ΔΙΚΗ ΕΡΓΚΕΝΕΚΟΝ

Στη δεύτερη φάση της δίκης Εργκένεκον στην Τουρκία με τη διερεύνηση κατηγοριών σε βάρος 56 φερόμενων ως συνωμοτών και δύο απόστρατων στρατηγών ως υποκινητών του εγχειρήματος για την ανατροπή της κυβέρνησης αναφέρεται η ανταπόκριση της Delphine Strauss από την Άγκυρα με τίτλο «Trial over alleged army coup exposes culture of conspiracy» στην εφημερίδα The Financial Times.
Η αρθρογράφος χαρακτηρίζει την έρευνα στο δίκτυο Εργκένεκον ως ιδιαίτερα σοβαρή δοκιμασία για τη μεταβαλλόμενη πολιτική κουλτούρα της Τουρκίας.
Αναφέρεται ότι ο όρος Εργκένεκον έχει γίνει συνώνυμος με την κουλτούρα του «βαθέος κράτους» των στρατιωτικών πραξικοπημάτων και των μυστηριωδών φόνων, οργανωμένων από γραφειοκράτες, αξιωματικούς αλλά και απλούς πολίτες.
Σημειώνεται πάντως ότι η διεξαγωγή της δίκης έχει εγείρει αμφιβολίες για τη νομιμότητά της και έχει προκαλέσει εντάσεις μεταξύ των οπαδών του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους και των θρησκευόμενων συντηρητικών. Η αρθρογράφος σημειώνει πάντως ότι ακόμη και εάν η υπόθεση Εργκένεκον τραβήξει για δύο χρόνια, ελπίζεται ότι η κουλτούρα των πραξικοπημάτων και της συνωμοσίας φτάνει στο τέλος της.

Στο ίδιο θέμα, η ανταπόκριση του Nicholas Birch από την Κωνσταντινούπολη με τίτλο «Trial in Turkey Exposes a Political Divide» στην εφημερίδα The Wall Street Journal εκτιμά ότι η υπόθεση της δίκης Εργκένεκον ρίχνει τους προβολείς στο μέλλον της κοσμικής δημοκρατίας στην Τουρκία.
Η χώρα έχει διχαστεί, αναφέρεται, μεταξύ εκείνων που βλέπουν την υπόθεση ως την αρχή του τέλους δεκαετιών στρατιωτικής ανάμειξης στην πολιτική, και εκείνων που πιστεύουν ότι οι κατηγορίες χαλκεύονται από μία κυβέρνηση με ισλαμιστικές ρίζες που είναι αποφασισμένη να υπονομεύσει τους θεματοφύλακες της εκκοσμίκευσης στην Τουρκία.
Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με αναλυτές, η άνευ προηγουμένου σύλληψη δεκάδων εν ενεργεία αλλά και απόστρατων στρατιωτικών σε σχέση με τη συνωμοσία που φέρεται ότι εξυφάνθηκε, δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη συναίνεση του τωρινού Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Στρατηγού Ilker Basbug.
Σημειώνεται ότι πολλοί θιασώτες του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους βλέπουν τη δικαστική διερεύνηση ως ένα σχέδιο που χρηματοδοτεί η κυβέρνηση για να δυσφημήσει τους αντιπάλους της, αρχίζοντας με το στρατό, κάτι που η κυβέρνηση αρνείται.
Άλλοι βλέπουν τις συλλήψεις και τις διώξεις ως μία δοκιμασία για την πορεία της υποψήφιας για ένταξη στην ΕΕ Τουρκίας προς μία πλήρως μη στρατιωτική δημοκρατία. Ο στρατός αρνείται πάντως οποιουσδήποτε δεσμούς με την Εργκένεκον.
Αναφέρεται ότι με τις τριβές μεταξύ των κρατικών θεσμών της Τουρκίας να βρίσκονται σε έξαρση, ακόμη και οι Τούρκοι που βλέπουν την υπόθεση Εργκένεκον ως ένα κρίσιμο βήμα προς μία μη στρατιωτική δημοκρατία φοβούνται ότι μπορεί να κάνει περισσότερο ζημία παρά καλό αφού ουσιαστικά εναποθέτει μία πολιτική απόφαση στα χέρια των δικαστηρίων.