Με στημένη συνέλευση και ψήφισμα η Ευρώπη καταργεί την Συνθήκη της Λοζάνης και «ανάβει φωτιές» στην Θράκη

Ο εθνομηδενισμός της Ευρώπης είναι κάτι περισσότερο από δεδομένος. Όμως ποιος θα περίμενε πως η «Δημοκρατική Ευρώπη» στήνει ψηφίσματα στην Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης προκειμένου να εξασφαλίσει την μη διαφοροποίηση και ουσιαστικά την μη συζήτηση του δικαιώματος της εθνικής συγκρότησης των κρατών;
Αντιμέτωπος με μία ενορχηστρωμένη εκστρατεία πρόκειται να βρεθεί την επόμενη Τρίτη στο Στρασβούργο ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, όπου θα μιλήσεις ως επίσημος προσκεκλημένος, στην Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου έχει ήδη οργανωθεί μία πλήρως ενορχηστρωμένη εκστρατεία –από τούρκους βουλευτές- μέλη της Συνέλευσης και δημοσιογράφους, που στόχο έχουν την ανάδειξη του θέματος της «τουρκικής» μειονότητας στη Θράκη ως μείζονος ζητήματος των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Έτσι «χτίζονται» στην σύγχρονη Ευρώπη, οι διακρατικές διαφορές. Με ίντριγκες και με κάποιον παράξενο «ζήλο» κάποιων ευρωπαίων πολιτικών(μην ξεχνάμε τα τεράστια ποσά που δαπανά η τουρκική ΜΙΤ προς την κατεύθυνση δημιουργίας «φίλων»). Η έλλειψη μίας σοβαρής και υψηλού κύρους πολιτικής προσωπικότητας στην ευρωπαϊκή πολιτική είναι κάτι περισσότερο από εμφανής, πλέον, αφού μέσα στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στήνονται πολιτικές παγίδες που σαν κύριο στόχο έχουν την διασάλευση της ευαίσθητης ισορροπίας δυνάμεων στην Βαλκανική, αλλά ιδιαίτερα στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Προφανώς, η εντολή Ομπάμα έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην δημιουργία μίας φιλοτουρκικής «τάσης», αλλά και η ολοένα αυξανόμενη τάση αγοράς εξοχικών κατοικιών στα παράλια της Τουρκίας από Ευρωπαίους πολιτικούς (Σουηδούς, Ολλανδούς, Βέλγους και Βρετανούς) είναι ίσως κάτι που θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι έντιμοι πολιτικοί που συμμετέχουν στα θεσμοθετημένα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το συγκεκριμένο ταξίδι του κυρίου Παπανδρέου, που έχει φροντισθεί από το πρωθυπουργικό γραφείο να μην ανακοινωθεί με τα υπόλοιπα προγραμματισμένα του ταξίδια στο εξωτερικό (για ποιόν λόγο άραγε;), τυχαίνει να συμπίπτει με τη συζήτηση και έγκριση ενός ψηφίσματος από την Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την «Ελευθερία της Θρησκείας και άλλα ανθρώπινα δικαιώματα των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Τουρκία και της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη».
Με αυτόν τον τρόπο και εξομοιώνοντας τους 1.500 έλληνες κατοίκους της Κωνσταντινούπολης, με τους 120.000 έλληνες μουσουλμάνους της Θράκης, οι ευρωπαίοι εταίροι προσπαθούν ουσιαστικά να καταργήσουν την Συνθήκη της Λωζάνης. Φυσικά, η Τουρκία έχει μειονότητες εθνικές (μην ξεχνάμε τους Κούρδους, τους Αλεβίτες κ.α.) που επί δεκαετίες προσπαθούν μάταια να αποκτήσουν απλά δικαιώματα, όπως αυτό της χρήσης της εθνικής τους γλώσσας και γραφής. Η Ελλάδα όμως, έχει έλληνες μουσουλμάνους (βάσει της Συνθήκης της Λοζάνης) οι οποίοι επί δεκαετίες έχουν γίνει στόχος της τουρκικής προπαγάνδας και των μυστικών υπηρεσιών που έχουν φροντίσει να εξαγοράσουν -επενδύοντας τεράστια ποσά- μερικές εκατοντάδες ελλήνων μουσουλμάνων.
