ΤΟΥΡΚΙΑ / ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ

H Referans φιλοξενεί άρθρο γνώμης με τίτλο «Η 19η Ιανουαρίου να ανακηρυχθεί ημέρα των μειονοτήτων», στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:

Σε τρεις ημέρες θα έχουν συμπληρωθεί δύο χρόνια από τη δολοφονία του Χραντ Ντινκ. Νομίζω ότι επέστη πλέον ο καιρός η 19η Ιανουαρίου «να ανακηρυχθεί ημέρα εορτασμού των μειονοτήτων της Τουρκίας».

Στις 23 Ιανουαρίου θα κάνει την πρεμιέρα της και η κινηματογραφική ταινία του Tomris Giritlioglu, η οποία έχει ως θέμα «τα γεγονότα της 6ης - 7ης Σεπτεμβρίου». Την περασμένη Δευτέρα, το Υπουργείο Παιδείας με εγκύκλιό του προς τα σχολεία της χώρας έδινε την εντολή να καταδικασθούν οι επιθέσεις του Ισραήλ στη Γάζα. Έτσι, μέσα στα μυαλά των μικρών παιδιών εμφύτευσαν και τον «αντισημιτισμό».

Ο φίλος δημοσιογράφος Στέλιος Μπερμπεράκης θυμήθηκε το ξύλο, που είχε φάει στο σχολείο του στην Άγκυρα, λόγω της Κύπρου, αλλά και επειδή ήταν παιδί της μειονότητας. Διότι αυτός ήταν ένας Ρωμιός και έπρεπε να πληρώσει το λογαριασμό μίσους που στρεφόταν τότε εναντίον των Ρωμιών.

Η στρατιωτική θητεία της μειονότητας

Είναι πολύ δύσκολο να ανήκει κανείς σε μειονότητα στην Τουρκία. Εξάλλου, πόσα άτομα απέμειναν; Αυτοί στην Τουρκία, εάν είναι Εβραίοι, θεωρούνται Ισραηλινοί, εάν είναι Ρωμιοί, θεωρούνται Έλληνες και, εάν είναι αρμενικής καταγωγής, θεωρούνται Αρμένιοι της Αρμενίας. Έτσι αντιμετωπίζουν και την ανάλογη μεταχείριση.

Θυμάμαι σημειώνει ο αρθρογράφος όταν υπηρετούσα τη θητεία μου, δίπλα μου ήταν ο Εβραίος φίλος μου Ισαάκ. Για την εβδομαδιαία άδειά μας εμφανιστήκαμε ενώπιον του λοχαγού. Εγώ πήρα αμέσως το χαρτί της άδείας μου. Όταν έφθασε η σειρά του Ισαάκ, ο λοχαγός κοίταξε προσεκτικά την αίτησή του και, αφού του έριξε ένα βλέμμα από την κορυφή μέχρι τα νύχια, του είπε: «Τι είδους όνομα είναι αυτό; Εσύ δεν είσαι Τούρκος»; Εγώ, τη στιγμή εκείνη, έμεινα άφωνος. Ένα άτομο, το οποίο φορούσε τη στρατιωτική στολή της Τουρκίας, ο διοικητής το ρωτούσε: «Εσύ δεν είσαι Τούρκος»;

Ο Ισαάκ με χαμηλή φωνή απάντησε ότι είναι Εβραίος και ότι ανήκει στη μειονότητα... Ο λοχαγός μουρμουρίζοντας κάτι του έδωσε πίσω την αίτησή του. Στενοχωρήθηκα πολύ, κάτι το οποίο είπα και στον Ισαάκ. Εκείνος μου απάντησε να μην δίνω σημασία, διότι ο ίδιος εδώ και χρόνια έχει συνηθίσει στη μεταχείριση αυτή. Οι μειονότητες στη χώρα μας βιώνουν τέτοιου είδους συμπεριφορές σε καθημερινή βάση.

Είχε ξεσηκωθεί η διασπορά

Οι μειονότητες στην Τουρκία δεν μπόρεσαν να κερδίσουν τίποτε ούτε από το Ισραήλ, ούτε από την Ελλάδα, αλλά ούτε και από την Αρμενία. Ο Ντινκ, ένα χρόνο πριν τη δολοφονία του, συμμετείχε σε διάλεξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Γενοκτονία των Αρμενίων.

Ο Ντινκ δέχθηκε τη μεγαλύτερη αντίδραση από την αρμενική διασπορά. Αυτή μοίρασε στους δημοσιογράφους διάφορα δελτία Τύπου, με τα οποία χαρακτήριζε τον Ντινκ «πράκτορα της Τουρκικής Δημοκρατίας», σε μια προσπάθεια να δυναμιτίσει τη διάλεξη. Ο Ντινκ, απευθυνόμενος προς τους Ευρωπαίους, είπε: «Με τέτοιου είδους αποφάσεις περί γενοκτονίας, δεν μπορείτε να εξαγνίσετε τις συνειδήσεις σας. Ένας από τους κύριους υπεύθυνους της τραγωδίας αυτής είσθε κι εσείς».

Δυστυχώς, αργότερα, οι εχθροί της μειονότητας τον έβγαλαν από ανάμεσά μας. Μετά από τρεις ημέρες είναι η επέτειος της δολοφονίας του. «Η 19η Ιανουαρίου ας ανακηρυχθεί ημέρα των μειονοτήτων». Προκειμένου να μην ξεχάσουμε όλες αυτές τις μειονότητες, οι οποίες ζουν ακόμη στη χώρα αυτή Αλλά και με τη σκέψη ότι έχουμε και ένα χρέος συνείδησης απέναντί τους.