθεσης και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αρνηθούν να στηρίξουν πολιτικά τις σωστές (εφόσον υπάρξουν) κυβερνητικές επιλογές στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, για λόγους κομματικής σκοπιμότητας.
Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε κομβικό σημείο και απαιτείται υπευθυνότητα από τις πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων. Δεν θα είναι ανεκτή από το εκλογικό σώμα και νέα εθνική ταπείνωση.

Read more...

Βεβήλωσαν χριστιανικό εκκλησάκι.....Προετοιμάζουν προβοκάτσια στη Θράκη;

Ανακοίνωση εξέδωσε ο «ψευτομουφτής» Ξάνθης Αχμέτ Μέτε, με αφορμή την βεβήλωση χριστιανικού παρεκκλησίου που βρίσκεται στην περιοχή Θερμών, στα ορεινά του νομού Ξάνθης.
Η ανακοίνωση – πρόκληση του κυρίου Μέτε έχει όλα εκείνα τα συστατικά τα οποία μπορούν να δράσουν ως «βασική ύλη» και να προετοιμάσουν το έδαφος για ενέργειες προβοκάτσιας. Αναλογιζόμενοι την τουρκική προκλητικότητα στους ουρανούς του Αιγαίου, σε μικρά νησιά αλλά και στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας, μπορούμε πολύ εύκολα να φτάσουμε σε μία πιθανή προβοκάτσια που σχεδιάζεται να υλοποιηθεί στη Θράκη. Ο «πλούτος» των καλοσχεδιασμένων τουρκικών προκλήσεων εύκολα μπορεί να εμπλουτισθεί με μία «αντιτουρκική ενέργεια» στη Θράκη.

