Τουρκικές γιορτές και κηρύγματα κεμαλισμού στη Θράκη.......Και η ελληνική πολιτεία... είναι αμέριμνη!!!

Το γεγονός στο οποίο αναφερόμαστε δεν είναι βέβαια πολύ πρόσφατο (καθώς έλαβε χώρα το 2006), είναι ωστόσο εξαιρετικά ενδεικτικό μιας κατάστασης που έχει παγιωθεί πλέον στη Θράκη εδώ και πολλά χρόνια (και συνεχίζει, εννοείται, να υφίσταται και σήμερα).
Πρόκειται για την πραγματοποίηση εντός ελληνικού εδάφους κάποιων γιορτών της Τουρκίας, στις οποίες απροκάλυπτα παραδίδονται μαθήματα τουρκισμού και κεμαλισμού και παρουσιάζονται εξ… Ανατολών εισαγόμενα πολιτιστικά στοιχεία ως ντόπια, υπό τα μακάρια και αμέριμνα μάλιστα βλέμματα των χριστιανών τοπικών πολιτικών παραγόντων!

Η ιστοσελίδα λοιπόν σας προσφέρει σήμερα πλήρη και αποκαλυπτική ενημέρωση για μια τέτοια εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στις 13 Μαΐου 2006 στο καλοκαιρινό δημοτικό αμφιθέατρο του Δήμου Σαππών. Μια εκδήλωση που βεβαίως τα είχε… όλα! Και εξυμνητικές αναφορές στον Ατατούρκ και απαγγελίες ποιημάτων προς τιμήν της…Μητέρας Πατρίδας και συγκροτήματα που χόρεψαν εισαγόμενους τουρκικούς χορούς (μεταμφιεσμένους σε…τοπικούς) και φυσικά την παρουσία του Τούρκου προξένου και κάποιων…ελληνόφωνων τοπικών πολιτικών (από τους συνήθεις μόνιμους μαϊντανούς σε τέτοιου είδους θεάματα). Η εκδήλωση έγινε για να εορταστεί η τουρκική «Γιορτή του Παιδιού και της Εθνικής Ηγεμονίας». Ποιας «εθνικής ηγεμονίας» βέβαια θεωρούμε εντελώς περιττό να το αναφέρουμε…
Στην προσφώνηση του ο Σαδίκ Σαλίχ, πρόεδρος της «Ένωσης Τούρκων Δασκάλων» (που ήταν ο οργανωτής της εκδήλωσης) ευχαρίστησε τον δήμαρχο Σαππών Γιώργο Πιλιλίτση, ενώ ακόμη ευχαρίστησε για τη βοήθεια τους και την «Ένωση Επιστημόνων Μειονότητας», την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» (Τ.Ε.Ξ.) και την «Ένωση θεολόγων και ιεροκηρύκων». Στο τέλος της προσφώνησης ήρθαν βέβαια και τα ωραιότερα, με την αναφορά στον Ατατούρκ και τη φράση πως «ο μεγάλος αυτός άνθρωπος, ο μεγάλος άνθρωπος του κράτους, ανακήρυξε αυτήν την ημέρα για τα παιδιά και ως τέτοια πλέον στηρίζεται από τον ΟΗΕ και την Ουνέσκο».
Παρών στην εκδήλωση ήταν (φυσικά!) και ο τότε (και νυν) νομάρχης Ροδόπης Άρης Γιαννακίδης, που (για μια ακόμη φορά) κυριολεκτικά έθελξε! Ένα πολύ χαρακτηριστικό σημείο της προσφώνησής του ήταν βέβαια η πλήρης απροθυμία του να αναφέρει έστω και μία φορά τη λέξη «Ελλάδα» (υποψιαζόμαστε για να μη…φανεί εθνικιστής), την οποία αντικατέστησε – όποτε χρειάστηκε – με τη λέξη «Θράκη» (ίσως να ξεχνάει καμιά φορά ότι δεν πρόκειται – ακόμη τουλάχιστον – για κάποιο…ανεξάρτητο κράτος)! Ασφαλώς για την αναφορά της λέξης «Τουρκία» εννοείται ότι δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα. Αξίζει όμως να σταθεί κανείς και στο υπέροχο ειδυλλιακό κλίμα της αγάπης και της ομόνοιας που αναδύεται (με τον περίφημο πλέον λυρισμό του νομάρχη μας) μέσα από την ομιλία του και το οποίο φυσικά δείχνει να προέρχεται (για να μην πούμε κάτι άλλο βαρύτερο) από κάποιο άλλο…παράλληλο σύμπαν!