Η επιβαλλόμενη από την Άγκυρα ψυχολογία περί τουρκισμού της Θράκης γίνεται κάτω από πιεστικές –και αρκετές φορές εκφοβιστικές- τακτικές, οι δε μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας αλλά και οι Γκρίζοι Λύκοι που δρουν στην περιοχή, δεν διστάζουν να μεταχειρίζονται ακόμη και την θρησκεία του Ισλάμ για να εκτουρκίσουν τους έλληνες μουσουλμάνους. Να σημειωθεί στο σημείο αυτό πως η Άγκυρα έχει θέσει πλέον τον παραλογισμό της σαν αδιαμφισβήτητο γεγονός κι έτσι ισχυρίζεται ευθέως πως κάθε μουσουλμάνος της Βαλκανικής είναι και Τούρκος!!! Με αυτές –αλλά και άλλες πολλές- τακτικές, οι τούρκοι πράκτορες έχουν δημιουργήσει στη Θράκη έναν μικρό πυρήνα «τουρκοφρόνων» οι οποίοι μπορούν και δρουν ελεύθερα λόγω των δημοκρατικών ελευθεριών που η Ελλάδα τους προσφέρει, αλλά κυρίως λόγω της αδιαφορίας των ελληνικών κυβερνήσεων, οι οποίες δεν έχουν παρέμβει ποτέ ώστε να δημιουργήσουν λογικά, νόμιμα και ανυπέρβλητα εμπόδια στον επιχειρούμενο εκτουρκισμό της ελληνικής Θράκης.
Συνεχίζοντας η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας να έχει στο στόχαστρό της την Θράκη, μπόρεσε να δημιουργήσει μία επίπλαστη εικόνα προς την Ευρώπη, σύμφωνα με την οποία στην Ελλάδα υπάρχουν Τούρκοι πολίτες!!! Ταυτόχρονα, ο φιλοτουρκισμός συγκεκριμένων ευρωπαίων αξιωματούχων, έγινε αντικείμενο πλήρους εκμετάλλευσης από την Άγκυρα, η οποία δεν διστάζει να καθίσει η ίδια στο «σκαμνί» ως κατηγορούμενη (δεν είναι η πρώτη της φορά άλλωστε) για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων μειονοτικών ομάδων εντός της Τουρκίας. Σκοπός της Άγκυρας ήταν πάντα -και φυσικά συνεχίζει να είναι και σύμφωνα πλέον με τις εξελίξεις το έχει καταφέρει- να καθίσει την Ελλάδα στο σκαμνί ως κατηγορούμενη και ως χώρα που καταπατά τα δικαιώματα των «τούρκων» της Θράκης (οι αναφορές του Ερντογάν ποτέ δεν περιείχαν την λέξη Ελληνική για την Θράκη).
Έτσι, με το συγκεκριμένο ψήφισμα της Ολομέλειας της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο περιλαμβάνει πλήθος πονηρότατων παραγράφων (ακόμη και η Άγκυρα να τις έγραφε θα ήταν περισσότερο προσεκτική), καλούνται τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία να υπογράψουν ή να επικυρώσουν την Σύμβαση – Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων και του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις Περιφερειακές ή Μειονοτικές Γλώσσες...
Και προκειμένου να μην υπάρξει περίπτωση «λοξοδρόμησης» με τυχόν ενστάσεις παρευρισκομένων και για να εξασφαλιστεί η «σωστή» ροή της κατάφορα στημένης αυτής Συνέλευσης, διατυπώνεται στο Ψήφισμα πως τα μέλη της Συνέλευσης συμμερίζονται πλήρως την θέση του Επιτρόπου (Thommas Hammarberg) για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, σύμφωνα με την οποία «η αναγνώριση της ελευθερίας του εθνικού αυτοπροσδιορισμού είναι μία σημαντική αρχή, η οποία θα πρέπει να εφαρμόζεται αποτελεσματικά σε όλες τις μειονοτικές ομάδες, είτε αυτές είναι εθνικές είτε θρησκευτικές ή και γλωσσικές» και η έκφραση των οποίων πρέπει να είναι σύμφωνη με την εθνική ενότητα…