Η προκλητικότητα της ανακοίνωσης του κυρίου Μέτε, με την συνεχιζόμενη αναφορά σε Τούρκους της Θράκης, αλλά και η χρησιμοποίηση τουρκικών τοπωνυμίων για εδάφη που ανήκουν στην Ελληνική επικράτεια, αποδεικνύει την εμμονή κάποιων να τεντώνουν το σχοινί, το οποίο γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν είναι σε θέση να κρατήσουν τεντωμένο και πως οι προκλήσεις τους δημιουργούν αναίτια προβλήματα στην συνύπαρξη των χριστιανών και των Ελλήνων μουσουλμάνων της ακριτικής Θράκης.
Επίσης, η ανακοίνωση του κυρίου Μέτε, που προσπαθεί να πατάξει την οποιαδήποτε συσχέτιση μουσουλμάνων με την βεβήλωση, δημιουργεί σαφείς υποψίες. Κι αυτό λόγω του ότι κανείς χριστιανός (ή και μουσουλμάνος) κάτοικος της περιοχής δεν ενοχοποίησε τους μουσουλμάνους Πομάκους κατοίκους της συγκεκριμένης περιοχής, για την βεβήλωση του παρεκκλησίου.
Για ποιόν λόγο ο κύριος Μέτε αποφασίζει να συσχετίσει τη λέξη μουσουλμάνος με την συγκεκριμένη πράξη; Σε τι αποσκοπεί, πέρα από την ήδη υπάρχουσα αποενοχοποίηση των ντόπιων κατοίκων των Θερμών Ξάνθης;
Γιατί ο κύριος Μέτε, προσπαθεί να εμπλέξει (έστω και δια της αθωώσεως) τους Πομάκους;
Μήπως δεν γνωρίζει ο «ψευτομουφτής» Ξάνθης πως οι ίδιοι οι Πομάκοι φροντίζουν όλα τα εκκλησάκια του ορεινού όγκου της Ροδόπης, τόσο στην Ξάνθη όσο και στην Κομοτηνή;
Μήπως με αυτή την αναφορά του ο κύριος Μέτε αποσκοπεί στην τρομοκράτηση των Πομάκων, έτσι ώστε να σταματήσουν να φροντίζουν τα εκκλησάκια για να μην γίνουν κατηγορηθούν στο μέλλον για οποιαδήποτε καταστροφή;
Γιατί κύριος Μέτε επιμένει στην αναφορά ων λέξεων «Τούρκος», «Τουρκικό»;
Δεν γνωρίζει, όντας Πομάκος ο ίδιος, πως οι Πομάκοι είναι αυτόχθονες κάτοικοι της ορεινής Ροδόπης και πως ουδεμία σχέση δεν έχουν με την Τουρκία, τους Τούρκους και τον Τουρκισμό, πέρα από την καταπίεση και τις διώξεις που η πρώην οθωμανική αυτοκρατορία επέβαλε στους Πομάκους;
Γιατί ο κύριος Μέτε επιμένει να χρησιμοποιεί τουρκικά τοπωνύμια όταν αναφέρεται σε περιοχές Ελληνικές;
Μήπως έτσι βγάζει τον τουρκισμό του ή μήπως με αυτόν τον τρόπο επιθυμεί να αποδείξει στο Τουρκικό Προξενείο τις «καλές του προθέσεις» και την «καλή του εργασία» στα Πομακοχώρια της Ξάνθης;
Έχει σκεφθεί ο κύριος Μέτε πως η διαστρέβλωση αυτή είναι ικανή να οδηγήσει σε διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας, αλλά και πιθανές συγκρουσιακές καταστάσεις μεταξύ των κατοίκων;
Ο ρόλος του ως ιμάμη του επιβάλει την εργασία για την δημιουργία διαφορών και την μη ειρηνική συμβίωση των ανθρώπων;
Αλήθεια, κύριε Μέτε, επειδή δεν θέλω να πιστεύω πως υπάρχει περίπτωση να είστε όργανο της Άγκυρας και του Τούρκου Προξένου της Κομοτηνής, κυρίου Σάρνιτς, μήπως θα έπρεπε οι δηλώσεις σας να μην εμπεριέχουν εκφράσεις ή λέξεις οι οποίες αποτελούν βασικά συστατικά της τουρκικής προπαγάνδας η οποία σχεδιάζεται και καθοδηγείται από τον πραγματικά ικανότατο κύριο Σάρνιτς;
Η απομάκρυνση από πολιτικές και πολιτικούς δεν αποτελεί την βασική θέση την οποία οφείλει να έχει ο κάθε ιερέας, χριστιανός ή μουσουλμάνος;
Έχει αναλογισθεί άραγε ο «εκλεγμένος μουφτής Ξάνθης» (ούτε στην Τουρκία εκλέγονται οι μουφτήδες, προς πληροφόρηση και του κυρίου Μέτε, αν δεν το γνωρίζει) πως με δηλώσεις αυτού του τύπου δημιουργεί ένα υπόβαθρο «καλοσχεδιασμένων ενεργειών» κατά χώρων λατρείας του ισλάμ (τζαμιά);
