Το σχέδιο του νέου παιχνιδιού δεν δίνει στην Τουρκία βασικό ρόλο

Η Milliyet φιλοξενεί άρθρο γνώμης με τίτλο «Το σχέδιο του νέου παιχνιδιού δεν δίνει στην Τουρκία βασικό ρόλο», στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:

Η υπόθεση της Μέσης Ανατολής, λόγω εσωτερικής πολιτικής, φαίνεται ότι θα βρίσκεται, για ένα διάστημα, στο πίσω πλάνο της ημερήσιας διάταξής μας. Στην πραγματικότητα, αυτό έχει και τα καλά του, διότι στο νέο πλάνο του παιχνιδιού, που διαμορφώνεται για την περιοχή, γίνεται φανερό ότι στην Άγκυρα δεν αναλογεί κάποιος βασικός ρόλος. Η χώρα μας βρίσκεται σε μια κατάσταση αναμονής: «Η Τουρκία είναι η χώρα, η οποία αναμένει να έρθει η στιγμή, που θα την χρειασθούν».
Οι κύριοι παίχτες, επειδή γνωρίζουν ότι η Άγκυρα μπορεί να είναι επωφελής ανάλογα με τις συγκυρίες που θα διαμορφωθούν, δεν παραβλέπουν το δυναμικό ρόλο της. Λέγοντας ο Αμπάς, κατά τις συναντήσεις του στην Άγκυρα, ότι πάντοτε θα υπάρχει η ανάγκη τουρκικών πρωτοβουλιών, κατά την άποψή μας αυτό ακριβώς υπονοούσε.
Τη στιγμή αυτή, στο κέντρο του διαμορφούμενου παιχνιδιού βρίσκεται η Αίγυπτος, αλλά και κάποια άλλα αραβικά καθεστώτα, τα οποία θεωρούνται «ήπια» και συνεργάζονται με τη Δύση. Όλες οι χώρες αυτές, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία και λοιπές, δεν έχουν ως επιλογή τους τη Χαμάς. Όλες αναγνωρίζουν την ηγεσία του Αμπάς. Παράλληλα, ζητούν από τη Χαμάς να πράξει το ίδιο, να εγκαταλείψει την τρομοκρατία και να αποδεχθεί την ύπαρξη του Ισραήλ.
Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Μπίντεν σε ομιλία, που πραγματοποίησε στη Διάσκεψη Ασφάλειας του Μονάχου, άφησε να εννοηθεί ότι η φόρμουλα μιας επίλυσης είναι «τα δύο ανεξάρτητα κράτη, το ένα δίπλα στο άλλο». Σύμφωνα με αυτή τη φόρμουλα, η Παλαιστίνη και το Ισραήλ θα αναγνωρίσουν «το δικαίωμα ύπαρξης μέσα σε ασφαλή σύνορα». Ενισχύεται, επίσης, και η άποψη η οποία θέλει τη Χαμάς, εφόσον αποδεχθεί τους όρους αυτούς, να περιληφθεί και αυτή μέσα στο σχέδιο του παιχνιδιού.
Στην Τουρκία, αν και δεν βρίσκεται στο ίδιο τραπέζι, εντούτοις από τώρα φαίνεται ότι της αναλογεί κάποια ευθύνη. Χάρη στον Ερντογάν, η εικόνα ότι «είμαστε ο προστάτης της Χαμάς», φορτώνει στην Άγκυρα και το καθήκον «να πείσει τη Χαμάς». Άλλωστε, και ο Αμπάς, όταν κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Γκιούλ ανέφερε ότι η Χαμάς πρέπει να αναγνωρίσει τη δική του εξουσία, αυτό ακριβώς εννοούσε, στέλνοντας παράλληλα ανάλογο μήνυμα και στην Τουρκία.
Έστω και αν κάποιοι ισχυρίζονται το αντίθετο, εντούτοις χάρη στην υποστήριξη, που παρείχε ο Ερντογάν στη Χαμάς, η Τουρκία εκλαμβάνεται ως μέλος της ριζοσπαστικής ομάδας, η οποία έχει ως επικεφαλής τη Συρία και το Ιράν. Αυτό μας στέρησε και τη συμμετοχή μας στο ισχυρό τραπέζι των διαπραγματεύσεων, που έχει στηθεί για τη Μέση Ανατολή. Μπορεί ακόμη και κάτι τέτοιο να επιδιώχθηκε. Μπορεί να ωθήθηκε η Τουρκία σε ένα μη επιθυμητό τρίγωνο [Τουρκία - Συρία - Ιράν]. Πάντως, τώρα, η διπλωματία μας καταβάλλει προσπάθειες, προκειμένου να εξαλείψει την αντίληψη αυτή.