Ξανά το κουρδικό ζήτημα

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*
Οι τελευταίες επιθέσεις των Κούρδων στην Τουρκία ανέδειξαν ξανά την ανοιχτή πληγή που αποτελεί το κουρδικό ζήτημα για την Άγκυρα. Ανέδειξαν επίσης την αδυναμία του τουρκικού στρατού, παρά τους πανίσχυρους μηχανισμούς που διαθέτει, να συντρίψει το αντάρτικο.

Οι ελπίδες του τουρκικού κατεστημένου, ότι με τη σύλληψη του Οτσαλάν είχε συντριβεί και το κουρδικό ένοπλο κίνημα, αποδείχθηκαν φρούδες. Το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα-ΡΚΚπαραμένει πάντα ισχυρό και φαίνεται ότι έχει πετύχει πίσω του τη μαζική συσπείρωση του κουρδικού πληθυσμού της Τουρκίας. Επιπλέον σφυρηλατήθηκε μια εθνική κουρδική συνείδηση και απέτυχαν οι προσπάθειες αφομοίωσης. Η στρατιωτική λύση του Κουρδικού, όλα αυτά τα χρόνια, αποδείχθηκε ματαιοπονία.


Τα τελευταία χρόνια οι Ισλαμιστές του Ερντογάν έκαναν κάποια ανοίγματα προς την πλευρά των Κούρδων με στόχο να τους ενσωματώσουν στο τουρκικό εθνικό κράτος. Οι προσπάθειες αυτές ήταν από τη μια περιορισμένες αλλά ταυτόχρονα υπονομεύθηκαν και από το κεμαλικό κατεστημένο, ειδικά με την απαγόρευση από το Συνταγματικό Δικαστήριο του κουρδικού κόμματος που αντιπροσωπευόταν στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση.

Οι τελευταίες επιθέσεις του ΡΚΚεναντίον τουρκικών στρατιωτικών στόχων συμπίπτουν με την κρίση στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις καθώς και με την ψυχρότητα που δημιουργήθηκε ανάμεσα στην Άγκυρα και την Ουάσινγκτον λόγω των τουρκικών πρωτοβουλιών για το ιρανικό πυρηνικό πρόβλημα. Αυτό εξηγεί και τις φήμες που συνδέουν Ισραηλινούς και Αμερικανούς με την αναζωπύρωση της κουρδικής αντίστασης.

Αν και τα συνωμοσιολογικά σενάρια που ακούονται στην Άγκυρα είναι ακραία, δεν υπάρχει αμφιβολία πως τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ισραηλινοί διαφοροποιούνται απέναντι στους Κούρδους, οι μεν Αμερικανοί λόγω της στήριξης της Άγκυρας στο Ιράν, οι δε Ισραηλινοί και λόγω του ιρανικού αλλά και λόγω των συνεχών επιθέσεων που δέχονται τον τελευταίο καιρό από τον Ερντογάν. Το σίγουρο πάντως είναι ότι χωρίς το ΡΚΚδεν μπορεί να υπάρξει λύση του Κουρδικού.

Ταυτόχρονα τα φιλόδοξα σχέδια της νεο-οθωμανικής τουρκικής εξωτερικής πολιτικής δέχονται σοβαρό πλήγμα. Όσο το Κουρδικό θα παραμένει ανοιχτή πληγή για την Τουρκία, θα υπονομεύεται και το όνειρο της περιφερειακής υπερδύναμης ως σταθεροποιητικού στοιχείου για την περιοχή. Η δε διεθνής αξιοπιστία της Τουρκίας θα παραμένει ασφαλώς μειωμένη όσο δεν θα είναι ικανή να λύσει τα εσωτερικά της προβλήματα.

*Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ε-mail: stephanos.constantinides@gmail.com
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/06/blog-post_1228.html#ixzz0s5KmgJHv