Μπορεί άραγε να σταθεί μπροστά στην ευθύνη του ως ιερέας και ως άνθρωπος ο κύριος Μέτε;
Μπορεί να αντικρύσει την σοβαρή πιθανότητα «δράσεων» εις βάρος μουσουλμάνων, εκ μέρους Τούρκων πρακτόρων που θα αποσκοπούν στην δημιουργία έντασης στην περιοχή;
Μήπως δεν γνωρίζει ο κύριος Μέτε τον αυξημένο αριθμό «επισκεπτών», «συγγενών» και διάφορων άλλων από την Τουρκία στην Θράκη; Μάλιστα ο αριθμός αυτός των «επισκεπτών» είναι ιδιαίτερα αυξημένος εφέτος και δημιουργεί εύλογες απορίες σε όλους τους κατοίκους της ακριτικής αυτής περιοχής της Ελλάδας.
Σε υποτιθέμενη ανακοίνωση υποτίθεται καταδίκες των βανδαλισμών στο εκκλησάκι των Θερμών, μιλάει για «μουσουλμάνους Τούρκους» ενώ εμφανίζει την περιοχή με την ΤΟΥΡΚΙΚΗ επωνυμία «Χαλήλ Αγά Γιοκουσού»!!!
Σαν ιστολόγιο θα ήθελα να απευθύνω ένα απλό ερώτημα στον κύριο Μέτε, αφού του αρέσει να εμπλέκει την θρησκεία με την πολιτική: Μπορείτε να μας εξηγήσετε κύριε Μέτε, για ποιόν λόγο πολλοί επισκέπτες που προέρχονται από την Τουρκία, έρχονται με ιδιωτικά αυτοκίνητα που έχουν Βουλγάρικες πινακίδες; Απλή ερώτηση, που μάλλον έχει πολύπλοκη απάντηση…
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΧΜΕΤ ΜΕΤΕ
Ξάνθη, 12/08/2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
"Το Σάββατο 8 Αυγούστου η Εκκλησία που βρίσκεται στη θέση «Χαλήλ Αγά Γιοκουσού» των Θερμών, έγινε στόχος επίθεσης αγνώστου ή αγνώστων σκοτεινών προσωπικοτήτων. Γίνεται μια προσπάθεια απόδοσης της παραπάνω ενέργειας στους Μουσουλμάνους Τούρκους.
Οι Μουσουλμάνοι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης, πάντοτε έδειξαν σεβασμό σε όλες τις εκκλησίες και σε όλους τους ναούς του ορεινού όγκου και δεν προκάλεσαν ποτέ ζημίες σ’ αυτές, αλλά αντιθέτως τις προστατεύσανε.
Στις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στην παραπάνω εγκαταλελειμμένη, στη μέση του ορεινού όγκου εκκλησία, διαπιστώθηκε πως οι εικόνες και τα υπόλοιπα πράγματα είχαν απλωθεί πέρα δώθε χωρίς να έχουν υποστεί θραύσεις. Απ’ αυτό γίνεται κατανοητό ότι οι δράστες της παραπάνω ενέργειας είναι οι υστερόβουλοι που προσπαθούν για προσωπικά συμφέροντα να χαλάσουν την γαλήνη και ηρεμία. Επικρίνουμε εντονότατα αυτούς.
Aχμέτ ΜΕΤΕ
Εκλεγμένος Μουφτής Ξάνθης"
Μέσα από τη λογική του κειμένου για όσους «γνωρίζουν γράμματα» και ξέρουν να «διαβάζουν» μια τέτοια ανακοίνωση και πέρα από τα όσα γράφει, είναι επίσης εμφανής η προσπάθεια του «Ψευτομουφτή» κυρίου Μετέ να εμφανιστεί ο ίδιο ως ο… δήθεν εκπρόσωπος της μειονότητας στο Νομό Ξάνθης.
Ανιστόρητος, υποκριτής και…»φερέφωνο» της Άγκυρας και του Προξενείου, στην ουσία επιδιώκει από τη μια την αυτοπροβολή του κι από την άλλη, να προπαγανδίσει για μια ακόμη φορά υπέρ της Τουρκίας και της Άγκυρας.
Μετά από αυτή την δήλωση, του κυρίου Μέτε, νομίζω ότι καθίσταται σαφέστατο πως η Ελληνική πολιτεία και οι αρμόδιες υπηρεσίες θα πρέπει να δείξουν την δέουσα προσοχή για την αποφυγή ενεργειών οι οποίες θα βλάψουν την "ηρεμία" και θα δώσουν έναυσμα στην Τουρκία (που έτσι κι αλλιώς δια στόματος Ερντογάν θεωρεί Τούρκους τους Έλληνες μουσουλμάνους της Θράκης!!!) για την δημιουργία εντυπώσεων και την διακρατική αλλά και παγκόσμια εκμετάλλευση οποιουδήποτε, έστω και ασήμαντου, γεγονότος.
Κωνσταντίνος