Αναλυτικότερα ο νομάρχης Ροδόπης είπε τα εξής:
«Αξιότιμε Γενικέ Πρόξενε της Τουρκικής Δημοκρατίας, συνάδελφοι της αυτοδιοίκησης από την Τουρκία. Τα παιδιά της Θράκης, αυτά τα παιδιά στέλνουνε μήνυμα αγάπης, ειρήνης και ελπίδας στα παιδιά της Τουρκίας. Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε τα παιδιά της μειονότητας που θα χορέψουνε και θα τραγουδήσουνε για να αναδείξουνε την δική της πολιτισμική διαδρομή και την δική της πολιτισμική ταυτότητα. Για να αναδείξουνε τα ήθη και τα έθιμα τους, τις παραδόσεις των παππούδων τους και των προγόνων τους. Κι όλοι εμείς εδώ εγγυόμαστε και το δικαίωμα των παιδιών, για το δικαίωμα τους να αναδεικνύουν την δική τους πολιτισμική κουλτούρα. Και θέλω να δώσω ένα μήνυμα τελειώνοντας, γιατί φεύγοντας από εδώ θα πάω στα άλλα παιδιά της πλειονότητας, και εύχομαι πολύ σύντομα τα παιδιά της μειονότητας και της πλειονότητας να βαδίσουνε χέρι-χέρι μαζί στο δρόμο της ανάπτυξης της πατρίδας μας της Ροδόπης και της Θράκης μας. Και θέλω να ενώσουμε όλοι οι Θρακιώτες την φωνή μας και να γίνουμε πιο δυνατοί. Στις κραυγές της μισαλλοδοξίας και του παρελθόντος που ακούστηκαν πρόσφατα, εμείς απαντούμε: Έχουμε δικαίωμα να ζήσουμε όλοι μαζί αγαπημένοι και μονιασμένοι. Και αυτό θα πράξουμε για να παραδώσουμε μια καλύτερη ζωή σε αυτά τα παιδιά. Να είστε καλά και πάντα να χαμογελάμε σαν τα παιδιά»!
Αμέσως μετά βέβαια, κάποια παιδάκια – σε προδήλως πλήρη…εναρμόνιση με το προαναφερθέν κλίμα της αγάπης, της ομόνοιας, αλλά και της ανάδειξης της…τοπικής μουσουλμανικής πολιτιστικής ταυτότητας και κουλτούρας – απάγγειλαν ποιήματα του τύπου «Ας κυματίσουν οι σημαίες», «Για τα βουνά της πατρίδας μου της Τουρκίας», «Τουρκία μου», κλπ. (με στίχους του τύπου «σε αγαπώ πολύ, ωραία µου Τουρκία, / με σένα θα κλάψω, µε σένα θα γελάσω, / θα υψώσω στο πιο ψηλό σηµείο την ηµισέληνο σηµαία σου, / αν χρειαστεί για σένα µε χαρά θα πεθάνω» και πολλά άλλα παραπλήσια)!
Άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία της εκδήλωσης (χαρακτηριστικά αποσπάσματα της οποίας μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω) ήταν τα εξής:
1) Παρόντες –πλην Γιαννακίδη– ήταν ακόμη ο δημοτικός σύμβουλος Κομοτηνής Δάμων Δαμιανός (ε, αλλοίμονο!), ο αντινομάρχης Παναγιώτης Γρηγορόπουλος (στο πρώτο από τα επισυνημμένα βίντεο, τον βλέπουμε μάλιστα πανευτυχή και σε εγκάρδιους – κάποια στιγμή – χαριεντισμούς με τον τότε Τούρκο πρόξενο Ουμίτ Γιαρντίμ) και ο δήμαρχος Σαππών Γιώργος Πιλιλίτσης.
2) Ρόλο μεταφραστή των επί σκηνής δρωμένων έπαιξε – για τους ελληνόφωνους – ο…μεταφραστής του πρόξενου (ε, αλλοίμονο, αν δεν υπάρχει κι εμπιστοσύνη μεταξύ μας…)!
3) Χορηγοί σε γλυκά ήταν ο γνωστός Νεντίμ και κάποιοι ακόμη ζαχαροπλάστες.
Υ.Γ. Κρύο πάντως και μάλλον άκεφο το κοινό! Ε, δεν αποκλείεται άλλωστε οι ντόπιοι μουσουλμάνοι για πρώτη φορά στη ζωή τους να τους έβλεπαν αυτούς τους περίφημους…τοπικούς, παραδοσιακούς χορούς, που διδάσκουν στα παιδιά τους όλοι αυτοί οι εγκάθετοι «πολιτιστικοί» τουρκο-σύλλογοι…