Προφανώς, ο ευρωπαίος Επίτροπος θέλει να ξεχνά τα δικαιώματα περί ειρηνικής συμβίωσης των πληθυσμών ή θέλει να μην γνωρίζει τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας στην Ελληνική Θράκη… Διαφορετικά δεν μπορεί να εξηγηθεί η εμμονή του να θέσει σε τόσο στενά πλαίσια (και μάλιστα με προαποφασισμένη κατάληξη) μία συζήτηση η οποία μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει σε ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δηλαδή την Ελλάδα). Άγνωστη θεωρείται η σκοπιμότητα της συγκεκριμένης «συζήτησης»-ψηφίσματος την συγκεκριμένη μάλιστα χρονική περίοδο, κατά την οποία η Ελλάδα έχει αρκετά οικονομικά προβλήματα. Η ενέργεια του κυρίου Hammarberg στο μόνο που συντείνει είναι στις δηλώσεις περί σμίκρυνσης της Ελλάδας αν θέλει να «βγει» από το οικονομικό αδιέξοδο… Και κάτι τέτοιο δεν τον τιμά ως Επίτροπο, αλλά κυρίως δεν τον τιμά ως άνθρωπο που θέλει να λέγεται πολιτισμένος ή τουλάχιστον… αμερόληπτος…
Μάλιστα, έχει διαρρεύσει πως την ερχόμενη Τρίτη, οπότε και θα μιλήσει ο Γιώργος Παπανδρέου στην Ολομέλεια της Συνέλευσης (προφανώς θέλουν τον πρωθυπουργό για να επισημοποιήσουν στο δυνατόν μέγιστο βαθμό το καταγέλαστο «ψήφισμα»), θα βρεθεί αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του, απέναντι σε ένα «μπαράζ» ερωτήσεων που θα του θέσουν τούρκοι βουλευτές, αλλά και βουλευτές άλλων κρατών, οι οποίοι συμμετέχουν σε ένα ισχυρότατο λόμπι που έχει δημιουργήσει η Άγκυρα στο Στρασβούργο. Μέσα από τις συγκεκριμένες ερωτήσεις, θα γίνει θα επιχειρηθεί να στριμωχτεί η Ελλάδα -το δυνατόν περισσότερο- για το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης…
Ήδη, πάρα πολλοί τούρκοι δημοσιογράφοι (τόσο από την Τουρκία, όσο και από τις Βρυξέλλες αλλά και από την υπόλοιπη Ευρώπη) έχουν γνωστοποιήσει πως θα βρεθούν την επόμενη εβδομάδα στο Στρασβούργο προκειμένου να καλύψουν το συγκεκριμένο θέμα, αλλά κυρίως για να δώσουν την «πρέπουσα» διάσταση στην διπλωματική ήττα της Ελλάδας… Μάλιστα, έχουν ζητήσει να είναι όλοι τους παρόντες στη συνέντευξη Τύπου που, σύμφωνα με την εθιμοτυπία του Συμβουλίου της Ευρώπης, θα πρέπει να δώσει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας αμέσως μετά την «ανάκριση» που θα υποστεί από την καλοστημένη Ολομέλεια…
Μέσα σε αυτό το καλοστημένο σκηνικό της Άγκυρας και των ευρωπαίων «φίλων» της, ο κύριος Παπανδρέου θα βρεθεί μόνος του, επειδή ο πρέσβης Αθανάσιος Δενδούλης ανήκει στη Νέα Δημοκρατία και δεν απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Στον έλληνα πρέσβη έχουν ανατεθεί τα διαδικαστικά της υποδοχής…
Μήπως ο κύριος Παπανδρέου δεν έχει αντιληφθεί τι πράγματι του έχουν «στήσει» οι γείτονές Τούρκοι ή μήπως επιθυμεί και ο ίδιος μία τέτοιου είδους εξέλιξη η οποία φέρνει ουσιαστικά την Ελληνική Θράκη μπροστά στο «πρώτο βήμα» που η «τουρκική μειονότητα» των πρακτόρων και των δοσίλογων «υπηκόων» του Ταγίπ Ερντογάν θα επιχειρήσουν αμέσως μετά από ένα τέτοιο καταγέλαστο ψήφισμα;
Μήπως ο κύριος Παπανδρέου πρέπει να κατανοήσει τον βαθμό επικινδυνότητας ακύρωσης της Συνθήκης της Λοζάνης;
Μήπως κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει στον πρωθυπουργό της Ελλάδας πως η διπλωματία (και μάλιστα τέτοιου κρίσιμου επιπέδου) δεν έχει καμία σχέση με το να κάνει κανείς ποδήλατο;
Μήπως θα έπρεπε να συσπειρωθούν άμεσα όλες εκείνες οι δυνάμεις μέσα στην Ελλάδα και κυρίως μέσα στο κυβερνών κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, για να σταματήσουν τον Έλληνα πρωθυπουργό από το να μπει χαμογελαστός μέσα σε μία καλοστημένη πολιτική-διπλωματική παγίδα, που έχει στηθεί περίτεχνα προκειμένου να καταφέρει η Άγκυρα να δημιουργήσει το «αίτημα» για μία «Ανεξάρτητη Δυτική Θράκη»;