Read more...

Η Τουρκία μιμείται την επιθετικότητα της Ιταλίας προ του 1940

Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πως η ιστορία αποτελεί τον καλύτερο δάσκαλο και σύμβουλο για εκείνους τους ανθρώπους που αναγνωρίζουν την σπουδαιότητά της και την μελετούν συστηματικά, με κύριο σκοπό την αποφυγή λαθών του παρελθόντος και την δημιουργία των καταλληλότερων συνθηκών για ένα καλύτερο αύριο.
Oι ιταλικές προκλήσεις κατά της Eλλάδας, με σκοπό να συρθεί η χώρα σε εδαφικές παραχωρήσεις προς την Iταλία, είχαν αρχίσει από πολύ νωρίτερα, στις αρχές του καλοκαιριού του 1940, από τις 30 Iουνίου, και κορυφώθηκαν με τον τορπιλισμό της «Eλλης». Oι προκλήσεις ήταν τόσο στρατιωτικές όσο και πολιτικές, όπως η έγερση θέματος τσάμηδων ή οι εκτεταμένες ανοιχτές κατηγορίες ότι οι Eλληνες διπλωμάτες και πολιτικοί ήταν πράκτορες των Aγγλων.

Στις 30 Ιουνίου άρχισαν οι προκλήσεις
Oι ιταλικές προκλήσεις κατά της Eλλάδας, με σκοπό να συρθεί η χώρα σε εδαφικές παραχωρήσεις προς την Iταλία, είχαν αρχίσει από πολύ νωρίτερα, στις αρχές του καλοκαιριού του 1940, από τις 30 Iουνίου, και κορυφώθηκαν με τον τορπιλισμό της «Eλλης». Oι προκλήσεις ήταν τόσο στρατιωτικές όσο και πολιτικές, όπως η έγερση θέματος τσάμηδων ή οι εκτεταμένες ανοιχτές κατηγορίες ότι οι Eλληνες διπλωμάτες και πολιτικοί ήταν πράκτορες των Aγγλων.
Mεταξύ άλλων:
- Στις 3 Iουλίου 1940, ο υπουργός Eξωτερικών της Iταλίας Tσιάνο κάλεσε τον πρέσβη της Eλλάδας στη Pώμη Iωάννη Πολίτη και διαμαρτυρήθηκε έντονα λέγοντας ότι αγγλικά αεροσκάφη είχαν πλήξει ιταλικά πλοία στο Iόνιο και ότι αυτά είχαν εξορμήσει από ελληνική βάση στη Λευκάδα. O ίδιος ο Mεταξάς με τηλεγράφημά του διαβεβαίωνε ότι τέτοια βάση ούτε καν υπάρχει και ότι αν ενήργησαν αγγλικά αεροσκάφη, αυτό έγινε από βάσεις στην Αίγυπτο.
- Στις 12 Iουλίου 1940, νωρίς το πρωί, η Iταλία προχώρησε σε βομβαρδισμούς ελληνικών πλοίων. Στόχος υπήρξε το πλοίο φάρων «Ωρίων» που χτυπήθηκε από τρία ιταλικά βομβαρδιστικά, την ώρα του ανεφοδιασμού του στον κόλπο του Kισσάμου στην Kρήτη. Oταν το αντιτορπιλικό «Υδρα» έσπευσε να βοηθήσει τον «Ωρίωνα», έγινε κι εκείνο στόχος επιθέσεων με βόμβες. Πάντως, τα πυρά που εξαπέλυσε το «Υδρα» σε απάντηση έτρεψαν τα ιταλικά αεροσκάφη σε φυγή.
- Στις 30 Iουλίου 1940, λίγα λεπτά πριν από τις 7 το πρωί, νέα επίθεση εκδηλώθηκε εις βάρος των αντιτορπιλικών «Bασιλεύς Γεώργιος» και «Bασίλισσα Oλγα» στο λιμάνι της Nαυπάκτου. Oι Iταλοί αρνήθηκαν τις επιθέσεις, αλλά τα θραύσματα των βομβών τους διέψευσαν και πάλι, όπως άλλωστε και η ίδια η θέα των ιταλικών αεροπλάνων.
- Στις 2 Aυγούστου 1940, μόλις 13 μέρες πριν από τον τορπιλισμό της «Eλλης», ιταλικό αεροσκάφος έπληξε με έξι βόμβες πλοιάριο της Oικονομικής Aστυνομίας που έπλεε ανάμεσα στην Αίγινα και τη Σαλαμίνα. Mάλιστα, το ιταλικό αεροσκάφος προερχόταν από τον Κορινθιακό Κόλπο πάνω από τον οποίο πετούσε ανεξέλεγκτα, δείχνοντας για μια ακόμη φορά ότι η Iταλία δεν λάμβανε υπ’ όψιν την ελληνική κυριαρχία ούτε στον αέρα ούτε στη θάλασσα.
- Oι παράνομες υπερπτήσεις των Iταλών είχαν αρχίσει ήδη από τις 30 Iουνίου πάνω από την Kρήτη, γεγονός που είχε προκαλέσει και την έντονη αντίδραση της Aγγλίας προς την Eλλάδα κάνοντας λόγο για παραβίαση της ελληνικής ουδετερότητας αφού η Aθήνα επέτρεπε τις πτήσεις αυτές, παρά το ότι –ή εξ αιτίας του ότι– οι Αγγλοι γνώριζαν ασφαλώς πολύ καλά ότι η Eλλάδα ούτε επιθυμούσε να μπει στον πόλεμο ούτε διέθετε αεροπορικές δυνάμεις ικανές να αποτρέψουν τέτοιες πτήσεις.
- Tην ίδια ημέρα, στις 30 Iουνίου 1940, δέκα ιταλικά βομβαρδιστικά που είχαν σηκωθεί από βάση στην Aλβανία προχώρησαν σε υπερπτήσεις πάνω από την Ηπειρο, φτάνοντας ώς το Mέτσοβο.
Η σύγκριση με το σήμερα, σε τι συμπεράσματα μπορεί να οδηγήσει έναν εχέφρονα νου; Ας ελπίσουμε πως τέτοιος νους υπάρχει στην κυβέρνηση Καραμανλή...

