Τουρκία: Περιμένοντας τον στρατηγό...

Πύρρειος νίκη στις δημοτικές εκλογές και ήττα στα Κατεχόμενα στην Κύπρο: Μέσα σε λίγες εβδομάδες ο Ερντογάν και το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ υπέστησαν τις πρώτες πολιτικές ήττες από την εποχή της πρώτης εκλογικής τους νίκης τον Νοέμβριο του 2002.

Οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις δεν είναι συγκρίσιμες:

- Στις δημοτικές εκλογές το εκλογικό σώμα έκρινε τον πρωθυπουργό με κριτήρια διαχείρισης της εξουσίας καθώς δεν υπήρξε μετωπική σύγκρουση με την προώθηση Νέου Συντάγματος. Το «ξήλωμα» της παρακρατικής οργάνωσης Εργκενέκον και ο πόλεμος με το συγκρότημα Τύπου Ντογάν δεν λειτουργούν πολυσυλλεκτικά και συσπειρωτικά υπέρ του Ερντογάν όπως είχε γίνει με το Βέτο των στρατηγών στην εκλογή Γκιούλ στην Προεδρία το 2007 αλλά και με την προσπάθεια δικαστικού πραξικοπήματος το 2008 όταν ζητήθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο να διαλύσει το κυβερνών κόμμα και να θέσει εκτός πολιτικής νομιμότητας την ηγεσία του.

- Στις εκλογές στα Κατεχόμενα η πραγματικότητα είναι διαφορετική: Εκεί ο ρόλος των μηχανισμών και παραμηχανισμών των Ενόπλων Δυνάμεων λειτουργεί ακόμη πιο ανεξέλεγκτα από ό,τι στην Τουρκία. Προσεκτικά και μεθοδικά πριμοδοτήθηκε ο Ερόγλου με τη νίκη του να λειτουργεί ως απάντηση και προειδοποίηση στην προσπάθεια Ερντογάν να αξιοποιήσει την υπόθεση Εργκενέκον για να σπάσει τα στεγανά της εξουσίας του Κεμαλικού Κατεστημένου.

Η σχετική αποδυνάμωση του Ερντογάν -παρά τις επιτυχίες του στην Εξωτερική Πολιτική- μπορεί να οδηγήσει σε συνολική αντεπίθεση των αντιπάλων του;

Για να απαντηθεί το ερώτημα πρέπει να τεθεί με όρους που να αντιστοιχούν με την πολιτική πραγματικότητα του ανατολικού μας γείτονα: Οταν μιλάμε για αντεπίθεση δεν μπορούμε να αναφερόμαστε στην αναξιόπιστη και προβληματική αντιπολίτευση του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος του Μπαϊκάλ αλλά στη στάση της στρατιωτικής ηγεσίας.

Θα επιχειρήσει να διαμορφώσει περιοριστικό πλαίσιο ώστε ο Ερντογάν να περιοριστεί στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης και να εισπράξει την προβλεπόμενη ραγδαία φθορά;

Στις 14 Απριλίου ο Μπασμπούκ σε ομιλία του στη Διοίκηση Στρατιωτικών Ακαδημιών επανέλαβε τις γνωστές θέσεις του Κεμαλικού κατεστημένου για τις σχέσεις στρατού - πολιτικής, για το Κουρδικό, για τον Εθνικισμό καθώς και για τη θέση της θρησκείας στην κοινωνία. Δεν απάντησε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων και περιορίστηκε να ανακοινώσει συνέντευξη Τύπου για τις 29 Απριλίου. Ολοι στην Τουρκία περιμένουν τη συνέντευξη του στρατηγού την οποία ανήγγειλε προφανώς για να παρέμβει στις πολιτικές ισορροπίες:

- Θα θελήσει να ανακόψει την πρόοδο των ερευνών για την παρακρατική οργάνωση Εργκενέκον;

- Θα παρέμβει στην πολιτική ζωή επισείοντας τον κίνδυνο του κουρδικού εθνικισμού και του ισλαμικού φανατισμού ζητώντας την παρέμβαση της Δικαιοσύνης;

- Θα κάνει αναφορές στο Κυπριακό που θα ενθαρρύνουν τον Ερόγλου και θα περιορίζουν ασφυκτικά την προσπάθεια του Ερντογάν να διαμηνύσει προς την Ε.Ε πριν από την Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου ότι συνεχίζει να θέλει λύση;

Ενα είναι βέβαιο: Εξίμισι χρόνια μετά την πρώτη τους νίκη το 2002 ο Ερντογάν και το ΑΚΡ εξακολουθούν να έχουν απέναντί τους μια στεγανή και ανεξέλεγκτη στρατιωτική ηγεσία με την οποία απλώς διαπραγματεύονται -ανάλογα με τους πολιτικούς συσχετισμούς- ευμενείς η δυσμενείς όρους συγκατοίκησης.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