«Είμαστε ηλίθιοι;» – «Ποιος είναι λευκός Τούρκος;»

Άρθρο του Τουρκέρ Αλκάν στη Ραντικάλ.
«Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣκαθηγητής VolkmarWeiss δήλωσε ότι ο βαθμός νοημοσύνης των Τούρκων βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο μεταξύ των λοιπών ευρωπαϊκών λαών. Κατά το παρελθόν είχαμε τη δήλωση του Τούρκου Αζίζ Νεσίν, ο οποίος είχε πει ότι το 60% των Τούρκων ήταν βλάκες. Τότε δεν παρεξηγηθήκαμε επειδή επρόκειτο για μια επίκριση. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τον καθηγητή Weiss καθ’ ό,τι στη δήλωσή του κρύβεται μια φασιστική και ρατσιστική αντίληψη. Μόνον ένας αόμματος δεν θα μπορέσει να δει τη νοοτροπία αυτή αφού μόνο η φασιστική ιδεολογία μπορεί να κάνει διακρίσεις μεταξύ ανθρώπων με βάση τα χαρακτηριστικά της “εξυπνάδας” τους.

Σύμφωνα με μια φασιστική σκέψη του 19ου αιώνα, χώρες όπως η Ιαπωνία και Κίνα ουδέποτε θα μπορούσαν να αναπτυχθούν καθ’ ό,τι δεν τους βοηθούσε η νοημοσύνη τους και εφόσον η νοημοσύνη εξαρτάται από βιολογικούς παράγοντες το μόνο που θα μπορούσε να γίνει από την ανθρωπότητα για τους λαούς αυτούς, ήταν η κατάληψή τους. Βλέπετε ο ιμπεριαλισμός και οι αποικιακοί πόλεμοι προσπαθούσαν να δικαιολογηθούν με παρόμοιους ισχυρισμούς Γι’ αυτούς ήταν πολύ φυσικό μια ανώτερη φυλή να εξουσιάζει τους υποανάπτυκτους.

Ο αυτός ισχυρισμός ισχύει και για τα καπιταλιστικά καθεστώτα Και σε αυτά προβλήθηκε ο βαθμός νοημοσύνης. Όσοι βρίσκονται στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα είναι πιο έξυπνοι εξ ου και η ανέλιξή τους στην κοινωνία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τις κοινωνικές διακρίσεις. Η απάντηση που δίνονταν σε όσους στρέφονταν κατά των κοινωνικών διακρίσεων και της αποικιοκρατίας, ήταν: «Όλα τα δάχτυλα δεν είναι τα ίδια. Οι έξυπνοι και εργατικοί ανελίχθηκαν. Όσοι κάνουν λόγο για ισότιμη κοινωνική πολιτική, τρόπον τινά, παραβιάζουν τους φυσικούς νόμους».

Για να αποδειχτεί ότι κάποιες φυλές και έθνη έχουν μειωμένη νοημοσύνη έπρεπε να υπάρχουν επιστημονικές έρευνες. Τέτοια ήταν και η έρευνα του Γερμανού καθηγητή. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την επιστήμη;

Βλέπουμε τώρα μπροστά μας τον καθηγητή Weiss να κρατά τη βίτσα και να μας λέει «εσείς οι Τούρκοι, είστε ηλίθιοι. Όχι 60% όπως είπε ο Αζίζ Νεσίν, αλλά 100%». Αν αυτά τα λέει τώρα που προσπαθούμε να ενταχθούμε στην ΕΕ, εμείς τι μπορούμε να κάνουμε; Μήπως θα πρέπει να πούμε: «Είναι αδύνατο εμείς να γνωρίζουμε περισσότερα από έναν γνωστό καθηγητή «και να σιωπήσουμε; Κατά τη γνώμη μου όχι. Μεταξύ μας μπορούμε να χολιάζουμε την ηλιθιότητά μας αλλά είναι διαφορετικό κάτι τέτοιο να επικαλούνται οι ξένοι».
«Ποιος είναι λευκός Τούρκος;»
Άρθρο του Μεχμέτ Τεζκάν στη Μιλιέτ.
«ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕμε τον όρο «λευκός Τούρκος»; Σε άρθρο του στην Χουριέτ ο Ερτουγρούλ Οζκόκ (5-10-10) περιγράφει τον λευκό Τούρκο ως εξής: Πρόκειται για ένα σύγχρονο άνθρωπο που κοιτά προς το δυτικό κόσμο και το δίκαιο, έχει μεγαλώσει με τις αρχές της Δημοκρατίας, κάποιοι αγαπούν φανατικά τον Ατατούρκ, κάποιοι τον παραδέχονται για τα ανοίγματα στον σύγχρονο κόσμο, μεγαλώνουν τα παιδιά τους όχι με υποταγή στις εντολές του αλλά τα μαθαίνουν να εκφράζουν τις απόψεις τους, δεν έχουν πρόβλημα με τα θρησκευτικά πιστεύω.