Read more...

Η αγιοποίηση Κεμάλ Ατατούρκ

«Πρόκειται για τη μοίρα των μεγάλων ανδρών της Ιστορίας: το γόητρό τους «ροκανίζεται» από τα γρανάζια του χρόνου. Και όσο περισσότερος χρόνος περνά από τον θάνατό τους, τόσο αυξάνονται και οι διαθέσεις για άσκηση κριτικής.
Στην Τουρκία από το 1951 απαγορεύεται με κίνδυνο επιβολής δικαστικής ποινής κάθε δυσφήμηση της μνήμης του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, Κεμάλ Ατατούρκ. Αυτό έχει οδηγήσει, μεταξύ άλλων, στην κατά κάποιον τρόπο "αγιοποίηση" του ιστορικού ανδρός, την οποία δεν προσπερνά κανένας Τούρκος, ενώ έχει δημιουργηθεί μια εντύπωση πως απέναντι στον Ατατούρκ ακόμη και ο μυθικός ήρωας Ηρακλής ήταν μια μετριότητα...

Ακόμη και η απλή αναφορά ότι ο "πατέρας όλων των Τούρκων" είχε και προβληματικές ανθρώπινες πλευρές και ότι, ίσως, διέπραξε και ορισμένα πολιτικά λάθη, θεωρείται σε κάποιους κύκλους ως "προσβολή της αυτού μεγαλειότητος".
Ομως, η δυνατότητα επικοινωνίας μέσω Διαδικτύου άνοιξε στη χώρα νέες προοπτικές, που δεν υπήρχαν όταν ψηφίστηκε ο προαναφερθείς νόμος. Και τώρα υπάρχουν διαφωνίες και εντάσεις για το συγκεκριμένο θέμα, όπως και για το συγκεκριμένο πεδίο επικοινωνίας.
Η τουρκική δημοκρατία πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι στη σύγχρονη ηλεκτρονική εποχή ακόμη και ο Ατατούρκ δεν μπορεί να παραμείνει απρόσβλητος από την άσκηση κριτικής, ούτε από την προοπτική δυσφήμισης».

Read more...

Πικρές αλήθειες για τους Τούρκους.......Η άγνοια της Ευρώπης για την Τουρκία

Στα 1979, με απόφαση του Κυπριακού Ιστορικού Μουσείου και Αρχείου, ο γράφων συγκάλεσε στην Κύπρο Διεθνές Ιστορικό Συνέδριο με θέμα «Η τουρκική επεκτακτική πολιτική από τον 13° αιώνα μέχρι σήμερα».
Στο συνέδριο προσκλήθηκαν και παρευρέθηκαν και ανέπτυξαν ομιλίες συναφείς διαπρεπείς επιστήμονες από την Ευρώπη, όπως ο Κούρδος καθηγητής Vanly, κ.ά.
από την Ελλάδα, όπως ο Ιωάννης Κ. Χασιώτης κ.ά., από τις ΗΠΑ η Αρμενίδα Ιστορικός Marjory Housepian (συγγραφέας του συγκλονιστικού, ιστορικού έργου "Smyrna in flames", που μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε πλατιά και στα Ελληνικά «Η Σμύρνη στις φλόγες») κ.ά., από την Κύπρο ο ιστορικός του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, Κ.Κ.Π. Κύρρης κ.ά.

