Αμερικανική στρατηγική έναντι των Κούρδων

Οι Κούρδοι πρέπει να γνωρίζουν τα όριά τους και να μην πιέζουν παρά πολύ για νέα δικαιώματα με κίνδυνο στο τέλος να χάσουν όλα αυτά που κέρδισαν με πολύ σκληρούς αγώνες .Η Κουρδική ηγεσία θα πρέπει να γνωρίζει επακριβώς το σημείο της νέας ισορροπίας και πρέπει να κατανοήσουν οι Κούρδοι ότι με το συνεχή αγώνα τους έχουν αποκτήσει πολλούς φίλους στη Δύση.Οι Κούρδοι πρέπει επίσης να υποστηρίξουν τις φιλοδοξίες της Τουρκίας για προσχωρήση στην ΕΕ δεδομένου ότι είναι ένας τρόπος να εκδημοκρατιστεί περαιτέρω η Τουρκία και να λυθεί και το κουρδικό πρόβλημα

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν υιοθετήσει σοβαρή στρατηγική πολιτική προς τους Κούρδους ως έθνος, επειδή τα κράτη στα οποία οι Κούρδοι ζουν (Τουρκία, Ιράκ, Ιράν, και Συρία) είναι πιο σημαντικός παράγοντας για την ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ εξωτερική πολιτική.

Εντούτοις, λαμβάνοντας υπόψη το ενδιαφέρον για τη σταθερότητα της Μέσης Ανατολής καθώς επίσης και τον σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν φτάσει στο σημείο να δεχτούν ότι οφείλουν στους Κούρδους συγκεκριμένο βαθμό προστασίας. Ετσι υποστηρίζουν δοκιμαστικά την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG)

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιτάσσονται στην ανεξαρτησία του Ιρακινού Κουρδιστάν επειδή θεωρούν ότι αυτό θα οδηγούσε στον διαμελισμό και στο τέλος της Κρατικής οντότητας του Ιράκ κάτι που θα προκαλούσε αστάθεια στη Μέση Ανατολή .Η θέση αυτή ενισχύεται λαμβάνοντας υπόψη τις τοποθετήσεις άλλων κρατών όπως η Τουρκία και των διάφορων αραβικών κυβερνήσεων οι οποίες θεωρούν την κουρδική ανεξαρτησία ως απειλή για την εδαφική ακεραιότητα τους.

Αυτή η θέση, φυσικά, μπορεί να είναι εγγενώς αντιφατική και είναι μια πολύ λεπτή γραμμή ισορροπίας η οποία όμως εφαρμόζεται επιτυχώς. Πολλοί παρατηρητές υπογραμμίζουν οτι οι Κούρδοι του ιρακινού Κουρδιστάν τρέφουν αισθήματα συμπάθειας για τους Αμερικανούς. Οι Κούρδοι όμως θυμούνται καλά ότι δύο φορές το 1975 και το 1991 προδόθηκαν απο τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πράγματι, ορισμένοι Κούρδοι άρχισαν να φοβούνται τα χειρότερα, όταν η Μπέικερ-Χάμιλτον στην έκθεση της Ομάδας Μελέτης για το Ιράκ τον (Δεκέμβριο 2006) προτείνει ότι το η κουρδική ομοσπονδία θα πρέπει να θυσιαστεί στον βωμό της αποκατάστασης του ιρακινού κράτους. Ευτυχώς, για τους Κούρδους, οι συστάσεις της έκθεσης δεν εγκρίθηκαν από τις ΗΠΑ, αλλά απλά και μόνο η εξέταση τους τους έδειξαν πόσο αδύναμη θα μπορούσε να καταστεί μελλοντικά η στήριξη των ΗΠΑ.

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ υπουργός Άμυνας Robert Gates αναγνώρισε σε μια πρόσφατη συνεδρίαση (11Δεκεμβρίου 2009) με τον Πρόεδρο Massoud Barzani του KRG ότι η συνεργασία με το KRG είναι αναπόφευκτη για την επιτυχή εφαρμογή της ασφάλειας και των στρατηγικών συμφωνιών-πλαισίων μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράκ και είναι ουσιαστικής σημασίας για ένα ενοποιημένο και ειρηνικό Ιράκ.

