Εδώ και μήνες τα τουρκικά UAV φωτογραφίζουν τα νησιά μας

Πριν από μερικές ημέρες «βγήκε στο φως» η πτήση που πραγματοποίησε πάνω από την Χίο (ένα μεγάλο και καλά εξοπλισμένο στρατιωτικά Ελληνικό νησί) ένα στρατιωτικό αεροπλάνο, Ισραηλινής κατασκευής, ειδικό για αεροφωτογραφήσεις και συλλογή πληροφοριών.
Ο σάλος που ξέσπασε, ιδιαίτερα μεγάλος και πολλοί αναρωτήθηκαν τι συμβαίνει με την κυβέρνηση και τον στρατό, γιατί δεν καταρρίπτονται αυτά τα αεροσκάφη, γιατί αφήνουμε να μας φωτογραφίζουν τόσο εύκολα οι Τούρκοι;
Τα ερωτήματα εύλογα εάν αναλογιστούμε πως τα UAV συλλέγουν πληροφορίες για πιθανούς στρατιωτικούς στόχους και η πτήση του πάνω από Ελληνικό νησί δηλώνει ευθαρσώς πως συγκεντρώνονται από την Άγκυρα και τον τουρκικό στρατό πληροφορίες στρατιωτικού τύπου και εγκαταστάσεων βασικών υποδομών (δρόμοι, γέφυρες, υδραγωγεία, τηλεπικοινωνιακοί σταθμοί, σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής, λιμάνια, ακτές, στρατιωτικές εγκαταστάσεις – στρατόπεδα και αποθήκες- κ.α.).

Το αεροπλάνο, για το οποίο «διέρρευσε» η πληροφορία, δεν είναι το μοναδικό το οποίο «συνελήφθη» να πετάει σε υψηλό υψόμετρο και να φωτογραφίζει οτιδήποτε βρίσκεται κάτω από αυτό!!! Τα περιστατικά τέτοιων «επιθετικών» τουρκικών πτήσεων που έχουν καταγραφεί είναι πάρα πολλά και έχουν δημιουργήσει ανησυχία σε αρκετούς από αυτούς που γνωρίζουν την ύπαρξή τους.
Τους τελευταίους 6 μήνες (τουλάχιστον) και με ιδιαίτερη ένταση μάλιστα το τελευταίο 20ήμερο, έχουν πραγματοποιηθεί πάρα πολλές πτήσεις τέτοιων αεροσκαφών. Μάλιστα, αυτές οι πτήσεις γίνονται κατά μήκος ολόκληρης της οριογραμμής (θαλάσσιας και χερσαίας) στα ανατολικά σύνορα της χώρας μας, με την Τουρκία (από το Καστελόριζο έως την Ορεστιάδα)!!! Έχει διαπιστωθεί η ταυτότητα των κατασκοπευτικών αυτών αεροσκαφών και έχουν ταυτοποιηθεί οι χώροι απογείωσής τους.
Οι πτήσεις γίνονται ολοένα και συχνότερα, ημέρα και νύχτα και κατά το τελευταίο διάστημα έχουν «εστιασθεί» στην περιοχή των Δωδεκανήσων και ιδιαίτερα στην περιοχή μεταξύ Σάμου και Ρόδου, ενώ έχουν καταγραφεί πτήσεις πάνω και από το Καστελόριζο.