Δεν θα ήθελαν στον κύκλο τους ανθρώπους πωρωμένους με θρησκευτικό φανατισμό. Όταν τους συναντήσουν, προσποιούνται οι ίδιο ότι υποστηρίζουν με φανατισμό το κοσμικό κράτος. Υπάρχουν λευκοί Τούρκοι που κάνουν την προσευχή τους πέντε φορές την ημέρα όπως υπάρχουν και αυτοί που δεν προσεύχονται. Οι περισσότεροι κάνουν την προσευχή τους τις Παρασκευές.

Άσχετα με τους ίδιους, ουδέποτε θα υποχρεώσουν το παιδί τους να κάνει την προσευχή του ή την κόρη τους να φορέσει τη μαντίλα. Θα δέχονταν τη μαντίλα όχι όμως και την κάλυψη όλου του προσώπου.

Σήμερα βλέπουμε λευκούς Τούρκους να δέχονται και την κάλυψη του προσώπου όχι επειδή αυτό προστάζει ο ισλαμικός τρόπος ζωής αλλά επειδή κάθε γυναίκα έχει το δικαίωμα να ντύνεται όπως επιθυμεί. Εκτός από την περιγραφή του Οζκόκ, έχουμε και την περιγραφή του Ταχά Ακιόλ σύμφωνα με την οποία λευκός Τούρκος είναι ένα άτομο με λεπτούς τρόπους και περισσότερο ευκατάστατο. Ο Σερίφ Μάρντιν ισχυρίζεται ότι πρόκειται για άτομο που κινείται στο Κέντρο, ο Εμρέ Κονγκάρ υποστηρίζει ότι οι λευκοί Τούρκοι είναι εκλεκτοί της εξουσίας και οι μαρξιστές ότι πρόκειται για την άρχουσα τάξη.
Όποια και αν είναι η περιγραφή του λευκού Τούρκου, το σίγουρο είναι ότι αυτοί διοικούσαν τη χώρα μέχρι το 2002. Όλη η ηγεσία ήταν λευκοί Τούρκοι. Και ποιος ο αντίποδας του λευκού Τούρκου; Ο μαύρος Τούρκος, δηλαδή οι πολίτες, οι επαρχιώτες, τα άτομα που δεν είναι τεχνοκράτες, που δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Όσο ισχυροί είναι οι λευκοί Τούρκοι, τόσο ανίσχυροι είναι οι μαύροι. Ο λευκός εξουσιάζει, ο μαύρος εξουσιάζεται. Σήμερα ποιοι βρίσκονται στην εξουσία; Οι λευκοί ή οι μαύροι; Πριν τρία χρόνια ο Ερντογαν σε περιοδεία του στις ΗΠΑ είπε: Στη χώρα μας υπάρχει διάκριση λευκού και μαύρου Τούρκου. Ο ομιλών ανήκει στους μαύρους».

Σήμερα οι λευκοί Τούρκοι εγκατέλειψαν την εξουσία και αποσύρθηκαν στις παραλιακές πόλεις. Πώς θα αποκαλέσουμε τους ευρισκόμενους στους θώκους; Δεν αναφερόμαστε μόνο στην κυβέρνηση, αλλά σε όσους έχουν δύναμη στην τοπική αυτοδιοίκηση, τους οικονομικούς παράγοντες, τους πρυτάνεις, νομάρχες, τεχνοκράτες, γιατρούς, επιχειρηματίες εισαγωγείς- εξαγωγείς… Δεν είναι δυνατόν να τους ονομάζουμε μαύρους Τούρκους, άσχετα αν κάποτε ήταν.

Ο αρθρογράφος της ισλαμιστικής εφημερίδας «Μιλί Γκαζέτε» διανοούμενος Σεβκέτ Εϊγκι, αντί για την ονομασία «μαύρος» χρησιμοποιεί τον ορισμό «πράσινος Τούρκος». Γράφει: «Όπως ο λευκός Τούρκος κοιτάζει μια μουσουλμάνα με καλυμμένο το πρόσωπο, έτσι κι ένας πράσινος Τούρκος κοιτά έναν που δεν νηστεύει στην περίοδο της νηστείας. Όπως είναι φυσικό το καλοκαίρι να έχουμε ζέστη, τον χειμώνα κρύο, κάποτε να φυσά, κάποτε να υπάρχει άπνοια, έτσι είναι φυσικό στην χώρα μας να έχουμε τις επιρροές και πιέσεις του ισλάμ. Προσπαθήστε να συνηθίσετε. Αν ο λευκός Τούρκος έχει το δικαίωμα να ασκεί πιέσεις, ο πράσινος Τούρκος δεν έχει;» Η περιγραφή του πράσινου Τούρκου δεν μας ικανοποίησε. Θα θέλαμε περισσότερες λεπτομέρειες.