Σε μια διακοπή του συνεδρίου η Marjory απευθύνθηκε σε Ευρωπαίο Πανεπιστημιακό και του πρότεινε την ιστορική αξιοποίηση τού μέχρι τότε χαρακτηριζόμενου ως «αυστηρώς απόρρητου - top secret» εγγράφου τού τότε Γενικού Πρόξενου στη Σμύρνη George Ηοrton που κατατόπιζε με κάθε λεπτομέρεια και με αυθεντικότητα το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών για τις συγκλονιστικές τουρκικές σφαγές στη Σμύρνη στα 1922.
Ο Ευρωπαίος καθηγητής μ’ ευγένεια αποποιήθηκε την πρσοφοράν, επικαλούμενος το γεγονός της πρόσβασης που είχε στα τουρκικά αρχεία του Τορ Capi. Αθέλητος ωτακουστής ο γράφων παρακάλεσε την κυρία Housepian να του παραδώσει φωτoαντίγραφο του εγγράφου για αξιοποίησή του. Κι ευχαρίστως του το πρόσφερε.
Κι ο γράφων και με τη συμπαράσταση τού τότε Διευθυντή του Γ.Τ.Π., μ. Μιλτιάδη Χριστοδούλου, το κυκλοφόρησε (στα Αγγλικά και στα Ελληνικά) σε χιλιάδες αντίτυπα που στάληκαν σε πρεσβείες, ακαδημίες, βιβλιοθήκες, Πανεπιστήμια, κ.ά, ενώ ο ελληνικός Τύπος έδιδε πλατιά δημοσιότητα στο έγγραφο.
Από το πιο πάνω έγγραφο του G. Ηorton, που περιγράφει τις σφαγές, παραθέτουμε τα τέσσερα καταληκτήρια συμπεράσματα του αποστολέα του εγγράφου, αρκούντως σημαντικά για να κατανοήσουμε από τότες, αλλά και διαιώνια, την απαρέκκλιτη τουρκική επεκτατική πολιτική.
«Οι τουρκικές σφαγές πάντοτε γίνονται με διαταγή από ανώτερες Αρχές. Αυτή είναι
πολύ καλά γνωστή αρχή και ο τρόπος με τον οποίο διάφορες ιστορικές σφαγές έχουν διεξαχθεί το αποδεικνύουν αναντίρρητα (με πολλά παραδείγματα). Τέτοια ήταν η περίπτωση στη Σμύρνη, και η δήλωση του Μουσταφά Κεμάλ πώς δεν μπορούσε να ελέγξει το στράτευμά του είναι ψευδής. Είναι ένα περίεργο γεγονός πώς ο Τούρκος είναι ακόμα ικανός να απατά τους Ευρωπαίους, παρά την πολύχρονη διαπίστωση της τακτικής του. Είναι πιθανόν ότι μια αυστηρή γλώσσα στον Τούρκο διοικητή από το Γάλλο ναύαρχο θα μπορούσε να είχε σταματήσει τη σφαγή και όλους τους τρόμους που ακολούθησαν. Πρέπει να γίνει σαφές πως υπήρξε για κάποιο χρονικό διάστημα πολιτική των Τούρκων εθνικιστών να εξoντώσουν και να περιορίσουν το ιθαγενές χριστιανικό στοιχείο στην Τουρκία.
Οποιοσδήποτε καταστρώνει σχέδια για μελλοντικές επιχειρήσεις ή διπλωματικές σχέσεις με την Τουρκία πρέπει να το έχει αυτό υπόψη και να είναι απόλυτα ενήμερος για τη μεταβολή των συνθηκών στη χώρα. Ο Κεμαλισμός έχει αναπτυχθεί από τους Συμμάχους, από την αδυναμία τους και τη διαφωνία τους.
Η συμπεριφορά της Γαλλίας είναι μια περίπτωση απιστίας προς τους Συμμάχους, που αποβλέπει στην εξασφάλιση συμβάσεων και στην υπονόμευση της βρετανικής επιρροής στην Εγγύς Ανατολή.
Η Μ. Βρετανία, υπολογίζουσα την εργατική αvτιπoλίτευση και τη μουσουλμανική ανησυχία στην Ινδία, είναι υποχρεωμένη να καταπιεί αυτό το πικρό χάπι, με την ελπίδα ότι οι παραχωρήσεις στον Κεμάλ θα ηρεμήσουν τους μουσουλμάνους στην Ινδία. Αυτό είναι λάθος και υπήρξε μια εξαρχής λανθασμένη πολιτική. Η είσοδος των Κεμαλιστών στην Kωνσταvτινούπολη θα ξεσηκώσει και θα θέσει εκτός ελέγχου τους Μουσουλμάνους της Ινδίας.
Η Kωνσταvτινoύπoλη είναι σήμερα, όπως ήταν και κατά το χρόνο της πτώσης της, το ακροτελεύτιο προπύργιο της Ευρώπης εναvτίoν των ορδών της Ασίας και μιας και αποδοθεί στον Τούρκο, θα σημάνει την απαρχή ενός κατακτητικού πολέμου σε βάρος των βαλκανικών χωρών - αν όχι σήμερα, αύριο, και αν όχι αυτόν το χρόνο, τον άλλο και η ειρήνη της Ευρώπης θα βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο.
Ο Τούρκος είναι φυλή που δεν ενδιαφέρεται για τις τέχνες της ειρήνης και δεν ξέρει τίποτε άλλο από τον πόλεμο και την κατάκτηση. Είναι αδύνατο για εκείνον να απόσχει από πολεμικές επιχειρήσεις. Οποιαδήποτε σχέδια στηρίζovται πάνω στις υποσχέσεις του ή σε οποιεσδήποτε διαφορετικές υποθέσεις είναι καταδικασμένα να οδηγήσουν σε απογοήτευση, και πολιτικοί που σχεδιάζουν οποιοδήποτε σχέδια για το μέλλον πάνω σε οποιαδήποτε διαφορετική βάση, κτίζουν πάνω σε λανθασμένο θεμέλιο».
Κι ο Χόρτον δικαιώθηκε: Με την Τένεδο, την Ίμβρο, την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Θράκη, για την ώρα...