Το ότι όμως η Ελληνική πλευρά γνωρίζει επακριβώς την ύπαρξη των «αόρατων» (είναι ορατά και με ραντάρ παρά τις ό,ποιες διαφορετικές τοποθετήσεις) «εναέριων κατασκόπων» αυτόματα έχει καταργήσει ουσιαστικά την οποιαδήποτε χρησιμότητά τους. Οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις στις περιοχές των πτήσεων ήταν «έτοιμες» κάθε φορά που η Άγκυρα συνέλεγε πληροφορίες. Κάποιες πληροφορίες που αναφέρουν κατάρριψη που έγινε πριν από μερικούς μήνες και που ανάγκασε την στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας να ζητήσει από το Ισραήλ (χώρα όπου κατασκευάζονται τα UAV της Τουρκίας) αντικατάσταση της «απώλειας» λόγω «ατυχήματος», δεν είναι δυνατόν να διασταυρωθούν, παρά το γεγονός πως η «απώλεια» δηλώθηκε στον αγώνα κατά του ΡΚΚ που μέχρι και σήμερα διεξάγεται στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Τα αεροσκάφη αυτά είναι πολύ ελαφρά, έχουν μεγάλη διάρκεια πτήσεως και φέρουν εξοπλισμό για αεροφωτογραφήσεις υψηλής ανάλυσης. Οι ταχύτητες που αναπτύσσουν είναι πολύ μικρές και πετάνε σε μεγάλα ύψη. Σκοπός των πτήσεών τους είναι αποκλειστικά η συλλογή πληροφοριών από θέσεις – στρατιωτικούς στόχους.
Τι κάνει όμως η Ελλάδα; Γιατί ανέχεται αυτές τις πτήσεις και δεν καταρρίπτει τα «παρείσακτα» αυτά αεροσκάφη; Τι απαντήσεις έχουν να δώσουν τόσο η πολιτική ηγεσία (κυρίως αυτή) της χώρας, όσο και το ΓΕΕΘΑ;
Αν μη τι άλλο, δεν πρέπει να ενημερωθούν οι κάτοικοι των περιοχών που «φωτογραφίζονται» προκειμένου να γνωρίζουν και να προσέχουν και οι ίδιοι για παράξενες κινήσεις ή καταστάσεις στις οποίες μπορεί τυχαία να βρεθούν; Ποια είδους πολιτική επιτρέπει την ανοχή σε αεροφωτογραφήσεις της Τουρκίας, σε ευαίσθητα εθνικά σημεία, σε χρονική στιγμή μάλιστα κατά την οποία εκδηλώνει μία διαρκώς αυξανόμενη επιθετικότητα;
Είναι κατανοητό, πως η συγκεκριμένη «διαρροή» (το γεγονός έγινε την προηγούμενη εβδομάδα αλλά «διέρρευσε» λίγο πριν την έλευση του Ράσμουσεν, προκειμένου να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους πολιτικούς σκοπούς…) των κατασκοπευτικών αυτών τουρκικών πτήσεων, όσο και η σύλληψη του φωτογράφου-πράκτορα στη Σαμοθράκη (ο οποίος υπερήφανος ομολόγησε πως εργαζόταν για την Τουρκία και φωτογράφιζε στρατιωτικές εγκαταστάσεις και πρόσωπα υψηλόβαθμων στρατιωτικών), αποτελούν ένα σαφές μήνυμα προς την τουρκική πλευρά, αλλά και ταυτόχρονη δραστική μείωση των πληροφοριών που ρέουν προς την Άγκυρα. Ένα μήνυμα που είναι ξεκάθαρο και που λέει: «γνωρίζουμε τι ετοιμάζετε και δεν θα μας βρείτε απροετοίμαστους». Το μήνυμα αυτό ίσως να αποτελεί και τον –μέχρι στιγμής- κύριο αποτρεπτικό παράγοντα της μη ύπαρξης κάποιου θερμού επεισοδίου.
Καλύτερο μήνυμα όμως δεν θα ήταν εάν καταρρίπτονταν ένα προς ένα όλα τα τουρκικά UAV; Καλύτερο δεν θα ήταν να σταματούσαν τη δράση τους πριν αυτή φτάσει σε επικίνδυνα σημεία; Ποιος «μπλοκάρει» μία τέτοια διαταγή; Ποιος είναι αυτός που κρύβεται πίσω από το «απόρρητο λόγω εθνικών συμφερόντων» και στην πραγματικότητα εκθέτει, στον μέγιστο ίσως κίνδυνο, την ίδια την χώρα;
Κωνσταντίνος