Οι παραβιάσεις στο Αιγαίο,έφθασαν Βουλή

Ερώτηση στη Βουλή για το θέμα της αντιμετώπισης των τουρκικών παραβιάσεων κατέθεσε η ΝΔ,μέσω του βουελυτή Θρόφιλου Λεονταρίδη. Ο βουλευτής Σερρών της ΝΔ ρωτα τον υπουργό Άμυνας:
“ Η σύγκριση των διαθέσιμων στοιχείων «παραβιάσεων / αναχαιτίσεων – εμπλοκών» των ετών 2009 – 2010 συνηγορεί σε αλλαγή επιχειρησιακής συμπεριφοράς και δημιουργεί εύλογα ερωτήματα, αφού το 2009 επί 1678 παραβιάσεων του ΕΕΧ από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, σημειώθηκαν 237 εμπλοκές, ενώ στο δεκάμηνο Ιανουαρίου Οκτωβρίου 2010 σε 1047 παραβιάσεις σημειώθηκαν μόλις 14 εμπλοκές.

Σε πρόσφατες δηλώσεις του την 8η Νοεμβρίου 2010, ο κ. Υπουργός παραδέχτηκε ότι «υπάρχει μια συνεχής ένταση και ένας πόλεμος νεύρων στο Αιγαίο» και πρόσθεσε ότι η Ελλάδα «δεν ακολουθεί μία πολιτική εξαρτημένων αντανακλαστικών αλλά επιδεικνύει την αναγκαία στρατηγική ψυχραιμία και δεν αφήνει τίποτε αναπάντητο» και ότι «δεν πρόκειται να διολισθήσουμε ούτε ένα εκατοστό σε σχέση με την προστασία των εθνικών μας συμφερόντων, της εθνικής μας κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων..Ρωτάμε λοιπόν την ηγεσία του Πενταγώνου:

1. Εάν τα επίσημα στοιχεία του ΥΠΕΘΑ για τον αριθμό των παραβιάσεων – αναχαιτίσεων – εμπλοκών των ετών 2009 και 2010 συμφωνούν με τα στοιχεία της ανωτέρω παραγράφου, και αν ναι, πως αιτιολογεί την σχεδόν εξάλειψη των εμπλοκών το τρέχον έτος, παρά το γεγονός ότι η τουρκική προκλητική και παραβατική συμπεριφορά παραμένει και μάλιστα αυξανόμενη.
2. Εάν υπάρχει αλλαγή στην επιχειρησιακή συμπεριφορά της ΠΑ κατά την διαδικασία των αναχαιτίσεων, ή στην πολιτική χαρακτηρισμού των ιχνών των τουρκικών αεροσκαφών που παραβιάζουν τον ΕΕΧ?
3. Μήπως η συνεχής επίκληση της «στρατηγικής ψυχραιμίας» συνδέεται με την αποφυγή των εμπλοκών ακόμη και όταν τα τουρκικά αεροσκάφη επιδεικνύουν «εχθρική πρόθεση» κατά τη διεθνή ορολογία?
Όπως επί παραδείγματι συνέβη την 8η Νοεμβρίου 2010, ημέρα της εορτής της Πολεμικής μας Αεροπορίας, όπου σχηματισμοί οπλισμένων τουρκικών αεροσκαφών πραγματοποίησαν υπερπτήσεις πάνω από Ελληνικά νησιά και τα οποία αν και στη συνέχεια αναχαιτίστηκαν δεν οδηγήθηκαν σε εμπλοκές?
4. Μήπως εν τέλει, η «στρατηγική ψυχραιμία» εκλαμβάνεται ως αδυναμία από τη γείτονα χώρα?