Ακόμη πιο σημαντικό, είναι οτι η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ κυβέρνηση του Obama μερικές ημέρες αργότερα δημόσια δεσμεύθηκε ότι θα μεσολαβήσει στις διαφωνίες μεταξύ του KRG και της κυβέρνησης της Βαγδάτης και επίσης θα βοηθήσει στο να επιλυθεί η διαφορά στο ζήτημα του Kirkuk (οι Κούρδοι συμφώνησαν να δεχθούν τον νέο ιρακινό εκλογικό νόμο ο οποίος μειώνει ελαφρά τον αριθμό των εδρών που το KRG θα έχει στο νέο ιρακινό Κοινοβούλιο το οποίο θα προκύψει απο τις εκλογές του Μαρτίου 2010).

Οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν το KRG ως φίλο και σύμμαχο, αλλά όχι πιο σημαντικό απο όσο θεωρούν την Τουρκία. Επομένως, το μήνυμα είναι σαφές. Το KRG θα πρέπει να δεχτεί να συνεργαστεί με την Τουρκία ειδάλλως στην περίπτωση διαμάχης μεταξύ τους το KRG δεν θα μπορεί να βασιστεί στην ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΉ υποστήριξη.

Ευτυχώς, η εξωτερική πολιτική των μηδενικών προβλημάτων που έχει υιοθετήσει η Τουρκία σημαίνει ότι αρχίζει να δέχεται το KRG πολιτικά ως φίλο παρά σαν μια απειλή της ασφάλειας της όπως ήταν η προηγούμενη άποψη της. Είναι σαφές, ωστόσο, οτι το κουρδικό ζήτημα έχει δευτερεύουσα θέση στην εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ και στη διαδικασία εκδημοκρατισμού που επιδιώκει στη Μέση Ανατολή.

Η Ηγεσία του KRG έχει κάνει σημαντικά βήματα θα πρέπει όμως να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια στην επίλυση των προβλημάτων της διαφθοράς.

Το λόμπι της KRG στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο εκπρόσωπος του Qubad Ταλαμπανί, έχει προκαλέσει εξαιρετική εντύπωση με την στάση του επιτυγχάνοντας σημαντικά κέρδη για τους Κούρδους. Αφενός όμως υπάρχει η μακροχρόνια συμμαχία των ΗΠΑ με την Τουρκία αφετέρου υπάρχει και η επικρατούσα αντίληψη στις ΗΠΑ σύμφωνα με την οποία οι Κούρδοι της Τουρκίας είναι φιλικά προσκείμενοι με το PKK (το οποίο οι ΗΠΑ θεωρούν ως τρομοκρατική Οργάνωση) και έτσι οι σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με τους Κούρδους του Ιράκ (ομοεθνείς των Κούρδων της Τουρκίας) δεν ευδοκιμούν

Το KRG πρέπει να επιδιώξει να διατηρήσει τα δικαιώματά του στα πλαίσια του ομοσπονδιακού συστήματος που χορηγούνται από το ιρακινό σύνταγμα όπως αυτό έχει επικυρωθεί τον Οκτωβρίου του 2005. Οι Κούρδοι πρέπει επίσης να υποστηρίξουν τις φιλοδοξίες της Τουρκίας για προσχώρηση στην ΕΕ δεδομένου ότι είναι ένας τρόπος να εκδημοκρατιστεί περαιτέρω η Τουρκία και να λυθεί και το κουρδικό πρόβλημα

Την ίδια στιγμή, οι Κούρδοι πρέπει να γνωρίζουν τα όριά τους και να μην πιέζουν παρά πολύ για νέα δικαιώματα με κίνδυνο στο τέλος να χάσουν όλα αυτά που κέρδισαν με πολύ σκληρούς αγώνες .Η Κουρδική ηγεσία θα πρέπει να γνωρίζει επακριβώς το σημείο της νέας ισορροπίας και πρέπει να κατανοήσουν οι Κούρδοι ότι με το συνεχή αγώνα τους έχουν αποκτήσει πολλούς φίλους στη Δύση.