Read more...

Βιομηχανική συνεργασία στον χώρο της άμυνας μεταξύ Τουρκίας-Βοσνίας

Η τουρκική βιομηχανία MKEK (Makina ve Kimya Endüstrisi Kurumu-Βιομηχανία Μηχανημάτων και Χημικών) την προηγούμενη εβδομάδα και συγκεκριμένα στις 8 Αυγούστου, υπέγραψε συμφωνία με τον Βοσνιακό όμιλο Unis Group που δραστηριοποιείται στο χώρο της αμυντικής βιομηχανίας.

Με βάση το Μνημόνιο Κατανόησης (MoU) που υπογράφηκε οι βιομηχανίες των δυο χωρών από εδώ και στο εξής θα συνεργαστούν σε αμυντικά σχέδια.

Το μνημόνιο που ενέκρινε και ο υφυπουργός Αμυντικής Βιομηχανίας Μουράτ Μπαγιάρ (Murat Bayar) συνυπέγραψαν ο γενικός διευθυντής και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της ΜΚΕΚ υποστράτηγος (εν αποστρατεία) Ουνάλ Ονσιπαχίογλου και το ανώτατο στέλεχος της Unis Group Γιουσούφ Πιράλιτς.

Φαίνεται λοιπόν ότι οι πρόσφατες περιοδείες των «γυρολόγων» Νταβούτογλου και Μπασμπούγ στα Βαλκάνια άρχισαν να αποδίδουν καρπούς…

Τμήμα ειδήσεων www.defencenet.gr

Read more...

Ο "ΣΥΜΜΑΧΟΣ" ΑΝΑΤΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ "ΚΟΥΤΟΥΛΗΣΕ" ΣΕ ΞΕΡΑ - ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΤΟ ΑΘΛΗΜΑ

Θρίλερ με απρόβλεπτες διαστάσεις, εξελίσσεται αυτή την στιγμή στην θαλάσσια περιοχή έξω από το Καστελλόριζο. Όπως αναφέρουν απόλυτα έγκυρες πηγές του ΓΕΕΘΑ, κατά την προσέγγιση της κορβέτας “Μποντρούμ” στην περιοχή στις 12 Αυγούστου (συνόδευε τα δύο αποβατικά στα οποία είχαμε αναφερθεί χθες), το τουρκικό σκάφος επιχείρησε “περίεργη” κίνηση προσέγγισης του Καστελλόριζου με τραγικά αποτελέσματα όμως για τους Τούρκους!

Ο κυβερνήτης της “Μποντρούμ” με μία πρωτοφανή κίνηση αδεξιότητας (εδώ που τα λέμε όχι και τόσο πρωτοφανή για τους Tούρκους γιατί τον Οκτώβριο του 1996 με μία ανάλογη κίνηση είχε κολλήσει τουρκική φρεγάτα στη Κω), κόλλησε το σκάφος του στον ύφαλο που υπάρχει και είναι ευδιάκριτος και φυσικά χαρτογραφημένος!