Μήπως, τελικά, τέτοιου είδους ζητήματα θα έπρεπε ο κύριος Παπανδρέου να τα συζητάει πρώτα στο ελληνικό κοινοβούλιο και κατόπιν να απαντά στον ευρωπαίο Επίτροπο (χωρίς την παρουσία του) καταγγέλλοντας την παραβίαση των εθνικών συμφερόντων της χώρας μας υπέρ χώρας εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Μήπως, ως τελευταίο όπλο άμυνας απέναντι σε αυτή την ανήθικη επίθεση, ο κύριος Παπανδρέου θα έπρεπε να ενημερώσει τόσο τον ευρωπαίο επίτροπο Thommas Hammarberg, όσο και τους ηγέτες των Ευρωπαϊκών κρατών, πως κάποια θεσμοθετημένα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχεδιάζουν τον διαμελισμό της Ελλάδας υπέρ τρίτων;
Θα είναι τραγικό το λάθος, εάν ο κύριος Παπανδρέου, ως αρχηγός χώρας, «ανακριθεί» από μία επιτροπή, αμφιβόλου ποιότητας και περιεχομένου, χωρίς να συζητά με τους ομολόγους του, δηλαδή με τους Ευρωπαίους αρχηγούς κρατών. Ο επιχειρούμενος υποβιβασμός του προσώπου του, αλλά κυρίως ο υποβιβασμός του θεσμού του έλληνα πρωθυπουργού, από μία μερίδα υπαλλήλων των Βρυξελλών και απλών βουλευτών του Ευρωκοινοβουλίου, δεν θα πρέπει να μείνει αναπάντητος και ίσως εύλογο να ήταν να ζητηθεί μια επίσημη έρευνα για πιθανές σχέσεις οικονομικών ή «άλλων» συμφερόντων των εμπλεκομένων ευρωπαίων βουλευτών, με την Τουρκία και εις βάρος της χώρας μας…
Το διακύβευμα ονομάζεται Θράκη και δικαίως αμφιβάλουμε για την ικανότητα της Ελλάδας ως χώρα, αλλά και του κυρίου Παπανδρέου ως πρωθυπουργού, να μπορέσουν να ικανοποιήσουν μία επαρκέστατη σε οικονομικό και βιοτικό επίπεδο μετακίνηση του χριστιανικού πληθυσμού της Θράκης, σε άλλες περιοχές της Ελλάδας… Εάν δεν υπάρξουν άμεσες και ηχηρές αντιδράσεις στην μεθόδευση μίας ομάδας ευρωπαίων βουλευτών κι ενός Ευρωπαίου Επιτρόπου, πρέπει να θεωρούμε απολύτως βέβαιο πως σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα υπάρξουν εξελίξεις στην Θράκη, τέτοιες, που όσο και να θέλει ο πρωθυπουργός δεν θα τον αφ'ηνουν να κοιμηθεί…
Το τι θα συμβεί, τελικά, θα το μάθουμε την επόμενη Τρίτη, αλλά μέχρι τότε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας μήπως θα έπρεπε να ενημερωθεί για την διάταξη του Ελληνικού Συντάγματος (που παραμένει ακόμη σε ισχύ) και η οποία αναφέρεται στις περιπτώσεις εσχάτης προδοσίας;…
Δεν θέλω να πιστεύω, προσωπικά, πως ο Γιώργος Παπανδρέου θα αφήσει τις εξελίξεις και τις μεθοδεύσεις, να τον προσπεράσουν και να τον καταστρέψουν πολιτικά, ηθικά, αλλά κυρίως ανθρώπινα…
Μήπως θα έπρεπε να ακυρώσει αυτό του το ταξίδι και να αποστείλει επιστολή μέσω της οποίας θα ενημερώνει πως για ήδη υπάρχουσες Συνθήκες (Λοζάνης) καλό θα ήταν ο ευρωπαίος Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να είναι περισσότερο προσεκτικός και να συμπεριφέρεται όπως θα συμπεριφερόταν εάν μία «υπόθεση» αφορούσε τον ίδιο, την οικογένειά του και την πατρίδα του;…
Αναρωτιέμαι, μήπως τελικά θα πρέπει ως χώρα να αρχίσουμε να απειλούμε ευθέως τον τρόπο λειτουργίας κάποιων οργάνων της Ένωσης, τα μέλη των οποίων συνεχώς βάλλουν κατά της χώρας μας και βρίσκονται πάντα σε πλήρη σύμπλευση με την τουρκική εξωτερική πολιτική και τα τουρκικά συμφέροντα;
Κωνσταντίνος