Η εξέλιξη ήταν ακόμα πιό ενδιαφέρουσα: Στην προσπάθειά του να αποκολλήσει το σκάφος του, ξεκόλλησε ολόκληρος ο ανθυποβρυχιακός θόλος (!) του σόναρ, ο οποίος χθες το απόγευμα εντοπίστηκε από Έλληνες ψαράδες οι οποίοι ειδοποίησαν αμέσως το Πολεμικό Ναυτικό.

Στην περιοχή έχουν σπεύσει μονάδες του Π.Ν. και ομάδα βατραχανθρώπων οι οποίοι εντόπισαν το θόλο, ετοιμάζονται να τον ανασύρουν και ερευνούν την περιοχή και για άλλα ευρήματα.

Το ερώτημα είναι τι γύρευε εκεί το τουρκικό σκάφος, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων; Η περιοχή βρίσκεται περί τα 500 μέτρα νότια τις μέσου απόστασης μεταξύ Καστελλόριζου και μικρασιατικής ακτής, δηλαδή σαφώς εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Σε αυτή την περιοχή δεν τίθεται θέμα αβλαβούς διέλευσης: Το τουρκικό σκάφος είχε τελείως διαφορετική πορεία πριν στρίψει και κατευθυνθεί προς το Καστελλόριζο και πέσει επάνω στην ξέρα.

Αλλά και ολόκληρη η περιοχή εκεί, όπως αναφέρουν πηγές του ΓΕΝ, είναι γεμάτη από ξέρες και μικρά βράχια που προεξέχουν της επιφάνειας. Μία περιοχή όμως που είναι ιδανική για πόντιση συσκευών ανίχνευσης κίνησης υποβρυχίων κλπ (σημειώναμε χθες ότι ελληνικό υποβρύχιο περιπολεί μονίμως πλέον στην περιοχή) ή για να υπάρξει κάποια αιφνιδιαστική κίνηση από μία πλευρά που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ότι μπορεί να υπάρξει.

Το υπουργείο Εξωτερικών ήδη έχει ενημερωθεί από το ΓΕΕΘΑ για το θέμα.

H κορβέτα Μποντρούμ:

Η συγκεκριμένη κορβέτα TCG BODRUM F501 είναι η πρώην γαλλική Drogou (F-783) του γαλλικού Ναυτικού κλάσης D’Estienne d’Orves Α69. Ναυπηγήθηκε το 1976 και έχει εκτόπισμα 1250 τόνους με πλήρες φόρτο.

Έχει μήκος 80 μέτρα, πλάτος 10,3 και βύθισμα 5,3. Η πρόωσή της εξασφαλίζεται από 2 κινητήρες ντήζελ SEMT Pielstick 12PC2V400 ισχύος 8,9 μέγκαβατ, που κινούν δυο τετράφυλλες προπέλες.

Η μέγιστη ταχύτητά της φτάνει τους 24 κόμβους, ενώ αν πέσει στους 15 ή στους 18 εξασφαλίζει μέγιστη ακτίνα δράσης 4.500 και 3.000 ναυτικά μίλια αντίστοιχα. Το πλήρωμά της αποτελείται από 7 αξιωματικούς και 83 υπαξιωματικούς/ναύτες.

Η σουίτα των αισθητήρων της αποτελείται από ένα ραντάρ επιτήρησης αέρος/επιφάνειας DRBV 51A, ένα ραντάρ ελέγχου πυρός DRBC 32E, ένα ραντάρ ναυτιλίας DECCA 1226 και ένα σόναρ πλώρης DUBA 25. Το δε πακέτο της ηλεκτρονικού πολέμου αποτελείται από ένα ραντάρ αναχαίτισης ARBR 16, δυο εκτοξευτές δολωμάτων τύπου Dagaie και ένα σύστημα αντιμέτρων SLQ-25 Nixie.

Ο οπλισμός της αποτελείται από 2 αντιπλοϊκούς πύραυλους MM38 Exocet, 1 ναυτικό πυροβόλο των 100 χλστ. σε πύργο CADAM με σύστημα ελέγχου πυρός Najir, 2 πυροβόλα των 20 χλστ., 4 πολυβόλα των 12,7 χλστ. 4 τορπίλες τύπου L3 ή L5 και έναν εκτοξευτή ανθυποβρυχιακών ρουκετών των 375 χλστ.

Read more...